Rus lands
r>-
kracht en moeilijkheden
eventuele
in
Dukaat
Insecten in anderhalf
millioen soorten
800 deskundigen gaan praten
en tentoonstelling organiseren
i
Nieuwe bloemlezing uit het
werk van H. Roland Holst
Voortreffelijke inleiding van
dr Garmt Stuiveling
Aclieson bemerkt geen Titoisme
in China
I
r
-Zaterdagse
mijmeringen
„Stalin, Stalin, waar zijn mijn legioenen
gebleven"
PIJPTABAK
Kwestie der V.N.-zetel voor Int. Hof?
V.
Koffiesinokkel in een
koelwagen
Turkije zoekt toenade
ring tot Arabische Liga
{ATERDAG 9 JUNI 1951
PAGINA 3
tx&r.
Waarover Sovjet-Rusland
beschikt
Wat West-Europa heeft
Stalins machtspositie bedreigd
West-Europas luchtmacht
DOJUWE EGBERTS
Observator
INVESTERINGS- EN BELEG-
GINGSCERTIFICATEN
Bij de Uitgeverij W. L. J- Brusse te Rotterdam is een nieuwe
bloemlezing uit de gedichten van Henriëtte Roland Holst verschenen.
De vorige Keuze uit de gedichten verzameld en ingeleid door
mevr. S. A. JansenBaelde) beleefde twee drukken en is reeds
geruime tijd uitverkocht. Er bestond dus ongetwijfeld een leemte,
die de uitgevers niet hebben aangevuld met het herdrukken van
de „Keur', doch met het uitgeven van een geheel nieuwe bloem
lezing, thans verzorgd door Garmt Stuiveling.
Kenmerkende trek van
haar leven:
het onvoorwaardelijke
Harry Prikker
ZIELZORGER VOOR
NEDERLANDERS IN
CANADA
Énorm wapenarsenaal of sleclits
B B\BN /^v 't meest, democratische ter wereld is, blijfl
K 9 k eïo r*-»nrroliilrViiaiH Hpstnnn Vnn ppn onstanc
kaartenhuis
een
3
Divisies1
N 00 RW eotN
TS1 SLOW.
DUITSl.
19 Divisies
RESERVE
NeerdWett
27Divisiei
MOEfWANSK
RESERVE
West
OOSTENR/^lf
2 Divisies
25 Divisi«
HONGRRDE
INSTERB
LENINGRAD
ITOW
ROEMENIE
3 Divl
RESERVE
&/ta West
OOivUies
6ULGRRIIE
1 Divisie
EUROPEES
HOOFDKWARTIi*
HOOFD KW. RESERVE
F NOORD-WIST
HOOFOKW. RESERVE
lUID-WEST
KLEIN
RESERVES
A1IE
Hoe de SovjetrRussische verdediging volgens de
militaire deskundigen in principe georganiseerd is
Nu Sovjet-Rusland weer sinds
jaar en dag zijn grenzen hermetisch
gesloten houdt, zijn pers volkomen
onder censuur heeft en zijn radio
één groot, eenzijdig propaganda-
apparaat is, terwijl het slechts enke
lingen vergund wordt er een blik in
te werpen, wekt het door zijn ge
heimzinnig gedoe bepaaide reacties
op. Deze reacties culmineren in twee
uitersten: de mening, dat Sovjet-
Rusland één groot arsenaal is en
over een millioenenleger beschikt, in
staat de wereld te veroveren en dat
voor die verovering in gereedheid
wordt gebracht en anderzijds de ge
dachte, dat het een kaartenhuis is,
iets, hetwelk ineenstort, indien men
er een vinger naar uitsteekt.
Zoals steeds ligt de waarheid in het
midden. Sovjet-Rusland, hieraan behoeft
niet getwijfeld te worden, onderhoudt
een sterke, goed geoefende en in menig
opzicht ook goed uitgeruste strijdmacht.
Maar de sterkte en vooral de doeltref
fendheid van deze strijdmacht worden be
paald door het potentieel van zijn in
dustrie, alsmede door zijn bevolkingstal.
