Frankrijk juichte voor Bobet eerste zege
Strijdend voor Italië's
de oude Bartali
eer:
raakst
aaHi
„Volgend jaar weer met 8 renners
naar de Tour de France"
Fransen willen Koblet murw rijden
Hugo: „Rustdagen doen mij
geen goed....!"
1951
A
Tour de France
HUNTER
J
IfiSSiï
Boete voor.... Coppi
J
Nieuwe achterstand \f
voor Coppi
de i^uxe
De klassementen
„De Pel99 in Roosendaal:
Een bonzend booRtï
Tour-traject 24 tot en
met 27 Juli
Interland in Helmond
Borren heeft succes te
Eindhoven
Voor de Davis Cup
MAANDAG
JULI 1951
PAGINA
S-:
Wandelen maar
Verschrikkingen tegemoet
Huivering
Spaans vuurwerk
Weer spanning om Coppi
Koblet niet de oude
Bobet demarreerde
De étappe
Algemeen
De ploegen
Bergklassement
van de pijn, die maar geen'
einde neemt Een snel mato
zeker werkend middel ojj>'
er in tien minuten af te!
zijn: neem één of twee'
...die helpen direct f
Morgen gaat het heter
Nederlatidse han dboogsch utters
door de Belgen verslagen
Zweden en Duitsland in de
Europese zone-finale
Mont Ventoux^ berg van
en
Ziehier nog een staaltje reputa
tie-vernietiging van een super-cam-
pionissimo. Fausto Coppi werd van
daag beboet met frs. 200. Overtre
ding: hij had zich laten duwen bij
de beklimming van de Ventoux
door een zijner knechten, Pezzi.
Coppi, eens „Roi des Montagnes"!
Fausto Coppi is ouder de moordende hitte bezweken. Mat en krachteloos
zit hij op zijn fiets, nog slechts op gang gehouden door de trouwe aanwezig
heid van zijn knechten Biagioni links en Carrea rechts.
Door MARTIN W. DUYZINGS.
AVIGNON, Zondagavond.
Er stond een kleine, verweerde mijlpaal, drie kilometer vóór de top van
de Mont Ventoux.
De mijlpaal markeert, naar men zegt, de plaats, waar destijds tien
tallen avonturiers hun nek alsmede hun carrière braken, alvorens de lieer
Francois Pretarque, nu precies 600 jaar geleden, als eerste menselijk
wezen de top van de „Reus van de Provence" in levende toestand bereikte.
Er hangt, ter ere van de heer Pretarque, een uitvoerige gedenkplaat tegen
de door de zon haast weggevreten muren van het meleorologisch instituut
daar boven op de top van de Ventoux en men doet er maar het beste
aan deze gedenkplaat zonder veel tam-tam af te breken, sedert Monsieur
Goddet vanmiddag, voor het eerst in de geschiedenis van de Tour de
trance, de karavaan-der-afgebeulden tegen de verschroeide, kaalgehleekte
flanken van de Ventoux heeft opgezonden en sedert, als gevolg daarvan,
hier op de Allées de Verdun in Avignon in de magere schaduw van de
onooglijke en niettemin zo beroemde brug Louison Bobet zijn eerste
grote overwinning heeft behaald, nadat tenslotte zelfs de kinderlijkste
Franse optimist aan de onoverwinnelijkheid en de grootheid van de
kampioen-der-kampioenen was gaan twijfelen.
Inderdaad: men neme die gedenkplaat
daar op de top van de Ventoux maar lie
ver weg en vervange haar door een an
dere. Want vandaag, toen Jacques God- j
det, rechtop staand in zijn wagen, ten
einde het slachtveld, dat hij veroorzaakt
had, te kunnen overzien, toen hij de ka
ravaan tegen de Ventoux omhoog joeg, be
reikte men op de Top van deze Ventoux
een andere mijlpaal, een andere grens:
de grens van wat de ene mens de andere
wel mag aandoen!
