Op zoek naar een Nederlandse
Assepoester
Nieuwe film van Luigi Zampa
Modepraatje
Maaltijden, die stevig in de maag
liggen
Ons
Het gouden waagstuk
r
N
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
J
Een menu voor
December
DAMPO-PASTILLES
Door JS, FLE TCHER
«et,
ZATERDAG 2 DECEMBER 1950
PAGINA 4
NIEUWE STUNT VAN DE
FiUMRECLAME
„MOEDER AUGUSTIN A"
Warm japonnetje voor koude dagen
RECEPTEN VOOR 4 PERSONEN
Bij het eerste Hmhai»
»avoorkomen erger
J'-an Simnious moet voor haaf ver-
loviii^sring f 30.000.- aankoqp-
Ijelasüng en invoerrechten betalen
Het bi;tic een jaar geleden, dat
we melding maakten aan een plein om
ens land miH een „Mhs Holland" U
verrijken. De commentaren, die dit plan
uitlokte in de Nederlandse pers. waren
lang niet mals en deze als reclame-
stunt" i;ogr ven film bedoelde verkiezing
is gedeeltelijk als gevolg daarvan, alles
behalve een succes geworden.
Maar agenten van filmmaatschappijen
zijn niet voor één gat te vangen, als het
or om gaat een film de gewenste publi
citeit t« bezorgen. Nederland, aldus heb
ben deze listige heren zonder twijfel ge-
redeneerd, lg te degelijk en vooral te
nuchter om iets te voelen voor het taxeren
van juffrouwen op haar lichamelijke en
uiterlijke kwaliteiten, zoals dat met geiten
of varkeng pleegt te gebeuren. Laten we 't
daarom nu maar eens over een andere
boeg gooien en een prijs toekennen aan
een meisje met andere dan uitsluitend
lichamelijke eigenschappen.
Het resultaat van deze redenering Is
geweest, dat men nu al» reclamestunt
voor Walt Disney's tekenfilm „Assepoes
ter" op zoek gaat naar een Nederlandse
Assepoester, wie de onvergankelijke eer
te beurt zal vallen om in Amsterdam een
Assepoester-dag te mogen meevieren, sa
men met twee andere meisjes, dig als
haar „hofdames" zullen fungeren.
„Wij zoeken", aldus vertelt ons_de Ne
derlandse persdienst van de RKÖ-Studio s
in Hollywood, „een Nederlandse Assepoes
ter, het meisje met het gouden hart. z,y
is het. meisje, dat zich altijd bekommert
om haar vrienden, als xii ziek zijn. zu is
het meisje, dat oudere dames.of heren
op straat Helpt. Wellicht was zu ook het
meisje, dat zo bescheiden een srote rot
in bet verzet heeft gespeeld, of het meisje,
dat voor haar vader en moeder zorgt, 01
dat een kind het leven redde".
Die Assepoester wordt op de dag van
de premiere der film in Amsterdam „ga.
kroond". Woont ze buiten Amsterdam
hoogst onwaarschijnlijk, maar 39 kunt
nooit weten! dan wordt ze van het
station gehaald met een koets, waarvoor
zet paaiden Jdjn gespannen. Na te gast
t«- zijngew«As+ in een beroemd Amst
dams eet:
■J,
stad, waarna ze van een goedgeefse firma
een baljurk, een avondtasje en avond-
suhoentjes krijgt Dan gaat het naar een
bekend hotel, waar haar een diner wordt
aangeboden en vervolgens, naar de gala-
première in het Tuschinski-theater, waar
ze een gouden polshorloge „met geheel
gouden armband" krijgt, een fles parfum
en een silveren kapstel met inscriptie ge
schenk van een damesweekblad. Tenslotte
wordt aan het eind van de „Assepoester-
dag" een „Assepoester-bai" gegeven,
waarna zij, indien niet in Amsterdam
woonachtig, voor de nacht de gast zal zijn
van hat hotel waar ze heeft gedineerd.
Iedereen kan een Assepoester-candidate
stellen. Men hoeft niets anders te doen dan
de naam van het meisje per brief aan een
bepaald adres te zenden en daarbij zo
beknopt mogelijk de goede daden, die ze
beeft verricht, te vermelden. Een jury
onder voorzitterschap van een advocaat
advocaten staan nu eenmaal voor niets
zal uit de candidaten drie meisjes
kiezen, die als Nederlandse Assepoester en
haar beide hofdames zullen fungeren.
Dat riet er allemaal prachtig uit. maar.
Natuurlijk is er een maar. De organisa-
Gina Lollobrigida met Eduardo de
Filippo alt Don Andrea in lampa's
film „Moeder Augustina"
toren van deze „prijsvraag", of „wedstrijd"
hebben een voorwaarde gesteld, waaruit
blijkt, dat ze toch niet zo heel veel be-
grip hebben van die Nederlandse aege-
rijkheid en nuchterheid. Ze hebben name-
lijk bepaald, dat de meisjes, die voor een
uitverkiezing in aanmerking komen, tus
sen de 14 en 19 jaar oud moeten zijn.
