Labour staat voor zware weken
Britten leven op de grens van
versterving
L.T J.-ers beleggen culturele dag
In- en uitvoer in December
Pastoor organiseerde kien-avond
Apennijns mo%aieh
Die Stem van Suid-Afrika
Voor industrie en werkers nog
mogelijkheden genoeg
Televisie een te zware
last?
E
I'
•n
AKKERTJE
Vleesvoorziening met kanarie-rantsoen
STICHTING VAN
DEN ARBEID
Stel persoonlijkheid tegenover kuddegeest
ondernemingsemployR
VERMOORD
Traman belooft Pleven
vliegtuigen voor
Indo-China
Concertgebouw-orkest
vraagt interventie
Maar politie maakte proces-verhaal
-J
Een probleem....
Kou gevat?
Interessante ervaringen in de VerStaten
Wat is belangrijker: een hoger cultureel
peil of meer zeep verkopen?
mmm
WOENSDAG 31 JANUARI 1951
PAGINA 4
Mutaties in het bestuur
GENERAAL KRULSIN
ROOSENDAAL
GOEDE VANGST VAN
KUSTVISSERS
DEFENSIE-ECONOMIE
WORDT VOORBEREID
IN DE V. S.
Overzicht der verhandelde
producten
tó
Oplossing van conflict op korte
termijn noodzakelijk
SUKARNO EN N.-GUINEA
fr
Neem "a
In de Verenigde Staten is de televisie haar opmars begonnen.
In 1949 reeds behoorde het televisietoestel tot de meest gevraagde,
maar lang niet altijd verworven Kerstgeschenken. De televisie wordt
een scherpe concurrent voor de automobielindustrie. Cijferaars van
een Californische bank hebben berekend, dat de Amerikanen in
1949 tegen elke honderd dollar, die ze aan de automobielindustrie
offerden, er veertig voor de televisie neertelden.
Naast film en radio
ook nog TV?
.,K ijk' 'b ijdrapen
CONFLICT IN ARUBAANSE
EENHEIDSPARTIJ
■PW1
Ieder, die de Britse pers in haar overi
gens weinig genuanceerde beschouwingen
dag in dag uit volgt, moet wel tot de con
clusie komen, dat Engeland midden in de
politieke malaise terecht is gekomen. En
als men van reizigers in dat land ver
neemt, dat de zwarte handel er ook be
gint te bloeien, in een mate zoals naar
aller overtuiging in de oorlog nooit is
voorgekomen, beseft men ineens, dat die
malaise zelfs in het sportieve, beheerste
temperament van het Engelse volk. diep
Ingrijpt.
Natuurlijk heeft dat gevoel van onbe
haaglijkheid reeds lang over de Britse
eilanden gewoekerd; wie zich de vóór
oorlogse tijd nog even helder voor de
geest kan halen, beseft ineens, dat toen
reeds leefde, wat de laatste tijd heel sterk
tot uiting komt: het bewustzijn, dat met
geheel West-Europa ook Engeland in een
neergaande lijn verkeert. We moeten het
zelfs bewonderen, dat de demoralisatie,
welke uit een dergelijke ommekeer ge
meenlijk voortkomt, in Engeland tot dus
verre nooit ernstige vormen heeft aan
genomen. De oorlog was overigens voor
velen een openbaring: in het verleden
had Engeland steeds met de tanden op
elkaar stand gehouden en. gewonnen.
Zou het in elk geval, misschien door
overbeschaving verzwakte Engeland ook
ditmaal zijn hisiorie trouw blijven Het
bleef trouw; en redde daardoor de wereld
voor een overheersing door Hitier.
Engeland kwam volkomen uitgeput,
maar moreel triumferend uit de oorlog.
Al heel spoedig vertoonden zich, zij het
nog slechts oppervlakkige, tekenen van in
zinking. En als het Britse volk op peil is
gebleven, dan is het o.i.. wijl enkele oer-
traditionele, sterke figuren, onder wie de
labour-minister van financiën eripps we]
uitblonk, de bijna ongelofelijke moed be
zaten en toonden om van het volk door
hun austerity-politlek, d.w.z. door een
politiek van uiterste zuinigheid en zelf
beheersing, van versterving bijna, offers
fa het nationaal belang te vragen, welke
over het algemeen met grote bereidheid
werden gebracht.
Vaak Is de vraag gesteld, hoe lang Brit-
tannië die nationale offervaardigheid zou
volhouden. Want de geschiedkundige er
varing bewijst, dat „ergens" een grens
ligt. waarachter de massa in verzet dreigt
te komen, en heel vaak ook komt Men
weet, dat de mens, de een wel meer dan
de ander, heel wat verduren kan, boven
elke berekening; en ook dat de reactie bij
de onderscheiden volken zeer verschil
lend ls.
Het schijnt, dat de bovenbedoelde pens
tn Engeland heel dicht benaderd is. al
verwacht men daarvan voorlopig slechts
een heel democratische reactie. Beide ge
gevens hebben zich bij de jongste kabi-
Mr B. J. M. Laudy heeft als vertegen
woordiger van de R. K. Boeren- en Tuln-
dersbond zitting genomen in het bestuur
van de Stichting van den Arbeid. Als
adviseur van het bestuur werd aange
wezen de heer Th. S. J. Hooy van de
Kath. Middenstandsbond.
In verband met het aftreden van de
heer ir M. H. Damroe werd als een der
voorzitters de heer mr F. H. A. de Graaff
benoemd, die reeds als vertegenwoordiger
van het Centraal Sociaal Werkgevers
verbond deel van het stichtingsbestuur
uitmaakte.
