Mentaliteit en filmwaardering
Vaarwel sperziebonen
MODEPRAATJE
Directrice hielp minderjarig
meisje ontvluchten
Ons
ROMANBIJVOE
Om Eric's liefde
'<ss
Harris Burland
Een menu voor het
nieuwe seizoen
V
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
ZATERDAG 6 OCTOBER 1951
PAGINA 4
O. C. I. C. MOTIVEERT ZIJN
KEUS
100 jaar door 'n regelmatig
leven
GEVALLEN VAN KINDER
VERLAMMING
VIERHONDERD RADIO
TOESTELLEN PER DAG
1 JAAR GEVANGENISSTRAF
GEëlST
door
Ik beloof hett
Waaróm „FTet Dagboek van een
Dorpspastoor" in Brazilië werd
achtergesteld bij een
Amerikaanse film
Tijdens het Filmfestival, dat in Sep
tember j.l. te Venetië is gehouden werd.
zoals we reeds in het kort hebben ge-
meid, de prijs van het Office Catholi-
que Internationa! du Cinéma toegekend
aan het Franse filmwerk ..Journal d'un
curé de campagne" (Het Dagboek van
een Dorpspastoor).
Omtrent de motleven, die tot deze
Uitverkiezing hebben geleid, heeft Yvon
ne Hemptinne, secretaresse-generaal
van het O. C. I. C. enige mededelingen
gedaan, die we onze lezers niet iwillen
onthouden.
Het heeft namelijk verbazing gewekt,
dat deze film van ,de regisseur Robert
Bresson enige maanden geleden op het j
te Punta del Este in Brazilië gehouden
Festival, waar zij eveneens werd ver
toond, door de jury van het O- C. I. C.
werd gepasseerd voor een werk van
Amerikaanse origine.
„Inderdaad heeft een jury van het
O. C. I. C, de film „Journal d'un curé
de campagne" gezien op het Festival te
Punta del Este", aldus Yvonne Hemp
tinne, „maar dat dit werk destijds niet
is onderscheiden, wil nog niet zeggen,
dat onze opvatting sindsdien is ver
anderd. Integendeel, ook in Punta del
Este waren wij ervan overtuigd, dat
deze Franse film, gezien in het licht
van de katholieke beginselen, van bij
zondere waarde is. Maar wij hebben
rekening willen en moeten houden met
4te sterk afwijkende meratalite.it van
«en heel continent, in dit geval Zuid-
Amerika. Wij stelden vast, dat de uit
een Europese cultuur ontsproten film
„Het Dagboek van eën Dorpspastoor",
gebaseerd op de bekende roman van
Georges Bernanos het Zuid-Ameri
kaanse publiek niet aansprak. Wij wil
len daarmee niet beweren, dat men de
film niet begreep, doch wel ontging
een groot .deel van de wezenlijke waar
de der film aan de toeschouwers, om
dat de andere volksgeaardheid een an
dere taal eist van het filmbeeld- Daar
om besloot de jury van het O. C. I. C-
tot het toekennen van de prijs aan een
film, die van een andere gezichts
hoek uit bezien eveneens de ruime
waardering van de jury genoot. Hiermee
sloten wij aan bij een, ik zou haast
zeggen algemene Zuid-Amerikaanse vi
sie. zonder nochtans ook naar in het
minste afbreuk te hebben, gedaan aan
het principe, dat voor de toekenning van
de nrijs is gesteld".
„lik behoef u zeker niet te zeggen",
aldus besloot mej. Hemptinne, „dat in
het „Europese" Venetië de verhoudingen
heel anders lagen. Vandaar dat wij,
zonder enige reserve, de erepalm uit
reikten aan „Het Dagboek van een
Dorpspastoor". Wij zijn van mening, dat
in deze film aan het geheim van de ge
nade. triomferende over de menselijke
onvolkomenheid, een cinematografische
vorm is gegeven van hoge waarde, waar
door op opvallende wijze de essentiële
waarde van Georges Bernanos' boek
tot uitdrukking is gekomen".
Het Georges Cross, dat aan Mrs.
Odette Churchill werd verleend, omdat
zij de martelingen in een Gestapo-cel
doorstond zonder haar kameraden te
verraden, is uit haar woning in Londen
ontvreemd. Het Legioen van Eer, dat
haar door de president va® de Franse
Harold Lloyd gaat een filmkomedie
maken over de perikelen van de
Amerikaanse tourist in Engeland.
republiek werd toegekend en de Dis
tinguished Service Order van haar echt
genoot zijn eveneens verdwenen.
Terwijl Odette in Frankrijk vertoefde,
zijn inbrekers haar woning in Hillsleigh-
road, Kensington, binnengedrongen. De
moeder van Odette, die gedurende haar
afwezigheid in het huis woont, ontdekte
de diefstal Odette, die telefonisch op
de hoogte werd gesteld, was zeer ont
daan en sprak de hoop uit, dat de die
ven de onderscheidingen, die voor hen
slechts geringe waarde hebben, desnoods
per post zouden terugzenden. Behalve
de onderscheidingen hebben de dieven
namelijk een hoeveelheid zilverwerk
gestolen.
In het George Cross staat Odette's
naam gegraveerd evenals de datum van
de onderscheiding. Toen de Engelse ko
ning haar in 1946 het ere
teken uitreikte, vertelde hij
Odette, dat zij de eerste
vrouw was, wie ooit het
George Cross werd toege
kend.
