Sir Michael Balcon, pionier der Britse filmindustrie BIJVOEGSEL KOUDE ZONDER EINDE? RESA-HILVERSUM PAGINA 5 ZATERDAG 18 JUNI 1949 voor de jilmcamera VELE BEKENDE REGISSEURS li GAF HIJ EEN KANS .«csêWfcs**. Charles Rosker „uitvinder" van de stand-in" Sir Michael falcon, die in ruim 25 jaar niet minder dan 300 Britse films heeft geproduceerd. Geslaagd dank zij Filmproducenten zijn geen mensen, over wie behalve dan eens een en kele keer onder „Die rare wereld" veel wordt geschreven. Zij trekken niet, zoals de acteurs en actrices, door hun persoonlijke verschijning op het witte doek het publiek naar de bioscoon en daarom acht De Reclame het onno dig aan hen veel woorden te verspil len welke veel „nuttiger" kunnen wor den besteed met verhalen over de hob bies van Clark Garbo en Marlène Ilayworth. Toch lijkt het ons niet ondienstig, eens iets te vertellen over Michael Balcon, die ruim 25 jaren in de Britse filmindustrie werkzaam is geweest en die in die tijd niet minder dan 300 films heeft gepro duceerd. Het is tegenwoordig zelfs „Sir" Michael Balcon, want koning George van Engeland heeft hem bij gelegenheid van zijn zilveren jubileum, wegens zijn pionierswerk in de filmindustrie, onder scheiden met een titel. In die 25 jaren hebben zich ingrijpende veranderingen voorgedaan in de filmpro ductie, verandering, welke van de leiders het uiterste vergden wat betreft doorzet tingsvermogen en gezond verstand. Balcon beschikt over deze eigenschappen in hoge mate. Hij heeft de geestdrift van de kun stenaar en het fanatisme van de pionier. men, want wij, jongens van de documen taire school, koesterden niet anders dan eerbied en dankbaarheid voor een man, die een zo ten onrechte door de industrie verguisde figuur als Flaherty een nieuwe kans had gegeven. Nu de filmerij een kwestie van interna tionaal grootkapitaal is geworden, kan men zich niet goed meer voorstellen, wat een prestatie het toentertijd betekende om van de genoemde drie films nog succes sen te maken ook. (Van onze weerkundige medewerker). Velen zullen de laatste dagen over het weer hebben gemopperd. Geen wonder, want in plaats, dat wjj zo langzamerhand eens aan de temperatuur gaan merken, dat in de komende week de zomer begint, bleef het kwik in de thermometer overal in den lande beneden kamertemperatuur. Nergens werd het wanner dan 14 graden, terwijl men zich aan de kust. met een maximum van 12 graden tevreden moest stellen. Bovendien zijn de nachten plaatselijk zeel koud geweest; gisternacht daalde het kwik in Eindhoven tot niet meer dan 3 graden boven nul, zodat wij met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kunnen zeggen, dat het plaatselijk op de Brabantse grond zal hebben gevroren. Maar er moet zeker bij worden verteld, dat zo'n nachtvorst practisch geen schade aanricht, omdat de tijd gedurende welke de temperatuur aan de grond zich onder het vriespunt bevindt, in deze maand te kort is om veel kwaad te doen. Wellicht zal men zich hebben afgevraagd, waarom de in deze tijd van het jaar zo intensieve zonnestraling geen krachtiger woordje meespreekt. Het antwoord moet luiden, dat de koudelaag, die 1800 meter dik is, daarvoor tot te grote hoogte reikt. Bovendien bevindt zich aan het grensvlak tussen de warme en dc koude lucht voortdurend een uitgestrekt wolkenveld, dat het zonnetje meestal verduisterd houdt. Voegen iyij daar last but not least aan toe, dat de aanvoer van de lucht nog steeds uit de verkeerde richting komt, dan zal het duidelijk zijn, dat er heel wat in de luchtdrukverdeling zal moeten veranderen om ons ander weer te bezorgen. Deze zo dringend gewenste weersverandering kan pas komen, wanneer de hoge druk boven de Britse eilanden zich naar het Oosten verplaatst of ter plaatse in elkaar zakt, zodat de Noord-component uit de windrichting verdwijnt. Tot vanmor gen was deze verandering niet in zicht, zodat wij op een koude dag zullen moeten rekenen, al is het niet uitgesloten, dat enkele opklaringen later op de dag enige verbetering zullen brengen. De koude lucht is echter niet zo dik, dat zich flinke regenbuien kunnen ontwikkelen, zodat de neerslag tot een aantal druppels regen of motregen beperkt blijft. Laten wij hopen, dat de weergoden dezer dagen ook eens enige aandacht aan de kalender schenker om dan tot de conclusie te komen, dat zulk weer niet in een zomermaand