EEN CONFERENTIE OVER
„EUROPEES VERVOER"
Naar even wicht tussen mode en portemonnaie?
De eenheid van het katholieke
onderwijs
Eindeloze reeks dossiers wacht op
het „beslissende stempel"
Noordelijke Industrie Vezelverwerking
Onveranderd dividend Thomassen
en Drijver
H
Ni
Kaiserdamm 85, het Huis der Tranen
Dieter of Dietrich
Dr A. W. M. Pompen
niet naar Nijmegen
Rapport over toestand in Amerika vormt
belangrijk werkdocument
BEURZEN OPEN
DIJKEN DICHT
Onveranderd dividend 4
litsSiÈs
I Nederlandse confectie met
Parijse accessoires
Geen overeenstemming
over Antwerpen-
Rijnverbinding
Honderd jaar Kromsta f
WOENSDAG 18 MAART 1953
PAGINA 7
niet
Rake klappen aan de Kr! Po
a£?"
metie aanvaard bij O.L. Vrouwe
Gasthuis in Amsterdam
Gewetensconflict
voldoende
Er zijn nog andere methoden
Snorkende gemeenplaatsen
Russische Geheime Politie
luistert mee
Rationele ontwikkeling
Twee maanden
Georganiseerde slavenstand
Ik had 't niet moeten vertellen
STORT UW GIFT OP
gironummer 17
DUITSE DOUANE SCHOOT
SMOKKELAAR NEER
Bende-leden ontvoerden gewonde
kameraad
VERBETERING VAN AFZET
WORDT VERWACHT
BUSSENOMZET MET BIJNA
40 PCT GESTEGEN
UIT ELECTRICITEITSPAAL
GEVALLEN
Van Cauwelaert: „Ik mag
niets zeggen''
VUGHT KRIJGT NIEUWE
VAK- EN HUISHOUD
SCHOOL
Leerkrachten en ouders
29 April in Utrecht
Doorganspoort der opgejaagde
Oost-Duitsers
Een hele -dag woonde onze Re
dacteur in West Berlijn, de proce
dure bij, waarvan voor de vluchte
lingen alles afhangt. Hiernaast
vindt men enkele impressies van de
„verhoren", welke beslissen of de
poor.t naar de vrijheid open gaat
of gesloten blijft.
tien verzocht mij nadrukkelijk geen
foto's te maken van de vluchtelingen.
Om veiligheidsreden voor de betrokke
nen. Verwezen naar de Bildstellein
Berlijn, liet men mij echter kiezen uit
honderden foto's. Maar mijn keuze moest
eerst behandeldworden. De foto's
kwamen terug, alle gezichten onkenbaar.
Mijn bezwaar, dat het bekende strookje
over de ogen toch wel genoeg zou zijn
geweest, werd afgewezen. Ook dat
strookje was nog te riskant. Nadat ik
gen verklaring getekend had, dat ik de
gezichten niet opnieuw „kenbaar" zou
maken gaf men mij uiteindelijk de foto's.
Afschuwelijke documenten uit 'n wereld
vol angstig wantrouwen.
..dossier
dame,
„Rent-
afgewezen als politiek
In Berlijn noemt men liet grote grijze huis, Kaiserdamm 85, het „Huis
der Tranen". Na de Kuno Fischerstrasze komen de vluchtelingen uitein
delijk hier terecht, verschijnen voor een commissie, die de motieven van
hun vlucht onderzoekt. Van dit onderhoud hangt 't af of ze „opgenomen"
worden en erkend als politiek vluchteling.
Voor alle deuren zitten mensen te wachten. Zo nu en dan roept een
ambtenaar een nummer af, verdwijnt een van de vluchtelingen achter
een der vele deuren: Een grote kale kamer, aan de muur een kaart van
Berlijn, een andere van heel Duitsland. Achter twee tegen elkaar gescho
ven tafel drie heren. Vóór de tafel twee stoelen.
De commissie legt vermoeid een afgewerkt geval op de stapel „behandelde
dossiers", neemt een nieuwe map, kijkt deze door. Dan zegt de voorzitter
(half vijftiger, grijze, lange achterovergekamde haren, borstelige wenk
brauwen, bijna vaderlijk type) vermoeid: „De volgende
F.en jongen komt binnen, 1928 geboren, legt een oproep over, dat hij zich
bij de politie melden moest.
De voorzitter, vaderlijk sussend: „Nou was dat nou zo erg Waarom
bent U niet gegaan Misschien wilden ze U alleen vragen of U bij de
VoPo komen wilde. Of waarvoor dacht l dat het was
De jongen hakkelt. Uit het verwarde
relaas valt eindelijk te concluderen, dat hij
bang was, dat het „om zijn broer" w.as'
die in het Westen studeerde. Bovendien
hadden kennissen uit het buitenland hem
een brief geschreven, maar deze was nooit
aangekomen, en toen de VoPo thuis naar
hem kwam vragen hij was toevallig
afwezig en zijn zuster hem door de te
lefoon wilde waarschuwen, was de iijn al
afgesneden. Vrienden van hem zaten al
vast of waren gevlucht.
