Zuiderkruis met emigranten
naar Nieuw-Zeeland
van de negen en een
van de dertien
Een
MONSEIGNEUR J. M. GROOT
Strijd om de olie duurt voort
De oppositie tegen
roert zich
Mossacleq
EED VAN TROUW IN STAAT
VAN DELIRIUM
Harriman lunchte bij Tito
Zand en zee eisten 4 kinderlevens
Kansen voor Nederl. bouwers
in Australië
TWEE JUTTERTJES VONDEN
„VINCENTIUSSCHAT"
Regering en nieuwe
vicaris hebben het
moeilijk met de balans
Ter handhaving
van orde en tucht
Maandag 27 Augustus 1951
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
99
Bemoedigende woorden bij afscheid
Graaf festijn aan Egmonds strand
Vicaris-Generaal van Haarlem/s Bisschop
Mcidjlis-zitting eindigt niet tumult
Veiliglieidsactie in
West-Java
Visitator en vriend van
arme kerken
Geheime boodschap uit Praag in
Beiden dezelfde mening over Russische
bedoelingen en tactiek
Negerpriester prefect
van S. V. D.-seminarie
Groeve stortte in te Schaesberg: twee
Rotterdammertje8 gedood
Rome aangekomen
De spoorwegramp bij
Metz
Er is enorm veel te doen
WEERBERICHT
j
Gen.-Maj. Scholten hoofdleider
A mbonezenkampen?
Een van de dertien
Drie Nederlanders en Mas ju mi-
leider gearresteerd
Mossadeq schenkt ons
vertrouwen
Grady weer als bemiddelaar?
Derde kind gered
Twee kinderen verdronken
Omstreeks hetzelfde tijdstip zün op
liet strand buiten het badbedrijf bij
Terlieide, gemeente Monster, twee kin
deren, B. W. uit Ermelo en W. 1'. uit
Naaldwijk, beiden zeven jaar oud,
waarschynlük door het trekken van de
zee, in diep water terecht gekomen en
verdronken. Nadat de kinderen uit het
water waren gehaald, is nog al het mo
gelijke gedaan om de levensgeesten
weer op te wekken, helaas zonder resul
taat.
Ongeval bij „Ronde van
Coevorden"
Wielrijdster gedood in
Amsterdam
Met behulp van autoband
gered
Gevonden
Kabeldefect de oorzaak
„NEEM GEEN HUIS MEE!"
Strikt houden aau bepalingen!
De weerverwaehting geldig tot Dinsdagavond
luidt:
Aanvankelijk wisselende bewolking met van
avond nog enkele buien. Morgen later op de dag
weer toenemende bewolking met een kans op
regen. Matige tot vrij krachtige Zuidwestelijke
wind. Iets hogere temperaturen.
Dinsdag' 28 Augustus: Zon op 5.43 uur, onder
19.39 uur. Maan op 0.33 uur, onder 18.23 uur.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Hoog boven op bet topdek van het lang
zaam uit de Amsterdamse haven wegglij
dende s.s. „Zuiderkruis" staande wierpen
honderden jonge Nederlandse mannen en
vrouwen Zondagavond om kwart voor zes
hun laatste blikken over het IJ, over de
kaden, over het centraal station, en over
Amsterdam. Langs de oevers van het IJ,
op de bruggen bij het station, op de lan
dingssteigers van de Prins Hendrikkade,
op de IJ-ponten en tenslotte op speciaal
gecharterde kleine rondvaartbootjes, die
byzonder nietig schenen terwijl zij naast
en achter de „Zuiderkruis" in het IJ dar
telden, gingen honderden armen met zak
doeken omhoog tot afscheidsgroet. Met 831
emigranten aan boord voer de „Zuider
kruis" van de Maatschappij Nederland het
IJ uit, het Noordzeekanaal op, om over
de Oceaan en door het Panamakanaal
Nieuw-Zeeland tc bereiken, het nieuwe
vaderland voor de passagiers. Dit is de
eerste een maand durende tocht van een
schip vol met Nleuw-Zeeland-immigran-
ten. Tot dusverre gingen de bescheiden
aantallen landverhuizers (1948: 95, 1949:
101, 1950: 503 en dit jaar verwacht men
bijna 3000) naar Nieuw-Zeeland steeds via
Australië.
