Duitse autoriteiten overwegen
uitwijzing van uitbrekers
Een van liet zevental gepakt
Russische eisen
Opheffing van anti-communis
tische groepen
PAMIR" VAN DE KETTING
Drastische beperking zuivel-
invoer in V.S.
Een jaar rond
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN^OMSTRgKEN*
Het is nog moeilijk
peil op het nieuwe
jaar te trekken
Woensdag 31 December 1952
Geen politieke vluchtelingen maar
criminele misdadigers
Nederlandse stap liad
succes
Valse dollars uitgegeven
Maar in Hamburg begint lijdensweg
opnieuw
Oud en nieuw ontmoetten elkaar
Invoer van caseine en smeerkaas vrijgegeven
BERICHT
„Prinses Beatrix" botste
in de inist
C.A.O. voor de visserij
V.
WEERBER1CHT
Hij kivam steun vragen
Talrijke vluchtelingen
in Duitsland
Een frissekerfstok
Interpellatie in
Eerste Kamer
ONZEKERE TOEKOMST VOOR
EEN TROTS SCHIP
Wist Duitse regering er
geen raad mee?
Lof voor Rotterdamse
bevolking
Consulaat iverd lijdelijk rederij
NIEUWJAARSDAG
DE DIRECTIE.
Generaal RamcJce:
„Ze maakten gebruik
van liun recht!"
Brits marinevaartuig gezonken
Geen overeenstemming bereikt
De weerverwachting van het KNMI geldig tot
Donderdagavond luidt:
Half tot zwaar bewolkt met vooral aanvanke
lijk neerslag hoofdzakelijk in de vorm van
sneeuw. Matige wind uit Oostelijke richtingen.
Lichte vorst tot temperaturen om het vries
punt.
Donderdag 1 Januari 1953: Zon op 8.48 uur,
onder 16.39 uur. Maan op 17.54, onder 9.52 uur.
Vrijdag 2 Januari 1953: Zon op 8.48 uur, onder
16.40 u. Maan op 19.08 uur, onder 10.14 uur.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
In het drama van de ontvluchting der zeven Bredase gevangenen hebben
zich gisteren twee belangrijke nieuwe feiten voorgedaan. Op de eerste plaats
Js er naar het schijnt een goede kans ontstaan op uitlevering van de heren,
want Bonnse autoriteiten hebben blijkbaar ingezien, dat bet hier werkelijk
niet om politieke vluchtelingen maar om misdadigers gaat. In welingelichte
kringen in Bonn wordt althans, gezien het feit dat er geen Duits-Neder
lands uitleveringsverdrag beslaat, aangenomen, dat de uitbrekers waar
schijnlijk als ongewenste vreemdelingen, die zonder geldige papieren de
Bondsrepubliek zijn binnengekomen, zullen worden uitgewezen.
Op de tweede plaats is een van de vluchtelingen, namelijk H. Bikker,
bereids in Hagen in zijn kraag gepakt en waclit nu op een veilige plaats
op de beslissing over zijn lot. Naar zijn zes metgezellen is de Duitse politie
nu naarstig aan bet speuren, want er is tegen allen een bevel tot inhechtenis
neming uitgevaardigd.
De stappen, welke de Nederlandse
regering bij de autoriteiten van de West-
duitse Bondsrepubliek in Bonn heeft
ondernomen, hebben derhalve voorlopig
succes gehad. De Nederlandse zaakgelas
tigde, ambassaderaad dr H. A. Helb, heeft
Maandag en Dinsdag verscheidene be
sprekingen gevoerd.
Het resultaat van een en ander is ge
weest, dat de Duitse autoriteiten blijkbaar
tot het inzicht zijn gekomen, dat men hier
werkelijk niet met „politieke vluchtelin
gen" te doen heeft. Het ministerie van
Binnenlandse Zaken van de Bondsrepu
bliek heeft althans gisteravond mede
gedeeld, dat de zeven mannen criminele
misdadigers zijn. Daarom had „Bundeskri-
miminalpolizei" ook het reeds eerder ge
geven bevel tot in hechtenisneming uit
gevaardigd. Het verzoek tot opsporing is
tot alle politiebureaux in West-Duitsland
gericht. De vluchtelingen, zo verklaarde
het Duitse ministerie nog, zijn wegens
moord of doodslag tot gevangenisstraffen
veroordeeld.