Het klinkt, zo op het eerste oor, een
beetje cru en ge moet dat een nuchtere
Nederlandse reporter, die niet aan zijn
eerste Tour de France bezig is en die zo-
wel in de Pvreneeën als in de Alpen in de
de volgerskaravaan in nimmer gekende
spanning zat uit te kijken naar het ogen
blik. waarop Fausto Coppi in elkaar zou
zakken als ware hij geen campionissimo
doch een afgedankte vaatdoek sprong,
volkomen onverwacht, de kleine Émilio
Rodriguez uit het peleton en nam hij 200
meter. In de Spaanse kolonie verwachtte
men daar kennelijk wat van. De kleine
Emilio, die zijn chef d'équipe tot nu toe
bijzonder zwaar heeft teleurgesteld, doch
die niettemin bergkampioen van Spanje
is en van wie men zegt, dat hij Spanje's
meest gevreesde col, de zo beruchte Es
cudo bij wijze van training drie keer
achter elkaar naar boven en naar bene
den fietst zonder er van buiten adem te
raken. deze kleine Emilio ging daar
uit het peleton weg met een haast en een
geestdrift, alsof hij niet bang was voor
die 30 kilometer klim-in-één-ruk met
stijgpercentages van 17 pet. of daarom
trent.
Hij leerde wel beter, de kleine Emilio.
Geen kilometer verderop in de meeste
volgwagens was men toen al begonnen
aan een nimmer vertoonde lijdensweg en
wie vandaag zijn wagen tegen de top van
de Ventoux zette zonder dat hij onder
weg méér dan drie keer tegen het kook
punt had aangezeten, leverde een knap
pe prestatie had Emilio al ondervon
den, dat de Mont Ventoux in deze hitte
golf geen col is, waarop men het Spaans
kan laten toegaan.
Toen Rodriguez dat ontdekte deed hij
een ervaring op, die vandaag tal zijner
concurrenten zich eigen maakten. Deze
ervaring: zo gauw men op de Ventoux
ook maar een spóór van een inzinking
tegenkomt, krijgt men prompt het gevoel
alsof men bezig is tegen een muur op te
rijden en staat men 100 meter verder
naast zijn fiets, verplicht om er een half
uur lang een afstandsmars van te maken
Goede reis met:
Plain oi Cork-tipped
per doosje van 20 stuks
Hunter Mild f 0.75 per pakje
Emilio Rodriguez behoefde zich voor
deze wandeltocht overigens niet te scha
men. Een wijd ij zijd vermaarde klim
mer als Jean Robic klom halverwege de
top doodbedaard van zijn fiets, ging op
een steen zitten, deed vervolgens vijf mi
nuten lang zijn ogen dicht en droomde
kennelijk iets minder prettigs. Anderen
als Gual, Brambill;. en zelfs de dappere
Luxemburger Diederich namen hier en
daar hun fiets op hun nek, klommen lo
pend. zo snel zij maar konden en
kwamen op deze manier hier en daar
kennelijk sneller naar boven dan som
mige lieden, die slingerend, zwaaiend en
wankelend op hun fiets bleven.
En terwfjl dit alles zich dan afspeelde,
terwijl de karavaan steeds meer slacht.
De karavaan sukkelde maar voort. Zij offers veroorzakend en voortdurend meer
stapelde zonder geestdrift de kilometers
op elkaar, zij liet zich zelfs niet tot méér
actie verleiden toen zij, na deze 100 ki
lometer, voor de eerste maal deze dag
het met belangstellenden volgepropte
Avignon doorkruiste.
Want de karavaan wist wel beter! De
karavaan had gisteren, héél die lange "jnen schijnt te zweven, ontdekte dan
verliezen lijdend! zich akelig langzaam
omhoog trok over de rauwe, kapot gere
den weg die, rechts, tegen de rotswand
plakt en links, boven onbeschrijflijk
mooie, doch niettemin peilloos-diepe ra-
rustdag in Montpellier, waar de hitte de
renners tot. in hun hotelkamers achter
volgde, vol huivering zitten kijken naar
het profiet van de moordende etappe,
waarvoor Monsieur Goddet ons vandaag
plaatste. Zij wist, wat haar voorbij Avig
non te wachten stond. Zij wist, dat men
loop der jaren tamelijk wat.opwindende-; Oostelijk van Avignon, ongenaakbaar in
ppbeurtenissen van dichtbij heeft meege-
maakt - ge moet hem deze ietwat on
gezouten mededeling maar met kwalijk
nemen. Want als men zegt, dat er ook m
een Tour de France waarin men waar
achtig niet terugschrikt voor wat mo?'_
lijkheden en sensaties dingen zijri,
welke ge Uw hevigste vijand met zoudt
toewensen en als men verder n
dat men vandaag de grens dezer dingen i p
de Mont-Ventoux heeft bereikt, om met te
zeggen, oversohréden, dan is dat waarlijk
niet overdreven.
