Big-business-ministers dulden
weinig tegenspraak
isolationistische „slip of the pen
van Taft
Chefarine .4
Versterking waarborgen door
uitgifte van 1 millioen aandelei
„Vrede of oorlog'
Onze loonpolitiek en Benelux
Nieuwe VAKSCHOLEN voor
HOTELPERSONEEL
Minister Luns over waarde van
„internationale goodwill"
Baron kreeg uiteindelijk geen gelijl
geen
Een nieuive ervaring voor de Amerikaanse Senaat
ers
4 beroemde genees
middelen tegen griep
Het reddende zakboekje
Ho11. Sociëteit van Levensverzekeringen
„Oude studievriend"
had geld nodig
Dplichting bracht 60.000 op
Generaal Kruis behandelt brandende vragen
Prof. Ver rijn Stuart niet pessimistisch
gestemd
„Theater" in Gelderse
Staten
Liftte gedetineerde naar
ziekenhuis?
Rede voor Belgisch-Nederlandse Vereniging
te Antwerpen
Mgr Gröss ernstig ziek
met etten
Woensdag 28 januari 1953
PAGINA 5
ia
Chefarine „4" werkt krachtiger, snel
ler en doeltreffender, want elk tablet
bevat vier geneesmiddelen, stuk voor
stuk in de hele wereld beroemd.
VIERVOUDIGE WERKING
'n jflje doet wonderen J
Woedende Bussumer greep
broodmes
RECORD-PRODUCTIE
IN 1952
OM
lAR
E
PT
ZEN
Internationale goodwill
De minister kwam vervolgens- tot het
onderwerp van zijn betoog: de internati
onale goodwill. Internationale goodwill als
een kracht in wereldzaken moet volgens
hem gezien worden als dat samenstel van
feiten, daden en handelingen, waardoor
langzamerhand de internationale reputatie
van een bepaald land wordt opgebouwd.
Als zodanig slaat zij geheel naast de per
soonlijke sympathieën of antipathieën, die
de individuele burgers van zulk een staat
opwekken.
Inclusief of exclusief.''
DE ROOFOVERVAL TÈ~"
BLARICUM
Minister Beel:
GEEN SAMENVOEGING
V4N ST. WILLIBRORD
'N BUREAU VAN LISSONE-
LINDEMAN TE BRUSSEL
Edith
;n, ds
ïndeö
i va"
te ir
speel
s etc- J
aaars.
Sum-
irgriji
r die-
gebo-
:n er-
.ng in
t niet
(Van onze Neiv-Yorkse correspondent)
NEW-YORK, 23 Januari.
De Republikeinen hebben eindelijk hun langverhoopte representanten
"haaihan big business" in Eisenhower's kabinet gekregen. En nu kunnen ze
haat Vat gaan leren. Senatoren, die in de verschillende senaatscommissies leden
eldCd- Van Kabinet alvorens deze door de senaat werden geaccepteerd
lr°° inoesten ondervragen, hebben reeds bemerkt, dat Amerika s grootste
industriëlen met égards behandeld willen worden. Tevens hebben zij met
nbarej.^^ schrik moeten vaststellen dat deze machtigen, zoals Geoige H.
an de Humphrey of Charles E. Wilson, in het geheel niet gewend zijn aan een
j tactiek van geven en nemen, dat ze niet weten wat het begrip soepelheid
>dheid betekent, alleronbuigzaamst zijn en onbekend blijken met de ongeschreven
regels van het politieke spel. Kortom in het Congres is een vage onrust
fnjfsel *an het ontstaan, daar deze grote heren, met wie het veel te doen zal krijgen,
er zo absoluut niet aan gewend zijn te worden tegengesproken, en evenmin
:rskill,Lan zjng zjjn omdat ze het nut er niet van inzien om van hun een-
'g vantnaal ingenomen standpunten en manier van bekijken af te stappen.
adden,
een en Door eigen kracht s lands voornaam-
moe-ste industriële leiders geworden, kunnen
deze grote zakenlieden alleen maar in
één bepaalde richting en in de uiterst
g realistische termen van de harde prac-
tische zakenman denken, die zakelijk en
of in financieel voordeel maar al
ü^l te vaak
1 con- identificeert met voordeel voor het land.
:e mi-Enkele senatoren keken daarom met
wor-enige verbazing op, toen zij de voorma-
laat llige president van General Motors, Char
les E. Wilson, hoorden getuigen, dat
voert ..wat goed is voor het land, is goed voor
opzet General Motors, en wat goed is voor Ge-
geen neral Motors, is goed voor het land
oJu,r De hautaine manier van optreden van
®e®'"Ide heer Wilson tegenover de ondervra-
10 Bende senatoren, beviel de laatste ook
•na deal njet prg Het is psychologisch bijzon-
rusjder interessant om de reacties van wet-
heuveigevers op sommjge leden van het kabi-
zetelt net en vjce versa te volgen. De onge
le uit- icr00nde, scepterzwaaiende industriëlen,
die uit hun rijk zijn getreden om in
ng op regeringsverband te gaan werken, zijn
•keers-niet aan critische ondervragingen ge
it zul-wend, en voelen zich begrijpelijkerwijs
de po- lichtelijk geïrriteerd als zij zich aan on-
ir" zalderzoeken moeten onderwerpen Van se-
n. De natoren.
ukken. jrn (jeze op ]lun beurt zjjn niet ge-
i.o. van wend zich te laten ringeloren en heb-
ats om hen evenveel respect voor zichzelf als
>n be- de industriëlen voor elkander, waarom
n men zij dan weer gepiqueerd zqn over be
te»,.,,-paalde antwoorden, zoals die hun b.v.
Lrt door de huidige minister van Financien
j Humphrey af en toe werden gegeven.
Een senator, die bezwaren opperde te
gen het groot aandelenbezit, welke mr
:n be- Humphrey in vier enorme kolen- en
nomen, staal maat schappijen bleek te hebben,
ir bre- verklaarde deze bezwaren met een ver-
e top", wjjs naar de Amerikaanse wet, welke,
en aan om objectiviteit en eerlijkheid in oordeel
„n een en handelwijze te helpen garanderen,
imvang verlangt, dat hoge regeringsambtenaren
afstand doen van financiële interessen
in maatschappijen.
