fi A D.H.COORSJ Ons succes-palroon van deze week Ons ROMANBIJVOEGSEL De Boeren-Baron GROOTMOEDER WIST HET WEL HOE BESTEL IK MIJN PATROON? Het belang van kruiden voor de maaltijd Pauselijke onderschei ding voor Nederlandse Z/*'ERDAG 26 APRIL 1952 PAGINA 4 Katholieke filmkeuring in Duitsland. Anne (.ranford (.Di^ CCdC in Nederland. „Bijna altijd een kwestie van geluk. Moeder kon haar eigen dochter nergens ontdekken. Tuinieren is haar „hobby". Eindhoven en Helmond. - d'Académie". Max de Haas filmt in Amsterdamse Technische School. Leni Riefenstahl „zuiver". Mary Pickford: Met mij mogen ze alles doen. Maar met mijn familie niet". De geschiedenis herhaalt zich. Films vertonen bij daglicht. - Tijdens de oorlog in j datcert uit 1802 HAAGSE BLOEMENWEEK et&leigebouw winkelbetimmeringen verbouwingen 8> 9 SJ KINDJE VERDRONKEN IN ALPHEN a. dRIJN Kunt U niet slapen I «taan, besloot Roger. Roger zei: Jé moet niet te veel mijn «Z'ï SS'i.. ho„oE. m* Betty te gaan zitten, terwijl hij zei: Dat is geen wonder, zei haar ver loofde. Als je mijn kleermakersrekenin gen zag, zou je dat begrijpen. s franc onderscheiding heelt ge- Kregen. In 1935 werd hij benoemd tot lid van het Legioen van Eer ,,voor al zijn werk en scheppingen op filmgebied ge- Walt Disnev „Officier en is de hoogste onderscheiding, die sinds Napoleon I door de Franse regering kan worden toegekend wegens bijzondere militaire of burgerlijke verdiensten. Ook in Duitsland heeft het gevaar, dat de slechte film oplevert voor de gees telijke volksgezondheid, geleid tot een daadwerkelijk verzet van het christe lijke volksdeel en tot het instellen van een katholieke filmkeuring. Het Duitse episcopaat heeft een Centrale l'ilmkeurings Commissie in het leven geroepen en tot haar voor zitter benoemd de zeereerwaarde beer Anton Koch uit het aartsbisdom Keulen. Tot leden van de commissie werden benoemd een viertal reguliere en seculie re geestelijken en een tiental leken, on der wie drie journalisten. Bovendien ma ken ook de leiders van de diocesane Filmbureaux deel uit van de commissie, die inmiddels reeds met haar werkzaam heden is begonnen. Anne Crawford, met wie we van de week een onderhoud hebben gehad in Rotterdam, waar zij enkele dagen heeft gelogeerd, alvorens zich naar Avifauna te begeven, waar zij door John H, Postmus, de Nederlandse kappef van internationa le' faam. gisteravond is gekapt, heet eigenlijk Imelda Crawford en is in Haifa (Palestina) geboren. Op vrij jeugdige leeftijd keerde ze echter met haar vader die administrateur bij de spoorwegen was, naar Schotland -terug. Tijdens ons gesprek beantwoordde An ne Crawford, een slanke blonde verschij ning met levendige groene ogen, even bereidwillig als openhartig de vele, vaak onbescheiden vragen, die een journalist bij dergelijke gelegenheden pleegt te stellen. Hoe zij bij de film is gekomen? Dat is volgens haar bijna altijd een kwestie van geluk. Pas daarna komt. het er op aan te tonen wat je waard bent. In haar geval vond ze het geluk op haar weg in de persoon van Irene Howard, een zus ter van de bekende Engelse acteur Les lie Howard. Dat was tijdens de oorlog. Ze was toen 22 jaar en reisde met een klein toneelgezelschap de Engelse pro vincie af. Irene Howard zag haar spelen en zorgde er voor, dat zij een filmtest kreeg. Het gevolg daarvan was, dat Her- bert Wilcox haar een rolletje gaf in de film ,,They flew alone" met Anna Neagle in dé hoofdrol. Het was maar een heel klein rolletje, zó klein, dat haar moeder, die de film later te zien kreeg, haar eigen dochter nergens kon ontdekken. Dit belette de talentspeurders van War ner Bros niet, haar een contract van twee jaar aan te bieden en hiermee begon voor haar een veelzijdige carrière: steeds be langrijker rollen in films als „Caravan met Stewart Granger, „Tweeduizend vrouwen'" „Bedelia", '"They wUre sis ters", „Master of Bankdam", „Night Beat", „The Blind Goddess", „Toontje heeft een paard getekend" en de pas onlangs hier te lande in roulatie gebrach te film „Thunder on the Hill" met Clau- dette Colbert, optreden voor radio en televisie, belangrijke rollen op het toneel. Nog maar pas heeft zij haar optreden beëindigd in „Treasure on Pelican", het nieuwste toneelstuk van J. B. Priestley, waarvan hij gelegenheid van het Festival if Britain een televisie-uitzending is gegeven. Op het ogenblik is zij druk be zig aan een radiohoorspel „The Wind jammers", een avonturenverhaal