Duitse autoriteiten overwegen uitwijzing van uitbrekers Een van liet zevental gepakt Russische eisen Opheffing van anti-communis tische groepen PAMIR" VAN DE KETTING Drastische beperking zuivel- invoer in V.S. Een jaar rond DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN^OMSTRgKEN* Het is nog moeilijk peil op het nieuwe jaar te trekken Woensdag 31 December 1952 Geen politieke vluchtelingen maar criminele misdadigers Nederlandse stap liad succes Valse dollars uitgegeven Maar in Hamburg begint lijdensweg opnieuw Oud en nieuw ontmoetten elkaar Invoer van caseine en smeerkaas vrijgegeven BERICHT „Prinses Beatrix" botste in de inist C.A.O. voor de visserij V. WEERBER1CHT Hij kivam steun vragen Talrijke vluchtelingen in Duitsland Een frissekerfstok Interpellatie in Eerste Kamer ONZEKERE TOEKOMST VOOR EEN TROTS SCHIP Wist Duitse regering er geen raad mee? Lof voor Rotterdamse bevolking Consulaat iverd lijdelijk rederij NIEUWJAARSDAG DE DIRECTIE. Generaal RamcJce: „Ze maakten gebruik van liun recht!" Brits marinevaartuig gezonken Geen overeenstemming bereikt De weerverwachting van het KNMI geldig tot Donderdagavond luidt: Half tot zwaar bewolkt met vooral aanvanke lijk neerslag hoofdzakelijk in de vorm van sneeuw. Matige wind uit Oostelijke richtingen. Lichte vorst tot temperaturen om het vries punt. Donderdag 1 Januari 1953: Zon op 8.48 uur, onder 16.39 uur. Maan op 17.54, onder 9.52 uur. Vrijdag 2 Januari 1953: Zon op 8.48 uur, onder 16.40 u. Maan op 19.08 uur, onder 10.14 uur. NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT In het drama van de ontvluchting der zeven Bredase gevangenen hebben zich gisteren twee belangrijke nieuwe feiten voorgedaan. Op de eerste plaats Js er naar het schijnt een goede kans ontstaan op uitlevering van de heren, want Bonnse autoriteiten hebben blijkbaar ingezien, dat bet hier werkelijk niet om politieke vluchtelingen maar om misdadigers gaat. In welingelichte kringen in Bonn wordt althans, gezien het feit dat er geen Duits-Neder lands uitleveringsverdrag beslaat, aangenomen, dat de uitbrekers waar schijnlijk als ongewenste vreemdelingen, die zonder geldige papieren de Bondsrepubliek zijn binnengekomen, zullen worden uitgewezen. Op de tweede plaats is een van de vluchtelingen, namelijk H. Bikker, bereids in Hagen in zijn kraag gepakt en waclit nu op een veilige plaats op de beslissing over zijn lot. Naar zijn zes metgezellen is de Duitse politie nu naarstig aan bet speuren, want er is tegen allen een bevel tot inhechtenis neming uitgevaardigd. De stappen, welke de Nederlandse regering bij de autoriteiten van de West- duitse Bondsrepubliek in Bonn heeft ondernomen, hebben derhalve voorlopig succes gehad. De Nederlandse zaakgelas tigde, ambassaderaad dr H. A. Helb, heeft Maandag en Dinsdag verscheidene be sprekingen gevoerd. Het resultaat van een en ander is ge weest, dat de Duitse autoriteiten blijkbaar tot het inzicht zijn gekomen, dat men hier werkelijk niet met „politieke vluchtelin gen" te doen heeft. Het ministerie van Binnenlandse Zaken van de Bondsrepu bliek heeft althans gisteravond mede gedeeld, dat de zeven mannen criminele misdadigers zijn. Daarom had „Bundeskri- miminalpolizei" ook het reeds eerder ge geven bevel tot in hechtenisneming uit gevaardigd. Het verzoek tot opsporing is tot alle politiebureaux in West-Duitsland gericht. De vluchtelingen, zo verklaarde het Duitse ministerie nog, zijn wegens moord of doodslag tot gevangenisstraffen veroordeeld. In deze omstandigheden is het dan ook verre van denkbeeldig, dat de voortvluch- tigen, wanneer de politie er in slaagt hen te vatten, zullen worden uitgewezen, mis schien zelfs uitgeleverd. Immers al eerder op de dag had de politie in Dusseldorp te kennen gegeven, dat de mannen alleen kunnen worden uitgeleverd, wanneer