In ingewanden der aarde
Expedities met groot
gevaar maar interessant
Tuinbouw-uitvoer naar West-
Duitsland
A.V.R.O. bracht gevarieerd
televisie-programma
Spel van vraag en
in de binnenhof van 's Pausen
zomerverblijf
antwoord
f VONDST in 'T ZOEKLICHT
Senator in de knel
Geen „lift"-oefeningen
meer voor soldaten
Vijf Britse vliegtuigen
verongelukt
Distributie-voorschrif -
ten verlengd
Mekka voor radio
amateurs
Netty Rosen feld meteen pad op
haar hoofd
Herstelbank heeft
nieuwe middelen nodi v
Amerikaans stoomschip
vergaan
Clandestiene slachters
zwaar gestraft
f
Tot een diepte van 637 meter zijn ondernemende geleerden en
grottenklimmers tot in de ingewanden der aarde doorgedrongen.
Natuurlijk, in mijnen gaan de mensen tot grotere diepten. Maar op
een heel andere manier.
Wie b.v. in de grotten van de Pyreneeën afdaalt, waarin kort
geleden een diepterecord gevestigd werd, verliest zich in een waar
labyrinth, in een voor het oog en het oor schier ondoorgrondelijke
wereld. Bij afdalingen kan hij zich niet vergenoegen met een stevig
touw. Hij moet zich zelfs van een speciaal apparaat bedienen, een
soort fiets, die zich langs een stalen kabel voortbeweegt.
Legerleiding deelt A.N.W.B.-
bezwaren
WEERSLAG VAN DE NIEUWE
INVOERRECHTEN
VUGHTSE VILLA
AFGEBRAND
Tentoonstelling van radio-
onderdelen
NEDERLANDERS BOUWEN
HUIZEN IN QUEENSLAND
NIEUW VROUWELIJK LID
DER TWEEDE KAMER
-
Beroep op handel en industrie
om f 40 a 55 millioen te
verschaffen
STROP VOOR TROUW
LUSTIG MEISJE
CORRESPONDENTIE-ADRES:
POSTBUS 8, HILVERSUM
Pad op het hoofd
PAGINA 5
ZATERDAG 6 OCTOBER 1951
jJANSJ.
En hoe dieper hij komt, des to meer i
gevaren, dis hem bedreigen. Niet van
ondergrondse gedrochten ais vuurspu
wends draken of onderaardse reptielen,
maar van plotseling te vobrschijn ko
mende watervallen van ijskoud water,
van grote ondergrondse meren, waarvan
Ce spiegel opeens kan stijgen, tot aan het
plafond van de grot of tunnel, waar do
koene onderzoeker zich bevindt. Als het
boven plotseling gaat regenen, vlooit het
regenwater doo.- tal van spleten en kroch
ten naar een bepaalde plek in de grotten
er. wel in zulk een massa, dat een don-1
derende waterval zich onverv/ncht, naar,
bene ten stort. 1
Een exoeditie van „speleologen ofwel
grotonderzoekers (er bestaan van deze
beoefenaars ener merkwaardige sport in
verschillende landen speciale clubs) heeft
<r- grolden van do z.g. Cauffre de la Pierre
Saint Martin onderzocht, onder leiding
van de Belgische professor Cosijns. de
bekend? medewerker van de even beken
de ballonvaarder Piccard, dis nadat hij
de eerste bailontochton naar de stratos
feer had ondernomen, in de. diepte der.
zee afdaalde, in een door hem zelf ont-
worpen duikerapparaat.
Prof. Matt Cosijns. zijn bekwame assis
tent en kameraad, heeft zich nu ook toe-
3r.legd op het onderzoek van de inge
wanden der aarde. In de Alpen zowe] als
de Pyreneeën bevinden zich uitgestrekte
grotten, waarvan nog slechts een klein
gedeelte gecjcplorteerd is.
Wie zich in deze grotten waagt, zonder
een voldoende voorbereiding en geholpen
door mensen, die hem op zijn weg door
het labyrinth volgen, is reddeloos ver
loren. De grotten zijn enorm uitgestrekt
en onderling door lange tunnels verbon
den. Die van Pierre de Saint Martin dalen
eerst tot een diepte van 390 meter, waar
na een gang onder de Spaanse grens
doorloopt. Men weet nog met waarheen.
De ingang tot de grotten van Pierrr
de Saint Martin bevindt zich op een
hoogte van 3 660 meter en wordt gevormd
door een gat. dat bijna loodrecht naar
een diepte van 380 meter voert. Op deze
di»pte bevindt zich een grot van 140
meter lengte, 60 meter breedte en 50
meter hoogte, waar een riviertje doorheen
loopt.
Het is in de ingewanden der aarde na
tuurlijk pikkedonker en de onderzoekers
krijgen, ondanks sterke lampen, die ze
met zich mede voeren, gauw last van
hun ogen. Er komt een soort nevel voor
en tenslotte kunnen ze niets meer zien.
Dat is natuurlijk een uiterst gevaarlijk
moment.
De man van de expeditie Cosijns
die tot 505 meter afdaalde, stond In tele-
fonische verbinding met zijn mede-onder
zoekers buiten. Q,p een gegeven ogenblik
deelde hij mede, totaal verblind te zijn.
