Gino
Bartali verloor het
Coppi won in Aosta
grote duel
R
Frederik
zeven
directeuren
Fausto verovert het leidershirt... en
de Tour de France
1
ADIO
programma
J
WOENSDAG 20 JULI 1949
PAGINA 2
/T
PROLOOG
Italianen demon
streerden tegen
Frankrijk
gisteren van Briangon naar Aosta, genomen moesten worden. Later
werd de campionissimo in dezelfde etappe beslissend geslagen door zijn
rivaal, Fausto Coppi.
De klassementen
MEISJE DOOR AUTO GEDOOD
en
de
Het begon met
een redding...
JOURNALISTEN WAGENS
WERDEN MET STENEN
BEKOGELD
DE EERSTE APPELEN
Het bier ss mer bist
222jEN,
Door MARTIN W. DUYZINGS.
AOSTA, Dinsdagavond 19 Juli.
Ge hebt het beslijkte, verwrongen gelaat van Gino Bartali, de
campionissimo in het gele leidersshirt, niet gezien, toen hij in de
laatste moordende meters van de eindeloze klim naar de top van
de kleine St. Bernard, met een laatste, woedende pedaalslag de tijd-
bonificatie nog juist aan zijn rivaal Coppi ontrukte; ge hebt de
glimp van triomf in die anders zo uitdrukkingsloze, donkere ogen i
van de Italiaan niet gezien, toen hij daar, tussen een haag van
bersagglieri, onder de wijd-geopende slagboom der Frans-Italiaanse
grens zich gereed maakte voor de dol-drieste afdaling: langs peilloos I
diepe ravijnen, door donkere, lekkende tunnels en over de stoffigste
aller bergwegen naar het dal, dat klein en kleurrijk daar ver beneden
lokte.
Neen: ge hebt Gino Bartali daar op de top van de kleine Sint
Bernard de laatste van de vier cols, welke monieur Goddet zijn
afgebeulde Tour-karavaan vandaag te slikken gaf niet gezien en
dat is jammer! Want Bartali's gelaat had U in een oogwenk méér.
véél meer over de dramatische achtergrond van deze twee grote
Aipeuetappes kunnen vertellen dan een kast vol lijvige boekdelen.
mens in de karavaan er nog aan twij
felde, dat Cfoppi bezig was deze Ronde
van Frankrijk te winnen met zoveel voor
sprong als hij maar wenste, toen vonden
de heren Coppi en Binda dat Gino Bar
tali inderdaad wel een doekje voor he'
bloeden verdiende en lieten hem nogai
demonstratief daar in Briangon zowel de
etappe-overwinning als het gele leiders
shirt.
Het einde
Wat wilt ge?
Men had. gisterenavond in Briangon,
deze Gino Bartali dan tóch weer zo
als in 1938 en in 1949 in het gele lei
dersshirt gezien en in het Italiaanse kamp
voor die gelegenheid ondergebracht in
het plaatselijk casino, had men de vader
landse triomf gevierd tot aan het och
tendgloren. doch niettemin had er nooit
in de geschiedenis van de Tour een som
berder man voor de camera's der ver
zamelde fotografen gestaan dan deze Bar
tali met het leidersshirt.
Want erger, pijnlijker dan een bittere
nederlaag, was daar in de eindsprint te
Briangon de quasi-vriendelijke manier,
waarop Coppi zijn voormalige rivaal de
overwinning cadeau had gegeven.
Het stuk CannesBriangon had ge
apeeld, zoals de grote regisseur, Alfredo
Binda het wenste: de campionissimi had
den liun rivaliteit begraven onder dat
wat men tn Italiaanse wielersportkringen
bij voorkeur „hogere belangen" pleegt te
noemen: de concurrentie was gekraakt
vermorzeld. De Tour was met één slag.
In één enkele fantastische Alpenrit van
de twee campionissimi vast in Italiaanse
handen en toen het aldus volkomen vol-
gens de plannen verlopen was en geen
Voor één dag echter slechts!
En men kon gisterenavond in BriangoD
geen Italiaan tegen komen of hij voor
spelde u, dat wij vanavond in Aosta
(voor eigen publiek!) Gino Bartali ever
zo vrolijk weer uit dat gele shirt zouden
moeten hijsen, eenvoudig omdat Coppi
dat zo wenste.
Zó begon deze tweede Alpenetappe, zó
begon dan voor Bartali de dag, waarop
hij, naar alle waarschijnlijkheid, door
zijn eeuwige tegenstander gevierendeeld
zou worden, zó begon dan het drama dat
naar alle experts u vanmorgen aan
de start met nadruk verzekerden voor
Gino's wielersportcarrière het begin van
het troosteloze einde zou brengen.
Ja!, zó heette dat vanmorgen in Brian
gon. Doch wij waren nog niet halfweg
de eerste belangrijke col, de niet zo bar
DONDERDAG 21 JULI.
