van
Koninklijke Familiegetuige
geslaagde wapenschouw
Perspectief voor Helsinki
I
Oranje-elf naar Helsinki!*
IL
Wim Slijkhuis nadert topvorm
Fanny Blankers onbedreigd
over de horden
Ml
Timmer won concours-hippique
pj&mat
BONDSTEAM ONDER DE LOUPE
WÈÊmsm
—i
Uw tweede jeugd
sspwii
Dan nog wat experimenten!
J
Geen der spelers faalde
VRIJDAG 23 MEI 1952
PAGINA S
(Door MARTIN W. DJJYZ1NGS)
OVERROMPELENDE START 1 hard en onhoudbaar, de bal onder de lat
derlijke>ta*rrgehad°°Stenrijkers een won- j
nog naar hun
it ^STJhiÉ!
Bondsteam overrompelde Oostenrijkers
jüQ'y^111^ Scoort; zÜn eerste doelpunt! Bennaars, tweede van linksbelaagd door twee Oostenrijkse verdedigers
onbereikbaar voor de wanhopig gesticulerende Oostenrijkse doelmande bal hoog en hard in de touwen.
AMSTERDAM, Donderdagavond.
V e waren al in Helsinki
Zes opgewonden minuten slechts nadat, in het zonovergoten stadion en ten aanschouwen van de Koninklijke
l' aniilie, referee Bauwens elf vermaarde Oostenrijkse voetbalgoochelaars en een van strijdlust blozende vader
landse Bondsploeg binnen de arena gefloten had voor het hoofdnummer van de Olympische Dag 1952, hing
men trots en triomphantelijk reeds het tweede Nederlandse doelpunt te pronken op het scorebord. En 11a
al die troosteloze somberte waarin ditzelfde Olympische stadion een week geleden tijdens de saaie, toonloze
interland tegen de Zweden had dreigen te verdrinken, was het een verademing, te horen hoe eindelijk elf
Nederlandse voetballers weer eens een wijde golf van eerlijke, laaiende geestdrift lossloegen op de volgepakte
fièrTl^lv" '>0e deze 8eestdrift warm en dankbaar opklom tot hoog tegen de Marathon-toren waar,
tjVtV c -O.C.-vlag te wapperen stond onder het effen azuur van een stralende voorjaarshemel. Wat dacht
en zelfs zond"r"At>'fT^Veinst fR'lelPn Nederlands bondsteam zonder Kraak, Terlouw, Biesbrouck, Van Melis
fortuinen stonden te biedenT °°h 7*" ee" Jaar geleden de Italiaanse scouts in koor nog luidkeels hele
rijkers een 20 voorsprong uit te* s 8lfcbts zes minuten nodig gehad om er tegen die beroemde Oosten
van Roessel, sneed door de WeenseTlefe?,!- En onze n«euwe nationale voorhoede, onder aanvoering van Jan
betaalde voetbalcracks -was vervaardigd!™^ "''T^ deze verdediging van ontbijtkoek inplaats van uit zwaar
en zijd vermaarde „Hollandse kwartiertje"! En' 0,V"r 01' ,le lribunes al iets van (,e sfeer uit het eeus zo wiJd
aan getwijfeld hebben, datt we ondanks alles - 'n°ment zal vermoedelijk geen mens m dit stadion cr
Helsinki moeten en.... dat we in het Olympische' voetbalt' Nede.rla"?C elflal v™ .0D8
kansloos zijn bovendien! ournooi aldaar waarachtig nog niet helemaal
Het voor deze gelegenheid in N u- t in de rechterbovenhoek te jagen, 10.
gestoken bondsteam vfiT J ln rode shirts 1
luk wat verblufte OnstfJ®?®" de kenne-j Aanvalsvlaag
vorm7nj1^! °ost«rijkers
spiimFuchsUholden)ftle-]iepen te zoeken ,T
voorhoede onmiddellijk achter zijn
tamelijk
aan en linksback Kowanz stond
scheiden een vooreerst nog be
ste er vr>ISu te vertolken 1
Nederlo Z van Zeman al
ml. H rinV. drukte van belang, holde
aan„, j inderhaast over een pasklaar
I te T7iaand Nederlands doelpunt heen, kop.
zei- I voprdn ^oesse' rakelings over de lat en
u.j I de Nederlandse aanvalslinie enige
j;,s 1 leek nabes °P- zo voortreffelijk, dat het
-La? alsof zij nog nimmer van de in de
vnr.e Landen heersende voetbalcrisis bad
een Lrri0]
heer
een
1
•oo.