Over haar haast boven
menselijke moed is een boek
geschreven en haar verhaal
is verfilmd onder de titel
„Odette". Het verhaal van
haar arrestatie door de Ge
stapo, terwijl zij in 1943
voor de Franse ondergrondse
werkte; haar weigering om
haar kameraden te verraden
zelfs toen de Duitsers haar
met roodgloeiende ijzers
martelden en haar ter dood
veroordeelden.
Haar commandant was ka
pitein Peter Churchill. Ten
einde de Gestapo om de tuin
te leiden, deed Odette het
voorkomen, alsof ze man en
vrouw waren. Dat heeft Pe
ter Churchill's leven gered.
En in 1947 traden zij werke
lijk in het huwelijk.
Odette, die thans 39 jaar
is, wilde een rustig, huiselijk
leven leiden. Maar, bijna on,
danks zichzelf, werd ze een
nationale figuur.
gen in Portugal. De persoon van
Lucia wordt gespeeld door de vijf
tienjarige Ires Orsini. die ook de
rol speelde van Maria Gorettl in
de gelijknamige Italiaanse film. De eer
ste vertoning van de film zal in Spanje
en Portugal plaats vinden.
In Portugal zal de film worden ver
toond als onderdeel van de plechtige
viering der sluiting van het H. Jaar te
Fatima.
Het office Catholique International
du Cinéma zal ook de televisie, als uiting
van het bewegende beeld, binnen de
sfeer van zijn belangstelling trekken.
Men zal de verschillende practische
prestaties op dit nieuwe gebied in de
verschillende landen nauwlettend vol
gen. Pater Pichard O.P., die een lei
dende rol by de religieuze televisie-
uitzendingen in Frankrijk speelt, is be
last met de vorming van een commis
sie, die onder auspiciën van het O. C-
I. C. het televisie-vraagstuk in katho
liek internationaal verband zal bestu
deren
j De legendarisch geworden snor van
Adolphe Menjou ligt op de vloer van
een kapperswinkel in Hollywood. Maar
dé vroegere eigenaar is tienduizend dol
lars (ruim 35.000 gulden) rijker. Dat
is het extra-honorarium dat regisseur
Stanley Kramer heeft betaald voor
deze afknipperij. Kramer heeft voor
zij® volgende film een snor-Ioze Men
jou nodig.
De Telecinema op de tentoonstelling
van het British Festival, waarover wij
uitvoerig hebben geschreven, zal, als
de overige tentoonstellingsgebouwen
worden afgebroken, blijven staan als een
permanent tehuis voor Britse experi
mentele films en televisie-proeven- Tus
sen het bestuur van de tentoonstelling
en de Britse schatkist zijn besprekingen
gevoerd, die tot dit besluit hebben ge
leid. Het ..British Film Institute" zal
waarschijnlijk belast blijven met het be
heer van deze „toekomst-bioscoop",
Harold Lloyd1, die pas van een be
zoek aan Europa in de Verenigde Sta
ten is teruggekeerd, is voornemens een
filmkomedie te maken over de moei
lijkheden van de „gemiddelde" Ameri
kaanse tourist in Engeland. „Alle mo
gelijke dingen was het links houden bij
het verkeer, de hevige disputen met de
taxi-chauffeurs en (heel in het bijzon
der) al die eindeloze formulieren", al
dus Harold,
Harold L'loyd zal zich. in het aan
staande voorjaar weer naar Engeland
begeven om daar op te treden.
Door de Belgische maatschappij „Te-
vefilm" zij® vijf Nederlandse acteurs
aangeworven om op te treden in da film
,.Het Banket der Smokkelaars".
Het scenario voor deze film die aan
de Nederlands-Belgisch-Duitse grens
speelt is geschreven door Charles Spaak
en verhaalt een smokkelhistorie met de
economische en sociale ontwikkeling
van de Benelux-overeenkomsten als
achtergrond.
Ludzer Eringa van de Amsterdamse
Comoedia is in de film een deftige Ne
derlandse burgemeester die een Belgi
sche collega (Paul Frankeur) van re
pliek moet dienen. Sylvain Poons speelt
de chauffeur van een vrachtauto, die
het aan de stok krijgt met de Belgische
douane. Voorts zijn er douanebeambten
in de personen van Jan Staal Andre
Vandenheuvel en Jan Verhoeven-
Het internationale karakter van „Het
Banket der Smokkelaars" wil, dat iedere
figuur zich van zijn eigen taal, dus
Duits, Frans of Nederlands, bedient.
De Belg Henri Storck zal de regie
voeren.
De onlangs opgerichte Belgisch-Duitse
„Brevis-Cultuur-filmmaatschappij" is be
zig met de vervaardiging van een cul
tuurfilm over de beroemde Dom van
Keulen. De film, die een. vertonings-
duur van 25 minuten krijgt, zal volgen
de maand gereedkomen.
Dezelfde maatschappij zal voorts een
kleurenfilm maken van de Akense Dom
alsmede documentaire films over de
Belgische steden Brussel, Antwerpen,
Brugge en Gent.
Al hadden we deze week nog heel mooie
dagen, October luidt de winter in en dat
is natuurlijk ook aan onze maaltijden te
merken. We zeggen sla, tomaten, spersie-
bonen en zacht fruit vaarwel tot vol
gend jaar en richten onze aandacht op 1 droogde pruimen).
