De XXIe Rallye de Monte Carlo
Ho fwijk-équipe zegevierde tussen Bremen en
de grens en bleef zonder strafpunten
NOTITIES UIT ONS „CARNET DE ROUTE"
1
Amsterdam vierde Rallye-feest
DE RACE NAAR DE GRENS
Hamburg droej
„UNSERE ORGANISATION"
ons op handen
r
arsels
1
Drie uren over in Hengelo!
rallye-flitsen
De Rallye-operette heetI
J
Brussel gepraaid:
alles O. K.!
V.
PAGINA 5
NDERDAG 25 JANUARI 1951
Jt
a dam werden de Rallye-deelnemers onthaald. Ook de equipe No. 46 was van de partij om de gulle
n ms er pn/-Mjfl»nj tenuo gestoken Amsterdamse schone in ontvangst te nemenVan links naar
gavm von rechts de heren Hofwijk, Van Dorp en Bezem.
Husqvama, Dinsdagmiddag.
Waarom nou eigenlijk dat appèl in het K.A.K.-gebouw al om negen uur 15 's ochtends
tiin moest heeft nooit iemand begrepen. We stonden eerst eindeloos op die boule
vard rond te bavianen" (dat is Rotterdams) en daarna hief Mr. Rettig in de grote
bibliotheek de voorzittershamer en hield een lange speech in het Zweeds (een onbe
grijpelijke pet vol) daarna in het Duits, en daarna nog eens extra in het Engels
voor de Nederlandse gasten. Het werd doodstil toen de condities van de wegen be
kend gemaakt werden: U kent dat verhaal al en de hoofdzaak was, dat het eerste
stuk van Stockholm tot Södertalje niet zo best was en zeer glad, maar dat het ver
derop prima zijn zou. Zuidelijk van Parijs (we verstonden die boodschap zo lang
zamerhand in alle talen) lag veel sneeuw en in de Alpen zou het zeer voorzichtig
rijden worden. Verder was er in Nice vliegtuigbenzine te krijgen met een octaan
gehalte van honderd, en Denemarken stond geen hogere snelheid toe dan 60 km.u.
Wie toch harder rijdt, wordt door de politie in z'n motorkap gepikt en wordt twee
uur vastgehouden
Héérlijk slapen in de cel, en meteen uit de Rallye!
Greta en de fotografen
Körsö, Dinsdagnacht
heensiipt. Contrasten
Logarithmen
Fünf
Generaals voor ons!
Enveloppe met pastilles
MET HET KLIMMEN DER JAREN
VERTRAGEN WIJ ONS TEMPO
Op weg naar Holland,
Woensdag
Eindelijk; gestart
Hamburg, Woensdagmiddag.
Goede morgen, het is thans Woensdagochtend en U bevindt zich
ergens tussen Flensburg en Hamburg: weg zeer behoorlijk, snelheid
om en om de honderd, temperatuur iets te hoog (maar zakkend) olie
goed, accu goed, benzine goed, maar steeds zakkend. Het weer is
regenachtig, beetje heiïg. De commodore heeft zojuist weer zelf het
stuur overgenomen nadat Henk de hele Denemarken-route vannacht
gereden heeft. Om half vijf vanochtend waren we de Grote Belt over
en de paar Denen, die er hun bed voor lieten staan (z° bedden anders
niet zouden staan) werden beloond met een der meest wonderbaar
lijke vertoningen uit het moderne autowezen: een stoet van een kleine
kilometer auto's (nerveuze renpaarden vol driftige jachtigheid) reden
stapvoets naar de controle in Odense: voor ons uit een lang snoer van
glanzend dubbel bloedkoraal der achterlichten, achter ons de felle
schittering van ontelbare koplichtparen. We kropen vooruit omdat wij,
die het geluk hadden op de eerste pont te zitten allemaal stuk voor
stuk massa's tijd over hadden. Voor ons uit reed een Finse Citroen
met een zwaar en vrij wankel bagage-bouwsel op de kap; daarin (in
de Citroen) reed een heel Fins gezin de Rallye: twee volwassen heren,
Hamburg organiseerde
Met 10 seconden
de echtgenote van een van die heren en een kleine jongen,
ziin we dan eindelijk waar we wezen moeten: de gezins-Rallye met
over enkele jaren luierservice van d'e Zweedse K.A.K. en de Deense
D A U en warme zuigflesjes voor de kleintjes bij de K.N.A.C. waarna
Monsieur Nöghès bij de arrivée een speciaal klein bekertje voor de
jongste deelnemer zal uitreiken.