In deze omstandigheden is het dan ook
verre van denkbeeldig, dat de voortvluch-
tigen, wanneer de politie er in slaagt hen
te vatten, zullen worden uitgewezen, mis
schien zelfs uitgeleverd. Immers al eerder
op de dag had de politie in Dusseldorp te
kennen gegeven, dat de mannen alleen
kunnen worden uitgeleverd, wanneer zij
door de Nederlandse regering wegens cri
minele feiten worden gezocht.
Ken eerste resultaat van het verzoek tot
opsporing is geweest, dat, zoals wij in het
laatste deel van onze vorige editir nog
konden berichten, H. Bikker uit Alblas-
serdam is gearresteerd. Het gebeurde toen
hij gistermorgen in Hagen bij het Bonds-
bureau voor Sociale bijstand om steun
aanklopte.
Men had daar intussen ook het bevel tot
in hechtenisneming doorgekregen en voel
de de man eens aan de tand. Hij speelde
ook nu weer zijn rol van politieke vluch
teling en zeide, dat hij in Nederland uit
sluitend wegens politieke misdrijven was
veroordeeld en in de gevangenis vertoefde.
Op de vraag waarom hij naar Hagen was
gekomen, bleef hij het antwoord schuldig,
maar volgens D.P.A. heeft hij daar familie
wonen.
Het slot van het liedje was, dat Bikker
werd gearresteerd en enige tijd later aan
de justitie is voorgeleid.
Volgens de „Bundeskriminalpolizei" is
het vrijlaten van de ontsnapten in Kleef
een gevolg geweest van het feit, dat het
bevel tot inhechtenisneming op dat ogen
blik de plaatselijke autoriteiten nog niet
bereikt had.
Met het betalen van een boete van 10
Mark per persoon, de normale boete voor
illegale grensoverschrijding, waren ze
van de zaak af.
Een magistraat in Kleef verklaarde
nog. dat het geen gewoonte is zulke lie
den over de grens te zetten.
Hoe goed de gehele ontvluchting was
voorbereid blijkt intussen ook al weer uit
het feit, dat de mannen, die in de ge
vangenis niet over geld en zeker niet
over Duits geld beschikten, thans zomaar
de boete konden betalen. Het schijnt, dat
een van hen, n.l. Faber, een behoorlijk
gespekte portefeuille op zak had.
Deze zelfde Faber zou ook tijdens de
vlucht als leider van de groep zijn opge
treden.
Volgens de politie in Dusseldorp, zo
meldt D.P.A.zijn er in de loop van de
jaren al heel ivat gevangenen uit Neder
landse strafkampen en tuchthuizen naar
Duitsland ontkomen, waar hun asyl is
verschaft. De meesten hunner zouden als
bouwvakarbeiders in Noord-Rijland
Westfalen werken. Tot nu toe, aldus de
politie is in het „Regierungsbezirk" Dus
seldorp' slechts één Nederlander uitgele
verd, die gezocht werd wegens inbraak.
Alle anderen echter bevinden zich in
Duitsland in vrijheid. Ongeveer dertig
van deze mensen, die allen wegens
dienstneming in de Waffen SS of wegens
samenwerking met de vijand tot gevan
genisstraffen van tien A dertig jaar wa
ren veroordeeld, zouden zich in het „Re
gierungsbezirk" Dusseldorp bevinden.
De zeven ontsnapte mannen hebben heel
wat op hun kerfstok, zoveel zelfs, dat de
meesten van hen aanvankelijk ter dood
zijn veroordeeld. Later werd dat vonnis
door gratie veranderd in levenslange ge
vangenisstraf. Wat het voor lieden waren
moge uit liet vblgcnde blijken.
