van
Verrassende zege
Midler
Faanhof zesde in de beroeps
renners-race
de Duitser
scasT-v"
Engelse I.C.-ploeg te sterk voor
de Nederlandse tennissers
Italiaanse overwinning bij de
amateurs
Diskwalificatie van Hein v. d.
Brekel
Huub Vinken won in Oud Gastel
i
KIL* v
Wereldkampioenschappen Wielrennen 1952
Het avontuur-Diedericli
""N
Geen
protest
Het werd een strop
N..
J
M A Ainu AG 25 AUGUSTUS 1952
TAGINA
Toch geen beslissing
MET LEKKE BAND
LANGS TWEE
CONTROLES
Dishivali ficatie
Gelissen had niets over
Effectloos vuurwerk
A
Door MARTIN IV. DUYZINGS.
LUXEMBURG, Zondagavond.
Het drama heette Gino Bartali.
ferwijl, aelitcr de gigantische tribunes van het Luxemburgse circuit, dc
..waterdragers" van het legioen der Italiaanse journalisten enkele minuten
,iór de finish van een der zonderlingste wereldkampioenschappen, ooit
terreden, al met de telefoon in de hand stonden teneinde pronto, pronto!
- liet vaderland te melden, dat Gino Barlali, de versleten campionissimo
er eindelijk, na. zeven vergeefse pogingen tóch nog, op hoge ouderdom, in
geslaagd was zijn levensdroom, een wereldkampioenschap, tc verwezen
lijken; terwijl de oude, listige en in een eindsprint nog altijd razendsnelle
Italiaan op z'n vingers kon narekenen, dat in het meer dan dertig koppen
tellende pcleton, dat met alle beschikbare favorieten dit wereldkampioen-
s -hap in een teleurstellende massasprint zou doen eindigen, lieden als Van
Steenbergen, Oekers, Bobet, Robic en Kiibler elkaar tot de laatste meter
toe piet zóieel ijver en afgunst zouden blijven bewaken zodat hij, dc oude
outsider, een overwinning maar voor hel grijpen had, beting dc anders
zo koel rekenende 1 oscaan twee kilometers vóór de finish de vergissing
van zijn leven: hij demarreerde!
Hij demarreerde in gezelschap van de Luxemburger Bintz en de Neder
landers V, agtmans en Toorling en veertig kilometer te voren had Ivij al
ervaren, dat het peleton vandaag geen uitlooppogingen duldde. Bartali, de
Luxemburger en de beide Nederlanders, brachten het slechts tot enkele
s'-haine'e en ontoereikende seconden. Toen slokte het pcleton ook de laatste
vluchtelingen van deze dag gulzig op, hielden dc grootheden elkaar grimmig
iu bedwang,' spurtte Henk Faanhof, die meer dan zeven uur achtereen op
dit ogenblik had zitten wachten net iets te vroeg naar voren, schakelde
Briek Schotte tot teleurstelling van 40.000 Belgen nog gaiivv even zijn
iJerai'leur aan flarden, kraakte Fiorenzo Magni 200 meter voor de finish
zijn zadel, deed Gottfried Weilcnmann een kloeke poging om het regen
boog-shirt tóch nog voor Zwitserland te redden enspurtte vervolgens
de. in dit milieu der grootheden volkomen onbeduidende Duitser Heinz
.V iiHer, de rest van de menigte kennelijk.zonder enige moeite voorbij.
Twee seconden later liepen de Luxemburgse organisatoren al zenuwachtig
naar een gramofoonplaat met bet Duitse volkslied te zoeken: voor liet eerst
in de geschiedenis van de wielersport was Duitsland met een wereld-
kampioenschap-op-de-weg aan de haal gegaan.
oor het eerst ook zult ge morgen in dc Italiaanse, de Franse en Belgische
sportpers na afloop van de strijd om de wereldtitel volkomen gelijkluidende
jammerklachten kunnen lezen.
De situatie was kritiek!
Vijf boeiende kilometers lang hing ons
de mogelijkheid boven het hoofd, dat dit
wereldkampioenschap in feite slechts
door vijftien renners betwist zou worden.
Toen bleek gelukkig dat de geest
drift in de kopgroep snel afkoelde. Dat.
bleek meteen het eind van deze eerste
ontsnanping-in-grootse-stijl, waarna Bim
Dieder'ich dan het derde, tamelijk toon
loze hoofdstuk van dit wereldkampioen
schap schreef. Zijn demarrage was nicl-
temin de moeite waard. Ze was zó
scherp, dat Wout Wagtmans vergeefs ge
probeerd had om het wiel van de Luxem
burger nog te grijpen en slechts Varnajo,
do jonge Fransman, die twee jaar ge
leden als amateur te Moorslede alleen
maar door een blunder zijn wereldtitel
verloor, vergezelde zonder al te veel over
tuiging de Luxemburger op zijn avon
tuur, dat hem een voorlopig steeds stij
gende voorsprong opleverde.
