t^ent&iockt naar de stelle ^2)earn en kei
boerencu ff 0hó -0rl"
Op de Holtlieurnse Hof
DE MODE IS KORT HAAR!
De Romeinse pottenbakkerij en
tegelindustrie op de Holle Deurn
HET HAAR BLIJFT KORT, OOK
AL LIJKT HET LANG
mm
De zagende pijnen
Het blond neivt thans naar hazelnoottint
S D^sTef" StïS5 W 15
Slank zijn
SveltFills
J-r;
v r.
ZATERDAG 12 MEI 1951
PAGINA
De drie Jannen van
„Ons Erf"
Werkprogramma van „Ons
Erf" en de emigranten
cursussen
Hoe het groeide. Van stal tot
landgoed
Mi. beier frzefddr wrkfj"* Erf' met „de drie Jannen" en
„Marivtie", luistert geamuseerd toe nuar een sterk verhaal van de directeur.
Van l. n. r.: Jan A rents, tuinman: "u Gerritsen en Bertha König, hulp in
de huishouding; Jan Arts, tuinman; tiie luntmers, huishoudster; Jan van
de Bilt, assistent; Theo v. Steenlei er en Marietje Keurentjes, secretaresse.
De boer als volksreligieus
gemeenschapsmens
Nieuwe kapel op „Ons Erf" i moeilijkheden. u.
Kt'
Op de eerste Canadese emigrantencursus werden vele „conferenties" in het gras van „Ons Erf' gehouden. Theo
Steen temidden ven een kring vastberaden jonge boeren.
INTERN. POSTZEGEL.
TENTOONSTELLING
jjlc
en,
mi
en
be
ta»
'er-
an-
;ei-
te
i te
•log
aan
ne-
op
wa
ge-
slij-
en
van
ezer
mik-
hter
er":
i de
ge-
nte-
egin
den.
zien.
root
dia
lijfc-
:rs".
zijn
.wij
eher
'om"
■oot-
icra-
rvan
icint-
ïzien
s tot
Hand
seeft
het
lorer
Ned,
holm
ia de
ïdant
V. de
9.30
KRO.
leuws.
9.30
jank"
rliede-
:onne-
t. 13.50
ipork.,
naars:
jrkest.
i Ves-
l. 18.55
op <lo
19.45
Serva
voor
Voor-
3325
leuws.
l. 13.CQ
IKOR.
1». 8 30
praan.
9.43
'Urrien-
10 50
Ama-
oor de
.5 „De
z. 13.33
tbespr.
Camer-
Sport-
t Lau-
i. 17 43
5t. 19 00
20.00
15 „De
(hoor-
lastiek.
Actual.
V. 8.30
3 Prot.
1. 9.55
test en
lelconc.
13.50
14.15
Geref.
oogdag
.45 Vo-
s. 17.15
1. 18.45
c. 19.40
Bach-
Geest
2120
igensch
Phllh.
Nieuws
23.45—
A. 10.00
0—24.00
kinder
iool en
5 Pink-
jortage.
lekapel.
ai. 13.30
nkomst.
17 45
„De
1E.00
Klein
irt van
binnen-
\o 20 00
sextet.
.45 „Wi.i
(caus 1.
st 23 00
peranto.
ram.
KRO
Morgen -
Voor de
foor de
vrouw,
nchcon-
lewiizer.
■nenade-
r 14.53
ie zes-
lekenlof.
im met
1 1815
(caus 3.
E: „Psy-
■portage.
Zwitsar-
an. 90.12
pauze:
n" 22.45
-ram.
10. 7.50
VS. 7 IS
ilng f 00
00 Mor-
mtsmu7..
.50 voor
prinsen:
zieken,
attel and
Finamc.
Voor de
ritoaanse
igd. 16.50
ege rings
In Indo-
Repor-
0 „Paris
Hst. 19.45
11. 20.1f
n. JIJ
IS.) 22.1
IIZ. 23.
Dit schilderachtige huisje op het landgoed „De Holle Deurn" is voorbestemd te worden verbouwd tot
directeurs 'woning.