„Es klappte
maar irheb nog nooit zö gelachen ondanks -
Even uitblazen
drie
Donderdagochtend:de helft zit er op
i 1 n «.Anrl it ir
met dat bekende zenuwachtig makende
geluid de hele roedel langs: vroem-
vroem-vroemhaast, haast haast!
Er begint een klein fliempertje sneeuw
te vallen, die marmert op een droge harde
weg en achter al de wagens opstuift, maar
eerst verderop wordt het opnieuw spie
gelglad. Nog even aarzelt het daglicht
gelig na, en dan wanneer we Mjölberg
gepasseerd zijn, komt rechts in de sche
mering het prachtige Vatternmeer, staal-
grauw tussen zijn besneeuwde oevers: het
is hier doodstil en eenzaam, de weg wit
besneeuwd tussen hoge rotsen vol ijs-
glazuur, en om kwart voor vijf we
kunnen het zelf nauwelijks geloven
zien we in de verte reeds de lichten van
Husk varna snoeren rondom de Zuidelijke
oever van het meer.
Je kan het ook tè goed willen doen:
Dick, die twee privé-secretarissen en een
rekenmachine gehuurd had om de maxi
mum- en minimum toegestane tijden van
passeren en binnenkomen in het pare
fermé te becijferen, ging ineens aan die
notities twijfelen, durfde niet naar binnen,
begon te vermenigvuldigen en te delen,
allerlei wortels te trekken en logarithmen
te plegen en voor alle veiligheid maakte
ie nog maar eens een omwegje, draaide
eindelijk met kloppend hart het terrein
van de Junex-fabrieken maar op, waar
het compleet kermis was met rode eri
blauwe en groene lichtjes en muziek en
schijnwerpers en een ontzaglijke be
langstelling van jongetjes, die autogram
men vroegen en journalisten van de Hus-
kvarna Allehande Tidingen, die ons in
terviewden in het Engels zonder dat ze
enig Engels kenden, en allerlei andere
mensen, die ons allemaal weer riempjes
onder het lichtelijk warm gelopen Rallye-
hsrt staken
Waarmee ik maar wil zeggen dat er
prima voor ons gezorgd was met hopen
warm eten en sandwiches en koffie en
drank en dat alles smaakte prima (tussen
twee alinea's typen) totdat een of andere
luidspreker een verhaal begon over de
„roadconditions" verderop, die „very icy"
waren en niet gestrooid. Iedereen hield
een ogenblik op met het trage vermalen
van 't voedsel en zag zijn geest al kruipen
over uithollingen overdwars en zachte
bermen heen en natuurlijk zonder
sneeuwkettingen aan (die geest).
Het wachten en drentelen op de BlssI
holman-boulevard (of hoe dat d'nflt
duurde in de grijze koude bewolkte
«chtend uren en gelukkig voor de Stock
holmers die hun belangstelling m vnj
groten getale toonden was Greta er nog.
Waar de beige Saab van Greta rond
slenterde volgden haar persfotografen,
cineasten en een grote stoet van aanbid-
ders (in het sportieve dan)
Verder werd iedereen toch wel zenuw
achtig, behalve Karei Ton, die het hoofd
koel hield onder eep enorme grijze astra-
kanbontmuts en opgeroepen werd om
naar zijn wagen te komen, daar ie op
moest rijden richting: Startlijn.
heren Kesavaara en ^uraamaa, twee
Zweden met B.M.W. waren de eersten en
terwijl om de minuut de startvlag neer
ging en de luidspreker enorme onver
staanbare maar melodieuze verhalen In
het Zweeds hield, brak er aan de kop
van de lange file telkens een auto af.
Nummer 74, die zlC" z°rgen maakte
over de vraae of sneeuwkettlngen
niet veel te zwaar waren zodat ze niet
binnen de achterspatborfl.erl passen zou
den, wenste ons g°eie J"en het Is te
hopen dat we jullie niet meer vóór M.
Carlo langs de weg vinden....»
