Tito's aanbod
van Mgr
fferd, door het Vaticaan
radicaal afgewezen
vri
tot
Stepinac
ijlating
Beperkte samenwerking met
Jeugd-Rode-Kruis
„St. Michaël" nam urgentie
programma aan
Kinderbijslag en bestrijding van
tuberculose
Harriman toch naar Teheran
Perzen aanvaarden Truman's
voorstel
OORLOGSELLENDE IN MOBIEL
VELDHOSPITAAL
Chirurgen opereren in een tent
Middenstand bezwijkt onder
cumulatie van belastingen
SARANT0
Donderdag 12 juli 1951
PAGINA 3
Vrijlating zonder meer en eerherstel geëist
STAKING K.L.M.-PERSONEEL
TE KARACHI
Brand OP NEDERLANDS
SCHIP
os? ris;t"?era" (392° ton) van de
BRAND OP NED.
TANKBOOT
Vruchten-
limonade.
Abe/ geschonken
Graag gedronken
PSEUDO VOGELPEST IN
ARNHEM
Katholieke Jeugdraad richt zich tot scholen
en jeugdorganisaties
Standpunt der Bisschoppen
Indonesië roept Ned.
hoogleraren terug
LIE-DETECTOR EN WAAR
HEIDSSERUM VERWER
PELIJK
Sanatorium-ruimte is te gering
T.B.C.-bestrijding
Kinder by slag-wetten
Actiepunten
„Het zoeken naar waarheid"
„Duivelsapotheek"
„DOOR DE EEUWEN
TROUW" EN AMBON
Interpellatie aangevraagd
Maar onder voorbehoud
Perzië heeft Woensdagavond het aanbod van president Truman,
om diens speciale adviseur, Averell Harriman, naar Perzië te zenden
teneinde het oliegeschil te hespreken, aanvaard.
Dit besluit werd aan de Amerikaanse ambassadeur, dr Henry
Grady, meegedeeld tijdens een onderhoud dat hij had met de nog
steeds bedlegerige premier Mossadeq. Harriman is „welkom" te
Teheran, zei de Perzische premier. Bij het verlaten van het huis van
Mossadeq verklaarde Grady zich „buitengetvoon ingenomen" met
het Perzische antwoord.
Harriman, die indertijd minister van Handel is geweest en
beschouwd ivordt als de beste onderhandelaar der V. N., zal, zo werd
gisteravond te Washington bekend gemaakt, binnen 48 uur per
vliegtuig naar Teheran afreizen. Hij voerde gisteren laat in de avond
besprekingen met president Truman en minister Acheson.
Tussen de ruïnes van een Koreaanse stad
En buiten lacht men om een cowboyfilm
Geen verschil
Brandwonden
Contrasten
HET SPOOK SPOOKT NOG
Soepel li ei (1 bij invordering gevraagd
Abnormale prijsdalingen
Ze«r duidelijk demoMtewea. «iob dei
ROME, Juli 195L
(Van onze Romeinse correspondent)
°e Joegoslavische regeering heeft dezer dagen bekend gemaakt, dat zij
aan de H. Stoel heeft aangeboden om de gevangen Aartsbisschop van
2agreb, mgr Alois Stepinac, in vrijheid te stellen op voorwaarde dat
Rome erin zou toestemmen, dat de Prelaat onmiddellijk en voorgoed zijn
vaderland zou verlaten. Het antwoord van de H. Stoel, aldus het officiële
Joegoslavische bericht, luidde kort en bondig: „Neen!"
Dit bericht blijkt in brede kring verbazing te hebben gewekt. Deze
Verbazing is ofwel eerlijk gemeend en in dat geval een bewijs van onkunde
°f onbegrip, ofwel zij is niet eerlijk gemeend en vormt dan een onderdeel
yan het ignobele politieke spel, dat het anti-Russische regiem van Tito tot
htzet heeft (en de gevangen Aartsbisschop tot slachtoffer in dubbele zin.
N als een misdadiger gevonniste Mgr
^lePiiiac is een der allereerste leidende
Keikeijjj-g persoonlijkheden geweest, die
„-JT. de communisten in-Oost-Europa zpn
f,, .mnineerd. Zijn „proces" was een aan-
uiting; de aanklacht een leugen en het
y°hnis een misdaad. Geen beschaafde in
stantie ter wereld heeft dit vonnis er
kend. En zeer zeker niet de H. Stoel!
Mgr Stepinac is zoals alle Aarts
bisschoppen en Bisschoppen van de
Kerk door de Paus benoemd en kan
®fchts door de Paus van z«n
.prden ontheven. Dat de regering va
land hem in de gevangenis wierp
?n hent zodoende het uitoef,ePen,.yanh
°§e ambt onmogelijk maakte, kan hoe-
fehaamd niets veranderen aan het feit,
dat Mgr Stepinac Aartsbisschop van
j agreb= is en dit zal blijven tot aan zijn
dood of totdat, de Paus hem officieel van
deze functie ontheft. Dit geldt eveneens
v90r de Kardinaal-Primaat van Honga-
ï'Je, Joseph Mindszenty, voor de Aarts
bisschop van Praag, Mgr Beran, voor de
•Aartsbisschop van Kalocsa, Mgr Grosz,
en voor alle andere gevangen-genomen
veroordeelde of eenvoudig weggevoerde
Herders in Oost-Europa.