„U zult uw eigen vaderland nimmer ver
geten; u zult er altijd trots op zijn, maar
Ik hoop, dat u ook trots zult zijn op uw
nieuwe vaderland en ik ben er zeker van,
dat Nieuw-Zeeland trots op u zal zijn", zo
sprak een uur voor het vertrek de speciaal
uit Londen per vliegtuig overgekomen
Hoge Commissaris van Nieuw-Zeeland in
.Engeland, de heer W. J. Gordan, die zelf
47 jaar geleden als Engelsman een der
eerste emigranten naar Nieuw-Zeeland
ws. Omringd door diverse autoriteiten,
o.a. de staatssecretaris van Sociale Zaken,
mr dr A. van Rlii.in, die ook een korte toe
spraak hield, alsmede door een groot deel
van de nog wat onwennig aan boord rond
dolende emigranten, sprak hij blootshoofd
op het sportdek van het schip voor een
microfoon.
„Als ik u allen zo zien staan", zo zei
mr Gordan, „dan realiseer ik me hoe ge
lukkig Nieuw-Zeeland zich mag prijzen,
dat u zich daar gaat vestigen. U ziet er
allen naar lichaam en geest zo tintelend
gezond uit. Het kan niet anders of het
zal u in uw toekomstland. goed gaan.
God acgene u allen. Vaart wel en komt
over een paar jaar hier terug om moe
der weer eens een zoen te geven".
Mr Gordan sprak tot slot de hoop uit,
dat de groep Nederlanders zich gedurende
de lange reis spoedig als een grote familie
zou gevoelen en zinspeelde zelfs ópont-
Naar vernomen wordt ls binnenkort de
benoeming te verwachten van de gepen-
sionneerde generaal-majoor P. Scholten
van het voormalige K.N.I.L. tot hoofdlei
der "an de Ambonezenkampen. Generaal-
majoor Scholten zal in het hijzonder
worden belast met het handhaven van
orde en tucht in deze kampen. Hy zal
komen te staan onder de minister van
Uniezaken en Overzeese Rijksdelen. Bij
de vervulling van zijn taak zal hy nauw
samenwerken met de vertegenwoordi
gers van andere ministeries, welke be
moeienis hebben met de Ambonezen.
Generaal-majoor Scholten is geboren ln
1891. Hij werd tot tweede luitenant be-
noemo in 1913- In 1940 werd hij luitenant-
kolonel der infanterie van het K.N.I.L.
Na de capitulatie van Japan trad hij op
a's territoriaal bevelhebber op Sumatra.
I meent enig idee te hebben van de streek.
I waar hij naar toe gaat.
Maria Lowenthai uit Ulft, een 26-jarige
steno-typiste, is een van de meisjes, voor
wie de reis betaald wordt. „Ik werkte op
een technisch bureau in Den Haag", zo
vertelt ze, „maar ik wilde liicr weg. Ik
heb er met mijn verloofde over gesproken.
Nu reizen we samen naar een nieuw va
derland. Hij is timmerman, Tonnie Fels
moetingen, die later tot een huwelijk zul- ',ee' ^y, net zo oud als ik. In Nieuw-Zee-
len leiden. 11 1,1 de huishouding, hetzij in
IJ Jtt een betel, hetzij in een ziekenhuis. In
II ei] l ls uriBenuwu particuliere huizen worden we niet opge-
Minstens de helft van de emigranten is "ome>>- Mijn verloofde zal gaan timiheren
n.l. ongehuwd. Zo is er bijv. een groep iso,>l... House Building Trade. Of ik veel
van 259 mannen en vrouwen, voor wie de i ;am,lle «eb achtergelaten? Schrik met: 12
reiskosten gedragen worden door de Ne- I [,,ocls en zusjes, maar vader en moeder
derlandse en Nieuw-Zeelandse regeringen. mpn ons later na, hopen we'
f I au onze correspondent
EGMOXD AAN ZEE, Zondagmiddag.
Eerst is hel stil oj< het strand van Egniond aan Zee. Vredig en nog door
geen voet betreden, ligt de geheimzinnige reep zand. 120 nieter lang.
40 metei breed, afgezet met palen en touwen, waaraan rode en witte
i doeken in de wind hangen te klapperen. Bijna 30 centimeter onder hei
jgele zand zit de schatkist van de Alkmaarse Sint Vincentinsvereniging,
jeen polis bevattende die in sierlijke paarse letters, de vinder de uitbetaling
van honderd gulden belooft.