met De Nederlandse filmer Max de Haas („de Ballade van den Hoogen Hoed" „L.O. -L.K.P.") is in opdracht van het Directoraat-generaal voor de Industriali satie». dat onder het Departement van economische zaken ressorteert, bezig met de vervaardiging van een filmpje, waar- van Gabriël Pascal naar het stuk van G. B. Shaw, moest de bekende Engelse acteur Robert Newton het hoofdhaar lang dragen en een dikke, zware baard laten staan. Toen hij zich voor het eerst na dertien maanden weer had laten knippen en scheren en hij zich in zijn „ware ge daante" in de studio's vertoonde, ver wekte hij daar grote opschudding. Newton's enige commentaar was: „Het is toch wel prettig, als je .ie gezicht weer met zeep kan wassen in plaats van met haarshampoo". Jack Hawkins in de hoofdrol, dat in het jn propaganda wordt gemaakt voor de Light Programme van de B.B.C. te be ginnen met 4 Augustus a.s. in dertien episodes zal worden uitgezonden. Anne Crawford houdt van haar werk. Maar haar „hobby" is tuinieren, waaraan zij zich in haar weinige vrije tijd over geeft in de tuin rond haar woning in een der Londense buitenwijken. Het is niet de eerste maal, dat Anne Crawford ons land bezoekt. In het laatste jaar van de oorlog trad zij op voor de geallieerde troepen aan het front in het Zuiden van ons land en aan haar verblijf in Eindhoven en Helmond, waar zij bij een apothekersgezin logeerde, heeft zij de meest aangenamè herinneringen. Van haar verblijf in ons land heeft zij een dankbaar gebruik gemaakt om ook het Westelijke gedeelte er van wat na der te leren kennen. Na haar aankomst op Schiphol, Woensdag j.l., heeft zij eerst een bezoek gebracht aan de bol lenvelden en aan Keukenhof, alvorens zich naar Rotterdam te begeven. In Rot terdam heeft zij eep rondvaart door de havens gemaakt, terwijl ze ook nog een tocht heeft gemaakt naar Amsterdam. De naam van Walt Disney is opgeno men onder die van de grootste artisten, geleerden en schrijvers in de geschiede nis vari Frankrijk. Hij is benoemd tot „Officier d'Académie-, de hoogste ar tistieke onderscheiding, die in Frankrijk kan worden toegekend. Het paarse lint met de twee zilveren palmen, bekiend als „academische pal men", is door Raoul Bertrand, consul- generaal van Frankrijk in Los Angeles, overhandigd wegens zijn verdiensten op paedagogisch en wetenschappelijk ge bied, die hij zich verworven heeft met films als zijn serie „True Life Adventu res", filmstudies van de natuur in kleu ren. De onderscheiding „Officier d'Acadé- mie" dateert uit 1808 en werd ingesteld door keizer Napoleon I. industrialisatie en de beroepskeuze. De film, die een vertoningsduur van een kien half uur zal krijgen, wordt op genomen in de Lagere Technische School aan de Postjesweg in Amsterdam. Tom Osterwald, een leerling van deze school, is reeds als „filmster" opgetreden. Als leerling-metaalbewerker is hij de cen trale figuur in de leslokalen, waar dit vak theoretisch en praotisch wordt on derwezen. Schilderen, electro-techniek en hout bewerking komen later nog aan de beurt. Bovendien zullen in deze film ook de ontspanningsmogelijkheden van dit soort scholen worden getoond: aesthetische vorming, beoefening van muziek, toneel spel en gymnastiek. Het filmpje heeft, een tweeledig doel. Het maakt niet alleen propaganda voor de industrialisatie in het algemeen, maar probeert ook de nadruk te leggen op de voordelen van een goed vakmanschap in een maatschappij, waarin het begerens waardige „witte boordje" nog velen een kantoorloopbaan doet kiezen. Leni Riefenstahl, de filmregisseuze, die tijdens het regiem van Hitier veel opgang maakte en die door deze werd belast met de verfilming van de in Berlijn gehou den Olympische Spelen, is door een West- Berlijns gerechtshof „zuiver" verklaart. Blijkens een mededeling van de pre sident van het hof zal ze haar villa in de Amerikaanse sector terugkrijgen. De vil la was na de capitulatie van Duitsland door de geallieerde autoriteiten in beslag genomen als nazi-eigendom en later on der beheer van het stadsbestuur van Raoul Bertrand, consul-generaal van Frankrijk in Los Angeles, ivenst Walt Disney geluk met zijn benoeming tot Officier d'Académie' Anne Crawford: „Bijna altijd een kivestie van geluk". West-Berlijn geplaatst. Na haar „zuive ring" door het hof wordt de villa blij kens een verklaring van de president niet langer als nazi-eigendom beschouwd. Leni Riefenstahl verklaarde na de uit