Als tweede vertegenwoordiger van 't Cen
traal Sociaal Werkgeversverbond treedt
de heer lr F. J. Philips in zijn plaats.
Het bestuur van de Stichting van den
Arbeid wordt thans gevormd door de vol
gende heren; mr F. H. A. de Graaff en
H. Oosterhuis, voorzitters; J. J. A. Ber
ger, K. de Boer, A. Boersma, A, Borst
Pzn, A. C. de Bruijn, L. A- J. M. van
Heijst, Joh. de Jong, mr B. J. M Laudy,
ir F. J, Philip», M. Ruppert, H. C. Smit
en A. Vermeulen.
Qp symbolische wijze heeft Dinsdag ge
neraal Kruis te Roosendaal afscheid ge
nomen als ehef staf van de Landmacht
met een inspectie van het korps comman
dotroepen.
Pe commandant van dit korps, majoor
Qualtherie van Weezei, zeide er trots op
te gaan. dat de generaal de commando's
deze eer te beurt liet vallen.
Cleneraal Kruis nam 'a morgens een
défilé af en was 's middags aanwezig bij
diverse demonstraties der commando's.
Hedenmorgen kwam te Scheveningen
aan de markt de kustvisser Sch 76, schip
per W. Hog met de mooie vangst van 430
stuks kabeljauwen. Deze, zijn in één trek
gevangen. Door de menigte vissen kwam
het net aan de oppervlakte drijven. De
bemanning had anderhalf uur nodig de
kostbare buit binnen boord to halen.
vrouw antwoordt, dat, in de practijk. naar
mate de goudreserves stijgen, de provisie
kast meer en meer de bodem vertoont.
En langzamerhand verbreidt zich de ge
vaarlijke slogan: „wij kunnen geen goud
eten".
Vele huisvrouwen en dezen zijn een
ongemeen belangrijke factor voor de men
taliteit en de geestelijke kracht van een
volk twijfelen er overigens aan, of haar
huishoudelijke budget niet eer 'n nadelige
invloed van de verlaging van het vlees-
i j j r rantsoen zal ondergaan Zij kunnen in
ccnK a tn 0P, dV- P0, 68haar bladen lezen, dat het sterftecijfer
d6nlfn daa,o1] V°°Ial aan tengevolge van de griep onevenredig
hLP°PhI t F' ;Unn BeVan' d,e -T j hoog is juist in het austerity-Engeland,
rmln sekregenl maar de verende- fttrek'ken daaruit de conclusie. Betere
™2? ponder schokken aangebracht. voedm„ is noodzakelijk voor de volks-
Terwijl tegehjkertaeid m brede kringen op ge20ndheidi v00r hetJ productievermogen
een „nationaall kabinet wordt aangedron- 1{g vo'OT de verdediging van het land.
gen, waartoe de mogelijkheid zou kunnen En dan zal de huisvrou^ h*t ontbrekende
geïmporteerde vlees moeten aanvullen
met vis, gevogeltje of wild, die veel duur-
netswijziging gedemonstreerd: er zijn ster-
worden geopend door de doodzieke minis
ter van buitenlandse zaken Ernest Bevin
te vervangen door zijn conservatieve voor
ganger Anthony Eden.
Was deze reconstructie van het Britse
kabinet reeds een aanwijzing, dat er iets
broeide, nog veel duidelijker is dit tot
uiting gekomen bij de jongste maatregel
van de Engelse regering, om 't wekelijkse
vleesrantsoen (in Engeland bestaat nog
steeds een brede rantsoenering) met twin
tig procent te verlagen, wat een totale
verlaging van zestig procent in twee
maanden betekent. .De overgebleven hoe
veelheid is, zo spot men in Engeland, net
genoeg om ze in een album voor curiosi
teiten te plakken of er zijn kanarie mee
te voeren.
Van ministeriële zijde wordt verklaard,
dat, wil men de vleesrantsoenen verho
gen," men heel wat millioenen ponden
sterling aan deviezen en goud zou moe
ten uitgeven, terwijl het indexcijfer er
door zou stijgen, wat weer tot nieuwe
looneisen zou leiden. Waarop de huis
der zijn dan vlees, zelfs al zou daarvoor
de door Argentinië gevraagde prijs van
120 pond per ton betaald worden.
De normale uitlaat voor de bestaande
malaise in Engeland is: algemene verkie
zingen. Het vorig jaar, nadat de verkie
zingen de labours een eigenlijk machte
loze meerderheid hadden geschonken,
scheen een nieuwe volksraadpleging en
kele malen in een nabij verschiet te lig
gen. Thans lijkt het, of de labours er voor
terugschrikken; want er is ernstige ver
deeldheid in eigen rijen ontstaan; en er
heerst grote ontevredenheid in het electo
rale niemandsland. Tot dusverre zijn de
Engelsen in de democratie altijd zeer
sportief geweest, en het valt nauwelijks
te betwijfelen, dat Attlee in dit opzicht
een volbloed Engelsman is. Gelijk nog
dezer dagen bleek, toen hij zijn bewape
ningsplan ontvouwde. Mogelijk wil hij dit
eerst op gang brengen, vóór hij het Brit
se volk weer naar de stembus roept.
De jongeren van de L. T. J. hebben de
culturele dag, die zij in de Delftse
Stadsdoelen vandaag beleggen, met een
H. Mis geopend. In de St. Jozefkerk aan
de Burgwal verzamelden zich deze jon
geren uit het district Delft en het West-
land om de gezongen H. Mis bij te wo
nen, die werd opgedragen door rector
H. M. J. Brans uit Den Haag, directed''
van het Mannelijk Jeugdwerk in het
bisdom Haarlem en diocesaan aalmoeze
nier van de L. T. J. Tijdens deze H. Mis
met volkszang heeft de districtsaalmoe
zenier, rector F. Boeirijk van de St. Hip-
polytusstichting de prod lea tie gehouden.
