Nieuwe backs voor Oranje?
Drie strafschoppendrie Lenstra-
goals en één gebroken been
Met de rug tegen de muur!
België
Maar met
nam snel de leiding
rust (3-3) had Oranje nog hoop
DRAMA INDE TWEEDE HELFT
Nog tweemaal maakte Oranje gelijk!
TIEN MAN TEGEN
f
Belgen over hoogtepunt heen
Lenstra en Anoul
scoorden hattrick
Schijvenaar brak zijn
kuit en scheenbeen
Waarom geen
invaller?
At A AIS DAG 26 NOVEMBER 1951
PAGINA 3
FEIJENOORDSTADION, Zondag
Twee minuten na de rust van de meest sensationele, om niet
te zeggen: dramatische, NederlandBelgië ooit gespeeld, daalde te
midden van een ademloos toeziende Nederlandse defensie een half
mislukte voorzet van Mermans voor het Oranje-doel, joeg debutant
Verbruggen met een vinnig schot het vierde Belgische doelpunt in
de vaderlandse touwen en verstikte het magere Belgische applaus
vrijwel onmiddellijk in een akelige, macabere stilte. Aan de rand
van het strafschopgebied, omringd door vriend en vijand, lag Henk
Schijvenaar. Een droge, harde trap van Mermans had de blonde
Haarlemmer doen neergaan en voor wie de trap had zien aankomen
een trap uit alle macht tegen het plotseling door Schijvenaar uit
gestoken linkerheen was het, ook vóór men met een brancard
kwam aandragen, al duidelijk, dat Schijvenaars rol in deze interland
ten einde was en dat Oranje het voor de rest van de wedstrijd met
slechts tien man zou moeten opknappen. Met de rng tegen de muur!
Tegen een kennelijk naar doelpunten hongerende, als waanzinnig
switchende Belgische voorhoede die de „schande van Brussel"
de catastrophe tegen het Oostenrijkse elftal, tot elke prijs wenste
uit te wissen
Dolle minuten
Fraaie goals
Toch gelijk
Drie penalties
Mager succes
Belgen leiden
Naar de gelijkmaker
Tot aan de 25ste minuut duurde het
alvorens onze voorhoede eindelijk vol op
toeren kwam. Het was toen meteen raak
ook. Ons binnentrio speelde in één ver
blindend snelle combinatie de hele Bel
gische verdediging van de sokken; Van
Met 10 man verder
Met leeuwenmoed
BENNAARS
De laatste fazc
ABE LENSTRA,
Snelle aanvallen
Feyenoordstadion, Zondag.
Oranje verloor, met roem beladen
Een van de drie doelpunten die Abe scoorde. De stippellijn geeft aanhoe de bal door Van de Bogert naar de
uitgeweken Van Melis werd geplaatst en door deze (op de foto reeds naar binnen gelopen) uit de hoek van het
strafschopgebied voor het doel werd getrokken waar Abe resoluut en zuiver inschoot en aldus vlak voor de rust
de stand op 33 bracht.
pen en men hem gedurende de rest van
de eerste helft voornamelijk op de lin
kervleugel in actie zagEn alleen ons
badk-paar bleef het te kwaad hebben
met de razend snelle heren Van Steen
en Moes; en het was waarachtig geen
toeval, dat het een van deze twee Bel
gen was de voortdurend zwervende
linksbuiten Moes die drie minuten
voor rust zich zelf en de bal met knap
solo-spel helemaal door onze defensie
goochelde en vervolgens Anoul de gele
genheid gaf, zijn derde doelpunt te fabri
ceren. En juist toen toen de Belgen
dan toch maar weer de leiding hadden
bleek, hoe geladen en hoe fel op de
overwinning Oranje in deze wedstrijd
wel was. Want inplaats van onze ploeg
te deprimeren, joeg dit doelpunt de elf
Oranje-jongens op, en het was geen won
der, dat Abe Lenstra, na goed voorbe
reidend werk van v. d. Bogert en Van
Melis, ons toch weer de gelijkmaker be
zorgde. toen de Franse referee Harzic,
al op het punt stond, de rust aan te kon
digen
Kraak
moedijk
De stand was toen 3—4
Nauwelijks tien minuten tevoren was
een dapper Oranje-team door het -e-
gioen met een dankbare ovatie naar
de kleedkamers
gezonden, nadat t'
in twee ouderwet
se, dolle minuten
'n 0—2 voorsprong
der Belgen op zó
briljante wijze
had ingelopen,
dat de gelijke
stand bij rust
(3—3) het Neder
landse supporters
legioen op de af
geladen tribunes
met recht en re
den hoop gaf op
toch-weer-een-
Nederlandse-o ver
winning
Ach neeruwij
hadden in deze KRAAK,
eerste helft geen weer in vorm.