De lente, Hie ik vergeefs met de Jonkheid van Noorbeek 7 April j.L
gezocht heb in de ravijnen van Fouron-St. Martin, even over de Nederlands-
Belgische grens, openbaarde zich in al haar lieflijkheid op 25 April even
over de voormalige Nederlands-Duitse grens in het Pliilosofendal, dat
wegglijdt tussen de heuvelen van „Mooi .Nederland en de steil oprijzende
flanken van de Duivelsberg.
Want daar in dat wondere „gecorri
geerde" landtongetje nieuw Nederland
toefde Ik die glorieuze lentemorgen,
waarop heel de wereld in groen en bloei-
sel opensprong. Het taterde en kwetter
de van vogeluitbundigheid en de zon
deed de wazig-blauwe lucht trillen van
louter welbehagen. De berken strooiden
er hun pril-groene blaadjes uit tegen het
donkere fond van sparrewanden. Op de
bosgrond beurden duizenden anemoon
tjes hun rose-aangelopen bloempjes in
de pralende vergankelijkheid van een
tempo, dat in bloeien, bestoven worden
en vergaan alleen maar van de hte
jonge lente is.
Want als de gladde grijze beuken, die
hier op de lössbodem omhoog rijzen,
weer het dichte loverdak welven boven
de schemer-groene bosgrond, is er de
kleur en de pracht van de lenteflora al
verwelkt, zult ge alleen maar een enkele
kardinaalrode beskolf van de aronskelk
of het groene kubusje van het muskus-
kruid vinden. De heerlijke levensexube-
rantie van gele dovenetel en rose klaver
zuring is dan ook weer voor heel het jaar
voorbij.
Die ochtend op mijn wandeling naar
Ons Erf" beleefde lk in het Phiiosofen-
dal de .zoele" lente, die'— volgens dr
gebracht. Ook liet. hij vóór de Oranjerie
een De NötrO-tuih ontwerpen, door nie
mand minder dan de grote tuinarchitect
Hugo Poortman, dio thans op 92-jarige
leeftijd zon otium cum dignitate geniet
te Dlepenheim en aan wie ons land de
parkmonumenten dankt van de kastelen
Weldam, Twickel en Middachten.
Al die buxusranden en taxuswanden
zapa er keurig geknipt en geschoren
uit. Geen wonder, want het is de trots
van de beide Jannen! Jan Arts en Jan
Arends, twee oude getrouwen, die in
rustige stage bedrijvigheid ervoor zor
gen, dat de cursisten bun verse groenten
en fruit krijgen en dat dus „Ons Erf"
met zijn aardappelakkers „self-suppor
ting" is. En hoe! Jan Arts zag ik het
rijs zetten bij de derde lpg erwtjes. Tegen
de stenen muur bloeiden duizenden per
zikbloesems en op een warm plekje
koesterde zich een oude vijgeboom in
de stovende zon. kien patriarchale moer
beiboom beurde zijn kruin hoog over de
muur ten groet aan oen niet minder
patriarchale tamme kastanje. Tja, die
ziet ge overal op de Holle Deurn; dicht
bij het huls staan ze in een laan, verder
weg solitair. Het zijn breed-koepclende
prachtige bomen met eerwaardige allure.
Ze dragen best, maar ze zijn dit jaar
toch nog eens flink gemest, omdat een
jaarlijkse overvloedige tamme-kastanje-
oogst het budget van „Ons Erf" gunstig
kan beïnvloeden.
van ons volk en daar de cultuur feitelijk
niets anders is dan met menselijk in
zicht. en verstand de natuur te verbeteren
en de boer krachtens geboorte en levens-
laak nog het dichtst bij de natuur staat.
Is het een dankbare opgave met de boer
en de boerin die culturele taak te be
ginnen.