zij door de Nederlandse regering wegens cri minele feiten worden gezocht. Ken eerste resultaat van het verzoek tot opsporing is geweest, dat, zoals wij in het laatste deel van onze vorige editir nog konden berichten, H. Bikker uit Alblas- serdam is gearresteerd. Het gebeurde toen hij gistermorgen in Hagen bij het Bonds- bureau voor Sociale bijstand om steun aanklopte. Men had daar intussen ook het bevel tot in hechtenisneming doorgekregen en voel de de man eens aan de tand. Hij speelde ook nu weer zijn rol van politieke vluch teling en zeide, dat hij in Nederland uit sluitend wegens politieke misdrijven was veroordeeld en in de gevangenis vertoefde. Op de vraag waarom hij naar Hagen was gekomen, bleef hij het antwoord schuldig, maar volgens D.P.A. heeft hij daar familie wonen. Het slot van het liedje was, dat Bikker werd gearresteerd en enige tijd later aan de justitie is voorgeleid. Volgens de „Bundeskriminalpolizei" is het vrijlaten van de ontsnapten in Kleef een gevolg geweest van het feit, dat het bevel tot inhechtenisneming op dat ogen blik de plaatselijke autoriteiten nog niet bereikt had. Met het betalen van een boete van 10 Mark per persoon, de normale boete voor illegale grensoverschrijding, waren ze van de zaak af. Een magistraat in Kleef verklaarde nog. dat het geen gewoonte is zulke lie den over de grens te zetten. Hoe goed de gehele ontvluchting was voorbereid blijkt intussen ook al weer uit het feit, dat de mannen, die in de ge vangenis niet over geld en zeker niet over Duits geld beschikten, thans zomaar de boete konden betalen. Het schijnt, dat een van hen, n.l. Faber, een behoorlijk gespekte portefeuille op zak had. Deze zelfde Faber zou ook tijdens de vlucht als leider van de groep zijn opge treden. Volgens de politie in Dusseldorp, zo meldt D.P.A.zijn er in de loop van de jaren al heel ivat gevangenen uit Neder landse strafkampen en tuchthuizen naar Duitsland ontkomen, waar hun asyl is verschaft. De meesten hunner zouden als bouwvakarbeiders in Noord-Rijland Westfalen werken. Tot nu toe, aldus de politie is in het „Regierungsbezirk" Dus seldorp' slechts één Nederlander uitgele verd, die gezocht werd wegens inbraak. Alle anderen echter bevinden zich in Duitsland in vrijheid. Ongeveer dertig van deze mensen, die allen wegens dienstneming in de Waffen SS of wegens samenwerking met de vijand tot gevan genisstraffen van tien A dertig jaar wa ren veroordeeld, zouden zich in het „Re gierungsbezirk" Dusseldorp bevinden. De zeven ontsnapte mannen hebben heel wat op hun kerfstok, zoveel zelfs, dat de meesten van hen aanvankelijk ter dood zijn veroordeeld. Later werd dat vonnis door gratie veranderd in levenslange ge vangenisstraf. Wat het voor lieden waren moge uit liet vblgcnde blijken. W. van der Neut, die bewaker is ge weest in het kamp Amersfoort, werd door het bijzonder gerechtshof te Utrecht tot de doodstraf veroordeeld wegens gruwe lijke mishandelingen. Samen met enkele andere bewakers had hij de gevangenen kniebuigingen laten maken tot zij 'er bij neervielen, waarna de bewakers met hun gespijkerde laarzen over hun slachtoffers heenliepen. Voorts had hij volgens de tenlastelegging de baard van Joodse ge vangenen uitgerukt en brandende sigaret ten op hun lichamen uitgedoofd. Zijn be roep tegen de doodstraf werd verworpen door de raad van cassatie. Op 7 Juli 1950 werd hem gratie verleend, waarbij de doodstraf werd gewijzigd ;n levenslange gevangenisstraf. VV. A. Polak was door het Amsterdamse bijzondere gerechtshof eveneens tot de doodstraf veroordeeld, welke straf be vestigd werd door de raad van cassatie Polak is lid geweest van de „Waffen-SS" en heeft deelgenomen aan Silbertanne- moorden op inwoners van Apeldoorn, Arnhem en de Beemster. Bij gratiebesluit van 18 November 1949 werd de doodstraf veranderd