REGERING op POLITIEKE PIJNBANK Positie der ambtenaren hoofdpunt van het debat Gerbrandy uitermate stekelig O Zorgen voor werkgelegenheid Weerbericht] Ondernemers „zonder goede neus De lonen met 5 pet. omhoog Maar prijzen zullen met 10 pet stijgen Een veiligheidsgordel langs het ijzeren gordijn Twee mannen vielen uit de lucht Loon, koopkracht, concurrentie Voorlichting is zeer Rode schroef weer aangedraaid DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN Garantiewet nog voor Kerstmis Halve ton uit staatsloterij NDER DE LOUPE noodzakelijk Apparatuur te weinig gemoderniseerd Bevin naar Colombo Harder en langer werken moet verschil compenseren Huizenafbraak voor vrij schootsveld Piloot van verongelukte Tiger Moth" vertelt Tlste JAARGANG DONDERDAG 8 DECEMBER 1949 No. 21102 (Zitting van Woensdag 7 December) De tweede dag van de debatten over de souvereiniteitsover- dracht bracht geen verandering in de tekening van de mogelijk heden welke een dag tevoren bij de redevoeringen der fractie leiders naar voren was gekomen. Er werd nu door acht andere sprekers meer op detailkwesties ingegaan. Zoals op de kwestie van het overgaan der ambtenaren in dienst van de R. I. S., waaraan de gehele redevoering van de heer De Graaf (K.V.P.) was gewijd. Dit was een punt dat de Kamer in hoge mate dwars zit. Ook o.a. de heren v. d. Wetering (C.H.) en Meyerink (A.R.) spraken hierover. De heer De Graaf drong er zelfs sterk op aan, dat de garantiewet welke intussen nog niet was inge diend nog voor het Kerstreces door de beide Kamers zou moeten worden aangenomen. Met wat goede wil kon dat, meen de hij. Dan was er de kwestie van het zelfbeschikkingsrecht voor de minderheden, en de samenwerking met betrouwbare T.N.I.- groepen om de chaos te voorkomen en waarover de heer Meye rink in een zeer positieve rede hernieuwd overleg vroeg met de Indonesische delegatie. Dan zouden zelfs de tegenstanders zich achter deze souvereiniteitsoverdracht stellen. Zo leverde deze dag verschillende positieve voorstellen op, waarop Donderdag het antwoord van de minister moet worden afgewacht. „Wangedrocht" Incidenten Schermerhorn pro domo Tsjechische troepen zijn systematisch bezig langs de Duitse grens een z.g. „dode" zone te maken van drie km. breed. Alle gebouwen in deze zone worden afgebroken en tankvallen gegraven. Hierboven een pannenfabriek, die het slachtoffer wordt van dit bedrijf. - - - BSÊSffÊS EmBBÊËmÊÈÊËÉÈm Het centrum van Friesland staat door de Westerstorm en de hevige regens der laatste dagen onder water. Terhorne is bijna geheel van de buitenwereld afgesloten. j ENKELE BUIEN 99 NIET GELUKKIG Voor de als gevolg van al deze samenwerkende factoren bereken de prijsstijging van 10 procent, zal men dus voor de helft compensa tie vinden in een loonsverhoging. De andere 5 procent echter zal men door harder en langer wer ken moeten compenseren. In ieder geval denkt men vast te houden aan een maximum van 10 procent voor wat de prijsstij ging betreft. Een eventueel in werking stellen (o.a. als gevolg van de voorgeno men loonsverhoging) van de be kende spiraalbeweging van lonen en prijzen, zoals „De Tijd" gister avond suggereerde, is dus bij voor baat uitgesloten. Als namelijk het systeem niet geheel „waterdicht" blijkt te zijn, of de kringloop, zoals men zich die heeft gedacht, hier of daar stokt, dan zal men even tueel met subsidieverlening ingrij pen. NIEUWE BEPALINGEN BIJ HUWELIJK DE KANTOREN zijn tijdelijk gevestigd in het Gebouw R. K. Volksbond, Lange Haven 71, Schiedam, telefoon 67387. - Gironummer 9095 ten name van de „N.V. De Courant De Maasbode", Rotterdam. De abonnementsprijs bedraagt 3.90 per kv/srtaal, 1.30 per maand, 0.32 per week. Directeur: J. KUIJPERS Hoofdredactie: Prof. Dr. ST. TESSER O.P. LEO J. M. HAZELZET Algemeen redacteur: H. A. PAALVAST NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone kolom breedte bedraagt 10 ets. per millimeter hoogte. Ingezonden Mededelingen op redactionele kolom breedte 20 ets. per millimeter hoogte. Contract-tarieven tegen gereduceerde prijs bij de administratie of bij de erkende ad-vertentie- bureaux verkrijgbaar. KAMPIOENEN tot 20 woorden 1.