BOMMEN in sneller tempo
Zwakke schakel in Westers
bondgenootschap
D'
VAN 'N ZEER GELEERD
PASTOORKE"
i
10
Voorzitterlijk pleidooi voor
uitbreiding van de Kamer
J
Nieuw én goed!
90<£h£:. HtaM
De Katholiekendag te Berlijn
tem
1
TOENEMENDE IMPORT
VAN DUITSE FILMS
5?ilmó
r
,vmppp
De camera op t
buitenland
Persberichten
Russische camera op republikeinen
Drama van
mijn leven
belangrijke
verbeteringen
Volgende week in behandeling
Soeltaneh opvolger van
Mossadeq
Voorbereidingen voorspellen grandiose
manifestatie
J
deze week
Harry Prikker.
PAGINA I
BRUSSEL
Mil®®
STATENWEG 184
SPELDJESACTIE KATHOLIEK
THUISFRONT
TOEVALLIJDER VIEL
TE WATER
met commentaar
L cr geef se pogingen om de glorietijd dei ,,Scing-und-
Lustspielfilme" te doen herleven
Heidelberger Romanze
Bisschoppelijke kneveling
Arbeider kuddedier
Hoge omes gaan hun gang
in Korea deelnemende landen openbaar
IE OORLOG I'N* KOREA moge dan
aan de Infanterlê-fronten reeds oen
iaar d w z. sinds het begin der wa-
nensiilstandsonderbandelingen, wat ge.
luwd zijn. in de lucht is hij steeds in
tamelijk hevige mate gevoerd. Zelfs is
met het bombardement van de eleelrische
installaties ten Zuiden van de Jaloe (dus
vlak bij dc Chinese grens, maar nog altijd
op Noordkoreaans grondgebied) een
nieuw luchtoffensief door de strijdkrach
ten Van de Verenigde Naties ingeluid, da
steeds in hevigheid toeneemt, Zolang ae
Noordkoreaanse en Chinese communisten
de oorlog nodeloos rekken, zal er vooi -
gesaaii worden met het bombar dei en vp
militaire doelen in Noord-Korea heel
dezer dagen de Amerikaanse
J. Lawton Collins nog op êen persconfe
rentie verklaard en uit de 'fSeroencMen
biiikt wel. dat deze woorden met ïjaei
zijn gebruikt.
Inderdaad vallen de tomjnen in steeds
sneller tempo op vijandelijk
een der merkwaardigheden bij 4eze acti
viteit is, dat de communistische lucht
macht waarvan de Amerikanen de laat
ste m?anden zo hoog opgegeven hebben,
volkomen non-actief blijkt te .zijn. Be
staat zij slechts in de verbeelding van
propagandisten of reserveren de Chinezen
haar voor een sensationele stunt? Een
antwoord on deze vraag kennén wij niet;
maar we hebben zo het gevoel, dat
die ..fantastische communistische lucht
macht" bovenal dient om de oorlogs
moeheid, welke zich niet alleen in de
Verériigdé Stalen maar ook, zij het in
mindere mate, in de andere aan de oorlog
ft.
W Een6andor gevotl. dat ons bij het lezen
en horen van Amerikaanse verklaringen
steeds weer overvalt, is, dat de Amen-
kanen het liefst met een paai flinke
stoten de strijd oh het Koreaanse schier
eiland zouden beëindigen en dat ^over
tuigd zijn. dat zij daarmede een volledig
succes zouden hebben. Of deze mening
juist is zal wel niemand kunnen beoor
delen. zo lang de proef niet op de som
wordt genomen. Juist die onzekerheid
echter leidt er toe. dat de Europese mede.
slanders van de U.S.A. in deze Uno-
strijd'veef behoedzamer zijn dan de bond
genoot van over de Oceaan en de naar
hun opvatting gevaarlijke onstuimigheid
van deze laatste zoveel mogelijk remmen
Ook voor een bondgenootschap op het
slagveld is het waar. dat de hele keten
niet sterker is dan de zwakste schakel.
Die zwakste schakel is ongetwijfeld En
geland. waar een linkervleugel in de
Labomr-oppositie. de Bevan-groep. een
voortdurende bijtende critiek op het ge
hele regeerbeleid. ook in zake de betrek
kingen met Washington, uitoefent. Dat
Korea daarbij slag op slag krijgt, spreekt
vanzelf.
