Straal]
jager zette marinebarkas
in vuur en vlam
■HC
Slechts één man ontsnapte uit de
uurhei voor Den Helder
i
Parijse arbeiders rekenden zelf
af met rode onruststokers
Sprong in het hete water
Republikeinen van de V-S.
moeilijke keus
Nieuwe burgemeester
van Rotterdam
Mr G. E. van Walsum benoemd
Metaalbewerkers formuleren
een aantal wensen
mm
I m
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN.OMSTREKEN f
Klaroenstoten over
leniging van de
geestelijke nood
v..
I
Twee doden op de
mijn „Hendrik
r
De camera op
buitenland
7t
Vrijdag 6 Juni 1952
Vissers vertellen hun sobere verhaal
„We moeten naar die
mensen toe!"
Paradijsvogel voor de
Koningin
HiiiH
M
Communistische actie'n pi jnlijke mislukking
Granaten oorzaak van
heidebrand
Taft-keuze mogelijk ongunstig voor Europa
Verbod van staalexport
in V. S.
H. Vader hersteld
Beroep op president
Rhee
Koninginneharing is er
Winstdeling en vol loon bij ziekte
Andriessen moet rust
houden
'"N
WEERBERICHT
Brandende zee
Geschenk uit IS .-G uinea
„Blij-Dorp" zal gastvrouw ziju
Zoeken zonder asdic
'gpMpPPP
Jf -
*1
wBËEÊm
a V
i
iisiiiiirai
IMpppili-:!
fel-;
8 «tg
MilPiiil
ill!
Een geluksvogel
Prins in Den Helder
Twintig hectaren bij Ede zwart
geblakerd
Generaal eisenhower heeft de
militaire tuniek uitgetrokken en
een colbertpakje aangedaan; hij js
nu een van de vele millioenen dood
gewone Amerikaanse burgers, die allen
aan de wedloop naar het presidentschap
kunnen meedoen, al is hij dan een van
de zeer weinigen, die vooraan in de
kop-groep zijn terecht gekomen.
BEDRIJFSBELASTING
ONGEORGANISEERDEN
Alle spreekbeurten afveze d
Weerverwachting van De Bilt, geldig tot
morgenavond:
Half tot zwaar bewolkt met enkele regen- of
onweersbuien, maar later ook opklaringen.
Zwakke tot matige wind uit Westelijke rich
tingen. Iets koeler.
Zaterdag 7 Juni: Zon op 4.22, onder 20.56 uur.
Maan op 20.59, onder 3.00 uur.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE'COORANT
we maar
roeid".
E lotte* man Pronk slaagde erin, de enige overlevende aan land te brengen.
Hier ziet men Pronk met zijn kinderen in het vlot, waarmede hij de redding
tot stand wist te brengen.
(Van onze verslaggever)
MOLENGAT, op de plaats van de ramp, 5 Juni.
Twee rode boeien, ongeveer een kilometer uit elkaar, beide voorzien van
een kleine geel-blauwe vlag, dat is alles, wat wij gistermiddag nog aan
troffen op de plaats, waar zich enkele uren tevoren vijftien mensen
Plotseling omringd zagen door de brullende liitte van geweldige stee -
Wammen, cn daar ongetwijfeld een genadig snelle dood vonden in de. go ven
Van het Molengat, enkele kilometers uit de kust, lussen Den e C1 cn
Huisduinen. Twee rode boeien, sidderend in de felle stioom, i ie aar
«laat. En vlakbij luidt een zwarte belboei eentonig ïaar touw oicr bet
gemeenschappelijke graf voor veertien opvarenden van de Britse marine-
boot en de ene piloot van de Nederlandse straaljager.
„Steek af die vlet, we moeten naar die
ménsen toe", was het eerste dat een vis
sersman uit Den Helder roepen kon, toen
hij in de vroege ochtend van deze vijfde
Juni getuige was van een der afschuwe
lijkste rampen in de na-oorlogse geschie
denis der geallieerde marine.
