B
Verse groenten op tafel
Ons Succespatroon van deze week
DE DUBBELGANGSTER
mfm
Het voorjaar brengt smakelijk voedsel
Bevrijdt U
van de 10 vrouwen
zeggen Ja
St. Willibr or du sklok
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
CHARLES GAR VICE
ZATERDAG 25 APRIL 1953
PAGINA 4
Cecil B. De Mille ambtenaarWie zal voor de
leeuwen worden geworpen? Hollywood-sterren naar
Engeland. Geen éénrichtingsverkeer meer Gregory
Peck in „The Million Pound Bank Note". Tina
Tierney begint vragen te stellen. Belastingvrij verblijf
in Europa. Gene Kelly verdient 1.300.000,
Shirley Boothna dertig jaar twee onderscheidingen
in dertig dagen„Trillingsgetallen". Merle Oberon
bouwt postkantoren. Nieuwste versie van „De Drie
Musketiers".
In het Utrechtse stadion
op I? Mei
- r
CECIL B. DeMiUe, die ondanks z«n
71 jaar nog onwankelbaar zetelt op
de troon als Hollywoods Spektakel-
koning, wordt „ambtenaar" van het mi
nisterie van buitenlandse zaken.
Robert L. Johnson, de nieuwe chef van
Amerika's Internationale Voorlichtings
dienst, heeft hem verzocht de productie
van propagandafilms te bestuderen. Hy
wil, dat DeMille nieuwe mensen voorstelt
om de films te maken en nieuwe middelen
zoekt om datgene, wat Amerika de wereld
heeft te zeggen, in films uit te drukken.
DeMille heeft het aanbod aangenomen,
maar in Washington beginnen de humoris
ten hun tong al te roeren. DeMille's voor
keur voor grootse scènes in Romeinse
arena's kennend, vragen zij zich af: Wie
aal voor de leeuwen worden geworpen?
In elk geval staat het vast, dat er hoof
den zullen rollen. Johnson, die nog pas
zes weken in functie is, begint een gron
dige opruiming te houden. Voorlichtings
ambtenaren van Amerikaanse ambassades
over de hele wereld moeten in Washing
ton komen confereren. Deskundigen als
j-.fr,
Gene Tierney's dochtertje Tina
begint vragen te stellen.
DeMille zullen elk onderdeel van het
voorlichtingswerk controleren.
Johnson's mening: „We hebben millioe-
nen uitgegeven en we krijgen er niets voor
terug".
DE tijd, dat er tussen de Engelse film
studio's en Hollywood éénrichting-
verkeer bestond, is voorbij. Niet lan
ger trekken uitsluitend Engelse acteurs
naar Amerika om daar filmroem en dol
lars te oogsten. Integendeel, verscheidene
vooraanstaande Hollywoodse sterren heb
ben contracten afgesloten met Britse film
maatschappijen. Daar is op de eerste
plaats Gregory Peck, die een contract
heeft getekend om voor de J. Arthur
Rank Organisatie een film in technicolor
te maken, die „The Million Pound Bank
Note" zal heten.
Earl St. John, de producent van de
Pinewood-studio's verklaarde na het slui
ten van de overeenkomst vol trots: „Dit
is een triomf voor de Britse filmwereld
Gregory Peck is zonder twijfel de meest
gezochte ster ter wereld".
Verleden week is men in Pinewood be
gonnen met de productie van deze film,
die naar één van Mark Twain's gaestigste
verhalen, wordt gemaakt door het succes
volle duo John Bryan en Ronald Neame,
die respectievelijk als producent en regis
seur „The Card" ('n Linke Jongen) heb
ben gemaakt en die hebben samengewerkt
aan films als „Great Expectations" en
„Oliver Twist".
Gregory Peck speelt in deze film de
rol van een jonge Amerikaan, die in 1900
zonder een cent op zak en zonder vrien
den in Engeland arriveert. Twee rijke
oude heren nodigen hem uit tot een be
zoek en stellen hem een verzegelde en
veloppe ter hand, waarin zich een bank
biljet van een millioen pond bevindt. Van
dat ogenblik af beleeft de Amerikaan een
reeks wonderlijke avonturen.
De tweede Hollywoodse ster, die in
Engeland komt filmen, is Paul Douglas.
De Ealing-studio's hebben aangekondigd,
dat hij de hoofdrol zal spelen in een
nieuwe productie van Michael Balcon,
voorlopig getiteld „The Puffers", welke
bijna geheel in Schotland zal worden ver
filmd.
In deze luchtige historie speelt Douglas
een vooraanstaand Amerikaans zaken
man, die in Engeland opereert. Als het
materiaal, bestemd voor het kasteel van
een huis, dat hij op een der eilanden aan
de Westkust laat bouwen, bij vergissing
met een onooglijke vrachtschuit wordt
verscheept in plaats van met een
behoorlijk stoomschip, doen zijn pogin
gen om de vracht veilig over te krijgen
hem inzien, dat hij nog veel kan leren
van de filosophische wijsheid van de
Schotten, die nooit haast hebben.