Sovjet-Rusland telt thans ongeveer 200
millioen inwoners. In vroeger tijden had
daarmede een strijdmacht van niet min
der dan vijf en twintig millioen man op
de been kunnen worden gebracht, al
hoewel slecht bewapend, zoals dit laat
ste in de tsarentijd het geval was.
De moderne oorlogvoering maakt in
middels meer mensen in de fabrieken no
dig dan in de loopgraven. Moderne divi
sies zijn veel beter uitgerust, veel snel
ler en veel doelmatiger, maar ze eisen
een verzorging, die millióenen in de fa
brieken en langs de verbindingslinies
houdt.
Het moet onmiddellijk worden toegege
ven, juiste gegevens omtrent het juiste
aantal mannen, dat in Sovjet-Rusland on
der de wapenen is of direct gemobiliseerd
kan worden, zijn niet bekend. Men kan
hier slechts schatten, aan de hand van
elders opgedane en opgedaan wordende
Het is Sovjet-Rusland zelf, dat het probleem Sovjet-Rusland zo ingewik
keld en bijna mysterieus maakt. Zopas is er nog van internationale zijde
op aangedrongen, dat Stalin zijn rijk voor het toeristenverkeer zou open
stellen. Het is natuurlijk dwaas, op een dergelijk verzoek een toestemmend
antwoord te verwachten. Omstreeks 1936, toen het ergste achter de rug
was en de bolsjewisten de neiging kregen, zich in de rij der beschaafde
naties te plaatsen, is de Sovjet-Unie, zij het met zeer beperkende bepalin
gen, even voor toeristen opengezet. Maar naar het schijnt, heeft men hierbij
niet bepaald goede ervaringen opgedaan, evenmin als met de uitnodigingen
aan vooraanstaande ,met het communisme sympathiserende persoonlijk
heden, die meestal bekeerd terugkwamen. Het sovjet-paradijs leek hun
vooral geestelijk een hel.
ervaringen. Tevens mag ook wel degelijk
rekening worden gehouden met het verle
den, omdat elke strijdmacht toch immers
gebaseerd is op> vroeger bestaan hebbende
verhoudingen.
Welnu, in 1944 was Sovjet-Rusland in
staat, op de Europese slagvelden 430 di
visies Infanterie, 20 cavalleriedivisies, 70
gemotoriseerde brigades, 110 pantserbri
gades, 95 tankregimenten etc. in te zet
ten, in totaal een strijdmacht van 550 di
visies omvattend. Elke divisie op tien tot
elf duizend man stellend, komt men tot
een totaalcijfer van tussen de zes en de
zeven millioen man.
Inderdaad een indrukwekkend cijfer
dat inmiddels enigszins aan indrukwek
kendheid verliest,, wanneer men ziet, wel
ke een eindeloze grens en hoeveel kust
gebieden, de Sovjet-Unie te verdedigen
heeft.
De Sovjet-Unie is evenmin als elk
ander land in staat geweest, een derge
lijk legermacht ook na dc oorlog vol
ledig ln stand te houden. Desondanks is
men vermoedelijk niet ver van de waar
heid af, Indien men aanneemt, dat Sov
jet-Rusland momenteel ongeveer zes
honderd divisies op de been kan bren
gen, met een luchtmacht van 20.000
vliegtuigen.
Maar naar alle waarschijnlijkheid
bestaan die zeven millioen man on
gerekend wat er voor Azië nodig is
nog voornamelijk op papier. Amerikaan
se deskundigen hebben berekend, zulks
naar aanleiding van de tijdens de afge
lopen oorlog opgedane ervaring en van
hetgeen ze toen in Sovjet-Rusland ge
zien hebben, dat het Kremlin in staat
is, onmiddellijk ongeveer 110 divisies in
de strijd te werpen, 1.300.000 man sterk.
Hiertegenover staan binnen afzienbare
tijd zes Amerikaanse divisies (een Sovjet-
Russische divisie vormt slechts een kwart
of een derde van een Amerikaanse), 4
Britse, 10 Franse, 3 Nederlandse, 3 Bel
gische' 3 Italiaanse, 1 Deense en enkele
andere, welke in totaal een strijdmacht
van 700.000 man vormen. Maar hierbij
moet een stille reserve gevoegd worden
van 30 Joego-Slavische, 4 of 5 Zweedse,
eventueel, 22 Spaanse, (die nog gemo
derniseerd moeten wórden, terwijl een
land als Italië en o.a. ook ons land nog
divisies voor hun eigen territoriale
verdediging ter beschikking hebben of
krijgen, Italië b.v. 10.
