Dwars door snelbruisende
rivieren
R
Er zijn nog evidente dingen, die
de Duitsers niet begrijpen
BONN IN VLAGGENTOOI
HET BIER IN CIJFERS
HAAS AZIJN
Een viool verdween
Avondlijke ervaringen in Macedonië
ADI O
Uit de sportwereld
150 Van Goghs naar
New York
Overpeinzing na de dagen van Bochum
Doch er is een kernsterk en stoer van
goede katholieken
programma
Het West-Duitse parlement is bijeen
Borrel heeft bier verdrongen
DONDERDAG 8 SEPTEMBER 1949
PAGINA 2
(Van een bijzondere medewerker)
HOOFDCOMMISSIE VOOR
DE INDUSTRIALISATIE
EIGENDOM VAN WONING
WET-WONINGEN
„JOHAN VAN OLDEN
BARNEVELT" BRENGT
MILITAIREN TERUG
VERHOOGDE WATERLEIDINGS-
KOSTEN DOORBEREKENEN
OOK HONGARIJE KRIJGT
NIEUWE SCHOOLBOEKEN
Overzicht van de sluitingsplechtigheid op de Festplatz te Bochum.
de 41 liter in Zweden. Het verbruik is in
ons land vaak op en neer gegaan, maar
het is zelden zo laag geweest als nu.
Nederland aan de kop
PAUL SCHOTT
door
(Wordt vervolgd).
NED. WATERPOLOPLOEG WINT
OOK VAN BELGIE
VOETBAL IN ENGELAND
UURRECORD ACHTER DE
MOTOR
SKOPLJE, Augustus 1949.
De weg van Nisj naar Skoplje is een deel van de oude heirbaan van
Belgrado naar Saloniki. Men zou het nu niet meer zeggen. Voorbij
Nisj daalt de kwaliteit van de weg in angstwekkend tempo; en waar
het dal van de Morava begint te versmallen begint men zich af te
vragen of er inderdaad nog een weg bestaat. De bergen hebben hun
groene tooi verloren en zijn kale rotsen geworden. Rotsblokken
hebben over vele kilometers lengte de weg overspoeld. Onze Jeeps
moesten nu eens hun weg over deze rotsblokken vinden, dan weer
'zonken zij diep weg in een vette bruine leem, die in volmaakte
tegenspraak staat tot de magere tarweoogst. Ongeregelde berg
stromen hebben de weg vernield en over lange trajecten moet men
zijn weg zoeken door rivierbeddingen. Onze reis dreigde een
expeditie te worden, die dwars door snelbruisende rivieren voerde.
Vooraleer we tot deze sportieve erva
ringen kwamen, waren we in Breskovatsj
geconfronteerd met de communisering
van het platte land. De maatregelen drin
gen door tot in alle uithoeken van het
land, ook daar waar de minaretten uit
steken boven de lemen dorpen, waaraan
de moderne beschaving is voorbij ge
gaan.
Er is geen dorp in Joego-Slavië's zes
republieken, waar men niet de „Dom
Zadruga", het tehuis van de collectieve
boerderijen, ziet verrijzen. Zo ook in
Breskovatsj, een dorp waar de tijd vele
eeuwen lijkt te hebben stil gestaan. De
uit leem gebouwde boerderijtjes zijn er
rond een wijde brink gebouwd. Daar-
middenin is een voetbalveld, een dier
weinige tekenen van moderne civilisatie,
die men overal in het land kan terug
vinden. Wij stopten wijl er op de brink
een groot aantal landbouwmacmnes ston
den opgesteld. Het waren dors- en stro-
machines, Duits, Hongaars en Engels van
makelij en voor een deel nog stammende
uit de vorige eeuw. Er stond een barre-
voetse boer bij met een vervaarlijke
hangsnor, die ons het geheim van deze
museum-achtige verzameling spoedig dui
delijk maakte. Hij raapte alle afschuw en
alle Duits, dat hij bezat, samen om ons
te zeggen: „Tito, partisanen, alles Rau-
ber!".
De oorzaak van zijn haat was gauw
gevonden, want hij leidde ons naar een
oude Deutz-tractor, die hij streelde als
een trouw dier. Het was zijn tractor
geweest en die was zoals al het andere
materiaal ten offer gevallen aan een
confiscatie ten behoeve van de collec
tieve boerderij. Er kwamen enkele jon
gemannen uit een huis aan de brink en
onze boer zette zijn hand aan zijn mond
en fluisterde: „Partisanen". Toen sloop
hij weg, barrevoets. De jongemannen
bleken het dorpscomité te vormen. Zij
vroegen achterdochtig naar onze papie
ren en prezen vervolgens de confiscatie
als een stap op de weg naar socialisme.
Zij waren allen jonge, krachtige kerels,
met glimmende partisaneni-onderschei-
dingen op en de glans van overwinnaars
in hun ogen. Zij wezen naar hun „Dom
Zadruga" aan de rand van het plein, een
groot gebouw, do pas half voltooid.
Voorbij de hindernissen, waarvan wij
boven spraken, opent zich het dal. Er
verschijnen weer akkers en sporadisch
ook dorpen. Wij besloten in een klein
stadje rond te zien, hoe het nieuwe be
wind daar huis houdt. Het stadje heet
Vranje, het heeft tienduizend inwoners
en leeft van de boeren uit de omgeving
envan een beetje industrie.