En nu kunnen we ons levendig voor
stellen, dat alle degelijke en nuchtere Ne
derlandse huismoeders dolblij zullen zijn,
als haar dochter van 14 of 15 jaar wordt
uitverkoren, om in een door zes paarden
getrokken koets door Amsterdam tie rijden
in een baljurk te worden gestoken, vol-
"cstopt te worden met luxe cadeaux en de
oningin te zijn van een „Assepoester-bal"
om tot slot de nacht door te brengen in
een Amsterdams hotel, hoe bekend dat
ook moge zijn. Ieder ziet immers onmid
dellijk in, dat een dergelijke ervaring
voor een meisje van 14 of 15 jaar van
onschatbare opvoedkundige waarde is.
In onze kennissenkring hebben we trou
wens een meisje dat voor de Assepoester-
rol eenvoudig geknipt is. Het lieve kind
is nu 14 jaar en haar vrienden kunnen
haar geen groter genoegen doen dan ziek
te worden, zodat zij zich voortdurend om
hen kan bekommeren. Op straat draagt
ze onophoudelijk reticuultjes van oudere
dames en pakjes van oude heren. Ze on
derhoudt haar vader en moeder, verzorgt
haar broertjes en zusjes en neemt alleen
op Zondagen vrfj om andere kinderen het
leven te redden.. En in 1943 heeft ze met
haar eigen poezelige handjes een Gestapo-
verrader geworgd, twee spoorbruggen met
dynamiet opgeblazen en
voor de L.K.P.-leden in,
bescheidenheid natuur;
ker en melk.
IVie zich aan een ander spiegelt, spie
gelt zich zacht. Nederlanders, die mochten
menen, dat de heer Lleftinck alle records
slaat, als het gaat om het innen van be
lastingpenningen, kunnen wellicht een
rij het schrale troost putten uit de
mededeling van de Engelse filmster Jean
Simmons, dat ze de f 30 000 aankoopbelas
ting en invoerrechten niet kan betalen,
die de Britse douane wil hebben voor de
verlovingsring, welke ze van Stewart
Granger in Hollywood heeft gekregen. „De
douane kan de ring voor myn part hou
den tot ik Engeland weer verlaat", ver
klaarde zij. „Jammer, want ik had hem
graag aan mijn moeder en mijn kennissen
laten zien".
Jean Simmons ,die tijden» de Kerst-
vacantie in Hollywood met Stewart
Granger zal trouwen, heeft nu nog één
hoop. Als ze nóg een jaar. of achttien
maanden in de Verenigde Staten door.
brengt, bestaat de mogelijkheid, dat
do Britse douane haar ring zonder be
taling vrijgeeft. Hij zou dan worden be
schouwd als een deel van haar persoon
lijke bezittingen.
Een klein rekensommetje: een bedrag
van 30.000 aan aankoopbelasting en
invoerrechten op de ring betekent, dat
Stewart Granger in Amerika het bagatel
van ongeveer 15.000 voor de ring heeft
betaald.
De Oliviers, Sir Laurence en zijn
vrouw Vivien Leigh, zijn van Hollywood
op weg naar Engeland. Om er zeker van
te. zijn. dat ze met rust worden gelaten,
maken ze de reis met een vrachtboot,
die via het Panama-kanaal vaart en die
drie weken over de tocht doet. Als ze
in Londen zijn, zullen ze wel zion, wat
ze verder gaan doen. Ze zouden graag
samen het verhaat van Antonius en
Cleopatra verfilmen. Eerst wil Olivier
echter in een moderne filmcomedie op
treden. „Ik schijn vereenzelvigd te wor
den met de klassieke" aldus fjlr Lau
rence. „Maar dat is voor geen van ons
beiden goed. Ik geloof, dat het beter ls,
om afscheid van elkaar te nemen, nu
we nog vrienden zijn".
Hollywood heeft gen poosje met, het
plan rondgelopen om ..Les Mains Sales",
het bekende politieke stuk van Sartre,
te verfilmen. Nu dit plan weer van de
baan ls, heeft de Franse regisseur, Fer-
nand Rivers, het voornemen te kennen
gegeven, een filmversie van dit stuk
te maken- Michel Simon zal de rol spe
len van Hoederer, die op het toneel in
Frankrijk werd vertolkt door André
Lusuet an in Amerika door Charles
Boyer.
Voorts heeft de regisseur Pagliero aan
gekondigd. dat hij voornemens ia, „Huis
Clos", «veneens van Sartre, te verfil
men. Gaby Sylvia zal de rol spelen, die
ze ook op het toneel heeft vertolkt
Pierre Braacour zal Michel V ito ld ver
vangen en Anna Magnani krijgt de rol
van Tania Balachova.
Jane Wyman, die naam heeft gemaakt
met haar bewonderenswaardige spel In
de film ..Johnny Belinda", krijgt de
vrouwelijke hoofdrol te spelen in de
volgende film van Frank Capra „Here
comes the groom". In deze film zal
Jane Wyman voor het eerst spelen met
de populaire acteur en zanger Bing
Crosby. Bing Crosby heeft onlangs, even
eens onder regie van Frank Capra, de
hoofdrol gespeeld in de fiim Riding
High" met Coleen Gray en Charles
Bickford.
Gina Lollobrigida, die reeds ver
scheidene malerr in films van de Ita
liaanse regisseur Zampa. o.a. in „Moe
der Augustina". een hoofdrol heeft ge
speeld .gaat naar Hollywood. Binnen
kort vertrekt ze naar Califomië, waar
ze zai optreden in een fiim, waarin
Humphrey Bogart haar tegenspeler zal
zijn.