Maandag: macaroni met kaas en groe
ne of savoyekool appel.
Dinsdag: aardappelen, knolselderij,
(rest jus van Zondag) gebakken worst.
Woensdag: aardappelen, bieten, (ge
smolten boter) choco-havermoutpap.
Donderdag: Jachtschotel met uien
en gehakt appelmoes.
Vrijdag: aardappelen, roerei of ge
kookte vis, andijvie (gestoofde ge-
de knollen en koolsoorten, de appelen en
peren. Daarom niet getreurd: ook van
het harde fruit is er een rijke oogst
en de wintergroenten zijn nu nog heer
lijk mals en jong. Er hoeft dan ook bijna
niets van weggesneden te worden en onze
raapjes, peen en kool zijn vlug gaar. U
kookt ze toch vooral niet langer dan 30
minuten? Dan blijven de frisse smaak
en de voedingswaarde het best behou
den. Daarom koken we de groente in de
regel apart en maken er niet meermalen
per week stamppot van.
Zondag: runderlap, aardappelen, wor
teltjes of winterpeen, jus beschuit met
rozijnen en custardvla.
(Advertentie)
Regelmaat ts voorwaarae
voor blijvende gezondheid.
Zo is regelmatig wassen een
voorwaarde voor de lange
levensduur van wol. Maar
■dan goed wassen, n.l. met,
Echfalon. Echfalon doet het
■precies goed, want Echfalon
is speciaal alkalivry voor
wol.
- II
De Spaanse filmmaatschap
pij „Aspa' is gereedgekomen
met de productie van de
film „Onze Lieve Vrouw van
Fatima" over de verschijnin-
Odette Churchill met de acteur Trevor
Hoivard, die in de film Odettede rol
speelt van Peter Churchill.
Al zijn de najaarsdagen nog
mooi, er dient toch voor de
kleine dametjes een lekker
warm jasje gemaakt te wor
den. Voor de tocht. Elke
dag naar en van school, moe
ten ze er goed inzitten en er
goed tegen kunnen. Het hier
bij afgebeelde jasje is zeer
eenvoudig van Hjn en leent
Zich bizonder goed voor lams-
vel of teddybeer, wat dit
seizoen in vele kleuren ge
bracht wordt en ook veel voor
damesjassen en jasjes ver
werkt wordt. De binnenkant
van de capuchon kan van een
andere effen tint of een
mooie ruit genomen worden.
Ook van geruite stof met een
effen broek er bij is het erg
leuk.
Het jas valt iets klokkend
en sluit van voren met een
rij knopen. Onder het klepje
wordt een steekzakje ge
maakt. De capuchon kan er
vast opgezet of los opge
knoopt worden.
Het, patroon is verkrijgbaar
In maat 40—50—60—70 h
f 0,60; 0,90—1,10—1,40—1,60
stof van 120 c.m. breed is er
voor nodig.
Voor de broek eenmaal der-Af:*:
lengte van 130 c.m. breed.
Het broekpatroon is verkrijg
baar 0,40. Hiervoor de
zijlengte opgeven. Broek en
jasje tesamen a 0,90.
Plak aan de adreszijae van een briefkaart, naast en buiten de frankeer
zegel het verschuldigds bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROOK. BE AT RU SST RA AT 4, ROTTERDAM
Vermeld aan de anderr zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en
maat en nummer van het gewenste patroon.
Plak nooit meer dan f I.op een kaart, wat meer geplakt wordt is
waardeloos.
Girosiortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Afgehaald elke dag van 9 tot 12 en van 2 tot 5 uur. Behalve 's Zaterdags.
Zaterdag: witte bonen in tomatensaus,
andijviesla griesmeelpap.
ZONDAG :BedcIïte beschuitjes.
4 grote beschuiten, 2 dl (1% kopje)
water, 30 g (2 eetlepels) rozijnen, 15 g
(1 eetlepel suiker, 5 g 14 eetlepel) aard
appelmeel.
Voor de vla: 5 dl melk, 30 g (3 eetle
pels) custardpoeder, 30 g (2 eetlepels) sui
ker, iets zout, jam.
De rozijnen wassen en in het water op
koken, plm. 10 minuten. Het vocht bin
den met het, met wat water aangemeng
de aardappelmeel en suiker naar smaak
toevoegen.
Het custardpoeder vermengen met de
suiker en iets zout en met een paar le
pels koude melk tot een glad papje roe
ren. De rest van de melk aan de kQok
brengen en het papje er al roerende in
gieten. De vla even laten doorkoken en
vlug afkoelen onder af en toe roeren.
De beschuiten op een platte schaal
leggen en bedekken met de rozijnen. De
vla er over heen scheppen. De vla ver
sieren met wat jam. Men kan de vla en
de rozijnen de dag tevoren koken en deze
vlak voor het gebruik over de beschuiten
schenken.
Macaroni inct kaas en kool (4 personen)
MAANDAG
500 g (6 kopjes) macaroni, 1 kg groene
of savoyekool, 150 g belegen kaas, 75 g
(ruim 1/3 pakje of 5 eetlepels) boter of
margarine, zout (nootmuskaat).