Voorsprong van
vier minuten
Het peloton liet de Luxemburger en de
Fransman, die na anderhalve ronde even
eens bereid bleek met wat meer ijver zijn
deel van het trekwerk tc doen, voorlopig
maar begaan in de overtuiging, dat de
heren elkaar tenslotte wel eigenhandig
tegenaanval van Jan Nolten, Petruzzi,
Close, Laf ranch en Baldassari jammerlijik
mislukte.
Zo brachten Diederich en Varnajo het
dan tot bijna vier minuten. Toen werd
de Luxemburger wat bleker en begon
hij. ten prooi aan een inzinking, vergeefs
zijn derailieur te mishandelen op zoek
naar een comfortabeler versnelling; wer
den ook Varnajo's hoekige duwen tegen
de pedalen wat minder veerkrachtig,
joeg in het peleton dolle Ferdinand
Küblcr zijn beste lijfeigene Croci-Torti
voortdurend ter vérhoging van het
tempo naar de kop. produceerden
Petruzzi, Nolten, Rémy en Hans Dekkers
een scr;e vinnige demarges, kromp de
voorsprong van het leidende duo daarna
in cén enkele ronde met niet minder dan
anderhalve minuut cn was het. aan het
slot van dc achtste ronde, halverwege
de race, ai duidelijk dat Diederich, de j
hardleerse avonturier, voor de zoveelste
maal in zijn bewogen carrière een zwaar
telcurgesield man zou gaan worden.
zouden Uitmoorden; en alles wat geduren
Zó met1 een surprise, die zowTL
Rome, Brussel als Parus moet hebben
gewerkt als een Ijskoude douche ein
digde dan een race om het wereldkam
pioenschap, waarin de grote favorieten
neer dan .130 kilometer achtereen zó
waakzaam en zó voorzichtig geschermut
seld hadden, dat de 80.000 belangstellen
den rond het, in de ijzige Noord-Wester
bar ongezellige circuit, de hemel moch
ten prijzen, dat Bim Diederich. de kleine,
koppige Luxemburger, na nauwelijks
dertig kilometer de aanmoedigingen van
ziin bloedeigen supporters niet langer
meer verdragen kon en hij aan het slot
van de tweede ronde b>j de bekhmmmg
van de helling naar Abweiler met een
waanzinnige demarrage aan e
ging, ook al had hij Nicolaa^F ,1
ploegleider, met trillende stem moe
beloven zich onder géén voorwaarde
wagen aan een bjj voorbaat kansloos
avontuur.
Doch Nicolas Frantz stond toevallig
niet bij de flanken van de met donkere
sparren geëscorteerde klim naar Abwei
ler en Bim Diederich had, met de jonge
Fransman Varnajo aan zijn wiel, al 35
seconden voorsprong vóór Frantz van het.
naderend onheil hoorde. De Luxem
burgse ploegleider, die in zijn lange loop
baan al zóveel ronden tegen de team-
discipline heeft zien begaan, dat hjj er
's nachts hardop van ligt 'te dromen,
baalde in wanhoop zijn schouders op: Bim
Diederich mocht zijn gang gaan!
Hij was niet eens de eerste, die met al
die onbedaarlijk zware kilometers voor de
boeg bij het krieken van de ochctend al
aan het demarreren was geslagen. Nie
mand minder dan Stan Oekers, de kleine,
handige Belg, die anders bij voorkeur het
initiatief aan de vijand laat en die dóar-
aan voornamelijk zijn roem èn zijn bank
rekening te danken heeft, had de experts
op de tribune sprakeloos achtergelaten
toen 'hij, twee kilometer na de start, bij
Schaffen Eek demarreerde met een ijver
alsof hij inderdaad van plan was de rest
der 280 kilometer op zijn eentje af te
draaien.
Boeiende start
Wat Oekers met deze demarrage pre
cies bedoelde, zal wel altijd een geheim
blijven Want hoewel het peloton hem
rustig '200 meters voorsprong liet nemen
en hij er evengoed 400 meter van had
kunnen maken, liet hij zich na enkele
kilometers al, bij Bettenbourg, uoodxalm
inlopen en verdween hij vervolgens ron
den achtereen in de achterste gelederen
van het peloton, waarin men, gedurende
meer dan 200 kilometer, ook het oranje
shirt van Henk Faanhof praetisch voort
durend vinden kon.