Want wilt ge het decor?
Men had ons vanmorgen m Montpellier
van start gezonden in een hittegolf, die
zelfs de inheemsen voor een groot deel
vnnr zich uitgedreven had naar de lok
kende kust van de Middellandse Zee,
waar lauw en vadsig, een bescheiden
briesje nog enige verfrissing bood m de
ten door de Midi tenminste
langs de zee gunde, dreef men g
over naakte, schaduwloze weaen,
de wielen slechts moeilijk dooi
kende, dampende brei-massa ya
asfalt wentelden, in Noord-Oostelijke
ting: naar het hart van de Provence,
vrijwel iedere brug nu een uitgedroogde
rivierbedding overspant en waar, in deze
tropische hitte, elke stap en elke bewe
ging welke men maakt, één grote, onbe
schrijflijke marteling is.
Men gaf, in deze temperatuur en in dit
landschap, de karavaan haar eerste hon
derd kilometers cadeau. Men verwachtte
van haar geen demarrages, men ver
wachtte van haar evenmin een moyenne
van enige betekenis. Doch élk moyenne
óók het laagste! is dodelijk, als men
een karavaan, die twee dagen geleden nog
slechts tussen Carcassonne en Montpellier
de totale vernietiging zo nabij was, op
een dag als vandaag dwars door de Pro
vence naar het Noord-Oosten zendt: van
kilometer tot kilometer méér verschrikkin
gen en grótere ontberingen tegemoet.
De karavaan had zich in deze eer
ste 100 kilometer met haast dierlijke
angst tegen de afgrijselijke moeilijk
heden van deze dag beschermd. Er was
een moment het gebeurde bij het
binnenrijden van Tarascon dat
zelfs Hugo Koblet van zijn fiets
kwam en hij zijn beroemde hoofd wat
afkoeling bezorgde in een teil vol
lauw en drabbig water, welke men
daar voor de renners gereed had ge
zet. Doch er was geen Fransman, er
was zelfs geen Italiaan, die van deze
gelegenheid gebruik maakte om een
offensief te ontketenen
het knoestige, dorre landschap de Mont
VerJ oux zou kunnen zien liggen, 1900
meter stof en rotsen en ravijnen onder
een egaal-blauwe hemel en een alles ver
woestende zon.
Doch in een Tour-karavaan is de theo
rie altijd nog wat vriendelijker dan de
afgrijselijke werkelijkheid. Want in de
nam
Hugo Koblet, dat er ook aan zijn onover
winnelijkheid een paar grenzen zijn.
Het was de Zwitser, die acht kilo
meter vóór de top juist déar, waar
het stijgpercentage over een lengte van
bijna twee kilometer in de buurt van
de 20 pet komt en waar automobielen
van uiterst kostbare kom-af vandaag
kookten alsof de auto-techniek plotse
ling een halve eeuw was achteruit ge
hold juist daar lanceerde de Zwitser
een haast onmenselijke demarrage, die
hem een paar kostbare meters voor
sprong bezorgden op de Fransen en
Italianen, die hem met zoveel zorg
hadden zitten bewaken.
De Zwitser nam tien meter. Wat hij
er mee bereikte was. dat hij onmiddellijk
een groepje-van-favorieten (Lucien La-
zarides. Bobet, Barbotin. Geminiani en
Gino Bartali) achter zich aan trok en
toen was het, dat het Italiaanse kamp,
opnieuw voor de tweede maal in drie
dagen tijds, ontplofte in een orkaan vol
geweeklaag en gejammer.
Want Magni, Coppi en Biagioni hadden
Ko'olet's demarrage beantwoord- Het ant
woord kwam laat Koblet, Bartali en
de Fransen hadden toen al 50 meter
doch het was in ieder geval een antwoord.
En in de Italiaanse kolonie, waar men er
maar niet aan wennen kan in Coppi-
Anno 1951 geen super-campiondssimo doch
slechts een^ alledaagse renner te zien.
ging men juichend achter de Italianen
aan tot dat eerst Biagioni terugviel
pii vervolgens Coppi en tenslotte
zelfs Fiorenzo Magni.