Leopold Lindtberg, regisseur van ,,De
Laatste Kans" en „Marie Louise", is
momenteel in Wenen bazig met de ver
vaardiging van een film over de lot
gevallen van een vrouw, die uit een
kamp voor heemlozen ontsnapt. Haar
tegenspelers in deze film zullen zijn de
Fransman Dinan, de Engelsman Mi
chael Medwin* de Amerikaan Ralph
Meeker en een acteur van Russische af
komst: Yadine.
yis»'
in...
De Italiaan Pietro Gcrmi, die o.a. de
films „Verloren Jeugd" en „In naam der
wet" heeft gemaakt, werkt thans aan
,De weg der Hoop", welke deels op een
hoge Alpenspits, deels in een diepe Sici-
liaansa zwavelmijn speelt. Een film met
hoogte, en dieptepunten dus.
Zo ais te verwachten was na het sue-
ces. dat de filmklucht ..Francis" heeft
gehad, bereiden de Amerikanen een
hele serie films veor .wzarin sprekende
viervoeters zullen optreden- De eerste
in de rij is „Rhubarbewaarin de ti
telrol wordt gespeeld dom een kat.
Moeder Augustina", een nieuwe
Gina Lollobrigida en Carlo Romano in
film van de Italiaanse regisseur Luigi Zampa
Met veel fantasie en een scherp oog
voor het detail in beeld gebracht
„Moeder Augustina", een nieuwe film
van Luigi Zampa, die ons bekoorde met
„L'Onprevole Angelica" en ons verrukte
met „Vivere in Pace", komt het meest
nabji aan eerstgenoemde film. Ook hier
een eenvoudig uit het hedendaagse leven
gegrepen gegeven, dat in beeld is gebracht
met warme menselijkheid, bewonderens
waardige eerlijkheid en vooral een humor,
die de neiging tot theatrale sentimentali
teit, welke de Italiaan Zampa soms in
onze Nederlandse ogen vertoont, neutra
liseert.
Hoewel „Moeder Augustina" de eepheid
Jane Wyman f,Johnny Belinda")
sal in „Here comes the groom", een
nieuwe film van Frank Capra, Bing
Crosby tot tegenspeler hebben.
Hoewel er tot nu toe -nog niet veel kou-de dagen
geweest zijn, is het toch prettig, als wij voor de nog
te verwachten dagen een warm japonnetje in de kast
hebben.
Dit model is van een ruitje gemaakt, bijzonder
aardig, maar ook van .effen stof vervaardigd, is het
heel geschikt.
Dc rog van deze japon is geheel .glad en heeft in
de taille twee coupenaadjes.
In d« rok is er voormidden een plooi, de steekzak
loopt van voormidden schuin naar de zijkant en ein
digt daar in een naad, waar ook nog een plooi onder
valt. De zak is met een klep afgewerkt. Het lijfje
heeft van voren een overslag en wordt met drie of
vier Jcnopen gesloten. De leuke opstaande kraag kan
naar eigen verkiezing hoog of lager gesloten worden.
Jn de taille zijn aan weerskanten twee coupenaadjes
aangebracht. De 3.'* mouw is met een manchet gegar
neerd.
Voor dit model is 2,30 tot 2.50 Mtr. stof van 130 c.M.
breed nodig, en het patroon is verkrijgbaar in maat
40 - 42 - 44 - 48 - 50 f 0.75.
van scenario en stijl mist, welke „Vivere
in Pace" tot een der beste voortbrengse
len maakte van het na-oorlogsc naturalis
me in de Italiaanse film de Italianen
zelf spreken van „verisme" past zij
zich toch uitstekend aan bij een reeks
werken, die In „Kleine mensen op de gro
te weg", „Vier stappen in de wolken" en
vooral „Fietsendieven" hun hoogtepunt
vonden.
Zampa's in 1948 gemaakte film speelt in
het na-ooriogse Italië, dat door de laatste
Amerikaanse troepen wordt verlaten.
Twee meisjes, Augustina en Australia,
moeten op last van de overheid naar hun
geboortedorp terugkeren. Augustina heeft
het geld, dat haar vriendschap met de
Amerikaanse soldaten heeft opgeleverd,
gespaard om later een boerderijtje je kun
nen kopen en verder een eerzaam leven te
leiden. Dil geid, een zeer aanzienlijk be
drag, heeft zij in bewaring gegeven aan
de pastoor van haar dorp. Maar als de
twee meisjes daar aankomen, blijkt de
opvolger van de inmiddels everleden pes
toor het geld te hebben gebruikt om er
een kindertehuis mee op te richten.
Augustina wordt door hem als de rijke
weldoenster ontvangen ej» als „Moeder
Augustina' aan de dankbare kleinen voor
gesteld. Zij heeft aanvankelijk het hart
niet. de waarheid te onthullen. Als ze
eindelijk al haar moed heeft verzameld.
hebben de gebeurtenissen intussen een
onverwachte tragische wending genomen
en „Moeder" Augustina vertrekt even arm
I als ze is gekomen, maar in de zekerheid,
dat een groter geluk haar wacht dan geld
haar kan geven.