En tenslotte stond er op de kaart, die
hem opriep zich te melden ,,Dieter;', ter-
Wijl hij officieel „Dietrich" heette.
„Wat heeft dat ermee te maken? vraagt
de voorzitter kalm.
Dat bewijst, dat het t werk van een
verrader is een denunciant, die naar de
poliüe gegaan is en mijalleenmaar tnj
mijn roepnaam „Dieter kent A
ficieel was, zouden ze in de officie
ken gezien hebben, dat ik daar als „Die
trich" genoteerd sta
Ik weet niet waarom, maar het verward
relaas treft mij meer dan al de andere, die
ik al gehoord heb.
Hoe bang moeten de mensen zijn in de
Oostzonc, wanneer ze dergelijke conclusies
die men zelfs in 'n stuiver-detective-roman
belachelijk zou vinden serieus naar voren
brengen. Allerlei, schijnbaar cn misschien
>ok in werkelijkheid volkomen onbelang
rijke gegevens, in paniek en angst hon
derd maal vergroot.
„Laat die oproepkaart eens zien", zegt
het derde commissielid, wanneer de jon
gen weg is en de beide andere leden reeds
de schouders ophalen over zoveel onsa
menhangende en onbewijsbare reden tot
een vlucht naar het Westen.
„Zie je die afzender?" zegt hij tegen
de voorzitter. „Dat is niet de gewone
VoPoliet adres is bekend hier
we hebben al meer vluchtelingen gehad,
die op dat adres plotseling in de val lie
pen. Het is de Staatssicherheitsdienst. Ik
zeg niet, dat het verhaal ,Dieter-Die-
tric-h" klopi, maar dit nummer in deze
straat is gevaarlijk
„Wegens zjjn jeugdige leeftijd opgeno
menwie volgt?" eri de voorzitter
bladert reeds in het volgende dossier.
Komen ze van vèr hierheen ge
vlucht?" maak ik van een pauze gebruik.
„Soms helemaal uit Thuringen
soms 400 kilometerwe hebben er
zelfs nog uit Polen gehad
De volgende is een bakker, die tussen
'46 en '50 lid van de SED geweest is, maar
toen werd uitgestoten. Eind vorig jaar
kreeg hij woorden met een SED verklik
ker. Het politieke debat liep daarbij uit
op ruzie en er vieien ra^e !fPP „".^het
hij de bakker zijn tegenstander o.
„Parteiabzeichen" afrukte.
„En later bleek dat de KriPo 9^
Polizei) naar u zocht? Waaruit leidt u
„Mijn vrouw is tweemaal verhoord.
ze is ook gevlucht nu...."
Zit ze buiten te wachten om te getui
gen?" j,
„Nee, ze is bij familie, maar ik kan.
„Wacht u dan nog even tot ook haar
dossier hier is. Dan worden beide dos
siers samen behandeld.... weet u m'S-
schien 't dossiernummer van uw vrouw?"
„Nee...."
Het dossier van de bakker gaat terug;
er ritselen nieuwe papieren.
„Laat de volgende maar binnen komen",
zegt de voorzitter vermoeid.
Het tweede commissielid gaat naar bui
ten: hij roept daar nooit namen af (dat
zou voor de betrokkene gevaarlek kun
nen z(jn, want wie zijn al die mensen die
samen met hem zitten te wachten?) Hij
(Van onze correspondent)
De geneesheer-directeur van het SI.
"ziekenhuis te Deventer, dr A, W. M.
npen. is benoemd tot dirigerend inter-
zt van de interne afdeling, hoofd
de afdeling B. van het O. L.
'rouwegasthuis te Amsterdam met ingang
^n 1 Juli a.s. Aanvankelijk had dr
°mpen een benoeming voor een leerstoel
de medische
^tivaard.
faculteit te Nijmegen
verzoekt slechts een bepaald
nummer" binnen te komen.
Het volgende „dossier" is een
een voormalige kapster, die thans
nerin" (pensioen genietend) is.
Ze legt een keurig getypte verklaring
over., welke onmiddellijk argwaan wekt.
„Woont in êén der „Lagers?"
„Neinik ben bij kennissen terecht
gekomen.... daar heeft men ook deze
verklaring voor mij getypt...."
;,U"'is dus niet naar een advocaat toe
gegaan hiervoor?"
„Nein.
„Ik zie hier. dat u het al eens in Uel-
zen geprobeerd heeft (vroeger was u ook
in Uelzen, aan de Grüne Grenze, een op
vangkamp; wij gaven daar 'enkele jaren
geleden een reportage-serie over; thans
is deze grens practisch onpasseerbaar.
H.)
