Belg ië heeft 'n nieuwe koning
JDOudewijn 1 vertrouwt op
blijvende eensgezindheid
Go
Lieftinck weer fris
Regeling Assurantiebemiddeling
van
leer
Eenvoudige rechtszaak had
dramatische ontwikkeling
„Ik dacht: dat is het einde
F* Jan van
in de Westmoesson
Peters geeft op
Koninklijk Paar naar Amerika
en Canada
lm
NG
Fan Est uit de Tour
maar de Kamers toeren
rustig verder
V
Woensdag 18 Juli 1951
m**>. DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
De Tour bracht
angst en teleur
stelling
z'
LAGEN
Wetsontwerp ter bestrijding beunhazerij
aanvaard
Rotterdammer in
Korea gesneuveld
Wim van Est na zijn val:
Vier Röntgenfoto's toonden geen
enkele breuk
J
Opyar enden lopen hersenschudding op
Op uitnodiging van Truman en Alexander
Officiële staatsbezoeken
1952
WEERBERICHT
SER AFIN A
BIAGIONI
Voor de tweede maal!
Biagbniaw^kr^-
Eerste troonrede
Gelukivens van Koningin
Juliana
m 'w 'h~-\
lp 1*
In de plechtige parlementszitting te Brussel legt Koning Boudewijn l bij het aanvaarden van de troon de
grondwettelijke eed af.
Schadevergoeding
gerepatrieerden
LEGDEN GETUIGEN MEIN
EDIGE VERKLARINGEN AF?
Martn 0^nert:,ingsvaartuig
Vallende steen werd
Gevangen genomen
MET VERBETENHEID
TOUR DE FRANCE
in
WIM VAN EST,
Nederland!s eerste gele-trui-drager,
uan de dood ontsnapt.
Koningin ontving in
Den Haag
De weer verwachting geldig tot Donderdag-
avond, luidt:
Aanvankelijk veel bewolking, maar later plaat
selijk opklaringen. Droog weer. Zwakke tot ma
tige wind. Weinig verandering In temperatuur.
Donderdag 19 Juli: Zon op 4.41 uur, onder 20.90
uur; Maan op 21.42 uur, onder 4.57 uur
NIEUWE SCHIEOAMSCHE COURANT
T-| I I 'troon en zittend la. hü d«.
BRUSSEL, Dinsdagmiddag.
Telefonisch van onze Brusselse correspondent)
Vanmorgen om acht uur begonnen in de ongeveer honderd kerken van
Brussel en randgemeenten de klokken te luiden. Tien minuten lang hebben
«ij haar bronzen klanken over de zonbeschenen hoofdstad uitgestrooid om
overal te verkondigen, dat België in de loop van de dag een nieuwe koning
zou krijgen, de vijfde van 's lands dynastie. Ook weerklonken er uit het
Eeuwfeestpark kanonschoten, die haar rauwe geluid in het bronzen
jubelkoor der klokken mengden. Om de halve minuut viel een schot. Het
waren er 101.
^,en tweede reeks schoten werd inge-
*et, toen Boudewijn het paleis van Brus
sel verliet, om zich voor het afleggen van
de grondwettelijke eed en het voorlezen
van zijn eerste troonrede langs de Konink-
lijke- en de Wetstraat naar het pariemot; t
te begeven. Een derde reeks van 101
schoten werd later afgevuurd, toen de
koning het parlementsgebouw weer ver
liet.
In de schitterend' verlichte zittingszaal
van de kamer was de aanblik haast
sprookjesachtig. Het imponerende balda
kijn met zijn vergulde versierselen en
iranaatkleurlge draperieën, als van een
staatsiemantel, domineerde. Boven 't bal
dakijn prijkte een grote koningskroon,
Versierd met een B-monogram. Daaronder
stond de troon, een sober vergulde houten
zetel met aan de beide armleuningen
heraldische leeuwen. Links en rechts van
de troon waren, op vergulde pilaren, de
Belgische ieeuw en de symbolische hand
in zwerende houding. Voorts hingen in de
zaal twee grote Belgische vlaggen van
zijde.