HILVERSUM I (301 M.) KRO 7.00 Nws
ochtendgymn. 7,30 Melachrinostrings; 7 45
Morgengebed; 8.00 Nws.; 815 °p*"*
fragm.; 9.00 V. de vrouw; 9.05 Songs, 9.35
Waldsteinsonaten v. Beethoven; NC
Belshazzar's feest. Sibelius; 10.00
1000
Cath.
Morgendienst; 10.45 Liederen van
v. Rennes; KRO 11.00 V. de zieken; 11-45
Sonate no. 4 in e kl. t., J. S. Bach, 121)0
Angelus; 12,03 Septet Johnny Ombach,
12 33 De Zevenklapper; 12,55 Zonnewijzer;
1300 Nws.; 12.20 Ned. Kamerkoor; 13.45
Roeromme"; NCRV 14.00 Metropole-ork.;
14 40 „Heeft U dat al gezien?"; 15.00 Om-
roepork.; 16.00 Bijbellezing; 16.45 Zigeu-
nerlieder op 103, Brahms; 17.00 Jeugd
journaal; 1730 Zingende jeugd; 17.50 De-
sertsong, Romberg; 18.00 Leger des Heils;
18.15 Land- en tuinbouw; 18.30 Ned.
Strijdkr.; 19.00 Nws.; 19.15 Orgel; 19.30
Act. geluid; 19.45 R.V.D; 20.00 Nws.; 20.15
Gram.; 21.00 Lezing; 21,20 Danse Macabre,
S Saens; 21,30 Mariniers kapel; 22,15 Vaart
der volken; 22,35 Brandenburgs conc. no.
3. Bach; 22,45 Avondoverdenking; 23,00
Nws.; 23,15 Kamerork.
HILVERSUM II (B00 M.) AVRO 7,00
Nws. gram.; 7.50 VPRO; 8,00 Nws. gram.;
8,55 V. de vrouw; 9,00 Variaties en fuga
op een thema v. Kosart, op 132. Reger,
9,30 Waterstanden; 7,35 „Softand Sweet";
10.00 Morgenwijding; 10,15 The Skymas-
ters- 10 50 V. de kleuters; 11.00 Reisver
haal' 1115 Strijkork.: 12.00 Solisten conc.;
12.33 Spionnetje; 12,38 Lyra-trio; 13,00
Nws.; 13.15 Promenade-ork.; 14,00 „Het
vlees komt vrij"; 14.15 Solistenconc.; 15,00
„Klimop; 16,00 Lezing (Shakespeare);
16,45 Deens meisjeskoor; 17,00 V. d. jeugd;
17,20 Welk dier?; 17,30 Ork. Ray Ventura;
17,50 Regeringsuitz.; 18.00 Nws.; 18,15
Sport; 18,40 Chaminade-progr.; 19,10
„Europa in bewogen tijden, lezing; 19.25
Muziekjournaal; 20.00 Nws.; 20.15 Radio
Philh. ork.; 21,15 Hoorspel; 22.30 Zangde
clamatie: 22,45 Roemeense rhapsodie no.
I in A gr. t.Enesco; 23,00 Nws.; 23,15
VPRO; 23,30 Gram.
RADIO-DISTRIBUTIE III: 7.00 VI. Br.:
nws.; 7.05 gram.; 7.30 krem.; 7.40
gym.; 7.50 gram.; 8.00 nws.; 8.05 gram.
en dagklapper; 9.00 nws.; 9.15 Casino-
eonc.10.00 gram.10.45 mars muz.
II 00 Te Deum D. gr. t. v. Jos de Maeght
uit Kath te Gent: 11.30 klas. Belg. muz.;
12 00 Omr. ork.; 1.30 ''eer- en landb.ber.
12 40 orgel; 13.00 nws.; 13.15 orgel; 13.30
v d sold.14.00 caus. over Belg. Nat
toeatdag; 14.10 gram.; 15.00 mil. ork.;
16.00 Pieter Leemans (piano); 16.30 gram.;
17.00 Kaatwjjk: Batavia; 18.00 Eng. L.
P.: orgel; 18.30 gev. pr.; 19.00 VI. Br.:
nws. en rep. Ronde van Fr.19.30 Eng.
L. P.: Oj^irtunity Knocks; 20.00 VI. Br.:
conc. ter ere v. Belg. Nat. feestdag Omr.
symph. ork.; 21.00 klankbeeld; 21.30 gram.:
21.45 act. 22.00 nws.22.15 gram.22.50
nws.; 22.55 koorzang; 23.00 div.
RADIO-DISTRIBUTIE IV: 7.00 Eng. H.
S.: Nws; 7.15 BBC Welsh ork.; 7.50 Lift up
your hearts; 7.55 weerber.: 8.00 Fr. Br.: Nws.;
8.10 verz. pr.; 9.00 Eng. L.P.: Nws.; 9.10 verz.
pr.; 1000 orgel; 10.30 Eng. H.S.: Harold Col
lins en ork.; 11.00 Eng. L.P.: A.P. Sharpe's
Honolulu Hawaiians; 11.45 voordr.; 12.00 v. d.
kinderen; 12.30 BBC North, orch.; 13.15 Lew
Stone en ork.; 14.00 Eng. H.S.; Don Carlos en
Samba ork.; 14.30 Monia Liter; 15.00 Eng. L.
