Kinderen spelen voor de film
Samenwerking op visserijgebied
MAALTIJDEN met stoffen voor
voldoende weerstand
D\E ^-A^E
wereld
Strijd om de Clinton
millioenen
RESA-HILVERSUM
ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1949
PAGINA 4
Voor de filmcamera
SPROOKJE VAN HETT
„WONDERKIND" IS UIT
Greta Garbo de Grote filmt wel,
zij fihnt niet, in Rome
De kleine Bobby Driscoll, die onder
de regie van Ted Tetzlaff in The
Windowzo'n opvallende rol
speelde.
CONTACT MET LANDEN DER
WEST-EUROPESE UNIE
NIEUW BESTUUR
KUNSTENAARSFEDERATIE
GRIEKENLAND LAAT 41)00
GEVANGENEN VRIJ
Loterij-actie van Kath.
Thuisfront
RIJTOER KONINKLIJKE
STOET OP PRINSJESDAG
Schriftelijk of
Mondeling
HS,"FJT!ÜF3S«*L.i
Vergeet bij fruit vooral de
jeugd niet
Door CaptA. Pollard
SeUWd u
ZATERl
Hoé iv
I
Mei „The Window" (Het Venster),
■waaiaan wij enige Hjd geleden een
waarderende bespreking in ons blad
hebben gewijd, is hier te lande een
merkwaardige film in roulatie geko
men. Merkwaardig niet alleen, omdat
een „goedkope" film ronder beroem
de sterren volgens commerciële be
grippen 'n z.g. B-film méér filmieke
kwaliteiten vertoonde dan de meeste
peperdure filmspektakels met acteurs,
wier Inkomens de begroting van een
klein land ln evenwicht rouden kun
nen brengen, maar vooral omdat dit
product weer eens bewijst, dat niet het
geld, maar talent en hersens een goede
film maken.
Dit is echter, hoe groot op zich ook,
niet de enige verdienste van deze film.
Voor degenen, die het ernstig menen
met de film en de filmkunst en die te
uit en te na hebben gewezen op de be
trekkelijke verdiensten van de filmac
teur en de alles overheersende rol van
de regisseur bij de vervaardiging van
een film, is „The Window" een aanschou
welijk bewijs van de juistheid van hun
stellingen.
In de film is de hoofdpersoon een
kleine jongen, wiens ongebreidelde fan
tasie hem meermalen heeft verleid tot
het vertellen van „gruwelsprookjes", zo
dat niemand hem meer gelooft, als hij
werkelijk een moord heeft zien bedrij
ven. Deze rol wordt gespeeld door Bob
by Driscoll en wel op een wijze, die
enkele decennia geleden met één slag
een verafgode „filmster" van hem zou
hebben gemaakt. Sinds de dagen van
Jackie Cooper, Shirley Temple, Deanna
Durbin en Mickey Rooney is er evenwel
het een en ander veranderd. Zelfs in
de filmwereld is men geleidelijk gaan
inzien, dat het niet aangaat kleine jon
gens of meisjes, die wegens hun uiter
lijk. hun lieve stemmetje of hun „type"
door een bekwaam regisseur worden ge
bruikt voor bepaalde rollen, verdiensten
toe te kennen, welke uitsluitend toe
komen aan hem, onder wier leiding zij
werken. Toen „Fallen Idol" (Een kind
klaagt aan) van de Engelse regisseur
Carol Reed een succes bleek te zijn,
heeft men nog een zwakke poging ge
daan de kleine Bobby, die in deze film
een belangrijke rol speelt, tot ster te
proclameren. Maar het ging al niet meer
van harte en met betrekking tot Bobby
Driscoll heeft men zelfs geen poging in
die richting gedaan,
Intussen was het tot nog toe een open
vraag, in hoeverre het optreden voor de
camera, vaak (zoals in het geval van
Bobby Driscoll) in een zenuwprikkelend
verhaal, van invloed is op de jeugdige
„acteur Deze vraag is thans beant
woord door Victor Griffith, een beken
de paedagoog en leraar in Californië,
die een onderzoek heeft ingesteld naar
Bobby's reacties op zijn werk voor de
film.
Gedurende de maanden, dat „The
Window" werd geproduceerd, nam Grif
fith de kleine jongen geregeld psychologi
sche testen af om vast te stellen, of
he optreden van Bobby enige schade
lijke invloed had op zijn karakter of ge
voelens.
Uit de desbetreffende test bleek, dat
de moord, waarvan hij in de film ver
ondersteld werd getuige te zijn, geen
enkele indruk, op Bobby had gemaakt.
„Och, ziet u", verklaarde hij nuchter,
„ik ben nooit bang, want ik weet toch,
dat het allemaal maar comedie is".
Waar hij aan dacht bij het spelen van
bijzonder opwindende en spannende
scènes? „Ik dacht, aan wat de regisseur
had gezegd, dat ik moest doen en Wat
ik ook weer zeggen moest en zo", ver
klaarde Bobby. „Je moet je gedachten
bij je werk houden".
„Droom je wel eens over de film?",
vroeg Griffith.
„Nou en of', zei Bobby. „Op een
n^cht had ik een verschrikkelijke nacht
merrie(De heer Griffith en met
hem zonder twijfel al diegenen, die
zelf nachtmerries hebben over de ver
derfelijke invloed van het filmspel op
de kinderacteur spitste de oren).
"Ik droomde, dat ik mijn rol niet
meer kende en dat alle andere spelers
heel erg boos op me waren".
Dit is wel een duidelijk bewijs, dat
Bobby volkomen onberoerd blijft door
de meest sinistere scènes, die hij moet
spelen.
„In hét gewone leven is Bobby even
normaal en jongensachtig als andere
kinderen", verklaarde Griffith, die tien
jaar lang onderwijzer is geweest,
na het einde van zijn onderzoek. „De
andere filmkinderen, die ik ken, zijn
trouwens even gewoon".