De drukte was enorm, toen de duizend
tnvité's hun plaatsen innamen. Op de
Het was om half vijf gisteren
middag,, dat Hubert v. d. Vijver
wéér die Belgische Radio het
eerste bericht bracht- Van Est is
in een ravijn gestort
Onze adem stokte. D#ch meteen
liet de reporter er op volgen:
„Maar hjj mankeert zo goed als
niets". En daar geloofden we na
tuurlijk op dat ogenblik maar
heel weinig van.
En even later begon de telefoo-n
te ratelen. Of het waar was, dat
van EstEn dat herhaalde zich
nadien, vele, vele malen.
Zo vervloog een droom, kwam er
ontsteltenis voor in de plaats, die
later opluchting werd, toen werke
lijk bleek, dat de man uit St Wil-
lebrord zelfs tegen ravijnen be
stand is en slechts lichte kwetsuren
had opgelopen.
Maar de teleurstelling is er niet
Minder om: de beste man van Ne
derland, drager van dé gele trui,
door een ongelukkige val in een
f?vjjn uit de koers! En de hele
epm anilise Ploeg leed onder de
avonai? van dit bericht. Gisteren-
het hé(pd Pioegieider Pellenaars
zelfs van moeilijk. Men sprak
uit en nu °Pfeven, de pit was er
slat» Mies bleek wel, dat de
neeën-etappe mal®2®, Gerste PyreT
wat voeten in^e dat had nog f'
heer Geminiani aardie, omdat de
eerste ov®r de 1 ponrechtmatig als
Maar eerlüv P Was Sek0I?en.
va'i de etainna ^VeT het verlo°P
veel lezen ZUlt U niet zo héél
vindt tt J3 pag" 4- Maar wei
en snUnV i aar een uitvoerig
tin TT,n k nd relaas var> Mar
de min iln§s' die de zenuwslópen-
wJS ®,n' die bijna drie kwartier
2n' ,to Va« Est in een diep
mepmaawg' van iot einde
^™aak.te ?n gisterenavond in het
bandit jln Tarbea bij de Bra-
reeds een bezoek afstak.
balkons bevonden zich ontelbare dames
in fleurige, maar toch niet overdadig
kleurige toiletten. De meeste heren wa
ren in rok, waarop ontelbare decoraties.
Op drie meter van de koninklijke troon
stond, afzonderlijk geplaatst, een ze cel
voor de eerst aangewezen persoonlijk
heid na de koning, Z. Em. kardinaal
Van Roey. primaat van België en prms
van de Kerk. Iets verder was de plaats
van de pauselijke nuntius en het hoold
van het corps diplomatique.
De meeste ambassadeurs en gezanten
droegen met gouddraad bestikte ambts
gewaden. De socialistische parlements
leden hadden zich gehouden aan het ver
zoek om de eenvoudige staatsiekledij te
dragen, Zij hadden ook geen decoraties.
Geen enkel lid der koninklijke famiüe
woonde de plechtigheid bij De afgevaar
digden der hoge magistratuur in -net
hermelijn afgezoomde rode toga's zorgde
voor een kleurige noot in de zaal. Ook de
geheel witte uniform van de gouverneur-
generaal van de Congo viel sterk op. Een
kleurige groep vormde eveneens die van
de bisschoppen van België.
Voorafgegaan door de minister-presi
dent, nam de regering voor de troon
plaats. Toen de kardinaal in cappa magua
zijn intrede deed, stonden aile aanwezigen
eerbiedig op, de socialisten uitgezonderd.
Spaak evenwel, die naast de ministers van
staat zetelde, ging eveneens staan.