spraak, dat zij de villa en de daarom heen liggende tuinen vóór de oorlog had gekocht voor een bedrag van 140.000 rijksmark. Volgens haar wonen er thans politieke vluchtelingen uit de Oostelijke zone van Duitsland in en verkeert de villa in een vervallen staat. Voorlopig is ze niet van plan de villa te gaan be wonen. Zc is voornemens, binnenkort naar Rome te vertrekken om er verschil lende financiële vraagstukken te regelen met betrekking to' haar nieuwe film die ze in de Italiaanse Alpen gaat maken. „Das Blaue Licht", eveneens een Al penfilm, was een der films, waarmee Leni Riefenstahl vóór de oorlog de aan dacht op zich vestigde. Zover ons bekend, heeft deze film slechts drie dagen in ons land gedraaid en wel in het toenma lige Studio-theater te Rotterdam. Daarna ontstonden er moeilijkheden over de rechten van de muziek in deze film, zo dat zij uit de circulatie moest worden genomen. Tot een verdere vertoning is het sindsdien niet meer gekomen. Intussen wordt uit België bericht, dat er plannen bestaan om deze film daar weer in vertoning 'e brengen en wel on der de titel „Die Hexe van Santa Maria". De levensgeschiedenis van Mary Pickford zal nooit worden verfilmd, of schoon „America's Sweethèart" onlangs gereed is gekomen met het. laatste hoofd- stuk van haar autobiografie ,,This My Life", welke in de loop van het volgend jaar zal worden gepubliceerd. Mary Pickford, die reeds verschillende aanbiedingen van filmmaatschappijen van de hand heeft gewezen, verklaarde: „Er zal beslist geen film naar mijn boek worden gemaakt, tk zou het eenvoudig niet kunnen aanzien, dat mijn moeder, mijn zuster Lottie en mijn broer Jack door anderen zouden worden uitgebeeld. Daarvoor zou ik f?een geld aannemen. Met mij mogen ze allos doen. Ik ben be droefd geweest en vrolijk, dik en mager, een goed actrice en een slechte actrice. Maar met mijn familie niet!". De geschiedenis herhaalt zich. 1934- Piedde Billon maakt 'n film naar „La Maison dans la dune", de beroemde roman van Van der Meersch met Pierre Richard Wilm, Colette D(a!" en Made" leine Ozeray in de hoofdrollen. 1952: Georges Lampin maakt ^een film naar „La Maison da&s la dune de be roemde roman van Van der Meersch, met Roger Roger Pigaut, Gme e peetere en Maria-Claire Olivia in de hoofdrollen. 1974: Regisseur X maakt een film naar „La Maison dan la dune de beroemde enz. Uit Rome wordt gemeld, dat daar met goed gevolg proeven zijn genomen met 'n door een Italiaanse ingenieur u.' Bevon den projectie-apparaat, '°cid®. ge_ naamd, waarmee het mogelijk is bij dag en kunstlicht films te ver onen. Voor de rol van Ferrovius in de film „Androcles en de Leeuw een productie De Stichting „Den Haag Bloemenzee" js sedert enige tijd weer druk bezig met de organisatie van de komende bloemenfeest- week, die dit jaar gehouden zal worden van 4 t.m. 9 Augustus. Verschillende programmapunten zijn reeds vastgesteld. Op 4 Augustus 's ochtends om 11 uur doet de Bloemenkoningin haar intocht. De fleurige stoet zal de gehele stad doortrek ken. Op 6 en 7 Augustus wordt, evenals ver leden jaar, een groot ruiterfeest gehouden in het' Westbroekpark. Een ander belangrijk evenement is de rallye voor motorrijwielen, bromfietsen en scooters op Zaterdag 9 Augustus. De organisatie daarvan geschiedt in samen werking met de motorclub „Zuid-Hol land" en de „Haagse fietsmotor-club", met inschakeling van de bloemenveilingen te Berkel-Rodenrijs, Rijnsburg en Honselers- dijk. Het eindpunt van de rallye is de Scheveningse boulevard, waar aan de deel nemers een gereserveerde plaats zal wor den aangeboden voor het gadeslaan van het bloemencorso, dat die dag de feest- week zal besluiten. voorhaven 101 iel 34971-39012 R. OA M Vroeger vormden de tuinkruiden een klein maar belangrijk onderdeel van al lerlei gerechten. Dat is, jammer genoeg, nu n'et meer het geval; bij ons blijft het meestal bij peterselie over de vis en de worteltjes, een uitje door de sla en selderij in de soep. Wie kent nu nog het vlees met salie gekruid of de sla met venkel? Wat kan zo'n enkele kleinigheid de smaak en geur van een gerecht al „op- balen!" Van tuinkruiden kunnen we meer leren genieten wanneer we ze weer zelf gaan kweken zoals onze grotmoeders dikwijls deden in baar eigen kruiden tuintjes. Etagebewoners kunnen een kistje op het balcon of in de venster bank zetten en daarin hun kervel, ven kel en peterselie zaaien. Voor het geurig en pittig maken