in de Duitse
Angst regeert
Volksdemocratie
Eeuwige jeugd b ij
Offerman
I
Men durft niemand meer te
vertrouwen
Sociale aspecten van de belastingen
Culturele samenwerking Ned.-België
Strakke lijnen, sombere kleuren
STADSWIJK als FILMACTEUR
Wanneer worden we bevrijdvraagt
men voorzichtig
Fiscale overheid moet uit de particuliere
sfeer worden teruggedrongen
v„ gSS*»*-
Westerling in België
Ongestoord film
„horen"
Panic in the streets gespeelde documen
taire van Elia Kazan
VRIJDAG 15 SEPTEMBER 1950
.J
PAGINA f
kleine pl°oitjeS' de S
Enige bezigheid: schrijven
van memoires
Nu ook voor slechthorenden
NIEUW VEILINGCOMPLEX
TE BERKEL EN RODENRIJS
DE FISCUS EN DE
OMROEPVERENIGINGEN
A.V.R.O. krijgt navordering van
1.5 millioen
Giften voor goed doel
(Van onze speciale verslaggever.)
LEIPZIG, Augustus 1950.
Het uitbannen van de atoombom is de beste levensverzekeringstaat er op
een metershoog wit bord even buiten Berlijn. Bij dat bord begint de
Russische zone van Duitsland. Overal langs de prachtige autoweg van dat
punt tot Leipzig prijken dergelijke borden met communistische leuzen. Ze
variëren van een met een vredesduif gekroonde verzekering: „De krach
ten van de vrede zijn sterker dan die van de oorlogsstokers", tot de onhof
felijke boodschap aan de Amerikaanse bezettingsmacht „Von Hamburg
bis Rome, ami go home". En in Leipzig zelf is geen blinde muur, geen
schutting en geen aanplakzuil ontkomen aan de verfkwast en stijfselemmer
van fanatieke partijgenoten. De stad zit van onder tot boven vol met pro
paganda om de misschien argeloze bezoekers uit het Westen te overtuigen
van de alom levende wil tot vrede.
In de dagen van de Messe ie Leipzig
één Potemkin-donp. Men tracht met alle
mogelijke middelen de indruk te wekken
van welvaart, arbeidsvreugde en tevre
denheid. In de winkels liggen artikelen,
die er het hele jaar niet zijn. Hotels en
restaurants hebben een ongewoon_ uitge
breid menu. In de binnenstad krioelt t
van tentjes, waar Russische bedrijven als
Handels-organization en Intourist volop
broodjes, gebak en koele dranken ver
kopen. Met kwistige hand is alles nieuw
in de verf gezet. Allerlei instanties heb
ben voor een week nieuw meubilair en
mooie tapijten geleend. Duizenden vlag
gen (waaronder veel rode) wapperen
van gebouwen en woonhuizen. Slechts de
aardappelhopen van andere jaren ont
breken op straat om de valse indruk van
overvloed te vervolmaken. Het is echter
allemaal schijn.
Schijn en angst
In een bouwvallige en trieste woon
kazerne in de oude binnenstad, geeft
een Duitse dokter een ander beeld van
Leipzig. Eerst demonstreert hij duidelijk
De Russische zone van Duitsland
(niet te verwarren met de gemak
kelijk te betreden Russische sector
van Berlijn) is een hermetisch ge
sloten gebied voor nieuwsgierige
buitenlanders. De Leipziger Mes
biedt de enige gelegenheid
blik te werpen in deze Ruf^e
zone en met eigen ogenM» a™
schouwen, hoe het leven ach
IJzeren Gordijn is. Dat heeft onze
speciale verslaggever ged
bijgaand artikel geeft hUgjn in
drukken weer van Leipzig^ een
sombere, communistische stad, die
voor zes
jr' omgetoverd wordt
ri,rb£S» Potomkm-dorp.
restaurant te gaan eten. Een van
de vrije restaurants natuurlijk. In de an-
En voor de fles witte wijn zou een ar-
beider drie-en-een-halve dag hard moe
ten werken.
„Maar dat ls toch niet te betalen....?"
„Nee...."
Practiseh alles is nog op de bon. Van
de bonnen alleen kan men echter niet
behoorlijk leven. Velen moeten het
echter wel. Men kan de fantastische
prijzen in de HO nu eenmaal niet be
talen Ondanks het opvoeren van de
productie blijft alles schaars. Tachtig
procent ervan gaat namelijk naar de
Sovjet-Unie.