ALS HET VAN de Amerikanen had
afgehangen, zouden zij allang van
het defensief naar het offensief zijn
overgegaan, zelfs als daaraan enig risico
zou zijn verbonden. Als zij alleen het
voor het zeggen hadden, zouden de be-
standsbêsprekingen niet reeds meer dan
een jaar hebben geduv.rd, tot op dit ogen
blik zonder het zo vurig gewenste resul
taat; zij zouden allang een ultima um
(Van onze correspondent)
BRUSSEL, Donderdag
WIJ hebben het zelf niet gezien,
het zeer geleerd „pastoorke
waar het hier over gaat, maar
wel eerden het kennen door de
reportage van een Vlaams collega
Uit de hoofdstad, die met hem heeft
gesproken.
Pastoor de Wit (zijn voornaam
wordt in de reportage niet vermeld
en in België geeft men daar trou
wens niet om) werd zeventig jaar
geleden te Hasselt geboren, waar hu
thans in een stille laan woont en als
rustend pastoor op een weibesteen
leven mag terugblikken. Een leven
van enerzijds studie met tw!n«I
jaar universiteit lopen! en ander
viiri* narochie-arbeid,
ZUDe ^persman"*vond het ..monrter
van geleerdheid", zoals Hugo A er
riest deze pastoor zou genoemd heb-
ben in een stille kamer, waar een
schérpe Dante-kop op de schoorsteen
naar de mystiek hemelwaarts sla-
rende Ruusbroec kijkt. Een koperen
bord.io aan de wand leert: Eerst
plicht, dan spel".
Elke morgen ziet
men het pastoorke",
zoals men de eerwaar-
de heer De Wit daar
noemt, naar de Pa
terskerk gaan om de
H Mis op te dragen.
Daarna doet hij een
wandeling, vergezeld
van zijn hond
Het is met. de eeiste
maal dat het „pastoor-
ke" Pasmensen o it- hij denkt
vangt. Op de vraag. over hem
over de journalisten. dde pas-
hadden geschreven, an.l^° kr;tiek".
toor De Wit,: „Zii missen kriueK
Daarmede wilde hp zeggen, dat
zich aan overschatting van wat nu
noemde „zün persoontje" schuldig
hadden gemaakt.
Overschatting? Laten wij dat even
nagaan. Eerst zijn loopbaan als
geestelijke: als kapelaan werkzaam
te Paal Lommei en Meeuwen en
tenslotte pastoor in de gemeente
Voroux bij Luik. Die benoeming m
het Waalse was met naar zijn zin.
Hij ware liever In zijn Limburg ge
bleven Steeds had hu daarna ge
hoopt nog eens als actief zieleherder
daar terug te mogen keren. Het
heeft zo niet. mogen zijn, want nu
moet hij rust rsj-e wereldoorlog
Gedurende de eerste
stond de eerwaarde heer D^Wrtata
aalmoezenier .aan Duitsers tot
maal weid hj Twee maal
executie veroordeeld.
werd, op het laatste ogenblik, zpn
straf in levenslange dwangarbeid
omgezet. Die oorlog noemde hu „de
eerste grote ervaring uit zijn pries
terleven".
Naast het vervullen van zijn pries
terlijk ambt, woekerde de ijverige
et olijke letterlijk met, de verstan-
der zijn vrjje 11» «rI8
gon met te Leuven doctoi „e
rechten en doctorandus in p
sociale wetenschappen te woiden.
Dan kwam de hogeschool van Luik
aan de beurt: hij werd er doctor in
de wijsbegeerte en de letteren, doc
torandus in criminologie en candi-
daat in de biologie. En daar alle
goede dingen uit drie schijnen te
bestaan, nam hij er ook nog de
Universiteit van Brussel bij, waar hij
promoveerde tot scheikundig tech
nisch ingenieur.
Voor een gewoon mens zou dat al
een aardige wetenschappelijke ba
gage zijn geweest. Voor het „Pas-
toorke" echter was dit nog lang niet
voldoende. Te Luik alweer pikte hij
terloops nog diploma's in v°or: pri
vate en openbare gezondheidsleer,
giftleer, bacteriologie, petrografie,
strati grafische paleontologie, rech
terlijke geneeskunde, sociale genees
kunde en psychiatrie. De eerste zes
examens werden afgelegd „cum lau-
de", de twee laatste „maxima cum
laude". Later kwamen daar nog
examens in anthropologic, mense
lijke paleontologie, splanohlogie,
ethnolpgie, aardrijkskunde en quar
taire geologie bij.
