Veel vroomheid en kute weinig rechtvaardigheid en liefde Dat hoort bij de leeftijd" Tomatenteelt in ernstige impasse Bij 't heengaan van de heer Vogt Lode Baekelmans en Ernest Claes blikken terug D r v Enge vervlechting van Kerk en Staat een groot gevaar Op zoek naar de beste foto Negen masten vielen om VEEL TE HOGE OLIEPRIJZEN Herinneringen aan ouwe tijd die goeie Zaterdagse mijmeringen In- en uitvoer in Juni FELIX RUTTEN: Nu ook Ierland de grenzen sluit te Opnieuw vordering Amerikaanse staal industrie? Prof. Kors eert „vriend en vijand" r~ te Hairy Prikker. ZATERDAG 19 JULI 1952 PAGINE 3 Lichtzijden Dekkingspercentage nog hoog Schaduwzijden Engeland iveer open Uit Engeland komt intussen goed nieuws. Volgens een bekendmaking van de Engelse Board of Trade zal Groot Britannië dc import van tomaten her vatten. Voor de periode van Zi tot 31 Juli is een totale hoeveelheid van 1500 ton vastgesteld. De invoer werd van 10 tot en met 23 Juli stopgezet wegens overvloedige binnenlandse aanvoer. Een dode en een zwaar gewonde Thans op grond Selective Service Act VOORWAARDEN VOOR DE FOTO-WEDSTRIJD ..Op een kerkhof wandelen...." Lezen Ban-nummers Doorpompen Merkwaardig En morgen? i LICHT en SCHADUW over het katholicisme in Spanje JE vorige keer zagen wij, hoe onder Spaanse katholieken ook een zekere ongenoegzaamheid en zeljcritieh wakker worden, hoe men gelukkiger wijze bedachtzame twijfel gaat koesteren, of Spanje werkelijk zó katholiek is als de chauvinisten en ingedommelden wel menen In een'ander nummer van het weekblad „Ecclesia ,(17 Mei) gaat José Maria Cirarda nader in op de kwaliteiten en gebreken der katholieke Spanjaarden. Hij juicht het ontwakend gevoel van onvoldaanheid zeer toe, want hieruit kan een krachtige reformatie geboren worden, al draagt dit gevoel ook de kiemen in zich bij enkelen te ontwikkelen tot een soort steriele wanhoop van niets-doen, omdat het vertrouwen in de toekomst kan worden ondermijnd. De schrijver wenst allereerst echter een eerlijk en realistisch onderzoek naar de stand van het katholicisme in Spanje en komt tot een soort balans van licht en schaduw. Tot de lichtzijden behoren: 1. De groei der vroomheid. Hij acht dit ver schijnsel, vooral na de burgeroorlog, evident en stipt twee punten aan: .Wanneer zagen wij zoveel gelovigen als tegenwoordig met het missaal in de hand, volkomen gelijkgestemd met het Heilig Sacrificie des Altaars, als be wuste medespelers en niet ais simpele passieve toeschouwers?". Een ander verblijdend verschijnsel is de groei der retraitehuizen over geheel Spanje in de laatste twintig jaar. Die huizen verheugen zich in een toeloop Volgens de door het C.B.S. samen gestelde voorlopige gegevens bedroeg de waarde van de geïmporteerde goederen jn Juni 1952 719 millioen (v.m. 715 millioen), terwijl voor een waarde van 637 millioen (v.m. 635 millioen) werd geëxporteerd. Het dekkingspercentage was evenals de vorige maand, 89. Enkele vergelijkende cijfers vindt men in onderstaande tabel: Waarde van de in- en uitvoer in millioenen guldens: van .duizenden en duizenden retraitan- ten van beiderlei geslacht en uit alle sociale lagen". 2. Het hoge niveau der sexuele moraliteit. De schrijver n\e Viit Spanje tussen de broederlanden op terrein een „authentieke S mag heten. Dit komt "Ift «kel van de hulp der regering met ha-.r censuur op Ders en voorstellingen, ofschoon dit natmirliik meetelt. Neen, het schijnt dSldSilkda? er in de heersende geest der Spanjaarden iets zit, dat „hen doet walgen van die golf van immoraliteit, welke andere volken overstroomt". De schijver meent in alle waarachtigheid te mogen zeggen: „In het openbare leven (over het innerlijk cordeelt ook de Kerk niet), zijn wij zonder enige twijfel het meest reine volk van heel het Westen". 3. Réveil van het priesterschap. Terwijl vrijwel alle landen na de oor log kampen met gebrek aan priester roepingen, zijn de seminaries in Spanje boordevol. Het bloed der vele marte- laren in de burgerporlog werd tot zaad van een nieuw priestergeslacht. Onder de jonëe generatie is een levendige ontwikkeling vaardig van een nieuwe zich breed-oriënterende spiritualiteit. Spanje mag grote verwachtingen koes teren gelet op zo enorm veel priesters vol gevoelens van een heilige onge noegzaamheid en begerig naar een vol ler beleving van hun priesterschap". 