Voor deze groep ligt straks een betrekking
te wachten. Alles is van te voren door
The New Zealand Government Migration
Office te Den Haag geregeld, echter slechts
met de uitdrukkelijke voorwaarde, dat de
Voor de gehuwden of ook wel ongehuw
de particulieren, die de reis zelf konden
betalen en op eigen risico wilden emigre
ren, is minder gedaan. Zij mogen wat
meer geld meenemen, maar moeten wel
Schatgraven op Egmonds strand. De gelukkige vinders, de 13-jarige Joop
Zicart. en de 15-jarige Johan Zivart (geen broertjes, wel vriendjes) maken
met de kist een triomftocht op de schouders der omstanders.
Dan wordt de atmosfeer onrustiger.
Trappelend van ongeduld staan 1300 per-
;:-onen. onder wie veel kinderen, elkander
te verdringen voor de nauwe opening
!cer omheining, even later stormen zij er
i als wilde paarden binnen om liet plaatsje
te veroveren, waar zij de schat gedacht
hébben. Als de klok precies twee uur
wijst, heft burgemeester G. Niele een
vervaarlijke revolver omhoog, een schot
klinkt en op hetzelfde moment storten
1300 mensen ter aarde, een wielende,
emigrantt'e) ongehuwd is, niet jonger is een adres hebben, waar zij kunnen wor
den 18 en niet ouder dan 35. j ondergebracht. Popko en Okko van
Jan Annegarn uit Den Haag. een der Velde uit Sneek. twee broers van 26
en 24 jaar, behoren tot hen. „Wat het wor-
22-jarige voormalige klerk op de admi
nistratie der rijkswerkplaats vakontwik
keling, is er een van. „Ik zie er hier geen
gat meer in", meende hij. „Bovendien te
bekrompen. Ik ga 't daar als ongeschoolde
arbeider in de zuivelindustrie proberen".
Van zijn acht broers en zusters en van zijn
ouders heeft hij in Den Haag afscheid ge
nomen. Juist als verreweg de meeste
andere „vrije jongens" heeft hij bij de
Landmacht in Indonesië gediend, zodat hij
den zal, weten we niet", zegt Popko.
maar ik weet wel zeker, dat ik er over 20
jaar geen berouw van zal hebben. Hier
hebben wij geen perspectief meer". Beiden
kennen de tropen, omdat zij in Indonesië
gediend hebben. „Onze verloofden komen
ons in December na", vertellen ze nog.
„We hebben ze net snikkend in de auto
óp de kade achtergelaten. Over twee jaar
laten we moeder ook komen".
Naar wij vernemen heeft Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers als opvolger van
de onlangs overleden vicaris generaal van de Bisschop, Mgr. Ammerlaan,
in deze functie benoemd de Zeereerw. heer J. M. Groot, tot dan toe secre
taris van liet bisdom.
„De Perzische regering bestudeert plan
nen om de olie-raffinaderij te Abadan te
heropenen zo deelde Hoessein Fatemi, de
persoonlijke medewerker van premier
Mossadecq, Zaterdag aan de pers mede.
„Wij geloven, dat wij zelf ruwe olie kun
nen produceren en wellicht een kleine
hoeveelheid ervan voor de Perzische be
hoeften kunnen raffineren".
Fatemi vulde deze optimistische en niet
V'ij-dagnacht zijn in West-Java onge
veer 40 personen gcarresteerdonderwie
de Nederlanders Koops, <be «mwettig
het bèzi. van wapens z«n, jhr F.
Alewijn, administrateur va" y ,prflas
ming Ra dj amandala, die echter Zaterdag-
"rMend weer op vrije voeten
Mieid, en W. F. van de Woestijne. adm -
nf-Trateui van de onderneming Ooe 8
Susuruth voorts het parlementslid en
v. orzitter v®n de Masjumi voor Wes -
J::va Isa An hary en 25 Chinezen.
De arrestaties geschiedden in het raam
vr.n c!e „veiligheidsactie".
Een gelukkige moeder zag van haar negen kinderen zes zoons priester
worden. Links boven de nieuwe vicaris-generaal
Mgr Johannes Groot werd op 23 Juli
1906 geboren te Hillegom. Na zijn op
leiding werd hij op 23-jarige leeftijd,
op 14 Juni 1930, priester gewijd. Hij was
achtereenvolgens kapelaan te Kromme
nie van 9 Augustus 1930 tot 20 Augustus
1932 en bijna 5 jaar kapelaan te Rotter
dam. in de parochie van de H. Barbara.
