Duitsland weer op
RUSSISCHE MANOEUVRES
BLIJVEN DUISTER
de been
40 jaar geleden kreeg Nederland
ziin eerste gebreveteerde vlieger
Mensen die niet weten waar zij zijn
Wonderlijke „kinderen" op de
Jaarbeurs
Een kunstgebit, waarbij men
gerust kan glimlachen
Twee kleine oorbellen
pagina 1
Nuttige „praet" voor de vrede
Subgroep Belastingen
derARKA
U^perking invegteringen
er groot werkloosheid
Regeringsraad .van
Suriname beëdigd
Toch wetenswaardig
ONBESTELBAAR MENSELIJK STUKGOED (II)
De sleutel bleef bewaard
Gesprek met Duitse burgemeesters
Hij slaapt, antwoordt
rookt en.... plast
Directeur-generaal
Scheepvaart
Auriol in Canada
Vrijdag 6 april 1951
v„ d. M ;.S«TK
Huidige verb^ rki
voldoende
WEER LAGERE PRIJZEN
OP WOL VEILINGEN
Ook voorzichtige stemming,
te Londen
voedseltekort van
WEST-EUROPA
V.S. kunnen niet meer als vroeger
helpen
„KOTA INTEN"Mir MARINIERS
NAAR NIEUW-GUINEA
SLEEPBOOT te WATER
GELATEN
V erzamel-schudgoot
„Nou hébben ze de Russen
Boerin uit Oost'Pruisen
„How is that possible?"
Vergelijking met buitenland
glansrijkdoorstaan
In het Zwitsers paviljoen
Vertegenwoordigers van
Duitse jaarbeurzen
De importstop
ten*
ELECTRICITEITSSTORING
OP ZUID-BEVELAND
Ontvangt gouden „De Ruyter-
medaille"
POST VOOR DE „CASTEL
BIANCO" EN „DORSETSHIRE"
OVERDRACHT M.S. NIEUW LAND
Ptjna elke dag brengt gebeurtenissenWestelijke bezetters verminderen hun
en besl'ssingen van verreikende politieke i controle op de Westduitse industrie, ter
betekenis die ieder op zich genomen
nauwgezette aandacht verdienen, maar die
door het razende tempo, waarin zi.i elkan
der opvolgen, onvoldoende de belangstel
ling gespannen houden.
Toch kunnen zij op de afloop van het
grote drama van onze generatie, de strijd
tussen Oost en West een beslissende in
vloed oefenen, aangezien zij alle betrek
king hebben op de wijze waarop het
Westen, na het aannemen van Moskou's
uitdaging, zijn eigen kracht opbouwt..
Generaal Eisenhower heeft officieel het
opperbevel over de troepen van het
Atlantische pact op zich genomen. Het
twee-jarig bestaan van dit pact werd
«ober in alle hoofdsteden der daarbij aan.'
vergaderde Woensdag de
p xSwfce subgroep belastingen der Alg.
■n Ambteoarenveraniglng (ARKAl t
Oe voorzitter de heer H. J Corsten uit
jwmegen, opende de vergadering met een
rede, waarin hij er aan herinnerde dat
vij* jaar geleden de subgroep, door sa
mensmelting van de vroegere groepen 3
10 van de ARKA, werd gesticht in de
stad, waar thans vergaderd wordt. In
deze periode, aldus spr., hebben we door
samenwerking ons aller belang beter kun
nen dienen dan in een streven hiernaar
naast en niet steeds met elkaar. Vervol
gens memoreerde spreker de onderwer
pen. die het afgelopen jaar aan de orde
zijn geweest. In algemene zin dacht hij
aan de wijziging van de pensioenwet, aan
••de lange lijdensweg", die het georgani
seerd overleg gaat, aan het tot stand ko
men van de ziekteverzekering van ambte
naren, zoals die door de ARKA met groot
«lan is bepleit
Bijzonder urgent is volgens spr. een
spoedig totstandkomen van een interim
regeling voor de ziekteverzekering ook
voor de rijksambtenaren.
Verwacht mag worden, dat het Ambte-
n aren besluit Belastingen nu spoedig in het
Staatsblad zal verschijnen.
Spr. sprak tenslotte woorden van hulde
drie leden, die de dienst met pensioen
«ebben verlaten: de heer Rltzen. een stu
wende kracht in de afdeling Helmond, de
heer Nijssen, die 25 jaar voorzitter en se
cretaris van de afdeling Rotterdam is ge-
^eest. en de heer Frietman. die geduren-
ae 27 jaar hoofdbestuurslid was van de
vroegere groep St. Mattheus en daarna
nog dezelfde functie in de tegenwoordige
subgroep bekleedde.
De heer Frietman werd tot erelid der
groep benoemd.
Van hun belangstelling deden blijken dr
W, Dijsselbioem. directeur van het ARKA-
bureau, mr J. Metz, Tilburg, voorzittet
groep Rijksambtenaren, de heer C. M
Sontrop, rijksontvanger te Leiden terwijl
de algemene voorzitter, de heer B. v. Elk,
gemeente-secretaris van Eindhoven werd
vertegenwoordigd door de alg. 2e secre
taris en redacteur, de heer A. Conljn. die
tevens namens de redactie aanwezig was
In een begroetingswoord wees de heer
Conijn op de uitermate moeilijke omstan
digheden, waarin de ambtenaren vlrke
ren, o.m. doordat hun salarissen aan reël«
koopkracht sterk hebben ingeboet Vol
gens het rapport van de Sociaal Econ
Raad, onlangs gepubliceerd - doch vóór
de intrekking der regeringssubsidies op
belangrijke voedingsartikelen - bedroeg
deze daling, op basis 1939, niet minder
dan 30 pet. Zonder zich aan overdrijving
schuldig te maken, zou men thans kun
nen stellen, dat die daling 1/3 bedraagt
van salarissen, die vóór de oorlog, naar
het eenparig oordeel der regering zelve,
reeds niet aan de hoge kant waren.