Doch voor het zover was, was er 'liet
gebeurde nog allemaal in die eerste de
beste ronde en er is in een strijd om de
wereldtitel in de eerste kilometers nog
zelden zoveel krijgsgewoel te bezichtigen
geweest!) opnieuw een bloedhete golf
van sensatie rond het circuit gegaan. De
demarrage van Wout Wagtmans op het
moment, waarop Oekers werd gehaald,
schiep meteen zulk een chaos in het
peloton, datgeen drie kilometer ver
derop de hele affaire al voor een belang
rijk deel beslist leek. Want toen de kruit
damp van Wagtmans' demarrage wat op
getrokken was, ontdekte men. dat wij
meteen een kopgroep van vijftien ren
ners rijk waren: de Fransen Bobet, Var
najo, Baldassari en Rémy, de Zwitsers
Kübler en Croci-Torti, de Belgen Close
en Oekers, de Luxemburgers Diederich
en Kemp, de Italianen Magni en Minardi
en met minder dan drie Waakzame
Het was een merkwaardige situatie.
Het gezelschap had niet meer dan vyf-
tien seconden voorsprong op de- rest van
het peloton, doch het verheugde zich in
het vriendelijke vooruitzicht, dat de rest
van de menigte die, op de Duitsers en
wat onbelangrijke Britten na, haar beste
ïepresentanten in deze kopgroep hadden,
geen stap meer zou verzetten als men er
vooi aan werkelijk ernst van maakte.
de vele kilometers ook maar even op een
serieuze tegenaanval leek, werd door het
peloton dan ook vrijwel onmiddellijk
weer uitgeroeid.
De Belg Close probeerde het. doch hij
werd door de. Fransman Hémy tot bedaren
gebracht. Wagtmans trok met' een volle
minuut voorsprong op het peloton en met
nog slechts anderhalve minuut achterstand
op de twee leiders een ronde lang achter
de Luxemburger en dc Fransman aan,
doch ook hij hield het niet, zoals later, in
dc vijfde ronde, ook een poging tot een
Bartali valt aan!
Twee minuten voorsprong not slechts;
toen, in de klim naar Abweiler. waar van
daag zich de belangrijkste gebeurtenissen
afspeelden. =-ooot Giro Bartali. in seze1-
schap van Hans Dekkers cn dc, vergeefs
zoveel mogelijk remmende Luxemburger
Kirchen uit het peloton, grepen zij Diede
rich cn Varnajo nog vóór men de verblufte
tribune passeerde en.lieten zij het niet
bij deze tegenaanval, doch zetten zij ce
feestelijkheden meteen op dezelfde voet
voort.
ï^c oude campionissimo. die verleden
jaar in arese eeti zijner laalstc kansen op
11 wereldkampioenschap verspeelde door
dat hij zich (voor het eerst van zijn leven!)
onderschatte cn hij 7,ijn aanval precies een
ronde '*e laat inzette, nam dit maal blijk
baar geen risico's. Met nog 120 kilometer
voor de boeg vocrde hij Dekkers, Kirchen,
j Diederich cn Varnajo rond het circuit met
v mx
V vv-
een moyenne, dat voor het eerst sedert
vele ronden eindelijk weer eens boven de
veertig kilometer per uur klom en da£
royaal voldoende bicck om niet alleen
een tegenaanval van Voorting ril Dcledda
af tc slaan, doch bovendien de voorsprong
onmiddellijk weer op te voeren tot ecu
minuut en dertien seconden.
Men had de p0g steeds niet helemaal
versleten campionissiinro co '&?.t moment
moeten waarschuwen. Men had er goed
aan gedaan hem er volledigheidshalve op-
'■winnende kopgroep bij de wereldwielerkanipioen schappen op de weg passeert de eindstreep. I iveede van
links de winnaar Heinz Müller. Geheel links Magni; derde van links Faanhof; tweede van rechts de Zwitser
Gottfried Weilenmann en geheel rechts Hörmann,
merkzaam op temaken, dat hij sedert
Varesc toch al weer een compleet jaar
ouder geworden is en dat hij langzamer
hand de leeftijd, waarop men zonder veel
risico's met zijn krachten en zijn reserves
grimmig grijnzend in het rond kan smij
ten. reeds een jaar of adht geleden pas
seerde.
Helaas: men waarschuwde Bartali. niet.
Men meldde hem niet, dat achter hem in
het peloton de Fransman Rémy op speciaal
verzoek van Louison Bobet met vier
afgrijselijke demarrages het peloton nu
weer van kilometer tot kilometer dichter
bij de vluchtelingen joeg. Men meldde
hém evenmin, dat zelfs Magni niet in
staat was het dolle tempo, dat Küblers
knechten Weilenmann. Croci-Torti en
Lafranchi in het peloton draaiden, eniger
mate te matigen.
De cairnionissimo zog pas een glimp
van het naderend onheil toen in de
twi-alfde ronde bij de klim door het bos
van Leudelange het peleton al tot 300
meter genaderd was. N'ó.g gaf de keiharde
Italiaan het niet op en met een van zijn
alles verwoestende demarrages ontdeed
hij zicfh van Dekker?. Kirchen. Varnajo
en Bim Diederich! die prompt („als ge
volg van krampen" heet dat tegenwoor
dig bij voorkeur) van zijn fiets stortte en
om een brancard Ib-sgon te gillen.