Doch zelfs nu hij in alles, wat van hem
verlangd werd, toegaf, zal menige repu
blikein zich toch afvragen of Wilson's
officiële benoeming en bevestiging door
de senaat niet politiek nadelig zal blij
ken, omdat hij daarna een goede schiet
schijf voor de democraten kan worden.
De hele Democratische minoriteit in de
Senaat is tegen zijn benoeming en de
Democraten zullen blijven wijzen op de
zo niet financiële, dan toch morele inte
ressen van Wilson in General Motors...
Ja, het liep mr Wilson wel allemaal te
gen deze week, zelfs zijn Cadillac, de
glorie van de GM weigerde de dienst op
weg naar het inauguratiebal, zodat mr
Wilson if1 een andere wagen verder
moest rijden.
Inmiddels gaan hier achter de hand
geruchten rond, dat senator Taft min
der gelukkig was dan hij publiekelijk
heeft verklaard, met de inhoud van
Eisenhower's inaugurale rede. De sena
tor heeft er vlijtig aantekeningen over
gemaakt, en we zullen waarschijnlijk
spoedig bemerken wat deze notities be
helsd hebben. Dat Taft zichzelf daar
naast een plaats in de senaatscommissie
voor buitenlandse betrekkingen heeft
gegeventoont verder duidelijk aan
'wddrop hij zijn aandacht in dit 83e Con
gres sal gaan concentreren. Niemand
'hoeft zich ook illusies over het feit te
maken, dat hij alleen maar lid is van
deze commissie en geen voorzitter, want
gijn woord en invloed wegen zwaarder
dan dat van de voorzitter. En we hoe
ven er niet naar te gissen in welke rich
ting deze invloed streeft.
Taft, die omwille van de lieve vrede
graag beweert, dat zijn zienswijze be
treffende buitenlandse politiek maar
gradueel met die van zijn President
verschilt, liet pas n-og per ongeluk
blijken hoe fundamenteel verschillend
hij van de liberale vleugel van zijn par
tij denkt.
Dit kwam aan het licht toen hij n.l.
drie brieven van verontschuldiging
stuurde aan de senatoren McCarthy, Mc
Carran en Jenner. Die verontschuldi
gingen waren nodig geweest, omdat hij
in zijn eerste boosheid over de benoe
ming van de katholieke democraat Dur-
kin tot minister van Arbeid had gezegd:
,.Dat is nou net hetzelfde alsof Dean
Acheson senator McCarthy, Jenner of
McCarran ging benoemenIn deze
brieven nu zegt Taft o.m. dat zijn reactie
een antwoord was geweest op de critiek
van „een persoon die een internationa
list was"
Zolang als Taft dit woord „interna
tionalist" gebruikt als een soort van
brandmerk of schandmerk denkt
hij nog isolationistisch. Dat dit ook wer
kelijk zo is, bewijst het feit dat hij de
meest reactionnaire republikeinen heeft
gekozen om de opengevallen plaatsen
van de senaatscommissie van 15 leden
voor buitenlandse betrekkingen te vullen.
Daarvoor heeft hij n.l. Ferguson geko
zen, Knowland en Langer. De laatste is
positief isolationistisch en Knowland, die
uit Californië komt, wil het accent in
de buitenlandse politiek niet eerst op
Europa maar op de Pacific leggen. De
republikein Wiley, die voorzitter van de
commissie is, zou graag een Vandenberg-
rol spelen, maar hij bezit noch het pres
tige. noch ook de persoonlijke overtui
ging en kracht van wijlen senator Van-
denberg.
In deze hoogst belangrijke commissie
zijn weliswaar zes van de zeven demo
craten „internationalistisch" maar Taft's
invloed houdt ongeveer zes van de acht
Republikeinen in het gareel, zodat er
haast een evenwicht bestaat tussen de
„isolationisten" en „internationalisten"
Hetgeen de uitvoering van die „interna'
tionalistische" intenties, welke President
Eisenhower heeft, er niet makkelijker
op zal maken Het ziet er zelfs naar uit
dat President' Eisenhower waarlijk met
veel minder moeilijkheden met zijn wet'
(Advertentie)
Tegen de 47-jarige los-arbeider J. van
D. uit Bussum is gisterenmorgen voor
dé Amsterdamse rechtbank wegens een
op 5 November j.l. te Bussum gepleegde
poging tot doodslag een gevangenisstraf
geelst van drie jaar met aftrek. De ver
dachte was reeds achtmaal veroordeeld,
echter steeds voor diefstallen en inbra
ken.
Op 5 November j.l. kwam verdachte
langs de woning van zijn gescheiden echt
genote, waar hij haar met de 40-jarige
colporteur De R. in de kamer zag zitten.
Hij werd woedend en begon aan de voor
deur te rammelen om binnen gelaten te
worden. Toen hem dit niet lukte liep hij
naar de achterdeur, die intussen door de
vrouw op slot was gedaan. Hij slaagde
erin deze te openen en greep, volgens de
verklaringen der getuigen, een brood
mes van het aanrechtje. Daarmede zou
hij de colporteur een steek in diens
borst hebben toegebracht. Later bleek,
op het politiebureau althans, dat er een
snede in de regenjas en op dezelfde
hoogte ia het colbertjasje van de c°l"
porteur te zien was. Het mes was afge
stuit op het zakboekje, dat De R. in zijn
binnenzak droeg, zodat hü geen licha
melijk letsel opliep.
Verdachte zelf ontkende een mes in de
hand te hebben gehad. De Officier, jhr mr
A Reigersman, achtte de poging tot
doodslag bewezen en eiste drie jaar met
aftrek.
gevers "zaTkr^gén dan ex-president Tru-1 ^De^htbank doet op 10 Februari a.s,
De Amsterdase rechtbank heeft gisteren
de in Indonesië geboren 44-jarige koop
man J. A. A. terzake van oplichting voor
duizenden guldens veroordeeld tot twee
en een half jaar gevangenisstraf met
aftrek en met de bepaling, dat deze koop
man voorwaardelijk ter beschikking zal
worden gesteld van de regering met een
proeftijd van drie jaar.
Zijn medeverdachte, de 39-jarige Am
sterdamse koopman J. de V. werd één jaar
met aftrek opgelegd.
