Tien procent van 't nationale
inkomen aan alcohol besteed
camera op t
buitenland
Wilde staking in
Amsterdam
kerstpakketjes voor
Koningin bezocht
Sonsbeek 1952
Beroepsvervoerders
voelen zich bedreigd
PAGINA 7
VRIJDAG 12 SEPTEMBER 1452
Vijftig bouwvakarbeiders
ontslagen
(Van onze Amsterdamse redactie).
KORËAVRIJWILLIGERS
PARIJS:
Politiek remt
ingrijpen
HULDE VOOR DE
MARINIERS
defensie van de ederl
OLIEVELDEN IN; NOORD
SUMATRA
Teruggave aan B.P.M. nog
niet zeker
Vijftig; timmerlieden en andere bouw
vakarbeiders zijn ontslagen, nadat op 9
September een wilde staking in de wo-
ningbouwobjecten in Tuinstad Sloter-
meer was uitgebroken onder metselaars
en opperlieden. Het motief van deze
wilde staking betreft de uitkering van
het z.g- regenverzuim, welke uitkering
bij bindende loonregeling voor het
bouwbedrijf is vastgesteld op 80 pet van
bet standaarduurloon Door de stakers,
biertoe aangezet door de E- V. C, wordt
bet volle uurloon geëist, verhoogd met
de uitkomst der in tarief verdiende
overgelden.
Door deze wilde staking zal wederom
een belangrijke stagnatie in de woning
bouw optreden. De samenwerkei.de pa-
troonsVerenigittgen in de bouwbedrijven
te Amsterdam wijzen de gestelde eisen,
welke in strijd zijn met voornoemde
loonregeling, onverdeeld van de hand.
Tengevolge van. deze wilde staking zul-
Ier, waarschijnlijk op zeer korte termijn
grote groepen andere bouwvakarbeiders
worden gedupeerd met alle gevolgen
van dien.
Doch, zo deze plaag in zekere zin
plaatselijk woekert, is de drank
levering over het hele land ver
spreid. Op het land zelfs minstens
zoveel als in de grote steden, waar
de vreemdeling verbaasd is onge
veer huis aan huis een café te vin
den, althans een toonbank. Want in
de volkswijken vooral zijn de krui
denierszaken bijvoorbeeld van een
taphoekje voorzien, waaraan men
niet alleen de vrouwen vindt, maar
al wat in de buurt een werkje heeft
te verrichten. Maar om te blijven
bij wat wij „vergunningen" noe
men, is er één op elke 68 bewoners
(de clandestiene drinkgelegenhe-
den daargelaten).
ZO gezien, kan men zich moeilijk
erover verbazen, dat Frankrijk
met een geweldige voorsprong
het record in alcoholconsumptie
slaat, neerkomend op 27 liter zui
vere alcohol per hoofd, tegen in de
noordelijke landen nauwelijks 2.
Men moet zich werkelijk afvra
gen, welke geheime machten de
hand omkneld houden, die moet in
grijpen. Want ingrijpen is mogelijk.
En zeer gezagheb-
bende stemmen op- t
gebied der. medische
en economische we
tenschappen roepen
uit: de staat moet het
doen. Nu' hangt het.
welslagen van de
strijd tegen de a]co-
holplaag van. héél
wat meer af, dan.van
de staat alléén. Maar
de staat schiet in ?ijn
taak schromelijk tekort en hoofd
zakelijk door de ergerlijke opvat
ting, dat de alcohol geld moet op
brengen.
Inderdaad is het geld. aan alco
hol uitgegeven, niet voor iédêféên
verloren. Eén der groie drankfir
ma's breidde haar kapitaal in 1949
van 304 millioen tot 885 millioen
uit. Drie van de grote 'niMzen
maakten in 1949 respectievelijk
150, 251 en 344 millioen winst. We
weten niet hoeveel milliardth de
staat aan rechten heeft geintk maar
een onderzoek, dat de dienst van
de minister-president heeft inge
steld, wijst aan. dat de gevolgen
van het alcoholisme (de zichtbare
dus) aan de staat 140 milliard heb
ben gekost en dat alleen de sociale
verzekering (ziekte-, ongelukken,,
krankzinnigheid) er 15.milliard, bij
is ingeschoten.
