Foto-wedstrijd Maasbode-pers
U behoort reeds tot de deelnemersf
OPLOSSING SAARKWESTIE
NIET IN ZICHT
Kunstenaar, Staat, Publiek
DE PRIESTER LEON MORIN
De camera op t
buitenland
Westers voorstel inzake
Oostenrijk door Moskou
verworpen
economische
Zware problemen
Serenade tot slot
BRUSSEL:
Moeilijk leven,
Te Washington is officieel meege
deeld, dat de Sovjet-Unie de Westelijke
voorstellen voor een verkort Oosten
rijks staatsverdrag heeft' verworpen.
In Maart j.l. werden deze voorstellen
in Moskou ingediend. Zij hielden een uit
acht punten bestaand verdrag in ter
vervanging van het oorspronkelijke, uit
meer dan 50 artikelen bestaande ver
drag. waarover de „Grote Vier" in de
afgelopen vier jaar geen overeenstem
ming hebben kunnen bereiken.
Op 9 Mei j.l. hadden Groot-Brit-
tannie. Frankrijk en de V.S. op be
antwoording van deze voorstellen aan
gedrongen en dit verzoek werd Maan
dag j.l., U Augustus, herhaald. Het ant
woord op het verzoek van Maandag is
volgens Londense waarnemers verras
send snel gekomen.
De lange tekst van de nota herhaalt
vele der Russische argumenten, die
reeds op de laatste bespreking der
plaatsvervangers over een verdrag met
Oostenrijk, in Januari j.l te berde wer
den gebracht. De Russen stelden toen
bespreking van het ontwerpverdrag af
hankelijk van een bespreking van de
toestand in Triëst.
Ofschoon onze foto-medewerker in
zijn laatste bijdrage met klem van
redenen heeft betoogd, dat men heus
niet naar het buitenland behoeft t*
gaan om de „mooiste motieven" voor
zijn fotografische aspiraties te vinden,
zo wil dit uiteraard niet zeggen, dat
buiten onze grenzen geen fraaie kiekjes
te maken zouden zijn. Een lezer van
„De Maasbode" heeft dit met de in
zending van de afgedrukte foto (waar
voor hij het overeengekomen bedrag
van 10.ontvangt en waarmede hij
verder nog mededingt naar de uit
geloofde prijzen) al dadelijk gedemon
streerd. Hij vertoefde, met de zijnen,
aan het Meer van Thun, dacht aan onze
wedstrijd, kreeg een lumineus idee
en ziet hier- het o.i. niet onverdienste
lijke resultaat.
Nu niet allemaal naar de bergen
willen! Het is en blijft waar wat onze
foto-deskundige schreef: „Hoe meer het
fotografisch zien ontwikkeld is, des te
dichter bij huis vindt men zijn mo
tieven".
Er komt nu geen postbode of hij brengt
Inzendingen voor onze foto-wedstrijd
mee. U weet, er zijn drie hoofdprijzen
te winnen, terwijl een groot aantal
troostprijzen uit handelskringen be
schikbaar is gesteld.
De deelneming staat open tot 30
September a.s. Plenty tijd om naar de
„mooiste foto" uit te zien.
Men adressere zijn fotografische
kunstproducten aan de Redactie van de
Maasbode-pers te Rotterdam en vér-
melde in de linkerbovenhoek van dé
enveloppe: Foto-wedstrijd)
De foto's zullen uitsluitend worden
geretourneerd als een gefrankeerde en
veloppe, van volledig adres voorzien, is
bijgevoegd.
Van de volgende troostprijzen kan nog
melding worden gemaakt: Technisch
Bureau voor Foto en Kinematografie
Hans Nieuwenhuis, Kneuterdijk Ja en
v. Hoytemastraat 5153, 's-Gravenhage:
Venaret Rolfilm-camera, 6 x 6, 12
opnamen; Vroom en Dreesmann, afd.
foto-artikelen, 's Hertogenbosch: foto
album, boekformaat; Fotohandel N. van
Leeuwen, Peperstraat 15, Delft: foto
album; Fotohandel T. van der Reijken,
Koornraarkt 72, Delft: Sportbox „Vena"
in tas; Fotohandel Van Oosten, Oude
Langendijk la, Delft: Photax-camera;
I.aboratorium Prinsen, Crommcliniaan
77, Delft: Foto-electr. belichtingsmeter,
merk „Prinsen",
de optocht heen een wei aan de overkant
van de weg in. Het paard van de wagen
van de Mariacongregatie wil ook niet ver
der. Een kleine opstopping. Een tractor
die toevallig in de nabijheid staat, moet
de taak van het onwillige paard over
nemen. De Mariacongregatie doet het dan,
door de omstandigheden gedwongen, plots
gemoderniseerd Der^glijke voorvallen
zijn ook landelijk.
