lijke opgave voor de belangen der partijen gaan voor esprekingen tussen Oost en West-Europa Regeren is een kunst De Gasperi weet er over mee te praten JJe uitdaging Het verkeer eist Dinsdag 24 Juli 1951 DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN Israël waarschuwt Morrison zond verkla ring aan „Prawda" weer drie doden Oliezending schijnt mislukt te zijn WEERBERICHT Op zoek naar een moefti PRACTISCH FIORENZO MAGNI De weerverwachting, geldig van heden- tot Woensdagavond: Zwaar bewolkt met opklaringen. Overwegend droog. Meest matige wind tussen Noord en West. Ongeveer dezelfde of iets hogere temperaturen. Woensdag 25 Juli: Zon op 4.49 uur, onder 20.42 uur; Maan op 23.00 uur, onder 13.29 uur. Een ieder heeft zijn ware gezicht ge toond en het is een weinig verheffend schouwspel geworden. Eigen belang en zuiver persoonlijke oogmerken, kinder achtige partij-intrigue's en rivaliteit. Het jammerlijke schouwspel van poli. tiek-onrijpe mannen, die hun eigen toe komst willen veilig stellen- Het is nuttig, dat dit alles (tengevolge van het totaal onverwachte) zo zonne klaar naar buiten is gebleken. Het heeft zeer verhelderend gewerkt. De Gasperi staat alléén, voor de moeilijkste op dracht, die hij tot nu toe kreeg uit te voeren. Maar De Gasperi is een groot staatsman. Men zou bijna zeggen: de Minister Rutten schijnt een practisch mens te zijn. Hij heeft tenminste een groot plan ontworpen tot reorganisatie van ons onderwijs in al zijn soorten om dit nauwer te doen aansluiten aan de practijk van het leven. Ongetwijfeld zal deze aankondiging met schier volledige instemming zijn begroet, want algemeen is de klacht, dat ons hui dig onderwijs in verschillende onderde len onpractisch is en minder gericht op de practijk van het leven. Uiteraard zullen nog wel heel wat stem men los komen en tal van pennen in actie om uit te maken, of alle verande ringen practisch zijn voor de practijk van het leven, doch over het geheel ge nomen zouden wij toch wensendat deze theoretische plannen in practische daden worden omgezet. Maar hier spreekt de practijk een har tig woordje mee en nu is het eenmaal zo, dat. onze wetgeving met behandeling in Parlement enz. niet altijd even practisch geschiedt, waardoor het een lange weg wordt van de theorie naar de practijk. En dan is de practijk dikwijls ook, dat de minister al weer in een andere „prac tijk" is gegaan, voordat zijn plannen practisch kunnen gaan werken. Jammer genoeg vindt dan zijn opvol ger veelal het meest practisch om weer met geheel nieuwe plannen te komen. Zodat er practisch niets meer van komt. Het is ongetwijfeld niet practise):, maar zo zijn nu eenmaal de feiten. Hopelijk vindt Minister Rutten echter een weg om zijn practische plannen tot het invoeren van practisch onderwijs in practijk te brengen, voordat hij zijn „practijk" aan een ander moet. overdoen. I Dat zou nu eens echt practisch zijn.' ANALYST Gisteren heeft de Britse minister van buitenlandse zaken, Morrison, de Lon- dense correspondent van de Prawda'' een verklaring overhandigd ter publicatie in dit Sovjetrussische dagblad. Naar ver luidt. bestaat de tekst uit 1500 woorden en is in het Engels en he-* Russisch ge steld. Op 28 Juni j.l. had de „Prawda" de ftitdaging van Morrison aangenomen om een vraaggesprek met hem te publiceren heim of er lekt altijd wel wat van uit! En een van die indiscretie's, die ijlings op de voorpagina's verschenen, betrof een zekere critiek op het finantieel-economi- sche beleid van de schatkist-minister Pella, die helaas in Parijs vertoefde om daar als vertegenwoordiger van Italië aan de OEEC.conferentie deel te nemen- Toen Pella terugkwam en een en ander ont dekte, bood hij zonder uitstel zijn ontslag aan. De andere ministers hadden pro forma hun portefeuille's ter beschikking gesteld van de premier, opdat deze de handen geheel