Die cijfers tonen een angstige
stijging. En als men op .het ogen
blik zoveel alarmkreten hoort, dan
is daar reden voor. De geneeshe
ren, de sociale werkers, de jüstittè.
enz. merken een snelle toeneming
van het alcoholgebruik op. Zulks, is
te opvallender, daar men tijdens
de bezetting enige jaren heeft ge
kend van snel inzinken 'der gevel-
gen van het alcoholisme. De ge
wone groep van slachtoffers van
drankmisbruik slonk tot beneden
de helft. Drank was toen bijnh niét
te krijgen. De wijn was gerant
soeneerd tot op de niet schadelijk
geachte hoeveelheid. De eerste ja
ren na de bevrijding bleef het ver
bruik nog beperkt, maar sinds 1948
ving de stijging weer aan en met
een felheid', die als op een wraak
neming leek. Nu heerst het kwaad
erger dan ooit. De weg is dan ook
gewezen aan de overheid. Maar zat
de politiek toestaan die op te gaan?
(Van onze correspondent)
PARIJS, Woensdag
HOE vaak hebben we landgeno
ten niet horen zeggen: t Is
vreemd. Er wordt hier een
stevig glas gedronken en je ziet
nooit dronken mensen". We hebben
als antwoord dan altijd maar aan
't woord van Clemenceau herin
nerd: „Als wij niet de alcohol
doden, dan doodt de alcohol ons".
De waarheid is, dat op de 27
Fransen, die in Parijs of in de pro
vincie rondlopen, er één een ken
nelijke alcoholist is. Rondlopen is
maar bij wijze van spreken gezegd,
want velen lopen niet rond, althans
niet vrij rond, want ze bevinden
zich in ziekenhuizen, krankzinni
gengestichten en gevangenissen. De
bevolking daarvan is voor meer
dan een kwart er door drankzucht
gekomen. Een ander kwart is in
direct slachtoffer van 'het drinken.
Het internationale anti-alcohol
congres, dat om de drie jaren er
gens op de wereld wordt gehouden,
heeft vijftig jaren lang Frankrijk
niet bezocht. Maar nu
het er is, laaien de
alarmkreten er uit
op. Aan waarschu
wende stemmen
heeft het ook in
Frankrijk zelf niet
ontbroken, maar stel
selmatig werden ze
gesmoord. Maar de
ongerustheid is nu
ook in de regerings
kringen merkbaar en
cijfers zijn losgelaten. Beangstigen
de cijfers.
Weet u voor hoeveel geld er in
Frankrijk aan alcohol wordt ge
dronken? Voor 675 milliard franck.
Dat is 10 pet van het nationale in
komen. En aangezien er nog zuini
ge mensen zijn. die er minder voor
uitgeven (anderen ook veel meer),
daar blijft men beneden de waar
heid, als men zegt, dat de gemid
delde Fransman meer dan het tien
de deel van ziin inkomen aan alco
holhoudende drank uitgeeft. Maar
dat is dan een zeer matige schat
ting want de officiële schatting be
rust op officiële cijfers en een groot
deel van het drinken heeft clan
destien plaats. Want Frankrijk is
ook het land van de alcoholsiokerij
voor eigen gebruik. De wijnbou
wers. de werkers'in de landbouw
bedrijven, die de appels leveren
voor de (cider appelwijn, heb
ben het recht van hun oogst zelf
een deel „over te halen" tot de
zwaar-alcoholhoudende Mare s,
Calvados en andere sterke dranken.
