Kruis de meest welsprekende
preekstoel
KERK IN JOEGOSLAVIË
NAAR BETERE TOEKOMST?
RUIMTE IN ONZE WONING
Nederlands feestgeschenk aan
Basiliek van Echternach
HET PRINSELIJK HUWELIJK
TE LUXEMBURG
Sadler's Wells Theatre Ballet
Prins kreeg koffie met
kruisbessenvla
Mgr Fulton Sheen preekte in Londense
Westminster Kathedraal
Entree joyeuse in Den Haag
WOENSDAG 8 APRIL 1953
PAGINA
„Vaeantie in
Nederland"
Churchill gaf Tito stof tot nadenken
VERRASSING IN EEN
GEKREGEN JAS
KAPITTEL BROEDERS
xaverianen
'M
X%''
Jongelui meer gebrand op grotere
kamers dan ouderen
Zeven ton zware klok boven graf van
Willibrord
Bronzen stem luidt
eeuwviering m
Wmibrom
POLITIE-AGENT LIET
ARRESTANT VLUCHTEN
HET LEEK OP
mobilisatie
DURE GRAP VAN
DRONKEMAN
DIRECTEUR VAN
„LEVENSAVOND"
VERDWENEN
Kascontrole kwam te vroeg
OP VRIJE voeten gesteld
Gelukwensen van de Kerk van België
Brand in Hilversums
ziekenhuis
DEKEN HOMULLE
BEDIEND
Jean van Luxemburg vergat zijn gastvrouw niet. Mejuffrouw
Kentgens uit Geleen iverd op de vorstelijke trouw
plechtigheid uitgenodigd
Schone droom wordt
werkelijkheid
dafvLnkbindeNsrd"rf-C-,s. klooster
PER 1 JULI A.S.
Visa voor Duitsland
gedeeltelijk vervallen
(Van onze speciale correspondent)
LONDEN, 3 April.
„Vele plaatsen heeft Christus tijdens Zijn leven op aarde uitgekozen tot Zijn
preekstoel, de heuvelen rondom Jerusalem, zowel als de straten van Sidon, maar
de meest welsprekende preekstoel was net Kruis op Calvarië, vanwaar het Eeuwige
Woord zijn zeven kruiswoorden tot oils richtte".
Vuizendrn«gMlden de Westminster Kathedraal in Londen tot in de uiterste hoe
ken, toen mar Fulton Sheen wy-otsschop van New York na het gezamenlijk bid
den van de Kruisweg het lijden van Christus overwoog.
Met dezelfde directheid, waai mede hij de avond te voren de televisie-kijkers van
de B.B.C. had weten toe te spreken, slaagde hij ook nu er in een gespannen luiste
rend gehoor te verplaatsen m ae volle actualiteit van het lijdensdrama.
„Al het lijden, van heel de wereld heeft
Hp gedragen; ook de PUnen van de mar
telaren achter het ijzeren gordijn en
ac hter het bamboe-gordijn. Op het Kruis
heeft Hij ons ook geleerd het lijden te
dragen niet met de vloeken op de lippen
van de slechte moordenaar, maar met de
bede dat dit lijden ons zelf en heel de we
reld tot heil moge strekken.
De kreet van Christus „Ik heb dorst"
klinkt nu nog door alle landen van de
wereld, en roept om de zielen zowel van
de heidenen in onze moderne wereld
steden. als in de verre missielanden van
Azië en Afrika".
Het is niet te verwonderen dat deze
roep van Christus om de zielen die Hem
nog niet gevonden hebben, bijzonder
werd uitgewerkt door mgr Fulton
Sheen, die in de Verenigde Staten aan
het hoofd staat van de Missie-actie. In
die capaciteit is hij nu op weg naar
Rome om verslag uit te brengen aan
de H. Vat ~r.
Dertig millioen luisteraars
Voordat hii vertrok uit Londen, ver
telde de bisschop ons in een hartelijk on
derhoud enige bijzonderheden over zijn
televisie-uitzendingen. Toen hij in 1952
begon werd zijn spreekbeurt slechts door
drie zenders tiitgezonden, nu door een
vijftigtal. Het aantal kijkers wordt ge
schat op een dertig millioen per uitzen
ding.
„Dit zal ongetwijfeld voor U een uit
gebreide correspondentie opleveren" was
mijn commentaar.
„Ja ik ontvang gemiddeld 8.000 brie
ven per week naar aanleiding van deze
televisiepraatjes; 37 secretaressen zijn
nodig om deze post te sorteren, en de
brieven met een algemene inhoud te be
antwoorden, maar de persoonlijke pro
blemen behandel ik zelf".
„Nooit gebruik ik een geschreven
tekst, omdat dat de intimiteit van het
persoonlijk gesprek met de kijkers zou
doden, maar dit wil zeggen dat de voor
bereiding des te moeilijker is. Mijn enige
ontspanning is één uur tennis per week,
en dat doe ik altijd vlak voor de uitzen
ding om deze helemaal fris te kunnen
beginnen".
Vrees voor nieuw „Pearl
Harbour"
Over het nieuwe vredesoffensief van
Rusland was mgr Sheen helemaal niet
gerust. Nü moeten wij in tegendeel zeer
op onze hoede zijn. De taktiek van het
Ministerie van Buitenlandse Zaken in
Moskou kan veranderen om allerlei op-
portuniteitsredenen, maar de levensbe
schouwing blijft, en dat is het waarmede
wij rekening moeten houden. Daarom
blijft Tito ook even gevaarlijk als Malen
kof. Neen, persoonlijk geloof ik, dat wij
nu dichter bij een tweede Pearl Harbour
zijn dan ooit te voren".