De macaroni in ruim water met zout
gaar koken (plm 30 minuten). De kool
van (lelijke bladeren en) stronk ontdoen
en fijnschaven of -snijden. De kool in de
margarine zachtjes bakken in een geslo
ten pan. Een klein scheutje water toe
voegen en de kool laten gaar smoren
(plm 20 min.). De macaroni afgieten en
met koud water afspoelen. De kaas in
blokjes snijden en op het laatst door de
macaroni roeren (met wat geraspte noot
muskaat naar smaak).
DINSDAG:
Voor 4 personen 150 g gekookte worst
in plakken snijden en Tn de koekenpan
bakken in boter of margarine.
WOENSDAG:
De suiker voor de pap vermengen met
cacao per persoon een theelepel vol
en dit mengsel even meekoken in de ha-
vermout.
DONDERDAG:
Voor de jachtschotel 200 g gehakt ne
men en dit, niet aangemaakt, met twee
flinke, gesnipperde uien in de koekenpan
fruiten. De gare aardappelen stampen en
het vlees, de ui en wat boter of margari
ne er door roeren.
VRIJDAG:
Van een paar struiken andijvie het bin
nenste, gele gedeelte bewaren voor de
andijviesla van Zaterdag; de rest koken.
Bij gebruik van grote eieren heeft men
er aan drie wel genoeg.
ZATERDAG:
Bij een peulvruchtenmaaltijd dienen wjj
steeds ook verse groenten of vruchten en
een melkgerecht een plaatsje te geven.
Volgt U dit menu, dan is het aan te
bevelen de dagelijkse voeding volledig te
maken, door daarenboven per dag per
persoon tenminste een halve liter melk te
gebruiken en een vrucht of wat rauwe
groente (inplaats van zoet belegsel) by
de broodmaaltijd te geven op de dagen
dat deze niet in het warme maal voor
komen.
Blijkens de in de staatscourant van
gisteren voorkomende opgave van het
aantal aangegeven gevallen van besmet
telijke ziekten over de week van 23 tot
en met 29 September, werden in die
periode in ons land in totaal 28 geval
len van kinderverlamming aangegeven.
Aangegeven werden in de stad Gronin
gen een. Leeuwarden twee, Deventer
een, Vollenhove een, Apeldoorn een,
Arnhem twee, Didam een, Ede een, Nij
megen een, Voorst drie Amsterdam een,
Andijk een, Langedljk een, Velsen een,
Delft twee, Dordrecht een, 's Graven-
hage vier, Rotterdam een. Wassenaar
een, Noordgouwe een.
In de maand September is het aantal
aangegeven radiotoestellen hier te lande
wederom gestegen met ongeveer 400 per
dag. Bedroeg het aantal op 1 September
1.578.788, op 1 October was dit toegeno
men tot 1.590.555.
De aansluitingen op het rijksradio-
distributienet, welke lange tijd een da
lende lijn vertoonden, zijn weer in stij
gende lijn. Tegen 476.969 aansluitingen
op 1 Augustus Jl. waren er 477.500 op 1
September. Een vermeerdering derhalve
van 531.
Eén jaar gevangenisstraf en ontzet
ting uit de bevoegdheid om het beroep
van maatschappelijk werkster uit te
oefenen eiste de Officier van Justitie bij
de Asser rechtbank gisteren tegen de
51-jarige J. C.f directrice van. het inter
naat voor minderjarige vrouwen
„Ebenhaezer" te Bloemcndaal, die
ervan beschuldigd werd, de 17-jarige
Gerda Vryenhoek aan het toezicht
van de Voogdijraad te hebben ont
trokken.
Meer dan 1% jaar wist dit meisje, dat
ontvlucht was uit het internaat „Dick-
ninge" bÜ de Wijk (Dr.) zich aan de na
sporingen van de politie te onttrekken,
mede dank zij de steun van mej. C., die
destijds directrice was van dit internaat.
Waarom verdachte deze ontsnapping
steunde? „Omdat ik het beter vond, dat
het kind in vrijheid leefde dan tegen
haar zin in een klooster te moeten ver
toeven" zo verklaarde zij tegenover de
rechtbank
Verdachte maakte van deze zaak n.l.
een geloofskwestie door te beweren, dat
de Voogdijraad tegen de wij in van het
meisje, dat een katholieke moeder heeft
en zelf katholiek gedoopt werd, haar
wenste over te plaatsen naar een katho
liek internaat.
Uit vrees hiervoor liep Gerda weg
en vond in Leeuwarden onderdak bij
de ouders van een vriendin, die zij in
„Dickninge" had leren kennen. Zij
nam daar de naam aan van deze vrien
din, een en ander met medeweten van
de directrice, die haar af en toe fi
nancieel steunde.
Zelfs zocht zij voor het kind een an
der onderkomen, toen er in Leeuwar
den moeilijkheden dreigden, omdat
Gerda bü een bekeuring haar gefin
geerde naam (Lies Faber) aan de po
litie opgegeven had.
In zijn requisitoir wees de Officier van
Justitie erop, dat de geloofskwestie nooit
aangeroerd werd totdat de zaak in han
den van het gerecht kwam. „Waar blij
ven wij met onze samenleving, wanneer
iemand met een dergelijke functie uit
spraken van de rechterlijke macht en de
Voogdijraad volkomen aan haar laars
lapt", riep hij uit. Daarentegen voerde
de verdediger, mr Van Zaayen uit Gro
ningen aan, dat verdachte wel voor een
heel moeilijk dilemma stond, een dilem
ma, dat zo oud is als de wereld en waar
over men niet discussieren kan. Moest
zij de wet naleven of haar menselijk mo
rele plicht? Men kan een meisje van 17
jaar toch maar niet even verplaatsen
als een tafel of een stoel, aldus de
raadsman, die vernietiging van de dag
vaarding vroeg op grond van het feit,
dat van „onttrekking" geen sprake kan
zijn.