van sla, saus en soep hebben we dan maar aan een huisge noot te vragen: „Ach, pluk eens even wat uit de bak!" Wenken voor het zaaien en het gebruik van tuinkruiden vindt U in het vouw blad „Tuinkruiden". te bestellen bij het Voorlichtingsbureau van de Voedings raad, Koninginnegracht 42, Den Haag. per briefkaart, waarop aan de adreszijde 7 cent extra port geplakt is. Over enige tijd zullen wij U recepten geven van ge rechten waarin U de tuinkruiden smake lijk kunt verwerken. Menu's voor een April-week: Zondag: spinaziesoep gebakken nier of lever, aardappelen, rabarber- of ap pelmoes vanillevla met biscuits in lagen- Maandag: rijst met vlees en jus sla van gekookte biet en rauwe witte of rode kool, sterkers of bladgroente. Dinsdag: (gebakken of gestoofde vis), aardappelen, winterpeen griesme»el- vla met dadels. Woensdag: schotel van gestoofde run- der- of andere lappen en gemengde groenten, aardappelen. Nu het prille voorjaar ons de blijde verrassing bracht van een paar zomerse weken, zijn vele dames in de verleiding gekomen om gauw een aardig stofje te kopen voor een vlot en luchtig zomerjaponnetje. Vlot en luchtig is dan ook dit modelletje, dat weinig stof vraagt en waarvan het patroon alleen deze week verkrijgbaar is voor slechts 0.50. Het is voorradig in maat 40 44 46 48. 3,25 tot 3,75 m. stof van 80 a 90 cm breed is er voor nodig. Het mouwtje is aangeknipt, de rok heeft voor en achter een zljbaan, welke rond ingezet wor den en ruim klokkend vallen. Het lijfje heeft van voren een overslag met knopen, een inknip aan de hals, waar wat ruimte boven uitkomt. Voor afwerking wordt er een mooi bijpassende tint bandfluwelen strik op gedragen. Plak aan de adreszijde van een briefkaart, naast en buiten de frankeerzegel het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar ATELIER CROONBEATltlJSETRAAT 4, ROTTERDAM Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam. adres, Woonplaats en maat en nummer van het gewenste model. Plak nooit meer dan f 1— op een kaart, wat meer geplak{ wordt is waardeloos. Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291. Afgehaald elke dag van 9 tot 12 en van 2 tot 5 uur. Behalve 's Zaterdags. Donderdag: haché van bruine bonen of eapUCijners met Uien, aardappelen (ra dijs)- Vrijdag: stamppot van raapstelen (beschuit met vruchtensaus). Zaterdag: dikke soep van bonen met verse soepgroenten, blokjes mager spek en gebakken dobbelsteentjes brood. Gebakken lever of nier. 400 g. lever of een paar niertjes in vier plakken gesneden. 80 g. (een derde pak je) boter of margarine, peper, zout, 'bloem (azijn of citroensap). Op Zaterdag de plakken lever of nier afspoelen, afdrogen cn door bloem wen telen. Het vet bruin laten worden en de plakken vlees vlug aan weerszijden bruin bakken (niet stoven). Op Zondag, vlak voor het gebruik de helft vlug opbakken en met het deksel op de pan 5 minuten stoven (een paar druppels azijn of citroensap toevoegen). Zout (en peper) er op strooien. De jus afmaken met heet water. Voor Maandag de rest van het vlees m blokjes snijden en vermengen met ge fruite ui en gaar gekookte rijst. Wanneer er eens een ongekookt stuk kool, koolraap, knolselderij ed. over blijft, omdat een hele krop of kool te groot was voor één maaltijd, kunnen wij deze resten, eventueel aangevuld met verse groenten, prachtig samen verwer ken in een sla of warme schotel van ge mengde groenten. Smakelijke combina ties voor een stoofschotel zijn bijv.: kool en wortel; selderij en prei; koolraap en wortels of winterpeen: kool en uien. Schotel van vlees en gemengde groenten. 250 g. lappen van rund, paard of var ken, 1 kg gemengde groenten (bijv. kool en wortelen, koolraap en winterpeen e.d.), 80 g. (een derde pakje) boter of margarine, zout, (nootmuskaat, laurier blad). Het vlees met zout inwrijven (desge wenst in stukken snijden) en door bloem wentelen. Het aan alle kanten bruin bak. ken in heet vet, een scheutje water (en een laurierblad) toevoegen en liet vlees zachtjes gaar stoven in V$ a 2 uur, af hankelijk van de malsheid. Een gedeelte van de jus achterhouden voor de aard appelen. De groenten schoonmaken, in blokjes of reepjes snijden en bij het vlees in de pan doen. Zo nodig nog een scheut water toevoegen. Het geheel nog ongeveer 20 minuten zachtjes stoven Desgewenst het vocht binden met aangemengde mai- zena of bloem en het gerecht op smaak afmaken (met nootmuskaat). Een Nederlandse vrouw