Dat het werk voor de film, ook wat
onderwijs en opvoeding betreft, thans
zonder nadeel door kinderen kan wor
den verricht, is voor een niet gering
deel te danken aan het initiatief van de
Metro Goldwyn Mayer, wélke deze
maand haar zilveren jubileum viert,
Vijf-twintig-jaar geleden vroeg de
M.G.M. twee kinderen, die een rol moes
ten spelen in één van de eerste films,
welke deze maatschappij maakte. Er
meldde zich een groot aarttal kinderen
aan en de keuze viel óp twee zusjes,
dochtertjes van 'n onderwijzeres uit Los
Angeles. In die dagen werden de kinder
acteurs, wat hun opvoeding betreft, vrij
wel aan hun lot overgelaten. Geen won
der dus, dat vele ouders er niets voor
voelden, hun spruiten aan de filmindus
trie af te staan. De bewuste onderwij
zeres verklaarde zich evenwel bereid,
een proef te nemen en stelde als eis.
dat zij in de studio mocht blijven en
tussen de opnamen door haar kinderen
les geven. Daartegen bestond geen be
zwaar en mrs. Laney kreeg een afge
schut hoekje, waar ze les kon geven.
Dit was een allereerste begin van een
instituut, Waarop M.G.M. tróts kan zijn.
Thans beschikt deze maatschappij over
een ruim en fris gebouw, waar de kin-
der-acteurs van bevoegde leerkrachten
onderricht ontvangen, zolang zij onder
contract staan.
De groei van dit instituut is zeër ge
leidelijk gegaan. De eerste tien jaar was
het een schooltje, waar de kinderen,
die meestal onbetekenende rollen had
den, het normale onderwijs zónder meer
ontvingen en na schooltijd naar huis
konden gaan. Toen kwam, met de eerste
Andy Hardy-films (Mickey Rooney) de
grote ommekeer. De kinderen kwamen
op het eerste plan te staan. Geen won
der dus, dat de leiding van de studio
zich wat meer met de school ging be
moeien. Voor de leerlingen, onder wie
zich toen Lana Turner, Judy Garland
en Mickey Rooney bevonden, bracht
deze groeiende activiteit grote voorde
len mee. Naast de „gewone" vakken
kwamen de vakken „toneel en film".
Er kwamen avondcursussen en beroem
de acteurs vertelden er van hun ervarin
gen. Het werkschema van de leerlingen
werd gewijzigd. Nu kwam eerst de op
voeding en daarna pas het werk voor
de camera, dat tot dan toe primair was
geweest. Er werd contact gezocht met
onderwijsinstellingen in Los Angeles, er
werden examens ingesteld en het eind
diploma van de „Metro-school" geldt
thans officieel. Deze examens worden
in de regel afgenomen in de University
Highschool in Westwood, welke het
dichtst bij de studio's ligt.
De school Beeft in de loop der jaren
een reeks bekende kinderacteurs onder
haar dak gehad, onder wie Freddy
Bartholomew, Jackie Cooper, Judy Gar
land, Margaret O'Brien, Elizabeth Tay
lor, en Angela Lansbury, die, na haar
beroemde rol als dienstmeisje in „Gas
licht", waarin zij allerlei wijsheden de
buteerde tegen Charles Boyer, weer
terug moest naar de schoolbanken.
De leerkrachten zijn verantwoordelijk
voor hun pupillen en zo kon het gebeu
ren, dat een onderwijzeres met Eliza
beth Taylor mee naar Engeland ging
om haar tussen de opnamen voor „The
Conspirators" door les te geven.
Eens per jaar vindt er een reünie van
leerlingen en oud-leerlLhgen plaats,
„waarbij uiteraard (en hier kruipt het
M.G.M.-bloed in het persnieuws, waar
aan wij enkele bijzonderheden over de
„Metro-school" hebben ontleend, toch
weer, waar het niet gaan kan) een ster
renregen te bewonderen valt".
Sssst 1 Weet U het al van Greta Garbo,
de Grote? Ze is in Rome op de huizen
jacht, ze gaat in Rome wonen voor de
duur van het maken van een film, ze
gaat voor het eerst na tien. jaar weer
filmen. Zo luidden tenminste de eerste
persberichten uit Rome, een dag of tien
geleden. Nu hebben we op het gebied
van filmnieuws enige ervaring en dies
vonden we het veiliger, eerst nog even
te wachten, alvorens de zenuwen van
onze lezers met al die enerverende be
richten te slopen.
Sindsdien hebben we in de Engelse
pers kunnen lezen over „Miss Harriet
Brown" in Rome. Voor „Miss Harriet
Brown" begint de dag al, wanneer de
uitgaande wereld van Rome nog op één
oor ligt en moeizame pogingen doet om
één onwillig oog aan het zonlicht te
wennen. Want de ochtendzon schijnt dan
al vrolijk in de kleine „piazza" voor het
Hassler Hotel. Er snorren, een paar vlie
gen rpnd, op zoek naar een gastvrije
neus. Br staan drie luxe-auto's, twee
jeeps en een motorfiets langs het trot
toir. Er hangen een stuk of zes,zeven
manspersonen rond, die óók niets doen.
Om vijf minuten vóór tien glijdt een
lichtblauwe De Soto met de zwarte
openslaande kap neergeslagen en voor
zien van de geheimzinnige nummerplaat
3278. T. 9. X de „piazza" op. Vliegen en
nietsdoeners zijn plotseling niets dan
gespannen verwachting. Een piccolo
wenkt uit het hotel. De chauffeur zwaait
zijn Wagen naar de voordeur. De draai
deur draait en een monniksachtige ge
daante komt ér uit te voorschijn. Een
enorme strohoed bedekt viervijfde van
het gelaat. Er is een onzichtbare zonne
bril beneden de kolossale rand. De ge
daante is gehuld in een lang gewaad uit
één stuk, rond het middel samengehou
den door een eenvoudige gordel. De voe
ten zijn bekleed met sandalen.
Het is „Miss Harriet Brown". In één
stap zit ze in de auto. Een man volgt
haar met één stap en neemt naast haar
plaats. De deur klapt toe. De machtige
De Soto zoemt weg, gevolgd door drie
luxe-auto's, twee jeeps een een motor
fiets.
Later op de dag zitten „Miss Harriet
BroWn" en haar metgezel in een be
sloten hoekje van een bekend restaurant.
Mes en vork vinden hun weg naar „Miss
Harriet's" mond onder de overhangende
rand van de enorme strohoed.
s m
Greta Garbo, want zij is „Miss Harriet
Brown", die naar Rome is gekomen met
George Schlee (echtgenoot van haar be
roemde New Yorkse coupeuse Valen-
tina) als chaperon-lijfwacht en een vroe
gere Franse oorlogsvlieger als chauf
feur, zal voor het eerst na tien jaar
weer voor de camera optreden. Maar de
bewoners van Rome snappen er niets
van. Greta wil met rust gelaten wor
den. Goed. Maar waarom dan die zon
derlinge maskerade? Waarom die reus
achtige strooien dom, die in een paar
dagen even opvallend en bekend is ge
worden, als de koepel van de St. Pieter?