W. van der Neut, die bewaker is ge
weest in het kamp Amersfoort, werd door
het bijzonder gerechtshof te Utrecht tot
de doodstraf veroordeeld wegens gruwe
lijke mishandelingen. Samen met enkele
andere bewakers had hij de gevangenen
kniebuigingen laten maken tot zij 'er bij
neervielen, waarna de bewakers met hun
gespijkerde laarzen over hun slachtoffers
heenliepen. Voorts had hij volgens de
tenlastelegging de baard van Joodse ge
vangenen uitgerukt en brandende sigaret
ten op hun lichamen uitgedoofd. Zijn be
roep tegen de doodstraf werd verworpen
door de raad van cassatie. Op 7 Juli 1950
werd hem gratie verleend, waarbij de
doodstraf werd gewijzigd ;n levenslange
gevangenisstraf.
VV. A. Polak was door het Amsterdamse
bijzondere gerechtshof eveneens tot de
doodstraf veroordeeld, welke straf be
vestigd werd door de raad van cassatie
Polak is lid geweest van de „Waffen-SS"
en heeft deelgenomen aan Silbertanne-
moorden op inwoners van Apeldoorn,
Arnhem en de Beemster. Bij gratiebesluit
van 18 November 1949 werd de doodstraf
veranderd in levenslange gevangenisstraf.
K. C. Faber heeft deel uitgemaakt van
een executiepeloton in Westerbork in
October 1944. Ook bij een aantal andere
executies is hij aanwezig geweest. Even
als zijn broer P. J. Faber, aan wie de
doodstraf is voltrokken op 10 Juli 1948,
maakte hij deel uit van de S.D. te Gro
ningen. Ook K. C. Faber was aanvankelijk
ter dood veroordeeld door de Groningse
kamér van het bijzondere gerechtshof te
Leeuwarden, maar de raad van cassatie
veranderde het vonnis in levenslange ge
vangenisstraf.
Antoine Touseul en Herbcrtus Bikker
zijn in 1949 door het bijzondere gerechts
hof te Arnhem tot de doodstraf veroor
deeld. Touseul was bij de „Waffen-SS" en
is lid van de SD geweest. Hij heeft mee
gewerkt aan tal van arrestaties. Vele der
gearresteerden vonden later de dood. In
Putten en vele andere plaatsen in Gel
derland heeft hij vele personen mishande
lingen toegediend. Bikker was eveneens
lid van de „Waffen-SS". Ook hij pleegde
vele mishandelingen en verrichtte arresta
ties. Op zeer vele plaatsen in ons land
heeft Bikker dood en verderf gezaaid.
Door de raad van cassatie werd het von-
nis van beiden op 7 December 1949 ver
anderd in levenslang.
Sander Borgers heeft in 1944 medege- i
werkt aan Silbertannemoorden in Purme-
rend en Groningen. Hirvoor was hij ver
oordeeld tot levenslange gevangenisstraf.
J. de Jonge is door het Amsterdamse
bijzondere gerechtshof veroordeeld tot
levenslange gevangenisstraf wegens ge-1
pleegde mishandelingen In het kamp
„Erica" te Ommen. Ook hij had vele land- I
genoten gearresteerd.
Op voorstel van de voorzitter heeft de
Eerste Kamer gistermiddag besloten de
heer In 't Veld verlof te verlenen vragen
te stellen aan de ministers van Justitie
en van Buitenlandse Zaken „in verband
met de ontvluchting van een zevental ge
vangenen uit de strafgevangenis te Breda
en de ontvangst, welke zij in Duitsland
hebben genoten". De interpellatie zal
Dinsdag 6 Januari worden gehouden in de
vergadering, welke te half twee aanvangt.