in levenslange gevangenisstraf. K. C. Faber heeft deel uitgemaakt van een executiepeloton in Westerbork in October 1944. Ook bij een aantal andere executies is hij aanwezig geweest. Even als zijn broer P. J. Faber, aan wie de doodstraf is voltrokken op 10 Juli 1948, maakte hij deel uit van de S.D. te Gro ningen. Ook K. C. Faber was aanvankelijk ter dood veroordeeld door de Groningse kamér van het bijzondere gerechtshof te Leeuwarden, maar de raad van cassatie veranderde het vonnis in levenslange ge vangenisstraf. Antoine Touseul en Herbcrtus Bikker zijn in 1949 door het bijzondere gerechts hof te Arnhem tot de doodstraf veroor deeld. Touseul was bij de „Waffen-SS" en is lid van de SD geweest. Hij heeft mee gewerkt aan tal van arrestaties. Vele der gearresteerden vonden later de dood. In Putten en vele andere plaatsen in Gel derland heeft hij vele personen mishande lingen toegediend. Bikker was eveneens lid van de „Waffen-SS". Ook hij pleegde vele mishandelingen en verrichtte arresta ties. Op zeer vele plaatsen in ons land heeft Bikker dood en verderf gezaaid. Door de raad van cassatie werd het von- nis van beiden op 7 December 1949 ver anderd in levenslang. Sander Borgers heeft in 1944 medege- i werkt aan Silbertannemoorden in Purme- rend en Groningen. Hirvoor was hij ver oordeeld tot levenslange gevangenisstraf. J. de Jonge is door het Amsterdamse bijzondere gerechtshof veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf wegens ge-1 pleegde mishandelingen In het kamp „Erica" te Ommen. Ook hij had vele land- I genoten gearresteerd. Op voorstel van de voorzitter heeft de Eerste Kamer gistermiddag besloten de heer In 't Veld verlof te verlenen vragen te stellen aan de ministers van Justitie en van Buitenlandse Zaken „in verband met de ontvluchting van een zevental ge vangenen uit de strafgevangenis te Breda en de ontvangst, welke zij in Duitsland hebben genoten". De interpellatie zal Dinsdag 6 Januari worden gehouden in de vergadering, welke te half twee aanvangt. De Rotterdamse recherche heeft enige personen aangehouden, onder wie de gros sier M. v. d. B. uit Voorschofen. Allen schijnen té behoren tot de vaste bezoekers van Haagse speelgelegenheden, die een aantal valse dollars in hun manipulaties betrokken zouden hebben. Van den B. wordt er van verdacht verscheidene dol larbiljetten, waarvan hij wist daf ze vals waren, te hebben uitgegeven. hoofd van de Sov- in Duitsland, heeft Generaal Tsjoeikof, jet-controlecommissie Dinsdag voor de tweede maal in twee maanden de onmiddellijke ontbinding van alle anticommunistische organisaties in West-Berlijn geëist, omdat deze „misdadi ge activiteit als sabotage, terreur en on dermijning jegens Oost-Duitsland bedrij ven". In de nota worden genoemd: de strijd groep tegen onmenselijkheid, de Ameri kaanse radio in West-Berlijn (RIAS), het comité van onderzoek van vrije juristen en het bureau voor Oostduitse zaken van de christen-democratische partij van bondskanselier Adenauer. Volgens de nota zouden er intussen twee nieuwe anti-com munistische organisaties zijn opgericht, geleid door leden van de Amerikaanse ge heime dienst. I Tsjoeikof noemt voorts de „technische dienst van de bond der Duitse jeugd", welks bestaan onlangs is onthuld door de premier van Hessen, Heinrich Zinn. „De ze dienst terroriseert niet alleen de West- duitse bevolking, maar organiseert ook van zijn bureau in West-Berlijn uit ter reurdaden in Oost-Duitsland", aldus de nota. Uit verklaringen van gearresteerde leden is gebleken, dat de dienst door de Amerikaanse autoriteiten was opgericht en gefinancierd". De Westelijke hoge commissarissen heb ben in November j.l. soortgelijke beschul digingen van Tsjoeikof van de hand ge wezen. Midanao, het Zuidelijkste grote eiland van de Philippijnse Archipel, is