Uurtje voor 'n extraatje Belgisch natuurreservaat gered sssratsrs«i suurnas Ons De Boeren-Baron svr'i-'saswï VAN DEZE WEEK sr,.w,"a" "/".".'f» °p »..r to.: Lijdt niet langer Zij miste opeens HOE BESTEL IK MIJN PATROON? n HILVERSUM t «.n PAGINA 4 ZATERDAG MAART 1952 Filmen in Berchtesgaclen. Gene Kelly rolt nieuwe nazipartij op. „Tenslotte kunnen acteurs worden vervangen", Sneeuw-export. Pier Angeli moet huilen. Hotelkamer met 22 drukknoppen. Nog steeds rumoer rond „Hans Christian Andersen". Oscars en verre reizen. „Op die manier zou je een paar grappige Hamiets krijgen Kenma in een technicolor-film. Paas-tulband Vleespannekoek zelfvertrouwen en dat in haar eigen keuken. Paas-pudding ZWINPROBLEEM OPGELOST IN BENELUX-GEEST J/ rns !f rn°°zün "erfte smart en inpiaato te keren, verhaastte hy zijn stap- nen totdat hij het beukenbosje bereikt w!' waar hij zoveel gelukkige uren met haar had doorgebracht. Daar liep hü op en neer terwijl hy denstorm in bin. nensto trachtte te bedaren. Humphrey Bogart: „Natuurlijk sou je op die manier wel een paar grappige Hamiets krijgen". Ket huis, dat Hitier bouwde in de luulir.? van een Beierse berg, wordt steen vror -een afgebroken in een fel loeiende :euwstorm. De vernietiging van de „Berghof" in de Beierse Alpen is echter ee week opgeschort om Gene Kelliy gelegenheid te geven, af te rekenen met een nieuwe, na-oorlogse nazi-partij. Dit alles voor een film natuurlijk. De enige moeilijkheid is de sneeuw. Daarop "heeft de Amerikaans-Britse fiimexpeditie, die naar Berchtesgaden is getrokken om daar buitenopnamen te maken voor de film „The Devil makes three" (De duivel was de derde man) riet gerekend en Engelse voorjaarskle- ding heeft weinig zin als er bijna een meter sneeuw ligt en er vlokken ter grootte van een (vóóroorlogse) gulden Uit de hemel neerdalen. Het leger staat klaar om de expeditie leden uit te graven, als zo ingesneeuwd raken en Pier Angeli, die in de film een hoofdrol speelt, zit in een hut be neden de vroegere S.S.-kazerne gehurkt te wachten, tot Gene Kelly met de nazis heeft afgerekend. De enige bescherming is een zonne scherm voor de filmcamera.. Plus een electrische deken óók voor de camera. „Tenslotte", zegt Gene Kelly, „is er maar één camera en acteurs kunnen al tijd worden vervangen". Volgens het filmverhaal wordt Gene Kelly verliefd op Pier Angeli en komt intussen in contact met een als smokke laars vermomde bende neo-nazis. Ieder een van het Amerikaanse departement van buitenlandse zaken tot de Duitse regering toe heeft dit deel van het scenario goedgekeurd. Voor de liefdes historie was niemands toestemming nodig. Er wordt een conferentie belegd om het probleem-sneeuw te bespreken. Die sneeuw kan makkelijk genoeg in het verhaal worden „ingelast", maar er moeten aansluitende opnamen worden genomen even over de Oostenrijkse grens in Salzburg en daar verdwijnt de sneeuw als sneeuw voor de zon. Sergei Petschnikoff, die dergelijke karweitjes opknapt, wordt er bü gehaald en belooft een vrachtauto vol kunst sneeuw te maken en die naar Oostenrijk te exporteren. Dat gaat niet zonder strub belingen en aan de grens is er oponthoud. Petschnikoff, een Hollywoodse produc tie-assistent, geeft zyn sneeuw bp de douane aan. De Oostenrijkse douane beambte is verbaasd. „Sneeuw?" vraagt hij. „Ja. twintig balen sneeuw". „Hebt u een invoervergunning?" „Moet je die dan hebben voor sneeuw?" „Maar wat mankeert er dan aan onze Oostenrijkse sneeuw?" Er klinkt gekwetste trots in de stem van de douanier. Een pauze. Dan zegt Petschnikoff: „Ze smelt". Pier Angeli met zacht, honingkleurig haar, groene ogen en de tere gratie van Bambi aldus wordt ze beschreven door de Engelse filmjournalist David Le- win, die met de filmexpeditie naar Berchtesgaden is getrokken is klaar voor een scène met Gene Kelly. Daarin moet ze huilen en dat lukt de 19-jarige Anna Maria (Pierangeli is haar familie naam en niemand noemt haar Pier) niet gemakkelijk. Handen wringend en met haar voeten stampend slaagt ze er in, een paar dikke tranen over haar wangen te doen biggelen. Maar als de camera op haar wordt gericht, blijken die tranen anders langs haar gezicht te rollen dan tijdens de opnamen van de vorige dag. Ze „passen" niet. Dus worden de echte tranen gedroogd en komen er glycerine tranen aan te pas die volgens de plannen omlaagrollen. Als de opname klaar is, huilt Anna Marie nog steeds en het duurt verscheidene minuten, eer ze weer tot kalmte is gekomen. Regisseur Andrew Marton legt het uit: „Anna gelooft, in wat ze speelt. Ze kan niet naar willekeur lachen of huilen. Ze is net als