WH hadden de vlet, waarmee wc die
hacht gevist hadden, al op de glooiiing
getrokken en de makreel eruit geschept,
tot°*t de richting Texel twee «raalja-
gers kwamen aanvliegen, d,eeert schijn
aanval uitvoerden op een klei
van dc marine. Een mooi gezicht, toen ze
er de eerste keer over heen gingen
We zagen ze keren voor een tweede aan
val Het eerste toestel schoot opnieuw
op de schuit neer, gierde omlaag toen
gebeurde het
Met een doffe plof leek het vliegtuig
op het schip te pletter te slaan, hulde dit
haast onmiddellijk in 'n geijser van vuur.
„We moeten naar die mensen toe"
riep Kees Pronk en duwde zijn vlet terug
hpf \irrt Inr i Tl
Het was een prachtige °cllte"
vlakke zee en ergens op hetJ^ole:ngat,
niet ver uit de kust, voer ten van
Huisduinen een kleine Britse motorbarkas.
Een van de vele schepen, welke in
rondom Den Helder waren geconcen
treerd voor de oefening „Blauwe Vogel
waarbij Engelse, Amerikaanse en Neder
landse vlooteenheden samen met Belgische
en Nederlandse land- en luchtmachtstrijd
krachten manoeuvres hielden in 't Noor-
derlijke deel van Nederland. 2 Thunderjets
opgestegen van hun basis Volkel, verken
den het vaartuig, stortten er even later
vlak achter elkaar op af, trokken hun
brullende toestellen snel weer op uit de
duik en klommen steil omhoog de wol
kenloze lucht In voor een nieuwe aanval.
In het eerste toestel duwde piloot A.
Steen, 'n ervaren vlieger, die in 1950 voor
opleiding naar Amerika vertrokken was
en boven Williams Airforce Base voor
het eerst met de straaljager had kennis
gemaakt, andermaal de stuurknuppe!
naar voren, zette zijn jet op de neus.
De kleine, grijze stip op het blikkerende
Water lag bijna gestopt en met razende
Vaart zette hij zijn tweede „pass" in,
dwars over dit schip.
Nooit zal men precies te weten komen,
wat er in die ene fatale fractie van een
seconde1 gebeurd is. Verloor hij de
macht over zijn huilende machine,
schatte hij de hoogte verkeerd, zodat hij
iets raakte? Met een doffe klap, die tot
in Den Helder te boren was, sloeg hij
neer. Op het schip? Tegen de romp aan?
Het tweede toestel joeg over het schip
heen, kon wèl op tijd optrekken, maakte
nog een cirkel over de plaats, waar in
een hel van vuur zijn collega en veer
tien mensen om het leven kwamen.
„Wij lieten de vis maar de vis en raf
felden die vlet weer van de glooiing af",
Vertelde Kees Pronk, „en met ons drieën
"oeiden we zo hard we konden naar de
brand. Er was toen nog geen andere boot
te zien en we waren het eerst op de plaats
Van het ongeluk. Een kwartier roeien. We
hadden het tij mee, een prachtig mooi
tij, maar toen we er aankwamen dreven
We toch van het zweet. Nee, erbij komen
P'-or de autochthone bevolking van
wari op Nieuw-Guinea is aan H.
de Koningin een gele paradijsvogel
®jingeboden, die door de K. L. M. naar
Ae.lerland werd vervoerd en bij de
«otterdamse dierentuin Blij-Dorp werd
geleverd. Het gebeurt zeer zelden, dat
Paradijsvogels levend worden gevangen
en een dusdanig transport doorstaan.
De Koningin heeft het geschenk aan-
»a?rd met de bepaling, dat diergaarde
J\ J orP de verzorging op zich zal
o.gven nemen.
kon niet meer. We konden er al niet meer
genaken van 't vuur. Daar was niets meer
te redderen. Van het vliegtuig was geen
spoor meer te bekennen. Dat is waar
schijnlijk meteen na de botsing gezonken.
Maar de schuit dreef nog, brandend als
een fakkel. Heel veel wrakstukken, hout,
witte marinepetten, daar keken we na
tuurlijk naar, of er niks onder zat. Eén
opvarende hebben we kunnen redden. Hij
had een witte trui aan en een blauwe
broek. We waren er net op tijd nog bij.