P.: Falkman en Apache ork.; 15.30 Eng. H.S.:
BBC Welsh ork.; 16.30 gram.; 17.00 Eng. L.P.:
BBC Schots, var. ork.; 17.30 Fr. Br.; v. d.
sold.; 18.00 operafragm.; 18.45 harm.ork. en
koor; 19.20 NWDR: „Tiefland" opera v. Eu-
gène d'Albert; 20.45 Eng. L.P.Bing Crosby;
21.00 „the Piddingtons"; 21.30 Vera Lynn
(zang) en het Rob. Farnon ork.; 22.00 Nws.;
22.15 wedstr. vertellen; 22.35 Ambrose en ork.;
23.15 Jack Byfield en ens.; 23.56 Nws.
Aosta, Dinsdagavond 19 Juli.
Duizenden en nog eens duizenden
Italianen stonden bij de afdaling
van de kleine St. Bernard tot in
het dal van Aosta langs de weg
geschaard', op een waarlijk adem
benemende wijze gaven zij blijk
van hun geestdrift voor de Tour
en vooral voor hun campionissimi.
Jammer was het echter, dat zij
niet alleen op de meest onstuimi
ge wijze blijk gaven van hun
enthousiasme voor het succes van
hun landgenoten, maar ook deze
gelegenheid aangrepen om een
openlijke anti-Franse demonstratie
te houden. Een demonstratie van
een zuidelijke felheid, die hard
aankwam in de Tour-karavaan.
De Franse journalisten waren
hoogst verbolgen over deze beje
gening en dienden bij de heer
Goddet een protest in, welk protest
al dra gevolgd werd door een dito
van de Franse renners. Want ook
die hebben stevig te lijden gehad
van de zeer vijandige houding, die
de bevolking van het Italiaanse
grensgebied tegen hen aannam.
Gisteravond nog kwamen de auto
riteiten van de provincie Valle
d'Aosta met nadruk hun spijt over
het gebeurde verklaren. Enkele
elementen, zo zeiden zij, onder het
publiek, hebben een actie tegen
Frankrijk willen ontketenen. Men
diende dit echter niet te generali
seren.
Ook Alfredo Binda en de beide
campionissimi, Bartali en Coppi,
lieten een brief het licht zien,
waarin zij verklaarden, dat zij de
houding van een deel van het
Italiaanse publiek ten zeerste af
keurden en dat zij in Frankrijk
altijd met groot enthousiasme
door de bevolking werden begroet.
Het schijnt intussen, dat de heer
Goddet al verklaard heeft, dat hij
er niet meer aan denkt ooit nog
een deel van de Tour de France
door Italië te laten trek'-en. Deze
verklaring zal ook zijn reden wel
hebben in het feit, lat de journa
listen bijna allen tot diep in de
nacht nog steeds geens kans ge
zien hadden hun verhalen aan hun
bladen te zenden, daar de tele
foonverbindingen hoogst gebrek
kig waren en in de verste verte
niet berekend op de komst van
een 300 krantenmensen en boven
dien nog de radioreporters. Zelfs
Goddet heeft de grootste moeite
gehad om de „L'Equipe" nog te
doen verschijnen met het nieuws
van de etappe van heden.
lastige Monte Ceneri, of de Verenigde
Experts hadden tot hun verbazing al ont
dekt, dat Gino Bartali nog altijd twintig
procent méér waard is nadat men hem
in zo'n leiderstrui geholpen heeft. Wan'
Gino Bartali, de ter dood veroordeelde,
verdedigde het leidersshirt met een ijver
en een strijdlust, waarvan zelfs Fausto
Coppi wel even geschrokken zal zijn
Want toen, na enkele schijn-demarrages,
de Fransen Tacca en Geminiani (die het
beiden later op de dag met een schilderij
van een inzinking zouden betalen) er tus
sen uit trokken en Coppi het tweeta'
hoogst persoonlijk achterna wilde, was
het Bartali. die alle dienaren welke hij
nog tot zijn beschikking heeft, rustig in
het .peloton achter liet en eigenhandig
zijn ploegmaat Coppi met zóveel geest
drift en felheid terughaalde, dat deze
voorlopig geen enkele poging meer waag-
de.
Pas twee kilometer voor de top demar
reerde Coppi opnieuw, doch wéér zat
Bartalli aan zijn wiel en hoewel Coppi zó
hard doorging, dat slechts de muis Ma-
rinelli, die ook vandaag weer uiterst
moedig en zeker niet onsuccesvol zou
rijden, zijn tempo houden kon, volgde
Bartali zijn landgenoot met verbluffend
gemak en sloeg hij hem voor de aardig
heid nog even in een sprintje voor de
derde plaats, ook al zat er aan deze derde
plaats geentijdbonificatie vast.
