Taaie volharding eindelijk beloond IK GELOOF HET NIET", Maus Gatsonides zei KEES BROEKMAN, tweede op de wereldranglijst Nederlandse schaatsers reden nieuwe Wereldrecords Grandioos afscheid van Karei Lotsy RALLYE MONTE CARLO 1953 Hoe Lotsy zich zijn Jeugd- en Sport centrum gedacht heeft „Sientje" kwam niet aan de Braus toe Maar het muziekcorps studeert al op het Wilhelmus Anton Huiskes op de 3.000 m. Kees Broekman op de 5.000 m. Ridder in de Orde van de Ned. Leeuw. Fonds voor Jeugd- en Sportcentrum MAANDAG 26 JANUARI 1953 PAGINA WINTERTENNIS-FINALE Denemarken won de Gustaaf beker COBY VAN MEGEN WON DE LIMBURG COUPE 't Is of gij de vlam uitblaast TURN-KAMPIOENSCHAPPEN BISDOM HAARLEM Gatsonides zorgt voor prachtige Nederlandse zege Door MARTIN W. DUYZINGS Monte Carlo is van ons! Vanavond om negen uur zeven eindeloze uren, nadat op de Col de Braus, waar de XXIII Rallye de Monte Carlo tenslotte werd beslist ook de laatste uitlaatroffel tenslotte verstomd was in de wijde, naar mimosa en naderende lente geurende omgeving rondom, hing Monsieur Noghuès persoonlijk, met bevende hand, een simpel stukje papier tegen de muur van de Permanence en bezorgde men ons eindelijk! de uitslag. Rond Noghuès stonden, nerveus en zwijgend, de grote favorieten: de elegante, wat verwaande Louis Chiron, de altijd rustige en sympathieke Rosier, de lange zege-zekere Brit Allard, die gisteren in Hotel Beau Rivage nog drie flessen whiskey op een nieuwe overwinning verwedde en zijn landgenoot, het onbedaarlijk scherp-rijdende stukje buskruit, Stirling Moss. Rondom hen dromden in stille spanning tientallen belangstellenden, wachtend op het moment waarop voor de zoveelste maal in de geschie denis van de Rallye de Monte Carlo een Franse of een Engelse beroemdheid triomfantelijk op de schouders zou gaan. Toen en dat moment zullen wij, de Nederlanders aldaar, niet gauw vergeten! spijkerde Noghuès dan die uitslag tegen de muur en de naam van de winnaar viel als een atoomhom in een gewijde stilte: Maus Gatsonides! Het duurde even voor het gezelschap dat verwerkt had. Toen keek men om zich heen, zoekend naar de Nederlandse crack, die eindelijk een lang gekoesterde wens in vervulling had zien gaan. Doch Gatsonides was er niet! Hij zat nog altijd thuis in het kleine, charmante villaatje, dat hij voor deze gelegenheid hier in Monaco heeft gehuurd. En het handje-vol Nederlanders, dat zich tussen de menigte in de Permanence bevond, waagde zich toen nog niet aan wat openhaar gejubel. Men. haalde Gatsonides in allerijl naar de Permanence. Men had de man, die reeds tweemaal als tweede van deze Rallye eindigde, doch die tenslotte toch weer gevloerd werd voor de eerste plaats in alle toonaar den verzekerd, dat deze Rallye door hem gewonnen was- Doch hij gelóófde het pas toen hij daar in de Permanence zelf voor dat simpele stukje papier stond en de Nederlandse kolonie druk doende was om de verenigde reporters aller landen een beetje op 'n afstand te houden. Toen pas, toen hij met eigen ogen gezien had, dat eindelijk die droom, wel ke hij zovele jaren koesterde, in vervul ling was gegaan, brak er iets in Mous Gatsonides. Hij zal het wel vervelend vinden, dat het in de krant komt, maar op dat ogenblik had hij moeite om z'n tranen te bedwingen- Er is stellig geen Nederlandse Rallye rijder, die zóveel jaren achtereen met zóveel zorg zijn Rallyes naar Monte Car lo voorbereidde. Er is evenmin een Ne derlandse Rallye-rijder die tot driemaal toe zó dicht bij 'n overwinning kwam als Gatsonides- Doch telkens weer sneu velde hij met fracties van -seconden, het geen hem niet verhinderde volgend jaar met alle geestdrift en alle overtuiging weer een gooi te doen naar de overwin ning. Er had ook ditmaal bij Gatsonides niets aan de voorbereidingen voor deze Rallye ontbreken. De Engelse Fordfa briek stelde hem in de gelegenheid zijn Ford-Zephyr in te richten als een model- Rallye-wagen. Hij verzekerde zich van de medewerking van de fabrieksrijder, Peter Worled'ge. Hij trainde dagen ach tereen ijverig op het Braus-circuit en vooral dat laatste was het, dat ons van daag, na de overwinningen van wijlen Sprenger van Eyk en ir Bakfker Schut, voor de derde maal aan een Nederlandse overwinning hielp. In een klassementsproef die, naast goede rijders-capaciteiten een snelle ac- celleratie en een handelbare wagen, vooral een degelijke voorbereiding en eeft minutieuze training eisten, vloerde onze crack uit Haarlem vandaag 119 meestal tot de tanden gewapende tegen standers, waaronder practisCh alle aan wezige fabriekscracks. Uitwendig koel, doch stellig knap pend van de zenuwen was hij, om even over twaalf vanmiddag aan de start gegaan- Met meesterschap had hjj, ter wijl Peter Worledge secuur met de chronometers