Communistisch China's troef
Het gaat over een diplomatiek
succes te Lake Success
Het misdeelde kind vraagt ons
aller hulp
Sovjet-boek kwam terecht waar
het behoorde
Niets anders scheen voor haar weg
gelegd dan „niets" te zijn
Te vondeling gelegd
Het succes der Sovjet-propaganda
Defaitisme gevaarlijker dan
spionnage
Leugens rond Mgr. Stepinac
Ongeveer 5000 zwakzinnige kinderen
wachten om opgenomen te worden
st'srsssJvoor.ogig„i„th*
Chinese communisten
onderweg naar
Lake Success
treinontsporing bij
Baam
Teruggave van Rijn
schepen
Moderne heropvoeding
in oud internaat
Oost-Duitse jeugd liet zich van beste
zijde kennen
Maar „Christientje" won voor haar lezers
een genade
J
ÏÏESttSffir- VSSSJiT'SKffflS
Tito wil zich dekken
WOENSDAG 15 NOVEMBER 1950
PAGINA 4
JERICHO ONTDEKT
tSKifSÊS
'- -
INDON. ZAAKGELASTIGDE
IN PEKING
NIEUW SOORT STAAL
f
-
Het is zeer opmerkelijk en moet ieder,
die de wereldgebeurtenissen met enige
belangstelling volgt opvallen, hoe groot
het verschil is in de wijze, waarop
de Verenigde Staten en in diens voet
spoor de Verenigde Naties de Noord -
Koreaanse agressie hebben behandeld, en
die, waarmede het Chinese ingrijpen
tegen de Uno-strijdmacht in Korea tege
moet wordt getreden.
In het eerste geval werd werkeUjk
tegen aller verwachting, ook van net
Kremlin in, binnen de kortst mogelijke
tijd besloten zich tegen de agressie met
alle daartoe geschikte middelen, ook de
militaire, te verzetten. Het bleef niet bij
woorden maar de Verenigde Staten toon
den waartoe zij staat waren. In een
ongelooflijk korte periode brachten zij
een volledig uitgeruste strijdmacht op het
Aziatische schiereiland bijeen, welke de
aanvallers eerst tot de 38ste breedtegraad,
en daarna bijna over de Mandsjoerijse
grens terugdreef. Washington toonde een
vastberadenheid, doorzettingsvermogen
9n aanpassingskracht, welke aanvankelijk
de verbazing, en later meer nog de be
wondering van de vrije wereld wekte.
En ongetwijfeld in Moskou, maar vooral
bij de satellietstaten verbijstering en hoge
ongerustheid opriep. Zou, in geval van
nood, het Kremlin zijn Westelijke slaven
evenzeer in de steek laten, als het nu
Korea had gedaan?
Tegenover de Chinese agressie, hetzij
in Korea, Indo-China of Tibet, wordt een
geheel andere gedragslijn gevolgd. Tibet
is tot een Chinees-Tibëtaanse aangelegen
heid verklaard, welke de twee landen, die
historische banden zouden bezitten, zelf
maar moeten uitmaken of Uitvechten; in
Indo-China wordt een koloniale oorlog
uitgevochten, waarvan Washington zegt
te gruwen, al is het bereid, Frankrijk van
de modernste wapenen te voorzien om het
communistische deel van de opstandelin
gen te bestrijden.
Maar in Noord-Korea staan voorlopig
nog slechts communistische Chinese „vrij
willigers". die natuurlijk door Peking
van wapenen worden voorzien; die me*
de zegen van Mao Tse Toeng oprukken,
wie door de Chinese en (minstens in open
bare redevoeringen) door de Russiscne
communisten geen lofprijzing en aanmoe
diging bespaard blijft; maar die officieel
als „vrijwilligers die hun geboortegrond
en vaderland verdedigen" worden ge
titeld. Welke kwalificatie voorlopig door
Amerika en de Verenigde Naties als red
ding in de nood wordt aanvaard, ten ein
de een uitbreiding van het conflict te
kunnen voorkomen.
Wat daar in het Verre Oosten in
Noord-Korea, precies gebeurt, is tut de
verte moeilijk te beoordelen. Men schijnt
het overigens in Uno-kringenter plaatse
ook niet te weten. De schattingen over
het aantal Chinese vrijwilligers lopen
sterk uiteen, evenals ook de bepaling van
de juiste plaats, waar zij zich bevinden.
Zo lang ze op Mandsjoerijs gebied blijven,
en daar schijnt de grote massa der Chi
nese troepen inderdaad te kamperen, kan
men van geen Chinees ingrijpen spreken.
Dan heeft men alleen de volkomen ge
oorloofde waakzaamheid aan de eigen
grens, welke alle volken in oorlogstijd
beoefenen. En in Korea is het nu eenmaal
oorlog al is het een oorlog van de Ver
enigde Naties tegen een misdadige agres-
sor
Het gaat alleen om de Chinezen, die op
Koreaans grondgebied tegen de Uno vech
ten En dan kan men het Amerikaanse
standpunt van uiterste voorzichtigheid en
gereserveerdheid begrijpen. Dan weet
men, wat een gezaghebbend Amerikaans
blad bedoelde, toen het schreef, dat men
om een paar Chinese divisies, welke men
wel de baas zou worden, geen slytage-
oorlog met het onmetelijke China mocht
wagen.