Voor ons uit knorde een Deense beige
Citroen weg, onze ^°r neus aan
de startstreep en de 0™™epei" hield een
heel verhaal, dat op verzoek ver
taald werd en ongeveer luidde: >>En hier
komen de Hollanders die uun auto niet
gewassen hebben e enen op de
regen -In hun eigen lana n gullen tóch
schoon in M, C. aankomen De eigen
lijke oorzaak was zUlvf, deviezen-
kwestie geweest: wc haditen onze Bres en
kronen te lief gehad, en bovendien staat
zo n vuile wagen wel stoer.
glimlachjes van allercharmantste Zweed
se schonen, ging de voet op het gas, scho
ven we weg. v 6
„Hèèèhèèèeindelijk 1"
Vóór we Stockholm uit waren, hadden
we onze voorman al te pakken, even la
ter zat ook de Studebaker van Proos Hoo-
gendijk en Seitz achter ons aan, maar die
optocht werd buiten Stockholm bijna on
middellijk een hachelijke processie: het
was ijsie-bijsie, een weg als een aal, zo
glad...- waarop de wagen een paar keer
heel andere dingen wilde gaan doen dan
Dick achter het stlju^ typisch gevoel
wanneer je plotseling je stuur niet meer
VOrem de Citroen wuifde een grote hand-
Eilnhand dat we passeren mochten.
schoenhand volkomen onmogelijk.
maar da* te usbaan, werkelijk spek en
Een compl nQg met zwoertjes", zegt
spekglad. keer verteld hebben,
ander voorbijruisen, later levens
die gillend passeert., andere auto
gevaarlijk-buitenom een
„1 het gejakker nogal
We blijven onder «net* he{ begin
rustig hoewel de com stalen veer leek.
wel een fel gespannen
ijshockyen zijn of op ski's na schooltijd
naar huis keren (twee duimen hoog) wul
ven naar ons. In de steden die we passe
ren, is meer belangstelling, maar wat
weten al die kleine dorpen, gevouwen in
ruige plooien der sneeuwhellingen van
een Rallye af Z
Nyköping.... verderop Norrköping, be
sneeuwd tegen diep blauwe bossen aan
de horizon We herademen even want de
weg wordt stroever. Er zit sneeuw in de
vlokkig-grijze namiddaglucht, maar we
hopen de bui vóór te blijven en bij elke
stad blijken we méér minuten op ons mi
nimumtijdschema te hebben gewonnen.
Tankend in Linköping komt prompt
Om 18.36 startten we weer: „Motor
abstellen" waarschuwde een megafoon-
meneer en toen „Zehn sekunden,
Nou, iedereen dacht dat le 't deze keer
wel eens behoorlijk voor z'n södertalje
zou krijgen (zoals ze in het Zweeds zeg
gen) en daarom werd er zolang het ging
inderdaad even een partijtje scheuren
weggegeven en wapperde de ene rossige
pluimstaart van stof en sneeuw na de
andere flakkerend achter de achterlich
ten onze Ford voorbij, tot die het ook
ineens aan z'n laars lapte en ook wij even
het gas op de plank duwden.
Een paar keer kwispelde ie vrij grieze
lig met z'n staart, maar tot Vamoma
was er practisch geen centje pijn en _wlj
'm maar knijpen voor de afschuwelijke
glïj- en slippartij, die komen zou..... Voor
bij Varnamo schoten we per ongeluk de
verkeerde weg op: een stelletje Zweden
stond daar wel wat te gebaren, maar of
het nou wuiven moest voorstellen of iets
anders was niet na te gaan. Ze stonden
maar wat te houtenblazen en eerst met
heel veel moeite kregen we een „Jao
jao" op ons vragend gebaar of we naar
rechts moesten. Moet je in Frankrijk
komen! Daar zouden ze van pure ontzet
ting over onze blunder al enthousiast in
de bomen geklommen zijn.
Nog steeds niet gladwe kruipen
achter een Zweedse Jaguar aan, die er
ver over de honderd uitdraait, blijven er
zo'n half uurtje achter hangen; nog steeds
niet gladDick, die al behoorlijk in de
Rallyeroes zit, steekt een verse „moor
denaar" op (dat is weer Rotterdams),
rakkert met een reuzevaart op Helsing-
borg af, waar ik zelfs even de tijd krijg
om de krant op de hoogte te brengen.
