Dr Drees gaf opdracht terug
Tweede formateur voor
wegversperringen
Landbouwemigratie naar Canada
voor lange tijd verzekerd
PARIJS IS LEEGGELOPEN"
YAC ANTIEGENOT
Hulpactie voor Hongaren een
ferm stuk werk
Tippelend deel der natie had
last van de warmte
Vierdaagse wandelde door onze
vaderlandse fruittuin
KIPPENBOUIUONSQIP
D
smaakt elk uur
van de dag!
mm
Persberichten
P.v.d.A. houdt aan Sociale Zaken vast
Wat te doen met de
Anti s
Nederlanders moeten deel gaan uitmaken
van Canadese maatschappij
Jan Plezier"
herleeft
Wijziging in organisatie
landbouw hogeschool
Elet „geur-conflict" te
Leiden
Ook Utrecht wordt een
bloemenstad
z
Ontstellende nood echter bij lange na
nog niet gelenigd
V
I ientallen deelnemers
gaven er de brui aan
J
WOENSDAG 23 JULI 1952
PAGINA I
Drees niet in voetspoor
van Romme
Parijs
(Van onze foto-medewerker).
KARDINAAL MINDSZENTY VRAAGT ONZE HULP
met commentaar
Bij het krieken van de dag
44 uitvallers fjes wil on-e Stichting het voortzetten
POSTHUME HULDE AAN
OUD-MINISTER AALBERSE
Lelieiiprestatie
Mogelijkheden
Tliee-geschenk
Aan lopende band
Zo goed als dood
Harry PnWïto*
mam.
(Van onze parlementaire redacteur)
's-GRAVENHAGE, Woensdag.
Va drie en een halve week liceft dr Drccs zijn l'ormatieopdracht aan de
Koningin teruggegeven. Gistermiddag bracht de formateur, na een tnce uiu
durende bespreking met de heren Donker, Ronime cn
TilanuS een bezoek
aan Socstdiik om „verslag uit te brengen" aan de Koningin. Hel kabinet
der Koningin deelde reeds spoedig na het ondcibom me< e, t al c i icin
aan H.M. verzocht had hem te ontheffen van dc opdracht tol liet vormen
van een kabinet dal geacht mag worden het vertrouwen van het parlement
te genieten, en dat dc Koningin dit verzoek ingewilligd had.
mnpfpn worden aangewezen. Gisteravond ver-
Thans zal eernieuwe formatm vandaaK zou de C.H.U.-fractie liijecn-
pderden de KA .P.- en P.v.d.A. irac ontstane toestand. Het meest voor de hand
7iinerdatSHM de Koningin daarna opnieuw de fractievoorzitters zal
goon rnndnleeen' om naar' aanleiding van de haar gegeven adviezen een nieuwe
gaan raadplegen om Men kan het wel zeer waarschijnlijk achten, dat dit
ieiuand^'idt katholieke kring zal worden n.l. prof. Ronime, hoewel ook dc naam
van prof. Beet wordt genoemd.
durende zeven jaren na de oorlog werd
beheerst door de combinatie K.V.P.-
P.v.d.A., open te breken er dat in de
zin zoals de V.V.D. het bedoelde met
Waarom 's «'e formatie-poging van
dr tiroes mislukt? Er was, nu de Anti-
Hevolutionairen hun medewerking; wei
gerden. nog een mogelijkheid van een
drie-partijen-kabinet. Uit het feit dat
dr Drees na de bespreking van gister
morgen niet de drie overgebleven frac
tieleiders tóch zijn opdracht teruggaf,
moge men concluderen, dat dit drie
partijen-kabinet bij de K.V.P. niet in de
smaak is gevallen en dat zij dit als op
lossing niet heeft willen aanvaarden.
De nieuwe formateur zal ook wel met
deze moeilijkheden en de A.R.-bezwaren
tegen het sociaal beleid te kampen heb
ben. Voor hem is er misschien nog een
oplossing, anders dan dr Drees voor
ogen heeft gestaan, b.v. een kabinet
van drie partijen, uitgebreid met enige
vakministers van liberale huize. Blijft
daarna echter ook nog over de gedachte
aan een rechts kabinet maar het lijkt
nogal moeilijk de P.v.d.A.. die zulk een
éclatante overwinning heeft behaald,
thans van de regering uit te sluiten.
Men zou echter nu haast veronderstel
len, dat Prof. Romme, die het toch wel
geweest moet zjjn, die „neen tegen ee
drie partijen-kabinet heeft Se?eS<J',re-S
andere oplossing weet. Indien de RA-JA"
fractieleider „neen" zei. dan ligt ook bij
hem de verantwoordelijkheid. Er zal
heel wat staatsmanswijsheid voor nodig
zijn om in deze moeilijkheden tot een
gave oplossing te komen.
