Franse priesters-werklieden
Gedeelte van nieuwe Casino-
kurzaal gereed
Parijs bereidt zich voor op de
vacantie buiten
WË
-■<
NERGENSHUIZEN
-
HET DEFINITIEVE NATIONALE
MONUMENT
Moeilijke problemen, zowel voor
henzelf als voor hun overheid
SWftf
En de dames maken reeds toilet
De MAN van
e in de IJssel
verdronken
I.C.V. wil samenwerken
met I.V.V.V.
Cycloon: 76 doden
Schilder veroorzaakte
brand in „Regina Coeli"
Britse wapens naar
Spanje
Hoge auto-productie in
West-Duitsland
Moordenaars 15 jaar
gevangenisstraf
Schepping van architect Oml op
Amsterdamse Dam
ZATERDAG S JULI 1952
PAGINA 9
Gezaghebbende uitspraak te verwachten
Uiterste discretie
dehjkf 7uitTpraak01ik gedaan door het
kerkelijke gezag.
Tegenstand
Waar ligt de grens?
HONDERDJARIGE IN
DEVENTER
Woonde H. Mis in eigen huis hij
OOSTENDE HERLEEFT
Export, veel groter dan t ooi
de oorlog
NIEUWE GRAAFSE BRUG
TE NIJMEGEN
VICE-ADMIRAAL
A. F. GOOSZEN B.D.
Groolofficier Oranje-Nassan
„DE VRIENDSCHAP"
SOCIAAL-ECONOMISCHE
RAAD
VICTOR BRIDGES
door
^-O^hetWrniet aan jou, zei ik edel-
ONDERZOEK DEUGDEN
KINDEREN VAN FATIMA
(Van onze Parijse correspondent)
De beroering, onlangs in Frankrijk gewekt
over de nieuwe vorm van missionneringdie
van priester», levend temidden van arbeiders
en hun werk delend, beeft ook bij bet Franse
Episcopaat weerklank gevonden. De kardi
nalen en aartsbisschoppen zullen in bun aan
staande najaarsbijeenkomst hoogstwaarschijn
lijk tot een uitspraak over bet probleem
komen. Reeds is een voorbereidende commissie
te Parijs werkzaam om aan de band van een
door abbé Hollande, leider der Parijse Missie,
en twee „prêtres-ouvriers" samengesteld lap-
port de sinds acht jaren opgedane ervaringen
te bestuderen.
Wijlen Z. Em. Kardinaal
Suhard, die deze nieuute
vorm van missionnering
zeer aanmoedigde.
Deze moderne missievorm, die zeer
aangemoedigd werd door wijlen kardi
naal Suhard, is, toen hij in Frankrijk
werd toegepast met grote voorzichtig
heid omringd. Pogingen van de kant
der ,,prêtres-ouvriers" om een uit
spraak van Rome te verkrijgen, werden
van daaruit beantwoord mei verwijzing
naar de instructies, door kardinaal
Suhard te geven.
De opvolger van de kardinaal op de
aartsbisschoppelijke zetel van Parijs,
mgr Feltin, draagt de betrokken mis
sionarissen een niet minder goed hart
toe en blijft hun arbeid nauwlettend
gadeslaan.
Men kan zeggen, dat zij uit, de nood
der omstandigheden zijn geboren. Hoe
wel de ontkerstening der Franse arbei
dersmassa reeds een vraagstuk was ge
worden, dat tot de voortdurende zorg
der Franse geestelijkheid behoorde,
werd het in 1942 ai bijzonder acuut,
toen de Duitsers "de Franse werklieden
bij duizenden wegsleepten voor hun ar
beidsdienst: 800.000 Franse arbeiders
werden gedeporteerd en van alle gees
telijke bijstand verstoken, aangezien de
Duitsers weigerden aalmoezeniers in de
werkkampen toe te laten.
Kanunnik Rodhain, secretaris van
..Katholieke Hulp", besloot toen clan
destien priesters naar de werkkampen
te zenden. Tweehonderd priesters bo
den zich onmiddellijk aan voor een
clandestien werk, dat gezien de Duitse
opvattingen niet zonder gevaar was.
Ken vijf-en-twintigtal werd uitgekozen
om met valse papieren en als werklie
den gekleed, zich met de gedeporteer
de arbeiders te laten meevoeren. Ze
hadden zich overhaast een of andere
vakbekwaamheid eigen gemaakt. Hun
Arbeid was wel zo gevarieerd mogelijk.
Pater Santu b.v. werd machinist m de
Opera van München, abbé Laugeois
bankwerker in een munitiefabriek van
Stuttgart. Met welke voorzichtigheid er
ook werd opgetreden, de meesten wer
den tenslotte door de Gestapo ontdekt
én tot de bevrijding in concentratie
kampen opgesloten.