Op de parkeerplaats bij het pontveer is
de drukte enorm: de rangen en uitrus
tingen zijn uiteraard navenant en er lO'
pen service-stationgeneraals rond, die
niets doen dan kleine foldertjes uitdelen
en voor je het weet komt er een vent in
een spierwitte overall om je ruiten nog
eens op te poetsen en een ander manne
tje wist bij wijze van spreken vervolgens
bliksemsnel je neus af dn een vierde doet
niets anders dan aanstekers vullen: en
er zijn juffrouwen van de K.A.K. in impo
nerende, dikke, witte bontgevallen, die
met bouillon sjouwen en sandwiches van
een soort peperkoek en ansjovis. Ieder
een doet inderdaad ontzaglijk zyn
best, en voor ons is het beste nieuws dat
de No. 74 weer terecht is na zeer lange
afwezigheid en zonder strafpunten. Alle
wagens dringen om op de pont te komen,
die zo stampvol gestouwd wordt, dat
mensen die zich moeten gaan melden
met hun documenten bij de Deense
douane niet eens meer de auto uitkun-
nen.
Aan de overkant breekt een hels
claxonconcert los, sirenes gieren en nau
welijks is de eerste de boot af, of ieder
een wil zo gauw mogelijk in Köbnhaven
zijn.
Met hoogstens zestig kilometer snel
heid uiteraard, maar net als kwajon
gens wanneer de meester niet kijkt, neust
een of ander kittig Renaultje alvast eens
uit de lange file, schuift een Fin even de
rij uit, en ineens is het circus los: men
passeert elkaar drie vier naast elkaar,
schuift weer haastig binnen, en dan zit
de brand er voorgoed in.
Geen politie
Kopenhagen slaat veruit alle records:
bij de parkeerplaats een enorm aantal
molenwiekende officials, die alle een an
dere kant uitwijzen („Wilhelmina" is er
helaas niet bij) en dan is het zaak om
zo gauw mogelijk het gebouw van de
D.A.U. in te komen, waar de controle is:
vier of vijf verdiepingen hoog, over een
smalle donkere trap, waarlangs de eersten
alweer naar beneden aan het komen zijn,
'wordt het Roadbook van het vereiste
stempel voorzien; er wordt gevochten om
bij de stempelarij te komen, men kan
aan de overkant van de zaal het weer
bericht krijgen (maar de official, die mij
dit vertelt, geeft op mijn vraag of ik daar
ooit zal komen, slechts een ontwijkend
glimlachend antwoord) en in een andere
zaal verversingen maar we willen verder
naar Körsör voor de pont over de grote
Belt.
In ons roadbook zit een enveloppe met
allerlei hoofdpijn- en antivermoeidheids-
pastilles, die onmiddellijk op de steeds
hogere stapels paperassen geworpen
wordt. Henk brengt ons naar de pont in
Körsör, waarop ik momenteel dit verhaal
in het net zit uit te tikken. Het is kwart
voor vier in de ochtend; we zullen ons
wel wachten om enorme voorspellingen te
gaan doen. maar tot nu toe gaat het met
ons niet slecht. Klop dat af, want beneden
staat een Volvo, die ook vond dat het niet
slecht ging, tot ie een eindje op z'n dak
ging rijden en thans uitgedeukt wordt;
en van een Ford, die we ergens langs de
weg zagen staan met de motorkap open,
dat doe je meestal niet van weelde, blijkt
de radiator lek te zijn, en de inzittenden
maken van de vaartijd gebruik om dat
hele gevalletje grondig te slopen. Men
doet maar beter met daar niet over te
lachen: met brokken te zitten terwijl
iedereen gezond en driftig langs je heen
jakkert is niet alleen wanhopig: het is
ook zo vervloekt eenzaam. Je wenst het
je zwaarste concurrent nog niet toe
Vannacht om kwart over één: de helft van de 3200 kilometer tussen
Stockholm en Monte Carlo is voor de equipe 46 achter de rug. Een kort
verblijf thuis in Overschie en voort gaat het weer in de nacht, op weg
naar nieuwe auto-avonturen. Het afscheid is dan ook kort, maar tevens
zeer hartelijk.
(Van onze Amsterdamse redacteur)
Gelukkig leidt de Rallye-route niet
alleen over Den Haag naar Monte
Carlo, want dan zouden vele equipes
in de politieke spanningen-sfeer
aldaar verstrikt kunnen raken. De
onzekerheid hoe het in Den Haag zal
gaan, zou te veel zijn voor de in de
strijd weliswaar geharde, maar door
sneeuw en vele kilometers ook afge
matte sterrijders.