4. De christelijke sfeer, waarin de Spanjaarden ademen. Deze bestaat uit een aantal objectieve normen, die het subject innerlijk beïnvloeden, zoals de lucht onze longen. De schrijver betreurt het, dat enkele niet-Spaanse katholieke critici de weldaad van het geestelijk klimaat minimaliseren, in naam der existentialistische vrijheid Immers de mogelijkheden van een volk worden grotendeels geconditionneerd door de sfeer, ofschoon natuurlijk de vrije wil gerespecteerd moet worden. In alle ge val is het godsdienstige klimaat, dat zich in de laatste jaren heeft ontwik keld, goed. De schrijver ziet vooral in dc nieuwe „wetgeving, geïnspireerd door de christelijke principes speciaal inzake opvoeding", een geweldige bii- d,ra5? ,Y°or de intensivering van de christelijke sfeer. Tegenover deze lichtzijden duiken ook schaduwen op: 1. Grote godsdienstige onwetendheid. Cirarda gééft eerlijk toe, dat „Spanje van alle Europese volkeren de meeste analfabeten telt''. Ook die analfabeten zijn christen, maar wat weten zij van de ..goddelijke letteren", als zij de „menselijke" niet kennen? In heel wat streken heeft men vrijwel geen enkel contact met een priester, zodat van mondeling onderricht ook al niets terecht komt. In tegenstelling met de fransen lezen de Spanjaarden zeer weinig religieuze boeken. Het moet de auteur pijnlijk van het hart, dat de katholieken veel te weinig de prachtige kansen van christelijk onderwijs en opvoeding, door de „wet" gegeven, hebben benut I 2. Verkeerde rangorde der christe lijke deugden. Vele katholieke Span jaarden leven in een grote overschat ting van de deugd van „kuisheid" in vergelijking met hun waardering en beleving van de „rechtvaardigheid en liefde". Zo uitmuntend de Spanjaarden zijn in kuisheid en vroomheid, zo achter lijk zijn ze bij andere vohteren in een hartstochtelijk realiseren van de „sociale gerechtigheid en liefde". Dat de levensstandaard in Spanje laag is, behoeft op zich geen biaam te zijn, maar wel, dat „wij, ondanks de voor uitgang onzer sociale wetten in de laat ste tijd. toch nog één van de volkeren zijn gebleven, waar de verdeling van de rijkdom meer ongelijk is en bij gevolg minder rechtvaardig". 3. Omvorming der vroomheid van middel tot doel. Dit hangt nauw met het voorgaande samen. Men scheidt van de vroomheid veel te veel de wer ken van liefde en rechtvaardigheid. Er zijn veel te veel „Heer, Heer"-roepers, die bij het eerste gebod alleen vormelijk aan God denken en de naaste in zijn ellende voorbij zien 4. Gebrek aan realisme. Dit ver raadt heel wat „conservatisme" en openbaart zich in gebrek aan aanpas sing en rectificatie van plannen, die practisch niet goed realiseerbaar zijn. Men droomde en sliep veel te veel in de beate gedachte, dat in Spanje alles katholiek en dus goed was Al slapen de verloor de Kerk een groot deel van de misdeelde lagere klassen. Onze plannen zijn vaak veel te star en recht lijnig. theoretisch en principieel, maar wij missen de gave om tijdig practisch- nodige veranderingen aan te brengen meent onze auteur. Vooral in de enge compenetratie van Kerk en Staat een goed, dat men zo ver mogelijk en wenselijk is. moet nastreven, want het kan meehelpen _'n gunstig klimaat te scheppen, ziet Cirarda meteen een groot gevaar; Im mers overal kunnen misbruiken binnen sluipen en dan krijgt de Kerk het op haar brood, het verwart de gemoederen en kweekt een verwoed an'i-olerica- lisme. Wat in thesi ideaal is, behoort men naar omstandigheden toch altijd met wijsheid en voorzichtige gematigd heid in nractijk te brengen. Men be- zinne zi«h er dus terdege op in hoe verre de nauwe comnenetratie van Kerk en Staat in de practijk goed of schade lijk kan zijn. Wij menen, dat de vrijmoedige criticus zeer belansrriikc kwesties voor het Spaanse Katholicisme heeft gereleveerd. Dr A. v. d. WEY O.Carm. Uitvoer Invoer 1938 1948 1949 1950 1951 1952 I Juni; delde. I 119 437 442 691 949 719 II 117 393 441 618 856 736 Uit in perc- voer van in voer T II I II 81 83 68 71 240 196 55 50 312 281 71 64 429 381 62 62 618 571 65 67 637 686 89 93 II Jan.