Trevor Howard vertelt van zijn
plannen en wensdromen
De „langspeelplaat"
HaHUNTER
r
Modepraatje
Ons
Het gouden waagstuk
DECCA'S EVOLUTIE
PERZ. TAPIJTEN
i
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
Toch wetenswaardig
J
Door J. S. FLETCHER
ZATERDAG 4 NOVEMBER 1950
PAGINA 4
BINNEN EEN WEEK
NAAR CEYLON
Een film over het leven van
Van Gogh onder regie van
Jean Renoir zijn ideaal
Voor kleine jongens
Binnenland
WIE IS EIGENAAR VAN
EEN PASPOORT
Buitenland
(Wordt vervoigflü
Het korte bezoek, dat de voornaamste
personen, die btl de vervaardiging (<n
de Britse film „Odette Churchill" zijn
betrokken, aan Rotterdam hebben ge
bracht, gaf ons de gelegenheid tot een
even onverwacht als aangenaam persoon-
H)k contact, waarvan we dankbaar ge
bruik hebben gemaakt om in een ge
zellig praatje met Trevor Howard, die
In de film de rol vertolkt van Captain
Peter Churchill, eens naar diens plannen
voor de toekomst te Informeren.
We troffen deze charmante acteur, dfie
al vrijwel de hele wereld had rond ge
reisd, toen hij acht jaar werdi, in een op
perbeste stemming. De vertegenwoordiger
van een Rotterdamse firma, die al meer
dan een eeuw lang bewijst, dat het na
burige Schiedam kan wonden geëven
aard, al kan het dan niet word-m over
troffen, had hem zojuist een fraaie sier-
krui-k ter hand gesteld, vol me* het edele
vocht, dat volgens de verheugd gli.-'la
chende mr. Howard! „het beste product
is van jullie nijvere landT.
Of hij bereid was tot een „little talk
Natuurlijk wilde hij graag een praatje
maken. Al viel het hem niet gemakke
lijk te scheiden van de fraaie, groene
kruik, die hij met een liefkozend gebaar
en argwanende blikken rondom OP
een tafeltje deponeerde, omdat je nu
eenmaal niet gezellig kunt babbelen met
een fles in je handen.
Maar alvorens Trevor Howard zelf aan
het woord te laten, willen we h® eer£?
aan onze lezers voorstellen. Hij is op 4a
September 1916 te Cliftonwdlle in Kent
geboren. Zijn kinderjaren bracht hy gro
tendeels door in Brantford (Canada!Zyn
moeder was namelijk een Canadese van
geboorte en afstammeling van de be
roemde Schot William Wallace. Gedu
rende de laatste wereldoorlog diende hy
drie jaar in het leger. Hij was ïngedeeln
bij de „Red Devils Airborne Division en
werd onderscheiden met het Military
Cross.
Howard heeft gestudeerd aan de Royal
Academy of Dramatic Ant. Na. zijn stcdie
te hebben voltooid, heeft hij jaren lang
uitsluitend toneel gespeeld. Zyn optre
den in een groot aantal gevarieerde rol
len in verschillende Londense thea
ters deed hem een schat van ervaring
opdoen met de grootste Engelse artist en.
Tot de film ook deze zeer begaafde ac
teur aan zich trok, Zijn eerste filmrol
was in „The Way Ahead", terwyl hij zyn
tweede kans kreeg in die film Weg
naar de sterren" als commandant van
een vliegveld. Zijn buitengewone vertol
king in deze film werd opgemerkt door
de „Cinegould", welke hem de hoofdrol
in de voortreffelijke film „Brief Encoun
ter'' toevertrouwde. Achtereenvolgens
trad hij nog voor de filmcamera op in
,,I see a dark stranger", „Green for dan
ger", „They made me a fugitive ..So
well remembered" en „The Passionate
Friends". Een nieuw hoogtepunt m zyn
loopbaan bereikte hij wederom, toen bet
lot hem samenbracht met Carol Reem.
der wiens regie hij optxadl in „The Third
Man".
Trevor Howard houdt van filmen, niet
omdat het spel voor de camera meer per
soonlijke voldoening zou geven dan dat op
de planken, maar omdat hij van veran
dering en van reizen houdt Van jongsaf
k+jL% ■■mmsfflmm
Trevor Howard, wiens liefste wens
het is, de titelrol te spelen in een
film over het leven van Van Gogh.
heeft hij een ingeboren neiging gehad
voor het zwerversleven en de film geeft
hem, meer nog dian het toneel, gelegen
heid om aan die zucht naar zwerven te
voldoen
„Binnen een week zit tk op Ceylon
vertrouwde hij ons geestdriftig toe. k
heb, weer onder regie van Carol Reed,
een rol gekregen in de film „The Out
cast of the Isles" naar het gelijknamige
boek van. Joseph Conrad. Het is een
avontuurlijk reisverhaal in het Verre
Oosten en ik speel er de rol van
Hollander in. Er is zelfs een kleine kans,
dat we ook in Indonesië, en wel op Bor
neo, gaan filmen, maar zeker is dat n >g
niet. Carol Reed heeft sinds „The Third
Man" niet meer gefilmd en ik ben hem
erg dankbaar, dat hij mij weer aan deze
nieuwe film van hem laat meewerken.