Dit geldt te meer, waar de algemene
indruk is, dat het Chinese ingrijpen niet
zo zeer een militair, doch veeieer een
diplomatiek succes nastreeft. DuideiijK
blijkt dit wel nu Mao Tse Toeng op de
uitnodiging van de Veiligheidsra;ad om
daar de Chinese actie in Korea te komen
verantwoorden, heeft verklaard, dat niJ
daartoe slechts bereid is, als tegelijkertijd
het probleem Formosa aan de orde KOI*V~
De communistische Chinese delegatie
welke reeds op weg is naar Lake Success,
is zelfs, theoretisch ten mmste, alleen
uitgezonden om over Formosa te praten
ofschoon zij natuurlijk weet dat eerst
Korea op de agenda staat. Maar, zoals
we reeds schreven, communistisch umna
heeft nu iets te bieden: het terugtrekken
van zijn vrijwilligers uit Korea en een
verdere reële non-interventiepolitiek.
Dat moet Washington veel waard zijn.
In een nabije toekomst kunnen we ons
dan ook op een belangwekkend diploma
tiek spel. dat echter niet altijd even
overzichtelijk en even verkwikkend zal
zijn, instellen. En van de afloop daarvan
zal de verdere ontwikkeling in het Verre
Oosten heel sterk afhangen.
Daarbij zullen twee zekerheden een
flinke rol spelen; het nog voor het ov6r_
grootste deel ongeorganiseerde China
weet wat bet te wachten staat als het
in een werkelijke oorlog met de Ver
enigde Staten want deze zijn de rugge-
graat van elke Uno-macht geraakt; en
het einde zal de vernietiging zijn. Maar
anderzijds weet Washington, dat een
dergelijke strijd ook voor Amerika vol
komen uitputtend zou zijn. En zo Moskou
in de gelegenheid zou stellen zijn doel
einden elderg bijna zonder slag of stoot
te bereiken. Dat zou waarschijnlijk en
Washington èn Peking zeer onwelkom
zijn. Daarin ligt het motief van een beetje
optimisme voor de toekomst.
DALEND AANTAL ARBEIDS
KRACHTEN IN BELGIE
59,11 pet. der bevolking niet-
werkend
Naar uit de resultaten der volkstelling
van 31 December 1947 blijkt, neemt het
aantal actieve arbeidskrachten in België
langzaam af en daalde het aantal sedert
1910 met 6.13 procent. Het aantal nietwer-
kende personen m België bedraagt thans
5.031-168, d.i. 39.11 proeent der totale be
volking- Tot het werkende gedeelte der
Belgische bevolking behoren 2.660.111
mannen en 820.916 vrouwen. Van het
totaal der werkende inwoners waren
3.287.376 Belgen en 193.651 vreemdelingen
(5.5 procent).
De Veiligheidsraad zal Donderdag ver
gaderen om de Chinese interventie in
Korea te bespreken. De raad zal wederom
verzocht worden, de voorgestelde geza
menlijke resolutie te behandelen, volgens
welke op communistisch China een beroep
zal worden gedaan zijn troepen terug te
trekken. Er zal echter niet gestemd wor
den voordat de Chinese (communistische)
delegatie te Lake Success Is aangekomen
Het besluit, Donderdag a-s. te vergade
ren, werd genomen op aandringen van de
Amerikaanse delegatie. Intnssen beeft de
delegatie van communistisch Cbina Pe
king reeds verlaten en Is op weg naar
New York.
Gisteravond om kwart voor acht is bfl
het binnenkomen van het station Baam
een rtjtuig van een nit Amsterdam ko
mend electriscb treinstel door tot nn toe
onbekende oorzaak ontspoord. Het rijtuig
kwam dwars over de beide spoorlijnen
terecht en versperde zo bet gehele baan
vak HilversumBaam. Persoonlijke on
gevallen deden zich niet voor. De trein
bad bij binnenkomst slechts een geringe
snelheid.
Tussen Amersfoort en Baam werd een
half uur pendeldienst ingesteld met een
diesel-eleetrische trein.
Reizigers uit Amersfoort, bestemd voor
Hilversum en omgekeerd werden via
Utrecht naar de plaats van bestemming
gebracht
De West-Duitse regering heeft gisteren
haar goedkeuring gehecht aan een on1>
werp-overeenkomst tussen Nederland en
Duitsland betreffende de teruggave van
Rijnschepen, waarover sedert lange tijd
onderhandelingen gevoerd zijn. De over
eenkomst moet van beide zijden nog wor
den ondertekend. Door deze regeling
wordt een einde gemaakt aan een sedert
anderhalf jaar omstreden kwestie betref
fende het eigendomsrecht over tijdens de
oorlog in Nederland gebouwde schepen
en zogenaamde N.V.-schepen.
Op drie kilometer afstand van de hui
dige stad Jericho hebben archaeoloaen
onder lei-diaig van prof. James Kellso, de
directeur van de „Amerikaanse school
voor opgravingen in het Nabije Oosten",
omvangrijke en goed bewaarde funda
menten gevonden van het oude Jericho.
Professor Kellso houdt deze stad voor
het Jerihho van koning Herodes. Hij ver
klaarde, dat „zo lets in Palestina nog
nimmer was ontdekt".