Hoe het begon
Maar de geestelijke nood was ook
groot in de rode zóne van Parijs. Een
Jonge priester uit de .parochie van de
Parijse voorstad Clichy, welke geheel
in communistische handen was, had
alle mogelijke moeilijkheden ondervon
den, om als geestelijke de arbeidersge
zinnen te bereiken. Hij verkreeg van
kardinaal Suhard toestemming dezelfde
Pogingen te mogen ondernemen, als die,
welke onder de gedeporteerden in
Duitsland zoveel goeds deden. In 1943
gaf kardinaal Suhard verlof tot de vor
ming van de „Mission de Paris" met als
richtsnoer: de middelen te beproeven
om weer contact te krijgen met die
Volksmassa, waarmee de geestelijke
banden in de loop der jongste eeuwen
verloren waren gegaan en zulks door
het uitoefenen van het apostolaat, meer
door het voorbeeld, dan door de leer,
daarbij de uiterste discretie in acht
nemend.
de eerste plaats ging het dus om
herstel van een klimaat voor Chris
telijke deugden.
ötvw briesters, die aan deze vorm van
zeer t i wilden deelnemen, waren
kozen w doch dienden met zorg ge-
ips rl - ,waren belangriike dispensa-
ker niet machtigingen nodig. Ze-
kardinaal nsuha°rVdr!,1f R°tme'
liil-heid on iion alle verantwoorde-
Mi ~sie onder n'--Waarbij" hi.i tevens deze
(Abbé Honandbet0Stlrrdl^
priesters gewon', arb^erf De
rusturen waren slechts beschikbaar
voor hun priesterlijke verplichtingen
Ze hadden bovendien geheel en al het
arbeidersleven te delen, zoals dat zich
voordoet onder de ontkerstende en pro
letarische massa, die het pauperisme
nabij is. Bij de bevrijding waren twin
tig priesters tot die missievorm toege
laten. Thans is het aantal 25 voor de
Missie van Parijs en omstreken, 75 voor
overige grote arbeiderscentra in.
Frankrijk.
Het js begrijpelijk, dat het Episco-
(Tat en kardinaal Suhard de wens uit-
i.ul F1- dat deze missiearbeid in de
■niet1"? discretie zou p.'aats hebben,
bpideit.tee.r om aan d'e arbeid in de ar-
nenriri?-mgen een geheimzinnig bin-
He kert8?.1?, te verzekeren, maar omdat
tegenover overheid zonder ervaring
stond Ev«. een dergelijk missiewerk
welke result6?1- aIs het onbekend was,
zon ODlevo en een dergelijke Missie
zou oplever^ moes(. *orJden afge_
invloed het zo intieme
wacht, welke
verkeer in de volslagen verheidenste
volksmassa op de priesters zelf zou uit-
oef oncn.
Nog de laatste keer, dat wij door
kardinaal Suhard ontvangen mochten,
worden, liet Z. Em. zich met groie^ hel
de en geestdrift over „zijn pretres-
ouvriers" uit. Hij toonde ook daadwer
kelijke belangstelling in hun arbeid
door priesters met werklieden te ont
vangen en sprak toen nadrukkelijk
wens uit: „niet erover sennjven Da
men zich daaraan in al te fr°tA"V,oor.
Het is duidelijk, dat dit apostolaat
sommige uiterlijke verschijningsvor
men moest hebben, die de gelovigen,
slechts met de traditionele vormen
bekend, zouden kunnen verontrusten.
Zelfs tot in de kringen van de hoge
geestelijkheid worden bedenkingen
gekoesterd. Te meer, daar geestdrif
tige jonge, moedige, zelfs heldhaftige
priesters door hun ijver soms in po
sities werden gebracht, die gevaarlijk
mochten worden geacht. Vooral de
grote vrijheid van beweging, voor
hun missiearbeid onvermijdelijk,
stuitte op grote tegenstand. Zij wa
ren van den beginne af reeds aan een
uitzonderlijke discipline onderwor
pen. Dat wat men hun „regels zou
kunnen noemen onderging dan ook
sinds de oprichting van de Part]se
missie nogal wijziging. Aanvankelijk
geheel buiten 't parochieleven gehou
den staan de priester-arbeiders thans
in verbinding daarmede. Ook staan
zij niet meer geheel geïsoleerd, maar
vormen groepjes van twee of drie.
die in communauteit leven, doch wer
ken in de krotten en zolderwonin
gen waarin zij het onsociale bestaan
der Franse arbeidersmassa meema
ken.
Eén der „prêtres-ouvriers" heeft het
karakter" dier missionarissen als volgt
weergegeven: „Niet de Kerk heeft ons
de fabriek' in gestuurd, maar we hebben
zelf gevraagd daar te mogen arbeiden,
want in onze parochies hebben we het
contact met de arbeiders verloren. We
zijn 100 pet priester en willen ook 100
pet arbeider zijn Als wij ae toog dra
gen, hebben wé geen broederlijk con
tact met die arbeiders. Natuurlijk is dat
nieuw. Maar Christus heeft het voor
ons gedaan".
Tot hoever kan nu dat contact gaan.
Ziedaar de moeilijke vraag, die door
enkele openbaar geworden feiten van
een brandende actualiteit is geworden
en waaromheen dan ook de beweging
draait, die in de laatste weken aan de
dag is gekomen. Het leven mede te
leven van bepaalde groepen arbeiders
tot in de werkplaats toe, leidt van zelf
tot het deelnemen a'ati hun sociale
strijd en het is duidelijk, dat de arbei
ders. voor wie de priesters in alle op
zichten een voorbeeld willen zijn, van
hen ook het deelnemen in de strijd
voor hun lotsverbetering eisen. Dus ook
deelnemen aan hun vakverenigings-
strijd. Maar die is ernstig verpolitiekt cn
doortrokken van politiene oogmerken,
die de hunne niet kunnen zijn. Dit
werpt de kwestie op van hun medewer
ken in de C.G.T., die geheel afhanke
lijk is van de communisten.