zal vandaag hier in Rome een uitzonderlijke onder scheiding te beurt vallen. Tijdens de slotzitting namelijk van het congres der Internationale Unie, dat deze week hier is gehouden, zal Z. Em. Kardinaal Piz- zardo namens Z. H. de Paus het gouden erekruis „Pro Ecclesia et Pontifice" uit reiken aan mej. Christine Bak uit Utrecht. De H. Vader heeft haar deze onderscheiding verleend als een bewijs van erkentelijkheid voor de vele ver diensten welke mej. Bak zich heeft verworven als organisatrice van de congressen der Unie en door haar vroegere werk voor de Nederlandse Katholieke Vrouwenbonden. Donderdag omstreeks het middaguur is het twee-jarig meisje H. G. M. Jansen achter de ouderlijke woning in de Jan Luijkenstraat te Alphen a.d. Rijn, al spelend in een modderslootje gevallen en verdronken. De moeder vond het ont zielde lichaampje in de sloot. Aüvertentle door rheumatlek, spit. ischias, hoofd- cn zenuwpijnen, neemt dan geregeld Togal Togal verdrijft snel en afdoende die pijnen en U slaapt weet' rustig de gehele nacht do,or' "Hat waar andere middelen falen. Togal zuivert de nieren en is on schadelijk voor hart en maag. Bij apotheek en drogist f 0.95, f 2.40 en f 8.88. 20). [eigenwaarde, te weten, dat ik mij niet in Ik zal eens ernstig met de oude heer j de kaart heb laten kijken, zei ze. Al was spreken. Die baan van Dick moet geen sinecure zijn. Maar als ik bedenk wat Amerikaanse millionnairs zijn, dan geloof ik niet, dat hij zo erg vlug de portemon- naie zal afgeven. O Sam, ik wou, dat het iemand anders was geweest. Onze twee kinderen, wat komen ze wonderlijk terecht. Wonderlijk.... zei haar man en zijn gezicht stond nadenkend en een beetje bedroefd. HOOFDSTUK XXIII Roger was nogal stil, toen hij Betty ont moette op de terugweg van het station. In zijn eigen geluk kon hij de omvang van Joe's verlies enigszins bevroeden. Al zou Betty ook nooit met hem getrouwd zijn, dan verminderde dat tooh niets aan Joe's edelmoedigheid om hen samen te brengen. Ook had hij hem met een zeker gevoel van opluchting zien vertrekken, want hij zag, dat Betty absoluut onwetend was van Joe's gevoelens en dat dit de situatie uiterst pijnlijk maakte. Betty had bijvoorbeeld voorgesteld, dat Joe „best man" zou zijn en was geraakt geweest, toen Joe geweigerd had Zie je legde ze aan Roger uit, hij houdt niet van bruiloften, omdat hij zelf een ongelukkige liefde heeft gehad. Dat dacht ik. wel, zei Roger. Maar het is toch een beste vent Dadelijk na de lunch reden hij en Betty naar Beckford, niet alleen om hun ver loving bekend te maken, maar ook om te zien, wat er aan het huis gedaan zou moeten worden. Betty keek vol ontroering rond, toen zij in de kleine hall stonden. Ons huis, Roger, zei ze. Ik vind het zalig. Zo als het is? vroeg hij. Ja, precies zo als het is en ik zal het nog heerlijker vinden, als we de plannen verwezenlijkt hebben, die we zo lang ge leden al gemaakt hebben. Groene gordij nen, meen ik. en groene kussens in de vensterbank. Die zullen prachtig staan tegen het eikenhout.: En een groen tapijt, denk je niet, Roger? Wat waren iye allebei miserabel, toen we hier de vorige maal zaten. Hij keek haar verbaasd aan. Was jij ook miserabel? Alk ik nu de ware trots bezat, zou ik zeggen, dat ik pas van je begon te houden op het moment, toen jij van mij begon te houden. Maar dat zou niet waar zijn. Betty, schat, wat ben ik toch een uil ge weest. Nu, hét is goed voor mijn gevoel van je soms wel eens een beetje erg hard van begrip, bij voorbeeld, toen je mij de ring voor Rita liet uitzoeken. Roger sloeg zich tegen het voorhoofd en stak 'dan zijn arm door die van Betty. Maar hoe kon ik het weten, zei hij. Je hebt ons eigenlijk met elkaar in kennis gebracht. Dat hoorde er bij, zei Betty. Van rin gen gesproken^wil je mij die kleine blau we ring van je" moeder geven. Die zou ik het liefst hebben. Juist toen Roger hem aan haar vinger stak, vloog de deur open en kwam nient Jane binnen. Ik dacht niet, dat je al zo vroeg zou komen. Ga zitten, juffrouw Hornock. Kom bij het vuur. En wil je een kop thee. Nog niet. zei Roger voor haar. We gaan eerst het huis rond. Nicht Jane, ik heb groot nieuws. Betty wordt mijn vrouw. O lieve, zei Jane en begon te schreien van blijdschap. Dat is me 'ets- O, Roger, wat vind ik dat prachtig. Wat zou je Oma dat heerlijk gevonden hebben. Ik geloof heus, dat zij haar voor je uitgezocht zou hebben. Ze was altijd zo op