Bi en.
Oostenrijkse defensie kon dat voor-
<Jj„ s niet aan. Zelfs dc beroemde Zeman
()n Verleden jaar nog op Wembley het
"nrijkse doel verdedigde in de strijd
"0n dc Engelsen, kon dat met al zijn
bra
BENNAARS
..twee maal raak..
nadat"' nic' hébben. Geen drie minuten
"aren Wie de feestelijkheden begonnen
der!an'fi« Ujtc hij dan ook het eerste Ne-
Het doelpunt al uit de touwen.
s een doelpunt van formaat.
di?U°?ge ®indhovenaar Van der Hurk
nuw« Sbr°"Ck z°nder één spoor van ze-
tliè nn °P linkshalfplaats verving en
mag ternüJ1 kend debuut in Git milieu
Oostenrijks!."1' v®rw°estte een bescheiden
bal even op Cn° g'a'fda°l~a dreef de
die Clavan gelegenheid bood een voorzet
te geven. De voorzet landde juist on de
plaats waar Bennaars gereed stond 0m
Het schudde de Oostenrijkse defensie
nog niet wakker. Haar dekking bleef alles
behalve feilloos. Op het middenveld heer
sten enige wijde hiaten en het kon niet
anders of een vinnige, snel opererende,
voorhoede als de Nederlands» moest daar
van profiteren!
Zij profileerde er twee minuten later
van en opnieuw was het een doeipunt-als-
uit-het-boekje. Ditmaal was het Mom-
mers die de bal uit ons achterland op
haalde.^ Bennaars veroverde vervolgens
het middenveld met een solo-rush, gaf
dan naar Van Roessel die de vriigclopen
DOSKO-man de bal onmiddellijk retour
neerde. Zeman was kansloos- terwijl hij
zich languit naar de bal wierp lag het
tweede Nederlandse doelpunt al triom
fantelijk in de rechterbenedenhoek, 30
De Oostenrijkers gaven ons nog zes
volle minuten, en dat het in deze zes mi
nuten die op het tweede Nederlandse
doelpunt volgden, toevallig niét 4—0
geworden -is. dankt Herr Zeman voorna
melijk aan de goden. Want er was een
geraffineerde voorzet van Van der Kui'.
die dwars door de Oostenrijkse defensie
zo scherp naar het doe! ging, dat de bal
heel even nog de paal raakte, zodat Van
Roessel, die gereed stond om te scoren, er
nu rakelings overheen maaide. En er was
een onnavolgbare pass van Van Roessel
die Mommers onbedreigd tot op twee me
iers van Zeeman bracht, waarna de Wil
lem H'er het doelpunt dat zijn clubgenoot
hem practisch cadeau gegeven had, heiaas
nog in de handen van Zeman trapte.
Er waren méér kansen nog, doch zij i
werden niet benut en zo ging dan de
aanvalsvlaag over zonder dat onze voor-
sprong groter werd.
Een vlaag?.
Men liccft, lalcr in deze wedstrijd,
Van dit bondsteam nog enige zeer
goede aanvallen gezien, doch nim
mer bereikte vooral de voorhoede
liet pril dat zij gedurende het eerste
kwartier demonstreerde. Dat lag op
dc eerste plaats aan deze voorhoede-
zelf. Clavan zakte al gauw af tot het
soms slordige cn matte spel dat men
van hem een binncnspcler van
origine niet verwacht; Mommers
worstelde enige tijd met een inzin
king welke hij eigenlijk pas in de
tweede helft te boven kwam. Doch
daarnaast hadden eindelijk de Oos
tenrijkers hun cadans gevonden en
dat veranderde wel het een en ander
op het middenveld!
Het was geen Wunderteam, dit Oosten
rijkse B-elftal. Het speelde in alle op
zichten stukker zwakker dan het elftal dat
ik verleden jaar op Wembley tegen de
Engelsen gelijk zag spelen. Het miste dat
wat ook het Oostenrijkse speltype (toch
al niet gericht op alléén-maar-efficiency!)
niet ontberen kan: de dash, het aanvals-
vuur waarmee men destijds op Wembley
keer op keer weer naar het En£else doel
zig-zagde!