Te kwart voor elf deelde voorzitter van
Cauwelaert mede, dat het parlement offi.
cieel vergaderd was, om van de eeds
aflegging van koning Boudewijn getuige
te zijn. Om ongeveer elf uur verstomden
plotseling alle gesprekken: de koning
was in aantocht. Toen hij, gekleed in de
uniform van luitenant-generaal, versierd
met het grootlint der Leopoldorde de
zaal binnentrad, stond iedereen op 'dit
maal ook de socialisten.
Een suppoost riep: „Le roi. De ko
ning". Langzaam en statig schreed de
prins naar het baldakijn, waar hü voor
de troon plaatsnam en de aanwezigen
met drie hoofdbuigingen groette. Gelük
daarop legde hü, eerst in keurig Neder-
derlands en daarna In het Frans, de
grondwettelijke eed af.
Een langdurige ovatie volgde. Hierna
nam Boudewijn I bezit van de koninklijke
rede vü *u i d s J de ee*ste troon-
zeer IpL Jn leven voor. Zijn stem klonk
dev w, d° lezing geschiedde zon
der hapering. Toejuichingen, volgden op
ziln kern Nede.rlandse tekst. Na
te hehhen E voetbankje voor hem
drnkkemt °P',dat h« bijzonder na-
vader hid r?ra^ als bi.i het. over zijn
Lnednrtl Óp".leuw weerklonken een
de koninf%?- \e enkreten van „Leve
echter rm'nc'Yj r?' VeIe socialisten
gen onthielden zich van toejuidiin-
eersteUkonh.Sen s°ber tegelijk was de
eerste koninklijke rede. De koning zeide
sane or he? -i nj1Jn doorluchtige voor-
voor n' Jr i 'K de grondwettelijke eed
de naVi j en nilj ten dienste van
revmW ,gesteld: België heeft onder de
tel hSLI my2 vader het hoofd moe-
hprrton aa" de meest tragische ge-
van zijn geschiedenis. Ik
gedenk met dank de dapperheid van
1i?Gr„en de heldhaftige moed van
vndl bev?lkmg- Na zich geheel aan het
lïIand te hebben gewijd, heeft ko-
I?mJF Leopold tt] aan zijn regering een
einde gemaakt door een daad, waarvan
de grootheid en de zelfverloochening alle
eerbied afdwingen. Ik dank het land, dat
het hem eensgezind hulde heeft gebracht.
Dat mün regering een aanvang neemt
in een atmosfeer van volledige eensge
zindheid, is voor mü een kostbare aan
moediging. De eendracht van alle krach
ten van het land en het wederkerige be
grijpen van onze beide nationale culturen
Kullen de bestendige ontwikkeling van
het materiële en morele welzün van
België mogeiyk maken. Mün vader heeft
my eerbied voor de grondwet en voor de
tradities van de dynastie ingeprent. Ik
zal er steeds trouw aan biyven".
De jonge koning eindigde met de woor
den: „Moge God mij bijstaan om het ge
luk van ons vaderland te verzekeren".
Om kwart over elf eindigde deze cere
monie. Toen Boudewijn I de troon ver
liet, weerklonken wederom ovaties.
Daarna zou de jonge vorst nog een uur
lang toegejuicht worden, eerst tijdens
zijn eerste officiële rit door de hoofdstad,
daarna door een ontelbare menigte, die
voor het koninklijk paleis was opgesteld
om hem luidruchtig te begroeten, tel
kens wanneer hij op het balkon ver-
scheen.
In het begin van de namiddag is de
koning incognito naar het kasteel van
Laeken gereden, om daar de dag verder
door te brengen in gezelschap van zijn
koninkiyke vader.
Koningin Juliana en Prins Bernhurd
hebben Dinsdag het volgende telegram
gestuurd aan kor.ing Boudewgn:
„Op deze dag van (Jw plechtige troons-
bestüging zenden Wy onze allerbeste
wensen voor een voorspoedige regering
In de overtuiging, dat de vervulling van
Uw zware taak het Belgische volk tot
zegen zal strekken, spreken Wij tevens
ons vertrouwen uit in de steeds groeiende
samenwerking en vriendschap tussen
Onze beide volken",
<w.g.) JULIANA—BERNHARD
- f f
j
s
's-GRAVENHAGE, 17 Juli 1951.