-. Ieder woord meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uitsluitend bij vooruitbetaling. eigenlijk De heer De Graaf (K.V.P.) opende de debatten van deze tweede dag. Hu constateerde, dat de nieuwe Unie-concep- t:e een triester accent had gekregen dan men na Linggadjati had gedacht. Ook nu werd het accent gelegd op het ver trouwen, maar Nederland zal de kansen moeten grijpen, welke het gebeden wor den. Het gedwongen overgaan in dienst van de R.I.S. van de Ned. ambtenaren, achtte spreker moreel aanvechtbaar en hij vroeg erkenning van het recht der ambtenaren, zich aan die- overdracht te onttrekken. Hiermede is de persoonlijke vrijheid gemoeid, zeker als het voorne men van de regering met economische sancties gepaard zou gaan. Waarbij komt, dat de regering hun geen sociale garan ties kan verschaffen en geen zekerheid kan geven, wat hun rechtspositie be treft. De positie van de ambtenaar na de souvereiniteitsoverdracht is nu zo, dat elke ambtenaar van elke kans gebruik za! maken om te eclipseren. Bij vrij willigheid ecihter, zou het verloop zeker niet zo groot zijn, meende spreker. De tekenen wijzen daarop. Een garantie-wet nog vóór de sou vereiniteitsoverdracht, achtte de heer De Graaf noodzakelijk, weshalve hij op zeer spoedige indiening daarvan met klem aandrong. Zo dit niet zou ge schieden, dan zou de Kamer hierover toch een uitspraak moeten doen. De gehele rede van de heer De Graal, welke een uur duurde, was aan dit onderwerp, de positie der ambtenaren, gewijd, waarbij men het belang kon afleiden, dat de K.v.P. aan deze kwes tie hecht. Voor de heer De Groot (C.P.N.) was deze hele regeling mets anders dan voortzetting van de koloniale onderdruk king, een gevolg van Amerikaanse ma chinaties, koloniaal imperialisme, ter reur van de Sukarno-Hatta-kliek. De nieuwe staat moest daarom geen Ver Staten van Indonesië worden genoemd, maar Indonesië van de Ver. Sta en. Dat was de enige aardige vondst m d o e- rigens van de bekende Mosko-use argu menten en aanvallen druipende geval. De heer Van de Wetering (C.H.) bezwaren tegen de haast van de rege ring en de voldongen feiten. Maar voor al was hij geschrokken van het kranten bericht over de ontruiming van Midden- Java, waarop minister Van Maarseveen interrumpeerde, dat dit bericht niet juist was. De heer Gerbrandy (A.R.) herinnerde er aan, dat hij verantwoordelijk was ge weest voor de radio-rede, welke H. M. de Koningin zeven jaar geleden had uitge sproken, maar hij zeide, nooit gedacht te hebben, ooit voor zulk een wangedrocht te zullen komen staan als thans het geval is. Terwijl wij nog aan het beraadslagen zijn, voert de regering de overeenkomst reeds uit. Staat de Kamer nog wel voor een vrije beslissing? Prof. Romme hield hij zijn uitlatingen van 1946 in „De Volks krant" voor, toen hy zich uitsprak voor handhaving van de Rijkseenheid. Hij had de kranten meegebracht. Prof. Romme mocht ze inzien. Men vraagt zich af en wij deden dit dezer dagen herhaaldelijk waarom toch telkens aan uitlatingen van Kamerleden van jaren her herinnerd wordt, daar ieder ook prof. Gerbrandy toch weet, dat er intussen een politieke ontwikkeling js geweest, die men niet in de hand had en die gedwongen heeft tot het volgen van een politieke weg, welke men eigen lijk niet had gewenst. En met de weten schap daarvan moest men dergelijke anachronistische argumenten