wonder-voetbal
vertoond. Onze defensie had
uitgezonderd op dat gladde, -
bespeelbare Feijenoord-veld, waarop ae
Belgi'sche voorsprong op technisch -er-
rein dubbel zo zwaar woog, zelfs een
alles behalve moed gevende start gehad.
De Belgische voorhoede buitte dat uit.
Zij zag niet zonder genoegen toe hoe de
derby-debutant Moes met één gewaagde
rush heel onze defensie uit positie
speelde. Zij ontdekte dankbaar, dat Ei-
nus Terlouw toch nog even met zijn ze
nuwen worstelde. En meteen sloeg die
voorhoede toe Zes minuten was de wed
strijd oud, toen Van Steen langs Schij
venaar stormde en hij 'n juweel van een
voorzet gaf welke Anoul juichend en
onhoudbaar in de linkerbenedenhoek
kopte. Geen vier minuten later pas
seerde Van der Auwera een Biesbrouek
die toen zijn maat en zijn tempo nog
niet gevonden had, deponeerde ook hij
de bal voor de productieve Anoul en
viste Piet Kraak het tweede Belgische
doelpunt Vit de touwen.
Nul tegen tweena tien minuten.
En het duurde nog tien volle minuten
vóór eindelijk Bram Wiertz met een in
drukwekkende solo-rush en een machtig
schot, waar de stugge Belgische doel
man Bogaerts de grootste moeite mee
had, een einde maakte aan de uitdagen
de zelfverzekerdheid, waarmee de Bel
gische voorhoede ons tot dan toe had be
stookt enwaarmee de Belgische
achterhoede de fouten welke zij maakte,
weer had gecorrigeerd
De rush van Bram Wiertz bleek het
bejriti van een Nederlands offensief, tij
dens hetwelk de Belgen tot hun verba-
zing ontdekten, dat een Oranje-team in
de derby-sfeer nog steeds tot bliksem-
operaties in staat is. In de 27e en de 28e
minuut graaide Bogaerts twee schitteren
de Nederlandse doelpunten uit het Bel
gische net. Het eerste een lange pass
van v. d. Bogert, een fantastisch staaltje
tik-tik-spcl van Bennaars, Van Melis cn
Lenstra en vervolgens een onhoudbaar
schot van de vandaag opmerkelijk ac
tieve Heerenvener. Het tweede: een uit
gekookte long-pass van Lenstra, dwars
door de Belgische defensie heen naar dat
éne, kleine gaatje waar Clavan geest
driftig al binnenrende, waarna hij met
een hard schot de Belgische doelman op
onze gelijkmaker tracteerde
Onze ploeg groeide in dit succes. In
onze voorhoede paste Bennaars zich nu
al keurig aan en worstelde alleen
rechtsbuiten v..d. Bogert nog met de be
faamde plankenkoorts. In onze halxlinie
bereikte Wiertz zijn topvorm (hij was
mét Lenstra en Kraak de beste man van
onze ploeg), opereerde Biesbrouek niet
zonder succes tegen de verbluffend han-
!r .1 BelSische rechterwing en maakte
ierlouw het zijn eeuwige rivaal, Mer
mans, zo lastig, datde Belgische
midvoor hem tenslotte begon te ontlo-
SCHIJVENA*tR,
sneuvelde.
Het werd een griezelige, hoewel span
nende, tweede helft. Terwijl Henk Schij
venaar met een gebroken been tegen
de grond ging cn
de rest van onze
defensie in een mo
ment-van-paniek
vergat te hande
len, scoorde zo
als hierboven
reeds verhaald
direct na rust Ver
bruggen het vier
de Belgische doel
punt, en werd op
eens alles anders.
Met tien man
stond Nederland
nu tegen de muur.
In alle opzichten.
