Big-business-ministers dulden weinig tegenspraak isolationistische „slip of the pen van Taft Chefarine .4 Versterking waarborgen door uitgifte van 1 millioen aandelei „Vrede of oorlog' Onze loonpolitiek en Benelux Nieuwe VAKSCHOLEN voor HOTELPERSONEEL Minister Luns over waarde van „internationale goodwill" Baron kreeg uiteindelijk geen gelijl geen Een nieuive ervaring voor de Amerikaanse Senaat ers 4 beroemde genees middelen tegen griep Het reddende zakboekje Ho11. Sociëteit van Levensverzekeringen „Oude studievriend" had geld nodig Dplichting bracht 60.000 op Generaal Kruis behandelt brandende vragen Prof. Ver rijn Stuart niet pessimistisch gestemd „Theater" in Gelderse Staten Liftte gedetineerde naar ziekenhuis? Rede voor Belgisch-Nederlandse Vereniging te Antwerpen Mgr Gröss ernstig ziek met etten Woensdag 28 januari 1953 PAGINA 5 ia Chefarine „4" werkt krachtiger, snel ler en doeltreffender, want elk tablet bevat vier geneesmiddelen, stuk voor stuk in de hele wereld beroemd. VIERVOUDIGE WERKING 'n jflje doet wonderen J Woedende Bussumer greep broodmes RECORD-PRODUCTIE IN 1952 OM lAR E PT ZEN Internationale goodwill De minister kwam vervolgens- tot het onderwerp van zijn betoog: de internati onale goodwill. Internationale goodwill als een kracht in wereldzaken moet volgens hem gezien worden als dat samenstel van feiten, daden en handelingen, waardoor langzamerhand de internationale reputatie van een bepaald land wordt opgebouwd. Als zodanig slaat zij geheel naast de per soonlijke sympathieën of antipathieën, die de individuele burgers van zulk een staat opwekken. Inclusief of exclusief.'' DE ROOFOVERVAL TÈ~" BLARICUM Minister Beel: GEEN SAMENVOEGING V4N ST. WILLIBRORD 'N BUREAU VAN LISSONE- LINDEMAN TE BRUSSEL Edith ;n, ds ïndeö i va" te ir speel s etc- J aaars. Sum- irgriji r die- gebo- :n er- .ng in t niet (Van onze Neiv-Yorkse correspondent) NEW-YORK, 23 Januari. De Republikeinen hebben eindelijk hun langverhoopte representanten "haaihan big business" in Eisenhower's kabinet gekregen. En nu kunnen ze haat Vat gaan leren. Senatoren, die in de verschillende senaatscommissies leden eldCd- Van Kabinet alvorens deze door de senaat werden geaccepteerd lr°° inoesten ondervragen, hebben reeds bemerkt, dat Amerika s grootste industriëlen met égards behandeld willen worden. Tevens hebben zij met nbarej.^^ schrik moeten vaststellen dat deze machtigen, zoals Geoige H. an de Humphrey of Charles E. Wilson, in het geheel niet gewend zijn aan een j tactiek van geven en nemen, dat ze niet weten wat het begrip soepelheid >dheid betekent, alleronbuigzaamst zijn en onbekend blijken met de ongeschreven regels van het politieke spel. Kortom in het Congres is een vage onrust fnjfsel *an het ontstaan, daar deze grote heren, met wie het veel te doen zal krijgen, er zo absoluut niet aan gewend zijn te worden tegengesproken, en evenmin :rskill,Lan zjng zjjn omdat ze het nut er niet van inzien om van hun een- 'g vantnaal ingenomen standpunten en manier van bekijken af te stappen. adden, een en Door eigen kracht s lands voornaam- moe-ste industriële leiders geworden, kunnen deze grote zakenlieden alleen maar in één bepaalde richting en in de uiterst g realistische termen van de harde prac- tische zakenman denken, die zakelijk en of in financieel voordeel maar al ü^l te vaak 1 con- identificeert met voordeel voor het land. :e mi-Enkele senatoren keken daarom met wor-enige verbazing op, toen zij de voorma- laat llige president van General Motors, Char les E. Wilson, hoorden getuigen, dat voert ..wat goed is voor het land, is goed voor opzet General Motors, en wat goed is voor Ge- geen neral Motors, is goed voor het land oJu,r De hautaine manier van optreden van ®e®'"Ide heer Wilson tegenover de ondervra- 10 Bende senatoren, beviel de laatste ook •na deal njet prg Het is psychologisch bijzon- rusjder interessant om de reacties van wet- heuveigevers op sommjge leden van het kabi- zetelt net en vjce versa te volgen. De onge le uit- icr00nde, scepterzwaaiende industriëlen, die uit hun rijk zijn getreden om in ng op regeringsverband te gaan werken, zijn •keers-niet aan critische ondervragingen ge it zul-wend, en voelen zich begrijpelijkerwijs de po- lichtelijk geïrriteerd als zij zich aan on- ir" zalderzoeken moeten onderwerpen Van se- n. De natoren. ukken. jrn (jeze op ]lun beurt zjjn niet ge- i.o. van wend zich te laten ringeloren en heb- ats om hen evenveel respect voor zichzelf als >n be- de industriëlen voor elkander, waarom n men zij dan weer gepiqueerd zqn over be te»,.,,-paalde antwoorden, zoals die hun b.v. Lrt door de huidige minister van Financien j Humphrey af en toe werden gegeven. Een senator, die bezwaren opperde te gen het groot aandelenbezit, welke mr :n be- Humphrey in vier enorme kolen- en nomen, staal maat schappijen bleek te hebben, ir bre- verklaarde deze bezwaren met een ver- e top", wjjs naar de Amerikaanse wet, welke, en aan om objectiviteit en eerlijkheid in oordeel „n een en handelwijze te helpen garanderen, imvang verlangt, dat hoge regeringsambtenaren afstand doen van financiële interessen in maatschappijen. Doch zelfs nu hij in alles, wat van hem verlangd werd, toegaf, zal menige repu blikein zich toch afvragen of Wilson's officiële benoeming en bevestiging door de senaat niet politiek nadelig zal blij