Nu ons in de komende dagen weer
Kinderpostzegels zullen worden aan
geboden en een beroep wordt gedaan
op het gehele Nederlandse volk om
een steentje bij te dragen tot de leni
ging van de nood zijner misdeelde kin
deren, dringt zich onwillekeurig de
vraag op, wie deze misdeelden zijn en
op welke wijze hier geholpen wordt.
Kort en goed betreft het hier de
opvoeding van het kind, dat om een
of andere reden niet in het milieu
In tegenstelling dikwijls tot de oudere
generatie is het vaak de jeugd, die het
eerst de moed opbrengt voor haar begin
selen op te komenook al zou deze hou
ding voor haar ernstig gevaar kun .en
betekenen. Dit blijkt weer eens uit het
geen zich aan een middelbare school in
een stadje achter het IJzeren Gordijn
heejt afgespeeld, aan de „Goethe-Ober-
schule" in het Thüringse herstellingsoord
Ilmenau.
van het ouderlijk tehuis de nodige vor
ming kan krijgen en onder de hoede
van vereniging of stichting moet wor
den gesteld. Die redenen kunnen veler
lei zijn en haar ontstaan vinden in han
delingen of houding van het kind zelf
(door misdragingen b.v., maar ook
veroorzaakt zijn geheel buiten de wil
van het kind om door lichamelijke of
psychische afwijkingen. Maar in alle
gevallen gaat het om het kind, de nog
niet tot volwassenheid uitgegroeide
kleine mens, die altijd in staat is de
beste gevoelens in ons op te wekken en
een weemoedige, maar vaak ook dank
bare gedachte aan onze eigen jeugd,
toen alles om ons heen slechts blij en
licht was.
Als men dan terugkeert van een be
zoek aan inrichtingen, waar nrnn kinde-
veer 750 patiënten op de wachtlijst staan,
terwjjl hij het aantal geestes-zieke kinde
ren over het gehele land, die op plaatsing
in een inrichting wachten, schatte op
ongeveer 5000.
Hier is sprake van een noodtoestand,
j waaraan een einde moet komen.
Dr. Van Hellemondt kende gevallen,
waarin een idioot kind een geheel gezin
ten gronde richt en het komt voor, dat
een dergelijk ongelukkig schepseltje,
wanneer de ouders even weg moeten, aan
een tafelpoot gebonden wordt.
Het is niet zó, dat naar verhouding het
aantal zwakzinnige kinderen groter is
dan vóór 25 jaar. doch het gebrek aan
plaatsruimte in de inrichtingen bestond
reeds vóór de oorlog, terwjjl door het
tekort aan huizen en de vele samenwo-
ningen opname meer urgent is dan ooit.
Prachtige hulp aan blinden
Prachtige resultaten worden bereikt
met de opleiding voor verschillende vak
ken van de blinden in „Bartimeus'\ waar
aan een M.U.L.O. en L.O.-school zijn ver
bonden.
In de tweede klas M.U.L.O. hoorden
wij enkele kinderen keurig een Frans
lesje in braille-schrift lezen. Een der jon
gens van de lagere school las een ver
haaltje over een kleine jongen, die alles
had, wat zijn hartje begeerdeen toch
Het kan een genade zijn een mens op
zijn weg te ontmoeten, die zich in zijn
rijkdom voor ons openstelt. In de rijj^
dom van zijm leed en van zijn blijdsoha^f
Op zo'n manier kunnen boeken een ge
nade zijn, omdat schrijvers soms erin
siagen zulke mensen door middel van
het woord met ons in contact te bren-
gen.
Maar is er veel talent bij een auteur
700- nodig om werkelijk levende men
sen dank zij het boek op onze weg
te plaatsen, vaak is het nog moeilijker
voor de lezer om de moeite te nemen
zich zelf eens wat op de achtergrond te
dringen en hen te laten spreken. Voor
al als zij uit hun eigen aard schuchter
zijn, niet zo uiterlijk aantrekkelijk en
te eenvoudig voor een schreeuwende
wereld.
In de afgelopen week hebben wij
Christientje" ontmoet. Een meisje, dat
d-oor het leven met schoonheid noch
met bijzondere gaven begiftigd was,
maar, dat schijnbare onbarmhartig
heid van het leven een vlijmscherpe
kijk op zichzelf, op haar onaanzienlijk
heid, op haar grijsheid bezat en meedo
genloos critisch was t. a. v. haar
eigen daden en gevoelens. „Christientje"
is door Annie Westerman's talent gewor
den tot een genade van bezinninig en
tot* een genade van perspectief voor ons
3 Voor degenen, die achteloos voorbij
lopen aan het schijnbaar onbeduidende
om hen te leren, dat er veel meer ir
dan hun oppervlaikkige persoonlijkheids-
rubricering doet vermoeden. Voor dat
schijnbaar onbeduidende, omdat zij in
Deze aardige, goed verzorgde baby is
een vondelingetje. Het is momenteel
troetelkind van de zusters van het zie
kenhuis van Sint Jan in de Zuid-Franse
stad Perpignan, aan de voet van de Py
reneeën.
De kleine wend gevonden, als het
ware „ingebed" in twee ondersteboven
geplaatste stoelen, in de kerk van Notre
Dame de la Réal Op de doek, waarin
het kind gewikkeld was zat een briefje
gespeld, waarop te lezen stond:
„De moeder verlaat dit kind met
een verscheurd hart. Zorg ex goed voor.
