David Butler filmt in Elstree Voor wie stamppot te vet kan zijn m Ons Succes-patroon van deze week l\ ROMANBIJ VOEGSEL Eric's liefde I HOE BESTEL IK MIJN PATROON? Harris Burland "*k 'S d' °p ,T J ZATERDAG 3 NOVEMBER 1951 PAGINA 4 81 ft NIEUWE VERSIE VAN „DE TANTE VAN CHARLEY" erzen Voeding voor bejaarden eist speciale zorg VAN ONTDEKKINGS REIZIGERS EN WONDER VOGELS Oude Proever 3 Gerieve m I; DE KOMENDE SUMATRA- TABAKSINSCHRIJVING SPAARCUFERS OVER OCTOBER C667 Va door (wordt vervolgd) Ml De tcclmicolor-camera draait na een toneel-succes van 2A jaar op Broadway Even ten Noordwesten van de verbluf fen !e aaneenschakeling van huizen, ge bouwen, stations en parken, die Londen heet, ligt Elstree. Neg slechts enkele jaren gelf den een pittoresk dorpje verscholen tussen groene heuvels, is het sinds de oorlog uitge groeid tot een Engeis Hollywood en riets wijst er op, dat aan deze snelle groei spoedig een einde zal komen. Toah is de naam Elstree, die meer en meer bekend begint te worden, reeds lang, bij-na 25 jaar, met de vervaardiging van films verbonden. Bijna 25 jaar gele den, toen de Britse filmproductie een ster vende industrie leek, nam een Schotse advocaat, John Maxwell, het beheer van de toen gloednieuwe filmstudio's in El stree over en vormde de „British Inter national pictures Limited". Oudere bioscoopbezoekers zullen zich en Girls don't gamble". Na „Seventh Heaven" met Janet Gaynor en Charles Earrell in 1927 zei hij de grime vaarwel en begon zijn merkwaardige loopbaan als regisseur. Hij regisseerde o.a. de eerste films met Shirley Temple, de komedies met Will Rogers en de eer ste „Road"-films met Bing Crosby en Bob Hope. Sinds David Butler voor Warner Bros .se filmmaatschappij. Na de gezusters werkt, heeft hij o.a. de volgende films Gish (Lilian en Dorothy), de gezusters gemaakt: „The Time, the Place and the Talmadge (Norma en Constance), de ge- Girl", .,My Wild Irish Rose", „Look for i zusters Bennett (Constance en Joan) sigaar. Nu komt ér nog iets bij. Als hij voor tante speelt wil hij graag weer een man zijn om z'n meisje het hof ma ken. Net als zijn hofmakerij begint te vlotten, moet hij weer de rol van tante gaan spelen. Daardoor wordt een tragi komische noot in het verhaal gebracht". Zo moeder, zo dochter! Er bestaan plannen om een nieuwe filmversie te maken van „De Blauwe Engel", de film. die Marléne Dietrich wereldberoemd maakte. De titelrol zou ditmaal worden gespeeld door een debutante, Maria Riva geheten. Achter deze schuilnaam verbergt zich Maria Sieber, enige doch ter van mevrouw SieberVon Losch, alias Mariene Dietrich En als het geen dochter is. dan is het een zuster. Anna Maria Pierangeli zij speelt in de Italiaanse film ..Morgen is te laat die sinds haar aankomst in Hollywood Pier Angeli heet, heeft een tweelingzus ter, Marisa geheten. Me-risa is geënga geerd door een concurrerende Hollywood Anna Neagle regisseurs wel eens in de war bracht- Daarna stak hij de Oceaan over, veran derde zijn naam en werd bekend als Ray Milland. Charles Laugh ton, Googie Wi thers, óreta Gymt, Ida Lupino en John .rellicht herinneren, welk een sensatie de j Mills zijn slechts enkelen van hen, die eerste producties van deze maatschappij j hun filmi maakten. Films als „Molin Rouge", ge regisseerd door E. A- Dupont; .Piccadil ly" van dezelfde regisseur naar een ori gineel scenario van de bekende roman schrijver Arnold Bennett en de eerste films van een jong genie, Alfred Hitch cock, die een van de meeit befaamde regisseurs zou worden- Voor de Engelsen was „Elstree" het rie hoden de studio's van de B. I. P. tech nische mogelijkheden, welke minstens ge lijk waren aan die van Hollywood. Voor het eerst sinds vele jaren werden Britse films weer over de gehele wereld ver toond. Voor de Engelen was „Elstree" het Britse Hollywood en „Elstree" beteken de toen de oude studio van de B. I- P„ waar de eerste Engelse geluidsfilm werd gemaakt, waar voor het eerst een to neelstuk van Bernard Shaw werd ver filmd en waar sterren ais Ray Milland, Madeleine Carroll, Ann Todd, Charles Laughton en Ida Lupino hun eerste kans kregen om voor de filmcamera op te treden. Het is veel gemakkelijker de Britse sterren op te sommen, die geen film in Elstree hebben gemaakt dan een lijst te geven van degenen, die er wèl hebben gewerkt, Margaret Lockwood kreeg er haar eer ste filmtest. Een verlegen koormeisje, Marjorie Robertson, van wie ontelbare proefopnamen werden gemaakt, bleef te gen alle hoop in hopen, dat Iemand haar ooit .nog eens een rol waardig zou keuren- Tot ze tenslotte bij een buur man, de studio van Herbert Wilcox, in dienst