Sommige „prêtres-ouvriers hebben
zelfs niet geaarzeld, van die C.G.T.-
organisaties deel uit te maken en in
sommige gevallen ook van „vredesor
ganisaties", die slechts een vermom
ming zijn van de actie van Moskou. Dat
is dus in feite deelnemen aan veroor
deelde acties. Hier doet zich dus de
vraag voor naar de overschreden gren
zen. Hoewel ook hier de beoordeling
slechts aan de kerkelijke overheid mag
worden overgelaten, kan men zich toch
goed voorstellen dat de gelovigen zeer
pijnlijk door een en ander worden ge
troffen. Het is echter niet aan hen te
zeggen aan welke beperkingen de actie
dier missionarissen onderhevig moet
zijn. De stemmen, die opgingen, om deze
missievorm maar liever prijs te geven,
teneinde de mogelijkheid van bepaalde
gevaren te ontgaan, verzwakken meer
en meer bij de bewondering, die deze
heldhaftige priesters ontmoeten. Intus
sen houdt men zich meer en meer bezig
met de vraag, of aan tteze priesters
een gedragslijn is ie geven, voldoende
aangepast aan het schone werk dat zij
ondernemen onder uitzonderlijke om
standigheden. Een gezaghebbende uit
spraak is ïiu te verwachten, die ook
duidellik genoeg zal zijn voor de gelovi
gen, die niet altfid voor ogen houden,
dat de Kerk de noden van de tijd kent.
Opoe Seetz—Brinkhof aan het Smalle
Pad te Deventer is Vrijdag honderd jaar
geworden! En heel de buurt heefthet
feest met haar. gevierd Aan eik huis
waaide een vlag ten teken der feestvreug
de. En zij heeft tientallen brieven entvan-
gen van kennissen uit Assen, waar zij
heel haar leven heeft gewoond tot zeven
jaar geleden.
Een bijzondere vreugde heeft zij ge
smaakt, toen pastoor Gerritsen van de
H. Joannes Vianney-parochie 's morgens
bij haar aan huis een H. Mis heeft op
gedragen.
Van vele zijden ontving zij natuurlijk
belangstelling. Hoe kan het anders. Zo
was er mr Bloemers, de pas herstelde
burgemeester van Deventer. Opoe Seetz
dan ook de eerste honderdjarige sinds
23 jaar. Voor deze gelegenheid bracht hij
f®? Brute taart mede, behalve de gemeen-
seh <en tevens hartelijke) gelukwen-
Zij heeft volop van deze verjaardag
kunnen genieten, want opoe Seetz gêniet
nog een heel goede gezondheid. Het lopen
wordt wat. moeilijiker, zodat men haar wat
ondersteunen moet. Maar zij heeft een
gezond leven achter de rug. Pas toen zij
83 jaar oud was, heeft zij er het boeren
leven aan gegeven. Zij heeft vier kinde
ren, 13 kileinilumderen en 7 achterklein
kinderen.
(Van onze correspondenten)
Omstreeks zeven uur is gisteravond in
de IJssel bij Olst het zeventienjarige
meisje D. ,C. verdronken. Het meisje, dat
niet kon zwemmen, is vermoedelijk in een
kuil terecht gekomen.
Met twee zusjes ging zij 's avonds in
de rivier baden. Toen zij op een gegeven
ogenblik in de diepte verdween, liepen de
twee zusjes snel naar huls, om hun negen
tienjarige broer te hulp te roepen. De
jongen, die nog enige tijd naar zijn zusje
heeft gedoken, mocht er niet in slagen
haar te vinden. Gisteravond was het stof
felijk overschot nog niet geborgen.
De 61-jarige L. v. d. H. uit Terneuzen
verdronk gisteren tijdens het baden in
de Schelde bij de Oostpier te Terneuzen.
Dirk Coster, de Delftse letterkundige,
wordt. Maandag 7 Juli 65 jaar.
liet congres van het Internationaal
Christelijk Vakverbond aanvaardde gis
teren tijdens de middagvergadering' una
niem de ontwerp-resolutie betreffende
de uitbreiding van de samenwerking met
het Internationaal Verbond van Vrije
Vakverenigingen.
In deze ontwerp-resolutie spreekt men
zich uit voor samenwerking met het
I. V. V. V., op de essentiële voorwaarde,
dat die samenwerking eventueel wordt
verwezenlijkt met eerbiediging van het
eigen wezen en de autonomie van de
Christelijke vakbeweging. Tevens wordt
voorgesteld een verbindingscommissie in
te stellen, teneinde het gehele probleem
van de samenwerking verder te onder
zoeken.
Het I. V. V. V. heeft inmiddels het
plan geopperd om 12 Juli a.s. in Brjssel
met het I. C. V. een bijeenkomst te be
leggen.
In de middagzittïng kwam ook een
ontwerpresolutie ter sprake, met betrek
king tot het leidinggevend personeel en
de ingenieurs.