goochelde, ook in de moeilijkste serpentines zijn voorge schreven moyenne van 47 kilometer per uur gedraaid, doch men had toen nog geen vergelijkingsmateriaal. En het kleine, Nederlandse groepje, durf de nog steeds niet op 'n overwinning hopen. En naarmate in de loop van de mid dag, terwijl vriend en vijand op de uit slag wachtten en duizend oncontroleer bare geruchten in Monte Carlo de ronde deden, de spanning nog voortdurend steeg, was die Nederlandse hoop eerder gezakt dan toegenomen. Rekenmeesters aan het werk Urenlang had intussen het streng be waakte en voor geen enkele normale ster veling toegankelijke bureau van de nijver cijferende wedstrijdorganisatie een opmer kelijke gelijkenis vertoond met de Al gemene Rekenkamer. Men had kennelijk nogal moeite met de sommetjes, die deze massa-klassementsproef had opgeleverd en om zes uur, toen de Permanence bom vol zat met nerveuze lieden, die „gulzig" op de uitslag wachtten, verzocht men ons vriendelijk en beleefd doch dringend te verdwijnen en meldde men ons, dat we vanavond laat niet meer dan de eerste vijf namen van de Rallye-uitslag onthuld zouden krijgen. De rest van de (overigens nog niet eens volledig offieiële) uitslag bewaarde men, na een nacht van noest en nijver rekenen, tot Maandagochtend. Intussen zakte Zaterdag de stemming van een groot deel der meer dan 250 straf- puntloos in Monte Carlo gearriveerde equipes een bedenkelijk eind beneden het vriespunt. De rem- en accelleratieproef die onder de 250 strafpuntlozen 120 gelukkigen voor de boenderpartij op de Col de Braus se lecteerde, bleek opnieuw als selectieproef geen bijzonder geslaagde vondst. Men ver deelt in zo'n proef de deelnemers gemaks halve maar niet in klassen. Men laét een, onder zijn paardekrachten doorbuigende Jaquar maar rustig optornen tegen een vinnig, doch altijd nog bescheiden Re- naul-tje. Men moet met een huis-, tuin en keuken-automobiel als onze eigen „Sientje" die door de fabriek toevallig voor nuttiger doeleinden dan voor der gelijke automobielacrobatiek vervaardigd werd, aan de slag tegen fabriekskarren, die met bijzondere brandstof worden ge stookt en die men desgewenst, speciaal met 't oog op zo'n proef nog heeft opgejut. Wij maakten ons dan ook geen illusies. Tijdens onze training in Zandvoort hadden we al ontdekt, dat er uit „Sientje" met geen mogelijkheid een scherpe tijd in deze accelleratie-proef te halen viel en we kwamen dan ook, evenals drie der andere strafpuntloos in Monte Carlo gearriveerde Nederlandse equipes, juist genoeg accel- leratie te kort om aan het feest op de Col de Braus te mogen deelnemen. Slechts drie Nederlanders redden zich voor de Col de Braus: onze crack, Maus Gatsonides, wiens Ford Zephyr met 24.2 sec. zelfs toen al beroemdheden als Appleyard met zijn fabrieks-Jaquar achter zich liet en Heidedahl en Koks, die er respectievelijk met een Peugeot en een Volkswagen in slaagden zich nog onder de 120 eersten te plaatsen. Sydney Allard, de lange ijskoude Brit, die met een wagen van eigen fabricage verleden jaar de Rallye won, maakte, tot schrik van alle aanwezige Fransen, met 21.8 sec. veruit de beste tjjd van het hele gezelschap. De Duitse Porsche-riJder Von Frankenberg bezette met 22.3 sec. de tweede plaats, gevolgd door de Engelsman Wiek (Jaquar), de Zweed Kvaraston (Ford) en een hele sliert Engelsen. Administrateurs gevraagd Het geselecteerde gezelschap klom, on middellijk nadat de uitslag van de eerste selectieproef bekend was, in haastig ge charterde automobielen van bevriende zijde en verkende, voor zover men het al niet dromen kon, nog éénmaal vol ijver de Col de Braus. Deze bleek nog altijd sneeuwvrij en volgeklampt met allerlei merktekens van bijzonder nauwkeurige fabrieksrijders, die niets aan het toeval overlieten en die zich, met haast bittere zorg op deze snelheid-moyenneproef had den voorbereid. Men zag wagens aan de start, die boordevol zaten met batterijen van chronometers. Lieden als de Fransen Rosier, Becquart en Chiron hadden bovendien langs heel het circuit hun mannetjes, die hen met vlaggeseinen op de hoogte hielden van de stand van zaken. Het bleek een enorm voordeel juist nu het op dit, vanmorgen na een regenbui nog natte, doch snel weer opgedroogde Braus-circuit, vrij gemakkelijk was om met een snel-optrekkende en goed liggen de wagen het gevraagde moyenne van 47 kilometer per uur te halen, zodat het, in Denemarken heeft zich in de winterten- niswedstrijden tussen vertegenwoordigen de ploegen van Europese landen bij Zwe den en Duitsland gevoegd als winnaar van de Koning Gustaaf beker. De Deense twee- mansploeg Ulrich en Nielsen sloeg in de finale te Stockholm het Zweedse duo Jo hansson en Davidsson (dus zonder Berge- lin, die zich niet voldoende