Op 3 Juli 1937 werd hij benoemd tot
secretaris van de vicaris-generaal en tot
rector van het St Veronicagesticht te
Haarlem. Op 15 December 1950 volgde
zijn aanstelling tot secretanus delegatus
ad temveralia.
Er zullen in het diocees Haarlem wei
nigen zijn, zo schrijft ons een kerkmees
ter uit een der grote steden, die de hoge
uitverkiezing van mgr J. M. Groot tot
vicaris generaal van de Bisschop meer
toejuichen dan de kerkbesturen van de
armlastige parochies, die dag in dag uit
tegen bergen financiële moeilijkheden
opzien zonder meestal de weg te vinden
om er uit te komen. Secretaris Groot was
de man. die jaarlijks deze parochies
meestal te vinden natuurlijk in de volks
buurten der grote steden voor controle
placht te bezoeken. De kerkbesturen za
gen dit bezoek wel eens met angst en
beyen tegemoet, maar het viel toch tel
kens weer mee. Het beven zat 'm meestal
in de stand van zaken, het meevallen ge
heel en al in de wijze van optreden van
secretaris Groot.
Hij is een man met een scherpe blik
een open oog en vooral met een warm
hart. Wanneer de nood waarlijk zo groot
was dat er aan uitkomst haast niet te
denken scheen, dan trad mgr Groot op
ais redder en als vriend. Wee echter het
kerkbestuur, dat te ver was gegaan en
dat financieel met geheel verantwoorde
sprongen had gemaakt. Dan trok zijn
mond even scherp samen, zijn blik werd
ernstig met een rukje ging 2ijn hoofd
omhoog en zijn handen werden gevou-
wen op tafel gelegd. Men wist het.
dan was het mis. En wie men ook was,
oud of jong, doctor, professor of advo
caat, er was geen excuus en de repriman
de kwam kort, zakelijk en raak. Maar
direct daarop kwam ook plotseling de
priester-helper-zielzorger te voorschijn.
dan wist zijn helder verstand weer raad,
zijn warm kloppend hart weer een op
lossing. Stelde hij een maatregel voor,
welke door economische omstandigheden
in de parochie niet uitvoerbaar was (ver
hoging van plaatsengelden b.v.) en toonde
het kerkbestuur aan, dat dit onmogelijk
was, dan kon men rekenen op het stereo
type antwoord: „Ja, dat is waar ook, dat
wordt wel heel moeilijk. Maar wanneer
we het nu eens zus of zó doen?" En dan
was dat „zus of zo" meestal een redding-
brengende gedachte.
Streng in de leer, zacht in de uitvoe
ring, immer ontvankelijk voor een geestig
antwoord, nooit kwaad om tegenspraak en
met een gulle „lach een „steekje onder
water" appreciërend, altijd bereid tot
hulp en immer wijs en bedachtzaam met
zijn adviezen, dat is mgr Groot.
Met deze uitverkiezing mogen wij waar
schijnlijk de arme parochies meer dan de
andere gelukwensen, want wanneer één
haar zorgen kent. dan is het wel de nieu
we vicaris-generaaf God geve hem een
lang leven, onze Bisschop tot hulp en
onze armlastige parochies tot zegen.
nader aannemelijk gemaakte verklaring overstemd. De voorzitter poogde tever
aan, met te zeggen, dat naar zijn mening geefs de rust te herstellen. Vele aanhangers
de BritsPerzische onderhandelingen van de regering verlieten de zaal, waar-
stellig zouden worden voortgezet. Stokes door het quorum niet meer aanwezig was
had immers de utiderhandelingen slechts en de vergadering moest worden ver-
opgeschort. De hervatting diende echter daagd.
plaats te vinden op basis van de laatste
Perzische tegenvoorstellen, die Stokes naar
Londen heeft meegenomen.
In een brief, welke Mossadeq Harriman
Vrijdagavond voor diens vertrek naar Bel
grado heeft overhandigd, wordt gezegd,
dat „deze voorstellen nauwkeurig onder
zocht dienen te Wuiden ëh dat de Perzi
sche regering verwacht, het Britse oordeel
er over te vernemen", aldus onthulde Fa
temi. Volgens hem hielden de voorstellen
van de Britse delegatie onvoldoende reke
ning met de economische en politieke on
afhankelijkheid van Perzië. Bovendien ne
geerden zij de tussen landen normale com
merciële gebruiken. Vandaar, dat de Per
zische regering besloten had de genoemde
voorstellen niet te aanvaarden.