Het duurde anderhalf uur, voordat hij
zijn gezichtsvermogen weer terugkeerde
en zijn gevaarlijke tocht vervolgen kon.
De bodem der grotten en gangen is
uiterst gevaar.-,, x, Ten eerste, omdat er
veel rollend gesteente ligt, dat soms een
kleine lawine veroorzaakt en ten tweede,
omdat zich plotseling een diepe spleet
opent, waarin de onderzoeker, indien hij
even niet oppast, onherroepelijk kan ver
dwijnen.
Het zijn Intussen die spleten, welke de
onderzoekers het meest interesseren, om
dat altijd de mogelijkheid bestaat, dat
ze. Laar.een grote grot voeren. In ver
schillende grotten zijn reeds heel inte-
muurscihi1<leringen ontdekt,
mooier dan die, waarover de kunstlie
vend» zien indertijd verbaasd hebben,
toen de eerste z.g. grotschilderingen van
onbekende kunstenaars uit lang voorbiie
tijdperken aan het licht kwamen.
In een der grotten zijn ook uit klei
gevormde reliefs ontdekt, welke zoals
bijna alle onderaardse muurschilderingen,
dieren voorstellen. Ze werden gefotogra
feerd en worden nu door kunsthistorici
bestudeerd.
Die kunnen bezwaarlijk m d'e grotten-
labyrinthen afdalen, want zoals gezegd1,
dit is een gevaarlijke onderneming, De
onderzoekers moeten soms door de ijs
koude meren zwemmen, die menigmaal
heel diep zijn en waarboven slechts een
decimeter hoger de zoldering van grot of
gang hangt. Op enkele plaatsen moesten
de leden van de grotten-expeditie Cosijns
zelfs met het hoofd half ondier water
zwemmen, of op hun rug, terwijl slechts
hun neus boven het kille, ondergrondse
water uitkwam.
Het ergste, wat de onderzoekers erva
ren ziin inmiddels de eindeloze echo's
welke zelfs hun gefluister en het rollen
r,mi' vallende stenen wekken. Ze
groeien vaak tot een donderend ge uid
aan, waarvan met geen m0S®,
Worden vastgesteld, waar het nu precies
vandaan komt.
torium. Zo heeft ook prof. Cosijns er
over gedachtl
Tot de expeditie, welke de grotten van
Pierre Saint Martin exploreerde, be-
hoorde ook de Belgische technicus Marcel
Loubens, een grottenklimmer van wereld
vermaardheid. Tevens prof. Occhialini,
die te Londen en Brussel aan onderzoe-
kit.'gen naar de atoomenergie deelgeno-
men heeft.
Zo'n grottenexpeditie vereist een nauw
keurige langdurige voorbereiding. Zulks
mede, omdat de nog weinig bekende grot
ten tamelijk ver van de bewoonde wereld
liggen en de onderzoekers bij de ingang
er van een soort kampement moeten op
slaan. De expeditie-Cosijns moest zich me*
muilezels van het stadje Bayonne naar
de plek begeven, waar zich de toegang
tot; de grotten van Pierre Saint Martin
bevindt en wel halverwege tussen Bay
onne en de Pic d'Anie.
Ook amateurs dalen in de grotten af.
Maar menigmaal vinden -e er de dood.
Verleden jaar zijn enkele ondernemende
gymnasiasten in een grot afgedwaald. Ze
raakten er in verdwaald en werden pas
dagen later dood teruggevonden.
De expeditie-Cosijns is van plan, het
volgend jaar weer een afdaling in de
ingewanden der aarde te ondernemen. Ze
hoopt dan een diepterecord van 800 meter
misschien wel van een kilometer te be
reiken.
Een der grootste verschrikkingen in de
or rraardse grotten is de plotselinge
angst, welke de deelnemers overvallen
?n; Pe.ze angst wordt soms door een
kleinigheid veroorzaakt, b.v. door het
zich opeens begeven van de batterij van
eon lamp. Toen dit de leden van de
expeditie-Cosijns overkwam en ze een j
swartier, dat eindeloos leek, in het do
De A.N.W.B. heeft onlangs onder de
aandacht van de minister van Oorlog
gebracht, dat vele automobilisten ernstig
bezwaar ha'oben tegen het feit, dat com
mandanten van militaire onderdelen het
liften hadden ingelast in het kader van
zgn. droppingsoefenmgen. Bij deze oefe
ningen werden militairen „ergens in
Nederland" langs de weg gedeponeerd,
met als opdracht het bereiken van een
bepaald punt. In feite kwam het er op
neer, dat zij vrij giote afstanden door
ons land „liftend" moesten afleggen.
Afgezien van het teit. dat het nut van
dergelijke oefeningen betwijfeld mag
worden, was de A.N.W.B. van mening,
dat door dit liften „op bevel", dat velen
onsympthiek aandoet, de bereidwillig
heid van de automobilisten om inge
volge een destijds door Z.K.H. Prins
Bernhard gedaan verzoek militaire
verlofgangers in hun auto mede te ne
men, ongunstig zou kunnen worden be
ïnvloed.
De minister heeft de A.N.W.B. thans
doen weten, dat de. legerleiding deze be
zwaren deelt en maatregelen zal nemen,
dat dergelijke oefeningen niet meer ge
houden zullen worden.