De Indonesiër, die reeds zeven maal
veroordeeld is en reeds eerder ter be
schikking van de regering gesteld is ge
weest, heeft zich steeds aan oplichting
schuldig gemaakt* Ditmaal was hij als
volgt te werk gegaan: in een bibliotheek
te Delft zocht hij in een studentenalma
nak de namen op van mensen, die daar
dertig tot veertig jaar geleden hadden
gestudeerd, waarna hij in telefoonboe
ken hun huidige adressen opzocht. Ver
volgens belde hij deze lieden op, vertel
de hun, dat hij een oude studievriend
was, teruggekeerd uit Indonesië, dat hij
een kunstschilder bij zich had (voor wie
zijn medeverdachte fungeerde), dat hij
een schilderij van hem wilde kopen,
doch niet over contanten beschikte en
tot slot verzocht hij zijn slachtoffers
hem enig geld voor te schieten, waar
voor zij als borg een schilderij in onder
pand kregen.
Velen zijner z.g. voormalige studie
vrienden liepen er in, leenden hem geld,
doch zagen daar nimmer een cent van te
rug en bleven opgeschept zitten met een
waardeloos schilderijtje.
Volgens opgave van de hoofdverdachte
zelf hadden zij op deze wijze 60.000 in de
wacht weten te slepen.
„Soldat sein ist eine verdammte Pflicht", luidt een Duits gezegde. A oor
generaal Kruis, soldaat in liart en nieren, beperkt deze plicht zich geenszins
tot het oorlogsbedrijf. Om de vrede te bewaren moet het volk zich voor
bereiden op de oorlog. Het is evenzeer de plicht van een hoog- geplaatst
soldaat, het volk daarop te wijzen en daarvan te overtuigen. In zijn jongste
boek „Vrede of Oorlog" behandelt generaal Kruis de kwellende vraaj:,
die brandt in vele West-Europese harten: Hoe zal de betrekkelijke vrede
van thans gehandhaafd kunnen worden en een nieuwe wereldbrand, dit
maal beheerst door de alles vernietigende kracht van het atoom, voor
komen worden?
In het voorwoord zegt de schrijver, dat
zijn boek „slechts beoogt om gedachten
over enige facetten van het vraagstuk
vrede of oorlog in beknopte vorm uit te
drukken en om tevens aan een ieder, die
praat of denkt over het probleem van vre
de of oorlog een indruk te geven van wat
onze generatie onder oorlog moet ver
staan". Het boek valt dus in twee hoofd
thema's uiteen: een politiek-strategische
analyse van de wereldsituatie -en een -stu
die over de oorlogvoering in heden en toe
komst.
De Hollandschc Sociëteit van Levens
verzekeringen N.V. te Amsterdam, gaat
over tot de uitgifte van nom. 1.000.000
aandelen, in stukken groot nom. 1000 op
naam, ten volle delende in de winst over
1953 e.v. De inschrijving zal uitsluitend
voor aandeelhouders openstaan, op 6 Fe
bruari a.s., tot de koers van 145 pet. (ge
heel vol te storten), bij de Ned. Handel
Mij, de Nationale Handelsbank en De
Twentsche Bank. Op twee oude aandelen
kan een nieuw verstrekt worden.
Mr Humphrey, die voor vervulling
van dit nieuwe' ambt, al zeer grote fi
nanciële offers had gebracht, bezat niet
temin nog zulke interessen, en hvj zei
daarom tot de senator, dat als het hou
den van aandelen Amerikanen het be
lleden van een regeringspost onmogc-
oetbal- lijk maakte, tot l^en van het kabimet
Se vol- uiteindelijk alleen A™"e?ie
return*) den gekozen die »meb t arnresteerd)
nooit iets hadden gedaan (gepreste^ra,
en die geen connectie H ënrlnk kon
ingen"antwoord de senatoren bezwaarlijk kon
Boys, verheugen, daar vele onder hen wel
J.O.S.- vankelyk „niets hadden", maar toen
heel wat presteerden en hun connecties
-Blauw' atin intelligentie, indien ook niet aan
arlem— kapitaalbezit dankten
ischede Zoals bekend scheen aanvankelijk zulk
aandelenbezit het struikelblok te wor-
:ceIsior. den voor de officiële benoeming tot mi-
ittardia nister van defensie van Charles E. Wil-
v V -- son- Weliswaar had de voormalige presi
dent van General Motors een salaris van
200.000 dollar ongeveer per jaar opge
geven voor een „bescheiden" inkomen
van 22.000 dollar jaarlijks. Maar 's lands
wet eiste nog meer edelmoedigheid van
mr Wilson, n.l. dat hij zijn 2.500.000 GM-
aandelen van de hand zou doen. General
Motors is één van de voornaamste leve
ranciers aan de regering en mr Wilson
is behalve met zjjn aandelen in deze
maatschappij ook nog bij andere uitke
ringen en dividenden erin geïnteresseerd,
welke in de komende jaren een 750.000
aan de dollar zullen belopen,
rlandse De hele kwestie werd des te moei-
ie naai' Rjker. omdat General Motors een winst
van 39 procent op regeringsopdrach
ten heeft gemaakt, en op dit ogenblik
verlangt de maat schappij nog een ver
hoging van 6 tot 12 procent winst op
regeringscontracten.
■Xerxes
ifaurits,
Dvs,
tg de
aan in
sn j aal
tas het,
erleden
Friese
Abe
van de
izonden
niet
10.000
kreeg,
en jaai
athlete
;emmen
Subsidies voor Oost-Nederlands
Toneel en Utrechtse Opera
(Van onze correspondent)
De Provinciale Staten van Gelderland
hebben in hun zitting van gisteren uren-
Met verse indrukken terug van de ne
gatieve bespreking der vorige week in
Brussel gehouden conferentie van de bij
zondere Beneluxcommissie voor de prijzen
en lonen, zeide prof. dr G. M. Verren
Stuart over het „hoogst actuele onder
werp van loonpolitiek en Benelux" open
hartige taal te willen spreken, al moge
die niet altijd iedereen aangenaam in de
„ren klinken.