Maandag door een hevige storm geteisterd. Elf per sonen zijn om het leven gekomen, terwijl er dertig worden vermist. (Van onze verslaggever) In de Rotterdamse Waalhaven zijn gis teren zoals wij in een deel van onze vorige editie nog konden melden ein delijk de boeien geslaakt, welke het Duit se vicrmast-zeilschip „Pamir" van de „Schlieuw.cn Rederei Hamburg" negen weken lang hebben belet zee te kiezen. En vanmorgen om zeven uur, nog voor het daglicht deze 31ste December 1952 verscheen, heeft deze trotse bark de an kers gelicht om de onderbroken thuis reis voort te zetten. Wat het schip echter voor de boeg heeft blijft voorlopig nog verborgen achter een gordijn van mist, dikker dan die welke gisteren over de Nieuwe Waterweg hing. Want, gearriveerd In Hamburg, gaat de „Pamir" andermaalaan de ketting. De kwestie rondom deze beroemde vier- master „das letzte der Segelschiffe" is in Duitsland zelf zo langzamerhand tot een schandaal uitgegroeid. Men kent de geschiedenis (waarover wij reeds meer malen berichtten): op 29 October 11. ar riveerde het schip op thuisreis van Mon tevideo via Antwerpen in de Rotterdamse haven. De „Scheepvaart en Agentuurmij N.V- Neerlandia" en „Veltenaar's Haven en Transportbedrijf" hadden toen nog oude vorderingen op de Hamburgse eige naar, Heinz Scblieuwen, die deze on danks herhaald aandringen niet wilde voldoen. Op een waarschuwing, dat beide debiteuren gerechtelijke stappen zouden ondernemen, indien de Pamir" ander maal de haven aandeed, reageerde Ham burg al evenmin en zo werd het schip bij binnenkomst aan de ketting gelegd. Het ginig daarbij om schulden van respectie- Het Amerikaanse ministerie van land bouw heeft Dinsdag quotabeperkingen vastgesteld voor de invoer van gedroogde room en gedroogde karnemelk. Volgens het ministerie heeft de invoer van deze producten bijgedragen tot een sterke da ling van dc prijs van binnenlandse boter, kaas en gedroogde melk. Het ministerie deelde verder mede, dat het alle quotabeperkingen op de invoer van caseine en van smeerkaas (processed cheese) vervaardigd uit Edammer ot Goudse kaas heeft opgeheven en het basis jaarquotum voor blauwe schimmelkaas heeft verhoogd van 3 tot 3V4 millioen pounds (van 1.361.000 tot 1.588.600 kg.) De laatste zes weken moest het minis terie op grond van het prijssteunpro gramma meer dan 13 millioen pounds (5.897.000 kg) boter en meer dan een mil lioen pounds (450.000 kg) kaas kopen, om de producenten van melk en botervetten te steunen. Dit kostte ongeveer 10 millioen. De quota voor het eerste kwartaal van 1953 zijn: voor gedroogde volle melk 6,5 millioen pounds (bijna 3 millioen kg). Hiertegenover staat een invoer in 1952 van 40 millioen pounds (ruim 18 millioen kg); voor gedroogde karnemelk 2,15 millioen pounds (bijna 1 millioen kg, in voer in 1952 ruim 12 millioen pounds of 5.443.000 kg) voor gedroogde room 35.000 pounds (bijna 16 millioen kg). Volgens ambtenaren van het ministerie zijn de landen, welke het meest getrof fen worden door de beperkingen op de invoer van gedroogde zuivelproducten Nederland, Zweden, Nieuw-Zeeland en Denemarken en wel in de genoemde volg orde. Het departement van landbouw ver klaarde, dat de beperkingen op de invoer van caseine en smeerkaas zijn opgeheven, aangezien de binnenlandse industrie niet in staat schijnt zich uit te breiden, zell's wanneer buitenlandse concurrentie ge weerd wordt. velij'k plm. f 40.000-en f 9.000. Ook na het aan de ketting leggen rea geerde Schlieuwen niet, om wie in Duits land overigens de wildste geruchten de ronde deden. Het leek of deze dubieuze debiteur het schip eenvoudig abandon neerde en ook de Duitse regering scheen geen enkele maatregel te nemen om aan deze voor het Duitse prestige inderdaad vrij pijnlijke affaire een einde te maken- Op het Duitse consulaat kon men