Zampa heeft dit simpele verhaal van
kleine, zondige mensen, die, ondanks zich
zelf, en ju(st in en door hun zwakheid
groot kunnen zijn, omdat zij zicb niet an
ders durven gedragen dan overeenkomstig
de opinie, die anderen zi-h van hen heb
ben gevormd, met veel fantasie en een
scherp oog voor het detail in beeld ge
bracht. Hoe voortreffelijk weet hij bet
vertrek te typeren van de laatste Ameri
kaanse troepen, die een schare kauw-
gummi kauwende Italiaanse vrouwen en
meisjes achterlaten. Hoe meesterlijk obser
veert hij de lunch in het kleine dorpje,
tijdens welke kapitaal, arbeid en gemeente
om strijd de rijke weldoenster voor zich
pogen op te eisen.
Onder zijn regie zijn Gina Lollobrigida
als Augustina en Yvonne Filippo als Don
Andrea en voor Carlo Romano al» da
commissaris van politie, mensen gewor
den, die wij kennen en begrijpen, omdat
we ze dagelijks in onze omgeving ontmoe
ten, of omdat we iets van onszelf in hen
terugvinden.
Een sympathieke, goed gemaakte, hoe
wel niet in alle opzichten evenwichtige
film, een gegeven dat uiteraard enig on
derscheidingsvermogen en dus voorbehoud
voor personen boven 18 jaar vraagt.
F-
Plak aan de ADRESZljDE van een briefkaart naast en behalve de FRAN
KEERZEGEL het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zendt deze
aan:
ATELIER CROON - BEATRIJSSTRAAT 4 - ROTTERDAM
Schrijf aan de andere zijde, duidelijk, naam - adres - Woonplaats - nummer
(staat onder de afbeelding) en maat van het gewenste model.
Plak nooit meer dan f 1.— op een briefkaart, want wat meer geplakt wordt
is waardeloos.
De patronen kunnen ook per giro worden besteld en betaald, n.l. op giro
nummer 2 1 12 9 1 eveneens ten name van Atelier Croon te Rotterdam.
=11=
Wintermenu's bij dat woord denken
wij dadelijk aan gerechten zoals erwten-
of bonensoep en stamppotten van kool of
andere groenten; maaltijden, die stevig
in de maag liggen en ons verwarmen in
dit gure seizoen.
Wat echter de voordelen van deze echte
Hollandse winterkost ook zijn, wi) moeten
daarbij wel oppassen voor het nadeel der
eentonigheid. Eentonigheid en eenzijdig
heid in de maaitijden verminderen niet
alleen de eetlust, maar doen ons ook te
kort aan verschillende belangrijke voe
dingsstoffen.
Eet men b.v. te vaak stamppot, dan is
er kans op vitamine C-tekort. Door het
stampen Immers komt er lucht in het eten,
waardoor het vitamine C uit aardappelen
en groente vernietigd wordt.
Pauivruchtén zijn een uitstekend voe
dingsmiddel, mits ze samen met aardap
pelen worden gegeten en men er ook
groente af fruit bij geeft; zo kunnen zij
vlees vervangen.
Hier volgt een voorbeeld van een week-
menu voor December dat niet eentonig is
en daarbij hebben wij bieten, prei, ge
stoofde knolselderij, spruitjes, koolraap,
andijvie en schorseneren nog niet eens
genoemd!
Zondag: tomatensoep met rijst
aardappelen, vlees, witlof (custardvla
met rozijntjes).
Maandag: aardappelen, hèché, rode kooi
(havermoutpap).
Dinsdag: aardappelen, gekookte vis,
tomatensaus, gestoofde uien.
Woensdag: vissoep macaroni met ge
haktballetjes en kool.
Donderdag: aardappelen rookworst,
zuurkool.
Vrijdag: aardappelen, erwten (voor 3
dagen koken)wortelen, botersaus (kar-
nemelksepap).
Zaterdag: erwtensoep gortgrutten
met stroop.
Gestoofde uien
kg uiep. zout. dl (314 eetlepel)
azijn, peper, bloem of aardappelmeel, een
klontje boter of margarine.
De uien scnoonmaken en alle taaie vlie
zen verwijderen. Grote uien doorsnijden.
Ze opzetten met zeer weinig water en een
klontje boter of margarine, peper en zout.
Dc uien in plm. U uur gaar koken.. Dan
de azijn toevoegen en het vocht binden mat
wat aangemengde bloem of aardappelmeel.
Schotel van macaronigehakt en
kool
300 g macaroni, zout, 250 g gehakt, oud
brood, (peper), zout, iets melk, nootmus-
caat, 1 kg witte kool, boter, margarine of
vet. zout, iet» bloem-
De macaroni gaar koken in ruim water
met zout. Het gehakt aanmaken met ge
weekt oud brood, melk, zout, (pepér), en
nootmuscaat en er kleine balletjes van
draaien (zoals voor soep of iets groter).
Deze even door bloem schudden en in de
koekepan in boter of margarine in 10
minuten bruin en gaar bakken. De kool
fijnsnijdèn er. gaar smoren in dc jus,
waarin het gehakt ia gebakken.
De macaroni, de kool met het kooknat
en het gehakt door elkaar mengen eh
goed doorwarmen. Heeft men een oven,
dan kan men het gerecht in een schoteltje
Overdoen, met paneermeel bestrooien en
er hier en daar een klontje boter of mar
garine op leggen. In plm. 20 minuten een
korstje op net schoteltje laten komen.
Advertentie.
