GEEN SYSTEEM MAAR VOETBALLERS
IN DE ORANJE-PLOEG
NOAD-PSV en LONGA-MVV
zetten Tilburg in rep en roer
DAMRUBRIEK
SCHAAKRUBRIEK
<m m m m
Van der Ploegh is de grote man
Geen kans voor de Ronde van
Nederland?
Onze wielersport mist invloed in U. C. I.
Wm l «we
Natuurlijke speelwijze van cracks
basis voor elftal-formatie
wm i «1
'4m «L
SS*
ZEVEN KWESTIES
i m.fM
tour-ploeg onder
K.N.W.U, VLAG?
1
6 DECEMBER 1952
JATERDAG
F
l"AGliNA o
j* ClavanLouer
Controversen
Mr Bulder bedankt
Beroep op Lotsy
Op winst!
s-
Sparta—Emma de big match in West
Van Schijndel
Geen etiketten
J De vloer voor
Uw leven!
De beste elf
Uit de malaise
FANGIO GAAT WEER RACEN
COURSES TE HILVERSUM
m wm,
I wm M %M wm.
Weekoverzicht van de Friese korte hanen
CRACKS ONTLOPEN ELKAAR
Ook de Ned. kampioen Rotgans
die in Hommerds won
Handicaps
Kansloos?
De organisatoren van de Ronde
van Nederland hebben de KNWU
dan ook ijlings verzocht, een
andere datum bij de U.C.I. aan tc
vragen, doch indien wij goed zijn
ingelicht, dan is het niet waar
schijnlijk, dat de UCI op dit ver
zoek zal reageren. Zij behoeft dat
trouwens niet. Als Nederland de
voorzitter van de Wielren Unie
helemaal naar Zürich stuurt om
het UCI-congres bij te wonen, als
dhr Van den Berch de ongelukkige
data 1723 Augustus accepteert
„sans grande discussion" (zoals
Claude Tillet in „1' Equipe" niet
zonder gevoel voor humor be
richtte), dan zijn wij bij de UCI
practisch uitgepraat.
Geen surprise
Vic Groves en Abe Lenstra zijn onver
gelijkbare grootheden: de voor zijn eerste
,.cap" vechtende 19-jarige debutant in het
Engelse Amateurs-elftal uit Leytonstone
en de grote gereputeerde 32-jarige crack
uit Heerenveen met zijn glorieuze staat
van dienst in achtentwintig Oranje-inter
lands. „Quod licet Iovi non licet bovi",
zeggen de Latinisten. Een man als Len
stra kan zich onderhand de weelde ver
oorloven, te bedanken voor een plaats in
het Nederlandse Elftal, die hem niet ligt
en waarop hij zich niet kan ontplooien,
hij kan dat doen, nadat zo evident ge
bleken is dat het gelijk aan zijn kant is.
Hij bewees dat in positieve zin wanneer
hij zijn linksbinnen-triomfen vierde, tn
negatieve zin wanneer hij tot de buiten
plaats werd veroordeeld. Een piepjong
debutant doet dat uiteraard niet, hij rs
blij met zijn kans en aanvaardt dan zijn
verhuizing van de rechts- naar de links
buitenplaats (al gaf ook de Engelse pers
daar critiek op) en hij zou het zelfs
hebben aanvaard als hij bij wijze van
spreken de keeperplaats had moeten in
nemen. Daarom gaat het niet op, het ge-
val-Groves met het geval-Lenstra te ver
gelijken.
Overigens heeft men er onlangs aan
herinnerd, dat niemand minder dan
Rat Verlegh, de voorzitter van de Keu
ze Commissie en als zodanig de aan
stichter van het geval-Lenstra, in de
dertiger jaren ook al eens bedankt heeft
vqor een plaats in de Oranje-ploeg en
wel om een soortgelijke reden, namelijk
Jat hii toen niet samen met Harry
wilde spelen.
Br was rond de wedstrijd in Huil niet
alleen het geval-Lenstra maar ook het
'geval-Clavan: De Hagenaar was reserve
.voor de aanvalslinie, doch werd te elfder
ure, na Lenstra's bedanken, gepasseerd
'ten behoeve van de in allerijl naar Schip
hol opgeroepen outsider Louer. En dan
-probeert men dit goed te praten met te
zeggen, dat er voor de vacant geworden
linksbuitenplaats een specifieke linksbui
ten nodig was en dat men de all-round-
speler Clavan als algemene voorhoede-re
serve wilde bewaren. Maar dan ziet men
toch op de eerste plaats over het hoofd,
dat Lenstra, die men dan toch aanvanke
lijk had opgesteld, bezwaarlijk een speci
fieke linksbuiten kan worden genoemd..!
En dan vergeet men voorts, dat men by
een blessure van een der andere aanval
lers gedurende de (eerste helft van da)
wedstrijd altijd nog de all-rounder Clavan
als hij normaal de lege linksbuitenplaats
had mogen bezetten, rechtstreeks en zon
der verdere omzettingen naar de bedreig
de plaats had kunnen dirigeren om dan
alsnog Louer als linksbuiten te laten in
vallen. En als men verwijst naar soort
gelijke voorvallen in de grijze oudheid,
dan waren blijkbaar de toen aanvankelijk
aangewezen en gepasseerde reserves niet
de geschikte.