ken, omdat hij daarna een goede schiet schijf voor de democraten kan worden. De hele Democratische minoriteit in de Senaat is tegen zijn benoeming en de Democraten zullen blijven wijzen op de zo niet financiële, dan toch morele inte ressen van Wilson in General Motors... Ja, het liep mr Wilson wel allemaal te gen deze week, zelfs zijn Cadillac, de glorie van de GM weigerde de dienst op weg naar het inauguratiebal, zodat mr Wilson if1 een andere wagen verder moest rijden. Inmiddels gaan hier achter de hand geruchten rond, dat senator Taft min der gelukkig was dan hij publiekelijk heeft verklaard, met de inhoud van Eisenhower's inaugurale rede. De sena tor heeft er vlijtig aantekeningen over gemaakt, en we zullen waarschijnlijk spoedig bemerken wat deze notities be helsd hebben. Dat Taft zichzelf daar naast een plaats in de senaatscommissie voor buitenlandse betrekkingen heeft gegeventoont verder duidelijk aan 'wddrop hij zijn aandacht in dit 83e Con gres sal gaan concentreren. Niemand 'hoeft zich ook illusies over het feit te maken, dat hij alleen maar lid is van deze commissie en geen voorzitter, want gijn woord en invloed wegen zwaarder dan dat van de voorzitter. En we hoe ven er niet naar te gissen in welke rich ting deze invloed streeft. Taft, die omwille van de lieve vrede graag beweert, dat zijn zienswijze be treffende buitenlandse politiek maar gradueel met die van zijn President verschilt, liet pas n-og per ongeluk blijken hoe fundamenteel verschillend hij van de liberale vleugel van zijn par tij denkt. Dit kwam aan het licht toen hij n.l. drie brieven van verontschuldiging stuurde aan de senatoren McCarthy, Mc Carran en Jenner. Die verontschuldi gingen waren nodig geweest, omdat hij in zijn eerste boosheid over de benoe ming van de katholieke democraat Dur- kin tot minister van Arbeid had gezegd: ,.Dat is nou net hetzelfde alsof Dean Acheson senator McCarthy, Jenner of McCarran ging benoemenIn deze brieven nu zegt Taft o.m. dat zijn reactie een antwoord was geweest op de critiek van „een persoon die een internationa list was" Zolang als Taft dit woord „interna tionalist" gebruikt als een soort van brandmerk of schandmerk denkt hij nog isolationistisch. Dat dit ook wer kelijk zo is, bewijst het feit dat hij de meest reactionnaire republikeinen heeft gekozen om de opengevallen plaatsen van de senaatscommissie van 15 leden voor buitenlandse betrekkingen te vullen. Daarvoor heeft hij n.l. Ferguson geko zen, Knowland en Langer. De laatste is positief isolationistisch en Knowland, die uit Californië komt, wil het accent in de buitenlandse politiek niet eerst op Europa maar op de Pacific leggen. De republikein Wiley, die voorzitter van de commissie is, zou graag een Vandenberg- rol spelen, maar hij bezit noch het pres tige. noch ook de persoonlijke overtui ging en kracht van wijlen senator Van- denberg. In deze hoogst belangrijke commissie zijn weliswaar zes van de zeven demo craten „internationalistisch" maar Taft's invloed houdt ongeveer zes van de acht Republikeinen in het gareel, zodat er haast een evenwicht bestaat tussen de „isolationisten" en „internationalisten" Hetgeen de uitvoering van die „interna' tionalistische" intenties, welke President Eisenhower heeft, er niet makkelijker op zal maken Het ziet er zelfs naar uit dat President' Eisenhower waarlijk met veel minder moeilijkheden met zijn wet' (Advertentie) Tegen de 47-jarige los-arbeider J. van D. uit Bussum is gisterenmorgen voor dé Amsterdamse rechtbank wegens een op 5 November j.l. te Bussum gepleegde poging tot doodslag een gevangenisstraf geelst van drie jaar met aftrek. De ver dachte was reeds achtmaal veroordeeld, echter steeds voor diefstallen en inbra ken. Op 5 November j.l. kwam verdachte langs de woning van zijn gescheiden echt genote, waar hij haar met de 40-jarige colporteur De R. in de kamer zag zitten. Hij werd woedend en begon aan de voor deur te rammelen om binnen gelaten te worden. Toen hem dit niet lukte liep hij naar de achterdeur, die intussen door de vrouw op slot was gedaan. Hij slaagde erin deze te openen en greep, volgens de verklaringen der getuigen, een brood mes van het aanrechtje. Daarmede zou hij de colporteur een steek in diens borst hebben toegebracht. Later bleek, op het politiebureau althans, dat er een snede in de regenjas en op dezelfde hoogte ia het colbertjasje van de c°l" porteur te zien was. Het mes was afge stuit op het zakboekje, dat De R. in zijn binnenzak droeg, zodat hü geen licha melijk letsel opliep. Verdachte zelf ontkende een mes in de hand te hebben gehad. De Officier, jhr mr A Reigersman, achtte de poging tot doodslag bewezen en eiste drie jaar met aftrek. gevers "zaTkr^gén dan ex-president Tru-1 ^De^htbank doet op 10 Februari a.s, De Amsterdase rechtbank heeft gisteren de in Indonesië geboren 44-jarige koop man J. A. A. terzake van oplichting voor duizenden guldens veroordeeld tot twee en een half jaar gevangenisstraf met aftrek en met de bepaling, dat deze koop man voorwaardelijk ter beschikking zal worden gesteld van de regering met een proeftijd van drie jaar. Zijn medeverdachte, de 39-jarige Am sterdamse koopman J. de V. werd één jaar met aftrek opgelegd. De Indonesiër, die reeds zeven maal veroordeeld is en reeds eerder ter be schikking van de regering gesteld is ge weest, heeft