Het congres nam deze resolutie met
algemene stemmen aan: In de resolutie
wordt verklaard, dat, indien afzonder
lijke vakverenigingen voor deze catego
rieën noodzakelijk mogen blijken, zulks
tot gevolg moet hebben, dat het leiding-'
gevend personeel en de ingenieurs niet
worden afgezonderd van de werknemers,
maar dat zij worden opgenomen in de
organisaties van vakcentralen op het
nationale en internationale plan.
Het bureau wordt aanbevolen ernaar
te streven, dat het leidinggevend perso
neel en de ingenieurs, sedert lang geor
ganiseerd in de Christelijke vakbeweging,
de plaats hebben, die hun toekomst in
ae internationale organen.
(Van onze Brusselse correspondent)
Een der Belgische steden, die zeer
zwaar door de oorlog werden geteisterd,
is zeer zeker het zich „Koningin der Bel
gische badplaatsen" noemende Oostende.
Ontzaglijk waren daar de vernielingen,
door de Duitsers en door de bombarde
menten aangebracht. Men behoeft niet
lang te zoeken om daar nu nog overal de
sporen van te vinden.
Het bovenstaande wil echter niet zeg
gen, dat de Oost endenaren op hun puin
hopen klaagliederen zijn blijven zingen.
Niets daarvan. De stoere bevolking van
deze energieke stad is onmiddellijk aan
het heropbouwen gegaan, meestal met
eigen, links en rechts bijeengebrachte,
financiële middelen, want van het effec
tief verlenen van vergoedingen voor ge
leden oorlogsschade is daar nog niet veel
in huis gekomen.
Wij logeerden ginds dezer dagen in een
hotel, voor welks inwendig herstel (het
had het geluk gehad niet met de grond te
"zijn gelijk gemaakt!), de eigenaar niet
minder dan elf millioen B. frs heeft be
steed, zonder tot nog toe één franc schade
vergoeding te heibben ontvangen.
Ondanks deze en andere moeilijkheden,
hebben de Oostendenaren thans duizend
van hun verwoeste of beschadigde hotels
en andere gebouwen wedër opgebouwd of
hersteld. Dat verdient een eresaluut.
Doeh niettegenstaande deze energieke
arbeid was er toch nog een groot hiaat
om deze badplaats weer op het inter
nationale podium te hijsen waarop zij zich
vroeger bevond: het ontbreken van een
Casino-Kurzaal. De stad leed daaronder,
financieel en in haar prestige. Maar ook
die leemte zal nu spoedig tot het verleden
behoren: tegen. Pasen van het volgende
jaar zal men hier over een der mooiste
en grootste Kurzalen beschikken van het
vasteland.
De oude Casino-Kurzaal werd door de
Duitsers zo goed als tot de laatste steen
vernield. Op haar plaats verrijst thans
een nieuwe Casino-Kurzaal, veel groter,
veel mooier, veel moderner dan de vroe
gere.
Wij hebben zo juist deze nieuwe, reus.
achtige constructie bezocht, waar nog on
telbare arbeiders aan het werk zijn, waar
nog op veel plaatsen het oorverdovend
geraas klinkt van draaiende beton
molens en allerhande gereedschappen van
timmerlieden en smeden. Uit deze gon
zende chaos kwam reeds een afgewerkte
vleugel splinternieuw voor de dag. En
hoewel deze vleugel nog maar één vijfde
betekent van het geweldige complex, dat
tegen Pasen 1953 klaar moet zijn, heeft
men dit gedeelte toch alvast maar inge
huldigd.
Het geschiedde deze week m aanwezig,
heid van locale, provinciale en nationale
overheidspersonen: het Gemeentebestuur,
de Gouverneur der Provincie, een Minis
ter, die de Regering vertegenwoordigde.
De Kurzaal, die een oppervlakte heeft
van één hectare, zal in afgewerkte toe
stand bevatten: een erehal, een concert
zaal met 2500 a 30C0 plaatsen, een music-
hall en dancing, grote speelzalen, een
privé speelzaal, een restaurant, een lees
zaal, een expositiezaal, een Bodega en een
Nightclub.
De ingang zal een oppervlakte van 40
x 25 meter beslaan. Hij ligt achter een
zuilenportaal van 30 x 6 meter. De af
metingen der erehal zijn 60 x 20 meter.
Het podium van de ruim 50 meter brede
en zeer hoge concertzaal is mobiel. Men
kan het met orgel en alles wat er zich
verder op bevindt naar beneden laten
verdwijnen en het is daar, waar door
gaans de repetities zullen plaats hebben.
Langs de Oostzijde van het gebouw be
vinden zich het restaurant en de speel
zalen; deze laatste hebben een uitzicht
op de zee. Het zijn deze zalen met het
restaurant, die zojuist met veel plechtig
heid werden ingehuldigd. Men is er hier
in geslaagd om, ondanks het volgen van
een zeer sobere lijn. een werkelijk
luxueus geheel tot stand te brengen, iets
van absolute selectie.
Opmerkenswaardig is voorts, dat het
zakelijke geenszins het artistieke heeft
verdrongen, want voor alle zalen en ook
voor de buitenzijde van het gebouw werd
een beroep gedaan op schilders, beeld
houwers en decorateurs, die tot de beste
van het land behoren, zoals: Paul Devaux,
Jan van Vlasselaer, Marc Mendelsohn,
Edgard Tijtgat, Oscar Jespers. Georges
Grard, Jozef Cautré, Pierre Caille en
Rudolphe Stabelle.
