Cuyk zorgde voor zon, Nijmegen
voor daverende ontvangst
Tante Mie (180 pond) bedolf
haar echtgenoot
Nieuw Godshuis in
um
Beroemde vrouwen over de vrouw
HOEDEN VAN ST AALWOL
WANNEER IS AFTREK NIET
TOEGESTAAN?
Woningbouw
dreigt te stagneren
Bij de Vierdaagse dat
s°ms dit...
maar bij shag
NIJMEEGSE VIERDAAGSE
altijd
Een incident
„IK BEN GEEN
AGITATOR"
Premiën van lijfrente
Ir Nix helpt de bisschop kerken bouwen
S
gATEKDAG 28 JULI 1951
PAGINA 6
het blauwe pakje
dat 9 van de 10
rollers eisen
Een stad ontvangt
l)e Finish
NEDERLANDER IN TAND
JONG PRIOK GEDOOD
Indonesische commissaris naar
Suriname
Hartelijke ontvangst in Cuyk
In Cuyk lag de brug van het tweede
regiment genietroepen om Brabant me;
Limburg aan de overzijde van de Maas
te verbinden. Om tien uur ging die brug
dicht, begon de veerman op halve kracht
te varen en zette burgemeester Louis
Jansen zo'n gastheer! de zon aan.
terwijl het nieuwe tamboerkorps (een ge
schenk van de burgerij aan de harmonie
„St. Jozef") meteen gelegenheid kreeg om
een roffeltje weg te geven. Zo'n roffeltje,
en het aardige was, dat het hele coips
een soort pendeldienst opende van de
grens der gemeente tot aan het oude raad -
huis, waarbij telkens nieuwe groepen wan
delaars werden afgehaald. Nauwelijks had
Goed doordacht
NEDERLANDSE BOTER NIET
MEER GOEDKOPER IN
DUITSLAND
EEN ARREST VAN DE HOGE
RAAD
Hoed van staalwol van Achille
De productie van ruim 21.000 nieuwe
woningen in de eerste vijf maanden van
dit jaar mag er zijnNemen wij hierbij
in aanmerking, dat gedurende de gun- j
stigste bouwperiode van het jaar nag i
een zó groot aantal woningen in uit-
voering is, dat in de eerstkomende j
maanden een progressief stijgende pre-
ductie mag worden verwacht, dan zal
ook geheel 1951 zeker tot de goede jareo i
mogen worden gerekend ten aanzien
van de schepping van nieuwe woon
ruimte.
Wanneer wij nu aandacht schenken
rsn het geringe aantal woningen, waar
mee gedurende de eerste vijf maanden
v n dit jaar een aanvang is gemaakx,
n behoefde dit feit op zichzelf niet
verontrustend te zijn, daar het een ge
volg is van de rigoureus doorgevoerde
ge&dkeuringsstop. Weliswaar speelt te
gelijk de investeringsbeperking haar
spelletje mee, dat tengevolge van de
gestegen bouwprijzen een belangrijker
invloed op het eindresultaat zal hebben
dan aanvankelijk werd voorzien. Doch
indien andere moeilijkheden niet waren
opgedoemd, zou men van 1952 toch oor.
nog een bevredigende productie hebben
mogen verwachten. Wij vrezen echter
voor dat jaar, en voor dat niet alleen,
veel erger dingen.
De woningbouw dreigt nl. volkomen
vast te lopen, indien niet tijdig een
aantal maatregelen wordt genomen,
welke voor de huidige regering, die
op velerlei gebied met de brokstuk
ken van haar eigen beleid en van die
harer voorgangsters zit te kijken,
minder pleizierig zullen zijn.
Dat de toekomst voor de woningbouw
er somber uitziet, heeft niemand min
der dan de huidige minister van We
deropbouw en Volkshuisvesting onlangs
te Groningen zelf verklaard (zie 't des
betreffende bericht in onze editie van
14 Juli jl.). Men mag van deZe bewinds
man, die altijd nog wel ergens de zon
zijde weet te vinden, een zo ernstige
Uitspraak niet verwachten, als de zaak
er niet vrij hopeloos voor zou staan.
De reden van 's ministers pessimisme
!s hoofdzakelijk te zoeken in de krappe
kapitaalmarkt, waardoor de gemeenten
er maar niet in kunnen slagen leningen
te verkrijgen voor eensdeels de conso
lidatie van de inmiddels tot 800 mil-
lioen opgelopen kortlopende credieten
en anderdeels voor nieuwe kapitaals
uitgaven, b.v. voor woningbouw.