-Juni maandgemid- Nu op 24 Juli de import van Nederland se tomaten in Ierland wordt stopgezet, ziet het er, zo vernemen wij uit Naald wijk, volgens de bestuurders der tVest- landse veilingen voor de Nederlandse kwekers, maar vooral voor de Westlandse, zorgelijk uit. Kwam reeds eerder een einde aan de export naar Engeland en Itclgië, nu ook Ierland zich ter bescherming van eigen binnenlandse teelt in deze, rij gaat scharen, let elke kweker nog meer op de in- en uitvoerberichten van West-Duits- land. Ten gerieve van de amateur-foto grafen in onze lezerskring drukken wij hieronder nog eens de voorwaar den af voor de foto-wedstrijd, welke wij in onze editie van Zaterdag 12 Juli j.l. hebben aangekondigd. Zoals in deze voorwaarden staat vermeld, is de deelneming aan deze wedstrijd opengesteld voor alle ahonné's van de Maasbode-pers, dus voor alle le zers van: De Maasbode Het Nieuwe Dagblad Nieuwe Schiedanische Courant Nieuwe Dordtsche Courant Nieuwe Zuid-Hollander Toekomst en- He Westerbode. Er zijn <trie hoofdprijzen te win nen, nu. een le Prijs van eenhonderd gulden, 2e Prijs van vijfenzeventig gulden, 3e Prijs van vijftig gulden, terwiil door belangstellenden uit handelskringen tot dusverre de volgende t r o o s t p r ij z e n be schikbaar zijn gesteld, als volgt. C.C.G. van der Arend, Schiedam: 1 bon voor 3 rolftltns 6 x 9. Boas Foto Import Amsterdam. a. 1 Daci box met tas, b. 1 Daci box met tas, c. 1 Daci box met tas. C. Boonen Co. N.V., Amsterdam: 1 ontwikkeldoos naar keuze, klein- becld of 6 x 9. Dalco, Ned. Fotografische Industrie N.V. Soest: a 5 rolfilms Dalco Mczzochrome 6x9 b. rolfilms Dalco Mezzorhrome 6X9 Foka N.V. Rotterdam: Waardebon van 25 te besteden in een der zaken dezer L. v. d. Graaf, Rotterdam: 1 Agfa Boxcamera 6 x 9. H. v. Eangelaar, „Fotex" I otohan del, Rotterdam: o. 1 bon recht gévend op ontwikke len en afdrukken van 10 rol funis, b. 1 bon idem, c. 1 bon idem. Meijiink's Foto-Groothandel C.V., Rotterdam a. 5 x 5 rolfilms Adox R18P 6/9-120 spoel b. l Coronet box 6/6 met paraattas. Foto Niestadt, Schiedam: 1 Tahbes Camera populair 6x6. N.V. Fototechnische Groothandel Odin, Nijmegen a. 3 Hauff Pancola-rolfilms 6x9 b. 1 flesje papierontwikkelaar Yi. liter Cobrol c' x. 6P.° cc- Promicrol'fijnkor- rel-ontwikkelaar. K. van Vuuren, Schiedam: 1 waardebon van 10, te besteden in deze zaak. De Nederlandse consument is zo ver klaarden bestuurders ons hoewel een verbetering gaat in treden nog steeds niet „tomaat-minded". Al moet worden toegegeven, dat de verwerkende indus trieën thans een relatieve „hausse" door maken in de vraag naar tomatensap vooral door de café- en restaurantbedrijven, toch worden zowel verse als diepvries-tomaten thuis nog steeds weinig gegeten. Dit is de laatste jaren vrijwel niet opgevallen, om dat de buitenlandse markten zoveel Ne derlandse tomaten opnamen. De tomatenteelt is een massateelt gewor den, hetgeen inhoudt, dat. als om welke reden ook de buitenlandse vraag ophoudt, de oogst niet meer kan worden geplaatst. De kwaliteit van onze tomaten is lang niet slecht, al vecht men er in wetenschap pelijke tuinbouwkringen sinds jaar en dag om, vooral voor Engeland, een nog har dere, nog rodere en nog vlezerige vrucht dan thans wordt geoogst aan de markt te brengen. Men blijft echter staan tussen twee uitersten, n.l. het buitenland zal onze to maten moeten blijven afnemen, of het prijsniveau zal voor de kweker dalen tot beneden de kostprijs. Het gaat er om, wat er reeds thans kan worden gedaan. Daarop bezinnen zich het Centraal Bureau voor de Tuinbouwveilingen in Nederland en de „Bond Westland", de organisatie van fruit en groentenveilingen in het Westland. Het quotum voor Augustus is gesteld op 2300 ton, ongeacht mogelijke wijzi gingen op grond van beschikbare bin nenlandse aanvoer. Donderdagavond omstreeks half 10 wa ren de leden van de Glanerbrugse schuttersvereniging bezig een grote con sumptietent op te zetten. Juist toen zij bezig waren de laatste van de negen masten op te takelen knapte een kabel tusseh