Het leven wordt steeds moeilijker
vertrouwt de man me toe na ook eerst
eens gekeken te hebben wie er om ons
heen zitten, „steeds minder vrijheid...
steeds meer dwang om lid van de com
munistische partij te worden.... pres
sie om te spionnerenom je collega's
te verradenwe hebben het nog pps
meegemaaktbij het schaften zei
een van de arbeiders, dat hij niet ge
noeg verdienen kon om in de HO te
kopen.... de volgende morgen was de
geheime politie er al om hem te ver
horen. Dergelijke dingen zijn aan de
orde van de dag".
„Oorlog is de enige uitkomst"
Op de weg naar het vliegveld even bul
ten Leipzig brengen een paar sigaretten
de taxi-chauffeur meteen aan het praten.
Een buitenlander vertrouwt men eerder
Ti?en van de eigen mensen.
„Weet u geen manier om naar het wes
ten te vluchten...." vraagt de man ten
slotte. Tweemaal zijn ze al bU hem aan
de deur geweest om hem lid van de com
munistische party te maken. Beide keren
heeft hy geweigerd. De laatste keer heb
ben ze een kruis achter zijn naam gezet.
Dat betekent, dat hy op de zwarte lyst
staat. Misschien arresteren ze hem op 'n
dag. Of ze nemen hem zijn taxi af.
„Wanneer komen de Amerikanen ons
toch bevrydenzucht hy. „weet
wel, dat we naar een oorlog snakken.,
het is de enige kans om van de commu
nisten af te komen.... het is altijd beter
dan zo door te moeten gaan.... van bin
nenuit kunnen we niks beginnen.wat
kunnen we doen't moet van buiten
komenen niet te lang meer uitbiy
ven".
Op de eerste dag van de economische
en sociale studiedagen aan de Tilburgse
Hogeschool behandelde gisteren prof. dr.
G. W. Groeneveld: „De sociale aspecten
van de belastingen".
De huidige overheidsfinanciën beïn
vloeden in aanzienlijke mate de inko
mensverdeling. Spreker beklemtoonde in
het byzonder de herdistribueringsfunctie
van de belastingen, het wegbelasten van
overschotten derhalve van de hoge in
komens en de overheveling van deze
gelden naar de lagere inkomensgroepen.
De moderne extreme opvatting inzake
de sociale belastingpolitiek gaat in be
ginsel zelfs zo ver, dat die herdistributie
van inkomens en vermogens de typische
taak van deze belastingpolitiek wordt.
Hiermede wordt dit gehele zo belang
rijke vraagstuk in de overheidssfeer ge
schoven. Een dergelijke sociale belasting
politiek is in beginsel onaanvaardbaar.
Op deze wijze accapareert de overheid
een terrein, dat niet het hare is. Deze
herdistributie van inkomens etc. moet
voor zover als gerechtvaardigd is, ter
hand worden genomen door de levende
economische en sociale gemeenschap, dus
door de leden dezer gemeenschap en de
organisaties gelegen tussen individu en
de staat. Hier is het, dat juist de pu-
bliekrechteiyke organisaties een taak
wacht, wil men socialisatie van inkomens
en vermogens van bovenaf voorkomen.
Bovendien kan het bedrijfsleven beter
de economische mogelijkheden bepalen
van die sociale eisen. Het zit er als het
ware boven op. Pakt men dit vraagstuk
Vlaggen, affiches en leuzenLeipzig zit er vol mee. Maar men vertelt er
niet bij, dat van heinde en ver taxis gevorderd zijn om Leipzig een wat
levendiger aanzien te geven.
Het is ln die beklemmende atmosfeer
van Leipzig, dat ik me weer eens bewust
ben van het grote voorrecht een vry man
te zijn. De mensen benijden me hartstoch-
teiyk om het feit, dat ik kan gaan waar
ik wil. Ze benijden me, omdat ik vryuit
pakje met levensmiddelen krijgen is ris-
kant. bommige mensen worden ontslagen
omdat ze een broer of een neef in West-
Duitsland hebben.
„En wat moet je beginnen als je werk
loos bent...." zegt de man, „je kunt naar
de uraniummijnen gaan en daar lang
zaam omkomen of je aansluiten by de
Volkspolitie om het Russische leger te
versterken".