zich steeds aan oplichting schuldig gemaakt* Ditmaal was hij als volgt te werk gegaan: in een bibliotheek te Delft zocht hij in een studentenalma nak de namen op van mensen, die daar dertig tot veertig jaar geleden hadden gestudeerd, waarna hij in telefoonboe ken hun huidige adressen opzocht. Ver volgens belde hij deze lieden op, vertel de hun, dat hij een oude studievriend was, teruggekeerd uit Indonesië, dat hij een kunstschilder bij zich had (voor wie zijn medeverdachte fungeerde), dat hij een schilderij van hem wilde kopen, doch niet over contanten beschikte en tot slot verzocht hij zijn slachtoffers hem enig geld voor te schieten, waar voor zij als borg een schilderij in onder pand kregen. Velen zijner z.g. voormalige studie vrienden liepen er in, leenden hem geld, doch zagen daar nimmer een cent van te rug en bleven opgeschept zitten met een waardeloos schilderijtje. Volgens opgave van de hoofdverdachte zelf hadden zij op deze wijze 60.000 in de wacht weten te slepen. „Soldat sein ist eine verdammte Pflicht", luidt een Duits gezegde. A oor generaal Kruis, soldaat in liart en nieren, beperkt deze plicht zich geenszins tot het oorlogsbedrijf. Om de vrede te bewaren moet het volk zich voor bereiden op de oorlog. Het is evenzeer de plicht van een hoog- geplaatst soldaat, het volk daarop te wijzen en daarvan te overtuigen. In zijn jongste boek „Vrede of Oorlog" behandelt generaal Kruis de kwellende vraaj:, die brandt in vele West-Europese harten: Hoe zal de betrekkelijke vrede van thans gehandhaafd kunnen worden en een nieuwe wereldbrand, dit maal beheerst door de alles vernietigende kracht van het atoom, voor komen worden? In het voorwoord zegt de schrijver, dat zijn boek „slechts beoogt om gedachten over enige facetten van het vraagstuk vrede of oorlog in beknopte vorm uit te drukken en om tevens aan een ieder, die praat of denkt over het probleem van vre de of oorlog een indruk te geven van wat onze generatie onder oorlog moet ver staan". Het boek valt dus in twee hoofd thema's uiteen: een politiek-strategische analyse van de wereldsituatie -en een -stu die over de oorlogvoering in heden en toe komst. De Hollandschc Sociëteit van Levens verzekeringen N.V. te Amsterdam, gaat over tot de uitgifte van nom. 1.000.000 aandelen, in stukken groot nom. 1000 op naam, ten volle delende in de winst over 1953 e.v. De inschrijving zal uitsluitend voor aandeelhouders openstaan, op 6 Fe bruari a.s., tot de koers van 145 pet. (ge heel vol te storten), bij de Ned. Handel Mij, de Nationale Handelsbank en De Twentsche Bank. Op twee oude aandelen kan een nieuw verstrekt worden. Mr Humphrey, die voor vervulling van dit nieuwe' ambt, al zeer grote fi nanciële offers had gebracht, bezat niet temin nog zulke interessen, en hvj zei daarom tot de senator, dat als het hou den van aandelen Amerikanen het be lleden van een regeringspost onmogc- oetbal- lijk maakte, tot l^en van het kabimet Se vol- uiteindelijk alleen A™"e?ie return*) den gekozen die »meb t arnresteerd) nooit iets hadden gedaan (gepreste^ra, en die geen connectie H ënrlnk kon ingen"antwoord de senatoren bezwaarlijk kon Boys, verheugen, daar vele onder hen wel J.O.S.- vankelyk „niets hadden", maar toen heel wat presteerden en hun connecties -Blauw' atin intelligentie, indien ook niet aan arlem— kapitaalbezit dankten ischede Zoals bekend scheen aanvankelijk zulk aandelenbezit het struikelblok te wor- :ceIsior. den voor de officiële benoeming tot mi- ittardia nister van defensie van Charles E. Wil- v V -- son- Weliswaar had de voormalige presi dent van General Motors een salaris van 200.000 dollar ongeveer per jaar opge geven voor een „bescheiden" inkomen van 22.000 dollar jaarlijks. Maar 's lands wet eiste nog meer edelmoedigheid van mr Wilson, n.l. dat hij zijn 2.500.000 GM- aandelen van de hand zou doen. General Motors is één van de voornaamste leve ranciers aan de regering en mr Wilson is behalve met zjjn aandelen in deze maatschappij ook nog bij andere uitke ringen en dividenden erin geïnteresseerd, welke in de komende jaren een 750.000 aan de dollar zullen belopen, rlandse De hele kwestie werd des te moei- ie naai' Rjker. omdat General Motors een winst van 39 procent op regeringsopdrach ten heeft gemaakt, en op dit ogenblik verlangt de maat schappij nog een ver hoging van 6 tot 12 procent winst op regeringscontracten. ■Xerxes ifaurits, Dvs, tg de aan in sn j aal tas het, erleden Friese Abe van de izonden niet 10.000 kreeg, en jaai athlete ;emmen Subsidies voor Oost-Nederlands Toneel en Utrechtse Opera (Van onze correspondent) De Provinciale Staten van Gelderland hebben in hun zitting van gisteren uren- Met verse indrukken terug van de ne gatieve bespreking der vorige week in Brussel gehouden conferentie van de bij zondere Beneluxcommissie voor de prijzen en lonen, zeide prof. dr G. M. Verren Stuart over het „hoogst actuele onder werp van loonpolitiek en Benelux" open hartige taal te willen spreken, al moge die niet altijd iedereen aangenaam in de „ren klinken. Hij voerde het woord gistermiddag aan een lunch van het comité van Belgiscb- Nederlands-Luxemburgse Samenwerking in het Victoriahotel te Amsterdam. Onder zijn gehoor bevonden zich o.a. de Belgi- sche consul en de president van de Ned. Bank. Sprekend over de crisis, waarin de Be nelux thans