Als men zich nu na het teruggeven
van de opdracht door dr Drees de vraag
stelt of men daarmee weer naar 't uit
gangspunt van dc formatie is terug
gekeerd, moet men deze vraag wel ont
kennend beantwoorden. Het lijkt ot
men verder van het
verwijderd dan ooit. Men dient zich
immers goed voor ogen te houden waar
on de geduldige en zorgvuldige pogm
gen van dr D?ees tenslotte zijn ge
strand. Deze zijn mislukt door de pogin
gen van de Anti-Revolutionairen om de
sociaal-economische politiek welke ge-
haar geruchtmakend communique, ciat
haar meteen van de formatie uitsloot.
Want dit was eigenlijk de kern van
de Anti-Revolutionaire eisen, waaraan
dr Drees wel heel moeilijk kon voldoen.
Hij zeide Maandag, toen hij ons de
weigering van de Anti's toelichtte, wel
dat dc P.v.d.A. niets extra's eiste na de
behaalde stembusoverwinning en dat
deze slechts de posities, welke zij had,
wenste te handhaven zonder daarvan
iets prijs te geven. Maar dat klinkt
aannemelijker dan het in werkelijk
heid is.
Indien men de vrijgevigheid cn de
bereidheid van de K.V.P. daarmee ver
gelijk;, dan valt deze toch wei zeer gun
stig voor de laatste ui'. Bij de for
matie immers van verleden jaar door
prof. Romme ging deze zo ver en
toen was de K.V.P. de grootste partij
met het grootste aantal zetels door
niet alleen Justitie af te staan aan de
protestants-christelijke partij, maar
bovendien het minister-presidentschap
over te laten aan de heer Drees. Lie
P.v.d.A. heeft nu dit voorbeeld m ieder
geval niet willen volgen en het is goea
dit eéns en vooral voor de toekoms
vast te leggen.
Maakt V.V.D. een hans?
Wat moet de nieuwe formateur nu
doen met de anti's? Hun opvattingen
zijn eenmaal wereldkundig gemaakt cn
noch zij noch de socialisten zullen hun
opvattingen over de bezetting van de
zetel aan Sociale Zaken nog kunnen
wijzigen. In dat gevai zou dc nieuwe
formateur, de anti's tegemoet komend,
de medewerking verspelen van dc
socialis'cn. Voor de anti's zou ook dc
V.V.D. in dc plaats kunnen komen,
maar dat zal waarschijnlijk evenmin
veel uithalen, indien de P.v.d.A. zou
blijven staan op haar eis de zetel van
Sociale Zaken niet alleen zelf te behou
den, maar deze bovendien te laten be
zetten door een vooraanstaand man uit
het N.V.V. Daarvoor zal de V.V.D.
waarschijnlijk nog minder tc vinden
zijn dan dc A.R.. nadat de N.V.V., ver
tegenwoordiger in tic Tweede Kamer
de laatste .jaren zulke dwingende op
vattingen inzake verschillende sociale
aangelegenheden heeft verkondigd.
De invloed welke de sterk vergrote
emigratie naar Canada heeft op de Ned
positie op het Westelijk Halfrond zowel
als op de economische ontwikkeling van
Canada, neemt s'eeds toe. Een meer
wetenschappelijk onderzoek naar de
feitelijke betekenis en de gevolgen van
de emigratie in dit land is dan ook zeer
gewenst. Canada verwacht van de
emigranten niet slechts deelneming aan
de economische ontwikkeling, doch ook
een bijdrage aan dc opbouw van het
maatschappelijke en culturele leven.
Behalve voor de emigranten ligt hier
ook een taak voor het land hunner
toekomst.
In overeenstemming hiermee wordt
er niet naar gestreefd dat de emigran
ten zullen ..assimileren", doch men ver
wacht, dat ze zuilen „integreren" in ae
Canadese maatschappij, daarmee be
doelend. dat ze deel zullen gaan uit
maken van de Canadese maatschappij
onder behoud en eventuele uitdraging
va 11 culturele waarden, die huil eigen
zün.
Dit zegt ir A. S. Tuinman, onze land-
bouw-attaché in Ottowa. die gisteren
promoveerde tot doctor in de land
bouwkunde aan de Landbouwhoge
school te Wageningen in zijn proef
schrift, welke gewijd is aan „enige
aspecten van de hedendaagse emigratie
van Nederlanders in Canada".
(Advertentie)
UNOX product
(Van onze correspondent)
PARIJS, Dinsdag.
DE nationale feestdag is voorhij,
dus is Parijs leeggelopen. In
hele kwartieren vindt men de
stores (blinden) neergelaten niet
wegens de warmte, maar omdat de
bewoners er niet zijn. Een millioen
Parijzenaars geniet nu van het bui
tenleven. Tot October. Op een
kwart van de winkels prijkt het
bordje; „cloture annuelle". Een
ander kwart begint daarmee 1 Aug.,
een ander op 14 Aug. Het vierde
kwart zijn grote magazijnen en eet-
zaken. waar het personeel wordt
afgewisseld. Minder dan een maand
vacintie neemt een winkelier niet
zijn" bedienden hebben gelijke
rechten Tweehonderd duizend
auto's zijn vertrokken. Ook de
nodige taxi's, die voor hun vacantie
veeld geld verdienen
in de badplaatsen.