ons gisteren geen afdoende verklaring geven noch over de kwestie „Schlieuwen", noch over het feit, dat ook de officiële instan ties zolang gewacht hebben. Er had aller eerst een uitgebreide telegrammenwisse- ling plaats gehad, maar het vermoeden bestond, dat de Duitsers eerst enige klaar heid wensten in de alles beheersende vraag, óf zeilschepen als opleidingsmedia voor zeelieden nog te gebruiken waren en of de manier, waarop men hier vracht en schoolschip gecombineerd had, wel de juiste was. Het wonderlijke is dat de Bond van Duitse Zeeofficieren zich tegen de zeil schipopleiding heeft uitgesproken, maar dat de bond van de zeelieden er vóór is- „Natuurlijk is deze opleiding duur", zei ons de kapitein van de „Pamir" gisteren, „maar élke school kost geld. En een zeil schip biedt zeer grote voordelen niet al leen boven elke theoretische vorming, maar ook boven een opleiding op moderne schepen. Mijn „Jungens" leren de elemen ten beter kennen, krijgen bovendien de grote mate van teamgeest, die dit harde werk eist, een beter begrip voor kame raadschap, leren, omdat er ook buiten landse cadetten hebben meegevaren, te vens de waarde van verdraagzaamheid, terwijl deze opleiding tenslotte v°or een groot deel op karaktervorming is geba seerd. Het is wel opvallend, dat er zich in al die weken, dat we hier gelegen hebben, geen enkele moeilijkheid heeft voorgedaan met de politie, de havenautoriteiten of de Rotterdamse bevolking. Ik moet overigens zeggen, dat Rotter dam zeer veel begrip getoond heeft voor de moeilijke situatie, waarin wij ons als bemanning bevonden. En vooral de zee manstehuizen van de „Evangelische Kerk" en „Stella Maris" hebben zich uitgesloofd". Dezer dagen arriveerde eindelijk een vertegenwoordiger van een hypotheek bank uit Kiel, de „Lander,bank und Giro Zentrale Schleswig Holstein", met blanco volmachten en na langdurige onderhande lingen met de beide crediteuren kwam men overeen de oude schulden voorlopig voor 70 pet te delgen en de nieuwe vor deringen, ontstaan tijdens de gedwongen ligtijd, volledig te honoreren. Bovendien bepaalde een Hamburgse rechterlijke in- lil verband met de zal het e.v. nummer van ons blad op Vrijdag 2 Januari a.s. verschijnen. ALS een jaar weer al zijn dagen op het rad der geschiedenis heeft ge wikkeld, wordt het einde samen met het begin van de nieuwe periode van twaalf maanden, wat we noemen, ge vierd. En of deze viering nu met gebe den, lekkernijen of met beide plaats vindt, doet niets af aan het feit, dat de sfeer bij het bewust beleven van de jaar wisseling steeds een min of meer feeste lijk karakter draagt. Ten opzichte van 't jaar, dat gaat beginnen, is dit niet meer dan vriendelijk; wij halen het met de beste verwachtingen en wensen voor onze naasten en onszelf binnen. Maar hoe staan wij dan tegenover het scheidende kalenderjaar? Heeft on« feestbetoon ook betrekking op dit af scheid, met andere woorden, zijn we blij af te zijn van die periode, die ons onge twijfeld naast moeilijkheden en tegensla gen ook de nodige vreugde heeft ge bracht? En als dit het geval zou zijn, hoe valt dit soort ondankbaarheid dan te rijmen met het bekende verschijnsel, dat we de prettige ervaringen uit het ver leden bij voorkeur onthouden en de on aangenaamheden al heel gemakkelijk uit ons bewustzijn naar onderen vallen? Het komt ons voor dat deze ongerijmdheid al uitwijst dat het ongerijmd is zoiets als afkeer van het oude jaar te zien in onze viering van de wisseling der jaren. Er is dunkt ons een geheel andere verklaring voor het feestbetoon, dat zich op dit ge beuren richt en die verklaring veronder stelt als uitgangspunt het besef, dat het verdwijnen van het ene ondeelbaar sa menhangt met de komst van het andere jaar. Wij hebben een kalender en die loopt af op 31 December en dan wordt een op