Het optimisme van Fatemi werd door
een deel der Perzische volksvertegenwoor
diging, de Madjlis, evenwel kennelijk niet
gedeeld.
Een bijeenkomst van dit lichaam ging
Zondag onder tumult uiteen, nadat afge
vaardigden van de oppositie premier Mos
sadeq hadden aangevallen wegens het
beëindigen van de besprekingen met de
Britten.
De leider van de oppositie, Djemal
Imaml, verklaarde, dat Mossadeq het ver
trouwen van het parlement had geschon
den door in stryd te handelen met de
onlangs aangenomen motie, waarin de
volksvertegenwoordiging het beleid der
regering goedkeurde en Mossadeq mach
tigde de onderhandelingen voort te zet
ten. Vier maanden waren verstreken sinds
het aannemen van de wet op de nationali
satie van de olie-Industrie, maar de pre
mier had tot dusver niets gedaan om de
op zomerreces zou gaan. Het reces werd
in het begin van de maand uitgesteld met
het oog op de oliebesprekingen. Men ver
wacht, dat de Madjlis zich op de volgende
bijeenkomst, welke waarschijnlijk Dinsdag
zal worden, gehouden, over deze kwestie
zal uitspreken.
Inmiddels waren de Zuidperzische olie
velden reeds Zondagavond, m plaats van
vandaag, zoals eerder was vastgesteld
door de Britten verlaten. Deze hadden
zich te Abadan verzameld voor hun ver
trek naar Engeland.
Waarnemers te Teheran verklaarden,
dat de Amerikaanse ambassadeur in Tehe
ran, Grady, thans wederom de rol van on
officieel bemiddelaar op zich zal nemen en
dat. zijn pogingen door de Britse ambas
sade worden gewaardeerd. De Britten zijn
echter van mening, dat geen overeenkomst
mogelijk is, zolang Mossadeq aan de mach
is. De Amerikanen zouden van mening
zijn, dat hetwellicht gemakkelijker zou
zijn een regeling met een andere premier
te treffen, maar dat een dergelijke over-
eenkomst moeilijker door het Perzische
Naar men verwachtte had de Madjlis j parlement zou worden aanvaard, indien
deze zitting zullen besluiten of men Mossadeq in de oppositie is.
wet ten uitvoer te leggen, aldus Imam!.
Hy verzocht Mossadeq, die zelf niet aan
wezig was, ora spoedig voor de Madjlis te
verschijnen teneinde een positieve politiek
ten aanzien van de nationalisatie van de
olie-industrie uiteen te zetten.
Toen vervolgens de afgevaardigde Nas
ser Sadri, die eveneens tot de oppositie
behoort, het woord nam, werd deze al
spoedig door aanhangers van Mossadeq
De Missiecongregatie S.V.D. heeft de
Amerikaanse negerpriester Clarence J.
Howard S.VD., voormalig uitgever van
een tijdschrift voor negers in Bay, ver
zocht in Nieuw-Guinea een regionaal
priesterseminarie te stichten en de leiding
daarvan op zich te nemen.
Averell Harriman, president Tru
man's speciale afgezant, is Zaterdag
door maarschalk Tito van Joego-SIavië,
die thans met vacantie te Brdo, in Slo-
wenië, verblijft, ontvangen.
Bij de lunch, die door maarschalk Tito
ter ere van Harriman gegeven werd, wa
ren ook aanwezig William Rountree, des
kundige voor het nabije Oosten van het
Amerikaanse ministerie van buitenlandse
zaken, en Walter Levy, oliedesKundige,
die met Harriman uit Teheran waren mee
gekomen. Voorts waren aanwezig Edouard
Kardelj, de Joegaslavische vice-premiër
cn minister van buitenlandse zaken,
Alexander Rankowitsj, vice-premier en
minister van binnenlandse zaken, Bons
Kidritsj, voorzitter van de economische
raad, en Joze Vilfan, onderminister van
buitenlandse zaken.