Acht kilometer lan.g hield „II Vecchio
dut vol. Toen. nadat hij. met zijn zeven
seconden voorsprong van de tribwies
nog éénmaal een ovatie had gehad, liet
hij zich tenslotte inlopen door het pele
ton, waarin meer dan een half dozijn
grootheden zieh nu. zeventig kilometer
voor de finish, prepareerden op de ont
knoping van een race waarin ooi dat
ogenibliik alle favorieten nog niets van
hun oorspronkelijke kansen op de wereld
titel hadden prijsgegeven.
Op weg naar een massasprint
Was het nog te vroeg voor de grote
beslissende aanval? Hef leek er op. Ter
wijl men nog bezig was de vhn teleur
stelling wat groen uitgeslagen Gino Bar
tali op te bergen in het peleton, demar
reerde Minardi en sprong' Fiorenzo Mag
ni. Italië's grot© favoriet in het gat. dat
zijn jonge knecht aldus veroorzaakte.
Doch het peleton reageerde onmiddellijk.
Van Steenbergen, Kübler, Bobet en
Croci-Torti joegen achter de beide Italia
nen aan, waarin Maigni de strijdbijl haas
tig weer wegborg en hij. in de helling
naai- Abweiler. bedaard ging toezien hoe
de Duitser Hoermann honderd, meter
voorsprong nam. hoe de Germaan prompt
gezelschap kreeg van de Luxemburger
Bintz en Antonio Bevilacq-ua en hoe het
mannetje-Rcbic voor het eerst van
daag volop in actie ook deze demar
rage op zijn Centje ongedaan maakte, zo
dat men de weinig vertoonde situatie be
leefde, eV.t vijftig kilometer voor de
finish een neg altijd veertig koppend tel
lend peleton, waarin de grootheden
elkaar nog steeds volkomen in bedwang
hielden, in .gesloten gelederen naar de
beslissing trok.
In peen wilde wir-war van demarra
ges ondergroef men vervolgens dan
deze balans. Jan Nolten, luidde -de slot.
feestelijkheden in met een vergeefse
demarrage, die hem een ronde later op
een inzinking kwam te staan, zodat hü
(samen met de Luxemburger Gold-
schmidt ,en de volkomen leeggereden
Kiibler-dienaar Lafrachi) onmiddellijk
een minuut achterop raakte. Deledda,
Bevilacqua cn Van Est, die al ronden
achtereen met geen geweld uit de eer
ste gelederen was weg te slaan, ver
oorzaakten met een nieuwe demarrage
zóveel opwinding, dat de Belg Close
het niet langer meer verdragen kon en
hij ijlings de strijd staakte.
Bobet. Kiibler. Varnajo. Minardi en
de Luxemburger Goederer konden
slechts met de grootstc moeite door
Van Steenbergen tot inkeer worden ge
bracht en nadat men twintig kilo
meters voor de finish het complete ge
zelschap opnieuw in een peleton van
nog altijd 35 koppen had onderge
bracht, luidden Wim van Est. Petruzzi
en Gottfried Weilenmann dan de
laatste ronde in met een demarrage, zó
scherp, dat Louison Bobet aan de kop
van het peleton. tot zijn 'verbazing ont
dekte, dat hü het gat van slechts
enkele meters, dat het drietal ten
overstaan van dc hu propvol gelopen
tribune gemaakt had, met geen moge
lijkheid meer goed kon maken.
KülWer Iknaipte dat voor hem op en
Kütbler was het ook die. samen met zijn
grote Belgische rivaal Van Steenbergen,
twee kilometer voor de finish de wan
hopige poging van Bartali, Bintz, Voor
ting en Waigtmians aan scherven hakte.
Waarna, zoals hierboven reeds ver
haald, de verzamelde favorieten min
zaam grijnzend gingen to.ezi.en hoe Müller,
Weilenmann en de inderdaad sterk rij
dende Duitser Hoermann. die nog vóór
Mhgni. Varnajo, Faanhof (zesde), Baldas
sari. Bobet en Van Steenbergen voor
Duitsland) ook de derde plaats veroverde,
van deze titelstrijd een kampioen-
sdhatpi-dier-autsiders maaiktera.
NOORDWIJK, Zaterdag-Zondag.
Terwijl de Nederlandse ploeg als een
Vertegenwoordigendebeschouwd kon
worden, ontbrak in de Engelse de top
van de Davis Cup spelers. De nederlaag
van onze ploeg te Noordivijk met 6—11
LUXEMBURG, Zaterdagavond.