Dat alles is in Parijs
goed merkbaar, want
de vreemdelingen,
die de vacantiegan-
gers vervangen, tel
len weinig mee.
Er wordt wel enige
vrees gekoesterd voor -
de Octoberterugkeer
als het leven hervat
met zijn autoverkeer. De fabrieken
werken op volle kracht cn alleen
voor Parijs komen er nu 20.000
auto s per maand van dc lopende
band, nu de hoge prijzen de uit
voer belemmeren cn de Franse be
stellingen w»er kunnen worden
uitgevoerd om jaren van achter
stand in te halen. Het aantal auto
houders in Parijs is nu zodanig ge
stegen, dat in Ociober weer een
geheel nieuw vervoerreglement
nodig is. het laatste, voordat men
genoodzaakt zal zijn de auto's uit
de gehele binnenstad te verjagen.
Maar voor het ogenblik is Parijs
leeg. Wel draaien er honderden
autocars in Parijs rond, die de
karavanen toeristen spuien, maar
die tellen niet. Parijs moet het
hebben van toeristen, die per
vliegtuig, trein of eigen auto
komen cn deviezen hebben. Aan de
minimumlijders, die voor een af
gemaakt prijsje met de autocars
kómen, naar afgemaakte prijzen
slapen eten en uitgaan is nu een
maal 'niet veel te verdienen, te
meer waar de karig toegekende
deviezen de kooplust smoren.
Beklagen moet men die zomer-
toeristen echter niet Leeg Parijs
laat zich gemakkelijker bewonde
ren en de stad blijft altijd mooi en
merkwaardig genoeg ^onver
getelijke herinneringen te laten
meenemen. Bovendien zijn die tou
ringcars er uitstekend in geslaafd
de oude „Jan Pleziers te doen her
leven. Het is merkwaardig hoe in
w„6— mensen, die elkander
voor het instijgen niet kenden, on
middellijk door een gemeenschaps
band worden omstrengeld. Zijn het
Deense of Belgische wagens, Ian is
dat bepaald aandoenlijk. De Hol
landers zijn minder rumoenol maar
niet altijd. De Engelsen komen van
een begrafenis. Italianen en bpa
j aarden ratelen als kleppers, d
van Rome komen. Internationaal
hebben ze gemeen, dat ze alle naar
de Folies-Bergère willen. En de
Eiffeltoren, 'wat vanzelfsprekend
is. En dat niemand hunner zeker is
in Parijs te zijn, zolang hij niet op
een stoeltje op het terras van „La
Paix" Parijs heeft zien voorbij
trekken. Waar hij geen echte Frans
man, tenzij een provinciaal dagjes
mens, heeft kunnen gadeslaan.
Toch doet Parijs hevig moeite de
vacantiegasten het
nodige aan te bie
den. Het houdt zijn
tentoonstellingen én
musa open. Afgezien
van Amerikanen en
Engelsen, is het be
paald teleurstellend
te moeten vaststellen
hoe weinig var. de
'buitenlandse vacan-
tieklanten zich de
moeite geeft iets van cultureel
Parijs te zien. De Toer-ondcr-
nemers kennen natuurlijk hun
klanten en hebben meer succes
met een
rondrit door nachtelijk
Parijs, 1X161 natuurlijk bezoek
aan de duisternissen van Mont-
martre waar geen Parijzenaar
meer is te vinden, maar de come
dies cn tragedies van „Parijs bij
nacht" toch op een koopje voor de
imde Ogen worden getoverd. En
Han nafuurlijk Versailles of Fon-
fainebleau, zodatdem1 toch waar
V0HethUschijnt, dat" deze zomer de
v H J het recordcijfer der be-
Zweden hajcn. Opvallend is, dat
z?-ekf,S het algemeen de besle eet-
zu over healgen en
bSefen Dc tafel schijnt tot de
verbroedering te le^lexl ^ekNlen
ziin nok de musea in uek. men
heeft «ctracht, in de meer dan ge-
ijkte reisplannen eens wat meer
variatie te brengen dooi op de gas
tronomische verlangens te specu
leren, maar de zomergasten zijn
daar geen klanten naar. De nieuw
ste onderneming was door cle
Franse spoorwegen bedacht, name
lijk aan alle stations een klein gas
tronomisch paleis te verbinden,
waar een meester in het vak zijn
kunsten had te vertonen. In de be
kende toeristencentra in de provin
cie is dat zeer geslaagd, in Pariis
ook buiten de vacantjemaanden.
Voor het ogenblik is er nagenoeg
geen sterveling te vinden.
ï1? eeP. viertal hoofdstukken behan
delde hij de Canadese emigratie, de
Nederlandse emigratie naar Canada, de
werkgelegenheid en veshgingsmogelijk-
heden in de Canadese landbouw en
tenslotte enige waarnemingen betreffen
de de hedendaagse landbouw-emigratie
van Nederlanders naar Canada.