een andere actrice, die ik vroe ger eens heb geregisseerd en die totaal van streek raakte bij een emotionele scène. Haar naam was Garbo". Tegen de avond daalt de expeditie van de berg af om te ontdooien. Petschni koff, die zjjn sneeuw heeft weten te exporteren, komt terug met een persoon lijk probleem. De klokken rond zijn hotel hourlen hem wakker en hij is tot de ont dekking gekomen, dat bij alleen in de trein kan slapen. Dus verdiept hij zich in het spoorboekje om te zien, of hij 's nachts ergens heen kan reizen en de volgende morsen nog op tijd terug kan zijn. Gene Kelly zal hem naar het sta tion brengen voor zijn nachtelijke rust. Intussen is men met bet werk op de „Berghof" klaar. De (film)nazis alle maal gevangen genomen en de volgende dag zal de Duitse afbraakploeg verder gaan met het slopen van Hitler's arends nest. Het wordt niet opgeblazen om geen dramatisch eind aan zijn bestaan te ma ken, maar de sneeuwstorm zorgt toch voor een indrukwekkende climax. De filmgroep Amerikaans, Duits en Engels begint in te pakken om de volgende dag te kunnen vertrekken. Ser gei Petschnikoff zal nu wel langzamer hand heerlijk slapen in zijn trein. Toch verschijnt hij weer met Gene Kelly in het hotel. „Wat Is er gebeurd?" Kelly heft be zwerend zijn handen op: „Er waren geen zitplaatsen meer" Hedda Hopper, de bekende en dooi de filmkolonie gevierde journaliste uit Hollywood, is op een reis door de Verenigde Staten in een nieuw luxe-hotel te Chicago terechtgekomen. En Hedda schrijft: „Het Hoofd van de Afdeling Bellen kwam persoonlijk naar boven om me instructies te geven met betrekking tot de 22 drukknoppen in mijn kamer. Voordat ik naar bed ging, probeerde ik ze allemaal. Eén ervan bracht inderdaad een knappe electricien naar mijn kamer. Toen die weer onverrichterzake was ver trokken, drukte ik op een andere knop om me een glas water te laten brengen en, o wonder, daar verdween mijn bed in'de muur". Het rumoer rond Sam Goldwyn's film „Hans Christian Andersen" met Danny Kaye in de titelrol, waarover we het verleden week hebben gehad, is no steeds niet verstild. In een interview met een vertegenwoordiger van het Deense blad „Politiken" heeft mr Goldwyn ver klaard: „Het is reeds lang mijn ideaal om de geest van Andersen en zijn sprook jes uit te breiden en ik denk er niet aan de film, die al bijna klaar is en die me vier miilioen dollar heeft gekost, te her zien". Inmiddels heeft de Deense filmprodu cent Johan Jacohsen verklaard, dat pro testeren geen zin heeft. „Het enige pro test is een film te produceren, die beter is en een biografische schildering geeft van Andersen, de figuur van deze sprook jesschrijver waardig. Wanneer de staat medewerking toezegt, korrjt deze film er", aldus Jacobsen. De exploitanten van de Kopenhaagse bioscopen staan blijkbaar heel wat. min der sceptisch tegenover de Amerikaanse Andersen-film. Verscheidene exploitan ten hebben de film tenminste al gehuurd en ze voorspellen een kassucces En Danny Kaye heeft verklaard, dat „Andersen en zijn sprookjes boven de wereld van de historische feiten zijn uit gestegen en een internationaal begrip zijn geworden". „De film", voegde hu hieraan toe, „be handelt de gedachtenis van Andersen met warmte en goede smaak. Het, was mijn vurigste verlangen om deze rol te spe len, zoals met iedere andere acteur het geval zou zijn geweest. Geen wonder, want Danny krijgt 200.000 dollars voor zjjn werk in deze film ding voor het dansen van Gene Kelly. Oscars zijn niet de enige onderschei dingen, die in Hollywood worden uitge reikt. De publiciteitsafdeling van Metro Goldwyn Mayer maakt tenminste be kend, dat „Parents Magazine" (oplage 1.233.961) een gouden medaille heeft verleend aan de film „Quo vadis?" van deze filmmaatschappij „wegens zeer uit zonderlijke prestaties". De zilveren beker, uitgeloofd door „Redbook Magazine" (oplage 1.991.592) voor de filmmaatschappij die gedurende 1951 de beste films maakte, viel even eens ten deel aan de M.G.M. Als beste film voor Februari 1952 werd de M.G.M.-film „Lone Star" gekozen door elf tijdschriften, waaronder „Col liers" en „Look". Ook hierbij meldt de publiciteitsafdeling van M.G.M. nadruk kelijk, dat de gezamenlijke oplage van deze elf bladen niet minder dan circa 29.000.000 bedraagt. De heren zoeken het als steeds in grote cijfers. Kerima, het Arabische meisje, dat 'n Carol Reed's film „An Outcast of the Islands" (Een Banneling van de Eilan den) haar debuut maakte, is door de Engelse filmproducent Sir Alexander Korda aangewezen als ster in een nieu we teehnicolor-film, die „1001 Nacht" zal heten. Advertentie. kalenderblad, 235» I di-^^SS ons or op, dat het Paasfeest in.aantocht uU hrt g.b.kto»t. Baktjd angj* door rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en zenuwpijnen. Neemt regelmatig Togal, dat verdrijft in al die gevallen snel en afdoende de pijnen. Togal baat waar andere middelen falen. Zuivert de nieren is onschadelijk voor hart en maag. By apotheek en drogist f 0-0°. 