Omtrent de voorgestelde Regarings-
jconsverhoging h 5 pet., zei spr., dat
5 pet. niet volledig is, want er gaat
Joonbelasting van af, en het maximum
komt met boven 200 uit.
icJze, Algem. Adviseur, de Z.E. Heer J.
•«■raakman, wekte de aanwezigen op zich
hü? aIs katholieken ambtelijk te
nn J?. °P een apostolische taak in
onmiddellijke omgeving, beroep, omgang
Pa,, ?°^eSa's als anderszins. Z. H. de
vanA eft met nadruk op het belang
die AeInen van gelijkgezinden gewezen,
leven L-, invloed ook op het parochiële
zou ook t°en ''itoefenen. Ecn en ander
PassenriUnoen' en moéten leldeD naar
tenaren dif 8tandsorganisatie van amo-
activere'n désen aP°stolische zending kan
gemakkeiiik waar een priester niet
wordt ontvangen.
(Van onze r.oKesp
De Staatssecretaris van
mr dr A. A. van Rhijn, £2>™e Zaken,
genheid van de lustrumvi^i J®* gelf'
Commerciële Club te Gronh^lvan de
een groot aantal vertegenwooffA' y0®?
bet bedrijfsleven en autoriteiten iif j
aula van de universiteit een rede sShrjf
den over de waag hoe ons land mt TI
huidige economische moeilijkheden kan
komen. Spreker gaf een historisch®
rugblik op de toestand in 1945 tot 194a
en schetste de zware slag, die wij in lg~'
kregen ooor het Korea-conflict, de prjis-
stijgingen, de defensie-voorbereidingen
en de liberalisatie.
Om uit de moeilijkheden te kunnen
komen, bepleitte mr Van Rhijn produc
tieverhoging, beperking van investerin
gen en verbruiksbeperkintg. Hij waar
schuwde er voor de investeringen al te
Veel te beperken, want dit zou het werk
loosheidsprobleem aanmerkelijk verzwa-
ren. Toch zal het mes er diep ingezet
moeten worden, zowel in de investerin-
de O»P,h Ei bedrijfsleven als in die door
dat er w-| ;.?ver bet verbruik zei spr.
gehouden dat lng mec moet worden
de massa' h»L ver°ruiksbeperkmg voor
probleem zal ,^en^n heeft oereikt. Dit
deld m^hen wordsn TOOr2ictltig behan-
dacht geschonken ei' moet aan-
volkirigsgroepsp. De vow^i aan ?1Ie SB*
opnieuw besprekingen W6eï zlll,len
met de Stichting van de Arbei<f
Op het ogenblik zullen we ®r kom._
met een verbruikeboperking Van 5
maar als de toestand nog meer
slechtert dan zullen we de beperking"
maatregelen opnieuw moeten bekijken,
aldus mr Van Rhijn. Spreker spoorde
vooral de werkgevers' aan 4» apathie
Wat betreft de uitvoering van het ploe-
«enstelsel te laten varen.
wijl over de zware industrie van de Roei
tussen de Westduitse regerihg en de Hoge
Commissie een decentralisatie-regeling
werd bereikt. Ondertussen bespreekt Mon-
net met de Duitse bondskanselier de
ondertekening van het Schuman-pian.
Deze opsomming van feiten, die binnen
nog geen week plaats vonden, kan de om
vang van de onbloedige revolutie, die wij
doormaken, duidelijk doen beseffen. De
„man in the street" echter wordt er niet
sterk door getroffen, maar hij vergeet
dan, dat een dergelijke op onderlinge
integratie gerichte ontwikkeling nog niet
zo lang geleden volmaakt was uitgesloten,
en dat er niet alleen een verschrikkelijke
oorlog, maar bovendien een verloren
vrede voor nodig waren om het zover te
krijgen. Het is even noodzakelijk zich dit
bewust te blijven, als zich te realiseren
dat de begonnen ontwikkeling nog lang
niet ten einde is. Eisenhower is thans
opperbevelhebber, maar zijn troepen moet
hij nog goeddeels recruteren. De Marshall
hulp gaat verder, maar de economische
éénwording van Europa is nog geenszins
een feit. En daar blijft vooral het grote
vraagteken: Duitsland, met zijn uiterst
labiel geestelijk en economisch evenwicht,
dat tussen het Oosten en Westen zo n be
langrijke en daardoor gevaarlijke sleutel
positie inneemt.
Eén feit uit de afgelopen week hebben
wij totnogtoe met opzet verzwegen: de
conferentie van de „plaatsvervangers'
der grote vier te Parijs. De urenlange ver
gaderingen hebben zich ook deze week
herhaald, waarbij de. beide partijen beurte
lings met een gewijzigd agendapunt naar
voren kwamen. De. na een eindeloos
lijkende nota-wisseling toch nog begonnen
„vóór-conferentie tot een conferentie"
krijgt door deze gang van zaken onver
mijdelijk het odium van nutteloze veel-
praterij, wat zij, alleen gelet op de om
vang en inhoud van het gesprokene reeds
zeker verdient. Maar sis men door maan-
denlang praten tenslotte de vrede bewaren
kan. dan moet men dat doen. Overigens
geeft de vergadering een voorproefje van
wat de ministers-conferentie, gesteld dat
de agenda eindelijk is opgesteld, te wach
ten staat. Het is duidelijk, dat, als men
zich thans reeds wekenlang druk maakt
over de rangschikking van de oorzaken
der spanning tussen Oost en West men
zich bij de eigenlijke behandeling van die
onderwerpen niet minder onbetuigd zal
laten. Het Westen verlangt, om de oorlog
te vermijden, een gesprek met Moskou,
maar laat zich inmiddels niet van de ver
sterking van Europa afhouden.