Het is tijd om te vertrekken en met
een hartelijk tot ziens en „God bless you"
neemt Mgr Sheen afscheid. Een onge
woon dynamische figuur, die spreekt tot
het hart van de grote en bekeerde fi
guren, zoals een Clare Luce, Henry
Ford en Fritz Kreisler, die hij in het ge
loof onderrichtte, zowel als tot de mil-
lioenen onbekenden, die hij iedere veer
tien dagen dichter weet te brengen bij
Christus. „Het leven is waard om geleefd
te worden" is de leus van zijn televisie
program" „En Christus is gekomen op
dat wij dit leven nog in veel overvloedi
gere mate zouden bezitten", zo voegt
mgr Sheen er aan toe.
Het grote succes van deze televisie-uit
zendingen bewijst weer eens opnieuw
welke grote apostolische mogelijkheden
dit medium van onze tijd te bieden heeft.
Maar het moet dan ook gebruikt wor
den! Ook in Nederland.
Nederlands bezienswaardigheden
in het buitenland
(Van onze Haagse redacteur)
De Eerste Ned. Luchtprojectie Onderne
ming „Airghost" heeft in overleg met de
Alg. Ned. Vereniging voor Vreemdelingen
verkeer en in samenwerking met de We
reldomroep een 16 mm.-kleurenfilm „Va
eantie in Nederland" vervaardigd. Een jaar
lang is gewerkt om landgenoot en buiten
lander een indruk te geven niet alleen van
Volendam, Marken en de bollenvelden,
doch ook van de havens, bloemenweelde,
folklore, kunstschatten e.a. bezienswaar
digheden, waarop in het algemeen minder
het accent wordt gelegd. Er is gezorgd
voor versies in acht verschillende talen.
28 copieën zijn inmiddels reeds verzonden
aan enkele scheepvaartmaatschappijen,
ambassades, legaties, Rotaryclubs en naar
de A.N.V.V. Waarschijnlijk zal ook Philius
een aantal copieën afnemen.
Het vijfdaags bezoek, dat Tito kort geleden aan Engeland gebracht heeft,
zal, naar verwacht wordt, enige verlichting brengen in de geloofsvervolging,
waaronder de Katholieke Kerk in communistisch Joegoslavië zwaar te
lijden heeft. Hoewel de houding, welke de maarschalk zich tegenover de
kerken veroorlooft, tijdens diens ontmoeting met Churchill en Eden geen
formeel punt van bespreking uitmaakte, heeft de Britse premier het
memorandum, dat The Catholic Union of Great Britain betreffende de
Joegoslavische kerkvervolging had opgesteld, toch aan Tito overhandigd.
De maarschalk las het met zorgvuldige aandacht.
Jongste opname van prinses Josephine
Charlotte van België en kroonprins Jean
van Luxemburg, die Donderdag a.s. in
het huwelijk zullen treden.
Een goede gever uit Bolsward
heeft een brief ontvangen van een
geëvacueerde wit Arnemuiden,
met ongeveer de volgende inhoud:
„Hartelijk dank voor de prach
tige jas, die ik van u via het
Rode Kruis heb ontvangen. He
laas ben ik niet in staat het be
lastingbiljet, dat zich in de bin
nenzak van de jas bevond, voor u
te betalen, Wij hebben veel schade
fjeleden. Het biljet moet ik u dus
wel retour zenden!"
°e gever had reeds weken lang
'l aHe hoeken en gaten gezocht,
znfJhet hewuste aanslagbiljet en
zag m gedachten de deurwaarder
oen dwangbevel aan de
taaldr0rndat hV "iet op tijd be-
(Van onze correspondent)
Tijdens het kapittel der Broeders Xave
rianen, hetwelk te Rome gehouden werd
is tot vicaris-generaal dezer congregatie
benoemd de oud-Bosschenaar Fr Floren-
tius C.F.X (H. Gie isse). Algemeen Overste
werd Fr. Oswald (Amerika).
Deze onderwijscongregatie, waarvan het
Moederhuis te Brugge (België) staat, be
heert zestig kloosters en scholen in België,
Amerika, Engeland en de Congo.
v- :-
'i
F,. z,v<
Het Nederlands Instituut voor de Publieke Opinie (Nipo) lieefl aan vele
mannen en vrouwen uit alle lagen van de bevolking de vraag gesteld:
„Meer woonruimte betekent natuurlijk meestal hogere huur, minder
ruimte meestal lagere huur. Als u daai-mee rekening houdt, zou u dan
meer, minder ol' evenveel woon.zitkamerruimte willen hebben, dan u
nu hebt
Uit de ontvangen antwoorden bleek, dat
25 pet van de ondervraagde personen
grote woon/zitkamers wenst. In de leef
tijdsgroep tot 50 jaar is dit percentage 30
en bij de personen boven 50 jaar 12 pet.
Zestig procent is tevreden met de hui
dige grootte van de woon, zitkamers. Bij
de personen beneden 50 jaar is dat pei-
centage lager (nl. 56) dan bij de ouderen,
bij wie het percentage tot 70 gestegen Is.
Slechts 6 pet wil met minder grote woon/
zitkamers volstaan.