2.40 en f 8.88. moet zijn. Wie geen verstokte zwartkijker is, ziet, hoort en voelt het in de natuur om zich heen, aan zwellende knoppen en nog donzig-groene blaadjes, aan vogel geluiden en aan het onhandig vallen en opstaan van jonge dieren. Laten wij zo veel mogelijk genieten van deze mooie lentetijd en de buitenlucht opzoeken, wanneer dat maar even gaat! Daarbij kunnen wij er misschien tóch nog wel een uurtje aan besteden om op de feestdagen met een extraatje uit Ce keuken voor de dag te komen. Wat denkt U van de volgende recepten: 100 g (6 eetlepels) boter of margarine, 300 g bakmeel of: bloem met een halve eetlepel bakpoeder, zout, een theelepel kaneel, 1 ei, 50 g (3 eetlepels) suiker 2 dl (IV2 kopje) melk, 200 g krenten en/of rozijnen (geraspte citroen, of sinaasap pelschil, klein gesneden snippers); poe dersuiker. De boter of margarine smelten en met een gedeelte ervan een cake-, brood- of tulbandvorm invetten. De krenten en/of rozijnen met iets bloem tussen de handen schoonwrijven. Het bakmeel of de bloem en het bakpoeder zeven met iets zout en de kaneel: het ei en de suiker er door roeren. Dan onder goed kloppen lang zaam de melk toevoegen en daarna de rest van het vet, de krenten en/of ro zijnen (snippers en de citroen- of sinaas appelschil) door het deeg mengen. Dit overdoen in de ingevette vorm, zodat deze maar voor 2/3 gevuld is (een rest deeg kan men in kleine vormpjes bak ken) en midden in een matig warme oven gaar bakken. Pas na een half uurtje de oven openen om te kijken. Wanneer de bovenkant van de koek al bruin is, 'n deksel of papiertje op de vorm leggen. De tulband uit de oven nemen en na enige minuten storten op een rooster. Voor het opdienen poedersuiker erover zeven. De Zwitserse filmer Uberto Bolzi heeft een documentaire film gemaakt over de staatsmijnen in Limburg, De film, die de titel zal dragen „De Zwarte Stroom", krijgt een lengte van 1800 meter en een speelduur van ongeveer een uur. Bii het jubileum van de staatsmijnen zal ze voor het eerst worden vertoond. Het w^s, naar het schijnt, niets an ders dan een kwestie van verre reizen om Hollywood's Oscars voor het beste filmspel in 1951 te winnen. De Engelse actrice Vivien Leigh legde een afstand van 3000 mijlen naar Ame rika af, mat zich een „Zuidelijk accent' aan voor de film „Tramlijn Begeerte" en won haar tweede Oscar in haar rol van tanende schoonheid. (Haar eerste Oscar kreeg ze dertien .iaar geleden voor haar spel in „Gone with the wind"). De Amerikaan Humprey Bogart ging naar Engeland en reisde vandaar naar Afrika om er de jenever-drinkende kapi tein van de rivierboot „The African Queen" van C. S Forester te spelen. Hij hoefde zijn accent niet te veranderen, want de Londense inboorling uit het boek werd een Canadees in de film. „Dit bewijst intussen niet", aldus Bo gart, „dat ik de beste acteur van het jaar was. De enige eerlijke manier zou zijn om iedereen Hamlet te laten spelen en de prils aan de beste man toe te kennen. Natuurlijk zou je op die manier wel een paar grappige Hamiets krijgen". Een verrassing bij het toekennen van de Oscars was de keus van de muziek film „An American in Parijs" als de beste film met een speciale onderschei- Telkenjare weer, zo tussen Witte Donderdag en Pink steren, breekt, voor onze kleine peuters, die de leer plichtige leeftijd bereikt heb ben, de dag aan voor de eer ste grote gebeurtenis in hun prille leven, n.l. de dag der eerste H Communie. En ook van die tijd af, gaan ze gere geld meedoen aan alle ker kelijke plechtigheden en pro- cessie's en kunnen ze dan eigenlijk niet meer zonder een bruidjes,jurkje. Het mooist is natuurlijk wit, hoewel dat nier altijd nood zakelijk is. Ook behoeft het geen lange jurk ie zijn. Naar nevenstaand model is het heel goed te doen. Het kan ook heel eenvoudig langer geknipt worden van £7)9 onderen. Een iets klokkend rokje, wat een weinig ruim 0sluftïng valt'op'de rug1 Vm voren is het jurkje met een ruche van dezelfde stof gegarneerd. De ceintuur wordt achter met een grote s,rik gesloten- Het patroon is verkrijgbaar in maat 60 70 80 90 af 0.65 2.50 2.30 3.10 3.50 mtr. van 90 cm. breed is er voor nodig. Het ioneenspakje is met een schouderstuk voor