Het doel van ons culturele werk ligt
niet alleen in het bijbrengen van kennis,
waarbij men er rekening mede houdt,
dat het ontwikkelingspeil der cursisten ln
het algemeen niet hoger ligt dan van de
leerlingen der 4de klasse der lagere
school, want veel eerder is het een ver
kennen van je eigen hart en een vergelij
ken van je eigen hart met dat van ande
ren. Met een gewijde ootmoed formu
leerde de heer Van Steen verder voor ni(j
zijn these in: „God is goedheid, schoon
heid, waarheid, 's Mensen gevoel, wil en
verstand voeren op naar Gods goedheid,
schoonheid en waarheid. Gods begin ligt
ln mij. Dit moet tot zo groot mogelijke
ontplooiing worden gebracht. De dyna
miek van de mens nader te brengen tot
zijn voltooiing, zo zie ik primair de taak
van „Ons Erf", die ik wil dienen met
tZr P Thiisse's definitie - na de „kale"
lente én de „koele" lente, ieder jaar weer
als een verrassing ons wordt geschonken.
Immers het Jg™** n.
ui8a„s J?t almede mooiste wandel- „.J?,!1 yei telde mjjdc derde Jan van „Ons
r, Li J1 „n -ene zijde van de prf - ;£an van de Bilt, assistent van direc-
eB "e teur Jheo van Steen. „Ja", zeide deze,
iu t„1s 'cr so,ms oen echte Janboel. Als
Lnidfnf,fin an het gebeuren, dat. de
ntannen en de huis-Jan zich
tY-.-^'s jJan is een idealistische
practicus. Hij werkt er met de boeren op
het ei f, want dat is een prachtige gele
genheid om het geleerde van de vorige
oirnnH fo nvfM'rlianl.-*»*-. VU1I«C
Geiders-uun.se ze.n^n Holle
velsberg en Heksentanzplatz, „ilen-
Deurn, de Watermeerwtjk en de
put, en terzijde van d» weg OVPr W A.
ven Heuvelen de Preekstoel, de hiep. a
Valkenlecht, de Meiberg en de Hel, maar
het tot R-K- Boerencentrum verbouw n
landhuis „De Holtheurnse Hof'
Dit ligt er op een dominerend plateau
en uit, de conversatiezaal overzag ik de
gehele contreie met haar grote variatie
van op- en neerzwlerende heuvels en
weidse panorama's, enerzijds diep Duits
land in met Kleef en Emmerik gelegen
In het verschiet, anderzijds over dicht
begroeide donkere heuvelflanken tot ver
in de zon-overgoten Brabantse gouwen
met het. Land van Cuyck overgaand in
de oneindigheid van de Peel.
De Holtheurnse Hof, tjie uit de oor-
hart en ziel". Zo sprak Theo van Steen
lot mij, zittend in de vensterbank van het
kantoor op de Holtheurnse Hof.
Het programma van „Ons Erf" is uiter
mate veelzijdig, want het ligt in de bedoe
ling zich niet alleen te richten tot de
boeren en de boerinnen, maar tot de ge
hele plattelandsbevolking en natuurlijk in
de allereerste plaats ook tot hen. die in
een of andere functie daar leiding moeien
geven. Ditzelfde wordt ook weerspiegeld
in de reeds gehouden cursussen.
Zo werden op „Ons Erf" tussen Kerst
mis en Nieuwjaar 1950 bezinningsdagen
georganiseerd voor de studenten van de
Zuivelschool te 's-Hertogcnbosch en de
i Middelbare Landbouwschool van Roer-
I mond. Een inleiding vond plaats over
I sportvêrdwazing en sportactiviteit; Pater
Bertrand sprak over „Boer en Bijbel" en
I ook werd de belangstelling gericht op de
idealen van Dr Pocls.
De openingscursus was gewijd aan de
vrije-tijdsbesteding in toneel, zang en
voordracht en vele weekeinden werden er
gegeven aan boeren en boerinnen van de
z.g. boerenleergangen. d.z. de schriftelijke
cursussen van het Ontwikkelingsinstituut
van de Boerenbond.
Ontmoetingen tussen verschillende land
bouwscholen uit Noord en Zuid leidden
tot beter elkaar begrijpen, zoals dat bijv.
het geval is geweest in de geslaagde bij
eenkomsten der leerlingen van de winter-
avondscholen uit Boxtel en Didatn.