Ofschoon Eisenhower in dit jaar slechts
over 60 divisies zou kunnen beschikken
en dan nog met de grootste moeite, is het
grote probleem voor het Kremlin de
„stille reserve" en het feit, dat de reeds
ter beschikking staande strijdmacht de be
kwame generalissimus der Atlantische lan
den in staat zal stellen, onmiddellijk en
effectief toe te slaan.
En hoe meer Sovjet-Rusland zijn strijd
macht in een waas van geheimzinnigheid
hult, des te meer de Verenigde Staten er
toe zullen worden gebracht, hun militaire
potentieel op te voeren.
Zodat inderdaad Sovjet-Rusland in be
langrijke mate zelf aanleiding is, dat het
Westen zich steeds sterker gaat bewape
nen en daar hiertegen bij de grote massa
geen verzet wordt aangetekend.
Men kan natuurlijk het geheimzinnige
gedoe van Sovjet-Rusland beschouwen als
een teken van zwakte en tevens als een
poging, het Westen te intimideren. In
ieder geval lijkt het niet onwaarschijnlijk,
dat gezien de half-Aziatische mentaliteit
der machthebbers in het Kremlin, ze er
op uit zijn, een indruk van kracht en
macht te wekken, die ln werkelijkheid
niet zo groot is als het lijkt. Anderzijds
moet een dictatuur altijd rekening hou
den met een verzetsbeweging, al of niet
van het buitenland uit gesteund, die op
kritieke momenten een groot gevaar kan
opleveren. Zelfs al is de massa betrekke
lijk trouw aan het bestaande, dictatoriale
regiem, waarvan gezegd wordt, dat het
blijft
de mogelijkheid bestaan Van een opstand
ener minderheid, welke meestal tot het
uiterste bereid blijkt.
ln dit licht gezien, moet Stalin de or
ganisatie van West Europa's verdediging
wel zien als een bedreiging van zijn
eigen machtspositie. Hij en zijn adviseurs
geven zich er ongetwijfeld rekenschap
van, dat de „kapitalistische wereld", die
dag aan dag door een communistische
ondermijning bedreigd wordt en reeds
weet, in welke mate de rode vijfde colon
nes klaar staan, om een Sovjet-Russische
aanval te steunen, zelfs het plan zou kun-
len hebben, aan deze bedreiging desnoods
iet de kracht der wapenen een einde te
naken.
Daarom voelt het Kremlin zich be
dreigd, ondanks zijn huidige, militaire su
prematie, welke echter ook weer van dag
tot dag ingeperkt wordt. Het heeft in dit
verband weinig nut, de indeling en de
verspreiding van de Sovjet-Russische
strijdmacht hier weer te geven, zoals ze
foor de Sovjet-Russen zelf wordt opge
geven. Maar voor de militaire deskundigen
vormen ze natuurlijk wel een uitgangs
punt bij het beredeneren van Sovjet-Rus-
ands weerstandsvermogen. We stippen
hier slechts aan, dat volgens de officiële
Sovjet-Russische gegevens de luchtmacht
uit 13.500 vliegtuigen bestaat, verdeeld
ln zeven grote luchtvloten. Voorts zou
ir een luchtreserve van twee brigades
lijn, elk gevormd door 750 vliegtuigen
van diverse typen. Hoofdkwartieren voor
iet luchtwapen zijn Leningrad, Irkoetsk in
Siberië, Moskou en Wladiwostok, eveneens
in Siberië. Alleen al rond Leningrad zou
den 1000 zware bombardementsvliegtuigen
gestationneerd zijn. Dit is trouwens het
centrale punt voor de twee gordels van
verdediging tegen „atoomaanvallen". De
perste gordel loopt van Cernauti langs
Brest Litowsk, Insterburg, Riga en Le
ningrad naar Moermansk aan de Poolzee,
de tweede van Sebastopel aan de Zwarte
Zeè via Kief, Smolensk, Wologda naar Ar
changel. Er is nog een derde, kleinere, die
van Rostov aan de Zwarte Zee tot Moskou
loopt.