Als de stoet dan eindelijk na ruim een
uur langs de bevlagde boerderijen en de
versierde dorpsstraat bij de kerk is ge
komen, begint een plechtig lof. In de kerk
is aanwezig de Burgemeester van Hens
broek, de heer Kooyman, die de vier
burgemeesters, op wier grondgebied
Spierdijk voor een deel ligt, bij de in
tocht vertegenwoordigt. Het priesterkoor
zit vol met priesters: Lazaristen, Francis
canen, een Pater van de H.H, Harten,
Wereldheren, allemaal zoons uit de pa
rochie, die bij dit bijzondere jubilé naar
hun geboortedorp zijn gekomen.
De lange witte kerk, die met rode en
witte gladiolen, met lange zijden banen
en een grote kroon is versierd, zit ook
de volgende dag weer stampvol bij de
plechtige Hoogmis en later bij het Lof,
als het parochiefeestgeschenk: een ge
brandschilderd raam van O. L. Vrouw
van Fatima door de kunstschilder Jaap
Min uit Bergen, namens de parochie door
de kapelaan wordt aangeboden. Na het
Lof recipieert de pastoor in de Jeugdzaak
Daar komen de mannen en de vrouwen,
een enkele nog met de oude Westfriesê
„hul" op het hoofd, de meisjes en de jon
gens. De stoet blijft maar steeds voort
duren. 's Avonds is er een concert van de
fanfare in de tuin van het rustoord, aan
de linkerkant van de kerk. Na afloop
heeft het korps er nog niet genoeg van
gekregen en trekt men naar de andere
kant Van de kerk, waar in de tuin van de
grote oude pastorie de muziek wordt
voortgezet. Een serenade heet het nu. En
dan is de eerste volle dag van het een
week durende feestprogram afgewerkt.
Meester Langedijk, het hoofd van de
school en de „dirigent" van dat alles, kan
meer dan tevreden zijn. Alles verliep
prachtig. Wekenlang is het feestcomité
dan ook in de weer geweest. En 't overige
deel van de parochie werkte aan het
geestelijk feestgeschenk voor haar pas
toor: elke dag een tientje van de rozen
krans. Het kon niet anders, of dit feest
moest vooral bijzonder hartelijk worden
ingezet.
Op Maria Tenhemelopneming
worden overal in 't land priester
jubilea gevierd. Hier van de
deken, daar van de reetor of de
pastoor. Dit jaar was dat zo in
de grote steden en in Groenlo, in
Leeuwarden en in Spierdijk, in
Noordwijk en in Apeldoorn en op
vele andere plaatsen. Een van dp
vele feesten, het Spierdijkse,
wordt hier uitvoerig beschreven.
Maar ook elders /.uilen de grijze
herders niet minder zijn gevierd
wegens de vele verdiensten, die
zij zich, na jaren zwoegen voor
hun gelovigen, hebben verworven.
Als een parochie zó haar herder viert,
dan beseft men even het vele goede, dat
God in een „gouden" priester Zijn kinde
ren heeft willen schenken. Of het nu op
een dorp of in een stadsbuurt is. Zoiets
wordt, ten overvloede haast, duidelijk uit
eengezet door de feestpredikant op zo'n
dag.
Telkenjare op Maria Hemelvaart her
haalt zich dit, dan hier en dan daar. We
hadden ditmaal b.v. ook naar Groenlo of
naar Leeuwarden kunnen gaan. Het werd
Spierdijk. Daar vierden de dorpelingen
en niemand ontbrak dit feest zo. Elders
zal het wel niet veel anders zijn geweest.