Daarin wees de eerwaarde spreker oo
de kuddegeest, die in de tegenwoordige
tijd zo veelvuldig voorkomt en aange
kweekt wordt door tal van omstandig
heden. Daartegenover moeten wij stellen
een persoonlijkheid, die wij moeten voe
den door ook ons godsdienstig leven op
peil te houden. De moderne tijd met zijn
vele gemakket%en nieuwe snufjes neemt
maar al te gemakkelijk de offergeest
v*eg van het godsdienstige leven. Dim
de studie en het onderwijs is de tegen
woordige mens gewend veel te weten
en te begTijpen. wat in tegenstelling
staat met het geloof, hetwelk het aan
vaarden vraagt op gezag van anderen.
Daarnaast leeft de sensatie vooral in de
grote steden door film en reclame, waar
tegenover het geloof staat, dat naar het
bovennatuurlijke wijst. Deze oorzaken
van teruggang aan geloof achtte rector
Boelrijk minder aanwezig bij zijn toe
hoorders, die door een intenser leven
met de natuur zelf gemakkelijker het
geloof van hun voorvaderen kunnen be
waren.
Vervolgens wees hij op hun verant
woordelijkheid, om reeds thans dit
godsdienstige leven en het geloof zo zui
ver mogelijk te bewaren, om later bij
het stichten van een eigen huishouden
deze waarheden te kunnen overgeven
Harrison, de leider van de Amerikaanse
defensieproductie, heeft verklaard, dat
tegen het midden van de somer zeker een
toewUzingsaysteem voor basismetalen zal
worden ingevoerd. Speciaal noemde hij
staal, aluminium en koper-
Binnen 30 tot 60 dagen zou zijn bureau
wel met een zekere graad van nauwkeu
righeid weten, welke materialen nodig
zouden zijn voor de opbouw van de Ame
rikaanse defensie,
Disalle, de leider van het prijzenbnreau,
beeft verklaard, dat tegen het einde van
deze week voorschriften zouden worden
uitgevaardigd betreffende bet berekenen
van de winstmarge door de kleinhandel.
Tevens verklaarde hij, dat men aan het
onderzoeken was, of de absolute prijs-
stop op automobielen op het niveau van
1 December j.l. zou kunnen worden ver
vangen door een systeem, waarbij de
winstmarges zouden worden beperkt.
De heer Ph. E. Doelitseh, employé van
de bi) Bodjo, In de omgeving van Se-
marang, gelegen onderneming „Redjowi-,
nangun" is vermoord. Met Ingeslagen sche
del is ZÜn lijk in een greppel gevonden.
Volgens zijn chauffeur heeft een aantal
gewapende bandieten hem een bedrag
van 3000 rupiah en zijn Jeep ontroofd en
hem met zijn neefje ontvoerd. Dit neefje
is nog niet gevonden.
Het C.B.S. publiceert onderstaande ge
gevens omtrent de Nederlandse in- en
uitvoer In Dec. 1950 met vergelijkende
cijfers.
INVOER 1>
Totaal
Waarvan
Gram. zaden, peul
vruchten en meel
daarvan (behalve
olieh. zaden)
W.v. granen
Olieh. zaden
Kolen, cokes
briketten
Minerale oliën
Ertsen
Pleat-k staaf-, pro-
fiel- en bandijzer
incl. blik)
Fabrikaten v .ijzer
en staal
Önbew. en eenv.
bew. nonferro met.
El. mactz, toestell
en delen
And. mach., toe
stel!. en delen
V e rvoerrnaterleel
en delen (w.o.
banden)'
Hout
Ruwe wol en kat.
Garens, weefsels,
■koffen en touw
Dec Maandgem. Nov.
1950 Jam-Dec 60 1980
l millioen
699,0 646.1 700,2
48,3
(38.9)
37$
44.7
(39$)
35,1
41»?
(33,5)
37,6
23,8
54,8
33,0
30,5
43,2
17,1
1.8,8
49,7
18,5
36,2
25,3
37,8
25,0
23,2
33$
29,6
19,5
23,6
19,3
17,6
18,3
42,0
45,8
42,8
26,3
30,7
38,3
27,3
27,0
34,2
26,7
26.6
40,2
67,5
76,8
UITVOER 1)
Totaal
Waarvan
Vlees, vis, sohaal-
en schelpdieren
(incl. conserven)
Melk, zuivelprod.,
eieren
Groente e» fruit
(vers en verduurz.) 13.6
Aardappelen 15.0
Cacao produeten 143
Plantaard, en dier),
oliën en vetten
Suiker en suiker
werken
Minerale oliën
Fabrikaten v. Üaer
en staal
El. machines, toestel
len en delen 30.1
And. machines en
delen 1L'
Verveerroat. en delen
w.o, banden) 26.8
W.v. vaartuigen (21,6)
Garens, weefsels,
stoffen en touw 46,9
Dec. Maandge»). Nov.
1950 Jan -Dec. '50 1930
1 millioen
537,4 440,6 538,3
35,a
74.0
13,4
28,4
32,7
12$
23,0
28,1
67,0
73,5
18,8
13.»
26,0
18,2
12,6
13.9
12,5
10,9
223
24,5.
28,5
10,8
14,4
34,3
29,5
10.7
13,3
15,1
21,8
CIS.»)
