Biesboschwerken in t geding
Binnen enkele maanden nota
over gevolgen van inpoldering
Prachtig K.A.B.-werk
in Belgisch Congo
Weer ernstige ongeregeldheden
in woonoord „Lunetten"
Mist,
zijn
een stormpje en
sterke verhalen
véél
Tevreden, maar niet voldaan
NG-
SLAGEN
EISENHOWER ZAL BINNENKORT
MAC ARTHUR ONTMOETEN
CS»
Burger trok zijn motie in
Communistische en socialistische vakbonden
teruggeslagen
Eigen huis in brand
gestoken
Politieke commissie
wenst geen vertegen
woordiger van de Bey
de haarlotion, die de wereld veroverde
Politie werd gemolesteerd
Rapport van Ridgway aan N.A.T.O.
Benoeming van Mountbatten
DONDERDAG 11 DECEMBER 1952
PAGINA 3
Bies-
Pt 'iesteri ~o cpingen
Ook niet pa e da go gis ch
Henk van der Maze
Schermdijk voor Dordrecht
Spoorwegongelukken
Oeververbindingen
Rijnvaart
Replieken
V erkeerswezen
ien maanden voor twee
grondwerkers
Vraag óók Stilbépan, de volmaakte biolo
gische haarcream, in tube of pot voor de
ideale haarverzorging.
(ïlbcpM
Inschakeling van de U.N.O
verzocht
N.V. A. D A A
Mist
'n Stormpje
Weer wachten
De volgende morgen kwam de stuur
man de gasten wekkende reis zou
".«-GR AVE MI AGE, Donderdagochtend.
In de avond vergadering van de Tweede Kamer werd gisteren voort
gegaan met de begroting van Verkeer en Waterstaat. Na het groot aantal
sprekers, dat de avond tevoren reeds aan bet woord was geweest, kwam er
gisteravond weer een flink aantal met de 101 onderwerpen, welke deze
begroting rijk is, zoals daar zijn: de Biesböscli, de verkeersintegratic, de
overheid en liet verkeer, de Zondagsrust enz.te veel om op te noemen. Om
kwart voor elf begon minister Algera nog met de beantwoording van al
deze sprekers. Oorspronkelijk was bet de bedoeling na ziin rede welke
intussen lot twee uur bleek te duren, de vergade
ring zou worden geschorst. De voorzitter, die in
tussen vernomen had, dat het'buiten spiegelglad
was. zeide liet toen juister te vinden de begroting
maar af te maken omdat de leden wegens de glad
heid toeli niet naar huis kondén gaan en liet daar
om beter nas dat zij in de Kamer „overnachtten'
zodat daarna nog met de replieken werd begon
nen. En zo gebeurde het dat de Kamer verder
ging en de vergadering eerst legen de vroege
morgenuren tot een einde kwam, nadat een
tamelijk schorre minister Algera nog eerst ren
„aanval" van de heer Burger, die met een motie van orde voor de
hosch-inpoldering kwant, had moeten afslaan.
Mill jf-iJ_iLr.ij.lti V
De heren Burger (P.v.d.A.) en Engel-
berünk (K.V.P.) verschilden van mening
over deze inpoldering. De eerste, die bij
de minister informeerde wanneer de be
loofde nota over het complex der bene
denrivieren zou komen, ging met het sa
neren van Donge en Oude Maasje accoord,
doch vond dat door de drooglegging van
de Biesbosch ten bate van Brabant
zoals hij zeide Dordrecht en de omlig
gende polder in gevaar komen, waardoor
werken aan de benedenrivieren nodig zijn.
Waarom, zo vroeg hij, niet eerst de wer
ken aan Spui, Merwcde en Amer gereed
gemaakt en
dan een Bies-
boschpian na
der te over
wegen? Een
natuurlijk re
servoir blijft
dan bestaan,
waardoor Dor
drecht de
woonplaats
van de heer
Burger
geen gevaar
kan lopen. Spr
verlangde vol- BURGER (P.v.d.A.)
ledige open- ....bezorgd voor eigen stad.
legging van
zaken nopens de plannen langs de rivie-
-£>
Heel erg geschrokken zijn we van
een ingezonden stuk in een katho-
lieke krant. Want als de klachten
werkelijk zo funest plegen te zijn als
schrijver voorgeeft, dan houden we ons
hart vast voor de toekomst.
Het ingezonden stuk luidde als volgt
Tijdens onlangs op Bouvigne gehou
den studiedagen van de Katholieke Ac
tie heeft een spreker de ontkerstening
der gezinnen en de daling van 't aan
tal roepingen geweten aan het pacht
en klassenstelsel in de parochiekerken.
Hij ontvouwde een plan tot afschaf
fing van de bankenpacht en van het
klassenstelsel. Die man heeft mijn
sympathie; ik meen dat veel priester
studenten voortkomen "A ar^ifre.r„sf
zinnen die moeilijk me- de gewraakte
stelsels kunnen instemmen.