trad en daar bekend Werd als de lieftallige Anna Neagle. Een knappe jongeman, Spike Mullam geheten, speelde twee rollen tegelijk in Elitree, hetgeen hem zelf en zijn twee Nieuwe sending, pracht collectie, In di verse tafelmaten o. a. Kirman Afshar, Afganistan, Shlraz, Aaiuur Hamadan, enz. UAnrlt SCHERPE PRUZEN V/H.TOORENBURG 8. DAMME Nwe Binnenweg 340 t/o Plantsoen Rotterdam Telefoon 34136 danken. nroem aan Elstree hebben te is vertoond. De eerste van de moderne stroom van ^bekende films Charleys ouderwetse Charleys zijn o.a. gespeeld door Charles Ruggles, Arthur Askey en Jack Benny is Ray Bolgef, die deze ról ook cp Broadway vertolkte. Bolger, een slanke man, die zijn werk zeer ernstig neemt, vatte het verschil tussen het oorspronkelijke stuk en de nieuwe versie aldus samen: „In het origineel kwam de pret hoofd zakelijk door een man, die zijn vrou wenkleding zo gauw mogelijk wilde ver ruilen voor een flink glas whisky en een Namen veranderden in de loop der jaren. De „British International Pictu res" werden „Associated British Pictu res". Maar de traditie van Elstree ver anderde niet. Tot 19S9 kwam er een gestadige vandaan, waaronder „Blossom Time' met Richard Tauber, wiens melodieën over de gehele wereld werden gezon gen,, de vrolijke en Charmante komedie „Housemaster" met Diana Churchill, kluchten met Rober fin Hare, Gene Gerrard, Leslie Fuller en Tommy Trin- der. Gedurende de oorlog werden er in Elstree geen films gemaakt. Het leger nam de studio's en de omliggende ter reinen in beslag en Elstree werd één van Engelands voornaamste camoufla ge-centra- Een groot deel van het imi tatie-invasieleger, dat werd gebruikt om de „Luftwaffe" van de Normandi- sche krust weg te lokken, toen daar op D-dag de landing plaats vond, werd in Elstree „gemaakt". Maar thans zijn de studio's er weer volop in bedrijf. Er heeft zelfs een Ame rikaanse invasie plaats gehad, want afgelopen maanden is David Buiier er bezig geweest met de vervaardiging van zijn nieuwste muzikale comedie in technicolor. David Butler moge dan niet een van de grootste regisseurs zijn, hij is in elk geval een der meest v luchtbare en in commercieel opzicht meest succesvolle filmmakers van Hollywood, die een eer biedwaardige lijst van filmkomedies en filmoperettes op zijn naam heeft staan. David is op 17 December 1895 in San Francisco geboren en groeide letterlijk op in het theater. Zijn vader was Frank Butler, die samen met David Belasco de directie voerde over de San Francisco Alcazar Stock Company. Als jongen was hij manusje-van-alles in het Alcazar. Toen hij van school kwam, kreeg hij de bevlieging om boer te worden, waar toe hij zelfs een cursus volgde aan de universiteit van Stanford. Lang duurde di£ evenwel niet en al spoedig voegde hij zich bij de Morosco Stock Company, waarvan hij vijf jaar regisseur en voor naamste acteur was. In 1917 speelde hij met Lilian Gish in „Greatest Thing in Life" van D. W. Griffith, terwijl hij later in tal van films hoofdrollen vertolkte, o-a. in „Up stairs and Down", „Sitting on the World" the Silver Lining", „It's a great feeling", „The Daughter of Rosie O'Grady", „Tea for two" en de hier te lande nog niet vertoonde „Painting the clouds with sunshine". Het geheim van zijn succes? „Ik begin met niets dan een titel", ver trouwde de joviale Dave ons toe. „Ze geven me bijna nooit een verhaal, of een draaiboek- Alleen maar een naam, gewoonlijk van een ,f-song" en dan krijg ik de opdracht, er een film van te ma ken, Met Phil Quinn, die al tien jaar m'n assistent is, verzin i,k een onderwerp en dan flansen we een verhaaltje en een draaiboek in elkaar". En nu filmt David Butler voor het eerst in Engeland, in de Elstree-studio's. Onder zijn geroutineerde leiding zal de befaamde mededeling van de Tante van Charley: „Ik ben van Brazilië, waar de apen vandaan komen" de inleiding vor men tot een dans in de muzikale kome die „Where's Charley?" Deze „technicolor" Dave Butler heeft er al vijftien gemaakt is geba seerd op de gemoderniseerde operette versie van de bekende klucht „De Tante de gezusters de Havilland (Olivia en Joan, alias Fontaine), de tweelingzus sen Angeli. De geschiedenis blijft zich herhalen, ook in de filmwereld- In een „drive-in"-bioscoop te Los Angeles zat de politieagent Andrew Baquet, die vrij van dienst was, in zijn auto naar een spannende film te kij ken. In de wagen bevonden zich verder zijn vrouw, hun 3-jarig zoontje Ronald en de kleine Mark, een baby van vier maanden. Het lawaai van een revolvergevecht tussen een troep cowboys op het witte doek werd plotseling overstemd door het knallen van