en achter, opgezette zakken en een ceintuur geheel rond, men kan deze echter ook alleen ach.er nemen. Dit pakje is verkrijgbaar voor de leeftijd van a 7 8 9 10 11 jaar en kost f 0.65 1 10 1,30 1.56 mtr stof van 130 cm breed is hiervoor nodig. C 720 Dit gevecht, bestaande uit pannekoeken met ragoüt ertussen, kan bü aardappelen en groenten gegeven worden, of bü de broodmaaltijd. De ragoüt kan enige tijd tevoren gemaakt worden, de pannekoe ken vlak voor het gebruik. Een groot formaat koek is het meest geschikt. Voor de pannekoeken: 100 g (een kop je) bloem of bakmeel, 1 ei, 1% dl (een kopje) melk, 2 eetlepels boter of mar garine, zout 1 eetlepel peterselie of ker- velgroen. Voor de ragout: Ongeveer 100 g gaar- gekookt vlees, bijv. nier of ander gekookt vlees of niet aangemaakt gehakt, een uitje 25 g (büna 2 eetlepels) boter of margarine, 30 g (3 eetlepels) bloem, 2 kopjes kooknat van het vlees en/of water mHet°vlées in blokjes snüden (of het gehakt losroeren) en met de gesnipperde ui lichtbruin bakken in de boter of mar garine De bloem er instroolen, even meebakken en dan bü scheutjes tegelijk, onder voortdurend roeren, de hete vloei stof toevoegen. De massa een kwartiertje laten trekken en de ragoüt op smaak maken met zout. peper of nootmuskaat en de=gewenst een scheutje melk. De ragoüt moet zo zpn, dat hij niet van de oannekoek zs.1 lopen, maar toch makkelijk uit te str:ijken is. Terwijl de ragoüt kookt of opgewarmd wordt de pannekoeken bakken. Bloem zout en ei in een kom dooreenroeren en met een weinig melk tot een glad beslag kloppen. De rest van de melk toevoegen, evenals het fijngesneden peterselie- of kervelgroen. Van bet beslag vlug pan nekoeken bakken. Op de eerste pannekoek een laag ra goüt uitspreiden en deze bedekken met een tweede pannckpck. 40 doorgaan tot- dat beslag en ragoüt op zpn. Op de boven ste laag wat gesneden peterselie of kervel strooien en de pannekoek zo warm mo- Niets wilde, niets lukte. En dat voor een vrouw, bekend om baar verzorgde maaltijden. Totdat zié merkte dat er iets aan de maizena haperde, 't was niet de maizena die ee gewend wasde naam DURYEA stond niet op het pak. Zeker, ze had MAÏZENA DURYEA gevraagd, zoals altijd, maar nu stond er iets anders in de kast. Zo zie jeWel gevraagd, maar niet gekregen. Iets om te onthouden! Voor eens en altijd: Niet alleen Maizena DURYEA vragen, maar ook opletten dat U inderdaad DURYEA krijgt. gelyk op tafel brengen. De koek in pun ten snijden. 90 g (6 eetlepels) rpst, 3i 1 (4„ n°Pr^Si melk zout (dunne sinaasappelschil), oJ u (3 eetlepels) suiker; ongeveer 12 ge droogde abrikozen, (suiker), aardappel meel. De abrikozen een nacht weken in ruim water. Ze daarna zachtjes gaar koken, zo nodig suiker toevoegen (dit hangt af van de abrikozen). De abrikozen uit het vocht nemen en laten uitlekken. Het vocht binden met aangemengd aard appelmeel tot een dunne saus. De melk aan de kook brengen met iets zout! en de sinaasappelschil). De rijst er in strooien en zachtjes gaar laten worden, Kooktüdplm. 1 (De schd verwijderen en) de massa op smaak ai maken met de suiker. Een puddingvorm omspoelen met wa ter Hierin een laag rijstebry leggen en daarop de abrikozen, (die de vorm niet mogen raken, zodat ze aan de buiten kant van de pudding niet te zien zullen zjjn). De vorm verder vullen met ruste- brij en de pudding laten afkoelen. Kort voor het gebruik de pudding stor- De abrikozensaus er afzonderlijk bü geven. Plak aan de adreszjjde van een briefkaart, naast en buiten de frankeerzegel het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar ATELIER CROON, BEATRIJSSTRAAT 4, ROTTERDAM Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat en nummer van het gewenste model. Plak nooit meer dan f 1- °P kaart, wat meer geplakt wordt is waardeloos. 971901 De Gouverneur van West-Vlaanderen en het gemeentebestuur van Knokke- Zoute, de bekende Belgische badplaats nabij de Nederlandse grens, zyn in hun nopjes. Twee jaar lang hebben zy haast onafgebroken démarches gedaan bij Bel gische en Nederlandse overbeids-instan- 'ties omdat zij vreesden, dat bet bekende natuur reservaat van het Zwin tot on dergang wa# gedoemd door be bouwen op de Nederlandse kant van het Zwin, "volgens een optimistische mededeling van Graaf Maurice Lippeus, burgemees ter van Knokke-Zoute, is thans het schrikbeeld van die gevreesde ondergang van de baan. geheel nieuwe curjus.j samengesteld door een Eerw. Pater Dominicaan Bijzonder geschikt voor koorzangers, onderwlj- zers(essen) en allen die dieper willen doordrin gen in de rijke liturgie van de Katholieke Kerk Vraagt