Er heerste in het
Feijenoord-stadion
plotseling een ge
laden, macabere
sfeer. Er ontlast
te zich een noodweer boven het toch al
zware, glibberige veld; en de wind, die
Oranje na rust tegen had, groeide in de
snel binnen de muren van het stadion
zakkende, kille donkerte geleidelijk tot
orkaan-sterkte; en om het allemaal nog
wat dramatischer te maken, liep Mer
mans huilend heen en weer over het
veld, liet hij zich door Karei Lotsy troos
ten envloerde geen twee minuten
later de Belgische linkshalf Mees onze
Abe Lenstra zo meesterlijk in het Bel
gische strafschopgebied, dat monsieur
Harzic prompt alarnr floot en hij ons
aldus a. een strafschop en de gelijk
maker (door Lenstra-persoonlijk) be
zorgde.
Dat irriteerde de Belgen. Terwijl het
Nederlandse tiental nu met alles wat het
maar geven kon, m volle overgave vocht
om iedere bal en elke meter terrein, ant
woordden nu ook de Rode Duivels met
enig stoer spel en temidden van al dit
stoere gedoe „blokkeerde" Terlouw ri-
vaal-Mermans met zoveel nadruk dat
referee Harzic nu de Belgen een straf
schop bezorgde, zodat Moes de Bel
gische penalty-specialist; België op
nieuw de leiding gaf.
Maar nog had men Oranje niet klein
Onze vier-mans-voorhoedc maakte nog
eenmaal geluk een van die passes van
Lenstra, een voorzet-ineens van Clavan,
een halve misser van Vaiilant en een
doelpunt van Bennaars, die geen minuut
later de kans om Oranje zélfs de leiding
te bezorgen, helaas ijet lopen.
En wat toen gebeurde, hadden zelfs de
leden van het ;"ederlandse legioen op
de Feijenoord-tribunes nimmer voor mo
gelijk gehouden: Nederland creëerde
met tien man wilt gij dat niet verge
ten? een offensief. Monsieur Bogaerts
kneep het knap druk. Hjj kreeg het zo
druk, dat hij practisch al op sneuvelen
stond toenhet huitenspelvalletje
waarmee wij zo lang en zo virtuoos ge
goocheld hadden, ons 20 minuten na
rust noodlottig werd.
Terwijl onze defensie voor off-side ap
pelleerde gleed Van Steen
ongehinderd langs Bies
brouek en schoot hij
scherp en raak langs de
wanhopig uitlopende
Kraak, 56. Toen acht mi
nuten later Terlouw lAncul
nog eenmaal tegen de we
reld liep en scheidsrechter
Harzic de Belgen op hun
tweede strafschop trac
teerde (5—7), kreeg Oran-
eindelijk de genadeslag.
Hoewel....: 'van de kaart
terlouw speelden de Rode Duivels
2 penalties ons niet. En Van Melis
verkleine zowaar nog de
achterstand tot 67. En voor het overige
zaten we in die laatste, spannende mi
nuten nog dichter bij een draw dan de
Belgen wel lief was
Zo werd het dan een nederlaag. Blaar
of de Belgen zo verbazend trots zullen
zjjn op deze overwinning, is een andere
vraag. Een Belgisch team, dat technisch
stukken beter was dan het onze en dat
ook tactisch niet onbeslagen op het ijs
kwam, slikte bijna net zoveel doelpun
ten als destijds tegen de Oostenrijkers
en verliet het veld met het griezelige
gevoel, dat het vermoedelijk een Belgi
sche nederlaag geworden zou zijn als
een vinnig vechtend en iedere klap on
middellijk weer parerend Oranje in de
tweede helft niet zo zwaar gehandicapt
ware geweest door het verlies van Schij
venaar. (Tussen haakjesde afspraak
waséén invaller-veldspcler toegestaan
tot vijf minuten vóór de rust).
Het is de verdienste van het Neder
landse tiental, dat het onder zeer som
bere omstandigheden elf, vurig voor een
overwinning strijdende Belgen tot de al
lerlaatste seconde toe partij bleef geven.