HET „pastoorke" had verder een
niet te versmaden aanleg voor
talen. Zo volgde hij, steeds te
Luik, colleges over
Germaanse en klassie
ke talen, Oud-Noors,
Italiaans, Russisch en
Spaans en de met
deze drie laatste ta-
,verwante letter
kunde terwijl hij ge
durende enkele jaren
Hebreeuws. Arabisch,
-rS j2» Sanskriet,
Oud-Egyptisch, Akka-
dees en Assyrisch spij
kerschrift studeerde, samen met
Arabische kunstgeschiedenis en nog
wat andere vakken! Ook de Indische
godsdiensten hielden zijn belangstel
ling gaande.
Wat bezielde pastoor De Wit, om
zóveel wetenschappen te bestude
ren' In de eenzaamheid van zijn
Waalse pastorie had hij heimwee
naar ziin geboortegrond. Dóór wilde
hfi als zijn overheid hem er terug
'm, a«Lijl zjjn beste krachten ge-
zou ze"d?p'(.u\turele verheffing van
Vi1n Vlaamse volk in het algemeen
zdn vlaamsV „aar Limburg m het
en van zijn djerna dreef mB naar
bijzonder. „Dit id hjj aan de
de studie verwaa aJ dg ,<enms
persman, „en deea o j er_
vergaren, die mijn verstano k .g Qok
werken. Natuurlijk Lnn"ochie".
ten goede aan mijn Waals P - gen
Een zenuwinzinking ®teld® loor
einde aan de studie. De P -aj.
moest rust nemen, zonder zijn ld
ziin leven als actief pnester onaer
zijn volk te eindigen, te hebben n
reikt. „Dat is het drama van mun
leven", zeide hij met een zucnt,
doch gelaten.
Toen pastoor De Wit. Wallonië
verliet, om op Vlaamse bodem te
Kaan rusten, getuigde zijn bisschop,
ra.t weinigen zó met hun talenten
nebben gewoekerd als deze beschei
den dorpspastoor.
astqorke" De Wit, pardon: mr
enznvLA' *r.s Do Wit- binl' cand.
z,l riaar nu in zijn stille
hnnri rS" Dante. Ruusbroec. zijn
ken Jln -?n wP twaalfduizend boe
ken van zijn bibliotheek Hii mag
buna met meer lezen. Zijn ogen
u begrupt wat dit zeggen wil
hebben gestuurd met het alternatief van
wapenstilstand'of onmiddellijke hervat
ting van de strijd in volle omvang. En
in het diepste van hun ziel geloven ook
vele Europeanen, dat een dergelijk ulti
matum succes zou hebben gehad, omdat
er een algemene overtuiging bestaat, dat
de communisten alleen door materiële
kracht, welke door morele kracht wordt
geschraagd, in bedwang kunnen worden
gehouden.
We schreven zo even ,,tot op dit ogen
blik". Want te Panmoendjon doet zich
thans het merkwaardige verschijnsel
voor, dat de communisten tweemaal ach
ter elkaar een verdaging van twee dagen
van de conferentie hebben gevraagd.
Daar de jongste besprekingen geheim
zijn, is het voor de buitenwereld verbor
gen, welke de werkelijke motieven
van de communisten voor dit herhaald
verzoek om uitstel zijn; het schijnt, dat
ze deze ook niet aan 'de onderhandelaars
van de Uno hebben medegedeeld; wat
ons allerminst verwondert. En dan is het
zeker ook niet verbazingwekkend, dat er
geruchten gaan over het thans werkelijk
spoedig sluiten van een wapenstilstand;
en dat beurzen reeds op die geruchten
reageren. Men zal echter verstandig doen
kalm af te wachten, wat in de volgende
conferentie, wanneer die ook moge ko
men, wordt gezegd en gedaan. Want dit
laatste is tenslotte het belangrijkst.
Natuurlijk speculeert de internationale
wereld over de motieven van het com
munistische verzoek. Dan zijn er twee,
die hoe simplistisch ze op het eerste ge
zicht mogen lijken, toch wel enige waarde
kunnen hebben. De eerste is, dat Moskou
overweegt, welke de consequenties kun
nen zijn van het platform van de republi
keinen in zake de buitenlandse politiek,
bieding
vooral wat betreft het gewenste krach
tige optreden van de Verenigde Staten
tegen het communisme, als Eisenhower
aan het bewind zou komen. Dan wacht
men ook op het program van de demo
craten, hetwelk ook wel van louter be
dwinging naar wat sterker actie zou. kun
nen overhellen: en dan maakt het nog
een aanmerkelijk verschil uit, wle dit
plan bij een mogelijke democratische
zegepraal zou uitvoeren.