Deze drie gordels zijn kennelijk als te
genweer bedoeld tegen de atoomgordel der
Atlantische landen, die zich van Londen
n een grote boog over West Europa naar
Tripoli uitstrekt.
Het is inmiddels de West Europese
luchtmacht, gesteund door Amerikaanse
luchtvloten, die reeds bases langs de
Middellandse Zee hebben, waarvoor het
Kremlin het meest beducht moet zijn.
Men meent zelfs te mogen aannemen,
dat deze luchtmacht sterker Is dan
die,welke Sovjet-Rusland in het Westen
zou kunnen inzetten. (Het moet zich
altijd in de rug blijven dekken, daar de
Verenigde Staten in Alaska grote lucht-
En nu verkeert Sovjet-Rusland in een
uiterst merkwaardige en in menig op
zicht gevaarlijke positie. Het beschikt
over een enorm gebied, vooral nu
het de satellietstaten bij zijn territo'ir
heeft kunnen voegen. Het communistische
blok, uitgebreid met China, is eenvoudig
onmetelijk.
Maar het werkelijk vitale deel -er van
is Europees Rusland, ook al 's een groot
gedeelte van de industrie naar achter de
Oeral verplaatst. Dit Europees Rusland be
schikt over iets meer uitlaat naar de
vrije zee dan de rest. De grote Chinese
havens tellen niet mee, omdat ze ter
dege geblokkeerd kunnen worden en in
zekere mate reeds worden.
De twee wereldoorlogen hebben wel
afdoende bewezen, dat de eindoverwin
ning is aan de landen, die over de heer
schappij in de lucht, maar ook op de
zee beschikken. Vloten zijn nog steeds een
machtige, zo niet beslissende factor, in
het bijzonder ten aanzien van grondstof
fen, oorlogsmateriaal en troepenmassa's.
En terwijl het Westen in staat zal blijken,
vrijelijk de zeeën te bevaren en te beheer
sen, zal Sovjet-Rusland slechts van enkele
havens uit voornamelijk het onderzee
boot-wapen kunnen gebruiken.
Hiertegenover staat, dat Sovjet-Rus
land eenvoudig niet te veroveren is. Er
kunnen slechts gedeelten van bezet wor
den. Dit geldt echter in feite eveneens
voor de rest van de wereld, die Sovjet-
Rusland tegenover zich zal krijgen.
De militaire deskundigen zijn het er
daarom vrijwel over eens, dat zo Sovjet-
Rusland dan al tot een aanval, speciaal op
West Europa mocht overgaan, het zich
daarna onmiddellijk tot de verdediging
zal moeten gaan bepalen. Hitier heeft on
dervonden, wat dit uiteindelijk tot gevolg
heeft.
Is het wonder, dat de machthebbers
In Kremlin wat onrustig zijn en er
vooral op nit blijken, politieke cueees
sen aan conferentietafels te behalen of
anderen voor zich te laten vechten?
Maar het is thans reeds Mao Tse-
toeng, die Cesars bekende woorden her
haalt, zij het dan met een kleine variatie
ten aanzien van de man. waarop ze be
trekking hebben: Stalin, Stalin, waar zijn
mijn legioenen gebleven?
Intussen een kat, die in het nauw zit,
doet rare sprongen. En het blijft nog al
tijd een feit, wat een Engels diplomaat
onlangs zei: het gevaar, dat een dom
heid der Sovjet-Russische machthebbers
de oorlog zal ontketenen, is lang niet
denkbeeldig.
BU het beschouwen van mogelijke
oorlogskansen hebben Harriman en
Eisenhower niet zo pas nog als hun
mening te kennen gegeven, dat 1952
het beslissende jaar zal blijken doet
men er goed aan, steeds Sovjet-Ruslands
uiterst precaire politieke zowel als stra
tegische positie in het oog te houden.
Beide verklaren ook veel van het ge
heimzinnige en onbegrijpelijke, waardoor
de Sfinx in het Kremlin zich onder
scheidt.