Drie dolle minuten, nadat Hein v. d. Brekel, de blonde, negentien
jarige Limburgse amateur, me een ianiastische eindsprint over de streep
was gegaan en bij, ten overstaan van dc verzamelde fotografen, Week van
geluk en emotie op de schouders was geliesen; drie minuten, nadat de zo
weinig ervaren Echtenaar zich met een wonderlijke eindrush liad gemengd
in het duel dat de Belgische Olympische kampioen André Noyelle en de
stevige, vinnige Italiaan Ciancola om het bezit van de regenhoogtrui lever
den en hij van zijn fiets geklommen was met het wonderlijke gevoel, dat hij
tie buitenlandse beroemdheden met enkele, nauwelijks zichtbare, docli acïi
zo kostbare centimeters had verslagen, gaf Monsieur Dupin, het altijd
ongenaakbare en altijd wat eigenwijze hoofd van dc wedstrijdjury, onze
andgenoot dc klap van zijn leven.
ant Monsieur Dupin had de Limburger blijkbaar niet eens gezien,
ciwijl Aehille Joinard, de voorzitter van de U. C. I., al druk doende was
LUXEMBURG, Zondagavond.
Hein v. d. Brekel kreeg zijn
lekke band in de zevende ronde:
langzaam liep deze leeg. Hij
pompte eerst de band even op,
spurtte weer in en ging toen twee
eontróie-posten, waar hij een an
dere fiets had kunnen krijgen,
voorbij. Maar zijn band werd weer
zacht. Toen zag hij 'n Nederlandse
supporter met een race-fiets langs
de weg en hij kon de verleiding
niet. weerstaan het karretje over
te nemen. En dat kostte hem de
overwinning.
te midden van de jubel der honderden Italianen Luciano Ciancola in het
regenboogshirt te hijsen, construeerde Dupin 'n uitslag, waarin v. d. Brekel
nauwelijks voorkwam (men klasseerde liem als vijfde, terwijl hij in ieder
geval in tweede positie door de finish moest zijn gegaan) en vermoedelijk
zou daar op deze eerste dag van de strijd om de wereldtitel 1952 meteen
een onbedaarlijke affaire uit zijn voortgevloeid, als het slachtoffer van
upin s ennelijk wat bijziende ogen, toevallig niet in het Nederlandse,
maar m het Franse kamp had thuis gehoord.
In frappante tegenstelling tot de bij
dergelijke verrichtingen gebruikelijke op
winding, behield men in het Nederlandse
kamp zijn kalmte. Men protesteerde niet
eens. Men behoefde ook niet te protes
teren, want op de eerste plaats wist men
in de vaderlandse gelederen, dat de jonge
Nederlander, die praetisch heel het dap
per fluitende publiek op zijn hand had,
een diskwalificatie boven het hoofd hing,
zo gauw de wedstrijd-jury zou ontdek
ken, dat hij onderweg een lekke band
ongedaan had gemaakt door zijn fiets
buiten een der officiële controles met
liet race-karretje van een toevallig ter
plaatse zijnde supporter te verwisselen.
Doch bovendien was men al druk bezig
met het ontwikkelen van de finish-film
cn werd. nog vóór deze film aan dc open
baarheid prijs gegeven werd, Monsieur
Dupin zó nerveus van liet hem omrin
gende, afkeurende gemompel, dat hij de
Italiaan Dino Bruni. die hij oorspronke
lijk op on verklaard hare wijze als tweede
over de finish had zien gaan plompver
loren naar de zestiende plaats dirigeerde,
waarna v. d. Brekel tóch nog (voorlo
pig!) op de tweede plaats terecht kwam.
Volgens John van Eek, die juist in
het. verlengde van do eindstreep had ge
staan. was dat precies wat we verdien
den! Toen men later op de avond dc
finish-film voor een belangstellende me
nigte afdraaide, ontdekte zelfs Monsieur
Dupin, dat. hp van deze film nog wel
iets leren kon.
Ciancola en v. d. Brekel waren name
lijk volkomen gelijk over de eindstreep
gegaan. De wedstrijdjury kop niet an
ders doen dan het regenboogshirt in
tweeën scheuren: de ene helft voor de
Italiaan de andere helft voor de nog
altijd diep teleurgestelde Limburger.
Doch helaas: ook doze, met spanning
tegemoet geziene U.C.I.-naai- en knip
cursus, die enig zou zijn geweest in de
geschiedenis der wereldkampioenschap
pen, ging niet door. Nog voor men de
schaar in het regenboog-shirt had gezet,
ontdekte eindelijk de wedstrijd-jury de
reglemerUsovertreding van v. d. Brekel
en hij werd weer uit de uitslag ge
schrapt.
Zo verloren wij dan aan de groene
tafel het halve wereldkampioenschap dei-
amateurs 1952, nadat we de kans op het
héle kampioenschap helaas hadden ver
speeld in de laatste paar honderd meters,
die ons met. wonderlijke goede kansen
Zaterdagmiddag tot aan de finish nog
restten.
In een merkwaardige afvalrace, waar
in men 111 amateurs, blakend van strijd
lust. van start gezonden had en waarin
tenslotte slechts 25 dapperen de moeilijk
heden overleefden, had John van Eek
niet minder dan 5 van zijn 6 oranje shirts
overgehouden in 't groepje van achttien
dat, met de grootste gearing welke het
draaien kon. van de top van de laatste
circuit-heuvel, (wee kilometer voor de
finish, omlaag stoof.