ROM A Mt I.J VOEGSEL 1
KORTE INHOUD VAN HET
VOORAFGAANDE
Laurence Workman, een jong ingenieur,
wil de belangrijks uitvinding, die hij
heeft gedaan op het gebied van vlieg
tuigmotoren, verkopen aan de Engelse
regering. Twee samenzweerders, John
Bedford en „abé" Bremond, die zelf
profijt van de uitvinding willen hebben,
weten hem echter enige tekeningen be
treffende de vinding te ontstelen. Paul
Sabatier, een Frans geleerde, wie zij do
tekeningen ter bestudering hebben aan
geboden, slaagt er in het geheim te ont
dekken. Hij zal fe zijn laboratorium in
Frankrijk proberen net door Laurence
bedoeldp vliegtuig te maken. Laurence
zelf intussen heeft zich laten overhalen
in dienst te treden bij de fa. Armadale
waar John Bedford, die bij deze firma
fee! in de melk te brokkelen heeft, een
oo^je op hery kan houden. In de fabriek
krijgt Laurence een weideplaats, waar hij
zich aan de uitwerking van zijn uitvin
ding kan gaan wijden. Ten huize van
Bedford ontmoet Laurence Herman
Groot," zijn vroegere mecanicien, dié ook
m het complot betrokken blijkt te zijn
12).
Wanneer Bedford op dat ogenblik ge
noodzaakt was geweest een verklaring te
geven, zou daardoor misschien tussen die
twee mannen een muur opgeworpen zijn,
welke Laurence heel veel onaangenaam
heden had kuynen besparen
Maar op dat ogenblik was er in die ka
mer een man, die veel sluwer en scherper
van verstand was, dan John Bedford.
Ondanks zijn onbenullig, kinderlijk on
schuldig uiterlijk was Herman Groot zó
geslepen ais een vos. Hij had onder de
hoede van Francis Armadale een goede
leerschool doorlopen- Armadale had ont
dekt. dat Groot een man was, die met een
onbewogen gelaat en een onschuldige
uitdrukking in zijn ogen, zijn oren wijd
open zette én wie niets ontging. Eu toen
hij, als directeur van Laurence Workman
vernomen had, dat deze bezig was met het
uitwerken van een uitvinding, waarmee
een groot fortuin te verdienen zou zijn,
had 'hij de jonge ingenieur aangeraden,
Greot als helper te nemen met de zeker
heid, dat Groot niets zou ontgrau en dat
hij van alles getrouw verslag zou uitbren
gen. En zó had Groot geleerd, zijn oren en
ogan open to zetten en waakzaam te zijn
als een Roodhuid. Groot was onmiddel-
Uik op zijn hoede. Zodra hli de kamer
biiïtu-ob.Ki, drong het tot hem- door, dat
John Bedford blijkbaar piet verwittigd
was van zyn komst. In d$t geval zou hij
er wel voor gezorgd hébben, dat Laurence
Workman niet bij hem was. Hij zag aan
Bedford, dat deze niet in staat was, een
aannemelijke verklaring te geven. Goed,
dan zou Groot het zelf moeten 4osn- Én
daar hij zijn brein even dé tijd moest
geven, een plan te ontwerpen, bleef hij
onverstoorbaar bij de ingang van de deur
staan, na een buiging gemaakt te hebben
voor zijn patroon en John Bedford.
Maar Groot! riep Laurence uit.
Hoe kom. jij hier?
Groot keek heel onschuldig.
Ik wilde mijnheer Bedford even
spreken, antwoordde hij.
Ik ben John Bedford, antwoordde
deze. Ga zitten.
Groot ging dicht by de deur op een
stoel zitten en draaide zijn hoed in zijn
handen rond.
Maar waarom ben je met direct naar
mij toegekomen? Ik heb jo het adres toch
opgegeven.
Dat adres heb ik verloren, mijnheer
WQrkn^an. In de trein haalde ik w^t pa-
pieren uit ml]u zak en toen vloog het
telegram hot raampje uit. Toen ik esp uur
geleden in Londen aankwam, Wlst ik niet,
hoe lk u zou moeten vinden- Toen viel
het mij in, dat mijnheer Bedford het mis-
schien wel zou wéten. Mynheer Bedford,
u is een paar maai lil Belgrado geweest
en ik had t>w naam onthouden. Ik zocul
toen uw adres op inhat adresboek en
kwam hierheen.
Dat was heel verstandig van je,
antwoordde Bedford, die de ma" bewon
derde om die heel aannemelyke leugen.
Hier. drink een glas wyn. Je zult wel
mos zijn van de reis.
Groot nam het glas wijn met een bui
ging aan en zag John Bedford scherp in
hst Höli33t
Die man wil me alleen spreken,
dacht Bedford. Hy heeft natuurrijk een
boodschap meegebracht van Armadale.
F.n hardop zei hy:
Heeft u al kamers besproken voor
Groot, mijn heer Workman?
Ja. antwoordde Laurence- lk heb
een paar kamers vobr'henj gehuurd, dicht
bij de mijne. En nu Groot gearriveerd is,
wilt u me wei excuseren. Ik zou hem
«raag meenemen. Wij moeten morgen
vroeg aan hét werk. Groot.