Het is God. die de jonge mannen uit
kiest tot Zijn medehelpers- Hij kiest met
willekeurig, terwijl van een kiezen door
de desbetreffende persoon in het geheel
geen sprake is. God roept Zijn priesters
uit godsdienstige milieu's, uit gezinnen,
waar de voedingsbodem en het geeste
lijk klimaat geëigend zijn, om gehoor te
vinden voor en gehoor te geven aan de
oproep van de hemel- Er zijn vermeende
roepingen, door schuld gaan roepingen
verloren, terwijl niet mag geconcludeerd
worden, dat brave gezinnen, waaruit
geen priester voortkomt, eigenlijk niet
zo uitstekend zouden zijn. Personen uit
die milieu's zijn volgens Zijn raadsbe
sluiten weer op een andere plaats nodig.
In een godsdienstig-muffe of over
heersend muft-iichtzinnige omgeving
kan God moeilijk Zijn dienaren bij uit
stek vinden. Het komt ons voor, dat
O. L. Heer in dit verband op het ogen
blik moeilijker keus heeft dan 25 jaar
^Doch'de daling der roepingen wijten
aan het bank- en klassenstelsel in de
kerken, is ons zonder meer al te mal
Als jonge lieden tussen 12 en 18 jaar
werkelijk hun roeping weigeren te vo -
gen ingevolge de bankenpacht en het
klassenstelsel (er ls nog steeds geen aan
nemelijke oplossing gevonden en geia
moet er zijn), dan moet over deze zaken
thuis toch wel zwaar en vol haat zijn
geboomd. In die gevallen wordt de roep
stem Gods gesmoord door onbarmhartig
en onvoorzichtig geredekavel. Want
doorredenerend moeten ook priesterroe
pingen verloren gaan door dc houding
van driftige en ongenaakbare geestelij
ken, door het optreden van onrechtvaar
dige of onsociale bedrijfsleiders enz-
Het gaat er ons niet om genoemde fou
ten te vergoelijken, maar alleen te ver
klaren. dat verband leggen tussen de ge
releveerde praktijken en de priesterroe
ping o.i- volkomen onjuist is. Priester
schap is nu eenmaal geen al dan niet te
aanvaarden „baan".
Als God iemand hebben wil. dan komt
die persoon er, zij het vaak via ernstige
moeilijkheden. Eerste vereiste is echter
nogmaals een goede grond thuis,
in het gezin. Welke, grond niet moet
bedorven en verzuurd worden door te
veel materialisme en onpaedagogisch ge
kanker.
Als reactie op hetgeen prof. Romme
schreef in ,,De Volkskrant" naar aanlei
ding van dn open brief van een groot
aantal docenten bij het hoger onderwijs,
publiceerde genoemd orgaan gisteren 'n
stuk van een der leidende Amsterdamse
leraren, welk stuk aldus begint
„Het kost ons altijd heel wat moeite
op Maandagmorgen in de vereiste goe
de stemming te komen".
We danken de hemel, dat we deze
man in onze tijd niet als leraar hebben
gehad. Men zal van zo'n heer de eerste
uren les hebben in de ochtend van de
eerste werkdag.
Mogen leerlingen zich ook op deze
,,heel wat moeite" beroepen?
Erg opvoedkundig tegenover de jonge
lui, die dit artikel lezen, kunnen we de
gesignaleerde aanhef niet vinden.
ren; hij achtte de betrachte geheimzinnig
heid een ongelooflijk onverantwoordelijk
beleid.
De heer Engelbertink (K.V.P.) ging, wat
betreft de Biesbosch, tegen deze mening
in. Hij hoopte, dat de thans bestaande
plannen en werken zouden worden ver
sneld en na voleinding duizend hectare
nieuwe goede landbouwgrond zouden op
leveren, terwijl de waarde en de opbreng
sten van tienduizenden hectaren aanlig
gend grond enorm zouden stijgen. De mi
nister beaamde dit ten volle. Volgens zijn
zeggen zal de waardevermeerdering van
de gronden door inpoldering ongeveer
20 millioen bedragen. En daarmee zijn
de voordelen nog niet uitgeput. Landbouw,
wegverbindingen, scheepvaart, industrie
vestigingen, werkgelegenheid en massa-
recreatie zullen er mee gediend zijn. Dc
'bewindsman weerlegde de mening van de
heer Burger, dat de inpoldering van de
Biesbosch 50.000 tot 100.000 per hectare
zou kosten. De totale kosten bedragen na-
I me lijk 46 millioen. Er wordt gelegenheid
I yoo' 680.000 manweken geschapen. Het
inwonertal zal van 700 tot 8000 kunnen
worden opgevoerd. Aan de Zuid-Amer
;zal voor 5600 personen meer vestigings
mogelijkheid zijn. De griendcultuur is er
thans noodlijdend en voor de lonende
rietcultuur komt iets beters in de plaats.