echte schoten en door kreten van mevrouw Baquet. Ronald had de dienstrevolver van zijn vader uit de holster getrokken en afgevuurd. Zijn kleine broertje werd op slag ge dood zijn. moeder zwaar gewond. Rosalind RusseU gaat een waagstuk uithalen. Op het ogenblik speelt ze voor de televisie in het stuk „Never wave at a Wac" en zij en haar echtgenoot, de producent Fred Brisson, zijn van plan „Opa woont bij ons in". Zo-iets hoort garine dan vet of spek voor) en week men dn deze tijd van woningnood dikwijls j hardgebakken korstjes door het gerecht vertellen. En vaak houdt opa, al is hijeven na te stoven of door er saus ot jus dan al in de zeventig, zich nog flink en over te scheppen. Hardgeroosterde toast zou hij er niet op gesteld zijn om in het en roggebrood zijn voor de meeste ouue gezin van zijn kinderen als een patiënt mensen ongeschikt, evenals vers Drooo. vertroeteld te worden! Toch merkt hij dat verstopping in de hand werkt, kom aan allerlei dingen wel dat hij zo jong mige bejaarden verdragen ook brulnbrooo niet meer is: hij is wat kouwelijk gewor-slecht, evenals de schilletjes van Pe<f- den en het eten van harde korstjes, mach- j vruchten, krenten en rozijnen en allerlei tige spijzen al te vers brood of bijv. het. koolsoorten (behalve bloemkool en zuur- drinken van koude limonade geeft hem vaak moeilijkheden. Willen wij onze opa een goede oude dag bezorgen, dan moeten wij met al deze dingen een beetje reke ning houden. Met het oog op de kouwelijkheid zorgen we voor een kopje thee of koffie of een beker Warme melk op vaste tijden vooral ook kort voor het naar bed gaan! en liefst voor een warm hapje bij de broodmaaltijd. Yoghurt of karnemelk ge ven we niet ijskoud, maar warmen ze vóór door de fles b.v. even in lauw water te zetten. Als ontbijt hebben vele oudere mensen graag een bord pap; dat geeft geen moei lijkheden bij het kauwen en maakt het bovendien gemakkelijk om dagelijks een portie melk te gebruiken. Want melk Is ook voor de ouderen een heel belangrijk voedingsmiddel, evenals kaas en groente. Zo mogelijk geven we hun tevens af en toe een ei en wat fruit en verder een stukje vlees of vis op zijn tijd. Van aardappelen, brood en andere meel spijzen zullen oude mensen vaak maar kleine hoeveelheden gebruiken. Daarover hoeft u zich niet ongerust te maken, want doordat zij zich meestal minder inspan nen en bewegen dan vroeger hebben zij ook minder „brandstoffen" in hun voedsel nodig. Met het oog daarop moet de voe ding van oude mensen ook niet teveel vet kool). Groenten moeten ook de oudjes dage lijks, liefst in een flinke hoeveelheid, ge bruiken; de vitamines en voedingszouten daaruit houden hen fit en beschermen hen tegen allerlei infecties. Heel goed zijn. wanneer opa's maag deze nog verdraagt, slaatjes van rauwe groenten ('s winters bijv. van witlof met appel of biet of van de gele harten van andijvie met geschrap te wortel). Snijdt de rauwe groenten hier voor wel heel fijn! Fruit doet uit voe dingsoogpunt dezelfde dienst als rauwe groente. Een overvloed van specerijen, zoals peper en mosterd, is nooit goed. Daar opa meestal toch erg gesteld is op een pittige smaak van zijn eten, kunnen wij beter flink wat onschadelijke tuinkruiden (pe terselie, selderij, kervel, bieslook, tijm. e.d.) en bijv. een gefruit uitje of stukje prei, tomaten of laurierblad gebruiken om de prijzen te kruiden. Met een beetje zorg kunnen we de le vensavond van onze ouders zoveel pret tiger maken; en hebben zij dat na een werkzaam leven niet verdiend? Eet niet te veel beukennootjes Nu de beuken hun driekante bruine van Charley", die twee en een half jaar het gegeven te verfilmen. De vraag is achtereen met veel succrs op Broadway nu, of de televisie afbreuk doet aan het succes van de film. Roy Rogers, de cowboy-ster, die met zjj-n paard Trigger de held is van mil- lioenen Amerikaanse jongens, heeft pas een proces tegen een filmmaat schappij gewonnen, hetgeen van groot belang is voor andere filmsterren, die ook voor de televisie optreden. De rechtbank heeft Rogers n-l- in het gelijk gesteld en de Republic Studios verboden, zijn oude films via de tele visie te vertonen, tenzij hij eerst zijn toestemming geeft. (Van onze verslaggever). Naar wij vernemen zulien eerlang zeven DC-6B-vliegtuigen in gebruik worden ge nomen door de K.L.M. Deze zullen de namen dragen van zes ontdekkingsreizi gers, welke namen verzameld zijn door de bekende auteur Antony van Kampen, u uc die in de namenprijsvraag der K.L.M. zaadies weer laten vallen, willen wij nog' onder het motto: „Volare necesse est", de eens waarschuwen tegen het eten van I