Hij heet Christiaan en is op 15 Sept,
te Montpellier geboren".
De kleine Christiaan -was kennelijk tot
op de laatste dag goed verzorgd door zijn
onbekende moeder. Armoede heeft haar
ex, naar het schijnt, niet toe geleid,
haar kind te vondeling te leggen. Aan
het verzoek op het briefje was evenwel
nog een P.S. toegevoegd:
„Lever het a.u.b. niet^ aan de open
bare weldadigheid over"
De moeder deed derhalve een beroep
op een andere vrouw, om een moeder
voor haar verlaten kindje te willen zijn
Ze wilde niet, dat het in een vonde-
lingengesticht zou worden opgenomen
De zusters van het ziekenhuis van Sint
Jan zoeken nu naar een tehuis voor de
kleine Christiaan, het vondelingetje. En
inmiddels omringen ze hem met alle mo
gelijke zorgen. Het is een unieke gebeur
tenis in een ziekenhuis, deze ongenode
gast. En er gebeurt in een ziekenhuis
toch wel het een en ander...
De schrijfster van het boek.
Christientjes worsteling hun edgen strijd,
maar ook hum eigen verborgen
rijkdom rullen herkennen en weten te
ontginnen.
An-nde Westerman bereikt dit in de
kleinst mogelijke hoeveelheid druks met
een stijl, die de eenvoud zelf is Maar
aan het slot voelt men zich gevuld met
de diepe kennis n-iet van zichzelf en
eigen problemen maar van die velen,
in wie men nauwelijks belang meende
te moeten stellen. En er is een schuld
besef gewekt. Men voelt zich beschaamd
over eigen oppervlakkigheid t. o. y.
anderer innerlijk leven; t. o. v. de strijd
en moeilijkheden, die mensen in onze
onmiddellijke omgeving wellicht te voe
ren hebben mede dank zij onze gemak
kelijke onverschilligheid voor hun leven.
Als Christientje de grijsheid en de min-
derwaardigheidsgedachte overwint, komt
dat op de eerste plaats, omdat zij haar
eigen leed en haar eigen leven klein
leert zien t.o.v. dat van anderen en daar
door is het slot van het boek in alle
volgehouden eenvoud als een gran
dioze overwinnlngskreet, die samen moet
klinken met de zaligspreking: „Zalig zijn
de eenvoudigen van geest, want hun be
hoort het rijk der hemelen".
Wie dit alles als bespreker van een
boek als Christientje neerschrijft, voelt
zich ongelukkig. Bij de doorgronding
van de grote waar-de van deze levens
gang dreigt hij zelf de eenvoud te ver
liezen, die het zeldzame kenmerk is van
dit boek. Hoevelen nemen het woord
„minderwaardigheidscomplex" niet vele
malen in htm mond, terwijl zij de
ware tragedie ervan nooit hebben ge
proefd. Hier ligt een boek, dat het
woord niet noemt, maar dat vanaf het
begin met een haast angstige fataliteit
de hoofdpersoon Christientje neersmakt
in zichzelf en in haar eigen kleinheid.
Var af het ogenblik, dat zij voor het
eerst naar school ging naar het verlie
zen van haar z.g, laatste hoop, de ver
loofde Gerrit; tot en met de bittere
ontgoocheling van uitstoting uit de in
timiteit van het doopfeest van het eer
ste kindje van haar enige vriendin,
wordt Christientje steeds weer terugge
wezen door het geluk.
Op het oog zijn dit niet zulke bijster
belangrijke feiten. Maar als we ons zelf
een beetje kennen, weten we, dat de
z.g. kleine dingen in ons leven ons het
diepst hebben getroffen.
Christientjes leven is geen aaneenscha
keling van larmoyante tragediën; geen
zuchten van geprangde gemoeden en
geen snik op iedere bladzijde. Het is de
taaie strijd, misschien liever het taaie
ploeteren van een kind, dat in het leven
alles tegen schijnt te hebben naar iets
toe, dat zij kende noch begreep, maar
dat uiteindelijk bleek te zijn: „wie zijn
leven durft te verliezen; hij zal het be
houden".
Men moet vaak een zekere schroom
overwinnen, om iemand met een gevoe
lig en fijn karakter te Introduceren in
een brede kring Men is bang voor de
grofheid; voor het gemis aan gevoel voor
het delicate.
Zo is het mij nu ook, nu ik Christien
tje bij U wil introduceren. Zij was een
gesloten kind, vol zelfbeschouwing, ego
centrisch, maar eenvoudig. Zij is dus niet
de ,,Marianne-zet-door', of de „Anneke-
vindt-het-geluk" van de succes-boeken.
Annie Westerman heeft de melancholie
en de kleine tragiek m ,haar
gen. Met enkele woorden schildert z
ons een situatie, °f ^ever —plaatst ze
ons er zintuigelijk in- Deze zmtuigelijke
identificatie is zeer sterk in haar werk.
We ruiken de lucht van de petroleum
stellen en we zien de hertengeweien in
de gang, In het begin van het boek
brengt ze ons soms op een dwaalspoor.