Het gebouw zelf is het werk van de
meester-architect Stijnen, directeur van
het Hoger Instituut voor decoratieve
kunsten te Brussel.
De concessionaris van de nieuwe
Casino-Kurzaal, de heer De Ramée, deel
de ons als merkwaardigheid mede, dat
voor het restaurant werd aangeworven
een chefkok van de beroemde Grillen uit
Parijs, een garantie voor de gourmands
en de fijnproevers.
Met het inhuldigen van dit eerste af
gewerkte gedeelte van de nieuwe Casino-
Kurzaal is de badplaats Oostende werke
lijk de weg van haar volledig economisch
herstel opgegaan en van het volkomen
herwinnen van haar vroegere glorie.
Bij een wervelstorm, die "Woensdag
avond en Donderdag de middelste eilan
den van de Philippijnen heeft geteisterd,
zijn volgens de eerste berichten 76 per
sonen om het leven gekomen, terwijl 91
personen vermist worden en één gewond
is. Er is voor millioenen guldens schade
veroorzaakt. Ongeveer duizend huizen
zijn vernietigd en grote vernieling is
aangericht aan openbare werken, oogsten
en particuliere eigendommen op het
eiland Cebu. De schade in andere gebie
den is nog niet bekend, daar de verbin
dingen verbroken zijn.
Tl ET is gloeiend warm in Parijs. Het asfalt smelt onder de voeten
I I en een benauwde walm hangt in de straten. Doodstil in ren stoel
hangen, zonder zich maar even te verroeren, is de wenk van alle
Parijzcnaars. Daar komt anders niet veel van, want behalve zijn
gewone werkzaamheden maakt ieder zich klaar om op vacantie te
'gaan. De jaarlijkse uittocht van Parijs is immers in aantocht.
Arm en rijk, jong en oud, allen gaan
hier op vacantie. De meeste Fransen
zjjn uit de provincie afkomstig en
trekken 's zomers voor enige weken
naar hun dorp van herkomst terug.
Dikwijls hebben ze daar een klein boer
derijtje of woninkje geërfd, dat ze als
zomerverblijf gebruiken. Hoe primitief
dergelijke behuizingen meestal zijn, is
ongelofelijk. Water in huis, gootsteen,
gas of electriciteit en W.C. ontbreken,
maar dat doet er alles niet toe: men
gaat op vacantie cn dat is
de hoofdzaak.
Dat op vacantie gaan is
sinds de „betaalde vacantie"
en sinds de kampeerterrei
nen nog algemener gewor
den. De Parijzenaars. die
geen familie buitert hebben,
sparen dikwijls hst hele jaar
om enige weken in de bui
tenlucht te kunnen, door
brengen.
s; v
V
Maar geen
enkele Parisien-
ne gaat met
vacantie zonder
eerst geruime
tijd aan haar
garderobe te
besteden, want
een stads- en
vacant iegarde-
robe zijn twee
dr'dingeTdie Een fleurige creatie van Ilenry a la Pensee.
niet veel met el-
muren naar de straat keren of de
villa's diep in de tuinen liggen met
hoge muren er omheen.
Madr aan zee! Aan zee is alle fanta
sie geoorloofd. Felle tinten, grote pa
tronen en hoeden met vervaarlijke ran-
Wit en rose katoenen blokjes jurk van
Maggy Rouff
kaar gemeen hebben.
Alle fantasie, die uit de
stadskleren verbannen is,
hoort bij de vacantiegarde-
robe thuis. Dit geldt niet
voor hen, die eenvoudig
naar een dorpje trekken;
vrolijke eenvoudige katoe
nen 'jurken zijn dan het
meeste op haar plaats. Ook
met het oog op de inheem
se bevolking, die zich nog
.steeds merendeels in het
zwart hult, is dit het beste.
De boeren ergeren zich te
recht aan onmogelijk uit
gedoste en zoveel moge
lijk ontklede vacantiegan-
gers, die 's zomers in hun
rustige landouwen neer
strijken.
Extravagante patronen
en buitenissige coupe zijn
bovendien totaal niet op
hun plaats in de stille
dorpen, die men zoveel
in Frankrijk aantreft,
waar alle huizen blinde
den zijn daar op hun plaats.
Het is moeilijk te spreken van een
bepaalde nïode voor het strand. Het
hangt er veel van af of het strand aan
de Noordzee of aan de Middellandse
Zee ligt. Eén ding staat vast: de
zwempakken in twee stukken zijn uit
de mode. Onverschillig of er iastex, sa
tijn of een andere stof voor gekozen
wordt, nagenoeg altijd is het uit één
stuk. Soms sluit het met een omge
slagen kraagje aan de hals, maar het
pak laat dan natuurlijk toch armen en
schouders bloot. Enkele modellen heb
ben eep strakvallend rokje dat precies
even lang valt als het pak zelf.
Zwart is ook dit jaar de meest ge
liefde kleur en jarenlang was het
zwempak niet zo flatteus als nu.
DINY K.-W.