U werd daar
vluchtelinge?"
„Jawohl.
„En wat hebt u toen gedaan?"
„Ik ben teruggegaan
Hoogst verbaasd: Terug de zóne in?
Maar dan was u toen ook niet „gefahr-
det". Dan had u toentertijd ook geen reden
om te vluchten....
En ineens huilt de vrouw; „Mein Kind!"
Het blijkt dat ze 'een 13-jarig dochtertje
heeft, die lid moest worden van de „Freie
Deutsche Jugend".
Een kind, wier vader tegen het
bolsjewisme is gevallen.... die kiijgt nu
van de communisten schie .onderricht, en
als mij wat gebeurt, komt ze in een
Heim.-i
„Maar mijn goeie mens.... dat is alle
maal treurig genoeg, maar stel ie nou
eens voor, dat alle ouders, wier kinderen
thans sehietonderricht bij de FDJ krijgen
maar hierheen kwamen...."
Dc vrouw droogt haar tranen, zegt in
eens: „Ach. het is alles zo belangeloos
iedereen is hier zo weinig geïnteresseerd.
Ik weet het wel: mijn verhaal klinkt hier
veel nuchterder hier lijkt alles zo be
lachelijk maar ginder!"
„Dat is niet belachelijkwe weten
het toch zelf, Fraumaar waarom
hebt U het ook zo dom aangelegd. De
wet wil meer dan Uw reden. De wet
spreekt van gevaar „an Leib, und Leben"
of een andere dwingende reden. En
wanneer Uelzen U vorige keer weiger
deHebben er zich daarna nog nieu
we factoren voorgedaan, welke U an
dermaal deden besluiten naar het Wes
ten te vluchten?".
„Mjjn ouders zijn sindsdien naar het
Westen gevlucht. Wanneer mij nu iets
overkomt, heeft mijn dochtertje daar
niemand meer, moet ze naar een Heim..."
Wanneer ze weg is, zucht de Commis
sie: „Die heeft nou werkelijk alle fou
ten gemaakt, die men maar maken kan.
Klarze leefde in een gewetenscon
flict, maar de wet wil meer. Iederéén
kent daar practisch een gewetenscon
flict. Nee, we kunnen haar geen toestem
ming geven, maar er zijn toch nog an
dere methodenlaat ze maar binnen
komen
„Ja, Frauhet spijt ons, maar
helaas is Uw gewetensconflict geen
reden genoeg. Zeventien van de achttien
millioen Duitsers in Oost-Duitsland le
ven voortdurend in conflict met hun ge
weten. Maar U blijft in ieder geval in
West-Berlijn
„Enne..." (men aarzelt even, „gesteld
dat U nu van uw ouders eens een tele
gram kreeg„vader stervende" of
zoietsze zijn toch in het Westen
niet? Dan mag U er toch heen
Ze gaat gelaten weg.
Het volgende geval is dat van een jon
ge electromonteur, jarenlang VoPo-com-
missaris; hij werd uit die functie wegge
zuiverd omdat hij inWesterse
krijgsgevangenschap was geweest. Om
zelfs de kleinste kans op politiek „be
derf" te elimeneren, werden indertijd
alle voormalige krijgsgevangenen, die in
een kamp met 'iet democratische Westen
hadden kennis gemaakt uit rode leger of
politie-organisaties verwijderd Hij kreeg
echter een andere baan (welke, kan niet
vermeld worden, omdat er niet veel van
die banen zijn en de betrokkene daardoor
gevaar zou lopen, maar ze was gezien zijn
capaciteiten belachelijk hoog. H.)
Hij legt zijn ontslagbrief over. Een offi
ciële brief met een enorm brallende
inleiding snorkend van gezwollen partij-
ideologische gemeenplaatsen. De be
trokkene wordt daarin meegedeeld, dat
hij beter elders zijn krachten en kennis
zal kunnen aanwenden bij de opbouw
van de „Deutsche Demokratische Repu-
blik". „In die nieuwe functie kreeg ik
tweemaal een waarschuwing wegens po
litieke onbetrouwbaarheid.
„Maar U is uit die functie nog niet eens
ontslagen
„Nee, maar ik heb me vorig jaar, toen
ik een keer in West-Berlijn was, bij de
FDP (Liberale partij) gemeld, toen in
hun opdracht teruggegaan, maar het werd
me nu te heet onder de voeten.
„Hebt U daar bewijzen voor?"
„Nein, maar die kan ik wel bij de FDP
krijgen
„Verdaagd zonder termijn het dos
sier gaat terug op de stapel.
Een magere, enigszins afgetobde man
met een brilletje komt binnen in gezel
schap van een frisse jongen. Het is een
intellectueel (vermelding van zijn functie
zou ook hem gevaar doen lopen, H.). heeft
twee kinderen in West-Berlijn studeren.
De jongen is zijn zoon.