De Tweede Kamer heeft zich gister
middag nog tamelijk uitvoerig bezig ge
houden met het wetsontwerp betreffende
de regeling van het assurantiewezen. De
inhoud van dit wetsontwerp is niets an
ders dan dat men om het beroep van as
surantiebemiddelaar te kunnen uitoefenen
moet zijn ingeschreven in een register
dat vier verschillende graden kent, a, b,
c en d. Men begint' bij d als aspirant-
assurantiebemiddelaar en klimt dan via
verplichte examens en andere eisen als:
een zekere producu- of portefeuille op
naar de hogere graden. Het doel van het
hele geval is om het bedrijf te zuiveren
van beunhazerü en andere misbruiken en
het vak te verheffen.
Zo zijn er bepalingen over bepaalde be
roepen, welke onverenigbaar zullen wor
den verklaard met het vak van assurantie
bemiddelaar.
Welke beroepen dit zijn wilde de heer
Bachg (KVP) nu reeds weten, in ieder
geval vroeg hij naar de maatstaven, die
daarbü zouden worden aangelegd.
Minister Lieftinck, die weer uitvoerig
op alle details inging alsof hij geen drie
zware weken van belastingontwerpen
achter de rug had, meende, dat hü dit nog
niet kon zeggen, daar hij dan zou vooruit
lopen op de beslissing van de Sociaal Eco
nomische Raad. Het onverenigbaar ver
klaren zal geschieden bij algemene maat
regel van bestuur en over de inhoud van
de maatstaven zal ook de Commissie van
Advies worden gehoord. Over het alge
meen zullen dit natuurlijk beroepen zijn,
die de stand in gevaar brengen. Een an
dere eis is die van deskundigheid. Om bij
voorbeeld van d naar c te kunnen over-
gaan moet men een bepaalde productie
halen binnen één jaar en daarna weer
binnen drie jaar een bepaald examen af
leggen.
De overgangsregeling maakte hierbij
een onderwerp van bespreking uit. Er
was namelijk een adres binnengekomen
van een aantal organisaties op dit ge
bied waarin werd verzocht ook ouderen
in het vak alsnog te onderwerpen aan de
exameneisei voor inschrijving in register
c. Maar minister Lieftinck volgde het
adagium: laat zitten wat zit. Het zou prac-
tisch onmogelijk zijn dit door te voeren
en bovendien Kou de eis van een bepaal
de productie of portefeuille de zittende
beunhazen toch doen afvallen.
De heer Hofstra (PvdA) drong er bij
de minister op aan, dit wetsontwerp, als
het eenmaal tot wet is verheven zeer
spoedig uit te voeren. Er was al veel te
tang gewacht.
Er waren nog enkele amendementen
ingediend door de commissie van voor
bereiding van dit wetsontwerp.
Het eerste had de bedoeling de kosten
van de registratie der tussenpersonen bij
de S. E. R. met uitsluiting van die voor
eerste inschrijving gelijkelijk te doen be
talen door de tussenpersonen zelf en de
verzekeraars.
De bedoeling van twee andere amende
menten was' de vrijstelling van het exa
men voor handhaving in register c niet
te doen gelden voor hen, die zich na de
Indiening van het wetsontwerp (1947!) in
nevenwerkzaamheid op assurantiebemid
deling zyn gaan toeleggen.
Beide groepen van amendementen wer
den door minister Lieftinck overgenomen.
Het wetsontw »rp werd daarna z. h. st.
aangenomen.
In liet begin der vergadering was nog
gestemd over twee moties. Die van de
heer Hoogcarspel (CPN) om ook voor de
uit Indonesië gerepatrieerde Nederlan
ders, die oorlogsschade hebben geleden zo
spoedig mogelijk een wettelijke regeling
te treffen werd verworpenmet 7—76
stemmen. Voor de CPN en de heren Wei
ter (KNP) en Gerbrandy (AR).