Tussen haakjes, heeft mijn laatste film
„Clouded Yellow" al in Nederland ge
draaid? Het is een „thriller" van het
Rank-concern, waarin ik samenspeel met
Jean Simmons. Ze is daarin een vrouw,
die ten onrechte van moord! wordt be
schuldigd en ik ben de geheime agent,
die haar onschuld aan het licht brengt."
„Wat er waar is van mijn plannen om
onder regie van Herbert Wilcox de titel
rol te spelen in een film over het leven
van Van Gogh? Degenen, die dit be
richt lanceerden, hebben wel de klok
horen luiden, maar ze wisten niet, waar
de klepel hing. Inderdaad, ik loop rond
met plannen om de rol van Van Gogh
in een fi-lm te spelen. Al lang. Maar tot
nog toe zijn het niets dan wensdromen.'
Ik heb een 'grote bewondering voor Van
Gogh en ik Vil hem op het witte doek
uitbeelden. Niet de schilder Van Gogh,
maar de persoon, zijn leven en zijn gees
telijke achtergrond, die hem maakten tot
de grote schilder, die hij was. Maar ik
heb nog niet eens een goede scenario
schrijver. En Herbert Wilcox zal deze
film in geen geval regisseren.
Of ik al iemand op het oog heb? Ze
ker heb ik dat. Ik zou er alles voor over
hebben, als de Fransman Jean Renoir
zich met de regie zou willen belasten.
Dat is een buitengewoon knappe filmer
en bovendien zelf de zoon van een schil
der, zodat het schildersmilieu hem niet
vreemd is. Maar zover is het allemaal
nog lang niet.
Eerst moet er nog heel wat gestudeerd
en onderzocht worden om een volledig
inzicht te krijgen in de persoonlijkheid
en het karakter van Van Gogh. Ik had
van myn bezoek aan Holland dolgraag
gebruik gemaakt om een reisje naar de
Hoge Veluwe te maken om er de Van
Gogh-collectie te bekijken. Door de vele
officiële en intieme ontvangsten is daar
niets van terechtgekomen, maar ik kom
vast en zeker nog eens naar Nederland
terug".
En dus was het met een ,.so long" en
niet met een good-bye", dat we van
Trevor Howard afscheid namen.
Mudlark" tegelijkertijd even onderda
nig en pijnlijk is als de diep afgenomen
pet van een nieuwe jachtopziener voor
een oude landedelman en ongeveer
even inspirerend.
De sensatie van deze Royal Film Show
was, naast de verschijning van de hele
koninklijke familie in het zwart, de aan
wezigheid van vier vrouwelijke film
sterren, die samen 189 oud zijn- Deze
vier, die bewezen, dat het leven (en de
kunst om zich goed te kleden) pas met
40 begint, waren Claudette Colbert (45),
Gloria Swanson (52), Irene Dunne (46)
en Marlène Dietrich (46).
In een andere Londense bioscoop, het
Palace Theatre, heeft van de week
eveneens een première plaats gehad. Bij
deze gelegenheid was de belangstelling
niet minder groot, al ontbrak er de
luister van koninklijke gasten aan. Ver
toond werd de film „Bedevaart naar Fa-
tima", een product van het Kaholieke
Film-Instituut in Engeland. Verscheide
ne vooraanstaande persoonlijkheden wa
ren bij deze première aanwezig, o.a. mgr
Godfrey, apostolisch-delegaat in Enge
land en de Portugese ambassadeur, dr
Ruy En-nes Ulrich met zijn echtgenote.
Bovendien woonden velen, die door hun
geldelijke bijdragen de productie van
deze film mogelijk hadden gemaakt, de
vertoning bij.
Naar men ons meldt, kenmerkt de
film zich door een buitengewoon fraaie
fotografie.
Na jaren van proefnemingen en be
langenstrijd heeft Nederland dan ook
eindelijk het voorrecht om de lange-
speelduurgramofoonplaat in Ieders be
reik te kunnen stellen. Want ongetwijfeld
is het een voorrecht een muziekwerk on
onderbroken te kunnen beluisteren, ook
al gaat dit via de mechanische weergave
van de gramofoon.
Tot dusver moest ter wille van een
technische aangelegenheid als het ruimte
oppervlak van een gramofoonplaat en de
grove insnijding een muziekstuk in
„étappen" worden beluisterd. Het werd,
'naar gelang de lengte van voornamelijk
symphonische werken, gehalveerd, ge
vierendeeld en (bij de symphonieën uit de
romantische tijd bijvoorbeeld) zelfs ge
decimeerd.
Zodoende gebeurde het dat men onop
houdelijk en op de meest ongelegen
ogenblikken de draad van een sympho
nische of koor-compositie moest af
breken.
In de Verenigde Staten is sinds vele
Advertentie
brengen sfeer
in Uw hnis.
Thans tegen
billijke prijzen een
uitgelezen collectie
voor tafel en salon.
Vierkanten Shirar.
vanaf f 98.-
Vraagt zichtzending
▼/h. TOORENBURG DAMME
Nieuwe Binnenweg 34Ü t/o Plantsoen
Rotterdam - Telefoon 34136
Londen heeft weer zijn jaarlijkse
Royal Film Show gehad. Maandag was
het de grote avond en meer dan drie
duizend mensen stonden in de stromen
de regen voor het Empire op Leicester-
square te wachten om de komst van
de koning en koningin en de filmster
ren gade te slaan.
Toen de koningin het reusachtige
theater betrad, bood de 11-jarige Andrew
Ray met keurig gekamde haren en in
een net Eton-pakje gestoken, haar een
ruiker bloemen aan. Enkele ogenblikken
later zag <Je koninklijke familie hem o-p
het witte doek in de lompen, die hij als
straatbengel in de titelrol van „The
Mudlark" draagt.