(17,4)
40,8
53,8
1) Zonder pakketpost en diamant.
Aardbevingen. In drie landen: Egypte,
Pakistan en Israël, hebben zich in de af
gelopen nacht aardbevingen voorgedaan.
Mensen vielen uit hun bed en vensters
rammelden, doch geen materiële schade
werd aangericht
aan dé kinderen.
Spr. besloot met er op te wijzen, dat
de vrucht afhankelijk is van de wijze,
waarop het leven wordt geleid.
Op het priesterkoor w-oonde de aal
moezenier, kapelaan C. P. Grootscholte,
het H. Misoffer bij. Na de H. Mis heb
ben de L. T. J.'ers zich naar Stads-
aoelen begeven, waar in de grote zaal
rector H. M. J. Brans sprak over de
teak van de jongens en meisjes in hun
eigen stand
's Middags volgde het optreden van
de Gesellen van de Spelewei in de grote
zaal waaraan een tweetal filmpjes aan
sloot.
In de foyer werd onder leiding van
I,ou Wesseling inmiddels het carnavals
feest gevierd. Hierop komen wij nog na
der terug.
Het Witte Huis heeft bekend gemaakt
dat president Truman en premier Pleven
van Frankrijk op hun conferentie van
Dinsdag volledige overeenstemming heb
ben bereikt over vraagstukken, die de
eenheid van Europa en de bestaande
maatregelen voor de verdediging van
West-Europa betreffen.
Over de besprekingen van Maandag
werd nog gezegd, dat Truman en Pleven
een „fundamentele overeenkomst" in de
politiek van beide landen m.b.t. de vraag
stukken Korea en Indo-China hadden be
reikt.
Naar het Franse persbureau AFP
meldt, zal Frankrijk drie nieuwe groe
pen ofwel 9 escadrilles Amerikaanse
vliegtuigen voor de strijd in Indo-China
krijgen. Het zullen toestellen van ver
schillende typen zijn, in hoofdzaak bom
menwerpers van het type B 26, jagers en
jachtbommenwerpers. Dit is het eerste
concrete resultaat van de besprekingen
tussen Truman en Pleven, aldus AFP.
Het totaal aantal escadrilles Amerikaan
se vliegtuigen, dat het Franse leger in
Indo-China heeft of alsnog zal ontvan-
een, is hierdoor tot 12 gestegen.
De officiële besprekingen tussen Tru
man en Pleven zijn gisteren geëindigd.
Pleven vertrekt Donderdag uk Washing
ton naar Ottawa voor besprekingen met
de Canadese regering.
Het bestuur van de vereniging „Het
Concertgebouworkest" heeft zo deelt
het mede zich gewend tot de minister
van Onderwijs, Kunsten cn Wetenschap
pen en tot burgemeester en wethouders
van Amsterdam met het verzoek tot „In
terventie op korte termijn, zulks ten einde
de voor het Amsterdamse en Nederlandse
muziekleven onhoudbare situatie tot een
oplossing te brengen".
Voor een verslag van het optreden van
Paul van Kempen in Den Haag verwijzen
wij naar pag. 5.
De president van de Republiek Indo
nesia, ir Sukarno, die deze week een
officieel bezoek brengt aan de Philip-
pijnen, is gisteren benoemd tot eredoctor
in de rechtswetenschap van de universi
teit van het Verre Oosten te Manilla.
Na de promotieplechtigheid heeft
Sukarno een rede gehouden, waarin hij
ook de kwestie Nieuw-Guinea weer eens
aanroerde. Volgens A.F.P. verklaarde hij,
dat „het feit dat de Nederlandse regering
haar belofte om Nieuw-Guinea aan Indo
nesië over te dragen niet heeft gehouden,
het begin is van een ongelukkig en be
droevend hoofdstuk in de geschiedenis
van Indonesië.
De pastoor van de parochie Wijkerveld
In Maastricht zit als zovele andere
parochieherders in zorg, hoe hij de hoge
kosten van kerkbouw zal kunnen finan
cieren. Als eed klein hulpmiddeltje om
geld in de kas te krijgen besloot hij een
kienavond te organiseren Van B. en W.
kreeg hij er verlof voor op grond van het
argument, dat de avond alleen toeganke
lijk zou zijn voor leden van de parochiële
Katholieke Actie. De pastoor was nl. van
oordeel, dat al zijn parochianen, door het
feit van Katholiek gedoopt te zijn en door
het wonen binnen de grenzen van de
parochie, lid waren van de buitenkerke
lijke organisatie der K.A. zoals die door
de Paus was erkend.
De politie, welke het met deze opvat
ting niet eens was, maakte procesverbaal
op tijdens de op 12 November j.l. gehou
den kienavond, waarbij bleek, dat ook een
aantal personen van buiten de parochie
aanwezig was.
De pastoor kreeg een dagvaarding thuis
wegens „het in het openbaar gelegenheid
bieden tot de beoefening van hazardspel"
(art. 254 W. v. S.) en gisteren heeft de
Maastrichtse rechtbank de zaak behan
deld.
De rechtbank overwoog, dat het open
bare karakter van de avond door de
aanwezigheid van personen buiten de
parochie in ieder geval vaststond, on
geacht de overweging of de K. A. een
organisatie in de zin der wet was_ De
pastoor werd derhalve schuldig bevon
den aan overtreding van art. 254 W. v.
Str. en veroordeeld tot 50 boete. subs.
25 dagen hechtenis, zijnde de helft van
de eis. Hij zal van dit vonnis in hoger
beroep gaan.