En als men tenslotte appeleert aan de
vraag naar spelers-in-actuele-topvorm,
dan mag men toch wel bedenken, dat in
de vlak voor de interland in Huil ge
speelde competitie-wedstrijd ADO-NOAD
zowel Clavan als Louer in topvorm waren
maar dat Clavan's aandeel in de 4-1 zege
van ADO toch algemeen hoger werd ge
roemd dan Louer's prestatie. Dat men ten
slotte niet alleen Clavan en het Neder
landse Elftal maar ook Louer-zelf onrecht
heeft aangedaan met het hals-over-kop-
opstellen van de Tilburger, blijkt uit
diens eigen woorden, toen hij na de wed
strijd verklaarde, bang te zijn geweest en
de in zijn bezit gekomen bal steeds zo
snel mogelijk afgaf omdat hij bevrmsd
was fouten te zullen maken
Wij menen er goed aan te doen, enige
opheldering te geven in misverstanden,
welke rond de jongste crisis in het
Oranje-voetbal zijn gecreëerd door pers
en radio-commentaren van het kleine
groepje dat nog altijd de politiek van do
Technische en de Keuze Commissie door
dik en dun verdedigt. Uiteraard doet men
vergeefse moeite, als men de heren van
de K.C. en T.C. op ook maar enige zelf-
critiek wil betrappen. Ook na de 22 van
Huil kon men Verlegh en consorten hun
tevredenheid (over zichzelf) horen uiten.
Maar dat er toch wel iets gaande is, kan
men concluderen uit cfe controverse die
tussen Bonds-trainer Jaap van der Leek
en K.C.-voorzitter Rat Verlegh bestaat en
uit de middag-avond-nacht-vergadering
welke het Bondsbestuur met de K. en T.C.
en Van der Leek daaraan heeft gewijd:
een strikt geheime vergadering, maar
waarvan men toch maar wist te vertellen,
dat ergeen enkel besluit was ge
nomen.
De campagne welke met name in het
officiële orgaan „Sportkroniek" tegen
K.C. en T.C. wordt gevoerd, schijnt niet
tot het heengaan
van de thans in
deze commissie
zittende heren te
zullen leiden. En
de controverse
tussen Van der
Leek en diens
„baas" Verlegh
leidt al evenmin
tot een ontslag
van Van der Leek
(zoals hier en
daar gevreesd
was). Gelukkig
want het enige
waarop 't Oranje
elftal nog drijft,
is de populariteit
die Van der Leek
bij de door psy
chologische K.C.-
blunders geplaagde jongens geniet. En zo
gaat men dus gewoon maar op de oude,
verkeerde voet voort
Alsof van de 31 sedert het begin van
het seizoen 1949-50 door Oranje gespeel
de officiële en semi-officiële interland
wedstrijden er niet 15 zijn verloren, 4
werden gelijk gespeeld (tegen Zweden,
Finland, Egypte en Engeland Amateurs)
en er slechts 2 werden gewonnen (2 van
de 21: tegen Engeland B met 30 en
tegen België met 54). We verloren aan
de lopende band van België en Frank
rijk, Zweden en Noorwegen, Denemar
ken en Finland, Engeland B, Brazilië
en Zwitserland. En onze totaal-balans
van een halve eeuw Oranje-voetbal
VERLEGH,
.zondebok.
Deze voor de voetbalsport be
trekkelijk „stille wintermaanden"
zijn voor het beleid in de Bonds-
hinnenkamers allesbehalve „stil".
Het afscheid van Karei Lotsy,
waarvan men hoopt dat h\j het
nog enige tijd zal willen uitstellen,
valt samen met een berg van moei
lijkheden op velerlei organisatie-
en beleidsterrein. Men hoopt dat.
Lotsy deze moeilijkheden nog zal
willen en kunnen oplossen alvo
rens zijn functie over te dragen.
Deze moeilijkheden zijn:
1. De fataal geworden starre sy
steem-politiek van de T C
2. De psychologische blunders
waarmee de K. C. het moreel van
het Nederlands Elftal ondermijnt.
3. De algemene malaise waaraan
het Oranje-voetbal ten prooi is.
4. De groeiende controverse tus
sen T. C. en K. C. ener- en de
Bondstrainer anderzijds én de mc"
ningsverschillen tussen de leden
van de T. C. en de K. C. onderling.
5. De jongste kwesties rond Len
stra en Clavan (en de misverstan
den die in bepaalde kringen daar
omheen worden gecreëerd).
6. De puzzles rond de Competi
tie-indeling en met name de oppo
sitie van de Eerste-klassers daar
tegen.
7. De training en opleiding van
een Jeugd-elftal dat de toekomst
van het Oranje-voetbal moet be
palen.
Met name over de crisis en de
controversen maar ook over de
nieuwe wegen inzake het Neder
lands Elftal en over de van Lotsy
verhoopte „valreep-oplossing" han
delt bijgaand artikel.
neigt al aardig naar een deficit; 83
overwinningen tegen een Sn de laatste
jaren tot 78 gegroeid aantal nederlagen
met 37 gelijke spelen.
Dat ondanks bet „geen besluit" ook het
Bondsbestuur zich niet prettig voelt bij de
huidige situatie, vertellen de geruchten
omtrent de moeilijkheden met Lotsy's op
volging. Enige tijd geleden konden wij
berichten, dat het vrijwel zeker was, dat
de heer mr E. J. Bulder als opvolger van
Karei Lotsy op de voorzitterszetel van de
K.N.V.B. zou komen. Maar intussen heeft
de Veendamse kantonrechter, zo zeggen
de geruchten, zich beraden enzijn
animo verloren. Hij zou er niets voor
voelen om de huidige erfenis over te
nemen.' en die erfenis bestaat dan voor
namelijk uit de moeilijkheden rond K.C.
en T.C., de impasse rond de samenstelling
en training mitsgaders speelwijze van het
Nederlands Elftal, de kwestie rond de
Competitie-indeling en met name de
oppositie van de Eerste-klassers, de tegen
strijdigheden rond de opleiding van een
Jeugd-elftal die zo nauw met de toekomst
van de Oranje-ploeg is verbonden.