Landbouwemigratie
De landbouwemigratie is sinds 1946,
naar beroepsgroepen gemeten, de groot
ste en het meest stabiel en permanent
van aard. aldus ir Tuinman. Het karak
ter van deze landbouw-emigratie en de
persoonlijke eigenschappen en kwali
teiten vant- de betrokken emigranten
hebben deze beweging in Canada een
bijzonder goede roep gegeven en heb
ben veel bijgedragen tot de huidige
Nederlandse positie in Canada.
Het standpunt van de Nederlandse
autoriteiten, dat na aankomst van be
trokkenen. de verantwoordelijkheid in
eerste aanleg een Canadese aangelegen
heid is, heeft er veel toe bijgedragen
de Canadese belangstelling voor het
welslagen van de emigratie te ver
groten. Blijvende behoefte aan land-
bouwarbeidskrachten en het beschik
baar zijn van gelegenheid tot zelf
standige vestiging, beide noodzakelijk
voor een voortzetting van de landbouw
emigratie, lijken volgens de heer Tuin
man voor lange tijd verzekerd.
Vorderingen
In dc samenvatting van zijn proef
schrift, waaruit bovenstaande gelicht is,
zegt de heer Tuinman voorts, dat de
landbouwemigranten gemiddeld regel
matig vorderingen maken in hun mate
riële welstand. Belangrijk noemt hij het.
dat vooruitgang in alle delen van Ca
nada mogelijk is gebleken. Uit betrouw
bare schattingen is af te leiden, dat
een aantal eenheden, ongeveer gelijk
aan de helft van het aantal, dat vóór
1 Januari aankwam, zich thans op de
een of andere wijze zelfstandig heeft
gevestigd. De financiering daarvan is
geschied door een contante be'aling van
gemiddeld 28 '/2 pet van de koopsom der
bedrijven. Voor het overige gedeelte is
crcdiet verleend, in hoofdzaak door
particulieren onder gemiddeld redelijke
voorwaarden.
Ruime credietverlening of andere
faciliteiten ten behoeve van de finan
ciering van zelfstandige bedrijven zou
de landbouwemigratie bevorderen. Ir
Tuinman acht het voorts gewenst, zo
blijkt uit een twaalfal door hem ver
dedigde stellingen, dat een onderzoek
in Nederland ingesteld wordt naar de
mogelijkheid, dat Nederlanders in Ca
nada tot bosarbeider worden opgeleid,
in de laatste stelling wordt gezegd, dat
in verband met de hoge wereld-houi-
consumptie en de lage houtproductie in
ons land ook van Nederlandse zijde
moet worden nagegaan in hoeverre in
Canada houtconcessies verworven kun
nen worden.
Bij beschikking van de minister van
Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening
is ingesteld een commissie, welke tot taak
zal hebben te adviseren over de vraag, in
hoeverre de organisatie der Landbouw
hogeschool, zoals deze thans in de wet van
15 December 1917 to4 regeling van het
hoger landbouwonderwijs is geregeld, wijzi
ging behoeft en de in verband daarmede
nodige wijziging van voornoemde wet voor
te bereiden.
Bedoelde commissie zal bij de voorbe
reiding van de bovenbedoelde wetswijzi
ging zo nauw mogelijk aansluiting zoeken
bij de voorstellen van de wet op het Hoger
Onderwijs zoals deze thans bij de Tweede
Kamer zijn ingediend, met dien verstande,
dat met de specifieke eisen van de Land
bouwhogeschool rekening dient te worden
gehouden.
Voorts zal de commissie aan de minister
rapport hebben uit te brengen over de
meest gewenste wijze van samenwerking
tussen de Landbouwhogeschool eji de
buiten de organisatie dezer hogeschool te
Wageningen gevestigde instituten op
landbouwkundig gebied en voorts over
alle vragen, welke naar het oordeel der
commissie van belang zijn voor een zo
goed mogelijke vervulling van de aan de
hogeschool opgelegde taak. Voorzitter van
de commissie is prof. mr C. H. F. Pobk,
hoogleraar aan de Rijksuniversiteit te
Leiden.
Van de zijde van de Colgate-Palmolive
Handelmij. N.V. die, zoals wij gisteren
meldden, naar de mening van een Leidse
meelfabriek bij de productie hinderlijke
geuren zou verspreiden, wordt ons o.m.
het volgende medegedeeld:
„De berichten uit Leiden omtrent het
geen zich afspeelt om en bij de meel
fabriek wekken de indruk, alsof de nieuwe
fabriek van de Colgate Palmclive een
ernstige hinder zou veroorzaken door
geuren te verspreiden, die het meel zou
den bederven. lp de omgeving van de
cosmetische fabriek ruikt men evenwel
niets. Het gemeentebestuur van Leiden
heeft geen aanleiding gevonden bezwaar
te maken tegen de opening ter plaatse van
het cosmetische bedrijf. Tevoren waren in
Amsterdam, waar de fabriek gevestigd is
geweest, inlichtingen ingewonnen en daar
heeft niemana ooit nadelen ondervonden,
ook niet de vlakbij gelegen opslagplaatsen
van levensmiddelen, zodat tegen de vesti
ging in Leiden geen bedenking bestond."
(Van onze Utrechtse redacteur).