tweede prijs behaalde. De Wondervogels ffrnfo Vinpveplheden van deze nootjes Een (eerste prijs) komen later aan bod. ding van ouoe mensen ook metSrote hoeveeJneae v j hiervan za"; De heer Van Kampen deelde ons op bev^^r^ht^nmef dikke bPrunë nfemandkwaaddaen maaVbije7nove?! verzoek mede, dat dit de eerste maal was bewusteloosheid. I dan tevens het Heilige Land te kunnen Beukennootjes bevatten nl. een giftige bezoeken. stof die in water oplosbaar is (deze komt I De namen zijn: Petrus Planciuei Jan dan' ook niet voor in de olie die men uit Huygen van Linschoten, Cornells de Hout- de nootjes perst). Door bakken of poffen man, Olivier van Noort. Abel Tasman, wordt dit gif niet onwerkzaam gemaakt. I Willem Bontekoe en Jan van Riebeeck. De edelste grondstoffen, een eeuwenoud recept, het meesterschap van de vakman, zij schenken een superieure genever waaraan reeds achl geslachten de voor keur gaven. fi tcMvüdviAAdu toerei A'ujo en te stijf (gebruik er liever boter of mar- Vrijdag 9 Nov. a.s. zal te Amsterdam wederom een inschrijving worden gehou den voor Sumhtra-tabak, de laatste van dit jaar Het aanbod omvat 5495 pakken. Hoewel er enkele goede partijen bij zijn, wordt het merendeel van deze tabak door makelaars toch van minder goede kwali teit geacht De betere soorten van de Sumatra-oogst 1951 z.ijn reeds bi) vorige inschrijvingen verkocht. De belangstelling is tot nu toe slechts matig. Makelaarskringen verwachten volgende week weer een aantal voorver kopen, doch hechten hieraan niet de be tekenis van vóór de oorlog, toen de voorverkopen een aanwijzing vormden voor de te verwachten belangstelling op de inschrijving. Tegenwoordig beschouwt men voorverkopen meer als een ver vroegde inschrijving van een gedeelte van het aanbod. Ook uit het buitenland is de belangstelling tot nu toe gering. Onze filmredacteur in de Engelse Elstree-studio s in gesprek met regisseur Davis Butler. In deze studio's maakt Butler voor H arrier Bros een nieuwe filmversie in technicolor van de bekende klucht „II here s Charleyi In October 1951 werd bij de Spaarbank te Rotterdam op 1.000 afgerond - ingelegd ƒ3.042.000 (v.m. ƒ2.774.00) en terubetaald 2.949.000 (v.m. ƒ2.511.000). Gedurende 20 voorafgaande jaren be droeg de terugbetaling in October gemid deld 106 pet van de inleg, hetgeen zoj overeenkomen met een saldo terugbetaling van 182.000. In werkelijkheid was er een 'nlegoverschot van 93.000, zodat de afgc* lopen maand gunstiger is geweest dan nor- maal. Op het eind van de maand was aan 335.303 inleggers 88.835.000 verschuldigd. Bij de Nutsspaarbank te Groningen is in de maand October ingelegd 1.154.792 (vm. 1.017.242) en terugbetaald 1.202.914 (vm 1.109.348), zodat het spaarsaldb met 48.121 92.105) verminderde tot f61.315.671. Bij de Nutsspaarbank te 's-Gravenhage werd in October 3.993.113 (v.m. 3.673.785) ingelegd en 4.131.094 (3.592.727) terugbe taald. Het spaarsaldo verminderde dus mét f 137.980 (v.m. stijging 81.057) tol 87.121.070. Vlot bakvisjurkje met een aardige gar nering van geruite stof of zijde. Het rokje valt iets klokkend en heeft oök een paar plooien. In de middenvoor- baan is een steekzakje verwerkt, welke met een geruit klepje is afgewerkt. Ach ter midden in de rok valt een plooi. De hals is hoog gesloten met een bob- bedkraagje en een strik voor garnering. Onder het voorstukje, wat met knopen opgezet wordt, zit de sluiting. De lange gladde mouw is met een manchet afge werkt. Een uitstekend effect maakt het patroon ook. wanneer de jurk van een ruitstofje gemaakt wordt en dan de gar nering van effen. Het patroon is verkrijgbaar in maat 70 80 36 38 a 0.75. Benodigde stof 1.50 1.75 2.00 2.25 mtr van 130 c.m. breed. zegefhet "vmchSdf ï>tt postzegels Tn zend' deze naar ATELIER CROON, BEATRIJSSTRAAT i, ROTTERDAM Vermeló aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat «n nummer van het gewenste patroon. Plak nooit meer dan SI,op een kaart, wat meer geplakt wordt is waardeloos. Girosiprtingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291. Afgenaaid elke dag van 9 tot 12 en van 2 tot 9 uur. Behalve s Zaterdags. KORTE INHOUD VAN HET VOOR AFGAANDE: Zes mannen, die een schipbreuk hebben overleefd, bereiken een ei land, dat wemelt van de spinnen. Op onverklaarbare wijze worden vijf schipbreukelingen gedood. De enige overlevende, Erie Trégat, vermoedt met een monster te doen te 'lebben, dat de moorden op zijn geweten heeft. Trégat ontdekt het wrak van een schip En in dit vaartuig een op schrift. In Gartuche treurt Solange Margau om Eric. Maar haar vader heeft andere plannen. Charles Val- lon, een milllonnair, die