Tito's regering moge thans ofticieel
het bovengenoemde verzoek tot de
h'toel hebben gericht het is in "ome
hekend, dat er reeds vele malen oiioffi-
ieel en zijdelings druk werd uitgeoefend
°P de H. Stoel ten einde de definitieve
Verwijdering van de gevangene te ver
krijgen. De bedoeling is volmaakt duide-
Uik. Het weerloze slachtoffer vertegen
woordigt voor het regiem immers een
onoverkomenlijke hinderpaal. Linnens-
lands neemt het stille verzet toe, terwyl
In het buitenland steeds meer stemmen
opgaan, die een herziening van het P?o-
ces eisen als voorwaarde .voor fmantiele
en economische hulp, die Joego-Slavie
van een bijna niet meer te ontkomen in
eenstorting zal moeten redden. V andaai
deze tactiek: zou de H. Stoel genegen
«tin de Aartsbisschop van zijn functie te
ontheffen dan ware een voor Tito ideale
oplossing 'bereikt. De Prelaat zou als een
vrij man het land verlaten. Maar hjj zou
heengaan als „doodgewoon misdadiger"
Tito's eigen woorden), wiens schuld te
vens zou worden erkend door het Vati
caan, dat hem immers zou ontslaan. En
het grootmoedige gebaar van vrijlating
Zou aan Tito zowel politieke als econo
mische voordelen opleveren!
Men is er zich ten Vaticane (evenals
elders) zeer wel van bewust dat na
het schiin-proces en het schandelijke
vonnfs niet zozeer Mgr Stepinac
slachtoffer van het regiem, als wel in
toenemende mate het regiem zelf
slachtoffer van Mgr Stepinac is ge-
Worden En Rome heeft dan ook met
nagelaten om begrip te tonenvo d
h^teliee toestand waarin zich de ïege
ring van Tito bevindt sed®rtAz£.td£°/
haar mishandeling van de Aartsbis-
schop aan deze ulteraar<?or, ^0,,
een eindeloos veel .Sr°tar als
heeft verschaft zowel in
buitenland, dan hij ooit zou hebben be
«eten als men hem ongemoeid zyn d
eees had laten besturen!
o En zo heeft ook thans weer de H.
ff°el aan de regering van B?'£a9°
aten weten welke de enige en afdoende
nanier is om zich inderdaad en detini-
van Mgr Stepinac te „bevrijden
onmiddellijke invrijheidsstelling, on-
gehinderde terugkeer naar Zagreb en
®Penbaar eer-herstel voor de heiligschen-
d.er"ie misdaad, die aan hem en aan de
do u werd begaan. En als dan bovendien
honderden weggevoerde priesters uit
J:e gevangenissen en concentratie-kam
pen worden ontslagen, de ontelbare ge
stoten kerken worden heropend, de ge-
confisceerde kloosters, seminaries en
Een aantal leden van het K.L.M.-per-
soneel te Kara®bl is Dinsdag in staking
Begaan voor hoger loon eil het weer in
dienst nemen van drie ontslagen perso
neelsleden.
De staking, die do°r, de Bond van
iuchtvaartpersoneel is uitgeroepen, heeft
nileen betrekking op personeel van de
lichtbehandeling. het hangar- en keu-
Spersoneel. y,0,
leehts twee leden van het personeel
stak- de afdeling vervoer zijn bij de
i5R betrokken. r
u Van de ziide der K.L.M. te s-uraven-
hage verklaarde men ons. dat de staking
|®en effect heeft 0p de uitvoering van de
diensten In Karachi wordt met voor
^rnacVn geïand Van directiewege
ho,. n Pogingen gedaan de stake s
t werk te krijgen.
pool if;' da h'n de haven van Liver-
ruim óf'i son lni? uitgebroken in een
brand. I alen katoeo- Met tien
Wandspmten, w.D. een drijvende, werd
waar„UU/ bedwongen. De overige lading,
he't er een PartlJ hout, bleef voor
net vuur gespaard.
.In het oliedepót te Saigon heeft zich
gisteren een ongeluk voorgedaan aan
boord van het 3359 ton metende Neder
landse tankschip „Adinda waarbij een
Vietnamese arbeider om het leven kwam
en vijf arbeiders brandwonden opliepen.
Bij lossingswerkzaamheden brak een
?trop, waarin zich olievaten bevonden. De
Vietnamese arbeider werd dodelijk door
de vallende vaten getroffen. Bij het neer-
forten van een vat in het ruim ontstond
een vonk, waardoor brand uitbrak. Ten
gevolge hiervan liepen vijf arbeiders
brandwonden op.
Na anderhalf uur had men de brand be
dwongen. Het schip is inmiddels Dinsdag
"aar Haiphong vertrokken.
Het schip behoort aan de Nederlands-
^rdonesische Tankvaart Mij.
scholen worden teruggegeven en nog een
aantal andere maatregelen ter beëindi
ging van de mets-ontziende kerkvervol
ging zullen worden genomen dan zul
len zonder twijfel de binnenlandse rust
en orde kunnen worden hersteld...