De nota over de gevolgen van de inpol
dering moest nog even wachten; dc kwes
tie leende zich nog niet voor openbaar
heid. Wel kon dc bewindsman reeds
mededelen, dat deze nota verschillende
oplossingen van het waterbczwaar en dus
het vermijden van stormvloeden bij Dor
drecht zou omvatten. Persoonlijk was mi
nister Algera geporteerd voor een scherm
dijk aan de Noordelijke oever van de
Nieuwe Merwcde, waardoor het water-
bergend vermogen van de Biesbosch met
overlaatmogcljjkhcid ten gunste van Dor
drecht zal worden aangewend. Het af
dammen van het Spui en enige verhogin
gen van de dijk langs het Hollands Diep
zullen tegelijkertijd moeten worden uitge
voerd. Dan zal de inpoldering van dc
Biesbosch geen bezwaar voor Dordrecht
opleveren. Beide werken kunnen tegelij
kertijd worden uitgevoerd.
der te doen aan de rendabiliteit en de
aanpassing van de verladers aan een lo
nende dienstverlening. Er is geen sprake
van belemmering van de dynamiek van
bet vervoer, gezien de vrij constante cij
fers van het aandeel van rail, weg en
water.
Het aandeel van de verladers in het
vervoerbeleid maakt nog een punt van
overweging uit. Het organiseren van ver
laders in stichtingen als de E.V.O. wordt
gunstig geacht.
Voorshands wil de minister afwachten,
welke resultaten de betrokkenen bij de
onderhandelingen over een P.B.O. zullen
bereiken. Het overleg tussen werkgevers
cn werknemers is nog niet ten einde.
De bewindsman bad groot respect op de
Wijze waarop het spoorwegbedrijf wordt
gevoerd. Zelf had hij al een kwart mil
lioen kilometer per spoor afgelegd
Alleen dan zullen spoorlijnen worden
opgeheven, indien zij verlies geven en het
vervoer door andere vervoermiddelen is
of kan worden overgenomen. Bovendien
worden eerst de repercussies op overige
I iijncn en de belangen van de streek
nauwkeurig overwogen.
De spoorwegongelukken hadden minis
ter Algera diep getroffen. Hij was ook de
overtuiging toegedaan, dat de oorzaken
der ongelukken niet aan technische fou
ten. doch aan fouten van het personeel te
wijten zijn. Hii noemde dat geen kwestie
van anti-arbeidersgezindheid. De ongeluk
ken zijn niet te wijten aan gebrek aan rust
en aan de diensttijden wordt strikt de
hand gehouden.
De minister zal alles doen om vertra
ging in het kleine Rotterdamse spoorweg
plan te voorkomen. Reeds bestaat een
lijst van spoorwegkruisingen, die vrij
moeten komen, Tilburg, Delft en Haar-
lem-Zandvoortselaan staan er op.
Volle aandacht zal worden besteed aan
het probleem van de vaste oeververbin
ding met Goeree-Overflakkee. De minis
ter zal zich er persoonlijk van de toe
stand gaan overtuigen.
De fusie der drie vliegtuigfabrieken is
na de oorlog mislukt en de minister wenst
geen nieuwe poging te doen. De fabrie
ken werken goed samen op vrijwillige ba
sis en zijn goed van orders voorzien.
Ten aanzien van een provisorische ver
betering van de oeververbinding te Vei
sen zeide de minister, dat een studie
gaande is. Een commissie is gevormd om
sense en Y-tunnel te bestuderen. Er is I
om financiële redenen nog geen gelegen- j
heid om een andere beslissing, dan hel j
vorige kabinet, te nemen over de havens
van Scheveningert en Katwijk. Aan de
gerechtvaardigde wens van de Krimpener- j
waard voor een vaste oeververbinding j
over de Hollandse IJsel hoopt men zo I
spoedig mogelijk tegemoet te komen. i
De verhouding Overheid-Zondagrust
zat bij behandeling van het nieuwe ont
werp Zondagswet kunnen worden be- I
sproken. Als minister zóu hij geen too- j
stemming geven voor vliegfeesten op
Zondag om de reislust van het publick
to bevredigen.
Het beroepsvervoer draagt alle ken
merken van het middenstandsbedrijf. De
overheid dient vrijwillige concentratie
en samenwerking te eerbiedigen. Sa
menvoeging van te kleine bedrijven kan
bepaald gewenst zijn.
De overheid mag zich als vervoerder
nooit laten verleiden tot. beïnvloeden van
het gehele vervoer. De staat mag zich
nimmer bevoordelen ten koste van het
bedrijfsleven, aldus de minister, die het
weigeren van vergunningen voor ver
voer dan ook een lugubere zaak achte.
Maar bü niet weigeren kan de gezond
heid van een hele bedrijfstak in ge
vaar komen.
Over de Rijnvaart zeide de minister
dat stelling is genomen tegen de Duit
se belasting op gasolie. Aan deze bezwa
ren is door de Duitse regering deels te
gemoet gekomen. De vlagbeschermen-
de maatregelen van het „Inner-Deut-
sche Verkehr" en de „Seehafen-Aus-
nahmetariffe" benadelen de Nederland
se Rijnvloot. Het Nederlandse aandeel
in de Duitse havenoverslag is enorm
teruggelopen in vergelijking met 1946.
De minister hoopt, dat thans op grond
van het gaande overleg Duitsland zal
teruggaan naar de Akte van Mann
heim en de nadelige maatregelen waar
door de Nederlandse vloot blijvend in
een reservepositie zou worden gedron
gen, zal opheffen.