Op 19 Oct. wordt uitspraak gedaan.
KORTE INHOUD VAN HET VOOR
AFGAANDE:
Zes mannen, die een schipbreuk
hebben overleefd, bereiken een ei
land, dat wemelt van de spinnen. Op
onverklaarbare wijze worden vijf
schipbreukelingen gedood. De enige
overlevende, Eric Trégat, vermoedt
met een monster te doen te hebben,
dat de moorden op zijn geweten
heeft." Trégat ontdekt het wrak van
een schip. En in dit vaartuig een op
schrift. In Gartuche treurt Solamge
Margau om Eric, Maar haar vader
heeft andere plannen. Charles Val
lon, een millionnair, die zijn buis
beeft gehuurd, maakt het meisje het
hof. Eric komt plotseling thuis. Er
zijn dan pijnlijke herinneringen met
'n ring. Solange is bang voor wraak
der Vallons. Eric neemt de vlucht
en duikt bij Parijs onder. De lezer-
schaar maakt dan kennis met de
„juwelenhandelaar" Cantri en zijn
dochter Simone. Eric Trégat komt
hun huis op vreemdsoortige wijze
binnen, doodmoe en ziek. Simone
verpleegt hem en wordt verliefd. Eric
geraakt in zware zielestrijd. Tenslotte
neemt hij de vlucht met achterlating
van een halve gouden penning. Hij
ontmoet Solange, waar een monster
de omgeving terroriseert. Trégat gaat
op onderzoek uit en ontdekt er....
spinneweb en Jean Vallon en later
ook Cantri Zelfs Simone komt op
zijn weg en doet een wonderlijk ver
haal van penningen en armbandscha
kels, een cadeau aan haarman.
Dan een nieuwe ontmoeting....
11)
Vallon d~ad alsof hij de kamer rond-
k"êk Het flaconnetje stond op het tafel
tje. waarbij Solange gezeten had. Hij
grijnslachte, zodra hij het zag en stak het
vlug in zijn zak, maar bleef met vrij veel
vertoon zoeken.
Ik kan het nergens vinden, zei hij,
alsof hij heftig teleurgesteld was. Zoudt
u misschien zelf even komen kijken?
Ze deed de deur een beetje verder open
en bleef staan alsof ze erg verlegen was.
Vallon keek van uit de hoek, waar hij
zogenaamd aan het zoeken was naar haar
om m kreeg een kleur Nog zelden had
hij haar zó schitterend gezien.
De goudblonde haren om het bleke ge
laat, waarop een flauw blosje schemerde,
da «ven geopende lippen, de schitterende
stenen van haar collier, alles aan haar
scheen te trillen van een geheimzinnige
verwachting. Hij deed enige schreden
naar haar toe.
Komt toch binnen, juffrouw Cantri!
U hoeft toch zeker niet bang voor me
te zijn?
Ze lachte zenuwachtig en begon rond
te zoeken naar het flesje met vlugzout.
Natuurlijk vond ze het niet. Vallon
gnuifde van plezier. Hij wist immers
niet, dat het een vooropgezet plan van
haar was, dat ze nu tot in de kleinste
bijzonderhedpn en tot het bittere einde
wilde doorvoeren.
Terwijl ze samen aan het zoeken wa
ren tussen verschillende snuisterijen, die
op een tafeltje stonden, raakte zijn hand
even de hare. Vallon greep haar koude
handje vast. Ze deed een zwakke po
ging. om haar hand terug te trekken.
Toe, mijnheer Vallon, laat me los.,
tk kan zo immers niet zoeken?
Hij greep ook haar andere hand beet.
Daarop trok hij haar naar zich toe en
fluisterde schor: Simone.. ik heb je
lief., liefste, ik houd toch zoveel van je.
Ze kreeg een rilling van afschuw en
kon nauwelijks een kreet van afkeer
onderdrukken. Daarop barste ze in tra
nen uit en toen liet hij haar los.
Simone, zeide hij. Ik heb je toch,
hoop ik, niet beledigd? Ik kon er heus
niets aan doen. Ik houd zo zielsveel van
je. Wil je mijn vrouw worden?
Uw vrouw? vroeg ze langzaam.
Uw vrouw?
Daar had ze nog geen ogenblik aan
gedaent. Ze had gehoopt, wat ze zich
voc esteld had, van hem te verkrijgen
een beetje vriendelijkheid. Maar zijn
vrouw worden., dat offer was toch wel
wat tè erg!
Ik heb u niet lief, mijnheer Vallon.
zei ze eenvoudig-weg.
O, dat komt wel, zei hij vurig.
Ik ben rijk. Ik zal je alles geven, wat
je maar verlangen kunt. Kijk maar
eens!
Hij ging naar een kleine kluisdeur in
de muur en haalde er een kistje te voor-
schij welks schitterende inhoud hij op
het fluwelen tafelkleed uitstortte. Het
bevatte alle mogelijke edelstenen, die
schitterden en ze betastte de juwelen
met bevende vingers Voor een ogenblik
was ze zelfs Trégat vergeten.
