Zuiderkruis met emigranten naar Nieuw-Zeeland van de negen en een van de dertien Een MONSEIGNEUR J. M. GROOT Strijd om de olie duurt voort De oppositie tegen roert zich Mossacleq EED VAN TROUW IN STAAT VAN DELIRIUM Harriman lunchte bij Tito Zand en zee eisten 4 kinderlevens Kansen voor Nederl. bouwers in Australië TWEE JUTTERTJES VONDEN „VINCENTIUSSCHAT" Regering en nieuwe vicaris hebben het moeilijk met de balans Ter handhaving van orde en tucht Maandag 27 Augustus 1951 DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN 99 Bemoedigende woorden bij afscheid Graaf festijn aan Egmonds strand Vicaris-Generaal van Haarlem/s Bisschop Mcidjlis-zitting eindigt niet tumult Veiliglieidsactie in West-Java Visitator en vriend van arme kerken Geheime boodschap uit Praag in Beiden dezelfde mening over Russische bedoelingen en tactiek Negerpriester prefect van S. V. D.-seminarie Groeve stortte in te Schaesberg: twee Rotterdammertje8 gedood Rome aangekomen De spoorwegramp bij Metz Er is enorm veel te doen WEERBERICHT j Gen.-Maj. Scholten hoofdleider A mbonezenkampen? Een van de dertien Drie Nederlanders en Mas ju mi- leider gearresteerd Mossadeq schenkt ons vertrouwen Grady weer als bemiddelaar? Derde kind gered Twee kinderen verdronken Omstreeks hetzelfde tijdstip zün op liet strand buiten het badbedrijf bij Terlieide, gemeente Monster, twee kin deren, B. W. uit Ermelo en W. 1'. uit Naaldwijk, beiden zeven jaar oud, waarschynlük door het trekken van de zee, in diep water terecht gekomen en verdronken. Nadat de kinderen uit het water waren gehaald, is nog al het mo gelijke gedaan om de levensgeesten weer op te wekken, helaas zonder resul taat. Ongeval bij „Ronde van Coevorden" Wielrijdster gedood in Amsterdam Met behulp van autoband gered Gevonden Kabeldefect de oorzaak „NEEM GEEN HUIS MEE!" Strikt houden aau bepalingen! De weerverwaehting geldig tot Dinsdagavond luidt: Aanvankelijk wisselende bewolking met van avond nog enkele buien. Morgen later op de dag weer toenemende bewolking met een kans op regen. Matige tot vrij krachtige Zuidwestelijke wind. Iets hogere temperaturen. Dinsdag' 28 Augustus: Zon op 5.43 uur, onder 19.39 uur. Maan op 0.33 uur, onder 18.23 uur. NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT Hoog boven op bet topdek van het lang zaam uit de Amsterdamse haven wegglij dende s.s. „Zuiderkruis" staande wierpen honderden jonge Nederlandse mannen en vrouwen Zondagavond om kwart voor zes hun laatste blikken over het IJ, over de kaden, over het centraal station, en over Amsterdam. Langs de oevers van het IJ, op de bruggen bij het station, op de lan dingssteigers van de Prins Hendrikkade, op de IJ-ponten en tenslotte op speciaal gecharterde kleine rondvaartbootjes, die byzonder nietig schenen terwijl zij naast en achter de „Zuiderkruis" in het IJ dar telden, gingen honderden armen met zak doeken omhoog tot afscheidsgroet. Met 831 emigranten aan boord voer de „Zuider kruis" van de Maatschappij Nederland het IJ uit, het Noordzeekanaal op, om over de Oceaan en door het Panamakanaal Nieuw-Zeeland tc bereiken, het nieuwe vaderland voor de passagiers. Dit is de eerste een maand durende tocht van een schip vol met Nleuw-Zeeland-immigran- ten. Tot dusverre gingen de bescheiden aantallen landverhuizers (1948: 95, 1949: 101, 1950: 503 en dit jaar verwacht men bijna 3000) naar Nieuw-Zeeland steeds via Australië. „U zult uw eigen vaderland nimmer ver geten; u zult er altijd trots op zijn, maar Ik hoop, dat u ook trots zult zijn op uw nieuwe vaderland en ik ben er zeker van, dat Nieuw-Zeeland trots op u zal zijn", zo sprak een uur voor het vertrek de