Er komen achthonderd ..Prikkebenen"
naar Nederland uit 35 verschillende lan
den. Tenminste, als men de insectenver
zamelaars met deze vlindertjesman op
één lijn wil stellen. Want Prikkebeen is
slechts - een voorloper geweest van een
leger wetenschapsmannen, die de insec
ten tot onderwerp van hun stiudie heb
ben gemaakt en die zich entomologen
noemen.
Van 1724 Augustus wordt in Amster
dam het negende internationale congres
voor entomologie gehouden, onder voor
zitterschap van prof. dr D. Kuenen. De
plenaire zittingen zullen in het Kon. Ned.
Instituut voor de Tropen worden gehou
den. Daar zal ook een tentoonstelling wor
den ingericht, die een week lang na af
loop van het congres ook voor het pu
bliek toegankelijk zal zijn. In college
zalen en andere gebouwen in de onmid-
delijke nabijheid van dit Instituut zullen
de 24 sectievergaderingen plaats vindon.
De laatste veertig jaren heeft de ento
mologie een belangrijke differentiatie
doorgemaakt. Vele insectenkenners heb
ben zich op de toegepaste entomologie
gespecialiseerd en zij hebben belangrijke
bijdragen geleverd voor de bestrijding
van schadelijke insecten. Daarvan behoe
ven we slechts DDT te noemen. Tachtig
percent van de dierenwereld bestaat uit
insecten. Op het ogenblik zijn er ander
half millioen soorten bekend, waarvan
er naar schatting ongeveer 20.000 in Ne
derland voorkomen. Om de sóórten te
bestrijden, die schadelijk zijn voor het
gewas of voor de gezondheid van de
mens, moet men het specifieke milieu van
deze insecten bestuderen. Uitwisseling
der- resultaten van dit onderzoek is zeer
belangrijk en de Unesco heeft het nut
van dit congres dan ook ingezien. 7-ij
heeft een subsidie beschikbaar gesteld om
entomologen in de gelegenheid te stellen
met dat doel naar Nederland te reizen.
Na de oorlog heeft de studie van deze
wetenschapsmensen en ook van de bona
fide amateurs een grote achterstand ge
kregen, omdat men toen met de moeilijk
heid zat, dat de insectenspelden, onont
beerlijke attributen voor het aanleggen
van een verzameling, niet meer te krijgen
waren. Er was maar één fabriek ter we
reld, die deze spelden vervaardigde. Dit
was een Duitse fabriek en die was tijdens
de oorlog verwoest. Deze achterstand is
nu weer ingelopen. De entomologen kun
nen hun verzamelingen vrij van in
voerrechten naar Amsterdam meene
men om te tonen en te vergelijken.
Het ministerie van financiën deelt
mede, dat de uitstaande bedragen (voor
lopige cijfers) van de investerings- resp
beleggingscertificaten per 30 April 1951
belopen (in 1000):
Schuldbew. Sehuldreg. Totaal
564.599 200.446 765.045
2.558 8.460 34.618
Een afdeling Sovjet-Russische troepen bij een parade op het Rode Plein te Moskou.
Dean Acheson. de Amerikaanse minister j in de Veiligheidsraad hun veto tegen de
»an buitenlandse zaken, heeft bij de toelating zouden uitspreken.
„or'itettitig van zijn getuigenis ver-
k.-ït'J geen inlichtingen te bezitten over
een groei van „Titoisme" in China of over
bewijzen van tegenzin of oppositie „tegen
Sovjetrnsslsche overheersing van het
land".
Hij zeide verder er van overtuigd te
zijn. dat de Sovjet-Unie de uitspraak van
het internationaal gerechtshof zou erken
nen. indien de kwestie van de toela'ing
van het communistische China tot de V.N.
behandeld zou worden. Het is namelijk
mógelijk, dat deze zaak aan het gerechts
hot' zou woeden voorgelegd, als 4* X&
De democratische senator Connally
legde aan de commissie een brief voor
van een Amerikaanse atoomgeleerde,
waarin verklaard wordt, dat de Sovjet-
Unie na de oorlog slechts een gering
aantal „Duitse technici van belang" in
gedwongen dienst had genomen.