Na de plechtige bisschopswijding schreed mgr B. Alfrink, terwijl het
e Deuni opklonk, zegenend door Utrechts kathedraal. Achter hem
Z. H. Exc. mgr J. Olav Smit.
De regering maakt bekend, dat
tot haar leedwezen in Korea is ge
sneuveld 'de, oorspronkelijk als
vermist opgegeven, soldaat B. van
der Wal, uit Rotterdam.
Van der Wal werd 3 Mei 1928
geboren. Hij was gehuwd.
De behandeling van een eenvoudige
kippendiefstal voor de Arnhemse recht
bank heeft gisteren aanleiding gegeven
tot een dramatische ontwikkeling. Twee
getuigen herriepen hun voor de rech-
ter-commissaris afgelegde verklaringen
en werden ter zitting gevangen geno
men, verdacht van meineed, en een
derde getuige, een vrouw, die eveneens
haar verklaring had herroepen, kon niet
verder worden verhoord, daar zij 'n
overspannen toestand uit de zaal moest
worden geleid.
De eerste zaak. ëen kippencfiefstal, had
een normaal verloop. Vervolgens stond
E. voor het zelfde feit terecht. E. ont
kende iets met deze diefstal te maken
te hebben en beriep er zich op, tot diep
in de nacht bij de familie S. aan het
TARBES. Dinsdagavond.
Wim Ja" Es,t' "«Md in het ziekenhuis
rJarbes' w'de gisteravond graag zijn
koffer hebben die in het hotel van de
Nederlanders stond. Wy brachten bem dit
instrument even het was toen rond
de
t T-. de Kon.
^i-drio^ van Brakel'', is sister-
re»i^naT!fn varb,yj£ van ruim vijf ja-
va* Nid® Indone"?che wateren, de haven
blijf j'eawedie-p binnengelopen. Het ver-
Varend„ ndonesië is voor de Mchtlg op-
V'eest i„n Mteressant en leerzaam ge-
opnamer, vlerba.{,d met da hydrografische
reis is i-dle zlJn gemaaktmaar de thuis-
y Minder prettig verlopen.
h,.f U;Se,n. Colombo en Aden kwam
schip i„ de beruchte Westmocs-
ka„w recht> zodat de commandant
besP"f"Mer zee G. A. Boekhorn, moest
luiten eerst naar Bombay op te sto-
I om brandstof in te nemen. Van Bom-
H.ni ']aar Aden nam de storm in hcvig-
d toe. zodat de „Jan van Brakel" het
slingeringen van het schip moesten ver
scheidene opvarenden met een min of
meer ernstige hersenschudding in de zie
kenboeg worden opgenomen.
De meesten genazen op weg van Aden
naar Den Helder, maar een matroos eer
ste klais-se (A. den Haan uit Wateringen)
had een zeer zware hersenschudding op
gelopen en moest terstond na het afmeren
in Nieiswediep met de ambulancewagen
naar het militair hospitaal te Overveen
worden vervoerd.
De opvarenden hebben tijdens die he
vige Westmoesson .hun schip eehtér goed
leren kénnen. De niet ernstige schade kon
op,dé verdere thuisreis gemakkelijk wor
den hersteld- De algemene mening was, dat
een minder sterk schip'dan, deze vóór
oorlogse ,,Jan van Brakel"" het er slecht
rrrajii- L uoriogse „aan van bits
verduren kreeg. Door de hevigezou hebben afgebracht
negen uur en troffen de man uit St
Willebrord in zqn bed aan.
Van dit ziekenhuis moet u zich maar
niet al te grote voorstellingen maken. Wel
wordt de Nederlander met alle zorgen
omringd, maar het gaat er dan toch wel
een beetje vreemd toe Bijvoorbeeld: om
negen uur in de avond lag Van Est er
nog nét zo bij, zoals we hem 's middags
uit het ravijn hadden gevist. Hier en daar
wel een pleister, maar een wasbeurt
scheen nog niet nodig te zijn geweest
Het leek me het beste om de soigneur
van de Nederlandse ploeg. Sonnet maat
even te halen, die onmiddellijk meekwam
en meteen begon met Van Est eerst eens
te poedelen, zodat hij er al spoedig wat
gezelliger bij lag.