Tweemaal kreeg hij in het Oosten een
waarschuwing van een vrouwelijke VoPo-
agente, dat het tijd werd om te vluchten
Hij legt een getuigschrift van de CDU
over uit het Westen, vertelt dat hij niet
eerder gevlucht is voor zich twee heren
op zijn kantoor vervoegdengelukkig
troffen ze hem niet thuis. Hij vermoedt
aangebracht te zijn. Uit de rest van zijn
verhaal kan men opmaken (maar ook
dat zou teveel gegevens verschaffen), dal
hier inderdaad sprake is van „dwingende
gronden".
„En waar is Uw zoon maar die stu
deert toch hier.... Hij is dus legaal West
Berlijner?" „Ja. maar op de Kuno Fis
cherstrasze hebben ze zijn paspoort ook
ingehouden.
„Maar dat mógen ze niet.zorg dat
De problemen, die zich voordoen bij de
huidige organisatie van het vervoer over
dc weg, per spoor cn te water in Europa,
zullen worden besproken op een conferen
tie, die heden, op „Chateau de la Muette"
te Parjjs een aanvang nam. De conferentie
staat onder auspiciën van de O.E.E.S.
De raad van de O.E.E.S. besloot in
December j.l., dat deze conferentie zou
worden gehouden in aansluiting op een
enquête door een groep deskundigen, die
door de O.E.E.S. naar de Verenigde Staten
werden gezonden ter bestudering van de
algemene organisatie en de regeling van
het vervoer in dat land. Het rapport van
deze groep zal onder de titel: „Federale
regeling van het vervoer in de Verenigde
Staten van Amerika hoe transport
vraagstukken worden opgelost in een
systeem van federale staten", tijdig voor
de conferentie worden gepubliceerd en zal
een zeer belangrijk werkdocument vor
men. De conferentie, die zal worden bijge
woond door vertegenwoordigers van de
aan de O.E.E.S. deelnemende landen en de
Verenigde Staten, zomede van Spanje en
Joego-Slavië, zal waarschijnlijk drie
maanden duren.
Haar voornaamste taak zal zijn de be
staande organisatie en regeling van het
internationale vervoer over de weg, per
spoor en te water in Europa te bestuderen
en zo nodig middelen te onderzoeken
waardoor het bestaande transportsysteem
beter kan worden benut en de rationele
ontwikkeling wordt bevorderd.
Tijdens de eerste zitting, die van 18 tot
28 Maart zal worden gehouden, zal de con
ferentie de agenda vaststellen, een bureau
kiezen en het werkprogramma opstellen.
De internationale organisaties, die zijn
uitgenodigd deze conferentie bij te wonen
waaronder de Raad van Europa, de Eco
nomische Commissie voor Europa van de
Verenigde Naties, de Hoge Autoriteit van
de Europese Gemeenschap voor Kolen en
Staal en particuliere organisaties, die alle
vormen van vervoer vertegenwoordigen,
zullen eveneens haar inzichten over de
onderhavige vraagstukken kenbaar kun
nen maken.
Op de tweede zitting, die ongeveer
medio April zal aanvangen, zal de confe
rentie wegen en middelen bestuderen om
te geraken tot een rationele organisatie
van het Europese vervoer. Zij zal dan
haar verslag vaststellen en besluiten
nemen, die zij aan de raad van de O.E.E.S.
en aan de regeringen van de betrokken
landen zal voorleggen.
je 't zo gauw mogelijk terugkrijgt
De vader krijgt een stempeltje, mag
met zijn eveneens gevluchte vrouw
blijven. Het is een rustige, zeer beschaaf
de man, en ik zou graag nog wat met hem
praten.
Dat is echter niet eenvoudig overal
waarschuwen de plakkaten deze vluchte
lingen wegens gevaar voor spionnen, niet
met vreemden te praten, geen uitnodigin
gen aan te nemen om het risico van „men
senroof".
Ik vraag de voorzitter van de commis
sie de betrokkene eerst te vertellen, dat
hij zonder gevaar mijn uitnodiging aan
kan nemen.
Het is een dwaze procedure, maar men
krijgt er een bittere smaak van in de
mond Wat een wereld
Buiten op de gang terwijl ik met hem
sta te praten zie ik plotseling zijn ogen
op iets gevestigd, dat achter mijn rug op
de muur moet staan.
„Vorsicht bei Gesprachen. NKWD hort
mitstaat daar.
„Gaat U mee naar mijn hotel?" vraag
ik enigszins aarzelend in deze atmosfeer
van bang wantrouwen.
„Kan ik zo mee?" luidt zijn weder
vraag, wijzend op zijn vrij sjofele over
jas.
Later ergens in een hoekje, waar zijn
kleren niet opvallen zit hij over een
kop koffie en vertelt:
„Velen klemmen zich vast aan dc hoop,
dat het Westen helpen zalhoe we
ten we niet, maar we blijven hopen. Ve
len zien liever een nieuwe oorlog dan
ditvoedsel en kleding waren vorige
winter niet zo slecht, althans voor ons.