De reden, die de Russen hebben gehad
om dit gesprek te vragen, blijft als elke
Russische manoeuvre, duister. Zij hebben
evenwel steeds de nadruk gelegd op de
kwestie der Duitse herbewapening, die
voor hen de grootste steen des aanstoots
zou zijn. Gromyko eiste dit onderwerp dan
ook als punt één opde agenda. Maar,
zoals bekend, wensten de drie Westelijke
afgevaardigden op de eerste plaats een
behandeling van de diepere oorzaken van
het conflict tussen hen en Moskou, aan
welk verlangen Gromyko thans heeft
toegegeven.
Is de nadruk, die Moskou legt oD dat
vraagstuk, echter wel een teken, zoals in
het Westen beweerd wordt, dat 't een op
leving van de Duitse en het sterker wor
den van de Westelijke macht in het alge
meen. inderdaad als een bedreiging voelt?
Het is goed mogelijk, dat deze overweging
een rol speelt. Het is echter verstandiger
de heren maar liever niet meer op hun
woord te geloven. Hun afkeer van de her
bewapening van Duitsland, gevoegd bij de
actie voor het herstel der Duitse éénheid
die door de Oostduitse marionetten ijverig
gesteund wordt, schijnen op de eerste
plaats uitstekende propaganda. Zij raken
de gemiddelde Duitser midden in het harl
en stijven hem in zijn verzet tegen de
Westerse verlangens naar Duitse recruten
De Russen weten, dat de Duitse arbeiders
en boeren nog niet voor het communisme
gewonnen zijn, maar tevens dat zij naar
bepaalde woorden luisteren, ongeacht van
wie ze komen, alleen omdat zij ze in zich
zelf reeds hoorden.
Nogmaals, gesteld dat de agenda-confe
rentie slaagt en de ministers bijeen zijn
ter bespreking van „de oorzaken en ge
volgen der huidige spanning in Europa,
daaronder begrepen de Duitse herbewape
ning en de nakoming der gesloten ver
dragen", zoals de formulering, tot nog
(Van onze luchtvaart medewerker)
Op 7 April is het 40 jaar ge.cden, dat
Nederland z«n eerste gebreveteerde vlie-
~er j*hr werd in de persoon van Adri&axi
Mulder Op die dag heerste er op het
vliegveld „De Molenheide" bij GlIze-RUen
een grotere bedrijvigheid dan gewoonlijk.
In de ochtend had men op de hangat
reeds de Nederlandse driekleur gehesen
en op de 4 boeken van het veld, dat be
stond uit een stuk heide van 1000 x 2000
meter en slechts voor een klein gedeelte
van plaggen was ontdaan, bakens uitgezet
Behalve de bakens 6tond er ook een
waarnemer, die nauwlettend moest toe
zien, dat de vlieger vooral buiten de merk
tekens vloog en in de bochten niet smok
kelde om bet parcours te bekorten.
Tegenwoordig wordt er geen drukte
meer van gemaakt en merkt men het
nauwelijks, wanneer een vlieger zijn bre
vet krijgt. Toen was het echter een zeer
belangrijke gebeurtenis; temeer nog om
dat het de eerste Nederlander gold, die
ook als eerste zou trachten het nieuwe
F. A. I. brevet te halen.
Bij de startplaats stond de sportcom-
missaris van de Nederlandse Vereniging
voor Luchtvaart jhr Bosch van Draken-
steyn. die de verantwoordelijke taak op
zijn schouders voelde rusten om de geara-
gingen van de vlieger in de lucht te be
oordelen,
Alhoewel de weersomstandigheden niet
volkomen ideaal waren, had men de Ble-
riot toch startklaar gemaakt en nam Adri-
aan Mulder in de stuurstoel - van een
cockpit was nog niet veel sprake - plaats.
Zijn grootste zorg was, dat de motor het
uit zou houden en er niet op een kritiek
ogenblik de brui aan zou geven, zoals de
laatste tijd zo dikwijls het geval was.
De start was zeer vlot en de Anzani-
motor bleek ditmaal van goede wil. Toch
moest na het afleggen van het parcours
geland worden om de motor 'gelegenheid
te geven wat af te koelen en op verhaal
te komen.
Bij het tweede gedeelte van de proef
was een „hoogtevlucht vereist, waarbij
Honderdste vlucht. Op 13 April a.s.
za.' de l M. baar 100ste retourvlucht
va« Amsterdam naar Curacao via Dakar
Paramaribo uitvoeren.
Op d.
ortePrnging g.st«n J e
vang en minder algemeen, getaat}gi
dagen. Merino vliesiwol wa5,_ vasf on
betere soorten waren ech -d(jel_
de prijzen van de vorige dag.
soorten daalden opnieuw met ,8 P"
wijl ook comeback en crossbred viieswi
lager afkwamen. Skirtings ondervonden
evenwel levendige vraag en konden oe
prijzen van de vorige dagen goed nanu
haven.
Bjj het slot van de veiling van gisteren
kon worden geraamd, dat verschillende
soorten merino wol met 15 pet waren
gedaald sedert Pasen, comeback met 2a
pet. en fine crossbreds met 30 pet.
In wolkringen te Melbourne wijt men
de daling aan een georganiseerd uit de
markt gaan van de Amerikaanse kopers.
Ook uit Zuid-Afrika wordt melding
gemaakt van een beperkte vraag. Een
groot gedeelte van het aanbod op de vei
lingen van Johannesburg en Kaapstad
bleef onverkocht.