De Utrechtse Middenstandsfederatie
„De Drie Zuilen", het overkoepelend
orgaan van de drie middenstands-orga
nisaties, wil tijdens de aanstaande jaar
beurs van 2 tot 11 September de Dom
stad het aanzien van een bloemenstad
geven. Over een lengte van negen kilo
meter zullen de winkelstraten in de
binnenstad met bloemen en planten
versierd worden. Op de Smakkelaars-
brug worden .Drie Zuilen" het sym
bool van de samenwerking geplaatst,
terwijl ook op enkele andere markante
punten bijzondere stukken komen.
Men hoopt, dat instellingen en maat
schappijen, die hun gebouwen in Utrecht
hebben, hun medewerking zullen ver
lenen, door de gevels te versieren.
E mens is een trekvogelmet dit verschil dat de
laatste op dr wieken gaat als het herfsttij
begint, terwijl het mensdom althans in
onze streken reisplannen maakt, als dc zomer
in het land komt. Tiet is langzamerhand een levens
behoefte geworden dat men. koffer of rugzak tor
send, voor 'n poosje zijn haardstede verlaat om
elders de zorgen van alle dag te vergeten. Per
(brom)fiets of per motor, per auto of trein, per
scooter of per pedes Apostolorum beginnen we ons
jaarlijks 'reisavontuur. In vier van dc vijf gevallen
behoort ook het fototoestel tot de bagage van de
moderne tourist. Niets is zo vluchtig als va cautie -
pret; de camera is het middel bij uitstek om onze
rcisi/eneugten te conserveren. Zij bewaart dc idylle
van stadjes cn dorpen die ons in luttele dagen dier
baar werden. Zij herinnert ons aan zorgeloze uren,
met ons gezin bij goede vrienden doorgebracht. En
terwijl wé straks misschien op een gure wintcr-
avondin ons reisalbum gaan bladeren, brengt de
foto gezelligheid in de kamer omdat zij het gesprek
wendt naar zomer en zonneschijn.
Vele camcrabezittcrs plegen (helaas) pas in actie
te komen als zij vreemde bodem onder cle voeten
hebben. Daardoor is er een categorie foto s ontstaan
welke men vakantiefoto's noemt. Eerlijk gezegd
kunnen we niet precies omschrijven wat een vacan-
tic-opnamc is. Zij onderscheidt zich m mets noch
wat techniek,-noch wat het onderwerp betreft
van een ..gewone" foto. Stel dat er aan de jand van
uw woonplaats een romantisch kasteeltje 7;pf. «nar-
van u morgen na de Hoogmis een opname maakt J
zult die foto waarschijnlijk gèèn l'acantt^f?1° A)
noemen. Maar overmorgen komt uw nichtje
week logeren. Zij schiet een prentje van hetzelfde
kasteeltje en nu is dat. in haar ogen. ivonderlyk
genoeg wèl een vakantiefoto! We willen hiermee
slechts aantonen, geachte lezer fes), dat het oegup
y.vacantiefoto" erg vaag is en dat fotograferen-tn-
de-vacantie in wezen precies hetzelfde is als joio-
graferen op een gewone doordeweekse werkdag.
Verg dus niet van De Maasbode dat zij n een gebruiks
aanwijzing levert voor camera's ten behoeve van
touristen. Hoogstens
zoudt u dc vooraf-
©gaande fotopraatjes
nog eenmaal, b\j wijze
rent generale repeti-
REISGENEUGTEN tie. van A tot Z kun-
ven doorlezen, als u
IN BEELD ze tenminste hebt
opgespaard. Bij ons
beste weten maakt de
amateur, wiens werk doorgaans op behoorlijk peil
staat, ook goede foto's als hij met de camera op
reis is. En wie er Anders niet veel van terecht brengt:
zal ook als vacantiegangcr geen wonderen van zijn
toestel mogen verwachten,
Dit alles neemt niet weg, dat, er een extra woordje
gewijd kan worden aan wat men vacantiefoto's
pleegt te noemen, tenminste als de fotografische
neerslag van de vacantiepret eens wat beters moet
zijn dan groepjes, die glimlachend in het gelid staan
bij molens, monumenten en geijkte bezienswaardig
heden,
Maak liever een frisse, levendige reportage van
uw reis en tracht foto's ie schieten die ook van be
long zijn buiten het kringetje van vrienden en ken
nissen, wier interesse hoofdzakelijk uitgaat naar de
plaatjes waarop zij zelf in levenden lijve staan afge
beeld.
U gaat op\eis. Met de trein. Op het perron staan
de koffers Daar rolt de sneltrein binnen. Men roept.
u een goede reis toe en wuift ten afscheid, De chef
geeft het sein tot vertrek. Elk van deze zinnetjes
'kunt u in beeld brengen met de camera! Misschien
meent u, dat dit te duur wordt aan. filmrolletjes. Het
zij zo. Doe dan. een keuze en tracht het meest mar
kante beeld vast te houden.