Het boek heeft duidelijk\de sfeer van de
tk"-vorm, terwijl overiChristientje
toch als „ze" geschreven wofdt Waar d-
schrijfster in korte stukjes gevoelens wil
weergeven vau'Uit de andere personen
in deze levensgang ontkomt ze niet aan
Christientjes mineur grond-toon, terwijl
een heel enkele maal de eigen objectieve
observatie van do schrijfster er wijsneu
zig tussenkom-. Dit betreft vooi ime-
lijk het begin. Naarmate het boek vor
dert, wordt men meer en meer meege
sleept door Christientjes gevecht met
zichzelf om het geluk en men is geheel
voldaan met oplossing en slot.
Voor wie is Christientje een boek?
Voor allen, die kennis willen maken mat
een door leed en strijd groot geworden
mens. Niet voor oudere meisjes alleen.
Voor haar kan het een openbaring zijn
van positieve oplossing voor veler pn-
bleem. Christientje is uitermate critisch
t.o.v. zichzelf, en juist daardoor is zij
critisch in het zoeken van haar wegen.
Dat de klooster-roepang niet het enige
alternatief is als een vrouw niet trouwt
toont zij zonder scepticisme aan.
Maar Christientje is veel meer. Het is
een wenk aan de goede lezer om ui. te
zien naar Christientjes in eigen omge
ving om hun de kans te geven in befde
een positieve oplossing voor hun schijn
baar louter „vernemend" aangelegde
leven te vinden Een bespreking als deze
overtreft gangbare normen van lengte.
Maar het is een ontdekking een Doek te
vinden met zo'n positieve Katholieke
strekking, die doet denken aan Chester-
tor.'. paradoxale uitsr aak, die vaak het
Wezen der Katholieke persoonlijkheid ge
noemd wordt: „Ik ben zo blij, omdat ik
verdriet heb; ik ben verdrietig, omdat
ik blij ben".
IfEO NELISSEN.
Op, bevel van de vrouwelijke minister
van Volksopvoeding van Thüringen, Frau
Maria Thurgau, was een boek van de
Sovjet-Russische schrijver Ostrowski,
„Hoe het staal gehard werd", als ver
plichte lectuur voor de leerlingen der ho
gere klassen ingevoerd. Elke scholier werd
dus verplicht het boek bij de admini
stratie van de school tegen een zacht
rijsje te kopen. De leerlingen ontvingen
an een keurig gebonden exemplaar, ge
drukt in twee talen, Duits en Russisch.
De kinderen lustten het boek evenwel niet
omdat het een kruiperige verheerlijking
was van de rode tsaar van, het Kremlin,
Vadertje Staiin. Het gevolg was, dat van
de ruim 400 leerlingen van de „Goethe"-
school slechts 11 het opgedrongen boek
kochten.
Na enig beraad meenden de onderwij s-
autoriteiten de wijste partij te moeten
kiezen en zagen zij „vooralsnog" van het
nemen van disciplinaire maatregelen te
gen de „opstandige" jeugd af. Integendeel,
de rode volksopvoeders meenden een
aaii uji-7 v naci, wat z\jn naiLje ucgcuuc
ren heeft gezien met een gumiacn om de njet tevreden was, wat ons even aan-
eeuwig gesloten ogen of met gebaren en greep zoals ook de keurige declamatie
bewegingen, die alleen maar verteilen, door een meisje van Daantje 'n kereltje,
dat de geest van deze meisjes verduistert! dat „n leed en naar ajn speelgoed
is, dan schreit ons hart van dankbaarheid, t^g^
wanneer wfl aan het bedje van onze Veel kinderen kunnen na hun oplei-
eigen kleinen een vroljjk herkennen DU ding een behoorlijk bestaan vinden, op
ons weerzien vinden. kantoor, in de muziek, als telefonist of
Ontroerend is met welk een zorg en ajs ambachtsman. Zo heeft een oud-leer-
llefde de van zo veel schoonheid en jmg van „Bartimeus" in Zwolle een
vreugde onkundige kinderen worden bloeiend rijwielherstel-bedrijf.
omringd door zusters, dokter of onderwö- Voor 60 of 70 procent van de 5000 bJln-
zers, die veel schrijnends in hun bestaan die er in ons land zijn, is het be-
wegnemen en dank zij een eindeloos ge- staan echter zeer moeilijk,
duld daar een nieuw geluk in plaatsen. De Heldring-stichtingen te Zetten, die
Wij troffen dit aan in Huize „Bolders- wy bezochten, zijn ruim 100 jaar oud,
hof' te Druten, een internaat voor ach- maar men paSf er de meest moderne op-
terlijke en zwakzinnige meisjes, waar voedingsmethoden toe en men gelooft
,Les filles de Ia Sagesse met haar leuren- met de heropvoeding vari meisjes 'ook
handige zet te doen door het gewraakte
boek met gul gebaar aan alle leerlingen
der betrokken school kosteloos te doen
uitreiken.