De Iseran
Er was daar op de Monte Ceneri
overigens nog ntet zo veel beslis
sends aan de hand. Weliswaar hadden
Tacca en Geminiani aan de top een voor
sprong van 2 min. 20 sec. op Coppi, Bar
tali en Marineili, weliswaar bleek ook
Robic onmiddellijk al minder goed op
dreef dan gisteren, weliswaar kon een
kind zien, dat Ferdi Kubler zijn uitspat
tingen van de dag van gisteren zat te
betalen met een inzinking, die met geer
pilletjes, geen middeltjes en geen drank
jes te verhelpen viel, doch niettemin was
het duidelijk, dat men de grote, beslissen
de slag voor later bewaarde.
Bijvoorbeeld voor de Iseran.
Geminiani, de magere, donkere knaap,
die samen met Apo Lazarides wanhopige
pogingen deed om althans nog een béétje
te redden van de eer van de Franse na
tionale ploeg, was toen al bezig zijn
voorsprong, die aan de voet van deze
hoogste en moeilijkste col van heel de
Tour ruim drie minuten bedragen had.
prijs te geven en alleen Tacca, de ex-
Italiaan. hield op zijn eentje nog stand
tegen het geweld dat zich vele hair
pins beneden ons afsPee^dc. Want in de
onmetelijkheid en de troosteloosheid van
het meest kwaadaardige Alpenlandschap,
dat ge u maar kunt voorstellen, daar in
een bijna 30 kilometer lange klim, die
de karavaan tenslotte zou afleveren in
een allerdoordringendste ijsregen op de
top, waar vele duizenden sedert de pril
le morgenuren met behulp van wollen
dekens, kampvuren en cognacflessen ge
vochten hadden tegen hun aanstaande
dubbele longontsteking, daar dreigde
zich dan het drama-Bartali te voltrek
ken Er vormde zich, yijf kilometer voor
de top achter Tacca, een kopgoep, be
staande uit Coppi, Apo Lazarides, Robic,
Bartali, Marineili en de Belgen Ockers
en Dupont en in deze kopgroep ging
men vooral in de laatste kilometers zó
ongenadig te keer, dat Marineili tenslotte
weer de lijkkleur aannam, die hem in de
Pyreneeën zo misstond en die de ploeg
leider opnieuw het ergste deed vrezen
en dat Apo Lazarides er niet veel beter
aan toe was en dat a"een Robic in staat
bleek in een uiterste krachtsinspanning
Fausto Coppi te volgen op zijn tocht naar
een tweede plaats op de Iseran. In de
laatste kilometers liet Coppi vervolgens
ook Robic met zulk een verbluffend ge-
mak eenvoudig staan, zodat roen er zich
al op voorbereidde, dat met alleen de
overmoedige Tacca die op de top van
de Iseran nog slechts 40 seconden van
zijn voorsprong over had maar ook
Gino Bartali en de rest van de geachte
concurrenten door de campionissimo met
huid en haar geconsumeerd zouden wor
den, als, wij, dertig kilometer verder, aan
de laatste grote hindernis, de kleine St.
Bernard (die ge met 2180 meter boven
de zeespiegel u niet al te klein en él te
bescheiden moet voorstellen) zouden be
ginnen.
Déar, zo verwachtte men, zou Fausto
Coppi zijn leeggereden tegenstanders de
genadeslag toebrengen; dóar, op de St.
Bernard, waar de Italiaanse grens de
top van deze Alpenreus raakt, zou Coppi
de zegetocht beginnen naar Aosta, langs
wegen bedolven onder aanmoedigende
opschriften en tussen een levende haag
van alles verpletterende Italiaanse geest
drift.
Afmatting
Het was dit afmattingswerk van Coppi,
dat de complete karavaan met alleen
dichter bij de zacht doch ver van pijn
loos overlijdende Tacca trok, maar dat
bovendien, vooral in de verre achter
hoede, opnieuw een aantal Tour de Fran
ce-drama's in de wereld riep. Daar reed
René Vietto ééns een meester in de
bergen! met een achterstand, waar
voor hij zich nog verleden jaar doodge
schaamd zou hebben en in een stijl alsof
hij het volledig A. B. C. van het klim-
merswerk nog altijd leren moest. Daar
streed nog altijd! een Kubler tegen
alles wat een mens, die niet alleen te
gen een bergreus als de Iseran moet op-
worstelen, aan afgrijselijke ellende maar
beleven kan; daar gilde een Van Steen
bergen, die in elke vlakke etappe zelfs
Fausto Coppi bedreigen kan en die straks
in Augustus het wereldkampioenschap zo
maar voor het grijpen heeft, zó luid om
hulp, dat het in donkere, dreunende
echo's van de rotsen terugkaatste. Daar
worstelde een Magni (jawel: de Magni
van het gele shirt!, de Magni die des
tijds in Pau met zoveel nadruk verklaar
de. dat zij hem in de bergen geen kwaad
meer konden doen, de Coppi's, de Robic s,
de Bartali's) met iedere meter en ieder»
slag van de pedalen. En daar ook koos
Fachleitner voor de slag in de Alpen
tweede in het algemeen klassement!