Zit er een diep mysterie onder verbor
gen? Dat mysterie, als het er is, zal al
tijd wel een mysterie blijven, want
Garbo de Grote gaat, volgens de laatste
berichten, Rome weer verlaten, omdat
ze met rust wil worden gelaten. Ze heeft
besloten, haar plan om haar nieuwe film
„The Duchess of Langeais" in Italië te
maken, op te geven. Bij monde van een
woordvoerder heeft zij er zich over be
klaagd, dat ze sinds haar komst in Rome
„voortdurend is lastig gevallen" door
persfotografen en het publiek.
Maar die woordvoerder maakte geen
gewag van het feit, dat de Italiaanse
financiers, die SO procent van de kosten
der film zouden dragen, hun toezeggin
gen inmiddels weer ongedaan hebben
gemaakt. En evenmin vertelde hij, waar
de film, waarin Greta Garbo de Britse
acteur James Mason als tegenspeler zou
hebben, thans zal worden gemaakt.
Weet U het nu van Greta Garbo?
Een jaar geleden heeft de Stichting
van de Nederlandse Visserij contact ge
zocht met de nationale visserij-organisa
ties van de leden der West-Europese
Unie, Groot Brittannië Frankrijk en Bel
gië, ter bespreking van de wenselijkhc d
via de organisaties geregeld voeling te
houden en op een in aansluiting daarop
gehouden conferentie is in betrekkelijk
korte tijd overeenstemming bereikt.
Daarna moesten Denemarken en de
Scandinavische landen voor dit denk
beeld worden gewonnen. Verleden week
heeft de Noorse organisatie te Dront-
heim met algemene stemmen de
gedachte van een geregeld interna
tionaal contact aanvaard. De medewer
king van Denemarken en Zweden is na
dit resultaat verzekerd.
Dit werd medegedeeld door de voor
zitter van de Stichting van de Neder
landse Visserij, mr. J. H. Kiewiét de
Jonge.
De heer Kiewiet de Jong verklaarde,
dat bij de oprichting van de Stichting
van de Nederlandse Visserij één ding
heeft vastgestaan, nl. dat verwezenlijKt
moest worden: het bevorderen van con
tact tussen bedrijfsgenoten in de visse-
rijlanden van West-Europa. Men ziet de
ze namelijk als de leden van de éne west"
Europese visserijfamilie, die door ge
meenschappelijke belangen zijn gebon
den, zowel aan de zijde der producen
ten als aan de kant van de afzet.
Het gemeenschappelijk belang treedt
scherp naar voren als men aenkt aan
de gemeenschappelijke visgronden. De
resultaten der vissery immers worden
bepaald door de mate van het gebruik
dat hiervan wordt gemaakt. Zo wordt
de Noordzee bedreigd jne'; overhevis-
sing, hetgeen een onderwerp van de
grootste zorg is. De betrokken regerin
gen hebben in een conferentie, welke
in 1946 te Londen is gehouden, ge
tracht tot een oplossing te geraken. Er
is toen een conventie in het leven ge
roepen, die echter nog niet internati
onaal geldt.
In November zal nu te Farijs of te
Kopenhagen, de eerste bijeenkomst wor
den gehouden om de kwestie der samen
werking verder te regelen en te komen
tot een voorlopig minimum werkpro
gram. De heer Kiewiet de Jonge, gaf ten
slotte als zijn mening te kennen, dat
men kan aannemen, dat op die vergade
ring de gewenste sfeer zal worden ge
troffen.
Op de laatst gehouden jaarvergadering
van de Nederlandse Federatie van Be
roeiverenigingen van Kunstenaars,
welke 3 September j.l. plaats vond, werd
het bestuur van de Federatie als volgt
samengesteld: W. J. H. B. Sandberg,
voorzitter (herkozen)Ferd. Sterneberg,
vice-voorzitter; J, J. Voskuil, secretaris:
Jac. Bot, penningmeester; mevr. Corn?
Hartong, A. H. Wegerif, J. Mul en prof
dr. N. A. Donkersloot, leden.
Ongeveer 4.000 gedeporteerden en ge
vangenen, die werden vastgehouden, om
dat zij er van verdacht werden te sym
pathiseren met de Griekse guerillastrij-
ders, zullen in het begin van de volgen
de week worden vrijgelaten. Sommigen
van genoemde personen waren bij wijze
van voorzorgsmaatregel gearresteerd aan
het begin van de militaire operaties in
de Peloponnesus.
Ruim driekwart millioen gulden kost
het grote gezin van 50.000 jonge soldaten,
waarvoor Katholiek Thuisfront de zorg
op zich genomen heeft. De begroting van
1949 van dit belangrijke werk der Neder
landse Katholieken geeft alleen reeds
voor de geestelijke verzorging van onze
jongens overzee een bedrag aan van
333.000. Voor ontspanning en sport, on
ontbeerlijke hulpmiddelen om het moreel
van onze soldaten ver van huis en haard,
hoog te houden, is een bedrag nodig van
296.000. Verder is 40.000 uitgetrok
ken voor de kerk op Mentèn Pulu, waar
zo velen van onze dapperen hun laatste
rustplaats vonden. Met daarbij nog enige
kleinere posten van te samen 90.000,
komt men op een begroting van 759.000,
Dit is 't minimum, het onontbeerlijke wat
Katholiek Thuisfront behoeft om het wérk
voort te zetten.
Daarom heeft Katholiek Thuisfront be
sloten een grote loterij-actie té beginnen
om daardoor de noodzakelijke gelden te
verkrijgen. De Katholieke Jonge Midden
standers en de Kajotters hebben daarbij
hun medewerking toegezegd. In tal van
Katholieke middenstandszaken zal boven
dien een aanplakbiljet worden opgehan
gen, waarin aangespoord wordt een lot
voor vijftig cent te kopen. De hoofdprijs
is een auto ter waarde van 8500 gulden.