Op dat ogenblik begon de Italiaanse
squadra een nieuwe lijdenstocht. Op
nieuw, zoals Vrijdag, verdedigde ver
vooraan de veteraan Bartali op zijn een
tje de Italiaanse eer, opnieuw, zoals Vrij
dag. bleven alle beschikbare Italiaanse
knechten in de buurt van Coppi: kenne
lijk levend in de gerechtvaardige vrees,
dat de ex-campionissimo ditmaal de uit
vallerswagen boven een nieuwe catastro
phe zou prefereren.
Dat het teiislotte voor de Italiaanse
squadra geen uitgesproken catastrophe
werd. dat Coppi met „slechts" zes minu
ten achterstand op Bobet hier in Avignon
arriveerde, dankte Alfredo Binda op de
eerste plaats aan Bartali en verder in
niet onbelangrijke mate aan Hugo
Koblet.
Want Koblet was vandaag de oude
niet!
HU demarreerde in de klim naar de top
van de Ventoux wel vier maal, doch hij
hield dat Frans-Italiaanse gezelschap
maar aan zijn achterwiel en liU moest
zelfs toezien hoe, één kilometer voor de
top. zowel Lucien Lazarides als Gino
Bartali nog wat voorsprong namen.
Wat Lucien Lazarides in die laatste
kilometer presteerde was óver de grens!
Drie dolle demarrages achter elkaar ble
ken ook Bartali te machtig en met 40
seconden voorsprong bereikte de minst
beroemde van het Griekse broederpaar
dan ook de top, waar volgers en publiek
inmiddels zulk een nerveuze sfeer had
den gecreëerd, dat men elk ogenblik een
natuurramp verwachtte. Veertig seconden
na Lazarides passeerden Bartali, Gemi
niani en Barbotin de top, op tien secon
den gevolgd door Koblet en Bobet, ter-
W'Ul bijna twee minuten later Stan Ockers
een zuiver Belgisch gezelschap aanvoerde.
De rest van de menigte had zware
klappen gehad? Apo Lazarides, die overi
gens in de laatste twee kilometer fantas
tisch snel naar boven kwam, zat op 5 mi
nuten; het mannetje-Marinelli passeerde
met 5.35 achterstand; Fausto Coppi arri
veerde met zijn squadra op 7.20. nadat
Lucien Lazarides en even later zijn land
genoot Bartali begonnen waren aan de
afdaling op de Noordelijke helling van
dp Ventoux.
Het werd daar gelukkig geen do
denrit.
Men heeft deze afdaling zoveel moge
lijk geciviliseerd, want men houdt hier
ieder jaar een autorace. Het pad is goed,
de bochten niet al te verraderlijk en hier
en daar zelfs opgehoogd en zo ge maar
doet, of ge de ravijnen aan Uw rechter
hand niet ziet, moogt ge in deze afdaling
Uw gang gaan.
Men ging dan ook zijn gang!
„Daatje", het wagentje, dat onze sport
verslaggever ook door dit avontuur
bracht zonder d'at de zuigers wegsmolten
in de cylinders, .ging vrijwel direct achter
de heren Magni en Coppi omlaag met
tachtig kilometer per uur! En stellig had
Magni het nog wel wat sneller gekund,
als hij niet een paar maal had moeten
wachten op Fausto Coppi, die kennelijk
in sommige bochten te lang in de rem
men bleef hangen.
Het l'eP allemaal uitstekend af. In de
kopgroep liet Bartali zich zó haastig om
laag vallen, dat hij Lucien Lazarides
direct weer inliep. Samen wachtten ze
dan op Koblet. Bobet en Geminiani en dit
leidende zestal had (relatief gesproken)
zó weinig haast, d'at Coppi en Magni vóór
Avignon nog bijna twee minuten konden
heroveren van de achterstand, welke zij
bij de 'beklimming van de Mont Ventoux
hadden opgelopen.
De rest was weinig sensationeel.
Twaalf kilometer vóór de finish demar
reerde Bobet. Zijn drie ploegmaten druk
ten onmiddellijk het tempo, doch dat had
den zij evengoed kunnen laten. Want
Bartali noch Koblet reageerden.
Zó stoof dan de Franse favoriet, eigen
lijk reeds onbedreigd, met een voorsprong
naar de finish, waar de stad Avignon de
Breton een ovatie bracht alsof hij d'aarnet
de hele Tour al had gewonnen.