Sterker nogdat het, temidden van de
weg-is-weg-tactiek waaraan het zich na
het verdwijnen van Schijvenaar wel over
moest geven, zowaar nog gelegenheid
vond tot constructief voetbal
Er heerste weinig van een jubelstemmingna afloop in de Belgische
kleedkamer. Want hoewel men vandaag de revanche genomen had voor
de in April j.l. geleden nederlaagliet het Belgische elftal het „selectie-
komiteit" niettemin achter met een pakhuis vol problemen. Zoals enige
tijd geleden tegen Oostenrijk, bleek vandaag opnieuw, dat het Belgische
team, dat enige jaren achtereen fraaie internationale successen behaalde,
kennelijk over zijn topvorm heen is. Dat geldt op de eerste plaats voor
de defensie, waarin Mees, v. d. Auwera, Carré en zelfs Vaiilant hun top
vorm niet meer halen en niet konden beletten, dat een gehavend Neder
lands elftal na rust nog drie maal soorde. Het geldt minder voor de voor
hoede, waarin Van Steen, Anoul en Moes briljant speelden, waarbij men
uiteraard niet dient te vergeten, dat rechtsbuiten Van Steen het na rust
vrjj gemakkelijk kreeg.
En Oranje f
Kraak maakte practisch geen fout. Hij speelde een van zijn beste wed
strijden en dat hij zeven Belgische doelpunten viste, is zeker niet zijn
schuld. Odenthal en Schijvenaar hadden kennelijk veel last van de snel
heid der Belgische buitenspelers. Beiden hadden nog wel eens assistentie
nodig van een ouderwets spelende Terlouw (binkig, stoer, soms té stoer,
maar onvermoeibaar en altijd nuttig) en van Biesbrouek en Wiertz, van
wie de laatste een voortreffelijk stuk voetbal demonstreerde. Na het uit
vallen van Schijvenaar kwam Biesbrouek op de linksbackplaats voor een
uiterst zware taak te staan en hij bleek daar niet altijd tegen opgewassen.
In onze voorhoede was Lenstra briljant, vormde Van Melis een voortdu
rend gevaar voor de Belgische defensie, vierde Clavan een fraaie „come
back", kwam Bennaars er na zijn doelpunt zo goed in, dat hij zeker een
nieuwe kans krijgt en bleef alleen de DOS'er v. d. Bogert iets onder de
verwachtingen. Ook hij echter verdient stellig een tweede kans en over
het voorhoede-probleem behoeft onze keuze-commissie voorlopjg niet meer
te tobben. Vermoedelijk gaat zij alleen op zoek naar twee nieuwe backs
(Van onze verslaggever)
Stadion Feijenoord, Zondag.
Weer zijn wij met ons Nederlands elftal door alle schakeringen van emoties
gegaan, weer hebben wjj de vreugde en de neerslachtigheid gevoeld, het optimisme
en de ergernis, de ontgoocheling en de ontreddering, het bjjna-geloven in een
wonder en tenslotte de berusting in de verslagenheid. Zo was ook het wedstrijd-
verloop, van de 02 achterstand via de 22 naar de 33 ruststand, daarna het
ongeluk van onze linksback Schijvenaar en ondanks de Belgische goals toch nog
tot 55 gelijk, tenslotte de 57, de 67 en het verlangen naar de 77 die echter
niet kwam. Een bitter einde. Maar geen bittere nederlaag. Want met slechts 10
man in de hele tweede helft heeft het Nederlands elftal méér roem vergaard dan
in vele vroegere wedstrijden tegen de Belgen. Edoch, de cijfers tellen; in de uit
sla genregisters van de Landen-derby zal alleen de G7 vermeld staan. En in het
diagram der statistiek blijft de lijn van ons Oranje-elftal dalen. Helaas, er zal niet
bij staan, hoe tragisch en onverdiend deze nederlaag was. En op de duur zullen
nog maar weinigen zich precies kunnen herinneren, hoe het allemaal ging, hoe
heroisch en dramatisch de strijd was zoals wij die hieronder schetsen.
Het begin was voor de Belgen, die hun
eerste corner al snel kregen toen Ter
louw een schot van Anoul uit zijn baan
kopte, die een andere kogel van de later
zo productieve Luikenaar hoog over za
gen gaan en die bij een strakke kanonbal
van Mermans de kennismaking met een
weer in grote vorm stekende Kraak her
nieuwden. Het verontruste hen echter
niet, want na 8 minuten hadden zij des
ondanks al een 02 voorsprong: na 5
minuten 01 toen Van Steen de bal voor
zette en Anoul inkopte, na 8 minuten
02 toen Anoul een zwak ogenblik van
Terlouw uitbuitte en de bal met een
boogje over de uitgelopen Kraak heen
deponeerde.
De doelpunten, dertien in getal,
meer dan er ooit in Nederland
België gescoord werden (de 93
van Amsterdam 1934 hield tot nu
toe het record), kwamen als volgt
tot
stand:
Na
5
min.