on> geïllu streerd prospectus Bekende schriftelijke cursus 1 De Nederlandse Waterstaat heeft n.l. goedgevonden, dat een geul werd gegra ven, die de irrigatie mogelyk maakt van dit reservaat, dat elk jaar door veel toeristen wordt bezocht. Die geul bestaat zelfs reeds. Hij laat toe, dat bp hoog water zeewater tot in het Zwin door dringt. Het Zwin mag thans als gered wor den beschouwd, verklaarde burgemees. tor Lippens. Het komt er nu op aan dit werkelijk indrukwekkend reservaat ook tegen het optreden van vandalen, of togen domme toeristen en. heb berige bloemenhandelaars te bescher men! Er leven daar negentien verschillende soorten geclasseerde vogels. Dikwijls ge beurt het, dat, in de broedtijd nesten worden vernield en vogels worden ver jaagd. Anderzijds groeit daar in het slijk een vreemde, decoratieve plant van paar se ldeur, door de volksmond „bloem van het Zwin" genoemd. Als dit soort planten in bloei staat, komen bloemenhandelaars uit geheel de provincie ze plukken met zelden bii hele karrevrachten, endlkwüls gebeurt het, dat de plant met struik en al wordt uitgerukt. De bloemen worden dan door de marchands verwerkt in rouwkransen. Aan al dat vandalisme wil men thans paal en perk stellen door het Zwin op Belgisch gebied, waar dit reservaat een oppervlakte van 125 ha beslaat, met prikkeldraad af te zetten. Deze maatregel is natuurljik niet gericht tegen degenen die de fauna en de flora van dit d'irncu eerbiedigen. Zoals voorheen zullen de bezoekers zelfs nu n°K^vfA0n Pn mee- aardige bloemen mogen plukkenen nm^ vrienden niet met rust worden gelaten. pat voor het Zwinprobleem een oplos sing in ware Beneluxgeest kon gevonden worden, stemt velen hier tot grote tevre denheid. ROMAK i6) Met starende ogen en bevende hanaen zat Roger deze brief te lezen en zocht toen verder naar een duidelijker schrijven, waarin de misslag met name zou genoemd worden. Even later vond hy een brief, waarschünlijk na het onderhoud met de advocaat geschreven. Zijn oude naamgenoot schreef: „Waarde Heer Harwood. Ik heb mijn neef en erfgenaam, Roger Beck, die schandelijke zaak medegedeeld en wij zijn overeengekomen, uw voorstel, het welk wij danken aan uw goedheid, te accepteren. Wij zullen onmiddellijk de tekor'-en aanzuiveren. Ik kan juist een deel van mijn landerijen voordelig van de hand doen en dat stelt mij in staat, met in stemming van mijn opvolger en erfge naam, het ontbrekende, ontstaan door de chèque-vervalslng, dadelijk te restitue ren". De vervalste chèque. Dat was het dus. Sir Roger noemde de dingen bij de naam. Dan ging de brief verder: Als u mij het bedrag wilt noemen van de kleinere tekorten, zal ik u dat uit de hand betalen. Ik wil u bij deze verzekeren, dat noch mijn neef, noch ikzelf, zullen rusten voordat de naam gezuiverd is, voor zover dat met resti tueren mogelijk is. Wij danken u beiden zeer voor uw edelmoedigheid, deze zaak niet ruchtbaar ta willen maken. Ik-wens nooit meer van V.illem Beek te horen. Ik beo hem de iug toegekeerd en zijn naam geschrap Roger zat als versteend. Zijn grootva der- had gelijk gehad, hem niet meer te willen zien, maar waarom moest zijn naam uitgewist? De schande kon toch nooit weggevaagd worden. De woorden, die mijnheer de la Riva de vorige dag gesproken had, kwamen hem helder voor de geest: „Je kunt Rita niets anders aanbieden, dan je eervolle naam. Waar om blijf je er dan op staan, dat op die naam een smet blijft rusten? Natuurlijk moest hij het hem vertel len Zou Rita op hem neerzien.... zou haar vader zijn toestemming intrekken? Hij sliep die nacht weinig en 's mor gens voordat iemand op was. had hij al de boeken en bescheiden uit het kastje in de laden van zijn bureau weggesloten. p„ drukte en het lawaai hinderden hem. Tot nog toe had Roger nooit geweten, dat hij zenuwen had, nu schrok hij van ieder geluid. Toch probeerde hij zichzelf ge rust te stellen. Rita hield toch van hem. Zij trouwde hem toch niet om zijn naam. Zij zou haar handje wel in de zijne leg gen en zeggen, dat het niets gaf. Toen hij een telegram ontving, waarin de la Riva's hun komst aankondigden, om te zten naar de bouw, werd hij rusti ger. Op zijn verzoek maakte Jane Beck een koud souper klaar. De dagen zijn zo kort, zei hij En al3 Rita de eerste steen wil leggen van het nieuwe stuk, moet zij het dadelijk na aankomst doen. Laat alles maar klaar staan. Spoedig hoorde hij het gesnor van de auto en hij draafde de oprijlaan tot om hen te verwelkomen. Rita scheen in een uitstekend humeur en liever dan ooi Heb je een zilveren troffeltje? vroeg zij. Nu, dat spijt mij. Ik dacht, dat je een