Paul Douglas zal eind van deze maand
in Engeland aankomen, waarna de pro
ductie van de film in Mei begint met
Alexander Mackendrick als regisseur en
Michael Truman als producent.
Gene Tierney, die de titelrol had in de
film „Laura" en die naam heeft gemaakt
met het spelen met zachte lieftallige
vrouwenrollen, is de derde Amerikaanse
ster, die in Engeland filmt. Dezer dagen
verscheen ze min of meer verontrust in
de Pinewood-studio's. Haar vierjarige
dochter Tina was vragen beginnen te
stellen. Want Tina heeft de pijnlijke
leeftijd bereikt, waarop kleine meisjes
alles willen weten. Tina (haar volledige
naam luidt: Christine Loiewski Cassini)
woont in Londen, terwijl haar mama op
treedt voor een nieuwe Engelse film
„The Day's Mischief (Het Onheil van een
Dag) samen met Leo Genn.
Tina Tierney's onheil van de dag begon
met de vraag „Wat doet mammie eigen
lijk?"
„Ze weet, dat ik zoiets als actrice wordt
genoemd en nu wilde ze weten, wat dat
precies is", verklaarde Miss Tierney aan
haar collega's in Pinewood. „Ik zei tegen
haar: „Je loopt zo graag de gang van de
„Ritz" op en neer, weet je wel en dan
doe je net, of je de schildwacht voor het
Buckingham Palace bent? Wel, mammie
speelt net zo de hele dag door."
Haar volgende vraag luidde: „Waarom
moet u dat de hele dag doen en 's-mor-
gens zo vroeg opstaan?" Gelukkig bleek
ze met mijn antwoord: „Om geld te ver
dienen" tevreden.
Als praktisch onderricht in deze aange
legenheid mocht Tina 's middags naar de
matinee-voorstelling van één van haar
Merle Oberon bouwt postkantoren.
moeders laatste films. Tina bleek hele
maal niet onder de indruk. „En eerlijk
gezegd heeft ze gelijk", bekende haar
moeder.
De kleine Tina krijgt haar moeder als
actrice alleen maar op het witte doek te
zien: „Ik houd haar uit de studio's. Ik
weet precies, wat er gebeurt, als sterren
laten zien, hoe ze acteren. Het worden
onuitstaanbare kleine wijsneuzen".
EEN verblijf van achttien maanden in
Europa heeft Gene Kelly, de dansen
de filmster uit Hollywood, een belas
tingvrij bedrag van ongeveer 1.300.000
opgeleverd, aldus wordt uit Amerika ge
meld. Had Kelly over dit bedrag in
Amerika belasting moeten betalen, dan
had hij niet meer dan 200.000,— over
gehouden.
Als de thans 39-jarige Gene Kelly in
Juni weer naar Amerika terugkeert, zal
hij de eerste Hollywood-ster zijn, die een
„belastingvrij verblijf" van 18 maanden in
Europa achter de rug heeft. Hij is in
December 1951 uit Amerika vertrokken,
enkele weken, nadat het Amerikaanse
congres een wet had goedgekeurd, waar
bij iedere Amerikaan, die 18 maanden
achtereen buitensland vertoefde, werd
vrijgesteld van inkomstenbelasting. Deze
wet had ten doel om arbeiders en technici
die nodig waren voor de uitvoering van
Amerikaanse defensiewerken buiten
Amerika, aan te moedigen.
Tegen Juni zal Kelly drie films in
Europa hebben gemaakt, waarvan twee in
Engeland. Hij heeft ook in Duitsland ge
filmd en woont thans tijdelijk in Parijs.
Onlangs heeft hij een bezoek aan Enge
land gebracht om besprekingen te voeren
over de volgende film „Crest of Wave"
die hij in Engeland zal maken.
Sinds Gene Kelly naar Europa trok,
hebben tal van Hollywood-sterren zijn
voorbeeld gevolgd, onder wie de reeds ge
noemde Gregory Peck, Paul Douglas en
Gene Tierney en verder Claudette Colbert,
Clark Gable, Evelyn Keyes. Alan Ladd,
Lana Turner en Kirk Douglas. De mees-
ten hunner proberen engagementen voor
zóveel films te vinden, dat ze achttien
maanden aan de gang kunnen blijven. Een
niet te onderschatten voordeel is boven
dien, dat zij, indien ze niet te lang in één
land blijven, ook geen inkomstenbelasting
hoeven te betalen in het land, waar ze tij
delijk werkzaam zijn. In Engeland is die
termijn zes maanden.
Ze is al dertig jaar aan het toneel, waar
zij haar loopbaan begon in de provincie
Ongeveer 25 jaar geleden trad ze voor het
eerst op op Broadway in een toneelstuk
„Hells Bells". Haar tegenspeler was een
toen nog onbekende acteur, Humphrey
Bogart geheten, die verleden jaar zijn eer
ste Oscar won met zijn spel in de film
„African Queen".