De geleerde Goudsmit van het Brook,
haven national laboratory" (New York)
zeide, dat de meest vooraanstaande
Duitse raket-experts thans voor de V.S.
werken. Op ander technisch gebied heb
ben Amerika, en Engeland de „sleuteN
personen".* Sommige werken voor
Frankrijk
/- dichtwerk, dat zo vele facetten heeft,
De inleiding van mevrouw Jansen ge
tuigde van 'n grote liefde voor en behoor
lijke kennis van het dichtwerk van Hen-
riëtte Roland Holst. Zij gaf er echter
geen scherp omlijnd beeld van. De ver
schillende bundels werden behandeld, on
getwijfeld met begrip, maar helaas zonder
een overtuigend beeld te geven van de
zeer sterke samenhang. En dus wees het
evenmin één duidelijke lijn in leven en
streven van onze grootste dichteres aan,
gaf het één kernachtige karakteristiek van
haar wezen.
De nieuwe inleiding van Garmt Stuive
ling doet dat wel. Voor iemand, die het
werk van Henriette Roland Holst niet of
niet voldoende kent, is deze korte, duide
lijke studie buitengewoon verhelderend
Niet in verschillende rubrieken (leven,
karakter, inzichten, werk enz.) valt deze
inleiding uiteen, maar al deze onderwer
pen worden buitengewoon knap behan
deld in één boeiend betoog, dat eerder
gegroeid dan „samengesteld" is.
Hoe moeilijk was het, een dergelijk
indringend beeld te geven van een
omdat het zijn inspiratie in verlerlei
ontroeringen heeft gevonden Van
een leven, waarin hoofdzakelijk de
achtergronden van uiterlijke feiten
van betekenis waren van een stre
ven, dat karaktervol lijnrecht gericht
is geweest op hoge idealen, doch
enkele malen langs verkeerde hanen
geleid werd.
Bovendien geeft het dichtwerk van
Henriette Roland Holst méér dan alleen
het beeld van het eigen leven. Stuiveling
zegt zeer terecht: „Zoals bij Vondel, weer
spiegelt haar poëzie het leven van een
eeuw". Dit betekent, dat ook een Indruk
moest worden gegeven van de stromingen
en gebeurtenissen, die de dichteres heb
ben beïnvloed. Ook deze taak heeft Garmt
Stuiveling op voortreffelijke wijze vol
bracht.
Het uitgangspunt van zijn betoog is: de
onvoorwaardelijkheid van Henriëtte Ro
land Holst, op welk gebied ook. „Bij al
het vele, dat zij heeft geschreven en
verricht, heeft zij maar zelden minder
ingezet dan zichzelf. Niet alleen haar
poëzie, ook haar studiewerken en bio
grafieën. haar redevoeringen en brochu
res en de ongetelde bijdragen, enkele
duizenden, verspreid over enkele dozij- i
nen tijdschriften, zijn vervuld van haar
bijzondere persoonlijkheid, die het uiter
ste eiste van zichzelf en daarom ook van
anderen, Zij gaf meer dan veel: zij gaf
alles".
Aldus begint Stuiveling zijn inleiding.
Vervolgens geeft hij een beeld van het
dichterschap en de aard van Henriëtte
Roland Holst, welke getuigenis hij in de
volgende hoofdstukken staaft aan de hand
van bijzonderheden over 't leven van de
dichteres en met scherpe karakteristieken
van haar verschillende bundels, gezien in
het licht van hun ontstaan.
Een zo afgerond beeld in kort bestek
van het leven en werk van de dichteres
heeft tot nog toe niet bestaan. Deze inlei
ding is van grote betekenis, omdat zij
velen tot beter begrip van Henriëtte Ro
land Holst en ook nader tot haar poëzie
zal brengen.
1W ant iemand, die deze korte stu
die met aandacht en toe vrij din? ee-
I lezen heeft, zal nauwelijks aan de
(uitstekende) keuze, die er op volgt,
I voldoende hebben eu zich daarom
tot de verschillende bundels wenden.