zilveren troffeltje zou hebben nie. mijn naam er op. Ik had geen tijd, zei Roger, En bovendien, kan todh niet aan aues tegelijk denken. Dat had je niet moeten zeggen, nep zij uit en dreigde hem met haar vinger. Je hadt moeten zeggen, dat het nog niet thuis was van de goudsmid. Dan had ik je attentie gewaardeerd. Dat is niets voor Roger, zei haar vader. v Ik moet Roger nog leren, lieve din getjes te zeggen, ging Rita voort. Dan greep zij zijn arm met beide handen vast. Wees toch niet zo plechtig. Ik maak maar grapjes. Ik zou niet willen, dat je anders was. Zo vol vrolijkheid en pret was zij, dat zij niet bemerkte, hoe somber en a?g®- trokken haar verloofde was. Maar haar vader zag het wel.en met een beetje ongeduld meende hij, dat het kwam om dat Roger eigenlük niet hield van veran dering. En nu, zei Rita, toen zij klaar was met de thee. nu loop ik even naar boven en trek mijn huisjunk aan. juffrouw Beek. Ik heb hem meegebracht om hem Roger te laten zien. Ik geloof, dat ik maar wacht met die eerste steen, totdat Roger een zilveren troffeltje heeft. Maar dat zal het werk zo ophouden, Ritn' rien haar vader. Het duurt een poosje, voor je zo'n troffeltje hebt en dan moeten de werklui wachten. O laten ze maar doorwerken, dan les? ik wel een andere steen. Maar -k moet mijn troffeltje hebben Roger mo er voor zorgen. Ik ga brood bakken, nich, Jane gaat het me leren. Nou, de oven is goed heet, zei juffrouw Beek. Ik zal alles klaar zetten met Molly. Roger bleef stil zitten zolang Molly nog in de kamer was en mijnheer de la Riva, die vrolijk om Rita's gepraat had ge lachen, bedacht, dat Roger nauwelüks geglimlacht had. En? zei de oude heer, toen Molly was heen gegaan. Roger scheen wakker te schrikken, maar nog sprak hij aarzelend. Ik heb een onaangename ontdek king gedaan, begon hy. Heel toevallig. Weet u nog, wat u me gezegd heeft over die stamboom? Nu weet ik..,. Hij hield op, verbaasd over de uitdrukking van angst en woede op het gezicht van mijn heer de la Riva. Het vrolijk gesnap van Rita klonk op de trap en Roger was nog meer verwon derd, toen de oude heer hem toesnauwde: Geen woord. Geen woord, waar Rita bij is. Ik geloof, riep Rita van boven, dat ik me nu niet zal laten zien. Ik zal ineens biinnen komen vallen, als mijn brood klaar is! De hand van mijnheer de la Riva zakte en Roger ging hardnekkig voort: Die Willem Beek, mijn oudoom.... Mijnheer de la Riva onderbrak hem haastig. Om's hemels wil, Roger, laat die Willem Beek toch in zijn graf. Dat je je daarover zorgen wilt maken, is onzin. Dat is de moeite niet waard. Maar, zei Roger verbaasd, maar toch vastberaden, heeft u me zelf niet aangeraden, die vlek van de stamboom te verwijderen? Ik geloof, dat ik u moet zeggen, dat mijn grootvader en mün oom niet om een kleinigheid zo gehan deld hebben. Haal toch geen oude koeien uit de sloot! riep mynheer de la Riva geprik keld uit. Je hebt je hart toch aan Rita gegeven en alleen aan Rita? Laat het daarmee uit zijn. Ik wil geen familie- spoken zien. Roger haalde diep adem. Ik wou, dat het maar spoken wa ren zei hij. Maar u heeft zelf toch ook gezegd, dat ik haar niets kon geven dan mijn naam. Ik kan niet trouwen, als u niet alles weet. Zij moet horen, dat Wil lem Beek een dief was, een falsaris Stil! riep mijnheer de la Riva. Hij was opgestaan en stond met grote ogen naar Roger te staren. Hij beefde, niet van afgrijzen, zoals de jonge man meen de, maar van woede. Jij dwaas! riep hij uit. Hed 'k je niet al lang gezegd, dat ik er niets meer over wil horen? Wat kan het my schelen, of die oudoom van jou nog n moorde naar ook was? Hij is dood en begraven en ik denk, dat het geen groter schurk was dan menig ander Als je toevallig dat geheim ontdekt hebt, m°et je het een geheim laten. Neem mijn raad aan. schrijf die naam weer op hst perkament zó trekt het maar de aandacht. Hij sprak met grote warmte, zijn ogen glinsterden, zijn gezicht werd ouder en vermoeider. Het leek ni®? langer op zijn eigen gezicht, maar heel erg op een ander, onvergetelijk gelaat. Langzaam stond Roger op. Ik heb u meer gezien, zei hy hees. Wie is u? Ergens ging een deur °Pen eu de scherpe geur van vers gebakken brood trok door het huis. Ik ken u. Het was een Beck, die hem over de tafel heen aanstaarde. Eau. ogenblik viel hem de gelijkenis op met Lady Bock, toen zag hij, dat het dezelfde man was. die zij eens zo hard het huis had uitge dreven. Toen zij gezegd had: ,,Ik zou hem liever laten verhongeren, dan dat hij ee,ji cent van jou aanraakte ig ZOu hem liever dood aan mijn voeten zien, dan dat hij iets met jou had uit te