Hij voerde het woord gistermiddag aan
een lunch van het comité van Belgiscb-
Nederlands-Luxemburgse Samenwerking
in het Victoriahotel te Amsterdam. Onder
zijn gehoor bevonden zich o.a. de Belgi-
sche consul en de president van de Ned.
Bank.
Sprekend over de crisis, waarin de Be
nelux thans verkeert, onderstreepte prof.
Verrijn Stuart, dat de gemoederen in
België sinds enige maanden hevig m be
roering zijn geraakt. Zoals elke interna
tionale poging tot economische toenade
ring is de Benelux op moeilijkheden ge
stuit, o.a. thans de belangrijkste kwestie
van het verschil in loonpeil tussen Neder
land en de B.L.E.U., waaraan moest wor
den toegevoegd, dat in Luxemburg, met
zijn sterke uitvoerproducten, het loonpeil
nog hoger ligt dan in België. Een feit 'S
dat het loonniveau van de B.L.E.U. hoger
is dan in Nederland.
Voor de oorlog was dit heel anders.
Nederland was toen een rijker land dan
België en ons loonniveau lag 25 tot 39
pet boven dat van onze Zuiderburen.
In 1948 lag het Belgische loonpeil echter
20 tot 25 pet. hoger dan in Nederland. Het
gemiddelde niveau van de nominale lonen
ligt thans in België 50 tot 60 pet. boven
dat van Nederland. Hierbij moet men
rekening houden met het feit, dat de ar
beidsproductiviteit in België groter is dan
hier, zodat de feitelijke arbeidskosten
daar minder hoog zijn dan bij ons. Maar
hoe staat het met het reële loon?
Het reële loonverschil is aanmerkelijk
Wij bevinden ons thans in een crisis-
phase van de groei van het geheel maar
spr. was er van overtuigd, dat de Bene
lux voor overgrote delen van het be
drijfsleven in beide landen zo grote voor
delen biedt, dat zij die nooit in de waag
schaal zullen stellen. Spr. kon dan ook
niet pessimistisch zjjn en meende, dat wij
de moeilijkheden zullen overwinnen.
In antwoord op uit de vergadering ge
stelde vragen onderstreepte prof. Verrijn
Stuart nog de „gestadige vooruitgang en
verbetering van de toestand hier te lande."
en de weg naar meer economische vrij
heid, die hier betreden is, zodat de pe
riode voorbij is, waarin men van Bel
gische kant kon zeggen: „gij zijt zo diri
gistisch, dat ge voor ons geen geschikte
partner in de Benelux kunt zijn -
In het prospectus wordt nog opgemerkt,
dat de portefeuille der Hollandsche Socië
teit zich sedert de kapitaalsemissie van
eind 1947 dermate heeft uitgebreid, dat
de premie-reserve in vijf jaar tijd met 57
pet. is vermeerderd. Dat de extra waar
borgen zich in dit tijdsbestek niet dien
overeenkomstig hebben kunnen ontwikke
len ligt voor de hand, temeer omdat men
het van belang heeft geacht de grondsla
gen der premie-reserves verder te verster
ken, hetgeen ten koste van de vrije reser
ves is gegaan. Men acht het daarom van
belang, om door uitgifte van nieuw kapi
taal andermaal de extra waarborgen te
versterken.
T.a.v. de rentabiliteit wordt opgemerkt,
dat men over de periode 1941 t.m. 1948
jaarlijks 8 pet. dividend heeft kunnen uit
keren, terwijl dat over 1949 t.m. 1951 tel
kens 9 pet. beliep. Eenzelfde dividend als
de laatste jaren over het na de emissie
tot 3 millioen vergrote kapitaal, zal geen
zware eisen aan de winst stellen. Voor de
uitkering van 9 pet. dividend zou n.l. over
het vergrote kapitaal in totaal 27.0.000
nodig zijn, terwijl de winst over 1951 ruim
zevenmaal zo groot was.
Omtrent de bedrijfsvooruitzichten wordt
nog opgemerkt, dat men geen reden heeft
om te verwachten, dat de winst in de ko
mende jaren lager zal zjjn dan ln 195.1'
Weliswaar bewegen de kosten zich nog in
stijgende lijn, maar daartegenover staat,
dat een op 3 pet. rente berekende premie
reserve, in vergelijking met de rentevoet
der beleggingen en met de rentestand op
de kapitaalmarkt, een alleszins bevredi
gende rentemarge doet verwachten. In
1952 ontwikkelde het bedrijf zich gunstig,
waarbij de productie van bijna 150 mil
lioen groter was dan in enig voorafgaand
jaar. Na aftrek van het verval steeg het
totaal verzekerde bedrag tot ruim 936
millioen, zodat verwacht mag worden dat
het bestand in 1953 de mijlpaal van het
I milliard zal passeren.
Het Tweede-Kamerlid Scheps heeft aan
de minister van Justitie de volgende vra
gen schriftelijk gesteld
1. Is het juist, dat de gedetineerde H. W.
van der Vaart Smit, verblijvende in het
kamp Bergveen, omstreeks half Juli 1952
vrij gekregen heeft om zich naar het Aca
demisch Ziekenhuis te Groningen te bege
ven
2. Heeft deze gedetineerde deze reis zon
der enige begeleiding gemaakt en is deze
gang van zaken overeenkomstig geldende
regelen
3. Heeft de gedetineerde Van der Vaart
Smit deze reis, of een deel van deze reis,
liftende gemaakt en heeft hij de aldus uit
gespaarde gelden aan de commandant van
het kamp Bergveen afgedragen
4. Is deze gedetineerde twee dagen na
deze reis met twee dagen celstraf gestraft
„wegens onregelmatig vervoer"
5. Is het voorts juist, dat de gedetineerde
„onder zware bewaking geboeid" naar Den
Haag is overgebracht en aldaar in een cel
(geïsoleerd) is opgesloten
6. Welke oorzaken hebben tot de uit het
voorafgaande blijkende tegenstrijdige han
delwijze geleid
Het laatste thema is behandeld op over
zichtelijke wijze en met de grote vakken
nis, voortkomend uit de veelzijdige carriè
re van generaal Kruis. Een aantal uitste
kende photo's van de modernste strijdmid
delen omlijsten een heldere beschrijving
ervan. Wapens van de toekomst als gelei
de projectielen, electronische richtmidde-
len en atoomwapens worden achtereenvol
gens onder de loupe genomen. De atoom
bom moge een afschuwelijk oorlogsmid
del zijn, wanneer wij de uitwerking ervan,
zoals de generaal deze kritisch beschrijft,
koelbloedig onder de ogen durven zien, be
speuren wij spoedig de beperkingen,
waaraan ook dit 'superwapen onderhevig
is. Het wordt ons dan duidelijk, dat het te
gen grote staten als de Sovjet-Unie of de
Verenigde Staten zeker niet zo onmiddel
lijke resultaten zal afwerpen, dat de oor
log na korte tijd zal worden beslist en dus
principieel van karakter is veranderd. Het
is interessant telezen hoe de schrijver de
z.g. „drukknopoorlog", een strijd slechts
gevoerd door electronisch geleide projec
tielen voor onwaarschijnlijk houdt. Uitein
delijk zal de strijd te land de doorslagge
vende factor blijven van elke oorlog.