Hij hing half In zijn zwemvest, z'n arm
helemaal verbrand, z'n haar verschroeid,
was eigenlijk al buiten Westen. (In het
hospitaal bleken zijn verwondingen echter
niet zo erg, en over een paar dagen zal
hij weer aan de slag kunnen. Red.).
We trokken hem in de vlet, deden
-Tv,oe •1?ssen uit en draaiden hem daarin.
■niet is Lvat b«- We konden hem
niet verstaan, hu mompelde maar wat.
Intussen waren er ook al andere boten
te hulp gekomen Terwjjl we op een
Engelsman af roeiden, zagen we het schip
achter ons zinken. Heel langzaam.
Nee, het vliegtuig hebben vve niet
gezien. Dat moet meteen gekelderd
zijn. Het dek van het setup was hele
maal schoon, alles eraf. Totaal uitge
brand. Het zonk misschien twintig
minuten na de botsing, maar een uur
later brandde de zee nogHen
enorme brand.
We gaven de overlevende over aan de
Engelman en m'n broer Freek ging daar
ook aan boord. Samen met onze derde
man, Jan Kruithof, zijn we toen nóg een
keer teruggeroeid; maar er was geen
spoor meer van andere overlevenden.
Bovendien begon de vooreb door te zet
ten en omdat er toen al een hele hoop
andere schepen in de buurt waren, zijn
terug naar Den Helder ge-
W rakhout
Van de uitkijkpost in Huisduinen sloeg
men onmiddellijk na het gebeurde even
eens alarm. Schipper Pieter Bot van de
reddingboot „Prins Hendrik" kreeg het
'telefoontje al door om half zeven; was
om kwait voor zeven reeds weg uit de
haven, nog voor de grote zwerm van
Engelse, Amerikaanse en Nederlandse
marineschepen met volle kracht naar de
plaats van de ramp voeren. Over het
water dreef een dikke, vette rookzuil.
De golven brandden nog steeds. Aan alle
kanten dobberden grote stukken wrak
hout, dreven dekens, scheepskooien,
jassen.
„Naar mijn mening, moet de boot uit
elkaar gesprongen zijn", zei de schipper
van de reddingboot.
Maar hoe men ook speurde: er waren
geen andere overlevenden. Men kon
nog slechts het deerlijk verminkte, half
verbrande lijk van een der opvarenden
bergen; voer toen nog eenmaal de
stroomnaad langs, de afscheiding tussen
de beginnende eb en de vloed, waar aan
alle kanten het wrakhout randdreef,
keerde toen met de vlag halfstok om
tien voor negen terug in de haven van
Den Helder.
De andere schepen zetten hun speur
tocht nog verder door, maar keelden
tenslotte ook havenwaarts.
Om tien uur werd de Prins Hendrik
opnieuw naar buiten geroepen: Huis
duinen meldde een drijvend voorwerp.
Het was echter slechts een volkomen
doorweekte scheepsmatras, die snel met
de eb zee-in dreef.
Het leven ging gewoon doocs «Sn
ongekend grote militaire actHiteit in
verband met de oefening, welke ge
wóón werd voortgezet; de witte pasa-
giersboot vol vakantiegangers, die naar
Texel vertrok, wat meer kuiters by de
haven, wat mensen op dc dijk.en
niemand zag iets.
In de namiddag vertrok de marine
sleepboot „Hercules" met duikers aan
boord naar de plaats van het ongeluk,
ging om vier uur voor anker tussen
de twee boeien welke de omgevinng van
de ramp afbakenden. Men wachtte er op
stil tij. Toen de zee volkomen was af
gevlakt, zette men de motorsloep over
boord, begonnen twee rubberboten met
een zoeklijn de zeebodem af te vissen.
Eén keer riep een der rubberboot-be
manningen, dat haar lijn ergens vast
zat, maar het was loos alarm en men
begon opnieuw. De hele bemanning van
de zachtjes op haar ankerketting zwaai
ende sleepboot hing over de reling,
keek gespannen naar de beide rubber
boten.