De koning keek de overvolle foyer
rond en vroeg: „Bent u uitverkocht?"
„We moeten ze met tientallen wegstu
ren", luidde het antwoord. „Prachtig",
glimlachte de koning en §lng de zaal
binnen om zijn plaats in te nemen.
Prinses Elizabeth kreeg een ruiker
van het 12-jarige fümspeelstertje Janette
Scott. Zij en prinses Margaret droegen
evenals de koningin, zwarte robes ten
teken van rouw over de dood van ko
ning George V van Zweden.
Tien minuten na het begm van de
film hield het deftige Engelse Publiek
verschrikt de adem in toen Edward Highy
in de rol van de schildwacht van konin
gin Victoria prak als ,.de Koningin van
de hele bliksemse boel". Maar de ko
ning en koningin in hun loge lachten
en de drieduizend toeschouwers, die tot
25 guineas voor een plaats hadden be
taald, slaakten een zucht van verlich
ting en nestelden zich behaaglijk m
hup stoelen om van de film te genieten.
Met betrekking tot de film zelf werkt
de Engelse filmjournalist Leonard Mos-
ley op: „Als een Amerikaanse film
maatschappij een film maakt over de
Britse koninklijke familie, krijg ik al
tijd de indruik, dat ze de camera met
fin
Advertentie
tntA
0 t
A
S>
x Eu welen handschoenen bedienen, de
acteurs fluisterend hun instructies ge
ven en gezamenlijk een kniebuiging
maken, telkens als in de dialoog mel
ding wordt gemaakt van De Troon.
De film is dan ook in alle opzichten een
waardig en soms ontroerend huldebe
toon aan een grote Koningin en aan
het Britse volk. Daarom voel ik me een
schurk, wanneer ik beweer, dat „The
Deze week eens een patroon voor de
jongens van 2 tot 13 jaar.
De korte broek kan met een riem ge
dragen worden, of met knoopsgaten op
de blouse geknoopt.
De blouse is van voren glad met een
zak aan een kant.
Het beleg wordt naar boven geslagen,
de blouse kan open en dicht gedragen
worden.
Op de rug valt een platte plooi onder
een smal schouderstuk uit. Het schouder
stuk kan men het beste dubbel nemen.
De mouw is van onderen met een manchet
afgewerkt.
Het patroon is verkrijgbaar a 1 0.50
voor de leeftijd van
2-3 4-5 6-7 8-9 10-1112-13 j.
Ben. stof 0.35 0.40 0.45 0.50 0.55 0.60 m.
van 130 cm breed voor de broek
Ben. stof 1.00 1.15 1.30 1.45 1.60 1.75 m.
van 30 cm breed voor de blouse
Plak aan de ADRESZIJDE van een briefkaart naast en behalve de FRAN
KEERZEGEL het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zendt deze
aan:
ATELIER CROON - BEATRIJSSTRAAT 4 - ROTTERDAM
Schrijf aan de andere zijde, duidelijk, naam - adres - woonplaats - nummer
(staat onder de afbeelding) en maat van het gewenste model.
Plak nooit meer dan f 1.— op een briefkaart, want wat meer geplakt wordt
is waardeloos.
De patronen kunnen ook per giro worden besteld en betaald, n.l. op giro
nummer 2 7 1 2 9 1 eveneens ten name van Atelier Croon te Rotterdam.
maanden een atrijd op leven en dood
tussen de gramofoonmaatschappijen
gaande, waartussen de met grote voor
raden bezette détailhandel geklemd zit,
om de drie systemen van langzame, iets
vluggere en matig snelle rotatie van
gramofoonplaten en -machines ingang te
doen vinden, een strijd waardoor één
derde der gramofoonhandelaren daar
ginds bankroet is gegaan.
Dit gevaar is ook voor ons land niet
zo denkbeeldig, want de „Long-Playing"-
plaat door Decca thans gelanceerd,
brengt niet minder dan een revolutie op
het gebied der gramofoonplatenproduc-
tie. Deze maatschappij heeft eindelijk
een plausibele oplossing gevonden om
muziek zonder onderbreking te beluis
teren. Platen van een half uur speelduur
brengen nu de mogelijkheid om een der
langste delen uit een orkestwerk zoals
uit Mahler's of Bruckner's symphonieën
als één doorlopende muziekstroom te ge
nieten.
By beknoptere symphonieën gelijk van
Haydn en Mozart is het zelfs mogelijk
een geheel werk de drie of vier delen
dus waaruit iedere symphonie naar klas
siek voorbeeld is opgebouwd zonder
enige manipulatie van platenverwisse-
ling weer te geven.
Dit alles is nu technisch verwezenlykt
op een plaat van normale grootte (30
c.m.) maar die door een veel fynere
groef het aantal toeren enige malen ver
menigvuldigt. Ook vroeger heeft men
reeds platen gekend van grotere speel
duur die onhandig groot van model wer
den omdat ze dezelfde groef als de oude
platen bezaten. Het technische principe
is dus verfynd geworden en het gevolg is
dat voor het afdraaien een langzamer
dan gewooniyk lopende gramofoon nood-
zakeiyk is, waartoe Decca twee modellen
heeft ontworpen, één n.l. om in ver
binding met de radio en pick-up te ge
bruiken en de ander onafhankelijk daar
van. Doordat verschillende snelheden
door middel van een knopje te regelen
zijn, is het op beide apparaten ook mo
gelijk oude platen te doen spelen.