juffrouw Hornock. Je moet nu Betty zeggen, zei het meisje. Nou, dan Betty, al is het nog een beetje raar voor me. Oma zei altijd: Dat is een flink meisje, al is het een Hor nock. Zij bedoelde daar niets kwaads mee, hoor. Ja, ik geloof, dat Oma het goed ge vonden zou hebben, zei Roger peinzend. Ik zal proberen net zo te worden als zij, zei Betty. Je moet me alles vertellen, nicht Jane. Jane wreef zich de handen en grinnikte van plezier, dan werd ze ernstig. Maar zul je het allemaal wel kunnen? Ik kan het aanleren, zei Betty. Zij stak haar hand met het blauwe rin getje er aan omhoog. Kijk, riep 2e uit. Het past precies. Och Here, zei nicht Jane. De ring van die arme Mary. Er zijn nog een paar sieraden. Zal ik ze halen, Roger? Neen, zei Roger. We gaan eerst het huis rond. Nu van deze kamer weten we het al zo wat en de kamer hier tegen over wordt eetkamer. Ik zal voor me zelf een soort kantoortje maken in de grote schuur. Wat zou je aan de eetkamer ge daan willen hebben? Zij doorliepen het buls van kelder tot zolder en praatten honderd uit, terwijl ai die tijd in haar hart het lied zong: „Ons huis. Roger en ik". Jane was in de wolken over haar prac- tische kijk op de dingen. O, Roger, fluisterde zij, terwijl Betty in een diepe oude kast stond te neuzen, nu heb je een goede keus gemaakt. Betty meent het echt en zal een pracht huis vrouw worden. Je moet mijn linnenkast eens zien, Betty. O, is er een linnenkast? Wat fijn! riep Betty. Je moet me precies zeggen, hoe je alles doet. Jane ontsloot de grote kast boven de keuken en toonde haar schatten met trots. Dit is eigengesponnen, je Oma, zei, dat het goud waard is. Er is nog bij, wat zij zelf gesponnen heeft, maar het meeste is van de vrouw van Sir Roger. Prachtig fijn, vind je niet? Betty probeerde alle raadgevingen in haar hoofd te prenten, om Oma zo goed mogelijk na te volgen. Toen zij beneden thee dronken, vertel de nicht Jane haarfijn, hoe Lady Beek haar dag verdeeld had. Eerst wekte zij mij en Molly, begon Jane. Ik slaap zo vreselijk vast. De meiden hebben nu toch een wek ker, viel Roger haar in de rede. Helemaal niet, antwoordde nicht Jane. En die horen ze toch niet. Betty had een aantekenboekje genomen en krabbelde neer: Meiden roepen. En dan? vroeg zij Opziende. Dan, als het karndag was, ging zij rechtuit naar het melkhuis. Dat is Dins dag en Donderdag. Dinsdag en Donderdag karnen, schreef Betty. Dan moet ik 's avonds maar in het bad. Iedere morgen moet er gemolken worden, wees Jane haar terecht. Maar Dinsdags en Donderdags extra vroeg. Melken, corrigeerde Betty. Dinsdags en Donderdags karnen. En andere dagen? Terwijl je wacht, dat Molly en de knechts de melk brengen, kun je die van de vórige avond romen. Nicht Sophie deed dat, terwijl ik het ontbijt klaar zette. Roger wilde hier al verandering in brengen, hij schrok er een beetje voor terug, als hij Betty's tenger figuurtje zag, dat zij al dat zware werk zou moeten doen. En het huiswerk dan? vroeg Betty. Wie maakt het vuur aan en doet de ka mers? Moet dat hiet voor het ontbijt? Jane verschoot. Ja, kijk, wij aten in de keuken. Ik veegde de keuken, terwijl nicht Sophie in het melkhuis was. Dan moeten de meiden vroeger op- I Luister eens, zei Jane, vol ijver om Betty alles duidelijk te nnaken. We ge bruikten dit kamertje nooit. Je grootvader had het voor kantoortje en hij had nooit een kachel nodig. En niemand mocht aan I zijn papieren zitten. Molly schrobde er wel I eens. En het melken neemt veel tijd en het romen en zeven en nameten en de keu ken is groot en de tweede meid heeft ook haar handen vol en..-- Ik zie het al, we moeten in de keu ken ontbijten. Wel warm en gezellig in de winter. Én dan na het ontbijt gaat het huiswerk vanzelf. Maar dan moet je kippenvoer klaar maken, ging Jane waarschuwend voort. Als ik jou was. Betty, dan deed ik dat zelf. Die meiden, o, die verknoeien zo- veel. Precies, zei Betty. Kippenvoer klaar maken. Jane slurpte haar thee met peinzende ogen. Kijk, Roger, er staat zoveel in de krantjes over kippen en ras, dat ik niet meer alles door elkaar laat lopen, maar ik heb drie kippen te broeden gezet, een plymouth, een leghorn en een witte orping- tons en ze leggen veel beter. Twee soorten is genoeg, zei Roger. Een zwaar en een licht. Misschien wel, ging Jane langzaam verder. Nou, welke? De witte orpingtons en de Rocks dan maar. Dan moet Betty maar uitmaken, wie het beste, zei Roger. Nu