Het is opvallend zoveel gasten in het
restaurant geen das dragen. Het herinnert
biykbaar teveel aan de bourgeoisie. Maar
de prijzen slaan geen slecht figuur in een
kapitalistische staat. Een biefstuk (200 gr.
vlees, 25 gr. boter staat er op het menu
achter) met gebakken aardappelen en sla
kost elf mark (officiële koers: 12.50)
Een kannetje mokka erna zeven mark.
in een
derrmoet^men bonnen inleveren.
Als er geen Messe was zou ik het niet
wagen met u gezien te wordenbe
kent hij e«Wk- Contact met een buiten-
lander wekt dadelijk achterdocht op. Een
spion is overal om er rapport van te ma
ken. En de moeilijkheden beginnen. Men
wu zo weinig mogelijk contact mét hetkan zeggen wat ik wil zonder voor
Westen. Kranten zijn verboden. Het be- iemang bang te zyn. En dat niemand me
zoekenr^van familieleden eveneens. Een I dwingen kan van een politieke partij lid
te worden. Ze zyn jaloers op myn kleren
en op mijn schoenen en ze kunnen zich
moeilijk voorstellen, dat er nog een we
reld is, waar de communisten het niet
voor het zeggen hebben en de mensen
niet dag en nacht in angst leven voor
de politie.
„Oorlog ls de enige uitkomst...." zeg
gen ze.
Zes dagen is Leipzig een betrekkelijk
dorado. Maar dan zakt het IJzeren Gor-
dyn weer. De sctoyn verdwynt. Het som
bere leven van alledag herneemt zyn
sleur. Een leven van bedrieglijke vre-
desleuzen en bloedrode vlaggen. Van drei
gende communistische posters voor de
komende herfstverkiezingen en van drom
men arrogante politiemannen.
En van angst.
Op 8 en 9 September werd te Brussel
de 17e vergadering gehouden van de ge
mengde technische commissie ter uit
voering van het Nederlands-Belgisch
cultureel verdrag. In de loop van de
maand November, zo werd hier besloten,
zal door de Rijksuniversiteit te Gronin
gen een Belgische Week worden georga
niseerd. Zes Belgische hoogleraren zul
len er het woord voeren. Verder zal een
twaalftal hoogleraren uitgewisseld wor
den, telkens voor de duur van een week.
De commissie heeft een uitwisseling
van hoogleraren in de geschiedenis ge
regeld, telkens voor een periode van 1
maand.
Voor het academisch ja»r 1950-1951
werd aan 22 Nederlandse jongere afge
studeerden gelegenheid verschaft hun
wetenschappelijke opleiding in België
voort te zetten. Bovendien zullen vier
jonge Nederlandse kunstenaars lessen
volgen aan Belgische instellingen voor
kunstonderwijs. Anderdeels werden aan
39 Belgische afgestudeerden studiebeur
zen toegekend voor Nederland. Jonge
Op de autoweg naar Leipzig staat
dit bord: een van de vele vredes
duiven, waarmee de Russen in de
Oostzee-zone hun propaganda voeren
ten einde de wereld te doen geloven
dat zij niets anders dan een wereld
vrede willen
wantrouwen. Een Introductiebrief van
een collega in Berlijn plus mijn Neder
landse paspoort, overtuigen hem echter
van myn goede trouw.
We moeten zo oppassen voor spionnen
en verradersverontschuldigt hy
zich. Zorgvuldig sluit hy de deur. Voor
alle zekerheid kijkt hij nog even om de
hoek van de wachtkamer, of daar mis
schien iemand zit. Het is de angst, die
het leven hier beheerst. Angst om een
ontevreden woord te zeggen. Angst om
ergens critiek op te leve^^ïtetCTen
de vele politic-organen. °^AfDpeA
spionnen/mee. In tremen, bij P
in dokterswachtkamers lokken ze
anti-communistische uitlating een
sie uit. De meeste mensen kennen
praktijken. Er zyn er echter steeds weer.
die zich laten verleiden tot een cru
gesprek over het communisme, Voor
het beseffen slaat de machtige geheime
politie toe.
„II moet er zelf midden ln leven, om
te weten wat het ls steeds in angst te
verkeren", verzekert de arts; „geen
nacht gaat er voorbij, of er worden
mensen van hun bed gelicht en naar
de gevangenis gebrachtajs je
des nachts wakker ligt en je hoort
buiten voetstappen, klopt het hart je
al in de keeliedereen voelt zich
bedreigdmen arresteert immers
volkomen willekeurigdat is de
kracht van het systeemhet creë
ren van angst. Met die angst en een
handjevol mensen houdt men millioe-
ne« in bedwang. Terreur is het
nIets anders dan terreur!"