Woensdag opende ook weer een nieuwe
serie van de Londense wolveilingen. De
kopers zowel uit het Ver. Koninkrijk als
van het Continent legden een grote mate
van voorzichtigheid aan de dag. De ver
koop had een tamelijk traag karakter.
De beste soorten gingen evenwel tegen
de prijzen van Februari en skirtings
stegen zelfs 2Vi pet., maar de prijzen
der andere soorten daalden met ca. 5
pet., terwijl fine crossbreds 10 pet. lager
kwamen.
West-Europa moet naar verhouding
meer voedsel importeren dan enig ander
gebied ter wereld, zo is door Allen, de
directeur van de afdeling voedsel en land
bouw van de E.C.A., te kennen gegeven
op de bijeenkomst van de commissie voor
het Europese herstel van de internatio
nale federatie van landbouwproducenten
te Parijs.
Hij verklaarde, dat Europa voor een
groot deel zelf zal moeten voorzien in
zijn gestegen voedselbehoeften, daar het
Amerikaanse verbruik eveneens ia geste
un en Amerika niet meer in dezelfde
bijdragen tot dekking van het
vv esteuropese voedseltekort dat 30 pet
bedraagt van het totale gebruik.
gestegen werd tot ongeveer 50 meter! De
proef werd dan tenslotte besloten met
een landing in glijvlucht met afgezette
motor.
Nederland had zijn eerste gebreveteer
de vlieger, die tevens in het bezit kwam
van het eerst uitgereikte internationale
vliegbrevet.
Dat dit niet onopgemerkt bleef bewees
wel het telegram van Z. K.H. prins Hen-
drik, die de vlieger veel geluk wenste met
het behaalde succes.
Dc heren 3. Drielsma, A. Currie, A.
Smit, A. Alberga, F. Oliviera en W.
Juglall, die dezer dagen werdej voor
gedragen voor benoeming in de nieuwe
regeringsraad van Suriname, zijn gisteren
beëdigd als Ud van de regeringsraad. De
heer Drielsma is waarnemend premier; de
heren Llm A Po en H. Bergan ip be
noemd tot voorzitter resp. ondervoorzitter
van de Staten van Snrlname.
toe, luidt, kunnen de Westelijke landen
dan de Russen tegemoet komen en af zien
van de versterking van West-Duitsland en
kunnen zij terug naar de overeenkomst
van Potsdam? Het één en het ander is uit
gesloten. De versterking van West-Europa
eist primair, dat het Duitse vacuum wordt
opgeheven. Daartoe moesten de econo
mische beperkingen die Duitsland krach
tens Potsdam waren opgelegd, verdwijnen.
Voor een zo sterk geïndustrialiseerd land,
met zijn dichte bevolking en millioenen
D.P.'s, is dat noodzakelijk, de plicht tot
integratie in West-Europees verband hier
bij ter zijde gelaten. Zonder een eniger
mate gezond Duitsland zou de West-
Europese verdediging een twijfelachtige
onderneming zijn. die zozeer de aandacht
van het Westen eist, dat de versterking
van andere „danger-spots", In Azië 1, in
het gedrang zou komen. Hetgeen de Rus
sen weieens konden wensen. Het slagen
van de ministersconferentie wondt er
daarmee niet gemakkelijker op.
Ad Int.
Classificatierapport. Blijkens een me
dedeling van minister Joekes zal het
rapport der commissie-Kruyt inzake ds
gemeenteclassificatie in de loop van
Mei aan de Kamerleden worden aange
boden en ook voor het publiek ver
krijgbaar worden. De regering wenst
zich haar standpunt t.a.v. de conclusies
van het rapport vooralsnog voor te
behouden.
Aanbesteding -van betonwerken.
Blijkens een mededeling in de Staatscou
rant heeft minister Albregts aan de
commissie-bedrijfsregelingen advies ge
vraagd over de vraag, of het besluit
beperking publieke aanbesteding van de
Beton-aannemersbond te Amsterdam,
voor zover dit betrekking heeft op de
waterschappen niet in strijd is met het
algemene belang.
Dit besluit verbiedt de leden van
genoemde bond in te schrijven op of
prijsopgave te verstrekken voor gewapend
betonwerken, welke publiek worden
aanbesteed. Op dit verbod zijn belang
rijke uitzonderingen gemaakt, maar daar
onder vallen de waterschappen niet- Het
advies der commissie wordt nu over dit
niet uitzonderen van de waterschappen
gevraagd.
De Tsjechoslowaakse ambassadeurs ln
de V. S„ Engeland en Frankrijk zullen
vermoedelijk niet op hun post terugkeren.
Zij hebben alle drie Westerse relaties en
werden benoemd door de vroegere mi
nister van buitenlandse zaken. Clementis
die zich thans in hechtenis bevindt op
beschuldiging van hoogverraad en splon-
nage. De ambassadeurs werden enige we
ken geleden naar Praag teruggeroepen
voor „besprekingen".
Jaarbeursbezoek. Gisteren hebben de
directies van de internationale jaarbeur
zen van Frankfort, Hannover en Keulen
een bezoek gebracht aan de Utrechtse
Jaarbeurs.
Het troepenschip „Kota Inten" zal
Zaterdag a.s. met een aflossingsdetache
ment mariniers uit Rotterdam vertrekken
naar Nieuw-Guinea.
Op de scheepsbouwwerf „De Industrie"
van D. en Joh. Boot N.V. te Alphen a. d.
Rijn heeft gisteren de tewaterlating plaats
gevonden van een casco van een motor
sleepboot waarvan de afmetingen zijn
16 x 4.25 x 1.75 meter.