Enige tijd geleden heeft de regering
via de Colleges van Gedeputeerde Sta
ten er op aangedrongen, dat de lagers
publiekrechtelijke lichamen geen kapi
taalsuitgaven meer zouden doen, wan
neer zij er van tevoren niet van ver
zekerd waren, dat zij tot de financiering
daarvan, tijdig een vaste lening konden
sluiten. Tegelijk echter hield de rege
ring vast aan haar goedkoop-geldpoli
tiek. De zo even genoemde lichamen
bleven, gevangen in een rentegamma,
waarmede zij niets konden uitrichten
tegen andere gegadigden op de kapi
taalmarkt, die a raison van een hoger
percentage het geringe beschikbaar ko
mende crediet in de wacht sleepten. j
Deze circulaire te zamen met het
halsstarrig vasthouden aan de rente
tarieven bracht de gemeenten e.d. in
grote moeilijkheden zodat de regering
wel overstag moest gaan. Zij gaf nieuwe
richtlijnen aangaande de toegestane
rente, waarbij o.m. werd bepaald, dat
voor een lening met een gemiddelds
looptijd van 15 jaar de maximaal te
betalen rente met een half percent tot
4 pet. kon worden verhoogd. Nauwelijks
echter was deze concessie gedaan, of
minister In 't Veld verduidelijkte
tijdens zijn rede te Groningen de be
doeling van bovengenoemde circulaire
nader door te bepalen, dat door hem
geen gemeentelijke woningbouwplan
nen meer zouden worden goedgekeurd
als de betrokken gemeente er niet te
vens in geslaagd was ter financiering
van die plannen een langlopende lening
te sluiten.
Dit vernomen hebbende, behoeft men
geen voorzeggende geest te bezitten om
tot de conclusie te komen, dat nu de
volkswoningbouw volkomen zal vast
lopen. Wie zegt ons, dat de andere cre-
dietbehoevenden niet zullen voortgaan
met het weinige vet van de kapitaal
markt tegen een hoger percentage voor
de neus van de gemeentebesturen af te
romen? Het mislukken van de Haar
lemse lening is er al een bewijs van.
Toch zullen er woningen moeten
komen en wel zo veel en ook zo snel
mogelijk, willen wij ooit van de in
moreel opzicht te veroordelen samen
woningen afkomen. Kan de volkswo
ningbouw de hem toegedachte rol niet
meer vervullen, dan zal de particuliere
bouw moeten worden gestimuleerd, die
wellicht beter in staat is het nodige
kapitaal aan te trekken. Wij hopen
daarom, dat de regering een beetje
meer oog zal krijgen voor de mogelijk
heden, die nog in de particuliere bouw
zijn gelegen.
Deze kampt op het ogenblik ook met
grote moeilijkheden, maar van andere
aard. Op de eerste plaats blijkt meer
en meer, dat de bouw voor de verkoop
een verzadigingspunt begint te bereiken.
Op de tweede plaats wil de bouw voor
de verhuur maar niet op gang komen,
omdat de premie tezamen met de vast
te stellen huur een rendabele exploita
tie vooralsnog niet mogelijk maakt. Wil
de regering iets doen voor deze bouw,
zonder de premie te verhogen noch de
sluier op te lichten die hangt over de
toekomstige huurverhoging, welke een
maal komen moet, dan zou zij de ex
ploitatie-rekening tegemoet kunnen
komen door middel van de huurvast-
-dling voor nieuw gebouwd onroerend
ried door particulieren. De regering
bodenke, dat het tekort aan midden-
■m.dswoningen welhaast even groot is
dat aan arbeiderswoningen; dat car-
ou li ere bouwers ook deze laatstbedoel
ds woningen wel voor hun rekening
inneh nemen en voorts, dat de volks-
mingen voor een deel bewoond wor
den door gezinnen, die daar feitelijk
niet in thuis horen.
Teneinde de exploitatierekeningen
van volkswoningen na de jongste ren
teverhoging toch sluitend te kunnen
maken heeft de ministerraad toestem
ming gegeven tot huurverhoging, blij
kens een mededeling van minister In 't
Veld op het congres van de Nationale
Woningraad. Het nieuwe rente-percen
tage levert een tekort van ƒ45 a 50
per woning en per jaar op de explo'ta-
tierekening op. Derhalve zullen de al
dus gebouwde woningen één gulden per
week huur meer mogen doen, dan haar
overigens geheel gelijkwaardige zusjes,
M 5 3 - M
vrienden en geburen, die allemaal hun I vier dagen haar perremanent mee te
vierdagenloper wilden zien arriveren. 1 toonen; voor de overste van de marine, die
Zelden gilde een hele straat zo hard als j onder de oorlog op een onderzeeboot ge-
toen Tante Alie - kent ze wel - met i varen had en de ene K.L.M -steward die
al haar honderdtachtig pond en een klein Amsterdam-New York toch iets makke-
i Van onze correspondent!
In de St. Annastraat rammelden gisteravond kettingen.
Een van de St. Annastraters aldus hoorden wij tenminste uit betrouw- j
bare bron was namelijk bezig een stoel aan een boom te binden.
Anderen schijnen geen ketting te hebben gehad; die beveiligden bun
huisraad door erop te gaan zitten; in "n deken gewikkeld, de hele nacht! j
Want Vrijdagmiddag zou deze St. Annastraat de triomf allee voor de
Vierdaagse-apotheose worden.