De dokter zucht.
„En 't verschnlkkelijkste is, dat je nie-
kunt vertrouwente moet
steens 0p je woorden passen.... mee-
ken 6ie Ipft de grote massa... - soms blij-
Fn wat an ,vrienden verraders te zijn.
CenteatiekampkaonfS levend f ^n'
een mensenleven telt niïtfn de commu:
nistische maatschappte. et
Onrustig draait de dokter zich naar de
deur, als°f hij vermoedt, dat er toch
te lui*teren. Fluiste
rend buigyhij zich nog dichter naar me
toe. i
„•t Is erger dan onder Hitier.... veel
erger.... ma„aL„®„v, ,esten beseft 't «iet
men onderschat de kracht en de
plannen van het communisme.... Korea
is voor ons geen verrassing.en even.
min zal het ons verbazen als de Russen
ineens naar de Rijn opmarcheren.ach.
ter hun vredesleuzen bereiden ze zien
voor op agressie!
Onbetaalbaar
Ben ander» Duitser is bereid met me
De componist Offerman van de Nederlandse couture, preludieert zijn
ode aan „La Jeunesse Eternelle", met een goed gekozen inleiding in zijn
kleine cataloog, aanwezig op ieder tafeltje van het restaurant „Victoria" te
Amsterdam.
En om aan zijn naam nieuwe luister en betekenis toe te voegen,
beginnen alle namen van zijn modellen met een O. De meest klassieke, de
meest exotische. Het valt zo samen, dat de „Ouverture" klassiek is, in de
vorm van een redingote, iets korter dan de smalle rok, die er slechts een
paar centimeter onder uit treedt. Het enige opvallende is de herfstige kleur
l."j bruin beige geruit tweed. Vlotter is het jasje in klein rood en zwart
"bje, driekwart, ruim en sportief, ceintuur en brede revers.
>hen-eftr en vaak somber wat kleuren
de nieuwe herfst- en winter-
inurs' mantelcostuum in ve-
ingezette^lkno'pi'g gesloten' met ronde,
de even b°uderpas, met hoog opstaan-
blèekvioletglVsgen kraag V3n PeTsianerr;
nituur van !£*ern,ble met wij'd jas:|e' g
blouse en eprakjes boven elkaar
en voud- m geruit roodviolet
hoog gesloten, a0*1®'"186'811311116 r?be'
tjes van klete de rokzoom waaier
de naden, die ontspringend aan
te middagtailleur vormen; z7ar:
brede revers te *™et ?°epele rugplooi,
schouder rond, ook
ng van ver-omrand i
De lijn is strak, af*®
ingezet, de heupen even r r°i
dacht.
De ochtend-, middag en meer geklede
jurken zijn van Franse, dunne soepele
wol* Er i-s wol in lichte zomerse toten
geborduurd en gelncrusteerd met dik on
liggende bloempjes en nopje™ zoals °?n
de zeer licht beige robe 4t' tobbel
vouwen zaksohoot .waarbij een hoedje
werd gedragen m abrikooskleur, en in
het décolleté een dxuiventrosvormig
bijou, van groen en blank cornalijn, ge
vat in zilverfiligraam
De hoeden van Madame Maud, bege
leid door haar zelve, kwamen wat iaat
op Schiphol aan .waardoor de show la,
ter begon. Het wachten was de moeite
waard, want hét grappige „puntje", vers
uit Parijs ,was de levende ironie op de
„zelfingekeerdheid" der nieuwe mode.
Geïnspireerd o,p de vroeg-middeleeuw'
se dracht der edelvrouwen ,in top de
yie sluier .welke de geharnaste ridder
in zijn tournooi werd toegeworpen, dra
gen deze verkleinde suikerbroden op de
punt een jolig veertje, gekruld, wuivend,
rechtstandig, tot de plumeau van het
opgetuigde circuspaard toe. De tamtoou-
rins, minder charmant, omdat ze plat
en breed op het gezicht staan, zijn vaak
geborduurd, met git bezet, met bont
omzoomd.