hebben we genoeg zaken behandeld vandaag. Betty's thee wordt koud, Jane. Maar Jane stak een waarschuwende vinger omhoog. Ik heb gehoord, dat je er een meid bij neemt. Denkt er dan aan, dat je er een krijgt, die wassen kan. We wassen Maan dags en als de twee meiden flink doorzet ten, dan is het 's avonds klaar. Dan hebben we koud vlees 's middags en moet je al leen maar aardappels kokenZij keek Betty vragend aan. Betty kookt geen aardappels, zei Ro ger. We doen de was buitenshuis. De wasriep Jane verschrikt. Dat hebben we nooit gedaan. Roger. En de was van de knechts en de zware huis- was, dat zou je Oma nooit goed gevon den hebben. Het kost een schat geld. Natuurlijk wassen we thuis, zei Bet ty huiselijk. Misschien nemen we Maan dags een wasvrouw er bij. Juist, zei Jane verlicht. Dat deden we ook, toen jij nog klein was, Roger. De meiden kunnen dan mangelen. Nicht So phie deed altijd zelf de fijne dingen. Betty gaat niet wassen en niet strij ken en niet mangelen en niet sloven, zei Roger vastberaden. En Jane, heb je nog kersen jam? Dat is heel wat anders, zei Jane. Jam maken. Zij haalde een pot, maar op hun ernstig verzoek hield zij op met instructies, wamt Betty's hoofdje liep om. grootmoeder willen navolgen, dat kun je niet. Zij was het van kind af gewend. Maar toen zij stierf, was zij een oude vrouw, weersprak Betty hem. En ik ben jong en sterk. Waarom zou ik het niet kunnen leren? Jame ging weg om de sieraden van Lady Beek te halen en kwam terug met een enorm horloge. Hier is het, riep zij uit. Het is nog van je grootvader geweest, Roger en van de oude Sir Roger vóór hem. Het is een pracht horloge. Het slaat de uren. Ik heb gehoord, dat het wel honderd pond ge- kost heeft Je kunt het in je kamer ophangen, Betty, zei Roger. Je kleine armband horloge is gemakkelijker. Hij herinnerde zich nog, hoe het een bobbel geweest was 'n de ceintuur van Lady' Beek- Nee je moet het dragen, drong Jane aan Je moet het dragen, want je bent Ladv Beek. De mensen verwachten aa van* je. Je kunt er trots op zijn, voeg zij er bij. Kijk eens, wat een moo ketting. v„t- Betty hing glimlachend de zware k ting om haar hals en probeerde he e vaarte tussen haar ceintuur te krtJtsv L Nonsens! riep Roger bijna ru gezicht weer in de doos waar_ rond étui uit te pakken, waarm r schijnlijk een grote camee zat, tussenbeide kwam. Betty: we We moeten heus faa"' cg te blij- hebben beloofd, niet te lang Een paar minuten ^'f ^vond^uchi klaps zei Ro^ei. ihop^f ti> Betty ik voel plichten oj ïï0wafr,nB(p1enniet vervullen kunt. ik wU niet"h eb'b eda t4je e«n En ik geloof niet, dat het nodig is. Een huis als Beckford kan tocdd°or tWee meiden bewerkt worden, zonder dat de vrouw des huizes me Mijn grootmoeder was een heel andere vrouw dan iii Als jij huiswerk deed, zou het ne? zo gek zijn, als wanneer je Oma's horloge ging dragen. Dat hoort niet bij 'i°^l Maar ik ga er bij horen! riep zij vrolijk- JÜ bent ,t 6 b°er, ik word een eëhtë boerin. Het hoort er bij en ik zal het graag doen, voegde zij er bij en sloeg haar twee handen om zijn arm. HOOFDSTUK XIV. Lady Anna schrééf plichtsgetrouw de twee brieven én ontvihg per kerende post antwoord, dat Dick en de la Riva's de volgende Zaterdag zouden komen- Toen zij de ontvangkamer binnentra den had Dick nog genoeg fatsoen, om zich een beetje te schamen, maar Rita liep naar bihneil, alsof het huls van haar was. Wel, zus Betty, begon zij, terwijl ze Betty een vluchtig kusje op de wang drukte. Het gaat net als met dat spel letje: warm, warmer, heet. Hoewel Betiy een beetje schrok, gaf zij haar toch de kus terug. Ik hoop, Ria, dat we het samen al tijd goed zullen kunncn„^:"„®n;in(T Rito En waar is broer R°=^ voort met het schelle lachje, dat Lady Anna zo vreselijk vond. Dick stond er met een boos gezicht bij Zijn moeder, die het zag, voelde al haar sympathie voor_ hem opwellen en ergerde zich aan Rita s ongemanierdheid. Roger komt vanavond wat later, legde Be«y uit. Hij kan nigt eerder weg, zij zün de hele week erg druk bezig geweest. Hemel! riep Rita uit. Dan heb jij hem niet zo '§°ed onder de duim als ik. Ik denk. dat jij peej anders bent. Ik zou D ck met de hele week weg laten gaan, zelfs al wilde hij. Maar ik wil niet, viel Dick uit met een kRur^ van opwinding. ,HlJ. is net zo gek als Roger was, dacht zijn moeder met schrik. Onderwijl zal Sam Horneck stijfjes met T h „r de la Riva te praten en be. dachten °Ver de