De „zaak-Stepinac" is, voor de H.
Stoel althans, geen probleem. Er bestaat
in ieder geval maar een oplossing voor,
n.l. die hierboven staat aangegeven.
Voorstellen, suggesties of „verzoeken"
al of niet met politieke oogmerken
die iets anders beogen, kunnen niet
in overweging worden genomen...
Op een pluimveebedi'ijf aan de Klin-
gelbeekseweg te Arnhem is pseudo vo
gelpest geconstateerd. De Veeartsenij-
kundige Dienst heeft ongeveer 1700
besmette kippen vernietigd.
In de gemeente Ede werden deze week
vier nieuwe gevallen gecontateerd, n.l.
in Ederveen en Ede. Enkele duizenden
kippen werden hier vernietigd.
O
„Het Hoogwaardig Episcopaat staat -groepen, in welke vorm dan ook, zijn
noch afwijzend tegenover het Jeugd
Rode-Kruis noch vindt het zonder be
zwaar goed, dat de Katholieke jeugd
daaraan medewerkt", aldus delen de
Kath. Jeugdraad en het Kath. Centraal
Bureau voor Onderwijs en Opvoeding
mede aan de Kath. onderwijsinstellingen
en Kath. jeugdorganisaties. „Integen
deel, de bisschoppen hebben richtlijnen
gegeven welke men in acht dient te ne
men. Ook wordt het in het algemeen
niet wenselijk geacht, dat de Kath.
scholen en jeugdverenigingen recht
streeks internationaal contact opnemen,
zoals het Jeugd-Rode-Kruis bedoelt".
Genoemd schrijven van de Kath.
Jeugdraad en van het Kath. Bureau voor
Onderwijs en Opvoeding is uitgegaan,
omdat meermalen gebleken is, dat er
misverstanden bestaan over het juiste
standpunt van Katholieke zijde ten aan
zien van het Jeugd-Rode-Kruis, d.i. de
afdeling van het Ned. Rode Kruis, welke
zich ten doel stelt de jeugd van Neder
land ontvankelijk te maken voor de
Rode Kruis-g-edachte.
Teneinde elk misverstand omtrent de
van de hoogste kerkelijke zijde gegeven
richtlijnen uit de weg te ruimen, menen
de Jeugdraad en het Katholiek Centraal
Bureau voor Onderwijs en Opvoeding
met nadruk te moeten wijzen op het
schrijven van 24 September 1946 van
Z.Em. Kardinaal de Jong aan het Ned.
Rode Kruis, in welk schrijven het stand
punt van de bisschoppen t.a.v. het Jeugd-
Rode-Kruis duidelijk is neergelegd.
De inhoud van dit schrijven komt iu
het kort hierop neer:
1. Jeugd Rode Kruis-verenigingen of
niet gewenst; dus noch op de Katho
lieke scholen of in de Katholieke jeugd
organisaties noch voor de Katholieke
jeugd in het algemeen.
2. Er bestaat geen bezwaar tegen een
Centrale Afdeling van het Ned. Rode
Rode Kruis (i.e. het Jeugd Rode Kruis),
welke ten doel heeft voorlichting en
hulp te verstrekken bij het geven van
onderwijs en bij het geven van leiding
in de jeugdverenigingen.
3. De beslissing omtrent het al of niet
gebruik maken van de door het (Jeugd)
Rode Kruis aan te bieden diensten en
van het ter beschikking te stellen mate
riaal, alsmede over de wijze, waarop dit
eventueel zal geschieden, blijft volledig
voorbehouden aan de leiding van Katho
lieke scholen en jeugdverenigingen.
Uit een en ander blijkt, dat het alles
zins waardevol geacht kan worden, de
jeugd ontvankelijk te maken voor de
Rode Kruis-gedachte; dat het geen be
zwaar ontmoet, indien daarbij gebruik
wordt gemaakt van de hulpmiddelen,
welke het Jeugd Rode Kruis ter beschik
king stelt, maar dat de Katholieke on
derwijskrachten en jeugdleiders zelf
dienen te beoordelen en te beslissen, of
en op welke wijze zij ten behoeve van
de aan hen toevertrouwde jeugd gebruik
zullen maken van deze hulpmiddelen.
Het Indonesische ministerie van onder
wijs heeft Dinsdagavond telegrammen ge
zonden aan de hoogleraren van de sociaal-
economische faculteit te Makassar, die
thans in Nederland zijn, met het dringend
verzoek naar Indonesië terug te keren
voor hervatting van de werkzaamheden
aan de faculteit.
Dit deelde de nieuwe gouverneur van
Celebes, Sudiro, in een vraaggesprek aan
Aneta mede. Sudiro, die thans te Djakar
ta verblijft, zeide, dat hij op het ministe
rie van onderwijs besprekingen bad ge
voerd over de rehabilitatie van de sociaal-
economische faculteit, die sinds Augustus
1950 gesloten is in verband met de zaak-
Abdul Aziz. Hij zeide, dat de professoren
en docenten om veiligheidsredenen naar
Nederland waren vertrokken met het ge
volg, dat 67 studenten met de handen in
de schoot zitten.