Zijn de wollen robes meestal hoog ge
sloten en wol is zeer favoriet in dit
seizoen de cocktailjurken hebben een
.bescheiden décolleté, soms afneembare
jasjes, waaronder lage corsages, met
goudyersiering. Veel zwart. Ook kant in
jade, over donkerbruin taft. rose kant
over zwart .gargonne stijl, alleen een
kanten waaier uit de heup voor de ro
mantiek .Veel deux-pièces, ook in het
meest geklede genre. Metaalkleuren met
een weerschijn, tinten ontleend aan het
wisselend palet der zee. Nergens uit
bundigheid, tenzij in het saffieren deux-
pièces van satijn, waarvan de schoot, zo
sierlijk gebogen als de kiel van een boot,
een weelde van gedrapeerde strikken en
lussen in hetzelfde materiaal half ver
borg.
By de avond-toiletten sleepte 't jonge
meisje het weduwekleed van doffe, be
werkte zwarte zijde over de loper. Het
droeg klepzakjes als sportieve noot op
de rok en uit het lage^ corsage bloeide
een krans op van vergeet-my-niet-blauwe
rozen.
medici kwamen hiervoor vooral in aan
merking. De commissie heeft met genoe
gen vastgesteld, dat ongeveer een geiyk
aantal Walen en Vlamingen van 't voor
deel van deze beurzen zal profiteren.
In de loop van het zomerverlof 1951 zal
een vrij groot aantal Belgische onder-
wijzers en leraren van verschillende on-
derwijsgraden in de gelegenheid gesteld
worden in Nederland vacantie-cursus-
sen te volgen. Het ministerie van open
baar onderwüs zal hieromtrent te zijner
tyd de nodige inlichtingen verstrekken.
Tenslotte werd voor het volgend set
zoen een uitgebreid programma voor sa.
menwerking op artistiek gebied opge
steld. Zo zullen Belgische en Nederlandse
koren worden uitgewisseld en worden
enige tentoonstellingen in het vooruit
zicht gesteld.
Een tentoonstelling van Glonlngsie
schilders zal te Luik .Charleroi en Ber
gen worden gehouden.
Een retrospectieve Willink-tentoon
stelling zal te Brussel en zo mogelijk te
Luik gehouden worden.
In de zomer van 1951 komt een ten
toonstelling van Belgisch beeldhouwwerk
in Nederland.
Verder worden plannen uitgewerkt
voor een tentoonstelling van „Neder
landse tekeningen van vyf eeuwen".
Tenslotte zal in beide landen een ge
mengde perstentoonstelling worden in
gericht, alsmede een gemengde boeken
tentoonstelling in verscheidene Belgi
sche en Nederlandse steden.
Sedert Westerling verlof heeft gekre
gen om in België te verblijven is het ge
rucht rond deze voormalige kapitein van
het K.NXL. verstomd en zyn naam is
uit de kolommen van de dagbladen ver
dwenen.
Een correspondent van A. P. heeft
hem thans in Brussel ontmoet. „In een
bescheiden pension", zoals de corres
pondent het noemt, maar Westerling
constateerde dan ook, dat zijn financiële
toestand niet zo best was. Waarschyniyk
zouden hy en zyn vrouw noodgedwongen
naar Spanje gaan, want „we hebben
slechts dunne tropenkleren en het kost
hier in Belgie een fortuin om een win-
tergarderobe aan te schaffen". De hoge
kosten van het levensonderhoud hadden
hem al gedwongen Brussel te verlaten
en zich „ergens in de provincie" te vesti
gen. Een andere reden voor deze verhui
zing was bovendien, dat hy rust wilde heb
ben om zijn memoires te schrijven, welke
hij tegen het einde van dit jaar wil pu
bliceren. Het schrijven ervan was niet al
tijd even gemakkebjk doordat verschil
lende van zyn dagboeken verloren waren
gegaan. De memoires zullen in het
Engels verschonen.
Op het ogenblik echter ls hij doende
met pogingen om zyn kinderen uit
Indonesië near België te krygen.
Westerling mag in België vrö rond
reizen, daar hy zyn erewoord heeft ge
geven, dat hy zich niet in de politiek
zal mengen.
Gevraagd naar zpn toekomstplannen
zei Westerling: „Ik heb er geen, maar
ik sta open voor ieder voorstel".
„Er zijn berichten, dat ik mö heb
j aangemeld als vrüwilliger voor Korea.