In het gemeentehuis werden wij te
woord gestaan door een jong meisje. Sta
lin hing er eenzaam aan de muur. Wij
vroegen waar Tito was en hij bleek in
een andere kamer te hangen. Er werd
een bode uitgestuurd om de burgemees
ter en een tolk te halen. De burgemees
ter bleek een bejaard en zachtmoedig
kereltje te zijn, sympathiek van uiter
lijk. Hij droeg de partisanenspeld en een
grote medaille van „merite pour le peu-
ple" Hij beantwoordde onze vragen
over de toepassing van het vijfjarenplan
in het stadje. Er was een theater ge
bouwd. en er zou ook waterleiding ko
men, maar het werk daaraan lag nu
stop, omdat er geen buizen waren. Er
zou een ziekenhuis worden gebouwd met
400 bedden en de industrie zou worden
uitgebreid. Zulke huishoudelijke dingen
werden ons door de burgemeester ver
teld, doch zodra het politieke terrein be
roerd werd, gaf hij een krachtige zwarte
kerel van de om ons verzamelde leden
van het dorpscomité het antwoord. De
ze verkondigde politieke ideeën, die spoe
dig familiair zijn aan regelmatige Borba-
lezers. Er waren geen tegenstellingen
tussen communisten en Volksfront, alles
verliep in volmaakte harmonie, er was
niets wat men niet kon als men het wil
de, en Tito was onfeilbaar. Soms ant
woordde de tolk, een potig manwijf, dat
Frans sprak met een Luiks accent.
Wü werden naar het theater ge
bracht. Het zag er goed uit en zou in
dit kleine stadje vrijwel avond aan
avona speten, uogoi en Ualsworthy
stonden er op het programma en voor
de opening had men gekozen „Deep
are the Roots". De bevolking van Vraif-
je wordt ingeleid in de Amerikaanse
rassenvraagstukken nog voor zjj water
leiding heeft. Het theatertje had een
keur van costuums en onder de attri-
Een gedeelte van de van Gogh-collecte
uit het Rijksmuseum KröllerMüller te
Otterlo zal 24 September a.s. tegelijk met
het bezit van ir. V. W. van Gogh te
Laren met de „Westerdam" scheep gaan
naar N. York.
Door aanvulling uit het depot van het
Kröller-Müller-meseum zal het slechts
nodig zijn voor het afgstaan van deze
collectie een van de vijf zalen, beschikbaar
voor Van Gogh, te ontruimen. De over-
blijvendfe vier zalen bieden nog een vol
ledig overzicht van Van Gogh's ontwikg-
kel/ing. Uit iedere periode blijven
verscheidene hoofdwerken aanwezig.
De vrijkomende zaal zal gebruikt wor
den om dit het depot een aantal neo-
impressionistische werken van Van Rijs-
selberghe, Toorop, Gestel te exposeren,
benevens werken van Ensor, en een keuze
van gekleurde tekeningen en aquarellen
uit diezelfde periode van Thorn Prikker,
Jan Toorop en Paul Signac, die nog
nimmer werden tentoongesteld.
buten waren portretten van Tito en
Stalin.
Het was avond, toen wij verder reden
en al vrij laat, toen wij de Macedoni
sche vlakte binnenreden bij Kumanovo,
een om zijn Turkse veldslagen beroemd
moslem-stadje. Wij waagden het een
restaurant binnen te gaan. Het was er
onbeschrijfelijk vies. De keuken was in
het restaurant en bestond uit een lange
stenen tafel, waarin een gleuf was om
vuur te maken. Het gerecht bestond uit
aardappelen in paprikasoep, en boeren
zaten er met hun vingers de aardappelen
uit de soep te vissen. Wij produceerden
blikken uit onze eigen voorraden, doch
werden niettemin voorkomend ontvan-
gengen. We kregen zelfs twee borden
en een vork, waarvan we samen moes
ten doen. Hoewel het laat was, liep de
zaak vol met kijkers en er werd ook een
voormalige krijgsgevangene uit zijn bed
getrommeld om ais tolk te dienen. Hij
sprak opgetogen over Duitsland: dat
was een land met goede wegen en goed
eten en Amerikaanse pakketten. „Was
glauben Sie dass wir da gelebt habenl".
Oh. die Amerikaanse pakketten, wat
hebben die een goodwill voor de Yankees
gekweekt!
Er klonk melancholieke mohammedaan-
sa muziek ergens in het kleine stadje....
Wij werden er heen geleid en kwamen
verzeild in een kapperswinkel, waar een
jonge man een gitaar bespeelde en zong
tezamen met een jonge student uit Zag
reb, die hierheen was gestuurd om spoor
lijnen te bouwen. Dan werden wij Mn
bijna feestelijke optocht door de myste
rieuze lemen straatjes van het stadje
geleid. Het enige licht kwam van de
trans der minaret. Wij kwamen in een
uitspanning, waar een sinister gezelschap
dronkaards muziek maakte en waar Tito
en Stalin aan de wand hingen als vreem
de eenden in de bijt.
Er werden Turkse liederen gespeeld,
vol van een zware melancholie, Servisch
met een lichtere klank en Macedonische,
wild en onbeheerst. Wij dronken „Masti-
ka", een drank die aan de plastis van
Marseille herinnert, en wij voelden ons
eerst weer op ons gemak toen wij een
half uur later weer in onze Jeep zaten.
Na middernacht arriveerden wij in
Skoplje, de hoofdstad van de volksrepu
bliek Macedonië. Wij werden er begroet
door een politieman met de karabijn
aan de schouder en na het overwinnen bepaald, dat deze regeling in het ver
van de eerste argwaan werden we op- I volg ook voor niet-oorlogsslachtoffers zal
genomen in het notel „Macedonia". gelden.
Bij beschikking van de minister van
Econ. Zaken is de hoofdcommissie voor
de industrialisatie ingesteld, welke tot
taak heeft de minister desgevraagd of
eigener beweging van advies te dienen
omtrent aangelegenheden op het gebied
van de industrialisatie en daarmede sa
menhangende vraagstukken. Voorzitter
van deze commissie is dr. A. Winsemius,
directeur-generaal voor de industrialisa
tie. Tot secretaris is benoemd W. Brakel.
hoofd van de afd. algemene en finan
ciële zaken van het ministerie van Econ.
Zaken.