meeste dingen anders Het kostte Lady Anna alle moeite om fstari(i dragelijk te maken, vooral nirU-K" a telkens zinspeelde op wat ripni zichzelf noemde: „oude geschie denis Maar Lady Anna's verontwaar diging werd groter, toen zij merkte, dat naar toekomstig schoondochtertje het ^j^narblijkelijk op gezet had, Betty te V tk denk, dat het gekwetste ijdel' n?id is, dacht zij. Zij kan de gedachte niet verdragen, dat Roger een ander ge nomen heeft. Arme Dick, wat een toe komst. Het diner was bijna voorhij, toen zij Roger's auto hoorden voorrijden. Lade- lijk stond Betty op en lieP. de hall bin nen, hem tegemoet. Sam nep haar na: Laat hem zo maar binnenkomen, geen drukte maken met kleden of zo, de jongen zal wel half verhongerd zijn. Maar ik denk, dat hij zijn oude tweedpak aan heeft, zei Rita. Snel keek Lady Anna haar aan en zag, dat zij vuurrood was en dat haar ogen vreemd glinsterden. Ik denk, dat hij het een beetje raar zal vinden, zei Rita met een lach tegen Dick. Hoe zal hij kijken, als hij mij ziet? - Hij wist al lang, dat je kwam, zei Dick een beetje ongeduldig. Luister nu eens. Als je niet bang bent, kunnen we de kleine merrie Maardag proberen. Je mag haar hebben, als je wilt. Maar Rita luisterde niet. Zij staarde naar de deur en Verschoot iedere keer als deze open ging. Spoedig kwam Betty binnen, gevolgd door Roger, die tegen Rita's verwachting geen teken van ver legenheid gaf. Hoe maak jê het, Rita? vroeg hij heel bedaard. Hoe gaat hét met jou, kluizenaar? Ik hoop dat je het goed maakt in je kluis? O, best, dank je, zei hij lachend en beschouwde Rita's woorden blijkbaar als een teken, ddt zij heni als een ge wone kennis wenste te behandelen. Hij groette mijnheer de ia Riva evenwel met een zekere waardigheid, die hem goed stond. Dlek gaf hij een stevige ha"d-. Feliciteren jullie elkaar niet? nep Rta uit. Dat doen we, zei Roger eenvoudig. Hij liep om de tafel heen om naast Nicht Jane zendt haar complimen ten en wil graag weten, hoe je over die kippenkwestie denkt. O, zei Betty ik heb er al ernstig over gedacht. Maar ik kom volgende week en dan kunnen we samen de ren nen bekijken. Zij zou zo graag alles klaar hebben, voordat zij naar het gesticht gaat, zei Roger. Wordt jij kippenboerin. Betty? vroeg Rita dwars over de tafel heen. Dat zou ik niet gedaan hebben. Toen Lady Anna opstond, vroeg zij: blijf jü nog hier, Betty? Neen, ik kom, zei Betty die heel andere plannen gehad had. Zij wilde Roger nog wel even alleen spreken, want zij hadden elkaar in geen drie of vier dagen gezien. En mijnheer Hor nock begreep dat, want na een heel korte poos kwam hü ook de salon binnen en zei: Ga jij nu maar naar beneden, Betty. Roger is nog niet half klaar. Beide meisjes hadden een kleur gekregen, toen de deur open ging, nu draaide Rita Dick haar rug toe. Ik vind, dat Betty hem wel een nieuw pak mag geven, zei ze minach ten. Hij draagt nog altijd die oude rom- mcl- Hij is veel groter dan jij, ging zij peinzend voort tot Dick, die bij haar was komen zitten. Veel groter. Als hij goed gekleed wa§, zou hij er echt knap uit ziet dat Cr ch'clUe uit" Dat weet ik nog niet, antwoordde het meisje scherp. Ik zal ze later wel moeten betalen. Dick, die haar tot nu toe bewonde rend had aangestaard, verschoot van kleur. Dat zal niet nodig. z(jn, zei hij kort. Rita geeuwde. Waarom hebben jullie niet iemand gevraagd, waarmee ik me amuseren kon? vroeg zij- Die leuke roodharige jongenhoe heet hij ook weer? Cuthbert of zoiets. Ik noemde hem bij mezelf de „melancholieke". Hij was al tijd treurig. Dat kwam omdat hij ruzie had met Netta. Hij houdt van Netta, moet je weten. Rita lachte en stak haar kinnetje in de lucht. Maar niet helemaal, zei ze. En die andere vent, die zongdie zou ik gezellig gevonden hebben. Dick gleed van zijn Stoel af en ging aan haar voeten zitten. Vind je me niet gezellig, lieveling?, vroeg hij zachtjes. Niet erg, zei ze, maar schonk hem (tegelijkertijd eetl blik. die het tegen overgestelde inhield. Maar jou zal ik mijn hele leven hebben. Roger zou ik soms wel leuk vinden. Ik wil aanstonds wel eens 2ien, hoe hij doet. Stel je voor. dadelijk over kippen te beginnen. Met mij had hij wel wat anders om over te praten. Als je zo doorgaat, word ik jaloers, zei Dick met een gemaakt lachje. Ik wil die episode liever gauw vergeten. Je bent van mij en Roger is van Betty. (Wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1952 | | pagina 4