En zowel de eerzame huisvader, die zijn stoelen in de boeien sloeg, als j
de fanatici, die er zelfs een nachtje in de openlucht voor over hadden,
wilden geen seconden missen van deze urenlange overwinnaarstocht.
Vanmorgen in alle vroegte zaten er al tientallen mensen.
„St. Jozef" die dan afgeleverd of iceg ging
het weer terug. Bovendien was Gijsbert
Nieuwland met de Marinierskapel de LSK
komen aflossen en u kunt zich dus wel
voorstellen dat het al muziek en zon was,
wat in Cuyk de vierdaagse klok sloeg
Lood zware laatste loodjes
Het was een prima wandeldag, al wis
ten sommigen reeds toen niet meer, dat
ze liepen. Zelfs de levensgrote teddy
beer op de bajonet van een der Belgi-
Geen noemenswaardig aantal uitvallers
vanochtend, maar degenen die niet aan
de start verschenen acht in totaal
zullen in tranen die Amsterdamse juf
frouw van van de week nog wel met
enkele straatlengten hebben geslagen
want als er iets zuur is, dan moet hei
wel dit stranden zijn terwijl men bij wijze I
van spreken al vier van de vijf balken j
van het vierdagenkruis in de marsransei j
heeft. t
Bijna 8830 wandelaars begonnen van-
daag aan de laatste kluif, werden in Grave j
verwelkomd door de Harmonie „Stad
Grave", die maar liefst van zeven uur
af vanochtend de Klinkerstraat daveren
deed, marcheerden over de Maasdijk naar j
Beers en zagen heel in de verte reeds het
eeuwenoude Cuyk met zijn silhouet van
torens wenken.
Helaas bracht deze laatste morgen 'n
vrij ernstig incident: op de brede
Graafse weg schijnt zich volgens eer,
ooggetuige een auto met kampeertrai- j
sche militaire groepen had een zwaar
verbonden rechterzool vol (zemel?) bla
ren.
Maar desondanks maakte hij mèt alie
soldalen van dit berenregiment (dat uit
Duitsland was overgekomen) „tête 5
gauche", toen de commandant van het
detachement de Belgische ambassadeur
en de Belgische attaché in Cuyk ont
dekte, temidden van een grote groep
autoriteiten; de echtgenote van de In
donesische hoge Commissaris was daar,
generaal Toet; een vertegenwoordiger
van de Britse ambassade, generaal
Kruis in burger en tientallen andere
hoge belangstellenden, die allen de
(rhetorische) vraag uit hoge dames
kelen aan het bloempje beluisterden
(Weet u wel van: „He-ela, gij bloempje,
slaapt gij nu nog?") en de aansporing
aan de ouwe taaie om de benen in de
hoogte te gooien.
Nijmegen werkt niet op zo'n Vrijdagna
middag, Nijmegen eet niet (tenzij prakkies
uit de hooikist), Nijmegen kijkt alleen
maar en juicht en geeft bloemen en om
helst en deelt felicitatiezoenen uit, die je
tot aan de Waalbrug kunt horen. Laten
we voorzichtig schatten, maar er stonden
toch zeker wel honderdduizend mensen
langs het parcours; hele volksstammmen:
oma's -met een moppenblaadje op het
sneeuwwitte hoofd (vanwege de zon) en
dreinende babies.
Natuurlijk waren het niet alleen Nij-
megenaren. Zelden hebben wij zoveel
autobussen uit alle delen van het land
bloemenperk haar echtgenoot een
heel schraal vinnig mannetje midden
op de St. Annastraat bedolf; de duizenden
mensen, die het zagen gierden
lachen en het mannetje werd nog kwaad
ook!
Naarmate men de Vereniging naderde,
werd die hele straat vol wandelaars, kilo
meters en kilometers lopers, getransfor
meerd tot een bloemencorso. Iedereen
kreeg bloemen; sommige deelnemers wer
den zelfs „bevracht" met lauwerkransen,
en vooral de groep Ambonezen werd toe
gejuicht.
Dan kwam achter de breed ontplooide
clubvaandels, achter het felle dreunende
rhythfne van stramme tamboercorpsen,
achter de vonkenschietende schellebomen
van tientallen plaatselijke harmonieën uit
alle delen des lands het einde in zicht.
Voor alle 8804 wandelaars, die deze Vier
daagse haalden. Voor de mensen met de
overwinnaarsblik en degenen, die hun
viermaal vijfenvijftig gelopen hadden of
ze even een brief moesten posten om de
hoek; voor degenen, die niet eens tand
vlees of wenkbrauwen meer over hadden
om er op te lopen en voor de goed door-
trainde mariniers. Voor die ouwe huppelaar
met de bolhoed en het gebruinde echtpaar,
waarvan moeder toch zo'n schattig ding- j
setje gehaakt had om er echt sportief deze j
53-jarige voorman van de liaven-
lijker vond; voor de vrijgezel zonder kip
of kraai (maar met een struik dahlia's,
die hij bijna niet torsen kon), en voor
van het Ome Gerrit, die helemaal niet Gerrit
heet, maar straks weer in het ouweman
nenhuis zal terugkomen met de wildst
romantische verhalen; voor de dorpszon
derling en de praatjesmaker, die aan ieder
wil laten zien, hoe zwaar hij het wel ge
had heeft; voor de dauwtrappers en de
mensen op sandalen in corduroy plusfours;
voor de lange sladood en de P.T.T.-anrbte-
naar, die erbij liep of ie juist drie dagen
en drie nachten postpakketten had be
zorgd; voor de wereldvreemden, die zo'n
vierdaagse lopen alsof ze een liturgische
plechtigheid verrichten en voor al die ge
wone mensen, mensen net als U en ik, die
het nou eens leuk vinden om er vier dagen
compleet uit te zijn.