Begin 1948 heeft de minister van We
deropbouw en Volkshuisvesting uitslui
tend voor oorlogsslachtoffers de mogelijk
heid opengesteld om de door hen be
woonde woningwet-woningen, die na de
bevrijding gesticht zijn, in eigendom te
verwerven. Nu aangenomen mag worden,
dat deze categorie in dit opzicht zo goed
mogelijk is geholpen, heeft de minister
t
Vrijdag 9 September
HILVERSUM I (301 m.) NCRV 7.00 Nws,
ochterMjgymnastiek, gram, 8.00 Nws, gram,
Rimski Korsakoff ^ifsoïmindtend °li mi Icü" J-'!-ULSe rvamoiioKenaUig verwacmon
Zarng, 11.30 Gram, 11.40 Celesta-ens.,' 12.15 Dr' E"6<rn Ko§on zijn magis-
Orgel, 13.00 Nws, 13.13 Vrij en blij', isjis Ff? het wordende Europa.
Psalmen symph., Strawinsky, 14.10 Doraau- Breed van visie, vaak wat te radicaal,
(Van onze speciale medewerker).
Er zijn nog vele dingen, die vele
Duitsers niet begrijpen. Ook dat werd
ons duidelijk in het grauwe Bochum,
waar de 73ste Duitse katholiekendag
bijna een week lang weer licht en kleu
ren bracht, moedelozen hoop en geeste
lijk ontredderden stof tot bezinning
gaf. Dat niet begrijpen trof ons her
haaldelijk, bü de behandeling van het
congresthema: vrede door gerechtig
heid en in de sectie voor internationale
samenwerking.
Het Duitse volksbestaan heeft, sedert
de bevrijding, één diepe, overal schrijnen
de wonde: de meer dan twaalf millioen
verdrevenen uit het Oosten des lands.
Deze millioenen berooiden, die eens be-
zittenden waren, maar nu paupers, roe
pen om sociale rechtvaardigheid, om een
herverdeling van het aanwezige bezit,
bedelen om Christelijke liefde van hun
landgenoten en van de andere volkeren.
Dat bij dit brandende probleem, dat
van zulk een omvang is, de vlammen er
in zekere zin uitsloegen bij de discussies,
is te begrijpen. Hier riep, hier schreeuw
de de ellende van millioenen, die na de
oorlogsorkaan zijn aangespoeld op de
oevers van ons uiteengeslagen wereld
deel, om vrede door rechtvaardigheid. En
het deed vooral ons Nederlanders, die
een degelijke sociale wetgeving en goede
Katholieke standsorganisaties bezitten,
vreemd aan te bemerken, hoe de Duit
sers ten deze nog onder aan de trap staan
en wellicht nooit ver omhoog zullen ko
men, omdat ze het nut van die dingen
niet algemeen inzien, niet begrijpen.
Eenzelfde vreemde gewaarwording had
den we, bij voortduring, in de sectie voor
internationale samenwerking, waar die
meeste buitenlanders elkaar ontmoetten.
Nadat de eerste dagen vele referaten
enigszins onder het peil bleven, dat men
op een Duitse Katholiekendag verwachten
een slotwoord deze woorden nog onder
streept, door zijn landgenoten er aan te
herinneren, dat zij er wel op de allerlaat
ste plaats aan konden denken, iets van
het buitenland te vorderen, maar zich
allereerst moesten afvragen, welke ver
plichtingen ze hebben.
Het was goed voor die wederzijdse ver
standhouding, dat deze dingen werden ge
zegd. De Nederlanders en zonder twijfel
ook de vertegenwoordigers van de andere
landen weten wel uit eigen ervaring, hoe
veel edel denkende mensen dit volk heeft,
Katholieken, die niets vuriger verlangen
dan in gerechtigheid en liefde samen te
werken aan het ene Europa, maar er
zijn nog te veel Duitsers, die zekere, toch
evidente dingen niet begrijpen.
Zeer zeker is het samenzijn in Bochum
vruchtbaar geweest; de Nederlanders zul
len dankbaar aan die dagen terugdenken.
Voor hen èn voor de Duitsers is weer
duidelijker geworden, hoe aan beide
zijden van de grens het hart der katho
lieken samenklopt. Bochum blijft een
schone en leerzame herinnering. Groots
was Zondag de aanblik van het feestter
rein, onvergetelijk voor iedereen. Hier
werkten voorheen duizenden aan de oor
logsmachine, 's Pausen vredeswoorden
drongen er niet door; nu wapperden er
om de gebinten de Pauselijke wimpels,
klonk van uit het Vaticaan de Pauselijke
stem, baden vele, vele honderd duizenden
het Pauselijk vredesgebed.
Wanneer deze Boohumse hallen straks
worden uitgeleverd aan Joegoslavië, zal
niets hier meer op deze plaats aan de
oorlogsmachines herinneren. Moge aain
het vredsgebed blijven doorklonken tot
God
Gisterenmorgen had te Amsterdam de
debarkatde plaats van troepen, welke uit
Indonesië zijn teruggekeerd met de
„Johan van Oldenbarnevelt". Het schip
heeft ruim 2100 militairen en hun vrou
wen en kinderen naar Nederland ge
bracht. Hieronder bevinden zich de batal
jons 4, 5, 6 en 7 van de afd. veldartillerie
van de Kon. Landmacht, die, behalve
het kader, geheel uit oorlogsvrijwilligers
bestaan. Voorts manschappen, die niet
tot gesloten onderdelen behoren, mari
niers, leden van de Kon. Marine en het
K.N.I.L. Aan boord bevonden zich 114
zieken, waarvan de meesten chirurgische
patiënten zijn. 300 Kinderen, waarvan
ongeveer 100 beneden de leeftijd van 1
jaar, behoorden tot de „troep", die onder
leiding stond van de c.o.t. luit.-kol_ F. L.
Werdmoelder.
Voor de debarkatie begon, werden de
troepen toegesproken door luit.-kol. jhr.
D. van Lawiek van Pabst namens H. M.
de Koningin, door de minister van Oor
log en Marine, mr. W. F. Schokking
namens de regering en door majoor C.
van Goor namens Z. K. H. Prins Bern-
hard.
