«akW
AKKERTJES
weer
11 sATachts
De expeditie naar
de Ararat
ADIO
PAGINA 3
ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1949
CONNAT.LY'S BESCHULDI
GING AFGEWEZEN
helpen direct
PAUL SCHOTT
Pijnen die U wakker houden, ontnemen
U de beste remedie de Slaap I Zorg voor
een goede nachtrust, neem 'n AKKERTJE"
als U wakker ligt van de pijn AKKERTJES'
zijn ideale pijnstillers bij kiespijn, tandpijn,
spier-, zenuw- en aangezichtspijnen Let
op het AKKER-merk en weiger namaak I
II li
Fayad (Egypte) met totaal^kampioen
en Europees kampioen RUnk§-. 2
ken) 312% kg., 3. Herai .iPenernar"
wij goede vrienden zijn' Is dit het ogen
blik om dergelijke ernstige dingen te be
spreken?
Ik had al veel eerder willen spreken
maar ik heb het niet gedurfd. Maar nu.
nu U weggaat, om. Zij haalde gejaagd
adem en zweeg na een schuwe blik op
de dampende locomotief en de overal
dichtslaande wagondeuren.
Moet ik zeggen, dat ik van je houd.
Dat zou een leugen zijn. Op het ogenblik
weet ik minder van mezelf, dan ooit.
Lena?, vroeg Grangg zachtjes en innig.
Maar je houdt van Faustina, je houdt
van haar, en geen ander. Kan ik mezelf
vergelijken met zulk een schoonheid?
Vergeleken bij die prachtige zwaan ben
ik het lelijke jonge eendje!
In Lena's ogen stonden tranen, zij za
gen eruit als diepblauwe meertjes. Zeg
niets meer, maar ik vond. dat ik je niet
kon laten weggaan, zonder je dit alles
te zeggen. En, haastig haar tranen afdro
gend, terwijl Grangg haar hand kuste,
met een geheel andere, zij het dan een
beetje gedwongen klinkende stem:
Mijnheer Apt wij hebben reeds afscheid
genomen. Staat er iets nieuws in de
kranten die U daarnet gekocht heeft?
De jongeman kwam nader, Grangg stapte
in, na een geruststellende blik op Lena
te hebben geworpen, en sloot de deur van
zijn coupé.
Geklets, net als altijd, hier. Sissend
ontsnapte de stoom van de locomotie
deuren sloegen met een harde knal toe.
Een fluitje snerpte.
(Wordt vervolgd).
Cavalcanti genoemd! En die van die Sa-
limbeni, die ik noch in het adresboek,
noch in het telefoonboek van Gen.ua kan
vinden. Ik kan ook niet geloven, dat zo
iemand, een consul nog wel
Ein Kind, kein Engel ist so rein!
citeerde Lena, die eindelijk haar blik van
Grangg's gelaat had afgewend- Dan za
kelijk: Waarde heer, voor de eerste keer
sinds drie jaar zal. ik je nu enige dagen
uit het oog verliezen, bega astjeblieft
geen domheden! En zo zachtjes dat ApU
die direct naderbij kwam het niet kon
horen: Ik ben zo bang, Val! Grangg zag
haar verbaasd aam, haar anders zo gelijk
matig gezicht was geheel vertrokken, als
of zij trachtte in de laatste minuut een
ongeluk te voorkomen. Ademloos keek
zij om naar Apt, die aan de kiosk nog
een paar avondbladen kocht, en fluister
de: Je zit achter die vrouw aan, ik weet
het. En dat laat mij niet onverschillig
Val! Want achter al mijn onschuldige
grapjes schuilt ernst. Misschien heb je
dat nu eindelijk gemerkt. Ik moest het
je nu op dit ogenblik nog even zeggen,
omdat ik zó bang ben, zo verschrikkelijk
bang. Tussen haar ogen groef zich een
diepe rimpel, zij omklemde zijn arm.
alsof zij hem vast wilde houden. Hij
schrok plotselimgo: Wat voor een dikhuid
en egoist was hij al die tijd geweest.
Dat hij dat niet gemerkt had! Hoe, dit
was geen scherts of ironie meer, dit was
diepe ernst! Hij moest direct spreken!
In Carozza, riepen de conducteurs,
en men stapte in.
Lena, wat voor een vraag doe je
daar, je weet dat ik je hoogacht en dat
maar geen vagebond en als echtgenoot
van Faustina niet zonder meer af te wij
zen. Of zou het misschien een andere
reden hebben, dat men zo'n ontzaggelijk
rijk man zocht? Een Zubiaurre? Die had
hem in de hal aangekeken als een moor
denaar. Welke plannen had de Span
jaard?
Daar kwam Lena met Apt, zwaaiend
met een krant, het perron op, waar reeds
verschillende Italiaanse families een
overvloedig met kussen en tranen be
sproeid afscheid namen. Zij kwam op de
violist toe en beg°'n dadelijk opgewonden
te spreken:
Val, heb je de avondbladen gelezen?
Stel je voor, die Bozzi je weet wel de
tweede man die de viool kocht is met de
eerste koper. Modena, de sproeiwagen
naar de politie gegaan en heeft verteld,
dat hij de viool aan een onbekende heeft
verkocht, natuurlijk de grnte onbekende,
die altijd bij dergelijke zaken aanwe
zig is.
Tot Lena's verbazing, zei Grang'g tame
lijk rustig: Prachtig, misschien zal die
heer zich dan wel aanmelden, denk je
niet?
Je doet alsof het niet je viool .maar
een klerenhanger betrof! Zij sloot even
de ogen en haar gezicht stond droevig
toen zij zei: Door andere dingen in
beslag genomen?
Maar Apt begon reeds van zijn avon
tuur met de grote handelaar te vertellen.
De man weet niets van Bozzi, dat
staat vast. Misschien ook van de viool
niets, maar toch heeft Bozzi in de ach-
I terkamer tegenover zijn vrouw de naam
met
men
r ga
uw-
het
ren-
iiw-
ïütie
>ken
van
vor-
Op
oten
aan-
i de
zien
vor-