Een ander voordeel van deze „L.P.-
platen" Is dat ze onbreekbaar zyn, ge
maakt als ze zyn van „vinylite" dat het
beste als „nylon-plastic" kan worden
gedetermineerd. Hierdoor is ook het
vaak hinderiyk ruisen by het spelen van
gramofoonplaten tot een minimum be
perkt. Evenwel zyn de nieuwe platen
zó gevoelig voor stof dat men hiervoor
meer dan gewone voorzorgsmaatregelen
moet nemen.
Tot dusver zyn nog slechts enkele
werken uit het klassiek repertoire, zoals
van Bach, Beethoven, Haydn, Brahms,
Berlioz en Tschaikowsky op de L.P.
platen vastgelegd. Doch de tijd zal hier
In een spoedig merkbare behoefte, snel
voorzien.
M. M.
Ook de chef van de afdeling paspoorten
van de gemeentesecretarie te Amsterdam
kop de politierechter geen duidelijk beeld
geven. Wel achtte hij het algemeen be
kend onder het publiek, dat de verstrek
king van een paspoort een gunst is.
De verdachte verklaarde ervan over
tuigd te zijn geweesl, dat het paspoort
zijn eigendom was. Hij had het aan een
ex-polttieke delinquent willen geven, die
er geen kon krijgen. Deze zou naar Zuid-
Amerika emigreren en dan het paspoort
terugsturen.
Conform de eis van het openbaar
ministerie verwees de politierechter do
zaak naar de meervoudige kamer.
Wie is de eigenaar van een Neder
lands paspoort, de houder of de Staat der
Nederlanden?
Deze vraag kreeg gisteren de Amster
damse politierechter, mr L. de Blécourt.
te behandelen.
De verdachte had zijn paspoort aan een
ander willen geven en deswege was hem
verduistering ten laste gelegd. Mr De
Blécourt zeide, pas sedert enkele jaren te
weten, dat het paspoort te allen tijde is
en blijft het eigendom van de Staat. Ner
gens echter in het paspoort is een mede
deling te vinden, waarin dit is vermeld.
Wel kan de houder slechts tegen inwisse
ling van het oude een nieuw verkrijgen
en moet hij bij vermissing onverwijld
aangifte doen. Maar daar blijft het bij.
Maatschappij Zeebad Zandvoort. In
Zandvoort werd opgericht de Naaml. Ven
nootschap „Maatschappy Zeebad Zand
voort". Het doel is de exploitatie van
hotels, cafê's, restaurants, badbedrtjven en
aanverwante Inrichtingen en bedrijven.
Noodwet-Drees. Op 1 October J.l.
profiteerden 414.196 personen van de
Noodwet-Drees en wel 107.948 echtparen,
129.458 alleenstaande vrouwen en 68.842
alleenstaande mannen.
Schiphol. De langste startbaan op
Schiphol, waarvan de lengte en breedte
overeenkomt met die van de roeibaan in
het Amsterdamse Bos (60 M. breed en
i 2150 M. lang), is gisteren in versterkte en
verbrede vorm weer in gebruik genomen.
H. T>. Louwes. Op 24 November a.s.
zal in Den Haag een bijeenkomst wor
den gehouden door bet Kon. Ned. Land
bouw Comité Op deze vergadering zal
de heer H. D.' Louwes aftreden als voor
zitter.
Diamanten en gouden doctoraat.
Twee afgestudeerden van de Leidse
Universiteit vieren feest. Op 10 Novem
ber is het voor de heer J. J. Hagen uit
Leiden zestig jaar geleden dat hij promo
veerde In de rechtswetenschappen. Vijftig
jaar geleden slaagde de heer Bonn uit
Den Haag hier ook in.
Chef voor punt 4-program. Nelson
Rockefeller, kleinzoon van de multi-mil-
lionnair John. D. Rockefeller zal chef
zijn voor het „punt-vier-program". het
Amerikaanse plan voor hulp aan ten
achter gebleven gebieden, zo heeft pre
sident Truman medegedeeld. Rockefeller
was assistent-minister voor Inter-Ameri-
kaanse aangelegenheden gedurende de
oorlog Hij diende in 1945 zijn ontslag in.
V. S. zenden luchtdoel naar Engeland.
De V. S. zullen tegen de winter vier
eenheden luchtdoelgeschut naar Engeland
zenden „ter eventuele beveiliging van de
aldaar gestationneerde Amerikaanse lucht
strijdkrachten". Dit is de eerste maal
sedert de oorlog, dat Washington land
strijdkrachten zendt naar Engeland, waar
de vijf door Amerikanen gebruikte bases
tot nu toe zonder luchtverdediging waren.
Tito feliciteert Truman. Maarschalk
Tito van Joegoslavië heeft president Tru
man gelukgewenst met „de ontsnapping
aan de mislukte terroristische aanslag op
uw persoon". De Amerikaanse communis
tische partij heeft verklaard „diep ge
schokt te zijn" door de aanslag-poging.
„Zoals bekend, veroordeelt de communis
tische partij alle daden van geweld en
terreur", wordt in de verklaring beweerd.
Rust in Porto Rico weergekeerd.
Sinds Donderdagavond zijn tn Porto Rico
geen ongeregeldheden meer voorgevallen.