Luitenant ter zee tweede klasse,
Speciale Diensten, R. Lucas, vertelde
ons van over de reling van de „Hercu
les", waarom men deze omslachtige
methode gebruiken moet voor het op
sporen van het wrak. Men weet name
lijk niet precies, waar de beide wrak
ken gezonken zijn, zoekt nu met een
zoeklijn tussen twee rubberboten ge
duldig de zeebodem af, tot deze lijn
haken zal. En dit ondanks het feit, dat
er in de haven van Den Helder diverse
schepen liggen, welke met asdic zijn
uitgerust. Het is echter onmogelijk
met asdic-echo's deze zeebodem af te
zoeken, aangezien die ter hoogte van
het Molengat zeer geaccidenteerd is en
de diepte er practisch onophoudelijk
varieert. De wrakken liggen vermoe
delijk veertig meter diep.
„We gaan door tot we de preciese
plaats van het wrak vindendan zul
len we gunstig tij afwachten voor de
duiker".
De grote duikhelmen stonden op het
achterdek klaar. Door de ronde,
kleine kijkgaten zal, men weet nog
niet toanneer, een duiker diep in de
kolkende stroom van het Molengat
zien, wat er van de grijze Engelse
marineboot, die als een kleine stip in
net vizier van de straaljagers ver
scheen, over is. En van de glanzen-
JtoV„,nn^eriet> dk' er huilend op af
stormde in zijn laatste duik.
t> *1» -
'-
Mi-.k timÊÈm
I
Een ernstig ongeluk, waarvan de juiste
toedracht nog niet precies vaststaat, heeft
Donderdag in het pompstation van de
Staatsmijn „Hendrik" te Schuttersveld bij
Brunssum het leven gekost aan twee
arbeiders, terwijl een derde levensgevaar
lijk werd gewond^Deze arbeiders verricht
ten werkzaamheden in een der putten van
het pompstation.: Het ongeval werd ont
dekt toen de arbeiders ongewoón lang
uitbleven en men poolshoogte ging nemen.
De twee overleden slachtoffers zijn d»
41-jarige H. J. uit Schinveld en de 59-
jarige R. A. uit Brunssum. De gewonde ia
de 39-jarige K. P. H. uit Brunssum.
Naar de oorzaak is een onderzoek in
gesteld door de instanties van de Staats
mijnen en het Staatstoezicht op de Mijnen.
Naar verluidt zou het ongeluk vermoede
lijk aan gasvergiftiging te wijten zijn.-
Door een met lood verzwaarde kabel, bevestigd tussen twee rubberboten, langs de bodem der zee te slepen,
zoekt men naar de wrakstukken van schip en straaljager -die gisteren tijdens de I\ato-oefening Bluebird bij I cxel
verloren gingen. Op de achtergrond H. M. Hercules.
Marine gistermiddag omstreeks vijf uur
in Den Helder gearriveerd.
In Londen heeft de Nederlandse zaak
gelastigde, mr W. baron Gevers, op Bui
tenlandse Zaken de .deelneming van de
Nederlandse regering betuigd.
Bill Johnson, de 32-jarige chef-stoker,
die als enige aan de ramp ontkwam, is
al veertien jaar bij de marine, maar zou
nu eindelijk over veertien dagen afmon
steren. Toen hij verleden week met ver
lof bij zijn moeder in Dover was, is hij
daar al op zoek geweest naar een be
trekking in het vak van zijn jongens
jaren, de slagerij. Het was overigens nu
niet de eerste keer, dat hij zo bofte. Hij
heeft al twee keer eerder een ongeluk
meegemaakt bij de marine en beide ke
ren was hij onder de geredden.
De tweede overlevende van de
M L 2582, het verongelukte vaartuig, is
de 28-jarige Ronald Clark uit Kenton.
Hij dankt zijn behoud-earn het feit, dat
hij Woensdag aan boörd van het schip
een enkel had gebroken en daarom in
het Helderse marinehospitaal was opge
nomen.
Z. K. H. Prins Bernhard is in ziin func-
tie van inspecteur-generaal van de Kon.
Dichte rookwolken trokken gistermid
dag over de Neder-Veluwe, waar ten
Noorden van Ede, op een heideveld brand
was uitgebroken, toen manschappen van
de Eerste Specialisten Compagnie op dit
militaire terrein met fosforhandgranaten
aan het oefenen waren.