verkeert, onderstreepte prof. Verrijn Stuart, dat de gemoederen in België sinds enige maanden hevig m be roering zijn geraakt. Zoals elke interna tionale poging tot economische toenade ring is de Benelux op moeilijkheden ge stuit, o.a. thans de belangrijkste kwestie van het verschil in loonpeil tussen Neder land en de B.L.E.U., waaraan moest wor den toegevoegd, dat in Luxemburg, met zijn sterke uitvoerproducten, het loonpeil nog hoger ligt dan in België. Een feit 'S dat het loonniveau van de B.L.E.U. hoger is dan in Nederland. Voor de oorlog was dit heel anders. Nederland was toen een rijker land dan België en ons loonniveau lag 25 tot 39 pet boven dat van onze Zuiderburen. In 1948 lag het Belgische loonpeil echter 20 tot 25 pet. hoger dan in Nederland. Het gemiddelde niveau van de nominale lonen ligt thans in België 50 tot 60 pet. boven dat van Nederland. Hierbij moet men rekening houden met het feit, dat de ar beidsproductiviteit in België groter is dan hier, zodat de feitelijke arbeidskosten daar minder hoog zijn dan bij ons. Maar hoe staat het met het reële loon? Het reële loonverschil is aanmerkelijk Wij bevinden ons thans in een crisis- phase van de groei van het geheel maar spr. was er van overtuigd, dat de Bene lux voor overgrote delen van het be drijfsleven in beide landen zo grote voor delen biedt, dat zij die nooit in de waag schaal zullen stellen. Spr. kon dan ook niet pessimistisch zjjn en meende, dat wij de moeilijkheden zullen overwinnen. In antwoord op uit de vergadering ge stelde vragen onderstreepte prof. Verrijn Stuart nog de „gestadige vooruitgang en verbetering van de toestand hier te lande." en de weg naar meer economische vrij heid, die hier betreden is, zodat de pe riode voorbij is, waarin men van Bel gische kant kon zeggen: „gij zijt zo diri gistisch, dat ge voor ons geen geschikte partner in de Benelux kunt zijn - In het prospectus wordt nog opgemerkt, dat de portefeuille der Hollandsche Socië teit zich sedert de kapitaalsemissie van eind 1947 dermate heeft uitgebreid, dat de premie-reserve in vijf jaar tijd met 57 pet. is vermeerderd. Dat de extra waar borgen zich in dit tijdsbestek niet dien overeenkomstig hebben kunnen ontwikke len ligt voor de hand, temeer omdat men het van belang heeft geacht de grondsla gen der premie-reserves verder te verster ken, hetgeen ten koste van de vrije reser ves is gegaan. Men acht het daarom van belang, om door uitgifte van nieuw kapi taal andermaal de extra waarborgen te versterken. T.a.v. de rentabiliteit wordt opgemerkt, dat men over de periode 1941 t.m. 1948 jaarlijks 8 pet. dividend heeft kunnen uit keren, terwijl dat over 1949 t.m. 1951 tel kens 9 pet. beliep. Eenzelfde dividend als de laatste jaren over het na de emissie tot 3 millioen vergrote kapitaal, zal geen zware eisen aan de winst stellen. Voor de uitkering van 9 pet. dividend zou n.l. over het vergrote kapitaal in totaal 27.0.000 nodig zijn, terwijl de winst over 1951 ruim zevenmaal zo groot was. Omtrent de bedrijfsvooruitzichten wordt nog opgemerkt, dat men geen reden heeft om te verwachten, dat de winst in de ko mende jaren lager zal zjjn dan ln 195.1' Weliswaar bewegen de kosten zich nog in stijgende lijn, maar daartegenover staat, dat een op 3 pet. rente berekende premie reserve, in vergelijking met de rentevoet der beleggingen en met de rentestand op de kapitaalmarkt, een alleszins bevredi gende rentemarge doet verwachten. In 1952 ontwikkelde het bedrijf zich gunstig, waarbij de productie van bijna 150 mil lioen groter was dan in enig voorafgaand jaar. Na aftrek van het verval steeg het totaal verzekerde bedrag tot ruim 936 millioen, zodat verwacht mag worden dat het bestand in 1953 de mijlpaal van het I milliard zal passeren. Het Tweede-Kamerlid Scheps heeft aan de minister van Justitie de volgende vra gen schriftelijk gesteld 1. Is het juist, dat de gedetineerde H. W. van der Vaart Smit, verblijvende in het kamp Bergveen, omstreeks half Juli 1952 vrij gekregen heeft om zich naar het Aca demisch Ziekenhuis te Groningen te bege ven 2. Heeft deze gedetineerde deze reis zon der enige begeleiding gemaakt en is deze gang van zaken overeenkomstig geldende regelen 3. Heeft de gedetineerde Van der Vaart Smit deze reis, of een deel van deze reis, liftende gemaakt en heeft hij de aldus uit gespaarde gelden aan de commandant van het kamp Bergveen afgedragen 4. Is deze gedetineerde twee dagen na deze reis met twee dagen celstraf gestraft „wegens onregelmatig vervoer" 5. Is het voorts juist, dat de gedetineerde „onder zware bewaking geboeid" naar Den Haag is overgebracht en aldaar in een cel (geïsoleerd) is opgesloten 6. Welke oorzaken hebben tot de uit het voorafgaande blijkende tegenstrijdige han delwijze geleid Het laatste thema is behandeld op over zichtelijke wijze en met de grote vakken nis, voortkomend uit de veelzijdige carriè re van generaal Kruis. Een aantal uitste kende photo's van de modernste strijdmid delen omlijsten een heldere beschrijving ervan. Wapens van de toekomst als gelei de projectielen, electronische richtmidde- len en atoomwapens worden achtereenvol gens onder de loupe genomen. De atoom bom moge een afschuwelijk oorlogsmid del zijn, wanneer wij de uitwerking ervan, zoals de generaal deze kritisch beschrijft, koelbloedig onder de ogen durven zien, be speuren wij spoedig