In het Bondsbestuur hoopt men, dat
Karei Lotsy zélf die erfenis nog zal rege
len. Men meent, dat alleen een kracht
figuur als Lotsy met zijn gezag en zijn
kwaliteiten en met heel zijn, in de Neder
landse sport zo belangrijke en op enorme
verdiensten gebaseerde positie al deze
kwesties nog tof een bevredigende op
lossing zal kunnen brengen. En men
hoopt, met alle respect voor de persoon
lijke en zakelijke motieven welke de heer
Lotsy voor zijn aftreden aanvoert, dat
deze Karei de Grote toch nog een keer
over zijn sporthart zal strijk'en en pas na
het regelen van deze erfenis de hamer
aan een nog met veel moeilijkheden te
zoeken opvolger zal overdragen.
Men verwacht, dat de heer Lotsy ook
de kwestie rond de Technische Commissie,
waarvan hij eveneens voorzitter is, zal
kunnen oplossen. Men concludeert dat uit
het feit. dat de als zijn opvolger genoem
de heer Kruyver ook nog steeds niet is
geïnstalleerd. Met name deze T. C. stelt
men verantwoordelijk voor het smadelijke
falen van het starre vasthouden aan het
systeem dat aan het, naar een uiterst
dieptepunt gezonken Oranje-elftal is op
gedrongen. En van deze T. C. (en van
de K. C.) eist men ofwel een heengaan
ofwel een soepeler tactiek-standpunt. En
die grotere soepelheid zou dan zijn over
eenkomstig de inzichten van trainer Van
der Leek.
Va-n der Leek is immers voorstander
van Lenstra op de linksbinnenplaats. En
niet alleen van hem maar in de gehele
Nederlandse voetbalwereld klinkt de
cis: ,,Abe moet terug". Als de K. C, in
derdaad daartoe zou besluiten, zou z\j
ook de consequenties daarvan moeten
aanvaarden. En met haar de T. C., die
dan van haar nü te sterk defensief in
gestelde systeemopdracht zou moeten
overgaan tot een meer op het offensief
(op winst!) gerichte speelwijze. Met
Lenstra als (uit z(j,n natuur: vooruitge
schoven) binnenspeler aanvaardt men
VAN DER LECK
oppositie.
Het Zuiden is ook nu weer favoriet
wat het doorgaan van het voetbalpro-
gi'amma betreft. De interessantste wed
strijd is daarbij die in Tilburg tussen de
twee Brabantse favorieten NOAD en
PSV met op ((het geduldige) papier
betere kansen voor de gasten.
Van een gelijk spel kan ADO profite
ren, als de Hagenaars op het berucht
zware Hermesveld niet in de traditionele
rivaliteit HermesADO ondergaan. In
LimburgiaRBC verlaat de winnaar de
staartgroep en hetzelfde geldt voor DHC
NAC, maar voor hekkensluiter TEC
schijnt de tijd tekort om ook tegen Eind
hoven een stunt uit te halen. Maurits is
wellicht tot een gelegenheidssuccesje te
gen Xerxes in staat, Feijenoord zal heel
veel moeite hebben om Bleijerheide te be
dwingen.
Een tweede interessante strijd in Til
burg is die tussen Longa en MVV, twee
clubs die tot nu toe een opmerkelijke
rol speelden: voor de thuisclub staat
het behoud van enig niveau, voor de
gasten de tWeede plaats op het spel.
Maar even spectaculair is de strijd tus
sen Sparta en Emma: een duel van
grote allure op Spangen, waar de voor
hun laatste kans op aansluiting vech
tende Dordtenaren een serieuze aanval
op Sparta's leiderspositie ondernemen
(al geloven wij wel, dat Sparta ster
ker is).
De resultaten van deze twee wedstrij
den zijn ook van groot belang voor VVV,
dat zelf redelijke kansen heeft tegen Ex
celsior. Een intussen weer op toeren ge
komen Willem II kan het bij Brabant'a
wel klaren, evenals SVV bij HBS, terwijl
de Limburgse streek-derby JulianaSit-
tardia betekenis heeft voor de staartgroep.
waarin Theole door BW nog vaster op
de onderste plaats wordt gedrukt.
Moeilijke karweitjes voor koplopers
Heerenveen en Enschedé thuis tegen
't Gooi resp. Vitesse, daarentegen weinig
moeilijkheden voor andere koplopers
Haarlem en Stormvogels uit bij Achilles
resp. Be Quick. In de middenmoot DWS
Elinkwijk en LeeuwardenBlauw Wit,
de Oostelijke „buren-derby" AGOVV
Go Ahead heeft staart-aspecten.
RCH moet opnieuw op zijn hoede zijn,
nu Wageningen op bezoek komt, waar
tegenover DOS tegen Frisia en Ajax te
gen Ensched'ese Boys het op papier ge
makkelijker hebben. VSV waagt tegen
GVAV een klein kansje om uit de staart
te geraken, maar Sneek redt het vermoe
delijk niet bij Heracles. Gelijke kansen
in NECVolewijckers en EDOZwolse
Boys.
Zo bleek dc populariteit van
Van der Leek bij de Oranje-jon
gens na de 54 zege op België in
April '51.
het bestaan van een dubbele centrale
aanvalsspits LenstraVan Roessel, welk
duo, met de twee buitenspelers, dan de
behoefte heeft aan twee half verdedi
gende maar niet minder half aanvallen
de kanthalves èn aan een speler als
Jan van Schijndel
In Hull's Boothferry Park is opnieuw
gebleken, dat zowel Lugthart als in zijn
huidige vorm Bennaars niet in staat zijn
om als duo de aanvalsverbindingen te
verzorgen. Hoe zou dan één hunner als
éénmansschakel kunnen optreden? En zo'n
éénmansschakel, uiteraard in samenwer
king met de twee kanthalves, is de con
sequentie als men de opstelling van een
dubbele aanvalsspits LenstraVan Roes
sel aanvaardt. Da'-
de meerderheid
in de Nederland
se voetbalwereld
(contra Verlegh
mgar mèt Van
der Leek) dié
speelwijze ver
langt, ligt in de
roep „Abe terug
als linksbinnen"
opgesloten.