speciaal uit Londen per vliegtuig overgekomen Hoge Commissaris van Nieuw-Zeeland in .Engeland, de heer W. J. Gordan, die zelf 47 jaar geleden als Engelsman een der eerste emigranten naar Nieuw-Zeeland ws. Omringd door diverse autoriteiten, o.a. de staatssecretaris van Sociale Zaken, mr dr A. van Rlii.in, die ook een korte toe spraak hield, alsmede door een groot deel van de nog wat onwennig aan boord rond dolende emigranten, sprak hij blootshoofd op het sportdek van het schip voor een microfoon. „Als ik u allen zo zien staan", zo zei mr Gordan, „dan realiseer ik me hoe ge lukkig Nieuw-Zeeland zich mag prijzen, dat u zich daar gaat vestigen. U ziet er allen naar lichaam en geest zo tintelend gezond uit. Het kan niet anders of het zal u in uw toekomstland. goed gaan. God acgene u allen. Vaart wel en komt over een paar jaar hier terug om moe der weer eens een zoen te geven". Mr Gordan sprak tot slot de hoop uit, dat de groep Nederlanders zich gedurende de lange reis spoedig als een grote familie zou gevoelen en zinspeelde zelfs ópont- Naar vernomen wordt ls binnenkort de benoeming te verwachten van de gepen- sionneerde generaal-majoor P. Scholten van het voormalige K.N.I.L. tot hoofdlei der "an de Ambonezenkampen. Generaal- majoor Scholten zal in het hijzonder worden belast met het handhaven van orde en tucht in deze kampen. Hy zal komen te staan onder de minister van Uniezaken en Overzeese Rijksdelen. Bij de vervulling van zijn taak zal hy nauw samenwerken met de vertegenwoordi gers van andere ministeries, welke be moeienis hebben met de Ambonezen. Generaal-majoor Scholten is geboren ln 1891. Hij werd tot tweede luitenant be- noemo in 1913- In 1940 werd hij luitenant- kolonel der infanterie van het K.N.I.L. Na de capitulatie van Japan trad hij op a's territoriaal bevelhebber op Sumatra. I meent enig idee te hebben van de streek. I waar hij naar toe gaat. Maria Lowenthai uit Ulft, een 26-jarige steno-typiste, is een van de meisjes, voor wie de reis betaald wordt. „Ik werkte op een technisch bureau in Den Haag", zo vertelt ze, „maar ik wilde liicr weg. Ik heb er met mijn verloofde over gesproken. Nu reizen we samen naar een nieuw va derland. Hij is timmerman, Tonnie Fels moetingen, die later tot een huwelijk zul- ',ee' ^y, net zo oud als ik. In Nieuw-Zee- len leiden. 11 1,1 de huishouding, hetzij in IJ Jtt een betel, hetzij in een ziekenhuis. In II ei] l ls uriBenuwu particuliere huizen worden we niet opge- Minstens de helft van de emigranten is "ome>>- Mijn verloofde zal gaan timiheren n.l. ongehuwd. Zo is er bijv. een groep iso,>l... House Building Trade. Of ik veel van 259 mannen en vrouwen, voor wie de i ;am,lle «eb achtergelaten? Schrik met: 12 reiskosten gedragen worden door de Ne- I [,,ocls en zusjes, maar vader en moeder derlandse en Nieuw-Zeelandse regeringen. mpn ons later na, hopen we' f I au onze correspondent EGMOXD AAN ZEE, Zondagmiddag. Eerst is hel stil oj< het strand van Egniond aan Zee. Vredig en nog door geen voet betreden, ligt de geheimzinnige reep zand. 120 nieter lang. 40 metei breed, afgezet met palen en touwen, waaraan rode en witte i doeken in de wind hangen te klapperen. Bijna 30 centimeter onder hei jgele zand zit de schatkist van de Alkmaarse Sint Vincentinsvereniging, jeen polis bevattende die in sierlijke paarse letters, de vinder de uitbetaling van honderd gulden belooft. Voor deze groep ligt straks een betrekking te wachten. Alles is van te voren door The New Zealand Government Migration Office te Den Haag geregeld, echter slechts met de uitdrukkelijke voorwaarde, dat de Voor de gehuwden of ook wel ongehuw de particulieren, die