DE ONLANGS GESTORVEN Bernard Shaw heeft een groot deel van zijn leven
geijverd en zelfs gevochten voor een phoruztische schrijfwijze van- het Engels
In een ordentelijke taal, zo redeneerde hij, worden de woorden geschreven
zoals men ze uitspreekt In het Engels is het juist andersom. In ieder geval, men
weet er nooit, waar men aan toe is. Net goed uitspreken van het Engels is voor een
vreemdeling eerder een kwestie van herinneringsvermogen dan het onderhouden
van bepaalde regels. De grote satiricus Shaw heeft vermoedelijk niet geweten,
welke moeilijkheden de uitspraak van het Engels gedurende het Heilige Jaar aan
de Paus heeft opgeleverd, anders zou hij zijn reeks argumenten nog hebben kunnen
aanvullen.
Zoals bekend, is Z.H. de Paus een groot talenkenner. Frans Duits, Spaans
Portugees en Duits vloeien Hem uit de mond. Z.H kent ook Engels. Maar met de
Hem'eigen nauwgezetheid wenste hij de pelgrims op perfecte wijze toe te spreken
en voorat de namen van de plaatsen en streken, waaruit ze afkomstig waren, goed
te zeggen Het was een zware taak, die Z.H. ten deze op Zijn schouders had geladen.
De Romeinse correspondent van de
„New York Herald Tribune" deelde hier
over dezer dagen enkele aardige bijzon
derheden mede. Z H. moet al spoedig tot
de conclusie gekomen zijn, dat de uit
spraakregels van weinig waarde waren,
in de practijk. Menige plaatsnaam werd
anders uitgsproken dan de regels deden
vermoeden. Natuurlijk waren er verschil
lende adviseurs beschikbaar. Doch de
Paus wenste niet van hen afhankelijk te
zijn. Het was als het ware een sport voor
Hem, zelf uit te vinden, hoe het was.
Daarom gaf Hij reeds in de aanvang
van het Heilige Jaar de wens te kennen,
tn het bezit te worden gesteld van boe
ken, waarin speciaal de uitspraak van
Engelse en Amerikaanse plaatsnamen
stond geboekstaafd.
Maar bestonden er inderdaad zulke boe
ken en waar waren ze te krijgen? Na lang
zoeken vond men er twee. Ere wie ere
toekomt, de boeken werden naar het Va-
ticaan gezonden door Zusters van de Orde
van Notre Dame de Namour, die bij een
bezoek aan Rome van het probleem ge
hoord hadden. Het was een boek, gepu
bliceerd door de British Broadcasting Cor
poration, teneinde haar omroepers in staat
te stellen, de juiste uitspraak van een
plaatsnaam in Engeland. Wales, Schotland
en Noord-Ierland na te gaan en een pho-
netische diotionnaire van de Oxford Press.
Speciaal tijdens de vacantie op Castel
Gandolfo heeft de Paus dankbaar die twee
boeken geraadpleegd Men is er evenwel
niet in geslaagd, Hem een soortgelijk boek
over de uitspraak van Ierse plaatsnamen
te bezorgen en evenmin een Amerikaanse
dito.
De correspondent vermeldt nog een
aardige bijzonderheid. De Paus heeft lang
geaarzeld, of hij tegenover Amerikanen
het Engels met een Amerikaans accent
zou uitspreken of „the Kings English"
zou gebruiken. Hij besloot tot het laatste.
„De Engelsen", aldus de Paus, „weten het
beste, hoe ze hun taal moeten uitspreken,
want het is immers hun eigen taaL En de
Amerikanen zouden eigenlijk Engels En
gels moeten leren.
Italië?s wegen
R WORDT DOOR HET wegverkeer
in Italië aan diverse belastingen, die
op de benzine inbegrepen, per jaar
112 milliard lire opgebracht. Maar in 1949
gaf de regering slechts 48.6 milliard voor
verbetering en uitbreiding van het we
gennet uit. En zulks ondanks het feit, dat
dit hier en daar in een deplorabele toe
stand verkeert. Volgens sommigen, zijn
de slechte wegen de oórzaak ervan, dat Ita
lië het hoogste gemiddelde aan dodelijke
auto-ongelukken heeft. Het land zal hier
door op den duur een.slechte naam onder
de automobilisten krijgen, wordt hier en
daar gevreesd, uiteraard natuurlijk het
meest in de kringen, betrokken bij het
vreemdelingenverkeer. Maarhet toe-
rfsme vormt ln zekere zin de onontbeer
lijke sluitpost van de betalingsbalans. En
het mag in geen geval verminderen. Inte
gendeel!
Men hoopt, nu in het Anno Santo zove-
Ien Italië hebben leren kennen, een sterke
stijging van het vreemdelingenbezoek te
mogen aanschouwen. Elke pelgrim, zo
wordt er geredeneerd, is in zekere zin een
propagandist voor Italië geworden, door
zijn verhalen over de schoonheid van het
land. Intussen heeft men berekend, dat
een flink aanpakken van het wegenpro
bleem een onmiddellijke uitgave van 700
milliard lire zal eisen. En dit geld zal.
nu er zoveel voor de bewapening moet
worden uitgegeven, niet gemakkelijk te
vinden zijn. Maar de nood dringt. Volgens
de laatste tellingen is het verkeer langs
Italië's wegen vervijfvoudigd, terwijl op
de autowegen op sommige punten niet
minder dan drie duizend voertuigen per
uur passeren. Het spreekt van zelf. dat
men eerst zal trachten, de grote verbin
dingswegen tussen de voornaamste toe
ristencentra te moderniseren. Hiertoe zijn
reeds plannen in voorbereiding.
Arme musea
TALIë IS HET LAND DER MUSEA.