Een grottenklimmer met zijn speciale
uitrusting
Uiterst vermoeiend zijn die onderaardse
expedities, maar er blijken steeds spor
tieve geleerden te zijn, voor wie een af
daling een romantische manier is, om
bepaalde wetenschappelijke onderzoekin
gen te doen. Het is een afwisseling in het
trmelijk eentonig bestaan in een labora-
ker moesten doorbrengen, omgeven door
ue echo's van de geluiden, die ze met hun
bewegingen maakte, waren ze schier ra-
ueloos. Gelukkig deed de batterij het
weer. Ze vielen elkander, snikkend 01S
kleine kinderen, om de hals.
Maar dergelijke angstige en beklem
mende momenten weerhouden hen niet,
telkens weer in een afgrond zoals die van
ck grotten van Pierre Saint Martin af te
dalen.
In twee dagen tfjds zfjn vijf Britse
vliegtuigen verongelukt. Drie vliegers
kwamen daarbij om het leven; twee an
deren werden Vrijdagmorgen nog ver
mist. Twee Meteoor-straaljagers zijn bij
mist op de 100 m hoge klippen aan de
kust van Yorkshire te pletter gevlogen.
Een „Firefly" verongelukte vlakbij een
luchtbasis in Noord-Ierland. Bij het zoe
ken naar een „Seafury" van de Britse
marine, die Donderdag bij Lands End in
zee is gestort, is Vrijdag een andere „Sea
fury" in zee gestort. De vlieger van dit
toestel kon worden gered.
Het Kon. besluit van 18 Juli 1950 be
paalde, dat enkele artikelen van de Dis
tributiewet 1939 opnieuw in werking tre
den met ingang van 27 September 1950.
Tevens werd bepaald, dat bedoelde arti
kelen van de Distributiewet 1939 in wer-
king zouden zijn uiterlijk tot en met 26
Zoals men weet is sedert eind Sep
tember het systeem van invoerrechten
krachtens de overeenkomst van Torquay
door West-Duitsland ingevoerd. Dit be
tekent, dat thans invoerrechten naar
waarde, inplaats van naar hoeveelheid
worden berekend. Voor de uitvoer van
Nederlandse tuinbouwproducten is zu'ks
een zware belasting gebleken, namelijk
in vele gevallen een verdubbeling van
de rechten.
Volgens een voorlopig beeld, dat men
zich thans in kringen van exporteurs
heeft kunnen vormen, is de uitvoer van
bloemkool en andere kool- en groenten-
soorten sterk teruggelopen. Van vers
hard fruit wordt aan de grens 25 procent
van de francowaarde geheven, zodat in
plaats van 7 mark per 100 kg thans 14
a 15 mark bij de geldende prijzen bere
kend moet worden. Tengevolge van vrij
aanzienlijke misoogst van appels en pe
ren in Duitsland echter zijn de prijzen
goed gebleven, hoewel lager dan een dag
of tien geleden. Nederlandse appelen
worden veel gevraagd, mede in verband
met een Duits invoerverbod uit andere
landen. Ook over de uitvoer van peren
hoort men in dit opzicht niet klagen.
Zolang Nederland de marktomstandig
heden mee heeft zal de tuinbouw-uitvoer
op West-Duitsland nog op vrij behoor
lijk niveau gehandhaafd kunnen blijven.
Men verheelt in exportkringen echter
niet, dat het thans geldende waardeta-
rief op de duur vrij zwaar op de Neder
landse tuinbouwexport, speciaal ten aan
zien van de duurder productie naar
West-Duitsland zal gaan drukken.
Gistermiddag is door tot dusver onbe
kende oorzaak brand ontstaan in een
villa, bewoond door rr Van Kleef, in het
villapark te Vught. De brand moet op de
zolderverdieping zijn begonnen, want het
rieten dak stond in een ommezien in
vlammen. De vrijwillige Vughtse brand
weer, die na een kwartier ter plaatse
was, kon ondanks alle inspanning niet
verhinderen, dat het huis verloren ging.
Militairen en omwonende hebben nog ge
tracht het huisraad te redden, doch dit
gelukte slechts voor wat de beneden
verdieping betrof. Na een half uur kwam
de Bossche brandweer ter plaatse, die
met acht stralen het vuur aanpakte, doch
te laat was om nog veel te. redden. De
schade, die zeer groot is, wordt door ver
zekering gedekt.
Evenals vorig jaar organiseert de Ver
eniging van fabrikanten, importeurs en
agenten op radiogebied een tentoonstel
ling van radio-onderdelen, aanverwante
artikelen en ook enkele volledige appa
raten, zoals bv. electronische instrumen
ten, taperecorders .n televisietoestellen.
Het ligt in de bedoeling deze tentoon
stelling, de Firato, jaarlijks in Amster
dam te doen plaatsvinden.
Dit keer wordt de expositie gehouden
van 11 tot 16 October, voor het publiek
t.m. 15 October, in twee zalen in Belle-
vue.
Vooral voor de amateur, die bij lange
na niet uitgestorven is, zoals bleek uit
de overweldigende belangstelling het vo
rige jaar, is hier veel te zien. In tegen
stelling tot de vorige keer zal het pu
bliek (behalve de laatste dag) steeds toe- j
gang hebben tot de Firato.