in vorm ge voelde) met 32. De wedstrijd had een spannend verloop en heeft tenslotte van een paar slagen af hangen want de Zweden hadden in het dubbelspel in de vierde set tweemaal wedstrijdpunt! De uitslagen waren: Ulrich si. Johansson 7—5, 06, 64, 62; verl. van Davidsson 61, 46, 16, 61, 26; Nielsen si. Jo hansson 63, 64, 61, verl. van Davids son 36, 79; dubbelspel: Nielsen en Ul rich si. Davidson en Johansson 62, 26, 4—6, 8—6, 7—5. tegenstelling tot verleden jaar, minder op de bestuurder danop zijn klokken, zijn hulpjes en zijn administratie aankwam. Heidendahl, wiens Peugeot dat moyenne van 47 kilometer-per-uur-precies over het in vier sectoren verdeelde circuit wel hebben kon, verknoeide zo helaas zijn kans door onnauwkeurig „timen". Koks beschikte evenmin over de gegevens, de Braus-ervaring en de speciaal ontworpen kostbare klokken, waarmee men de fa- briekswagens had volgehangen. En slechts Maus Gatsonides, die van de Engelse Fordfabriek de gelegenheid kreeg om zijn wagen naar eigen smaak te bewa penen en die bovendien tevoren in Monte Carlo volop had getraind, werd van de Nederlandse deelnemers door de buiten landse concurrentie reeds bij de start met ontzag gadegeslagen. Gala's zonder eind Zo gingen dan vandaag 120 wagens slip pend en scheurend door de hairpins om hoog naar de Col de Braus en streden zij om de overwinning van een Rallye die helaas niet beslist werd op de plaats, waar ze eigenlijk beslist had dienen te worden: ergens in de rauwe rimboe tussen Le Puy en Valence bijvoorbeeld. En mét Gatsonides, de triomfator, haal den ook de teleurgestclden hun insignes en hun plaquettes en betrapten zij er zich op, dat ze nu al druk doende zijn plannen te maken voor het volgende jaar. Want het moge waar zfln dat een uitslag, op deze zo ingewikkelde manier ver kregen, niet iedereen bevredigt, het moge waar zijn dat, behalve dan voor de Neder landse kolonie, deze Rallye naar Monte Carlo gisteren op de Quai Albert I en van daag op de Col de Braus misschien als de spreekwoordelijke nachtkaars is uitge gaan, men kan niet ontkennen dat het avontuur, zo lang het duurde, ook ditmaal z(jn charmes had. En zo men aan de souvenirs, onderweg in de hitte van de strijd opgedaan, nog niet voldoende zou hebben, zo hebben de organisatoren er met een overdaad aan gala-bals, gala-banketten en gala-cock tails wel voor gezorgd, dat men zijn teleur stellingen en geleden ontberingen volop vergeten is, voor het grootste deel der deelnemers Vrijdag pas, na het allerlaatste gala-bal, dit klatergouden vorstendom met de onvermijdelijke kater verlaat. Het spijt ons voor de Prins van Monaco maar „Sientje" voelt zich prettiger in het ruwe werk van 'n Rallye dan temidden van het galaklatergoud der gala-naweeën. En tegen de tijd, dat de hier nog verblij vende Rallyc-deelnemers alléén nog maar over cocktails zullen praten, wachtend op de feestelijke prijsuitreiking, waarbij men voor de derde keer in de geschiedenis van de Rallye van Monte Carlo het „Wilhel mus" zal kunnen beluisteren, zal „Sientje' al lang weer vol gas naar het Noorden draven, op weg naar huis en naar het, wat minder riskante, maar ook wellicht min der meeslepende leven van alledag UTRECHT, Zaterdag. Het was tussen de receptie en het af scheidsdiner in, dat wij de heer K. J. J. Lotsy in een diepe stoel zagen zitten, aandachtig de vele telegrammen, welke hem uit de gehele wereld waren toege zonden, lezend. Jules Rimet, president van de F.I.F.A., had telegrafisch zijn hulde betuigd, het geen ook Seeldrayers, bestuurslid van het internationale voetballichaam, had ge daan. Telegrammen waren gekomen van de bonden uit Engeland, Frankrijk, Fin land, enz., van de Curacaose voetbalbond, van talrijke clubs en particulieren. De Oud-internationals hadden de heer Lotsy voorts het erelidmaatschap aangeboden. Dat Jeugd- en Sportcentrum, vroe gen wij de heer Lotsy, hoe denkt ge dat te verwerkelijken? Ik heb gedacht aan een Jeugd- en Sportcentrum in ons land, zoals wij dat kennen in Magglingen in Zwitserland, in Valadalen in Zweden en in Vierumaeki in Finland. Dat zijn lustoorden, waar zoveel voor de jeugd en de sport kan worden gedaan. En natuurlijk denk ik niet alleen aan de voetbalsport bij het stichten van zo'n centrum. Alle Sportbonden behoren m.i. daaraan mede te werken en alle Sport bonden behoren er profijt van te trekken. Het fonds zal sterk en groot moeten worden, want ik begrijp zeer wel, wat aan het stichten van zo'n centrum vast- Coby van Meegen uit Nijmegen heeft het tafeltennis-tournooi om de Lim burg Coupe gewonnen. In het te Nijme gen gehouden tournooi om deze trofee, waaraan de acht sterkste speelsters van Nederland deelnamen, eindigde zij met 6 pnt. op de eerste plaats. De verdere uitslag was: 