zichzelf louter op papier omschre ven nieuwe periode begonnen; en hoe aantrekkelijk het verleden, dat weer zuiver administratief wordt afgeslo ten, ook moge zijn, het nieuwe jaar heeft telkens deze voorsprong, dat het er nog altijd uitziet als een „tabula rasa", een schone lei, die nog met alle feiten kan beschreven worden, welke wij het vu rigst verlangen. Z. II. de Paus heeft een concert, gegeven ter ere van de 80-ste ver jaardag van de componist en di recteur van het Pontificale Insti tuut voor Religieuze Muziek in de concertzaal van het paleis van marmer en kristal „Palazzo Pio", in de nabijheid van Vaticaanstad bijgewoond. De componist zélf di rigeerde zijn bekende Oratorium ,fk er struis van de Heiland". Paus Pius XII omhelst de com ponist, Mons. Lorenzo Perosi, har telijk na afloop van het concert. stantie in kort geding, dat de Pamir" na deze transactie voorlopig zou worden overgedragen aan het Duitse consulaat in Rotterdam, hetwelk daarna als tijdelijk reder het schip naar Hamburg stuurde. „Schlieuwen Rederei Hamburg" blijft echter eigenaar en in Hamburg zal nu de hypotheekbank het schip aan de ketting leggen, al ziet het ernaar uit, dat er thans op vrij korte termijn alleen reeds uit zakelijk oogpunt definitieve beslissingen zullen worden genomen. Hoe die vallen, kon men ons nog niet voorspellen, maar vast staat, dat er al thans aan deze „kettingreactie" (onzes in ziens veroorzaakt door een combinatie van een tè groot idealisme met een tekort aan eenvoudig zakeninstinct bij de eigenaars) een einde zal komen. Deze thuisreis zal de „Pamir" echter slechts in waterballast varen. ,,Het is slecht om te bevrachten", zei de vice- consul argeloos. Zullen wij het „laatste der zeilschepen" nog ooit terugzien? Het spreekt van zelf, dat in Duitsland stemmen zijn opgegaan, die zich verzetten tegen een uitlevering van de zeven ont snapte politieke delinquenten aan Neder land. De vroegere Duitse generaal der parachutisten, Bernhard Ramcke, die her haaldelijk de vrijlating van alle oorlogs misdadigers bepleitte, verklaarde gister middag, dat de zeven Nederlanders alleen maar gebruik gemaakt hadden „van hun recht" om de vrijheid te zoeken. „Alle politieke gevangenen en ook de krijgs gevangenen hebben het recht alle moge- gelijke wegen te bewandelen om hun vrij heid te herkrijgen", zo zei hij. De generaal noemde dit een oud internationaal erkend gebruik. Het Nederlandse passagiersschip ..Prin ses Beatrix", dat gisteren in een dichte mist de haven van Harwich was uitgeva ren. kwam kort daarop in botsing met een Brits marinevaartuig met 24 man aan boord. Drie van hen raakten na de aan varing te water één matroos werd door dc „Prinses Beatrix" opgepikt, de twee andere mannen wisten zelf de kust te be reiken. Nadat reddingboten, afkomstig van andere in de haven liggende schepen, de opvarenden van de ernstig beschadigde Engelse boot hadden gehaald, is deze na enige minuten te hebben rondgedobberd, gezonken. Persoonlijke ongelukken heb ben zich gelukkig niet voorgedaan. De marineboot bracht matrozen van een oorlogsbodem aan land, toen zij werd aan gevaren door de „Prinses Beatrix" (4000 ton), welke op weg was naar Hoek van Holland. Het Nederlandse schip liep slechts geringe schade op. WIJ hebben eens van een hoogge leerde spreker het advies gekre gen, om de verwachtingen die wfl van een aantal jongelieden om ons heen koesterden op een briefje te schrijven en onze notities na een jaar of tien te ver gelijken met de werkelijkheid, met de prestaties van deze zelfde jongelingen. Onze raadgever was ervan overtuigd, dat we ons bij die confrontatie danig teleur gesteld zouden voelen en voorzover we nu kunnen nagaan (zijn advies is nog geen tien jaar oud) had de professor het bij het rechte eind. Dit was ook niet an ders te verwachten