de beperkingen, waaraan ook dit 'superwapen onderhevig is. Het wordt ons dan duidelijk, dat het te gen grote staten als de Sovjet-Unie of de Verenigde Staten zeker niet zo onmiddel lijke resultaten zal afwerpen, dat de oor log na korte tijd zal worden beslist en dus principieel van karakter is veranderd. Het is interessant telezen hoe de schrijver de z.g. „drukknopoorlog", een strijd slechts gevoerd door electronisch geleide projec tielen voor onwaarschijnlijk houdt. Uitein delijk zal de strijd te land de doorslagge vende factor blijven van elke oorlog. Dit komt nader ter sprake in het hoofd thema van het boek „Vrede of Oorlog Met klem pleit de schrijver voor een krachtige, doeltreffende, maar economisch verantwoorde bewapening door de Weste lijke Mogendheden als het enige middel om de vrede te bewaren. Aan de hand van grafische voorstellingen en kaarten toont hij de superioriteit van het Westelijk oor logspotentieel aan, zowel wat betreft grondstoffen als industriële capaciteit. Hoe de inferieure parate kracht van het Wes ten op de juiste wijze en in het juiste tem po opgevoerd kan en moet worden, wordt ons vakkundig uiteen gezet. In een hoofdstuk over het defensiebe leid der Beneluxlanden en de strategische positie van Nederland geeft generaal Kruis in niet meer dan acht bladzijden een waar lijk meesterlijke beschouwing. Kort en bondig, krachtig en duidelijk zegt de vroe- gere chef van onze Generale Staf ons, waar het op staat en het is vooral in dit gedeelte, dat de sobere, kernachtige stijl, waarin het gehele boek geschreven is, het meest tot zijn recht komt. Minder bevredigend is echter de wijze waarop Generaal Kruis het Communisme schildert in zijn historische ontwikkeling en steeds dreigender houding ten opzichte van de niet-communistische staten. Een heldere uiteenzetting, waarom Sovjet-Rus- land het Westen tot nu toe heeft bedreigd en een overtuigd bewijs, dat deze mogend heid nog immer op agressievcwijze streeft naar een communistische wereldheer schappij, vindt men in dit boek slechts in embryonale vorm. Defaitistische gedach ten, als zou „de Russische beer niet zo zwart zijn als hij wordt gemaakt", zouden juist door dit boek krachtiger bestreden kunnen worden, indien de schrijver de zwartheid van de beer niet zo vanzelfspre kend had aangenomen. Een scherpe analy se van de grondoorzaken van de oorlogs dreiging ligt misschien niet op de weg van een militair deskundige, 't moreel van de soldaat is er toch ten nauwste mee ge moeid. „Soldaten moeten weten waarvoor zij vechten en Sterven", heeft generaal Mac Arthur gezegd en het moreel van de individuele vechter bepaalt de waarde van een gehele strijdmacht. Daarom treft ons, zoals wij reeds vroe ger opmerkten, ook de zwakte van de pa ragraaf, getiteld: „Waar vechten wij voor"? Afgezien dat de schrijver de naak te angst voor Russische bezetting en ver krachting van ons land niet in het ant woord op deze belangrijke vraag aangeeft, is zijn schildering van de ideologie van het Westen, zijn christelijke, democratische en patriottistische beginselen, onwerkelijk en vaag. Dit neemt echter niet weg, dat het boek .Oorlog en Vrede" in een belangrijke be hoefte voorziet, namelijk een vakkundige openbare voorlichting, waarin het Neder landse volk wordt duidelijk gemaakt wat oorlog thans wil zeggen en hoe zijn offers om de vrede te bewaren niet tevergeefs worden gebracht en waarom het vastbera den moet voortgaan op de ingeslagen weg. In dit licht gezien heeft generaal Kruis met dit boek zijn plicht als soldaat ter de- ge beseft en vervuld. (Z. Holl. Ui tg. Mij., Den Haag). (Van onze correspondent) De Ned. Kath. Bond van Hotel-, Café- en Restaurant-geëmployeerden, met de sectie Film-, Bioscoop- en Theaterperso- neel „Sint Antonius", hield gisteren en vandaag voor de eerste maal zijn bonds- congres in Leeuwarden. De voorzitter, de heer J. F. van Bijsterveld, zeide in zijn openingsrede o.m. dat, wanneer de Pan nen voor de stichting van een katholieke nijverheidsschool voor de opleiding van koks en kellners en van een neutrale nij verheidsschool, die respectievelijk in Den Bosch en in Den Haag worden voorpereid, zijn verwezenlijkt, er negen opleidings scholen voor hotelpersoneel bestaan. Voorts is er dan nog de katholieke Mid delbare hotelvakschool te Maastricht, waarvoor thans een volledige subsidiëring tot stand is gekomen. De heer Van Bijsterveld verklaarde de werknemers in de Horecabedrijven als een soort ambassadeur te beschouwen. Hij achtte vakkundig hotelpersoneel ook een belangrijke factor bij het toeristen verkeer. Hun vakopleiding is derhalve hoogst belangrijk bij het streven naar een op hoger plan brengen van het bedrijf. Om dit te bereiken wordt ook gewerkt aan de organisatie van scholingscursussen gediscussieerd over het voorstel het nominale loon, maar «e_ G 'a. Staten om aan het teT^Cegi d|t Z|aldraagt toch nog 15 tot 20 pet. Hierbij moet Oost-Nederlands itervol- schap eusden. optreden onder de naam esde de subsidie toe te kennen van :nde de besprekingen in openbare zitting weiaen ;ste de voorafgegaan door een geheime vergaae- ïeeende i'ing, waarin de literator Johan van aer aakster Woude voor de Statenleden een inleiding hield. Deze zitting verhinderde echter niet, dat de Statenleden in de openbare vergader!IJ nog eens breedvoerig het voorste! onder