Voorts heeft het Nipo eenzelfde vraag
gesteld over de slaapkamerruimte.
31 Pet zou graag meer slaapkamerruimte
bezitten. Deze wens is sterker bij de men
sen beneden 50 jaar (nl- 38 pet) dan bij
de ouderen (15 pet). Meer dan de helft,
te weten 57 pet, behoeft niet meer slaap
kamerruimte. In de leeftijdsgroep tot 50
jaar is dit percentage gedaald tot 51 en
'bij de ouderen is het gestegen tot 71. Van
elke 100 zijn er slechts 3, die met minder
slaapkamerruimte zouden willen volstaan.
Tenslotte vroeg het Nipo of men meer,
minder of evenveel ruimte in de keuken
wenste. Meer ruimte zegt 24 pet. Tot 50
jaar is dit percentage 27 en bij ouderen
die Nederland bij
geschenk aa
van Echternach,
n„ ™arp klok, d'e «eueriand bij de
eeuwfeestviering als Pe?chenk 1aanbi«lt
eeuwieesiv ïerii g Echternach, waar
Kromstaf inluiden. ,n e5" :m„nt1ntp
hoge klokkestoel wordt deze ,1 sta-
khfk opgehangen in „wr
dion, waar zij voor de eerste mf
bronzen stem zal doen horen hij ae
komst van de Kardinaal-Legaat. DitB-
luid, dat door de radio wordt uitgezonden,
zal liet teken zijn, waarop in geheel
derland de klokken van alle Katholieke
kerken, kloosters en kapellen het begin
der eeuwfeestviering zullen aankondigen.
De klok krijgt een gewicht van onge
veer 7100 kilogram, de middellijn onder
aan de klok gemeten is 2.19 meter, de
hoogte ruim 2 20 meter. De grondtoon zal
zijn een Ges De klok wordt vervaardigd
in de Nederlandse Fabriek van Toren-
werken B Eijsbouts C. V. te Asten. De
supervisie'en keuring is in handen van
prof dr A A. Smtfers, voorzitter van de
Katholieke klokken- en orgelraad.
Op de mantel wordt in het Latijn de
Volgende tekst aangebracht;
A D MCLIII CVM EPISCOPALIS
HIKRARCHIAE IN NEDERLANDIA
FEUCITER RESTITVTAE SEACVLA-
Rta FESTA AGERENTVR favsto
RERVM SVCCESCV GA VISA ECCLESIA
NEDERLANDIAE CATHOLICA CVI
tvnc praeerat ARCHIEPISCOPVS
JOHANNES CARDINALIS DE JONG
Me BASILICAE epternacensi d.d.
VT PIAE S WILLIBRORDO AGEREN
TVR GRATIAE QVI batavorvm
GENTI LVMEN OLIM S EVENGELII
ATTVLISSET.
De vertaling hiervan luidt:
„In het jaar onzes Heren 19o3, terwijl
de eeuwfeesten van het gelukkig herstel
Uer bisschoppelijke hiërarchie in Neder-
gevierd werden heeft de jubile-
onape 1, LhoIieke Kerk van Nederland,
Johannes 1?esta.Ur van haar aartsbisschop,
schonken LTdinaal JonS. nl« Se"
nach in liefrio dei,Basiliek van Echter-
St Willibrord 'V,? dankbaarheid jegens
het HEva^Va"^5 W!" 7"
heeft gebracht". n de Nederlanden
Als versiering zui]P„
Nederlandse bisschoppen V?P,?ns va" de
worden onder de schoudeAammebiTeTf
elk op een rond vlak. ïn de tussenruit
te wordt een zeer eenvoudig motief ge
plaatst. Op de «ank van de klok wordt
d0 beeltenis van St. Willibrordus aan
gebracht, aan de andere zijde het Ne
derlandse wapen.
Behalve deze klok voor de basiliek te
Echternach zullen nog drie kleinere
klokken gegoten worden ter vervan-
einc van drie bestaande. u>e tonen van
deze klokken zullen zün ges, as en bes
met gewichten van respectievelijk 810,
575 en 410 kg. Met de aanwezige klokken
zal dan het gelui in de toren van de ba
siliek bestaan uit £e5,- besY„^Ss cob "Jnn'
as' bes' (dr 7100, 3000, 1900, 1600, 800,
575.'400 kg.). t.
Nog een maand na de eeuwfeestviering
blijft de klok opgesteld in de Lange
Nieuwstraat te Utrecht voor het Museum
voor Nieuwe Religieuze Kunst. Daarna
wordt zU te zamen met de kleinere klok
ken overgebracht naar Echternach.
16. 63 Pet wenst geen verandering in de
keuken-grootte. Bij de ondervraagden be
neden 50 jaar was dit percentage 60, bij
de ouderen 70 pet. Ook hier zijn er maar
weinigen (4 pet) die minder keukenruimte
wensen.
Er valt een duidelijk verband te consta
teren tussen het verlangen naar grotere
woon/zitkamers en meer ruimte in de
slaapkamers en keukens. Meer dan 8 op
ae 10 van hen, die grotere woon/zitkamers
zouden willen hebben, verlangen meer
slaapkamerruimte, ook al betekent dat
huurverhoging.
Meer dan 5 op de lo van hen, die meer
woon/zitkamerruimte wensen prefereren
grotere keukens.