Volgens de officiële gegevens zijn bij de
korte maar krachtige opstand 27 personen
om het leven gekomen en 41 gewond
geraakt. 224 Personen, o.w. nationalis
tische en communistische leiders, zijn In
voorlopige hechtenis genomen.
Prinses Elizabeth naar Griekenland.
Naar te Londen vernomen ww!Fï»>w-
prinses Elizabeth van Engeland en h^ar
echtgenoot, de hertog van Edinburgh, in
December een niet-officieel bezoek bren
gen aan Griekenland.
Nieuwe Griekse regering. Sophocles
Venizelos heeft een nieuwe Griekse rege
ring samengesteld, welke gistermorgen
reeds beëdigd is. Het staat nog niet vast.
dat de nieuwe regering de noodzakelijke
meerderheid zal krijgen, als zij begin
volgende week voor het parlement komt.
Prins Albert naar Zweden. De tweeda
zoon van koning Leopold van België,
prins Albert, zal de koning en da
koninklijke prins Boudewtjn vertegen
woordigen bij de begrafenisplechtigheden
van koning Gustaaf de vijfde van Zweden.
ROMANBIJVOEGSEL
KORTE INHOUD VAN HET
VOORAFGAANDE.
Laurence Workman, een Jong inge
nieur, heeft een belangrijke uitvinding
gedaan op het gebied van ^vliegtuig
motoren, welke uitvinding hij aan de
Britse regering wil verkopen. Lr zyu
echter nog andere gegadigden, zoals
John Bedford en „abbé" Bremend.
vrienden van Herbert Armadale een
grootindustrieel en broer van Lauren
ce's vroegere werkgever die enige
tekeningen betreffende de uitvinding
weten te stelen. Laurence, die op her
buitenverblijf van Armadale te logeren
is gevraagd, heeft er geen vermoeden
van dat Paul Sabatier, een Frans ge
leerde, hard bezig is de gestolen teke
ningen te bestuderen. Hij vordert echter
niet snel genoeg en John Bedford geeft
Lilian De Comosne, een nicht van Ar
madale, opdracht Workman voor zich
te winnen om Laurence op deze wijze
in zijn macht te krijgen.
7)
Op een goede dag, ongeveer tien dagen
na Laurence's komst op Hurstdene, sic 1-
de Lilian voor met de wagen een tocht
te maken door Kent.
Zij zouden langs een zeer grote omweg
naar Canterbury gaan, daar de lunch
gebruiken en lange een andere weg, te
gen de tijd voor het diner, weer naar
huis terugkeren. Laurence nam dat voor
stel met grote blijdschap aan en stelde
voor, dat Brémond hen zou vergezellen
op clie tocht, daar deze zo heel veel van
de oude kathedraalstad scheen te weten.
Maar Brémond verklaarde, dat hij zich
tot. zijn spijt genoodzaakt zag, die dag
thuis te blijven, daar hij de laatste tijd
zijn correspondentie een weinig had ver
waarloosd en die juist die dag in gereed
heid had willen brengen. En zo geschied
haar kamer. Zij wilde Laurence niet ont
vangen.
Nadat Charty hem gepasseerd was,
waren Lilian en Laurence verder gewan
deld en tegen lunchtijd teruggekeerd
naar het hotel, waar zij hun wagen had
den ondergebracht. Daar bemerkte hij,
dat hy ongeveer drie kwartier over had
en hij kreeg een schitterende invaL
Toen ik hier in Canterbury was,
vertelde hy Lilian, heb ik een buiten
meisje leren kennen
Ondanks al haar pogingen om hem ge
heel uit haar gedachten te zetten, had
Charitv dikwijls aan Laurence moeten gewoon aardig
denken nadat hü naar Hurstdene was wier oom de eigenaar is van „De drie
vertrokken. Zij bemerkte, dat zij maar reizigers", waar mij myn tekeningen
steeds zijn knap gelaat voor zich zag, zijn
aangename stem hoorde, op ogenblikken,
dat haar geest heel andere bezigheden
behoorde te hebben en daarover maakte
zy zich ernstige verwijten. Die man was
nog heel erg jong, vertelde zij zichzelf,
en de openhartige woorden van verering
en bewondering, welke hy gesproken
had, waren opgeweld uit het hart van
een kind.
En toch was er iets geweest in zyn hou
ding, waaruit zij had menen te mogen
opmaken, dat zy niet helemaal onver
schillig voor hem was. Hoe verlangend
was hy bijvoorbeeld geweest om haar in
Londen eens te komen opzoeken. Mis
schien. maai' toen zij zover gekomen was
met haar gedachten vertelde zij zichzelf,
dat zy niet aan zulke dingen mocht denken
Maar Carity wist niet, dat gedachten en
gevoelens niet zo gemakkelijk te contro
leren zyn, als men wel denkt en juist op
het ogenblik, dat zij Laurence en
Lilian ontmoette, dacht zij aan hem.
Zy dacht er aan, dat zij naast hem nog
niet zo heel lang geleden door diezelfde
straat had gewandeld hoe hij haar ver
teld had, dat zij voorbestemd waren ge-
geweest, elkaar t£ ontmoeten en zijn ver
warring toen hij de gelagkamer was
binnengetreden.
En, echte vrouw, als zij was, had Cha
rity al die dingen aangehoord met een
eigenaardige ontroering. En juist aan al
die dingen liep zij te denken, toen zy die
twee mensen op straat ontmoette. Een
enkele blik op Lilian Delomosne vertelde
haar, dat zij hier stond tegenover een
reizigers", waar mij myn
werden ontstolen.