De tweede dag van het 37e congres
van de R.K. Politiebond „St. Michaël",
dat te Rotterdam wordt gehouden, werd
gistermorgen begonnen met een H. Mis
in de kerk van O.L. Vrouw Rozenkrans
aan de Provenierssingel, opgedragen
door de hoofdaalmoezenier, pastoor K.
Goossens. Daarna kwam men weer bij
een in gebouw „Palace", waar het reso
lutie- en urgentieprogramma werd be
sproken.
Na discussies werd het hoofdbestuur
tenslotte opgedragen zich voortdurend
bewust te zjjn van haar taak om door
middel van medezeggenschap (voor zover
's-GRAVENHAGE, 11 Juli 1951.
De verdere behandeling van de be
groting van Sociale Zaken heeft weinig
nieuwe gezichtspunten opgeleverd. Ze
werd tenslotte zonder hoofdelijke stem
ming aangenomen.
Bij de afdeling Volksgezondheid drong
de heer Van Lieshout (K.V.P. er bij
minister Joekes op aan om het minst
draagkrachtige deel der bevolking, de zgn.
armlastigen, ook in de verplichte ver
zekering op te nemen.
De minister voelde wel voor een ver
plichte verzekering van de armlastigen,
maar wees er op, dat de financiële
regeling van dit vraagstuk moeilijkheden
met zich brengt. Hij schatte de kosten
daarvan op 3,8 millioen per jaar. Hij
verklaarde zich bereid omtrent een rege
ling van deze materie overleg, te plegen
met de minister van Binnenlandse Zaken.
Een eventuele regeling van deze ver
plichte verzekering behoeft niet in de wet
op het Ziekenfondswezen te worden op
genomen. maar kan bij Alg. Maatregel
van Bestuur geschieden, verklaarde de
minister.
De heer Wibaut (P.v.d.A.) achtte het,
ofschoon het aantal ziekte- en sterfte-
gevallen aan t.b.c. sedert de oorlog een
verheugende daling vertoont, nog niet
verantwoord om de uitbreiding van de
sanatoriumruimte te beperken. De wacht
lijst van patiënten voor sanatoriumver-
pleging, die nog ruim 1300 aanvragen
aanwijst, achtte hij nog veel te hoog.
Die lange wachtlijst zat ook staats
secretaris Muntendam wel enigszins in de
weg. Maar, vroeg deze bewindsman zich
af, moeten we, nu het aantal t.b.c.-
gevallen afneemt, op het ogenblik het
aantal bedden in sanatoria nog wel gaan
uitbreiden? Een afwachten leek hem
beter. Als het nodig blijkt, kunnen we
altijd nog tot uitbreiding van sanatorium
ruimte overgaan.
De begroting van Sociale Zaken werd
hierna zonder hoofdelijke stemming goed
gekeurd niet de gebruikelijke aanteke
ning, dat de communisten geacht wensten
te worden te hebben tegengestemd.
Bij de behandeling van de Kinder
bijslagwetten voor rentetrekkers sprak
de heer Kuiper (K.V.P.) er zijn teleur
stelling over uit. dat de Tweede Kamer
het regerings-óntwerp heeft geamen
deerd. Daardoor is het grote gezin nog
meer in de knel gekomen, dan met het
ongewijzigde regerings-ontwerp het ge
val zou. zijn geweest.
Aan de hand van statistische gegevens
toonde hij aan, dat door de stijging van
de kosten van het levensonderhoud tussen
15 Februari en 31 Maart 1951, gezinnen
met 3 en meer kinderen een groter con
sumptie-offer moeten brengen dan de
door de regering gevraagde 5 pet. Waar
om heeft de minister het amendement
niet onaannemelijk verklaard? vroeg hij.
Ik heb het amendement ook niet ge
wild. verklaarde minister Joekes en ik
heb het zelfs ten sterkste ontraden. De
Tweede Kamer wilde echter het rapport
der S.E.R. afwachten en ik moest me
daarbij wel neerleggen. Onaannemelijk-
verklaring van het amendement zou op
onthoud hebben gebracht in de uitkering
en daarvoor kan ik de verantwoordelijk
heid niet op mij nemen, aldüs luidde de
verdediging van minister Joekes.
Hierna werden ook deze wetsontwerpen
zonder hoofdelijke stemming goedgekeurd
evenals de verhoging inkomensgrenzen en
uitkeringen Noodwet-Ouderdomsvoorzie
ning. de wijziging van de Kieswet en
enkele andere kleinere wetsontwerpen.
Ad. Int.
daarvan in het algemeen bij overheids
personeel sprake is) en daarmee inhae-
rent zijnde medeverantwoordelijkheid bij
te dragen tot het realiseren van de ka
tholieke maatschappijleer en door vor
ming van de leden de juiste beleving van
de beroepsmoraal te verkrijgen.
Voor 1951 werden als de belangrijkste
actiepunten aangemerkt de totstandko
ming van gereglementeerd georgani
seerd overleg, van het nieuwe Politie-
ambtenarenreglement en een rechtsposi
tieregeling voor het administratief en
technisch politiepersoneel, aandringen
op een oplossing voor het opleidings
vraagstuk, wijziging van de Pensioenwet
1922 en bevordering dat aan de functie
van groepscommandant bij de rijkspolitie
de rang van adjudant wordt verbonden,
voorts het verlenen van medewerking
aan het door de R.K. Centrale van
burgerlijk overheidspersoneel aange
nomen urgentieprogram.