de reis zelf konden betalen en op eigen risico wilden emigre ren, is minder gedaan. Zij mogen wat meer geld meenemen, maar moeten wel Schatgraven op Egmonds strand. De gelukkige vinders, de 13-jarige Joop Zicart. en de 15-jarige Johan Zivart (geen broertjes, wel vriendjes) maken met de kist een triomftocht op de schouders der omstanders. Dan wordt de atmosfeer onrustiger. Trappelend van ongeduld staan 1300 per- ;:-onen. onder wie veel kinderen, elkander te verdringen voor de nauwe opening !cer omheining, even later stormen zij er i als wilde paarden binnen om liet plaatsje te veroveren, waar zij de schat gedacht hébben. Als de klok precies twee uur wijst, heft burgemeester G. Niele een vervaarlijke revolver omhoog, een schot klinkt en op hetzelfde moment storten 1300 mensen ter aarde, een wielende, emigrantt'e) ongehuwd is, niet jonger is een adres hebben, waar zij kunnen wor den 18 en niet ouder dan 35. j ondergebracht. Popko en Okko van Jan Annegarn uit Den Haag. een der Velde uit Sneek. twee broers van 26 en 24 jaar, behoren tot hen. „Wat het wor- 22-jarige voormalige klerk op de admi nistratie der rijkswerkplaats vakontwik keling, is er een van. „Ik zie er hier geen gat meer in", meende hij. „Bovendien te bekrompen. Ik ga 't daar als ongeschoolde arbeider in de zuivelindustrie proberen". Van zijn acht broers en zusters en van zijn ouders heeft hij in Den Haag afscheid ge nomen. Juist als verreweg de meeste andere „vrije jongens" heeft hij bij de Landmacht in Indonesië gediend, zodat hij den zal, weten we niet", zegt Popko. maar ik weet wel zeker, dat ik er over 20 jaar geen berouw van zal hebben. Hier hebben wij geen perspectief meer". Beiden kennen de tropen, omdat zij in Indonesië gediend hebben. „Onze verloofden komen ons in December na", vertellen ze nog. „We hebben ze net snikkend in de auto óp de kade achtergelaten. Over twee jaar laten we moeder ook komen". Naar wij vernemen heeft Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers als opvolger van de onlangs overleden vicaris generaal van de Bisschop, Mgr. Ammerlaan, in deze functie benoemd de Zeereerw. heer J. M. Groot, tot dan toe secre taris van liet bisdom. „De Perzische regering bestudeert plan nen om de olie-raffinaderij te Abadan te heropenen zo deelde Hoessein Fatemi, de persoonlijke medewerker van premier Mossadecq, Zaterdag aan de pers mede. „Wij geloven, dat wij zelf ruwe olie kun nen produceren en wellicht een kleine hoeveelheid ervan voor de Perzische be hoeften kunnen raffineren". Fatemi vulde deze optimistische en niet V'ij-dagnacht zijn in West-Java onge veer 40 personen gcarresteerdonderwie de Nederlanders Koops, <be «mwettig het bèzi. van wapens z«n, jhr F. Alewijn, administrateur va" y ,prflas ming Ra dj amandala, die echter Zaterdag- "rMend weer op vrije voeten Mieid, en W. F. van de Woestijne. adm - nf-Trateui van de onderneming Ooe 8 Susuruth voorts het parlementslid en v. orzitter v®n de Masjumi voor Wes - J::va Isa An hary en 25 Chinezen. De arrestaties geschiedden in het raam vr.n c!e „veiligheidsactie". Een gelukkige moeder zag van haar negen kinderen zes zoons priester worden. Links boven de nieuwe vicaris-generaal Mgr Johannes Groot werd op 23 Juli 1906 geboren te Hillegom. Na zijn op leiding werd hij op 23-jarige leeftijd, op 14 Juni 1930, priester gewijd. Hij was achtereenvolgens kapelaan te Kromme nie van 9 Augustus 1930 tot 20 Augustus 1932 en bijna 5 jaar kapelaan te Rotter dam. in de parochie van de H. Barbara. Op 3 Juli 1937 werd hij benoemd tot secretaris van de vicaris-generaal en tot rector van het St Veronicagesticht te Haarlem. Op 15 December 