Dit is niet waar. Ik heb tien jaar oor
log achter de rug, maar dat betekent
niet, dat Ik een avonturier ben, die
aan iedere oorlog, welke uitbreekt, wil
meedoen".
niet vanuit de gemeenschap aan, dan zal
de overheid steeds verder in de parti
culiere productie en consumptiesfeer
binnendringen. Het is thans juist zaak,
door het zelfdoen de staat uit de parti
culiere sfeer terug te dringen, waarmede
tevens de grens gesteld wordt aan een
steeds verder gaande socialiserende be
lastingpolitiek.
Men heeft heden ten dage een te grote
bewondering voor de belastingen als In
strument van economische en sociale
politiek, hetgeen leidt tot een gevaar
lijke overschatting.
Het conjunctuur-politieke instrument
by uitstek om economische en sociale
waarden te verwerkelijken is de „prijs",
volkshuishoudeiyk gezien het prysstelsel.
Belastingen zyn geen prijzen, niet in-
haerent aan de economische orde, doch
de belastingen zyn wel gebouwd op de
prijzen (inkomens) of komen met deze
in contact. Wil een belastingpolitiek der
halve rechtvaardig zijn, dan zullen er
eerst rechtvaardige prijzen en lonen moe
ten zyn. Hierop kan een sociale belasting
politiek doelmatig worden gebouwd.
Primair rust de verantwoordeUjkheid
op de leden der economische en social»
gemeenschap te zorgen voor rechtvaardi
ge prijzen en lonen. Schuift men deze
taak van zich af, dan zal de overheid dit
via de belastingen trachten te verwezen-
iyken en staat de socialisatie voor de
deur.
Bovendien dreigt via de extreme sociale
belastingpolitiek een overschatting der
economische mogeiykheden en het ont
staan van een economisch en fiscaal lucht
ledig waartegen Z. H. de Paus kortelings
nog zo ernstig heeft gewaarschuwd.
Z. H- Exc. de Bisschop van Haarlem zal
Dinsdag 19 en Woensdag 20 September
geen audiëntie verlenen.
ZEEPOST VOOR OOST EN WEST.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden; de data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan, tussen haakjes, ach
ter de naam van het schip vermeld:
Indonesië: m-s. „Kota Agoeng" (21 Sep
tember); Nieuw-Guinea: m.s. „Celebes
(23 Sept.); Antillen: s.s. „Boskoop" (21
Sept.); Suriname: m.s. „Hersilia" (27
Sept.).
(Van onze Amsterdams» redactie).
De slechthorenden, die in het bezit zyn
van het nieuwe Philips-gehoorapparaat,
kunnen nu ook in Amsterdam een bio-
scoopje „pikken', waarbij zij bijna zullen
vergeten, dat zij slechthorend zijn.
In het City-theater aan het Kleine
Gartmanplantsoen, heeft men n.l., even
als onlangs to Rotterdam, de mogelük-
heden, die het nieuwe gehoorapparaat
biedt om via inductie het geluid op te
nemen, uitgebuit door het aanbrengen
van een grote uit vyf koperdraden-^be
staande ringleiding in de zaal.
Deze ringleiding vangt langs electrische
weg het geluld van de filmband op en
geeft het in electrische trillingen door.
In de zaal ontstaat zo een magnetisch
veld. In het nieuwe Philips-gehoorappa
raat zit behalve een microfoontje ook
een z.g. inductiespoeltje; is het micro
foontje uitgeschakeld en het inductie
spoeltje ingeschakeld, dan vangt dit de
trillingen uit de ringleiding op en stuurt
deze door naar het telefoontje, dat in
het oor gedragen wordt en dat het ge
luid perfect weergeeft.
Hiermee is een groot ongemak, waar
mee slechthorenden in een bioscoop tot
op heden hadden te kampen, uit de we
reld geholpen. De bygeluiden uit de zaal
die men behalve de „filmgeluiden" bij
het inschakelen van zijn gehoorapparaat
tot nu toe kreeg, vallen namelijk weg.
De demonstratie, dit? gisteren in het
City-theater gegeven werd, slaagde nog
niet geheel. In bet midden der zaal was
nog een z.g. „dood veld", waar de in
ductie niet doorwerkte. Door ook hier
een ringleiding aan te brengen, kan dit
verholpen worden. Bovendein bleek ook,
dat vooral de filmmuziek iets aan waar
de verliest.