De verzilting neemt sterk toe, een
groot deel van Nederland heeft er van
te lijden. De eisen van land- en tuin
bouw voor de kwaliteit van het water
worden steeds strenger. Drink- en be-
drijfswater en ook de volksgezondheid
stellen eveneens hoge ensen. Daarom
ztjn ontziltingswerken noodzakelijk. Van
het IJsselmeer zal een zoetwater-reser
voir worden gemaakt door kanalisatie
van Neder-Ryn en Lek. Hierover zal 'n
nota verschijnen. Zodra een plan voor
het Zuid-Westen des lands gereed is,
zal ook dit ter kennis van de Kamer
worden gebracht.
Toen om twee uur de replieken be
llij vond dc gehele zaak van de Bics-
boschinpoldering niet vertrouwenwek
kend. Hij constateerde, dat de dijk van de
Zu'dclijke oever kon worden uitgevoerd,
daarna het Spui kon worden afgedamd
en vervolgens de Biesbosch ingepolderd.
Hij diende cn dat in de diepe nacht
een zcér lange motie van orde in, waarin
eerst een nota over deze aangelegenheid
verlangd werd, alvorens de gevraagde
gelden voor de werken zullen worden
besteed. Behalve enige socialistische af
gevaardigden ondertekende ook de heer
Zegering-Hadders (V.V.D.) deze motie.
Minister Algera maakte het kort. De
motie-Burger was volgens hem geheel
op het verleden georiënteerd. Hij voelde
wel, dat de socialistische afgevaardigde
in hoofdzaak de Biesbosch behouden en
Dordrecht beschermen wilde. De be
windsman noemde de huidige plannen
overzichtelijk en zeker niet te kostbaar.
De schermdijk zal 2 millioen kosten, de
overlaat 5 tot 7 Ion. Hij beloofde over
enige maanden een nota aan de Kamer
te doen toekomen. Hierop trok de heer
Burger zjjn motie in. Vervolgens werd
de begroting van Verkeer en Waterstaat
z.h.st. goedgekeurd.
Het was over half vier toen de Kamer
leden en de minister zich slippend en
glijdend naar huis begaven.
de (economische) problemen van de Vel-gonnen, bleef de heer Burger balsturig.
De Katholieke Arbeiders Beweging in Belgisch Congo is in weinige jaren
erin geslaagd de communistische vakbond uit te rangeren en met haar
4.000 leden een belangrijke positie te veroveren in het sociale leven van
dc Belgische kolonie. De krachtige kern strijdt met succes voor de opheffing
der negers uit hun betrekkelijke rechteloosheid.
Behalve de sociale opvoeding van de
aangesloten leden voert de Congolese
K. A. B„ de C. S. C. C. (Confederation des
Syndicats Chrétiens du Congo), op de eer
ste plaats een voortdurende en felle pers
campagne voor een gezonde, sociale wet
geving. Zjj wil voor dc negers bereiken:
Ten aanzien van de coördinatie van het minimum-lonen, kinderbijslag, arbcidscon-
vervoerwezen zeide de bewindsman o.m.,
dat de huidige toestand niet geheel onbe
vredigend is, al is nog wel het een en an-
(Van onze correspondent)
De Leeuwarder rechtbank heeft tien
maanden gevangenisstraf met aftrek ge-
eist tegen twee grondwerkers uit Ilarke-
ma—Opeinde, de 23-jarige w. E. en de
27-jarige J. K., die hun huis in brand had
den gestoken door met petroleum bespren
keld papier aan te steken en door daarna
nog een petroleumstel met opzet om te
gooien. Zij waren tot de brandstichting ge
komen om de verzekeringsuitkering, voor
elk drie mille, te kunnen ontvangen.
tracten, toezicht op de arbeidsvoorwaarden
De industriële ontwikkeling in Belgisch
Congo is nog geen veertig jaar oud, de
vakbeweging nog geen 30 jaar. De grote
groei van de laatste begon eigenlijk pas
in 1941, toen tengevolge van Wereldoor
log II de prijzen van het levensonderhoud
met sprongen begonnen te stijgen en d»
sterk uitbreidende industrialisatie de ge
brekkige sociale regelingen aan net licht
bracht. Tot 1943 waren in Belgisch Conga
slechts de blanken georganiseerd, doen
daarna begon men de noodzaak in te zien
van een organisatie voor de negers. Com
munisten zowel als Katholieken begonnen
ongeveer tegelijkertijd.
Dr Toussaint formeerde zijn communis
tische C. G. S. (Confédération Generale
des Syndiques"), de Katholieken hun
C. S. C. C. (Confédération des Syndicats
du Congo). Toussaint richtte zich voor
namelijk tot de meer ontwikkelde negers
en maakte spoedig vooruitgang. In 19-6
beging hij echter een ernstige fout door
een opruiend artikel te publiceren in zijn
blad „Le Front du Travail", hetgeen hem
zijn uitwijzing kostte. De C. S. C. C. daar
entegen vertoonde na een aarzelend begin
een verheugende groei, terwijl voorat
sedert 1946 de communistische vakbond
steeds in betekenis is blijven afnemen. De
Katholieken hebben inmiddels ook de so
cialistische vakbond, de F. G. T. B. -
Congo, ver achter zich gelaten. De
F. G. T. B. - Congo is evenals de moeder
organisatie in België sterk anti-godsdien
stig.