1950 volgde zijn aanstelling tot secretanus delegatus ad temveralia. Er zullen in het diocees Haarlem wei nigen zijn, zo schrijft ons een kerkmees ter uit een der grote steden, die de hoge uitverkiezing van mgr J. M. Groot tot vicaris generaal van de Bisschop meer toejuichen dan de kerkbesturen van de armlastige parochies, die dag in dag uit tegen bergen financiële moeilijkheden opzien zonder meestal de weg te vinden om er uit te komen. Secretaris Groot was de man. die jaarlijks deze parochies meestal te vinden natuurlijk in de volks buurten der grote steden voor controle placht te bezoeken. De kerkbesturen za gen dit bezoek wel eens met angst en beyen tegemoet, maar het viel toch tel kens weer mee. Het beven zat 'm meestal in de stand van zaken, het meevallen ge heel en al in de wijze van optreden van secretaris Groot. Hij is een man met een scherpe blik een open oog en vooral met een warm hart. Wanneer de nood waarlijk zo groot was dat er aan uitkomst haast niet te denken scheen, dan trad mgr Groot op ais redder en als vriend. Wee echter het kerkbestuur, dat te ver was gegaan en dat financieel met geheel verantwoorde sprongen had gemaakt. Dan trok zijn mond even scherp samen, zijn blik werd ernstig met een rukje ging 2ijn hoofd omhoog en zijn handen werden gevou- wen op tafel gelegd. Men wist het. dan was het mis. En wie men ook was, oud of jong, doctor, professor of advo caat, er was geen excuus en de repriman de kwam kort, zakelijk en raak. Maar direct daarop kwam ook plotseling de priester-helper-zielzorger te voorschijn. dan wist zijn helder verstand weer raad, zijn warm kloppend hart weer een op lossing. Stelde hij een maatregel voor, welke door economische omstandigheden in de parochie niet uitvoerbaar was (ver hoging van plaatsengelden b.v.) en toonde het kerkbestuur aan, dat dit onmogelijk was, dan kon men rekenen op het stereo type antwoord: „Ja, dat is waar ook, dat wordt wel heel moeilijk. Maar wanneer we het nu eens zus of zó doen?" En dan was dat „zus of zo" meestal een redding- brengende gedachte. Streng in de leer, zacht in de uitvoe ring, immer ontvankelijk voor een geestig antwoord, nooit kwaad om tegenspraak en met een gulle „lach een „steekje onder water" appreciërend, altijd bereid tot hulp en immer wijs en bedachtzaam met zijn adviezen, dat is mgr Groot. Met deze uitverkiezing mogen wij waar schijnlijk de arme parochies meer dan de andere gelukwensen, want wanneer één haar zorgen kent. dan is het wel de nieu we vicaris-generaaf God geve hem een lang leven, onze Bisschop tot hulp en onze armlastige parochies tot zegen. nader aannemelijk gemaakte verklaring overstemd. De voorzitter poogde tever aan, met te zeggen, dat naar zijn mening geefs de rust te herstellen. Vele aanhangers de BritsPerzische onderhandelingen van de regering verlieten de zaal, waar- stellig zouden worden voortgezet. Stokes door het quorum niet meer aanwezig was had immers de utiderhandelingen slechts en de vergadering moest worden ver- opgeschort. De hervatting diende echter daagd. plaats te vinden op basis van de laatste Perzische tegenvoorstellen, die Stokes naar Londen heeft meegenomen. In een brief, welke Mossadeq Harriman Vrijdagavond voor diens vertrek naar Bel grado heeft overhandigd, wordt gezegd, dat „deze voorstellen nauwkeurig onder zocht dienen te Wuiden ëh dat de Perzi sche regering verwacht, het Britse oordeel er over te vernemen", aldus onthulde Fa temi. Volgens hem hielden de voorstellen van de Britse delegatie onvoldoende reke ning met de economische en politieke on afhankelijkheid van Perzië. Bovendien ne geerden zij de tussen landen normale com