De brand liet zich ernstig aanzien, daar
het vuur zich snel uitbreidde in de rich
ting van het landgoed „Westerrode". Met
man en macht toog men onmiddellijk aan
het werk, om het laaiende vuur in te per
ken.
Bosbrandweren brachten tenslotte met
medewerking van militairen en brand
weercorpsen uit de omgeving de brand tot
staan. Toen men de schade in ogenschouw
nam bleek, dat een terrein van 20 ha.
door het vuur volkomen zwartgeblakerd
was.
In een buitenlands blad vonden we
de niet-onverdienstelijke opmerking,
dat Eisenhower uit „het rustige bestaan"
van een opperbevelhebber in vredestijd
nu gesprongen is in het gloeiend hete
water van een Amerikaanse presiden
tiële verkiezingscampagne en dat het
wel eens kan gebeuren, dat hij daaruit
met ernstige brandwonden te voorschijn
zou komen.
Na een bijna 37-jarige militaire
loopbaan heeft hij een staat van dienst,
welke slechts door een glorievolle over
winning in een wereldoorlog kan wor
den verworven; bovendien heeft hij,
toen nieuwe gevaren de vrije wereld
bedreigden, met grote bekwaamheid,
maar vooral wat onder de gegeven
omstandigheden wel de moeilijkste kant
van zijn taak was met een be
wonderenswaardige, nooit falende tact
de grondslagen gelegd van de effectieve
verdediging van het Westen. Er zal nog
veel moeten worden gedaan, vóór de
defensie werkelijk voltooid is; generaal
Ridgway, Eisenhowers opvolger, zal
voor met te overziene financiële en
economische, maar vooral psychologi
sche bezwaren worden gesteld; maar er
is een stevig fundament en dat is uiter
mate belangrijk.
De vorige week schreven we reeds,
dat we niet weten, of we Eisenhower
moeten toewensen, dat hij president van
de Verenigde Staten wordt; over het
algemeen liggen de taken van een op
perbevelhebber en een president, van
een militair en een politicus op zover
uiteenliggende terreinen, dat men niet
zonder beduchtheid is. dat een schitte
rende generaal zijn naam op politiek
gebied radicaal verliest. De geschiede
nis biedt daarvan te veel voorbeelden
dan dat men Eisenhowers toekomst met
volkomen gerustheid kan tegemoet zien.
We weten ook niet, of we hem moe
ten toewensen, dat hij op de a.s. repu
blikeinse conventie, welke op 7 Juli
te Chicago begint, tot de officiële pre
sidentiële candidaat van de republi
keinen zal worden geproclameerd. Vast
staat, dat West-Europa hem verre ver
kiezen zal boven de nog altijd min of
meer isolationistische, in elk geval wei
nig Europees-gezinde senator Taft,
Maar het gaat tenslotte ook om de ons
zo sympathieke persoonlijkheid van
Eisenhower; en een presidentiële ver
kiezingscampagne in de Verenigde Sta
ten is vaak een vies en stinkend mod
derbad. Heel verkwikkelijk is het
schouwspel, dat de States in die periode
bieden, zeker niet, al wordt het einde
er van steeds met een waarlijk spor
tieve handdruk bezegeld. De gelukwens
van Dewey aan Truman in 1948 was zó
eerlijk en oprecht, dat hij, wat daar
achter lag, kon doen vergeten.
IV OG ONAANGENAMER dan straks
Ll de felle strijd zal zijn tussen de
twee officiële candidaten van de
republikeinse en van de democratische
partij het gaat dan tussen deze twee
om het Witte Huis is de campagne,
welke senator Taft tegen Eisenhower
voert. We weten wel, dat dit Ameri
kaans gebruik is en dat men over de
Oceaan deze zaak heel wat lichter op
neemt dan wij het hier, eigenlijk wel te
zwaarwichtig, doen. Maar daarbij wor
den standpunten, waarbij wij als West-
Europeanen ten nauwste en zelfs vitaal
zijn betrokken, op de spits gedreven.