Het zsi wel zo zijn, dat de Oostenrijkers
het prettiger gevonden hadden als zij, in
plaats van met een 3—2 nederlaag, met
een overwinning naai- Wenen waren te
ruggekeerd, doch men kreeg niet de in-
clruk dat zij ;n een poel van wanhoop
en ellende rondspartelden toen ons Bonds,
team een 20 voorspron" veroverd had;
en het zou overdreven zijn te zeggen, dat
zij als sparring-partners optraden met het
élan waarop, onlangs, bijvoorbeeld Sun
derland het Nederlandse elftal tijdens twee
oefenmatches heeft onthaald.
Doch voor het overige was het allemaal
Weens: „ohne Schwindel, ohne Doppelten
Boden" een perfecte lichaamseondi-
tie, een verfijnde techniek, een onver
woestbaar geloof in het heil van het short-
passing, een combinatielust tot in het on
eindige, een overdreven angst voor wat
scliutterswerk en, als gevolg van dit alles,
een verbazend laag tempo.
Het was met dit trage, doch fijne en
soms feilloze combinatiespel, dat de Oos
tenrijkers langzamerhand meer vat kregen
op ons middenveld, dat zij onze halfs
Wiertz en Van der Hurk geleidelijk aan
terug dreven in de defensie en dat zij
voortdurend meer druk begonnen uit te
oefenen op het Nederlandse doel.
Onze Nederlandse defensie klaarde dat
daar wel. Zij mocht zich zélfs over
moedig geworden
door onze veilig
lijkende voor
sprong enigs
nonchalance ver
oorloven. Zij
mocht met gulle
hand en meer dan
zens onnodig
hoekschoppen
staan uit te delen:
er waren ach zo
weinig Oosten
rijkse attaques die
werkelijk gevaar
lijk leken. Terwijl
tfe Oostenrijkers,
langzaam optrek
kend naar ons
doel, naar steeds
nieuwe combina
ties zochten, ter
wijl hun schot
maar uitbleef,
hoopten wij (zoals
destijds de Engel
sen op Wembley)
genoeg Neder- atrERTS
landse verdedi- ALBEKia
gers op voor goede wedstrijd.
Landmans heilig.
dom: en altijd was er wel eel1 Nederlands
been dat redding bracht. Slechts eenmaal
in die eerste helft was er een aanval waar
in de Oostenrijkse rechter wing zich bij
wijze van uitzondering gee.n tijd gunde
voor het construeren van ingewikkelde
figuren. Dat was zeven minuten voor rust
en het leverde prompt een doelpunt op:
Rieglier en Bokon omspeelden met tempo
Alberts, Bokon zette onmiddellijk voor en
mid voor Wagner knalde van dichtbij on
houdbaar in, 21.
Mommers scoort
Mocht men in de tweede helft 'n nieu
we Nederlandse aanvalsvlaag verwachten?
Gedurende het Oostenrijkse offensief
voor de rust had de Nederlandse voor
hoede zich beperkt tot enige uitvallen. Zij
waren schssrs, deze doch zij
waren altijd gevaarlijk, en schoten van v
Roessel, Clavan en Bennaars waren slechts
rakelings over en naast gegaan.
Kon deze voorhoede nog beter.'Het
teek er op. Drie minuten na rust gierde
een hard schot van Clavan buiten bereik
van Zeman tegen de paal en hoewel de
Oostenrijkers vervolgens met enige ijver
begonnen te bouwen aan een nieuw offen
sief, had, even later Zeman de grootste
moeite om een schot van Mommers onder
de doellat uit te slaan. Misschien was toen
al het derde Nederlandse doelpunt geval
len als, bij een charge van Van der Kuil,
Kowanz niet een Nederlandse attaque had
onderbroken door de bal met de hand te
spelen. Referee Bauwens zag dit handsge-
val over het hoofd, doch revancheerde
zich tegenover Oranje geen tien seconden
later door een volkomen correct Oosten
rijks doelpunt van de schuen van Wagner,
wegens buitenspel af te keuren
Nog eenmaal kwam Nederland terug.