zijn huis heeft gehuurd, maakt Het meisje het hof. Eric komt thuis maar moet de vlucht nemen en duikt doodziek onder bij de „ju weienhand'daar' In minder dan twee uur waren ze tach tig kilometer van Gartuche weg, midden in de bergen. In een landelijk herbergje gebruikten ze wat en omdat het reeds half vijf was geworden en ze hard zouden moeten rij den, om op tijd voor het diner thuis te zijn, stelde Richet voor, het stuur nu weer van Vallon over te nemen, en deze stond het hem gaarne af, omdat hij door de ongewone inspanning nogal vermoeid was ge worde. Tegen de ondergaand© zon in snelden ze voort dopr de purperen bergen. Ze bevon den zich in het meest verlaten gedeelte van het land. Maar geen van beiden schonk veel aandacht aan de schoonheid van het landschap, want Richet moest voortdurend op zijn wagen letten en Val lon onderhield hem met verhalen over de afschuwelijke moorden, die in de laat- Cantri en zijn dochter Simone. Simone jjjd in die buurt waren gepleegd, verpleegt hem en wordt verliefd. jjj ^ent zeker gewapend?, vroeg Ri- Eric neemt weer de vlucht met ach terlating van een halve gouden pen ning. Hij ontmoet Solange. Een mon ster terroriseert de omgeving. Trégat gaa op onderzoek uit en ondekt er ....'n spinneweb en Jean Vallon en later ook Cantri. Trégat wordt gegrepen. Simone wil hem bevrijden. Dat lukt, mits zij Vallon huwt. Solange zal Eric mogen vrij Ia en, maar niet huwen voor. Si- mone's dood. Vallen denkt Trégat einde"lik te kunnen klein krijgen. En tevslük cok Simone. De komst van Richel en het vinden van een arm band bezorgen Vallon zware uren. 15) Va'lon had een dikke jas aangetrokken en stond naar de gonzende machine te kijken. Richet liet hpm naast zich zitten en de chauffeur bleef thuis. Want ze had den er liever geen derde bij, die hen af luisteren kon. Richet schakelde de motor in en de wagen gleed de oprijlaan uit. Voordat ze tien kilometer hadden ge reden. betoonde Vaii-n zich er bijzonder mee ingenomen. Richet- die een uitste kend bestuurder wa-, was er trots op, de gelegenheid te hebben zijn kunst te to nen. Hij legde Vallon de gehele machine rie uit, verklaarde hem de stuurinrich ting en liet hem zed op een vlak stuk weg achter het stuurrad plaats nemen. Vallon toonde zich een vlug leerling en na korte tijd reed hij met zulk een ze kerheid en gerus'heid, alsof hij reeds jaren gechauffeerd had. chet, toen Vallon ophield met vertellen, Ik niet. Ik heb er niet op gerekend, dat ik op dit plekje van de wereld een revolver nodig zou hebben. ja, ik heb een revolver bij me. maar ik denk niet, dat we op Trégat zullen behoeven te schieten, want die zal heus niet met zijn kop tegen deze wagen aan lopen. Och, dat weet ik zo net niet, ant woordde Richet. Sommige van deze heu- els zijn zó steil, dat we met anders dan langzaam er te"genoo komen en hij zou best achterop kunnen springen. Uit jouw verhalen zou ik tenminste opmaken, dat hij ons de nek wel zou omdraaien, als je hem niet neerschoot. Ze bereikten eindelijk de laatste heuvels ten Oosten van Linonvaux en daar had den ze de steilste helling te nemen van de gehele tocht. Want de weg ging recht tegen de helling op, zonder enige krom ming, die de steilte ook maar enigszins brak. Aan beide zijden bevonden zich dichte eiken-bossen. Zelfs midden In de zomer scheen de zon nimmer vóór vier uur in de namiddag aan deze zijde van de heuvel en op deze avond in Augustus was de weg onder de bomen reeds bijna geheel donker. Ze stegen omhoog op de tweede versnelling en toch klopte de motor soms nog zo, dat Richet zich er on gerust over maakte. Toen ze half weg de helling waren, vertoonde zich boven op de weg op de top van de heuvel de ge daante van een man. scherp afstekend te gen e rode avondhemel. Even later verdween h-'i uit het gezicht koak zenuwachtig naar Vallon. Deze haalde geruststellend zijn revolver uit zijn zak en borg hem dan weg. Richet glimlachte gerustgesteld. Jij bent er altijd gauw met je revol ver bij geweest. Lébert, zei hij. Ik wilde, dat ik nu de kans maar eens kreeg, antwoordde Vallon grimmig. Eindelijk bereikten ze de top en lag het wijde panorama van zee en moerassen vóór hen. De zon was nog slechts een don kerrode bal en boven aarde en zee kwam een dikke mist op. Boven op de top stopte Richet de machine. De motor was op on rustbarende wijze gaan kloppen. Ik moest dc lampen nu maar aan draaien, zei hij: We zullen ze wel nodig hebben tussen al die hoge bomen. Hij stapte uit. om de koplampen te controle ren. Er stond een stevige zeebries op de top. Plotseling sprong een donkere gedaan te uit de duisternis te