vermijden. Prof. Gerbrandy heeft iets van een enfant terrible. Dat was hij ook een beetje, toen hij vertelde van een Indo nesiër, die hem had gezegd, dat Neder land toch maar wonderlijke ministers had, die alles maar toegeven. En ter ver duidelijking voegde hij hier aan toe, dat men voor zulke ministers moeilijk respect kon hebben. Dan had hij nog een publicatie te pak ken gekregen in drukproef, welke de regering had willen uitgeven in verband met de tweede politiële actie, maar ten slotte achter hield. De voorzitter hamerde. Hebt U deze drukproef op de Lands drukkerij gekregen door misdrijf of op regelmatige wijze? Neen, niet door misdrijf, zei prof. Gerbrandy, maar of het op regelmatige wijze is gegaan, laat ik toch in het midden. En de voorzitter zweeg verder maar. Toen de spreker het had over „Sukarno en andere oorlogsmisdadigers" hamerde de voorzitter heftig. De verontwaardigde heer Van der Goes van Naters riep zo iets van „kwajongenswerk", maar prof. Gerbrandy bleef rustig en vroeg of de voorzitter ook bezwaar had tegen deze redactie: „Sukarno, die door velen als een oorlogsmisdadiger wordt beschouwd". Tenslotte kwam nog het incident van de „Zürcher Zeitung". Minister Van Maarseveen zou in een interview heb ben verklaard en dat in verband met de Indonesische kwestie dat hier ge lukkig geen referendum bestond. De heer Gerbrandy verklaarde goede getuigen te hebben: journalisten, die hadden gezegd, dat hij dat in de Kamer kon getuigen op hun verantwoording. Toen kon Min. Van Maarseveen niet stil blijven en bij interruptie verklaarde hij gezegd te hebben, dat deze kwestie geen kwestie voor een referendum zou zijn Maar prof. Gerbrandy „met zulke goede getuigen", gaf zich niet gewonnen. Aan prof. Romme stelde de heer Ger brandy de vraag, wat men toch heeft aai. de erfelijkheid van het Uniehoofd schap, als de Unie toch opzegbaar is? Zelfs de heer Schermerhorn (P.v.d.A.) moest er aan herinneren, dat het resul taat dat de Hoge Veluwe zou hebben opgeleverd en toen geen aanvaarding kon vinden, omdat men aan souvereini teitsoverdracht toen in de geest nog miet toe was lang niet zo ver ging als dit r€ sulta. a1 Trouwens hij besteedde zeer veel tijd aan de verdediging van zijn beleid als minister-president. Voor een goed deel overigens een historisch1© besenouwin<£j historisch wat de politieke ontwikkeling zowel als de ontwikkeling in Indonesië betreft. De oud-premier vond het maar heel begrijpelijk, dat Amerika, dat nu de bron is, van waaruit de technische expansies over de wereld gaan, thans gedwongen wordt tot n houding analoog aan die van Europa in de 19e eeuw. 'De heer Meyerink (A.R.) zag in de dwangpositie, waarbij geen andere weg mogelijk was, een oproepen van ge- samenwerking met de betrouwbare delen der T.N.I., dan zou ook zyn fractie achter de souvereiniteitsover dracht gaan staan. In deze richting moet de oplossing worden gezocht j|j Laat men met de Indon. delegatie het overleg opnieuw openen,' om aldus een oplossing te vinden. De laatste sprekers waren de heren Sehmal (C.H.) en ds. Zandt (S.G.P.). Ds. Zandt meende tenslotte, dat deze onderhandelingen nooit hadden mogen plaats hebben. Het resultaat is nu een complete capitulatie. De R. I. S. bestaai alleen op papier en het communistisch ge vaaris groot. Het werd ondanks deze volkomen af wijzing door ds. Zandt recht gezellig ;n de Kamer tijdens diens rede, de laatste op deze dag. De ministers hadden er nog wel zoveel pleizier in, dat zij een plaatsje zochten in de bankjes rond de katheder, van waaruit minister Van Maarseveen de rede van ds. Zandt tot het einde toe i aanhoorde- In de 508ste staatsloterij, vijfde klas twaalfde lijst, is een prijs van f 50.000 gevallen op het lot 6440. Het Christelijk Nationaal Vakverbond belegde