Stuiveling zal niets liever hebben
Ongetwijfeld zal hij gaarne zijn met
zoveel zorg samengestelde bloemle
zing als niet meer dan een „door
gang" beschouwd willen zien. Zij
geeft een vermoeden van een rijk
van ongekende schoonheid en ont
roering; zij is er het poortje, dat er
naar toe leidt.
VORIG JAAR heeft het Nederlandse
verkeersinstituut voor de Minister van
Verkeer en Waterstaat een onderzoek in
gesteld naar de jaarlijkse financiële ver
liezen, welke tengevolge van verkeers
ongevallen door de Nederlandse gemeen
schap worden geleden. Onveilig verkeer
presenteert het Nederlandse volk jaarlijks
nJ,. een rekening van zegge en schrijve
acht en tachtig millioen gulden aan finan
ciële schade.' Door een veilig verkeer kan
het Nederlandse volk jaarlijks millióenen
guldens verdienen.' Het Verbond voor
Veilig Verkeer zal de volgende week.
wanneer het Veilig Verkeersweek is, de
weg wijzen, die naar het begeerde doel
zal leiden.
EEN ANDER feit is, de stijging van het
aantal verkeersongevallen, doden en ge
wonden in 1950 in vergelijking met het
jaar daarvoor, zoals uit de cijfers blijkt:
verkeersongevallen 1950: 66.146 (1949:
54.137) toename 22 doden 1950: 947
(1949: 910) toename 4 gewonden 1950:
18.950 (1949: 16.951) toename 12%. Het
middel nu, »m zowel de financiële schade
als het verlies van mensenlevens belang
rijk te doen dalen is een stipte naleving
van de verkeersregels door iedere weg
gebruiker.
OVER VERKEER geschreven. Hebt V
nog goed de cijfers in uw hoofd over
auto's en bromfietsen. In deze tijd van
barre armoede, waarbij iedereen tiert
over de zware druk van minister Lief-
tinek meldt het Centraal Bureau voor de
Statistiek een motorwegverkeer-vermeer-
dering met niet minder dan 86%. Het
aantal auto's nam sedert 1938 toe met
ongeveer 90%. En maar kankeren over
sociale lasten en winstmargesNiemand
kan van zijn salaris komen. Eén vraag?
Waar komen die 135.000 bromfietsen van
daan? Ik begin hoe langer hoe minder
te geloven van al die zielige protesten.
IN EEN WERELD, waarin hard gewerkt
moet worden is het altijd? goed degelijke
voorbeelden te laten trekken. Welnu dan:
De Oostenrijkse koorddanser Otto Schoe-
bel heeft een nieuw wereldrecord geves
tigd door in Sankt Pölten (Oostenrijk) 84
uur achtereen op zijn staaldraad te blij
ven Twaalf meter boven het dorpsplein
had Schoebel op zijn draadje een tafel
gemonteerd, waarop een telefoon geplaatst
was. Het vorige duurrecord stond op a'«
naam van Helmut Hortland met 72 uur.
Wat een productie. Wat een productie.
HET VOLGEND verhaal is helemaal
het toppunt. Ed Hawthorne uit Alexan
dria, in de Amerikaanse staat Louisiana,
die zich zelf de luiste man ter wereld
noemde, is overleden. Hawthorne die 74
jaar is geworden, bezat een plattelands-
bazar, waar de klanten niet slechts zich
zelf bediendenmaar ook zelf hun wissel
geld uit de cassa haalden. Onlangs gaf hij
de hengelsport er aan, omdat hij het te
veel werk vond de vis van de haak te
halen!!
HOE DAN ook. morgen is het weer
Zondag. Met collecte voor de bouw van
godshuizen. Het epistel is weer van „raak
'm" Het lijden van de tijd weegt niet op
tegen de toekomstige heerlijkheid. Maar
tja we hebben het hier ook graag heer
lijk. Want zo niet dan berg je veor som
mige humeuren. Het evangelie brengt de
wonderbare visvangst. Doe in nederig
heid uw misschien niet zo grootse taak,
doch doe haar goed. Ge zult zien, wat
voortreffelijk werk ge gedaan hebtBo
nen malen ze niet om sleeën en brom
fietsen. Plichten van staat vervullen iede
re dag met volharding. En voor de rest,
een plezierige Zondag. Wat het gelaat be
treft, het is nog steeds Juni.