Lilian keek hem vragend aan.
Ja, ginig hy voort, en het merk
waardigste was, dat zy typiste is by Her-
bert Armadale's secretaris in Londen.
Lilian stak de oren op.
Is zy in dienst van Whitworth?
Zij heeft mij zyn naam niet ge
noemd, antwoordde Laurence. Zij en
haar oom zyn destijds heel erg goed
voor my geweest. En ik kreeg zoëven
het idee, haar te verzoeken ons gezel
schap te houden bij de lunch.
Een ogenblik wist Lilian Delomosne
niet of zy in lachen zou moeten uitbar
sten of niet. Daar haalde een jongeman
het in zijn hoofd om, op een ogenblik, dat
hij helemaal alleen met haar uit was en
met haar zou gaan lunchen, een andere
jongedame er bij te halen. Zij glimlachte,
maar Laurence staarde door het venster
naar buiten.
Waarom gaat u het haar dan niet
vragen? vroeg zij.
O, als u er niet om geeft een ogen
blikje alleen te blijven, zal .ik het gaan
vragen. Dat is toch wel beleefd, is het
de het dat de twee jonge mensen weer schoonheid. Zy boog het hoofd en Lep
geheelalleen een auto-tocht gingen ma- i haastig voorby, daar zy niet wilde, dat
ken Lilian, gestoken in een buitenge
woon bekoorlijk kleedje, knapper en le
vendiger dan ooit.
Nog vóór de middag bereikten zij Can
terbury en na de wagen in een garage
te hebben ondergebracht, trokken zij te
voet door de straten van de oude stad.
Laurence was, als gewoonlijk, een en al
attentie voor zijn bevallige reisgenote,
wier schoonheid allerwegen de aandacht
trok. Hij was zo druk met haar in ge
sprek, dat hij niets bemerkte van Chari-
haastig voorbij
Laurence haar zou zien. En toen zij
klaar was met haar boodschappen, keerde
zij zo spoedig mogelijk naar huis, boos
op zichzelf, omdat alleen het feit. dat zij
hem gezien had, haar hart sneller had
doen kloppen. Zij was nog niet helemaal
tot kalmte gekomen, toen zij Laurence
met vlugge schreden over het geplaveide
erf in de richting van de gelagkamer zag
aankomen. Zonder zich een ogenblik te
bedenken, en de omstandigheid zege
nend, dat haar oom iemand in dienst had
tv w'rav die op een gegeven ogenblik i genomen, die in de gelagkamer zou bedie-
recht voor hem stond. nen voor enkele dagen vluchtte zij naar
m- Ja, natuurlijk. Ik weet zeker, dat zij
het heel erg op prijs zal stellen.
Het is een buitengewoon lief mels^r
Ik ben van plan, haar in Londen ook
nog eens op te zoeken. Maar als u zo goea
wilt zijn, even te wachten, ga ik naar
halen.
Met vlugge schreden verdween hij in
de richting van „De drie reizigers", door
door Lilian Delomosne met een eigen
aardige blik nagestaard. Nadat hij om
de hoek uit het gezicht verdwenen was,
stond zij uit haar stoel op en bekeek
zichzelf in een spiegel. Met een licht
schouderophalen ging zij weer zitten en
wachtte geduldig op de komst van Lau
rence met zijn uitverkorene.
Doch na verloop van tien minuten
keerde de jongeman terug, zonder meis
je, met een verwonderde uitdrukking
op het gelaat.
Zullen wc niet de eer genieten?
vroeg Lilian.
Hij schudde het hoofd.
Neen, antwoordde hij, Zij ziet er
helemaal niet uit als een meisje, dat daar
last van zou hebben, maar zij liet zeggen,
dat zij vreselijke hoofdpijn hadt
Iedere vrouw heeft zo nu en dan wel
eens hoofdpijn.
Zij was zó ziek, dat ze mij niet te
woord kon staan,
Dan moet het wel heel erg geweest
zijn. Ti -u j
Ja, het spijt me erg. Ik had zo graag
gewild, dat u haar had kennen.
Op dat moment trad de kellner binnen
met de eerste gangen van de lunch.
hoofdstuk 11
Tegen vijf uur zaten Lilian Delomosne
en haar begeleider die middag in
een van die ouderwetse uitspanningen,
langs de weg naar Canterbury, thee te
drinken. Hoewel zij n*e' meer dan een
half uur verwijderd waren van Hurstdene
en men hun daar 'n éie uitspanning
niets anders zou kunnen voorzetten dan
thee met geroosterd brood en eigenge
maakte jam, had Laurence er beslist op
gestaan, daar thee te gaan drinken. Het
zou een volmaakt einde zijn van een
heerlijke dag, vertelde hij haar, als zij
nu nog thee zouden drinken op de veran
da van een ouderwetse uitspanning. En
Lilian had hem zijn zin gegeven, zoals
men dat een kind doe».
Het is een heerlijke dag geweest,
merkte Laurence op. toen zij thee zaten
te drinken uit de oude porseleinen kop
jes. Een feestdag
Ondanks het feit- dat u die dame
van „De drie reizigers" niet hebt kunnen
bewegen ,aan te zitten aan onze lunch?
- Dat speet me natuurlijk wel een
beetje, zei Laurence openhartig. Ik
weet zeker, dat zij m uw smaak gevallen
zou zijn.