Vroeger mocht, dat maar een klein
aantal liters zijn en het aantal van
de „bouilleurs de cru" zoals die
boeren worden genoemd, was tegen
het einde der vorige eeuw ongeveer
70.000. Thans zijn er drie-en-een-
half-millioen, ingesteld op een ont
zaglijke alcoholproductie waarop
geen oog is te houden.
Een halve eeuw lang wordt reeds
in het parlement opgekomen tegen
dat niet alleen bespottelijke, maar
ook dodelijke recht, dat in bepaal
de streken de hele bevolking met
ondergang bedreigt. Maar drie-en-
een-half millioen kiezers worden
gevreesd en er is nog steeds geen
meérdefheid gevonden om die ras-
vernjétigende macht aan te pakken.
Meldden we dezer dagen, dat het Kath.
Nat. Thuisfront druk bezig was met de
verzending van Kerstpakketten naar
Nieuw Guinea, op de intendance van het
Ned. Rode Kruis in Den Haag wordt
thans energiek gewerkt aan het klaar
maken van kerstpakketjes voor het Ne
derlandse detachement op Korea.
De inhoud van .de 1.420 pakjes, die deze
maand zullen Worden verscheept, bestaat
uit een mapje luchtpostpapier, een blik
kaas, een blik roggebrood, een blik cho
colade, een zak zuurtjes, een sigaretten
aansteker met extra vuurstenen, een
ballpoint met reserve-stift, twee zakdoe
ken en twee lang brandende kerstkaar
sen.
Deze inhoud gaat vergezeld van een
kerstboodschap die getekend is door de
voorzitter van. het. hoofdbestuur, ir F.
C. C. baron van Tuyll van Zuy.len.
lendar Association" ditzélfde systeem
reeds enige decennia lang.
Volgens ir Edwards bestaat er van ker
kelijke zijde geen bezwaar meer tegen
het definitief fixeren van Christelijke
feestdagen aan een bepaalde kalender
dag. Blijkens een antwoord aan card.
Mercier, in 1918 op desbetreffende vra
gen gepubliceerd, is zulks wat Rome be
treft stellig juist. Maar naar verluidt zijn
destijds bevoegde Joodse, katholieke en
protestantse instanties overeengekomen,
medewerking te weigeren aan enige her
vorming, waartegen ook maar één dezer
confessies bezwaar mbéht maken. En
wat nu die open of naamloze 365ste dag
betreft, waardoor voor het eerst sinds
veie eeuwen vóór Christus (of als men
wil sinds Boek Genesis XXIX, 27) de
cyclus van weken onderbroken en een
geheiligde traditie vernietigd zou wor
den juist om dit vergrijp „zal de gelo
vige Jodenheid geen middel onbeproefd
laten om de kalenderhervorming tegen
te gaan, wetende, dat de Sabbath, die de
hartader is van het Joodse organisme,
dodelijk getroffen zou worden" (aldus
opperrabbijn I. Maarsen).
Als u mij na deze feiten een persoon
lijke appreciatie toestaat, kan ik volstaan
mét dit:
„Le salut par les Juifs!"
Heemst éde Hubert Cuypers jr.
Tijdens reünie van oud-Leidse
..u studenten
iovtt'iaoZ qasM
D .no (Van ome eorneapondient)
.61 gnr.cï'-!;::): 00
In gezelschap van een twaalftal- vros-
&èré studievriendinnen uit Leiden en van
Baar secretaresse, rhevr. A. Smitt-Avis,
heeft H. M. Koningin Juliana gistermid
dag een onofficieel bezoek gebracht aan
de internationale beeldbouwtentoonstel-
ling in het park Sonsbeek te Arnhem.
Hét bezoek duurde ruim drie uur. Hare
Majesteit vertoefde met enige oud-Leidse
clubgenoten in Arnhem, waar de jaar-
lijkse reünie gehouden werd ten huize
van mevr. Voet-Egging. Een onderdeel
van het. programma voor deze dag vorm
de een bezoek aan de Sonsbeek-expositie,
waar het gezelschap werd rondgeleid
door de Arnhemse kunstenaars mevr, Fri
Heil en de heer Ab Diekefhof. Bijzonder
geïnteresseerd toonde de Koningin zich
voor het ruiterstandbeeld van de Ita
liaanse kunstenaar Marini.