Deze motorsleepboot wordt in opdracht
van de fa D. Blankevoort Zn te Bloe-
mendaal gebouwd en verder afgewerkt
voor de baggerwerken in Afrika. Het
schip zal voorzien worden van een En
gelse motor van 120 P.K.
Tevens heeft de kiellegging-plaats ge
vonden van een motorviskotter 23.75 x 5.85
x 2.80 meter voor Texelse rekening, waar
in een 3 cyl. 150 P.K. „Industrie 4-tact
Dieselmotor zal geplaatst worden.
Over bet „Tehuis voor verdreven Ouden van Dagen" in Hochwaldhausen
regeert een Directrice van middelbare leeftijd: een kraakzindelijke, blo
zende dame met een paar harde, doordringende, iets achterdochtige ogen,
gekleed in stemmig zwart dat tot hoog aan de hals reikt. Alleen reeds die
ogen dwingen van iedereen de onvoorwaardelijke gehoorzaamheid van
een schuw-onderdanig: „Jawohl, Frau Oberin" af. In de oorlog stond zij
vijf jaar aan het hoofd van lazaretten in Polen en Rusland. Dat dit tehuis
in Hochwaldhausen, waar meer dan 200 verdrevenen een definitief onder
dak gekregen hebben, in vele opzichten wel een modelinrichting zijn zal,
dankt men bijna uitsluitend aan deze harde, energieke vrouw, die in het
gesprek nooit anders heet dan „de Feldwebel". Niets ontgaat haar: en op
de meest ongelegen momenten hoort men plotseling om de hoek van een
der kraakheldere eindeloos lange gangen het rammelen van liaar onafschei
delijke sleutelbos.
Ik heb daar in Hochwaldhausen. dat niet
ver van Fulda verwijderd is, een middag
lang bijna uitsluitend gesproken met men
sen. die.... zelf niet wisten waar ze wa
ren. Het was géén krankzinnigeninstituut,
al lagen er dan op enkele zalen mensen,
die de schok nooit teboven waren geko
men, maar voor de meeste bewoners was
Hochwaldhausen niet meer dan „een
plaats in het Westen" zeer ver van de
stad waar ze gewoond hadden, onmetelijk
ver van hun eigen geboortedorp.
Hoeveel kilometer? Hoeveel dagreizen
met de trein?
Dat wisten ze niet. Wat weet een boer,
een kleine dorpsman van een landkaart.
Een oude vrouw van in de tachtig begon
me onmiddellijk een eindeloze rij plaatsen
op te noemen: tussenstations, namen van
kampen, dorpen waar ze enkele dagen on
derdak gehad had, namen van andere
kampen. Het was een uiterst verwarde
reeks, maar ze bleef aan het namen noe
men in de kinderlijk naïeve verwachting,
dat ik die ook allemaal kennen zou.
„Geografisch" zei de verpleegster, „heb
ben de meesten eenvoudig geen flauw be
nul, waar ze zitten...."
En toch had dat oude vrouwtje alle
plaatsen, die ze gepasseerd was tijdens de
grote volksverhuizing, in haar geheugen
gegrift: bij alle verbijsterende gebeurte
nissen, ondanks alle verwarring en el
lende. had ze deze „sleutel" tot haar ver
loren vaderland angstvallig bewaard.
Ze zou hem nooit nodig hebben....
Wellicht was zestig of zeventig procent
van deze mensen vóór de chaos nooit ver
der geweest dan de dichtstbij zijnde
markt. En plotseling veegt één regerings
maatregel, bezemt iets dat Lot heet of
Toeval, historische noodzakelijkheid, ver
gelding of straf millioenen mensen, schul
dig of onschuldig, weg uit een bepaald
gebied, schopt hen het erf van hun eigen
boerderij af, zet hen uit hun zaak, ont
neemt hun iedere bestaansmogelijkheid,
gooit hen zonder meer in de grote verza-
mel-schudgoot van mensen, die dwars over
Europa ergens in het Westen uitmondt
Met wagonladingen vol, met honderden
treinen tegelijk, met eindeloze colonnes
vrachtwagens. Het waren niet zo- of
zoveel mensen, niet zo- of zoveel natio
naliteiten.het waren kubieke meters
mensenmateriaal het was de inhoud van
een kamp (niet eens meer de menselijke
inhoud van eer kamp) het was een nieu
we lading stukgoederen.
Wat wil men dan nog weten hoever dit
ongefrankeerde en onbestelbare stukgoed
(aan afzender retourneren is onmogelijk)
van de plaats van herkomst verwijderd
Is: een oud mensje uit Keulen er zijn
hier slechts enkele mensen uit het Wes
ten vertelt mij. dat ze op transport ge
steld werd nadat ze uitgebombardeerd
was. Na een dagreis in de trein was ze...
tien kilometer verder.
Hier in Hochwaldhausen wonen een
paar verdrevenen uit Oost-Duitsland. uit
Polen Silezië, Sudetenland. de voormalige
Duitse kolonies In de Balkan en stuk voor
stuk zijn het mensen, die door ouderdom
of lichaamsgebreken niet meer tn staat
zijn om zelf in hun bestaan te voorzien.
Ze worden behoorlijk verzorgd, wonen
met meerderen op een kamer, praten ein
deloos over de „Heimat", poetsen de paar
schamele bezittingen, die ze hebben kun
nen redden: een klok, een paar heiligen
beelden, een oude vergeelde ansichtkaart,
een wandspreuk achter glas. een paar
kleine prullen, steeds weer zorgvuldig op,
maken ruzie, klagen en.... staren voor
zich uit.