Er was een juweel van een aanval
waaraan achtereenvolgens Bennaars,
v. d. Kuil, Van Roessel en Clavan te
pas kwamen. Het schot van Clavan
was onhoudbaar voor Zeman doch
rechtshalf Muller trapte de bal koel
bloedig nog juist van dc doellijn (in
de eerste helft had Alberts dat aan de
overkant ook al eens gepresteerd)
waarna Bennaars nog eens op ouder
wetse manier door de Oostenrijkse
defensie holde en hij Mommers de
kans gaf om Nederland aan een 3 1
voorsprong te helpen.
De strafschop
Dat betekende op een enkele uitval
na, waarin.... Wiertz zowaar nog een
buitenspeldoelpunt fokte dat terecht door
Bauwens werd afgekeurd practisch he.
einde van de Nederlandse aanvalskracht.
I Voor de rest was het Oostenrijk wat de
klok maar luiden wilde. Opnieuw deelde
de Nederlandse defensie de ene hoekschop
na de andere uit: opnieuw ook kregen de
Oostenrijkers vrij veel kansen. Doch het
doelpunt dat zij dubbel en dwars verdien
den, kregen zij pas nadat Mommers wat
hardhandig tegen rechtshalf Müller was
opgelopen, waarna de scheidsrechter de
Oostenrijkers een strafschop overhandig
de. Wagner benutte die strafschop, doch
hij was er kennelijk niet geestdriftig van.
Zo met een 32 overwinning voor
de onzen eindigde dan deze wedstrijd
waarin het Nederlandse elftal voor zijn
laatste kans op een uitzending naar Hel
sinki vocht. Misschien is die uitslag wel
geflatteerd. Doch de winst van deze wed
strijd zit dan ook niet in de uitslag. Zij
zit in de manier waarop dit bondsteam
bij vlagen perfect voetbal speelde en
waarop het de getrouwen van het „Le-
gioen" weer enige hoopvolle perspectie
ven bood!
(Advertentie)
En waarom niet? Het is zó eenvou
dig: Verzet U tegen oud worden
-■-.drink HERBES AN-thee. Elke
dag een kop HERBES AN en Uw
bloed blijft zuiver, geen last meer
van verstopping of hoofdpijn.
HERBESAN ïs een natuurlijke
hulp, een mengsel van 14 verschil
lende kruiden-
Eaat U daarom helpen door.
HERBESAN....
om in vorm te BLIJVEN
Verkrijgb. bij Uw apoth. of drogist
VA'—-'
V-
Amsterdam, Donderdagavond
Met meer dan gewone harte
lijkheid begroetten Karei Lotsy en
bondscoach Jaap van der Leek het
Nederlandse bondsteam toen het
Donderdagmiddag op weg ging naar
de kleedkamers nadat het tegen het
Oostenrijkse B-team een 32 over
winning veroverd had. Waarschijn
lijk gold deze geestdrift niet alleen
de uitslag, doch veel meer
de manier waarop dit
bondsteam zich niet al
leen defensief doch, bij
vlagen, ook offensief had
geweerd.
Intussen lieten Lotsy,
Van der Leek en het
N.O.C. de 60.000 stadion
bezoekers naar huis gaan
zonder het antwoord op
de vraag die juist deze
middag weer actueel ge
worden was: gaat het
Nederlandse elftal toch
naar Helsinki? Heeft de
ze wedstrijd op de Olym
pische Dag het K.N.V.B.-
bestuur en het N.O.C. er
van overtuigd, dat het de
moeite en de kosten loont
een Nederlands voetbal
team naar Helsinki te
zenden? Men liet ons in
Doch niet alleen het feit dat wij
met stelligheid menen te weten .AaX
dhr Brundt van de K.N A -B. pogm
gen doet om in het buitenland nog
fniee sparringpartners voor het Ne
derlandse elftal te Anden
den die partners voorlopig niet nodig
hebben als wij ons uitsluitend voor
bereidden op de interland tegen de
Denen die pas eind September in
Kopenhagen wordt gespeeld!)