Die zijn van mij, zei hij, en ik heb
er nog heel wat meer. Je vader is bezig,
mijn collectie voor me te verkopen. Mis
schien heb je er een deel van gezien.
Haar gedachten gingen terug naar het
sombere vertrek in de Vlietstraat en zo
doende ook naar Trégat. Ze wendde
haar gelaat af en zweeg. Vallon kwam
dichter bij haar staan en trachtte haar
hand1 te vatten. Ze ging voor hem uit de
weg.
Ik moet er over nadenken, zei ze
zachtjes. Toe, laat u me daarvoor tijd.
Gedurende enige ogenblikken stonden
ze zwijgend bij elkaar, totdat ze einde
lijk haar gelaat naar hem toewendde.
Ik wil met u trouwen, mijnheer Val
lon, zei ze bijna fluisterend, op één
voorwaarde. moet me iets geven.
Zeg het maar, antwoordde hij,
als ik het geven kan doe ik het.
Ik wil de sleutel hebben van de
kelder, waarin mijnheer Trégat gevan
gen ligt. Ik wil ook de sleutel hebben
van zijn boeien. Vannacht nog moet hij
als vrij man uitgaan. Dat is mijn voor
waarde.
Trégat vrij? barstte hij in een vlaag
van ijverzucht los. Wat heb je dan..
Neen., dat gebeurt niet!
En u zegt, dat u alles voor me over
hebt! Laat ik u zeggen, dat er tussen
mijnheer Trégat en mij niets bestaat.
Ik doe het alleen om dat arme kind
boven. Als hem iets overkomt, dan zal
ze het besterven.
En hij heeft haar lief en ison
schuldig!
Dat zal hij voor het gerecht moeten
bewijzen, zei Vallon grimmig.
Dusu weigert?
Vallon zweeg Hij nam een handvol
stenen op en liet ze door zijn vingers
in het kistje glijden.
Ik zou u liever al die stenen ge
ven, zei hij. U moogt ze allemaal heb
ben, als u met mij trouwen wilt.
Ik he-b u mijn voorwaarde gezegd,
antwoordde ze, zich naar ds deur wen
dend. Zo erg is het toch wérkelijk niet,
om een onschuldige vrij te laten en het
leven van een jongmeisje te redden?
Hij keek haar wantrouwend aan. Maar
haar schoonheid overweldigde hem.
Ik wil alles doen, wat je vraagt! Ik
kan je niets weigeren!
Ze voelde een stekende pijn in haar
hart en dacht, flauw te vallen. Maar ze
wilde sterk zijn. Ze haalde enige malen
diep adem en zei dan zo rustig mogelijk:
Geef me nu alsjeblieft de sleutels.
Je moogt er hem zelf niet uitlaten.
Je denkt wel, dat hij onschuldig is, maar
hij is in werkelijkheid een razende gek.
Neen, antwoordde zij. Solange moet
dat doen. Wat zal dat arme kind blij
zijn, dat ze haar leven in handen kan
stellen van zulk een razende krankzin
nige!
Vallon haalde uit zijn vestzak een
sleutel te voorschijn en ging naar zijn
lessenaar, om die voor de boeien te ha
len. Simone volgde hem. En doordat bij
toevallig enige papieren op tafel ver
schoof, werd een glanzend voorwerp
zichtbaar. Simone's scherpe ogen zagen
het terstond.
Wat is dat daar? vroeg ze.
Oniets, antwoordde hij lachend.
Niets ais een anti'kiteitje.
Mag ik eens zien?
Hij reikte het haar over en zoent ver
der naar de sleutel.
Ze liep met het stukje metaal naar de
lamp en bekeek het.Het was een halve
gouden penning, net als Trégat haar
geschonken had, maar er zat geen stukje
van de ketting meer aan. Ze zei geen
woord maar legde het ding op de les
senaar terug. Vallon kwam met de sleu
tels naar haar toe.
Ik zal niets zien of horen, zei hij.
Maar voor de anderen in huis kan ik
niet instaan. Wel te rusten, liefste!"
Ze gaf hem enkel een hand.
Wel te rusten, zei ze, haastig de
kamer verlatend.
Toen ze de deur van haar eigen ver
trek opende en Solange nog slapende
zag, maakte een redeloze woede zien van
haar meester. Ze liep naar het bed toe.
Plotseling scheen haar iets in te val
len. Ze schrok van zichzelf. Ze boog zich
over het slapende meisje heen en er
kwam een wreede trek in haar ogen.
Ik heb mijn prijs betaald, mompelde
ze. Nu is het jouw beurt, Solange Mar
gau!
Ze greep de slapende bij de schouder
en schudde haar ruw wakker.
HOOFDSTUK XV.
De wreedheid ener vrouw.
Solange schrok wakker.
Ik moet je spreken, zei Simone hef
tig.
Solange keek haar met knipperende
ogen aan en draaide zich om in bed.
Toe, wordt dadelijk wakker!.... Wil
je Eric Trégat redden?
Solange rees overeind en keek ver
schrikt het vertrek rond.
Eric? mompelde ze wezenloos. Hoe
kan ik hem dan redden?
Opeens kwam er een trek van angstig
afgrijzen over haar gelaat.
Ze zullen hem toch niet ophangen,
wel? Neen, dat doen ze imimers niet?
Hij is onschuldig!
Als jij niet wakker wordt, hangen
ze hem zeker!