de loupe namen en het waren vooral de AR, CH en St Ger. frac ties, die zich sterk kantten tegen een der gelijke overheidssteun voor het toneel. De heer- Oostlander (AR1), verweet de provinciale overheid in deze toneelkwes tie te actief te zijn opgetreden. Verschil lende leden konden zich niet aan de in druk onttrekken, dat Arnhem tot dit alles het initiatief heeft genomen zonder dat de bevolking een dergelijk gezelschap zou willen. De heer Matser (R.K.) ontkende dit ten stelligste. Spr. wees er op, dat Arnhem er niet het minste voordeel aan heeft. Alleen heeft men hier de roep van de be volking verstaan en de Arnhemse schouwburg zal zeker kunnen renderen ook al komt het Oost-Nederlands Toneel er niet Wanneer de Stichting echter tot stand komt. kan men er van verzekerd wezen, dat er voor de culturele spreiding veel wordt bereikt. Het voorstel werd tenslotte aangenomen met 35 tegen 15 stemmen. Zonder hoofdelijke stemming werd be sloten aan de Utrechtse opera een crediet te verlenen van 5000 voor het geven van een vijftal opera-voorstellingen in Gelder land, gedurende het seizoen 1952-53. onder voorwaarde, dat van deze voorstellingen er drie z.g. volksvoorstellingen moeten zijn. larleroi -artij in len op rlandet ik (B.) >en van ipgeven anse fa- is thans het aan- le grote eldkam- enwoor- en voo 1 itti, Al R. K Theater eenlmen aanmerking nemen, dat België 20 000. De 'aanzienlijk minder heeft gedevalueerd 1 dan Nederland. De Belgische critici verlangen, dat wij tot een algemene verheffing van ons loon peil overgaan- Maar men vergeet, dat wanneer wU aan die eisen zouden vol doen, wij opnieuw in zeer aanzienlijke betalingsbalansmoeilijkheden zouden be landen en onze werkgelegenheid zeer ten nadele zouden beïnvloeden. Daarom deze eis niet aanvaardbaar. Onze arbeidsmarkt vertoont reeds tendentie van toenemende werkloosn Het aantal volledig werklozen alhier oy .- treft dat van België niet onaanzien 'J bedraagt bij onze Zuiderburen 106.000 te gen hier 130 tot 140.000. Wil Nederland zijn huidige positie handhaven, dan za± het de kwestie van de lonen uitermate voorzichtig moeten hanteren. Prof. Ver rijn Stuart was er van overtuigd, dat op heffing van de looncontrole hier niet tot een opwaartse loonbeweging zal leiden. Opheffing van de looncontrole zal dus niet zo veel opleveren. Is er dan helemaal niets aan te doen aan de kwestie die de Benelux-partners bezig houdt? Spr. noemde in dit verband de voor genomen huurverhoging in ons land, die waarschijnlijk met een looncompensatie gepaard zal gaan, doch voegde er aan toe dat het huurbedrag slechts 1012 pet. van een arbeidsinkomen uitmaakt. Bepaalde sectoren van het -Belgische bedrijfsleven (dief voor de binnenlandse markt werken) ondervinden thans moeilijkheden, maar „geen integratie is mogelijk zonder dat be paalde kringen daardoor wel eens gedu- .peerd worden". (Telefonisch van onze Brusselse correspondent). De te Antwerpen gevestigde „Belgisch- Nederlandse vereniging", welke vooraan staande personen uit beide landen groe peert, die voor steeds nauwere toenade ring tussen België en Nederland ijveren, beleefde Dinsdag een belangrijke dag. Als spreker voor haar maandelijkse lunch had zij niemand minder dan minister J. M. A. H. Luns, de Nederlandse minister van buitenlandse zaken uitgenodigd, die had toegezegd het woord te zullen voeren over de buitenlandse politiek. Er was voor deze spreekbeurt grote belangstelling- Aan de eretafel bemerk ten wij o.m. de gouverneur en de bevel voerende generaal der provincie Ant werpen, oud-minister Lilar, H.M 's am bassadeur te Brussel baron Harinxma thoe Slooten, hoge ambtenaren dei Nederlandse ambassade, de Belgische consuls van Rotterdam en Roosendaal, de burgemeesters van Vlissingen en Ter- neuzen, leden van de Antwerpse balie, enz. enz. Het was de Nederlandse consul te Antwerpen, de heer Middelburg, die na de welkomstwoorden van de voorzitter der „Belgisch-Nederlandise Vereniging", de heer V. Anthonis, de minister- in leidde. Uit deze introductie vernamen de aanwezige Belgen met genoegen, dat de heer Luns een Belgische moeder heeft en in de Belgische hoofdstad een deel van zijn studies heeft gemaakt, n.l. in het bekende „Institut St. Louis" aldaar- Na de vereniging met haar actie en initiatieven te hebben gelukgewenst, hield minister Luns zijn rede, welke na afloop langdurig en verdiend werd toegejuicht, want zij was een stevig brok internationale politiek, gezien in een ideëel licht- Na te he-bben geconstateerd, dat in grote gebieden van Azië, het Midden Oosten en Afrika zich een agressief en extreem nationalisme, vaak in bondge nootschap met de machten van het com munisme met hartstochtelijke kracht laat gelden, sprak de heer Luns als zijn over tuiging uit. dat indien wij tot een betere wereld willen komen, het procel van het samensmelten van belangen het i combineren van hulpbronnen en het afstand doen van bepaalde souvereini- téitsbevoegdheden, hetwelk zich op dit ogenblik slechts tot Euro-pa beperkt, zal moeten groeien, zich over andere -ge bieden zal moeten uitstrekken en ten slotte zal moeten overwinnen. De ideologische spanningen, economi sche tegenstellingen en politieke wrij vingen, die de cohaesie van de vrije wereld bedreigen, zijn echter alle onder geschikt aan, en overschaduwd door de grote strijd, welke sinds