De „Johan van Oldenbarnevelt" is op
8 Augustus van Surabaja vertrokken,
deed Semarang aan en vertrok op
Augustus uit Tandjong Priok
11
In aansluiting op een huurprijsuitvoe
ringsbeschikking 1949, welke op 8 Sep
tember in werking zal treden, deelt hei
ministerie van Economische Zaken nog
het volgende mede.
De beschikking heeft betrekking op
panden, waarin een bedrijf of beroep
wordt uitgeoefend en welke zijn verhuurd
onder de conditie, dat de kosten van het
door de huurder gebruikte leidingwater
geheel of gedeeltelijk door de eigenaar
worden betaald. Zij opent de mogelijk
heid, dat de eigenaren van genoemde
huurobjecten het bedrag, waarmede hun
waterleidingskosten sedert 9 Mei 1940 zijn
gestegen, op de huurders verhalen, zon
der voorafgaande toestemming van het
prijzenbureau voor onroerende zaken. De
beschikking is mede van toepassing op
inclusief de waterleidingskosten verhuur
de nieuwbouw, voor zover in de hoogst
toelaatbare huurprijzen de volledige wa
terleidingskosten niet zijn begrepen.
De Hongaarse minister van openbaar
onderwijs en erediensten heeft meege
deeld, dat binnenkort nieuwe schoolboe
ken zullen worden uitgereikt en een
nieuwe regeling van de leerplicht zal
worden doorgevoerd, voornamelijk ge
richt op een verdere uitbreiding van het
onderwijs in de Russische taal en „op de
ontwikkeling bij de schoolkinderen van
gevoelens van dankbaarheid en vriend
schap tegenover Sovjet-Rusland, dat het
land heeft bevrijd".
Het eerste vrU gekozen Duitse parle
ment, sedert Hitier een einde aan dc
republiek van Weimar maakte, is giste
ren te Bonn bijeengekomen en daarmede
is de West-Duitse republiek ingeluid.
De bondsraad, de senaat, vergaderde
te elf uur Duitse tijd. Voor de aanvang
der zitting waren kerkelijke diensten ge
houden, waarbij vele van de 43 benoemde
leden van de bondsraad en van de 402
gekozen leden van de bondsdag aanwezig
waren. Kardinaal Josef Frings van Keulen
droeg een H. Mis op in de kathedraal van
Bonn en dr. Otto Dibelius, de evangelische
bisschop van Berlijn, hield een diens'
in de Lutherse kerk der stad.
Van de openbare gebouwen in de stad
woei de zwart-rood-gouden vlag. In de
vergaderzaal van de bondsraad hingen
de vlaggen van de Westduitse staten naast
die van de republiek. Ook de vlag met
de Berlijnse beer ontbrak niet en dit
werd opgevat als een aanduiding, dat
Berlijn de twaalfde lidstaat is van de
West-Duitse republiek, ondanks de wei
gering van de geallieerden, om Berlijn
officieel vertegenwoordigd te laten zijn.
.Intussen heeft Adenauer, de toekomstige
kanselier van West Duitsland, in een in
terview met de Mainzer Allgemeine Zei-
tung reeds verklaard, dat hij zou aan
dringen op opneming van Berlijn in de
nieuwe West-Duitse federatie als twaalfde
staat.
De bondsraad heeft dr. Karei Arnold,
de christelijk democratische premier van
Noordrijn-Westfalen, met de stemmen van
tien staten, bij onthouding van Beieren,
tot zijn voorzitter gekozen. Heinrich
Wilhelm Kopf, de socialistische premier
van Nedersaksen en dr. Gebhard Müller,
de christ.-sociale minister-president van
Zuid-Wurtemberg, werden met algemene
stemmen tot vice-voorzitters gekozen.
Karl Arnold drong in zijn inaugurele
rede aan op eenheid tussen regering en
oppositie in kwesties van buitenlandse
politiek, op spoedige gelijkberechtiging
van Duitsland in internationaal opzicht
en op matiging bij het naar voren bren
gen van nationale eisen. Hij noemde de
bondsraad een bemiddelaar tussen de fe
derale regering en de staten en een rem
op de politieke hartstochten.
De vergadering was geopend door het
oudste aanwezige lid, de zeventigjarige
senator Johannes Boell van Hamburg.
Deze verwelkomde de drie geallieerde
hoge-commissarissen, die alle drie in bur
ger verschenen waren en op een der ach
terste rijen hadden plaats genomen. Ook
was er tegenwoordig mgr. Alois Muench
van Fargo (Noord-Dakota), de apostoli
sche visitator in Duitsland.
De Berlijnse delegatie, onder leiding
van professor Ernst Reuter, had een plaats
gekregen volgens alphabetische volgorde
en werd bij het aflezen van de eresentie-
lijst afgeroepen, doch niet bij de stem
mingen.
Des middags hield ook de bondsdag
zijn eerste zitting. De 73-jarige Paul Loe-
be, de nestor, die zo lange jaren president
van de rijksdag was, voor Goering hem
de voorzittershamer afnam, opende de
vergadering. Loebe is een van de acht
(Van onze Amsterdamse redacteur)
„Het bier is weer best" zegt een
reclame-slogan. En deze slogan bewijst
dat het bier eerst niet zo best was, maar
ook dat er iets met het verbruik aan
de hand is. Er wordt inderdaad tegen
woordig minder bier gedronken in ons
land, dat toch al de kleinste verbruiker
van deze drank was. Dat is te merk
waardiger daar de kwaliteit van ons
bier aan de spits staat Nederland is
de grootste bierexporteur van de *we-
reld, in de eerste helft van dit Jaar
werd bijna een kwart van de productie
uitgevoerd.
In de oorlog heeft men het bier ver
dund, om de spoeling groter te maken.' Na
de oorlog beschikte men aanvankelijk
niet over de meest geschikte grondstoffen.