Een zeer groot gedeelte dezer mensen
zou nooit in een gesticht terecht zijn ge
komen onder normale omstandigheden, en
zeker niet zo honderd procent armlastig,
maar ze verloren hun kinderen, hun we
derhelft, raakten op de vlucht familie
kwijt, hun werden eenvoudig door de
nieuwe regeerders huis en grond en alle
bezittingen afgenomen.
Politiek zijn de meesten niet geïnteres
seerd, maar een oud heider baasje, dat
de krant zit uit te spellen (een krant voor
de Verdrevenen) gnuifde over de nieuwe
zuiveringen ln Tsjechoslowaklje: „Ze wil
den daar de Russen toch zo graag, niet?
Nou hébben ze de Russen.,.."
Natuurlijk was hij Sudeten Duitser.
(Van onze Utrechtse redacteur)
Kuut U zich voorstellen, dat op de derde verdieping van de Jaarbeurs
gebouwen, waar o.m. 't „speelgoedpaleis"' is, letterlijk nu en dan opstootjes
dreigen, eenvoudig, omdat een pop de voorbijgangers toespreekt als een
kind, allerlei wijsheden debiteert en op verzoek verschillende handelingen
verricht, die „des kinds" zijn? Deze verrichtingen behoeven wij niet te
omschrijven, zij brengen gewoonlijk papa aan het schrikken, als mama
niet thuis is en hij op het kroost moet passen.
Het is begrijpelijk, dat bij een dergelijke demonstratie standhouders,
le de aandacht voor hun artikelen even goed willen vragen, nog wel eens
lot „doorlopen" aanmanen, maar intussen spuit de „Koning der poppen"
zijii wijsheden en luisteren we met belangstelling naar wat hij over zich
zeil en zyn broertjes „Prince Charming" en „Little Lord', evenals hij van
onverwoestbaar plastic vervaardigd, te zeggen heeft.
Een leuke poppenfamilie op de Utrechtse Jaarbeurs.
Men kan aan hem rukken en trekken,
hem knijpen, zoveel als men wil, maar
lam of gekneusd wordt hij niet. Hij slaapt
net als de mensen door zijn oogleden ie
sluiten en als hij wakker is. kijkt hij naar
links en rechts. Ja, hij uigt als een zoet
kind zijn flesje leeg, kan zelfs bellen bla
zen en wanneer er iemand zo onpaedago-
gisch Is en welke vader is dat niet
eens om dit wonderkind een sigaar
ln de mond te duwen, rookt hij als een
schoorstee».
Maar laten we In het kinderlijke blijven
en er dus eerder bewondering voor heb
ben, dat deze pop echt plasjes doet (waar-
om zouden we het gerust onder elkaar
niet huishoudelijk uitdrukken) en wei
heel netjes op een..., nu ja, potje.
Het mooiste Is wel, dat deze pop lied
jes zingt, fluit en heus. geloof ons, ant
woorden geeft op vragen, die u en ik
het grappige „kind" stellen. Natuurlijk
moet u redelijk blijven en toen wij de
60 c.M. grote ln keurige babykleertjes
gehulde pop vroegen, wat wij ln onze
portefeuille hadden, antwoordde zij heel
wijselijk: „dat weet ik niet". Maar toen
wij daarna vroegen „wat heb Ik in mijn
i rechterhand?", klonk heel parmantig en
volkomen overeenkomstigde waarheid:
„een sigaar".
„How is that possible?", zegt een En
gelsman, die meeluistert. Welnu, laten we
ons niet langer in raadselen hullen en
verklaren, dat dc kop met een microfoon
verbonden kan worden en zo waarlijk in
staat is een gesprek te voeren.
Dit is onbereikbaar speelgoed voor de
meeste van onze Nederlandse kindertjes,
maar ingenieus is het en in ieder geval
kan dit product van een Amsterdamse
firma, die er voor het eerst mee op de
Jaarbeurs is, een belangrijk exportartikel
worden. Bovendien is 't uitstekend oefen
materiaal voor leerling-kraamverpleeg
sters of een goed hulpmiddel op cursussen
voor aanstaande jonge moeders, in welke
hoedanigheid deze pop ook in ons land
zijn weg zeker zal vinden.
Onze Nederlandse speelgoedindustrie
ka.i de laatste jaren in vele opzichten met
het buitenland wedijveren. De bewijzen
daarvan vindt men telkens opnieuw op de
Utrechtse Jaarbeurs.
Thans loonde men ons een collectie ge
lakte rubber speelballen, die de bijzon
dere eigenschap bezitten, dat de verschil
lende hooggjanzende kleuren niet barsten
waardoor zij een vergelijking met de bui
tenlandse producten „glansrijk" door
staan.
Nu mogen wij wel pochen tegenover het
buitenland, wij ontvangen zijn vertegen-
woordigers graag als onze gasten en als
exposanten hebben de vreemdelingen ook
gelijke rechten. De Kon. Ned. Jaarbeurs is
zelfs zo hoffelijk voor de deelnemende
landen een afzonderlijk paviljoen te
1 creëren, waarin het steeds gezellig wan
delen is en veel moois valt te bekijken.
Voor ditmaal willen wij even in het
Zwitsers paviljoen blijven vertoeven,
waar jhr J. M. Beelaerts van Blokland
secretaris van de Nederlands—Zwttserse
Kamer van Koophandel de scepter
zwaait. En hij weet ons to vertellen, dat
het tot 1950 steeds een groot probleem
1 was, hoe het evenwicht in de betalings-
1 balans tussen Nederland en Zwitserland
hersteld kon worden, omdat Nederland
veel meer in Zwitserland kocht dan om
gekeerd. Sinds enige tijd zijn de rollen
echter verwisseld. Zwitserland koopt veel
meer hier, dan wij daar. In 1950 bedroeg
de Ned. export naar Zwitserland 184,5
millioen, terwijl de import uit dat land
slechts 103 millioen groot was. In 1951
blijft deze tendens bestaan. In de twee
eerste maanden van dit jaar exporteerde
Nederland voor 6,2 millioen meer naar
Zwitserland dan het daarvan betrok.