Straks als de strijd beslist is en de wa
penen rusten, dus op 4 November a.s.,
zullen de scherpste kanten'wel weer
worden afgeslepen. Van dit alles blijft
1Trv/-wu gewoonlijk echter wel het een en ander
V AJv/A hangen. Als Taft en Eisenhower thans
tegen elkaar op zouden bieden om re
publikeinse deputaten te werven
en Taft is daarmede al aardig begonnen
zou indien een van beide president
zou worden (wat nog alles behalve
vaststaat) ten minste iets van de ge
dane toezeggingen moeten worden ver
wezenlijkt; en dat zal sffeeds ten koste
van de vrije wereld gaan.
Nu Taft zijn felle campagne tegen
Eisenhower heeft ingezet (hij schijnt
vergeten te zijn dat het tegen de demo
craten gaat), zal deze laatste zich niet
meer buiten de strijd, het hete water,
j J!?en houden. Wel heeft hij herhaal
delijk verklaard, dat hij niet vóór de
conventie van Chicago in het strijdperk
zou treden, maar de mening in Amerika
1S' dat als hij niet van dit voornemen
afziet, zijn kansen in Chicago, die in vele
kringen toch al niet hoog worden aan
geslagen, uitermate klein zullen zijn. Nu
(Telefonisch van onze Parijse
correspondent).
Niemand had kunnen verwachten dat
de agitatie, waartoe de Kominform be
vel had gegeven, een zodanige omme
keer zou teweeg brengen als die, welke
Parfjs niét zonder verbazing op 't ogen
blik te zien krijgt. Dat de Franse ar
beider, wiens patriottisme gemakkelijk
de overhand krijgt als de omstandighe
den dit eisen, wel langzamerhand zou
inzien waarvoor het communisme hem
gebruikt, was reeds lang te verwachten.
Vele tekenen wezen er op, dat de com
munistische greep op dc massa aan het
verzwakken was. De achteruitgang van
de communistische pers was er trou
wens ook een bewijs van.
Terwijl Woensdag alom verbazing
heerste over de omvang van het weer
staan aan de communistische pressie, is
gisteren het verschijnsel nog meer be
moedigend geworden, Wat Woensdag be
treft i? het, mislukken van de rode
actie voornamelijk te danken aan het
optreden ener energieke overheid; deze
da? was een algemeen erkend succes
voor de politiek van gezagsherstel. Wat
gisteren gebeurd is. toen de commcvnis-
:en om hun echec te dekken en op een
zeer onvoorzichtige wijze gepoogd heb
ben de onrustbeweging voort te zetten,
komt geheel op rekening van de Franse
arbeiders zelf.
Voor het eerst in de geschiedenis heb
ben de arbeiders zelf, zonder enige in
vloed van buiten, getoond dat zjj van
plan zijn zich van de communistische
bedreiging te bevrijden. De communis
ten hadden hun hoop gevestigd op het
bekende communistische broeinest: de
Kenaultiabrieken, die onder staatstoe
zicht staan en waar 40.000 arbeiders
werken. De pogingen om van binnen de
fabrieken uit de arbeid der werkwilligen
onmogelijk te maken met behulp van
communistische cellen is niet gestuit op
maatregelen van de politie, maar op het
verzet der vrije arbeiders.
Terwijl de politie slechts op grote af
stand een vrijwel onzichtbare wacht
hield tegen relletjes op straat, hebben
in een viertal afdelingen van de Re*
naultfabiieken de arbeiders zelf de
communistische onruststokers, die ver
sterkt waren met bij vroegere stakin
gen ontslagen werknemers, er hardhan
dig uitgegooid Een actie, die in he-
meest rode deel van de banlieu nogal
van moed getuigt! Maar de betekenis er
van worcit nog vergroot door een plot
seling zich sterk ontwikkelend streven
bij dcr.iet-communistische vakvereni
gingen. om binnen de bedrijven onmid
dellijk gioepen te vormen, die bij nieu
we rode acties tot een eendrachtig op
treden over zouden kunnen gaan; slagen
deze plannen, dan komen de verhoudin
gen in getalsterkte er geheel anders
voor te staan!