de wijste partij en klom hij in de Rode
Kruiswagen ter reparatie van een volsla
gen aan flarden gescheurd zelfvertrou
wen.
woon een halve kilometer aan de kop
van de groep zitten en.... reed hij deze
zonder enige moeite in mootjes. Hij
deelde in deze halve kilometer zulke
hevige klappen uit, dat een man als
Robic, die overigens ook even met zijn
derailleur sukkelde, de top van de St.
Bernard met niet minder dan 7 min. 25
sec. achterstand bereikte.
En temidden van dit geweld zou on
getwijfeld ook de Bartali van Cannes
en Biriangön volkomen ten onder zijn
gegaan. Maar de Bartali van vandaag
was anders. De Bartali van Brlangon-
Aosta was kennelijk volkomen door
drongen van de diepere, tragische
achtergrond van het spel, dat er van
daag rond Fausto Coppi gespeeld
werd en terwijl Robic achtergelaten
werd alsof hij in een zandzuil veranderd
was, terwijl Apo Lazarides zich zonder
enig succes zó leeg reed, dat hij zelfs
zijn afdaling naar Aosta niet eens meer
in een behoorlijk tempo nemen kon,
wandelde Bartali rustig naar Coppi foe,
hield hem tot de top gezelschap en
sloeg zijn rivaal daar opnieuw in de
sprint voor de tijdbonificatie,
V erloren
Kunt ge u voorstellen hoe die Bartali
er aan toe was daar op de top van de
St. Bernard? Met een gevaarlijke afda
ling en.... de warme geestdrift van hon
derdduizenden landgenoten voor de
boeg?
Men wist het opeens in deze karavaan:
het duel zou nu pas beginnen en het
zou, tegen alle verwachtingen in, niet
in een klim, doch in een afdaling uit
gevochten worden. En in de kunst van
het afdalen is Gino Bartali nog altijd
een onovertroffen meester. De journalis
ten sprongen in de volgwagens en raas
den achter de beide campionissimi aan.
De weg werd bedolven onder een enorme
wolk van allerverstikkendst stof en hoe
wel dat bij snelheden van tegen de tach
tig kilometer niet altijd even vriendelijk
is, heeft het dit voordeel, dat men althans
de afgronden waaraan men voorbij raast,
slechts vaag te zien krijgt
Nimmer, zo zegt men, is er in een af
daling van de kleine St. Bernard door
renners en volgauto's zo levensgevaar
lijk hard gereden als vandaag. Nimmer
heeft Bartali de kunst in het afdalen
met gróter perfectie beheerst als in
de:dolle ren naar het dal, waaruit het
gejuich der duizenden die bloemen
op de wegen strooiden om hun campio
nissimi te eren reeds omhoog kionk
naar de bergen.
Toen.zoals gisteren, reed Bartali
de man die in 1939 een complete Tour
de France reed zonder dat er onderweg
een mecano aan zijn fiets kwam voor
de zoveelste maal in deze Tour een
bandje lek.
Zoals gisteren inderdaad: in de laatste
afdaling, ''lék voor de finish. Maar in
tegenstelling tot gisteren wachtte Coppi
ditmaal nietIntegendeel: hij ging
met alle felheid er vandoor en zijn an
derhalve minuut voorsprong, door dit
ongeval plotseling en verrassend ver
kregen, verdedigde ook hij met een be
zieling, die men van een Coppi zeiden
ziet. Doch nog éénmaal gaf Bartali zijn
antwoord: nóg sneller, nóg riskanter
werd zijn afdaling en ergens in de stof
wolken beneden hem, moet hij juist de
schim van Fausto C.oppi hebben kun
nen ontwaren, toen hij in een der scherpe
bochten onderuit gleed. Dat kostte hem
opnieuw anderhalve minuut en op dat
ogenblik gaf Gino Bartali deze etappe,
de gele trui, de Tour de France en straks
wellicht zijn wielersportcarrière op.
Monsieur Goddet mag over gebrek
aan sensatie in zijn Tour de France 1949
waarachtig niet klagen.
De andere Bartali
Achter Coppi en Bartali aan knetterde
Binda's muisgrijze Fiat door de eerste
hairpins van de kleine St. Bernard en
men kon van kilometers afstand al zien,
dat er in de Fiat opnieuw een bovenste-
beste stemming heerste.