De scholieren namen de boeken uit han
den van hun directeur thans ogenschijn
lijk gedwee in ontvangst en deze triom
feerde. Evenwel te vroeg. Reeds de vol
gende dag moest de concierge van de
school aan zijn chef rapporteren, dat de
gang in het schoolgebouw vóór de direc
teurskamer bezaaid was met uitgescheur
de bladzijden uit het boek van de vereer
de Sovjet-Rus. Nog een dag later moest
een wachtmeester van de volkspolitie aan
zijn chef melden, dat vóór het historische
„Goethe-huisje" boven de „Kickelhahn]',
een bijna 900 meter hoge berg in de nabij
heid van het stadje, de smeulende resten
waren gevonden van een grote brand
stapel. Later bleek dat deze brandstapel
had bestaan uit enige honderden exem
plaren van Ostrowski's boek
Op hoog bevel van Frau Thurgau wordt
thans een onderzoek ingesteld tegen alle
leerlingen van de „Goethe-school", ver
dacht van minachting te hebben betoond
tegen de Sovjet-literatuur.
Radio Indonesië meldt, dat het Indone
sische ministerie van Buitenlandse Zaken
voorbereidingen treft voor het vestigen
van een vertegenwoordiging bij de rege.
ring van communistisch China in Peking.
Volgens dezelfde bron is het waarschijn
lijk, dat de vroegere Indonesische minis
ter van Voorlichting A. Mononutu be
noemd zal worden tot zaakgelastigde bij
deregering van de Chinese Volksrepu
bliek!
Zeist, waar onderwijzers en onderwijze- j scheiden, typen met een z.g. handhavings-
ressen met een fijne tact en rust meisjes mentaliteit, overgave-mentaliteit en re
en jongens kennis bijbrengen, die hun (ationisten. De meisjes krijgen hier dus
tater in het leven niet hulpeloos doet nje^ alleen een arbeidstraining, maar een
staan. Maar diezelfde g®est.vfn toewij- jbehandeling, die geheel past by haar men
ding en liefde vonden wij °°k in de Hel- teiliteit.
dringstichtingen te Zetten, waar geval- Er zyn thans 400 meisjes in deze stlch-
len meisjes «haar moederschap met als tingen, die haar ontstaan danken aan
een last behoeven te gevoelen en meisjes, het prachtige initiatief, dat een eenvou-
die met de strafrechter in aanraking d}ge ,jominee uit Hemmen destflds nam,
kwamen hulp gegeven wordt om weer toen hy kennis had gemaakt met het on
een deugdzaam leven te gaan leiden. gelukkige bestaan van vrouwen in een
ct gevangenis te Gouda. Uit het een is het
Sfeer van huise j heid ander gegroeid en thans kent Zetten
Veel indruk maakte op ons ook de naast de internaten een kweekschool
sfeer van huiselijkheid, die al deze inrich- voor
VroiyVrien d, alen en wagen m U.
„Boldershof" er uit en In kraakzindelijke TTT_„ __T Tn-nAHTricm
bedden liggen de meisjes, van wte vele WIE BLIJTVEN IN INDONESIË -
ook lichamelijk gebrekkig zijn. Zij rijn Hfft hoofdbestuur van het Nationaal
zeer gelukkig met haar speelgoed. m Thuisfront „Band Nederland-Indonesië",
poppen en ballen, die zij met trots aan de nnrioa telegrafisch
bezoeker laten zien en een der meisjes, dat I heeft de minister L,
nog ~rond"*mag lo*pen,~"ëirt "al onze be-1 verzocht „onverwijld te doen bekend-
wondering voor haar mooie haarstrik op. maken, welke bataljons en andere on-
Een ouder meisje doet ons met verba- derdelen van de H-bngade voorlopig
zing luisteren naar muziek van Chopin, niet repatriëren, zo mogelijk met opgave
die zü op de piano speelt, hetgeen zij Van het tijdstip van repatriëring". Dit
alleen geleerd heeft door naar de radio verzoek werd gedaan in verband met het
te luisteren. I feit, dat „delen van de nog in Indonesië
Er worden in „Boldershof dat ruim en Nieuw.Guinea verblijvende militai-
40 jaar bestaat, meer dan 550 patie ren van H-brigade evenmin als hun
verpleegd, al naar de aard van haar gees- militairen
Honderd twintig kinderen bezoeken de gevolg is, dat deze toch reeds zo geau-
aan de inrichting verbonden B. L. O.- peerde en teleurgestelde militairen nu
school. Ongeveer 460 patiënten worden look nog van lectuur ff" WSllJiSlUUfen
verpleegd voor rekening van een ge- j van thuis verstoken blijven", aldus het
meente of een vereniging van kinderbe-1 telegram.
scherming en bij de overigen zijn er 20,
voor wie geen enkele instantie geldelijk
bijdraagt. Begrijpelijk, dat er dus wel
eens moeilijkheden zijn met de exploi-
I De laboratoria van de Carnegie Illinois
tatie-rekening en het een verrassm0 voor Sj.eel de grootste dochterondeme-
de eerwaarde moeder was, toen naar na ming van de U.S. Steel Corp., hebben een
mens het Comité voor Kinderpostzegels njeuwe staalsoort ontwikkeld, die naar
werd medegedeeld, dat zij uit de op
brengst van de verkoop van vorig jaar
meer kreeg dan zij verwacht had.
Ontstellend echter was de mededeling
beweerd wordt bijna tweemaal zo sterk
is als andere metaallegeringen met laag
gehalte. Deze nieuwe staalsoort, die „Ca-
rilloy" wordt genoemd, is hoofdzakelijk
van de geneesheer-directeur, dr. F. J. van I ontworpen voor gebruik bij de bouw van
Hellemondt, dat er voor het reeds over- schepen en zware beweeglijke uitrustin-
bezette „Boldershof", waar eigenlijk gen, en bestand tegen zeer hoge en vooral
maar voor 400 kinderen plaats is, onge- ook zeer lage temperaturen.