ook de manier waarop dit bondsteam
vanmiddag eerst aanviel en zich ten
slotte verdedigde, wettigt de veron
derstelling, dat het Nederlandse elf
tal inderdaad de tocht naar de
Olympus zal ondernemen. Het
bondsteam wees namelijk de weg die
de Keuze-Commissie zal
moeten gaan. Van Roes
sel heeft zich zonder twij
fel in het nationale team
gespeeld; Lenstra werd
geen ogenblik gemist en
het zou wellicht de moei
te waard zijn, nog enige
proefnemingen te doen:
met Bennaars als links-,
en Van Melis als rechts
binnen, bijvoorbeeld. Men
zou van dat binnentrio
waarachtig niet kunnen
zeggen, dat het uit on
productieve spelers be
staat! Zo zat er dan in
deze wedstrijd tegen Oos
tenrijk-B inderdaad per
spectief: ook voor Helsin
ki. Waarbij men op de
eerste plaats niet verge
ten moet, dat de Zweden
ons verleden week leer
den, dat het ook elders in
v. MELIS
rechtsbinnen
dc contreien van het amateurisme
niet zo bar best meer gaat, doch
waarbij men van de andere kant
niet de fout make, te vervallen in
een overdreven optimisme. Daérvoor
waren de Oostenrijkers, al hun vir
tuositeit ten spijt, vandaag „au fond"
te zwakke sparring-partners!
Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM, Donderdagavond.
Ij1 R was iets demonstratiefs in de
zelfverzekerde manier waarop
Wim Slijkhuis vanmiddag voor de
ere-tribune naar de finish van de
1500 M.-race sprintte. Onze top-
athleet, gebruind door de Zuid-Afri
kaanse zon, had met zijn onweer
staanbare sprint bij het ingaan van
de laatste bocht niet alleen zijn jonge
Nederlandse rivaal Harting, doch
ook de stug elk tempo volgende Belg
Herman de genadeslag gegeven na
een race waarin Hans Harting, zijn
kans terecht zoekend in zijn eigen
tempo, practisch voortdurend aan
de kop gelegen had. Terwijl aan de
kop Hans Harting het tempo forceer
de en liet constant op dezelfde hoog
te ging de tweede 400 M. gmg
slechts één seconde langzamer dan de
eerste: 2 min. 1 sec. voor de 800 M.
had Slijkhuis attent en stijlvol
positie gezocht voor de sprint waar
mee hij zich van zijn tegenstanders I
zou ontdoen. En nog vóór de aanval i
kwam, kon men al zien, dat, in tegen- j
stelling tot de Olympische Dag van i
verleden jaar, Hartings tempo de j
kracht van de vermaarde Slijkhuis-
jump ditmaal niét had uitgehold.
Harting kansloos
De jump kwam precies daar waar men
hem verwachtte. Hij was meteen dode
lijk Bij het uitkomen van de laatste
bocht had Slijkhuis Harting al van zich
afgeschud. Het dééd de jonge A.A.C.-er
kennelijk iets. Hij kreeg daar in die
laatste bocht een tik die hij voor de
finish niet meer te boven kwam. En
terwijl hij op het laatste rechte eind de
krampachtig sprintende Belg Herm>~
de enige die het tempo der
Nederlanders tot het eind toe had blijven
volgen voorbij moest laten gaan, ging
Slijkhuis onbedreigd naar zijn overwin
ning: zo op zijn gemak (en zo dikwijls
en demonstratief omkijkend naar de ga
pende leegte achter zich), dat men gerust
mag aannemen, dat de Trekvogels-crack
nu ai terwijl zijn topforme nog komen
moet wel iets sneller kan dan de
3 min. 50.6 sec. welke hij ditmaal voor
zijn 1500 m noteerde. Herman (B.) be
zette de tweede plaats in 3.51, Harting
was derde in 3.51.2 en dén pas volgde de
Engelsman Parker die op het laatste
rechte eind de Belg Janssens nog achter
zich kon laten, doch wiens manier van
lopen wel teleurstelde na alles wat men
er van gehoord had.
Geen nieuw record
Het was, deze 1500 m, wel het hoofd
nummer van het athletiek-programma
dat vanmiddag in het kader van de
Olympische Dag werd afgewerkt en het
miste helaas de spanning welke men er
van verwachtte, zoals ook op andere
athletieknummers de spanning niet be
paald in staat bleek, de zestig duizend
toeschouwers die van deze wapenschouw
der Nederlandse athletiek getuigen wa
ren, in vuur en vlam te zetten.
Slechts bij de 4 x 400 m estafette
heren ging het, tussen de Trekvogels en
Vlug en Lenig werkelijk hard tegen hard.