Want de fantast Tacca was intussen
niet alleen ingelopen, maar bovendien
met een minuut of twaalf achterstand
en een gezicht om er levertraan van te
trekken, naar de achterhoede gediri
geerd. En wéér hadden de campionissimi
hun zwaarste tegenstanders kennelijk in
de hand. En opnieuw scheen het stuk
te zullen lopen volgens de aanwijzingen
der regie: Coppi winnaar der etappe en
leider van het algemeen klassement en
Bartali wellicht nog tweede in alle op
zichten en misschieen daardoor bereid
de tocht naar Parijs tot het voor hem
zo tragische einde voort te zetten
En omdat het aldus weer volkomen
volgens de plannen verliep, gaf Binda
zeven kilometer voor de top van de
laatste Col, die ons meteen voor de
tweede maal vandaag Italië zou bin
nen voeren, het sein tot de aanval.
Coppi demarreerde, doch hij werd ge
haald. De campionissimo demarreerde
opnieuw, doch Lazarides, Robic en Ma
rineili sprongen naar zijn wiel, de Bel
gen Demulder, Dupont en Ockers, de
vandaag weer uitstekend rijdende Lu
xemburger Goldschmidt en de verras
sende goed klimmende, al grijs worden
de Zwitser Aeschlimann, vochten dap
per mee. En toen bleef Coppi doorge-
Toen alles nog goed ging; Bartali bereikt het hoogste punt van de
Mont Genevre, de kleinste van de bergen, welke in de etappe van
De etappe
Op de Parklaan te Eindhoven is giste
ren het 12-jarig meisje C. L., dat met
haar moeder in de richting Tongelre
fietste, aangereden door een tegemoet
komende vrachtwagen, toen deze voor
een andere auto moest uitwijken. Het
kind was vrijwel op slag dood.
Binnen twee weken is dit in Eindhoven
het vijfde dodelijk verkeersongeval.
61. „Probeer het nog eens. poogde
Pedro Pierepont met een krampachtig
vriendelijke glimlach, ..ik geloot, als je
goed nadenkt, zal je het beslist nog wel
herinneren. We motte die schat toch
hebbe Zeg nou zelf
Frederik knikte. „Ja, zeg nou zelf...."
herhaalde hij, en toen: „Wacht. Ik kan me
geloof ik, weer iets herinneren.... het
had iets te maken met Dirk met de Hand
jes.. juist., wacht!"
Hij steunde het hoofd in beide handen
en deed alsof hij ingespannen nadacht.
„Nee, stoor me nou niet!' vermaande
hij Pedro, toen deze ademloos dichterbij
kwam.. „Zie je nou wel, nu ben ik het
alweer vergeten!"
Een grote argwaan maakte zich van de
zes overige directeuren meester. Allen
blikten ze wantrouwend naar Dirk met
de Handjes, die beurtelings rood en
bleek werd van schrik.
„Wat heeft Dirk met de Handjes hier
mee te maken?" riepen de zes Directeu
ren in spreekkoor, „Is hij een verraaier?"
„Dat zou ik zó maar zonder meer niet
durven beweren.zei Frederik voorzich
tig, terwijl zijn ogen achter het masker
glommen van plezier.
Dirk met de Handjes begon wild met
zijn armen te zwaaien en luid uit te roe
pen, dat hij van niets wist en dat hij zo
eerlijk was als een directeur maar kon
zijn.
Het scheen niet te helpen. De andere
Directeuren begonnen op te dringen en
vormden een kring om de onfortuinlijke
Dirk
Een luchthartige geschiedenis
door WILHELM LICHTENBERG
29)
Wat zeg je!, riep deze verbaasd uit.
Vader vindt het goed, ging Karin
voort: Als jij je wilt terugtrekken....
Henegard aarzelde even.
Eigenlijk zou een vakman. Het
is niet zo eenvoudig, als je misschien wel
denkt
De barograaf aflezen kan ik ook
wel, viel Karin hem in de rede: En een
stopwatch hanteren kun je ook wel aan
mij toevertrouwen.
Natuurlijkdat spreekt van
zelf, moest hij toegeven.
Dus vroeg Karin ongeduldig.
Als de heer Lorensberg het goed
vindt
Hij trad terug en liet Karin instappen.
Maar plotseling schoot Arne Björcks naar
voren en riep verontwaardigd uit:
Wat betekent dat? Sedert wanneer
worden dergelijke proeven tn damesge'
zeischap genomen
Maar vader Of Karin of Henegard
nu meegaat, dat is toch hetzelfde t ver
dedigde Knut zich.
Ja, dat is hetzelfde stemde de oude
toe: Geen van beiden zullen ze geluk
brengen.
En hij keek zo droevig naar de ma
chine, alsof het een grote ongeluksvogel
was en al zijn hoop de bodem was inge
slagen.
Hoe lang denkt u boven te blijven
vroeg Lorensberg nu.
Ongeveer een half uur, langer niet,
antwoordde Knut: Het is voldoende wan
neer juffrouw Lorensberg de stijgsnel-
heid en daarna de gemiddelde snelheid
opneemt.
Lorensberg knikte.
Ja, dat is wel voldoende, stemde hij
toe.
Voor de motor aangezet werd, wilde
Knut Karin vastbinden, maar zij weerde
hem lachend af.