voorschijn en greep Richet met ijzeren greep beet. Vallon haalde snel zijn revolver té voorschijn en boog zich uit de wagen. Tegen de rose gloed van de zonsonder gang zag hij een reusachtige gedaante zich aftekenen bruin van hét hoofd tot de voeten en ogenschijnlijk met een dichte haarmassa bedekt. Vallon zag, dat het Eric Trégat zeker niet was. Richet wrong zich als een rat in een val. Schiet! gilde hij. Schiet dan toch m hemelsnaam! Vallon hief zijn revolver op. Het vol gend ogenblik legde hij het wapen met een grijnslach op de zitting naast zich en trok de handrem ios. De wagen- begon, zich langzaam vooruit te bewegen. Richet wilde zich nog met een hand vastgrijpen, maar kon zich niet houden. Toen gilde hij als een gewond dier. De wagen schoot langs de helling om laag. Twee honderd meter verder zette Vallon de rem aan en de wagen stond stil. Hij keek om, maar zag niets, doch hoorde nog wel een langgerekte doods kreet. Hij hief zijn revolver op en loste zes schoten in de lucht. Daarna let hij de rem weer los en de wagen gleed de helling af in de toene mende duisternis. HOOFDSTUK XXI. De oude mijn op Trégat's landgoed. Het laatste licht van de dag verglom aan de horizon, toen Trégat zich van de goederentrein bij de halte van Trétou, waar deze stoppen moest liet afglijden. Hij had vier en twintig uur op die goede renwagen gelegen en de helft van die tijd op een zijspoor gestaan op dertig ki lometer afstands van zijn bestemming. Hij wist nog niet duidelijk, wat hij zou kunnen aanvangen. Hij was immers een vervolgde, die niet openlijk aan enige red dingspogingen kon deelnemen, of hulp verlenen bij het opsporen van Solange. Voordat hij de havenplaats verliet, had hij een avondblad gekocht, waarin hij gelezen had, dat het vermiste meisje nog steeds niet gevonden was, ofschoon men Diis hebben ze alles wel degelijk doorzocht", mompelde hij „en niets anders gevonden, dan dit! Toch besloot hij de nacht in het woud door te brengen en op goed geluk at te waken. Dicht bij de ingang der mijn zocht hij zich een schuilplaats tussen de struiken, de omtrek in alle hoeken en gaten onder zocht had en alle mannen uit de omtrek zich beschikbaar gesteld hadden, om mee te zoeken. Hij las er ook in over de dood van George Richet en hoe Jean Vallon de heu vel was komen afrijden in een auto, die hij niet wist te sturen, noch tot staan te brengen en hoe hij, op gevaar af van zijn macht over het stuur te verliezen, zich had omgewend en zijn revolver op de moordenaar had leeggeschoten. Er stond een hele beschrijving in over de dodenrit langs de berghelling door een man, die geen verstand van auto's had en die de wagen slechts met de uiterste in spanning op de weg had kunnen houden. Ooggetuigen uit Trétou verhaalden, hoe een pijl uit de boog door het dorp ge vlogen kwam en hun no-g had toegeroepen, naar de top van de heuvel te gaan, om een man in doodsnood te helpen. Dooh dit verhaal maakte niet veel in druk op Trégat, omdat zijn gedachten zich slechts met Solange konden bezighou den. Misschien was ze nu reeds dood! Dat ze na zo veel dagen nog in leven zou zijn, was immers hoogst onwaarschijnlijk. Heel de lange nacht toen hij op de goederen wagen lag, hadden die gedachten hem ge kweld. Er scheen geen enkel straaltje van hoop te zijn overgebleven. Toch was hij vast besloten, Solange te vinden dood of levend en aan eigen veiligheid dacht hij niet meer. Als ze dood was, zou hij haar wrekenverschrikkelijk wreken. Onopgemerkt sloop hij van de spoor baan naar de bossen terug. Voor zijn ver trek uit de haven had hij uit voorzorg zich overvloedig van voedsel voorzien en hij had een zak 'bij zich volgepropt met allerlei etenswaren. Hij wist immers niet, hoe lang het duren kon, eer hij ergens voedsel kopen kon? Maar in vier en twin tig uur had hij zijn dorst niet kunnen les sen. Zijn mond en keel waren kurkdroog. Hij begaf zich regelrecht naar de kleine waterval in het bos en dronk met lange teugen. Toeri begon zijn tocht door ner duistere bos. Hij wilde langs het moeras gaan en zo verder naar Huize Trégat. Daar verwachtte hij enig spoor te vinden van het monster; er missohien wel mee handgemeen te worden. Maar eerst moest hij weten, waar Solange was. Het kostte hem twee uur, om de bossen van Trétou te bereiken. De maan was op gekomen en door het dichte bladerdak drong het licht zwakjes door. Het kostte hem zelfs moeite, de stammen der bomen te onderscheiden en eerst na veel zoeken ontdekte hij de oude schacht van de Tre- gat-mijn. Het was doodstil in het bos en zijn voetstappen klonken krakend door de stilte. Ergens in de verte krijste een