Maar hoe kan ik.... Ja, zeg maar,
wat ik doen moet.ik wil alles doen.
ik zou, als het nodig was, mijn leven
voor hem over hebben!
Simone ging op de rand van liet bed
zitten en lachte.
Wil je werkelijk alles voor hem op
offeren? Alles?
Alles, wat in mijn madht ligt! Ik
wilde, dat ik hem redden kon ten koste
van mjjn leven!
De Wet vraagt jouw leven niet, maar
wel het xijne, zei Simone onbarmhartig.
Solange verborg het gelaat in de han
den en schokte van het snikken. Maar
Simone was onmedogend. Zij had ten
minste iets gedaan, en zonder tranen.
Nu geen tijd om te huilen, Solange,
zei ze bars. Met zonsopgang wordt Eric
naar de gevangenis in Cartignan over
gebracht. Dan kan niemand hem meer
redden. Hij moet vannacht nog bevrijd
worden. Hij is hier., in dit huis!
Hij js hierin dit huis!
In dit huis? Op Huize Trégat? Wat
een onbeschaamdheid!
Ja, zo zijn de mensen nu eenmaal.
Hij is in een kelder. Jean Vallon heeft
de sleutels.
Solange sprong uit bed en begon zich
haastig te kleden.
Dan ga ik naar hem toe en ik zal
hem op m'n knieën smeken, hem vrij te
laten.
En dat doet hij natuurlijk dade
lijk, zei Simone spottend. Hij kan niets
weigeren aan zo'n mooi meisje, als jij
bent! Hij zal nog wel in de rookkamer
zijn.
Solange keek in de spiegel en glim
lachte even.
Ik zie er zo moe uit, zei ze, er is
niet veel kans, dat hij me knap vinat.
Maar.... ben je niet bang...- dat
hij je iets zal terugvragen, wat je hem
niet geven kunt?
iDat zal hij niet doen.... dat kan
ik me niet van hem voorstellen.
Jean Vallon is een schurk, zei Simo
ne met van woede fonkelende ogen, en
je moogt je dus wel er op voorbereid
houden, als hij je iets vraagt, waar je
niet op verdacht bent! Denk je eens in,
dat Vallon je zou vragen, zijn vrouw te
worden en dat het lot van Tregat er van
afhing, of je tot dat offer bereid was
zou je dan heel je levensgeluk willen op.
geven, om Trégat's leven te redden....
zou je dan terstond een beslissing kun
nen nemen?
Solange keerde zich doodsbleek om.
Neen.neen.alles,maar
dat niet! Je zegt het maar, om me te
plagen, nietwaar? Het zou onmogelijk zijn
Eric zou liever sterven, dan me met een
ander getrouwd te zien.
Ze liet zich op een stoel neervallen
en verborg snikkend het gelaat in haar
handen. Simone kwam naast haar staan
en keek haar half medelijdend, half min
achtend aan. Toen raakte ze even haar
schouder aan.
Solange, zei ze bedaard. Het is niet
nodig, dat jij zoiets doet. Ik heb jouw
taak al volbracht. Kijk maar eens hier!
Solange keek op en zag de twee sleu
tels in de hand der andere. Simone's ge
laat kreeg een harde en wrede uitdruk
king.
Hiermee kun je de kelderdeur ope
nen en hiermee de boeien. Je moogt ze
hebbenop één voorwaarde....
Wat dan? hijgde Solange in de
uiterste verbazing. Hoe kom je er aan?
Ze stond op en wilde Simone om de
hals vallen, maar deze strekte de hand
uit en hield haar op een afstand.
Je moogt ze hebben.op één voor
waardeen die zal je misschien onaan
nemelijk voorkomen.... maar ik kan je
verzekeren, dat het mij meer gekost heeft,
om ze te krijgen.
Toe, Simone.mag ik ze hebben
nu dadelijk? Ik wil je allee geve®, wat me
maar mogelijk is! riep ze, de handen sme
kend uitstrekkend.
Ik vraag slechts één ding. zei Simone.
wijdopengesperde °&eV\ begrijp je
niet.Je hebt toch mets op mijn huwe
lijk met hem tegen?
Simone Cantri greep het meisje bij de
arm en draaide haar met een ruk naar het
licht toe.
Luister eens. Solange. dan begrijp je
me misschien. Een uur geleden heb ik
deze sleutels van Jean Vallon weten te
krijgen- Daarvoor heb ik mezelf met
lichaam en ziel aan hem overgeleverd. Ik
heb beloofd hem te trouwen, als hij me
wilde kopen voor deze twee stukjes ijzer.
Ik zeg niet te veel, als ik beweer, dat ik
hem met zien kan. en dat ik mijn hele
leven opgeofferd heb om Eric Trégat van
de dood te redden. Begrijp je me nu?
Solange keek Simone in het gelaat en
zeg het gloeien van zelfopoffering. Ze
wrong zenuwachtig de handen en wendde
het gelaat af.
Ik begrijp je, zei ze zachtjes: O....
wat moet je mij hatenwat moet je
eep afkeer van me hebben!
Als ik een goed mens was, dan zou
ik tevreden zijn met een goed werk ge
daan te hebben. Maar ik ben een afgun
stige vrouw, wier liefde niet beantwoord
■wordt. Ik zou liever zien, dat Eric stierf,
dan dat ik hem met jou getrouwd zag! Ik
heb mijn offer gebracht! Nu moet jij het
jouwe brengen!