Voordat een bezoek gebracht werd aan
het kleinpiastiek-paviljoen gebruikte het
gezelschap de thee op het terras van het
Sonsbeekhotel, waarbij de voorzitter van
i10, ng Sonsbeek '52 enige foto's
van de tentoonstelling aanbood. De rond
leiding had een bijzonder prettig verloop.
In regeringskringen heeft PI Ane.a
vernomen, dat hét kabinet zijn siand»
punt ten opzichte van dë. teruggave van
de olievelden in Noord-Sumatra aan de
B.P.M. nog niet bepaald heeft. Op bet
ogenblik wacht men nog op verdere ge
gevens en cijfers over deze velden al
vorens een definitief standpunt in te
nemen. Verwacht wordt echter, dat dit
binnen 14 dagen mogelijjt zal zijn.
De financieel-economische raad van
het kabinet heeft kort geleden geadvi-
seerd tot de rehabilitatie van de olievel-
den en de teruggave ervan aan dè BPM
Volgens de minister van economische
zaken, mr Sumanang. werd dit advies
echter gegeven op basis van financieel-
economische overwegingen, terwijl de
aangelegenheid nog niet van politieke
zijde werd bezien. Indien het kabinet
straks zijn standpunt bepaalt, zullen
daarbij echter zowel financieel-econo
mische als politieke motieven in aan
merking genomen worden.
De P.N.Ï. in Noord-Sumatra heeft de
regering inmiddels geadviseerd de olie
velden niet terug te geven.
„Het grote avontuur" door Pieter
van der Meer de Walcheren.
Uitg. Paul Brand, Bussun).
Dit boekje (no. 5 van de Logos-reeks)
is niet zozeer een apologie als Wel 'een
getuigenis, een warm getuigenis voor het
christendom, dat alleen de' wereld r.og
kan redden. Geen betoog dus, maar een
voordoeneen laten zien aan eigen, be-
wust-christelijk léven en aan Voorbeel
den van vele anderen, hoe gelukkig' de
omgang met Christus en Zijn Kerk ons
maakt. Wie verder weinig begrip heeft
voor wat liturgisch leven is en het ge
voel voor het symbool in de liturgie ver
loren heeft, kan het uit dit boekje leren.
J. v. D.
„Alleen voor mij" door Erik West.
Uitg. Thijmforjds, Den Haag.
Na de dood van haar moeder offert
de oudste dochter van een middenstancs-
Eezin in een kiein stadje zich oo om
de leiding van het huishouden op zich
te nemen en haar trouwplannen vaarwel
te zeggen. De vader schijnt van zijn
dochter te denken dat zij zónder enige
strijd berust in deze van grote zelf
verloochening getuigende daad, maar het
meisje kan haar vroegere verloofde niet
vergeten. De gevoelige vrouw stelt Tiaar
leven in dienst van haar liefde voor de
man die zij niet mocht bezitten. Als
na tientallen jaren haar jonge-mèisjes-
dromen toch verwezenlijkt schijnen te
worden maakt een ongeluk daar een
wreed einde aan. ,De vrouw kan deze
schok niet verdragen en wordt geestes
ziek.
Erik West liet deze diroeve levensge
schiedenis vertellen door een broer van
de ongelukkige vrouw en de- lezer krijgt
een goed beeld van wat zijn zuster moet
hebben geleden en hoe haar geest, ver
hardde gedurende de jaren, dat de vrouw
steeds maar bleef hopen
De breedvoerige wijze waarop de
schrijver zich verdiept in de gedachten-
wereld van de afgewezen jongeman, die
uit ni.id met een lelijk doch rijk meisje
trouwt, maakt voorbehoud voor rijpere
lezers nodig.