In het Zwitserse paviljoen zijn nu 92
Zwitserse firma's vertegenwoordigd,
teiwijl noig in de Jaarbeursgebouwen 40
en op de Croeselaan 69 pied a terre heb
ben. U moet overigens niet vragen, wat
u allemaal in. het Zwitserse paviljoen
kunt vinden.
Clharmante mannequins, om wie het
evenwel niet gaat, maar wel om het
kunstgebit, dat zij dragen (niet van een
natuurlijk gebit te onderscheiden), mot-
werende mie/delen, natuurlijk horloges,
ingenieuze machines, o.a. een frankeer
machine, wijnen en een complete trein-
installatie, vervaardigd door een bekende
potloden-industrie.
Om even op de kunsttanden terug te
komen, nadrukkelijk zij vermeld, dat
deze demonstratie alleen voor tandartsen
wordt gegeven en beslist niet voor het
publiek. Echter ook vakmensen hebben
moeite om vast te stellen of dit gebit, dat
hij 't lachen en spreken zichtbaar wordt,
kunst Is of van Moeder Natuur.
Dit natuurlijk voorkomen word be
reikt door dc modellering der tandvor-
men en de kleurennuancerlng, die door
een speciale techniek wordt verkregen.
Gisteren is de Jaarbeurs bezocht otoor
voorzitters en directeuren van de Jaar
beurzen te Frankfurt, Hannover en Keu-
Jen, onder wie de burgemeesters van
deze stecten, respectievelijk dr Walter
Kclb, Gustav Bratke en dr R. Görlinger,
die in deze kwaliteit tevens aan 't hoofd
van de „Meese" staan. Des morgens wer
den zij bij monde van. dr F. H. Fentener
van Vllssingen ontvangen, die er op
wees, dat vrijheid in de wereld alleen
mogelijk is, wanneer de domacratieën sa
menwerken, wat de enige weg is om uit
de moeilijkheden te geraken.
de doffe apathie plotseling enige belang
stelling. Een oude vrouw van over de
zeventig, doet mij haar verhaal. Ze is nog
„nieuw", slechts veertien dagen hier. Ze
is afkomstig uit Hindenburg tn Oost-
Pruisen, waar nu Polen en Russen zijn:
man kwijt geraakt, twee zonen gesneu
veld, dochter vermist Dat alles is niet
Interessant; bijna al deze vrouwen hier
beleefden deze drama's, maar wanneer ze
halverwegen het verhaal is en vertelt hoe
ze uit haar huis gezet werd, trekt ze in
eens haar hoofddoek los. Ze had een paar
kleine gouden oorbellen, die ze nog van
haar moeder gekregen had. Die moest ze
óók nog afgeven. Ze gingen niet makkelijk
los.
Toen trokken de Russen ze eenvoudig
van haar oren af.
De oorlelletjes zijn ln tweeën gescheurd.
Als nieuwsgierige vogels komen drie of
vier andere wijfjes dichterbij gehipt, oe-
kijken de verminkte oren. De vrouw huilt
als een klein kind. Dan sluit zich weer
het vlies over het dode oppervlak van
ieders gedachten en staart men naar bui-
Velen zeggen dat ze niet tegen de lucht
kunnen hier. Het gebied van de Vogel-
berg is berucht om zijn hard. rauw kli
maat: „het maakt mij van binnen kapot",
hoest een boer uit Oost-Pruisen.
Een zegt dat ze liever maar dood wil
gaan. Ze heeft kanker aan de lever. Ik
ben alleen klaagt ze, ik heb niemand
meer.
De meesten hebben niemand meer. Nie
mand meer en niets.
„De moeilijkste dagen", vertelt de ver
pleegster, „zijn die waarop iemand dood
gaat; ze gaan allemaal mee om de dode
te begraven. Wanneer ze terugkomen, zijn
er telkens weer scènes.... ze willen op
hun eigen kerkhof begraven liggen; ze
willen hier niet doodgaan
Elke Landkreis ln West Duitsland heeft
dergelijke tehuizen.
„Dit", zegt Frau Oberin, „is het goed
koopste in Hessen; per persoon kost het
de Staat niet meer dan 2.85 Mark per dag.
de 25 Pfennig zakgeld inbegrepen
Ze laat de sleutelbos rinkelen en speurt
met harde, allesziende ogen de lange
gang af.
3. W. HOFWIJK
Wij zijn nog in de gelegenheid ge
weest met de drie genoemde heren een
itort onderhoud te hebben, waarbij wij
uiteraard vroegen, waarom Duitsland
niet langer onze agrarische producten
wenste af te nemen.
Voor de OberbUrgermeister van Frank
furt, dr Walter Kolb, een „Duitser van
een plaatje" gezien ztjn roboste gestalte,
legde een schier onverwoestbaar optimis
me aan de dag, waarmee hy alles meen
de te kunnen goedpraten. „Duitsland",
zo verklaarde hy, „moet eerst in staat
gesteld worden in Nederland meer te
kunnen kopen. Maar alle economische
verhoudingen worden weer goed, als
West-Europa voor oorlog gespaard biyft,
wy zullen zo spoedig mogelijk het han
delsverdrag naleven".
De aanleg van een Moerdijkkanaal
vond de burgemeester van Keulen, dr
Görlinger, nog niet zo gek en de Rijn
werd juist beschouwd als de reden, waar
om Duitsland en Neo'erland steeds meer
naar elkaar moeten groeien, omdat zij
gemeenschappelijke belangen hebben.