Groot nam een slok wi.in en knikte Die
hem niet kende, zou gedacht hebben, dat
hij heel erg zuinig op zijn woorden waa,
Hij vulde zijn glas nog eens op aandrin
gen van Bedford en keek met zijn grote,
onschuldige, blauwe ogen naar de schil,
derijen aan de wand.
Handige kerel! dacht Bedford Ver
duiveld handig!
En toen kreeg hij ean idee. Hy had ga-
zien, dat Laurence niets liever"wil^e. dan
vertrekken, terwijl Groot verlangend
seheen hem. Bedford, iats te verteilen.
-r Èeg, workman, zei "hli, "Je mér
canicien zo even 'pas gearriveerd is, zgl
hy wel honger Hebben. Je hebt zeker nog
niet gegeten, hë?
Groot begreep hem.
Neen, mijnheer-
Dan zal ik je wat laten brengen,
ïtwohrdde Bedford en drukte "óp één
bol. En terwijl Groot wat gebruikt, zal
lk u die diagrammen laten zien, waar ik 'u
over gesproken heb. Ga maar even mee
naar mijn werkkamer, mijniieer Work
man.
Hoe ongeduldig Laurence ook was om
Groot mee te nemen naaf zijn' kamér» en
daar met hem te bespreken wal er de
volgende dag gedaan zóu moéten worden,
stelde hij toen maehtig 'veel belang in
alles, wat met zijn beroep in verband
stond. Hij volgde Bedford naar 'diens
werkkamer en Was weldra geheel verdiént
in de. beschouwing van een portefeuille
met wonderlijke tekeningen en diagram
men.
John Bedford bleef enige tijd geduldig
naast hem staan, hem wijzend op allerlei
bijzonderheden, maar op een gegeven
ogenblik zei hy:
Ik zal eens even naar Groot gaan
kijken. De arme kerel zal wel honger
hebben en voelt zich natuurlijk vreselyk
verlegen in zo'n vreemde omgeving.
Dgi j, zeer vriendelijk van u, ant.
woofdde Laurence, dia het bestaan van
Groot op dat ogenblik geheel vergeten
Bedford vond zijn vreemde gast aan
tafel, waar hij évën smakelijk dé kost
bare gerechten verwerkte, welke hem
waren voorgezet, als hij dat enige dagen
geleden gedaan had met zijn brood en
worst. Bedford sloot de deur voorzichtig
achter zich eh kwam dicht voor Gróót
staan.
Heb je een boodschap voor me, van
Francis Armadale? vroeg hij fluisterend.
Groot knikte, omdat hij' zijn mond vol
had.
-- Ja- ik moest hierheen komen, zodra
ik in Londen was gearriveerd' en voort
aan aan u"verslag Uitbrengen.,
Goed, houd je ogen open, maar kom
hier nooit weer heen- Men mag je hiér
niet zien. gegrepen?
Groot knikte.
Uitstekend. Ik houd van mannen, die
weinig zeggen en veel denken.
Hij liep naar een kastje en haalde daar
een kaartje uit. waar Hij met inkt iets op
aehreéf.
Hier. Café Victanne, Soho. Daar
moet je Zondagavond om zeven uur op
me wachten.
Groot stond Van zijn stoel op, bestu
deerde het kaartje geruime tijd, scheurde
het dan in stukken en wierp het in het
haardvuur.
Waarom doe je dat? vroeg John.
Uw handschrift stond er op. Ik
draag nooit handschriften bij me. Dat Is
te gevaarlijk. Het adres zal ik onthouden.
Bedford knikte bewonderend. Groot
scheen inderdaad een heel bruikbaar
wèrktuig.
Hy keerde nu weldra naar Laurence
terug.
Die Groot schijnt een handige kerel
te zijn, zei hij tot Laurence, die juist de
tekeningen had terzyde gelegd.
Groot is een man vau weinig woor
den en langzaam in zijn denken, maar
overigens buitengewoon betrouwbaar. Hij
heeft me altijd uitstekend geholpen. Bn
nu zal ik hem maar meenemen, mijnheer
Bedford, als u er niets op tegen heeft. Ik
ben erg verlangand, om morgen aan het
werk te gaap.
Je schynt Heel veel werklust te
hebben.
Ik heb eigenlijk al veel te veel tijd
verloren laten gaan.
Vijf minuten later waren Groot en
Laurence vertrokken en bleef Bedford
alleen In zijn kamer. Na enige tijd in
gepeins voor zich uit te hebhen gestaard,
bediende hij zich van een whisky soda
en belde zijn bediende.
Ik ga nog éven uit, Shepheard, ver
telde hij hem. - Misschien kom ik wel
laat thuis cn misschien helemaal niet. Je
laat alles maar, zoals Het is, tot ik thuis
kom.
Shepheard haalde jas en hoed en liet
zijn triêésiér even later uit'. Daarna keer
de hij'haar d? kamer tepug en deed het
zelfde, wat zijn heer zoéven gedaan had:
schonk zich een glas whisky ia, nam
plaats voor de haard en dronk langzaam
zijn glas leeg. Daarna nam hij een sigaar
uil het kistje en stak die aan: Met een
sigaar in de mond en een vol glas whis
ky op da schoorsteenmantel begon hij
de tafel af te ruimen. Het witte kleed
.werd verwisseld voor een donker, waar
op hij een vaas met rode bloemen plaat
ste. Daarna keerde Shepheard weer haar
de haard terug om zijn rug te verwarmen
Die zomeravonden zijn toch maar
kil, Thomas, vertelde hli itièhzull. En
niets is beter, górri'je een beetje te ver
warmen dan één 'góed glas whisky.