Vijf en dertig deelnemers vertegen
woordigen de voornaamste fabrieken
van W.-Europa. Als nouveauteiten bren
gen zij o.m. een combinatie van radio-
gramofoon én wirerecorder, een pick up
volgens een nieuw systeem waarbij slij
tage vande gr mafoonplaten uitgesloten
is, een zelfbouw bandrecorder-in-onder-
delen die ook de amateur met smalle
beurs in staat stelt zijn eigen „opname
studio" te verwezenlijken en een nieuw
universeel chassis-systeem met belang
rijke tijds- en materiaalbesparing.
De betekenis van de „FIAR," mag men
niet onderschatten. De levering aan de
Nederlandse industrie van uit het bui
tenland geïmporteerde onderdelen be
draagt enige millioenen guldens jaar
lijks.
September 1951, Het is echter nodig dat
die wetsartikelen ook na dit tijdstip nog
in werking blijven. Dit geldt onder meer
voor diverse metalen en chemische pro
ducten. Ook ten aanzien van steenkolen
voor de industrie, stookolie en koffie zul
len distributievoorschriften voorlopig nog
niet kunnen worden gemist. Voorts zijn op
grond van de Distributiewet 1939 voor
schriften uitgevaardigd roet het doel be
wapeningsopdrachten aan de industrie
voorrang te verschaffen boven civiele op
drachten.
Daarom heeft een kon. besluit van 25
Augustus 1951 bepaald, dat de in artikel
24, tweede lid bedoelde artikelen der Dis
tributiewet met ingang van 27 September
1951 opnieuw in werking treden. Dit be
sluit behoet wederom bekrachtiging bij
de wet en daarom is hiervoor een wets
ontwerp ingediend.
Tevens is een wetsontwerp ingediend tot
hernieuwde inwerkingtreding van de i
Prgsopdrijvings- en Hamsterwet 1939.
Het Utrechtse aannemingsbedrijf voor
heen firma J. Krap heeft, in samenwer
king met een Australische onderneming
te Brisbane, een dochtersmaatschappij
opgericht onder de naam „Concrete De
velopments Pty Ltd", waarvan de heer
W. Schumacher te Utrecht president
directeur is-
Deze nieuwe maatschappij heeft met de
regering van Queensland een overeen
komst aangegaan, volgens welke in Bris
bane (aan dq Australische Oostkust) eerst
300 en d. a 700 huizen zullen worden
gebouwd, terwijl verdere bouwopdrach
ten in het vooruitzicht zijn gesteld.
Het bouwmateriaal wordt grotendeels
van Nederland naar Queensland uitge
voerd. Vrij geregeld vertrekken uit
Utrecht Rijnaken vol bouwmateriaal naar
Rotterdam, waar dit materiaal wordt
overgeladen in een speciaal gecharterd
zeeschip, dat op zijn beurt de goederen
naar Australië zal Overbrengen. Dit schip
zal or" vele machines en andere mate
riaal naar Brisbane overbrengen voor de
daar op te richten eigen betonfabriek.
Het personeel van de nieuwe Neder
lands-Australische bouwonderneming en
van de geprojecteerde betonfabriek zal
grotendeels uit Nederlanders bestaan. Het
ligt in de bedoeling, dat in December
aanstaande in drie „Skymasters" van de
K.L.M. zeventig bouwvakarbeiders naar
Australië worden overgebracht, waarvan
er dertig vergezeld zullen zijn van hun
echtgenoten en van in totaal vijftig kin
deren, die zich allen in Brisbane zullen
vtoiigen.
De voorzitter van het centraal stem
bureau heeft in de vacature-Schermer-
horn tot lid der Tweede Kamer benoemd
verklaard mevrouw A. C. PloegPloeg
te Utrecht. (Partij van de Arbeid).
POLITICS ARE DIRTY..'.. POLI
TIEK IS VUILIGHEID, aldus luidde
de conclusie van een enquête voor
de oorlog onder een grote groep Ameri
kaanse studenten gehouden.
De verkiezingen zijn weer op komst. En
de politieke sfeer in Amerika is wee- ?an
het vertroebelen. De groten beginnen
elkaar al reeds in de haren te zitten.
Heel Amerika is er van overtuigd, dat
Eisenhower met vlag en wimpel tot pre
sident zou worden gekozen, als hij zich
candidaat stelt. MacArthur hult zich aan
gaande de mogelijkheid van zijn candida-
tuur in een raadselachtig stilzwijgen. Hun
propagandisten roeren zich en forceren
schandaaltjes, om alvast de publieke
opinie te bewerken.
Truman kijkt t°e. denkt net zijne en
neemt z'n maatregelen.
De republikeinen doen natuurlijk alles,
om de democraten en de democratische
president uit het zadel te wippen en aan
weerskanten worden reeds harde noten
gekraakt dreigt senator
MacCarthy het eerste slachtoffer te wor
den. Want hij heeft niet alleen de republi
keinen, maar ook een aantal democratische
collega's tegen.
Een tiental maanden geleden was hij de
grote kampioen, die vocht tegen de stille,
communistische invloeden in de hoge
regeringskringen. Hij beschuldigde zelfs
Dean Acheson van communistische neigin
gen. En ook Jessup, de man. waarmee wij
inzake Indonesië te maken hebben gehad.