Maar nergens ter wereld worden de
musea, zo betooide onlangs een auto
riteit op het gebied van het museum
wezen, zo stiefmoederlijk behandeld als
in Italië, met uitzondering dan van de
Vaticaanse Staat, waar speciaal het we
reldberoemde Vaticaanse Museum voor
beeldig onderhouden wordt. Het bedrag,
door de regering op de Begroting voor
subsidies aan musea uitgetrokken, is ten
enenmale onvoldoende. Zelfs in een arm
land als Oostenrijk, aldus de autoriteit,
is b.v. het Kunsthistorisch Museum te
Wenen beter van fondsen voorzien dan
het grootste museum van Italië en aldus
in staat, een behoorlijke staf deskundigen
te betalen, zonder wie een museum een
dood ding is.
Na de oorlog is bepaald, dat de entrée-
gelden voor de musea naar de minister
van financiën zouden gaan, maar dat ze
zouden worden gerestitueerd. Hiervan is
echter niets gekomen. In 1940, toen de
meeste musea nog niet open waren, werd
er toch nog ongeveer zestig millioen lire
ontvangen. In 1950 moet dit bedrag ver
over de vijf honderd miliioen zijn ge
weest, ofschoon de toegangsprijzen, ver
geleken bij vóór de oorlog, eigenlijk be
lachelijk laag zijn. Maar waar is al dat
geld gebleven? vragen de kunstminnen-
den zich af. In ieder geval is het niet be
steed aan het openen van z.g. museum-
scholen. die het ministerie van kunst vol
gens Amerikaans voorbeeld zou willen
invoeren.
Advertentie
(Van onze Amsterdamse redactie)
Zuid-Afrika weet van aanpakken en
profiterend van elke gunstige gelegenheid,
laat het niets ua om de industrialisatie zo
kraehtig mogelijk voort te zetten. Prof. dr
C. G. W. Schumann, hoogleraar in de
handelswetenschappen aan de universiteit
van Stellenbosch, die dank zjj de uitwis-
selingsovereenkomst tussen Nederland cn
de Zuid-Afrikaanse Unie op het ogenblik
in Nederland gastcolleges en lezingen
houdt, heeft er ons het een cn ander over
willen vertellen.
Bijzonder na de devaluatie van 1932 ts
de financieel-economische ontwikkeling
van Zuid-Afrika met sprongen omhoog ge
gaan door de zeer sterke invloed van het
goudmijnbedrijf, dat in de economie van
de Unie een waarlijk strategische positie
inneemt Ook de laatste wereldoorlog
heeft meer gewerkt als een vernieuwing
en stimulans, dan als een nadelige factor.
Bijzonder de zware industrie is er wel bij
gevaren.
Onmiddellijk na de oorlog, had de op
gehoopte koopkracht in de oorlog had
men zijn geld niet in die mate kunnen
besteden als men gewild had, zodat er bij
de banken ongeveer 300 millioen lag op
gehoopt een geweldige invoer yan goe
deren ten gevolge.
Dit schiep in 1948 betalingsbalansprobie-
men, die een deviezencontrole en invoer-
1 - -1 - - - - ■■■-■-
Het is een rage geworden, waarin het
Amerikaanse publiek zich hals over kop
gestort heeft, intussen niet dan na een
systematische propaganda en reclame, die
reeds in 1930 werd Ingezet en ten doel
had, de Amerikanen „television minded"
te maken. Nu, ze zijn het geworden, maar
tegelijkertijd heeft dat een aantal pro
blemen doen oprijzen, welke leidende
persoonlijkheden in het land ernstig te
denkan geven.
De „Saturday Review of Literature" be
vatte onlangs een artikel, waarin het
vraagstuk der televisie niet in de eerste
plaats van de technische, maar van de
culturele en tevens van de financiële
kant bekeken werd, in zoverre dia in
vloed hebben op het dagelijks doen en
laten en het geestesleven van het gemid
delde individu in de Verenigde Staten.
Het gezaghebbende orgaan constateerde,
dat de Amerikaanse architecten momen
teel salons en woonkamers ontwerpen,
dia meer op kleine theaters lijken. Schoor
steenmantels en haardvuren moeten
plaats maken voor een nis voor het telc-
visieapparaat. In de huiskamer wordt do
draaiende, kantoorstoel geïntroduceerd,
omdat men immers, van de televisie ge
nietend, toch de kinderen in de gaten
moet kunnen houden of luisteren naar
het beetje conversatie, dat, wanneer de
TV haar hoogtepunt heeft bereikt, neg
overgebleven zal blijken te zijn.
Tot dusver is door Industrie en publiek
voor ongeveer twee milliard dollar in de
TV belegd en men heeft berekend, dat
speciaal de kinderen hun ouders te toe
gebracht hebben, voor ongeveer twee
honderd millioen dollar aankopen te
doen van artikelen, welke door de tele
visie gepopulariseerd werden. Er is een
heel populair TV-programma, waarin de
cowboy Hopalong Cassidy een hoofdrol
speelt en elke kleine TY-eothousiast loopt
in een cowboy-uitrusting rond. De man,
die Hopalong Cassidy speelt, is schatrijk
geworden.
In de eerste maanden van 1950 zijn
drie millioen toestellen met toebehoren
verkocht, tegen een gemiddelde prijs van
300 dollar en het is zelfs zo, dat enkele
steden in de regeling ten aanzien van de
werklozensteun reeds eet) bepaling heb
ben opgenomen, dat personen, die een
TV-toestel op afbetaling kopen, van de
steunlijsten zullen worden geschrapt.