En inderdaad is
de noodzaak van
Abe's terugkeer te
klemmender, om
dat wij op het
ogenblik geen
pure systeem-binnenspelers van formaat
bezitten; velen zijn geprobeerd: Mom-
mers, Kuneman, Van der Tuyn, Bennings-
hof. Snoek, Lugthart, Bennaars, waar
schijnlijk toch wel de beste club-binnen-
spelers van deze dagen, maar voor inter
landvoetbal toch te zwak (en wellicht zou
Clavan de enige uitzondering vormen),
zodat men gerust mag zeggen, dat bij de
in Huil definitief bevestigde devaluatie
van het kwasi magische vierkant de weg
naar de uitzonderlijke niet-Systeem-speler
Lenstra opnieuw geopend is.
En zoals Lenstra het de K. C. heeft ver
geven, dat zij hem voor <ie Olympische
tournee passeerde, zo moge de K. C. nu
op haar beurt hem zijn te jate weigering
voor Huil vergeven.
Daags na Huil bleek jn de wedstrijd
RotterdamBondselftal op Spangen niet
alleen, dat vooraanstaande Nederlandse
clubspelers (het Bonds-bionentrio Van
Melis—Van de Bogert—De Bruijckere)
niet voldoende intelligentie en initiatief
meer opbrengen om te profiteren van een
gapend gat in de vijandelijke defensie
(veroorzaakt door de met een orthodoxe
spil Van Schijndel desniettemin onver
stoorbaar als in een stopperspilsysteem-
formatie opererende backs en kanthal
ves, zodat het verdedigingscentrum onbe
zet was). Dit binnentrio kon pas na een
tactische kleedkamer-instructie de weg
vinden om de te schamele 10 rustyoor-
sprong tot 3o op te voeren. Maar toen
bleek vooral, dat, nadat hij door een
derde back (Van de Korput ging deze
positie innemen) in de rug was gedekt,
Van Schijndel inderdaad op het ogenblik
de topvorm heeft om een heel middenveld
te kunnen bestrijken en zUn aanval van
een 30 achterstand naar een 4—3 over
winning te stuwen.
Meer nog dan de zich als een steeds
betere schakelspeler ontwikkelende Ga
vin (die trouwens, nu Groeneveld en
Louer niet de vereiste hoogte halen en
spelers als Schmidt en Snoeks geen kans
krijgen, de aangewezen man blijft voor
de linksbuitenplaats naést Lenstra), ont
plooit Van Schijndel op het ogenblik, in
een vorm die zijn zwakke dagen doet
vergeten en zijn beste dagen overtreft,
de kracht die hem tot de favoriet voor
de éénmansschakel achter de viermans
voorhoede stempelt.
Men kan hier van een „systeem-varia
tie" of desgewenst van een „ander sy
steem" spreken. Maar het gaat ons niet
om „een systeem". Het gaat ons er om,
dat men twee begenadigde voetballers,
wier technische kunde ver uitgaat boven
het huidige algemene niveau: Abe Len
stra en Jan van Schijndel, hun verdiende
plaats (en wel de plaats, met daaraan
gekoppeld de functie, die hun de meeste
kans geeft om hun talenten, ten bate
van het geheel, te ontplooien) in de
Oranje-ploeg geeft. En de logische con
sequentie van een Oranje-ploeg met. Van
Schjjndel en Lenstra ia een speelwijze
met een viermans-voorhoede en een één-
roans-schakel samen met de kanthalves
achter die voorhoede.
Men behoeft dan niet van een „dub
bele middenvoor" en een „dubbele spil"
te spreken (achter Van Schijndel als
aanvallende zal men Terlouw als
stopperende spil wel handhaven), men
behoeft helemaal niet hiervoor met een
ander etiket, „systeem" te komen aan
draven. Dit zal gewoon „voetbal" zijn,
in een formatie en met een speelwijze
die een Lenstra en een Van Schijndel
uit zichzelf, namelijk omdat zij nu een
maal zó voetballen, zullen zoeken en
ontwikkelen. Voetbal zonder meer, met
de beste spelers in de functies die hun
het best liggen.
Op dezelfde wijze hebben ook de Bel
gen hun beste spelers in één formatie
verenigd: Mermans en Coppens samen in
het aanvals-centrum. Van der Auwera
als éénmansschakel daarachter (een
soortgelijke rol vervulde Mees reeds als
Mermans-Anoul). De Belgen noemen het
ook geen „systeem", maar een „tactiek
en de overeenkomst met het Nederland
se voetbal is, dat Van der Auwera en
Mees precies als Van Schijndel in hun
clubs ook als aanvallende spil opereren.
En wat verklaarden de Belgische spe
lers (niet de officials!) na de 50 neder
laag tegen Engeland op Wembley: „De
tactiek is goed... als de tegenstander niet
tè sterk is". Natuurlijk: tegen een in alle
opzichten tê superieure^ tegenstander
helpt niet. niemendal, tenzij men „met elf
man in eigen hok gaat liggen", maar dan
speelt men geen voetbalDe Belgen
hebben er, ondanks de zware nederlaag,
geen spijt van, dat zij nu hun elf beste
spelers nu in één elftal bijeen hebben
geformeerd en dat zij de speelwijze van
hun elftal gebaseerd hebben op de beste
speelwijze van ieder hunner.
De Nederlanders hebben dezelfde kans
en de spelers en zij behoeven er óók geen
spijt van te hebben. De K.N.V.B. waakt
er wel voor. niet tegen tè superieure te
genstanders te spelen; in de amateuris
tische koers inzake het interland-pro
gramma liet de waarborg, dat wij slechts
tegen gelijkwaardige landen-teams zul-
len uitkomen. En dén kan, ook blijkens
de Belgische ervaring, een op Lenstra en
Van Schijndel gebaseerde speelwijze in
derdaad tot succes leiden.