te Utrecht een- druk bezochte studie-conferentie voor bestuurders van de christelijke vakbeweging, waarin prof. dr. J. Tinbergen refereerde over de werk- gelegenheidspolitiek. In de bespreking van de conjuncturele werkloosheid wees prof. Tinbergen op he: beginsel van de conjunctuurpolitiek, n.i dat gestreefd wordt naar een op peil hou den van de internationale vraag naa, goederen en diensten. Een essentiële wetensconflicten. De resultaten der voorwaarde daartoe is, .dat er een „door- R.T.C. zijn onbevredigend, de Neder- stroming" van de inkomens plaats vindt landse regering is op alle punten terug geweken, waardoor de overgang nu een plotselinge overgang moet worden. Nu wordt er vertrouwen gevraagd, maar vertrouwen is een onvoldoende grond slag. Spr. deed de suggestie van een reële V. - if gëi|ra£:-<:; Zulk een „doorstroming" van de inko mens kan in gevaar worden gebracht door een daling van de particuliere nei ging tot investeren, in welk geval daar voor door de belasting politiek en een politiek van compenserende overheids uitgaven een compensatie moet worden verkregen. Bij de belastingpo'itiek wordt daarvoor gedacht aan variabele tarieven, die als zodanig dan wel door een verlangzaming of een versnelling van de inning de ten dentie hebben om in tijden van hoogcon junctuur sterker en in tijden van 'aag- conjunctuur zwakker te belasten- Als voornaamste maatregelen voor een politiek van compenserende overheids uitgaven noemde prof. Tinbergen een pe riodieke analyse van de economische toe stand, het opbouwen en aanhouden jian een reserve aan objecten ter uitvowing in tijden van depressie, en het organise J De verwachting, geldig van he- den- tot morgenavond luidt: Wisselende bewolking met op de meeste plaatsen enkele buien. Over het algemeen matige Weste- I lijkte wind. Koudere nacht, overdag j dezelfde of iets lagere temperatuur dan vandaag. Vrijdag 9 December: Zon op 8.35 uur, onder 16.29 uur; maan op 19-56 uur, onder 12.12 uur. ren van de medewerking der lagere over heidsorgan ia. In beginsel is deze mede werking o-m. te verkrijgen door een va riabele subsidiering en het verstrekken van voorschriften door de centrale over heid. Ten aanzien van de structurele werk loosheid li^t voor een groot land. dat on afhankelijk van de wereldmarkt werkt, een gevaar in een verkeerde verhouding tussen de aanwending van kapitaal er van arbeid. Vooi een klein land, betrok ken bij het internationale handelsverkeer bestaat daarnaast een andere mogelijke oorzaak van structurele werkloosheid, namelijk een gebrek aan concurrentie kracht met het buitenland. Een structurele werkloosheid kan, al dus prof. Tinbergen, wegens zijn meer blijvend karakter niet bestreden worden met de maatregelen, welke uit een con junctuurpolitiek voortvloeien. De loon politiek speelt in dit verband een aan zienlijke rol. De loonhoogte is namelijk niet alleen kwestie van koopkracht, maar tevens in verband met de concurrentie positie tegenover het buitenland een re gulateur van de toekomstige werkgele genheid. Het komt hierbij n-1. niet alleen aan op de sociale positie van de afzonderlijke mens, maar vooral ook op het aantal mensen, dat in de Nederlandse samenle ving zal kunnen arbeiden. Een door ver antwoordelijkheid gedragen voorlichting aan het Nederlandse volk ook op dit punt is daarom zeer noodzakelijk. Na vier jaar discussie over de indus trialisatie zijn we niet veel verder ge komen dan een aantal projecten, aldus dr G- H. Kohnstamm, van de hoofdaf deling buitenlandse belangen van de A.K U. In een causerie in het Sonsbeek- paviljoen te Arnhem van het departe ment Arnhem van de Ned- Mij voor Nij verheid en Handel en de Gelderse In dustriële Club. wees deze deskundige er voorts op, dat sinds 1938 de industrie in