Op dat ogenblik had men een fortuin
durven verwedden op oranje's kansen.
Met vijf handige knappn in de kongrnep
hadden wij dje eindsprint oractiseh al in
de bard vóór hij verreden werd. Men
kon het bij een goede re°"ie en een juiste
rolverdeling ro-elep zo»ls rp"u maar
wild»: eu terwiil de Italianen. <1» Belgen,
en de Luxemburgers in de kopgroep
druk doende waren elkaar af te maken,
Toen men nog van geen diskwali
ficatie wist en wel aan een titel
geloofde; Van de Brekel op
de schouders van overmoedige
supporters.
moest het voor Voorting, Aanraad en
Kooyman, onze „locomotief", niet moei
lijk zijn om voor onze snelste sprinters,
de Limburgers Gelissen en v. d. Brekel
met zóveel geweld een spurt aan te
trekken, dat de buitenlandse concurren
tie er wat ademloos naar zou zitten
kijken.
Het leek er inderdaad even op: 150
meter voor de finish lagen niet minder
dan drie Nederlanders in eerste positie
en kreeg men de indruk, dat Gelissen
onweerstaanbaar op zjjn wereldkam
pioenschap afholde. Doch de Limburger
had in de lange spurt al net iets te veel
gedaan. Bovendien had hij de Italiaan
Ciancola honderden meters achtereen
aan zjjn wiel gehad en toen de donkere
Luciano (Italié's laatste hoop in een
wedstrijd, waarin de ongelukkige Itali
aanse wereldkampioen 1951 Ghidini de
finish niet, eens haalde) op 100 meter
van de eindstreep demarreerde, de kleine
Belg Noyelle met zich sleurend, was
Gelissen een geslagen man en waren wij
al bezig alle hoop op een Nederlands
wereldkampioenschap te begraven, toen
dan v. d. Brekel in weergaloze stijl en
uit een alles behalve gunstige positie
helemaal buitenom eerst Noyelle voorbij
ging en dan nog met. zóveel geweld ex
plodeerde. dat de Italiaanse supporters 'n
ongelooflijke minuut lang in doodse-stilte
zaten te wachten 0p het dreigende
onheil.
Fatale valpartij
Zoals reeds gezegd: het onheil bleef
uitsluitend voor oranje. Het kwam na
een race. waarin nnen de 10.000 toeschou
wers versast had op alle charmes, maar
ook ny alle nadelen van .een circuit-wed
strijd. ws'?rtbij men een veld van meer
dan honderd renners heeft losgelaten,
voo- het grootste gedeelte bestaande uit
deelnemers, die niet bepaald knoppen
van routine en tactisch vermogen.
Het wekte nauwelijks verbazing, dat
de start al een valpartij veroorzaakte,
waardoor Cepeda. die helemaal van
Mexico was komen overvliegen, na tjen
meter wereldkampioenschap al naar ihet
uiihvallcnsibankje strompelde. Het was
evenmin verbluffend dat men in een,
overigens succesloze jacht van de Unv
gees Los Santos, de Zwitser Jacquet, de
Fransman Thomas, de rumoerige Brit
King, de Italiaan Nincini en onze land
genoot V. d. Brekel, het tempo zó hoog
en zó catastrofaal opjoeg, dat het in de
buurt van 44 kilometer per uur kwam te
liggen.
En het was evengoed volkomen vol
gens de algemeen heersende verwaehtin.
gen. dat men ma aflooD van de tweede
ronde in de gemene bocht twee kilo
meter voor de finish tijdens een massa-
valtnartij volledig met elkaar in de 'knoop
raakte. Er werden heel wat fietsen en
botten gekraakt in die valpartij en onder
de lieden, die daar meteen werden uit
geschakeld of een achterstand opliepen,
welke ze nooit meer goed maakten, be
vonden zioh de Zweedse ex-wereldikam-
pioen Harry Snell, de Italiaaanse favorie
ten Ghidini en 'Guerini en.Hhrry van
't Hof. die een wiel kraakte, met meer
dan drie minuten achterstand toch weer
in de race ging', dapper volhield, doch
niet ikon verhinderen, dat hij bij het in
gaan van de laatste ronde tenslotte twin
tig minuten achterstand had.
Het uitvallen van Ghidini en Guerini
was een zware klap voor de Italiaanse
squadrü' en men kreeg het gevoel, dat
Alfredo Binda tocih wel last van zijn
zenuwen had toen hij,'véél te vroeg, zijn
laatste grote troef, de jonge Fantini. in
wie men de opvolger van Fausto Coppi
ziet, uitspeelde. Samen met zijn team
genoot Bnuna, de Zweed Johnsson, de
Zwitser Graf en de Fransman Thomas,
nam Fantini onmiddellijk dertig secon
den op het (peleton, waarin van Neder
landse zijde voornamelijk V. d. Brekel
in de tegenaanval was.