merciële gebruiken. Vandaar, dat de Per zische regering besloten had de genoemde voorstellen niet te aanvaarden. Het optimisme van Fatemi werd door een deel der Perzische volksvertegenwoor diging, de Madjlis, evenwel kennelijk niet gedeeld. Een bijeenkomst van dit lichaam ging Zondag onder tumult uiteen, nadat afge vaardigden van de oppositie premier Mos sadeq hadden aangevallen wegens het beëindigen van de besprekingen met de Britten. De leider van de oppositie, Djemal Imaml, verklaarde, dat Mossadeq het ver trouwen van het parlement had geschon den door in stryd te handelen met de onlangs aangenomen motie, waarin de volksvertegenwoordiging het beleid der regering goedkeurde en Mossadeq mach tigde de onderhandelingen voort te zet ten. Vier maanden waren verstreken sinds het aannemen van de wet op de nationali satie van de olie-Industrie, maar de pre mier had tot dusver niets gedaan om de op zomerreces zou gaan. Het reces werd in het begin van de maand uitgesteld met het oog op de oliebesprekingen. Men ver wacht, dat de Madjlis zich op de volgende bijeenkomst, welke waarschijnlijk Dinsdag zal worden, gehouden, over deze kwestie zal uitspreken. Inmiddels waren de Zuidperzische olie velden reeds Zondagavond, m plaats van vandaag, zoals eerder was vastgesteld door de Britten verlaten. Deze hadden zich te Abadan verzameld voor hun ver trek naar Engeland. Waarnemers te Teheran verklaarden, dat de Amerikaanse ambassadeur in Tehe ran, Grady, thans wederom de rol van on officieel bemiddelaar op zich zal nemen en dat. zijn pogingen door de Britse ambas sade worden gewaardeerd. De Britten zijn echter van mening, dat geen overeenkomst mogelijk is, zolang Mossadeq aan de mach is. De Amerikanen zouden van mening zijn, dat hetwellicht gemakkelijker zou zijn een regeling met een andere premier te treffen, maar dat een dergelijke over- eenkomst moeilijker door het Perzische Naar men verwachtte had de Madjlis j parlement zou worden aanvaard, indien deze zitting zullen besluiten of men Mossadeq in de oppositie is. wet ten uitvoer te leggen, aldus Imam!. Hy verzocht Mossadeq, die zelf niet aan wezig was, ora spoedig voor de Madjlis te verschijnen teneinde een positieve politiek ten aanzien van de nationalisatie van de olie-industrie uiteen te zetten. Toen vervolgens de afgevaardigde Nas ser Sadri, die eveneens tot de oppositie behoort, het woord nam, werd deze al spoedig door aanhangers van Mossadeq De Missiecongregatie S.V.D. heeft de Amerikaanse negerpriester Clarence J. Howard S.VD., voormalig uitgever van een tijdschrift voor negers in Bay, ver zocht in Nieuw-Guinea een regionaal priesterseminarie te stichten en de leiding daarvan op zich te nemen. Averell Harriman, president Tru man's speciale afgezant, is Zaterdag door maarschalk Tito van Joego-SIavië, die thans met vacantie te Brdo, in Slo- wenië, verblijft, ontvangen. Bij de lunch, die door maarschalk Tito ter ere van Harriman gegeven werd, wa ren ook aanwezig William Rountree, des kundige voor het nabije Oosten van het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken, en Walter Levy, oliedesKundige, die met Harriman uit Teheran waren mee gekomen. Voorts waren aanwezig Edouard Kardelj, de Joegaslavische vice-premiër cn minister van buitenlandse zaken, Alexander Rankowitsj, vice-premier en minister van binnenlandse zaken, Bons Kidritsj, voorzitter van de economische raad, en Joze Vilfan, onderminister van buitenlandse zaken. Na de lunch spraken maarschalk Tito en zijn gasten over zakon van gerneen- schappelijk belang voor hun beide landen. Over wat de beide staatslieden bespraken zeide Averell Harriman Zon