De C. S. C. C. telt op het ogenblik 43
afdelingen en 4.000 leden. Zij werkt voor
namelijk plaatselijk en telt drie secreta
riaten, namelijk te Leopoldstad, de hoofd
stad van Belgisch Congo, te Elisabethstad
in het mijnengebied en te Costermanssta j,
de hoofdstad van de provincie Kivu. De
C. S. C. C. richt haar plaatselijke activi
teit voornamelijk nog op de individuele
verbetering der arbeidsvoorwaarden. Als
organisatie werkt zij op hoger niveau voor
de algemene verbetering der sociale toe
standen.
De Politieke Commissie van de Alge
mene Vergadering der V.N. verwierp
gisteren een voorstel van Pakistan om
een vertegenwoordiger van de Bey van
Tunis uit te nodigen om bü het debat
over het Franse bewind in Tunesië aan
wezig te zijn.
Een tweede onderdeel van het voorstel
van Pakistan, n.l. om een beroep op
Frankrijk te doen de debatten niet langer
te boycotten, werd aanvankelijk goedge
keurd niet 19 stemmen tegen 16 stem
men, maar bij de eindstemming verwor
pen met 21 tegen 2 stemmen, bij 34 ont
houdingen. Nederland en Groot-Brittan-
nië behoorden hier tot de tegenstem
mers.
VOOR DAMES EN HEREN
In 41 landen een enorm succes!
Overal ter wereld schrijven artsen Stilbépan
haarlotion voor, omdat vaststaat, dat geen
enkele der verouderde lotions op zo'n doel
treffende wi;ze genezing kan brengen bij
haaruitval, roos en vroegtijdige vergrijzing.
Stilbépan is geen gewone haarlotion.
Stilbépan is een geneesmiddel met hormo
nale werking. Koop vandaag nog een flacon
In liet licht van schijnwerpers voerden gisteravond een aantal politie
mannen in het uitgestrekte woonoord „Lunetten" van de Ambonezen te
Vugt hun bewakingsdiensten uit, nadat daar een lievige vechtpartij van de
Ambonezen onderling was bedwongen. De geladen atmosfeer die dc laatste
tijd in dit woonoord hing, is gistermiddag n.l. tot uitbarsting gekomen.
In bet woonoord verblijven een 4000 Ambonezen, die in twee min of meer
scherp tegenover elkaar staande politieke groeperingen verdeeld zijn, n.l.
de C.R.A.M.S. (dc Commissie Repatriëring Ambonese Militairen cn Sche
pelingen) en de B.P.ll.M.S. (Badan Perwakilan Rajat Maluku Sclatau, of dc
vereniging tot behartiging der belangen van het Zuid-Molukse volk in dc
kampen)welke laatste plusminus twee derden der bevolking van liet kamp
bevat, en op fanatieke wijze liet zelfbeschikkingsrecht van de republiek
Zuid-Molukken voorstaat.
De bèhandeling van de Ambonese I van dc rijkspolitie en van de Koninklijke
TTA r- t A firAl-dt TAOm R Aft v li no 1 1 1 1.- m/if d O T 1 -
kwestie wordt zeer begrijpelijk met de
felste aandacht, ook in het woonoord
„Lunetten", gevolgd. Zo kwam het dan
tot een twistgesprek tussen een lid van
de B.P.R.M.S. en een der aanhangers van
de C.R.A.M.S., welke laatste het verwijt
van laksheid met betrekking tof de Am
bonese kwestie te horen iweeg Daar bleef
het aanvankelijk bij. Doch gistermorgen
kwamen C.R.A.M.S.-volgelingen hun ver
ontwaardiging over die uitlating koelen
en een hunner gaf de bewuste zegsman
een aframmeling, hem daarbij aan het ge
laat verwondend. De Vughtse politie
arresteerde deze aanhanger van de
C.R.A.M.S en stelde hem in verzekerde
bewaring.
Toen brak echter dc geladen stemming
voorgoed los. Een fcile vechtpartij tussen
dc beide groeperingen volgde. Dc Vughtse
politic, waarvan een deel met karabijnen
was uitgerust, werd bij haar ingrijpen
gemolesteerd. Dit was aanleiding, dat de
burgemeester onmiddellijk dc assistentie
Marechaussee inriep, zodat al spoedig
ongeveer 200 politiemannen de rust in het
woonoord herstellen konden, de wacht bij
de diverse barakken betrokken en een
speurtocht naar schiet- en steekwapens
onder dc woelige Ambonezen inzetten.
Een aantal heethoofden werd weggevoerd.