Maar nu is het veel minder. En de poli
tieke druk wordt steeds groter
„Is de Volkspolizei betrouwbaar?"
„Officieel saboteert ze zeker niet, maar
men hééft het gevoel, dat velen alleen
maar meedoen, omdat ze zelf onder druk
„Wat had U bij zich, toen U kwam?"
„Ik had twee pakken aan over elkaar
en twee stel ondergoeddat is alles.
En ik had met Kerstmis wat extra geld
van de bank gehaald. Maar langer dan
twee maanden kan ik het niet uitzingen
met vrouw en kinderen.... We zijn alles
kwijt, maar in '43 werden we ook „uit-
gebomd". Na de oorlog zijn mijn vrouw
en ik beide begonnen, hebben allebei hard
gewerkt. U zou zeggen, dat wij met het,
salaris van onze positie dan nu toch wel
weer een behoorlijk huis en huisraad bij
elkaar gespaard moesten hebben. Maar
dat is niet mogelijk in het Oosten. Dat
was nu een voordeel: we hoefden niet
zoveel achter te laten
„Is er een ondergrondse?"
„Ik heb er wel naar gezochtmis
schien is ze er, maar ik weet het niet.
Een eenling kan hoogstens wat remmen,
maar wat haalt het uit? Ik verspreidde
stiekum radio-programma's van de RIAS-
zender, die ik via mijn dochter in West-
Berlijn kreeg
„Luistert men naar de radio?"
„We klemmen er ons wel aan vast, maar
ze praten en beloven. Het voert tot niets.
Misschien ben ik erg kritisch. En met
onderhandelen komt men met de Russen
nergens. Ik zie persoonlijk ook alleen een
uitweg via geweld
„Had U nog vrienden?"
„Ja, een klein vertrouwd kringetje
maar je praat nergens anders over dan
over politiek, altijd altijd. Er wordt
ontzaglijk veel gedronken. Ik heb het
idee, dat de Russen met opzet veel sterke
drank beschikbaar stellenverder is
er weinig te koop. Alleen organisaties
organisaties en steeds nieuwe „Gewerk-
schaften"doktoren b.v. zijn in het
„Gesundheitswesen" georganiseerd, onder
meer samen metkappers Ja. onze
maatschappij is een georganiseerde sla
venstand
„Wat denkt U van West-Berlijn?"
„Het lijkt me zo ongezonder is geen
rustige, burgerlijke brede laag, die dit
leven hier draagt. Bij ons staan de kran
ten vol politiekzelfs onze korte ver
halen, zelfs het weerberichtmaar hier
in de kiosken is het ook niet alles.
Hopen Schundnee, ook hier zijn het
de extremen
Het w«s een nette, rustige man, zeer
ontwikkeld, een man die men met zijn
positie waarschijnlijk nooit ergens had
laten wachten.
„Hebt U lang zitten wachten voor de
commissie U binnenriep?"
„Van één uur af... ik was om kwart
over één besteld
Zijn geval kwam om half zes aan de
beurt.
„We zitten daar allemaal ie zwijgen,
niemand vertrouwt de ander. Alleen zeiden
ze dat het een strenge commissie was;
andere commissies zouden soepeler zijn".
„Het leken mij redelijke mensen; ze be
handelden elk geval toch niet puur als
„weer-een-nieuw-dossïer". U moet denken,
dat die mensen maanden aan één stuk
niets anders doen..,."
„Ja. ze waren voor mij ook erg ge
schikt
„Mag ik dat Laufzettel nu eens zien, mét
het beslissende papiertje?"
Hij deed zijn oude actetas open, haalde
er een papiertje uit, iets groter dan een
cassabon.
„Reg. 87141.
Der Leiter des Bundes Notauf-
nahmeverfahrens in Berlin.. 2 Febr.
1953.
AUFGENOMMEN (gestempeld)
Bescheid abholen, 4-2-'53, 13 Uhr.
Merscheidstrasze 8 Zimmer 2.
(handtekening, onleesbaar).
Hij borg het weer zuinig en zeer zorg
vuldig op.
„Weet U dat men dit document ook eh.
kópen kan?"
„Kópen.
„Ja, vlak bij de Kaiserdamm moet een
reisbureau zijn; voor 15 pet bóven de
normale prijs van een vliegticket zou men
daar een pracht van een valse pas voor
het Westen kunnen kopen
Ik had het hem niet moeten vertellen.
Hij keek me ongelovig aan vanachter
zijn dun ijzer-omrand brilletje, zuchtte
toen misschien zag hij weer de einde
loos lange procedure, de uren en uren dat
hij maar geduldig had zitten wachten, de
dagen dat hij van Stelle naar Stelle, van
Behörde naar Behörde was gelopen, van
loket naar loketmisschien rook hij
weer de mensenklonten in de Kuno Fi
scherstrasze, zag de vermoeide ambtena
ren, de oppermachtigen, de mensen met
het oppermachtig stempeltje.