0—1
8
0—2
25
1—2
27
Clavan
2—2
42
Anoul
2—3
45
3—3
47
3—4
48
4—4
54
Moes
4—5
59
Bennaars
55
65
Van Steen
5—6
73
Moes
5—7
88
Van Melis
6—7
Het klopte niet zo best in onze defen-
Sle' r,wi1ilr Terlouw een paar maal miste
en Schijvenaar het ondanks zijn secure
tackle niet af kon tegen de snellere Van
Steen. Om het euvel te verhelpen zette
men de buitenspelval open en de
Bergen tippelden
daar inderdaad
herhaaldelijk ir
Het waren Wiertz
en Biesbrouek die
de Belgen van het
middenveld verdre
ven en de stoot
gaven tot meer
krachtsontplooiing
van onze aanval,
waarin tot dan toe
Van de Bogert met
een verlammende
plankenkoorts tob
de. Het goede schot
van Wiertz, door
Bogaerts gemakke
lijk gestopt, was
dan ook het eerste
wat de Belgische
doelman te verwerken kreeg en hij werd
er beslist niet bang van.
Kees de Ruijter werd te Waalwijk (in
het café van zijn vader) Nederlands
kampioen hoofdklasse hbre groot biljart;
hij won alle partijen, behaalde dus 12
matchpunten, scoorde de 8.000 caram
boles in 66 beurten met een gemiddelde
van 45.45 en een hoogste serie van 487;
2 Metz 6 pt. gem. 19,07, 3 Eichelsheim
4 pt. gem. Ut,72, 4 Kruythof 2 pt. gem.
11AS.
WIERTZ,
onvermoeibaar
(Van onze verslaggever)
STADION FEIJENOORD, Zondag.
De tweede helft begon met een catastrofe. De Belgen vielen onmiddellijk
na de aftrap hevig aan over de rechter vleugel, Mermans won daar een
duel met Schijvenaar en zette aan voor een schot, tóch nog dreef Schijve
naar zijn heen ervoor, de bal schampte af, voor de voeten van Verbruggen,
die uit de hoek van het strafschopgebied ineens hard en verrassend de bal
pal langs de paal dreef: 34 na amper 2 minuten.
En Schijvenaar bleef liggenhulpeloos. Het been dat hij voor
Mermans' schietvoet had gezet, was gebroken. Men legde hem, krijtwit, op
een brancard. In de algemene verslagenheid klaterde triest en zwak van
een paar duizend handen een eresaluut door de stilte waarin men met
stomme ontzetting de gevelde strijder zag wegdragen.
Nederland ging met 10 man verder.
Down geslagen? Lenstra gaf het ant
woord, raasde in één rush door de Bel
gische verdediging, werd binnen het
zestien-meter-gebied onderuit gegleden.
Penalty: Abe deed het zelf; 4—4 na 31
minuten.
Maar er vielen gaten in onze .verdedi-
In het Zuider-ziekenhuis te Rotterdam,
waarheen Henk Schijvenaar na het onge
val werd vervoerd, is het been van de
EDO-speler (een kuit- en een scheenbreuk
zijn geconstateerd) gezet.
Schijvenaar, die over een zeer sterk
moreel beschikt, hield zich kranig; en
toen Bondsvoorzitter Lotsy, vergezeld van
Odenthal, Biesbrouek en Mermans, hem
kwam bezoeken, verklaarde hij, geen pijn
meer te hebben.
Tegen Mermans zei Schijvenaar: „Je
kon er niets aan doen".
Nadat nog een röntgenfoto was genomen
kon Schijvenaar per auto naar zijn
woning in Amsterdam worden vervoerd.
biesbrouck,
.moest backen..
Zo eindigde de voetbal-carrière van
ITenk Schijvenaar, in het eervolle
oranje op een trieste brancard.