De Rotterdamse recherche heeft enige
personen aangehouden, onder wie de gros
sier M. v. d. B. uit Voorschofen. Allen
schijnen té behoren tot de vaste bezoekers
van Haagse speelgelegenheden, die een
aantal valse dollars in hun manipulaties
betrokken zouden hebben. Van den B.
wordt er van verdacht verscheidene dol
larbiljetten, waarvan hij wist daf ze vals
waren, te hebben uitgegeven.
hoofd van de Sov-
in Duitsland, heeft
Generaal Tsjoeikof,
jet-controlecommissie
Dinsdag voor de tweede maal in twee
maanden de onmiddellijke ontbinding van
alle anticommunistische organisaties in
West-Berlijn geëist, omdat deze „misdadi
ge activiteit als sabotage, terreur en on
dermijning jegens Oost-Duitsland bedrij
ven".
In de nota worden genoemd: de strijd
groep tegen onmenselijkheid, de Ameri
kaanse radio in West-Berlijn (RIAS), het
comité van onderzoek van vrije juristen
en het bureau voor Oostduitse zaken van
de christen-democratische partij van
bondskanselier Adenauer. Volgens de nota
zouden er intussen twee nieuwe anti-com
munistische organisaties zijn opgericht,
geleid door leden van de Amerikaanse ge
heime dienst.
I Tsjoeikof noemt voorts de „technische
dienst van de bond der Duitse jeugd",
welks bestaan onlangs is onthuld door de
premier van Hessen, Heinrich Zinn. „De
ze dienst terroriseert niet alleen de West-
duitse bevolking, maar organiseert ook
van zijn bureau in West-Berlijn uit ter
reurdaden in Oost-Duitsland", aldus de
nota. Uit verklaringen van gearresteerde
leden is gebleken, dat de dienst door de
Amerikaanse autoriteiten was opgericht en
gefinancierd".
De Westelijke hoge commissarissen heb
ben in November j.l. soortgelijke beschul
digingen van Tsjoeikof van de hand ge
wezen.
Midanao, het Zuidelijkste grote eiland
van de Philippijnse Archipel, is Maandag
door een hevige storm geteisterd. Elf per
sonen zijn om het leven gekomen, terwijl
er dertig worden vermist.
(Van onze verslaggever)
In de Rotterdamse Waalhaven zijn gis
teren zoals wij in een deel van onze
vorige editie nog konden melden ein
delijk de boeien geslaakt, welke het Duit
se vicrmast-zeilschip „Pamir" van de
„Schlieuw.cn Rederei Hamburg" negen
weken lang hebben belet zee te kiezen.
En vanmorgen om zeven uur, nog voor
het daglicht deze 31ste December 1952
verscheen, heeft deze trotse bark de an
kers gelicht om de onderbroken thuis
reis voort te zetten.
Wat het schip echter voor de boeg heeft
blijft voorlopig nog verborgen achter een
gordijn van mist, dikker dan die welke
gisteren over de Nieuwe Waterweg hing.
Want, gearriveerd In Hamburg, gaat de
„Pamir" andermaalaan de ketting.
De kwestie rondom deze beroemde vier-
master „das letzte der Segelschiffe"
is in Duitsland zelf zo langzamerhand tot
een schandaal uitgegroeid. Men kent de
geschiedenis (waarover wij reeds meer
malen berichtten): op 29 October 11. ar
riveerde het schip op thuisreis van Mon
tevideo via Antwerpen in de Rotterdamse
haven. De „Scheepvaart en Agentuurmij
N.V- Neerlandia" en „Veltenaar's Haven
en Transportbedrijf" hadden toen nog
oude vorderingen op de Hamburgse eige
naar, Heinz Scblieuwen, die deze on
danks herhaald aandringen niet wilde
voldoen. Op een waarschuwing, dat beide
debiteuren gerechtelijke stappen zouden
ondernemen, indien de Pamir" ander
maal de haven aandeed, reageerde Ham
burg al evenmin en zo werd het schip bij
binnenkomst aan de ketting gelegd. Het
ginig daarbij om schulden van respectie-
Het Amerikaanse ministerie van land
bouw heeft Dinsdag quotabeperkingen
vastgesteld voor de invoer van gedroogde
room en gedroogde karnemelk. Volgens
het ministerie heeft de invoer van deze
producten bijgedragen tot een sterke da
ling van dc prijs van binnenlandse boter,
kaas en gedroogde melk.