Als een politieke Don Quichot ging hij
tegen alles, wat-hij van rode sympathieën
verdacht, te keer met een woordenrijkdom,
waarvan de aard menigmaal zelfs door de
sensatiepers als „unprintable" moest wor
den aangeduid, ofwel: je kunt het met in
de krant zetten.
Zijn activiteit werd door velen hogelijk
geprezen en vond als het „MacCarthyism
een eigen straatje in de Amerikaanse poli
tiek.
Tot het publiek hem verder liet praten,
omdat hij het zelfs volgens Amerikaanse
opvattingen-in-verkiezingstijd te bont
maakte.
En thans blijken z'n tegenstanders -tot
de aanval te zijn overgegaan.
I i<t rtj KJ
-~v. lm
X -K
ln 't A.V.R.O.-televisieprogramma van gisteravond debuteerde dr Portieljc,
directeur van de Amsterdamse Artis. Hij bracht een Braziliaanse reuzenpad
hij het een en ander vertelde. Netty Rosenfeld, de
televisie-omroepster, assisteerde hem.
mee, waarover
Nadat Dinsdagavond de Televisie-
Stichting is gestart met de eerste uit
zending. is gisteren de normale reeks der
televisie-uitzendingen, waarin de omroep
verenigingen bij toerbeurt 'eens in de
veertien dagen het programma verzor
gen, begonnen met •1° eerste uitzending
van de A.V.K.O.
Er heerste in de Bussumse studio Don-
derdae en Vriidag dezelfde hoogspanning
afs bif dè eerste repetitie van de Tele
visie-Stichting en ook nu weer moest het
O
De Herstelbank heeft nieuwe middelen
nodig, wil zij haar bedrijf kunnen voort
zetten en niet gedwongen worden tijdelijk
de zaak stop te zetten. Op de kapitaal
markt zijn thans geen middelen op te ne
men. Daarom heeft drs J. F. Postliuma,
president-directeur van de Herstelbank,
een plan opgesteld, waarbij industrie, han
del en scheepvaart zelf 40 a 55 millioen
in uim een jaar tijd ter beschikking van
de Herstelbank stellen.
Daardoor zou de Herstelbank in staat
zijn haar activiteit niet te behoeven on
derbreken. De eisen, welke de Export Fi
nancieringsmaatschappij aan de middelen
jan de Herstelbank stelt, zijn zeer groot,
Kan de oorspronkelijke gedachte voor de
exportfinanciering gelden op te nemen bij
*e lnstitutionele beleggers kan niets ko
nen, daar bij deze instellingen het vat
leeg is.
Prof. Cosijns inspecteert het fiets-
achtige apparaat, waarmede in de
onderaardse grotten afgedaald
wordt.
Het 2000 ton metende Amerikaanse
stoomschip „Southern Isles" is Vriidap
bii het aanbreken van de dag od onge
veer 300 kilometer uit de kust van de
Amerikaanse staat Noord-Carolina in
tweeën &e!)r°cfn ?n meteen gezonken.
Een ander schip, de „Charlotte Lykes"
heeft onmiddellijk getracht de opvaren-
den te redden. Zeven drenkelingen kon
den worden opgevist, Len vyf en twintig
tal leden van de bemanning van de
Southern Isles" wordt nog vermist. Men
heeft enkele lijken zien drijven. De red
dingspogingen z(ja gehele dag en
nacht voortgezet. Ook twee vliegtuigen
van de Amerikaanse kustwacht namen
er aan deel.
Een 22-jarige jongeman uit Purmerend
die over enkele dagen zou trouwen, stal
uit een weiland in de Purmcr een koe. Hij
wilde het beest op de markt verhandelen,
maar de eigenaar herkende het dier. De
jongeman werd gearresteerd en zit nu
in de cel inplaats van in het huwelijks
bootje*
De bergen rond 's Pausen zomerverblijf Castel Gandolfo, staan in de
warme glans van een late zomerzon. Het is Woensdag 26 September.
Met zilveren zeilen glijden wolken over het Meer van Albano: het is,
of ze in deze spiegel willen zien eer ze over het grondgebied van
Paus Pius XII trekken.
Aan lage struiken sterrelen de kleu
rige bloemen van de oleanders. In
Frascati is de wijnoogst begonnen. De
volle zoete druiven vullen de perskui-
pen. Een kleine jongen houdt er wat
orde onder en snoept gedurig van die
edelmoedige overvloed.
Als we Castel Gandolfo naderen, blij
ken de toegangswegen bewaakt. Dikke
muren onttrekken de grootse, fantasti
sche tuinen 's Pausen zomerverblijf
is omvangrijker Jan Vaticaanstad
aan het oog. Boven die hoge muren
uit de sterrenwacht waaraan voor alle
tijden de naam van de Jezuïetenpater
Jan Stein blijft verbonden. „Klein Va-
ticaan" heeft voorts zijn boomkwekerij
een modelboerderij, een hoenderpark.
Monseigneur J. Smit vertelt in een
boek dat de eerste leghorns voor dat
park uit Nederland kwamen. „Waar
in", zo schertst Mons. dan „een klein
land al niet groot kan zijn!"
Kijk, daar stellen de eerste groepen
pelgrims zich al op. Vaandels vinden
een uitweg in de zachte zomerbries.