Helaas: juist deze Van Schijndel en
Lenstra staan bij dc T.C. en bij Ver-
legh's K.C. niet in de gratie maar wel
bij Van der Leek, terwijl dc interne
moeilijkheden nog vergroot schijnen te
worden door een meningsverschil tus
sen Verlegh en het K.C.-lid De Vries
inzake Lenstra). En Verlegh wil niets
weten van ooimaar de geringste ai-
wijking van het pure stoppcrspilsy-
steem met zijn kwasi magische vier
kant maar Van der Leek wél en De
Vries met zijn voorkeur voor Lenstra
als-linksbinnen blijkbaar ook).
Wij spreken op dit ogenblik niet over
de rest van het Oranje-elftal. Hier in
teresseert ons vooral de aanvallende
speelwijze. Het kwasi magische vierkant
was met zijn zwakke bezetting alleen de
fensief ingesteld. Maar als het Neder
lands Elftal uit de huidige en reeds ruim
drie jaren durende malaire wil geraken,
zal men op winst en op aanval moeten
spelen. En met spelers als Lenstra en
Van Schijndel kan dat.
Het schijnt, dat dit ook in het Bonds
bestuur wordt ingezien en dat niet alleen
bij trainer Van der Leek maar ook in
de boezem van T.C. en K.C. oppositie
tegen Verlegh's verstarde politiek rijst.
Maar een uitweg is nog niet gevonden.
En daarom hoopt men, dat in deze „stille
wintermaanden" Karei Lotsy, wien het
Oranje-elftal zo na aan het hart ligt, in
de te regelen „Bonsvoorzitters-erfenis"
en in zijn laatst dagen als aftredende
T.C.-voorzitter nog kan zal zien om het
officiële Bondsbeleid inzake het Oranje
voetbal in een zo zeer gewenste en nood
zakelijke nieuwe richting te buigen.
Alle correspondentie te richten aan:
H. J. v. d- BROEK, Nwe Binnenweg 46,
Rotterdam (C.)
No. 799. (6 December 1952.)
PROBLEEM No. 2554.
JOH. V. D. BOOGAARD, Nuland (N.B.)
Ie plaatsing-
Zwart 12 schijven op: 6/8, 12, 15, 19, 21,
28'9, 32/3 en 39.
Wit 11 schijven op: 20, 31, 35, 37, 40-2,
44, 47, 48 en 50.
PROBLEEM No. 2555.
JAN KLOMP, Rotterdam.
Ie plaatsing-
Zwart 4 schijven op: 12, 26, 40 en 45.
Wit 3 schijven op: 28, 37, 39, dam op 4-
PROBLEEM No. 2556-
S. KLOMP, Rotterdam.
Ie plaatsing-
Zwart 8 schijven op. 12, 13, 14, 19, 22,
23. 26 en 40.
Wit 8 schijven o-p: 31, 37, 33, 39, 41, 42,
43 cn 50.
Dwangspel. Wit 5045, zwart 19 24,
wit 45:34, zwart 24—29, wit 34—30 en
zwart 2934?
Ho, wint wit nu?
Oplossingen binnen drie weken in te
zenden.
OPLOSSINGEN.
Probleem No. 2527. (A. F- HOOGVELT-)
Zwart: 5, 7, 11/3, 15, 18, 22, 28, 29 en 32.
Wit: 20, 21, 24, 26, 30, 33, 35, 36, 39, 43
en 43.
Wit: 36—31. 39—33, 26:28, (49:16),
28—23, 24:44, 30:6, (7—11 gedw.), 6:17,
1711, 4843. 35 44, wint op tempo.
Probleem No. 2528 (JAC. N. SCHEL-
LEKENS.)
Zwart: 12/4, 16, 21/2, 26 en 29.
Wit: 24. 32 3, 36 7, 40 1, 43 en 46-
Wit: 32—28, 28:10, 36—31, 41—36,
46:37, 31:22, 22—17, 37—32, 32—27,
27—21. 3627.
Probleem No. 2529. (D. VUURBOOM.)
Zwart: 13, 16, 19, 21, 24, 26. 35 en 39.
Wit: 22, 28, 34, 36, 37, 41, 43, 47 en 50.
Wit: 28—23, 34—30, 30 8, 36 27, 41—37,
47 36.
tand: zw. 16, 17, 26, 35. Wit: 8, 36, 50.
(zw- 17 -22), 8—3, (22—28), 3—14, (28—33)
14—20. (33—39), 20—25, (39—44), 50:39,
(35—40), 39—34, (40 29) 25—39 (16—21),
39—11, (21—27), )i—16, (27—31), 36:27,
(29—33). 27—21, (26: 17), 16—43, (17—22),
4316. wint-
Probleem No. 2530. (MARCEL PUER-
TOLAS.)
Zwart: 7, 10, 11, 19, 22, 28, 29, 33 en 36.
Wit: 18, 27, 39, 44, 45, 47/50.
Wit: 48—42, (zw. 22:31. de beste),
47—41, 49—43, 45 5, 5 26. Op zw. 44—49,
w;t 50—44, op zw. 11—17 en 44—49, wit
50—44, op zw. 11—17 en 44—49, wit
50—44, op 712 en 4449, wit 2621,
50—44 en 21—27.
OPLOSSERS.
Goede oplossingen ontvangen^ van: H.
M. Kipping en J. Pennings, beiden _Den
Bosch: A. v. Beek. Schiebroek (min 2525)
S. Korpershoek, Vlaardingen en L. P. de
Caluwe, Wateringen.
VOOR MINDER GEOEFENDE
DAMMERS.