dag op een persconferentie te Bied. dat maarschalk Tito en hij het er over eens waren, dat het zekerste middel om een oorlog te vermijden gelegen is in het versterken van de strijdkrachten van beide landen. De militaire en economi sche hulp van de V. S. en andere Wes telijke mogendheden aan Joego-Slavie was daarbij ter tafel gebracht. „Wij spraken natuurlijk ook over het Kremlin en wisselden °"z%™en!"faC" °^fH Stalin uit", zo vervolgde Harriman. Hij was getroffen door het feit, dat Tito en hij dezelfde meningen waren aanzien van de Russische bedoelingen en '"Harriman sprak voorts met bewonde ring over Tito's „realistisch begrip voor de Joegoslavische problemen, zijn vastbe radenheid en vertrouwen" Harriman reisde Zondagmiddag via Triest en Parijs naar Londen, waar hu gisteravond arriveerde en verwelkomd werd door minister Stokes en de Ameri kaanse ambassadeur Holmes en waar hij onmiddellijk uiting gaf aan zijn vertrou wen, dat inzake het oliegeschil een rege ling te vinden is. (l an onze correspondenten) Vier kinderen zijn tijdens dit weekend omgekomen door ongevallen, dié hen tijdens spelen overvielen. Twee jongens raakten onder het zand bedolven in een Zuidlimburgse groeve en twee anderen werden door de zee meegesleurd- Wie geeft het meesteDe vrouwelijke oppasser van de Chessington-dieren- tuin biedt de 20 jaar oude Indische olifant Margaret aan, die het veld moet ruimen voor de jongere generatie. Margaret kan circus kunstjes doen, terwijl ze éen heel lief karakter heeft. Ze eet voor ongeveer 1 per dag op. De eed. welke vier I1»»] rS, IS onbewaakt ^genbhk^toen i De instorting, welke zich Zaterdagmid dag omstreeks vier uur onder de gemeente Schaesberg heeft voorgedaan in een langs de spoorlijn Schaesberg—Eijgelshoven ge- legen zandgroeve van de Ned. Spoorwe gen, heeft het leven gebost aan twee jon gens uit Rotterdam, de 11-jarige Gerard cn de 13-jarige Jan Huisman. De jongens logeerden met bun moeder bij familie in Nieuwenhagen nabij Schaesberg. Zaterdag middag waren zij met andere kinderen gaan spelen in bedoelde zandgroeve, waar in toen niet werd gewerkt. Door onbekende oorzaak is die middag f een gedeelte van de 15 a 20 meter hoge b "hoppen op 12 Maart jegens de com-j te geven in een animistische regering van hun - 1 ïsnH CT"Ae gf'Cn rpjferingsbewakers, die hem dag een'grote massa zand bedolven raakten. Ia,?dJ°^niLe £5 vnor ^lin persoonlijke beschèr- Het duurde anderhalf uur. voordat men hebben "afgelegd, is'vals geweest en afge-len nacht „voor zijn persoonlijke'escher- dwongen Ik kan mij alleen vagelijk her-ming zijn toegevoegd een ogenblik de inneren". zo heeft een der bisschoppen kamer hadden verlaten. doen weten, „dat ik een of andere eed heb j De aflegging van de eedl van.trouw door afgelegd. Zeker weet ik, dat ik naar een vier Tsjechische bisschoppen heeft in het plaats ben geleid, die ik nog wel zou kun- o11"" nen beschrijven. Daar vertoefden ook alle anderen, maar zij verkeerden net als ik in staat van een soort delirium. Geleidelijk zo besloot de bisschop begint mijn ge heugen nu weer terug te keren." De bisschop, wiens naam om voor de hand liggende redenen niet genoemd kan voorjaar veel opzien gebaard. Niet alleen de gehele wereld stond erover versteld, ook het Vaticaan begreep mets van deze plotselinge verandering. De bisschoppen immers stonden allen bekend als trouwe zonen van de H. Kerk, met uitzondering van de door de regering.aangestelde vlc3- ris-capitularissen van Praag. met behulp van een dragline, welke in de groeve wordt gebruikt, het eerste kind, de 11-jarige Gerard, had uitgegraven. Zijn broertje werd eerst tegen 8 uur s