2. Mies Bon nier (Den Bosch) 5 pnt.; 3. Tineke Mos- tert-de Zeeuw (Rotterdam) 4 pnt.; 4. Margot van Wijk (Den Haag) 4 pnt.; 5. Bep Oosterwijk (Tilburg) 3 pnt.; 6. Stien Baauw (Alphen a. d. Rijn) 3 pnt.; 7. Mevr. Pince-Van der Aa (Nijmegen) 2 pnt.; 8. Corry Schuyt (Beverwijk) 1 pnt. MONTE CARLO, Zondagavond. Voor de derde maal in de Rallye-geschiedenls viert men vanavond in Monte Carlo een Nederlandse overwinning. Wijlen Sprenger van Eyk opende in 1929 de rij, Bakker Schut met Karei Ton en Klaas Barendregt als co-equipiers (de drie grootste mannetjesputters, die Nederland ooit in één equipe verzamelde!), zorg de na een opwindend gevecht in 1938 voor een tweede Nederlandsd zege en nu is dan het plaatselijke muziekcorps voor de derde maal doende om in allerijl het Wilhelmus in te studeren met het oog op de prijsuitreiking van Donderdag a.s. „Ik geloof het niet!" zei Maus Gatsonides, toen men hem vanavond melden kwam, dat hij in de Permanence als winnaar van deze Rallye te pronk gehangen was. Hij twijfelde nóg, toen hij een kwartier later met een, door de Nederlandse Rallye-kolonie gevormde erewacht, de Permanence kwam binnenstormen. Hij ne geerde nerveus de handen, die hem van alle zijden gelukwensend toegestoken wer den. totdat hij dan eindelijk zijn naam in koebeesten-van-letters zag geafficheerd. „Ik had", zei Gatje, met schorre stem voor hij door de organisatoren werd weg gesleurd en hij lange tijd onzichtbaar bleef, „ik had ook deze Rallye met de groot ste zorg voorbereid. De Fordfabriek in Dagenham, voor wie ik de fabrieksequipe, die in deze Rallye startte, prepareerde en adviseerde, bood me daartoe de gelegen heid. Ik vertrouwde op m'n eigen kansen, doch hoewel ik niets aan het toeval over gelaten had en het Braus-cirquit dagen achtereen met zorg had verkend, zakte mijn hoop op een overwinning, toen ik Vrijdag ontdekte, dat we met niet minder dan 120 deelnemers op deze laatste klassementsproef op de Col de Braus losgelaten zouden worden. Ik bén namelijk nogal 'n pechvogel en in zulk 'n groot veld van concurrenten, die zich voor 'n groot deel met dezelfde zorg hebben voorbereid, is ook het geringste vleugje pech uiteraard meteen fataal. Ik voelde me dan ook alles behalve gewon nen, toen ik vanmiddag na de Col de Braus uit m'n wagen stapte. Volgens mijn be rekening hadden we één controle één seconde te vroeg, een andere controle één seconde te laat gepraaid. En ik verwachtte, dat b.v. 'n man als Louis Chiron, die hier woont en die iedere dag gelegenheid heeft om heel dit circuit uit zijn hoofd te leren, het er wel beter afgebracht zou hebben. En'of ik nu blij ben met die overwinning? Man, ik weet met mijn plezier eenvou dig geen raad!" Dat vertelde inderhaast Gatsonides voor hij triomfantelijk naar Monsieur Noghuès werd gevoerd. Het enige wat ons in afwachting van de viering van deze overwin ning die, naar het zich laat aanzien het Casino wel tot laat in de nacht in opschud ding zal houden, restte, was: een blijk van innig meeleven voor Gatsonides' vaste co-equipier, thans Graaf van Zuylen van Nyevelt, die door omstandigheden juist déze Rallye moest overslaan, doch die vandaag gelukkig nog juist op tijd in het Vorstendom arriveerde om zijn vriend en co-equipier met diens overwinning geluk te wensen. En nu sleurt men gedurende de eerstvolgende dagen Maus Gatsonides dan van de ene huldiging naar de andere en ontvangt hij Donderdag a.s. op het zo roman tische plein van het prinselijke slot, hoog boven de baai naast een karrevracht vol bloemen en bekers, het millioen francs plus de hand van de Prins van Monaco, die langzamerhand wel 'n bijzonder hoge dunk van de Nederlandse sport moet krijgen nu hij de Nederlandse autocrack Gatsonides Donderdag moet huldigen, slechts enkele maanden nadat, in ditzelfde Monaco, tijdens de Tour de Franc". Jan Nolten en de Nederlandse Tour ploeg niet alleen met de overwinning, doch ook met de speciale premie van de vorst van Monaco aan de haal ging. zit. Maar alle Sportbonden kunnen eraan meewerken. Intussen kunnen de Oud-Internatio nals ergens in het land een jaarlijkse wedstrijd spelen, waarvan de opbrengst bestemd is voor het fonds. In die geest zouden andere Sportbonden ook iets kun. nen doen. Het zal vele jaren duren, alvorens de gedachte werkelijkheid zal worden, maar het is aldus de heer Lotsy, een denkbeeld, dat zeker de moeite waard is om er heel ernstig over te denken. Advertentie. zó prompt dooft zuurbranden op de maag - met één of twee Rennies. Het snerpendste branden ln de maag, soms tot ln de keel toe, dooft U onmiddellijk. Talloze lijders aan brandend maagzuur nemen ook Rennies bij voorbaat. Bij wijze van sluitstuk op hun maaltijd, 't Is ook zo simpel, gewoon maar laten smelten op de