De rechtbank te Roermond heeft giste
ren de 31-jarige hoofdagent-rechercheur
van de Amsterdamse vreemdelingenpoli
tie, P. de W. tot vier maanden gevange
nisstraf veroordeeld, omdat hij een Duit
ser, die als ongewenste vreemdeling was
gearresteerd en door hem op last van de
overheifl in Limburg over de grens moest
worden geleid, opzettelijk heeft laten
vluchten.
De W. maakte in Roermond een wande
ling met de Duitser door de stad. Hij liet
daarbij de overige begeleiders in een ho
tel achter en liet de man ontsnappen. De
eis van de officier van Justitie was twaalf
maanden gevangenisstraf.
Het massavervoer der verlof
gangers
(Van onze Utrechtse redacteur).
Het schouwspel van de vele duizenden
militairen, die gisteren na het Paasver-
lof weer naar hun garnizoenen moesten
terugkeren, deed vooral op het station te
Utrecht, waar velen moesten overstappen,
even denken aan de eerste dagen van een
mobilisatie. De stemming was echter heel
wat opgewekter dan bij een dergelijke ge
legenheid het geval pleegt te zijn, hoewel
de gezichten toch wel iets vrolijker ston
den, toen de soldaten voor de Paasdagen
naar hun haardsteden trokken. Maar de
herinnering aan een paar gezellige dagen
Paasverlof is ook wat waard en stof tot
gesprek was er natuurlijk meer dan ge
noeg.
Vijftigduizend militairen moesten gister
ochtend per trein vervoerd worden, iets
dat de Ned. Spoorwegen heelt wat zorgen
gebaard heeft. Het was soms zo vol in de
treinen, dat zelfs de postwagens moesten
worden benut.
Er gaan thans geruchten, dat Tito van
plan is de maatregelen waarvan de kerken
danig te lijden hebben, enigermate te ver
zachten. Hij zou naar verluidt een
poging ondernemen om meer uniformiteit
te brengen in de toepassing van de be
treffende wettelijke voorschriften. Want
dé vervolging in dat land zo betoogde
bovengenoemd memorandum is meer
het gevolg van administratieve dan van
legislatieve bepalingen.
Theoretisch wordt in Joego-Slavië vrij
heid van godsdienst nog altijd al een con
stitutioneel recht gewaarborgd doch in de
praktijk komt daarvan door allerlei inti
midatie niets terecht. Zo is het godsdienst
onderricht in de kerken b.v. toegestaan,
doch kinderen, die dat durven bijwonen,
worden door hun onderwijzers streng ge
straft-
Mocht maarschalk Tito van plan zijn.de
constitutionele godsdienstrechten in het
gehele land te handhaven dan zullen de
kerken daarvan ongetwijfeld weldadige
gevolgen ondervinden. Dan kunnen de
mensen de kerk weer zonder vrees voor
represailles bezoeken en behoeven de
kinderen geen vrees meer te hebben ge
straft te worden voor het godsdienstonder
richt, dat hun in de kerken gegeven wordt.
Maarschalk Tito heeft Londen niet ver
laten zonder dat hij rechtstreeks met het
godsdienstvraagstuk geconfronteerd is. Dit
onderwerp werd n.l. aangesneden door
Peter Smithers, een niet katholiek lid
van het Lagerhuis, die Tito bij gelegen
heid van een receptie op de Joegoslavische
(Van onze correspondent)
Een treinreiziger wilde de stationscon-
tróle te Hilversum passeren zonder geldig
kaartje. Toen de controleur hem ontdekte,
trok de man onvervaard een revolver en
hield die dreigend op de controleur ge
richt. Maar de truc ging niet op. De
spoorwegman schrok wel, maar zag toen,
dat de revolver een sigarettenaansteker
was .waarop hij de politie waarschuwde.
De revolverheid was ietwat beneveld,
weshalve zijn ,,Wild-West"-avontuur in
de politiecel eindigde.
ambassade verklaarde, dat het Britse volk
aan de internationale banden van het
Christendom zeer veel waarde hecht.
Tito verklaarde daarop, dat het hem ge
wenst voorkwam de verschillende gods
diensten in Joego-Slavië op gelijke wijze
te behandelen. Aldus meldde eén der
jongste nummers van de „Universe
waaraan het bovenstaande ontleend werd*
Sinds Vrijdagmiddag is de directeur van
„Levensavond", tehuis voor ouden van
dagen te Medemblik, voortvluchtig. Hij is
verdwenen met medeneming van ongeveer
3000, zijnde de pensiongelden over het
eerste en tweede kwartaal van dit jaar.
Zijn beleid had reeds enige tijd reden
tot argwaan gegeven. Donderdag j.l. kreeg
hij een tip, dat de volgende dag een der
leden van het college van Geref. Arm-
hoofden. dat het tehuis bestuurt, controle
van de kas en de boeken zou houden. Bij
die contröle zijn de malversaties aan het
licht gekomen. De directeur had per 30
April a.s. ontslag gevraagd.
De 46-jarige vrouw uit Eindhoven, die
door de politie was gearresteerd naar aan
leiding van het plotselinge overlijden van
haar man, is door de officier van Justitie
te Den Bosch op vrije voeten gesteld, daar
geen termen meer aanwezig werden ge
acht om haar langer van haar vrijheid te
beroven. Het onderzoek wordt echter met
kracht voortgezet.