De Amerikaan Vic Seixas is tennis
kampioen van Nw. Z. Wales (Australië)
geworden door in de halve finale de
Australische favoriet Frank Sedgman en
in de eindstrijd de Australiër Mervyn
Rose te verslaan,
ging. Biesbrouck
speelde linksback,
maar miste de er
varing om zijn bui
tenspeler scherp af
ie dekken. B,en-
uaars zwierf tussen j
de linkshalf- en de
linksbinnenplaats
maar moest zijn
deel van het mid
denveld prijs ge
ven aan de steeds
met één man méér
opduikende Belgen
Terlouw's taak
werd nóg zwaar
der, hij weerde een
schot van Ver
bruggen onvervaard
met zijn stoere body
af. stopte een rush
van Anoul ten kos
te van een corner, schepte Van Steen op
de rand van het strafschopgebied negeer
de de Belgische eis van een strafschop,
trapte de in het verdtdigersmuurtje ge
smoorde vrije schop van Verbruggen met
een machtig gebaar weg.
Na 9 minuten werd het hem t.è zwaar;
hij had geen ander wapen meer dan zijn
kilo's om Mermans te stuiten. De straf
schop was een tè zware straf, maar Moes
knalde hem in: 45.
Er dreigde een overrompeling, maar
Kraak plukte een hoge scherpe voorzet
van de doorgebroken Moes met zekere
hand boven drie Belgische stormrammen
uit had even later geluk toen een schot
ean Anoul rakelings over ging.
Tien Nederlanders laadden zich met
leeuwenmoed. Lenstra sjouwde over het
middenveld zoals hij nog nooit in een
interland had gedaan, speelde in de 14de
minuut de bal vrij, gaf een lange maar
de debutant die positieve „winst"
bleek
feilloos zuivere pass op de linkervleugel,
Clavan zette voor en met een prachtige
kopstoot stuurde Bennaars het leer in de
touwen: 55.
Er kwam waarachtig een offensief van
de machtig brullende Oranje-Leeuw. De
Belgische verdediging raakte in paniek,
moest een corner afstaan. Zij had bij de
prachtige solo-rush van Bennaars. die na
zijn doelpunt onmiddellijk zijn topvorm
vond, echter niet meer dan stom geluk.
In zijn eentje dreef onze debutant de bal
langs vier roodhemden en hij behoefde
maar gewoon rechtdoor te lopen om het
leer over de doellijn te brengen, dóartoe
ontbrak hem evenwel rog de moed.
Met het vacuum op de linker-flank,
waar Bennaars ondanks al zijn sjouwen
niet twee plaatsen kon bezetten hield
Oranje dit offensief niet vol. De Belgen
konden door hun numerieke overwicht
op het middenveld steeds zorgvuldig op
bouwen. Terwijl Biesbrouck opdrong om
Verbruggen te attaqueren, vloog ineens
de bal met een scherpe pass naar de
meteen ongedekt gekomen Van Steen.
Met zijn beste sprint kon Biesbrouck er
niet meer bij. Kraak kwam uit zijn doel
en daardoor werd de opening voor de
rechtdoor spurtende Var Steen groter,
groot genoeg voor een voltreffer: 65 na
20 minuten.
Na 28 minuten was het 57; Terlouw
had Anoul onderuit gegleden en weer
had Moes de penalty zonder dralen in de
hoek geprikt, de moedige sprong van
Kraak ten spijt.
Al was dan het Nederlandse offensief
weggeëbd, ondanks de harde slagen van
deze twee goals en ondanks het gemis
van de elfde man wist Oranje de balans
in het veld althans nog in evenwicht te
houden. Het stond aan de Rode Duivels
een tweede en een derde corner af, for
ceerde zelf een derde corner toen
Boogaerts op een schot van Clavan danig
in moeilijkheden kwam.
En in de laatste minuten kwam zowaar
nog een tweede Nederlands offensief. Het
was er waarschijnlijk niet gekomen, als
tot groot geluk de lat niet een bijna-
zekere kopbal van Anoul had gekeerd
Keer op keer zaaide een furieuze Lenstra
paniek en vertwijfeling in de Belgische
rijen: helaas kwam op zijn zuiver op maat
gelanceerde pass naar links Clavan te
vallen; een gloeiende schuiver van Abe
zelf ging via de paal achter, een moedig
schot van Wiertz naast.
Toch scoorde Oranje
nog één keer. in de
43ste minuut. Weer
was het Lenstra die
met een schijnbewe
ging en een listig
tikje de Belgische
centraal - verdediger
uit positie haalde; in
het open gat loste
Van Melis het schot
waarmee hij op de
valreep nog zijn tra
ditionele goal-per-
wedstrijd scoorde
6—7
Tienduizenden op
de tribunes en hon
derdduizenden aan de
radio hebben toen 2
minuten nog gehoopt
op het wonder van
een gelijkmaker. Mi
nuten van koorts
achtige Nederlandse
aanvallen op een
met man en macht verdedigend Belgisch
doel. Met elf man trokken de Belgen
zich terug om haar schamele 67 zege
op een door alle tegenslag en pech ge
dupeerde Nederlandse tien-mans-ploeg te
redden. Zij slaagden daarin.