Maar nu is alles weer als vanouds. Doch
het verbruik van bier per hoofd van de
bevolking is hier teruggelopen van 20
liter in 1939 tot 14 liter in het vorige jaar.
Die 14 liter is een laag getal, als men het
vergelijkt met het verbruik van 150 liter
in België. Maar het is ook laaig
over de 65 liter in Denemarken, die 61
liter in Engeland, de 67 liter In Amerika.
klanken, 14.40 Causerie, 15.00 Kamerork,
15.40 Van oude en nieuwe schrijvers, 16.00
Vioolduo, 16.30 Gram, 16.40 Voordrachten,
17.00 Koor. 17.20 Zigeunerkwintet, 17.35 Gram
17.50 Pianoduo. 18.15 Lezing, 18.30 Ned. Str.
krachten, 19.00 Nws, 19.13 Geest, liederen,
19.30 Act. geluid, 19.45 CMB, 20.00 Nws, 20.15
Omroepork. 21.15 Lezing, 21.35 Metropole-
ork, 22.00 Peer Gyntsuite no. 2, Grieg, 22.15
Koor, 22.45 AvondoverdenMing, 23.00 Nws,
23.15 Operamelodiieën.
HILVERSUM II (413 m) VARA 7.00 en 8.00
Nws, gram, 8.50 V. d. vrouw, 9.00 Mozart-
conc, 10.00 VPRO, 10.20 Piano, 10.30 V. d.
vrouw, 10.45 Koor, 1105 Voordracht, 11.25
Accordeom-ork, AVRO 12.00 „Paris vous
Cbainte", 12.33 Sport, 12.45 Melaehrino-ork,
13.00 Nws, 13.15 Zigeunermuziek, 13.45 Gram,
14.00 Kookkunst. 14.20 Solistencomc., 15.00
Boekenschouw, 15.20 Amusementsork, VARA
16.00 Orgel, 16.30 V. d. jeugd, 17.00 Film
land, 17.20 Wij en de muziek, 18.00 Nws,
18.15 Felicitaties. 18.45 Silvestrikwartet, 19.00
Denk om de bocht, 19.15 Regeringsuitz, 19.30
VPRO, 21.00 Gram, 21.30 Orgel. 22.00 Buit.
weekoverz., 22.15 Swing and sweet, 22.00 VP
RO, 23.00 Nws, sport, gram.
RADIODISTRIBUTIE III: 7.00 VI. Br.:
nws. 7.05 gram. 7.30 Kron. 7,40 gym. 7,50
gram. 8,00 nws. 8,05 Conc. 9,00 nws! 9,05
gram. 10,00 Eng. L.P.: orgel. 10,30 Eng.
H.S.: Nat Allen en ork. 11,00 Eng. L.P.;
Zigeunerork. 11,45 voordr. 12,00 VI. Br.:
Middagconc. 12,30 weerber. 12,32 verv.
conc. 13,00 nws. 13.15 orgel en zang. 14,00
werken 17e eeuw. 15,00 Eng. L.P.: Frank
"Walker en Miniatuur ork. 15,30 Jack Leon
en ork. 16,00 NWDR: Recital fluit en
piano. 16,30 Eng. H.S.: gram. 17,00 Koot
wijk: Batavia. 18,00 Fr. Br.: v. d. sold.
18,30 VI. Br.: v d sold. 19,00 nws. 19,30
Eng. L.P.: „Ignorance is bliss". 20,00
„Welsh Rarebit". 21.00 BBC Opera ork.
21,30 Fr. Br.: gr. 22,00 VI. Br.: nws. 22,15
Dansmuz. 22.50 nws. 22,55 gram. 23,00 div.
RADIODISTRIBUTIE IV: 7,00 Eng.
H.S.: nws. 7.15 gram. 7,50' „Lift up your
hearts". 7,55 weerber. 8,00 Fr. Br.: nws
8,10 conc. 9,00 Eng. L.P.: nws. 9,10 Verz.
pr 10.00 div. 11,00 Eng. H.S.: „Talk your-
aelf out of this", 1130 Harry Isaacs en
York Bowen (2 piano's). 12,00 muz. 12,30
Eng. L.P.: BBC Welsh Orch. 13,15 Paul
Fenoulhet en ork 14,00 Eng. H.S.: „Pa-
ganini Players" 14,45 „Country Magazine".
15,15 BBC Schots ork, 16,15 Eng. L.P.:
BBC Midi. Light rch. 16,45 Arb. ork. 17.15
Geraldo. 18,00 orgel. 18,30 „Walford Hyden
en „Café Colette Orch". 19,00 nws. 19,15
Fr. Br.: gram. 19,30 VI. Br.: zang. 19,45
Filmmnuz. 20,15 Flimoverz. 20.30 Omr.
Symph. Conc. 22,00 Eng. L.P.: nws. 22,15
„Panamania"; 23.00 voordr. 23.15 Louis
Mordish (orgel). 23,56 nws.
maar van een rijke inhoud. Dait deze
eminente redenaar zo geestdriftig is voor
de idee van het éne Europa moge zijn
landgenoten ten goede komen. In het
wordende Europa kan Duitsland niet
worden gemist. Maar voor het moment
vragen de meeste Duitsers zich tooh op
de éérste plaats nog af, wel'ke voordelen
zij van het buitenland kunnen verwach
ten en niet welke verplichtingen zij
tegenover het buitenland hebben.
Het bleek nodiig, bij de discussies na
Kogon's rede, dat Dr. Wolff, de praeses
van het Duitse Akademiker Verband uit
Bonn, er, speciaal wat Nederland betrof
op wees, welke morele overwinningen
wij in ons eigen gemoedsleven hebben
moeten behalen, vóór wij tot contact en
steun aan Duitsers vergingen. En hij
wees op het feit, dat de Duitse kranten
nog nooit hebben verteld over de gruwe
lijke schanddaden der SS je-gens het Ne
derlandse volk.