Religieus-kunstzinnige onderwerpen als
„De Schoonheid van het Gregoriaans" en
sociale vraagstukken als „Hoe denk je
over het meisje" komen aan de orde, ter-
wijk ook de moeder- en ouderdagen
zinrijk genoemd „dagen van de gouden
ring!" van 's morgens lp tot, 's avonds
8 uur parochiegewijs ontspanning, lering
en geestelijke verdieping geven. In de och
tend komt dan een dergelijk gezelschap
per bus aan op „Ons Erf" en de voor
drachten worden onderbroken door ge-
dachtenwisseling, terwijl een wandeling
door de prachtige omgeving 's middags na
het eten altijd op het programma prijkt.
Doch dit zijn slechts vluchtige, helaas al
te vluchtige contacten met „Ons Erf".
Van langere duur zijn er de emigranten
cursussen. Daarop worden vele vraagstuk
ken, die thans zozeer het leven bepalen
van onze jonge boeren en boerinnen veel
zijdig belicht. De heer F. plomp uit Rot-
Drie schatgravers hebben in de bodem van „Ons Erf' weer nieuwe vondsten
gedaan.
terdam, die met een bezielend enthousias
me algemene inleidingen geeft over emi
gratietoestanden, gaat op de cursussen
voor aanstaande emigranten naar Canada
dieper in op de kennis van land en volk,
waarbij hij films van de Canadian Rail
ways vertoont.
Deze emigrantencursussen, waaraan ge
regeld ongeveer 70 personen deelnemen,
blijken veel meer te geven dan het begrip
„voorzien in een gevoelde behoefte" uit
drukt. Immers velen zijn hier naar ziel
en geest gesterkt, hebben hun inzicht ver
diept, zijn bewuste boeren geworden met
vertrouwen in hun werk en hun toekomst,
hetzij hier in eigen land of in Canada.
Tegelijkertijd wordt er ook nuttige pa
rate kennis bijgebracht. Zo geeft bijv. de
heer Oosterhout uit Nijmegen twee uur
per dag Engelse conversatieles en gedu
rende de gehele cursus wordt er in het
Engels gebeden. Ook E.H.B.O.. moeder-
schapszorg, zwangerschap, pre-natale zorg
Staan op het rooster vermeld, nlaar hoofd
zaak is en blijven de bezinning en de
geestelijke levenshouding,zoals die ook
spreekt in de gang naar' het Canadese
kerkhof én op de laatste dag, de z.g. recoi-
lectiêdag met op de sluitingsóchtend de
H. Mis in dé kerk van Berg en Dal en het
daarop volgend feestelijk ontbijt.
„Net als het Christuskind is ook ons
werk in een stal geboren", vertelt de heer
Van Steen. „Dia stal werd verbouwd tot
„Ons Erf" in De Steeg. Met Regien Peters
en Jan Litjens, gesteund door pastoor Hen-
driksen, hebben we het ln September 1947
aangedurfd". Hoe er gewerkt werd, moet
ge maar eens nalezen in het Februarinum
mer 3951 van „Ontginning". Dat Is het
uitstekend geredigeerde en fraai uitge
voerde maandblad voor de katholieke jon
ge boeren en tuinders. Daar las ik, hoe
enthousiaste jongens en meisjes volgden,
die al hun spaarduitjes gul en grif offer
den om soms wel drie of vier weken op
„Ons Erf" te beleven. Zo groeide het werk
j en door het werk het vertrouwen, want
aan scepticisme was geen gebrek.
Allengs kwamen er spreekbeurten van
Oudenbosch tot Bols ward, van de bollen
streek tot Limburg, en „Óns Erf" genoot
de eer vele deskundigen op onderwijsge
bied en invloedrijke persoonlijkheden als
gast te ontvangen, o.a. mej. Geldens, se
cretaresse van H.K.H. Prinses Wilhelmi-
na en Mgr Hanssen, terwijl 1948 luister
rijk werd ingezet met de plechtige inzege
ning door Z. E. kardinaal De Jong, die
later nog eens op 'n afscheidsmorgen van
de emigranten is geweest en ook thans
met vaderlijke zorg steeds zijn belang
stelling naar „Ons .Erf" laat uitgaan.