Dit komt nader ter sprake in het hoofd
thema van het boek „Vrede of Oorlog
Met klem pleit de schrijver voor een
krachtige, doeltreffende, maar economisch
verantwoorde bewapening door de Weste
lijke Mogendheden als het enige middel
om de vrede te bewaren. Aan de hand van
grafische voorstellingen en kaarten toont
hij de superioriteit van het Westelijk oor
logspotentieel aan, zowel wat betreft
grondstoffen als industriële capaciteit. Hoe
de inferieure parate kracht van het Wes
ten op de juiste wijze en in het juiste tem
po opgevoerd kan en moet worden, wordt
ons vakkundig uiteen gezet.
In een hoofdstuk over het defensiebe
leid der Beneluxlanden en de strategische
positie van Nederland geeft generaal Kruis
in niet meer dan acht bladzijden een waar
lijk meesterlijke beschouwing. Kort en
bondig, krachtig en duidelijk zegt de vroe-
gere chef van onze Generale Staf ons,
waar het op staat en het is vooral in dit
gedeelte, dat de sobere, kernachtige stijl,
waarin het gehele boek geschreven is, het
meest tot zijn recht komt.
Minder bevredigend is echter de wijze
waarop Generaal Kruis het Communisme
schildert in zijn historische ontwikkeling
en steeds dreigender houding ten opzichte
van de niet-communistische staten. Een
heldere uiteenzetting, waarom Sovjet-Rus-
land het Westen tot nu toe heeft bedreigd
en een overtuigd bewijs, dat deze mogend
heid nog immer op agressievcwijze streeft
naar een communistische wereldheer
schappij, vindt men in dit boek slechts in
embryonale vorm. Defaitistische gedach
ten, als zou „de Russische beer niet zo
zwart zijn als hij wordt gemaakt", zouden
juist door dit boek krachtiger bestreden
kunnen worden, indien de schrijver de
zwartheid van de beer niet zo vanzelfspre
kend had aangenomen. Een scherpe analy
se van de grondoorzaken van de oorlogs
dreiging ligt misschien niet op de weg van
een militair deskundige, 't moreel van de
soldaat is er toch ten nauwste mee ge
moeid. „Soldaten moeten weten waarvoor
zij vechten en Sterven", heeft generaal
Mac Arthur gezegd en het moreel van de
individuele vechter bepaalt de waarde van
een gehele strijdmacht.
Daarom treft ons, zoals wij reeds vroe
ger opmerkten, ook de zwakte van de pa
ragraaf, getiteld: „Waar vechten wij
voor"? Afgezien dat de schrijver de naak
te angst voor Russische bezetting en ver
krachting van ons land niet in het ant
woord op deze belangrijke vraag aangeeft,
is zijn schildering van de ideologie van het
Westen, zijn christelijke, democratische en
patriottistische beginselen, onwerkelijk en
vaag.
Dit neemt echter niet weg, dat het boek
.Oorlog en Vrede" in een belangrijke be
hoefte voorziet, namelijk een vakkundige
openbare voorlichting, waarin het Neder
landse volk wordt duidelijk gemaakt wat
oorlog thans wil zeggen en hoe zijn offers
om de vrede te bewaren niet tevergeefs
worden gebracht en waarom het vastbera
den moet voortgaan op de ingeslagen weg.
In dit licht gezien heeft generaal Kruis
met dit boek zijn plicht als soldaat ter de-
ge beseft en vervuld.
(Z. Holl. Ui tg. Mij., Den Haag).
(Van onze correspondent)
De Ned. Kath. Bond van Hotel-, Café-
en Restaurant-geëmployeerden, met de
sectie Film-, Bioscoop- en Theaterperso-
neel „Sint Antonius", hield gisteren en
vandaag voor de eerste maal zijn bonds-
congres in Leeuwarden. De voorzitter, de
heer J. F. van Bijsterveld, zeide in zijn
openingsrede o.m. dat, wanneer de Pan
nen voor de stichting van een katholieke
nijverheidsschool voor de opleiding van
koks en kellners en van een neutrale nij
verheidsschool, die respectievelijk in Den
Bosch en in Den Haag worden voorpereid,
zijn verwezenlijkt, er negen opleidings
scholen voor hotelpersoneel bestaan.
Voorts is er dan nog de katholieke Mid
delbare hotelvakschool te Maastricht,
waarvoor thans een volledige subsidiëring
tot stand is gekomen.
De heer Van Bijsterveld verklaarde de
werknemers in de Horecabedrijven als
een soort ambassadeur te beschouwen.
Hij achtte vakkundig hotelpersoneel ook
een belangrijke factor bij het toeristen
verkeer. Hun vakopleiding is derhalve
hoogst belangrijk bij het streven naar een
op hoger plan brengen van het bedrijf.
Om dit te bereiken wordt ook gewerkt
aan de organisatie van scholingscursussen
gediscussieerd over het voorstel het nominale loon, maar «e_
G 'a. Staten om aan het teT^Cegi d|t Z|aldraagt toch nog 15 tot 20 pet. Hierbij moet
Oost-Nederlands
itervol- schap
eusden. optreden onder de naam
esde de subsidie toe te kennen van
:nde de besprekingen in openbare zitting weiaen
;ste de voorafgegaan door een geheime vergaae-
ïeeende i'ing, waarin de literator Johan van aer
aakster Woude voor de Statenleden een inleiding
hield. Deze zitting verhinderde echter
niet, dat de Statenleden in de openbare
vergader!IJ nog eens breedvoerig het
voorste! onder de loupe namen en het
waren vooral de AR, CH en St Ger. frac
ties, die zich sterk kantten tegen een der
gelijke overheidssteun voor het toneel.