het einde van de laatste oorlog gevochten wordt, deels op het ideologische terrein en deels, zoals in Korea, op het werkelijke strijd toneel- Of men het nu noemt de koude oorlog, de Oost-West strijd, of de weer stand van de vrije wereld tegen het communistische imperialisme, het is deze geweldige strijd die verre het meest belangrijke conflict is van onze tijd. In onze landen hoort men dikwijls uit gesproken en soms bittere critiek op Ame- rika's buitenlands beleid. De heer Luns meende er goed aan te doen cr op te wij zen, dat by al de fouten die de laatste jaren, ook door Amerika, zijn gemaakt op buitenlands politiek gebied, de V.S. voor wat de grote lijnen en de voornaam ste problemen betreft over het algemeen een wijze, heilzame en vooruitziende po litiek hebben gevolgd. Er zijn voorbeelden te over die van deze waarde getuigen De volkomen afwezig heid van militaire instellingen langs de duizenden mijlen lange grens tussen Ame rika en zijn Noordelijke buurman Canada illustreert op unieke wijze de wederzijdse goodwill die tussen de Canadese en Ame rikaanse regeringen en volken bestaat, i Ook tussen Neederland en België zijn se dert de moeilijke dagen van 1830 't weder zijds vertrouwen en vriendschap zo zeer toegenomen, dat sinds lang de forten en versterkingen aan weerszijden onzer gren zen door gras overwoekerd zijn of ver bouwd tot publieke parken. De methoden om internationale goodwill te kweken zijn uiteraard in de loop der tijden zeer veranderd. De dagen, dat, zoals in het oude Mexico, een geschenk van honderd maagden om te worden geslacht op het altaar van de zonnegod, de zekerste methode was om zich bij zijn buurman dierbaar te maken, behoren tot het ver leden. Doch indien strijdpunten van zuiver dynastieke of religieuse aard de volkeren tegenwoordig niet meer kunnen ophitsen zo zijn deze conflicten meer dan vervan gen door ideologische verschillen, scher per dan de wereld ze ooit heeft gekend, terwijl de zucht naar macht in de com munistisch geleide staten op zijn minst gelijk is aan de hartstocht voor over heersing, zoals die in vroegere tijden door tyrannen en veroveraars ten toon werd gespreid. Wel verre van tot grotere eenheid, sa menwerking en welvaart te zijn gegroeid biedt onze wereld heden het ontmoedigend beeld van verhoogde tweedracht, wrijvin gen en spanningen. En daar een ketting niet sterker kan zijn dan zijn zwakste schakel kunnen de V. N. uit hoofde van haar universeel karakter, niet anders dan de bestaande diepe kloven in de wereld weerspiegelen. Wij dienen er echter voor te waken niet in de gevaarlijke fout te vervallen van twijfel aan de juistheid van het Pnn- cipe en negatie van het nut van naai voortbestaan. De V.N. vormen voor de mensheid zelfs met haar huidige onvolkomenheden en teleurstellingen, nog steeds dc meest ze kere weg naar een meer v®eed- zamc en verenigde wereld. Het handvest belichaamt nog steeds vele van onze no belste aspiraties. Zouden de V.N. verdwijnen, dan zou te vens een zware slag worden toegebracht aan de doeltreffendheid van de gecivili seerde wapens in de internationale arena. Internationale goodwill is één van deze wapens. Laat ons derhalve blijven geloven in de positieve waarde van de edelste deugden van mensen en volkeren. Deugden van verdraagzaamheid en gematigdheid, ver trouwen in 't gegeven woord, eerbied en begrip voor elkanders idealen en geloof in de suprematie van recht over macht, geest over materie. Zolang de volkeren van de vrije wereld deze beginselen niet verloochenen, zolang mogen wij ondanks het benauwde heden, blijven hopen op een toekomst, waarin de mens, onder Gods bescherming zal kun- I nen leven in vrijheid en welvaart, aldus I bei jot ministère Luns. waarvan z.g. beroepskaarten worden ver bonden, die in elk geval een garantie zijn voor zekere vakkennis. Ten aanzien van de beroepskaart wordt hier en daar nog al wat critiek geuit. Maar de heer Van Bijsterveld verklaarde, dat men het bedrijf ook op hoger plan moet brengen door vakkennis en door te voorkomen, dat zich beunhazen in het be drijf dringen, die zonder beroepskaart en beneden het loon werken en die tevens veelal de goede naam van het bedrijf be dreigen. Ook de kwestie van het bedieningsgeld werd door de heer Van Bijsterveld ter sprake gebracht. Men is bezig om de ^re geling van de lonen en andere arbeids voorwaarden steeds meer tot een model regeling te maken. Dit is echter, aldus spreker, niet gemakkelijk, omdat de be roemde kwestie van het bedieningsgeld, dat toch in feite een fooienstelsel is, daar bij een overheersende rol speelt. „Denkt U slechts aan het inclusief of exclusief", zei de heer Van Bijsterveld, die het ten zeerste betreurde, dat de fiscus bij deze kwestie een belemmerende rqj speelt. Men hoopt echter nog eens een goed loon- stelsel tot stand te kunnen brengen voor degenen, die onder bedieningsgeld wer ken. Mgr Josef Gröss. aartsbisschop van Kalocsa in Hongarije, die in Juni 1951 tot 15 jaar gevangenisstraf werd ver oordeeld, is ernstig ziek. Enige dagen ge leden werd hij door een hartaanval ge troffen en moest in een ziekenhuis wor den opgenomen. Mgr Gröss werd gearresteerd en ver oordeeld wegens, wat genoemd wordt, samenzwering tegen de communistische regering. De politie heeft ook het tweede vuur wapen, dat bij de overval op de Boeren leenbank te