Maar het weerbericht heeft het voor
een bepaalde categorie gewonnen van
de motie-Oud en bij de Apollohal in
Amsterdam, waar de controlepost was
opgesteld, heerste een pure Rallye-
spanning en het was zeer druk rond
de controle.
Om half tien weerklonk een schot, het
teken dat de controle was geopend Als
speciale service ontvingen de Rallye rij
ders bij de K.N.A.C.-controlepost een
uitgebreid weerbericht, dat was samen
gesteld door onze weerkundige medewer-
Advrïlect if
Maar één tempo mag niet vertraagd
worden, n.l. dat van onze stofwisseling.
Als die niet in orde is dan blijven
afvalstoffen in het lichaam achter
die de werking van verschillende levens-
functies verlammen. Hoofdpijn, duizelig-
heid, slechte eetlust, onwelriekende adem
en beslagen tong kunnen de gevolgen
ziin Houdt Uw Ingewanden zuiver en
wö met Laxeer-Akkertjes. Zij bevatten
oa. melkzuur-fermenten die de gisting
in onze Ingewanden bestrijden. Laxeer-
Akkertjes veroorzaken geen kramp en
geen gewenning, waardoor het gebruik
kan worden voortgezet tot Uw ingewan
den weer normaal functionneren.
De Ford No. 46 is vanochtend te
Juist half vier aan de Brusselse
controle aangekomen, aldus meldt
hedennacht onze Belgische corres
pondent- Alles is sedert mijn
laatste berichten uitstekend ver
lopen, zei Hofwijk. Er waren
practisch geen gladde wegen, hier
en daar alleen wat opvriezend. De
èqnipe had met een behoorlijke
snelheid gereden en zij, die niet
achter stuur zaten, hadden de
kans waargenomen om een tukje
te doen. Na in de Kon. Automobiel
club van België nabij de controle
een verfrissing te hebben gebruikt
vertrok de wagen weer om 4.24
uur met als volgende doel Reims.
ker en het laatste officiële Franse weer
bericht, dat speciaal voor deze gelegen
heid uit Parijs was overgeseind.
Om 9.40 uur arriveerde als eerste H.
P. Verkamman van Keulen met Mer
cedes.
„Over de 84 Alpen-kilometers heb ik
1% uur gedaan. De sneeuw was gesmol
ten. In Straatsburg was ik drie uur te
vroeg. Daar heb ik meegeholpen de con-
trölepost op te bouwen. Bjj Èljsden was
ik de eerste rijder die de grens passeerde
en in Venlo ook".
Deze Rallyeveteraan hij rijdt al
voor de negende keer mee kwam twee
uur te vroeg aan en kon dus in Amster
dam even uitrusten.
De volgenden waren de rijders van de
Noordelijke route, Zij arriveerden om
ongeveer kwart over tien.
Om 11 uur kwam de Hofwiik-equipe
aan, die ook ruimschoots vóór tjd binnen
was en dicht bij de Apollo-hal rustig een
tijdje geparkeerd had gestaan.
Aaidteirhalf uur later ongeveer kwam
men ons waarschuwen; 'het was tijd, we
mochten biranen komen. Men hield por
tieren voor ons open, gaf imsüinucties dloor,
ging otns voor naar het Essohaus en ge
leidde ons naar binnen met heel veel
beleefde „Bitte's" en „Entechuldige s
Voor het eerst op al mijn Railyes (nou
ja het is de dende) kreeg ik de indruk,
dat wij zelf de kostbare renpaarden wanen
en niet de auto.
Tickets voor allenlel verversingen, een
grote linnen zak vol van de meest pnac-
tische en verrukkelijke dingen, een
Lucifersetui met XXIe Rallye erop be
drukt een nieuw soort antiverblmdmgs-
Mü. enfinslechts een nieuwe auto
ontbrak.
We aten warme worstjes, dronken kof
fie en Coke, rookten sigaren, dronken
bouillon en wanneer ooit een organisatie
klopte tot op de seconde dan was het hier.
Toen ons niummer afgeroepen werd, dat
we ons „startbereit" moesten maken, boog
zich nog een of andere hoge autoriteit
naar binnen: ,.Naihalles Gute und
recht gute Reise und kommen Sie nach-
stes Jahr bibte wieder wenn es Ihnen
gefaLlen ist". Een stortcommissaris stak
zijn hoofd door het raampje, vertelde dat
we ook weer de stad „ausgeschleuszt"
zouden worden.... um die Ecke konden
we direct iemand van de Verkehrepolizei
vinden, waarop ie oorverdovend hard
begon te tollen: Fünfvier.drei.