De procureur-generaal van het Bossche
Hof> mr E. baron Speyart van Woerden
en de gewestelijke commandant van de
Rijkspoiitie, kolonel Th. v. d. Vliervoet,
hadden zich eveneens naar het woonoord
begeven. Bij het vallen van de duisternis
was de rust in het spaarzaam verlichte en
uitgestrekte kamp althans uiterlijk her
steld. al bleven de Ambonezen in hun
barakken een uitdagende houding aan
nemen. De politiemannen stonden even
wel rustig op hun post of surveilleerden
door het woonoord.
Ten aanzien van de „Ambonese kwestie"
kunnen wij nog vermelden, dat de ver
tegenwoordiger der „Republiek Zuid-
Molukken in Nederland", dr J. P. Nikij-
juluw. in een adres de minister van
Buitenlandse Zaken heeft verzocht, een
autoriteit aan te wijzen, die de belangen
der Zuid-Molukkers in Nederland zal be
hartigen. Voorts wordt gevraagd, dat de
zorg en de verantwoording voor de Zuid-
Molukse militairen zal worden overgedra
gen aan U. N. Commission voor Indonesia
(UNCI) en in een latere fase aan de
Verenigde Naties.
Een voorlopige oplossing zou aan de
UNCI kunnen worden medegedeeld, waar
door de noodzaak van een definitieve
oplossing door dit internationaal orgaan
beter tot uitdrukking zou worden ge
bracht.
De oplossing, die men beoogt heeft het
voordeel, dat zij de regering geheel vrij
laat in de keuze van de persoon of per
sonen, die zij voor de noodzakelijke ver
tegenwoordiging wil aanwijzen en door
haar neutraal en voorlopig karakter,
welke oplossing de regering zal vrijwaren
\*>or critiek van de republik Indonesia,
voorzover die althans binnen de grenzen
van rede en fatsoen zou worden ge
houden.
In verband met hetgeen in de Memorie
van Antwoord van de minister van
Buitenlandse Zaken werd gezegd over een
mogelijke terugzending van Ambonese
militairen naar Indonesisch gebied, wordt
in het adres een analogie gemaakt met
krijgsgevangenen in Korea, die weigeren
te repatriëren en onder bescherming
komen van een commissie uit de V.N.
De militaire commissie van de N.A.T.O.,
waarin stafchefs van dertien N.A.T.O.-
landen zitting hebben (IJsland is niet
vertegenwoordigd) hebben Woensdag
de verslagen van generaal Ridgway en
admiraal McCormick, de twce N.A.T.O.-
opperbevelhebbers, behandeld.
Officieel is meegedeeld, dat generaal
Jan Mens vertelt over
zee
doop
f an onze speciale verslaggever)
Ilct was wel een merkwaardige plaats voor een interview met een roman
schrijver, maar allerminst een onprettige: de gerieflijke salon van dc
Dordtse kustvaarder „Fiat", waar mevrouw Ridderhof, de echtgenote van
de kapitein, als charmante gastvrouw een echt gezellige sfeer wist te
scheppen. De „Fiat" was pas teruggekomen van een reis naar Londen en
lag in dc Binnenhaven te Rotterdam. En terwijl aan dc kade direct al
begonnen werd met het lossen, werd in de salon nog nagekaart over de reis,
die weliswaar niet sensationeel maar toch ook niet precies erg kalm was
geweest.
Naast kapitein Ridderhof, een geboren zeeman (op zijn drie-en-twintigste
was hij al gezagvoerder op een kustvaarder), zat de romanschrijver Jan
Mens. Hij had, samen met een vriend, als gast van de rederij en de kapitein,
een reis naar Londen meegemaakt. Dadelijk verklaarde hij zich bereid, ons
liet een en ander over zijn belevenissen te vertellen.
Of hij al eens meer zeereizen had ge
maakt? „Neen, dit was mijn eerste echte
zeereis", antwoordde Jan Mens op onze
vraag. „Wel héb ik vóór de afsluiting ver
schillende malen op de Zuiderzee gevaren,
maar dat was per slot van rekening toch
maar een binnenzee. Hoewel het er flink
kon spoken! Ik heb heel wat mensen
doodziek over de railing zien hangen!".
„Over zeeziekte gesproken, U heeft nu
een prachtige kans gekregen om te weten
te komen wat dat is" insinueerden we.
Maar onder hilariteit van de anderen ver
telde Jan Mens, dat hij op dat terrein nog
even onschuldig was als vóór de reis, on
danks een flinke storm op de terugweg.
„Ik had mijn reismakker geschreven, dat
ik „op zeebenen" zou komen en ik heb
woord gehouden. Trouwens, er zit zee-
mansbloed in mijn aderen, om het eens
erg gewichtig te zeggen. Mijn vader kwam
uit een familie van marine-mensen en als
kind al zei ik, dat ik ook naar zee wilde.
Maar toen mijn vader verdronken was,
wilde mijn moeder er eenvoudig niet van
horen en ik ging braafjes naar de. am
bachtsschool. Even nog scheen het, dat ik
een kans zou krijgen toen ik in dienst
moest, maar ik werd afgekeurd voor mijn
ogen".