Maar dit krampachtige verweer van
hun tegenstanders was voor onze tien
Oranje-jongens de glorie van deze strijd.
Zij verloren met 67 in cijfers. Maar de
roem was ln dit geval volledig voor hen.
weer onze beste man en nu ook
enthousiaster dan ooit
de Bogert had goed afgegeven aan Ben
naars, deze kreeg zqn zuivere centertje
van Lenstra prompt terug, weer ging de
bal naar Lenstra, wéér terug naar Ben
naars, van deze naar Van Melis en met
nóg een tikje stond Lenstra in vrüe po
sitie: een geraffineerde schuiver en het
was 12.
Het behoefde dus geen debacle te wor
den, zoals menigeen na de twee snel op
eenvolgende doelpunten van de Belgen al
vreesde. Onder een storm van enthousias
me viel Oranje onmiddellijk weer aan;
op het middenveld kreeg Lenstra de bal
vrij en er volgde een prachtige cross-pass
dwars door de Belgische verdediging in
de vrije ruimte voor de al volop-sprinten-
de Clavan, die de bal even in schietposi
tie bracht en naar binnen komend hard
en laag inschoot: 22 na 27 minuten.
In de alom bruisende geestdrift ver
wachtte men zelfs een 3e goal toen Van
Melis op een scherpe pass van Bennaars
doorliep, maar hij miste de kans. Met
snelle aanvallen dienden de Rode Duivels
van repliek en Kraak moest twee cor
ners weggeven, de eerste door goed uit
lopend een rush van Anoul te stuiten, de
tweede door een kopbal van Van Steen te
vangen (waarbij hij via de paal achter
de lijn naast het doel viel en zich aan het
hout bezeerde).
De snelheid waarmee de Belgische aan
vallen werden uitgevoerd, was meer dan
eens te hoog voor onze verdediging; in
hetzelfde dolle tempo switschten zij over
de volle breedte van het veld; om Ter
louw, die hem al een paar maal zwaar
op de huid had gezeten, te ontlopen,
zwierf Mermans veel op de linksbuiten
plaats, terwijl Moes naar het midden
trok.
In die periode en in zo'n switch ont
stond in de 42ste minuut het 3e Belgische
doelpunt; Moes was naar uiterst rechts
uitgeweken, speelde daar met een serie
schijnbewegingen niet alleen Biesbrouck
en Schijvenaar maar ook de bijspringende
Terlouw dol, trok vervolgens de bal voor
het onafgedekte doel en Anoul kopte iii:
2—3.
De ruststand zou echter toch 33 zijn;
in de 45ste minuut liep Van Melis naar
de rechter hoek om een goed geplaatste
diepte-pass van Van de Bogert ineens
om te trekken voor het doel waar Len
stra vrij stond en resoluut inschoot: 33
en er werd niet meer atgetrapt.
VAN MELIS,
goal-per-match
De invallersbepaling, welke van
kracht was tijdens de wedstrijd Hol
landBelgië is de meest gebruike
lijke bij landenwedstrijden, n.l. om
de doelverdediger gedurende de ge
hele wedstrijd te vervangen en één
veldspeler tot vijf minuten voor rust.
Wij hebben na afloop stemmen
vernomen, ook van officials, die drin
gend adviseerden om althans in de
traditionele wedstrijd tussen Neder
land en België deze strenge regel
door een meer soepele te doen ver
vangen.
Anderen waren van mening, dat Jef
Mermans, die zo zeer onder de in
druk was van liet gebeurde, beter
het veld bad kunnen verlaten, wel
licht in navolging van wat bij landen
wedstrijden tussen hockeyteams ge
beurt en onlangs nog is geschied bij
de ontmoeting tussen Schotland cn
Nederland in Edinburgh.
Zelfs scheidsrechter Harzic, die wij
na afloop in de kleedkamer spraken,
was van oordeel, dat het toepassen
van deze invallersbepaling tegen de
geest was, waarin een landenwed-
strijd als die tussen Nederland en
België moest worden gespeeld.