De brand in het Meisjespensionaat
„Regina Coeli" te Vught, is ontstaan
door 't gebruik van een gasolinevergas-
ser bij het verfafbranden aan de dak
kapellen. Dit is door de recherche van
de gemeentepolitie vastgesteld. Tegen de
betrokken schilder, de 60-jarige T. uit
Vught, is proces-verbaal opgemaakt. Te
gen hem zal wegens overtreding van de
plaatselijke politie-verordening „Re
gina Coeli" stond namelijk op een lijst
van Vughtse gebouwen, zodat vergun
ning aan de burgemeester moest worden
gevraagd, als men brandgevaarlijke
werkzaamheden aan het gebouw ging
verrichten en het veroorzaken van
brand door schuld een strafvervolging
worden ingesteld.
Naar een voorzichtige raming zal de
schade ongeveer 800.000 belopen. Het
gebouw is verzekerd bij de Kerkelijke
Brandwaarborgmaatschappij „Sint Do-
natus" te Amsterdam.
De Britse regering heeft besloten de
uitvoer van bepaalde wapens naar
Spanje toe te staan, aldus heeft een
woordvoerder van het Britse ministerie
van buitenlandse zaken medegedeeld.
Er is tussen beide Janden geen handels-
accoord gesloten, doch Britse fabrikanten
hebben mededeling ontvangen dat aan
verzoeken om exportvergunningen voor
Spanje in de hiervoor in aanmerking
komende gevallen zal worden voldaan.
Het Britse besluit is gebaseerd op econo
mische gronden om de uitvoer te ver
groten.
De Duitse automobielindustrie zal
dit jaar naar het zich laat aanzien een
recordproductie van 400.000 auto's be
reiken. De productie heeft in de
maand Mei 36.700 wagens bedragen,
waarmee ook het hoogste vooroorlogse
productie cijfer (34.000) overtroffen is.
De productie bedraagt thans acht pro
cent meer dan vorig jaar, hetgeen
voornamelijk te danken is aan de rui
mere voorziening der autofabrieken met
staal. Ook de Duitse auto-export is
tot ver boven het vooroorlogse peil ge
stegen. Zij bedroeg vorig jaar 120.000
wagens, terwijl in de vooroorlogse jaren
slechts een export van 80.000 stuks
werd bereikt.
De Almelose rechtbank heeft gisteren
de Zutphenaren S. en Van S. ter zake van
moord op de Zutphenaar B. veroordeeld
tot 15 jaar gevangenisstraf met aftrek.
Tegen hen was 20 jaar gevangenisstraf ge-
eist.
Het meisje M. uit Zulphen- tegen wie
wegens medeplichtigheid anderhair jaar
met aftrek was geëist, werd conform de
eis veroordeeld.
Binnenkort zal ondershands worden aan
besteed de bouw van een nieuwe brug in
de traverse van de spoorlijn Nijmegen
Venlo en NijmegenKleef in de Graafse-
weg te Nijmegen.
Deze brug werd tijdens de oorlog ver
nield. Thans moet het verkeer van Nij
megenGraveDen Bosch zich behelpen
met een smalle noodbrug. Er komt straks
een moderne brug van spanbeton.
Bij K.B. is aan de gepensionneerde vice-
admiraal der Kon. Marine A. F. Gooszen.
te Oegstgeest, op zijn verzoek eervol
ontslag verleend als regeringscommissa
ris bij de N.V. Kon. Pakelvaart Mij, en
is hij bij bevordering benoemd tot groot
officier in de orde van Oranje-Nassau.
Blijkens het verslag over 1951 van de
N.V. ,,De Vriendschap". Mij tot Exploi
tatie van Onroerende Goederen, te Rot
terdam. beliep, na toevoeging uit de
winst aan de reserves en het pensioen
fonds. de resterende winst 28.193 (v.j.
28.032) Voorgestel wordt hiervan
28000 (onv.) voor uitkering te bestem
men, zodat aan aandeelhouders 4 pet. zal
worden uitgekeerd.
Aan huren werd in 1951 185.454 (v.j.
159.745) ontvangen.
De Sociaal-Economische Raad zal op
Dinsdag 15 Juli in het gebouw der Eer
ste Kamer, zijn elfde openbare vergade
ring hou»len. Onder meer zullen hier
aan de orde komen de vaststelling van
j verordeningen ter uitvoering van de
Naar verluidt zullen de eerste leveran- wet op de ondernemingsraden, betref-
ties bestaan uit goederen, welke zowel I fende de schoen-, de leder-, de textiel-,
voor militaire als voor burgerlijke doelen de vleeswaren-industrie en het slagers-
kunnen worden gebruikt. bedrijf.
B. en W. van Amsterdam hebben de ge
meenteraad voorgesteld voor de stichting
van een nationaal monument op het Dam-
plantsoeu te Amsterdam het daarvoor
benodigde deel van het midden-Damier-
rein kosteloos beschikbaar te stellen. Des
tijds is voor de stichting van het nationaal
monument een bedrag van 150.00(1
bijeengebracht. Dit bedrag is niet vol
doende, om daaruit de kosten van de op
richting van een definitief monument,
zoals men zich voor ogen had gesteld, te
financieren. Deze omstandigheid is de
oorzaak geweest, dat een tijdlang geen
voortgang kon worden gemaakt met de
plannen tot stichting van he( monument.