Door een storing in de 50.000 volts
transformator in het voorlopige schakel
station te Goes is gistermiddag de stroom-
levering van Lewedorp tot Rillard-Bath
op Zuid-Beveland en in een gedeelte van
de zgn. „zak" van Zuid-Beveland onder
broken van 16.45 uur tot 13.15 uur. Het
was echter mogelijk, daar reeds enige tijd
de 50.000 voltsverbinding met Brabant ge
reed is, door overschakeling op het Bra
bantse net de storing te verhelpen. Het
is nu dus de eerste keer, dat bovenge
noemde gebieden stroom uit Brabant ont
vangen.
De minister van Waterstaat, de heer
H.H. Wetnmers, spelde gistermorgen ie
„De Ruyter-medaille" in goud op de
borst van mr J. J. Oyevaar, directeur-
generaal van scheepvaart. Dezelfde me
daille in zilver ontvingen ir P. van Ovei -
beek uit Den Haag, scheepsbouwkundig
ingenieur bïj de Kon. Rotterdamse Lloyd.
kapitein J. Smit uit Hoorn, gezagvoerder
by de N.V. Stoomvaartmij „Oostzee" en
luitenant ter zee eerste klasse Kon. Ma
rine Reserve, oud-stuurman ter koop-
vaardy, J. H. van de Weyer. Aangezien
de heer Van de Weyer in het Verre Oos
ten is, nam zijn echtgenote de onderschei
ding in ontvangst.
De De Ruytermedallle wordt bij Ko
ninklijk besluit uitgereikt aan personen,
die zich ten behoeve van Be koopvaardij
bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt.
Mr Oyevaar is zowel in regeringskrin
gen ais in de scheepvaartwereld alge
meen bekend als een eerste autoriteit op
scheepvaartgebied. Ook internationaal
ziet men hem als zodanig. Zijn verdien
sten voor de koopvaardy van ons land
liggen in de eerste plaats in de gedurf
de en geslaagde reconstructiepolitiek van
de koopvaardijvloot na de bevrijding, zo
zeide minister Wetnmers bij de uitrei-,
king van de gouden medaille. Ook van
de andere onderscheidenen schetste de
minister in het kort de bijzondere ver
diensten. Namens allen sprak mr
Oyevaar een dankwoord.
President Vincent Auriol van Frankryk
is gisteren te Ottawa aangekomen. Hy zal
vijf dagen in Canada verbiyven.
Kort na zijn aankomst heeft Auriol
een verenigde vergadering van het Cana
dese lagerhuis en de senaat toegesproken.
Hij herhaalde wat hij in het Amerikaanse
congres gezegd had over de eenheid van
Europa en over de onmogelijkheid oir,
in de huidige wereldsituatie „neutraal''
te ziin, ook al is alle denken en wer
ken gericht op het behoud van de vrede.
Post bertemd voor naar Nederland
terugkerende militairen aan boord van
het troepenschip „Castel Bianco", welke
in één der tussenhavens zal worden uit
gereikt, moet uiterlijk op 6 April in
Nederland worden ter post bezorgd. Be
halve de gebruikelijke gegevens, dient
het adres de vermelding te bevatten:
Aan boord van het troepenschip „Castel
Bianco", op thuisreis naar Nederland. De
naam van de vermoedelijke tussenhaven
mag niet worden vermeld.
Post bestemd voor naar Nederland
terugkerende militairen aan boord van
het troepensohip „Dorsetshire", welke
in één der tussenhavens zal worden uit
gereikt, moet uiterlijk op 10 April in'
Nederland worden ter post bezorgd. Be
halve de gebruikelijke gegevens, dient
het adres de vermelding te bevatten:
Aan boord van het troepenschip „Dorset
shire", op thuisreis naar Nederland. De
naam van de vermoedelijke tussenhaven
mag ook hier niet worden vermeld.
Het eerste van een tweetal motorvraeht-
schepen, waarvan de Scheepvaart
Steenkolen Maatschappij N.V. te Rotter
dam, begin 1950 de levering aan onze werf
opdroeg, is dezer dagen aan de rederij
overgedragen.
Het schip, dat de naam „Nieuwland"
draagt, is van het open shelterdek type
en heeft de volgende hoofdafmetingen:
Lengte tussen de loodlijnen 215'-0";
breedte op spanten 36'-0"; holte tot shel
terdek 20'-6"; diepgang beladen 12'-6";
draagvermogen ruim 1000 ts.
De voortstuwing zal geschieden door
een 6 cylinder ènkelwerkeude 4-t. ct
Werkspoor dieselmotor, welke het geil
den schip een dienstsneiheid van 12 "2
knoop geeft.
Het zusterschip van de „Nieuwland" zal
over enige weken te water worden gela
ten; beide schepen zijn bestemd voor de
geregelde lynen van de Scheepvaart
Steenkolen Maatschappij op het Verenigd
Koninkrijk.
Ir C. G. F. Stevens t. Woensdag is te
Goes overleden in de ouderdom van 59
jaar ir C. G. P. Stevens, oud-rtjksland-
bouwconsulent van Zeeland en oud-in
specteur van de Landbouw Zaterdag, toen
ir Stevens de begrafenis van een vriend
op het Goese kerkhof bijwoonde, werd
hij ernstig ziek. Zaterdag is de plechtige
Requiemmis in de R. K. kerk tu Goes,
Wrak gelicht. Het wrak van hef
beurtschip „Boomstroom", dat Dinsdag
27 Maart op het IJsselmeer zonk. is giste
ren gelicht en naar Amsterdam gesleept».