„Ik voel me weer goed", zei Van Est
En het wonderlijke is, dat hij geen
enkele schram aan het hoofd heeft en
zelfs geen hoofdpijn. Wel zit zijn lichaam
vol bulten en kneuzingen, voelt Van Est
zich stijf en heeft hij ook wel wat pijn.
Van Est zat juist te eten en het smaakte
hem goed. „Laat Sonnet mij maar was
sen" zei hij. „dan ga ik dadelijk weer
-nee naar het hotel waar de Nederlanders
logeren" Maar daar kon toch niets van
tomen want de doktoren adviseerden
hem zeer dringend tot de volgende
ochtend in het ziekenhuis ter observatie
te blijven.
Men heeft niet minder dan vier Röntgen
foto's van hem genomen en gelukkig
heeft men niets kunnen ontdekken, da
ook maar op een breuk lijkt. Wel heeft
Van Est een shock gehad en zijn rechter-
enkei is nogal pijnlijk gekneusd.
Van Est herinnert zich alles van zijn
val en hij vertelde: „Ik dacht, dat mijn
voorband klapte toen ik plotseling omver
ging en het ravijn inschoof. Ilc sloeg
direct mijn handen om mijn hoofd, voelde
dat ik tegen de rotswand aanging en toen
over de stenen achterover naar beneden
rolde.
Mijn eerste gedachte was: dit is het
einde
Ik ben, toen ik eindelijk bleef liggen,
zonder pijn te voelen op dat moment, wei
even duizelig en versuft geweest. Maar
toen hoorde ik iemand van boven roepen
en ik meende, dat het de Belg Decock
was die ik juist even voor mijn val ge
passeerd was.
Toen voelde ik pas pijn in mijn ienden
en aan m'n rechtervoet, ik zag daarna
hoe Pellenaers en een paar anderen boven
aan de rand van de afgrond stonden en
ik dacht: zolang ze mij niet in de steek
laten kom ik er wel weer levend uit.
Ik zag verder hoe P'ct van Ierlant en
een persfotograaf naar beneden begonnen
te kruipen. Ik bemerkte ook, hoe de foto
graaf uitgleed over een steen en hoe
daardoor die zware steen naar beneden
begon te rollen. Ik probeerde het ge
vaarte, dat precies mijn richting uitkwam,
nog te ontwyken, maar ik kon mo niet
bewegen. De steen viel eerst op mijn
arm en daarna tegen m(jn rug. Ik heb
hiervan eigenlijk de meeste blessures
overgehouden.
Toen ontdekte ik, dat men een touw
liet zakken en ik zei bij mezelf: wat er
ook gebeurt, daar moet ik naar toe. Als
het nodig geweest was had ik desnoods
nog wel hoger kunnen kruipen, want je
kunt je niet voorstellen hoe sterk je bent
als je in zo'n ravijn ligt en ze laten een
reddingslijn omlaag.
„En wat nu", onderbraken we het ver
haal van Van Est.
„Och, ik voel me nu eigenlijk best en
ik vind het alleen' maar jammer, dat ik
feestvieren te zijn geweest. Dit klopte
niet met de verklaring, die de feestgeno
ten voor de rechter-commissaris afleg'
den volgens deze verklaringen zou het
feest slechts tot om en bij 12 uur heb
ben geduurd. Op dat tijdstip waren alle
mannen dronken.