Het congres sanctionneerde 't besluit
van het hoofdbestuur om toe te treden
tot de Internationale Federatie van
Christelijke bonden van overheidsperso
neel. Aansluiting zal nu worden aange
vraagd.
Aan het afgetreden hoofdbestuurslid
W. Spee uit Maastricht, die thans ge-
pensionneerd is, werd onder waarderende
bewoordingen de zilveren bondsplaquette
uitgereikt. De overige bestuursleden
werden op de eerste congresdag herko
zen. In plaats van de heer Spee werd
gekozen de heer M. G. J. de Krujjff uit
Heerlen.
Na bespreking van een aantal voor
stellen, hield mr A. H. M. H. Rëceveur,
advocaat-generaal te 's-Hertogenbosch
en voorzitter van de stichting politievak
opleiding van „St. Michaël" een inleiding
over het onderwerp „Het zoeken naar
waarheid". Spr zette hierin uiteen, welke
de positie van de politie en de justitie
is in de rechtsstaat. Het zoeken naar de
waarheid is de voornaamste taak van
politie en justitie.
Sprekende over ondervraging van ver
dachten, wees de inleider er op, dat er
hier gevaar bestaat, omdat de neiging
er is, dat de ondervrager meer aan strik
te waarheid wil halen dan hjj kan. Er
bestaat overigens een „jus tacendi een
recht van zwijgen. Het moet aan het
geweten van een verdachte worden over
gelaten of hjj wil spreken of niet. Ge
bruik van suggestieve ondervragings-
vormen en van moderne middelen als
heimelijk opgestelde wire-recorders,
meende spr op grond van de beginse
len van de moraal te moeten afkeuren.
Na voorts nog de waarde van de be
kentenis en de openbaarheid van het
strafproces te hebben behandeld, besprak
nir Receveur het gebruik van lie-detector
en waarheidsserum. De leugen verklikker
is een uiterst onbetrouwbaar apparaat.
Een doorgefourneerde leugenaar, gaat
ondanks dit apparaat rustig door met
liegen. Gebruik ervan is overwaardering
van de techniek. Het waarheidsserum is
een al even gevaarlijk middel. Onder
geen enkele voorwaarde mag de politie
of de justitie er gebruik van maken. Het
is "een brouwsel uit de moderne duivels
apotheek" en geeft ook geen enkele ze
kerheid. Beide middelen, lie-detector en
waarheidsserum, zijn verwerpelijk als
strjjdig met de moraal, het recht en met
de wet.
Om vier uur was er in de foyer van
„Palace" een receptie van de afdeling
Rotterdam in verband met het 40-jarig
bestaan van deze afdeling. Een feest
avond besloot deze tweede congresdag.
Tijdens de discussie na de rede van
de voorzitter, de heer J. P.H. Körner,
op de eerste congresdag, was er bij het
punt „beleid hoofdbestuur" slechts één
afgevaardigde, die meende dat het ge-
zagsapparaat dermate beschermd
moest worden, dat eventuele vergrij
pen van een politieman slechts publiek
mochten worden, zodra er een vonnis
was gewezen. De rest van de verga
dering verklaarde zich eohter tegen de
z.g. doofpotpolitiek.
B(j de aanvang der vergadering van de
Tweede Kamer heeft de heer Goedhart
(P.v.d.A.) gistermiddag verlof gevraagd
over de activiteiten van de stichting
„Door de Eeuwen Trouw" en „het
bureau der z.g. republiek der Zuid-Mo
stellingen opereren en de maatregelen,
welke de regering daartegen heeft ge
lukken", de personen met wie deze in-
nomen.
Op deze interpellatie-aanvraag zal
heden worden beslist.
Anderzijds heeft Mossadeq er In zUn
antwoord aan Truman echter op gewe
zen, dat de Perzische houding ten op
zichte van de aanbeveling van het Inter
nationale Hof „reeds genoegzaam be
kend" is.
De Perzische premier herhaalde verder,
dat de nationalisatie van de olie een
voldongen feit moet blijven, doch on-
(Van onze oorlogscorrespondent)
IN EEN VELDHOSPITAAL AAN CENTRALE FRONT, Juli 1951
Het is warm in de hospitaaltent.
De zijkanten zijn wel opgerold, maar het fijne muskietengaas laat toch
maar weinig frisse lucht door. De hele dag heeft de zon op het dak staan
branden. Nu de schemer gevallen is, koelt het heel langzaam af. De gewon
den op de veldbedden hebben weinig kleren aan, maar toch hebben ze
het nog warm.
„Zuster
De kleine, donkere zuster in het groene velduniform en een pelopperpet
°P haar krullen, loopt naar het bed, waarop een jongen met een groot
pleister op zijn slaap ligt.
"Drinken, zuster
schudt van nee.
„Eerst de operatie. Daarna mag je eten en drinken
De jongen zucht. De zuster gaat weer naar een ander bed. Een dokter in
een wit sportshirt loopt binnen en bestudeert de kaart aan zijn voeteneinde.