Waarom?
Omdat
Omdat zij in uw smaak gevallen is?
Ja, dat is zovertelde hij haar
onbevangen,
En u was van plan, haar in Londen
een bezoek te brengen, nietwaar?
Ja, dat heb ik haar beloofd-
Heeft zij het u dan gevraagd?
Wel neen. Ik heb haar toestemming
gevraagd.
Lilian Delomosne keek hem zonderling
Het zijn goede, eerlijke, eenvoudige
mensen, verdedigde hij zijn standpunt.
Ja, dat zullen de mensen van deze
hergerg ook wel zijn, antwoordde zy,
maar dat houdt nog niet in, dat u
vriendschap met hen moet sluiten. U Is
toch iemand met. een doel voor ogen.
Ja natuurlijk!
Dan moet u uw vrienden zoeken on
der de mensen, die in staat zijn u te
helpen. Mensen met geld en mensen van
invloed, die u de behulpzame hand kun-
nen bieden. Mensen, die u kunnen bijstaan
bij het voltooien van uw werk.
Laurence staarde dromerig voor zich
uit over de rozentuin.
Mijn werk mompelde hij, alsof
dat de enige woorden waren, die tot hem
waren doorgedrongen. Ja, ik moet aan
het werk gaan. Mijn vacantie heeft al
veel te lang geduurd. Morgen moet er
een eind komen aan mijn verblijf op
Hurstdene en ga ik naar Londen.
Lilian Delomosne schonk nog wat
thee voor zichzelf in en keek aandachtig
wat gaat u daar dan doen? vroeg
Z1J_ Mijn uitvinding voltooien, totdat er
niets meer aan te verbeteren is.
Is die uitvinding dan nog niet vol
tooid?
Ja zij is reeds voor alle doeleinden
geschikt. Maar aan zulke dingen is al
tijd nog veel te verbeteren.
En de verbeteringen eisen zeker tyd
en_feik'heb tijd in overvloed en zonder
SiQXl
Hoorde ik u niet zeggen, dat zij ty
piste is of zo iets?
ja typiste bij de secretaris van
m!^hEnr hMr wm0'is hotelhouder, eige
naar van „De drie reizigers?
Ja, een heel origineel type.
met dat soort mensen, zei ze nu en haar
Maar u moet zich toch niet inlaten
lippen krulden zich een beetje verach
telijk. U met uw grootóe plannen
Laurence voelde, dat hij een kleur
kreeg en hij wist heus niet waarom. Er
was iets in Lilians stem, dat hem tegelijk
warm en koud maakte.
geld ben ik ook niet.
Lilian speelde' nu met haar lepeltje.
En stel nu eens voor, dat de man
die uw tekening gestolen heeft, daar
uit zo veel belangrijks is te weten geko
men, dat hij de hele uitvinding kaa re
construeren en eerder dan u met de uit
vinding op de proppen komt?
Laurence zag peinzend voor zich uit.
Ik zal u zeggen, zei hij eindelijk
dat ik iedere dag meer zekerheid krijg,
dat de dief van mijn tekeningen, 't geheim
niet zal vinden. Uit mijn tekeningen kan
hij natuurlijk wel opmaken, in welke
richting ik wil, maar t vitale van het
hele geval, laat ik zeggen 't hart van
mijn uitvinding, zal hij nimmer vinden.
Daarvan ben ik vrij overtuigd en
daarom maak ik me ook niet ongerust.
Maar er zijn zeer knappe mannen
in de wereld, meende Lilian hem m
herinnering te moeten brengen. Stel u
eens voor, dat zij het wel zouden vinden
en dat zij eerder met de uitvinding naar
de Engelse regering gaan dan u.
dan?
Niet zonder bedoeling had zy
woorden gesproken en aan he
van zijn gelaat zag zy, dat zy doel trot
Dat zou heel erg zyn, zei hij pern
zend In dat geval
ja? drong zij bemoedigend aan.
Ja dat geval, ging hij voort, zou
het mij heel moeilijk vallen, aan te
tonen, dat die uitvinding mijn eigendom
is. Mijn woord zou niet meer waarde
hebben dan het woord van de dief.
Hij keek nu zó ontsteld en was zó
bleek geworden, dat Lilian de opwelling
voelde, hem alles te vertellen, zonder te
denken aan de mogelijke gevolgen. Maar
toen dacht zij aan de harde ogen van
John Bedford en die opwelling werd in
de kiem gesmoord.
Dat gevaar is inderdaad niet denk
beeldig, ging zij voort, en daarom zou
u er, geloof ik. goed aan doen, als u het
Voorstel aannam, dat John Bedford u
gisteren uit naam van de firma gedaan
heeft.
Want de vorige dag had Bedford hem,
in tegenwoordigheid van Armadale, een
voorstel gedaan, dat inderdaad schitte
rend te noemen was. Het was een voor
stel, dat iedere ingenieur van Laurence's
leeftijd met grote dankbaarheid aan
vaard zou hebben. En Laurence had om
bedenktijd gevraagd.
Hij keek Lilian scherp aan, toen ze
hem die raad gaf, maar zij hield haar
ogen op haar kopje gericht.
Waarom? vroeg hij eindelijk.
Waarom? Omdat u dan een heel
mooie positie zou bekleden.
Maar ik wil mijn uitvinding vol
tooien.
U zou toch genoeg vrije tijd hebben?