uil, doch verder scheen er geen enkel levend wezen wakker. Eindelijk, na lang zoeken, bereikte hij de voet van de heuvel en, nadat hij enige schreden teruggegaan was, vond hij de overblijfselen van het net. Bij het betas ten van de stukgesneden touwen ontzonk hem alle moed. lien hii voorzichtig de mijngang in. horen. Zijn lucifers waren bijna op en terend naar het minste geluid. Maar hij n.lj voelde zich akelig en uitgeput, hoorde niets dan het bonzen van zijn eigen Eindelijk kwam hij aan ean doorgang, hart sn het zachte schuren van zijn zolen die omlaag scheen te leiden. Twee hon- hart en het zacnte s iucifers ge_ ^erd meter verder kwam er een schetpe nlll h?i Kr durfde er geen aan- Docht naar links en toen hij die ho^c om steken om zij'n aanwezigheid nlet te ver-1 was, zag hij een flauwe lichtschemefing raden Voorzover hij zich herinneren kon in de verte. Hij bleef staan luisteren, doch "YxViioi/i Hp ocen ^trak Hor» rio tunnel ongeveer drie honderd me-1 hoorde niets. Hij trok zijn schoenen uit gevestigd op de g hem in het maanlicht omhoog rees. Zo waakte hij een uur lang, waarin hij niets zag. dan een slanke vos, die in de richting van huize Trégat verdween. Ein delijk hoorde hij, heel in de verte, een zwak geluid, alsof er zich iets door de struiken bewoog. Het was geen aanhou dend gedruis, doch nu en dan kraakte een tak en ratelde een steentje of ritselden de bladeren. Het geluid kwam hoe langer hoe dichterbij, totdat hij eindelijk kon uit maken uit welke richting het kwam. Na enkele minuten kroop een reusachti ge gedaante op handen en voeten --- struiken te voorschijn en begon te»® helling van de heuvel op te klimine:n. Trégats hart stond stil en al zijn P ren trilden. Zijn eerste veriang-e zich op dat monster te werpen e" stukken te rijten. Hij alleen er tegen opgewassen! En hij zich gen de heuvel zag opkruipen, kon nij zien nauwelijks bedwingen. Maa:t to tdekkeh' dat dit nodig was, wilde hu onweKReh, wat er van Solange geworden was en niet elk spoor van haar kwijt raken. Zoals het daar tegen de heuvel opklau- terdeleek hetveel op een reusachtige spin if krab. Dat was dus helgeheimzin nige wezen, dat de gehele streek in angst en beven hield ,g06d vprlcht geweerschot zou het hebben kun nen doden, want tegen een kogel was zijn monsterachtige kracht toch wel niet be stand. Maar het scheen betoverd leven te hebben, want naar menselijke berekening had het al verschillende malen gedood moeten zijn. Trégat zag. hoe het naar de monding van de schacht kroop en daar woest tus sen de stenen begon rond te zoeken. Ein delijk zag hij, dat het iets te voorschijn haalde en naar de top van de heuvel droeg. Daarna stond het stil en wierp een paar brokken leisteen naar beneden, om het volgend ogenblik te verdwijnen. Tré gat wachtte vijf minuten en kroop voor zichtig omhoog. Boven gekomen, zag hij tot zijn verwondering het uiteinde van een ijzeren staaf uit de grond steken, waaraan een kabeltouw bevestigd was, dat over de rand der opening naar bene den hing. Hij luisterde enige ogenblikken, maar hoorde niets, als hét druipen van het water langs de wanden. Het touw hing slap en daaruit bleek, dat degene, die er langs afgedaald was, de bodem bereikt had. In zijn hart dankte hij de hemel, om dat de moordenaar nu in de val zat. Hij besloot hém te volgen en liet zich hand over hand aan het touw neer, tot dat hij de bodem der schacht bereikte, waar hij tot zijn enkels in het water stond. Opkijkend zag hij een donker blauw vierkantje boven zich. In de lucht schitterden de sterren helder als door een sterrenkijker gezien. Hij zocht tastend langs de wanden, tot hij een opening vond. die hij zich uit zijn jeugd herinner de, toen hij meer dan eens met 'n vriendje, ondanks alle spookverhalen der oude mijnwerkers, tot aan die eerste mijngang was afgedaald. Met de ene hand tegen de vochtige wand Ten slotte kwam hij op de beruchte plek waar de instorting had plaas gehad. Ver der, dan die noodlottige plek hadden hij en zijn vriend zich nimmer durven wagen. Toen hij met zijn voet tegen een stuk rots jat los op de bodem lag, stiet, wist hij, dat hij de fatale plek bereikt had. Even later stiet hij op een hoop overblijfse len, die tot borsthoogte reikte. Hij bleef staan en stak een lucifer aan.. Zonder licht kon hij nu niet verder. Bij het zwak ke gele vlammetje zag hij een hoop rots blokken en puin, die zich, zover hij zien kon, uitstrekte. Daarboven was de zoldering drie meter hoger dan in hét overige gedeelte van de tunnel en tussen de steenhoop en die zo), dering bleef een ruimte van ongeveer een meter over. Trégat huiverde