De kapitein onthulde, dat de bemanning
er eigenlijk wel een beetje op gerekend
had, dat de heer Mens en zijn reisgenoot
hun offer aan de zee zouden moeten be
talen. Jan de kok had op het hoogtepunt
van „het stormpje" grauwe erwten en
spek opgediend met de laconieke en wei
nig bemoedigende opmerking ..De zee
meeuwen zijn daar zo dol op!". Maar Jan
Mens had er zich niet door laten afschrik
ken. Ingevolge het principe, dat (even
tuele) gedeelde smart halve smart zou
zijn, was hij zo „charmant" geweest ook
de kapitein en de meester flink te bedie
nen. Zjj voelden zich misschien wel een
beetje „genomen" maar werkten zich toch
zonder iets te laten merken door de berg
vette, bruine knikkertjes heen. Niemand
liet zich kennen en de meeuwen kregen
niets
Over de reis zelf vertelde Jan Mens het
volgende. Op een Zaterdagmiddag had de
„Fiat" de Dordtse zeehaven verlaten. Het
was wazig en er bestond alle kans, dat
het zicht nog slechter zou worden. Toch
waagde de kapitein het er op en Zondag
morgen voer, in alle vroegte, het schip de
monding van de Theems in. Daar werd de
mist dikker en dikker, zodat de „Fiat"
maar heel langzaam vooruit kwam.
„Het was een vreemde gewaarwording,
bijna niets anders te zien dan die dichte
grauwheid en alleen maar het naargees
tige getoeter van misthoorns te horen.
Een paar keer moesten we voor anker
„achter de kromme spijker", nietwaar
kapitein? Nou, bij Gravesand lagen
er heel wat schepen te wachten tot het
zicht een beetje beter zou worden. Het
was een gcbel en getoeter van je welste!
Het vervelendste van alles was, dat de
kapitein z'n tij moest halen, want bij eb
komt de kade, vlak bij de Tower Bridge,
droog en dan zou de „Fiat" dus niet
kunnen aanleggen. Maar we hebben het
gered, hoor, op het nippertje! Even na
de middag liepen mijn vriend en ik al
in het hartje van de City".
Natuurlijk had Jan Mens heel wat over
zijn ervaringen in de grootste stad ter
wereld te vertellen. Hij bezocht onder
meer het huis van Dickens, waar hij uren
doorbracht met het bekijken van de geëx
poseerde handschriften, foto's en curiosa.
Er was geen mist, toen na enkele dagen
de terugreis moest worden aanvaard,
maar de weerberichten waren niet erg be
moedigend. De kapitein hoopte echter
„tussen de buien door" te kunnen overste
ken, maar dat gelukte hem niet.
„Alles ging aanvankelijk heel mooi",
gaat Jan Mens verder, „maar toen we, des
nachts om twaalf uur, het vuurschip Ton
gue waren gepasseerd, begon de zee maar
raar te doen. Ik ben tot diep in de nacht
in de stuurhut gebleven en het was toch
wel een belevenis voor me! Indrukwek
kend, groots, maar soms ook wel een
beetje griezelig. De „Fiat" is een dapper
schip en deed wat ze kon. We vorderden
langzaam, maar het ging. En toen ik om
'n uur of twee naar bed ging (nou ja.
ging!Het schip danste en schudde
zo erg, dat ik beter zou kunnen zeggen
naar bed schuifelde!), dacht ik niet an
ders dan dat we bij het aanbreken van
de dag het lichtschip Goeree al in de
kijker zouden kunnen krijgen.
„De volgende morgen spraken m'n
makker cn ik al van de „tas pakken,
dan zijn we straks gauw klaar", maar
het eerste dat we zagen, toen we onze
kop naar buiten staken, warende
geschutstorens in dc Theems, waar we
recht op af voeren. Wc keken elkaar aan
alsof we onze ogen niet konden geloven.
Terug???
„De kapitein legde ons uit, dat we
gingen schuilen. Hij had in de tijd van
8 uur slechts 13 mijl kunnen afleggen,
terwijl de „Fiat" er normaal 85 zou moe
ten lopen. Zowel voor het schip als voor
de machine achtte de kapitein het raad
zamer om maar een eind terug te gaan
en te wachten tot het weer wat beter
werd. We ankerden bij Southend, ach
ter de pier. Er lagen zeker a] 'n dertig
andere schepen, grote en kleine'
„Dat wachten was zeker wel verve
lend?" veronderstelden we, maar Jan
Mens maakte spontaan een afwerend ge
baar. „Vervelend? In zo'n prettig gezel
schap? Kom nou We hebben het vrese
lijk prettig gehad. Het leek wel zo'n
beetje op „Stoombootje in de mist" van
Herman de Man. Iedereen had wat te
verteilen cn op het laatst kwamen na
tuurlijk de sterke verhalenMevrouw
Ridderhof en kokkie vertroetelden ons,
alsof we op een luxe passagiersschip za
ten. En ondertussen maar lekker klet
sen..... ook over de kunst, want de ka
pitein bleek een liefhebber van de schil
derkunst te zijn. Hij maakt trouwens zelf
etsen. We voerden een heel debat over
moderne schilders".
worden voortgezet. De „Fiat" liep best,
maar onder de Nederlandse kust werd
het weer toch slechter. Het was on
dertussen donker geworden en in ver
band met het wrak van de „Faustus"
moest de „Fiat" voor de Nieuwe Wa
terweg blijven wachten tot 1 uur. Er
flikkerden lichtsignalen over en weer
en van de loodsboot „Algol" kwam een
vlet naar de „Fiat", die loods Riepma
aan boord bracht.