Van onze Brusselse correspondent
Het Doorluchtig Episcopaat van België zond aan de geestelijkheid van
dit land in verband met het prinselijk huwelijk te Luxemburg, een gezamen
lijke brief, om op Paasdag in alle kerken en kapellen te worden voor
gelezen.
In dat herderlijk schrijven wordt o.m.
gezegd; „Zelden mag men zeggen, werd
een echtvereniging gesloten onder gun
stiger voortekenen. De vorstelijke ver
loofden, die voor elkaar geboren schijnen,
zijn opgegroeid in voorbeeldige doorluch
tige families, waar beiden gevormd wer
den aan de leerschool van verheven en
sterke deugden.
Zij hebben reeds het bewijs geleverd van
uitmuntende hoedanigheden: Prinses Jose
phine Charlotte heeft, door haar bemin
nelijkheid en door haar toewijding aan
alle edele werken, een aureool van goed
heid en naastenliefde verworven, en
groothertog Jan heeft reeds blijk gegeven
van zijn manhaftigheid en van zijn ver
antwoordelijkheidszin.
Het Belgische volk en het Luxemburgse
volk koesteren de vurigste wensen voor
het lot, dat het prinselijk paar weldra on
verbreekbaar zal verbinden, zowel voor
het persoonlijk welzijn der echtgenoten,
als voor het heil van onze beide landen.
De Kerk van België is gelukkig zich
aan te sluiten bij de gevoelens en de ge-
Onder patronage van de Britse ambas
sadeur maakte het Sadler's Wells Theatre
Ballet voor een met een typisch „beau
monde"-publiek bezet Gebouw voor K. en
W. zijn blijde incomste op het continent,
waarbij onze Residentie de primeur ge
noot.
Zoals bekend, is deze dansgroep een
zustergenootschap van het Sadler's Wells
Ballet in zoverre zij niet alleen naam
genoten zijn maar één „moeder", Ninette
de Valos, als leidster hebben.
Met medewerking van het Rotterdams
Philh. Orkest presenteerde zij een
drietal choregraphieën met muzieken van
de oude opera-componist Auber, de he
dendaagse Engelsman Richard Arnell en
een bewerking van A. Sullivan.
Het bleek al ras dat we hier met een
veel jongere danskunst te doen hadden
dan die van de oudere zustergroep. Daar
bruist een jeugdig élan in deze troupe,
die veelal tot frisse vondsten leidt, tot
individuele trouvailles en fleurige ara
besken, maar die als geheel een weinig
klassieke geest ademt-
Van een serene classiciteit is geen
sprake, maar dit is waarschijnlijk ook
niet het uitgangspunt. Dat lijkt veeleer
gelegen in een vrijere rhythmische ont
plooiing van bewegingen, een fantasierijk
spelen met gegevens, ontleend aan het le
ven van heden.
Zulk dansen maakt voor velen de ver
schijning van het ballet boeiend. Naar
nationaliteit geordend, is het een zeer ge
mengd gezelschap, dat b.v. haar prima
ballerina uit Australië deed komen (Elaine
Fifield), haar eerste danseur uit het Bas
kenland (Pirmin Trecu); terwijl Patricia
Miller, die we als een lichtvoetige Colom-
bine zagen dansen, uit Z.-Afrika komt en
Sheilah O'Reilly, die verhinderd was om
op te treden, van Ierse afkomst is-
In de greep van een balletmeesteresse
als Ninette de Valois u.t Parijs wer
den deze talenten gemodelleerd tot een
eigen beeldgroep, die nauwelijks scherpe
saillanten kent. Het geheel der bewegin
gen, in welke choregraphie ook, vloeit
harmonisch ineen; een enkele struikeling
of vergissing zullen we maar op rekening
schrijven van het vreemde speelterrein.
Er bleek n.l- dat 't gezelschap in de mor
genuren pas voet aan wal had gezet en
nog in 't geheel geen repetitie hier mee-
§6tTI83kt held.
Zulk een kunststuk kan alleen slagen als
het ensemble zelf „rolvast" is en het or
kest tegen z'n taak is opgewassen.
Ik persoonlijk weet in dit geval niet
naar wie méér bewondering moet uitgaan:
naar de vreemdelingen, die hier dansten,
of naar de Nederlandse orkestleden. Jie
met vreemden werden geconfronteerd
De prestaties van het orkest waren dan
ook boven alle lof verheven en men kan
ook de dirigent' Norman Tucker, voor deze
gelukkige gang van zaken verantwoor
delijk stellen.
Na deze eerste kennismaking, die even
boeiend als veelbelovend was, zal er aan
stonds, bij meer „terreinvertrouwdheid",
gelegenheid zijn op de aard der chore
graphieën v.h.b. van The Rake's Pro
gress voor de volgende voorstellingen ge
projecteerd in te gaan.
M. M.
Schade geschat op halve ton
Hedenmorgen omstreeks 5 uur is in de
R.K. Ziekenverpleging te Hilversum
brand uitgebroken in de vlak onder het
dak gelegen ten dele uit hout opgetrokken
aula. De brandweer was spoedig ter
plaatse en wist het vuur binnen een uur
meester te worden. De nablussingswerk-
zaamheden namen echter aanmerkelijk
langere tjjd in beslag. Een deel van het
aangetaste dak moest worden weggekapt.
De ziekenzalen .alsmede de verpleegsters-
kamers bleven voor het vuur gespaard.