Met de K.L.M.-machine, die gistermorgen
van Schiphol naar de West vertrok, reisde
Raden Soedarto Hadinoto. de eerste com
missaris van de republiek Indonesia te
Paramaribo.
In een kort gesprek vertelde hij in de
eerste plaats het plan te hebben esn
commissariaat in Paramaribo op te bou
wen, dat zich bezig kan houden met de
belangen van de 38.200 Indonesiërs, die ;n
Suriname wonen. Ze zijn in 1917 en de
jaren daarna als plantage-arbeiders in
ccntractverband naar de West getrokken
en hebben zich, toen het contract was af
gelopen, als kolonisten in Suriname ge
vestigd. Als arbeiders hebben zij daar
goed voldaan. Een deel van hen heeft het
verlangen thans naar Indonesië terug te
keren en het zal mijn taak zijn, te be
zien, of het wel raadzaam is aan deze
wens tegemoet te komen. Velen van hen
idealiseren misschien de situatie in de
jonge republiek Indonesia en het is zeer
wel mogelijk, dat zij het op het ogenblik
beter hebben in Suriname, dan zij het in
Indonesië zouden krijgen. U moet mij dan
ook niet zien als een agitator of een pro
pagandist, maar als een diplomaat, die,
zoals iedere diplomaat tot taak heef; <1®
belangen van zijn landgenoten op de beste
manier, te behartigen. Mijn taak zal niet
eenvoudig zijn, omdat ik de belangen van
mijn eigen regering, van de Nederlandse
regering en van de Surinaamse lands
regering zal moeten dienen. Ik heb tot
taak de goede verhoudingen, die er be
staan, te bestendigen en te verstevigen"-
De
dienst van de K. I'. M. te Tandjong Priok
de heer J. J. Thepen. is Donderdagmiddag
door twee schoten uit de stengun van een
militair van de havenveiligheidsdienst te
zten" rijden,"Tol" oerbotse "echtgenoten] I Tandjong Priok dodeiyk getroffen. Een
der kogels trof ook de klerk van de K.
P. M., de heer Warta, die ernstig gewond
i naar bet ziekenhuis werd vervoerd, aldus
meldt de „Java Bode".
i Volgens inlichtingen van de Indonesi-
sche militaire politie had Thepen een
j dreigende beweging gemaakt naar de mi-
i litair, die met zijn stengun in aanslaghou-
I ding stond en die onmiddellijk vuurde.
Thepen werd op slag gedobd.
Ver van de woelingen, die prijzenslag
leraanhang nogal te hebben geërgerd j
aan de lange stoet van wandelaars. Er en opruimingen in de grote steden hebben
volgde tenminste, toen de chauffeur oen te w eeg gebracht, ligt op de plaats waar
voor hem uit marcherend detachement Castrieum zonder waarschuw mg Bakkum
is gaan heten en de nieuwbouw verloopt
militairen eenvoudig' van de weg af »n OP^PinT^ a^rrinnnpivpiHpn pn sla,tuin-
in ordeloze aardappelvelden en slatuin
tjes, het laatste nieuws op het stuk van
de zo noodzakelijke kostprijs-daling van
nieuwe kerken.
wilde drukken (nog steeds volgens een
ooggetuige) een aanrijding, waarbij een
soldaat tegen de vlakte ging en aan de
voet gewond werd. Het is zowaar een compleet parochie-
De militairen waren zó woedend, dat kerkje, met correct gemetselde bakstenen
ze de chauffeur op vrij hardhandige j muren, een monumentale facade van Ita-
wljze uit de wagen hebben gehaald. De
soldaat moest naar het ziekenhuis wor
den overgebracht en enige anderen lie
pen schrammen op.
liaanse allure en plaats biedend aan on
geveer zevenhonderdvijftig gelovigen.
Toch is het voor nauwelijks meer dan de
prijs van een tijdelijke schuurkerk opge
bouwd! Dr ir Thom Nix. de ontwerper
van dit economische en tegelijke kunst
zinnige krachttoertje, is zelf uit Rotter
dam naar Bakkum gekomen om ons rond
te leiden in dit brokje bezuinigingspro
gram, dat nog wat onwennig ligt tussen
de koolstronken, en het verwilderde gras.