Nee, dat hoeft nietIk ben lucht-
Vcist
Ja, maar niet als i k vliegant
woordde hij lachend: Weet U hoe de
collega's mij noemen De „Vliegende
Duivel".
Prachtig, dan bent u juist de ge
schikte piloot voor mij
Knut scheen in zijn machine een ge
heel ander mens te zijn. Alle terughou
dendheid verdween; hij scheen in een
roes te zijn. Voor hij inschakelde, zei hij:
Neem nauwkeurig de snelheid op
tot 3.?30 meter; tot dusver had de Lo.
XII daar tien minuten voor nodig; we
moeten het nu in acht minuten doen.
Karin sloeg met genoegen Knut's ze
kere bewegingen gade. De motor draaide
nu op volle toeren en met een triom-
machine met steeds toenemende snelheid
over het gras. Ze had de stopwatch op
de juiste tijd ingedrukt. Na een aanloop
van ongeveer zestig meter verhief de
Lo. XIX zich ongeduldig m haar element.
Opeens werd Karin zich bewust van
het belang van deze vlucht. Tot dusver
had zij haar beschouwd als een aange-
naam avontuur; nu voelde zij, dat er veel
meer aan vast zat. Ih spanning volgde zij
de barograaf.1000 meter. 2000
meter.de aarde lag diep onder hen.
2500 meter.... De witte nevelmassa van
een wolk slokte hen op.... 3000 meter!
Ze wierp haastig een blik op de stop
watch en toen klonk haar stem jubelend:
„Zeven minuten drie en veertig secon-
dCMaar Knut hoorde, door het donderen
der motoren, niet wat zij sprak. Hij reik
te haar een noteblock en Karin noteerde
de eerste overwinning. Hij knikte kort.
alsof dit hem niets verwonderde. Inner
lijk had hij ook geen ogenblik aan zijn
succes getwijfeld; het kwam er nu nog
slechts op aan, de beloofde gemiddelde
snelheid te halen.
Terwijl hij met de linkerhand de ma
chine in toom hield, krabbelde hij met
de rechterhand op het bloc: „Neem nu
de snelheid op".
Karin gehoorzaamde; ze drukte de stop
watch weer in en keek tegelijkertijd op
de snelheidsmeter. Haar spanning was
nu echter niet meer zo hoog als bij bet
stijgen. Ze twijfelde er niet aan, oi ook
hierin zou Knut slagen. Ze sloot een
"genblik de ogen en bet was, alsoi de
fanteli.ik gebaar gaf Knut vol gas Karin •- u J
wierp nog een blik uit het venster op machine stil stond. Toen sent eel ze. „Het
haar vader en Arne en toen rolde deis heerlijk, met u te vliegen.
Toen hij echter het papier wilde pak
ken om te lezen wat zij geschreven had,
scheurde zij het blad er verschrikt uit.
Na een half uur schreef zij; „Wij hebben
in dertig minuten 280 kilometer gevlo-
gen".
„Dat is dus een uursnelheid van 560
antwoordde hij op dezelfde manier.
„En hoeveel was tot nu toe de snel
heid van de Lo. XII?"
„Hoogstens 460".
..Prachtig. U behoeft verder niet meer
af te lezen".
Knut had een zuidwest koers genomen
en daalde tot 1400 meter. Hij zette de
motoren af en liet het vliegtuig in glij
vlucht verder zweven.
„Göteborg". wees hij: „Daar ben ik op
de technische school geweest".
„Trekt de stad u nog?", vroeg zij.
„Ja, het waren de gelukkigste lar®n
van mijn leven. Kijk. daar.... de Troll-
hatta watervallen, ziet u ze?"
„Ja," knikte zij.
„Heerlijk vild zijn ze!'riep hij geest
driftig uit.
„Prachtig!", stemde Karir in.
Ze cirkelden boven de stad. Knut deed
moeite de T°chnische Hogeschool aan de
Vasagatan te ontdekken, maar dat lukte
hem niet. Het Museum herkenden zij bei
den tegelijkertijd en zij zagen ook het
Slottskogspark. En aan de overzijde van
de Göta-Elv het eiland Hisingen en nog
veel andere punten in dit prachtige land
schap. dat zij beiden kenden en liefhad
den.
Knui liet de machine vveei stijgen en
koerste naar het noorden Hij vloog zon
der een bepaald plan en eenmaal scheen
het alsof ze weer boven het
vlogen. Maar hij maakte geen aanstalten
om te landen. Hij was weer in een vheg-
roes, tijd en afstand bestonden "jet meer,
en het scheen hem ondraaglijk, weer naar
dt aarde te moeten ,ter"®^ïïf T'T vlo
gen zij langs de kust, voorbij Upsala en
Söderham, tot dicht bij Lulea, steeds op
een hoogte tussen de twee- en driedui
zend meter, soms boven de wolken, ge
heel aan de aarde ontrukt.