Wellicht ware het op dit nummer in felle
strijd zélfs tot een verbetering van het
nationale record (3 min. 21 sec.) geko
men als niet Harry de Kroon bij de
laatste wissel, toen de Trekvogels prac
tisch al in gewonnen positie lagen, liet
stokje had laten vallen. Dat bezorgde
Trekvogels dan de overwinning ook al
spurtte De Kroon nog de helft van zijn
achterstand in. Ondanks alles benaderde
de winnende ploeg van Vlug en Lerig
het record met 3 min. 23.3 sec. Trekvo
gels werd tweede in 3 min. 26 sec. en een
dapper vechtende jeugdploeg bezette
zowaar vóór A.V. '23 nog de derde plaats
in 3 min. 26.3 sec.
Gemist duel
Dat was het dan, wat de spanning be
treft.
Dat Fanny Blankers-Koen vóór Willy
Lust de 80 m horden zou winnen, wist
het stadion al vóór het startschot geval
len was. Onze wereldrecordhoudster de
monstreerde opnieuw een haast feilloze
hordentechniek, had bovendien een uit
stekende start en een scherpe finish, werd
geen ogenblik ernstig bedreigd en won
met royaal verschil in een lang niet
slechte tijd: 11.4. Het lijkt er wel op
alsof er voor Nederland in Helsinki op
de horden stellig een gouden plak te
verdienen is! Overigens: ook Willy Lust,
die tweede werd, bleef nog onder de 12
sec. (11.9) en Imke Vaal die in 12.1 sec.
de derde plaats bezette achter zich hield.
Wat tijdens deze hordenloop zéér dui
delijk bleek, was, dat Fanny Blankers
weinig of niets van haar snelheid ver
loren heeft en het was daarom jammer,
dat onze wereldrecordhoudster opnieuw
zowel op de 100 als de 200 m een duel
met haar Nederlandse rivale, Puck Brou
wer, ontweek. Ket zal wel zo zijn, dat dit
ontwijken van een duel dat door het
stadion met spanning tegemoet was ge
zien, past in het schema van voorbe
reidingen welke mevrouw Blankers voor
de Spelen treft, doch het lijkt er zo nu
en dan wel op alsof men in het Blan-
kers-kamp een beetje bang is van de
kans op een nederlaag,
Hoe ook: Puck Brouwer won zowel de
100 m (12.1 sec.) als de 200 m (25.1 sec.)
met grote voorsprong op haar tegen
standsters: stijlvol, doch zeker nog niet
snel gendfeg om voorlopig de Nederlandse
records die nog steeds op naam staan
van mevr. Blankers te bedreigen. Restte
de 200 m heren waarop de Engelse sprin
ter Ellis geen kans kreeg tegen onze
snelste athleten Staat en Lammers. Staat
had, in de buitenbocht, onmiddellijk de
leiding, sloeg in de bocht een tegen
aanval van de Fries Lammers af en won
in 21.9 sec. voor Lammers (22.1), Ellis
(22.2) en Holst (22.6).
Een lachende Slijkhuis, volkomen op zijn gemak, sloeg zijn tegenstanders
in de laatste bocht cn ging onbedreigd naar de finish. Achter hem vecht
de Belg Herman krampachtig voor zijn tweede plaats welke hij op het
laatste rechte eind op de leeggelopen Hans Harting veroverde.
AMSTERDAM, Donderdag
Zoals gebruikelijk, werd de Olympische
Dag besloten met een nationaal spring
concours, hetwelk ditmaal bestond uit een
„Relaiswedstrijd", waaraan vijf ruiters
met ieder twee paarden deelnamen. De
ruiter ving het parcours aan met het
eerst door hem te berijden paard. Na het
parcours te hebben volbracht, begaf hij
zich onmiddellijk naar het zogenaamde
„Relais" en besteeg daar zijn gereed
staand tweede paard, teneinde het volgen
de parcours af te leggen. De ruiter, die de
snelste tijd boekte van de aanvang van zijn
eerste tot het einde van zijn tweede par-
Fragment van het Concours-Hippique. Majoor Baron van Lynden voert
Competentin fraaie stijl ovftr een der twaalf hindernissen.