dc tweede .en dc derde mast met als gevolg dat alle masten omvielen Een daarvan trof dc 50-jarige J. H„ de com mandant van de schuttersvereniging. De man werd oj) slag gedood. De 29-jarige J dc J. werd zwaar gewond onder een hoeveelheid masten vandaan gehaald. Ilij had een dubbele beenbreuk en ern stige verwondingen en moest naar het ziekenhuis te Enschede worden overge bracht. (Van onze Romeinse correspondent) ROME, Juli 1952. ONGEVEER een week voordat Felix Rutten zijn zeventigste ver jaardag zou vieren, bemerk ten zijn vrienden in Rome, dat hij van plan was om zich in alle stilte aan dit feest te onttrekken. Er werd dus haastig een vervroegd feestje georganiseerd, waar de jarige met een lichte ont roering moest luisteren naar de gelukwensen van al die genen, die hem hebben leren kennen en die 'wij zouden bijna zeggen: dus) van hem zijn gaan houden. Zij waren ongetwijfeld tolk van velen die hem alleen uit zijn wer ken kennen, zijn hoeken, zijn gedichten of de talloze artikelen en reisbrieven die Felix Rutten voor de oorlog in De Maasbode publiceer de. Die avond op het ruime terras van het Nederlandse Historische Instituut, ter wijl de avondzon over de bomen scheen en de hitte weggleed naar de donker- wordende hemel, hebben velen hem eens goed opge nomen: zjjn ouderwetse kop met de spierwitte hangsnor, zijn tintelende oogjes, zijn korte plezante gestalte. Een man van de oude tijd, maar die zich zo jong en levendig hield en zich zodanig aan paste, dat hij als bet ware „tijdloos" werd. En mis schien heeft menigeen aan die zeventig jaren moeten denken, waarin een mach tige hoeveelheid kennis en wijsheid werd vergaard thans goed verborgen en waarin zich een mensenle ven afspeelde, waarover deze jarige zelf vrijwel nooit iets vertelt. Felix is een dromer, die rijn eigen leven leeft. Het kan gebeuren, dat iemand, die hem al jaren kent, plot seling een geheel nieuw avontuur te horen krijgt; een reis-verhaal, een lang geleden ontmoeting. Want zijn herinneringen omvatten vrijwel geheel Europa; van de Noordkaap tot Spanje en van Ierland tot diep in Po- len. En de mensen, die hij gekend heeft, vormen een kleurige menigte silhouet ten op de vage achtergrond van dit merkwaardige, ver borgen leven. Hij dronk een glas wijn met Kardinaal de Jong en schuwd, was 't leven 'n avon tuur in stilte beleefd en genoten. Voor hem kon het moeilijk anders, dan dat het kale leven in de steeds za kelijker wordende wereld ging tegenstaan. En wat er om hem heen verloren raakte, groeido in hem President Truman heeft Walter J. Don nelly, de Amerikaanse hoge commissaris in Oostenrijk, aangewezen als opvolger van John McCloy, de scheidende hoge commissaris in Duitsland. Donnelly zal zijn nieuwe functie op 1 Augustus aan vaarden. Als zijn opvolger in Oostenrijk is benoemd Llewellyn E. Thompson. Mgr Jan Olaf Smit, toen de zen student waren in Rome en hij spreekt met even veel genegenheid over Ber- tus Aafjes, van wiens voet reis hij zich elke detail her innert...... VOOR deze romantische Limburger, die altijd de voorgrond heeft ge uit tot een eigen bezit, waarmee anderen weinig te maken hebben; waar van anderen in ieder geval w einig bespeuren. Maar men moet eens een wandeling met hem ge maakt hebben om het even of dit door een oude Romeinse achterbuurt gaat of over de zon-overgoten hellingen bij Frascati om te zien, te ontdekken, wat er in die zeventig jaren aan wijsheid en kennis werd opgehoopt tot een olks- omvattende liefhebberij. En men moet hem hebben zien zitten op een steeu» gaarne geaccepteerde praat stoel om te kunnen begrij pen, dat het geluk voor be paalde (benijdenswaardige) mensen waarlijk nog voor het grijpen ligt. Zijn leven is verstild nu tot een persoonlijk „avon tuur". Het verglijdt m do koelte van een klooster, waar zjjn activiteit w rusteloze verloor om mt onvermoeibare bedrijvig heid te verbreden. Maar oc Zondag is zijn dag! Dan trekt hij naar buiten, naai de Castelli Romani, om er te dolen tussen de ohjven en de wijngaarden. Hij zal zijn brood eten onder de wingerd met een glas wón, dat hij van de tros tot de pers heeft zien ontstaan En zijn enige IJdelheid