De heer- Oostlander (AR1), verweet de
provinciale overheid in deze toneelkwes
tie te actief te zijn opgetreden. Verschil
lende leden konden zich niet aan de in
druk onttrekken, dat Arnhem tot dit alles
het initiatief heeft genomen zonder dat
de bevolking een dergelijk gezelschap zou
willen.
De heer Matser (R.K.) ontkende dit ten
stelligste. Spr. wees er op, dat Arnhem
er niet het minste voordeel aan heeft.
Alleen heeft men hier de roep van de be
volking verstaan en de Arnhemse
schouwburg zal zeker kunnen renderen
ook al komt het Oost-Nederlands Toneel
er niet Wanneer de Stichting echter tot
stand komt. kan men er van verzekerd
wezen, dat er voor de culturele spreiding
veel wordt bereikt. Het voorstel werd
tenslotte aangenomen met 35 tegen 15
stemmen.
Zonder hoofdelijke stemming werd be
sloten aan de Utrechtse opera een crediet
te verlenen van 5000 voor het geven van
een vijftal opera-voorstellingen in Gelder
land, gedurende het seizoen 1952-53. onder
voorwaarde, dat van deze voorstellingen
er drie z.g. volksvoorstellingen moeten
zijn.
larleroi
-artij in
len op
rlandet
ik (B.)
>en van
ipgeven
anse fa-
is thans
het aan-
le grote
eldkam-
enwoor-
en voo 1
itti, Al
R. K
Theater eenlmen aanmerking nemen, dat België
20 000. De 'aanzienlijk minder heeft gedevalueerd
1 dan Nederland.
De Belgische critici verlangen, dat wij
tot een algemene verheffing van ons loon
peil overgaan- Maar men vergeet, dat
wanneer wU aan die eisen zouden vol
doen, wij opnieuw in zeer aanzienlijke
betalingsbalansmoeilijkheden zouden be
landen en onze werkgelegenheid zeer ten
nadele zouden beïnvloeden. Daarom
deze eis niet aanvaardbaar.
Onze arbeidsmarkt vertoont reeds
tendentie van toenemende werkloosn
Het aantal volledig werklozen alhier oy .-
treft dat van België niet onaanzien 'J
bedraagt bij onze Zuiderburen 106.000 te
gen hier 130 tot 140.000. Wil Nederland
zijn huidige positie handhaven, dan za±
het de kwestie van de lonen uitermate
voorzichtig moeten hanteren. Prof. Ver
rijn Stuart was er van overtuigd, dat op
heffing van de looncontrole hier niet tot
een opwaartse loonbeweging zal leiden.
Opheffing van de looncontrole zal dus
niet zo veel opleveren. Is er dan helemaal
niets aan te doen aan de kwestie die de
Benelux-partners bezig houdt?
Spr. noemde in dit verband de voor
genomen huurverhoging in ons land, die
waarschijnlijk met een looncompensatie
gepaard zal gaan, doch voegde er aan toe
dat het huurbedrag slechts 1012 pet. van
een arbeidsinkomen uitmaakt. Bepaalde
sectoren van het -Belgische bedrijfsleven
(dief voor de binnenlandse markt werken)
ondervinden thans moeilijkheden, maar
„geen integratie is mogelijk zonder dat be
paalde kringen daardoor wel eens gedu-
.peerd worden".
(Telefonisch van onze Brusselse
correspondent).
De te Antwerpen gevestigde „Belgisch-
Nederlandse vereniging", welke vooraan
staande personen uit beide landen groe
peert, die voor steeds nauwere toenade
ring tussen België en Nederland ijveren,
beleefde Dinsdag een belangrijke dag. Als
spreker voor haar maandelijkse lunch
had zij niemand minder dan minister J. M.
A. H. Luns, de Nederlandse minister van
buitenlandse zaken uitgenodigd, die had
toegezegd het woord te zullen voeren over
de buitenlandse politiek.
Er was voor deze spreekbeurt grote
belangstelling- Aan de eretafel bemerk
ten wij o.m. de gouverneur en de bevel
voerende generaal der provincie Ant
werpen, oud-minister Lilar, H.M 's am
bassadeur te Brussel baron Harinxma
thoe Slooten, hoge ambtenaren dei
Nederlandse ambassade, de Belgische
consuls van Rotterdam en Roosendaal,
de burgemeesters van Vlissingen en Ter-
neuzen, leden van de Antwerpse balie,
enz. enz.
Het was de Nederlandse consul te
Antwerpen, de heer Middelburg, die na
de welkomstwoorden van de voorzitter
der „Belgisch-Nederlandise Vereniging",
de heer V. Anthonis, de minister- in
leidde. Uit deze introductie vernamen de
aanwezige Belgen met genoegen, dat de
heer Luns een Belgische moeder heeft
en in de Belgische hoofdstad een deel
van zijn studies heeft gemaakt, n.l. in
het bekende „Institut St. Louis" aldaar-
Na de vereniging met haar actie en
initiatieven te hebben gelukgewenst,
hield minister Luns zijn rede, welke na
afloop langdurig en verdiend werd
toegejuicht, want zij was een stevig brok
internationale politiek, gezien in een
ideëel licht-
Na te he-bben geconstateerd, dat in
grote gebieden van Azië, het Midden
Oosten en Afrika zich een agressief en
extreem nationalisme, vaak in bondge
nootschap met de machten van het com
munisme met hartstochtelijke kracht laat
gelden, sprak de heer Luns als zijn over
tuiging uit. dat indien wij tot een betere
wereld willen komen, het procel van
het samensmelten van belangen het
i combineren van hulpbronnen en het
afstand doen van bepaalde souvereini-
téitsbevoegdheden, hetwelk zich op dit
ogenblik slechts tot Euro-pa beperkt, zal
moeten groeien, zich over andere -ge
bieden zal moeten uitstrekken en ten
slotte zal moeten overwinnen.