7.W0.... einsLOS!
En weer vonden we de witte valhelm
mat een verb ij sta. tende vaart voor ons
uit knetter en en dezelfde procedure her-
haaide zich in omgekeerde volgorde:.met
dit verschil dat we ditmaal wel haast
hadden en thans op de grote Autobahn
naar Bremen 140 draaiden („iets meer
zegt Dick) en alle wagens due voor ons
Precies op de seconde af 14 minuten
voor tw.alf (DinsdagoChtena) na het „Bon
vOj age" van mr. Rettig en bemoedigende
achter het stupr- kkerd maar niet ge-
Er wordt ge J nn een heuvel ziet men
scheurd en boven op een
- j-ieine, eigenwijze tor-
ze ver vooruit als Kiei
uufuii --- .„klimmen, waarbij
ren een kleine hocht zenuwen van
ze eindelijk hun bP^P'nu ze zien dat
deze ototend kwijt r danks die uiterst
het werkejijk gaat,
„goeie" weg. groter contrast denk-
Er is nauwelijl g drijtige haast en
baar dan tussen al dweerszijden van het
het land dat hoofdweglint zich uit-
iange slinger'en wd tussen de donke-
strekt, diep ing wintersiaap: een enkele
re bossen, in zli verbijsterd de lange
dorpeling z^el WnaJnderen, die aan het
roedel voorbijgaan, Kinu
]anpe mrs. vouu- iat de controle
zo'n Rallye tóch de jaren!....
De Franse coureur Chiron. {n Monte
Carlo gestart, arriveerde n Amsterdam
met 'n gebroken torilestaaf. Hij trachtte in I j-,
Amsterdam rergeeJs meuwe ond rdele Aeel mers dURallye
krijgen. Hij hoopte ^/p^Zt°fvalJot <tot nu toe) vee\ te, 8 Z Amsterdam
Reims te kunnen volhouden Dadr wachtte j bleek, bij de controle te Amsterdam,
hem een leger fabneklrnontews met een onze landgenoot Gatson'fSneeuw en
maar, dat er morgen wat sneeuw en ys
komt!"....
die onze linkerricMIngaanwijzer meteen
in orde bracht (aan de volgende
Non moet U om te beginnen weten, dat
we zo'n twee uur te vroeg aan de grens
van Hamburg arriveerden en maar voor
één ding bang waren: in de buurt van de
controle te komen, want dan zou het uiter
aard strafpunten regenen en soms zit Je
voordat je het weet.
gestart zijn lappen. Ongeschoren, moe, zo
nu en dan reeds met staarogen. De twee
chauffeurs slapen om beurten en zijn
verser. De wagen ronkt nog steeds in
prima conditie met het geluid van een
vliegtuigmotor naair de Nederlandse grens.
A propos: het jongetje van nummer
dertig Citroen heet Patrick, is ruim zes
jaar oud. Z'n vader, die in Finland woont
16 een halve Fransman. „Och", vertelde
ie me, „we draaien er onze hand niet
voor om. We zijn 'n keer met een baby
van dinie maanden van Helsingfors naar
Monte Carlo gereden en Patrick slaapt
veel onderweg". Patrick liep parmantig
aan z'n vaders hand mee de controle uit
en mocht aelfs het roadbook dragen.
Nou is het een soort erezaak voor de
Neder lande Rally er ijd es onder ling om
het eerst de grens te halen. En ineens
gebeurde er we zaïten nog in dat „hele
rustige" van tegen de honderd Bremen
achtiar ons (e laten ineens gebeurde er
iets in het tourisme plegende Rallye kara-
vaangedeeite dat uit het Noorden kwam.
Onze 46 legde zich wat makkelijker en
schoot mar voren; de 47 van Proos Hoo-
gendijk had 't meteen in de gaten en
stoof gillend voorbij. En daarmee begon
een race naar de Nederlandse grens waar
alle Duitsers van met de oren geklapperd
hebben en Dick van Dorp heeft me op
zijn ruige Rallye-knieën moeten beloven,
dat ie 't nooit meer doen zaL
Laat lk U al'een vertellen, dat we In een
paar seconden over de drie uur van Ham
burg tot de grens ge'oeid zijn. We lapten
no 47 en reden hem los; we lapten het
hele Duitse Mercedes-team, mas a's Oslo-
Onder de Glasgow-équipes die Woens-
daaavond in Amsterdam arriveerden, be.
vond zich ook een ploeg, aangevoerd door
Cant. R. P. Minchin van Scotland Yard.