De oorzaak is onbekend; men vermoedt
echter dat bij een gisteravond gehouden
toneelrepetitie in de aula een peukje
sigaret is weggegooid. Onder de patiënten
ontstond, mede door het vroege uur van
de brand, geen paniek. De schade wordt
geschat op een halve ton.
De hoogeerwaarde beer A. Homulle
deken van Leiden, die enkele weken ge
leden na een langdurige rustkuur in het
ziekenhuis in zün pastorie aan de Heren
singel was teruggekeerd, is in verband
met een hernieuwde hartaandoening we
derom opgenomen in het St. Elisabeth
ziekenhuis te Leiden. Op eigen verzoek
is hij uit voorzorg voorzien van de
laatste H.H. Sacramenten. De geneesheer
heeft de patiënt absolute rust voorge
schreven.
(Van onze Limburgse redacteur)
Het zal U overkomen, dat ge op een goede morgen een keurig gedrukte
circulaire in de brievenbus vindt, waarop niemand minder dan de Groot-
1 aarscbalk van het Luxemburgse Hof U zomaar officieel uitnodigt aan
wezig te willen zijn bij de huwelijksplechtigheid, die Donderdagmorgen a.s.
°m 0 l"bUr *n Kathedraal van. het Groot-Hertogdom Luxemburg met
vorste ïjke luister zal plaats vinden. Lijkt dat niet op een sprookje? Een-
vou ïg te mooi om waar te zijn, althans voor doodgewone stervelingen, die
geen omn lijk bloed in de aderen hebben noch adpllijke titels voeren.
Voor mej. Jeanne Kentgens, onderwijze
res te Geleen, is dit sprookje nochtans
werkelijkheid geworden. Met blijdschap en
trots heeft ze ons de uitnodiging laten zien
die opgesteld was in hoffelijk Frans. Dit
stond er letterlijk:
„Par ordre de leur Altesses Royales Ma
dame la Grande-Duchesse et Monseig
neur le Prince de Luxembourg: Le
Grand-Maréchal de la Cour a l'honneur
d'inviter Mademoiselle Kentgens a as-
sister au mariage de Son Altesse Royale
le Grand-Duc héritier avec Son Altesse
Royale la Princesse Joséphine-Charlotte
de Belgique, qui sera célébré en la
Cathédrale de Luxembourg jeudi, le 9
avril 1953, a 11 heures".
Als deze editie verschijnt is mej. Kent
gens reeds de grens over. Vandaag brengt
en £en bez°ek aan haar familie te Luik
™°r.8en reist zij door naar Luxemburg,
ters raL i01.de goede zorgen van de pa-
een gezm Heien te GeIe™ mag logeren bij
buitenwerk ZK,:h beeft belast met het
litessen van m" 7 Ongeschoeide Carme-
is gelegen.
„Ik vind het prettis- hü
miijp tp wnrrfnn g blJ een gewone fa-
0mni,e,,D\t7srinyd0P|-«--;.r] vertelt ze
hotel. Trouwens; wlar*" oT
drukke dag logies kunnen vinden?"
In de kerk wordt een plaats voor haar
gereserveerd Een uur voor de aanvang
van de plechtigheid moeten alle genodig
den aanwezig zijn. Het voorgeschreven
costuum is zo eenvoudig mogelijk: de
heren verschijnen in jaquet en de dames
naar keuze in mantelpak of geklede man
tel met hoed.
Two officers of the Irish
Guards
Op 'n Decemberdag van't jaar 1944 ging
bij mej. Kentgens in de Peschstraat te
Geleen de bel over. De huishoudster
een gemoedelijke Limburgse Het twee
officieren binnen, die gekleed waren in het
uniform van The Irish Guards, de élite-
troepen van het Britse leger. Ze vroegen
om inkwartiering. Sir Bowen Davis, een
zwijgzame Engelsman, kreeg de smaak
vol gemeubileerde voorkamer aan de
straatkant toegewezen. De andere, die fij
ner gebouwd en kleiner van postuur was,
moest zich met de achterkamer tevreden
stellen.
Wie was deze tengere jongeman, die
zich als een geboren aristocraat gedroeg?
Was hij een Engelsman? Hij sprak die
taai vlot maar met 'n onmiskenbaar Frans
accent. Zijn gelaatstrekken, zijn opge
wekte humeur en bereidwillige dienstvaar
digheid, dit alles en nog veel meer deden
in deze bescheiden militair de zuiderling senvla in huis. We hebben samen gezellig
vermoeden. koffie gedronken.
„Dat is een geheel ander type", zei mej.
Kentgens aanstonds tot haar huishoudster.
Maar hij maakte zich niet bekend. Toen ze
hem op de man af zijn naam vroeg gaf hij
haar in voorbeeldig Frans maar uiterst ge
heimzinnig ten antwoord: „tracht u die
maar te achterhalen wanneer ik vertrok
ken ben". i
„Zoiets moet je nooit aan een vrouw
zeggen", verklaarde mej. Kentgens ons
openhartig. Als we dat willen weten,
komen we er tóch achter. Twee dagen
later wist ik het reeds. Op zijn tafel zag
ik een brief liggen geadresseerd aan
Prince Jean de Luxembourg.
„Hoe lang hebt u de Prins bij u in huis
gehad?"
„Twee en een halve week. In verband
met het Von Rundstedt-offensief in de
Ardennen moest hij 18 December vertrek
ken. Hij was een buitengewoon sympa
thieke jongeman, die dadelijk voor zich
innam door zijn beminnelijke eenvoud.