Twintig kilometer lang hield Fantini
stand. Hij ging nog koppig' door. toen 'hij
zijn mede-vluchtelingen cn zijn ploeg -
maat Brr.ii onderweg.had moeten achter
laten, Toen haalde het steeds kleiner
wordende peletonook de toekomstige
campionissimo en begon men meteen
met zoveel haast aan de veldslag der
laatste rondten, dat we nauwelijks nog
aan de kans op een Massasprint geloof
den.:
Vijftien kilometer voor de finish la'g
het veld in vijf kleine groepen uit elkaar
en zocht men de winnaar uitsluitend
onder de he-ren Ciancola, Fantini, Ludwig
(Luxemburg), Gelissen. Van Geneohten
(België) en Andresen (Denemarken), die
toen al 35 seconden voorsprong hadden
op het ipieleton-restant. waarin V. d. Bre
kel zich glereed maakte voor de zo ver
bluffende finish.
Zoals gemeld: het werd niettemin een
eindsprint. In de allerlaatste klim ver
zamelden de achttien steriksten zich voor
de ren nuar de eindstreep, waar Luciano
Ciancola dan toch nog voor Italië de
wereldtitel veroverde, samen met de la
ter gediskwalificeerde V. d. Brekel en
vóór de Belg Noyelle, de Luxemburger
Ludwig, onze landgenoten Gelissen en
Kooyman (respectievelijk vijfde en zes
de). de Fransman Michel en Aanraad
(achtste). In dezelfde tijd als de winnaar
ging Voorting ex aequo op de negende
plaats.
Vjjf Nederlanders dus in de eerste tien!
Ook zonder dat Nederland het regen
boog-shirt veroverde, had men de buiten
landse experts duidelijk gemaakt, dat «r
hjj de jongere Nederlandse renners waar
achtig wel enige lieden rondlopen, die
gereed staan om de opmars van de
wielersport-op-de-weg niet zonder succes
voort te zetten.
LUXEMBURG, Zondagavond.
Vier Luxemburgse zakenlieden
hadden van de Luxemburgse Wie
lerbond de kampioenschappen-op-
de-weg gepacht. Ze zouden er uit-
indien er Zondag
gesprongen zijn.
150.000 bezoekers waren geweest.
Men rekende op 250.000. In wer
kelijkheid waren er tussen de
70.000 en 80.000. De heren hebben
nu een enorme strop.
Waarom bleef men weg? De
prijzen waren nogal gepeperd; het
weer was lang niet mcoi en
tienduizenden dachten, dat het
véél te druk zou worden cn daarom
Weef men maar thuis!
(Van ohze sport-correspondent
OUD GASTEL. Zondag.
„Zonder dérailleiirs is zonder riérrtil-
leurs'V aldus Zondag kamprechter M.
Buuron uit Bergen op
hanteerde als een vakman de l j»'
Behalve de enige Belg JanZagen» wer
den ill de Ronde van Oud Gastel ook
Henk de Hoog en Mangelaars het kind
van de rekening. De renners die met
aan bod kwamen, toonden meer dan
gewone belangstelling. De koers, een
echte gezellige roet een dappere dorps-
kennis in het naburige Kruisland, liep
er een kwartier later door van sta
pel.
Overigens niet zo erg. want tijdens het
rjjden, letten de meeste renners ook
weinig op de tijd en hielden 'n nieuwe
lingensnelheid aan, totdat tenslotte te
gen het eind het peloton in een paar
stukken geraakte waardoor aardige
eindspurtjes te beleven waren. In de
eerste hiervan bleek Huub Vinken uit
net weivie nauweujiKs veiw^. zowel^de Tourrwmer van vorig
men in dit grot© rennersveld diT©ct i>y j&aiN H. Schoenmakers uit Kindhoven,!
als die van dit jaar: Henk van Bree-
nen, te vlug af; evenals trouwens ook
de pas van de_ Duitse „Ründfahrt" te
ruggekeerde Limburger Lambrichts uit
Bunde. Voor de i-est hield men een
gezapig „wandeltempo".
Piet van A.s uit Roosendaal, die in
het peloton do vaart erin hield, kreeg
op ongeveer twintig kilometer voor het.
eind een lekke hand, waardoor meteen
met hém het peloton hoegenaamd geen
strpd meer leverde. Piet zelf reed de
koers uit en vi?l zodoende nog in de
vele prjjzen omdat diverse renners één
of meer keren gedubbeld waren. Koe
vermans maar liefst vijf maal, J. Frans
man drie maal, vier renners tweemaal
en vijf anderen eenmaal.
De eindsprint gaf tenslotte het vol
gend resultaat: 1 H. Vinken, Geleen, 2
H. Schoenmakers, Eindhoven, 3 A. Guns,
Putte (Belgische grens). 4 L. Lambrichts,
Bunde, 9 A. Suijkerbuijk, Breda, 6 C.