„Für Geld macht man alles, nicht?"
zuchtte hij toen.
„Auch im Westen
J. W. HOFWIJK.
(Van onze correspondent).
Op Duits gebied nabij Vaals ontstond in
de nacht van Maandag op Dinsdag een
treffen tussen de Duitse douane en een
smokkelaarsbende van ongeveer 25 man.
De smokkelaars sloegen op de vlucht,
doch de douane schoot met scherp en trof
een der smokkelaars in de heup. Zijn
collega's lieten de gewonde echter niet in
de steek en kwamen terug en droegen
hem in een in de nabijheid gereedstaande
taxi. Onder het oog van de douane ont
voerden zij hun smokkelforoeder naar een
dokter, die opneming in het ziekenhuis
noodzakelijk achtte. Enige tijd later ge
lukte het de douane de getroffene in het
ziekenhuis te Aken op te sporen.
De in 1952 behaalde resultaten kunnen
in aanmerking genomen de ongunstige
factoren die gedurende een groot deel van
het jaar de wereldmarkt hebben beheerst
bevredigend worden genoemd, aldus
het verslag over 1952 van de N.V. Noor
delijke Industrie vbor Vezelverwerking.
De wanverhouding tussen boardproduc
tie en -consumptie op de wereldmarkt
leidde tot aanbod beneden kostprijs. Ook
in Nederland werd geïmporteerd tegen
lage prijzen. Voor de N. I. Vezelverwer
king was het, om de afzet te verzekeren
nodig ook de verkoopprijzen aan dit ni
veau aan te passen.
Aangezien aanvankelijk nog gewerkt
moest worden met tegen hoge prijs inge
kocht stro, waren de bedrijfsresultaten
gedurende enige maanden verliesgevend.
Ook aan een zekere productiebeperking
kon gedurende enige tijd niet worden ont
komen.
In de helft leefde dc vraag weer op en
kon met goedkoper stro gewerkt worden.
Het voordelige saldo van de exploitatie
rekening beloopt 1.111.030 (1.961.527) en
toevallige baten 6.230 (409). Na aftrek
van afschrijvingen en extra afschrijvingen
ad 603.442 (1.002.859) en reservering voor
belastingen van 40.000 resteert een saldo
winst van 307.358 (794.096). Voor ven-
In het verslag over 19Ï2 van de Blik-
embaliagel'abriek Thomassen en Drijver
wordt gemeld, dat het afgelopen jaar zich
heeft gekenmerkt door een zeer bevredi
gende bedrijvigheid. Een weloverwogen
inkooppolitiek stelde de directie in staat
zij het met belangrijke financiële offers
de gevolgen van de staking in de Ame
rikaanse staalindustrie voor de Neder
landse conservenindustrie grotendeels op
te vangen. Toenemende concurrentie nood
zaakte tegen scherpere prijzen te verko
pen.
Wederom zijn verschillende uitbreidin
gen en verbeteringen aan het productie
apparaat aangebracht. Deze investeringen
konden volledig gefinancierd worden uit
de afschrijvingen over 1952. De winst van
de paa verworven metaalwarenfabriek
Drenthdna is door de scherpe concurren-
ET devies dat het voor een vrouw met
goede smaak en een beurs, die wat het kle-
dingbudget betreft, niet al te zwaar met klin
kende munt is gevuld, mogelijk moet zijn zich
prettig en a la mode te kleden, wint de laatste jaren
in Nederland steeds meer veld. Het is daarom dat
de inkopers van onze confectie-magazijnen steeds
er op bedacht zijn de nieuwste stoffen, makkelijk
draagbare en goed zittende modellen en dit niet
niet in de laatste plaats tegen lage prijzen te bren
gen. Enerzijds is er dus 'n streven naar een verbete
ring van de collecties, maar aan de andere kant
moet natuurlijk ook de Nederlandse vrouw mee
werken en nu eens verschillende conservatieve
ideeën over haar kleding laten varen en met over
leg en ja, een beetje meer durf, haar garderobe
samenstellen.
Vele confectiemagazijnen zijn er daarom toe
overgegaan modeshows te organiseren, en daardoor
de mogelijkheden van de confectie, die misschien
in het rek niet in het oog springen of niet zouden
worden uitgebuit in wijder kring te verbreiden.
De firma Voss organiseerde daartoe een mode
show van haar eigen modellen en om nog meer
nadruk te leggen op het feit dat de modellen up
to date waren, kwamen vier beroemde Parijse man
nequins naar Amsterdam gevlogen en toverden
ons met haar élégance van Frangaises de mogelijk
heden van de Nederlandse confectie voor ogen.