avonds gevonden. Hun stoffelijke resten werden naar het ziekenhuis te Heerlen overge bracht. Een derde kind werd bij de Instorting gedeeltelijk inel zand bedolven. Het bleef echter met het hoofd daarboven uitsteken, zodat het geen letsel opliep. Tijdens de Zaterdagmiddag gehouden vierde „Ronde van Coevorden" is een ern stig ongeluk gebeurd, waarvan de jeug dige wielrenner H. P. uit Muntendam het slachtoffer is geworden. P., die ln de nieu welingen-klasse meereed, kwam in een bocht zo ongelukkig ten. vaj, dat hij hevig bloedend aan zijn hoofd moest worden op genomen. Het slachtoffer werd in ernstige toestand naar het ziekenhuis vervoerd, waar bleek, dat hij een schedelbasisfrac- tuur had opgelopen. Op de hoek van de Nicolaas Beetsstraat en de Kinkerstraat te Amsterdam is Za terdagmorgen een 63-jarige wielrijdster m botsing gekomen met een paard en wagen van Van Gend en Loos. De vrouw bekwam ernstige verwondingen en is op weg naar het ziekenhuis aan de gevolgen overleden. Zaterdagmiddag omstreeks vier uur was een 14-jarig meisje uit de Zandhofsestraat te Utrecht met de twee zoons van de fa milie uit Lisse, bij wie zij logeerde, bij het radiostation te Noordwiikerhout in zee aan hét spelen met een bal. Bij een po ging de wat ver in zee gegooide bal te pakken, raakte het meisje, dat de zwem kunst niet machtig was, in diep water en werd door de stroom in zee getrokken. De 18-jarige zoon van de familie zwom haar direct achterna. De 43-jarige J. B., een tedhmsch ambte naar aan de rijksuniversiteit te Utrecht, die juist met zijn dochtertje en een auto band aan het spelevaren was, ging hen .- met de band achterna om zo nodig assis- do°r immigranten werden woelende, gravende massa vormend, die m we.haast eenzelfde rhythme het afge stranddeel omploegt, vaneenscheuxt uitholt en ondermijnt, zo, daf een heei ■leger moJen het him niet zou verbete ren. -+ minimum van tijd is het strand vol kuilen en geulen. En er staat een herrie van schreeuwende mensen °-?r terrein, w-aar de R. K. Fanfare Uit Egmond aan den Hoef nauwelijks bovenuit kam komen. Kreten van kind-er- ■ijke vreugde stijgen hier en daar op, als men eer. van de honderd bussen heeft gevonden, welke een bonnetje bevat waarop een fraaie prijs kan worden be- tnaehusrd. Fopkisl Teleurstelling is er in die kreten te onderkennen, als men een fopkist vindt, die de St. Vincentiusvereniging Alk maar, welke dit schatgraversfestijn or ganiseerde, om de kas te spekken, ook onder het zand heeft gestopt. Er zijn kinderen van nauwelijks twee jaar, die met hun kleine grabbelhandjes bitter weinig kunnen uitrichten. Dan zijn er. die van het hele geval maar een gein tje maken, maar er zijn ©ok, die hard en serieus werken, en, óf alleen óf en bloc, het terrein systematisch en centimeter voor centimeter afgraven, met de vaste wil, de schat aan de klef- fige grond te ontfutselen. Geen stukje zand, dat niet met grage, kromme vin gers wordt uitgekamd. Ne een uur ls de kist nog steeds niet gevonden. De moericlozen geven het na een uur of anderhalf op en kijken mee warig rond Anderen vliegen van het ene stukje waar ze nauwelijks twintig cen timeter gegraven hebben, naar het an dere. daar hun geluk beproevend. Soms wordt ei iets gevonden, maar telkens loopt het op een teleurstelling uit. Een fopkist. een verrotte .plank, misschien een busje, dat ail niet zóveel indruk meer maakt, maar niet de geheimzinnige, met goud geornamenteerde kist.... Als het tien over half vier is geworden, gebeurt het. Twee jongens uit Eginond aan Zee echte luttertjes natuurlijk, de 13-jarige Joop Zwart en de 15-jarige Jo han Zwart, geen broertjes maar vriend