Hier volgt devierde en laatste serie
van miniatuur damproblemen (d-i. hoog
stens van iedere kleur 7 schijven) van S.
Korpershoek te Vlaardingen. De oplos
singen worden binnen drie weken inge
wacht.
A 33. (S. KORPERSHOEK.)
Zwart 7 schijven op: 4, 11, 12. 21, 25.
26 en 33.
Wit 7 schijven op: 14, 19, 29, 30, 34, 38
en 45.
A 34. (S. KORPERSHOEK.)
Zwart 7 schijven op: 7, 8, 18, 19, 20, 28
Wit 7 schijven op: 27, 29, 38, 39, 43, 47
en 50.
A 35. S. KORPERSHOEK.)
Zwart 5 schijven op: 9, 11, 12, 14 en 36.
Wit 6 schijven op: 15, 21, 24, 30, 33
en 41.
A 36. (S. KORPERSHOEK.)
Zwart 7 schijven op: 13, 14, 16, 22, 24,
34 en 40.
Wit 7 schijven op: 26, 31. 38, 41, 42, 45
en 50.
A 37. (S. KORPERSHOEK.)
Zwart 6 schijven op: 5, 8, 9, 15, 16
en 28.
Wit 6 schijven op: 20, 22, 24, 26, 33
en 34.
VERBETERINGEN.
Onze vorige damrutoriek moet als kop
hebben No. 798 (29 November 1952.)
De ex-wereldkampioen Juan Manuel
ëangio uit Rome in de Argentijnse
hoofdstad teruggekeerd. Hü zeide te
vertrouwen, dat zijn gezondheidstoe
stand hem zou toelaten deel te nemen
aan de races van het Argentijnse seizoen,
dat 18 Januari a.s. begint met de Grole
Prijs van Argentinië volgens formule II.
Hij voegde hier aan toe, dat vier Fer->
rari's verwacht worden die bestuurd
zullen worden door Gonzalez, Bonetto,
Fangio en een vierde, later aan te wij
zen coureur.
Wederom zal a.s. Zondag in de eerste
drie courses van het programma te Hil
versum door het groot aantal paarden
splitsing moeten volgen. Als hoofdnum
mer zal de finale leerlingen-kampioen
schap 1952 worden verreden.
De volgende paarden geven we de
beste kansen: St Nieolaas-prijs: 1960 m.
25 inschrijvingen'. Peter de Groote, Que-
rida Donum. Phenomenai. Zwarte Piet-
prijs: Seriedraverijen, 1880 m., 28 in
schrijvingen. Peter Pech, Napoléon,
Olympus. Finale Leerlingen-kampioen
schap. 2340 m.. 20 inschrijvingen. Kon-
dor, Matador. New Spencer. E.N.A.y.O.-
prijs: 2340 m., 7 inschrijvingen. Rijder
Geersen, Kalida, Madame B. Peperno
ten-prijs: 2800 m„ 10 inschrijvingen. Lion,
Norton Williams, Oscar Major.
Schaakredacteur: P. A. Koetsheid.
Huize St. Bernardus, Sassenheim.
(Zaterdag 6 December 1952.)
No. 6960.
P. A. v. d- KRAAN, Den Haag.
Ie plaatsing. Mat in twee zetten.
V//////// v//'/.
Y/Y//
WM
DE PROBLEMEN VAN DEZE WESK.
Onder No. 6960 brengen wij een eerste
publicatie. (No. 6958 en No. 69->9 uit onze
vorige rubriek waren dit ",eur
van deze tweezet moet wel met n bloe
dend hart een w.
r. op h7 hebben
geplaatst, want deze rs_
immers uitsluitend
aanwezig ter voorkoming van een neven.
LEEUWARDEN, Vrijdag
De voorpret van een nieuw ijs-zeizoen
heeft maar kort geduurd, maar desniet
temin is gebleken, dat in de gelederen
der Friese korte-baanrijders de sportin-
structeur Egbert v. d Ploegh uit 't Meer
een man is, die straks bij durende vorst,
als het „menens wordt", de suprematie
van de Westelijke indringers zou kunnen
verbreken. In dit eerste weekend-over
zicht van de Noordelijke korte banen kan
hij reeds tweemaal als winnaar worden
genoemd, eenmaal in eigen Fries milieu
doch bovendien daarvoor ook al in het
eerste Fries-Westerse duel.
Twee Westelijke rijders: de Nederlandse
kampioen Nan Rotgans (uit Den Oever)
en Theo Janmaat (uit Nederhorst den
Berg), mochten in Hommerds resp. Ter-
horne de eerste prijzen weghalen, in do
Friezen Heilstra en Hoger en de Gronin
gers Baard en Wieringa hadden zij min
der sterke tegenstanders dan aan de
Hollanders Van der Nagel en Lekkerker-
ker Heel wat zwaarder was de concur
rentie die Van der Ploeg te overwinnen
had, zowel in Broek bij Joure als in Eelde.
In Broek had Van der Ploeg niet alleen
met zijn sterke provinciegenoten Van der
Duim en de oude matador Pomper uit
Jubbega af te rekenen (de veteraan Zel-
denthuis brengt het niet ver meer), maar
ook met vier Westelijke grootheden: de
Nederlandse kampioen Rotgans, diens
voorganger als titelhouder Kees van
Eijkeren, de sterke Wieringer Trompetter
en de altijd gevaarlijke Janmaat. Maar
met grote superioriteit wön Van der Ploeg
dat.
En onmiddellijk nadat aldus in Broek
de krachten verkend waren zwermde 'n
aantal Westelijke èn Noordelijke cracks
over de onbetekenende wedstrijdjes, waar
zij meer kans op succes hadden, uit spor
tief oogpunt een betreurenswaardig ver
schijnsel, waardoor niet alleen aan me
nige overwinning elke waarde ontnomen
werd maar bovendien een tweede groot
duel Friesland—Holland achterwege bleef
(en voorlopig niet terug zal komen zo
lang de snel ingezette dooi aanhoudt).