Na de lunch spraken maarschalk Tito
en zijn gasten over zakon van gerneen-
schappelijk belang voor hun beide
landen. Over wat de beide staatslieden
bespraken zeide Averell Harriman Zon
dag op een persconferentie te Bied. dat
maarschalk Tito en hij het er over eens
waren, dat het zekerste middel om een
oorlog te vermijden gelegen is in het
versterken van de strijdkrachten van
beide landen. De militaire en economi
sche hulp van de V. S. en andere Wes
telijke mogendheden aan Joego-Slavie
was daarbij ter tafel gebracht.
„Wij spraken natuurlijk ook over het
Kremlin en wisselden °"z%™en!"faC" °^fH
Stalin uit", zo vervolgde Harriman. Hij
was getroffen door het feit, dat Tito en hij
dezelfde meningen waren
aanzien van de Russische bedoelingen en
'"Harriman sprak voorts met bewonde
ring over Tito's „realistisch begrip voor
de Joegoslavische problemen, zijn vastbe
radenheid en vertrouwen"
Harriman reisde Zondagmiddag via
Triest en Parijs naar Londen, waar hu
gisteravond arriveerde en verwelkomd
werd door minister Stokes en de Ameri
kaanse ambassadeur Holmes en waar hij
onmiddellijk uiting gaf aan zijn vertrou
wen, dat inzake het oliegeschil een rege
ling te vinden is.
(l an onze correspondenten)
Vier kinderen zijn tijdens dit weekend omgekomen door ongevallen,
dié hen tijdens spelen overvielen. Twee jongens raakten onder het zand
bedolven in een Zuidlimburgse groeve en twee anderen werden door
de zee meegesleurd-
Wie geeft het meesteDe vrouwelijke
oppasser van de Chessington-dieren-
tuin biedt de 20 jaar oude Indische
olifant Margaret aan, die het veld
moet ruimen voor de jongere
generatie. Margaret kan circus
kunstjes doen, terwijl ze éen heel lief
karakter heeft. Ze eet voor ongeveer
1 per dag op.
De eed. welke vier
I1»»] rS, IS onbewaakt ^genbhk^toen i
De instorting, welke zich Zaterdagmid
dag omstreeks vier uur onder de gemeente
Schaesberg heeft voorgedaan in een langs
de spoorlijn Schaesberg—Eijgelshoven ge-
legen zandgroeve van de Ned. Spoorwe
gen, heeft het leven gebost aan twee jon
gens uit Rotterdam, de 11-jarige Gerard
cn de 13-jarige Jan Huisman. De jongens
logeerden met bun moeder bij familie in
Nieuwenhagen nabij Schaesberg. Zaterdag
middag waren zij met andere kinderen
gaan spelen in bedoelde zandgroeve, waar
in toen niet werd gewerkt.
Door onbekende oorzaak is die middag
f een gedeelte van de 15 a 20 meter hoge
b "hoppen op 12 Maart jegens de com-j te geven in een
animistische regering van hun - 1
ïsnH CT"Ae gf'Cn rpjferingsbewakers, die hem dag een'grote massa zand bedolven raakten.
Ia,?dJ°^niLe £5 vnor ^lin persoonlijke beschèr- Het duurde anderhalf uur. voordat men
hebben "afgelegd, is'vals geweest en afge-len nacht „voor zijn persoonlijke'escher-
dwongen Ik kan mij alleen vagelijk her-ming zijn toegevoegd een ogenblik de
inneren". zo heeft een der bisschoppen kamer hadden verlaten.
doen weten, „dat ik een of andere eed heb j De aflegging van de eedl van.trouw door
afgelegd. Zeker weet ik, dat ik naar een vier Tsjechische bisschoppen heeft in het
plaats ben geleid, die ik nog wel zou kun- o11""
nen beschrijven. Daar vertoefden ook alle
anderen, maar zij verkeerden net als ik in
staat van een soort delirium. Geleidelijk
zo besloot de bisschop begint mijn ge
heugen nu weer terug te keren."
De bisschop, wiens naam om voor de
hand liggende redenen niet genoemd kan
voorjaar veel opzien gebaard. Niet alleen
de gehele wereld stond erover versteld,
ook het Vaticaan begreep mets van deze
plotselinge verandering. De bisschoppen
immers stonden allen bekend als trouwe
zonen van de H. Kerk, met uitzondering
van de door de regering.aangestelde vlc3-
ris-capitularissen van Praag.
met behulp van een dragline, welke in de
groeve wordt gebruikt, het eerste kind, de
11-jarige Gerard, had uitgegraven. Zijn
broertje werd eerst tegen 8 uur s avonds
gevonden. Hun stoffelijke resten werden
naar het ziekenhuis te Heerlen overge
bracht.