Naar wij vernemen zal de Koninklijke
stoet gedurende de rijtoer in de latere
namiddag op Prinsjesdag de volgende
route nemen: Noordeinde, Zeestraa',
Scheveningen, Stadhouderslaan, Konin
gin Emmakade, N. W. Buitensingel, West-
einde, Groenmarkt, Gravestraat, buiten
hof, Kneuterdijk, Heulstraat, Noordeinde
De bureaueraten ün Washington hebben
begin van dit jaar de opdracht gekregen,
hun bureaux té reorganiseren otn te be
zuinigen op de uitgaven der regering.
In hoeverre zij daarin zij ngeslaagd,
bleek dezer dagen uit een rapport aan
het Amerikaanse congres. De hele reor
ganisatie heeft tót resultaat gehad, dat
140 extra-ambtenareft in dienst wérden
genomen om de plannen ervoor uit te
werken.
Alvorens te "beslissen moet tJ beslist een
prospectus aanvragen bij
Adv.
Het Voorlichtingsbureau
van den Voedingsraad meldt:
In September begint al
weer de herfst. De vacanties
zijn achter de rug, de school
deuren geopend voor het
nieuwe schooljaar en de
huishouding herneemt haar
gewone regelmaat.
Een van de dingen, waar
voor de huisvrouw, vacan-
tie of niet, dagelijks weer
komt te staan, is het berei
den van de maaltijden. Het
lijkt soms zo moeilijk, hier
in iedere dag weer de nodi
ge afwisseling te brengen.
En toch is dat zo nodig.
Niet alleen omdat „veran
dering van spijs doet eten"
maar ook omdat op die ma
nier alle voedingsstoffen, die
het lichaam nodig heeft om
voldoende weerstand te heb
ben, een plaats krijgen in
het menu.
Bij de warme maaltijd
kan deze variatie in alle
onderdelen aangebracht wor
den zowel in soep en
hoofdschotel als in het na
gerecht. Belangrijk is hier
bij, dat iedere dag verse
groente wordt gegeven en
dat eiwitrijke gerechten
vlees of vis of kaas of eie
ren of peulvruchten en
vooral melk of melkpro
ducten steeds in de maal
tijd voorkomen en elkaar
afwisselen.
Laat men vooral ook pro
fiteren van het fruit en
de haring, zolang deze zo
goedkoop zijn. Vergeet bij
het fruit vooral de jeugd
niet. Iedere vrucht draagt
tot haar gezondheid bij
Hieronder vindt u een
voorbeeld van een Septero-
ber-menu
Zondag:tomatensoep met
rijst princessebonen. kom
kommer, gehakt, aardappe
len earamelvla.
Maandag: bloemkool, rest
gehakt, aardappelen
broodsehoteltje met appel
moes.
Dinsdagsla, gebakken
haring, aardappelpurée
custardvla.
Woensdag: andijvie, el,
aardappelen, bruine saus
gort met appelmoes of ge
stoofde peren.
Donderdagvermicellisoep
appelmoes, rolpens, aard
appelen fruit.
Vrijdagbietjes, gestoofde
vis, aardappelen, botersaus
griesmeelpap.
Zaterdagmacaroni met
uien en tomaat, komkom
mersla yoghurt.
Gort met appelmoes
Recepten voor 4 pers.
200 gr. gort, 500 gr. moes
appels, 1 liter water, zout,
suiker naar smaak, wat bo
ter of margarine.
De gort walsen en in het
water weken gedurende een
nacht. Ze met het week-
water en met wat zout op
zetten en gaar koken. De
appels wassen, doormidden
snijden, van klokhuizen ont
doen en met zéér weinig
water tot moes koken. Het
moes door de gekookte gort
roeren en het gerecht op
smaak afmaken met wat
suiker en boter of marga
rine. Het gerecht kan warm
of koud gegeven worden.
Inplaats van gort kan men
oók rijst nemen.
Tomatensoep met rijst
liter water, 500 gr. to
maten, 50 gr. rijst, 1 ui. wat
boter of margarine bouillon-
blókjes, zout, laurierblad.
De ui fijnsnipperen en ln
wat boter of margarine frui
ten. De tomaten pellen, in
vieren snijden, ze aan de
uiensnippers toevoegen en
even meefruiten. Het water,
bouillonblokjes, laurierblad,
zout en rijst toevoegen en
de soep een half uur zacht
laten koken. Het laurierblad
verwijderen en de soep op
smaak afmaken.
Ons fiomanbfJvoegsel
KORTE INHOUD VAN HET
VOORGAANDE.
Andrew Somerton is getuige van een
verkeersongeval en vindt een kran
waarin om inlichtingen wordt gevraagd
omtrent Neü Clinton, kapitein van het
Amer luchtleger. c. ,rl.v
De volgende morgen begroet hy Sniriwy
Clinton, zuster van Neil en Walter van
Gessel, haar neef. Zij nodigt hen uit
met haar te lunchen. Even later wordt
Shirley overvallen en blijkt een brief
te zijn verdwenen, die zij van een zeke
re Dupont heeft ontvangen.
Intussen loopt Andrew in een val, die
voor hem is opgezet.
Terwijl Shirley een ontmoeting heeft
met Dupont gaat van Gessel op zoek
naar Yvette, die inderdaad een zoon
heeft.
In tegenwoordigheid van Shirley be
schuldigt hij Yvette een intrigante te
zijn Shirley gelooft dit echter niet.
Andrew bevindt zich nog altijd in han
den van Gontier, die besluit hem utt
de weg te ruimen door hem op een
verkeersweg te deponeren, waar Shir
ley hem vindt.
In Brussel teruggekeerd begeeft An
drew zich naar kol. Jacques met het
verzoek monsieur Papilion te arreste
ren Hij deelt de kolonel verder mede,
dat'Papillon tijdens de oorlog Zijn zetel
in Galede bij Louvain had
Terwijl Shirley en Andrew zich de vol
lende dag naar Galede begeven, maakt
/vette zich eveneens gereed om naar
Louvain te vertrekken, waar ze Dupont
en van Gessel ontmoet, met welke
laatste ze overeenkomt chantage te
plegen.
15)
En tenslotte was er van Gessel zelf
ook nog. Veronderstel, dat zijn plan zon
slagen? Kon zij er dan zeker van zijn,
dat hij met geld op tafel zou komen.
7,p 'keek hem onderzoekend aan en
kwam tot de conclusie, dat hij niet te
vertrouwen was.
Ik zou een soort garantie van je
moeten hebben, voordat ik me bereid
verklaar met je samen te werken, zei
Ze kortaf.
Van Gessel snoof.