steekt in de volstrekt-onno- dige wandelstok, die ontel bare kilometers-lang zpn bedrijvige wandel-pas scan deerde: typerend voor iemand, die ouder wil schijnen dan hij is. Het heeft velen in Rome verbaasd, dat hij zeventig is geworden. Hemzelf wel licht nog het meest. Hij zal zonder twijfel van nu af die stok steviger »n de hand houden en van me ning zijn, dat. „het bu zijn leeftijd hoort". Onverbe- terlijke Wander-Bursche, liet hoofd vol lyrische ge dachten en het Limburgse gemoed vervuld van Gods goedheid; de wereld hg' daar in het gouden avond licht, waarin het verdriet van de dag, die achter ons ligt, verstilde tot eén herin nering. die tóch dierbaar is. Romantische dromer de nacht komt naderbij. Maar bedenk, dat het nog volop zomer is. En dat het nog lang zal duren voor de herfst komt Op het Witte Huis zou men thans de mogelijkheid bestuderen van het op nieuw, althans voor een deel, vorderen van de Amerikaanse staalindustrie. Daarbü zou dan een beroep worden ge daan op dc wc'geving betreffende bij zondere maatregelen in oorlogstijd. Uit hoge regeringskringen wordt voorts vernomen, dat aan deskundigen van het ministerie van justitie opdracht is gegeven de weg voor te bereiden voor de vordering van een dee! van de in dustrie op grond van de Selective Ser vice Act. Deze wet geeft de president de bevoegdheid dat deel v an de indus trie te vorderen, dat een rechtstreeks contact heeft met de rijksinkoopbu- reaux. en in gebreke blijft te produce ren. Mutual Security Agence heeft Het na bij de Amerikaanse ohemaatschap pijen tegen de veel te hoge prijzen te hebben geprotesteerd, de financiering van de levering van ruwe olie uit het Midden-Oosten aan Engeland en an dere Europese landen gestaakt, zo werd officieel te Washington bekend ge maakt. Het bureau heeft bij het departement van justitie een klacht ingediend tegen drie Amerikaanse oliemaatschappijen, die de ruwe olie leveren, en die vol gens het bureau ongeveer 50 millioen te veel in rekening hebben gebracht. Waarschijnlijk zal de M.S-A- de finan ciering van de olieleveranties weer ner- vatten, wanneer zij met de oliemaat- schappijiien, d- z. de Socony Vacuum Oil Co, de Esso Export Corp- en dochter maatschappijen van dé California-Texas Corp. over een nieuwe prijs tot overeen stemming zal zijn gekomen. Naar raming zouden de West-Europese landen voor een waarde van 200 mil lioen ruwe olie uit het Midden Oosten gedurende de komende 12 maanden wil len importeren, waarvan meer dan 80 pet gefinancierd zou moeten worden door de MSA. Deze financiering geschiedt door middel van machtigingen („procurement authorisations") van de M.S.A., zodat de Europese landen dus niet rechtstreeks dollars ontvangen. LV maatschappijen worden dan later betaald door de M.S.A. Het gevolg van de stopzetting van de financiering is dus niet, dat de toe voer van deze olie onmiddellijk op houdt, aangezien er nog machtigingen lopende zijn, waarmne nog wel enkele maanden gemoeid zijn. De voorzitter van de K.R.O-, prof. J. B. Kors O.P., heeft in de K.R.O.-gids van deze week een artikel gewijd aan het heengaan van de heer Willem Vogt als AVRO-directeur, in welk artikel de schrijver getuigt van zijn eerbied voor de vele capaciteiten van de heer Vogt. Prof. Kors schrijft: „Met groot leedwezen lazen wij m de Radiobode van Zondag 6 Juli, dat de heer Willem Vogt, directeur van de AVRO, zich verplicht voelde als zo danig zijn ontslag te vragen bij deze omroeporganisatie. Wij hoopten nóg, dat er een betere oplossing zou gevon den worden in het conflict, dat hem tot deze stap noopte, doch de latere ontwikkeling, welke in snel tempo plaatsgreep, bracht de fatale zekerheid: de heer Vogt gaat heen. Dit betekent niet alleen, dat de heer Vogt zijn functie heeft neergelegd als directeur van de AVRO, doch. ook, dat daarmede een einde kwam aan de vele werkzaamheden, die hij te vervullen had in de Nederlandse Radio Unie. Deze radio-pionier, een man van veel zijdige begaafdheid, die de AVRO groot gemaakt heeft en daarvoor een ver bitterde strijd voerde tegen andere radio-organisaties, die toch ook meen den het recht en, van levensbeschouwe lijk