Een afbakening van het kerkterrein ont
breekt nog en zolang hij zijn pastorie
niet heeft, moet pastoor de Wit genoe
gen nemen met een al te klein huis op
vijf minuten afstand. Maar het hart van
de nieuwe parochie, -de kerk met het ge
acheveerde front, het langgerekte schip
en de lage overkapping, is gereed.
Bipnep wordt de lucht van nieuw
hout al op de achtergrond- gehouden
De internatmnale Vierdaagse afstandsmarsen te Nijmegen zijn Vrijdag ge
ëindigd. Het marinedetachement, dat heeft meegelopen, defileerde voor
minister Staf en de Franse generaal baron de la Lassus de St. Genues, chef
staf van de commandant der geallieerde strijdkrachten te land „Europa
Centrum"die naar Nijmegen gekomen teas om 'n kijkje te nemen bij het
wandelsportfestijn. De mariniers trekken voorbij de autoriteiten.
door een zachte wierookgeur en wordt
het licht gebroken door welgekieurd
glas-in-lpod. In de heldere rechthoe
kige ruimte, die rustig wordt ingedeeld
door vensters en pilaren, is een won
derlijke tintenplastiek ontstaan door
het gebruik van uiteenlopende materia
len. Het donkere timbre van de bak
stenen wanden vindt zijn tegenhanger
in het grijs van betonnen zuilen en
bogen tussen middenschip en zijbeuken,
De hoofdruimte is met blank stucwerk
overkapt terwijl de bedekking van de zij
beuken in grijsblauwe stroplaten, ge
schraagd door bruine daksparren is uit
gevoerd. De witgepleisterde absis breekt
helder uit de gemetselde eindwand. Ook
in de kleuren van de tegelvloer is zo veel
mogelijk variatie gezocht, om het gods
huis ondanks de schaarste aan middelen j
een gepaste rijkdom aan tinten meb te
geven.
De manier, waarop de ruimte zelf
wordt beklemtoond, is bijzonder goed
doordacht en doorvoeld. De zijbeuken
staan niet volledig in open verbinding
met het middenschip, maar dc scheiding
is aan de voor- en achterzijde telkens
benadrukt door een stenen muurtje,
waarin een poort als verbinding is uit
gespaard. Met dergelijke middelen werd
een duidelijk ingerichte ruimte-eenheid
van gave verhoudingen en een wel over
wogen orde bereikt.
Met het portaal is het koor daarboven
buiten het kerklichaam uitgebouwd, j
Langs natuurlijke weg kwam ir Nix dan
ook tot de driehoeksgevel boven de por-
taalbouw en een doortrekken van de ho
rizontale lijnen leidde tot de krachtige
facade, waarvan de hoeken met een gra
naat-motief werden bekroond. Een der
gelijk front naar renaissance-model is
echter nogal veeleisend. Van het bouw
lichaam vraagt het een even nadrukke
lijk gestyleerde opzet als van de overige
omgeving. De flanken van het kerkje
voldoen niet aan deze eis en een monu
mentale ombouwing van het kerkplein
valt 'n het voor alles vriendelijk bedoel
de Bakkum niet te verwachten.
Maar een godshuis heeft nu eenmaal
het recht weloverwogen vormen te han
teren, die meer kracht en karakter ver
tonen, dan de gezellige, uit goedhartige
argeloosheid geboren, rommel daarom
heen. En het kerkje van i-r Nix vertoont
tenminste aan de voorzijde een bijna
weerbarstige sterkte, waartegen met de
barre zeewinden m'enig dorps knussig-
heidje te pletter zal lopen. Dat de zijge
vels wat allure moesten offeren aan de
geboden zuinij1'ie\id, is te betreuren,
maar het is gelukkig geen aanleiding ge
worden om tot een adequate slapheid
voor alle onderdelen van het exterieur
te besluiten.
A. v. R.
De Westduitse regering heeft besloten
vanaf Vrijdag j.l. de prijs, waartegen bui
tenlandse boter aan de groothandel zal
worden aangeboden, vast te stellen op
570 Duitse mark per honderd kilogram;
daarmee wordt in gevolge de marktorde-
ningswet voor melk en vet ook de bui
tenlandse boter in de prijsvaststelling be
trokken. Deze prijs is gelijk aan de bin
nenlandse boterprijs, terwijl de Neder
landse boter tot dusverre iets goedkoper
kon worden aangeboden.
Ter berekening van het zuiver inkomen
voor de inkomstenbelasting is het inge
volge art. 16 van het Besluit op de
Inkomstenbelasting toegestaan van het
onzuiver Inkomen af te trekken de pre
miën voor lijfrente. Deze aftrek is echter
niet ongelimiteerd toegestaan. Er ge'd:
een maximum, dat verband houdt met de
tariefgroep, waarin de belastingplichtige
valt, d.w.z. met het feit of de belasting
plichtige ongehuwd is of gehuwd en ten
dele ook met het aantal kinderen, waar
voor hij aanspraak heeft op kinderaftrek
De Hoge Raad heeft kort geleden een
arrest gewezen over het begrip „lijf
rente" in de artikelen 16 en 31 van het
Besluit op de Inkomstenbelasting. Blij
kens de in geschil zijnde polissen had be
langhebbende van de verzekeringmaat
schappij bedongen: jaarlijkse uitkeringen,
aanvangende bij zijn overlijden en eindi
gende op bepaalde tijdstippen.