feite niet meer uitgebreid werd- Men is in deskundige kringen van mening, dat onze normale industrie vol bezet is. méér niet. Algemeen gelooft men ook. dat de fiscale en financiële politiek der rege ring de mogelijkheden tot investering af snijdt. Ofschoon dr Kohnstamm dit ver schijnsel erkent, acht hij het niet de we zenlijke belemmering. Deviezengebrek en het tekort aan inzicht leidden ertoe, dat het bestaande productie-apoaraat na de oorlog veel te weinig gemoderniseerd werd. Het kardinale punt van het industriali satie-vraagstuk is, aldus dr Kohnstamm de „human factor". Zijn er voldoende ondernemers in ons land te vinden, die de nieuwe industrieën kunnen leiden? Slechts weinigen hebben in de practijk getoond, „een goede neus" voor de toe komstige' behoeften te bezitten- In 1945 zeiden de economen, dat de plastics het hoogtepunt voorbij waren, maar in 1949 waren de plastic-fabrieken in de V-S- verdrievoudigd, In de V.S. wordt 15 pet der bevolking opgeleid voor het indus triële leiderschap of wat als leidende positie kan gelden In Nederland en'En geland is dit slech'ts 1,5 pet. Dit enorme verschil zegt toch wel iets over de veel gunstiger mogelijkheden in de V-S- Zijn de financiële moeilijkheden een maal opgelost, dan hangt het welslagen van de industrialisatie vooral af van het initiatief, de research en van de uitbrei ding van het areaal van toekomstige on dernemers. Ook in dat geval is de kans op mislukken nog niet geheel uitgesloten met als gevolg verpaupering en achter uitgang van het geboorte-aantal. Dr Kohnstamm was, naar hij zelf opmerkte, somber gestemd, maar hij wilde het pro bleem niet als onoplosbaar terzijde schuiven. Er zijn zaken, waar meSi eens een punt achter moet zetten, wil men er geen punt hoofd van krijgen. En zeker behoort daar o.i toe de gedragingen van „de gewone man" tijdens de bezetting. Vrij algemeen is men het er thans over eens, dat de „rechtspraak" na de bevrijding niet altijd in het rechte spoor werd gehouden en dat ,de kleine man" nu en dan wel wat te veel klappen kreeg te incasseren. Doch, zoals gezegd, eindelijk moet achter dat alles eens een punt worden gezet. Zuks klemt vooral voor de kwestie van „werken voor de vijand". Een inzender heeft gelezen, dat op een werf aan 38 personen een ere-medaille was uitgereikt wegens 40-jarig dienstverband. Maar, al dus inzender,'- in die 40 jaren zitten ook 5 oorlogsjaren, dus 5 jaar arbeid voor de bezetter. En dan stond er letterlijk: „Hun voorbeeld is een stimulans voor de jon gere garde om zich ook niet grote toewij ding te geven, ook al zijn de omstandig heden, waaronder gewerkt wordt, zo ge heel anders". De briefschrijver vervolgt dan: „Moet het dan een voorbeeld voor de jongere garde zijn, dat deze 38 personen hard gewerkt hebben in de oorlog om de bezet ter te steunen in de strijd? Behoren de zulken dan nog onderscheiden te worden ook?" Inzender zou gaarne eens onze mening hierover vernemen. Welnu, als hij daar prijs op stelt, kan hij haar krijgen. Op de eerste plaats vragen wij dan, of deze personen allen inderdaad ook gedu rende de oorlog werkzaam zijn geweest. Het is toch een vrij algemeen gevolgde gedragslijn om b.v. de jaren van onder duiken mee te tellen by een dienstjubilé. Dan, hebben zij allen ook „hard" ge werkt tydens de bezetting? Wie werkte er nu hard in die dagen? En tenslotte is het wel gemakkelyk, maar niet altijd rechtvaardig om achteraf de staf te breken. Wy weten niet, of deze jubilarissen allen tot de „gewone man nen" behoorden. Zulks maakt niet zoveel uit. Tijdens de oorlog waren het veelal de omstandigheden, die de mensen maak ten. En wat theoretisch onjuist scheen kon practiseh vaak de enige mogelijke' weg blijken. Wij kennen de omstandigheden van al die 38 onderscheiden