Helaas: het applaus was wat overdre
ven. In deze karavaan, die vandaag op
nieuw tot aan de grens van haar vermo
gen was opgejaagd, is ook na deze tocht
over de Ventoux, de m'an in het gele lei-
dersishirt, Hugo Koblet, voorlopig nog
altijd heer en meester!
De uitslag van de 17e etappe Montpel
lierAvignon (225 km.) luidt:
1 Bobet (Frankr.) 7.24.44 (met bonifi
catie: 7.23.44); 2 Barbotin (Frankr.) 7.25.34
(met bonificatie: 7.25 04); 3 Bartali (It.)
7.25.40; 4 Geminiani (Frankr.) z.t.; 5 Ko
blet (Zwits.) z.t.; 6 Lucien Lazarides
(Frankr.) z.t.; 7 Ockers (Belg.) 7.25.59; 8
De Herthg (Belg.) 7.26.10; 9 Van Ende
(Belg.) z.t.; 10 Deledda- (Oost Zuid Oost)
7.29.34: 11 Decock (Belg.) z.t.; 12 Mari-
nelli (lie de France) z.t.; 13 Cogan (West
In de verzengende hitte van Midi en Provence geeft een renner goud voor
een tuinslang. Geminiani, Koblet, Lucien Lazarides, Barbotin en Marinelli
onder de douche
Zuid West) z.t.; 14 Aeschlimann (Zwits.)
z.t.; 15 Deprez die de France) z.t.; 16
Verschueren (Belg.) z.t.; 17 Lauredi
(Frankr.) z-t.; 18 Apo Lazarides (Frankr.)
z t.: 19 Brambilla (Oost Zuid Oost) z.t.;
20 Labeylie (lie de France) z.t.
Op de 23e plaats kwam in de tijd van
7 30 30 een groepje renners met o.a.
Magni (It.), Coppi (It.), Biagioni (It.) en
Remy (Fr.).
Het algemeen klassement na de 17e
etlPKobleft(Zwits.) 98.35-17; 2 Geminiani
(Frankr) 98.36.49; 3 Lucien Lazarides
Frankr. 98.43.06; 4 Bartali (It.) 98.53.04;
5 Bobet (Frankrijk) 98.56.15; 6 Barbotin
(Frankr) 98 57.29; 7 Lauredi (Frankr.)
98 59 25- 8 Ockers (Belg.) 99.00.55; 9 Bau-
vin (Oost Zuid Oost) 99.03.37; 10 Bernar
do Ruiz (Spanje) 99 07.06; 1^1 Magni
99 07 25' 12 Demulder (Belg.) 99.07.3!2, ló
Van Ende (Belg.) 99.10.49; 14 Diederich
(Lux.) 99.11.58; 15 Marmelli (He de
France) 99.13-54; 16 Coppi (IO 99.19.49,
17 Meunier (West Zuid West)
9.20.19; 18
Verschueren (Belg.) 99.24.17; 19 Biagioni
(It.) 99.26.01; 20 Decock (Belg.) 99.28.54.
Het algemeen ploegenklassement na de
zeventiende etappe luidt:
1 Frankrijk 294.58.07; 2 België 295.50.48;
3 Italië 296.39-55; 4 West Zuid West
296.51.01; 5 Oost Zuid Oost 296.56.48; 6
Zwitserland 297.18.59; 7 lie de France
298.03.29; 8 Spanje 298.37.32; 9 Parijs
299.15.18; 10 Luxemburg 299.31.08.
In het ploegenklassement van de 17e
etappe was Frankrijk eerste (Bobet. Bar
botin en Geminihni) met 22.14.18; laatste
was Luxemburg met 23.23.33.
Het bergklassement na de zevende
etappe luidt:
1 Geminiani (Frankrijk) 38 pnt.; 2
Lucien Lazarides (Frankr.) 30 pnt.; 3
Bartali (It.) 27 pnt.; 4 Koblet (Zwits.) 22
pnt.; 5 Coppi (It.) 21 pnt.; 6 B. Ruiz
(Spanje) 17 pnt.; 7 Van Ende (Belg.) 11
pnt.; 8 Diederich (Lux.) 10 pnt,; 9 Lan-
garica (Spanje), Baeyens (Belg.), Bauvin
(Oost Zuid Oost) en Ockers (Belg.) 9 pnt
(Van onze correspondent)
ROOSENDAAL, Station.