Zo, dus je vertrouwt me niet, he.
lilel, dat kan ik je eigenlijk ook niet
kwalijk nemen. Het enige, wat ik in
deze kan voorstellen is, dat je werkelijk
met me trouwt. We zouden het best met
elkaar kunnen vinden, daar ben ik ze
ker van.
Maar dat is toch te gek om over
be praten! riep ze uit. Hoe kan ik nu
met jou trouwen, terwijl ik al getrouwd
ben?
Hij glimlachje veelbetekenend.
Dat laat ik aan jou over, zèi hij.
HOOFDSTUK 14
Shirley wordt ongeduldig
De week, die volgde op die, waarin
Shirley en Andrew een bezoek gebracht
hadden aan Galede begon ruatig. Zou het
Y'
de stilte zijn die aan de storm voorafgaat?
Desondanks was de atmosfeer in Hotel
Bouillon buitengewoon rustig, maar het
was duidelijk, dat dit niet lang zo zou
blijven. Andrew was er van overtuigd,
dat de bom spoedig zou barsten.
Wat ze in Galede gezien en gehoord
hadden bad hem er van overtuigd, dat
er van alles ln het werk werd gesteld,
om een gedeelte van de Clinton-erfenis
in handen te krijgen, maar Shirley voel
de zich nog altijd tevreden omdat ze er
in geslaagd was de vrouw vgn haar broer
te vinden. En hoewei hij haar er vele
malen voor gewaarschuwd had, dat er
een complot bleek te bestaan, weigerde
ze naar hem te luisteren.
Je praat maar steeds over allerlei
ongerechtigheden, maar heb je daar de
bewijzen van?, vroeg ze hem ongeduldig,
toen hij voor de zoveelste maal tegen haar
zei, dat Yvette die documenten gemakke
lijk kon hebben vervalst.
Nog niet. antwoordde hij flink. We
hebben nog niet voldoende t(jd gehad, om
ons onderzoek te voltooien. Alles wat ik
U verzoeken kan, juffrouw Clinton, is,
Uw vertrek uit Europa nog enige tijd te
willen uitstellen, totdat we de gelegen
heid hebben gehad de indentiteit van me
vrouw Clinton te achterhalen.
Shirley dacht aan de kleine Raymond.
Ze kon haar ogen niet van hem afhouden
en ze ontdekte iedere keer weer een
andere gelijkenis met haar geliefde broer.
Het spijt ipe mijnheer Somerton, zei
ze. Natuurlijk stel ik het ten zeerste op
prijs, dat U Uw best doet, maar ik zie
niet in, waarom ik hier nog langer zou
blijven. Alles wat u verder nog te doen
hebt is Uw rapport op te Zenden aan
Gaylord en Middleditch.
Na deze mening van zijn cliënte leek
het Andrew maar beter om van zijn on
derwerp af te stappen. Hij had er zich
intussen reeds van op de hoogte laten
stellen, dat er de eerste dagen nog geen
passagiersmogelijkheid voor Amerika be
stond en hij hoopte van harte, dat er in
dien tussentijd iets zou gebeuren, waar
door haar plannen gewijzigd Zouden wor
den. Het zou niet zijn schuld zijn, als hij het
complot, van welks bestaan hij absoluut
overtuigd was, niet tot een oplossing zou
brengen.
Reeds 's avonds vond een dergelijke ge
beurtenis plaats. Shirley dineerde met
Yvette in de eetzaal van het hotel en
daar Andrew alleen was, nodigde ze hem
uit met hen het middagmaal te gebrui
ken. Er werd weinig gesproken geduren
de het diner en eerst toen ze naar da
privé zitkamer waren gegaan om kpffie
te gebruiken, vertelde Yvette. wat ze
die dag had beleefd.
Ik heb die aardige neef van jou van
daag weer ontmoet, Shirley, mérkte ze
langs haar neus weg op.
Even staarde Shirley haar volkomen
verrast aan.
Aardige neef? echode ze. Je bedoelt
toch Walter niet?
Yvette scheen zich er niet van bewust
te zün. welk een opschudding ze had te
weeg gebracht.
Ja ik bedoel Walter, zei ze. En hij
zei me, dat ik hem voortaan maar bij zijn
vóórnaam móest noemen.
Dat kan ik haast niet geloven, zei
ze. Walter nog steeds ln Brussel?
Yvette trok niet begrijpend haar wenk
brauwen op. Andrew, die haar vanaf de
plaats waar hij zat, opmerkzaam aanzag
dacht, dat ze zich inwendig zat te verma
ken, omdat Shirley zo verwonderd op
keek. Het kon natuurlijk ook wel ver
beelding zijn, dacht hij.
Je denkt toch niet, dat dat gezicht
voor het venster, waardoor Annette hei
op haar zenuwen kreeg, aan hem toebe
hoorde, veronderstelde Yvette. Dat heb
lk hem gevraagd, maar hij wist daar niets
van. Hij zegt, dat hij regelrecht naar zijn
hotel is gegaan.
Shirley wendde zich impulsife tot An
drew.
Waarom denkt U, dat hij nog altijd
in Brussel is, mijnheer Somerton? Ik
geloof, dat hij een of ander gemeen spel
letje speelt.
Het was piet in Brussel, dat ik hem
ontmoette,-lichtte Yvette in, voor dat An
drew iets kon zeggen, maar in Louvain;
ik ben daar heen geweest om een paar
dingen te halen, die ik nodig had. Ik ben
er zeker van, dat je niets verkeerds van
hem hoeft te denken, Shirley. Hij vindt
het in één woord verschrikkelijk, dat je
zo onvriendelijk tegen hem was en ik
denk wel, dat hij zal proberen om de
zaak recht te zetten
Shirley was met stomheid geslagen.
Komt hij dan hier? riep ze uit. Wel
allemachtig! Wat moeten we doen mijn
heer Somerton? Hij kan hier toch niet
meer komen, na wat er gebeurd is, vindt
U wel?
Andrew zou graag zijn mening hebben
gezegd Hij moest helemaal niets van Wal
ter van Gessel hebben Maa hij bedacht,
dat Shirley nu eenmaal een cliënte van
hem was en er werd van hem verwacht,
dat hij eerlijk zou zeggen, wat hij er van
dacht.
Zoals die zaken er thans voorstaan,
kan bij dat vrijelijk doen, zei hij.