Het zou hier veel te ver voeren ook
maar 'n summier overzicht te geven van
wat er allemaal is voorafgegaan aan de
overplaatsing van „Ons Erf" uit het stal
gebouw in De Steeg, naar het landhuis
„De Holtheurnse Hof" op het buitengoed
„De Holle Deurn" te Berg en Dal. Dat
hoort alweer tot het verleden en narig
heid vergeet men spoedig als iets goeds
tenslotte wordt bereikt. Nu is er inder
daad niet „iets" maar „veel" goeds be
reikt!
Voor alles lof aan architect Zwanikken,
dat hij het karakter van voornaam heren
huis heeft weten te behouden en dat hij
een gezellige conversatiezaal, vriendelijke
slaapzalen, tezamen voor ongeveer 70 per
sonen, een huiselijke eetzaal, een vrolijke
keuken en een prettig kantoor met direc
tiekamer als blijde werk- en ontspannings
ruimten heeft gecreëerd. En het oorspron
kelijk karakter van buitenplaats is nergens
geweld aangedaan, zodat „De Holtheurnse
Hof" gebleven is een echt landhuis en niet
werd een stichtingsgebouw of een insti
tuut. Van iedere kamer of zaal uit geniet
men van de wijde panorama's met op de
voorgrond het gecorrigeerde Duitse ge
bied.
„Vergeet vooral niet in
„De Maasbode" te vertel
len, dat we hier liggen op
de uiterste grens van Gel
derland en Duitsland en
dat we een cultureel brug
genhoofd willen vormen,
zoals reeds in tal van
Nederlands—Duitse Boe-
rencursussen verwezenlijkt
werd. Veel misverstand en
dom vooroordeel werd
overwonnen. Veel leven
dig contact onderhouden
we ook met de Duitse
arbeidersjongens en -meis
jes uit Éssen en Keulen.
Ook zijn er banden met de
bisschop van Munster, die,
in navolging van „Ons
Erf", een soortgelijk cul
tureel centrum in het le
ven wil roepen. Eveneen,s
met. Engeland en vooral
met Canada onderhouden
we vele betrekkingen".
Als om deze laatste
woorden te bevestigen reed
een grote blauwe wagen
voor, waaruit een dame en
drie heren slapten, comité
leden voor het verblijf van
nagelaten betrekkingen der
hier gesneuvelde Canade
zen. Zo zullen in het ko
mende najaar wel driehon
derd Canadezen en Engel
sen op „Ons Erf" een
gastvrij huis vinden gedu
rende hun Nederlandse
pelgrimage naar het ere-
kerkhof, dat op oen hoog
plateau aan de weg over
de Zeven Heuvelen werd
gesticht.
Groep jonge boerinmrn treht zingend door
de lanen van „De Holle Deurn
Advertentie.
(Nederlandse Vereniging van Ondernemers in het Kappersbedrijf N.E.V.O.K.)
avond te overdenken en de gemeen
schapszin van het individu in saam.
horigheid van do groep te bevorderen
Want in de gemeenschappelijk verrichte
arbeid van spitten of houthakken van
aardappelpoten of bonenleggen, van'tuin-
verzorging of veldwerk, komen de tongen
los.
In deze heerlijke omgeving heerst er
de juiste sfeer om de problemen nog
eens te verwerken in een dikwijls 3CVen-
logsverwaarlozing schoner dan ooit. her- di(r debat waarin ook zo duidelijk de
[dellen ^prVctlsch^elutelt Me" toch I onderscheiden volksaard van Noord en
wordt zegenrijke arbeid verricht in een Zuid, Oost en West zich manifesteert.