De équine werd in de Apollo-hal verwel
kom* door de Amsterdamse politie-hoofd'
inspecteur J. H. Van der Duf
F -e't tussen Hamburg en Hengelo
I, ,jj n "e wthekl geheerst over hv
le n de Noor da e -cqu p' va Greta
Nloiilander. Er bleek geen enkele reden
tot ongerustheid. Woensdagnacht bracht
de onverwoestbareblonde Greta haar
kleine Saab als eerste dames-équipe aan
de controle in Den Haag.
De oudste Rallye-deelneemster, de 68-
Van de in Monte Carlo gestarte deelne
mers liepen in de Alpen slechts twee Ne
derlandse ploegen strafpunten op. de
équipes Van der Meulen en Adams.
Onze' landgenoot Verkammen Keulen
(Monte Carlo) die Woensdagavond als
eerste van alle deelnemers in Amsterdam
arriveerde had tevoren ook de controle
te Luik al als eerste aangedaan
Niet minder dan 110 (van de 116) Mon
te Carlo-starters passeerden binnen de
vastgestelde tijd de controle te Straats-
weer in urue uiaeu. - de contrólcfuik
servicepost vraag ik hun gewoon of ze ook Nauwelijks stak onze Ford echter z'n neus en Stockholm-starters en strandden ten-
epn sneciaal mannetje hebben staan voor om de hoek of een allerenormst verkeers- sj0tte achter een Mercury, vermoedend,
likdoorns), massa's nieuwe papieren met controle-apparaat begon te werken op het
uitgebreide route-aanduidingen voor ben- hooggeheven armgebaar van de eerste
zinetanken een ochtendblad met het verkeersagent: drie. vier andere verkeers-
eerste voor mil begrijpelijke nieuws sinds agenten begonnen ook onmiddellijk te sig-
daeen over Korea; en tenslotte 'n verkeers- i naleren, het hele verkeer werd lamgelegd
regeling onderweg met overal voorrang en en uit een zijstraat kwam een Verkehrs-
lt nnfrAirane int in nniinicé ,1t rr nr 1V, r. 1 wi #7 nt ol aaw irpnotlO
warme worstjes, maakte me later nog ver
wijten, dat ik de mijne had laten liggen.
In de grauwe ochtend werden we aan
de Deense grens uitgeklaard temidden van
vuioi/ucoi CU.IE oojy-V uu uvnvi w -
burg. ook al hadden zij benoorden Basel i draald. De koffie kwam Juist toen we de
We waren in Odense alle drie zo gam
mel dat onze hele bestelling in het con-
..all. restaurant volmaakt in de soep liep, i vele douane-generaals; even later stonden
die rillerig nuchtere vroege ochtend-
ellende van oververmoeidheid en wegge
vallen spanning. Tenslotte zat Dick warme
worstjes uit te tekenen voor een keilner,
die eruit zag ot ie net de hele route doof
Denemarken gelijk met ons had opge
wat last gehad van mistbanken.
ill I (wtl Ui»c ivviiie n tt uui
deur uitholden en Henk. die gek 1* op
legers verkeersagenten (ongeveer tot tn
de portieken toe), die in een woord af
was Het gebeurt misschien allemaal een
tikkeltje te nadrukkelijk, met iets te wei
nig humor, maar ik moet zeggen, dat ik
het nog nergens zo perfect gezien heb.
En heel veel kleine jongetjes, die gillend'
langs de weg staan en op hun pols wijzen
(let op jullie tijd!) en gebaren maken of
dit een uiterst spannende race tegen het
horloge is.
We zitten op dit ogenblik vlak voor
Hamburg. De mist, die een half uur ge
leden werkelijk vrij dicht begon te wor
den, is weer enigszins opgetrokken en ach
ter een rode Austin 92 uit Zweden, die er
ook nogal de sokken inzet, gaan we ergens
vóór de controle staan uitblazen omdat
we weer veel te vroeg zijn.