Gemoedelijk, hoffelijk en vriendelijk was
hij. Elke pose was hem vreemd. Hij had
niet de minste pretentie. Ja, als ik alles
over hem moest vertellen kwam ik aan
geen einde.
Hij wilde absoluut niet hebben, dat ik
hem met „Prins" aansprak. „Zegt u maar
gewoon „Jean", want ik wil mij hier vrij
bewegen", verklaarde hij. De enige huis
sleutel die ik over had, had ik aan de
Engelse officier gegeven. „Dat is niets"
zei de Prins, „laat de deur maar aanstaan:
ik kom er zo wel in".
Eens wilde hij aan zijn zuster een an
sichtkaart zenden. Hij liet mij een hele
collectie zien. „Welke vindt u de mooiste?"
vroeg hij me. „Die met de Schotse Pijpers
er op", zei ik. Toen hij weg was, heeft hij
mij die kaart gestuurd, omdat hij wist dat
ik haar zo mooi vond. Ja, 't was een aller
aardigste man".
Kruisbessenvla
„Hebt u later nog wel eens wat van hem
vernomen?"
„Zeker. Meermalen heeft hij mij nog ge
schreven. Een half jaar na de slag in de
Ardennen ik weet het nog goed: het was
16 Juli, feestdag van O. L. Vrouw van de
Berg Carmei is hij me komen opzoeken.
Hli was in Bonn geweest en wilde over
Maastricht naar Luxemburg terug gaan.
Onverwachts stond hij voor de deur, die
toevallig open stond, omdat de huishoud
ster bezig was in de tuin de was op te
hangen. Oudergewoonte stapte hij resoluut
de kamer binnen en ging in een fauteuil
zitten. Toen hij vernam, dat ik voor de klas
stond zei hij: „dan loop ik wel even naar
de school". Ik wist niet wat ik zag!
Gelukkig had ik nog een stuk kruisbes-
In de zomervacantie ben ik tweemaal
op het paleis in Luxemburg geweest, maar
ik heb hem daar nooit aangetroffen. Hij
zat in Zwitserland of wa% met zijn moeder
naar de Cóte d'Azure.
Bij mijn laatste bezoek liepen er al ge
ruchten, dat hij zich zou gaan verloven,
maar het was toen nog niet bekend met
wie, althans niet voor de buitenwereld.
Wel kreeg ik het vermoeden, dat men aan
het hof meer van de zaak afwist, want
luitenant Koch, zijn adjudant, die ons ont
ving, verklaarde met nadruk: „II aura une
bonne femme".
Ik was mee gegaan met de zangvereni
ging Mignon uit Geleen, die in Ettelbrück
moest optreden. Bij die gelegenheid mocht
ik het boek „Van dorp tot Mauritsstad"
aanbieden. In de brief, waarin de Prins
ons voor dit geschenk bedankte, schreef
hij, dat het hem speet mij niet gesproken te
hebben. Het boek had menige herinne
ring aan zijn Geleense inkwartieringstijd
bij hem wakker geroepen!"
De dochter van Koningin
Aslrid
„Hebt u reeds met zijn aanstaande vrouw
kennis mogen maken?"
„Neen, dat niet. Op de receptie zal ik
haar voor de eerste keer van mijn leven
ontmoeten. Algemeen wordt beweerd, dat
zij niet alleen in haar uiterlijke verschij
ning maar ook in haar karakter op wijlen
Koningin Astrid, haar diepbetreurde moe
der lijkt. In dat geval ben ik er vast van
overtuigd, dat het van weerskanten een
gelukkig huwelijk wordt. Hij is een vroom
en godsdienstig man. 's Zondags ging hij
trouw naar de kerk. Soms woonde hij de
Kindermis bij".
Mej. Kentgens neemt de foto van het
dressoir, waarop de Prins met forse let
ters „Jean de Luxembourg" heeft gezet.
De vererende uitnodiging heeft haar ziels
gelukkig gemaakt. Deze reis zal dé ge
beurtenis van haar leven worden.
„Weet u wat ik in Prins Jean het meeste
waardeer?" vraagt ze opeens. „Dat hij na
negen jaar nog aan mij heeft willen den
ken. Dit typeert niet alleen zijn eenvoud
maar ook zijn hartelijkheid", zegt ze met
stralende ogen.
De mensen van Geleen leven volop met
haar mee. Herhaalde malen houden z«
haar op straat aan om te vragen of zij
het niet fijn vindt.
En de kinderen op schoolzegt ze:
die praten nergens anders meer over.
„Juffrou, mag ik met u mee?" vroeg
haar een dreumes van de klas. „Weet u,
wat ik dat kind verteld heb? Ja, Netteke,
de juffrouw stopt je in een grote koffer
en neemt je zo mee!
Gelooft u maar dat ik daar mijn ogen
goed de kost zal geven!'
lukwensen die van alle zijden de ontlui
king van dit jonge geluk begroeten". De
Belgische Katholieken hebben het steeds
als hun plicht beschouwd Gods zegen af
te smeken over hun vorsten en over de
koninklijke familie, zeggen de bisschop
pen. Zij vertrouwen er op, dat zij er niet
zullen aan te kort komen ter gelegenheid
van het huwelijk van hun zo geliefde
prinses.
„Wij vragen bijzonder aan de priesters
en de kloosterlingen in hun H. Mis en
Communie de doorluchtige verloofden
vroom indachtig te zijn".