Al dit belangrijke sociale en culturele 1950 toonde mij boer Theunissen een Ro- jonge boerinnen vol idealen, levensblijheid
- 1 „;4 r»n L mi rtt> An— mm'nnn Jnlrwnn mm («nnelntio Viii tii t 1 Q« loirflDCrYlAOnl TTh iflfitfO K/t A rhn tronVltoB
O
Het is op de gedenkwaardige bevrijdingsdag als een veelvoud van rood en blauw
uitwaait in de blinkende voorjaarsdag, dat Mademoiselle Carven, terug van een
tournee door Zuid-Amerlka, met ~es van haar mannequins naar Schtpnol vliegt,
om een show te geven van haar hoog-zomermodellen.
Hierbij wordt een kleine hors d'oeuvre gepresenteerd van moderne coiffures,
uitgevoerd door een selecte groep coiffeurs, Monsieur Roger Charbonnier, president
du S. H. C. F. Paris, geeft in een vloeiend Trans zijn, commentaren bij eik kapsel
Het haar blijft kort, en dit tot aller
geruststelling. Het lijkt lang, omdat het,
weggefriseerd van het voorhoofd en zij
kanten, een vloeiende curve bereikt op
het achterhoofd, en dus het gezicht ver
smalt De coiffure Ballerina vormt op het
achterhoofd een geboudeerde töuffe. voile
face. met een meisjesachtige lok op het
voorhoofd. Verder is er het korte kapsel
met veel krulletjes aan de korte kant,
a Tire D'ailes, het haar naar een zijde
strak weggekamd, en gelegd tot. een
struisveer van iets langere lokken, welke
naar beneden versmallen.
Mademoiselle Carven, sterk Spaans ge-
ittspdreerd in haar vele toiletten, lanceert
drie mannequins, miet fraaie bouw en
soepele beweging van zigeunerinnen. Zij
dragen langs het smalle gelaat het diep
7.warte haar inderdaad lang. roet een
chignon in de hals, of enkele losse krul
len ver uit het gezicht of een korte ge
bolde pony.
Bij een overvloed van avondjurken in
grote stijl en verfijnd van broderie, wor
den veren, aigrettes, paradis, een gouden
aureool, uitwaaierend als een pauweveer.
bloemen, witte camelia's, rozen, touffen
Lichte en donkere violetton gedragen.
De kleuren van het blonde haar zijit
niet licht, goud-blond en platina zijn ge
heel uit de mode, het blonde haar neigt
7i7„rschil.lend °ok die volksaard
hmffPieHH', °r is toch een groot saam-
loof "en rln8rfV(lel' Sedras?en door het. ge-
altiid rpcht.ï feit' dat de boer zich
de ianrkHntireeks afhaake1i.jk voelt van
een wti mnn v. natuur- Nooit
ziln leven^riAo sebonden als hÜ voor heel
dem die hH bo i bedff 's aan de bo-
bewerkt en waarvan hij de
XraaKt ofafbidt. Zo
js de boer in zijn levensafhankelijkheid
in wezen een volksreligieus mens, die
zich dikwijls aan het onafwendbare lot
met een zeker fatalisme onderwerpt in
een berustend „dat zal wel zo moeten
bezield streven naar de cuHurele veriief
fine van de Nederlandse boerenstand
Het is een groot landhuis met .roz^
tuir:. sierhof, schapenweide, vei
liggende boejenwoningejn^ zeldzame
bSnSïT aTcedars g^enfé
bossen''weMebodem er de rode baksUmen
en dakpannen uit de Romeinse tijd ge
d°£en ^zfbuiTenplaats, prachtig gele-
Naar deze Dune i a]jfi wind-
gen mét wijde uitzmht lkshogeschooi:
streken, werd nu s Erf
Do„mljer U t>,v„ rmSIWr
tot conferentie-oord is
teiding van de Nijmeegs H0I
nikken. Jarenlang is de Holtnearn
het zomerverblijf geweest'van eehi patri
ciër, die er veie verbeteringen heejt aan
u De kern ervan h en smaakvol
het landhuis, dat practisch on(jer
tot conferentie-oord wj' nr„hitect Zwa- wezen" en daarin zioh plaatst onder de
leiding van de Nijmeeg: wnltheumse Hof schutse van de Almachtige.