Jonge gezichten van kinderen keren
zich naar het huls van hun beste
Vriend. Zusters van bekende en onbe
kende congregaties moederen over
meisjes die iets teders in de lange
stoeten vormen. Zij gaan en wij met
hen tussen de pauselijke bewakings
dienst door. „Fratelli" van het H. Hart
hebben de grotere jongens in het kleed
hunner congregatie gestoken. Zij zien
er uit als aankomende patertjes. Met
prachtig afgekeken waardigheid, de
handen over de borst, gaan ze de bin
nenhof in.
Roerloos staan er de trouwe Zwitsers
ln hun luisterrijke uniform, waarin
het blauw der Alpenmeren zo ateric
spreekt tussen het geel en het rood.
Ze zijn niet op hun Paasbest. de
Zwitsers, want daartoe behoren helm
en een kuras, maar ze trekken aller
aandacht. Een reus staat er bij. stram
langs zijn piek. „U komt zeker uit
Wallis?", vroegen we. Ja, hij komt uit
het vrome Wallis, maar zijn wapen
broeder is kleiner: die is dan ook uit
Ticino. Wij horen Spaans en Portu
gees; het binnensmonds woordgekauw
van Amerikanen; het rappe Frans; En
gels en het Duits, dat ze in Tirol spre
ken. Groep voor groep krijgt een
plaats. Hier de Nederlanders, de „Pel
legrini di Olanda!" Daar Je Belgen. De
„fratelli" met hun pleegkinderen vlak
onder de loggia bet balkon. waaFvan
de Algemene Vader Zijn kinderen zal
toespreken.
De inwoners van Castel Gandolfo
zien vol belangstelling al die „forestie-
rl" (vreemdelingen) door de smalle
dorpsstraten naar het kasteel trekken.
Er is nogal eens wat in hun nadeel ge
zegd: communisten zouden ze zijn,
zelfs de burgemeester is een commu
nist. Een hoge prelaat van het Vati-
caan heeft ons echter uitgelegd, dat
hun communisme anders is dan het
politieke communisme, dat we hier in
het Westen kennen. Het is geen god
deloos communisme. Maar een sociaal.
Tegen het sociale communisme heeft
de H. Vader nimmer de bezwaren ge
had, die Hij het godloze ten laste legt.
En het leven van veel mensen in Italië
is er naar, dat zij, terecht, verbetering
nastreven.
Het stroomt maar door uit de grote
toegangspoort. Een groep van het
eiland Cuba passeert, een minister aan
het hoofd. Een rood tapijt wordt over
de loggia neergelaten. Een microfoon
geplaatst; een grote vogel trekt, diep
door de lucht, zijn kringen. Da span
ning stijgt!
Plotseling legt zich een strakke stilte
over de binnenhof. Allen kijken naar
de dubbele deur der loggia. Een on
zichtbare hand heeft de vleugels ge
opend. Een witte gestalte betreedt het
balkon. De Paus! De Plaatsbekleder op
aarde van Christus, onze Heer. Even
slaat de tengere figuur de duizenden
in haar ban. Dan breekt het applaus
los. Leve de Paus". Eindeloos geva
rieerd klinkt de toejuiching op tot
deze wereldfiguur van Christelijke
sterkte en verheven rust. Er stroomt
bezieling door allen. Wat ieder al lang,
al heel lang wist. wordt nu als zeker
heid gesmaakt: daar staat een Vader,
die de weg wijst, de enigste weg, door
de mist van deze tijd. En die Vader
buigt maar Hij trekt, als 't ware, allen
aan Zijn tengere handen op, het is. als
of Hij een vaderlijke blik voor ieder
persoonlijk heeft.
Eindelijk wordt het stil. Paus Pius
XII spreekt tot de onderdanen van het
wereldrijk, dat. in het katholiek geloof,
allen samenbindt. Heet hen welkom in
het Vaderhuis, spoort hen aan te vol
harden in hun trouw aan Christus en
de Kerk; de rechtvaardigheid te be
oefenen en het leven niet te vormen
rond vergankelijke, menselijke bedenk
sels, maar rond God.
Dan neemt Hij een brief en roept:
„Novizi e Postulanti dell' Ordine di
Nostra Signora della Mercede di
Nemi!" Dus: de novicen en de postu
lanten van Je Orde van O. L. Vrouw
van Barmhartigheid, uit Nemi!
Een luid applaus klatert op. De H.
Vader richt tot deze groep het woord.
„Op dit papier staat, dat uw groep...
pelgrims telt! Is dat juist?" vraagt Hij.
en buigt zich voorover, als wilde Hij
de goede mensen één voor één ln de
ogen zien. „E vero?" ,,Is dat juist?"
De pelgrims roepen: „Si, si!" „Ja, ja!"
Zo tast de H- Vader elke groep af.
Aan alle deelnemers schenkt Hij een
persoonlijke gedachte, die bij hun
groep past.
„Orfanotrofio Santa Maria delia
Neve!" klinkt de melodieuze, manne
lijke stem over de hof. ,,'t Weeshuis
van Onze Lieve Vrouw ter Sneeuw!"
Nu moet de Overste antwoorden.
Maar, er komt geen antwoord. De H.