Wat wreed! fluisterde Solange: wat
wreed!
Ja.... 't is wreed.... voor mij en
voor jou.... en voor hem. Misschien zou
het beter zijn, hem aan zijn lot over te
laten.
Neen, neen alles liever, dan dat!
Owat moet ik doenKon ik hem
maar even spreken.... het hem vragen....
nnemand geeft me ook raad!
Je doet het beste, mijn voorwaarde
aan te nemen", zei Simone. op haar hor
loge kijkend: en je hebt niet veel tijd te
verliezen. Ik heb de voorwaarde zo licht
mogelijk gemaakt. Je bent slechts gebon
den, tot ik dood ben. Ik kan morgen al
sterven. Wat heb ik trouwens aan mijn
leven?
Waarom stel je me zo op de proei.
riep Solange radeloos: Als ik daarin toe
stem, wordt ik innerlijk een moordenares,
ik zal naar je dood gaan verlangen.
Neen, Solange, daar ben je te goed
voor. Als ik in jouw plaats stond, je. dan
kon jouw leven wel eens in gevaar zijn.
Maar jij bent te goed en te rein. Jouw
liefde veredelt je. De mijne verteert me
en heeft al. wat goed in me wa?. vernie
tigd. Maar.... laten we piet verder rede
neren.... 't is nu twee uur. Ik zal je vijf
minuten bedenktijd geven.
Ze liep naar het raam en wierp het
open. Dan, zich tot Solange kerend zei ze:
Er ligt een vijver vlak voor dit raam.
Als ik over vijf minuten geen antwoord
heb. zal ik de sleutels door het raam in
die vijver gooien.
Besluiteloos en radeloos bleef Solange
geruime tijd staan. Eindelijk bracht ze
met moeite uit: Ik beloof het je! Ik geef
er mijn woord op!
En je zult er geen woord van zeggen
tegen Eric Trégat? Hem geen enkele uit
leg geven?
Simone hield haar de sleutels voor en
Solange nam ze bevend aan.
Waar- is die kelder? vroeg ze nau
welijks verstaanbaar.
Ik zal je de weg'wijzen, zei Simone:
Maar wees doodstil. Vallon zal niet tus
senbeide komen, maar je vader, of de
mijne of een der bedienden mocht ons
anders horen. Alls hangt er van af. of je
het stil genoeg doet. En hier.... geeft dit
aan Eric.... alsof jij het hem te leen
geeft.
Ze reikte haar een pakje bankbiljetten
over.
Neen. dat kan ik niet, zei Solange
beslist.
Goed maar dan kan hij net zo
goed blijven, waar hij is. Hij heeft geen
geld om uit het land weg te komen.
Solange nam het geld zwijgend aan
en de beide vrouwen gingen zo stilletjes
mogelijk de kamer uit en naar beneden.
In huis was niets hoorbaar, als het tikken
van de gangklok. Alles was donker.
Beneden gekomen, wees Simone de deur
aan, liet haar de blaker en keerde in het
donker naar haar kamer terug.
En toen brak tenslotte haar zelfbeheer
sing. Ze wierp zich op haar bed en
schreide als een kind. en bad, dat God
haar met de dood mocht straffen voor de
slechte daad zo juist bedreven.
HOOFDSTUK XVI.
Waarom Trégat het land niet verliet.
Toen zijn bezoekers weg waren, wen
telde Trégat zich op zijn ellendig stro-
leger om en wrong zich in wanhoop de
handen. Hun bezoek was een bespotting
geweest van zijn hulpeloosheid. Als hij
maar één hand had vrij gehad.als zijn
voeten maar niet gebonden waren ge
weest, dan zou hij zich zeker op hen ge
worpen hebben. Maar er was er 'één bij
geweest, die niet was gekomen, om de
spot met hem te drijven en bij die ge
dachte ging er een trilling van hoop door
zijn leden. Simone zou zeker haar vin
dingrijkheid aanwenden, om hem ter hulp
te komen. Daardoor zou zijn schuld tegen
over haar wel des te groter worden. Hij
twijfelde er geen ogenblik aan, dat zij
hem wilde redden. Had ze hem niet reeds
in de boot van zijn boeien willen bevrij
den?
En toch schaamde hij er zich over, dat
hij nog aan haar dacht. Al zijn gedachten
moesten immers bij Solange zijn? Arme
Solange, mompelde hij: ze is nog een kind
en is niet slim genoeg, om een plan tot
ontsnapping te bedenken en niet krachtig
genoeg om het uit te voeren. En toch is
zij de enige voor me!
Hij moest om zijn eigen gedachten
glimlachen. Wat betekende liefde of dank
baarheid voor een man in zijn toestand.
Zijn dagen waren immers geteld. Hij
moest sterven als een hond. die met een
steen om de nek in een vijver verdronken
wordt! Het hoogste, wat hij verwachten
kon. was een vrijspraak bij gebrek aan
bewijs. Simone zou de enige zijn, die in
zijn voordeel getuigde en haar vader zou
liegen zo hard hij maar kon, om haar ge
tuigenis ongedaan te maken. Ze zouden
haar verdenken van uit liefde voor hem
te liegen!
Toen trachtte hij te slapen, maar zün
gedachten hielden hem te veel bezig en zn
wonden deden hem te veel pijn en de
kluisters gingen knellen en hij kon niet
op zijn gemak gaan liggen.
(Wordt vervolgd)