(Van een bijzondere medewerker)
Toen in 1941 Sovjet-Rusland bondgenoot werd van de Westelijke
democratieën, zagen de mannen van Stalin hun kans schoon om hun ideeën
te propageren. Men voelde sympathie voor het dappere Russische volk, en
men vergat maar al te snel de nauwelijks voorbije agressie tegen Finland.
Huichelachtige en onoprechte verklaringen en besluiten van de Sovjet
regering met betrekking tot vrijheid van godsdienst, opheffing der komin
tern en dergelijke, leverden voor velen het bewijs, dat het Kremlin niet zo
slecht en barbaars was als men tevoren geloofde. Diplomatieke en handels
missies van ongebruikelijk grote omvang werden toegelaten en verwelkomd,
en de welgedoseerdk gastvrijheid die de Westelijke missies in Rusland
genoten, voltooiden het beeld van normale betrekkingen tussen beschaafde
volkeren. De overeenkomsten tussen de grote vier, gesloten in het grenzen-
loos naïeve geloof, dat men met Moskou kon pacteren, gaven de Sovjets een
beslissende positie in Europa en de rest der wereld, zó sterk, dat een
eventuele nieuwe orde zonder Stalins welwillende goedkeuring niet tot
stand zou kunnen komen.
De Russen maakten van hwn nieuweeen bolsjewistische heilstaat, en in de
„Christientje" door Annie Wester
man, Uitgeverij De Tijd, Amsterdam.
£oals bekend is hebben verscheidene
Amerikaanse senatoren zich tijdens een
bezoek aan Belgrado met een vrnzoek
tot Tito gewend, waarin bij het Joegosla
vische staatshoofd werd aangedrongen op
de vrijlating van mgr Stepinac. Tito ant
woordde hun echter, dat hij zulks niet
kon doen zonder zich het ongenoegen der
Serviërs op de hals te halen. Hierom
trent verneemt het KNP thans van de
z(jde der Joegoslavische Orthodoxe clerus,
tat Tito begin September van de Ortho-
ioxe patriarch van Servië heeft geëist,
lat deze tegen een eventuele vrijlating
/an mgr Stepinac zou protesteren. Op
leze wijze zou Tlto zich tegenover d
\merikaanse senatoren hebben kunnen
leAlï antwoord op de vele protesten,
voornamelijk uit de Verenigde Staten
'orklaren de officiële ïnstanJes van het
T'itn-bewind in de buitenlandse propagan-
la-dienst, dat de gezondheidstoestand van
«gr Stepinac geruststellend is. "ot sta
ing van deze bewering organiseerde ae
egcring een bezoek van enige Ameri-
aanse „vrienden van de vrede" aan mgr
Stepinac ia da gevangenis Den „vrede#-
posities een dankbaar gebruik, maar laat
ons direct constateren, een niet zeer be
kwaam gebruik. Hun spionnagepogmgen,
reeds tijdens de oorlog met Duitsland
ondernomen, lekten uit, bijvoorbeeld in
Canada. Hun zogenaamde communis
tische propaganda wist niet de psyche
van de Westerling te treffen, met als ge
volg dat de communistische Invloed in
het politieke leven gering bleef. Zeker,
er waren uitzonderingen: in Italië en
Frankrijk "roeiden de communistische
partijen tot grote macht, maar in andere
landen, waar het communistische regiem
werd Ingevoerd, geschiedde dit door een
staatsgreep, uitgevoerd door een brutale,
door Moskou geïnstrueerde minderheid.
We kunnen in zekere zin dankbaar zijn,
dat de oommunistische organisaties zo
slaafs de ins'ructies van Moskou opvolg
den, want daaraan hebben wc het te dan.
ken, dat overal het volk in grote meerder
heid zich afwendde ven een oosterse
mentaliteit, die voor ons een lang over
wonnen en bfjna praehistorisch karakter
heeft.
Het is gelukkig, dat de mannen van
Stalin wel dit échec constateerden, maar
de oorzaak ervan niet konden doorgron
den. Ze schreven de mislukking toe aan de
onbekwaamheid van hun zetbazen, die ze
dan ook prompt wegzuiverden, en ver
vingen door mensen, die wel grotere
trouw aan de partijlijn aan de dag leg
den, maar die dan ook nog minder de
mentaliteit van de menigte konden be-
vrienden" gaven dan ook na hun bezoek
als hun mening te kennen, dat z(j de ge
zondheid van de aartsbisschop van Zag
reb zeer goed vonden. Hun verklaring is
echter niet betrouwbaar, omdat zij met
de Tito-regering sympaüiiseren. Boven
dien waren zij als leek niet in staat een
gefundeerd oordeel te geven.
Berichten van deskundige en betrouw
bare zijde spreken immers een andere
taal, namelijk dat mgr Stepinac ziek is.
Het zou daarom zeer wenselijk zijn, wan
neer de Joegoslavische regering aan een
internationale en objectieve commissie
van artsen zou toestaan mgr Stepinac
grondig te onderzoeken.