„WIM, JONGEN, WEES TOCH VOORZICHTIGdat was de eerste
welgemeende vaderlijke vermaning die „Van Est le formidable van een
egaal bruin gebrande chef d'équipe Pellenaers kreeg. Van Est, de rechter
enkel reeds uit het verband, kaatste de bal terug door tot kalmte te manen
bij de vertrouwelijke klop op de nog zo gevoelige schouder.
Dit typeert meteen de even vanzelfsprekend hartelijke als vlotte ont
vangst Zaterdagmiddag te twee uur op het station Roosendaal, waar ten
slotte met Pellenaers ook Wugtmans, V oor ting en Dekkers als laatsten
van de acht dapperen terugkeerden van de monsterwedstrijd, waarin
Nederland voor het eerst een uitzonderlijk goede beurt maakte en Jacques
Goddet zelf dit niet onder stoelen of banken stak bij het afscheid van de
Pel die als vriend van de grote organisator de Tour verliet.
Kees Pellenaers kwam met zijn laatste Tour-renners thuis. Onmiddellijk na
aankomst in de wachtkamer van het Roosendualse station, aan et tafr tje
v.l.n.r. Van Est, Pellenaers met zijn vrouw en zijn zoontje, Voorting, links
onze correspondent in gesprek met Van Ierlant, staande de mecano Bras-
penning met Wagtmans en Dekkers
boren ploegleider is, d'ie overigens voor
„Volgend jaar retour naar de Tour?
vroegen wij Pellenaers in de eetzaal van
de stationswachtkamer, waar de renners
verversingen werden aangeboden.
„Niets liever dan dat", aldus de Pel,
en Van Ierlant die. met Faanhof etn
Wim van Est, ook present was, haastte
zich te vertellen dat Pellenaers een ge-
zij doen mij méér kwaad dan goed; ik
heb vandaag dan ook zeker minder goed
gereden danmorgen!"
EINDELIJK! Eindelijk heeft Frank-
rijks nationale wieler-idool Louison
Bobet van zijn klasse doen spreken
en een etappe-zege behaald. Zeer
vermoeid maar met de glimlach van
overwinnaar en onder de hartstoch
telijke toejuichingen van duizenden
frenetieke Fransen gaat hij in Avig
non als eerste over de finish.
(Spec. Belino-foto)
practijk van een Tour de France levert
men een Tour-karavaan, die alles behalve
voldoende heeft gehad aan die ene ellen
dige mateloos-hete rustdag in Montpel
lier,'eindelijk na 120 kilometer vol dorst
en zon en hitte af bij het allerergste, wat
men ooit een Tour-karavaan heeft aan
gedaan.
Er was er één die, direct na de ravitail
lering te Carpentras, deze onmenselijke
Ventoux onderschatte. Terwijl, in de voor
ste gelederen van het peleton, de grote
klimmers nog positie kozen en terwijl heel
AVIGNON, Zondagavond
Voor liet eerst sedert Hugo Koblet destijds in de tijdrace tussen Rennes
en Angers zowel Coppi als Bobet vloerde met een gemak en een superiori
teit, die van bem meteen de grote favoriet voor de eindoverwinning maak
ten. verloor vandaag, op de onmenselijk-zware bellingen van de Ventoux,
de Zwitser iets van zijn zekerheid en zijn zelfvertrouwen. Niet alleen kon
bij er maar niet in slagen Bartali en de vier Fransen, die zijn eerste
demarrage onmiddellijk beantwoord hadden, van zich af te schudden, doeli
bovendien moest hij, in de buurt van de top, zowel Lazarides als Bartali
laten gaan en was hij niet tot een tegen-attaque in staat toen, vlak voor
Avignon, Louison Bobet zijn beslissende demarrage plaatste.
Het is waar! de Zwitser heeft de Ven
toux zonder brokken overleefd; zowel Ge
miniani als Bartali zijn gevaarlijkste
tegenstanders zijn er vandaag niet in
geslaagd ook maar één seconde op Koblet
in te lopen.