gezien de glasheldere verklaring, die ons bij het advies werd meegegeven: „Wij rekenen teveel met de mogelijkheden en te weinig met de werkelijkheden", zei de hooggeleerde ad viseur en deze uitspraak is ook wonder lijk goed van toepassing op onze houding bij het afscheid van het oude jaar en de intrede van het nieuwe. Het verschijnsel mag ons intussen waarschuwen, niet voor een waardering van de toekomst, die nog openligt, maar wel voor het daarbij al te zeer in de schaduw stellen van wat voorbij ging. Aan de ene kant is'onze hoop op beter, onze lust om aan een onbeschreven blad te beginnen met al onze energie en goede wil, een onmisbare eigenschap, die de motor kan worden van activiteit op velerlei terrein en ons er toe drijft steeds opnieuw de verwezenlijking aan de orde te stellen van nog niet tot wer kelijkheid uitgegroeide droombeelden, maar daartegenover staat het gevaar, dat wij nogal gemakkelijk vergeten hoe in het verleden steeds de kiemdrager moet gezien worden voor alles, wat in onze handen of daarbuiten gaat ontstaan. Dat dit nog eens onderstreept wordt, is van niet weinig betekenis, nu de waar lijk niet onuitputtelijke reeks van licht punten in het publieke leven van het af gelopen jaar bijna geen van alle als be trekkelijke eindresultaten mogen mee tellen in de historie, als feiten, die op zichzelf van groot nut zijn voor de na tionale en internationale samenleving, maar deze gebeurtenissen slechts scha kels zijn in de keten, die ons met een nieuwe toekomst verbindt. DE opbouw der Europese defensie verslindt nog voortdurend milliar- den, de Kolen- en Staalgemeenschap mag dan een juridisch feit zijn gewor den, voorlopig kennen we van de vruch ten niet veel meer dan een extra belas ting op de onderwerpelijke goederen, waarvan de oogst dezer dagen op 228 millioen werd geschat. De integratie van Europa speelt zich nog uitsluitend af op het bekende hoge niveau, waaraan de burger niet kan reiken en in het eigen vaderland betekent die introductie van een minister voor de publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie nog geenszins dat deze organisatievorm in het bedrijfsleven nu binnen korte tijd definitief zijn be slag zal krijgen. Er zijn slechts perspec tieven, waaronder het uitzicht op een grotere welvaart binnen Nederland. Wat bereikt werd in het kalenderjaar, dat nu aan zijn einde toe is, vormt ook slechts een reeks mijlpalen langs een lange weg. En mijlpalen zijn behalve om de afstand te markeren, slechts nuttig om even uit te rusten. Meer dan bij menige andere jaarwisseling moeten oud en nieuw bij het besluit van 1952 als ondeelbaar samengekoppeld gezien wor den, zodat onze verwachtingen voor 1953 al in de gebeurtenissen van het afgelo pen jaar haar steun en begrenzing moe ten vinden. Deze gedachte is bemoedi gend, in zoverre als het stervende jaar bemoedigend was en tegelijkertijd werkt zij matigend op onze hoop, in zoverre ais 1952 niet aan de verwachtingen be antwoordde. En dit laatste kan ons hoeden voor teleurstellingen in de toe komst. Boven alle kansberekeningen uit even wel staat onze hoop op, ons blind ver trouwen in Hem, Die ons verzekerd heeft De Weg, De Waarheid en Het Leven te zijn en daarom wensen wij onze lezers allereerst een Zalig en verder een Voorspoedig Nieuwjaar. Op dc Dinsdag gehouden conferentie van het college van rijksbemiddelaars met ver tegenwoordigers van werkgevers en werk nemers in het visserijbedrijf is geen ove> eenstemming bereikt inzake de voorgestci de wjjz(gin£en in de bestaande collectiev. arbeidsovereenkomst, die per 1 Januari a.s. afloopt. Men zal zich vermoedelijk thans eerst in eigen kring beraden, alvorens opnieuw pogingen zullen worden gedaan, alsnog tot overeenstemming te geraken.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1952 | | pagina 1