U is het zo dat een Frangaise bij haar in
kopen nooit met een japon of mantel alléén
klaar is. Zij weet zeer goed dat de accessoires
wonderen kunnen verrichten bij een overigens een
voudig toiletje. De mannequins hadden dan ook
Parijse accessoires meegebracht; tassen, paraplu's,
byoux en handschoenen. En een slip op een revers,
een tas en handschoenen in afstekende kleur geven
nu juist die finishing touch, die de Nederlandse
vrouw nogal eens verwaarloost. Natuurlijk doet
men er verstandig aan, weer met het ene oog ge
richt op het budget een basiskleur voor de gade
robe te kiezen, omdat anders te veel bijkomende
accessoires gekocht zouden moeten worden, wat
misschien weer zwaar zou gaan drukken op de
kleding-post.
Wij zagen op deze show ruimvallende swaggers
voor de lange slankere vrouw, een eenvoudige
nauwe zwarte rok, een zwart truitje met een ruim
vallend paars kort manteltje er over en een klein
paars hoedje. Ook het wijde sportieve jasje met
brede horizontale strepen op de nauwe rok, gedra-
Rcchts boven: Een comfortabele, reseda-groene
mantel met slank-makende zwarte shawl-kraag
uit dc nieuwe Parijse collecties van een Ned.
modehuis, gedragen door de beroemde Parijse
mannequin FREDDYwereld-mannequin nr 1".
Links onder: Hoe jeugdig en tegelijk vrouwelijk
staat CH1QTJITA, de bekende bak-vis-manne-
quin" van Carven, deze deux-pièces van beige
tweed-stof met de groene shawl. Dit model 'is
uit de nieuwe Parjjse collecties van een
Nederlands modehuis
gen door de beroemde Parijse mannequin Chiquita
stal ons hart. Er was een marine-blauw strak ge
houden japonnetje met eenvoudige witte garnering
rond de hals, beeldig voor een thee-middagje. Voor
het jonge meisje en de jonge vrouw zagen we lin
nen zomerjaponnen met ruimvallende rokken en
sportieve grote zakken er op.
Goed zittende tailleurs, deze rots waar bijna
iedere damesgarderobe op steunt, werden ons ge
toond en voor prijzen, die vrijwel binnen ieders be
reik liggen.
Het was een aardige show, alleen vonden wij dat
de grote trap, die de mannequins steeds op en af
moesten en dat vier shows achter elkaar, een
beetje te veel vroeg van haar uithoudingsvermogen.
tie en de aanpassing aan het bedrijf van
Thomassen en Drijver slechts bescheiden
geweest.
De productie van de reeds verstreken
maanden van 1953 kon zich niet op het
hoge peil van de overeenkomstige periode
van 1952 handhaven. Niettemin ziet men
de toekomst met vertrouwen tegemoet,
gezien de voortdurend over de gehele we
reld stijgende vraag naar blikemballage.
Besloten is dan ook een nevenbedrijf te
Oss te stichten. Verwacht wordt, dat deze
fabriek in de loop van 1954 in bedrijf zal
worden gesteld. T.a.v. Drenthina hoopt
men door voortgezette modernisering e.d.
de afzet te kunnen vergroten en aan de
scherpe concurrentie het hoofd te kunnen
bieden.
Het exploitatiesaldo na aftrek van be
lastingen beloopt 2.970.809 (2.632.3981 en
het winstsaldo A.P. 5948 20.121). Na af
schrijvingen voor 1.795 344 (1.536.363)
resteert een netto winst van 1.181.413
(1.116.156). Voorgesteld wordt een dividend
van 15 pet (onv.) uit te keren op de prior,
'en gewone aandelen, waarbij op de aan
delen, uitgereikt ter omwisseling van aan
delen Drenthina de helft van het dividend
zal worden uitgekeerd. Naar de dividend
reserve gaat 40.000 naar de stat.
reserve 130.000 naar de alg. reserve
125.000 (275.000) en naar nieuwe reke
ning 1570 (594i
Maandagmiddag is bij de werkzaamheden
te Langweer aan het bovengrondse net van
het provinciaal clectriciteitsbedrijf de 50-
jarige L. K. uit St. Nicolaasga naar bene
den gevallen en op slag gedood.
K. was in de vijf meter hoge paal aan
het werk. Slechts aan een kant van de
paal was de stroom uitgeschakeld. Ver
moedelijk heeft de man zijn evenwicht
verloren en bij het zoeken van steun greep
hij zich vast aan de nog onder stroom
staande draden. Door mede-arbeiders
werd direct de stroom uitgeschakeld,
waarna K. naar beneden viel. Hij kwam
daarbij zo ongelukkig op de straat te
recht, dat hij een gekneusde schedel opliep.
De dood trad onmiddellijk in.
nootschapsbelastirtg moet hieruit 143.370
worden gereserveerd, waarna een divi
dend van 4 pet. (onv.) kan worden uitge
keerd.