Blaricum werd gebruikt, op gespoord. Bij het verhoor hadden de verdachten verklaard dit wapen op de heide te heb ben weggeworpen, evenals een handjevol munitie. Dit vuurwapen, een klein model revqlver, is in beslag genomen bij een neef van de 19-jarige gearresteerde T., die het daar in bewaring had gegeven. Morgen zullen de twee jeugdige verdachten wor den voorgeleid. De Bond had op 1 Januari ruim 2600 leden en men hoopt dit jaar de 3000 te passeren. In de Memorie van Antwoord op het voorlopig verslag der Tweede Kamer over het ontwerp van wet tot wijziging van de grenzen tussen de gemeenten Rucphen, Hoeven en Etten en Leur zegt de minis ter van Binnenlandse Zaken, dat samen voeging van St. Wille-brord met Etten niet dient te worden overwogen. Het verlies van de geringe hoeveelheid grondgebied is van geen betekenis voor de rol, die Etten zal moeten spelen, terwijl het ver lies van deze 1500 inwoners van St. Wille- brord evenmin van overwegende beteke nis kan zijn voor haar centrumfunctie, aangezien de zorg voor deze mensen de economische opbloei van Etten eerder zal vertragen dan bevorderen. Door de voor gestelde oplossing zullen de bemoeiingen van het gemeentebestuur van Etten inzake de werklozenzorg en de maatschappelijke zorg, o.a. met alle financiële lasten van dien, zeker worden verminderd. (Van onze Brusselse correspondent). Het bekende Reisbureau Lissone-Lin- deman heeft zojuist te Brussel een bureau geopend, dat zeer zeker geroepen is om ondermeer het touristisch verkeer tussen België en Nederland nog op grote schaal te doen toenemen. Deze firma, die o.a. in verschillende hoofdsteden van Europa bureaux heeft, kwam zich thans ook te Brussel installe ren. Zij koos hiervoor een bijzonder goed gelegen plaats, namelijk in de Koloniën- straat. vlak bij de aloude Ste Gudule- hoofdkerk, op een goede honderd meter bovendien van het nieuwe Centraalstation van de Noord-Zuid verbinding en in de wijk van het parlement en de ministe riële departementen. Om deze gebeurtenis te vieren, werd Maandagnamiddag j.l. in een groot hotel van het centrum der Belgische hoofdstad een cocktail aangeboden, die door tal van Belgische autoriteiten en hoofden van Reisbureaux werd bijgewoond, In op dracht van H. M.'s ambassadeur, was ook de Nederlandse ambassade flink vertegen woordigd. Ook andere in België gevestig de Nederlandse instellingen en lichamen gaven van een ruime belangstelling blijk. De honneurs werden waargenomen door de directieleden van LissoneLindeman, de heren L. J. P. N. A. Bouwman en W. Boreel, alsmede door de heer N. Pliester, directeur van het nieuwe bureau. In een in het Nederlands en het Frans uitgesproken speech, schetste de heer Bouwman het doel en het streven van Lis soneLindeman in België en wees er te recht op, dat Nederlanders en Belgen hierdoor nog beter en inniger met elkaar zullen samenwerken dan thans reeds het geval is, en dat het wederzijds toeristisch verkeer een nog grotere bloei tegemoet gaat. Deze woorden werden beaamd door de heer E. Wirtz, hoofd van een der grootste Belgische reisbureaux. die de nieuwe collega in België hartelijk welkom heette. Lange tijd is het stil geweest rondom de ge ruchtmakende pacht- kwestie tussen het ge meentebestuur van Maas- bree en baron M, F. de Weichs de Wenne te Baarlo. Zoals bekend, kwam de kwestie in een acuut stadium, toen vorig jaar de gemeente Maas- bree een lagere land bouwschool liet bouwen op een perceel grond, dat het gemeentebestuur had gekocht van het Neder landse Beheersinstituut Evenals andere gronden was deze zogenaamde „kasteelsgaarde", beho rend tot de goederen van het kasteel Scheres, Duits bezit en krachtens het „Besluit Vijandelijk Ver mogen" na de bevrijding vervallen verklaard aan de Staat der Nederlan den. De baron was huurder van het kasteel, resp. pachter der bij het ka steel behorende gronden.. Hij stelde, dat zijn rech ten ook na de gedeelte lijke verkoop der eigen dommen, onder vigeur van de pachtwet van kracht waren gebleven en beschouwde de bouw van de school op de kas teelsgaarde, die buiten zijn toestemming begon nen was, als een aantas ting van zijn pachtrech- ten. Toen de fundamen ten van de school reeds waren gelegd en de mu ren reeds halverwege waren opgetrokken, vor derde hij in kort geding staking van de bouw, hetgeen door de Roer- mondse rechtbank werd toegewezen. Het gemeentebestuur ging van deze beslissing in hoger beroep en vroeg gelijktijdig in het alge meen belang ontbinding van een eventuele pacht overeenkomst, waarop de baron zich beriep, bij de pachtkamer van het kan tongerecht te Venlo. Toen deze ontbinding werd verkregen ging de baron op zjjn beurt in appel bij de pachtkamer te Arn hem. Buiten deze juridische verwikkelingen culmi neerde de strijd in een formele „schrikdraad- oorlog" rond de in aan bouw zijnde school, waar bij de versperring beur telings door de ene partij werd opgebouwd en dooi de andere weer werd af gebroken. Na een aan zienlijke stagnatie in de bouw. maakte de officier van Justitie een einde aan deze situatie en kon de bouw hangende de uitspraak in hoger be roep worden voltooid. De pachtkamer te Arn hem.heeft thans de be slissing van de Venlose pachtkamer bekrachtigd en hét appel van baron de Weichs de Wenn» af gewezen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1953 | | pagina 5