Volgens Theo van Steen is de boeren
stand nog altijd het meest gezonde deel
werk ontplooit zich nu op een plekje
vaderlands grondgebied, dat reeds in het
begin onzer jaartelling een grote en zelfs
internationale rol heeft gespeeld. De vele
opgravingen, die hier sedert de dagen van
koning Lodewijk Napoleon het eerst in
wetenschappelijke zin verricht werden
door de Nijmeegse oudheidkundige mr
Johannes In de Betouw en later hoofd
zakelijk door L. J. F. Jansen en dr J
Holwerda, hebben aan het licht gebracht,
dat de bodem van het tegenwoordige „Ons
Erf" reeds ln de Romeinse tijd het mate
riaal heeft geleverd voor aardewerk en
dakpannen, die haar afzetgebied in heel
het Rijnland en tot ver in Gallië vonden.
In zijn monografie „De Beigische waar
in Nijmegen" (1941) heeft dr Holwerda
een nog slechts voorlopig overzicht ge
geven van wat door hem en anderen is
opgegraven. Daarin lezen we, dat het
aardewerk van de Holle Deurn soms met
goudstofverf werd gekleurd om de indruk
van gouden vaatwerk te maken. Verder
wordt betoogd; „Een bewerking van dit
soort van ceramiek zou een belangrijke
bijdrage kunnen geven voor de geschiede
nis van de handel, daar we op die wijze
zouden kunnen vaststellen, hoe de verbin
dingen van het verkeer waren van Nij- j
megen uit".
Het zal voor de jonge boeren, die nu I
rechtmatig trots gaan op net bezit van
dit boerencentrum „Ons Erf", zeker
interessant zijn te vernemen, dat in de
latere oudheid deze industrie nog een
grote bloeiperiode heeft gekend. De on
rust der tijden deed tenslotte het vrede
lievend pottenbakkerswerk verlopen en de
industrie verplaatste zich naar Argonne en
omgeving in Oost-Gallië.
Waarom zouden we thans niet de rijke
bodemgaven benutten en naar wegen en
middelen zoeken om op „Ons Erf" met
Tegelen en Beesel als voorbeeld, een
eigen pottenbakkerij te vestigen? Be
kwame en kunstzinnige jongemannen heb
ben wc velen onder onze boerenstand.
Het kostelijkste leemmateriaal is er
meters diep voor het graven. Talrijke
thans met wild struikgewas overgroeide
diepe leemkuilen getuigen daarvan nog in
het roodbruine zakwater.
Onder deskundige leiding van bekwame
archeologen zouden de jonge boeren hier
ook mooi gemeenschapswerk voor de
wetenschap kunnen verrichten; zo ergens,
dan bevat hier ongetwijfeld de bodem nog
vele schatten Historisch toch staat vast.
dat op de Holle Deurn eens de grote steen
bakkerij van de Ex^rcitus Germanicus
Inferior in werking was, waarvan de pro
ductie vervoerd werd over de Romeinse
heirbanen, die langs de Holtheurnse Hof
liepen. In 1839 heeft een arme man.
Jacobus Verstege geheten, nog een huisje
gebouwd geheel van de door hem opge
graven Romein*# etenen. Tin op 13 Juni
meinse dakpan met inscriptie, die hij uit; en levensmoed. En jonge boeren trachten
een heuveltje had opgegraven. i er de problemen op te lossen van deze
I tijd met zijn emigratie- en normalisatie-
j En op 't hoge plateau van de Holtheum-
Waar eens heidense altaren stonden, se Hof heeft nu de directeur, Theo Van
zal in de naaste toekomst op de Holle
Deurn de christelijke devotie triomferen
in een heiligdom, de Moeder Gods toe
gewijd. In een te bouwen kapel zal de
directeur, Theo van Steen, alle boeren
eren die in de jaren 1940—1945 hun leven
geofferd hebben of in de illegaliteit het
hunne hebben bijgedragen in de bescher
ming van onderduikers en joden en voor
de voedselvoorziening.
Nu de boze tijd van Vrouw Holda voor
bij is, spoken hier geen melkwijven
rond, nu dansen er geen heksen, maar
Steen, een kapel geprojecteerd, die moge
lijk versierd zal kunnen worden met de
tot tegels gebakken bruine aarde uit de
bodem van „Ons Erf", welke reeds in de
Romeinse tijd het materiaal leverde voor
de terra sigilata.