Hoewel de buitenlandse markt nog
geenszins is gesaneerd, nog steeds in be
paalde landen sterke invoerrestricties gel
den en nog steeds zeer laag geprijsde par-
tijen board bun weg naar ons land vinden,
zjjn de voorraden in de consumptieianden
tot normale proporties geslonken en mag
een verhoogde afzet in 1953 worden ver
wacht.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken
deelt mede
De juistheid van het in de pers ver
schenen bericht nopens een accoord over
een theoretisch Moerdijkkanaal moet
worden ontkend. Er zijn inderdaad tij
dens de loop van de onderhandelingen
verschillende tracé's over een mogelijke
Antwerpen-Rijnverbinding naar voren
gekomen. Doch een accoord over een zo
danig tracé zou alleen tussen de on
derhandelaars mogelijk zijn, indien ook
over de andere aanhangige vraagstukken
avereenstemming ware verkregen. Dit is
nog geenszins het geval, zodat op dit
ogenblik nog geen nadere mededelingen
over de loop van de onderhandelingen
kunnen worden gedaan.
(Telef. van onze Brusselse correspondent)
Reeds enkele malen is bericht dat tus
sen de heren Steenberghe en Van Cau
welaert een accoord zou zijn bereikt in
zake de bekende kwestie der waterwegen,
zeer speciaal wat betreft het aanleggen
van een kanaal tussen Antwerpen en de
Moerdijk via Bergen op Zoom. Even zo
vele malen is dit gerucht tegengesproken.
Ook nu weer toen men Dinsdag te Brus
sel de bewering van een Amsterdams blad
in deze aangelegenheid vernam,als zou er
een oplossing in zicht zijn, was dat niet
zonder verbazing.
ToeD wij de heer Van Cauwelaert on
dervroegen over deze kwestie antwoordde
hij tot zijn spijt geen enkele verklaring
te mogen afleggen. Tussen hem en de heer
Steenberghe zou namelijk overeengeko
men zijn, dat de grootste discretie be
treffende hun bespreking in acht zou
worden genomen. „Getrouw aan die be
lofte", aldus Van Cauwelaert, „kan ik
dus het bewuste bericht noch bevestigen,
noch tegenspreken". De heer Steenberghe
bevindt zich momenteel in den vreemde.
Het is dus de zaak van Buitenlandse Za
ken, en niet de mijne", zeide nog de heer
Van Cauwelaert, „eventueel een bevesti
gende verklaring af te leggen".
Deze is achterwege gebleven, want het
Belgische ministerie van Buitenlandse
Zaken heeft in.de loop van de dag ver
klaard dat men daar niets van een der
gelijk accoord afweet.
(Van onze correspondent).
Nabij het Maria-park, een der aantrek
kelijke wijken van Vught, hebben de Zus
ters Franciscanessen uit Oirschot 'n fraaie
en modern in te richten vak-huishoud
school voor meisjes in aanbouw. Bij de
aanvang van het nieuwe schooljaar, in
September a.s., hoopt men het gebouw te
kunnen betrekken. De Zusters Francisca
nessen, die in het nabije verschiet een
eeuw te Vught gevestigd zijn, zullen dit
instituut van de meest moderne hulpmid
delen bij het onderwijs voorzien.
Ter gelegenheid van de viering van
Honderd Jaar Kromstaf zal op 29 April
in de grote zaal van Tivoli te Utrecht
een onderwljs-congres worden gehouden,
waarbij niet alleen de leerkrachten,
maar ook de ouders zullen worden inge
schakeld.
Drie sprekers zullen de verhouding van
school tot gezin, kerk en maatschappij
schetsen. Hiertoe zijn uitgenodigd Anton
van Duinkerken, pater dr Perquin S.J.
en het Tweede-Kamerlid J. Peters. Me
dewerking verlenen de heer Henk Schaer
voor declamatie, het bekende koor de
Helmondse St. Jozefzangertjes onder lei
ding van de heer Driessen en de dans
groep van het Doofstorhmeninstituut uit
St. Michielsgestel.
Dit congres, waaraan het gehele ka
tholieke onderwijs in Nederland van
kleuterschool tot en met universiteit zal
deelnemen en waaraan priesters, reli
gieuzen en leken hun medewerking zul
len verlenen, zal het bewijs leveren van
de eenheid van dit onderwijs, van de
groei zowel in invloed als in omvang in
de afgelopen eeuw.
In het comité van voorbereiding zijn
alle groepen van universiteit tot kleuter
school vertegenwoordigd. Het werk
comité heeft als voorzitter mgr mr Fr.
Op de Coul. directeur van het Katholiek
Centraal Bureau voor Onderwijs en Op
voeding, als vice-voorziter Joh. H. M.
Derksen, voorzitter van het K.O.V., en
als secretaris en penningmeester resp. mr
F. J. A. van Dieren en frater M, Inno-
centius.