Het is hier een vrij land en indien U
hem niet wil laten vervolgen voor het
geen hij gedaan heeft in welik geval
ik er voor kan zorgen, dat U geen last
meer van hem heeft dan kan hij gaan
en staan, waar hij wil.
Shirley schudde haar hoofd
Ik ben tooh niet van plan hem te ont
vangen, besloot ze. Dat is hij trou
wens niet eens waard. Ik wil hem niet
meer zien en als ik jou een goede raad
mag geven Yvette, laat ook jij je dan
niet meer met hem ln.
Andrew kreeg een aangename sohok,
toen hij bemerkte, dat Yvette glimlach
te.
Andrew was de volgende dag zeer ac
tief. Sinds Shirley besloten had zo spoe
dig mogelijk naar de Verenigde Staten
terug te keren had hij geen tijd meel
te verliezen, als hij voor haar vertrek
de waarheid omtrent Yvette wilde te
weten komen. Hoewel een eventueel rap
port aan Gaylord en Middleditch eigen
lijk hetzelfde resultaat zou hebben voel
de hij er persoonlijk meer voor, dat zij
de waarheid uit zijn mond zou verne
men.
Zijn gevoelens voor haar waren nog
sterker geworden, nu hij haar heter had
leren kennen. Hoewel hij zichzelf nog
niet wilde bekennen, dat hij verliefd op
haar was, moest hij zichzelf toch beken
nen, dat zij meer voor hem was gaan
betekenen, dan welke andere vrouw ook
en daar hij niet van haar verlangde, dat
zij zijn gevoelens zou beantwoorden was
zijn anige wens haar zo goéd mogelijk
in alles behulpzaam te rijn-
Hij kwam echter al gauw tot de ont
dekking, dat al zijn moede vruchteloos
zou blijven. Al zijn energie en ijver wa
ren niet in staat de moeilijkheden te
overwinnen, die veroorzaakt waren door
de jarenlange bezetting der Duitsers en
als er niet een wonder gebeurde, dan
zou hij moet erkennen, dat hij de neder
laag had geleden.
De eerste tegenslag voor hem was,
toen hij ontdekte, dat de kerkelijke re
gisters van Galede eveneens vernietigd
waren. Als dit in normale tijden was
gebeurd, dan zou hij altijd nog naar de
overheidsbureaus in Brussel hebben kun
nen gaan om inlichtingen, maar door de
oorlogsomsitandigheden waren daar de
boeken niet bijgehouden.
Na deze tegenslag had Andrew zijn aan
dacht gewijd aan het handjevol inwo
ners, dat de ramp van Galede had over
leefd en met behulp van Kolonel Jacques
was hij in de gelegenheid geweest alle
inwoners op twee na te ondervragen,
met inbegrip van diegenen, die hy reeds
gesproken had, toen hij "n gezelschap
van Shirley naar Galede was geweest-
Maar geen hunner bleel- 1" de kerk aan
wezig te zijn geweest, i°e!i Pe trouw
plechtigheid plaats vond. Drie hunner
meenden zich nog vaag te herinneren,
dait Yvette Vernon getrouwd was, maar
de araderen waren van mening, dat ze
een ouwe vrijster was gebleven.
Deze gegevens zijn bU 'anff,.na hl#t
voldoende, merkte Andrew bitter op,
toen hij met kolonel Jacques de zaak
besprak. Zelfs de drie mensen, die
zich een trouwpartij herinnerden kon
den niet met zekerheid zeggen, dat ze
de bruid herkenden. Toen uk ze de foto
vain mevrouw Clinton liet jle? 7as er
een, die haar met zekerheid herkende;
een ander zei, dat hij er zeker van was,
dat het iemand anders was geweest, ter
wijl de derde ons hclem-i'U niets kon
zeggen.
De kolonel glimlachte grimmig.
Zo gaat het altijd, wanneer er een
identiteitsonderzoek wordt ingesteld naar
de een of ander, zei hij. -— Ais je iemand
die aangerand is vraagt, of nij zijn aan
valler kan beschrijven, dan zal "U ln
negen van de tien gevallen zeggen, dat
bet een grote man is geweest met een
bril op. Als men dan nog eJ'e'1 aanhoudt,
dan wordt er verteld, dat het heel goed
mogelijk is, dat hij blond haar heeft en
een donkere snor, of misschien dat hij
donker was met een rode baard. Na
tuurlijk wordt er dan gezegd, zou ik
hem direct herkennen, als ik hem zag,
want hij had een donker-blsuwe overjas
aan.
Andrew luisterde niet eeJ?s naar wat
de kolonel hem zat te vertellen. Zijn ge
dachten gingen terug naar de ontmoe
ting met de oude man, die alle Ameri
kanen voor boeven hield. Maar toen mm
zijn dochter had ondervraagd wa-s die
niet eens in staat gewee: - s mans be
schuldiging kracht bij te zetten. Alles
wat zij kon m-ededieleh was, dat ieder
een toch wel wist, dat de weerstands-
beweging, die haar hoofdkwartier in Ga
lede had door een Ameri'1 'an verraden
werd maar ze was niet in slaat te ver
tellen hoe ze aan haar verhaal kwam-
Wat ik me steeds maar weer af
vraag is dit, dat de hele zaak misschien
toch op waarheid berust, riep Andrew
uit. Maar van de andere «ant is het
ook weer best mogelijk .dat Yvette Ga
lede heeft uitgekozen omdat ze weet,
dat daar niets gevonden kan worden,
waardoor zij in moeilijkheden komt.
Hij vroeg zidh af, wat Shirley het
meeste pijn zou doen.' de ontdekking,
dat Yvette een bedriegster was of da
mededeling, dat haar broer zijn wel
doeners bad verraden. In beide gevallen
zou ze zeker niet vriendelijk meer kun
nen denken ove-r degene, die ds waarheid
ervan had aangetoond.
Hij zat hier nog steeds over na te den
ken, toen hij een verzoek ontving om
Shirley op haar zitkamer te koanen be
zoeken. Ze was alleen, maar het voor
uitzicht. van een gezellige tete-a-tetc
verdween a.1 gauw, toen hij aam haar se-
zich zag, dat ze volkomen van streek
WHij had de deur nog niet gesloten, toen
ze hem reeds vertelde, dat Walter bij
haar geweest was. Aan haar ogen zag hij
dat er nog meer op komst was en hu
hoopte van harte, dat hij de gelegenheid
zou krijgen van Gessel de pin op de neus
te zetten.