Als om zijn eigen woorden te bewij
zen, schonk hij zich nogmaals een glas
vol.
Vandaag niet veel bijzonders ge
beurd, Thomas, ging hij voort. Geen
merkwaardige bezoekers, of het zou die
Groot geweest moeten zijn. Ik zot» we]
eens willen weten, welke rol die man nu
weer spaelf Wat zou ik doen? Nog een
paar uur naar de club gaan of naar een
dancing?
Daar de man geen besluit scheen te
kunnen nemen, liep hij met grote stap
pen heen en weer. Op een g geven ogen
blik viel zijn oog op het vloeiblok op de
lessenaar. Het vloeipapier was wit, en er
stonden in spiegelschrift maar drie woor
den Op.
Dat heb je nu, als je er voor zorgt,
dat er altijd een nieuw vloeiblad op de
lessenaar ligt, mompelde hü, en wipte
met een behendigheid, welke aantoonde
dat hij zulke dingen al eerder gedaan had,
hst vloeiblad uit het bloc en hield het
te|en het licht. De drie woorden, welke
daar in spiegelschrift waren afgedrukt,
werden nu duidelijk leesbaar en hij las:
Café Vlctorine, Zondagavond 7 uur.
Café Victorlno? mompelde Shep
heard- Zondagavond 7 uur. Zo, zo!
Zeker weer een zaakje, waar een luchtje
aan zit. Nu, we zullen zien.
Na nogmaals een glas whisky te heb
ben gedronken, besloot Shepheard m^"
thuis te blijven en schoof één van de ge
makkelijke stoelen voor de haard: Hu
nam eon krant van de tafel en begon te
lezen- Wanneer iemand in staat geweest
zou zijn, over zijn schouder mee té lezen;
zou hli bemerkt hebben, dat Shepheard
maar heel weinig belang stelde m de
grote wereldschokkende gebeurtenissen
Hij las alleen de sportrubriek en zoent
dan naar een of ander artikel, dat voor
hem nog enig belang zqu Hunnen nebben.
Er staat weer niets in de heie krant,
mompelde hij na enige tijd. Geel my
maar
Verder kwam hij niet, want zun oog
viei op een kort bericht; hy slaakte een
lichte kreet van 'schrik; langzaam, met
grote angstogen, las hij hardop:
De gedetineerde Edward Penrose, die
veroordcêld was tot l&nSsCiui igtj
genisstraf, heeft gisteren kans gezien
Uit de Dartmoor-gevangenis te ont
vluchten e» i» nog op vr«« voeten.
Lange tijd bleef Shepheard voor zich
uit staren. Maai* dfn .stond hy inet een
vlugge beweging uit zijn stoel op, greep
zijn glas en goot de mhoud daarvan In
een bloempot., wierp zijn sigaar in het
vuur ging naar zyn eigen kamer, 'schoot
zijn jas aón, zette een hoed op en verliet
evèn later het hiris.
HOOFDSTUK XVII.
Iemand, die Shepheard het huis Had
zien verlaten, m naar Victoria-stréet had
zien lof -n zou nooit op dc gedachte ge
komen ziin, dat die man gebukt ging on
der zorgen, Met ziin keurige, donkere
overjas, ooihoed." glanzende schoenen er
zyn zwarte para,nu.,., maakte hli een
degelijke nette indruk, en niemand zou
geloofd hebben, dat die man' zorgen had
of moeilijke probiemer had' op te tossen
Maar toch stond Shephegid op dat ogen
blik tegenover één van de grootste pro
blemen van zijn gejaeelt leven. In een
stille straat hield hij zijp stapp^u zelfs
even in en bleef besluiteloos met zijn para
pluie staan zwaaien Die' besluiteloosheid
scheen evenwel spoedig le vera, ijnen.
want een 'o-genblik later liep bü met
snelle schreden verder in westelijke rich
ting.
Neen, mompelde hij. Het is
dwaasheid om nog langer te wachten.
Als zij Penrose niet na een paar uur
hebben kunnep arresteren, krijgen ze
hém nooit meer te pakken. Wij noemden
hem niet voor niets „Sluwe Dick". Hei
is heel waarschijnlijk, dat hij op het
ogenblik al in de stad is. En is dat zo,
dan.oef?
De gedachten aar, die mogelijkheid
scheen Stephard een beetje angstig te
maken, want hy versnelde zijn pas en
keek even over zijn schoudier; als vrees
de hij, dut straks iemand hem zou aan
roepen of op de schouder tikken. Toen
hij niemand zag, liep hij weer iets lang
zamer.
En bovendien, ging hij voort, heb
ilc meur dan geno&S van Bedford. Ik
loe mee om iets to veiv.enenmaar
als alles meeloopt, verlies ik alles
rat ik bezit en ga ik als medeplichtige
achter de tralies. Neen. mijn lijd ia ge
komen. Een paar dagen van rust en dan
veranderen Leonie en ik in de heer en
mevrouw Zus-en-Zo, eigenaars van dat
leuke kleine hotel, dat wij op het oog
hebben, Dat is een veel beter vooruit-,
zicht. Veel beter. Ja, ik mag geen tijd
mfcr verloren laten gaan.