Karin hield de ogen de meesite tijd ge
sloten. Het was heerlijk zich zo gedach-
tenloos te laten voortzweven. Maar plot
seling werd zij tot de werkelijkheid te
ruggeroepen.
Hoeveel benzine hadden ze nog?, vroeg
ze zich af. Ze krabbelde haastig de vraag
op het papier en reikte het Knut toe.
Deze schrok. Hij las de benzinestand af
en antwoordde: „Terugkeren! Anders
wordt het een catastrophe!"
Maar dat boezemde Karin weinig vrees
m Ze lachte hartelijk en stelde zich al
een noodlanding op een romantisch berg
plateau voor, met reddingsexpedities, die
nog juist op tijd aankwamen om hen van
de hongerdood te redden. Zij deelde Knut g ens het laatau
deze fantasieën mee, maar deze ant
woordde nuchter: ,,En als ^de expeditie
nu eens niet op tijd komt?"
Maar daar hield Karin geen rekening
mee. Knut's woorden hadden haar ro
mantische stemming echter geheel bedor-
Van de 17e etappe, Briangon-St. Vin
cent d'Aosta (257 km.) luidt de uitslag'
1 eoppi (JtaUë) 9 uur 8 min 4 sec.;
2 B®5tali ,(„I^lie) 9.13.43; 3 Robic (West
Noord) 9.19.43; 4 Ockers (België A); 5
Marineili (lie de France); 6 De Mulder
a ?l,® B): 7 Dupont (België B); 3
Aeschlimann (Zwitserl.); 9 Goldschmidt
(Luxemburg) allen dezelfde tijd als Ro
bic); 10 Apo Lazarides (Frankr.) 9.23.22.
Algemeen
Het algemeen klassement: 1 Coppi
(Italië) 116 uur 49 min. 48 sec.; 2 Bartali
(Italië) 116.53.41; 3 Marineili (lie de
France) 117.01.56; 4 Ockers (België)
117.08.00; 5 Robic (West-Noord) 117.10.58;
6 Dupont (België) 117.13.36; 7 Magni
(Italië B) 117.17.20; 8 Apo Lazarides
(Frankrijk) 117.20.28; 9 Goldschmidt
(Luxemburg) 117.26.12; 10 Cogan (West-
Noord) 117.38.06); 11 Kubler (Zwitser
land) 117.45.23.
Opgegeven hebben: Peverelli (Italië B)
Massal (Centraal Zuid-West) en Fach
leitner (Zuid-West).
De ploegen
Het land en kla ss ernent na de 17e etappe
luidt; 1 Italië 351 uur 39 min. 11 sec.; 2
Frankrijk 353.16.44; 3 lie de France
353.21.48; 4 West-Noord 353.25.33; 5
Luxemburg 353.26.36; 6 België A 353.45.24;
7 België B 354.22.04; 8 Zuid-Oost 356 05.01
9 Zwitserland 356.05.38; 10 Centraal-Zuid-
West 359.03.07.
Italië B is niet geklasseerd aangezien
de ploeg nog slechts uit twee man, Mag
ni en Ausenda bestaat.
Het bergklassement
Na de 17e etappe luidt het klassement
van de grote bergprijs; 1 Coppi (Italië)
60 pot.; 2 Robic (West-Noord) 48 pnt;
3 Bartali (Italië) 47 pnt.; 4 Apo Lazarides
(Frankrijk) 45 pnt.; 5 Lucien Lazarides
(Frankrijk) 23 pnt.; 6 en 7 Ockers (Bel-
gie A) en Tacca (lie de France) beiden
ppb; 8 Cogan (West-Noord) 13 pnt.;
9 Kubler (Zwitserland) 12 pnt.; 10 en.11
Brulé (lie de France) en Marineili (lie
de France) beiden 11 pnt.
De journalisten, die de renners van de
Tour gisteren naar Italië volgden, hebben
reden tot klagen. Verschillende auto's met
journalisten werden in Italië met stenen
bekogeld, terwijl er op een gegeven ogen
blik sprake van was, dat alle verslagge
vers Italië zouden verlaten.
Dit plan liet men tenslotte varen, hoe
wel algemeen de klacht werd geuit, dat
de transmissie van het nieuws aanzienlijk
was vertraagd, daar voor de honderden
journalisten slechts een telefoonlijn be
schikbaar was gesteld.
Dit is het tweede incident in de Tour.
Toen de renners Spanje naderden weiger
den enkele communistische en links-ge-
orienteerde journalisten Spanje binnen te
gaan. Een der linkse bladen^ loofde zelfs
eer: prijs uit voor de renner d'c de S'iaan-
isseeide.
(Wordt vervolgd!
Op de Zuid-Limburgse veilingen zijn
de eerste appelen aangevoerd. Het waren
yellow-transparant- Alleen deze soort
mag thans nog worden aangevoerd en
wel in de betere kwaliteiten .De stan
daard boven 60 m.m. werd gekocht voor
export naar Duitsland en bracht een prijs
op van rond 40 cent.