vrij zou hebben bij zijn voorgenomen veronderingen. Maar Pella's ontslag bleek serieus en De Gasperi hakte dus de knoop door en een complete zij het door niemand gewenste! regerings crisis was een feit. Het spreekt vanzelf, dat van de ge wone krantenlezende burgerij totaal nie mand hier iets van kon begrijpen, En de pers, waarbij we de communistische buiten beschouwing laten, achtte het vol strekt overbodig de goê-gemeente voor te lichten; integendeel alle hoofdre. dacteuren grepen persoonlijk de pen en begonnen onleesbare, zuiver academische verhalen te schrijven over wat er alle maal moest gaan gebeuren. Het Parle ment bood evenmin enig uitzicht, daar de Grondwet nu eenmaal voorschrijft, dat zowel Kamer als Senaat hun deuren moe ten sluiten en met vacantie gaan, zolang er geen nieuwe regering is. En hier hebben we de kern van de zaak, de eigenlijke reden van zoveel ver-1 warring: het zesde kabinet-De Gasperi is niet ten val gebracht door de Kamer. Er j is GEEN spannend debat geweest, GEEN interessante vertrouwens-kwestie. GEEN opwindende stemming. De regering is NIET in de minderheid gedwongen doo' verstoorde volks-vertegenwoordigers Niets van dit alles.' De regering is prac- tis.ch de grootste partij en deze partij veroorzaakte naar goeddunken de crisis. Het spreekt vanzelf, dat De Gasperi de nieuice regering zal vormen. Zijn zevende in nog geen zes jaar tijds.' Maar deze keer zal het zijn moeilijkste opdracht zijn. Hij staat thans volkomen alleen. De republikeinen, die opnieuw aan de rege ring zullen deelnemen, vormen in het land een te verwaarlozen factor; tot zelfs in hun naam bewijzen zij geen raison- d' être meer te hebben Maar de anderen? De nieuw-gevormde socialistische partij? De nog achtergeble ven andere socialistische denominaties? De liberalen? Vóór deze crisis hadden zij allen verklaard buiten de regering te zul. len blijven. Maar toen was de regering een aanwijsbaar en concreet „iets", dat een bepaalde kleur en een eigen karakter bezat. Waarom herhalen socialisten en liberalen ook thans nog hun vaste be sluit van onder geen omstandigheid te zullen meedoen thans, nu er geen programma's zijn, die men kan afwijzen of aanvaarden? Omdat laten we er geen doekjes omwinden! omdat, er over ruim een jaar parlements-verkiezingen zullen plaats hebben. Omdat De Gasperi, die het nu verder alleen zal moeten opknappen tegen die tijd de schuld van alles zou' krijgen, terwijl de anderen, die slechts aan hun partij denken en geen ogenblik aan het landsbelang, met zekerheid zul len kunnen zeggen, dat ze gelijk hebben gehad! Het is een vreemde crisis, zondei enige twijfel. Maar een nuttige! Omdat in heel deze onverwachte verwarring eigenlijk niemand zijn rol klaar had (Van onze Romeinse correspondent) Rome, Juli 1951. De motieven, die minister-president De Gasveri ertoe hebben gebracht om het ontslag van zijn (zesde) ministerie aan te bieden, vullen nu al enige dagen de ge hele Italiaanse pers, zonder dat er eigen, lijk iemand is, die er ook maar de helft van begrijpt. In het kort is de voorgeschiedenis van deze „crisis" als volgt: Het zesde ministe rieDe Gasperi bevatte naast de ka tholieken en republikeinen enkele sociaal-democratische ministers van de partij van Saragat. Nu telde (en telt....) Italië ongeveer een half dozijn zich. socialistisch-noemende partijen, die sedert ongeveer een jaar bezig waren om te komen tot een algemene unificatie, tot het vormen dus van een grote soci|al- democratische partij, die weliswaar marxistisch van inslag diende te blijven, doch zó degelijk anti-communist, dat de Internationale haar zou erkennen- Hier omtrent heeft niemand zich te veel illu- sie's gemaakt. Het socialisme in Italië is zijn hoogtepunt reeds lang voorbij en is een nogal individuele affaire geworden, als we dat zo mogen noemen! Het unificatie-congres kwam