tong. En... Rennies zijn nog smakelijk öók. Te Leiden organiseerde de Diocesane Haarlemse Turnbond (van de R.K. Natio nale Gymnastiek Federatie) de Bondskam- pioenschappen voor dames- en herenploe- gen. De dames zijn daarbij niet meege vallen en met name werd aan de vrije oefe ningen te weinig aandacht besteed. Men mocht aan ploegen, die in de selectiewed strijden van de diverse Kringen als de beste naar voren waren gekomen, hogere eisen stellen. En ten aanzien van het heren-turnen, is het te betreuren, dat ook daarvoor een Kringen-selectie was ge maakt, terwijl het juist uit propagandis tisch oogpunt wenselijk was geweest om die heren-teams die er dan nog zijn, dan ook alle te laten deelnemen. De uitslagen waren: Dames C 3e graad (19 ploegen): 1 Leoni- das Haarlem 17114 pnt; 2 V.E.P. Woerden, 3 St. Raphael Den Haag; 4 Lenig en Snel Poeldijk. Dames B 2e graad (19 ploegen): 1 St Lo- dewijk Rotterdam 166 pnt; 2 A.L.O. Rot terdam; 3 Leonidas Haarlem; 4 W.I.K. Vlaardingen. Dames A le graad (7 ploegen): 1 St Raphael (Den Haag) 16414 pnt;2 Vitesse Castricum; 3 S.S.S. Beverwijk; 4 D.O.K. Delft. Heren A le graad (2 ploegen): 1 St Rap hael (Den Haag) 26014 pnt; 2 Victoria Zaandam. Heren B 2e graad (6 ploegen): 1 D.O.K. Delft 25514 pnt; 2 St Lodewijk Rotterdam; 3 D.V.V. Noord-Scharwoude; 4 Blauw Zwart Wassenaar. Heren C 3e graad (2 ploegen): 1 Olym- De fantastische prestatie, welke Kees Broekman, Wim van der Voort en Anton Huiskes op de tweedaagse wedstrijden te Davos hebben gemaakt, hebben grote in vloed gehad op de Wereldranglijst. Naar bekend worden van alle rijders de vier beste prestaties op de 500, 1500, 5000 en 10.000 meter bij elkaar opgeteld volgens een bepaald puntensysteem; en degene, die volgens dit systeem het minst aantal punten heeft, wordt genoemd de „beste rijder van de wereld van alle tijden". Natuurlijk is dat op het ogenblik Hjal- lis Andersen, die met 43,7 sec. over 500 meter, 2 min. 16.4 sec. op 1500 meter, 8 min. 7,3 sec. op 5.000 meter en 16 min. 32,6 sec. over 10.000 meter, in diverse wed strijden en in verschillende jaren ge maakt, een totaal puntenaantal heeft van 187.527. Hjallis Andersen is dus de beste rijder van dé wereld van alle tijden. Na hem komen de Noren Ivar Ballan- grud met 188.807 punten, Sverre Far,stad met 188,958 punten, Charles Mathiesen met 189,345 punten, Michael Staksrud mei 189,750 punten, vervolgens de eerste Rus Nicolai Mamanov met 189,770 punten Kornel Pajor (Zweden) met 189,885 pun ten, Ake Seyffarth (Zwéden) met 189.978 punten. Op de negende plaats Kees Broekman met 190.915 punten. Door de uitstekende tijden op de 500 en 1500 meter te Davos, resp. 44.2 sec. en 2 min. 15.2 sec. en zijn Wereldrecord op de 5.000 meter van 8 min. 6.6 sec. is het pun- pia Lisse 20814 pnt; 2 St Raphael (Den tena?ntal Y,arU^e,Lierenaar aanzienlijk Haag). gereduceerd. Hij komt nu met zijn beste 1 persoonlijke prestaties, resp. 44,2 sec., 2 min. 15,2 sec., 8 min. 6.6 sec. en 16 min. 56.3 sec. op een puntenaantal van 188.742, hetgeen betekent, dat onze land genoot van de negende naar de tweede plaats op de wereldranglijst van alle tij den is gestegen. Na Hjallis Andersen is Kees Broekman dus de beste all-round rijder, die de internationale schaatssport ooit heeft gehad. Maar ook Wim van der Voort en Anton Huiskes hebben met hun prostaties te Davos de internationale schaatsenrijders- wereld aan het „denken gebracht. Van der Voort heeft thans, dank zij de verbe tering van zijn persoonlijke prestaties op de 1500 meter en de 5000 meter een totaal van 191.012 punten en steeg van de 17e plaats naar de 10e, passeerde daarbij Hans Engnestangen, Karli Wazulek. Reidar Liaklev, Sverre Haugli en de Russen Titov, Golowtschenko en Saharov. Ten slotte is Anton Huiskes sterk naar voren gekomen en met een totaal van 191.912 punten (hij had er 194.642 punten) neemt hij thans de 17e plaats in op de wereld ranglijst, daarbij rijders als Oscar Mathie sen, Goethe Hedlund, Clas Thunberg, Odd Lundberg, Johnney Cronshey en zelfs Birger Wasenius passerend Op de Nederlandse ranglijst heeft Huis kes thans royaal Jan Langedijk gepas-- seerd en staat achter Kees Broekman en Wim van der Voort op de derde plaats. En verder is Gerard Maarse met 197.058 pun ten geklommen op de Nederlandse rang lijst van de 8e naar de 6e plaats, daarbij Simon Heiden en Roel Koops achter zich latend. BROEKMAN Wereldrecordhouder werd met 8 min. 37,6 sec. en die in 1894 te Stockholm het Wereld record op de 10.000 meter veroverde met de tijd van 19 min. 12,4 sec., na Siem Heiden, de grote crack uit de dertiger jaren, die in 1933 te Davos zowel op de 3000 als op de 5000 meter een nieuwe Wereldrecordtijd reed in resp. 5 min. 00,3 sec. en 8 min. 19,2 sec., na zijn tijdgenoot