Een derde kind werd bij de Instorting
gedeeltelijk inel zand bedolven. Het bleef
echter met het hoofd daarboven uitsteken,
zodat het geen letsel opliep.
Tijdens de Zaterdagmiddag gehouden
vierde „Ronde van Coevorden" is een ern
stig ongeluk gebeurd, waarvan de jeug
dige wielrenner H. P. uit Muntendam het
slachtoffer is geworden. P., die ln de nieu
welingen-klasse meereed, kwam in een
bocht zo ongelukkig ten. vaj, dat hij hevig
bloedend aan zijn hoofd moest worden op
genomen. Het slachtoffer werd in ernstige
toestand naar het ziekenhuis vervoerd,
waar bleek, dat hij een schedelbasisfrac-
tuur had opgelopen.
Op de hoek van de Nicolaas Beetsstraat
en de Kinkerstraat te Amsterdam is Za
terdagmorgen een 63-jarige wielrijdster m
botsing gekomen met een paard en wagen
van Van Gend en Loos. De vrouw bekwam
ernstige verwondingen en is op weg naar
het ziekenhuis aan de gevolgen overleden.
Zaterdagmiddag omstreeks vier uur was
een 14-jarig meisje uit de Zandhofsestraat
te Utrecht met de twee zoons van de fa
milie uit Lisse, bij wie zij logeerde, bij
het radiostation te Noordwiikerhout in zee
aan hét spelen met een bal. Bij een po
ging de wat ver in zee gegooide bal te
pakken, raakte het meisje, dat de zwem
kunst niet machtig was, in diep water en
werd door de stroom in zee getrokken. De
18-jarige zoon van de familie zwom haar
direct achterna.
De 43-jarige J. B., een tedhmsch ambte
naar aan de rijksuniversiteit te Utrecht,
die juist met zijn dochtertje en een auto
band aan het spelevaren was, ging hen .-
met de band achterna om zo nodig assis- do°r immigranten werden
woelende, gravende massa vormend, die
m we.haast eenzelfde rhythme het afge
stranddeel omploegt, vaneenscheuxt
uitholt en ondermijnt, zo, daf een heei
■leger moJen het him niet zou verbete
ren.
-+ minimum van tijd is het
strand vol kuilen en geulen. En er staat
een herrie van schreeuwende mensen
°-?r terrein, w-aar de R. K. Fanfare
Uit Egmond aan den Hoef nauwelijks
bovenuit kam komen. Kreten van kind-er-
■ijke vreugde stijgen hier en daar op, als
men eer. van de honderd bussen heeft
gevonden, welke een bonnetje bevat
waarop een fraaie prijs kan worden be-
tnaehusrd.
Fopkisl
Teleurstelling is er in die kreten te
onderkennen, als men een fopkist vindt,
die de St. Vincentiusvereniging Alk
maar, welke dit schatgraversfestijn or
ganiseerde, om de kas te spekken, ook
onder het zand heeft gestopt. Er zijn
kinderen van nauwelijks twee jaar, die
met hun kleine grabbelhandjes bitter
weinig kunnen uitrichten. Dan zijn er.
die van het hele geval maar een gein
tje maken, maar er zijn ©ok, die
hard en serieus werken, en, óf alleen
óf en bloc, het terrein systematisch en
centimeter voor centimeter afgraven,
met de vaste wil, de schat aan de klef-
fige grond te ontfutselen. Geen stukje
zand, dat niet met grage, kromme vin
gers wordt uitgekamd.
Ne een uur ls de kist nog steeds niet
gevonden. De moericlozen geven het na
een uur of anderhalf op en kijken mee
warig rond Anderen vliegen van het ene
stukje waar ze nauwelijks twintig cen
timeter gegraven hebben, naar het an
dere. daar hun geluk beproevend. Soms
wordt ei iets gevonden, maar telkens
loopt het op een teleurstelling uit. Een
fopkist. een verrotte .plank, misschien een
busje, dat ail niet zóveel indruk meer
maakt, maar niet de geheimzinnige, met
goud geornamenteerde kist....