De Bisschop van Hildesheim heeft tn
36. Terwijl onze vrienden de wenteltrap in de toren be
stegen, klom Tiram, de man met het snorretje, langs de
buitenkant naar boven. „Het wordt de moeite waard",
siste hij.
„Is u daar eindelijk heren", vroeg Moeëzzin tot grote ver
bazing van Birn en Basli. „Verwachtte u ons dan?" vroeg
Bim. „Mijn bet-bet-betovergrootvader, die ook Moeëzzin was,
verwachtte al vreemdelingen, die met een schip uit een ver
land zouden komen om te spreken overHierJ t
oude man plotseling op. „Vult u het zelf maar aan, da et
ik ot ik mij niet heb vergist", zei hij. „Over de schat op het
eiland", zei Basli onmiddellijk. De oude man knikte, „mnae-
lijk zijn ze gekomen", mompelde hij en greep een zware
perkamenten rol, die met lakzegels was dichtgema „Deze
rol mag pas op volle zee worden geopend", gebood hij. Daar
op wenkte hij met zijn hand ten teken, dat het ge prek was
afgelopen.
Die export heeft na de oorlog een grote
opgang gemaakt, vooral doordat men de
Duitse overzeese markt geheel heeft
weten te winnen. Duitsland is weer als
concurrent op de markt verschenen, maar
het Nederlandse bier is er overal zo „in",
dat men geen teruggang meer vreest. Men
moet niet te gering over deze export den
ken want het ging in 1948 om 228 duizend
hectoliter, terwijl in de eerste zeven
maanden van dit jaar reeds 181 duizend
hectoliter zijn uitgevoerd. Wij zijn verre
weg de grootste bierexporteurs; na
komt Engeland met 210 duizend hectisnier
dan Denemarken met 135 duizend necu)-
liter. Wij exporteren dit jaar van
onze productie, Denemarken 0/0, üe
andere landen nog geen Pr£?? J vfr"
dienden meer dan f 20 millioen aan de
viezen met het bier.
Bier is een belangrijk product voor
onze economie: de Nederlandse brouwe
rijen geven 3500 mensen werk en betalen
f 13 millioen aan ionen. De bierhandel
geeft 5000 mensen werk en verloont f 23
millioen. In de brouwerijen is een bedrag
van
nlet minder dan f 100 millioen ge
stoken, terwijl de brouwerijen enorme be
dragen in hotels, restaurants en café's
hebben geïnvesteerd. Men heeft een Ne
derlandse gerstsoort ontwikkeld, die heel
goed is voor bier. Nederlandse boeren
«veren ieder jaar 20 k 30 duizend ton van
dat gerst aan de brouwerijen en expor-
heto"1 bovendien een belangrijke hoeveel-
De vraag waarom de mensen hier zo
vleiinigv. drinken kan men niet gemak-
tin "eantwoorden. Er wordt meer ge
distilleerd gedronken; de jeugd doet veel
aan sport en drinkt geen bier. Van der
gelijke argumenten kan men er tientallen
verzamelen Maar de brouwers zien de
toekomst niet al te zwart in. Zij ver
wachten dat hun propaganda uiteindelijk
een goede uitwerking zal hebben.
NATUU&AZUN OF ZN BEST.
22)
Het gezicht van de Engelse was steeds
bleker geworden. Nu zag het bijna vaal
grijs en Grangg vond het akelig om er
naar te kijken.
Ik moet gaan, mijnheer Grangg. Mijn
heer Lorenzetti verwacht mij in de hall
met Faustina. Grangg waagde het zonder
zich rekenschap te geven van hetgeen
hij deed, de pols van de Engelse te grij
pen.
U moet sprekenU weet? Plot
seling boog juffrouw Francis zich naar
hem over, alsof zij om zou vallen, haar
wenkbrauwen raakten hem bijna, en zij
fluisterde:
Zeker weet ik ook niets. Maar er
moet stellig wat zijn. Zij houdt van haar
oom en is toch bang voor hem. Het moet
iets met haar vader zijn, waarover zij
bijna nooit spreekt, de broer van oom.
Als iemand zijn naam noemt, begint ze
dadelijk te huilen. Ik weet niets, werke
lijk niet. Het is natuurlijk een geheim.
Misschien zou men in Vicenza, waar de
familie lang gewoond heeft en waar ook
Faustine als kindBij gebrek aan
adem kon zij niet verder spreken. Zij
zuchtte en 'steunde, nam vlug een pil
letje, dat zij zonder iets naar binnen
slikte, viel in een stoel neer, haalde lang
en diep adem, stond eindelijk op, zette
een zeer mannelijk hoedje op en zeide
nog: In Vicenza misschien.... Faustina
is arm, niet waar? Daarna drukte ze op
nieuw blozend Grangg's hand en ver
dween met het valiesje uit de kamer
Enige minuten daarvoor was Zubiaurre,
zonder kloppen bij Faustina binnen ge
treden. Zij was erg geschrokken en had
verschrikt naar de deur van haar oom's
kamer gestaard. De Spanjaard was
direct zachtjes en vlug beginnen te
spreken, druk met de lippen bewegend,
om ieder woord, niettegenstaande de
zachtheid te articuleren.
Faustina, ik ben nog een keer ge
komen. om je iets belangrijks m®de te
delen. En om nog eens je stem te horen,
daar ik nog minstens een week hier
moet blijven Faustina wendde haar buk
van de deur en moest weer In zijn ogen
kijken, ogen die de hare dwongen zoals
men door middel van een magneet
electrische stromen kan bedwingen-
Wilt u dus werkelijk naar Montisola
komen? vroeg hij, nauwelijks hoorbaar.
Zeer zeker, zo gauw ik hier klaar
ben. Ik zal mij in de buurt in een villa
installeren en u zien, wanneer u wilt.
Onmogelijk! Het is een eiland en
onze villa is de enige.
Zubiaurre lachte kort en liet zijn
tanden zien: Dan huur ik een motorboot
of een roeiboot, of ik zwem naar de
overkant. Laat dat maar aan mij over.