In de wanden van een koelwagen, waar
in bederfelijke goederen uit België via
Nederland naar West-Duitsland werden
vervoerd, heeft de douane aan de Neder
lands-Belgische grens grote hoeveelhe
den koffiebonen ontdekt. Het vermoeden
bestaat, dat op deze wijze gedurende en
kele wéken met twee wagens grote hoe
veelheden koffie zijn gesmokkeld,. Da
chauffeur van de koelwagen iemand
uit Schoonhoven, en de expediteur in
wiens dienst hij was, bevinden zich in
Rotterdam in arrest, doch het is nog
niet bekend in hoeverre zij aan deze
sluikhandel schuldig zijn.
En wie dit poortje doorgaat, zal ont
dekken hoe waar de laatste regels van
Stuiveling zijn: „Wie bereid is te luiste
ren,, hoort de hartgrondige toon. die méér
dan iets anders het beslissende is wanneer
het gaat om poëzie. Maar hij hoort tevens,
in die toon van hart tot hart, de belijdenis
van een vrouwenleven, dat door z'n on
voorwaardelijkheid uniek mag worden ge
acht in de Nederlandse cultuur sinds de
gouden eeuw, en wellicht zelfs sedert de
tijd van Hadwij ch".
In de bloemlezing heeft Stuiveling niet
alleen het schoonste gekozen, maar ook
aandacht gehad voor die verzen, weike
een bijzonder licht werpen op het wezen
en streven van Henriëtte Roland Hoist.
Zij vervolledigen het beeld, dat in de in
leiding geschetst is. Naast gedichten,
waarin de dichteres een zelfontleding van i vertrokken voor een bezoek aan Turkije
- - ima» /Hi P i J
op uitnodiging van de Turkse regering.
Men acht te Cairo dit bezoek van veel
belang, in aanmerking genomen, dat ps»?
een week geleden koning Abdoeilah vai
Jordanië Turkije bezocht.
In sommige Arabische kringen r
looft men, dat Turkije de Arabisch? s
ten wil overreden, zich te verenigen
een defensief verdrag voor het gebi
van het Midden-Oosten.
Azzam Pasja is uitgenodigd voor ei
bezoek aan Pakistan, na Turkije. Zr,:\
bekend is wil Pakistan graag de Ara:
sche defensieplannen uitbreiden tot alh
Islamietische landen.
De algemene secretaris der Arabische
Liga, Azzam Pasja, is uit Alexandria
de ziel beproefde, vindt men verzen, die
zijn geïnspireerd op toekomstverwachtin
gen en politieke gebeurtenissen. Vooits
zijn prachtige natuurgedichten opgenomen
en religieuze verzen, waarvan wij het
openingsgedicht van „Verworvenheden
overnemen:
Gedenkt mij in uw gebeden t
Gebeden hebben kracht;
Zij komen als stralen gegleden
door onze nacht.
Gebeden zijn gedachten
Gedrenkt met Innigheid.
Gevormd in zuivere zachte
Ootmoedigheid.
Hun mild-bewogene vrede
Geneest de eenzame pijn;
Gedenkt mij in uw gebeden,
Opdat ik geheeld moge zijn.
Wij wensen deze bundel in veler han
den. De poëzie van Henr. Roland Holst
vereist zeker enige geestelijke inspanning.
Op verzoek van de aartsbisschop van
Toronto, kardinaal Mc Guigan, heefi de
bisschop van Breda een van zijn priesters,
kapelaan A. Lannoye te Hulst, benoemd
tot emigranten-aalmoezenier voor Canada,
maar zij beloont deze duizendvoudig. Erg j De kapelaan zal in Toronto speciaal on
moeilijk. zoals wel eens beweerd wordt, der de Nederlandse immigranten gaan
Henriette Roland-Holst
is zij niet, vooral niet als men de verhel
derende inleiding van Stuiveling met aan
dacht beeft gelezen.
werken. Hij vertrekt in Augustus met een
emigrantenboot naar zijn nieuwe stand
plaat*.