personen niet; het feit echter, dat hun een onderscheiding werd verleend, is o. i. toch een waarborg, dat het met hen in orde is. En wanneer wij dan eventueel nog de bezettingsjaren uitschakelen, dan zal er zeker genoeg overblijven, dat de jongeren tot voorbeeld kan gesteld worden. Dat alles echter daar gelaten, blijven wy van mening, dat men ook op een werf niet moet gaan zoeken naar spijkers uit de bezettingstijd in laag water. Eerlijk onze mening gevraagd en ge zegd; wij vinden het stukje van inzender, hoe goed bedoeld, naar wy aannemen, niet erg gelukkig. Enfin, sans rancune, een volgend maal beter. Misschien is inzender jegens ons van geiyk gevoelen Allons, dan zijn wij het tenslotte nog eens. ANALYST. De Britse minister van buitenlandse zaken, Ernest Bevin, zal, naar men ver wacht, onmiddellijk na Kerstmis, waar schijnlijk op 27 December, naar Colom bo (Ceylon) vertrekken ter bijwoning van de conferentie van ministers van buitenlandse zaken van het gemenebest, welke in Januari wordt gehouden. Ruim twee maanden duurt "u T®e?s het overleg tussen de f®g®ver het te Stichting van de Arbeid Zulks voeren beleid inzake de ,.f mede in verband met de PrlJiPn- welke heeft plaats gevonden gevolge van de devaluatie van uc B - den in September j.l. als door de derom opgaande prijzen van somm b producten op de wereldmarkt. Pas de laatste week hebben de gevoer de onderhandelingen tot meer concrete resultaten geleid, voornamelijk ook door het feit,, dat eerst thans de invloed van De militaire voorbereidingen van de Sovjet-Unie en haar satellietstaten wor- den systematisch voortgezet. E)e veilig- heidsgordel, die door de Sovjet-Russi- sche legerleiding langs het IJzeren Gor dijn is aangelegd, wordt nu ook langs de grens tussen West-Duitsland en Tsjecho- Slowakije doorgetrokken Deze grens loopt dwars'door het in de nabijheid van de Beierse gemeente Tir- schenreuth in de Boven-Palts gelegen dorp Hermansreuth, dat voor de helft tot Duitsland en voor de andere helft tot Tsjechoslowakije behoort. Thans zijn Tsjechoslo waakse soldaten bezig alle hulzen en gebouwen van dit dorp, voor zover deze op Tsjechoslowaaks gebied staan, radicaal af te breken en het ge hele dorp met de aardbodem gelijk te maken. Door deze maatregel hoopt men blijk baar het ontsnappen van vluchtelingen uit de rode heilstaat meer afdoende te kunnen beletten en tegelijkertijd 'n vrij schootsveld langs de grens tegen de Wes- telijke landen te verkrijgen de devaluatie op het prijsverloop na het optrekken van de rook wat over zichtelijker werd. De besprekingen schijnen thans in het eindstadium te zijn beland, zodat men vermoedelijk na het overleg, dat Vrijdag a.s weer tussen de regering en de Stich ting van de Arbeid zal plaats vinden het eindresultaat mag verwacht-en. De tijd begint overigen-s te dringen vooral m-et het oog op de snelle nadering van de eerste Januari, met ingang van welke datum men bepaalde maatregelen schijnt te willen doorvoeren. Aan de hand van verschillende uitla- tïngen. welke inmiddels zijn gedaan zou men nu de volgende geconcretiseerde ge- dachtengang kunnen formuleren: Zoal® bekend heeft men zich bij het naoorlogs loonbeleid constant laten lei- d-en door het hoofdprincipe, dat het nu eenmaal na d-e oorlog gefixeerde reële loonniveau alleen dan kan worden ge handhaafd. wanneer een voortdurende stijging van de arbeidsproductiviteit een reële basis daarvoor schept. Herhaalde lijk heeft men dan ook van verschillende zijden betoogd, dat alleen harder en lan ger werken d-e enige mogelijkheid vormt om het huidige reële loonniveau te kun nen behouden. In zijn bekende red-e heeft dr Holtrop dit aspect no-g eens belicht en ook de vakverenigingen hebben, o.a. blijkens een hieromtrent gemaakte op merking ii. „Herstel" van 