I wee dragers niet een nieuwe patiënt op een brancard komen langs. Buiten
klinken de kreten van basebalspelende verplegers.
?et iS, eA^0CTpleet hospitaal.
111 h,wLAenten heeR men plaats
voor gewonden, maar als
het moet kan men er zeshonderd onder
brengen. Men beschikt over een röntgen-
installatie en een operatieteiit, waarin men
aan vijf tafels tegelijkpractisoh elke ope
ratie kan uitvoeren.Er is een apotheek,
waar men een grote hoeveelheid bloed-
plasma op temperatuur kan bewaren, en
men heeft generatoren om eigen electri-
sche stroom op te wekken. En in vier uur
kan men alles afbreken en op vijf.en-
dertig vrachtwagens laden om elders aan
het front het hospitaal weer op te zetten.
De nachtzuster neemt de wacht over.
Met de dagzuster loopt ze de bedden langs
om de bijzonderheden van de verschillen
de patiënten op te nemen. jf
een hospitaal in Europa. De kleur is al
leen anders hier: het heldere wit ont
breekt. Alles is groen en grauw. De tent
is bruin. Zo zijn ook de dekens en de
bedden. Personeel en patiënten hebben
over het algemeen groene uniformen aan.
De vloer is van aarde. Het is nu eenmaal
een veldhospitaal. Maar de medische ver
zorging heeft er niets onder te lijden.
De twee verpleegsters bespreken nauw
keurig de verwondingen.
„Die is pas binnengekomen....", wijst
de een naar een man, die stil naar het
tentdak ligt te staren. Hij heeft een buik
schot en een wond aan het hoofd. Naast
hem zit een jongen met een gezwollen
gezicht. Een kogel is dwars door zijn
mond gegaan en heeft zijn verhemelte ge
spleten. In het volgende bed ligt een kolo
nel van het Koreaanse leger. Zijn rechter
been is boven de knie geamputeerd. Ver
der heeft hij verscheidene hoofdwonden
en een gebroken voet. Half bewusteloos
kreunt hij van de pijn.
Naast hem ligt weer een Amerikaan met
een borstschot en bovendien zitten zijn
beide handen in een dik verband. Zijn
linkerduim en zijn rechterwijsvinger zijn
weggeschoten. Maar desondanks is hij in
een goede stemming.
„Speelt er iemand schaak, zuster....?",
vraagt hij.
„Wou je spelen....?"
„Ja.
„Ik zal eens vragen, hoor
Plat op liet bed naast hem ligt een
blonde jongen met een gapende hoofd
wond en zijn borst en linkerarm in het
gips. In zijn slaap gaat zijn ademhaling
rustig op en neer. Maar de volgende pa
tiënt daarentegen ligt te schreeuwen van
de pijn. Aan het voeteinde Van zijn bed
hangt een kaart met in grote letters er op
Krijgsgevangene. Het is een Chinees, die
door zijn eigen mensen gewond op een
heuvel achtergelaten is en er vijf dagen
zonder eten en' drinken gelegen heeft voor
wij hem aangetroffen hebben. In een stel
lage naast het bed hangt een fles bloed-
plasma, dat langzaam door een slangetje
in zijn lichaam loopt. Ondertussen stoot
hij onbegrijpelijke klanken uit.
„Dat is de tweede fles plasma...."
licht de dagzuster toe.
„Hij neemt 't goed op;;"
„Voor een Chinees ziet hij er best
uitvindt de ander. Met een prop
watten veegt ze wat bloed van zijn arm.
Dan gaan ze weer verder tot ze alle pa
tiënten bekeken hebben.
Een soldaat van de administratie komt
de nachtzuster waarschuwen, dat er nog
nieuwe gewonden binnen zullen komen.
Ze zijn onderweg van het front, met heli
copters en over de weg.
„Wat zijn 't...."( vraagt de zuster.
„Napalm.
„Eigen vliegtuigen
De jongen knikt.
„Ach....", zucht de zuster. Napalm is
een geleiachtige, uiterst brandbare vloei
stof, die veel gebruikt wordt om vijande
lijke troepen in loopgraven te bombarde
ren. De uitwerking ervan is verschrikke
lijk Dat blijkt wel ais de eerste slachtof
fers binnengedragen worden. Hun licha
men zijn overdekt met brandwonden. Het
hoofd van een van hen is helemaal in het
verband gewikkeld. Hij kan niets zien.
„Mac...", roept hij.
Een verpleger knielt naast hem neer.
„Geef me een sigaret...?"
De man steekt er een voor hem aan
en duwt het mondstuk door een gaatje
In hetverband. Geduldig neemt hij hem
er steeds weer uit en laat de jongen de
rook uitblazen.
„Wanneer is 't gebeurd...?"
„Een uur of zes..."
„En eigen vliegtuigen, hè...?"
„Ja... we zagen ze wel, maar we dach
ten natuurlijk, dat ze naar het noorden
gingen. Ineens scheerden ze laag over
en begonnen ons te mitrailleren. En
daarna kwamen ze terug en gooiden de
napalm op ons..."