Op de plaats van bestemming aangekomen ont
vouwt zich voor uw ogen een nieuwe wereld. U hebt
het voordeel dat u daar fris en ongedwongen tegen-
over staat. Karakteristieke huizen cn gebouwen, in
woners in hun typische klederdracht, het vee in de
weide, schepen op de rivier, bruggen, een gezellig
zitje op een caféterras (zonder starre pose), voet
sporen in het zand, de schuimende branding, de
vuurtoren tegen een mooie wolkenlucht, flora langs
de weg of tegen een rotswand, processies en festivi
teiten, wegkruisen en kapellen, picnick onderweg,
het moment dat uw auto benzine inneemt, banden-
pech, een hevige plensbui waarvoor n dekking zoekt
onder een afdakje, kortom Alles wat uw vacdntietrip
de moeite waard maakt. Het is daarbij heus geen
doodzonde als af en toe uw reisgenoten vereeuwigd
worden, integendeel, maar doe dat met mate en niet
goede smaak.
T T IT uw reisfoto's componeert u een album dat
1 aan aantrekkelijkheid wint als u tussen de
zwart-wittefoto's ook (bonte) reisbiljetten,
entreekaartjes van musea, tentoonstellingen, of wat
knipsels uit een reisprospectus plakt, vooral als uw
fotoverzameling uit kleine afdrukjes bestaat. Zo zal
'bijvoorbeeld een kaartje van Artis een fleurige noot
vormen op de pagina met de foto's, welke u in Artis
hebt genomen. (Uiteraard is het. niet de bedoeling
dat dergelijke biljetten moeten aanvullen wat aan de
kwaliteit van de foto's ontbreekt
Laat enkele van uw beste foto's liefst in over-
lea met de fotograaf, die de kwaliteit van het nega
tief beter kan beoordelen op mooi papier vergro
ten' "e geven uw reisreportage een apart cachetj
Een routekaartje en goedgekozen teksten, in een
voudige en duidelijke letters geschreven (geen krul
len en tierelantijnen) doen de rest. En dan bezit h
een vacantie-reportage waarvan uzelf, en uw kin
deren tot in het vierde geslacht, een bron vinden
van onvervreemdbaar vacantie genot.
Wie het jaarverslag leest van de
Stichting Hulpactie voor Hongarije"
moet wèl getroffen worden door de ener
gieke pogingen om het leed te verzach
ten, dat deHongaren in Hongarije zelf
of in de diaspora reeds zo lang Jijden.
Nog niet lang geleden ontving H.M.
de Koningin een smeekbrief van aarts
hertog Joseph van Hdbsburg. waarin
dc~e de Koningin smeekte om hulp voor
zijn zwaarst getroffen landgenoten, hij
had er de adressen bijgeschreven, hon
derd. zestig adressen van mensen, die
ir de ergste nood verkeerden, Dit schrij
ven kwam terecht bij dr Stichting
Hulpactie voor Hongarije", die deze
(Advertentie)
(Van onze correspondent)
Zoals op de eerste marsdag de zonovcrstraaldc Betuwe voor tienduizend
Vierdaagse-tippelaars open lag, zo zou in liun en onze fantasie liet aards
paradijs er uit hebben kunnen zien. Dc Bilt werkte op een reuze manier
mee, bad voor zonneschijn cn een beetje koelte gezorgd en de. lachende
Betuwe deed de rest. In Lent reeds hing er een spandoek over de weg, dat
het „leger van Breunesc" welkom lieettc in de vaderlandse fruittuin en
dc bevolking in rijen dik langs dc straten van alle dorpskernen onder
streepte die vriendelijkheid met een hartelijk applaus.
In Eist, die oude Bataafse nederzettine
die leeft van het fruit, begint de V
daagse-victorie telkenjare- Dat liedie
van de Betuwe, „die eens toch wel weer
in bloei zal staan" wordt, in Eist niet
meer gezongen, al is er dan een tijd ge
weest waarin de melancholie er triom
fen mee vierde. De Betuwe staat in
bloei. De vruchtbomen staan zwaar on
der het rijpende fruit en heel het leven
van di-t wakkere land bloeit, op met veer
kracht, die het volk tussen de rivieren
o'e eeuwen door eigen is geweest. Om
die groei en bloei en de terugkerende
welvaart valt het te verstaan, dat bur
gemeester Klelijn van Eist trots en blij
tegelijk was de tienduizenden wande
laars binnen zijn gemeente en een keur
daarvan zelfs binnen de muren van zijn
raadzaal te weten. Het aardige van
deae ontvangst was, dat heel ck plech
tigheid der begroeting nu net niets had
van het plichtmatige, dat officiële ont
vangsten in de regel kenmerkt. Burge
meester Kleijn heeft zic'h het praedi-
caat „Vierdaagse-burgemeester" met
glans verworven cn het zij hem ter ge-
legenhezi van het eerste lustrum van
de doortocht van de Vierdaagse door
Eist „honoris causa" toebedacht-
Toen dc Nimwegenaren na de feeste
lijke. taptoe Maandagavond nauwijjks dc
eerste slaap te pakken hadden, klonken
reeds dc eerste marsliederen door de
straten van hun stad. De vijfentwinti-
Kcrs, die om half vier hun start maak
ten, zochten met het beste humeur dat
de Vierdaagse-wandelaar op kan bren
gen de aankomstpost en kozen daarna
„op vleugelen" hun weg naar dat heer
lijke stuk land tussen Rijn en Waal.