Over het verblijf van mgr Stepinac
heeft de Joegoslavische regering reeds
verschillende elkaar tegensprekende be
richten de wereld ingezonden. Dan weer
heet het, dat mgr. Stepinac voor herstel
aan zee verblijft, dan weer wordt het ge
rucht verspreid, dat hij te Triëst is ge
zien op doorreis naar Italië.
Deze berichten ebben echter geen an.
der doel don de openbare mening, die
zich steeds met het lot van mgr Stepinac
bezighoudt, te misleiden. Het is ech-
ter een feit, dat mgr Stepinac nog steeds invloeden. Er zijn dan ook in het Westen
ja de gevangenis vertoeft, .maar heel weinig mensen die geloven in
satellietstaten zijn er thans beslist minder
overtuigde communisten dan vijf jaar ge
leden.
Communistisch gevaar
niet verminderd
Ondanks deze propagandistische mis
lukking is echter het communistische
gevaar niet veel verminderd. Pe man
nen in Moskou hebben namelijk ont
dekt, dat waar hun eigen propaganda
tekort Is geschoten hun prestige enorm
verhoogd is door de bestrijdingsmetho-
des van hun felste tegenstanders Nadat
de bestrijders van het bolsjewisme ja
renlang gewezen hadden op het com.
munistische gevaar, op het bolsjewis
tische spionnagesysteem, op de talrijk
heid der Russische legers, op de geraf-
fineerd-barbaarse methodes der NKVD,
ontdekten de Russen tot hun verv/on-
dering en genoegen, dat hierdoor een
mentaliteit werd aangekweekt, die hun
ter gelegenertijd wonderwel te pas kon
komen. Ze gingen bewust die menta
liteit versterken, door geruchten en be
richten te verspreiden, te laten uitlek
ken, die moesten bewijzen, hoe opper-
machtig hun terreurapparaat wel was.
hoe sterk hun krijgsmacht, en hoe zor-
geloos-dom de westelijke mogendheden
waren.
Er ontstond in West-Europa een cate
gorie van mensen, die men zov kunnen
betitelen als „herverzekeraars", mensen
dus, die ernstig rekening hielden met een
bolsjewisering van hun land. Men vindt
z« in alle landen en U, alle partijen, onder
gelovigen en met-gelovigen, en we hoe
ven ons niet te ontveinzen, dat ook onder
ons, katholieken, dergelijke mensen wor
den aangetroffen.
Nu is het, bij het constateren van der
gelijke pijnlijke feiten steeds prettig,
wanneer men ter adstructie kan wijzen
op de buurman, en het eigen huis buiten
geding kan houden. In Duitsland, ook
en vooral in West-Duitsland, zijn deze
herverzekeraars legio.
Zoals Hitier zijn geldmiddelen verkreeg
van de zware industrie, zijn er nu weer
Duitse industriëlen, die communistische
mantelorganisaties, als het dan al niet de
KPD zelf is, financieel steunen.
Toen voor enige tijd in een Westduitse
industriestad een collecte werd gehouden
voor een of ander doel, dat de KPD erg
dierbaar is, gaven de voor het merendeel
kttholieke zakenlui milde giften: men
had hun namelijk langs de weg van ge
ruchten duidelijk gemaakt, dat deze mild
heid hun binnenkort aangerekend zou
worden, wanneer de oorlog zou uitbre
ken, en de Russen, zoals algemeen be
kend geacht moest worden, binnen 24 uur
aan de Rijn zouden zijn.
Dat een oplichter goede zaken kon
doen met portretten van Stalin die de be
zitters zouden beschermen bij een Rus
sische bezetting, spreekt wel boekdelen.
Een bestuurslid van dc Katholieke Actie
in een grote stad in West-Duitsland be
klaagde zich tegenover mij over het feit,
dat h(j zo moeilijk medewerkers vond,
„omdat de mensen zich tegenover de
communisten niet willen exponeren".
Uitgesproken, actieve anti-communis
ten verliezen hun vrienden, en ontvangen
van weimenende medeburgers de raad,
een beetje voorzichtig te zijn „Want wat
heb je eraan. Ais de Russen willen, zijn,
ze morgen toch de baas' Het incident in
Korea werd, toen het de Noordelijken
naar den vleze ging, voorzien van fluis-
tercommentaar: „Dit is de generale repe
titie voor West-Europa". Het bekende
wijsje Maria de Bahia kreeg nieuwe woor
den: „Korea, oh, Korea, der Krieg kommt
immer naher"
Gebruikmakend van de kortzichtige en
sensationele bestrijdingsmethodes der
anti-bolsjewisten, hebben de Russen on-
telbaren in het Westen gebracht in een
„gelaten paniekstemming", hun vertrou
wen op de kracht der democratische we
reld totaal ondermijnd.
Dit defaitisme maakt een actieve
afweer, een mobilisatie van alle Westerse
krachten vrijwel onmogelijk.
En dat is bet succes der Sovjetpropa
ganda, een succes dat ruimschoots op kan
wegen tegen het échec der communisti
sche parti politiek. Deze colonne der pal
sleven en defaitlsten is gevaarlijker dan
welke spionnage-organisatie, gevaarlfker
dan elke vijfde colonne, omdat ze weer
stand pnmogelijk dreigt te maken. En bet
is treurig te moeten constateren, dat dit
gevaar is ontstaan, door bet optreden der
felite verdedigen van het Westen.