3 November j.l., gewezen op de noodzaak zich meer en langer in te spannen Oo-k ditmaal heeft dit principe het hoofdmotief bij de gevoerde besprekin gen gevormd. Aangezien echter d-e co-mmon sense voorschrijft, d-at men er met het hameren op dit aambeeld alleen niet komt. maar dat het uit practische overwegingen ge wenst is ter bereiking van het d-oel. nl. harder en lang-e-r werken, de politiek van ondernemingen, die machines en derge lijke vervaardigen. De nog altijd lange leveringstijden, welke in sommige bran ches moeten worden bedongen en de kansen met betrekking tot de afzetmoge lijkheden, die thans niet kunnen wor den benut, zouden door zulk een harder en langer werken kunnen worden ver kleind. resp. vergroot, terwijl met de daardoor verkregen hogere looninkom- sten de prijsstijging op een reële en ge zonde wijze zal kunnen worden opge vangen. Zou het nu inderdaad gelukken de ar beidsproductiviteit direct in de genoem- h-et stimuleren te volgen nu d-e prijzen de bedrijfstakken en daardoor indirect I aaI i w n /T owrt V"\ An m 1 TTf"\VO r\y\ 4-#* m van tal van producten inmiddels zijr. ge stegen, helt m-en tot de mening over om vooraf een loonsverhoging door te voe ren. Men kan immers, zo schijnt de over weging te zijn, beter de mensen eerst een eind op weg helpen, dan stokstijf vast houden aan de leus van eerst harder en langer werken en da-n zullen wij nog wel eens zien. In verband hiermede staat men nu een loonsverhoging voor van 5 procent. Aangenomen wordt echter, dat de prij zen geleidelijk met 10 procent zullen stygen. Voor een gedeelte heeft deze stijging reeds plaats gevonden als een gevolg var. de devaluatie en d-e inmiddels voor een deel ook uit and-eren hoofde ontstane stijging van de wereldmarktpryzen. Als gevolg van een verdere vermindering van de subsidies heeft en zal partieel nog een verdere stijging plaats vinden, ter wijl voorts een eventuele loonsverhoging van 5 procent nog een stijging van 2% procent zal teweeg brengen. Op grond van gemaakte berekeningen neemt men nl. aan, dat een loonsverho ging zich voor de helft mededeelt aan de prijzen der producten, dus in dit geval 2% procent. Nu bestaat niet in iedere bedrijfstak en werkgelegenheid een mogelijkheid tot harder en langer werken In feite is dit immers alleen maar mogelijk in de ex port- en (ie investeringsbedry ven, dwz. eventueel in andere bedrijven op te voe ren, dan zou als gevolg van de hierdoor in het leven geroepen grotere doorstro ming van lonen de consumptienijverheid op peil kunnen worden gehouden, resp. een vergroting hiervan kunnen worden bewerkstelligd. Behalve in de genoemde bedrijfstak ken, welke rechtstreeks voor uitbreiding vatbaar zijn, zou dan in de bedrijven, die voor de consumptie werkzaam zijn, ook een hogere verloning kunnen plaats vinden als gevolg van het zich uit ge noemden hoofde manifesterende hogere verbruik op de binnenlandse markt Dit is dan in grote lijnen de conceptie, welke men zich voor het voorshands te voeren loonbeleid heeft gedacht Hoewel de besprekingen weliswaar in de slotfase zijn beland, kan niettemin het overleg, dat Vrijdag a.s. zal plaats vin den, nog wel wijzigingen van deze con ceptie tengevolge hebben. Daarom ont houden wij ons dan ook op dit moment van commentaar, al zouden wy in het belang van Nederland en voor het be houd van zijn exportpositie ten zeerste willen aandringen op het zoveel moge lijk in acht nemen van de economische realiteit, welke het land thans biedt en die door het voeren van een nominalis tische prijs- en loonpolitiek nog niet ver der in gevaar mag worden gebracht. De Tsjechoslowaakse nationale verga dering heeft gisteren zonder tegenstem men een nieuwe regeling aanvaard, vol gens welke het burgeriyk huwelijk ver plichtend