Dc Raad van Beroep had op het voet
spoor van belanghebbende blijkbaar aan
genomen, dat hier van een lijfrente
sprake zou zijn, reeds omdat het t(jdst<p
van ingang der uitkeringen afhankelijk
was van het leven van belanghebbende,
echter ten onrechte, volgens de Hoge
Raad, omdat onder lijfrente is te verstaan
die rente, waarvan, nadat zij zal zijn in
gegaan, dc verschuldigdheid afhankelijk
is van iemands leven.
Voorts nam de Raad van Beroep ain
dat hier van een lijfrente sprake was.
omdat in de polissen als begunstigde was
I aangewezen belanghebbendes echtgenote,
die de tot een bepaald tijdstip oedongan
rente zou genieten tot haar dood. waarna
die rente aan derden toe zou komen.
Blijkens de Toelichting en Leidraad IriJ
het Besluit op de Inkomstenbelasting
1941 is het echter volgens de Hoge Raad
de bedoeling geweest onder het begrip
lijfrente in de artikelen 16 en 31 van da'
Besluit slechts te brengen die renten,
welke van bet standpunt van de verzeke
raar uit van het leven afhankelijk z'ja.
hetwelk niet het geval is met de uitkerin
gen, welke tot een bepaald tijdstip in elk
geval verschuldigd zjjn.
Bjj deze opvatting wordt als giet van
belang uitgeschakeld, of gezien van het
standpunt van de begunstigde, die in het
genot van dc rente komt, de rente van
het leven afhankelijk is.
Voor die opvatting, met name wat be
treft art. 16. is een goede reden, omdat
het bij een overeenkomst als de onder
havige de verzekeringnemer vrijstaat
immers zulks de verzekeraar onverschillig
is om bij of na het bedingen van da
rente een begunstigde al dan niet va"
het leven afhankelijk aan te wijzen ei'
eventueel ook in dit opzicht die oegunsti-
ging te wijzigen, zodat voor het ingaan
van de rente niet behoeft vast te staan
of deze met betrekking tot de begunstigd®
al dan niet van het leven afhankelijk za'
blijken te zijn.
Derhalve was volgens de Hoge Raad
de hier bedongen rente niet een lijfreni®
in de zin van art. 16 Besluit I.B. en in
de zin van het daarmee ten nauws'"
samenhangende artikel 31.
Madame de Sévigné, Madame de MaintenonMadame Roland, Madame De Staël, George Sard,
Er zijn natuurlijk altijd vrouwen, die haaf mening over andere vrouwen
ten beste geven. Met mannen is dit eveneens liet geval. Maar dit zijn dan
meestal zuiver persoonlijke opinies, die dikwijls de spijker op de kop
slaan, doch toch altijd op individuele gevallen betrekking hebben.
Daarom is het des te aardiger, om eens te horen, wat beroemde vrouwen
over haar sexe-genoten ten beste hebben gegeven en dan heel in het alge
meen, zonder dat ze een bepaalde rivale op het oog hadden of iemand,
die ze oin de een of andere reden niet konden uitstaan of. waar ze
toevallig erg veel mee op hadden.
We hebben hiertoe een vijftal dames
uitgekozen, die een min of meer belang
rijke rol gespeeld hebben en wier naam
tot op de dag van heden voor velen nog
een bekende klank bezit: Madame Sévigné,
Madame de Maintenon, Madame Roland,
Madame de Staël en George. Sand.
Allemaal Frangaises, zal men onwille
keurig opmerken. Inderdaad, allemaal
Frangaises. Ze leefden echter in een pe
riode, waarin de Franse cultuur haar
stempel op geheel Europa drukte en de
vrouw daar in het culturele leven een
plaats innam, welke ze in de meeste an
dere landen nog niet eens begeerde.
Laten we eerst nog even in herinnering
brengen, wie de verschillende dames wa
ren, tegelijkertijd vertellend, wat ze zo
al zeiden.
die met goedkoper geld tot stand kwa
men.
Tenslotte hopen wij, dat de minister
ten behoeve van de volkswoningbouw
de nodige consequenties zal trekken uit
zijn te Groningen medegedeelde besluit.
Wij staan op het standpunt, dat het nog
altijd belangrijker is, dat er woningen
komen dan waar zij komen, mits maar
vermeden wordt, dat zij komen, waar
zij overbodig zijn. Wij verstaan daar
om de mededeling van de minister, dat
de woningen zullen komen in de ge
meenten, die geld op tafel kunnen bren
gen, aldus, dat de geslaagde krachttoer
van geld te kunnen lenen, ook inder
daad zal worden gehonoreerd.