Het ministerie deelde verder mede, dat
het alle quotabeperkingen op de invoer
van caseine en van smeerkaas (processed
cheese) vervaardigd uit Edammer ot
Goudse kaas heeft opgeheven en het basis
jaarquotum voor blauwe schimmelkaas
heeft verhoogd van 3 tot 3V4 millioen
pounds (van 1.361.000 tot 1.588.600 kg.)
De laatste zes weken moest het minis
terie op grond van het prijssteunpro
gramma meer dan 13 millioen pounds
(5.897.000 kg) boter en meer dan een mil
lioen pounds (450.000 kg) kaas kopen, om
de producenten van melk en botervetten
te steunen. Dit kostte ongeveer 10
millioen.
De quota voor het eerste kwartaal van
1953 zijn: voor gedroogde volle melk 6,5
millioen pounds (bijna 3 millioen kg).
Hiertegenover staat een invoer in 1952
van 40 millioen pounds (ruim 18 millioen
kg); voor gedroogde karnemelk 2,15
millioen pounds (bijna 1 millioen kg, in
voer in 1952 ruim 12 millioen pounds of
5.443.000 kg) voor gedroogde room 35.000
pounds (bijna 16 millioen kg).
Volgens ambtenaren van het ministerie
zijn de landen, welke het meest getrof
fen worden door de beperkingen op de
invoer van gedroogde zuivelproducten
Nederland, Zweden, Nieuw-Zeeland en
Denemarken en wel in de genoemde volg
orde.
Het departement van landbouw ver
klaarde, dat de beperkingen op de invoer
van caseine en smeerkaas zijn opgeheven,
aangezien de binnenlandse industrie niet
in staat schijnt zich uit te breiden, zell's
wanneer buitenlandse concurrentie ge
weerd wordt.
velij'k plm. f 40.000-en f 9.000.
Ook na het aan de ketting leggen rea
geerde Schlieuwen niet, om wie in Duits
land overigens de wildste geruchten de
ronde deden. Het leek of deze dubieuze
debiteur het schip eenvoudig abandon
neerde en ook de Duitse regering scheen
geen enkele maatregel te nemen om aan
deze voor het Duitse prestige inderdaad
vrij pijnlijke affaire een einde te maken-
Op het Duitse consulaat kon men ons
gisteren geen afdoende verklaring geven
noch over de kwestie „Schlieuwen", noch
over het feit, dat ook de officiële instan
ties zolang gewacht hebben. Er had aller
eerst een uitgebreide telegrammenwisse-
ling plaats gehad, maar het vermoeden
bestond, dat de Duitsers eerst enige klaar
heid wensten in de alles beheersende
vraag, óf zeilschepen als opleidingsmedia
voor zeelieden nog te gebruiken waren en
of de manier, waarop men hier vracht
en schoolschip gecombineerd had, wel de
juiste was.
Het wonderlijke is dat de Bond van
Duitse Zeeofficieren zich tegen de zeil
schipopleiding heeft uitgesproken, maar
dat de bond van de zeelieden er vóór is-
„Natuurlijk is deze opleiding duur", zei
ons de kapitein van de „Pamir" gisteren,
„maar élke school kost geld. En een zeil
schip biedt zeer grote voordelen niet al
leen boven elke theoretische vorming,
maar ook boven een opleiding op moderne
schepen. Mijn „Jungens" leren de elemen
ten beter kennen, krijgen bovendien de
grote mate van teamgeest, die dit harde
werk eist, een beter begrip voor kame
raadschap, leren, omdat er ook buiten
landse cadetten hebben meegevaren, te
vens de waarde van verdraagzaamheid,
terwijl deze opleiding tenslotte v°or een
groot deel op karaktervorming is geba
seerd.