Tot verrassing van de rechtbank
trokken nu deze getuigen, de monteur
S„ zijn vrouw en de huishoudster van
E, mej. B.. deze verklaringen in. Zij
hadden uitvoerig over de tijdsduur van
het feest nagedacht en waren tot de
slotsom gekomen, dat het zeker vier
uur moet zijn geweest, aleer de festi
viteiten werden afgelast. Mej. B. zei-
de. dat zij deze verklaring niet eerder
had durven afleggen, omdat voor haar
geen alcohol mocht worden geschon
ken, zij staat op cfe zwarte Mijst". De
eerste verdachte hield vol. dat 't feêst
tot circa 12 uur had geduurd.
De president wees de drie getuigen
een voor een op de gevolgen van een
meinedige verklaring. Mevr. S. hield
snikkend vol ,dat de laatste verklaring
de juiste was; tenslotte was zij niet meer
in staat zich staande te houden en moest
uit de rechtszaal worden geleid.
"Nadat de rechter-commissaris was ver
schenen, om de voor hem door deze ge
tuigen afgelegde verklaringen te beves
tigen, werden door S en mej. B. de nieu
we verklaringen ondertekend. Beiden
werden verdacht van meineed ter rechts
zitting in bewaring genomen. De zaak
tegen E., die zenuwachtig op de verdach-
tenbank het verloop der gebeurtneissen
bad gevolgd, werd geschorst voor een
nieuw gerechtelijk onderzoek.
Ij* R zjin nog lieden, die over kapita
le len beschikken en daarmee win*t
proberen t.e halen zonder zich druk
te maken over de vraag of zij me4
liun handelwijze bloed, zweet en tranen
uit de lichamen persen.
Maar deze situatie is niet karakteris
tiek voor Nederland, zeker niet voor het
gros der Nederlandse ondernemers.
En gezien de ontwikkeling in de so
ciale sector, kan Nederland nog zeker
in vele opzichten ten voorbeeld worden
gesteld. Tenslotte is het een koud kunst
je, om elke ondernemer verdacht te ma
ken. Zeker in verschillende gevallen
worden bij ontwerpen bezwaren ge
maakt, doch men dient altijd goed op te
letten, of de tegenkanting voortvloeit,
uit reële economische overwegingen of
uit de mentaliteit: Nou moet het maar
eens genoeg z\jn.
We kunnen ons dan ook voorstellen,
dat vele ondernemers met goede bedoe
lingen en daden zich door sommige acties
gegriefd voelen.
Zo begint het hoofdartikel in het z"
juist verschenen nummer van het werk
geversverbond „De Nederlandse in
dustrie" als volgt:
Het moet betreurd worden, dat men
de laatste tüd in bepaalde kringen de
neiging vertoont, om stemming tegen
de ondernemers te maken. De Neder
landse volkshuishouding verkeert in
een ernstige situatie. De gevaren, die
haar in het büzonder van buitenaf be
dreigen, zyn groter dan ooit. De eisen,
die aan onze productieve krachten ge
steld worden, moeiiyker, dan wy ons
in de afgelopen jaren bij benadering
hadden kunnen indenken. Wy zjjn voor
omstandigheden geplaatst, waarin al
leen ernstige en diep overwogen be
zinning, verbeten krachtsinspanning
en ondanks wellicht bestaande me
ningsverschillen elkaar de hand reiken,
een kans bieden om er uit te komen,
om onze na de oorlog zozeer verzwak
te Nederlandse zaak drijvende te hou
den en het plaatsje te behouden, dat
ons door zoveel machtiger volken
slechts ternauwernood wordt toege
staan.
Het slechtste, wat men in dergelpke
omstandigheden kan doen, is binnens
huis elkaar op boze toon te gaan ver
dacht maken.
Een dergeiyke uitspraak achten wij
gezond. Voor alles elkaar de hand rei
ken om het schip der Nederlandse ge
meenschap drijvende te houden. Er kun
nen b|j de krachtsinspanningèn menings
verschillen zich openbaren doch het be
wust dienen van een grote zaak kan de
partners bjj eerlijk willen nooit zover uit
elkaar drijven.