Ik was van plan een laboratorium
in te richten om daar op mijn gemaa te
gaan werken.
Ik zou zo zeggen, dat de firma
Armadale de aangewezen mensen heeft
om u daarbij behulpzaam te zijn.
Ja, dat is waar. Daar zou ik eens
over kunnen denken.
Hij staarde, in gedachten verzonken,
voor zich uit.
Waarom', vroeg hij eindelijk, raadt
u mij aan, dat voorstel aan te nemen?
Ze keek hem kalm aan, maar in haar
ogen lag een uitdrukking, welke zijn hart
sneller deed kloppen.
Omdat het in 't belang zou zijn van
uw toekomst.
Heeft mijn toekomst voor u dan
enige betekenis?
Lilian sloeg haar ogen neer en be
gon weer te spelen met haar lepeltje.
Ik stel veel belang in u antwoordde
zij. Ik zou graag willen, dat u carrière
maakt. Men wenst zijn vrienden immers
altijd het beste.
Beschouwt u mij dan als een vriend?
Ja, dat zou ik tenminste gaarne doen.
Ik heb niet veel yriervden'
Laurence bleef haar enige tijd aan
kijken zonder iets te zeggen. Maar plot-
seling trok hij zijn schouders naar ach
teren en in zijn ogen kwam een zonder-
ling licht Met een vlugge beweging stond
hij uit zijn stoel op.
Kom, zei hij bruusk. Wc gaan naar
huis. Vanavond zal ik dat voorstel aan
nemen en morgen ga ik aan het werk.
Zij volgde hem naar de wagen, niet
?e ®r, v,anaar eigen gevoelens Maar
toch han zij die eerste ronde gewonnen.
Voor de rest van de tocht was Laurence
v.°°r doen, buitengewoon stil en in
zichzelf gekeerd en Lilian deed geen
het gesprek gaande te houden. Zij
zelf had genoeg dingen om over na te
denken.
Diezelfde avond, een half uur voor het
diner, trof John Bedfort haar alleen.
Kom mee naar de serre, zei hij.
Ik moet je spreken.
Ze gaf gehoor aan zijn bevel, wetend,
dat het hoogst gevaarlijk zou zijn, zich
daartegen te verzetten. Hij ging haar voor
naar een deel van de afgesloten serre,
vanwaar zij iedereen konden zien nade
ren terwijl zij geen kans liepen, dat
iemand hun woorden kon horen. Na een
sigaret te hebben aangestoken, keek John
haar scherp aan.
Ik hoop, dat je vandaag van de ge
legenheid gebruik hebt gemaakt, zei hij.
Op een dag kan men veel doen.
Ik geloof, dat u tevreden kunt zijn,
antwoordde zij koel.
Aha! Heb je hem weten over te
halen7
Om dat aanbod aan te nemen? Ja!
Nog voorwaarden gesteld?
Ik geloof, dat hij er op zal staan, dat
men een laboratorium voor hem inricht.
Daar wil hij zijn uitvinding voltooien,
geloof ik.
John scheen even na te denken.
Goed! Daarin zullen we hem zijn
zin wel geven.
Dat zou ik u inderdaad aanraden.
Hij staat er beslist op.
Nog iets anders?
Neen. Dat is te zeggen, ik weet niet,
of het van enige betekenis is. maar hij
is er van overtuigd, dat de man, die zijn
tekeningen gestolen heeft, nooit achter
zijn geheim kan komen.
O, zei Bedford, terwijl hy zijn siga
ret wegwierp. N,u' ™.e gullen zien.
Hierna verwijderde zich.
Wacht eens even! riep het meisje
hem na.
John keek even over zijn schouder en
scheen er niet veel voor te voelen, de
drie stappen weer terug te komen Maar
in haar ogen zag hij iets, dat hem van
gedachten deed veranderen.
Wat is er?
Heb ik nu- alles gedaan, wat er voor
mij te doen is? vroeg zij. Ik - - ik wil
er nu niets meer mee te maken hebben.
John lachte bitter en koek haar pein
zend aan
Uit de vaas nam zij een mooie bloem,
die zij peinzend uit elkaar trok.
Wat voor nut heeft het, zo'n mooie
bloem kapot te maken? vroeg hij ter
gend En of je nog meer voor me moet
doen? Zeker! Als de tijd gekomen is, zal
ik het je wel zeggen.
Hij wendde zich om en wilde weer
heengaan.
En mijn beloning dan?
Dat kan je gerust aan mij overlaten.
Er is maar één ding, waarmee je mij
kunt betalen, barstte zij uit, maar met 'n
handgebaar legde hij haar het zwijgen op.
Neen, zei hij. Nog niet, in geen ge
val! Als mijn tijd gekomen is.misschien.
Niet eerder.
Een ogenblik staarde Lilian Delomosne
hem aan, zonder een woord uit te bren
gen. Daarna kneep zij, wat er nog van
de bloem over was, samen tot een vorme
loze massa, smeet die voor haar voeten
op de grond en zette er haar voeten op.
Ik wou, dat ik jou zo kon vernie
tigen! siste zij, O, kon ik dat maar!
Dat wil ik graag geloven, maar dat
kan je niet, antwoordde hij spottend.
Wat er in dit spel vernietigd moet wor
den, zal ik wel doen Trakteer me alsje
blieft weer niet op dergelijke voorstel
lingen.
Maar waarom kwelt U me dan toch
zo?
Waarom heb jij mij enige tijd gele
den zo gekweld?