Vader herhaalt Zijn vraag: „Orfano
trofio....!" Weer geen antwoord. Dan
glijdt 'n edelmoedige glimlach over
Zijn gelaat: „Bij deze hitte is het zo
begrijpelijk, dat het Weeshuis van O.
L. Vrouw-ter-Sneeuw niet is ver
schenen!" bevestigt Hij! 'n Hoor
bare glimlach ruist over het plein. En
de Paus glimlacht mee.
Twee dagen tevoren aldus ver
telde ons Mgr J. O. Smit, stond er ook
'n groep kinderen voor de loggia. De
H. Vader vroeg:
„En, kinderen, koken de Zustertjes
wel lekker genoeg naar jullie zin?"
Onmiddellijk klonk 'n helder kinder
stemmetje, scherp, duidelijk: „Molto
anche, Santo Padre!" „Soms, Heilige
Vader!"
Weer wordt 'n groep geroepen:
„Faneiulli di Villa Nazareth in
Roma!" Dus: „De kinderen van de
Villa Nazareth, te Rome!" De „fan
eiulli" laten niet op zich wachten!
„En nu zou Ik wel 'ns willen weten,
wie van jullie de eerste prijs van de
catechismus heeft?" vraagt de
Paus. 'n Kleine baas stapt stoutmoe
dig naar voren: „Io!" „Ik!" De witte
figuur buigt zich nu heel diep voor
over: „Zorg er voor, d'at je niet alleen
je catechismus van buiten kent, maar
dat je ook doet wat de catechismus
van je vraagt!"
„En nu". vervolgt Z. H. „gaan
we onze kinderen uit het buitenland
in hun eigen taal toespreken!" In
vloeiend Frans wendt Hij zich tot
scholieren en studenten. In 't Engels
tot „Pellegrini di Chicago" en solda
ten van de Amerikaanse weermacht.
In het Duits tot studenten uit West-
Berlijn. Linz, Vorarlberg en Zürich
blijken eveneens vertegenwoordigd.
Dan komen de pelgrims uit Brazilië
aan de beurt; zij ontvangen 'n per
soonlijk woord in het Portugees; de
pelgrims uit Chili, Mexico en Cuba in
prachtig Spaans. Het is alsof het talen
wonder van Pinksteren zich herhaalt!
Onvermoeibaar schijnt de Paus en
toch is Hij hoogbejaard (geb. 4 Maart
1876) en niet van de sterksten.
Nog even spreekt de H. Vader -door
om ook nog Nederlandse pelgrims te
begroeten.... in onze eigen taai.
„Geliefde zonen en dochters uit Ne
derland! Ook u danken Wij voor uw
bezoek en verlenen u van harte gaar
ne de Apostolische Zegen voor al uw
intenties, geestelijke en tijdelijke be
langen". Dan breidt Hij de armen uit
en trekt de Hemel over allen neer m
de vaderlijke, Apostolische Zegen
'n zeer verheven, plechtig en onver
getelijk ogenblik. Daarna verlaat Hij,
onder eindeloze toejuichingen, het
balkon.
Een groep senatoren, waaronder ver
schillende democratische, heeft z'n verwij
dering uit de senaat geëist.
De tegen hem ingebrachte beschuldigin
gen zijn lang niet mis. Hij zou b.v. in de
senaat welbewust hebben staan liegen. Dit
is de eerste van een tiental. Het merendeel
betreft zijn waarheidsliefde zowel als se
nator als in zijn verschillende, aan het
senatorschap verbonden functies.
Maar er is er tevens één, die niets meer
of minder is dan een'aantijging, dat hij
zich zou hebben laten omkopen. Hij heeft
n.l. een boekje geschreven over het
woningprobleem.
Op zich zelf heel verdienstelijk. Het is
ln de Verenigde Staten bijna even erg met
de woonruimte als hier.
Doch hij heeft het boekje geschreven
voor een bouwmaatschappij, die grote be
langen had bij uitspraken van ean door
MacCarthy gepresideerde commissie, wel
ke het een en ander met woningbouw te
maken heeft.
En.... senator MacCarthy incasseerde
als honorarium voor dit boekje tiendui
zend dollar. Zelfs voor een schrijvend en
buitengewoon goed orerend senator acht
men dit een veel te hoog bedrag.
In 't vuur van zijn „Don Quichott-iade"
heeft senator MacCarthy tenslotte gene
raal Marshall er van beschuldigd, deelge
nomen te hebben aan een samenzwering,
zo immens en zo infaam, als in de geschie
denis der mensheid nog niet is voorgeko
men. De omschrijving geeft enigszins een
beeld van de wijze, waarop de man zijn
beweringen uit.
Vooral deze uitlating, in het openbaar
gedaan, zal hem noodlottig moeten wor
den.
Gooi hem er uit, zegt een groep
senatoren.
Om echter een senator buiten de senaat
te zetten, moet een tweederde meerder
heid hiertoe besluiten. En dat deze gevon
den zal worden, acht men in politieke
kringen te Washington hoogst onwaar
schijnlijk.
MacCarthy's tegenstanders hopen mis
schien, hem er toe gebracht te hebben,
zijn tang beter in bedwang te houden, ook
als hij er op uit is, in zijn staat, Wiscon
sin, stemmen te werven,
eten er weer bij inschieten. Het was eeri
en al geroep, geloop, het geven van com
mando's en do algemeen regisseur, da
heer Erik de Vries, had zyn handen vol.