De Amerikaanse regering heeft giste
ren de uitvoer verboden van alle staal-
productcn, behalve die, welke onont
beerlijk zijn voor de directe militaire
productie van de V. S. of van bevrien
de landen.
Deze maatregel is genomen wegens
de vier dagen geleden uitgebroken sta
king van de arbeiders der Amerikaans»
staalindustrie.
Ondernemers en arbeidersvertegen-
wooróigers begonnen gisteren hun on
derhandelingen op het Witte Huis, op
uitnodiging van de waarnemende di
recteur der Defensie Mobilisatie-organi
satie, Steelman.
De H. Vader is weer grotendeels hersteld
van de gri%i>aal, welke Hem enige
dagen geleden het bed heeft doen houden.
Donderdagochtend heeft Hij een groep
spoorwegmannen, onder wie afgevaardig
den uit Nederland, Engeland en Zweden,
in audiëntie ontvangen.
Nadat president Truman In een brief
aan de Zuidkoreaanse president, Syngman
Rhee, zijn bezorgdheid over de binnen
landse politieke gebeurtenissen in Korea
had uitgedrukt, hebben Nederland, Austra
lië en Engeland dit voorbeeld gevolgd. Zij
drongen er bij Rhee op aan, dat de staat
van beleg in Zuid-Korea zou worden op
geheven en de gearresteerde parlements
leden in vrijheid zouden worden gesteld.
In een antwoord aan Truman beweert
Rhee, dat de Amerikaanse president
„onjuist ingelicht is omtrent de Zuid
koreaanse politieke toestand"; Volgens een
Amerikaanse woordvoerder is Rhee's ant
woord weliswaar in krachtige bewoordin
gen vervat, maar ziet het er toch naar
uit dat de gearresteerden spoedig in
vrijheid gesteld zullen worden en dat een
oplossing voor de moeilijkheden zal wor
den gevonden.
de „primaries" practisch ten einde zijn
en de eerste étappe van de presidents
verkiezing is afgelopen, is het aantal
gedelegeerden, dat met een persoons
opdracht naar Chicago zal gaan. voor
Taft en Eisenhcwer bijna gelijk, zodat
het thans er om gaat gedelegeerde voor
gedelegeerde voor zich te winnen. Dat
bereikt men niet door een „schema" of
een „oproep tot het volk"; men moet
er voor vechten; en Eisenhower zal er
hard voor moeten vechten tegen een
tegenstander, die de kunst sinds lang
grondig kent. Of zal het na het onbe
grijpelijke incident bij de Texas-prima-
ries tot een scheuring in de republi
keinse partij komen: één groep voor
Taft, één voor Eisenhower? Er is nog
een maand om de stukken te lijmen.
Maar Texas is een kritiek uitgangspunt,
en in de democratische partij merkt men
nog weinig van sensationele gebeurte
nissen, maar daar is geen figuur als
Eisenhower die naar de hoogste eer
dijutt-
Vanmorgen is door de rijksopperkeur-
meester W. Don de haring uitgekeurd
welke vanmiddag te half een ten paleize
Soestdijk aan H. M. de Koningin zal
worden aangeboden. Deze haring zal op
de gebruikelijke wijze worden verpakt,
in een oranje geverfd vaatje. De haring
is aangevoerd door de VL. 84 „Hendrika
en Adriana" (schipper G v. der Snoek),
van dé NV. Zeevisserij Mij en Haring-
handel v.h A. Verboom. Schipper Van
der Snoek wist vorig jaar de wimpel te
behalen voor de best verzorgde haring.
„Van Rotterdams stand
punt bezien", aldus ver
klaarde de waarnemende
burgemeester van Rotter
dam, wethouder J. van Til
burg ons bij het bekènd
worden van de benoeming,
„is het belangrijk een man
te hebben, die Rotterdam
kent, omdat het een stad is
met eigen problemen. En mr
Van Walsum is een man, die
Rotterdam kent. Hij heeft er
jarenlang gewoond en ge
werkt, hij is er raadslid
geweest en heeft er zelfs
tijdelijk het wethouderschaD
hekleed". y
Ook mr K. P. v. <j.