Dolf van der Scheer, die in 1933 te Davos Siem Heiden's Wereldrecord op de 3.000 meter verbeterde tot 4 min. 59,8 sec. na deze cracks uit voorbije tijden weer twee Nederlanders de snelsten ter Wereld: Kees Broekman uit het Westland, Anton Huiskes uit Twenthe. DAVOS, Zaterdag-Zondag. De Nederlandse schaatsenrijders wereld heeft weer twee Wereldrecordhouders in haar midden: Kees Broekman uit De Lier en Anton Huiskes uit Wierden. Na de legendarische Jaap Eden, die in 1893 te Groningen en in 1895 te Hamar het Wereldrecord op de 1500 meter op zijn naam bracht met resp. 2 min. 35.sec. en 2 min. 25,4 sec., die in 1894 te Hamar op de 5000 m. HUISSKES (Van onze verslaggever) UTRECHT, Zaterdag. Onder het verblindend licht van de schijnwerpers der film-operateurs, waartussendoor de blitzlampen der fotografen knalden, in een decor van rijke bloemenmanden en voor het forum van vele honderden uit de gehele Nederlandse sportwereld die de zaal van het Jaarbeursrestaurant te Utrecht opnieuw overvulden, zat Karei Lotsy een half uur na zijn laatste Bonds vergadering temidden van zijn gezin om definitief afscheid te nemen als voorzitter van de K. N. V. B. in een receptie die een grandioos huldebetoon is geworden. Had men allen die daartoe de wens te kennen zouden Rebben gegeven, de gele genheid geboden, er zouden tiental len sprekers voor de microfoon zijn ge komen. Geheel echter in de geest van Lotsy zelf beperkte ceremoniemeester ir H. F. Hopster zich tot het annonceren van een lijstje van vier woordvoerders. Namens de Regering Allereerst dr J. H. Wesselings, raads adviseur in algemene dienst van het Min. van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap pen, als vertegenwoordiger van de rege ring. De naam Lotsy, aldus dr Wesselings, ls een begrip geworden ln de Nederlandse sportwereld en betekent liefde voor de sport te hebben en niet alleen voor de voet balsport. Het betekent ook, dat een sport man als een goed ambassadeur de naam van ons land buiten de grenzen hoog kan houden. Voor dit alles, voor alles wat u voor de Nederlandse sport geweest bent, verdient u ons aller dank. Moge het u ge geven zijn, nog vele jaren getuige te zijn van een sportleven in ons land zoals u de sport-idealen ziet. De regering maakt dankbaar gebruik, aldus dr Wesselings, van deze gelegen heid om haar erkentelijkheid te betuigen voor datgene wat door n is verricht. Op voordracht van de regering heeft het H. M. de Koningin behaagd, u te be noemen tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Een mededeling, welke door de vele honderden in de zaal werd beantwoord met een ovatie die minutenlang aanhield. Zichtbaar ontroerd schudde de heer Lotsy de hand van dr Wesselings. toen deze hem de bij de onderscheiding behorende ver sierselen op de borst speldde. Namens de K.N.V.B. Namens allen, die bij de Nederlandse voetbal-organisatie betrokken zijn, voerde vervolgens ir J. W. Kips-, oud-voorzitter van de K.N.V.B., het woord. Hij schetste het werk door Lotsy als bondsvoorzitter verricht, releveerde vooral dat Lotsy nim mer heeft gefaald in het fusiebeleid en noemde het een grote eer dat hem dit in deze delicate zaak was gelukt. Ir Kips liet de ontwikkeling en groei van de bond onder Lotsy's presidium de revue passe ren, gewaagde met een bijzonder woord van zijn succesrijke strijd ter handhaving van het amateurisme, dat de enige waar borg is dat de sport inderdaad een zegen voor het volk is. In al dit opzicht zou het onredelijk zijn, van een opvolger te verwachten, dat hij u zal evenaren. Gij hebt uzelf in de sport een geestelijk monument opgericht. Na mens allen bood ir Kips een album aan, dat een documentaire getuigenis is van dj i velen in de voetbalwereld die hun erken telijkheid wilden betuigen. Het album bevat de namen van de schenkers van een cadeau, ter waarde van 330.000 (zoveel leden als de bond telt) maal 1 cent, een cadeau dat Lotsy niet voor zichzelf wilde accepteren, maar dat hij wilde bestemmen voor een nader te noemen doel. Het album werd overhandigd door een jeugdige adpsirant van H.F.C. in "f11" blauwe clubtenue, een zoontje van de be kende H.F.C.