Het tweede motief kan zijn, dat het
nieuwe luchtoffensief met de verhulde
bedreiging, dat het eventueel tot Mand-
sjoerlje zou kunnen worden uitgebreid,
de Chinezen murw maakt. Dan zal er nog
wel Vvat „gepraat" zijn, m3ar de uitslag
is in dat geval nauwelijks twijfelachtig.
Nogmaals echter, het lijkt het verstan
digst voorlopig niet al te optimistisch te
zijn. Want het is ook mogelijk, dat de
communisten een valstrik uitzetten, in de
overigens weinig gerechtvaardigde hoop,
dat de Uno er zich in zal verwarren.
OLEX#^
S. STOKVIS ZONEN N.V.
'n Van dar HEEM/ENAF produet.
van
een
Op een besloten vergadering van de
Perzische tweede kamer, de Madjlis, is
Achmad Ghavam Soeltaneh aangewe
zen als dc opvolger van Mossadeq, die
gisteren aftrad ais premier. Be leden
van het nationale front waren niet op
de zitting aanwezig. Er waren slechts
43 kamerleden, van wie 40 zich voor
Soeltaneh uitspraken. Kort na het
bekendmaken van de ui'slag der stem
ming deed de sjah de T2-.iarige Soel
taneh het verzoek een kabinet te vor
men. Via de radio is de bevolking be
volen haar ka!m<c te bewaren en de
wetten na te komen. In Teheran zijn
veiligheidsmaatregelen genomen.
De nieuwe Perzische kabinetsforma
teur werd aan het begin van 1946 pre
mier. De Sovjet-troepen hadden toen
in het Noorden gelegen delen van
Perzië bezet en in die tijd poogde de
Sovjet-Unie olieconc.essies in deze ge
bieden te verkrijgen. De premier reis
de naar Moskou en bezocht maarschalk
Stalin. Toen Soeltaneh echter in 1947
de regering verliet had de Sovjet-Unie
de begeerde concessies niet omvangen
en hadden haar troepen het land ver
laten.
WINKELSTAD - BLIJDORP
PLEINWEG hoek Wolphaertsbocht
„Winkelcentrum Wereldhaven-Zuid"
Onder het motto „Voor elkaar door el
kaar" wordt van 4 tot 17 Augustus door
Katholiek Thuisfront een nationale speld
jesactie gehouden, ten einde het werk
onder de Nederlandse Katholieke soldaten
te kunnen voortzetten en uitbreiden. De
actie voor ledenwerving gaat onvermoeid
voort. In de maand Juni werd de 30.000
gepasseerd. Dezer dagen verwacht men,
dat de 40.000 leden zal worden bereikt.
's GRAVENHAGE, 17 Juli 1952.
De vergadering van de Tweede
Kamer, welke hedenmiddag werd ge
houden, was niet alleen bedoeld om
de bij het begin van iedere zitting
gebruikelijke zaken als de instelling
en benoeming van commission af te
doen, maar tevens om na afloop aar
van het wetsontwerp tot uitbreiding
van de Tweede Kamer in de afdelin
gen te kunnen behandelen.
Desalniettemin begon men
wege het laatste punt trou-
openbare vergadering B< en]i
wens ook nodig, omdat de „pi-inde
van een voorzitter A®or_J? ««maakt.
1951 moest worden hekend g
Dit was, zoals gebrnike uk is^l
van de voordracht, we'Ke orten.
was opgemaakt nameblk dr
horst, die nu bij officieel ««en
door de Koningin werd benoemd
met als plaatsvervangers mr ourgee
(P.v.d.A.) en mr Terpstra (A.n.)
Nadat de griffier de lezerf
van de Koningin had vooak*
hield dr Kortenhorst een
waarin hü na een historische bes
wing over de taak van de vM^iuer,
de Grondwetswijziging betreffende de
uitbreiding van de Tweede Kame
sprake bracht.