Maar iets anders. Ik zal.
De Spanjaard hield even op en kuste
Faustina's vingertoppen-
....Ik zal zeer spoedig de viool
hebben, of als enige weten, wie haar
gekocht heeft. Dat wilde ik u nog even
zeggen. Faustina verbleekte. Werkelijk?
Spreekt u de waarheid? Zij lachte opge
wonden en haar hand. die in de zijne
rustte, voelde opeens slap aan-
Ik wil er op zweren, ik ben de enige
die de handelaar ken, die haar gisteren
gekocht heeft, Of hij haar nu nog in zijn
bezit heeft weet ik niet.
Op dit ogenblik klonk in de kamer
ernaast de stem van haar oom: Faustina
vlug. ben je klaar? Het meisje zei met
vleiende stem. dat ze direct klaar kon
zijn. Zubiaurre kustte haar haastig in
de hals, ging de kamer uit. de trap af en
de straat op. Hier kocht hij verschillende
ochtendbladen en bladerde ze opgewon
den door. Ze bevatten allemaal ongeveer
hetzelfde: de aangifte bij de politie, een
korte beschrijving van de violist en zijn
loopbaan. Een korte verhandeling over
Stradivari in het algemeen en over die
van Grangg in het bijzonder- Alle
kranten brachten het bericht op de eerste
pagina, sommige zelfs met een oude
archieffoto van Grangg, een viool in de
handen, erbij. Overal werd de beloning
van dertigduizend lire geprezen als het
zekerste middel om het kostbare mstru'
ment terug te vinden.
Zubiaurre, die aan een tafeltje in de
hal van het hotel zijn kranten nalas en
daarbij diep nadacht, bemerkte plotse
ling, dat een gr°'e wagen met chauffeur
in livrei, voorreed. Lorenzetti, zijn nicht
Je en de Engelse juffrouw, stapten in,
zonder dat l4iustina de Spanjaard een
blik waardig gekeurd had Men zou haast
zeggen, dat zij iets scheen te zoeken en
Zubiaurre omklemde krampachtig de le
deren armleuningen van zijn stoel, als
bij een aardbeving, toen hij op het ogen
blik dat de wagen zich in beweging zette
de violist, omgeven door drie verslagge
vers, de trap af zag komen en tussen
hem en Faustina een korte blik gewis
seld werd, kort maar zoveel zeggend, dat
het Zibiaurre een ogenblik rood voor de
ogen schemerde: Wacht maar, vriendje,
dacht hij woedend, wij zijn er ook nog
Met zulke papjongetjes zullen wij het
ook nog wel klaarspelenDuitse fiede
laar. hemelsblauwe verleiderPas maar
op, binnen drie dagen zullen wij alle
troeven in handen hebben en jij niets
meer
Plotseling stond hij op en begaf zich
naar Marguerite, waarmede hij 'n kort
gesprek had. Zij vertelde hem, dat Go
mez zonder twijfel op eigen gelegenheid
gewerkt had; ja, zij was reeds 's morgens
vroeg bij hem aan boord geweest en had
hem bleek van woede gevonden, nog ble
ker en valer dan anders.
Hij spatte bijna uit elkaar over de
beloning, lachte zij. Iedere keer op
nieuw begon hij daar Weer over. Wat
voor een waanzin het was, om een der
gelijk bedrag voor een doodgewoon stuk
hout uit te loven. Natuurlijk heeft hij
slechts een paar honderd lire voor de
viool gekregen, de ezel
Met een lief lachje keek zij hem aan.
Zeg eens, Hjalmar, waarom heb je
mij gisteren eigenlijk niet meer opge
beld, zoals wij afgesproken haddep?
vroeg zij Jaloers.
Ik had te veel te doen. Morgen of
overmorgen ga ik dus de grote Caval-
canti aanboren. Natuurlijk pas. nadat het
zonder twefel vaststaat, dat hij de koop
verzwegen heeft. Als hij de viool nog
heeft, zal hij betalen tot wij er helemaal
bovenop zijn.
Hou Je nog van mij? vroeg zij en
streelde hem over zijn haar, wat hij zich
zonder enige beweging liet welgevallen.
Natuurlijk maar luister verder. Hij
kuste haar onverschillig op het voor
hoofd. Als Cavalcanti de viool alweer
verkocht heeft, dan gaan wij naar zijn
koper .begrijp je, een prachtige en toch
eenvoudige zaakZIJ keek hem opge
wonden aan.
Wij worden rijke lui, wij kunnen
tenminste weer ademhalen. Wij kopen
dat prachtige restaurant in de Avenue
de Clichy. Geloof je dat het zoveel op
zal leveren, en dan trouwen we. Zubi
aurre scheen het laatste niet gehoord te
hebben. Hij stond op, streelde met een
gewoontegebaar Marguerite's geverfde
wangen en ging naar de deur.
Waar. woont die Gomez?
met stemgerechtigde afgevaardigden uit
Berlijn.
In zijn openingsrede hield Paul Loebe
een pleidooi voor het herstel van de
eenheid met Berlijn en met de Ooste
lijke zóne en voor de integratie van
Duitsland in Europa als gelijkgerech
tigde.
Na zijn dank betuigd te hebben voor
de geallieerde hulp aan Berlijn en West-
Duitsland, deed Loebe een beroep op de
openbare mening, de Duitse democraten
recht te doen wedervaren voor hun op
offeringen in de strijd tegen de nazi's.
„Het Duitse volk verwacht van dit parle
ment een stabiele regering, een gezonde
economie, een nieuwe sociale orde en vei
ligheid voor het particuliere leven. Wij
kunnen dit niet op eigen kracht alleen
presteren, doch zullen nog lange tijd bui
tenlandse steun nodig hebben", aldus
Loebe.