Doch van de andere kant joeg de Zwit
ser vandaag kennelijk op zijn vijfde etap
pe-zege en dat hij machteloos moest toe
zien hoe niet hij, doch Bobet deze overwin
ning binnenhaalde, betekende voor Ko
blet méér dan een nederlaag: zijn tegen
standers hebben namelijk ontdekt, dat de
Zwitser zeker niet iedere dag even da
verend in conditie is en met name de
Fransen zijn er sedert vanavond van over
tuigd, dat men de Zwitser te midden van
een algemeen offensief tenslotte tóch nog
zal kunnen kraken.
Aan de finish verklaarde Rafaël Gemi
niani; „De Franse ploeg zal blijven at
taqueren tot Parijs toe, de Zwitser steeds
meer vermoeiend, tot dat hij tenslotte
zijn grote inzinking krijgen zal!"
En intussen gaf Koblet toe, dat hij van
daag niet zo sterk gereden heeft als hij
wel zou wensen. Hij schreef dat toe aan
de rustdag: „Ik houd niet van rustdagen:
ISsEtapp» 208 KM 24Juli
20» 165 25
21» 201 26
ZWITSERLARO
AIX-LE5-BAINS
CduGren/w1164m
C.duCuchertm
C.de Port* 1325»
ou
FRANKROK
(TALIE
Eybens
cd*Laff!*y9io»
Cdu Lauaret 2058».
8RIANC0N
tflioard 2360»
uitfssfi*
£.d«W*2nim.
Barctlofcfttft»
970m. GAP
C.dels SenHMIe
C.ds Saqfi«l200m
S nitron
««ualllrriiKj
Rout»
B»tq
MARSEILLE
;a*to-5161h
zichzelf het hardst was.
„Wanneer allen sliepen, dan ging Pel
lenaers nog eens extra naar de rijwielen
kijken", aldus Van Ierlandt, die er met
een op liet volgen, dat onze chef d'équi
pe zo'n goede kijk op de dingen heeft.
„Van Dekkers verbeterde Pellenaers bij
voorbeeld de zit, kortom, hij heeft van
onze kersverse landskampioen een cou
reur gemaakt", zei Van Ierlandt.
Waar het waarlijk deze laatste niet
alleen is die de loftrompet over Pelle
naers steekt, is het duidelUk dat de Iire-
danaar volgend jaar gaarne weer de
functie ambieert en nog liever over
twaalf dan over acht renners. Maar zo
veel liet Goddet nu wel doorschemeren,
dat deze hartewens volgend jaar nog
wei de vader van aller gedachten zijn
zal
Nadait de echtgenote van Pellenaers,
die met haar zoontje Pierre haar man
tot Roosendaal tegemoet gegaan was,
huishoudelijk met haar man onder vier
ogen van gedachten gewisseld liad, ver
viel Pellenaers direct weer in wiieierier-
men, toen hij hoorde dat men spreek
beurten. casu quo lezingen, wilde orga
niseren over de beruchte val van Wim
van Est, vanaf de Aulbisque.
„Couperenwas het beslissende en
alleszeggend antwoord.
De jaarlijkse ontmoeting tussen de natio
nale teams handboogschieten van Neder
land en België, ditmaal in Helmond ge
houden, is wederom in 'n nederlaag voor
Nederland geëindigd.
De Belgen waren na de eerste 10 schoten
in het voordeel, doch halverwege de strijd,
na 25 schoten, hadden onze landgenoten
een voorsprong van 20 punten behaald. Na
40 schoten stonden de Nederlanders nog.
slechts 5 punten voor,, maar zij konden
ook deze niet behouden en de wedstrijd
eindigde ten slotte met een stand van
29142900 in het voordeel van de Belgen.
De tweekamp tussen de nationale kam
pioenen van Nederland en België, G.
Wauben uit Krawinkel-Geleen en M.
Tanghe uit Brussel, werd door de Neder
lander met 7167 gewonnen.
(Van onze tennis-medewerker)
In het toumooi te Eindhoven, dat een
goede bezetting had in verband met de
komende wedstrijd BelgiëNederland
(komend week-einde, te Kortrijk), zodat
ook de leden van de keuze-commissie
aanwezig waren, heeft Borren ondanks
een afwezigheid van wedstrijdspel gedu
rende ongeveer een jaar, drie eindstrijden
bereikt. Hij won er twee. In het heren
enkelspel heeft hij zich telkens uit een
achterstand weten op te werken tot
winst. In de eindstrijd sloeg hij Taminiau
met 86 in de derde set nadat hij 25
had gestaan!