De regering heeft er echter onlangs
mede ingestemd, dat het voor de stichting
van het monument nog ontbrekende be
drag beschikbaar wordt gesteld uit een
door de oorlogsomstandigheden ontstaan
fonds.
Het monument is in zijn voorlopige
vorm ontworpen door de architect J. J.
P. Oud. De er op aan te brengen beelden-
Mgr Feltin, die de arbeid van
de prêtref-ouvrjersnauwlettend
gadeslaat.
Maurice leunde achterover in zijn stoel
enjadlte vreselijk, dat ik je aan
i Lt irlrps heb1 geholpen, zei hij.
Zt° ?s gelukkeg! dat j e jiell nog al goed
™edigk zou het eerder een ongelukkig
fiasco van die mijnheer .F'ianols„
noemen, beweerde Lady Baraden.
Nu, wij dames zullen ons terug
trekken, dan kunt U er bij een glas pori
verder nog over redeneren, zei tante
i Mary, terwijl zij opstond. Maurice, als
i de heren dit onderwierp en de port de
nodige aandacht hebben geschonken,
kunnen zij <Vs in de biljartzaal vinden.
Zodra de dames waren vertrokken,
schoof Mai t ice zijn stoel naast de mijne.
Heb je zin om mangen te jagen,
btuart. vroeg hij. Ik had gedacht, als
■net mooi weer is, om dan eenden te gaan
schieten. De jachtopziener zei, dat er
al grote koppels trekken.
Ja- jei ik kalm, als er wat te
Jageft valt, ben ik je man.
Goed, zei hij hartelijk. Als wij
met zijn vieren zijn, kunnen wij een
mooie buit smaken.
Ik wilde juist een toestemmend ant
woord geven, maar ons gesprek werd af
gebroken door Sir George Vane, die bij
het horen van eenden, direct inviel met
een anecdote, zó oud, dat ik bij het begin
een geeuw moest onderdrukken. Uit be
leefdheid hoorden wij hem aan, doch zo
dra hij geëindigd was, stelde Maurice
voor, naar de biljartzaal te gaan. Hier
vonden wij miss York, die bezig was
enige moeilijke ballen met veel vaardig
heid te laten caramboleren, waarbij tante
Mary en Lady Baradell belangstellend
toekeken.
"T,Ik moet «en ogenblik weg, om de
jachtopziener een en ander te zeggen,
zei Maurice, misschien speten jullie
met zijn vieren wel een potspelletje tot
ik terugkom. Ik blijf niet lang weg en
Vane zal wel voor marqueur willen
spelen.
Zijn voorstel bracht mij voor een ogen
blik enigszins in verlegenheid. Ik sta op
't gebied van potspel vrij hoog boven, het
middelmatige. Ik had de laatste drie
jaren in Buenos-Ayres met de allerbeste
biljarters gespeeld. Aan de andere kant
wist ik natuurlijk absoluut niet, hoe
Nortlhcote speelde en of hij wel speelde.
Kapitein York hief mijn bezwaren ech
ter onmiddellijk op.
Als ik mij goed herinner, Northcote,
zei hij, ben je een kranig biljarte;
daarom geloof ik, zal het beter zijn, dat
lk d« maat van mijn zuster bén.
Erg beleefd tegenover mij, protes
teerde Lady Baradell lachend.
U behoeft er geen spijt van te heb
ben, Lady Baradell, viel Maurice hierop
in. U zult hen gemakkelijk kloppen.
Stuart verliest nooit iets.
Aangezien ik veronderstelde, dat deze
laatste opmerking betrekking had op mijn
succes met het nachtelijk avontuur met
„Francis", glimlachte ik uiterlijk, doch
inwendig deed ik heel iets anders.
Ik zal zoveel mogelijk mijn best
doen, maar 't is na zo'n reuzencompli-
rnent moeilijk ,ora daarmee gelijke tred
te houden.
Maurice ging de deur uit, en wij be
gonnen ons spel. Ik speelde met opzet
juist goed genoeg, om voor Ue blijven,
zonder enige verdenking te wekken, dat
ik mijn best niet deed. York' en zijn/zus
ter waren goede middelmatige spelers,
terwijl mijn maat enige punten bijdroeg
die het gevolg waren van samenloop van
omstandigheden en nooit geziene geluk-
stoten.
Na een van deze evolutiën, maakte
York lachend de opmerking:
Als ik Sir Charles niet kende, zou
il: zeggen, dat U erg ongelukkig in de
liefde is.
Terwijl hij dit zei, was ik juist bezig
de queue van Lady - Baradell te krijten
en voor een ondeelbaar ogenblik raakte
haar hand de mijne.
Ik geloof niet, dat ik het ben, sprak
zij met een eigenaardig vreemd glim
lachje.
Het mag een toevallige samenloop ge»
weesi, zijn, doch hoe het ook zij, dit
kleine voorval liet een eigenaardig, on-
t>ehaaglijk gevoel bij mij achter. Mijn ge
moedsrust herstelde zich niet, want tel.
kens, als de anderen niet keken, begun
stigde Lady Baradell mij met een meer
dan vriendelijke glimlach. Het scheen
alsof ik onbewust in een andere vreselijke
complicatie was verward geraakt.