Mandele, voorzitter van de
Kamer van Koophandel en
Fabrieken te Rotterdam die
iarenlang met de heer Van
Walsum in genoemd lichaam
heeft samengewerkt, betuig
de zijn instemming met de
benoeming. „Mr van Walsum
heeft getoond een goed bur
gemeester te zijn, al is het
ambt in een grote stad wel
iets anders. Toch zal het
voor liem een opoffering zijn
om Delft, waar hij zich in
zijn werkkring thuisvoelde,
te verlaten", aldus verklaar
de hij.
De gemeente Delft laat
haar burgemeester slechts
node vertrekken. Reeds gis
teravond hebben de bewo
ners van de Prinsenstad, zij
het op zeer onofficiële wijze,
gelegenheid gehad afscheid
van hem te nemens tijdens
Op de laatste dag van de driejaarlijkse
bondsvergadering van de Ned. Kath. Me-
laalbewerkersbond „St. Eloy", is een zes
tal resoluties aangenomen. In een resolutie
betreffende loonvorming wordt het hoofd
bestuur opgedragen met alle kracht te
ijveren voor een betere kinderbijslagrege
ling en er naar te streven, dat in de col
lectieve arbeidsovereenkomsten worden
opgenomen een verplicht gestelde winst-
delingsregeling en voorts een -vacan-
tietoeslagregeling, waarbij wordt rekening
gehouden met het «aantal kinderen.
In een tweede resolutie wordt 't hoofd
bestuur opgedragen met alle redelijke
middelen te bevorderen, dat het huidige
loonverschil van 12 cent per uur zo spoe
dig mogelijk wordt verminderd tot het in
de conclusies van het K.A.B.-rapport ge
noemde verschil van-6 eent per uur, als
overgang tot eea verdere verkleining.
Voorts is het hoofdbestuur opgedragen
te bevorderen dat in samenwerking mei
de andere bonden in de bedrijfsunie en
de georganiseerde werkgevers in de
C.A.O. voor de metaalindustrie wordt op
genomen de verplichting van doorbeta
ling van het volle loon bij aiekte en on
geval.
Betreffende de verhouding tot de on
georganiseerden werd besloten met alle
kracht te blijven eisen, dat door een spoe
dige uitvoering van de P.B.O. de onge
organiseerden door middel van een of
andere vorm van bedrijfsbelasting gaan
bijdragen in de kosten, verbonden aan de
sociaal economische werkzaamheden van
de georganiseerden eri dat de samenstel
ling van de ondernemingsraad e.d. uitslui
tend komt bij de georganiseerden. Ten
slotte werd het bondsbestuur opgedragen
zich met alle kracht te verzetten tegen
de invoering van wachtdagen en te blijven
eisen, dat gedurende de werkloosheid
eveneens de pensioenpremie zal word
doorbetaald.
een door de afdeling Delft van het Rode
Kruis in Stads Doelen georganiseerde bij
eenkomst, welke door de heer Van Wal
sum werd voorgezeten.
Bij K. B. van 29 Januari 1948 werd
mr Van Walsum met ingang van 16 Fe
bruari benoemd tot burgemeester der
gemeente Delft, als hoedanig hij op
laatstgenoemde datum werd geïnstal
leerd. Hij trad af als lid van de Tweede
Kamer en verhuisde in Augustus 1948
naar de Eerste Kamer, waarin hij thans
nog zitting heeft.
Een beslissing, of hij na zijn benoeming
tot burgemeester van Rotterdam al dan
niet lid van de Eerste Kamer zal blij
ven, heeft mr Van Walsum nog niet
genomen.
Naar wij vernemen, zal de heer W.
J. Andriessen, voorzitter van de K.V.P.,
op medisch adves zich gedurende een
maand van alle werkzaamheden moeten
onthouden. De heer Andriessen. wiens
echtgenote kortelings is overleden, zal
tijdens deze rustperiode van een wel
verdiende vaear.'ie ergens in Noord-
Brabant genieten om een depressie
periode te boven te komen. Alle spreek-
i b~ur*en van de K.V.P.-voorzitter zijn
1 afgezegd.