De ideologische spanningen, economi
sche tegenstellingen en politieke wrij
vingen, die de cohaesie van de vrije
wereld bedreigen, zijn echter alle onder
geschikt aan, en overschaduwd door de
grote strijd, welke sinds het einde van
de laatste oorlog gevochten wordt, deels
op het ideologische terrein en deels,
zoals in Korea, op het werkelijke strijd
toneel- Of men het nu noemt de koude
oorlog, de Oost-West strijd, of de weer
stand van de vrije wereld tegen het
communistische imperialisme, het is deze
geweldige strijd die verre het meest
belangrijke conflict is van onze tijd.
In onze landen hoort men dikwijls uit
gesproken en soms bittere critiek op Ame-
rika's buitenlands beleid. De heer Luns
meende er goed aan te doen cr op te wij
zen, dat by al de fouten die de laatste
jaren, ook door Amerika, zijn gemaakt
op buitenlands politiek gebied, de V.S.
voor wat de grote lijnen en de voornaam
ste problemen betreft over het algemeen
een wijze, heilzame en vooruitziende po
litiek hebben gevolgd.
Er zijn voorbeelden te over die van deze
waarde getuigen De volkomen afwezig
heid van militaire instellingen langs de
duizenden mijlen lange grens tussen Ame
rika en zijn Noordelijke buurman Canada
illustreert op unieke wijze de wederzijdse
goodwill die tussen de Canadese en Ame
rikaanse regeringen en volken bestaat,
i Ook tussen Neederland en België zijn se
dert de moeilijke dagen van 1830 't weder
zijds vertrouwen en vriendschap zo zeer
toegenomen, dat sinds lang de forten en
versterkingen aan weerszijden onzer gren
zen door gras overwoekerd zijn of ver
bouwd tot publieke parken.
De methoden om internationale goodwill
te kweken zijn uiteraard in de loop der
tijden zeer veranderd. De dagen, dat, zoals
in het oude Mexico, een geschenk van
honderd maagden om te worden geslacht
op het altaar van de zonnegod, de zekerste
methode was om zich bij zijn buurman
dierbaar te maken, behoren tot het ver
leden.
Doch indien strijdpunten van zuiver
dynastieke of religieuse aard de volkeren
tegenwoordig niet meer kunnen ophitsen
zo zijn deze conflicten meer dan vervan
gen door ideologische verschillen, scher
per dan de wereld ze ooit heeft gekend,
terwijl de zucht naar macht in de com
munistisch geleide staten op zijn minst
gelijk is aan de hartstocht voor over
heersing, zoals die in vroegere tijden door
tyrannen en veroveraars ten toon werd
gespreid.
Wel verre van tot grotere eenheid, sa
menwerking en welvaart te zijn gegroeid
biedt onze wereld heden het ontmoedigend
beeld van verhoogde tweedracht, wrijvin
gen en spanningen. En daar een ketting
niet sterker kan zijn dan zijn zwakste
schakel kunnen de V. N. uit hoofde van
haar universeel karakter, niet anders dan
de bestaande diepe kloven in de wereld
weerspiegelen.
Wij dienen er echter voor te waken
niet in de gevaarlijke fout te vervallen
van twijfel aan de juistheid van het Pnn-
cipe en negatie van het nut van naai
voortbestaan.
De V.N. vormen voor de mensheid zelfs
met haar huidige onvolkomenheden en
teleurstellingen, nog steeds dc meest ze
kere weg naar een meer v®eed-
zamc en verenigde wereld. Het handvest
belichaamt nog steeds vele van onze no
belste aspiraties.
Zouden de V.N. verdwijnen, dan zou te
vens een zware slag worden toegebracht
aan de doeltreffendheid van de gecivili
seerde wapens in de internationale arena.
Internationale goodwill is één van deze
wapens.
Laat ons derhalve blijven geloven in de
positieve waarde van de edelste deugden
van mensen en volkeren. Deugden van
verdraagzaamheid en gematigdheid, ver
trouwen in 't gegeven woord, eerbied en
begrip voor elkanders idealen en geloof
in de suprematie van recht over macht,
geest over materie.
Zolang de volkeren van de vrije wereld
deze beginselen niet verloochenen, zolang
mogen wij ondanks het benauwde heden,
blijven hopen op een toekomst, waarin de
mens, onder Gods bescherming zal kun-
I nen leven in vrijheid en welvaart, aldus
I bei jot ministère Luns.
waarvan z.g. beroepskaarten worden ver
bonden, die in elk geval een garantie
zijn voor zekere vakkennis.
Ten aanzien van de beroepskaart wordt
hier en daar nog al wat critiek geuit.
Maar de heer Van Bijsterveld verklaarde,
dat men het bedrijf ook op hoger plan
moet brengen door vakkennis en door te
voorkomen, dat zich beunhazen in het be
drijf dringen, die zonder beroepskaart en
beneden het loon werken en die tevens
veelal de goede naam van het bedrijf be
dreigen.
Ook de kwestie van het bedieningsgeld
werd door de heer Van Bijsterveld ter
sprake gebracht. Men is bezig om de ^re
geling van de lonen en andere arbeids
voorwaarden steeds meer tot een model
regeling te maken. Dit is echter, aldus
spreker, niet gemakkelijk, omdat de be
roemde kwestie van het bedieningsgeld,
dat toch in feite een fooienstelsel is, daar
bij een overheersende rol speelt. „Denkt
U slechts aan het inclusief of exclusief",
zei de heer Van Bijsterveld, die het ten
zeerste betreurde, dat de fiscus bij deze
kwestie een belemmerende rqj speelt.
Men hoopt echter nog eens een goed loon-
stelsel tot stand te kunnen brengen voor
degenen, die onder bedieningsgeld wer
ken.
Mgr Josef Gröss. aartsbisschop van
Kalocsa in Hongarije, die in Juni 1951
tot 15 jaar gevangenisstraf werd ver
oordeeld, is ernstig ziek. Enige dagen ge
leden werd hij door een hartaanval ge
troffen en moest in een ziekenhuis wor
den opgenomen.
Mgr Gröss werd gearresteerd en ver
oordeeld wegens, wat genoemd wordt,
samenzwering tegen de communistische
regering.