Bemmel werd door de wandelaars ge
wekt en nog geen kwartier later st»nd
het volk langs straten en wegen, om het
tippelende deel der natie een hart on
der de riem te steken. En vooral om
even te doen blijken dat in elk Betuws
dorp de geest van dc Vierdaagse leet'.
de geest van „Een Voor Allen en Allen
Voor Eén; dc „EVA-AVE"-sfeer zoals
de oud-gedienden in de wandelsport het
zeggen.
Het waren er 9824, die voor dag en
Betuwe koers hadden
meer dan verleden
dauw naar de
gezet, precies 720
j8Ongewoon vroeg was dc ganse sliert
weer terug in-de stad. die zich echter
niet liet verrassen en voor het eer:se
kom zorgde. Nu reeds, nu er n°S ®le^
u-1p;.ii eedeelté van het gehele pai
cours gelopen is stonden er honderden
en no eens honderden langs de straten
om met goedkeurende bhkken en vncn-
rieliike knipoogjes m61 "6t.. fPPla.us
wordt uiteraard gewacht tot Vr«dagmid-
dag de wandelaars op te -wachten.
Toen alle groepen waren gearriveerd
bleek dat de eerste dag van deze 36e
Vierdaagse een nogal zware dag is ge
worden. Weliswaar werden de eerste ki
lometers in vlot tempo afgelegd, maai-
toen omstreeks zeven uur de zon door
,de ochtendnevel brak begon de tempe
ratuur snel te stijgen en het duurde
daarna nl-ct lang of de medische dienst
Sreeg vele blaren te verzorgen.
Dc hitte speelde de deelnemers da
nig parten. In het bijzonder bet laatste
traject over de d(jk van Oosterhout naar
.Nijmegen eiste slachtoffers. Moe en
stoffig, doch niettemin opgewekt trok
het leger over de kronkelende dijk, waar
op de zon onbarmhartig scheen, de Waal
brug tegemoet. Voor velen waren deze
laatste kilometers te machtig. Blaren en
moeheid deden zich sterk gelden, terwijl
ook verscheidene wandelaars door de
hitte werden bevangen- In totaal heb
ben op de eerste dag 44 deelnemers op
gegeven.
aak onmiddellijk ter hand nam en aan
deze honderd en zestig gezinnen een
waardevolle zending deed toekomen.
De grootste zorg van deze Stichting
blijft uitgaan naar de getroffenen m
Hongarye zelf, naar de gedeporteerden
en allen die in nood zijn en die op ae
Stichting een beroep doen Aan aue
aanvragen of deze rechtstreeks dan wel
via instanties in Amerika, Oostenrijk of
via het Nederlandse Rode Kims de
Stichting bereikten kon naar vvrmogen
hulp worden geboden en vele k^hlcetten
werden er verzonden. En dat ondanks de
moeilijkheden, welke de Hongaarse au
toriteiten de laatste tijd_
werk weer in de weg lefd.enj^]Ajé'.^'
men immers oneens enkele honderden
pakketten, waarvan de r(rj"'f("f(Xun
tot zes aulden per pakket kostteterug
met do 'mededeling, dat kleren, die zich
2 de pakketten bevonden eerst moesten
worden ontsmet cn van een loodje iutn
ontsmetting moesten zijn voorzien. Het
geschiedde' onmiddellijk en de pakketten
'werden opnieuw verzonden.
Leest men nu het .jaarverslag dan
hliikt hoe ontzaglijk veel werk d_eze
stichting en met name het secretariaat
in Amsterdam reeds heeft gedaan.
Een voorbeeld: Naar de kampen rond
Ral-burg werden gezonden: 300 cos-
tuums 125 pantalons, .1500 stuks onder-
aoed 200 mantels, 115 jassen, 1500 stuks
'{■inAeraoed, "00 stuks damesbovenkle-
dina hOO overhemden en 750 stuks
babügoed. Naast de kleding werden dan
nog 'grote hoeveelheden levensmiddelen
verzonden. Ook op het terrein der kost
bare geneesmiddelenvoorziening werd
veel gepresteerd, vooral van penicilline,
strep'tomycine, chloro-myticine en di
verse vitaminen, die ontzaglijk veel
lijden hebben verzacht, maar de Stich
ting enorme kosten veroorzaakten. Een
streptomycinekuur kwam de Stichting
op 250.Alleen de verzendkosten
van een partij pakketten bedroegen reeds
2500.—.
Al dit geld moet met vrijwillige bij
dragen bijeen worden gebracht,
En wij die hier in het Westen in rust
en vrijheid leven, wij die hier onze ker
ken hebben en onze eigen katholieke
scholen, wij denken bij het lezen van al
lerlei droevige berichten in dc pers zo
ircT eens aan het zwaar getroffen ka
tholieke Hongaarse volk. Maar deze ge
dachten zijn 11 iet voldoende. De nood is
daar hoog gestegen en het is kardinaal
Mindszenty zelf. die al onze hulp vraagt.