standpunt bezien, de plicht te heb ben een eigen omroep op te bouwen, deze man beschikte ovex een onver moeide werkkracht, welke hem nog tot op de dag van vandaag in smat steiae tot grote en grootse initiatieven. Hij moge zijn fouten hebben - wie onzer heeft ze niet zijn taal® 1hard nekkigheid had toch ook de goede zijde een kracht te zijn om te zegevieren over moeilijkheden en tot stand te oi en- gen, wat aan minder krachtige figuren niet gelukt zou zijn. Ik betreur dan ook dit heengaan als een groot en gevoelig verlies voor de Nederlandse Radio Unie. Hij is tot het laatst voorvechter gebleveni an J oude inzichten omtrent net radio-bestel en daarmede onze tegenstander, doch hij was realist genoeg om het onver mijdbare te aanvaarden en zich er in te schikken en. al viel het hem niet altijd gemakkelijk, de algemene waar dering van en de vriendschappelijke verhouding met al zijn collega's van de andere omroepen zijn een doorslaand bewijs, dat zijn ernstige wil tot samen werking steeds zegevierde. Daarom wordt zijn. heengaan door ons allen diep betreurd. Deze „vriend en vijand tevens" zoals AlberdingK Thijm Da Costa toezong met zijn gezellige humor, zijn goed en gevoelig hart, zijn grote eruditie en fijne be schaving, zal door ons ten zeerste ge mist worden. Dat Gód zijn verdere jaren en het mogen er vele zijn - zegene en hem sterke in dit afscheid, dat voor hem een groot en zwaar offer betekent. Wij zullen hem in vriendschap blij ven vergezellen". 1. De deelneming is uitsluitend open gesteld voor amateurs. Zij moeten geabonneerd zijn op een der dag bladen van de Maasbode-pers. 2. De foto's dienen in de tijdsperiode van 15 Juli tot en met 15 Septem ber 1952 te zijn gemaakt en ook binnen deze termijn te worden ingezonden. 3. Het aantal door één jjersoon in te zenden foto's is onbeperkt, met dien verstande, dat niet meer dan één foto per inzender voor een prijs in aanmerking kan komen. 4. Het formaat van de in te zenden folo s mag ten hoogste zijn 18 x 24 cm en mot. kleiner dan de afme tingen van een briefkaart. Aan de achterzijde moeten naam, adres en beroep van de inzender worden vermeld, datum van opname en merk van het toestel, waarmede de foto werd vervaardigd. Ook vermelde men de naam van het dagblad waarop men is geabon neerd. Men is vrij in de keuze van hel onderwerp, doch geve de titel daarvan aan. dus voorzie de foto van een onderschrift. 5. De ingezonden foto's zullen door een jury worden beoordeeld, wier uitspraken beslissend zijn. terwijl t.e dezen opzichte geen discussie, hoe dan ook, kan worden gevoerd. De foto's zullen o.a. beoordeeld worden naar de keuze van het onderwerp en de wijze, waarop in technisch opzicht, gelet op het ge bruikte toestel, de opname tot haar recht is gekomen. c Dc foto's zullen uitsluitend morden geretourneerd als een gefrankeerde enveloppe, van volledig adres voorzien, is bij gevoegd, terwijl de directie zich liet recht voorbehoudt al of ii A bekroonde foto's (tijdens of na de wedstrijd) in haar uitga ven af tc drukken. In dat geval ral aan de rechthebbende 10.— ]wr foto worden uitbetaald. In zenders worden automatisch ge acht hiermede accoord te gaan, terwijl zij automatisch zullen wor den beschouwd als beschikkende over het auteursrecht der door hen ingezonden foto s. Alle, dus ook do eventueel tussentyds ge- plaatste foto's, dingen mede naai de uitgeloofde prijzen. 7. Inzendingen (geen correspondentie en ook geen negatieven) gelieve men uitsluitend te adresseren aan de redactie van de Maasbode-pers, Postbus 723, Rotterdam. De en veloppe voorzie men in de linker bovenhoek van de aanduiding: FOTO-WEDSTRIJD Het boekengilde De Clauwaert te Leuven (Voor Nederland: Standaard Boekhandel, Amsterdam-W.) gaf de levensherinneringen uit van twee bekende Vlaamse schrijvers: Lode Baekelmans en Eruest Claes. Eerst genoemde, de beschrijver van het bonte leven in het havenkwartier, van Antwerpen, bundelde zijn herinneringen onder de titel „Ontmoetingen" Ernest Claes, die zich het liefst ophoudt in liet land van zijn jeugd en van zijn hart, het Hageland, vertelt van zijn collegejaren (le jaren dus, die aan liet grote, werkelijke leven voorafgingen. Daarom noemde hij zijn hoek „f- oor de open poort". Het sluit min of meer aan op „Jeugd", at verrukkelijk bock, waarvan zojuist bij de W ereld Bibliotheek le msteidam een fraaie elfde druk verscheen. heV°twe»t^kCli1?