„Veel gewonden...?"
„Geloof 't wel..."
Er komen meer patiënten. Mannen
van één peloton zien elkaar hier voor
het eerst weer terug. Er wordt over en
weer naar het lot van de anderen ge
vraagd. Een dokter controleert onder
tussen vluchtig hun algemene toestand.
Daarna gaan ze meteen naar de opcra-
tietent. Aan vijf tafels tegelijk werken
de doktoren en verplegers onder de
sterke, electrische lampen. Nu en dan
schreeuwt iemand van de pijn. Over het
algemeen geven de mannen echter geen
kik als de vuile noodverbanden van de
open wonden getrokken worden en de
wonden schoongewassen en opnieuw
verbonden worden. Onder de behandeling
praten ze met elkaar en met de dok
toren.
„Heb je Walsh nog gezien...?"
„Ja... die moet hier ook ergens
zijn..."
„Hoe is 't ie...?"
„Alleen zijn handen..."
„O, goed..."
Er wordt weinig gescholden op de
vliegers, die hen gebombardeerd heb
ben. Het is tenslotte een ongeluk en der
gelijke ongelukken komen nu eenmaal
in een oorlog voor. Ze begrijpen alleen
niet, dat de vliegers niet hebben kunnen
zien, dat ze met eigen troepen te maken
hadden. De waarschuwingspanelen lagen
notabene uit.
„Dragers...!" roept een van de dokto
ren. Twee Koreanen nemen de brancard
van de operatietafel en verdwijnen er
mee tussen de dubbele voorhang van
muskietengaas in de aangrenzende tent.
Een andere patiënt wordt onder het felle
licht geplaatst. Een negerin brengt een
trommel met steriele verbanden bin
nen. Ze Iaat een hoop bebloede en in
stukken geknipte uniformen naar bui
ten dragen. Met het zweet op hun hoofd
werken de doktoren en verplegers rustig
verder.
Ik slenter naar buiten.
In een van de andere tenten staat een
radio aan. Het is een dagelijkse propa-
ganda-uitzending van Radio-Peking met
boodschappen van Amerikaanse krijgs
gevangenen. Een groep militairen zit
stil te luisteren naar een bewogen stem.
„Hallo liefste ik ben dolblij wat
tegen je te kunnen zeggen. Ik wa« eerst
erg bang tooeu ik gevangen genomen
werd, maar de goede behandeling heeft
me gerustgesteld. In ons nieuwe kamp
is het goed. We hebben kleine huizen
om in te leven. We hebben nieuwe kle
ren gekregen en hoeven niet te werken.
Niemand behoeft bang te zijn als hij ge
vangen genomen wordt. Je moet ge
woon je wapens neerleggen en dan word
je naar achteren vervoerd en je krijgt
medische verzorging Liefste, steun de
vredesbeweging in Amerika, des te eer
der ben ik weer bij jou en de kinde
ren. Dag mijn schat.
„Smerige propaganda...!" scheldt een
van de luisteraars.
„Sst...", sissen de anderen om stilte.
Om zijn minachting te uiten spuwt hij
op de grond. Uit de tent ernaast klinkt
het gekerm van de Chinese krijgsge
vangene. Een Amerikaanse dokter en
verpleegster doen alles om hem in het
leven te houden. Bloed van een Ameri
kaan stroomt in zijn lichaam. En ginds
aan de horizon spannen andere Ameri
kanen zich in om zoveel mogelijk Chi
nese levens te vernietigen. Het Is een
krankzinnige wereld...
Twintig meter' verder schatert men
om een comboyfilm, die op een op de
zijkant van een drietonner gespannen
beddelaken in de openlucht vertoond
wordt.
„Goeie film...?", vraagt een dokter,
die niet het masker nog voor de opera
tietent uitkomt om even een luchtje te
scheppen en. een sigaret te roken.
„Om te gillen....!" prijst een van de
verplegers. Tegelijk laait het gelach weer
op. Mijn blikken dwalen van het film
scherm naar de operatietent, die er vlak
achter met al zijn licht scherp tegen de
donkere omgeving afsteekt. De tent
wand is tot bovenaan opgerold. Door het
muskietengaas kan ik duidelijk zien, hoe
witte figuren onder de vier reflectoren
ingespannen bezig ziin met het ampute
ren van een arm. De laatste maanden
ben ik voor veel onverschillig geworden.
Maar toch nog niet voor deze bijna lu
gubere sfeer van dit fronthospitaal, waar
lachen en leed zo meedogenloos hand in
hand gaan.
danks dat zon hij het op prjjs stellen
Harriman in Teheran te ontmoeten voor
een openhartige bespreking, zo deelde de
Amerikaanse ambassade In Teheran na
der mede.
Een lid van de Perzische ollecommlssie.
senator Ahmad Matin Daftari, had tevo
ren in de senaat een geheel ander geluid
doen horen. Hij verklaarde, dat indien
er verder nog druk op Perzië zou worden
uitgeoefend, „het land een uitweg zal
zoeken, die zeer ernstige gevolgen voor
het Westen zal hebben".
Waarnemers vragen zich af, of Daftari's
uitlating een mogelijk dreigement in
houdt om de Russen te hulp te roepen.