De collectie van Achille is altijd een
prettige afwisseling in de ontelbare hoe-
denc.ollecties, die we op het ogenblik te
verwerken krqgen. Niet alleen, omdat
h(j altijd iets nieuws brengt, maar ook
omdat hij een eenvoudig man is, wie zijn
toenemende succes niet naar het hoofd
stijgt. Zijn eenvoud beïnvloedt zelfs zijn
verkoopsters. Hier geen enkele juffrouw,
die met verrukte stem en lange uithaal
tjes kweelt: „O, wat 'n beeld van een
hoed, wat 'n schat, o, werkelijk buiten-
Trouwens, nagenoeg alle kleine hoeden
on baretten hebben een schuine ooglijn.
De hoeden vallen zoals overal elders
maar even tot op het achterhoofd. Ze
zijn dus ontworpen om op een wrong
haar te worden gedragen. De strijd tussen
de kappers enerzijds, de modistes en
couturiers anderzijds duurt voort, want
nagenoeg alle mannequins -hebben onge-
permanent haar met een toet op het ach
terhoofd. Ook dragen de meesten pony
of wat korte haartjes voor de oren.
gewone materiaal staat! 't Succes is dan
ook groot!
'n Collectie, geheel in de lijn van de
komende wintermaanden, met. veel origi
neels, wat de ontwerper een geheel aparte
plaats onder de modistes doet innemen.
DINY K.—W.
gewoon.alsof ze voordien nog nooit Maar de clou van de collectie wordt ge
pen hoed zag, die goed van lijn was en vornuj (joor dc hoeden van staalwol, waar-
chic- van by ons sommige soorten pannen-
Achille brengt dit seizoen geïn&pi- sponzen worden gemaakt. Niemand had
Onafhankelijk dus van het toegewe
J Acnuie Drengt dit seizoen geiuspi-
zen contingent zullen de hierbedoc.Je herenhoeden goede deuk- ooit gedacht dit voor iets anders te
|10eden, even ingeknepen onder aan de gebruiken dan om pannen schoon te ma-
bol; een bolhoedje met zeer lage bol en ken. Achille fabriceert er drie alleraar-
omgekrulde randen, die opzij tegen de digste hoeden mee.
bol zijn gelegd. Verder veel baretten, met Voor een toque heeft hjj de staalwol
en zonder klep, maar dikwijls met grote door elkaar gevlochten; b(j eci^ baret legt
vierkante klep, die aan één kant vervaar
lijk naar beneden duikt, zodat één oog
bijna niet zichtbaar is. Veel kleine hoe
den en baretten, waarvan de randen in
kleine platgelegde hoorntjes eindigen.
Turbans ontbreken ook niet in deze
collectie. Ze zijn meestal in twee tinten,
b.v. donker bruin en crème, de hoogte
blijft gematigd, zodat ze gemakkelijk te
dragen zijn. 'n Enkele kleine tonkinois,
vóór in het gezicht gezet en met schuine
ooglijn.
gemeenten haar plannen, die overigens
aan de gestelde voorwaarden moeten
voldoen, moeten kunnen verwezenlij
ken. Dit moge wellicht tijdelijk het ver
delingsplan voor 1951 en mogelijk het
gehele driejaarlijkse contingenterings-
plam omver halen, de omstandigheid
dat er ergens woningen komen is veel
belangrijker dan het verwezenlijken
van een theoretisch opgezet verdelings
plan.
Trouwens dit plan is. door de royale
goedkeuring van „goedkope" woningen
aan het einde van het vorige en in het
begin van dit jaar toch al voor eon
groot deel ontwricht
hy de handen naast eikaar. Ze worden
met spükcrtjes met platte koppen en in de
zelfde doffe zilverkleur als de staalwol aan
elkaar gemaakt-. Een groen fluwelen lint
kronkelt van achteren naar voren en ein
digt in een kleine strik. Het warme don-
kergroen schittert van alle kanten. Het i
laatste model van dit materiaal is een
grote hoed met opstaande rand, een
bandje loopt in de breedte over de rand
en wordt achter op de bol bij elkaar ge
knoopt. 't Is wonderlijk hoe fijn dit dood-1
Madame de Sévigné: Ze heette eigenlijk
Marie de Bussy Rabutin en was leerlinge
van een indertijd beroemd pedagoog en
letterkundige, een zekere heer Menage.
Toen ze achttien was, trouwde ze met de
Markies de Sévigné, een Franse maar
schalk, die haar alle mogelijke leed aan
deed, bekend stond als een ruziezoeker en
die in een duel giedood werd. Als vier en
twintig-jarige weduwe trok ze zich aan
vankelijk in Bretagne terug, maar spoe
dig trok ze weer naar het hof te Ver
sailles, waar ze een vooraanstaande per
soonlijkheid werd. Ze genoot een grote
populariteit, vooral om haar geestigheid.
Haar grote liefde was: haar enige doch
ter. Ze leefde van 1626 tot 1696. Ze zei
het volgende:
Een vrouw moet vroeg leren, oud
te zijn en dit is iets, waartoe veel talent
nodig is.