U hebt hem toch zeker niet binnen
gelaten? vroeg hij.
Shirley had moeite haar woede te ver
bergen.
Natuurlijk liet tk hem niet binnen,
zei ze. Maar Yvette deed het.
Andrew fronste zijn wenkbrauwen.
Toch niet tegen uw wil zeker!
vroeg hij.
Het had inderdaad niet mijn goed
keuring. tl herinnert zich tiog wel, wa
lk gisteravond gezegd heb Ik ^roe~
Yvette zich niet meer met Walter in
laten, is het niet zo? Wel de dag da8faS
deed ze het toch weer en het '°PPuJynr,cn
alles was, dat ze hier met hem b
kwam wandelen, En wat denkt u
Shirley'wachtte even en keek Andrew
aan, die zijn hoofd schudde.
Ik heb er geen idee van
- -S een blos
^tazth^lo0tPenhhtdden met'eikaar
te trouwen, zei ze.
In het kort vertelde Shirley wat er
gebeurd was Toen Yvette, gevolgd door
van Gessel haar appartement binnen
kwam had zij van Gessel verzocht heen
te gaan. Het Belgiscne meisje was toen
nog al agressief en vijandig opgetreden.
Z- Je hoeft niet te gaan Walter, had ze
gezegd. Ik heb je gevraagd hier te
komen en ik wil, dat je blijft.
Ben je helemaal gek geworden
Yvette? had Shirley haar stomverbaasd
gevraagd. Ik dacht, dat ik je toch
voldoende duidelijk gemaakt had, dat ik
niets meer met mijn neef te doen wilde
hebben. Wees dus zo goed Walter en ver
lapt mijn kamer.
Yvette had toen cynisch geglimlacht en
Andrew kon zich heel goed voorstellen,
hoe dat in zijn werk gegaan was.
Dat is best Shiriev, had ze schouder
ophalend gezegd. Als Walter gaat, ga
ik ook en dan neem ik de kleine Ray
mond met me mee
Shirley hield even op, om te bekomen
van haar emotie. Het vooruitzicht de
kleine Raymond te moeten verliezen, was
iets wat ze nooit zou kunnen verdragen
Het was werkelijk een openbaring
Voor Andrew, want eerst nu bemerkte
hij, wat het kind voor haar ^betekende
en hij voelde echt met haar mee.
Dat kan ze niet doen! zei hij kalm.
Shirley had moeite haar ontroering te
bedwingen
Dat doet ze wel! zei ze. Ik zei
zo iets van „Wallter kan toch zeker niet
ineens zóveel voor je betekenen". Maar
ze zei „Oh ja dat doet hij wel". Heb
ik je het dan nog niet verteld? had ze
toen gevraagd. „Nee, dat zal wel niet.
Walter en lik zijn van plan om te trou
wen."
Andrew streek in gedaohten over zijn
kin.
Het moet werkelijk een sohok voor
U geweest zijn, merkte hij op.
Een schok? riep Shirley uit. Dat
zou ik denken. Ik kon niets anders doen,
dan hem aanstaren; Yvette, die zo zelf
genoegzaam stond te glimlachen en Wal
ter mot die hatelijke grijns op zijn ge
zicht, die ik zo goed ken vain vroeger.
Ik kan me nog goed herinneren, dat hij
altijd diezelfde grijns produceerde, toen
we nog kinderen waren en hij het oen
of ander had uitgehaald.
Wat moet ik toch doen mijnheer
Somerton? Het zal mijn dood worden,
als Watter Raymond's stiefvader worew,
wamt hij is een beest, dat weet ik. en
Andrew voelde echt met haarm
hij kon nitet zien, dat ze verdn
Het kostte hem moeite het P^b'^n ge-
het juiste licht t€,zien'^ geweest, dan
wone cliente van bem jas bbcu v
zou hn haar andere samen-
beid, dat hij de een bii
zwering ontdekthad dc zaak g
mogelijke zou doen, p ie
Wn. Maar hij Vit,!,,0®110"
di pp lasf be®paren 0t daarom
lüet zijn ware mening te zoggen.
Ik geloof, dat hot beter is, dat lik
eens namens U met hem ga praten, zei
h;;Misschien dat hij dan van ge
dachten veranderen zal als tk hem ver
tel. dat mevrouw Clinton niet direct iets
vain
de erfenis te verwachten heeft, want
het is duidelijk, dat hij het op het geld
gemunt heeft. Zoals hij verwacht had
ging ze graag op zijn voorstel in.
Denkt U, dat U hem om kunt ko-
pmi; vroeg ze. Als U dat kunt, dan
hebt U mijn volle toestemming daartoe.
Ik zou er alles voor over hebben, om
de baby zjjn klauwen te houden.
Andrew wachtte even, voordat hij haar
antwoordde. Dit leek hem het juiste mo-
ment, otn haar een vraag te stellen, iets
wat hij reeds veel eerder had willen
doen. Hij moest evenwel uitkijken, dat
nij de juiste woorden daarvoor gebruik
te.
Het schijnt mij toe dat de kleine
Raymond een warm P188149!6,,^^ vindt
gevonden heeft, juffrouw mvt?
U nog altijd, dat hij op uw browlijlrtf
Shirley's gezicht veranderde direct- Er
versoheen een zachte g m haar ogen
en een vriendelijke
lippen en het was moeilijk 8
dat ze zich een ogenblik geleden zo on
getoktog gevoeld elkc dag meer op
hem gaat lijken, zei ze. - U kunt zich
dat misschien m6* voorstellen, omdat U
Neil niet gekend hebt, maar er zijn hon
derd en een punten van overeenkomst,
vervolgde ze met een afwezige blik.
Jk zal nooit toelaten, dat Walter hem
krijgt, mijnheer Somerton, al kost het
me elke dollar, die ik bezèt.
i»
Heit onderhoud met Waker vond later
op de avond plaats. Shirley had het be
ter gevonden er ook bij te zijn en ze
had dus afgesproken, dat zij Walter en
Yvette zou vragen bij haar te komen,
waarna Andrew zogenaamd onverwacht
een bezoek zou brengen.
Toen Andrew op het afgesproken tijd
stip arriveerde zat van Gessel in een
gemaikluujke stoel met Yvette naast
zich, terwijl Shirley aan de andere kant
van het vertrek in een magazine zat te
lezen. De sfeer was niet erg vriend
schappelijk, vond hij.