Daftari moest verder meedelen dat,
indien er geen oplossing gevonden wordt
voor de huidige impasse inzake de ont
vangstbewijzen, de raffinaderijqp zullen
moeten sluiten.
Perzië zal zich tenminste een paar
maanden in moeilijke financiële omstan
digheden bevinden, maar de Perzische
staf zal worden gehandhaafd en volledig
worden uitbetaald, zo verklaarde Daftaru
Inmiddels is de gehele, 15 man tellen
de, Britse staf van het olieveld te Gatsj
Saran, waar de Brits-Iraanse oliemaat
schappij de bronnen heeft gesloten,
Woensdag vertrokken. De Britten ver
zochten de Perzische oliemaatschappij het
werk over te nemen, maar tot dusver
hebben de Perzen dit verzoek niet be
antwoord,
Generaal Maxwell Taylor, assistent
stafchef van het Amerikaanse leger,
wordt Donderdag uit Ankara te Teheran
verwacht voor inspectie van de Ameri
kaanse militaire missie aldaar. Taylor
reist per vliegtuig en wordt vergezeld
door stafofficieren. Men verwacht dat hij
drie dagen in Teheran zal blijven en
daarna zal doorreizen naar Bagdad. Zijn
bezoek maakt deel uit van een rondreis
langs landen in Europa en het Midden-
Oosten. In Teheran zal hij confereren met
officieren van de Perzische legerstaf.
Het „Haagse spook", dat reeds enkele
dagen honderden nieuwsgierige hofstad
bewoners naar de Paets van Troostwijk
straat lokt, heeft zich Dinsdagavond weer
gemanifesteerd. Omstreeks tien uur ir. d?
avond kondigde „hij" zich aan, doch ue
vreemde kloppen werden ditmaal maar
schaars gehoord. Het onderzoek wordt in
middels voortgezet. Het vermoeden be
staat, dat een of ander defect in de water
leiding de klopgeluiden veroorzaakt. De
oolitie wacht met spanning de uitslag van
het onderzoek af, want zij moet een f ink
aantal agenten op de been houden om het
drukke verkeer in de straat In goede
banen te kunnen leiden. Voor het „spook
huis" heeft de politie zelfs een afzetting
moeten plaatsen
De Commissie van overleg der middenstands-vakcentralen heeft zich
met een adres gewend tot de minister van Financiën, waarin zij verklaart
met grote bezorgdheid kennis te hebben genomen van de huidige gang van
zaken ten aanzien van de invordering der belastingen en met name ten
aanzien van de inkomsten- en ondernemingsbelasting.
Door de grote achterstand bij de admi
nistratie van 's rijksbelastingen is het
vrijwel onvermijdelijk geworden, dat
thans, nu deze achterstand geleidelijk
wordt ingehaald, voor de belastingplich
tigen als het ware een cumulatie van aan
slagen ontstaat. Uit rapporten welke ons
bereiken, aldus adressant, blijkt dat het
aantal aanslagen, welke talrijke onder
nemers in zeer kort tijdsverloop achter
eenvolgens ontvangen, abnormale ver
houdingen aanneemt.
De bezorgdheid van onze organisaties
over de huidige gang van zaken is echter
vooral zo groot, omdat ons uit bedoelde
rapporten eveneens blijkt, dat betaling
van deze belastingen door de Ontvangers
op dit ogenblik zeer sterk geurgeerd
wordt, hetgeen voor talrijke ondernemers
desastreus dreigt te worden.
De liquiditeitspositie van het midden
groot- en kleinbedrijf vertoont op dit
ogenblik een zeer verontrustend beeld.
Diverse oorzaken zijn daarvoor aan te
wijzen, welke alle voortvloeien uit de
situatie, waarin het bedrijfsleven is
komen te verkeren tengevolge van de
economische ontwikkeling van het laat
ste jaar.
laatste weken de liquiditeits-moeilijk-
heden in de abnormale prijsdalingen,
welke in sommige gevallen tot zeer
grote verliezen leiden, maar welke ge
forceerd worden door de noodzaak over
liquide middelen te beschikken om aan
verplichtingen te kunnen voldoen en de
noodzakelijke seizoengoederen voor een
volgend seizoen te kunnen inslaan.
Gezien deze liquiditeitspositie en deze
economische ontwikkeling menen onze
organisaties, mede op grond van accoun
tantsrapporten, dat urgentie van betaling
der belastingen, welke zij volgens de
veelheid van aanslagen plichtig zijn te
betalen, voor talrijke midden-, groot- en
kleinondernemingen fataal zal zijn en de
feitelijke ondergang van deze onder
nemingen zal betekenen. Dit kan geens
zins de bedoeling van het financieel be
leid zijn, noch tot voordeel van 's lands
schatkist strekken.
Tenslotte verzoekt de commissie ae
minister met de meeste aandrang maat
regelen te treffen, dat in die gevallen,
waarin door de huidige economische om
standigheden, welke ongetwijfeld van
voorbijgaande aard zijnurgentie van_ be
taling tot voor de betrokken bedrijven
fatale gevolgen zou leiden, de noodzake
lijke soepelheid bij de invordering der
belastingen betracht wordt.