dus bij. een en er werd inderdaad na eindeloos gepraat en geharrewar over voorrang, persoonlijke prestige en over de vraag wie nu eigenlijk de heetbegeerde leiders functie zou mogen vervullentot ver eniging van de diverse partijen besloten. Maar nu bleek, dat de mannen van Ro- mita en Silone van oordeel waren, dat de nieuwe partij „ex natura" in de oppositie thuishoorde. Terwijl Saragat (op dat mo ment nog kabinets-minister!) rotsvast het tegendeel voorstond. De schijn van eenheid werd alweer verduisterd door de schaduwen van de aloude tweedracht en het heeft veel moeite gekost om Saragat ("jnee te krijgen". Deze bood derhalve Wjn ontslag aan, als minister en de rege. ring bestond voortaan nog slechts uit de democristiani, (de katholieken die over de meerderheid in het Parlement be schikken) en de republikeinen. Op dat moment zou een kabinets-crisis logisch en zonder twijfel vereist zijn geweest. Het uittreden van de socialisten wijzigde het karakter en de richting van de rege ring immers dermate, dat zuiver par lementair gesproken het vertrouwen waarop zij steunde aan de orde diende te worden gesteld. De Gasperi evenwel wenste op dat moment geen crisis: de gerrfeenteraads- verkiezingen stonden voor de deur en hij verwachtte hiervan met recht de nodige aanwijzingen. Hij verving de afgetreden socialistische ministers door eigen partij leden en stelde.de kabinets.wijziging, die nogal ingrijpend beloofde te worden, voorlopig uit. Toen de verkiezingen eenmaal achter de rug waren, riep hij het gehele partij bestuur van de Democrazia Cristiana samen en woonde de dagenlange bespre kingen bij, zonder zelf veel te zeggen. „Mijn taak op dit ogenblik is: luisteren!" In het afgelegen klooster, waar de be sprekingen plaats hadden, bleek het ver trouwen in de premier algemeen, even algemeen als de mening, dat een kabi- nets-wijziging wél, een regerings.crisis zeer bepaald niét nodig was. Uiteraard waren deze besprekingen ge heim. Maar in Italië is nooit iets zó ge- Even buiten de gemeente Oldenzaal, op de straatweg naar Hengelo, is gister middag om kwart voor een, 'n tragisch verkeersongeluk gebeurd, dat aan twee jongens, de 12-jarige W. van H. en de 11-jarige G. O. E. uit Oldenzaal, het le ven heeft gekost. De jongens wilden, samen op een rij wiel gezeten, van het rijwielpad de straatweg oversteken. Op Hetzelfde ogen blik naderde met zeer grote snelheid 'n luxe auto uit de richting Hengelo, waar in twee Zweedse studentes uit Stock holm waren gezeten. Een botsing was onvermijdelijk. Met een hevige slag wer den de jongens door de auto gegrepen en een eind verder tegen de grond ge worpen. Zü waren onmiddellijk dood. In Zuidbroek heeft het verkeer weer een slachtoffer geels!. De 14 jarige J. P. die op familiebezoek bij zijn oom was geweest, werd op de nieuwe snelver- keersweg aangereden door een perso nenauto bstuurd door B. v. d. H. De jongen was op slag dood. De politie stelt eetl onderzoek in. In Groningen totste op de Korreweg met een hevige klap een gemeentebus op een personenauto, doordat de perso nenauto geen voorrang verleende. De bestuurder van de personenauto werd ernstig gewond. Een buspassagier wérd licht gevyond. Ook het water vroeg weer lol. Het 4-jarig zoontje van de heer H. S„ wo nende in het zgn. Kraaibos in Zuidbroek geraakte tijdens het spelen in het Win- schoterdiep en verdronk. Na enige tijd dreggen werd het kind levenloos opge haald. Vakkundige zwieper. De 2y2-jarige Charles haalde heel parmantig op zijn eentje sijn vader, de Hertog van Edinburgh en gemaal van Kroonprinses Elisabeth van Engeland, van het vliegveld bij Lon den af. De Hertog kwam van Malta waar hij het commando van het fregat Magpiehad overgedragen. Aan de hand van sijn. vader verlaat dè jeugdige prins het vliegveld

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1951 | | pagina 1