Mej. Rollin Couquerque nam revanche
op mej. Grosveld voor de vorige wreek te
Tilburg in twee sets geleden nederlaag
Zij won nu met 46 6—2 61.
De uitslagen der laatste ronden waren-
Heren-enkelspel kwart-eindstrijden: H
Beernink sl. Kessels 60 61; Borren sl
van Gasselt 46 6—3 86; F. Beernink sl
van Swaay 2—6 6—3 6—3; Taminiau sl'
Lathouwers 6—2 6—0. Halve eindstrijden-
Borren sl. H. Beernink 8—6 6—2 Tami
niau sl. F. Beernink 6—1 4—6 6—3 Eind
strijd: Borren sl. Taminiau 6—3 1—6 8—6
Dames-enkelspel, kwart-eindstrijden-
mej. Rollin Couquerque sl. mej. Kiek 6—2
6—3; mevr. v. Berkel sl. mej. v. d. Torre
3 63I mej. Grosveld sl. mej. Tekelen-
trVrg. 6T3 6tT3' mei' Ho°gh°udt sl. mevr
Vhelander Hein 4-6 6-3 6-2. Halve eind
strijden: mej. Couquerque sl. mevr. van
Berkel 6—2 6—3; mej. Grosveld sl. mei.
Hooghoudt 6 2 62. Eindstrijd: mej. Cou
querque sl. mej. Grosveld 4—6 62 61
Herendubbelspel, halve eindstrijden-'
Borren en Lathouwers sl. van Gasselt en
Collin 10—8 6—1; gebr. Beernink sl Ta-
"Ren Kessels 7-5 6-1. Eindstrijd:
Gebn Beernink sl. Borren en Lathouwers
Gemengd dubbelspel, halve eindstrijden-
mep Tekelenburg en Lathouwers sl. mevr'
v. Berkel en H. Beernink 6—2 6—0- de
heer en mevr. Borren sl. mej. Couquerque
en van Swaay 6-4 6-2. Eindstrijd- de
heer en mevr. Borren sl. mej. Tekelen
burg en Lathouwers 62 64.
Damesdubbelspel eindstrijd: mej Cou
querque en mevr. v. Berkel sl. mevr. Vlie-
Iander Hein en mej. Tekelenburg 36 6—1
De finale van de Europese zóne voor de
Davis Cuup zal gaan tussen Zweden (in
het Zweedse badplaatsje Bastad van 27
t. m.^ 29 Juli) en Duitsland (dat in zijn
eerste na-oorlogse internationale tennis-
jaar dus weer goed voor de dag komt).
Overigens heeft Duitsland alles aan
slechts één speler te danken: de 42-jarige
„veteraan" Baron Gottfried von Cramm.
vóór de oorlog van Europese top-klasse
en ook nu nog een zeer geduchte tegen
stander.
Von Cramm heeft tegen Italië zijn hu
zarenstuk herhaald. Zoals tegen België
won hij ook te München tegen Italië al
zijn drie partijen en hielp aldus Duitsland
aan een 32 zege. Het was niet de dub
belspel-specialist Marcello del Bello maar
diens broer Rolando del Bello. die in de
laatste en beslissende set tegen Von
Cramm moest aantreden- Hij kreeg van
de Duitse veteraan in vier sets klop: 75
64 46 6i. Einstand-' Duitsland
Italië 3—2.
Zweden liet de Philippijnen k-ansloos
en won met 50. Davidsson sloeg Ampon
61 46 06 62, Bergelin sloeg Deyro
61 63 62, Bergelin en Davidsson
sloegen Ampon en Carmona 63 86
61, Bergelin sloeg Ampon 63 6—1 06
16 62. Davidsson sloeg Deyro 64
4—6 3—6 8—6 7—5.
V. S. van N.-Amerika plaatste zich in
de halve finale van de Amerikaanse
zóne door een overwinning op Japan. De
wedstrijd is nog wel niet uit. maar met
een 30 voorsprong zijn de Verenigde
Staten reeds zeker van de zege. Savitt
sloeg Fumiteru Nakano 75 63 62,
Flam sloeg Kumararu 75 60 75, Tra-
bert en Talbert sloegen Nakano en Fiji-
kura 6—0 6—2 10-8.