Als het tien over half vier is geworden,
gebeurt het. Twee jongens uit Eginond
aan Zee echte luttertjes natuurlijk, de
13-jarige Joop Zwart en de 15-jarige Jo
han Zwart, geen broertjes maar vriend
jes, graven rustig op een plekje, ergens
in het midden van het terrein, door en
stuiten plotseling op de langgezochte
kirt Hun vreugde schallen z|| uit
over het terrein, de ganse mensenmenig
te stroomt op hen toe. zij zijn de helden
van de dag geworden, die door honderden
pareti ogen van ton tot teen worden be
keken, door persfotografen worden ge-
V>ekt er. door journalisten ondervraagd.
T»e muziek komt erbij als twee triomnhe-
rende veldheren worden ze meegevoerd
on de schouders, terwijl ze als krygs-
strophee de kist meevoeren.
Dan keert de rust weer terug; 't schat
graversfestijn. typisch Amerikaans
want dit was de eerste maal in Europa,
mag men wel zeggen, dat 'n dergelijk ge-
beurer werd georganiseerd is afgelo
pen. En de St. Vincentiusvereniging van
Alkmaar is best tevreden; er waren der
tienhonderd deelnemers en veel kijkers
Volgend jaar hoopt men dit nog eens te
kunnen overdoen.
Door het Franse ministerie van open-
bare werken is Zaterdagochtend naar aan
leiding van het spoorwegongeval op de
lijn FrankfortParijs in een communiqué
verklriard, dat het aantal doden 21 en het
aantai geivonden 35 bedraagt. Voorts
wordt gezegd, dat het ongeval te wijten
schijnt aan de slechte werking van de
kabel van een signaal en dat alle sabo
tage uitgesloten schijnt.
In het verslag van de ambtenaar van
openoare werken, die ter plaatse een on
derzoek heeft ingesteld, wordt gezegd, dat
het waarschuwingssignaal, 1200 m. voor
de semafoor. niet gewerkt heeft en dat
de machinist ingevolge de dikke mist,
niet heeft kunnen zien of de baan vrij
was.
„Voor emigranten naar Australië heb ik
slechts een goede raad: neem geen huis
mee als je niet weet in welk deel van
het land je terecht zult komen. En als je
het wel weet, zorg er dan voor, dat zo'n
aan c'le gestelde eisen voldoet".
Aldus de heer G. F. Haspels, een der
leden van een commissie van het Bouw
centrum te Rotterdam, die een uitvoerig
onderzoek naar Australische bouwvoor
schriften instelde. De heer Haspels kwam
Zondagavond op Schiphol aan.
Hij zag in Australië veel ellende met
op de band te krijgen. Met het meisje de
terugtocht aanvaardend, miste hij de eer
ste „redder". Het bleek, dat deze bewuste
loos in het water dreef. Hij wist ook deze
mee naar de wal te brengen, nadat hij
voor het laatste gedeelte hulp van de heer
K. uit Den Haag had gekregen. De'beide
drenkelingen waren gered
verleend. Dergelijke mensen raken hope
loos in de knoop.
„Vepgeet niet", aldus de heer Haspels,
„dat bij wijze van spreken iedere streek
in Australië een ander klimaat heeft en
dat je tenslotte geen Spaans huis in
Zweden ktint plaatsen, Iedere stad of
streek van het Australische gemenebest
heeft haar eigen voorschriften en daaraan
moet men zich houden".
Hoewel men alle mogelijke gegevens
verzameld heeft, was de vestiging van
emigranten, die zelf hun huis meenemen,
niet het voornaamste punt van het onder
zoek van de commissie, die onder leiding
van de heer J. de Geus werkte. Deze
studiereis van het Bouwcentrum werd
bekostigd door het rijk, de Iierstelbank
en door 35 aannemers, die plannen heb
ben om het Australische woningtekort te
gaan helpen oplossen. Ook voor fabrieks-
bouw interesseert men zich. Voor fa-
brieksinstallaties heeft de Nederlandse
industrie kansen, zo vertelde de heer
Haspels.
„Wanneer in bouwkundig opzicht de
aannemers onze raadgevingen, die op
veelomvattende studie gebaseerd zijn,
strikt volgen", aldus de heer Haspels, „dan
bestaan grote toekomstmogelijkheden
voor Nederlandse bouwers in Australië.
Er is enorm veel te doen, maar het mo«6
goed 'gedaan worden.