AMSTERDAM, Donderdag
Er was in het bondsteam dat Donderdagmiddag tegen Oostenrijk-B streed geen
speler die werkeljjk faalde. Eigenlyk bleef slechts onze linksbuiten OLAV AN
beneden zijn beste vorm. De Hagenaar had een uitstekende start en zat in de
tweede helft heel dicht bü een doelpunt toen hp tegen de paal knalde. Doch hij was
minder actief dan in zijn beste wedstrijden en bovendien waren zijn passes niet
altijd even zuiver. BENNAARS was daarentegen stukken beter dan tegen de
Zweden: niet alleen als verbindingsspeler doch ook voor het Oostenrijkse doel,
hetgeen hij met twee goals wel bewees. VAN DER KUIL haalde zijn gewone peil;
Zijn handigheidjes lukten niet steeds, doch hjj vormde met Bennaars een goede
vleugel. MOMMERS bereikte niet helemaal zijn clubvorm doch verdient niet alléén
door zijn doelpunt een nieuwe kans. VAN ROESSEU mbet de Keuze-Oamfnissie er
wel van overtuigd hebben, dat hij op het ogenblik de aangewezen man is voor de
midvoorplaats van het Oranje-team. Zijn techniek is niet groots, doch hij heeft een
goed schot, is slagvaardig, weet openingen te maken voor zijn medespelers, produ
ceert gevaarlijke kopballen en is het uitgesproken type van de midvoor die het
iedere vijandelijke stopperspil bar lastig kan maken.
In de halflinie blijft WIERTZ constant goed spelen, was HENDRIKS opnieuw
zeker niet minder dan Terlouw en maakte de Eindhovenaar VAN DER HURK,
die voor de geblesseerde Biesbrouck inviel, een verrassend goed debuut. Onze
achterhoede kreeg veel doch niet altijd even lastig werk. ODENTHAU en ALBERTS
sloegen er zich koelbloedig doorheen en LANDMAN bereikte practisch zijn compe-
titfevorm, hoewel Piet Kraak ln de vorm welke hjj tegen Zweden toonde, stellig
nog de voorbeur n11
cours en hierin het minste aantal fouten
maakte, werd winnaar. De lengte van het
parcours bedroeg 1182 meter. Twaalf hin
dernissen waren opgesteld, waaronder een
dubbel- en een driesprong. De minimum
toegestane snelheid waarmee gereden
moest worden bedroeg 350 meter per mi
nuut, zodat de toegestane rijtijd op 204 see.
was bepaald.
Winnaar in dit nummer werd de Hage
naar Tonny Timmer, die met „Zwart i
Piet" op fraaie wijze een foutloos par
cours reed en met „Draufganger" één
hindernis omwierp, hetgeen hem op 4 fou
ten kwam te staan. Hij maakte de snel
ste tijd en wel 158.8 sec. De rode rosette
was voor J. Rijks J.zn. (Rotterdam), die
in prachtige stijl met „Master" zonder
fouten rondkwam. Met Jimmy O'Dea" was
hij minder fortuinlijk. Het paard wierp
twee hindernissen af, hetgeen 8 fouien
betekende. De tijd was 161,8 sec.
A. C. L. F. Janssens uit Baarle Nassau
werd tweede geklasseerd met „C'est sa
Soeur" en ..Ernica". In hoog tempo wer
den de hindernissen genomen. Voor deze
combinatie werd evenwel 15 fouien geno
teerd, terwijl de tijd 163,2 sec. bedroeg.
Ritm. W. K. F. Bischoff van Heemskerck
(Wassenaar) met „Napoleon" en „Benco"
bezette de vierde plaats. Met „Napoleon"
werden in het eerste parcours 4 fouten
gemaakt. Het tweede parcours leverde
hem 16 fouten op. De tijd was 178,6 sec.
Majoor baron J. J. L. van Lynden uit
Den Haag werd door pech achtervolgd.
Hij startte met het paard van ritm. J J.
Gruppelaar „Romanichel" en met ..Tore
ro". Bij de driesprong weigerde „Roma
nichel" hetgeen de ruiter veel tijd kostte,
terwijl bij het tweede parcours de ruiter
op de voorlaatste hindernis ten val kwam.
Het tamboer- en pijperscorps „Jubal"
uit Dordrecht verleende muzikale mede
werking. Vóór de aanvang van het spring
concours marcheerden de muzikanten op
vlotte wijze door het stadion. De vrolijke
Hollandse wijsjes waarop zij het publiek
tracteerden, vielen bijzonder in de smaak
en zij oogstten daarvoor een luid en lang
durig applaus. Voor de aanvang der wed
strijden had een grote groep vrouwelijke
gymnasten van het K.N.G.V. een geslaag
de massa-demonstratie met knotsoefenin-
gen gaggv&o,