staan" Hij had het gevoel also? de grond on der hem wegzonk. De schok van de avond tevoren, was niets bij deze ontdekking- Mijnhee. de la Riva was de zoon van de man, die de familienaam onteerd had. Rita zelf was de kleindochter van de boef. Als haar geld tot nu toe een strui kelblok geweest was, nu werd het een on overkomelijk bezwaar. De geur van het verse brood bracht hem de herinnering te binnen aan wat Oma toen gezegd had. Geld is goed en de dangen die je er mee kopen kunt, zijn ook goed, maar als het verkregen is met bezoedelde han den. dan- blijft het vuil er aap hangen. Alles wat Rita bezat was besmet.... zij zelf Hij kon die gedachte niet verdragen c-n liep strompelend naar de deur. Myn heer de la Riva hield hem tegen. Ben je gek? vroeg hij. Waar g ajs 'neen? Ik moet er over nadenken, zei Ro- ,er heesIk.... hoe kon u me zo bedriegen? De oudere man haalde diep adem. Ga zitten an houd je bedaard, zei hij. Nu zijn we aan de tweesprong geko men. Als je nu de verkeerde weg inslaat, kun je het nooit meer goed maken. Om t.e be'ginr.en is mijn naam niet Beek en ik wil je oom niet zijn. Ik ben uitgewor penmijn naam is zelfs uitgekrast. Ik heb recht op de naam, die ik nu draag, het is die van mijn moeder. Mijn, vader heeft hem ook altijd gedragen. I U kunt wel recht hebben op die naam, zei Roger. Maar alles verder wat Rita heeftO, mijn God Hij bedekte zijn gelaat met zyn han- Je bo".-t een bekrompen dwaas! riep mijnheer de la Riva. ziedend van woede. Het kleine sommetje dat mijn va der stalwerd door de eigen familie bygepast en ik vind je scrupules 0V01" dreven. Het geld, dat we nu hebben, is op volmaakt erlijke wyze verdiend en ik vind je houding belachelijk. Roger zat hem somber aan te KyKen, hij hoorde nauwelijks wat de ander zei. In zyn hoofd weerklonken nog de woor den van de oude Lady Beek: „Het vuil blijft er aan hangen Misschien ben ik zelf ook een beet je dwaas geweest, bekende mijnheer de la Riva. Ik denk, dat mijn obstinate na tuur er mü toe dreef. Ais ik me met met. die stamboom bemoeid had was er niets gebeurd. Met groeiende boosheid ging hij voort: Dan zou ik je in Je be krompen, armoedige kringetje gelaten hebben, in plaats van te proberen Je in je rechten te herstellen. Ik heb het tweemaal geprobeerd en tweemaal hen ik beledigd voor mün moeite. Het was niet alleen om Rita, dat ik toestemde ia wilde weer goed maken, wat myn misdreven had. Ik wilde het jou geven en meer dan dat Roger luisterde niet. Hij bleef de aan Oma en aan de laatstewoo,c - h00g zyn grootvader: Houd je hoofd en je handen schoon kun. Zou hij nog ooit zijn hoofd »°®aakte nen houden als hü een cent van het besmeurde geld kamerdeur Op dat ogenblik ging de yan Ritl open en he,, vrolijke ia hoorden weerklonk door de gang- 1;nmer he- haar stappen maar voor raam open- reikt had, had Roger. geSprongeii. geZ°iPkannhTntot verdragen, zei hü. Zegt u het haar maar. HOOFDSTUK XIX weest door de eenvoudige omgeving, waar in zü hem vond? hy Rita's hij zo te peinzen, toen hoorde, en, zich omkerend, z,g hoed1 Nog liep hy zo te peinzen, ^-- rend zag stem weer hoorde, en, zich omk har) hij, dat zij naar hem toekw8on;der Het was hem zonneklaar, dat hy' geen cent van Rita's geld kon aannemen, aan rlp andere kant was de gedachte, haar te verliezen, hem. ondragelijk. Dat kón hii niet al was zü "e afstammelinge van een'heel misdadigersras, inplaats van een dochter uitzijn geslacht, even on schuldig als hijzelf. Xk achterneef, zü kleindochter, veel verschil maakt het niet, zei hü hardop. Als zij tot hem komen wilde zonder bruidschat, zouden zü nog gelukkiger kunnen zijn. Ineens stond hy stil en hield van pijn zijn adem in. Ja, zo moest het gaan. Dat was de enige manier. En de veranderingen moesten niet meer kosten dan de erfenis van tante Martha. Dan zou hij voor haar werken. Of hij voor haar werken zou.... Zij was toch het eerst aangetrokken ge- haar bontjas aan, maar was naar krullerig haar danj* har( niat. dot hot Ci W*»MC twee mensen van elkaar houden, zoals met haar twee handjes zijn arm vast en R0?" ,kQh niets zeggen en f"" aar zich toe. 10 t Wat §eeft het §eld? ging zy verdsr. Als we maar van eikaar houden. Nos kop Roger niet spreken. Natuur lijk hun zou alle moeilijkheden op heffenniets Rita te zwaar val len als voor hem was. Liefste, zei hij ten laatste. Heeft je vader het je verteld? Ja, knikte zij en hij ging door. Houd je genoeg van me, om too me te komen zonder enig fortuin van jouw kant en wil je dan mil voor je laten wer ken? Mag ik dan helemaal voor je zor gen? Ik kan je gelukkig maken. Ik zou je toch alles