Het is wel opvallend, dat er zich in al
die weken, dat we hier gelegen hebben,
geen enkele moeilijkheid heeft voorgedaan
met de politie, de havenautoriteiten of de
Rotterdamse bevolking.
Ik moet overigens zeggen, dat Rotter
dam zeer veel begrip getoond heeft voor
de moeilijke situatie, waarin wij ons als
bemanning bevonden. En vooral de zee
manstehuizen van de „Evangelische Kerk"
en „Stella Maris" hebben zich uitgesloofd".
Dezer dagen arriveerde eindelijk een
vertegenwoordiger van een hypotheek
bank uit Kiel, de „Lander,bank und Giro
Zentrale Schleswig Holstein", met blanco
volmachten en na langdurige onderhande
lingen met de beide crediteuren kwam
men overeen de oude schulden voorlopig
voor 70 pet te delgen en de nieuwe vor
deringen, ontstaan tijdens de gedwongen
ligtijd, volledig te honoreren. Bovendien
bepaalde een Hamburgse rechterlijke in-
lil verband met de
zal het e.v. nummer van ons blad op
Vrijdag 2 Januari a.s. verschijnen.
ALS een jaar weer al zijn dagen op
het rad der geschiedenis heeft ge
wikkeld, wordt het einde samen met
het begin van de nieuwe periode van
twaalf maanden, wat we noemen, ge
vierd. En of deze viering nu met gebe
den, lekkernijen of met beide plaats
vindt, doet niets af aan het feit, dat de
sfeer bij het bewust beleven van de jaar
wisseling steeds een min of meer feeste
lijk karakter draagt. Ten opzichte van
't jaar, dat gaat beginnen, is dit niet meer
dan vriendelijk; wij halen het met de
beste verwachtingen en wensen voor
onze naasten en onszelf binnen.
Maar hoe staan wij dan tegenover het
scheidende kalenderjaar? Heeft on«
feestbetoon ook betrekking op dit af
scheid, met andere woorden, zijn we blij
af te zijn van die periode, die ons onge
twijfeld naast moeilijkheden en tegensla
gen ook de nodige vreugde heeft ge
bracht? En als dit het geval zou zijn, hoe
valt dit soort ondankbaarheid dan te
rijmen met het bekende verschijnsel, dat
we de prettige ervaringen uit het ver
leden bij voorkeur onthouden en de on
aangenaamheden al heel gemakkelijk uit
ons bewustzijn naar onderen vallen? Het
komt ons voor dat deze ongerijmdheid
al uitwijst dat het ongerijmd is zoiets als
afkeer van het oude jaar te zien in onze
viering van de wisseling der jaren. Er is
dunkt ons een geheel andere verklaring
voor het feestbetoon, dat zich op dit ge
beuren richt en die verklaring veronder
stelt als uitgangspunt het besef, dat het
verdwijnen van het ene ondeelbaar sa
menhangt met de komst van het andere
jaar. Wij hebben een kalender en die
loopt af op 31 December en dan wordt
een op zichzelf louter op papier omschre
ven nieuwe periode begonnen; en hoe
aantrekkelijk het verleden, dat weer
zuiver administratief wordt afgeslo
ten, ook moge zijn, het nieuwe jaar heeft
telkens deze voorsprong, dat het er nog
altijd uitziet als een „tabula rasa", een
schone lei, die nog met alle feiten kan
beschreven worden, welke wij het vu
rigst verlangen.
Z. II. de Paus heeft een concert,
gegeven ter ere van de 80-ste ver
jaardag van de componist en di
recteur van het Pontificale Insti
tuut voor Religieuze Muziek in de
concertzaal van het paleis van
marmer en kristal „Palazzo Pio",
in de nabijheid van Vaticaanstad
bijgewoond. De componist zélf di
rigeerde zijn bekende Oratorium
,fk er struis van de Heiland".