De belangrijkste wedstrijden waren nu
nog die van Eelde, waar alleen Noorde
lijke rijders startten. Ook hier won Van
der Ploegh, waarbij hij niet alleen de
sterke Groningse kampioen Scheper uit
Veendam achter zich liet, maar ook
Bakker Sr en Bakker Jr, de bekende
Heerenveen-voetballer Germ Hofma en
de Friese old-timers Warta en Hoven.
Met nog meer belangstelling, want met
vertrouwen in hun favoriet Egbert van
der Ploegh, wachten de Friezen nu op
de dag waarop het kwik in de thermo
meters weer omlaag zal gaan.
AMSTERDAM, December.
Is er nog kans op een Ronde van Nederland-1953?
De kans lijk klein. Zoals wij reeds meldden, is Jlir Van den Bcrcli Van
Heemstede, de voorzitter van de K.N.W.U., van liet U.C.I.-kalendercongres
tc Züricli teruggekeerd met wedstrijddata (17 tot 23 Augustus) <Re om aller
lei redenen niet acceptabel waren. Wij schreven daar Maandag j.l. reeds
over: nog vóór begin dezer week de organisatoren van de Ronde van
Nederland in een spoed-vergadering eveneens tot de conclusie kwamen, dat
zij met déze data niet in de gelegenheid zouden zijn, de race met enige kans
op succes te organiseren.
De situatie was als volgt. Zou men de
Ronde van Nederland midden Augustus
houden dan wankelde op de eerste plaats
de financiële basis, welke men de laat
ste jaren met zoveel moeite voor de
vaderlandse Ronde heeft gelegd. Men
achtte het terecht onwaarschijnlijk dat
er in de vacantiemaand wel veel belang
stelling zou bestaan voor een Ronde
van Nederland. Dat betekende, dat ook
de bedrijven die in de Ronde van Neder
land publicity zoeken, moeilijk te bewe
gen zouden zijn, de enige Nederlandse
etappenrace voor beroepsrenners finan
cieel te steunen. Het was voor de orga
nisatoren de enige handicap niet. Wy
wezen er al op. dat de Ronde van Ne
derland in Augustus voor een deel zou
samenvallen met de Ronde van Duits
land (die intussen vande K.N.W.U.
de garantie gekregen schijnt te hebben
dat er in ieder geval vijf Nederlanders
aan zullen deelnemen); dat zij boven
dien doorkruist zou worden door de we
reldkampioenschappen op de Oerlikon-
baan te Zürich en dat. tenslotte, onze
Tour de France-renners, zonder welke
men een Ronde van Nederland moeilijk
organiseren kan, tussen de Tour en de
wereldkampioenschappen een tocht langs
wielerbanen en criteria stellig zouden
prefereren boven het
wéér-een-Ronde.
beulenwerk van
Het enige wat tijdens dit U.C.I.-con- De Ronde van Nederland dreigt daar
gres wel bijzonder duidelijk gebleken is
en waar in de toekomst ook de orga
nisatoren van de Ronde van Nederland
noodgedwongen rekening mee zullen
moeten houden is het feit, dat de
Koninklijke Nederlandse Wielren Unie in
de internationale wielersportwereld prac
tisch geen enkele invloed meer heeft.
Wij verloren te Zürich in de strijd om
een behoorlijke plaats op de wedstrijd
kalender een „gevechtmet de Ronde
van Zwitserland. Het toeval wil nu, dat
deze Ronde van Zwitserland georgani
seerd wordt door de Zwitserse Wieler
bond. Het ging dus tussen deze bond en
de K.N.W.U., en in theorie zou men in
een dergelijk duel geljjke kansen moeten
hebben. Helaas: in de practijk ligt dat
anders. In de practjjk beschikt de Zwit
serse Wielerbond over een man als dr
Carl Senn die... ook in de U.C.I. een
vooraanstaande rol speelt en die er, bij
voorbeeld, voor zorgde, dat tijdens de
jongste wereldkampioenschappen te Pa
rijs de Zwitser Plattner al ijlings in het
shirt van de wereldkampioen klom vóór
de K.N.W.U.-sportcommissie ook maar
de kans kreeg om te protesteren ten
gunste van onze in deze finale zo un
fair behandelde 'landgenoot Jan Derk-
sen.
Voor insiders was het besluit van de
U.C.I. tijdens het kalendercongres te
Zürich geen verrassing. Want op de eer
ste plaats is de Ronde van Nederland er
nog altijd niet in geslaagd, door te drin
gen tot de clan der „grote organisato
ren", die in feite de internationale wie
lersportkalender al samenstellen voor
het U.C.I.-kalendercongres gehouden
wordt; doch bovenal hebben wij er de
laatste jaren een gewoonte van gemaakt,
ons dóór de oppergoden van de U.C.I.
volop te laten negéren.
De Koninklijke Nederlandse
Wielren Unie hield zich tot nu toe
principieel buiten de samenstel
ling van de Nederlandse Tour de
Franceploeg. Evenmin schonk zij
de Nederlandse chef d'equipe de
volmachten waarover bijvoorbeeld
Sylveer Maes en Alfredo Binda,
de concurrerende Belgische en
Italiaanse ploegleiders beschikken.
Te Zürich nu besloot het zgn.
„Comité Directeur" van de U.C.I.
de aangesloten wielerbonden te
verzoeken, naar de „grote" Ron
den (Italië. Zwitserland, Duits
land en Frankrijk) slechts officiële
landenploegen af te vaardigen.