-oud-internationaal dr Wam- steker. En tenslotte bood ir Kips dan nog aan de heer en mevrouw Lotsy een koffie- stel aan, symbool van de toegewenste ge lukkige tijd in de intimiteit van het ge zin. Namens het N.O.C. Dr J. Linthorst Homan, voorzitter van het Nederlands Olympisch Comité, sprak namens de sportbonden. Gij hebt U ln het bijzonder, aldus dr Linthorst Homan, vele malen als chef de mission van de Olym pische ploegen verdienstelijk gemaakt. Gij waart een levend voorbeeld, hoe een sportman zich moet gedragen. Gij waart rechtvaardig en om U heerste een geest van sportiviteit. Gij hebt vaderlijke lei ding gegeven, die als vanzelf werd aan vaard. De nationale en internationale wereld heeft bewondering en eerbied voor U. Spreker hoopte, dat het voor het N.O.C. geen afscheid zou betekenen en dat Lotsy voor de Olympische gedachte in de toekomst nog veel zou mogen doen. Voor de Koninklijke Belgische Voet balbond sprak de vice-voorzitter de heer Meert. U telt, aldus de Belgische official, zovele vrienden in België, dat Uw af scheid als voorzitter van de K.N.V.B. diepe indruk bij ons heeft gemaakt. Gij blijft bij ons alstijd welkom, omdat gij zo sterk hebt bevorderd de vriendschaps banden tussen beide bonden en beide landen. Lotsy's afscheidswoord Tenslotte sprak de heer K. J. J. Lotsy een afscheidswoord. Hij betuigde zijn diepe erkentelijkheid voor de onderschei ding, welke hem door de Koningin was verleend. Nadat hij dank had gebracht, allereerst aan zijn vrouw die zovele offers had gebracht, en aan allen die in KNVB- verband met hem hadden gewerkt, deed hij een hartstochtelijk beroep, ook in de toekomst als trouwe dienaren van de Bond de moeilijkheden te overwinnen. Blijft, zo riep de heer Lotsy uit, voor alles de eenheid, dus de fusie als de grootste kracht zien. Beseft dat onze KNVB een lichtend voorbeeld voor geheel Neder land is. De heer Lotsy kondigde aan, dat zo lang het vraagstuk van de opvolging nog niet is opgelost, voorlopig de heer Hop ster als oudste ondervoorzitter deze taak op zich neemt. Ons bestuur is unaniem van oordeel dat gedurende dit voorzit- terloze tijdperk geen man beter de Bond kan besturen dan onze vriend Hans Hop ster. En als ik nu enige algemene opmer kingen op sportgebied mag maken, dan zou ik willen constateren, dat m.t. op het ogenblik onze Bond, na een gewei dige expansie in de laatste 20 jaren, op een soort verzadigingstoestand is aan geland. De reden hiervan is onduideljiki maar het staat wel vast, dat o.a. het grote gebrek aan terreinen een verdere uitbreiding van ledental st®r* belem mert. Moge vooral de overheid besef fen, dat zolang wU een amateur-sport bond zijn, onze organisatie op cultureel en sociaal gebied in menig opzicht niet genoeg te waarderen arbeid verricht en dus hulp in de vorm van eenvoudige sportterreinen zo dringend gewenst is. Spreker schetste de verandering, die in de maatschappij is gekomen, in de laat ste 40 jaar. Onze Bond staat en valt met de idealen die wij ons gesteld hebben; en spreker liet een waarschuwend woord f|or®n 0In de fakkel van het idealisme nelder brandend te houden. Niemand in het bestuur van de Bond is daaromtrent thet andere gedachten bezield. Laten zij, die soms mochten menen dat mijn heen gaan een ommezwaai betekent, volkomen gerust zijn. Wij, sportleiders, dienen ons te distantiëren van alles wat naar sen satie zweemt. Ons enig doel moet zijn en blijven, het dienen van de zuivere sportgedachte, ten bate van een geluk kige en gezonde jeugd, die spelen wil. In geen land ter wereld bestaat een zo goede samenwerking tussen de voetbal bond en de andere sportbonden, vereend in het NOC. De KNVB heeft het direct en indirect in de laatste 20 jaren moge lijk gemaakt, dat Sportbonden, die niet over voldoende middelen beschikten, toch zich internationaal op de Olympische Spelen konden doen vertegenwoordigen- Aan het einde van zijn rede, zeide de scheidende voorzitter, dat hij het dienen van de sportgedachte ten bate van de jeugd als een levenswerk in zijn vrije tijd heeft beschouwd. Ik zal de ontwik keling van de sport in Nederland blijven volgen. De heer Lotsy dankte alle sprekers voor hetgeen zij gezegd hadden en voor de prachtige geschenken, welke zijn echt genote en hij hadden ontvangen. Bij het album van de KNVB was een enveloppe met inhoud, het is een bedrag, waaraan de heer Lotsy zelf een bestemming moei geven- Ik zou het geld, aldus de heer Lotsy, willen bestemmen voor een fonds tot stichting voor een Jeugd- en Sport centrum, waarvan alle Sportbonden profijt zullen kunnen hebben. En als ik de opening daarvan nog eens zou mogen bijwonen, zou dat mijns inziens de mooiste bekroning van onze gezamen lijke arbeid, ten bate van de Neder landse jeugd zijn. Het was met een donderend applaus, dat de honderden op het slot van Lotsy's rede reageerden. En vervolgens hebben zij een uur lang processie gehouden om nog eens persoonlijk de heer en mevrouw Lotsy de hand te drukken. Het was een stoet schier zonder einde, waarin de ge hele Nederlandse sportwereld in al haar geledingen meeliep, 't Was een afscheid Lotsy waardig. Kees Broekman en Anton Huiskes liepen Zondagavond in Davos-PlaU trots rond met een nieuw verworven trophee het zilveren speldje met edel weiss, dat door de Internationale Schi- littschuh Club Davos alleen wordt uit gereikt aan een rijder, die op de baan