Met die gedachten liep Shepheard in
de richting van het Eatonplero. De
schemering begon reeds te vallen, maar
pas toen het helemaal donker geworden
was, bleef hij staan voor een hu- aan
de zuidkant van het grote plein. H(
drukte eerst op de bel en liep dan he.
stenen trapje af, dat naar de keuken
voerde. De deur werd geopend door een
dienstmeisje, wie het aan te ziei was,
dat men haar tijdens haar maaltijd had
gestoord. ZD keek door een kier naar
buiten, maar toe" ze zag, wie het was.
opende zij de deux geheel.
Goede avond, m .nheer Shepheard
Het is zo donker, dat ik u eerst niet
herkende.
Het kan zo donker niet zijn. of 'k
herken de knappe juffrouw Higginson,
antwoorddeShepheard hoffelijk. Eon
lief gezichtje laat, zich niet verbergen
door een dichte duisternis.
Och kom! lachte het meisje. Ik
zou wel eens willen weten wat juffrouw
Leonie daarvan zou zeggen, als zij het
hoorde-
Zij zou zeggen, dat het Heel ver-
standig van mij is om vrouwelijke
schconheid op prijs te stellen, -antwoord
de Shepheard. terwijl hij rijn handschoe
nen uittrok. Maar zou ik haar even
kunnen spreken?
Dat denk ik wel. Itk geloof, dat zij
op hst ogenblik niete om handen heeft,
Misschien dat -«j zit te handwerken in
het boudoir'van juffrouw Delomosne. Ik
zal eens even voor u gaan zien, mijnheer
Shepheard.
Graag. Maar een ogenblikje, lief
kind. Zijn er vanavond geen gasten?
Neen, dat weet ik zeker. Mijnheer
Herbert is al naar zijn kamér gegaan en
juffrouw Délomasné speelt piano in de
saipn.
- Uitstekend. Ga dan juffrouw Leonie
maar evèn voor me roepen. Maar nie
m«n. behoeft het te weten hoor!
-- Dat begriip ik, antwoordde het
musje, dal zicb glimlachend van naa
taak ging kwijten. Die mijnheer' Shep
heard w.at toch een rare, dacht zij, ter
wijl de „raró" zelf'/'-''" vair zijn
ja? en hoed en dhze hy zijn parapluie én
zijn handschoenen op de tafe] jn de ken-
I ken neerlegde. Rustig hleef hij staan
wachten op de komst van zijn verloofde.
Leonie had inderdaad zitten handwer
ken, zoals hef andere m--sje ook reeds
vermoedde, en als een echte Francais»,
die haar tijd nooit in ledigheid door
brengt. bad zij haar handwerkje mee
naar beneden gebracht. I« tegenstelling
met de meeste Franse kamermeisjes, die
buitengewoon lief, aanvallig en koket
zijh, was Leonie één van die struise, fors
gebouwde kleine vrouwen, die m«n in
Parijs kan aantreffen en die in het moei
lijk leven voor hun man een grote steun
zijn.
Kalm en onderzoekend zag zij Shep
heard aan.
Bn, zei ze, vanwaar dit bezoek?
Shepheard keek even naar de deuf en.
antwoordde toen:
Spreek maar Frans, mijn lieve Leo
nie. Ik heb iets te bespreken, dat alléén
voor onze oren bestemd is. Leonie,her
inner Je je nog, dat ik je een paar weken
aeleden een pakje gaf met het verzoek
dat heel goed voor mij te willen be
waren?
Ja, en?
De vrouw maakte aanstalten, om zich
te verwijderen,
Wacht eens even, Leonie. —Ik zou
graag een onderhoud hebben met juffrouw
Delomosne. Maar niemand mag dat - -
ten en ik wil helemaal alleen mét 1)
zijn.
Het ia een h»e] belangryk onderin
Leonie, en als alles verloopt, zoals .x
denk, dan zyn wij een belangrijke *Up
nader tot ons lieve kleine hotel
Frankrijk.
De Franpaiae keek hem even in de
ogen en draaide toen zich om.
Goed.
Tien minuten bleef Shepheard alleen
in de keuken zitten, maar dan keerde zijn
aangebedene terug met een klein vier
kant pakje, waaromheen een zijden koord
gewonden was.
Ga maar mee, zei ze- Zij zal je
ontvangen.
Een ogenblikje, antwoordde Shep
heard.
Laat eens even ziey. Ja. dat is in
orde. de zegels zyn nog ongeschonden.
Leonie, lieve, als ik met juffrouw Delo
mosne een onderhoud heb gehad, zou
ik jou nog gTaag even willen sprekan.
Goed?
Uitstekend- Dan zal ik hier op je
wachten.
Zij ging hem voor door het grote huis
en opende tenslotte de deur van een
als studeervertrek ingerichte kamer Aan
een kleine lessenaar zat juffrouw Delo
mosne.
Shepheard maakte een buiging en liet
zyn ogen door de kamer gaan. Ik
hoop, dat wij helemaal alleen zfin, jul-
frouw!
Juffrouw Delomosne keek hem vragend
aan.
Ja, wy zijn helemaal alleen. Hoe zo?
Shepheard veroorloofde zich de vrij
heid iets dichterbij te komen, vT
hij antwoordde:
(wordt vqrv