wordt gesteld en de voorwaar den tot echtscheiding worden verzwaard. De echtgenote wordt toegestaan haar eigen naam te blij ten voeren. Het burgeriyk huwelijk zal thans iede re kerkelijke plechtigheid vooraf moe ten gaan. De wet, welke 1 Januari a.s, van kracht wordt, voorziet tevens in volledige gelijkheid tussen wettige en onwettige kinderen. De ouders moeten vóór de geboorte van een kind besluiten welke achternaam het zal ontvangen. De nieuwe wet is gebaseerd op volle dige geiykberechtigdiheid van man en vrouw. Tegen de 41-jarige P. Rothert, die als V-man voor de Duitsers heeft gespion- neerd en in die functie de dood van vela Nederlanders en de gevangenneming van een aantal geallieerde piloten veroor zaakte, heeft de proc.-fiscaal bij het Am sterdams B.G. de doodstraf geëist. „Maar goed, dat ik er niet meer inzat hè zegt luitenant Schippers tegen een verpleegstertje van het Algemeen Burger gasthuis te Bergen op Zoom, dat over zyn schouder mee kijkt naar de foto, waarop de brok stukken van een vliegtuig zyn afge beeld. Die brokstukken ziin de resten van de Tiger Moth A 26, die Dinsdag avond langs de weg bij Rucphen in WesUBrabant te pletter viel. En luite nant Schippers is de man, die het toe stel bestuurde en zichzelf, evenals de leerling-vlieger Van den Burg, dank zU zijn tegenwoordigheid van geesi van een zekere dood wist te redden. De lui tenant is er met een gebroken been af gekomen Hij was samen met Van den Burg voor het oefenen in naehtlandingen om half elf die Dinsdagavond van Woensdrecht opgestegen. Zij waren nauwelijks in de lucht of het weer werd plotseling slecht. „Wy verloren het vliegveld geheel uit het oog en raakten uit de koers" zo ver telt de 32-jarige piloot. „Ik heb toen de stuurknuppel van Van der Burg overge nomen een trachtte voor een opkomende nevel uit herkenningspunten te vinden. Dit lukte mij niet. Na enige tijd rond ge cirkeld te hebben had ik geen benzine genoeg meer om naar Gilze Ryen uit te wijken. Ik zag ergens 'n stadje en meen de zeker, dat het Roosendaal was. Ach teraf is gebleken, dat ik goed had gezien Ik ging in Oostelijke richting vliegen om boven onbewoond gebied te komen, wan: ik voelde, dat wij de kist zouden moeten verlaten en ik wilde tot elke prys voor komen, dat het toestel op een huis of in een straat zou vallen. Boven Rucphen ge komen, waar ik weide en akkerland ver moedde, deelde ik de leerling mede, dat wy zouden moeten springen. Ik moest hard schreeuwen om boven het geluid van de motoren uit te komen. Van den Burg voelde zich met deze beslissing niet erg gelukkig. Hij was wat zenuwachtig en praatte zo snel, dat ik hem moeilijk kon verstaan. Hij vroeg mij, of ik geen landing kon maken, maar hiervoor was het zicht veel te slecht. Ik gaf hem be vel op de vleugel te klimmen en na eni ge aarzeling voldeed hy hieraan. Toen hij op de vleugel stond beduidde ik aem ta springen. Ik had het toestel opgetrok ken tot 3000 voet. Ik zag hem gaan en was erg opgeruimd toen ik de bol van zijn parachute zag. Veel tijd had ik niet meer. Ik draaide de kist op zijn rug en daar viel ik. Een andere mogeiykheid om het toestel te verlaten was er eenvoudig niet. Het ging allemaal erg snel en ik stond, of liever, lag op de grond voor ik er goed en wel erg in had. Toen kwam ik lot de ontdekking, dat ik mijn rechteron- derbeen had gebroken. „Ik lag ongeveer 600 meter van de boer- aery van de familie E. verwyderd", zo vervolgt Schippers, „en het toestel hoor de ik spoedig tagen de grond slaan. De luitenant heeft 850 vlieguren achter de rug, sinds hij in 1940 militair vlieger werd. Op een vraag of nu zyn lust in de vliegerij niet vergaan was, antwoordde hy. „Och nee, waarom?"....

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1949 | | pagina 1