Men herinnert zich, dat deze *J?
ste instantie in de "Dveede Kamer
werd aanvaard maar mét een ame
ment-Andriessen betreffende de mo
gelijkheid van stemoverdracht, c
tegen een groot deel van de -
Kamer bezwaren maakte. Daar a
in tweede lezing in beide t
meerderheid van twee derden
behalen, hield dr Kortenhorst de leden
de betekenis van deze stemoverdra
nog eens voor en hij legde de n -
druk op, dat zij slechts uitzondering,,
gevallen betrof. Hij verwees ook naar
een passage uit de rede van de m l
ter van Binnenlandse Zaken, in de
Eerste Kamer gehouden bij de be
handeling van dit wetsontwerp, waa
duidelijk werd gesteld, dat over de
formulering van deze regeling eerst
wordt beslist, wanneer de wetteiuKe
regeling aan de orde komt.
De voorzitter was er kennelijk op uit
de tegenstellingen, die naar aanleiding
van dit amendement zijn ontstaan, haar
scherpste kanten te ontnemen om dit
wetsontwerp zo spoedig mogelijk In
het Staatsblad te krijgen, daar het de
bedoeling is, dat de uitbreiding van de
Tweede Kamer nog vóór de derde Dins
dag in September haar beslag zal heb
ben gekregen.
Naar aanleiding daarvan kondigde I van het voorstel
de voorzitter in zijn rede eveneens aan. |<Je Tweede Kemer
dat hij met het seniorenconvent de
kwestie zou bestuderen van het amen
dementsrecht of initiatiefvoorstel.
In de Eerste Kamer het bezwaar werd
geopperd, dat het amendemont-AndriPs-
sen van stemoverdracht een initiatief
voorstel had moeten zij».
De voorzitter memoreerde m"*'oUe'
dat nog slechts 60 van de in 1946 ge
kozen volksvertegenwoordigers nu in
de Kamer zitting hebben.
Daarna werd het nieuwe lid mevr.
Lips—Odlnot (comm.) door de voor
zitter geïnstalleerd.
Vervolgens had de instelling en be
noemingvan de commissien plaats en
werden de afdelingen getrokken.
De volgende week Woensdag zal de
Kamer bijeenkomen ter behandeling
- tot uitbreiding
van
S.
Honderddertigduizend aanmeldingen zijn tot dusverre binnengekomen
voor de 75ste Duitse Katholiekendag, die in Augustus in Berlijn zal worden
gehouden. Het is de eerste maal in honderd jaar, dat Berlijn gekozen is
als het toneel van de wapenschouw der Duitse Katholieken.
Zoals vorig jaar bij de kerkdag der
Evangelische kerken in Berlijn het geval
was. zullen ook nu samenkomsten en
besprekingen in beide delen van de stad
worden gehouden. De leiding van de
Katholiekendag, met de Berlijnse bis
schop Wilhelm Weskamm aan het hoofd,
heeft het program zeer nauwgezet over
de beide stadshelften verdeeld.
De eerste der twee massa-bljeenxom-
st-en zal op 23 Augustus worden gehouden
in het Oostberlijnse stadion, dat de naam
draagt van de bekende communistische
leider Walter Ulbricht. Daar zullen de
130.000 deelnemers bijeenkomen in een
biduur, dat tegelijkertijd in alle Katho
lieke kerken van Duitsland zal worden
gehouden.
In West-Berlijn zal op Zondag 24
Augustus het Olympische Stadion de Ka
tholieken verenigen. De apostolische nun-
tiiYs in de bondsrepubliek, aartsbisschop
Aloys Muench, zal daar des ochtends een
pontificale H. Mis opdragen. Des middags
zal in dit stadion de grote slotbijeen
komst worden gehouden, waarbij een
boodschap van de Paus aan de Duitse
Katholieken zal worden voorgelezen.
Voor de eigenlijke Katholiekendag zul
len op 20 en 21 Augustus tien werk-,
groepen de onderwerpen van deze Katho
liekendag behandelen. Daaronder zijn:
De 25-jarige arbeider J. H.. werkzaam
bij het zwembad te Vlagtwedde (Gr.),
kreeg tijdens het aanharken van gras
langs de slootkant een toeval en viel m
het water. Toen het slachtoffer later weid
opgehaald mocht kunstmatige adem
haling niet meer baten. H. was gehu
en vader van twee kinderen.
het christelijk huwelijk. h«t vraagstuk
der christelijke opvoeding en vraagstuk
ken van techniek en arbeid.
Vijf der werkgroepen zullen bijeen
komsten in Oost-Berlijn houden. Deze
bijeenkomsten zullen voor alle deelne
mers aan de Katholiekendag toeganke
lijk zijn. Na deze tweedaagse voorberei
ding zal de Katholiekendag op 21 Augus
tus in Oost-Berlijn worden geopend
Tegelijk met de Katholiekendag zal in
Berlijn een Katholieke studentendag
worden gehouden.