Dr. Erich Koehler (chr.-dem.) werd ge
kozen tot president van de bondsdag, met
346 tegen 15 (communistische) stemmen
bij 41 onthoudingen. Prof. Carlo Schmid
(soc.-dem.) werd met slechts enkele stem
men van uiterst rechts tegen tot eerste
vice-president gekozen. Tweede vice-pre
sident werd dr. Hermann Schaeffer, een
vrije democraat. De communisten onthiel
den zich van stemming.
Koehler verwees naar de 20 millioen
Duitsers in het Oosten, „voor wie lid
maatschap van deze bondsrepubliek thans
onmogelijk is". Hij hoopte, dat het West-
Duitse parlement vroeg of laat een parle
ment voor geheel Duitsland zou worden.
Koehler betuigde tenslotte „in dit histo
rische uur onze gehechtheid aan Europa
en de wereld, niet alleen met ons verstand
maar ook met ons hart". Het Duitse volk
wenste niets liever dan de vrede. Hij sprak
de hoop uit, dat „uit deze taak van het
werken voor een nieuw Europa" een
nieuw Duitsland van recht en rechtvaar
digheid zou mogen verrijzen".
Toen Koehler op het punt stond de
zitting te sluiten, stond het communis
tische lid Renner op voor het indienen
van een motie tegen de ontmanteling.
Onder rumoer zeide Koehler, dat deze
te gelegener tijd in behandeling geno
men zou worden.
Erich Ollenhauer, plv. fractieleider van
de soc.-dem. slaagde er in, een socialisti
sche motie tegen de ontmanteling voor te
lezen, niettegenstaande interrupties van
rechts. Hij diende deze met twee andere
moties in voor plaatsing op de agenda van
de volgende zitting. Hierop stoot Koehler
de eerste zitting van de bondsdag.
Beieren ontstemd
De Beierse afgevaardigden in het West-
Duitse parlement toonden zich buiten
gewoon teleurgesteld over de verkie
zing van Karl Arnold tot president van
de Bundesrat. Zij protesteerden erte
gen, dat zij „op oneerlfjke wijze van
het presidentschap waren uitgesloten"
Volgens hun mening was de benoeming
van dr. Ehard, minister-president van
Beieren, zo goed als zeker geweest,
maar hadden de chr. dem. en socialis
ten dit „met intrigues" ongedaan we
ten te maken.
Zelfs hoorde men het dreigement, dat
Beieren zich van de nieuwe republiek
zou afscheiden, maar dit leek onwaar
schijnlijk. Anderen zeiden, dat zij wat
betreft de keuze van een West-Duitse
hoofdstad hun stem aan Frankfort zou
den geven om zodoende wraak te némen-
op de aanhangers van Bonn, die tegen
de Beierse candidaat stemden.
De sterk-nationalistische „Duitse partij",
de meest rechtse groep der partijen, die
eventueel deel zullen nemen aan dr
Adenauer's coalitie-regering, heeft ge
protesteerd tegen de rede, waarmee Paul
Loebe, als oudste lid, gisteren de Duitss
bondsdag heeft geopend.
De partij beklaagt zich er over, dat
Loebe (sociaal-democraat) „een eenzij
dige beschouwing over de Duitse schuld"
heeft gehouden en dat hij de slachtoffers
der nazi s eerst heeft genoemd. „Wij be-
treuren het, dat Paul Loebe eerst de
slachtoffers uit de kringen, die dicht
staan by de politiek van zijn partij, heeft
vermeld, in plaats van te beginnen met
de slachtoffers, die in alle kringen voor
Duitsland vielen, zonder onderscheid van
partij", aldus een door de partij uitgege
ven verklaring.
De Duitse party zal zich verzetten
tegen het spreken over Duitslands schuld
in welke vorm ook.
Internationaal tomooi te Milaan
Nederland heeft in Milaan een over
winning op België behaald in een wed
strijd die wat spelkwaliteiten betreft, te
leurstelde.
Nederland begon met een aanval uit
de achterhoede die echter iets over het
midden strandde. Na 2 min. kregen de
Belgen een doelpunt cadeau na een mis
verstand tussen Bijlsma en Stam bij een
uitgooibal van Rohner. Issele Was er als
de kippen bij om te scoren (0—1). Daar
na ontworstelde Nederland zich aan de
druk, de achterhoede BijlsmaBraasem
stuwde steeds naar voren en Van Fegge
len had twee maal achter elkaar succes
in de 3e en in de 5e minuut (2—1). Na
zes min, maakte Issele gelijk uit een.
en onrechte toegekende directe vrije worp
op doel (22). In de tweede helft was
Nederland vrijwel voortdurend sterker.
Na 2% min. bracht Van Feggelen de stand
Op 32 en een minuut later zorgde Smol
voor 42, waarna Smol en Martin, en
Van Feggelen en Leenheere het water uit
gestuurd werden. De ploegen speelden tot
het einde met vijf man, maar in de stand
kwam geen verandering meer.
De verdere uitslagen van de tweede dag
waren: Frankrijk—Zweden 3—1, Hon-
garije—Italië 13.
Nederland leidt nu met. 4 punten, Frank
rijk. België, Hongarije en Italië hebben 2
punten, Zweden staat onderaan met 0 pnt.
Gisteren werden de volgende wedstrij
den in de Engelse league gespeeld:
Eerste divisie: Chelsea—Sunderland
31, HuddersfieldCharlton Athletic
21, LiverpoolManchester United 11,
Manchester CityEverton 00, Middles
brough—Fulham 12, Westbromwich Al
bion—Arsenal 12.
Tweede divisie: BarnsleyCoventry Ci
ty 43, BradfordLuton Town 10, Bu
ryChesterfield 20, Grimsby Town
Swansea Town 21, Queenspark Rangers
Preston Northend 00.
Schotse leagueIerse league 81.
De Franse wielrenner José Mielfret
verbeterde gisteren het wereld-uurrecord
met motorgangmaking. Hij legde 87,918
K.M. af. Het oude record stond met 82.300
K.M. op naam van zijn landgenoot Cla-
verie.