Een vrouw, die niet mooi is of zich
niet mooi weet te maken, geniet slechts
half van het leven.
Wanneer een vrouw door een andere
vrouw beledigd wordt, is de toegebrach
te wónde ongeneselijk.
De nieuwsgierigste vrouwen slaan
vaak haar ogen neer, opdat men haar be
kijken kan.
Neemt men in de titel van een ooeic
het woord „hart" op en de vrouwen zul
len het lezen. Is het woord „vrouw aan
leggen ze het ter zijde.
Een vrouw, die de mening van een
andere vrouw weten wilis er meestal op
uit. haar eigen mening bevestigd, te zien.
Madame de Maintenon: Van heel een
voudige afkomst. Was als kind ganzen
hoedster, maar werd door een tante la
ter uitstekend opgevoed. Dfz® tante
zorgde, (lat ze Katholiek werd. (Ze was
Protestants gedoopt). N ijf en twintig
jaar oud werd ze weduwe en gouver
nante van de kinderen van Madame de
Montespan. Lodewijk XIV interesseerde
zich voor haar en overlaadde haar met
gunsten, haar tevens de titel van mar
kiezin verlenend. (1635—1719).
Het zijn de vrouwen, die het geluk
in een huisgezin bepalen.
Een vrouw moet zich vooral met
haar kinderen bezighouden, God vrezen
en niemand minachten, de gulden mid
denweg volgen en zich zo eenvoudig
mogelijk voordoen.
Het succes van een vrouu: laat zich
afmeten met de mate, waarmede ze be
nijd wordt,
De vrouwen moeten nooit vergeten,
dat ze slavinnen van de publieke opinie
ietin..
Madame Roland: Kind uit een familie
van kunstsmeden, heette eigenlijk Manof
Jeanne Philisson. Haar ouders, enthousiast
over haar grote begaafdheid, getroostte»
zich grote offers voor haar opleiding-
Achttien jaar oud debatteerde ze al met
bekende geleerden en ze trouwde met dc
twintig jaar oudere filosoof Roland de la
Platière. Beiden hadden ze een grote in
vloed tijdens de Franse revolutie, maar ze
eindigde desondanks haar leven op de
guillotine, uitroepend: „O vrijheid, welK
een groot aantal misdaden wordt in u\f i
naam bedreven(1753—1793).
Volgens mij moet een vrouw hel
huishouden verzorgen en de kinderet
grootbrengen, zonder er al te veel misbaau
over te maken.
De vrouwen, die menen, dat ze be'
scheiden zijn, blijken gewoonlijk dt
trotste.
De enige verwijten, waarvoor ee"
vrouw gevoelig is, zijn die, welke ze zich'
zelf maakt.
De opvatting van de vrouw omtren'
eer verschilt vaak dusdanig van die vaó
de man, dat de ene de andere uitsluit.
Madame de Staël: Heette Germain"
Necker, werd te Parijs geboren e»
trouwde op twintigjarige leeftijd met ba
ron StaëlHolstein. gezant van Zwede'1
te Parijs. Was een felle tegenstandster va"
Napoleon, werd driemaal uit Frankrijk
verbannen, was een veelgelezen schrijf
ster. (1766—1817).
Wanneer vrouwen zich vergissen, 's
haar gevoel daar meestal de schuld vai'
De, vrouw is aan het leven verbondef
door het hart. De vrouw offert zich steed-'
voor de man, terwijl de man zich allee1'
voor zichzelf offert.
Het enige geluk van de vrouw is he1
huwelijksgeluk.
Een vrouw, die zondigt, mag d
deugd beminnen, maar haar niet predikey
George Sand: Heette Armandina LucjC
Aurora Dupin de Franqueille en werd
1804 te Parijs geboren. Haar vader waq
officier, haar moeder een dochter va»
maarschalk Maurits van Saksen. Trou wd®
achttien jaar oud, met baron De Du de'
vant en verwierf zich onder de schuin
naam George Sand als schrijfster grot
vermaardheid.
Het hart van de vrouw is het heilid
dom der liefde. .1
De mannen zullen steeds zijn, wat d'
vrouwen er van maken.
Een vrouw, die onder geen bediw
haar leeftijd zeggen wil, moet wel C'
oud zijn.
Wanneer een vrouw faalt, is het diht
wijls de schuld van een man.
Feitelijk kernachtige uitspraken, d1'
men natuurlijk met een korreltje zo1',
moet nemen en toetsen aan eigen ervari»'
en inzicht. Deze beroemde vrouwen b"(
hoeft men allerminst als orakels te hG
schouwen. Maar wat ze over de vroUj
zeiden en lang geleden biedt s'
voor een uitvoerige gedachtenwisseling-,(J
En aan het eind van deze gedachtenw».
seling zal menigeen opmerken, dat er f>l
deze wereld en bij de mensen eigenW,
niet veel veranderd is. Want de mee' (l
uitspraken dezer vijf beroemde vrouw"
zjjn nog steeds waarheden als koeien-