Bijna ongemerkt begint de Duitse filmindustrie baar vroegere, niet
onbelangrijke positie in de Nederlandse bioscopen te hernemen. Verleden
week zijn liier te lande niet minder dan drie nieuwe Duitse films tegelijk
in vertoning gekomen: „Help', ik ben onzichtbaar" van de regisseur
E. W. Enio, „Taxi-Kitty" van Kurt Hoffmann en „Moeder en kind van
Gerhard Lamprecht.
Binnenkort kan men er nog twee tegemoet zien: „Heidelberger Romanze
(Ik ben inijn hart in Heidelberg verloren), een muzikale komedie in
Ag fa color van Paul Verhoeven en de muzikale komedie „Weh' dem der
liebt" (Pas °P voor hefde) van Alexander von Slatima.
deze films is op zich belang
Geen van gr" bijzondere aandacht
aan te wijden. Maar als symptoom van
rijk
de toenemende \mP°rt «n Duttse films
in ons. land stemt de wdjwe gktudige
verschijning van vijf nieuwe
tot nadenken. Nederland, waar
Is men er zich hier m speelfilms is
sinds de oorlog een aan van één
geproduceerd, dat aan (K vllJi „„ldoende
hand kan worden S^eld. wel v f:,m.
van bewust, dat in Duitsland de
industrie zich in een steeds sneller
po aan het herstellen is? Volgens ans
dienste staande gegevens bedroeg de pio-
ductie in West-Duitsland en West-Berlijn
in 1946 twee speelfilms. Het jaar daarop
was de productie van dergelijke films
tot 8 gestegen, in 1948 werden er 22 ge
produceerd, in 1949 63 en in 1950 was
een aantal van 76 speelfilms bereikt.
Sinds het begin van dit jaar zijn van
deze productie ongeveer 25 films hier te
lande in roulatie gekomen. Hoewel wij,
gezien onze ervaringen van enkele jaren
geleden, alle reden hebben om de Duitse
producten met enig wantrouwen te be
groeten, zouden wij tegen deze toenemen,
de import geen bezwaar hebben als de
films getuigenis aflegden van de op
rechtheid van haar makers, van hun eer
lijke culturele bedoelingen en van hun
artistieke onkreukbaarheid.
Aan deze voorwaarden voldoet de na
oorlogse productie in West-Duitsland
echter geenszins. Van de ongeveer 25
films, die sinds het begin van dit jaar
hier te lande in vertoning zijn gekomen,
is er slechts één, die de toets van de
critiek kan doorstaan: „Der Untertan"
(De Onderdaan), een geestige parodie op
de macht van de macht, naar de roman
van Heinrich Mann, verfilmd door Wolf
gang Sjtaudte Maar Staudte moet wor
den gerekend tot de OostduUse regis
seurs.
Overigens probeert het Westen van
Duitsland, bij gebrek aan oorspronkelijke
ideeën en begaafde regisseurs, met films,
die alles zeggend titels dragen als „Spo
ken en parfum", „De Fidele Boer", .JCtis.
sen ist keine Sünd'". „Twee hartenéén
melodie". Fanfaren der Liebe", „Moeder
en kind"' en met de thans in vertoning
komende „Heidelberger Romanze' en
..Weh' dem der liebt". de twijfelachtige
glorietijd van de Duitse „Sang- und
Lustspielfilme" en van de sentimentele
melodrama's uit de twintiger jaren te
doen herleven.
Een poging, die al bij voorbaat tot mis
lukking gedoemd is, omdat zich in de
korte spanne tijds het duizendjarige rijk
van Hitier aan Duitsland heeft voltrok
ken. De stijl van een film wordt nu een
maal bepaald door de mentaliteit, het
temperament, de geesteshouding, de op
vattingen en het artistieke vermogen van
haar maker. De filmers in het heden
daagse West-Duitsland bezitten, zoals uit
hu.n producten blijkt, alleen maar de
mentaliteit van de c'assa, de opvattingen
van de cynische opportunist en een gees
teshouding. die zich richt naar de smaak
en de eisen van het publiek. En dit pu
bliek wenst niet te worden geconfron
teerd met het nabije verleden, noch met
de harde werkelijkheid van het heden,
„och met een toekomst, waarin het geen
vertrouwen heeft. Het wenst te vergeten.