kunnen geven, wat je nodig hebt. Rita deed een stap achteruit en keek r.aar hem op. Hoe bedoel je dat? vroeg zij. Heeft je vader je niet gezegd, dat 1 geen cent van hem wil aannemen? Jawel, maar noch hij, noch ik vmden dat goed. ging zij ongestoord verder. bent een beetje geschrokken, mljn arme Roger Ik was ook een beetje verbaasd, te horen, dat je mijn achterneef bent. Maar daar kom ik we loverheen, al is het erg saai om met je neef te trouwen. Maar dan moet jij over dat andere heen. Ik zou het niets leuk vinden om arm te zyn. Roger liet zijn arm zinken en zij liepen naast elkander voort Xk zou, het toch heel goed en gezel lig voor je kunnen maken, zei hij ten laatste. Er zou geen sprake zijn van arm. echt arm bedoel ik. Maar ik wil niet eeuwig op een boer derij blijven plakken, zei zij. Ik wil niel lelijk eri saai worden, zoals nicht Jane. ,Te zoudt zeker verwachten, dat ik werk te net nis zij. Vandaag heb ik gewerkt en ja hebt er niet eens naar gekeken. Zij trok een lipje als een verwend kind. Wat was zij toch nog een kind. zij begreep er letterlijk niets van. En je hebt beloofd, er een stuk aan te bouwen voor me. En ik wou zo graag mijn tuin en grasveldje hebben en er is een hoop geld voor, als jij het maar ne men wou en niet zo gek deed- Roger wilde geduld met haar hebben. Ik heb zelf een beetje geld, legde hij uit. Genoeg voor de verbouwing, ten minste, bijna genoeg. We hoeven niet al les in eens te doen, maar je tuintje zul je hebben. Dan moet het terugkopen van het laud maar even wachten. Dat ka later misschien nog wel. Maar ik wil het nu! riep Kita en stampte met haar voetje. En wat moe paps met al zyn geld doen? Ik vind je echt gemeen, Iets in het boze gezichtje deed hem schrikken. Een scherpe trek om de mond, hardheid in de ogen-.-, hij kon niet hebben, dat Rita zo naar hem keek Ik kan op andere manieren geld ver dienen zei hij vlug. Neef Hornock heeft me aangeboden, als firmant bij hem te komen. Toen heb ik geweigerd, maar al» je wilde, dat ik het deed, zou ik het kun nen aannemen. Daar krijg ik een flmk inkomen van. Firmant? vroeg zij. Wat is dat.' Dan moet ik zaken gsan doen in Preston. Iedere dag naar kantoor. Naar kantoor in Preston? herhaalde 7Ü En wat moet ik dan doen? Nou. wat nicht Anna doet. Die heeft een gezellig leventje. Fn ik zou hier opgeprikt zitten, ter wijl jü cp kantoor in P'-eston was? Dai zouden we allebei vreselijk vinden. Maar we zouden hopen geld hebben, zei Roeer ruw. Dan heb ik liever mijn eigen geld, dank ie zei Rita hard. Praten en denken we niet te vee. over geld? vroeg Roger na een P° Zoals je net zei. het geeft mets als we van elkaar houden. Rita beet 0n haar hopen en scheen op het punt. in tranen uit te barsten, maar even later viel zij uit: toet is gewoonweg idioot. Paps zegt, hij gelooft dat alle Backs half gekzijri. IV wou, dat, ik er niet bij hoorde- Het is lelijk van Pans, dat hij het me niet eer de- heeft verte'd. Hij had het moe'en zeggen, to po ;k r r pas over dacht om jou te "nemen. Misschien zou ik er dan met een een eind aan gemaak' hebben. Dat meen je niet, Rita, zei Roger zacht. Dat ze" je alleen maar, omdat je het niet begrijpt. Ik begrijp het volmaakt zei zii. Paps vertelt, dat zijn familie het geld terug betaald heeft, ik geloof, dat het hem toekwam. Ik vind die Engelse ma nier niet eerlijk, dat altos naar de oud ste zoon gaat. En toen trouwde hii een vrouw met fortuin en deed knappe za ken en daarom hebben we nu zoveel geld. Het is k'eln van jou. om van mij te verlangen, dat ik mijn deel zal ^opge ven terwille van jouw n"'*c .oeeen. Maar kijk eens. zei R?s«r- "o? vol geduld Willem Beek verliet het land, omdat hij een dief was Hij werkte met gestolen geld. Zonder dat «eld had hij nooit kunnen trouwen. Alles wat hij de»d. deed hij met dat vuil» geid, Rita lachte- Als ie niet altiid in dit muffe nest zat, zou ie zf'n drukte niet maken De meeste lui. die ie ontmoet, zijn op sme rige manier ruk geworden. Paps kent er heel wat. Pans weet van lui. die ook wel eens raar gedaan hebben en ze ziin »r niets minder om. Als ie aan iedereen moest vragen, hoe ze aan hun geld ko. men. hield je Peen kennissen meer over. Hii h'eef zwijo»n en begon dan weer: Zo kan ik het niet inzien. Rita Maar ik za] verder allee doen. Ik wil je slaaf zijn. Als ik naar Horrock Pa, word je zo rijk als je maar wenst en ik zal er voor zorgen, dat ie het niet saai hebt. Ik zou het er? vinden, als ik eens een poos zonder jon moest zijn. maar Ie zoudt toch ook wel eens naar Londen kunnen gaan. (Wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1952 | | pagina 4