Bakker, Zaandam. 7 Van Elderen, Am
sterdam, 8 P. de Vries. Vlaardingen, 9
H. van Breenen, 10 K. Kwantes, Wor-
mer.
stemt dus teel tot etiige bescheidenheid.
Lichtpunten tvaren de overwinningen op
de tweede dag van Wilton op Ayre en
Van Sivol op Spychala.
Reeds op de eerste dag legde de En
gelse I. C. een stevige grondslag voor
de zege: 71. En dat voor spelers die
zo van gras kwamen en nauwelijks een
uu op harde banen hadden kunnen
oefenen. De soliditeit van de Engelse
drive triomfeerde over de niet vol
doende af zijnde aanval van Van Dal-
sum en Dehnert, die heiden in twee sets
verloren. Alleen Van Meegeren was,
beter ingespeeld dan op de nationale
kampioenschappen op dit punt sterker
dan de onvaste Billington, terwijl Snar-t
Taminiau's topspin-drives goed weer
stond en menig succesje aan het net
had. Toch kwam de Tilburger evenmin
tot een set.
Het beste spel, in zijn geheel ge
nomen. lag in de party van Ayre. d»
Australische gast. tegen Van Swol.
Een levendige en afwisselende partij,
waarin het Australische aanvals-spel
goed tot uiting kwam. Acrobatisch wal
nu en dan het volleren van Ayre, snel
nam hij de hal, zijn smashes misten vrij
wel nooit. Van Swol had enkele vir
tuose stopvolleys, miste echter ook back
handvolleys en verloor zijn service zowel
in de eerste als in de tweede set op
belangrijke momenten.
Wilton had een vrijwel feilloze eer
ste drive-set tegen de Pool Spychala:
6—0. Maar daarna verloor hij, vreemd
genoeg, zijn „touch". Het was telkens
te ver of iets te ver. Terwijl Spychala
de oer-vastheid zelve werd: 61! In
de derde kwam hel betere spel van
Wilton terug toen het 1—3 was. Tot
43 en 5—4 kroop hij in lange drive
duels, zonder één volley, ook niet bij
Spychala. op, kreeg matchpoint, sloeg
een kogel tegen de band en verloor
tenslotte de set en de wedstrijd met 68.
Beide dubbelspelen gingen verloren.
Rinkel's knie remde hem af, Van Swol
kon dit niet compenseren, zodat met
1113 26 van de matige Britse dub
bel Billington en Horn verloren werd.
De tweede dag gaf meer spanning
dan de eerste. Wilton was Uansioo»
in de eerste set tegen Ayre (06)>
doch daarna kreeg zijn drive meèé
gevaar, zodat de Australiër minder
kans kreeg tot exploitatie van zijn
netspel. Va vele spannende momen
ten won Wilton beide volgende sets
met 64 64.
Van Swol herhaalde zijn overwinning
van Wimbledon op Spychala, merk
waardigerwijze had hij ook nu een
set van 22 games, ditmaal in zijn voor
deel. Van Swolhad veel meer het
aanvals-ini liatief dan de Pool, doch
zijn afwerken van de aanval was vaak
onvoldoende. In de eerste set kwam hjj
op 52 door zeer goed spel, verloor
zijn service en won de set niet 0—4.
In de tweede set was hij wederom
52, verloor wederom zijn service dror
falen van de backhandvolley, later nog
eens cn was met 56 in gevaar on de'
set te verliezen. Ilij cloeg zich resoieut
dooi' de service van de Pool heen, kwam
76 en opnieuw ging zjjn service
verloren. Bij 78 deed hij een setpur'
van Spyhala tc niet, kreeg bij 9—8
machtpoint op zijn service en werd
keurig overlobd. Hij kwam 910, daar
1110, op zijn service 0.40. doch won
op het tweede matchpoint de partij.
De uitslagen waren:
Enkelspelen: Van Swol verl. v. Ayre
36 46; slaat Spychala 64 1210;
Wilton sl. Ayre 06 64 04, verl.
v. Spychala 6- 0 16 6—8; Dehnert verl.
v. Baxter 36 46, verl. v. Horn 57
68; Bouman verl. v. Baxter 46 68,
verl. v. Horn 46 3G; Van Meegeren
sl. Snart 16 63 86, sl. Billington
62 62; Taminiau verl. v. Snart 36
46, verl. v. Billington 36 26.
Dubbelspel: Van Swol en Rinkel verl.
v. Billington en Horn 11—13 26; van
Walsum en Dehnert verl. v. Ayre en
Spychala 6—3 26 26; Van Swol en
A. Reidt sl. Baxter en Snart 6—3 63;
Bouman en D. Rinkel verl. v. Billington
en Horn 1—6 26; Wilton en Dehnert
sL Ayre en Spychala 6—1 0—6 6—1,