Het wil lachen. Het wil terug naar de
„goede oude tijd". Een tijd. die nooit
meer zal herleven, zelfs niet op het witte
doek, omdat die tijd niet meer leeft m
de harten van de tegenwoordige film
makers.
Met „Heidelberger Romanze" heeft Paul
Verhoeven een vergeefse ftogmg
om de luchtig-romantische sfeer van n
oude Heidelberg te verbinden met ae
nieuwe tijd. Paul Verhoeven heeft op M
gebied van de film-operette en -k
zijn sporen al vóór de oorlog
met film als „Die Fledermaus en Unseie
kleine Frau", maar hV mist «eteurs^ls
Lida Baarova, Hans Sohnker. Haj?®
ser, Albert Matterstock
Thimig, die door O. W. i Granacs
Reiser? Lieselotte Pulver. Gardy Granass
en Gunnar Möller zijn nP^yolgd. En bo
venal mist hii de innerlijke overtuiging
om de toeschouwer te doen geloven m
de Duitse zin voor romantiek en de uui
fe gemoedelijkheid, die trouwens vroeger
reeds door de littrfgustudenten-
dn1S Imerikanfn eldus verhaalt Paul
Dë AmeriK film nlesfsn van ge-
Verhoeven in zij t Heidelberg
slacht qp geslacht hun har
6 Ut'romantische Duitse stadje-wagen,
m dlt L°Triike Amerikaanse raakt er
?eU ifpvSoitde door kwijt en als ze zich
non Dersoon naar Heidelberg begeeft,
oni6 hem V de orde te roepen, verliest
zelf haar hart aan een doodarme, maar
charmante Duitse prins, dm psychologie
audeert. Tegelijk vindt haar papa er zun
jeugdliefde van veertig jaar geleden te-
rUDit sentimentele en doorzichtige ver
haal wordt verteld in een stijl, die sinds
de Duitse o.perette-films uit het begin
der dertiger jaren maar weinig blijkt te
Romantiek uit het Heidelberg van 1910. Gardy Granaat en Gunnar Möller
in „Heidelberger Romanzeeen muzikale filmkomedie in agfacolor van
de Duitse regisseur Paul Verhoeven
zijn geëvolueerd. De herinneringen van
papa aan zijn studententijd, gekoppeld
aan de moderne romance van zijn doch
ter, geven de regisseur gelegenheid om
door middel van de onvermijdelijke
„flashbacks", terugblikken, het verleden
uit de jaren rond 1910 met het heden te
verbinden en daarbij de periode, die twee
door Duitsland ontketende wereldoor
logen omvat, heel wijselijk te negeren.
Het geheel speelt in een sfeer van na
drukkelijke Duitse gemoedelijkheid en
sentimentele romantiek, even vals als die
van het oude Wenen in de Hollywoods-e
„musicals".
De agfacolor in de film. gevoeliger ge
nuanceerd dan het Amerikaanse techni
color, leent zich uitstekend tot het ac
centueren van de onwezenlijk-romanti-
sche sfeer en heeft enkele fraai gekleur
de beelden opgeleverd. Dit kleuren-
procédé, de geroutineerde regie van Ver
hoeven en de populaire melodieën van
Werner Richard Heymann zijn dan ook
de enige elementen, die deze rolprent,
ondanks de stroperige verteltrant, tot
aantrekkelijk amusement maken voor een
niet teveej eisend publiek, dat de wer
kelijkheid poogt te ontvluchten in een
voor goed achter ons liggend en sterk
geromantiseerd verleden.
,.Weh' dem der liebt" (Pas op voor lief
de), de muzikale komedie van Alexander
von Slatima, mist zelfs het vermaak-
element. Het is een volkomen waardeloze
en vervelende variant op het afgezaagde
thema van sprekend op elkaar lijkende
tweelingen, waarin twee zusjes, een zan
geres en een beeldhouwster, na een serie
voor de hand liggende persoonsverwisse
lingen, het onvermijdelijke huwelijks
geluk vinden.
Niemand zal het ons dan ook kwalijk
nemen, dat wij vooralsnog tegenover de
toenemende import van Duitse films heel
weinig geestdrift aan de dag vermogen te
leggen.
NAAR aanleiding van de sluiting van
weer een Hongaars seminarie en onze op
merking: „Zo gaat de kneveling dag aan
dag systematisch verder", stelt een arbei
der mij de vraag: „Is hier in Holland voor
de katholieke arbeider niet hetzelfde van
toepassing inzake zijn arbeidsorganisatie.