t« Davos 'n wereldrecord heeft verbeterd. Zowel Anton Huiskes als Kees Broek- man zijn er in geslaagd een wereiire- cord te verbeteren, n.I. dat op 3000 me ter, resp. op de 5000 meter. Zaterdag werd het wereldrecord 3090 meter zelfs drie maal door Nederlands rijders verbeterd, door Wim van dar Voort, Kees Broekman en Anton Huis kes. Wim van der Voort, die tegen onze landgenoot Maarse uitkwam, maakte 'n tijd van 4 min. 45 sec. Het wereldroem over deze afstand staat sedert 3 Fcbr. 1942 op naam van de Zweed Ake Se- farth. te Davos gemaakt, met een tijd van 4 min. 45,7 sec. Daarna heeft de Rus Pavel Belyaev in Alma Ata op 24 Januari van het vorig jaar een tijd voor zich laten afdrukken van 4 min. 42,1 sec., doch dit is nog niet offi cieel door de I.S.U. erkend. Twintig minuten na Van der Voort startte Kees Broekman tegen de Neder landse Zwitser Wilfried Janssen. Onzo landgenoot maakte een prachtige tijd van 4 min. 41,6 sec. en brak Van der Voort's record dus met 3,4 sec. Maar Anton Huiskes. die het daarna te gen de Zwitserse kampioen Erich Kuil op nam. zorgde voor de climax door zowel da tijd van Wim van der Voort als die van Kees Broekmhn te overtreffen. Hij reed de afstand ip de schitterende tijd van 4 min. 40,2 sec., waarmee hfl dus het wereldrecord op zijn naam heeft gebracht. De weersomstandigheden waren uiterst gunstig, er stond geen wind, het was hel der en koud weer. Kees Broekman heeft vervolgens Zon dagmiddag het Wereldrecord op de 5000 meter verbeterd. Hij reed in zijn serie tegen Anton Huiskes en liet een tijd van 8 minuten 6,6 sec. voor zich afdrukken, waarmede hij het wereldrecord, dat op naam stond van Hjalmar Andersen (Noorwegen) met een tijd van 8 min. 7,3 sec., met niet minder dan 0.7 sec ver beterde. De tijd van Anton Huiskes be droeg 8 min. II sec. De omstandigheden waren niet zo goed als op de eerste dag, toen er geen wind stond en het zonnetje er geolied ijs van had gemaakt. Zondagmiddag stond er vrij veel wind, zodat de prestatie van Kees Broekman nog hoger moet worden aan geslagen. Het Wereldrecord van Andersen was gemaakt op 13 Januari 1951 te Drontheim. Wel heeft Nikolai Mamonov (Rusland) de 5000 meter op 24 Januari van het vorig jaar reeds in 8 min. 3,7 sec. afgelegd, maar deze prestatie is tot nu toe nog niet er kend door de International Skating Union. Ook de 500 meter ls een prachtig succes geworden voor de Nederlandse rijders. Gerard Maarse won deze af stand in 42.9 sec-, een uitnemende tijd, de beste tijd ooit door een Nederlander gemaakt (voorheen Wim van der Voort met 43,6 sec. op 10 Febr. 1951 te Davos) Tweede werd Wim van der Voort met een tijd van 43-9 sec.; de Italiaan Muso- lino werd derde in 44 sec. Kees Broek man en de Oostenrijker Offenberger wer den ex aequo 4./5. in 44.2 sec., waarmee Broekman zijn beste persoonlijke presta tie verbeterde (44.9 sec.), Anton Huiskes werd zesde in 44-7 sec. (beste persoonlij ke prestatie 45.4 sec.) en de Zweed Pajor plaatste zich samen met Nico Olsthoorn ex aequo 7-/8. in 45 sec. Verder luidde het klassement: 9./10. Waldenmeier (Zwits.) en Citterio (It.) 45.2 sec-; 11. Ca- roli (It.) 45.3 sec.; 12. Biel (Oost) 45.5 sec. En tenslotte won Wim van der Voort nog de 1500 meter in de goede tijd van 2 min- 14,9 sec. Het was een en al Ne derlands succes, dit weekend-tournooi in Davos De uitslagen van deze overigens ver der matig bezette wedstrijden (de 500 meter gaven wij reeds) luiden: 3.000 meter: 1. Anton Huiskes (N 4.40.2; 2. Kees Broekman (N-) 4.41.6; 3- Wim van der Voort (N.) 4.45.0; 4. Kornel Pajor (Zweden) 4.47.5; 5. Franz Offen4 berger (Oost) 4 54 3; 6. Arthur Manns- barth (Oost) 4.56.3; 7. Nico Olsthoorn (N.) 5-01.2; 8. Gerard Maarse (N.) 5.02.4: 9. Erich Kuil (Zwits.) 5.02.5; 10. Juerg Rohrbach (Zwits) 5.04.6- 1500 meter: 1. Wim van der Voort 2 min- 14,9 sec.; 2. Kees Broekman 2 min. 15,2 sec.; 3. Anton Huiskes 2 min. 18 3 sec.; 4. Kornel Pajor (Zweden) 2 min. 19.1 sec.; 5. Nico Olsthoorn en Franz Of fenberger (Oostenrijk) beiden 2 min- 19-5 sec.; 7. Gerard Maarse 2 min. 19.6 sec.; 8. Guido Citterio (Italië) 2 min- 21 9 sec.; 9. Arthur Mannsbarth (Oostenrijk) 2min. 23,6 sec.; 10 Enrico Musolino Ita lië) 2 min. 23.8 sec.; 11. Guido CaroU (Italië) 2 min. 25-5 sec.; 12. Erick Kul) (Zwitserland) 2 min. 26,1 sec- 5 000 meter: 1- Kees Broekman 8 min; 6.6 sec.; 2. Anton Huiskes 8 min. 11 .=ec 3. Wim van der Voort 8 min. 20.1 sec-. 4, Kornel Pajor 8 min. 29.8 sec-, 5 Fr;"12 Offenberger 8 min- 33.6 sec.; 6- Arthur Mannsbarth 8 min- 36.6 sec.; 7. Nico OlFt" hoorn 8 min. 43.7 sec Juerg Roh1"" bach (Zwitserland) 8 m'n. 46 sec.; 9- O?" rard Maarse 8 min. 48.4 sec.; 10- Gr11" Citterio 8 min. 49.2 sec-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1953 | | pagina 6