-a"s is oudste van bet tweetal, lnj iS 73; Ernest Claes is zes jaar jonger. Beiden hebben veel geschreven, romans en verhalen die een groot lezerspubliek hebben verwor ven Beiden schreven „naar liet le ven d.w.z dat zij levende voorbeel den gebruikten en hun verhalen si tueerden in een bestaande, al dan niet door de herinnering vermooide of ter wille van de compositie van het ver haal gewijzigde omgeving. Bij beiden speelden dus de herinneringen een sro- te rol maar juist dit laatste pint van overeenkomst is het uitgangspunt van het diepgaande verschil tussen de bei de vertellers. Dat beiden trouw zijn gebleven aan bun jeugd hield dus in, dat Baekel mans de zwoegers en armoedzaaiers van het havenkwartier, dit sombere deel van de grote stad, gadesloeg en met begrip en mededogen tekende in zijn romans en verhalen. Kan het anders, dan dat dit zjjn levenshouding beïn vloedde? Zeker, als een echter Sinjoor heeft hij gevoel voor humor, een gulle, rake humor, maar over zijn werk ligt tocii do sluier van een soort, pes simisme. Met opzet, zeggen wij „soort", want anders dan wat men na de.oorlog onder het modeverschijnsel pessimisme belieft te verstaan, sluit dat van Bae kelmans het geloof in het leven niet uit. Claes is veel zonniger; hij kent de ernst van het leven, maar er blijft nog genoeg heerlijks en schoons over om God dankbaar te zijn voor het leven. Beide schrijvers hebhen een sterke voorkeur voor het uitbeelden van ty pes van zonderlinge en opvallende figu ren. Die van Claes vinden bij al hun ellende toch altijd nog wel iets dat liet leven 'n beetje fleur en kleur ver leent, denk bijv. aan Wannes Raps en andere zwervers en leurders. Wat hun ook onthouden wordt, 'n vleugje ge luk, in welke vorm dan ook geloof èn bijgeloof, tevredenheid, trouw kent ieder van hen. Zijn de zonderlingen van Baekel mans niet allen uitgesproken ongeluk kig, toch hangt er meestal een floers over ben. Bijna elk leven heeft zijn tragiek. Deze vergelijking drong zich aan ons op, toen wij de twee boeken met levensherinneringen toevallig gelijktij dig in handen kregen. Verder hebben de beide schrijvers (behalve een baaid en een carrière als ambtenaar;) weinig gemeen. Elk heeft zijn eigen stijl, .zijn eigen wijze van uitbeelden, zijn eig manier van bet benaderen van men senharten. ..Ontmoetingen Ook in zjjn herinneringen besteedt Lode Baekelmans veel aandacht aan de ietwat zonderlingen, die net leven in de Sinjorenstad een heel aparte aanschiin gaven. Baekelmans begint •rijn verhaal mot te vertellen hoe hij rónd de eeuwwisseling het Antwerpse Stadhuis binnentrad als beginnend ambtenaar. In welk een wereld vol kostelijke, ook wel tragische figuren stapte bij binnen! Het ambtenarencorps bestond toen nog uit mensen, die van hoog tot laag om de een of andere reden opvielen omdat ze kunstzinnig waren of merk waardige liefhebberijen hadden, bijzon der gekleed gingen of zich buitenissig gedroegen hoe dan ook, er was geen standaard-type en dat gaf Baekelmans natuurlijk rijke stof om te vertellen! Van het Antwerpen uit die dagen geeft het eerste hoofdstuk een boeiend beeld. Tegenover de vermelding van namen van personen, die voor ons weinigzeg gend meer zijn, staan uitstekende ge schreven portretten van figuren als de bekende Max srhriiver van „De zon zaliger" en ver schillende andere meer of minder be kende figuren. Terugdenken is °P een kerkhof wan delen" zegt Baekelmans ergens en inderdaad - het is leeg om hem gewor den. Met veel genegenheid schrijft hii óver figuren, die een rol. een blij vende of voorbijgaande, in zijn leven hebben gespeeld. Men leze de weinige bladzijden over zijn vriendschap met Pieter van de Meer de Walcheren, een van de weinige leeftijdgenoten van Baekelmans die nog in leven zijn. Ernest Claes wordt niet moe te ver tellen van zijn jonge jaren. Met hoe veel begrip en fijne humor heeft hij in „Jeugd" de mensen in het kleine dorp, waar