De équipe heeft al een en ander ge
leerd: o.m. dat elke minuut rust eigenlijk
geslapen moet worden, wat ik al vanaf de
eerste ontmoeting met hen gezongen heb
in alle talen. Vannacht op de pont waren
ze nog niet zo wijs; toen vonden ze dat
zigeunerskampement met reparerende
deelnemers en praatjes met onze andere
Nederlandse teams alle in de beste
welstand „zo interessant"....
Niets is interessant in de Rallye, alleen
je uithoudingsvermogen, het uithoudings
vermogen van je wagen, temperatuur, olie
druk en nog wat andere technische snorre-
pijperij. En de eindeloos lange weg. En
-et horloge.
Twee uur Woensdagmiddag. Dat was
er een jtuk of tien Duitse Zollbeainten dan Hamburg en Hamburg maakte ons
te salueren:_er waren kennelijk een stukcompleet sprakeloos. De organisatie was zö
of tien Konferenzen geweest hoè die Ral
lyerijders zo snel mogelijk van bureau A
naar dito B en beladen met Zettel X naar
allervoortreffelijkst, zo
organisiert zo snel en
zoveel nadruk, dat
durch- en durch
„tadelos" en met
we enerzijds hebben
Stelle Y geloodst konden worden; klappte zitten gieren van het lachen en anderzijds
alles wunderbar. Natuurlijk opnieuw ge- och eigenlijk wel een grote bewondering
fiimd (de tweede Nederlander na Proos voor deze operette hadden.
Hoogendljk, die doorkwam), Fordservice,Maar een operette was hot
polizist, witgevalhelmd met een groene
regenjas aangeknetterd op een motor, pu-
naisde ons met één gebiedend handgebaar
achter zijn vehikel, stoof voor ons uit,
daarbij al het verkeer dat ook maar naar
ons durfde wijzen onmiddellijk de weg af
vegend (op overtreding waarschijnlijk de
doodstraf). We jakkerden met een ont
zaglijke vaart de stad in. Opzij die vracht
wagen, van de weg af, die bakfiets, wat
doe jij hier, stom driewieigeval! en telkens
het wegvegende gebaar.
„Let op, direct duwt-ie HJn vier uit de
rails!"
Op zij, op zij, op zij!
En op alle hoeken van de straat kwamen
nieuwe verkeersagenten in actie, klonken
bevelen, werden autobussen, dertigtonners
en trams op zij gevaagd. Voor ons, die
helemaal niet naar de controle wilden en
zeker geen haast hadden, integendeel.
Toen we ons op een gegeven moment
eenvoudig uit al deze service losrukten
en langs het trottoir gingen staan (de witte
valhelm had het veel te druk met nieuwe
verkeersobstakels op zij te bezemen om
dat te merken (knetterde een halve kilo
meter verder nog een paar zware diesel-
mammouthen een zijstreg in voor we 'm
uit het oog verloren) kwamen hele trot
toirs belangstellenden op ons los: wij had
den zeker pech?
Nee, we waren te vroegAch so",
maar ook dèarvoor was gezorgd. Een
aparte Platz vlakbij de controle, maar tot
niets verplichtend en wéér molenwiekten
tientallen witte verkeersmouwen en of we
maar aan wilden sluiten bij de volgende
motorpolitieman, die juist met een nieuw
aarzelend slachtoffer langs gejakkerd
kwam.
Wij verder de stad door: de hele stad
wist kennelijk van wanten, want overal
stonden honderden mensen vriendelijk te
wuiven en ons nog wat op te jagen en
hoera te roepen.
dat deze Fin aan de kop zou liggen. Een
kilometer of twintig voor de grens had
den we echter ineens die 47 weer achter
ons! Het werd een zeer onverstandige
buldertocht; met nog 2 druppels ben
zine in de tank haalden wij als eersten
de Duitse grens, maar Proos Hoo-
gendijk die niet tanken moest, stoof ons
loeiend voorbij en kwam minstens tien
seconden eerder in Holland aan. Pro
ficiat, no 47!
En tot ons zei een vriendelijke meneer:
„Is U nou de ruitenw isser van de wagen?"
Twee uur en drie kwartier te vroeg in
Hengelo G'ng het altijd maar zo vlot.
Vooral verderop.
3. W. HOFWIJK.
Tijdens het oponthoud op de basis
te Overschie wordt de r ,lg(j
aangevuld.