Zo zal deze herinneringskapel voor het
Nederlandse boerenverzet getuigen van de
idealen, die, gedragen door velen en ge
leid door Theo van Steen, de historische
Holle Deurn hebben gemaakt tot het
katholieke boerencultuurcentrum van
Nederland „Ons Erf".
is de wens van elke
moderne vrouw Duizen
den vrouwen, die een
neiging hebben tot
zwaarlijvigheid, maken
in her buitenland sedert
jaren gebruik van
«Burchard»
da krachtig werkendi,
tilvcrcn Slankheidtdragm
Zuiver piamooraig en
volkomen onschadelijk,
ook bij langdurig gebruik
Thonj ook in Holland urkrijgbcoi
tr» Apoftielan an Drogiiïerne»
Oopoh ALPHA Adam Jon LuiikenUroal 100
■<-,
■'■•iy
V -
naar de hazelnoottinten en is zonder enige
reflex.
De modellen van Mademoiselle Carven
zijn werkelijk hoogzomers, en wat meer
Is, niet een mengeling van exotisch raffi
nement en eenvoud. Veel wit linnen en
shantung met rwart broderie of git, maar
zó fijn of het gepenseelde araocsken zijn.
Zij maakt veel gebruik van de spits toe
lopende tuniek, of schort, die al3 een
enveloppe dubbel slaat, en waarvan de
randen verlucht zijn met ajourwerk, bro
derie Richelieu en anglaise. De boordjes
zijn hoog, waaronder een diepe insnij
ding op de rug of van voren in het cor
sage, de schouder even verbreed door
een uitstaand afboordsel.
De exotische allure van Carven treedt
sterk naar voren in haar cocktail- en
avondtoiletten, die doorgaans gegarneerd
of samengesteld zijn uit weidse stroken
en volants.
Meesterlijk van trouvaille is de lever
kleurige robe in shantung, met. lage rug
en hoog corsage, gesloten door een parure
van theerozen; de rok. een wolk van klei
ne geplisseerde volants, loopt in de rug
hoog en schuin op en Carven zou Carven
niet zijn, als er niet enkele avondjurken
waren in marine.
Voor de grote dag van 5 Mei was er 'n
bevrijdingstoilet, een tuinfeestrobe. waar
van de stroken bedrukt zijn met bloemen-
guirlandes in blauw en bleekrood.
Wij krijgen allen een flesje parfum uit
een korf met bloemen, en na n-n plechtige
Wilhelmus, dat dieper ontroert dan an
ders, staan we weer buiten in de bioeien-
de dag met de feestelijke vlaggen.
Een pierement op de hoek van een
straat jodelt het restant van donkere ge
dachten aan een voorbije tijd, weg
HENRIETTE C. N.
Volgend jaar zal het honderd jaar ge
leden zijn, dat in Nederland de eerste
postzegel werd uitsegeven. In verband
hiermede zal van 28 Juni tot 6 Juli 1952
in de Beatrix- en Irene-ha) >>van de Jaar
beursgebouwen te Utrecht een grote in
ternationale tentoonstelling worden ge-
houden, waarbij voor een waarde van
enkele miUioenen guldens aan postzegels
zal worden getoond. Deze tentoonstelling
„ITEP (Internationale Tentoonstelling
Eeuwfeest Postzegel) genaamd, zal een
oppervlakte beslaan van 4 5000 vier
kante meter. Geschat wordt dat er dui
zend showkasten nodig zullen zijn om de
postzegels te kunnen tentoonstellen.
Advertentie
van rheumatieic, spit. ischias, noofd- en
zenuwpijnen worden snel en afdoende ver
dreven door Togal. Er ls geeD beter middel
tegen dan Togal Togal baat waar andere
middelen falen. Togal zuivert de nlaren en
la onschadelijk voor hart en maag. B11 ano.
Uieek en drogist f 0.83, t 3.08 en f 7 34,