Door het aanbrengen van een ringlei
ding in grote zalen, in kerken, schouw
burgen en theaters kan daar de hoor
baarheid voor allen, die genoemd ge
hoorapparaat bezitten, aanmerkelijk wor
den verhoogd. Ook thuis kan dit toege
past worden, waardoor ook van een ra
dio-uitzending genoten kan worden. Het
telefoneren wordt tenslotte door middel
van dit nieuwe Philips-apparaat voor
elke slechthorende
kelijk.
wel uiterst gemak-
Eeuwige jeugd, eeuwige wisseling.
Seizoenen zyn minder veranderlijk dan
de Mode in haar duizendvoudige grillig
heid .De eeuwige jeugd zetelt in het
mensenhart, dat niet aan verandering
onderhevig is. Desalniettemin kan elke
nieuwe en goede mode haar uiterlijk ver
volmaken.
Hollywood heeft langzamerhand de smaak te pakken gekregen van het
filmen in de open lucht, maar slechts weinig regisseurs zijn zó ver durven
gaan als Elia Kazan in zijn laatste film „Panic in the Streets". Scenario
schrijver Richard Murphy heeft allereerst gezorgd voor een verhaal, dat de
filmer dwingt buiten de studio's te blijven of anders omvangrijke bouwsels
en decor werk te ontwerpen. En 20th Century Fox heeft die wenk begrepen
en haar staf onder leiding van Kazan een uitstapje naar New Orleans laten
•naken, wat nog altijd goedkoper is dan het nabouwen van een havenwijk
in de studio.
geslaagd en de spanning, waarmee de
intrigue deze gedeelten doordringt, geefi
er een bewogenheid aan, die een pleidooi
inhoudt voor de gespeelde documentaire.
Richard Widmark heeft deze keer zijn
schurkenpakje uitgelaten en is een ner
veuze politiedokter, die gedreven wordt
,door een zekerheid, welke geen van zijn
medezoekers bezit. De sceptische politie-
inspecteur wordt weer een verzorgd rol-
Het nieuwe veilinggehouiv te Berkel en Rodenrijs, dat gisteren geopend werd
Gistermiddag is in tegenwoordigheid
van meer dan 2000 belangstellenden een
nieuw veilingcomplex te Berkel en Ro
denrijs geopend als waardige opvolger
van drie andere oude complexen. De heer
M. Prins, voorzitter van het Centraal Bu
reau van Tuinbouwveilingen, verrichtte
de symbolische opening door het in wer-
letje van de nieuwkomer Paul Douglas,kinjg steyen van de afmijntoestellen voor
(uit: „Letter to three wives en «The j tezamen 55q kopers. j>e voorzitter van de
big lift") en er zÜn^een paar misdadigers vem,ng de heer B. Havenaar nazaat van
van de ex-bokser Walter Palance en van
een revue-komiek Zero Mostel, die be
klemmend van echtheid zijn.
Maar boven hen allen heerst regisseur
Kazan, die zelfs een stadswijk tot leven
de medespeler in zijn film wist te maken.
C. B.
Murphy's scenario is een handig meng
sel van „thriller" en menselijk drama in
jto juiste verhouding van spanning eh
«langstelling ;n alledaagse dingen, die
f. behoeden, om goedkoop-sensatio
neel te worden.
verhaal begint met een roofmoord
e s aan de haven van New Orleans.
™topkniV°w de vol§ende dag door de
Sol L»! water opgehaald en zon-
«tenri'ofto 0p,windmg aan de bevoegde
autoriteiten doorgegeven. De lijkschou
wing wijst uit, dat Inderdaad van moord
sprake is maar tegelijkertijd ontdekt de
politiedokter, dat het slachtoffer in het
laatste stadium van de meest besmette-
ïyke vorm van pest verkeerde, toen hij
werd vermoord. Het is volgens hem nu
een levensbelang om de moordenaar(s)
binnen tweemaal 24 uur te vinden, wil
de stad niet blootstaan aan het gevaar
van een epidemie. De politie-inspecteur,
die normalerwijs het onderzoek in de
moordzaak zou leiden, staat sceptisch
tegenover deze sensationele uitspraak en
wenst niet te worden opgejaagd in zyn
routinewerk. Dit leidt tot heftige Interne
ruzies en zelfs tot de onmogelijke situa
tie, dat de dokter op eigen houtje het
onderzoek begint Als het stadsbestuur,
dat niet geheel overtuigd is, maar even-
mm het risico van een epidemie aan
durft, ingrijpt en alle hulp toezegt, be
gint een dramatische speurtocht op de
onbekende daders in de havenwijken, de
dokken en opslagplaatsen van New-
Orleans. Er zijn geen aanwijzingen en
slechts door eindeloze zwerftochten in
het havenkwartier en door voortdurend
contact met zijn schilderachtige, maar
weinig betrouwbare bewoners, komen
inspecteur en dokter in tergend langzaam
tempo achter de waarheid. Als dan de
schuldigen juist op tijd geïdentificeerd
zijn, volgt nog een spannende jacht op
de personen in kwestie, maar het eigen-
ïyke drama, dat zich bovendien op hoger
niveau ontwikkelt, heeft dan zijn climax
reeds bereikt en de te lange achtervol
ging verzwakt bijna de eindindruk van
deze knappe film.