Tot zover het schrijven van het Door
luchtig Episcopaat van België.
De lijst der hoge gasten, die aanstaande
Donderdag het huwelijk van prinses Jose
phine Charlotte met de Luxemburgse
erfprins Jan zullen bijwonen, vermeldt
o.m. de namen van zestig koningen,
koninginnen, prinsen, prinsessen, herto
gen hertoginnen, graven, gravinnen enz.
Prinses Josephine
neemt afscheid
Onze Brusselse correspondent telefo
neert ons nog:
Prinses Josephine Charlotte van België,
die a.s. Donderdag te Luxemburg in het
huwelijk zal treden met groothertog Jean
van Luxemburg, heeft Zondagavond af
scheid genomen van de Belgische hoofd
stad, waar zU in het kasteel van Stuyven-
berg werd geboren. Dit afscheid is uit
gegroeid tot een grootse apotheose, toen
de jonge prinses samen met haar verloofde
op het balcon van het koninklijk paleis
van Brussel verscheen, dat voor deze
gelegenheid schitterend was verlicht. Het
was de prinses zelf, die deze manifestatie
heeft gewild, waifT hoezeer haar hart haar
ook naar haar nieuwe vaderland trekt,
haar oude zal zij toch niet zonder een ge
voel van weemoed verlaten.
Met deze Paasdagen hadden ontelbaar
veel Brusselaars hun stad verlaten om aan
zee of in de Ardennen of zelfs in den
vreemde wat vaeantie te nemen. Toch
liep de Paleizenplaats nog overal vol per
sonen, die bij dit afscheid aanwezig wil
den zijn en hun prinses toejuichten. Het
viel op, dat onder die massa zich ook
velen uit de Brusselse omgeving bevon
den en zelfs talrijke vreemdelingen, die
in groten getale in de hoofdstad vertoef
den, vooral Nederlanders, Engelsen en
Duitsers.
Aan de vier hoeken van Brussel stel
den rond acht uur korpsen 'zich op om
vandaar onder feestmuziek naar het paleis
te marcheren. Onderweg sloten duizenden
personen er zich bij aan. Tal van kleurige
vlaggen werden meegedragen. Dit alles
gaf vooral in het centrum met zijn dui
zenden wandelaars en waar bovendien alle
caféterrassen druk bezet waren, aanleiding
tot een geweldige stremming van het ver
keer.
Op de Paleizenplaats met het a giorno
verlichte koninklijke paleis stond een niet
in aantal te schatten menigte, men spreekt
van honderdduizend mensen. De muziek
korpsen, die voor de serenade kwamen,
hadden de grootste moeite om zich door
dit kluwen tot voor het paleis een weg te
banen.
Uit de menigte stegen kreten op. die de
prinselijke verloofden op het balcon rie
pen. Deze lieten niet lang op zich wachten
en juist om negen uur verschenen zij in
een vloed van licht. Als een lawine stegen
alsdan de juichkreten op. In de vloed van
schijnwerpers stond de prinses daar in een
wijnrood soiree-toilet en aan de hals en de
armen sieraden vol diamanten met om de
schouders een cape van witte vos. De prins
was in de uniform van kolonel van het
Luxemburgse leger. De stemmen der
menigte smolten samen met de muziek,
met de Belgische en Luxemburgse volks
hymnen, die nauwelijks te horen waren.
En alsof dit nog niet genoeg was, sloe
gen daar plotseling nog tal van losbran
dingen doorheen van een grandioos vuur
werk, dat in het tegenover het koninklijke
paleis liggende historische park van Brus
sel werd afgestoken. Het gejuich nam zo
mogelijk nog toe, toen in dit park in let
ters van vuur werd geschreven: „Leve
onze prinses"! Daarna moesten de ver
loofden nog herhaalde malen op het bal
con komen en het was geheel spontaan,
dat de menigte de oude Schotse wijs Old
lang syng begon te zingen. Daarna ver
spreidde ze zich langzaam in de avond
langs de straten en kwam geleidelijk weer
rust in de anders zo kalme paleiswijk.
(Van onze Haagse redactie).
Onlangs heeft de Bondsdag der West-
Duitse republiek een principiële beslissing
genomen om de visa voor inwoners van
West-Europese landen, die een bezoek aan
Duitsland wensen te brengen, te laten ver
vallen. De Duitse regering heeft aan dit
besluit nog geen uitvoering gegeven; al
mag wel worden verwacht, dat met ingang
van 1 Juli a.s. tot het afschaffen van visa
zal worden overgegaan. Dit zal dan echter
alleen het geval zijn met de visa voor 'n
verblijfsduur van veertien dagen of kor
ter; die, welke tot dusverre vereist vva-
ren voor een langer verblijf, de halfjaar
lijkse, zullen nog blijven.
Een moeilijkheid vormt nog het recspro-
citeitskarakter, dat de Duitsers aan deze
maatrege! wensen te geven. Van bevoegde
Nederlandse zijde vernemen wij in dit
verband echter, dat de West-Europese mo
gendheden thans onderling overleg plegen
over de mogelijkheid ook West-Duitsers
zonder visa voor korte tijd over hun
grenzen toe te laten. Een en ander zou het
het handels- en toeristenverkeer zeer ten
goede kunnen komen. Immers, het kost
thans niet zelden dagwerk om een visum
te verkrijgen.