Paus Pius XII omhelst de com
ponist, Mons. Lorenzo Perosi, har
telijk na afloop van het concert.
stantie in kort geding, dat de Pamir" na
deze transactie voorlopig zou worden
overgedragen aan het Duitse consulaat in
Rotterdam, hetwelk daarna als tijdelijk
reder het schip naar Hamburg stuurde.
„Schlieuwen Rederei Hamburg" blijft
echter eigenaar en in Hamburg zal nu de
hypotheekbank het schip aan de ketting
leggen, al ziet het ernaar uit, dat er thans
op vrij korte termijn alleen reeds uit
zakelijk oogpunt definitieve beslissingen
zullen worden genomen.
Hoe die vallen, kon men ons nog niet
voorspellen, maar vast staat, dat er al
thans aan deze „kettingreactie" (onzes in
ziens veroorzaakt door een combinatie van
een tè groot idealisme met een tekort aan
eenvoudig zakeninstinct bij de eigenaars)
een einde zal komen.
Deze thuisreis zal de „Pamir" echter
slechts in waterballast varen. ,,Het is
slecht om te bevrachten", zei de vice-
consul argeloos.
Zullen wij het „laatste der zeilschepen"
nog ooit terugzien?
Het spreekt van zelf, dat in Duitsland
stemmen zijn opgegaan, die zich verzetten
tegen een uitlevering van de zeven ont
snapte politieke delinquenten aan Neder
land. De vroegere Duitse generaal der
parachutisten, Bernhard Ramcke, die her
haaldelijk de vrijlating van alle oorlogs
misdadigers bepleitte, verklaarde gister
middag, dat de zeven Nederlanders alleen
maar gebruik gemaakt hadden „van hun
recht" om de vrijheid te zoeken. „Alle
politieke gevangenen en ook de krijgs
gevangenen hebben het recht alle moge-
gelijke wegen te bewandelen om hun vrij
heid te herkrijgen", zo zei hij. De generaal
noemde dit een oud internationaal erkend
gebruik.
Het Nederlandse passagiersschip ..Prin
ses Beatrix", dat gisteren in een dichte
mist de haven van Harwich was uitgeva
ren. kwam kort daarop in botsing met een
Brits marinevaartuig met 24 man aan
boord. Drie van hen raakten na de aan
varing te water één matroos werd door
dc „Prinses Beatrix" opgepikt, de twee
andere mannen wisten zelf de kust te be
reiken. Nadat reddingboten, afkomstig van
andere in de haven liggende schepen, de
opvarenden van de ernstig beschadigde
Engelse boot hadden gehaald, is deze na
enige minuten te hebben rondgedobberd,
gezonken. Persoonlijke ongelukken heb
ben zich gelukkig niet voorgedaan.
De marineboot bracht matrozen van een
oorlogsbodem aan land, toen zij werd aan
gevaren door de „Prinses Beatrix" (4000
ton), welke op weg was naar Hoek van
Holland. Het Nederlandse schip liep
slechts geringe schade op.
WIJ hebben eens van een hoogge
leerde spreker het advies gekre
gen, om de verwachtingen die wfl
van een aantal jongelieden om ons heen
koesterden op een briefje te schrijven en
onze notities na een jaar of tien te ver
gelijken met de werkelijkheid, met de
prestaties van deze zelfde jongelingen.
Onze raadgever was ervan overtuigd, dat
we ons bij die confrontatie danig teleur
gesteld zouden voelen en voorzover we
nu kunnen nagaan (zijn advies is nog
geen tien jaar oud) had de professor het
bij het rechte eind. Dit was ook niet an
ders te verwachten gezien de glasheldere
verklaring, die ons bij het advies werd
meegegeven: „Wij rekenen teveel met
de mogelijkheden en te weinig met de
werkelijkheden", zei de hooggeleerde ad
viseur en deze uitspraak is ook wonder
lijk goed van toepassing op onze houding
bij het afscheid van het oude jaar en de
intrede van het nieuwe.