Weer werden er die avond zware bo
men opgezet, totdat even na enen de
„Fiat" de Nieuwe Waterweg binnenvoer.
„En een paar uur later kwamen we
hier aan. Het reisje zit er dus weer op!",
besloot Jan Mens zijn verhaal. Natuur
lijk wilden we nog weten of hij bepaal
de bedoelingen met deze reis had gehad.
„U meent, of ik er over wilde schrij
ven? Nee, dat was niet de opzet, maar
je kunt nooit weten! Het was me te
doen om een prettig tochtje, dat me de
gelegenheid zou geven om ongedwongen
met de bemanning om te gaan. En dat
is op een passagiersschip nu eenmaal on.
mogelijk.
„En nu ga ik terug naar Amsterdam;
over een paar dagen zit ik weer achter
m'n schrijftafel om verder te werken
aan mijn roman „Elizabeth", waarin ik
het leven van de schrijfster Betjc Wolff
vertel
Ridgway verklaarde zeer tevreden te zijn
over de opbouw van zijn strijdkrachten
in Europa gedurende 1952. Ridgway
waarschuwde echter, dat de beschik
bare strijdkrachten nog niet voldoende
züh om de N.A.T.O.-leden voldoende vei
ligheid te verschaffen.
Voorts benoemde de militaire com
missie op voordracht van de perma
nente groep de Britse admiraal lord
Louis Mountbatten tot onderbevelheb
ber van de N.A.T.O.-marine in de Mid
dellandse Zee. Naar verluidt zal Mount
batten de beveiliging der verbindingen
van het Westen naar het Oosten wor
den opgedragen. De N.A.T.O.-vloot, die
eventueel de strijd te land zal moeten
steunen, zal onder bevel van de Ame
rikaanse admiraal Carney blijven.
Tevens werd bekend gemaakt, dat de
militaire commissie een voorlopig pro
gram voor aanleg van nieuwe vliegvel
den en bouw van militaire installaties
in Europa voor 1953 goedkeurde. Vol
gens onbevestigde berichten worden de
kosten van dit program op ruim an
derhalf milliard gulden geraamd.
In Washington heeft de Amerikaanse
minister van buitenlandse zaken, Ache-
son. Woensdag verklaard niet te ver
wachten, dat de N.A.T.O.-raad van mi
nisters van buitenlandse zaken, financiën
en defensie, die de volgende week te
Parjjs zal vergaderen, verreikende con
clusies over plannen voor de Atlantische
verdediging in 1953 zal bereiken. Het
had langer geduurd dan verwacht was
om de inlichtingen van de ledenlanden
te verwerken in een compleet jaarover
zicht en daarom zou de raad slechts tot
een voorlopige beschouwing kunnen ko
men, zo voegde Acheson hieraan toe.
Record omzet. Aan de veiling van de
„Noordermarktbond" te Noordscharwoude
werd Dinsdag jl. een omzet over dit ka
lenderjaar van 7.000.000.— bereikt. Dit
is nog nooit voorgekomen en daarom ein
de vlag uit.
Dc gekozen president Eisenhower zal,
zo verluidt uit een betrouwbare bron aan
boord van de kruiser „Helena", spoedig
na z(j.n terugkeer in de V.S. een ont
moeting hebben met generaal MacArthur,
om van gedachten te wisselen over het
standpunt, dat de voormalige opperbevel
hebber in het Verre Oosten inzake Korea
inneemt. Plaats en tijdstip van deze ont
moeting zijn nog niet vastgesteld.
Hoewel MacArthur niet verzocht zal
worden een post in de Eisenhower-rjge-
ring te aanvaarden, zal hij, zo verluidt het
verder, dikwijls geraadpleegd worden over
aangelegenheden het Verre Oosten be
treffende.
Op reis van Independence (Missouri)
naar Washington verklaarde president
Truman tijdens een persconferentie in d
presidentiële trein: „Indien het mogelii)
is de verschrikkingen van Korea al is h"e:
slechts met één dag te verkorten, da-
moeten wij dat doen". Hij noemde dc
naam van MacArthur niet, maar de waar.
nemende perschef van Truman bevestig,
de, dat men deze woorden inderdaac
moest verstaan als een wenk aan de voor.
malige opperbevelhebber in het Verrt
Oosten om zijn „duidelijke en sohé v
omlijnde oplossing" voor het Korea::-G
conflict, welke hij beweert te h?
onmiddellijk aan de president beker.a ":-
maken. Zoals bekend, weigerde au
Arthur zijn plan „om veiligheidsrede'ce-
openbaar te maken en toonde hij zich
slechts bereid Eisenhower er deelgenoai
van te maken.
-t- a