hjj geboren is, getekend: eenvoudige boeren en handwerkslieden. Met hoeveel liefde heeft hij een on vergetelijk schreven. Kostelijk vertellen". Rooses (1839—1914), de geleerde conservator van het Plantiin j hoewel het als afgerond geheel Museum; van René Vermandere, del dezelfde gave indruk achterlaat. beeld van zijn moeder ge- zijn de bladzijden over „het later over „het lezen". Het lezen werd voor de knaap een ware hartstocht en geen w onder, dat hij als jong student maar nauwelijks genoeg boeken kon vinden voor zijn onverzadigbare leeslust. De schrij ver vertelt, daarvan verder in zijn jongste boek: „Voor de open poort". Bijzonder geestig schrijft Ernest Claes over de „prijzen", die op het col lege van Herenthals werden uitge deeld en waarvan eigenlijk alleen het briefje met „Prix detelde. ..Er werd beweerd dat de boeken per kilo werden ingekocht", schrijft Claes cn het kon dan ook niet anders of de meest onzinnige titels zaten er tus sen -jets waarover geen enkele leraar zich trouwens druk maakte „want zij waren er eenvoudig gerust in dat we de boeken nooit zouden lezen". Men moet lachen om de titels, die Claes met humoristische commentaren opdist. Het boek geeft een goede indruk van de toestanden op een „Vlaams" college rond de eeuwwisseling en van de opko mende Vlaamse studentenbeweging. „Voor de open poort", dat evenals het boek van Baekelmans fraai is uitgege ven is een welkom vervolg op „Jeugd" niet DE INZENDER die ik gisteren reeds op enkele punten poogde te beantwoor den had nog een vraag n.l. op welke misdaden eigenlijk de ban of excommu nicatie staat. Laat ik eerst mededelen dat ook de Joden en protestanten een ban of uitsluiting kennen. Zulks om te voorkomen, dat men zou kunnen spre ken van een soort dwangsysteem alleen by katholieken. Gevallen, waarin de ban wórdt ingelopen zijn: ketterij, scheurma kerij. afval van het geloof, lezen van speciaal verboden boeken, huwelyk voor niet-katholieke bedienaar, niet-katholwK doopsel of niet-katholieke opvoeding van katholieke kinderen, lidmaatschap van de vrijmetselarij of geestverwante sec- ten, vruchtafdrijvingduel, dwang om klooster- of priesterstand tc aanvaarden, schending van het kloosterslot en i an het biechtgeheim- De gevolgen zyn. in sluiting van de H.H. Sacramenten, °'J"~ ten, openbare gebeden der Kerk. P< rJ° schap, wijdingen en voor geestelijken toedienen van Sacramenten „DE KERK in de Oostduitse Volksre publiek moet zich definitief losscheuren van alle Amerikaanse en Engelse agent schappen, om het even of haar verbw- dinqsman nu Kaiser of Adenauer us Aldus Walter Ulbrichtsecretaris van de communistische partij en plaats_le gend minister-president, tydens ae twee de partijvergadering, zojuist te lienyn gehouden, In een felle redevoer mg, die zeven uur duurde, richtte uJbrJcj\TC heftige aanval, zowel tegen de katholie ke ais de protestantse Kerk en eiste, dat zij haar „neutraliteitsstandpunt zouden opgeven, teneinde m staat te zyn de vrrd.p en het vaderland te dienen Zeven uur gebrul van Ulbricht. En dot alles in het belang van vrede en vader land. Wat zouden die roden toch gaarne de Kerk verdelgd zien! DE KATHOLIEKE missionaris Sean Blacli field werd dezer dagen door h- hoofd van een Japanse middelbare schooi verzocht een lesing te hoiulcn voor 0 e. s leerlingen. Hoewel pater Blachfield w" dat godsdienst, als schoolvak rerbo'F is sprak hij over de Tien Geboden F was stomverbaasd te zien hoe aa»Jay- Hg dr kinderen naar zijn woorden ta terden en deze opschreven. alsof liet sensationele nieuwigheden waren. Vandaag is het. in het. Westen prrews andersom. Hier doet ipcn vaak, of de geboden ouderwetse dingen zijn. MORGEN is het weer Zondag. En dus gedenk dc Bisschop en zijn offerschaal voor de nieuwe kerken. Het Epistel <s opnieuw doodernstig en raak over soldij der zonde en het eeuwige leven. Het Evangelie iraarschuwt tegen valse pro feten en zet de He er-He tr-roepers-zon - der-daden in het zonnetje. Voor dr rest een zonninr Zondag met een gelaat van iemand, die is vrtiaemaakt van de zonde zonder wólvenwacht.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1952 | | pagina 3