Hij moet katholiek georganiseerd zijn of
helemaal niet. Geen middenweg (N.V.V.).
U zegt zieleheil".
Het is jammer, dat nóg niet elke
katholiek zijn plicht tot organiseren in
ziet. N.V.V. is geen middenweg, maar een
verboden organisatie. De bisschoppen,
souverein in hun diocees, hebben het
recht, als zij ernstige gevaren voor het
geestelijk welzijn aanwezig achten, bij
zondere maatregelen te 'treffen.
„IK VRAAG", old us de schrijver ver
der: „Is een katholieke arbeider dan een
kuddedier, die niet zelfstandig mag doen,
denken en handelen? Is hij iemand, die
steeds geleid en gecommandeerd wordt en
geen vrijheid voor zichzelf bezit, maar
steeds maar moet doen, wat hem door de
leiding van zijn Kerk wordt opgedragen?
Een arbeider behoeft geen kuddedier te
zijn. Doch in welke organisatie of ge
meenschap ook, heeft men zich te houden
aan de statuten van die organisatie of de
regels van fabriek, kantoor en ook van de
Kerk. Ik zou wel eens willen zien, wat
voor ogen schrijver zou opzetten, als diens
zoon of dochter dezelfde uitdrukkingen
van kuddedieren, geen zelfstandigheid,
eeuwige commando's enz. naar hem toe
zou slingeren in geval deze vader richt
lijnen zou geven over vermijden van be
paalde gelegenheden, ongeregeld thuis
komen enz.
Men heeft vrijheid neen te zeggen en te
vertrekken, maar noch een huisvader,
noch de Kerk kan en mag toelaten, dat m
de kleine of grote gemeenschap een
chaos ontstaat. Krachtig ingrijpen kan
voor de betrokkene, die het „waarom
van bepaalde maatregelen niet volledig
inziet, pijnlijk zijn, doch daarom is het
nog geen soort tyrannie en zeker met een
met welbehagen doorgevoerde machts
wellust.
„PROF. ROMME feleciteerde P.v.d.A.
met haar verkiezingsoverwinning (spor
tief). De K.J. van 27-6-'52 schrijft een
zeer waarderend stukje over dr W. Drees.
Dat is toch een partij en een man. die in
het N.V.V. heel wat te zeggen hebben. De
Bruijn van de K.A.B. zegt met het N-v-v;
prettig samen te werken. En toch is het
N.V.V. voor katholieken verboden onder
de zwaarste kerkelijke straffen. Ik begrijj)
zoiets niet erg. De groten mogen met
elkaar praten, onderhandelen en samen
werken, maar de arbeider moet doen wat
hem van boven af gezegd wordt. Dus geen
zelfstandigheid, maar kuddedier. Is het
werkelijk zo'n zwaar strafbaar feit, Ud
van het N.V.V. te zijn?"
Dat was weer een hele zin. Over de
sportiviteit van Romme's felicitatie kan
men van mening verschillen. Dr Drees is
een hoogstaande figuur. Een edel men-,
die om zijn persoonlijkheid niemand mag
aanvallen. Noch de P.v.d.A. noch
Drees hebben eohtcr officieel bij het
N.V.V. ook maar iets in de melk te breu
ken. Dat op sommige terreinen met het
N V V kan samengewerkt worden en zelfs
prettig, is buiten kijf, maar dat sluit nog
niet. in dat een samensmelting goed zou
zijn. Het. N.V.V. staat godsdienstig-ma.T-
schappelijk op een van het katholicisme
geheel verschillende basis. Dat zulks bij
een loonsverhoging- of stakingsactie niet
blijkt, zegt niets. Dat sinds 20 jaar de
scherpste Marxistische kanten veel zijn
afgeslepen, doet aan het feit niets af, dat
de beginselen van N.V.V. en K.A.B. uit
elkaar lopen.
Als dan de Bisschoppen het lidmaat
schap van het N.V.V. verderfelijk en
noodlottig acht voor hun gelovigen, dan
moeten we kunnen gehoorzamen. Kin
deren zien ook niet elk gebod of verbod
van vader in. U zult toch wensen gehoor
zaamd te worden. Zijn daarom uw kinde
ren kuddedieren zonder zelfstandigheid?
Kom nou, mijnheertje. Er is nog een
vraag over excommunicatie. Daarover
morgen.