Het verschijnsel mag ons intussen
waarschuwen, niet voor een waardering
van de toekomst, die nog openligt, maar
wel voor het daarbij al te zeer in de
schaduw stellen van wat voorbij ging.
Aan de ene kant is'onze hoop op beter,
onze lust om aan een onbeschreven blad
te beginnen met al onze energie en
goede wil, een onmisbare eigenschap, die
de motor kan worden van activiteit op
velerlei terrein en ons er toe drijft
steeds opnieuw de verwezenlijking aan
de orde te stellen van nog niet tot wer
kelijkheid uitgegroeide droombeelden,
maar daartegenover staat het gevaar,
dat wij nogal gemakkelijk vergeten hoe
in het verleden steeds de kiemdrager
moet gezien worden voor alles, wat in
onze handen of daarbuiten gaat ontstaan.
Dat dit nog eens onderstreept wordt,
is van niet weinig betekenis, nu de waar
lijk niet onuitputtelijke reeks van licht
punten in het publieke leven van het af
gelopen jaar bijna geen van alle als be
trekkelijke eindresultaten mogen mee
tellen in de historie, als feiten, die op
zichzelf van groot nut zijn voor de na
tionale en internationale samenleving,
maar deze gebeurtenissen slechts scha
kels zijn in de keten, die ons met een
nieuwe toekomst verbindt.
DE opbouw der Europese defensie
verslindt nog voortdurend milliar-
den, de Kolen- en Staalgemeenschap
mag dan een juridisch feit zijn gewor
den, voorlopig kennen we van de vruch
ten niet veel meer dan een extra belas
ting op de onderwerpelijke goederen,
waarvan de oogst dezer dagen op 228
millioen werd geschat. De integratie van
Europa speelt zich nog uitsluitend af op
het bekende hoge niveau, waaraan de
burger niet kan reiken en in het eigen
vaderland betekent die introductie van
een minister voor de publiekrechtelijke
bedrijfsorganisatie nog geenszins dat
deze organisatievorm in het bedrijfsleven
nu binnen korte tijd definitief zijn be
slag zal krijgen. Er zijn slechts perspec
tieven, waaronder het uitzicht op een
grotere welvaart binnen Nederland.
Wat bereikt werd in het kalenderjaar,
dat nu aan zijn einde toe is, vormt ook
slechts een reeks mijlpalen langs een
lange weg. En mijlpalen zijn behalve om
de afstand te markeren, slechts nuttig
om even uit te rusten. Meer dan bij
menige andere jaarwisseling moeten
oud en nieuw bij het besluit van 1952 als
ondeelbaar samengekoppeld gezien wor
den, zodat onze verwachtingen voor 1953
al in de gebeurtenissen van het afgelo
pen jaar haar steun en begrenzing moe
ten vinden. Deze gedachte is bemoedi
gend, in zoverre als het stervende jaar
bemoedigend was en tegelijkertijd werkt
zij matigend op onze hoop, in zoverre
ais 1952 niet aan de verwachtingen be
antwoordde. En dit laatste kan ons
hoeden voor teleurstellingen in de toe
komst.
Boven alle kansberekeningen uit even
wel staat onze hoop op, ons blind ver
trouwen in Hem, Die ons verzekerd
heeft De Weg, De Waarheid en Het
Leven te zijn en daarom wensen wij onze
lezers allereerst een Zalig en verder een
Voorspoedig Nieuwjaar.
Op dc Dinsdag gehouden conferentie van
het college van rijksbemiddelaars met ver
tegenwoordigers van werkgevers en werk
nemers in het visserijbedrijf is geen ove>
eenstemming bereikt inzake de voorgestci
de wjjz(gin£en in de bestaande collectiev.
arbeidsovereenkomst, die per 1 Januari
a.s. afloopt.
Men zal zich vermoedelijk thans eerst in
eigen kring beraden, alvorens opnieuw
pogingen zullen worden gedaan, alsnog tot
overeenstemming te geraken.