jes, graven rustig op een plekje, ergens in het midden van het terrein, door en stuiten plotseling op de langgezochte kirt Hun vreugde schallen z|| uit over het terrein, de ganse mensenmenig te stroomt op hen toe. zij zijn de helden van de dag geworden, die door honderden pareti ogen van ton tot teen worden be keken, door persfotografen worden ge- V>ekt er. door journalisten ondervraagd. T»e muziek komt erbij als twee triomnhe- rende veldheren worden ze meegevoerd on de schouders, terwijl ze als krygs- strophee de kist meevoeren. Dan keert de rust weer terug; 't schat graversfestijn. typisch Amerikaans want dit was de eerste maal in Europa, mag men wel zeggen, dat 'n dergelijk ge- beurer werd georganiseerd is afgelo pen. En de St. Vincentiusvereniging van Alkmaar is best tevreden; er waren der tienhonderd deelnemers en veel kijkers Volgend jaar hoopt men dit nog eens te kunnen overdoen. Door het Franse ministerie van open- bare werken is Zaterdagochtend naar aan leiding van het spoorwegongeval op de lijn FrankfortParijs in een communiqué verklriard, dat het aantal doden 21 en het aantai geivonden 35 bedraagt. Voorts wordt gezegd, dat het ongeval te wijten schijnt aan de slechte werking van de kabel van een signaal en dat alle sabo tage uitgesloten schijnt. In het verslag van de ambtenaar van openoare werken, die ter plaatse een on derzoek heeft ingesteld, wordt gezegd, dat het waarschuwingssignaal, 1200 m. voor de semafoor. niet gewerkt heeft en dat de machinist ingevolge de dikke mist, niet heeft kunnen zien of de baan vrij was. „Voor emigranten naar Australië heb ik slechts een goede raad: neem geen huis mee als je niet weet in welk deel van het land je terecht zult komen. En als je het wel weet, zorg er dan voor, dat zo'n aan c'le gestelde eisen voldoet". Aldus de heer G. F. Haspels, een der leden van een commissie van het Bouw centrum te Rotterdam, die een uitvoerig onderzoek naar Australische bouwvoor schriften instelde. De heer Haspels kwam Zondagavond op Schiphol aan. Hij zag in Australië veel ellende met op de band te krijgen. Met het meisje de terugtocht aanvaardend, miste hij de eer ste „redder". Het bleek, dat deze bewuste loos in het water dreef. Hij wist ook deze mee naar de wal te brengen, nadat hij voor het laatste gedeelte hulp van de heer K. uit Den Haag had gekregen. De'beide drenkelingen waren gered verleend. Dergelijke mensen raken hope loos in de knoop. „Vepgeet niet", aldus de heer Haspels, „dat bij wijze van spreken iedere streek in Australië een ander klimaat heeft en dat je tenslotte geen Spaans huis in Zweden ktint plaatsen, Iedere stad of streek van het Australische gemenebest heeft haar eigen voorschriften en daaraan moet men zich houden". Hoewel men alle mogelijke gegevens verzameld heeft, was de vestiging van emigranten, die zelf hun huis meenemen, niet het voornaamste punt van het onder zoek van de commissie, die onder leiding van de heer J. de Geus werkte. Deze studiereis van het Bouwcentrum werd bekostigd door het rijk, de Iierstelbank en door 35 aannemers, die plannen heb ben om het Australische woningtekort te gaan helpen oplossen. Ook voor fabrieks- bouw interesseert men zich. Voor fa- brieksinstallaties heeft de Nederlandse industrie kansen, zo vertelde de heer Haspels. „Wanneer in bouwkundig opzicht de aannemers onze raadgevingen, die op veelomvattende studie gebaseerd zijn, strikt volgen", aldus de heer Haspels, „dan bestaan grote toekomstmogelijkheden voor Nederlandse bouwers in Australië. Er is enorm veel te doen, maar het mo«6 goed 'gedaan worden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1951 | | pagina 1