De politie heeft ook het tweede vuur
wapen, dat bij de overval op de Boeren
leenbank te Blaricum werd gebruikt, op
gespoord.
Bij het verhoor hadden de verdachten
verklaard dit wapen op de heide te heb
ben weggeworpen, evenals een handjevol
munitie. Dit vuurwapen, een klein model
revqlver, is in beslag genomen bij een neef
van de 19-jarige gearresteerde T., die het
daar in bewaring had gegeven. Morgen
zullen de twee jeugdige verdachten wor
den voorgeleid.
De Bond had op 1 Januari ruim 2600
leden en men hoopt dit jaar de 3000 te
passeren.
In de Memorie van Antwoord op het
voorlopig verslag der Tweede Kamer over
het ontwerp van wet tot wijziging van de
grenzen tussen de gemeenten Rucphen,
Hoeven en Etten en Leur zegt de minis
ter van Binnenlandse Zaken, dat samen
voeging van St. Wille-brord met Etten niet
dient te worden overwogen. Het verlies
van de geringe hoeveelheid grondgebied
is van geen betekenis voor de rol, die
Etten zal moeten spelen, terwijl het ver
lies van deze 1500 inwoners van St. Wille-
brord evenmin van overwegende beteke
nis kan zijn voor haar centrumfunctie,
aangezien de zorg voor deze mensen de
economische opbloei van Etten eerder zal
vertragen dan bevorderen. Door de voor
gestelde oplossing zullen de bemoeiingen
van het gemeentebestuur van Etten inzake
de werklozenzorg en de maatschappelijke
zorg, o.a. met alle financiële lasten van
dien, zeker worden verminderd.
(Van onze Brusselse correspondent).
Het bekende Reisbureau Lissone-Lin-
deman heeft zojuist te Brussel een bureau
geopend, dat zeer zeker geroepen is om
ondermeer het touristisch verkeer tussen
België en Nederland nog op grote schaal
te doen toenemen.
Deze firma, die o.a. in verschillende
hoofdsteden van Europa bureaux heeft,
kwam zich thans ook te Brussel installe
ren. Zij koos hiervoor een bijzonder goed
gelegen plaats, namelijk in de Koloniën-
straat. vlak bij de aloude Ste Gudule-
hoofdkerk, op een goede honderd meter
bovendien van het nieuwe Centraalstation
van de Noord-Zuid verbinding en in de
wijk van het parlement en de ministe
riële departementen.
Om deze gebeurtenis te vieren, werd
Maandagnamiddag j.l. in een groot hotel
van het centrum der Belgische hoofdstad
een cocktail aangeboden, die door tal van
Belgische autoriteiten en hoofden van
Reisbureaux werd bijgewoond, In op
dracht van H. M.'s ambassadeur, was ook
de Nederlandse ambassade flink vertegen
woordigd. Ook andere in België gevestig
de Nederlandse instellingen en lichamen
gaven van een ruime belangstelling blijk.
De honneurs werden waargenomen door
de directieleden van LissoneLindeman,
de heren L. J. P. N. A. Bouwman en W.
Boreel, alsmede door de heer N. Pliester,
directeur van het nieuwe bureau.
In een in het Nederlands en het Frans
uitgesproken speech, schetste de heer
Bouwman het doel en het streven van Lis
soneLindeman in België en wees er te
recht op, dat Nederlanders en Belgen
hierdoor nog beter en inniger met elkaar
zullen samenwerken dan thans reeds het
geval is, en dat het wederzijds toeristisch
verkeer een nog grotere bloei tegemoet
gaat.
Deze woorden werden beaamd door de
heer E. Wirtz, hoofd van een der grootste
Belgische reisbureaux. die de nieuwe
collega in België hartelijk welkom heette.
Lange tijd is het stil
geweest rondom de ge
ruchtmakende pacht-
kwestie tussen het ge
meentebestuur van Maas-
bree en baron M, F. de
Weichs de Wenne te
Baarlo. Zoals bekend,
kwam de kwestie in een
acuut stadium, toen vorig
jaar de gemeente Maas-
bree een lagere land
bouwschool liet bouwen
op een perceel grond, dat
het gemeentebestuur had
gekocht van het Neder
landse Beheersinstituut
Evenals andere gronden
was deze zogenaamde
„kasteelsgaarde", beho
rend tot de goederen van
het kasteel Scheres, Duits
bezit en krachtens het
„Besluit Vijandelijk Ver
mogen" na de bevrijding
vervallen verklaard aan
de Staat der Nederlan
den.
De baron was huurder
van het kasteel, resp.
pachter der bij het ka
steel behorende gronden..
Hij stelde, dat zijn rech
ten ook na de gedeelte
lijke verkoop der eigen
dommen, onder vigeur
van de pachtwet van
kracht waren gebleven
en beschouwde de bouw
van de school op de kas
teelsgaarde, die buiten
zijn toestemming begon
nen was, als een aantas
ting van zijn pachtrech-
ten. Toen de fundamen
ten van de school reeds
waren gelegd en de mu
ren reeds halverwege
waren opgetrokken, vor
derde hij in kort geding
staking van de bouw,
hetgeen door de Roer-
mondse rechtbank werd
toegewezen.
Het gemeentebestuur
ging van deze beslissing
in hoger beroep en vroeg
gelijktijdig in het alge
meen belang ontbinding
van een eventuele pacht
overeenkomst, waarop de
baron zich beriep, bij de
pachtkamer van het kan
tongerecht te Venlo. Toen
deze ontbinding werd
verkregen ging de baron
op zjjn beurt in appel bij
de pachtkamer te Arn
hem.
Buiten deze juridische
verwikkelingen culmi
neerde de strijd in een
formele „schrikdraad-
oorlog" rond de in aan
bouw zijnde school, waar
bij de versperring beur
telings door de ene partij
werd opgebouwd en dooi
de andere weer werd af
gebroken. Na een aan
zienlijke stagnatie in de
bouw. maakte de officier
van Justitie een einde
aan deze situatie en kon
de bouw hangende de
uitspraak in hoger be
roep worden voltooid.
De pachtkamer te Arn
hem.heeft thans de be
slissing van de Venlose
pachtkamer bekrachtigd
en hét appel van baron
de Weichs de Wenn» af
gewezen.