In Augustus jl waren er 106 TV-stati-
ons in de iucht. Zolang bepaalde techni
sche moeilijkheden niet zijn opgelost,
zuilen er geen nieuwe bij mogen komen.
TV heeft ruimte nodig. Maar indien die
ruimte in hogere frequentie-golven ge
vonden wordt, zullen vela toestellen ver
anderd moeten worden en op de duur
zuilen ze ook geschikt gemaakt moeten
worden voor ontvangst in kleur.
Men kan de aan dit alles verbonden
uitgaven slechts bij benadering schatten,
maar men weet thans reeds met aeker-
heid, dat zij een ernstige aanslag op de
behoorlijke besteding van het nationale
inkomen zullen betekenen. En velen be
ginnen zich af te vragen, of het nut van
de televisie wel evenredig is aan de na
deden. Dit argument klemt te sterker in
een periode, waarin ook tn de Verenigde
Staten soberheid een steeds gebiedender
eis wordt.
Men ziet heel goed de grote mogelijk
heden van de TV in, speciaal op het ge
wed van het onderwijs en in het alge
meen van de voorlichting. Maar, zo re-
doneert men, is het wel nodig, dat in elk
Amerikaans huis zo'n duur toestel staat?
Kunnen we, met da film en de radio, uu
ook nog de TV betalen? Deze vraag wordt
gesteld, ondanks het fait, dat de TV even
als de radio op commerciële basis is ge-
sohoeid en dus zich zelf wil bedruipen.
Want men mag niet vergeten, dat het pu
bliek allengs hoger eisen zal gaan stallen
en de concurrerende stations steeds ho
gere uitgaven zullen moeten doen. De TV
is au eenmaal veel duurder dan radio,
ook wat de programma's hetreft Een
radiohoorspel behoeft niet gemonteerd
ie worden, maai' de TV heeft alles van
het theater nodig, een enscenering tot in
de puntjes.
En nu komt nog het in cultureel op
zicht bedenkelijke, dat succesvolle pro
gramma's op de massa moeten zijn afge
stemd omdat er realame voor het een of
andere product in wordt gemaakt. De
populairste uitzendingen staan op het
laagste artistieke en culturele peil. Cow
boys en baarlijke monsters beheersen
reeds het televisiescherm! Het zijn uit
eindelijk de adverteerders, die de smaak
van het publiek bepalen. Merkwaardig
genoeg zijn de programma's in belang
rijke mate op de kinderen afgestemd.
Niet minder dan 27 uren per week zijn
voor hen gereserveerd!
M illioenenverliesen
Het ideaal van kosteloze televisie voor
iedereen heeft aldus een hoogst beden
kelijke kant afgezien van het feit, dat
het publiek toch enorme bedragen aan
toestellen etc. besteden moet.
Ende TV is nog steeds een on
derneming, die verlies lijdt. In 1949 be
droeg dit 24 millioen dollar, tegen 15 mil
lioen het jaar daarvoor. En ondanks alle
gedane uitgaven de Frigidaire Maat
schappij betaalde 135.000 dollar voor een
reclameprogramma waarin de bckenae
komiek Bob Hope voor de TV debuteBiac
Is nauwelijks de helft van de toeschou
wers tevreden over hetgeen gepoaen
wordt.
Er wordt reeds ernstig overwogen ten
behoeve van speciale uitzendingen een
bijdrage van de bezitters van V-toestei-
len te heffen. Inderdaad «ebeurt dit
reeds bier en daar, op ®sn basis van vrij
willige keuze. En het ziet ei naar uit. dat
de Amerikaanse „vrije televisie, gezien
als gratis en voor niets verstrekt, allengs
plaats zal moeten maken voor goed ge
organiseerde combinaties van TV-lief-
hebbs i*1"
Hiermede zal echter nog geen oplossing
bereikt zijn voor het probleem van het
economisch toelaatbare, van nationaal
standpunt en met het oog op de volks
welvaart.
Maar, zo zeggen de voorstanders van
de TV, mei* eeu al of niet verplichte
„schouwbijdrage": dan kan op de vraag
welk nut de TV eigenlijk heeft, met een
gerust hart geantwoord worden, dat ze
het culturele peil van het Amerikaause
volk verheft. Het antwoord behoeft dan
niet langer te zijn: omdat er meer zeep
door verkocht wordt!
Het is merkwaardig, dat de factoren,
onverbrekelijk met de televisie verbon
den, de Verenigde Staten met hun vrije
radio en TV naar het schijnt onverbid
delijk sturen in de richting, welke in
Europa en ook hie:' te lande reeds lange
tijd geleden inzake de radio werd inge
slagen i
beperking noodzakelijk maakten. De de
valuatie van 1949 heeft de situatie echter
weer heel wat verbeterd en zo ziet men
voor Zuid-Afrika de jaren 1951 en 1952
met het volste vertrouwen tegemoet: hel
kunnen bijna niet anders dan voorspoedi
ge jaren zijn.
goudmijnen blijven nog steeds van
de 'grootste betekenis, daarnaast komt de
ijzer- en staalindustrie zeer sterk opzet
ten, vooral dank zij de lage steenkoolprij
zen e. de nabijheid van de ertsmijnen. Op
het ogenblik is men een plan aan het uit
werken voor het vestigen van een indus
trie om uit steenkool benzine te bereiden,
terwijl de textiel-nïjverheid over de laat
ste tien jaar de grootste procentuele
vooruitgang geeft te zien.