Het jaarverslag van de Stichting
Hulpactie voor Hongarije eindigt dan
ook aldus:
,.Op verzoek van de gevangen kardi
naal Mindszenty zijn wij ons werk be-
in zijn naam cn tot zijn inteh
en in zijn naam vragen irij uw aller
hulp en steun. Maria de Moeder van
Hongarije, St. Stchphanus zijn grote pa
troon en ook het gebed van de gevangen
primaat zal allendie helpen, zegen
brengenhier en hiernamaals."
Het gironummer der Stichting is:
11/378 Amsterdam. Wij vermelden dit,
opdat zij dit werk, uw werk, zal kunnen
voortzetten. Het is broodnodig!
F. S.
(Van onze correspondent).
De gemeenteraad van Ede heeft een
voorstel aangenomen om hetwegen
complex in het katholiek bejaarden
centrum aldaar de naam te geven van
minister Aalberse-Park. Hierdoor heeft
Ede een posthume hulde gebracht aan
de grote katholieke voorvechter voor de
sociale wetgeving in Nederland.
„DE STICHTING ..Moederheil", die
mej. dr Schroder, de Nederlandse Leken-
missie-artse in Solmwee (Tanganyika
heeft opgericht, is een prachtig voorbeeld
van hetgeen leken in dienst van de mis
sie kunnen presteren. Dit opleidingscen
trum van inlandse verpleegsters en
vroedvrouwen maakt zelfs het Engelse
bestuur jaloers, omdat het zoiets zelf nog
niet heeft. Ik geloof trouwens, dat leken
in dienst van de missie in het algemeen
prachtig werk kunnen doen". Dit ver
klaarde aam K.N.P. pater Coolen. die Vrij
dag op Schiphol uit Tabora (Tanganyi
ka) arriveerde. Een fraai getuigenis van
een dankbare missionaris.
SPREKENDE over de mogelijkheid der
lekenmissie-arbeid zeide pater Coolen:
„Op velerlei gebied is hier werk. De in
dustrialisatie neemt ook in deze gebieden
sterk toe, de vakopleiding is dus een zaak,
die met kracht ter hand moet worden
genomen. Wij zijn reeds bezig niet al
leen voor de jongens, doch ook voor de
meisjes vakscholen op te richten. Aan
ziekenhuizen hebben wij enorme behoef-,
te. Wij moeten ons nu nog maar tevre
den stellen met de kleine en gebrekkige
dispensaries, maar we zouden graag meer
willen. In Dala beginnen we ook een
ziekenhuis naast het grote ziekenhuis in
Solmwee".
Laten we bij onze eigen grote zorgen
toch de missie niet vergeten.
DE INDONESISCHE gezant bij de
Italiaanse republiek, dr Wirijopranata, de
vroegere Hoge Commissaris van Indo
nesië in Nederland, heeft op officiële
wijze de gift van het Indonesische volk
aan de slachtoffers van de overstromin
gen in Noord-Italië aan de voorzitter van
het Italiaanse Rode Kruis overhandigd.
De gift bestaat uit 5.000 kg. thee, verpakt
in 80 kisten. Thee niet voor twee maar
voor duizenden.
UIT ALLE landen van het Oost-Duitse
Sovjet-gebied wordt de laatste tijd een
sterke steiging van het aantal echtschei
dingen gemeld. Opmerkelijk is hierbij te
vernemen, dat het meestal gaat om echt
scheiding tussen echtgenoten, die al lange
tijd met elkaar zijn gehuwd geweest.
Nog merkwaardiger is echter de snelle
en handige wijze, waarop de Oostzone-
rechtbanken de stroom van echtschei
dingsprocessen behandelen. Meestal ge
lukt het de rechter de schuld gelijkelijk
tussen de beide partijen op te delen, zo
dat de vroegere echtgenoten uit elkaar
gaan, alsof ze elkaar nooit hebben ge
kend. Vreemde houding, die toch diepere
oorzaken moet hebben.
DE FRANSE Minister van Buitenlands-
Zaken, Robert Schuman, heeft tijdens een
kort verblijf in Edinburg verklaard. da:
het anti-clericahsme in Frankrijk als po
litieke macht „zo goed als dood" is. Hb
ging hiermede in tegen een uitlating v~n
generaal Eisenhower, die kort geleden
heeft beweerd, dat de Franse regering
zwaar te strijden heeft tegen het anti-
clericalisme.
De heer Schuman deelde zijn gehoor.
Katholieke universiteitsstudenten, mede,
dat de Katholieken in Frankrijk nu over.
al belangrijke posten bezetten. Zij ver
bergen hun godsdienst niet, iets wat 20
jaar geleden onmogelijk was.
We gaan vooruit. Vooral door voor
beeld zullen we moeten bewijzen, dat wij
Katholieken toch eigenlijk niet zulke be
roerlingen zyn.