Hier nog aen tip uit genoemd hoofd
artikel:
In het bedrijfsleven doen zich sinds
de ontwikkelingen van dit jaar in
toenemende mate liquiditeitsmoeilijk-
iieden voor. Men sluit de ogen voor
het heden, wanneer men daartegenover
met winstcüfers uit de jaarverslagen
over 1950 argumenteert. Want ieder
deskundige weet, hoezeer de toestand
uit een oogpunt van financiering en
van afzet sinds vorig jaar slechter is
geworden.
Bij dit alles blijven we van mening,
dat wanneer een bedrijfsleiding wat
openhartig is ten aanzien van de situatie
van een onderneming het leeuwendeel
der werknemers niet zo dom zal zijn om
zijn eigen glazen in te gooien doch inte
gendeel hard zal meewerken om de zaak
door moeilijke tyden heen te helpen.
Zulk een sfeer eist echter vertrouwen
van en naar weerskanten.
En zo lang of de ene of de andere
groep in een bedrijf of misschien beide
groeperingen aanleiding geven tot wan
trouwen, zal er van beide kanten hard
tegen hard gestreden worden, om het
onderste uit de maatschappelijke kan
te halen. Tot schade van zó'n onderne
ming, de mentaliteit der bedrüfsgenoten,
de noodzakelijke sociale rust en de zo
begerenswaardige sfeer.
Verbeten vasthouden ook in vertrou
wen wekkenkENK der maz&
Het ongeluk van Wim van Est
he'eft zijn nasleep. Vanmorgen voor
de start van de 14e Tour-etappe
TarbesLuclion ov^r 143 km. dooi
de Pyreneeën verklaarde de Haar
lemmer Gerard Peters, zeer ge
deprimeerd onder Van Est s ongeluk
en er hevig door afgeschrikt, dat Inj
niet zou starten. Daarmee leed de
Nederlandse equipe opnieuw een
zeer gevoelig verlies; er zijn nu nog
drie renners over: Wout Wagtmans.
Gerrit Voorting, Hans Dekkers; nog
maar juist genoeg om voor klas
sering in het ploegen-klassement in
aanmerking te komen.
op deze manier de Tour heb moeten
beëindigen. Want ik kwam op de Aubisque
goed naar boven en ik was op dat ogen
blik zeker in staat om de groep met
Koblet en Coppi weel te halen. Nu heb
ik een lichaam vol pijnlijke plekken,
maar er is gelukkig niets gebroken en de
doktoren zeiden, dat ik weer gauw op Je
fiets zou. kunnen zitten. En als ik het
volgend jaar weer in vorm ben, dan wil
ik zeker weer aan de Tour de Fraiiee
meedoen",
Het is thans vrijwel zeker, dat het
Koninklijk Paar een bezoek zal
brengen aan Amerika en Canada. De
president van de Verenigde Staten
van Amerika en mevrouw Truman,
alsmede de gouverneur-generaal van
Canada en Lady Alexander of Tunis
hebben namelijk, aldus vernemen wij
uit officiële bron, uitnodigingen
gericht tot H. M. de Koningin en
Z. K, H. de Prins der Nederlanden
om iu de loop van het volgende jaar
officiële staatsbezoeken aan de
Verenigde Staten en Canada le
brengen.
De Koningin en de Prins hebben
deze uitnodigingen in beginsel aan
vaard. Het tijdstip zal nog nader
worden vastgesteld.
H.M. de Koningin heeft vandaag ten
paleize Lange Voorhout in Den Haag dr
D B. Bosman ontvangen ter overhandi
ging van zijn geloofsbrieven als buiten
gewoon en gevolmachtigd ambassadeur
van de Unie van Zuid-Afrika. (De heer
Bosman had tot voor kort de rang van
gezant). De erewacht, werd gevormd door
mariniers, terwijl de marinierskapel de
volksliederen speelde.
De Koningin was reeds vroeg ten
paleize. Om 9 uur ontving zij minister
Staf en om .10 uur de heer Van Waarden
burg, gouverneur van Nieuw-Guinea