Want Kazan heeft uit dit onderwerp
gehaald, wat er uit te halen viel. Zijn
speurtocht met de camera door de
havenbuurten zyn documentair byzonder
de oprichters van de eerste veiling, zeide,
dat nog slechts het bestuurslid uit die
eerste tyd, de heer R. R. Kromkamp, in
leven en aanwezig was. Het gemeentebe
stuur van Berkel bood een enorme ge-
velklok aan. Uit een stand van de proef
tuin Naaldwijk, waarbij de bodemcarte-
ring der gemeente Berkel in beeld was
gebracht (uitgevoerd op last van gemeente
en veilingbestuur)bleek dat er nog
ruim 200 ha. onontsloten tuinbouwgrond
was, geschikt voor groente- en fruitcul-
tuur. Het stichten van een dergelijk vei-
lingsoomplex werd door de verschil
lende autoriteiten gekenschetst als een
symbool van gezonde, gedurfde onderne
mingsgeest en initiatief en van een groot
vertrouwen in de toekomst. Berkel en
Rodenrijs neemt de vijfde plaats in, m
de rij van veilingen in Nederland. Het
is geheel aangewezen op de export, waar
door de vroegteelt nodig is en m Mei
reeds meer dan 1 miHioen kilOfgram to
maten wordt aangevderd.
Walter Palance en Zero Mostel, r
beide moordenaars in „Panic in the
Streets", een gespeelde documentaire
van Elia Kazan
Byna 2 millioen pelgrims zyn sedert
het begin van het Heilig Jaar naar Rome
gekomen. De meeste kwamen uit Italië.
Voorts kwamen uit Frankrijk: 80.000, uit
Duitsland 48.QOO, uit België 27.000, uit
Groot Brittannië 22.000, uit Zwitserland
20.000, uit Oostenrijk 20.000, uit de Ver
enigde Staten 17.000, uit Spanje 13.000,
uit Ierland 6000 «n uit Nederland 5000.
Aan de omroepverenigingen de VARA,
de KRO en de AVRO is door de belas
tinginspectie Amsterdam medegedeeld,
dat men moet rekenen op een navor
dering op de door de exploitatie van da
omroepbladen gemaakte winsten, gedu
rende een periode van tien jaar.
Deze bedragen zyn voor de omroep
verenigingen verschillend. De AVRO ex
ploiteert haar omroepblad zelf. De KRO
doet het ln samenwerking met de Spaar-
nestad en de VARA in samenwerking
met de Arbeiderspers. Voor de AVRO
zal de navordering anderhalf millioen
gulden bedragen. Indien dit bedrag in
eens zou moeten worden betaald, kan
de AVRO haar werkzaamheden waar
schyniyk niet ten volle blijven ontplooi
en. Daarom zullen de belastingautoritei
ten binnenkort met deze omroep een be
spreking voeren om zo mogeiyk een soe
peler regeling te verkrijgen. De NCRV
zou nog niet zijn aangesproken, omdat
de radiogids van deze omroepvereniging
ressorteert onder de inspectie Wagenin-
gen en niet onder de inspectie Amster
dam.
De mal -aar Paul Brafldt te Amster-
dai rft het Kon. Wilh. fonds ten
bate van de kankerbestrijding en aan
het Ned. steuncomité voor beeldende
kunstenaren elk een gift groot 1575.—
doen toekomen, zijnde de opbrengst der
entree's voor de kijkdagen van de vei
ling van de nalatenschap van de schilder
Han van Meegeren.