bij de ge dachte, dat onder die puinhoop misschien nog de beenderen lagen van de twee man nen, die men nimmer teruggevonden had. Hij kroop boven op (je hoop en krabbelde op handen en voeten voorwaarts. Op som mige plekken moest hij languit gaan lig gen en zich er doorheen wringen. Hij was zuinig met zijn lucifers en legde het grootste gedeelte van zijn weg in hetstaan, stak die aan en zette ze op een donker af. I uitstekend rotsblok. Hij keerde terug Maar eindelijk kwam er toch een eind naar het water, vulde zijn pet er mee en aan en stak hij een lucifer aan om te zien, sprenkelde het in haar gszicht. Enige hoe hij van de rotshoop naar beneden minuten later opende ze de ogen en hui- moest komen. Op hetzelfde ogenblik be- verde. Daarop staarde ze hem aan, alsof woog zich een donkere massa uit de scha- ze haar eigen ogen niet geloven kon en duw van een groot rotsblok vooruit en uitte een kreet van verrassing, verdween in de duisternis Trégat greep kreunde zo rir-h n,nri een groot stuk steen en wierp het met alle kracht de vluchteling achterna. Hij hoor de het tegen de wanden van de tunnel kletteren. Daarna kroop hij vlug omlaag en begon zijn vervolging. Maar het was een hopeloos werk. Aan alle kanten bevonden zich kleine zijgan gen in de tunnel. Nu Cn dan bleef hij 20 meter afstand van dat licht gekomen, zag hij. dat het uit een zijwand straalde en veel weg had van kaarslicht. Maar als dit zo was. dan stond de kaars toch ver dekt opgesteld in een nis of achter een stuk rots. Plotseling stapte hij in een plas water en het geluid weerklonk akelig door da gangen. Bijna tegelijkertijd ging het licht uit. Hij verwenste zijn onvoorzichtighe 1. liep snel verder en kwam aan de hoek. waarachter hij het licht had zien komen. Hij sloeg rechtsom en meende, iets ta horen bewegen. Hij stak zijn hand uil eii voelde langs de wand om de weg te vin den. Opeens voelde hij iets harigs tetslij- kertijd weerklonk een vreselijke gil en viel een zwaar l'chaam tegen de grond. Toen was het stil. Hij stak een lucifer aan en zag een in eengedoken lichaam aan zijn voeten Ho gen. Hij bukte zich en bekeek het gelaat. Het was Solange Margau. HOOFDSTUK XXII. Het paleis der doden Trégat vond naast haar een lantaarn staan, om een lucifer aan te steken. Mèer dan eens zag hij, dat hij in een soort hol stond, waarop verscheidene zij gangen Uitkwamen. Binnen vijf minuten wa s hij ieder spoor bijster en luisterde hij tevergeefs naar eriig geluid, dat hem de aanwezigheid van zijn vijand verraden kon. Toen begon hij zich van het gevaar, lljke van zijn eigen toestand bewust te worden. Hij wist met geen mogelijkheid, langs welke weg hij gekomen was. Hij had vergeten, zijn weg te tekenen, om de te rugweg te kunnen vinden. Hij zat in een doolhof van gangen. Maar Trégat maakte zich niet bang. Hij had voedsel genoeg bij zich en water droop overal uit de rotsen. Hij besloot te blijven zoeken, tot hij niet meer kon. Hier was in elk geval het monster dat hij zocht. Misschien dat het hem nog ont snapte, maar hij zou doen, wat in zijn vermogen was, om het te vinden. En de mogelijkheid bestond toch ook, dat So lange hier ergens verborgen was. Hoewel hij haar dan waarschijnlijk niet meer levend zou vinden! Zo dwaalde hij uren lang rond door de duistere gangen, zonder iete te zien, of tg Eric! kreunde ze, zich oprichtend en het haar uit haar ogen strijkend. Eric. OGoddank, dat je ge-komen bent! Maar jongen, hoeik dacht, dat je uit ^ïet land wasik begrijp er niets van.... En.... vader dan? Je vader is dood, zei Trégat zacht jes, dat las ik in de kranten. Daaruit wist ik ook, dat jij vermist werd. Dacht je, dat ik toen nog het land uit kon gaan? Ik ben dadelijk teruggekeerd. Die krant was vier dagen oud. Goddank, dat ik nog op tijd ben gekomen en je gevonden heb! tk had het niet durven hopenik.... Hoe lang ben ik hier al? vroeg ze, overeind komend. Ik ben de tijd hele maal kwijt. Het is niets dan een einde loze nacht voor me geweest.ik weet niet, waar ik ergens benik heb uren ver in het donker rondgedwaald, zoekend naar lichtoch.... het was toch zo verschrikkelijk! Ze verborg het gelaat in haar handen- Trégat kwam naar haar toe en wilde haar in zijn armen nemen en haar betui gen, dat hij haar nu tegen alle gevaren beschermen zou. Maar ze trok zich van hem terug en keek hem angstig aan. Neen, Eric, zei ze zwakjes, dat is voorbijMaar.waar ben ik ergens? Je bent in de oude mijn, antwoord de hij kalm, waarvan de ingang in de.' bossen achter het huis ligt. Maar, SO' lange.hoe kom jij hier?

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1951 | | pagina 4