thuishoort. Dezer dagen is de raad van beheer van het Nederlands Filminstituut, bijeen ge weest. De vergadering werd bijgewoond door vertegenwoordigers van een groot aantal federale en landelijke organisaties, welker werkzaamheden op sociaal en cul tureel terrein ilggen. Het meerendeel van deze vertegenwoordigers verklaarde zich bereid zitting in de raad van bijstand te nemen Het lidmaatschap van het Nederlandse Filminstituut, dat in de afgelopen maan den meer dan tweeduizend voorstellingen van films met culturele en artistieke waarde voor verenigingen heeft verzorgd staat open voor alle organisaties, welke zonder commerciële belangen na te stre ven, gebruik willen maken van films ter ondersteuning van eigen of sociale doel einden. De door het instituut uitgegeven cata logus bevat reeds 134 hoofdfilms en enige honderden korte films, welke worden be schikbaar gesteld door de ledenfilmver huurders van de Nederlandse bioscoop- (Bekende Schriftelijke Cursus) VRAAGT ons prospectus Staatsexamen A en B, Mulo dip!.. Onderwijs akte. H.B.S. A en B. Hoofdakte Ze glimlachte, toen ze er aan terug dacht, hoe gelukkig ze met deze onver wachte brief was geweest. Ze had al tijd erg veel van haar broer gehouden en de beduimelde foto van de vrouw, waarmee hij getrouwd was scheen de band, die er tussen haar en haar broer bestaan had, weer te verlevendigen. Ook hoopte ze hierdoor nog eens in het be zit te komen van een of ander aandenken van hem. Deze brief was dan ook de drijfveer geweest, die aan haar beslissing om naar Europa te gaan, de doorslag had gege ven. Laat mij de zaak nog eens even re capituleren, onderbrak van Gessel haar gedachtengang. De foto bewijst dat Neil getrouwd was. maar je weet niet waar zij Yvette heet ze is 't niet? zich bevindt? Shiriey knikte. Juist. Ik wist toen dus iets meer, dat was ook alles. Ik heb toen Pierre Dupont een telegram gestuurd, waarin ik hem vroeg naar Brussel te komen in de hoop, dat hij me wat meer zou kun nen vertellen. Hij heeft Neil in ieder ge val gekend en met hem gesproken en het is best mogelijk, dat hij dingen weet die hij niet in zijn brief heeft meege deeld. In haar stem klonk het smekend ver zoek om Andrew's sympathie en hoewel hij haar slechts kort kende wist hij, dat ze erg verlangend was, om te slagen en Neil's vrouw te vinden. En als het aan hem lag dan zou ze ook slagen. Maar die mijnheer Dupont zal niet weten, waar hij u in Brussel ontmoeten kan, merkte hij practisch op. Ik verzocht hem poste restante te antwoordden, legden ze uit. Wanneer hij dus een nieuw adres heeft achtergela ten, dan weten we spoedig, waar we hem kunnen vinden. Andrew leunde terug in zijn stoel. We kunnen wel iets beters doen, luidde zijn voorstel. Ik zal naar het post kantoor gaan en trachten uit te zoeken, in welk hotel hij verblijf houdt om een ontmoeting met u beide te engageren. Op het postkantoor was hij vlug klaar. Er was inderdaad een poste restante- enveloppe voor juffrouw Shirley Clin ton gearriveerd. Er werd in medegedeeld dat Pierre Dupont in een bescheiden pension, dichtbij het Centraal Station zijn intrek had genomen. Andrew zocht in het telefoonboek naar het nummer van het pension en kreeg weldra verbinding. Hij vernam dat er inderdaad iemand die Pierre Dupont heette op kamers was en vroeg de hospita hem te verzoeken zo spoedig mogelijk naar Hotel de Bouil lon te komen. Daarna ging Andrew terug naar het hotel. De chef de reception deelde hem mede, dat juffrouw Clinton in de lounge wachtte. Toen hij daar evenwer naar haar zocht, vond hij alleen van Gessel, die aan een tafeltje zat, waarop twee lege kopjes stonden. Hij stond op het punt weer terug te gaan. maar van Ges sel nodigde hem uit plaats te nemen U bent vlug terug, sprak hij op temerige toon. Hebt U succes gehad? Andrew deed alsof hij de vraag niet gehoord had. Weet u, waar juffrouw Clinton is?, vroeg hij. Van Gessel wees met zijn hoofd naar boven. Ze is naar boven gegaan, om die brief te halen. Ze zal wel niet lang wegblijven Hij keek op zijn armbandhorloge. Ik zou haast vergeten, dat ik nog iets te doen heb. Hij stond langzaam op, grotte Andrew en wandelde de hal in. Toen Andrew hem even later volgde zag hij hem bij de hotelbediende staan, die met de hoorn van de huistelefoon In de hand stond. (Wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1949 | | pagina 5