Er werd druk gerepeteerd en verschil
lende malen moesten de acteurs en actri
ces voor de hete lampen komen.
Na een inleidend woord van de voor
zitter van de A.V.R.O. de heer de Clercq,
hield deze een praatje met de directeur
van de omroep, de heer W. Vogt. Deza
vertelde uit de tyd van zgn pionierschap
voor de radio en liet een der eerste
microfoons zien, alsmede het eerste ont
vangtoestel, dat de naam droeg van da
Naaimachine". Enige malen tijdens da
repetities vergat de heer Vogt, blijkbaar
niet gewend aan de televisie, de nieuw
ste microfoon uit zijn vestzakje te halen
en hem werd op het hart gedrukt, dit bij
de uitzending toch niet te vergeten.
De heer Vogt, de eerste radio-omroe
per leidde de eerste A.V.R.O.-televisie-
omroepster in. Het was mej. Netty
Rosenfeld.
De heer Portielje van Artis wan-
deïde de studio binnen met een grote
doos, waarin een Braziliaanse reuzenpad
zat. HU bouwde op een bureautje in de
studio een tuintje met rotssteentjes op,
waartussen de pad moest lopen.
De pad haalde ruim lucht in en werd
hierdoor tweemaal zo groot, hetgeen dit
beest doel, als er gevaar dreigt. Tot slot
zette hij de pad op het hoofd van Netty,
die een onthutst gezicht zette.
De heer H. M. Koeman zal voortaan
het buitenlands overzicht geven voor de
televisie en verduidelijkte dit met film,
kaarten, foto's en een aardbol. Gister
avond behandelde hij de Perzische olie
kwestie, de komende Engelse verkiezin
gen en de ziekte van koning George.
Dick van Rhyn hield zijn sportpraatje
en een vraaggesprek met Fanny Blankers
Koen en Piet Kraak, waarna dames van
Aspacia, de Rotterdamse kampioensclub
van Nederland, een demonstratie gaven
met knotsen en ballen. Vervolgens wer
den twee filmpjes vertoond, nl. over het
3-Octoberfeest in Leiden en over de Hoge
Veluwe.
Na de pauze kwam het gezelschap van
Chiel de Boer met een cabaretprogramma
en een schimmenspel.
Weerbericht
Het laatste woord en beeld in deza
uitzending had het K.N.M.Ï. uit De Bilt,
nl. het weerbericht, dat elke veertien
dagen in het programma van de Tele
visie-Stichting zal worden opgenomen.
Aan de hand van weerkaarten werd een
toelichting op de weerverwaehting ge
geven. De termen depressie, hoge-druk-
gebied en lage-drukgebied, werden op
de weerkaart aanschouwelijk gemaakt.
De algemene leiding van deze uitzen
ding berustte by Erik de Vries, assistent
regisseurs waren Ger Lugtenburg, Jan
van Herpen en Joos Simon.
Deze eerste uitzending werd weer door
vele genodigden gevolgd in hotel De
Rozenboom te Bussum, waar zeven ge
wone en vier projectie-televisietoestellen
stonden opgesteld.
(Van onze correspondent)
„Ik ben verheugd, dat ik het clandes
tien slachten kan straffen aan de hand
van verordeningen, Inzake de volks
gezondheid", aldus de officier van Justi
tie bij de economische rechtbank te
Amsterdam, tegen een der clandestiene
slachters, die Woensdag op heterdaad
betrapt werden bij het slachten van wrak
vee en gisteren reeds berecht werden.
Aan de hand van een lezing van een der
getuigen verbalisanten was het vee ge
kocht in Purmerend op de veemarkt en
geslacht in een zeer vies schuurtje te
Bussum.
„Het is een ernstig geval", zeide de
officier, „want er werd geslacht onder
weerzinwekkende omstandigheden, en
het vlees werd verkocht aan obscur»
slagertjes en verwerkertjes, die het ver
kopen in gore winkeltjes en op markten.
Het is noodzakeiyk, dat er streng wordt
opgetreden, temeer daar het vlees wordt
verwerkt in worstmakerijen". Conform
de eis veroordeelde de rechter een der
verdachten, de Hilversummer C. H„ tot
vyf maanden gevangenisstraf met. on-
middeliyke gevangenneming. Zijn broer,
de Bussumer H. H„ kreeg eveneens vijf
maanden met onmiddeliyke gevangen
neming en verbeurd verklaring van
1250 in beslaggenomen geld, dat hij
wilde wegstoppen. Beiden hadden al meer
straffen gekregen voor deze praktijken.
De Hilversummer Van O. kwam er
slechter af. Deze huilde krokodillen
tranen om de gezondheid van zyn vrouw,
doch het mocht niet baten, hy toonde
al tyd berouw, doch was reeds een en
twintig maai veroordeeld. Hij werd ver
oordeeld tot 6 maanden gevangenisstraf
met onmiddeliyke gevangenneming. Zijn
verzoek om uitstel baatte niets, het was
geiyke monniken, geiyke kappen, en
samen uit, samen thuis, aldus de rechter.
Thans zullen de slagertjes word» op
gespoord.