Zou de K.N.W.U. zich aan de richt
lijnen van de U.C.I. houden, dan
betekent dit, dat Goddet en Am-
brosini, de organisatoren van res
pect. de Tour de France en de
Ronde van Italië, zich voor het
samenstellen van een Nederlandse
ploeg en het aanwijzen van een
chef d'equipe tot de Nederlandse
Wielren Unie zouden moeten wen
den.
de dupe van te worden. En wellicht zou
den de organisatoren er verstandig aan
doen om, gezien de omstandigheden, het
roer voor één jaar om te gooien. Mis
schien ware het aan te bevelen, de
Ronde van Nederland in 1953 maar even
weg te bergen (en dén niet het risico te
lopen dat men alles wat men tijdens de
laatste twee jaren aan goodwill gewon
nen heeft, met één slag opnieuw ver
liest), en wellicht is het dan finan
cieel èn sportief mogelijk om temid
den van de wir-war van wedstrijden op
de internationale wielersportkalender
er nog een plaatsje te vinden voor. laat
ons zeggen, een twee-daagse etappen-
wedstrijd in het genre van Maastricht-
AmsterdamMijnstreek: een race die in
1947 sportief een succes was en die in
feite het uitgangspunt vormde voor de
Ronde van Nederland. Een Ronde die
destijds wat al te haastig van start ging
en... in haar haast de kans van opge
nomen te worden in het gezelschap der
oplossing. Het is "n zeer gecompliceerde
compositie, die van zelf hoge eisen aan
de constructie moest stellen cn die dan
wel zeer grote technische vaardigheid
vereist.
No. 6961 is er een uit de Boheemse
school-
No. 6961.
L. KNOTEK.
2e prijs ..Berger Schaakclub". 1952.
Mat in drie zetten.
Wit: Kg8. Dg6. Ra4c3. Pb6h5; d2.
Zwart: Kd3, Tf2—f5, Rg2, Pel; c5, e2,
e6, f3, f6.
Oplossingen over drie weken
Gezien de naderende feestdagen, Kerst
mis en Nieuwjaar hebben we de laatste
twee weken van dit jaar onze rubriek een
paar dagen vroeger in te leveren. De
goede o-plossingen. die we daarin hopen
te vermelden gelieve men ons niet op
het laatste ogenblik in te sturen. Dit
verzoek geldt uitsluitend hen, die bijv.
van drie rubrieken gelijk inzenden.
Verder hebben we nog op te merken, dat
bij inzendingen van oplossingen bij twee-
zetten men kan volstaan met het aan
geven van de sleutelzet, dus niet al die
varianten gaat vermelden. Ook bij drie-
zetten is het aangeven van 'n paar
voorname varianten voldoende. Men
make zich dus geen onnodig werk.
PROBLEEMOPLOSSINGEN.
No. 6954. Jos Opdenoordt- Opl. 1. Kd6
c5 enz. De zetten 1. Dg3 en 1. Dh3
pareert zwart door 1Tgl.
No. 6957 E. Kadourek. Opl. 1. Db7!
dreigt 2- Ke8 enz- 1Kh2, Pbö. Pc6,
Pc8, 2. Db2!, Da8!, Kc6:, Kc3: enz. Na 1.
Ra7: volgt Kh2 met de dreiging 2
§1 (P-)
Beide problemen werden goed opgelost
door: ir A. Bergstein, Geleen; dr R. J. F.
Nivard, Nijmegen; Leo Paalvast, Rotter
dam; N. 'G. Schaaps, Rijswijk; W. J-
Suyker, Rotterdam; J. G. M. Vos, Rijs
wijk.
No. 6955 door Henri Klaus, Delft; J. F.
Pilgram. Rotterdam-
No. 6954 door dr mr R. R- L. M. Brom
berg, Roermond: H. Th. v. Goor, Voor
burg; W- H. Haring. Schipluiden: Fr.
Kok. Tilburg; M. v. Nieuwstadt, Kaats
heuvel: W- den Tonkelaar, Voorburg.
1239. SICILIAANSE PARTIJ.
Gespeeld om
het kampioenschap van
Moskou 1952.
Wit
Vasiukov.
Zwart: Kogan.
1.
e2e4
c7c5
2.
Pg —f3
d7d6
3.
d2d4
c5d4:
4.
Pf3d4:
Pg8—f6
5.
Pbl—c3
a7a6
6.
g2g3
b7—b5?
7.
Rfl— g2
Rc8b7
8.
0—0
e7e6 (1)
9-
Ddle2
Dd8—c7
10.
a2—a4
b5a4:(2)
11.
Tal—a4:
Pb3d7 (3)
12.
Ta4c4
Dc7d8
13.
Pd4c6
Rb7c6:.
14.
Tc4c6:
Pd7b8
15.
Tc6c4
Pf6d7
16.
e4e-5!
d6d5
17.
Pc3—dó:!
e6d5:
18.
Rg2—d5:
Pd7b6 '4)
19-
Rd5a8:
Pb6a8:<5)
20-
Tfl—dl!
Pb8d7 (6)
21.
e5e6
f7—e6:
22.
De2e6:t
Rf8e7 (7)
23.
Tdl—d7:!
Opgegeven (8)
(1) Indien 8.
d5.
(2) Veiliger was wel 10bób4.
Hier verdiende 11Re7 de
voorkeur.
(4) Er dreigde 19. e6, fe6: 20. De6:f
De7 21. Tc8tt.
(5) Met 19Pc4: is de partij ook
niet te redden.
(6) Geschiedt 20Db6 dan 21.
Tc8f, Ke7 22. Rgöt, f6 23. ef6:t, Kf7 24.
De8v. Kg8 25- Df8r
(7) Of 2-De7? 23 Tc8i t.
li(8), Op 23Dd7: 24. Tc8t, Dc8: 25.
„grote organisatoren", helaas ongebruikt IDc8:f, Rd3 26. Da8: en wint.
en achteloos liet liggen.
L' Echiquier.
-A