Andrew besloot meteen maar met ue
deur in huis te vallen.
Ik ben hier gekomen op verzoek
Van juffrouw Clinton om eens met U
te praten over wat U .van plan bent,
mijnheer van Gessel, zei hij in het Em-
86 Van Gessel keek hem onbeschaamd
aan en grijnsde. Maar hij maakte geen
aanstalten om hem te begroeten, zoals
dai toh°ja?0 vroeg hij temerig. Wat
gaat U dat aan?
Ik wilde U voornamelijk spreken
over dat huwelijk met mevrouw Clinton.
Yvette bleek zeer goed te verstaan,
waar Andrew het over had.
Ik zie niet in, wait iemand buiten
Ons daarmee te maken heeft, zei ze vin
nig.
-- Ik geloof U begrijpt, wat
ik bedoel, merkte An^e^ OP-
Mijn cliënte is ntet P«ai zich tegen
een eventueel huwelijk te verzetten, ze
uw leven wilt inririiten
Éven waren beiden te verbaasd om
iets te zegge". Toen begon van Geasel
opeens te lachen.
Probeer Je ons in de maling te ne
men? vroeg hij
7" I^8* is helemaal mijn bedoeling met,
antwoordde Andrew beleefd. Mijn
cliente wil alleen maar de laatste wil
van haar oudoom uitgevoerd zien- In
zbn testament stond, dat hij het grootste
deel van zijn bezittingen voor zijn naaste
nog in leven zijnde bloedverwant be
stemd heeft.
Van Gessel sprong met een ruk over
eind. Op zijn gezicht streden argwaan
en verbijstering om de voorrang.
Wat bedoelt U daarmee? vroeg hij.
Waar srtiuurt U op aan?
Andrew fronste zijn wenkbrauwen.
Waar ik op aan stuur, mijnheer van
Gessel? Ik begrijp niet, wat U bedoelt.
Oh, ja, dat doe je wel geniepeling,
barstte van Gessel uit.
Als Andrew die gelegenheid had ge
had het gesprek te leiden in de richting,
die hij zich had voorgesteld, dan had zijn
opponent zich ongetwijfeld in de kaart
laten kijken, maar Shirley's ongeduld
gal een streep doe- deze rekening.
Ik wil Raymond, Walter, mengde
ze ziich opeens in het gesprek.
Van Gessel lachte triomfantelijk.
Dat is het dius, waar het om gaat.
Jij wilt de kleine Raymond en daarom
heb je die Engelsman verzocht mü zo
te overbluffen, dat ik het kind aan jeu
zou toevertrouwen Wel Shirley, het spijt
me dat ik dat niet kan toestaan; het zou
best hart van zijn moeder breken.
Hij keek naar Yvette, en alsof dat zo
as afgesproken begon deze te snikken-
Mijn kleine jonigen afgeven? Dat
nooit! huilde ze nog harder.
Je behoeft ei helemaal geen afstand
van te dioen, ate je alleen maar met Wal
ter breekt, stelde Shirley ongeduldig
ub0u 7" PeSrÜP je dan niet Yvette, dat
hij heit allemaalmaar op je geld gemunt
heeft? Ik ben gaarne bereid te betalen..
Juffrouw Clinton! Alstublieft!
Andrew deed zijn best om haar te
stoppen, maar hot was te laat. Van Ges
sel stonid op en wendde zich tot Shirley.
Hoeveel ben je bereid te betalen?
vroeg hij Wat is Raymond je waard?
Andrew duwde de kerel met zijn elle
bogen opzij en hij zou met genoegen
harder opgetreden zijn ate dat mogelijk
Wcis #ewce,S't.
Geef hem geen antwoord daarop
juffrouw Clinton, verzocht hij.
Laat mij dit verder behandelen.
Jij behandelt niks! blafte van Gessel
hein toe. Shirley, dit is een kwestie
die alleen ons aanbelangt. Als je deze
vent niet onmiddellijk wegstuurt, dan wil
ik er niet eens verder meer over praten.
Shirley keek van die ene man naai
de arade-e. Haa lieve gezichtje was rood
van angst en emotie en ze wist kennelijk
wiet, wat ze doen moest.
Maar het vooruitzicht, dat ze Raymond
zou verliezen deed de balans in van Ges-
sel's voordeel overslaan.
Wilt U ons alstublieft alleen laten,
mijnheer Somerton, fluisterde ze, terwijl
het schaamrood haar wangen kleurde.
HOOFDSTUK 15.
Buiten de wet.
Andrew kon die avond de slaap met
vatten. Hij had Shirley op haar verzoek
verlaten, omdat hij niet inzag, waarom
hij toch 'ou gebleven zijn. Hij moest
Zich nu eenmaal neerleggen bij een be
slissing van zijn cliente
Terwijl hij in zijn bed lag te voele*.
dacht hij er aan, hoe htj haar het bes»
zou kunnen helpen. Haar een advies ge
ven had geen zin als ze rich er todh
niets van aantrok, zoals ze gezegd hal
en het was waar, dat hij geen bewijaïf
bezat om haar van de waarheid te overt-
it/uigen.
(Wordt vervolgd.)
In
en
de
in
ov<
Deze o
is -'ijging vi
■3b it 'n om\
iti erelkte.
Het was
van de ge
men van
sien steldi
- meri bouw
middelen
verwacht
het in
het gewer
deze facil
De volg
het versl:
456.615 (3
(194.135);
dikke pla
ten 53.565
gasleverir
(31.752.70
101.700
G 56.462).
Sedert
tei meer
dering oi
staal pla
jpende P
aan de s
ten. Ko
bouding
jjgfl aan\
volg hie
■erkelij]
nee» 1
BelSlsch
Men
tfers
verbri
mensv
men
voorra
norma
de vr
hoogo
nemei
HIL
gram.
gram.
diens
Naarr
Ork 2
14.00
kunst
Sport
NCIT
Lezin
20.05
20.12
21.02
21.47
bed;
HU
gram
Gees
deze
12.00
Piam
13.25
14.30
15.30
17.00
Nws
Stud
Bijb.
Hugi
«eng
here
Nws
Ra
8.05
Br.:
Casi
VI.
Plaj
v. d
Glei
Eng
„Igr
bon
nws
mu2
R;
Sch
9.30
aire
11.31
..Pi'
ver:
Stri;
Fr.
S.:
„th
21.0
282.
Mu