Ik speelde echter kalm tot het einde
door en. juist bij de laatste stoot kwam
Maurice kreeg. We verwisselden toen
potspel voor ec-n een ander soort potspel
gaf. Ik geloof, dat ik de enige ben, die
niet vermoeid is. Toen zij mij passeerde
zei ze: Goede nacht, mijnheer Northcoie.
Ik geloof niet, dat Ik gedurende het
half uur, dat volgde, erg spraakzaam
was. De andere heren hadden het druk
over paarden en wedrennen- Afgezien
van het feit.dat ik niet op de hoogte was
van de Engelse paardensport, hielden an
dere onderwerpen van meer delicate
aard mijn gedachten bezig Het zal mis
schien vreemd schijnen, dat het gedrag
van die darr*e mij zo van mijn stuk
voor vijf personen, terwijl Sir George bracht (wat zou Billy mij hebben liitge-
Vane en.tane Mary gingen piketten. (lachen), maar ik voorzag allerlei n:eu\ve
Om half elf werden er enige dranken moeilijkheden en verwikkelingen. Maurice
op een blad binnengedragen en nadat wij j die al een paar maal nieuwsgierig naar
er iets van gebruikt hadden vertolkte
tante Mary de mening, dat goede.nachi-
wensen haar een zeer héilzaam voorstel
toescheen-
Dat vinden wij allemaal, stemde miss
York in, zeer beleefd een geeuw in be
dwang houdend. Ik kan mijn ogen haast
niet open houden. Wij zullen de heren
maar aan zichzelf overlaten, dan kunnen
zij zich met bridge of hoe die andere
vreselijkheden mogen heten, ruïneren, als
wij weg zijn-
Mijn vreselijkheid, antwoordde haar
broeder, zal de bescheiden vorm aanne
men van een welriekend sigaretje. Lady
Baradell heeft mij deze middaig doen
lopen tot ik niet meer kon.
Iedereen lachte en Maurice ging naar
het tafeltje, om de kaarsen aan te steken.
Wel te rusten, zei Lady Baradell,
terwijl zij York en Sir George een hand
terloops of ik
mij had gekeken, vroe
soms slaap had.
Ik verlang hard naar bed. zei ik.
Het is vannacht ellendig laat geworden
bij Sangatte.
Ik ga ook naar boven, viel York
hierop in. Wij zullen Vane en Furnlvall
maar over de sport laten bomen.
Ik nam afscheid en ging de trap op
met York, wie ik op de overloop goede
nacht wenste; daarna begaf ik mij naar
de andere gang, die naar mijn kamer
leidde. Toen ik voorbij de kamer van
Lady Baradell ging, hoorde ik de kruk
van haar deur omdraaien en een ogen
blik v later hoorde ik haar met sterke
fluisterstem roepen:
Stuart!
(Wordt vervolgd).
groepen zullen worden vervaardigd door
de beeldhouwer J. Raedecker.
Om aan het Damplantsoen een belang
rijke positie in het Dam-bgeld te geven,
heeft de ontwerper de kern van het
monument uitgebeeld als een grote, in
doorsnee ellipsvormige zuil, die meer dan
twintig meter hoog is en geplaatst wordt
op een niveau, dat ongeveer één meter
boven dat van de Dam ligt. De zuil zal
worden geplaatst op een verhoogd plateau,
dat het middelpunt is van cirkelvormige,
zeer brede treden. De urnengalerij, die
veertien urnen zal bevatten, zal worden
gemaakt in een eenvoudige, dikke muui,
waarin open ruimten voor de urnen wor
den uitgespaard. Deze zullen aan het on°
onttrokken worden door fraaie sluitstuk
ken met wapens en inscripties. In de wand
van de urnengalerij zullen opschriften
worden gehakt. De brede treden zullen het
mogelijk.maken, het monument tot dicht
bij te naderen.
De zuil, het middelpunt van het monu
ment, zal aan de buitenkant in hoofdzaak
worden gemaakt van kalksteen, waar
schijnlijk vaurion. Op een hoogte van 2,5
a 3 meter van de grondslag af zullen de
beelden worden geplaatst, die eveneens in
kalksteen zullen worden uitgevoerd. Links
en rechts komen de beelden, die het ver
zet symboliseren. De groep in het midden
beeldt de ellende van de oorlog uit. Boven
deze beelden zal een vrouwenfiguur da
overwinning symboliseren. De beelden
groep wordt naar boven voltooid met een
vluch] duiven. Voor de cirkelvormige
verhogingen staat links en rechts een mas
sief basement, waarop een gebeeldhouwde
leeuw wordt geplaatst.
Het ligt in 'de bedoeling, dat het monu
ment na de totstandkoming aan de ge
meente Amsterdam zal worden over
gedragen.
Een speciale kerkelijke rechtbank on
derzoekt, naar het K.N.P. verneemt, te
Fatima <ie mogelijkheden voor de inlei
ding van het proces van zaligverklaring
van twee der drie kinderen, aan wie in
1917 de H. Maagd is verschenen. Het be
treft hier de kinderen Jacinta en Fran
cisco Marto. Det derde der kinderen,
Lucia, is nog in leven en is thans zuster
in een Portugees klooster.
De rechtbank, bestaande uit zeven per
sonen, aangewezen door mgr Alves Cor-
reira da Silva, bisschop van Leiria, is
reeds begonnen met het ondtrvragen der
getuigen, onder wie de ouders van da
beide overleden kinderen.