Geen nationalisatie of
socialisatie
Behoudens een enkel staatsbedrijf (seml-
staais!), kent men in Zuid-Afrika alleen
maar particuliere ondernemingen. Van
nationalisatie en socialisatie wil men, ais
het maar even kan, niets weten. De basis
van bet economische leven blijft de vrije
concurrentie. De staatsinmenging blijft
dan ook zoveel mogelijk beperkt.
Dit blijkt o.a. sterk uit de houding van
de regering t.o.v. de kwestie der enorm
hoge wolprijzen. De regering, de gehele
gemeenschap van het Zuid-Afrikaanse
voik een groot gedeelte van de goede
wolboeren inbegrepen! maakt zich niet
ten onrechte zorg over deze fantastische
prijzen, welke ook voor het land zelf ent"
wrichtend werken, omdat er een zeer on
gelijke en scheefgetrokken economische
Verhouding ontstaat. Door het opkopen
van gronden van kleinere boeren streven
de sterkere broeders weer nn»r groot
grondbezit, dat ook om belastingreaenen
nogal aantrekkelijk schijnt te min. Men
beziet deze situatie in regeringskringen
nogal sceptisch en zou er heet wat voor
over hebben als men zou kunnen komen
tot meer gestabiliseerde wolprijzen al zou
het zijn op een lagere Maar tot nu
toe is er nog geen enkete beperkende
maatregel getroffen-
Mogelijkheden voor
i\ac?. ondernemingen
Ook voor tfë&rfandae industriëlen en
werkers biedt Zuid-Afrika nog veel aan-
trekkelüke mogelijkheden.
De ervaring heeft echter geleerd, dat,
wil i»®1 tot vestiging van een onderne
ming m de Unie overgaan, men er het
beste aan doet eerst, enige maanden
lang de situatie ter plaatse eens dege
lijk te onderzoeken, opdat men te weten
komt hoe de verhoudingen liggen en of
ei markt aanwezig is voor het te pro
duceren artikel. Voor de ijzer- en staal-,
de textiel- en de chemische industrie
zijn er in ieder geval gunstig® kansen
aanwezig. Ondernemingen op het ge
bied van vruchtconservering en zui
velbereiding behoeven echter aan een
pied k terre in Zuid-Afrika niet te den
ken, want men beschikt daar zelf reeds
over een over-capaciteit,, zodat de re
gering oprichting van dergelijke be
drijven Feeds verbiedt.
Een zeer grote moeilijkheid is echter
de financiering van een in Zuid-Afrika
te stichten nederzetting van een bui
tenlandse onderneming. Minstens 40%
moet aan buitenlands kapitaal worden
meegebracht hetzij in gelden, hetzij
in kapitaalgoederen (De Neder
landse, regering blijkt aan enige klei
nere bedrijven dit iaatste wel eens toe
te staan).
Voor financiële bijstand in de Unie is
men aangewezen op de Nijverheids
Ontwikkellngs Korporasie een semi-
overheidsinstelling die echter niet vee!
kapitaal meer tot haar beschikking heeft.
Het kapitaal is reeds door Zuid-Afrikaan
se groepen grotendeels bezet.
Reeds voor de oorlog waren er in de
Unie verschillende Nederlandse onder
nemingen gevestigd o.a. Philips, Bo-ls. Dn
Vries Robbé, de Holland-Zuid-AJrika Lijn
en de Ned. Bank voor Zuid-Afrika. Na de
oorlog hebben ook BruynzeeL Bensdorp.
Honig en de scheepsreparatie-inrichting
van A. de Jong uit Viaardiitgen er hun
ondernemingen gevestigd. De Zuidelijke
Visserij Mij., die zich speciaal toelegt op
de bereiding van vismeel en visconser-
ven, schijnt de moeilijkheden te boven
te zijn en legt getuigenis af van Neder
landse ondernemingsgeest. Juist de vis-
nijverheid heeft, aldus prof. Schumann,
in Zuid-Afrika prachtige kansen.
Economisrh gezien achtte prof. Schu
mann ook nog veel immigratie-moge
lijkheden voor blanke arbeiders aan
wezig. Het tempo in de nijverheidsont
wikkeling is zo hoog geweest, dat er
66)1 nbattie-neck" dreigt te ontstaan
m-b.t. blanke arbeiders. Men zal er toe
moeten over gaan meer niet-blanken
aan te nemen of men zal meer blanke
arbeiders uit het buitenland moeten
laten overkomen. Dit te verwachten,
tekort biedt ook voor Nederlandse jon
gelui gunstige kansen om naar de Unie
te immigreren-
Het dagblad .Amigo» di Curagao" weet
te melden, dat de voorlopige voorzitter
van de Arubaanse eenheidspartij en enige
leiden vaö hun voornemen hebben kennis
gegeven, dat zij zich wensen aan te slui
ten bij de Arubaanse Volkspartij (Van
Henny Etnan) en de Nationale Volkspartij
(van dr Da Casta Gomez). Hot voor de
partij in de nieuwe Staten gekozen lid. de
heer D. A Vlaun. zou zich met enige
andere leden hiertegen verzetten.
„Het heeft er alle schijn vau, dat een
gedeelte van het voorlopige bestuur zal
overgaan naar de A.V.P. van de heer
Eman en dat men Viaun en ziju aauhan-
Sers uit de partij wil zetten", zo schrijft
het blad. Het blad verneemt, dat de heer
Vlaun «on onafhankelijke positie in de
Staten wil innemen en zich daarnaar zal
richten.
WZmmk
j m
j-F.'-NÏ;
- -
In Nico is de Carnavalsviering met de gebruikelijke pom}M>uze pnuil
begonnenDe fameuze optocht van praalumgens was ditmaal gewijd aan fit
fabeldichter De la Fontaine.