EEN bewoner van Bristol kan niet lan
ger naar de bioscoop gaan, omdat de
lichttrillingen van de film bij hem
het onweerstaanbare verlangen doen op
komen om de dichtst bijzijnde persoon te
wurgen. Verscheidene malen is hij in een
bioscoop tot bewustzijn gekomen met zijn
handen rond de hals van zijn buurman,
zonder dat hij zich kon herinneren, hoe
dat was gekomen.
Hersenspecialisten hebben ontdekt, dat
hij volkomen normaal is op één enkele
eigenaardigheid na, Elke lichttrilling van
ongeveer 48 wisselingen per seconde t
het aantal beelden van een film, dat per
seconde door de projector passeert be
zorgt hem een toeval. De aandrang om
iemand te wurgen komt over hem, als hij
bezig is het bewustzijn terug te krijgen.
Volgens dr W. Grey, een hersenspecia-
list in Bristol,, die verschillende van der
gelijke gevallen beschrijft in een .door
hem gepubliceerd boek, komen „trillings-
toevallen" tamelijk veel voor bij anders
volkomen normale mensen. Een andere
overigens gezonde man heeft verschillen
de malen een toeval gehad, als hij in hel
der zonlicht snel langs een rij bomen fiet
ste. De trillingen van het zonlicht hebben
geen invloed op hem, als hij langzaam
fietst.
Dr Grey heeft het bestaan van „tril-
lingstoevallen" ontdekt door zijn patiën
ten te verzoeken naar een flikkerend licht
te kijken, terwijl hij de reacties van hun
hersenen controleerde,
MERLE OBERON is een nieuwe car-
rjere begonnen: het bouwen van
postkantoren. De Amerikaanse re
gering geeft er de voorkeur aan, geen
postkantoren in eigendom te hebben.
Derhalve bouwde Miss Oberon een
postkantoor in Santa Monica (Californië)
en verhuurde het aan de postautoriteiten.
Thans is ze bezig een tweede gebouw te
zetten op de hoek van Sixth-street en de
Alvarado-evenue in Hollywood.
ONDER de vreemdelingen uit 34 lan
den, die onlangs voor een gerechts
hof in Californië het Amerikaanse
staatsburgerschap hebben verworven, be
vond zich ook een zekere in Oostenrijk
geboren Hedwig Eva Maria Kiesler, beter
bekend als Hedy Lamarr uit Hollywood.
ER zijn plannen om de zoveelste versie
„De Drie Musketiers" te maken, dit
maal in Frankrijk onder regie van
André Hunebellee naar een bewerking
van Michel Audiard De lijst van acteurs
ziet er als volgt uit: Georges Marchal
(d'Artagnan), Gino Cervi (Porthos), Joan
Parédès (Aramis), Bourvil (Planchet),
Danièle Godet (Mademoiselle, ex-madame
Bonacieux) en Yvonne Sanson (Milady).
HET raakste schot, tot nog toe, in de
3 D-(dieptefilm) oorlog is de vol
gende advertentie in 'n Araer. blad
voor de Franse film „Justice est faite'
„Wat wilt u een goede film zien, of een
leeuw op uw schoot?"
i HIRLEY BOOTH, die pas voor haar
1 spel in de film „Come back, Little
Sheba", die hier te lande nog niet in
vertoning is gekomen, een Oscar heeft ge
wonnen, heeft opnieuw een onderschei
ding gekregen, ditmaal voor haar optre
den in het toneelstuk „The Time of the
Cuckoo".
Binnen enkele weken heeft deze 43-
jarige korte, dikke vrouw, die er uitziet
als een huisvrouw, dig in de rij staat voor
een paar goedkope kousen, twee van
Amerika's voornaamste onderscheidingen
gewonnen met haar prestatie als actrice.
Gene Kelly: belastingvrij verblijf van
18 maanden in Europa.
Welke huisvrouw heeft in de afgelopen
weken niet verlangend uitgezien naar de
tijd, dat zij weer eens iets anders dan kool
en hutspot op tafel kon zetten Nu is het
dan zo ver, dat de jonge voorjaarsgroen
ten weer in ons bereik komen Wie de
groenten mooi van kleur en goed van
smaak wil houden, kookt ze kort en dient
ze op, zodra ze gaar zijn, met wat melk
af in een melksaus, of met een klontje
boter of margarine er door*
Een geliefd voorjaarsgerecht is altijd
de stamppot met rauwe groente. Bij het
klaarmaken hiervan raden we U aan, de
groente goed fijn te snijden tegen de tijd
dat de aardappelen gaar zijn. Dan maakt
U een vrij stijve aardaprC-purée met wat
melk en roert de gro hierdoor, tot
op de bodem. Nu moet^fc stamppot nog
heel even verwarmd worden, zodat de
groente warm is en toch rauw blijft. Wan
neer U het gerecht dan meteen op tafel
zet, is het heerlijk en kunnen we met
overtuiging zeggen eet smakelijk
Postelein in een melksaus
1 tz kg postelein, 2 dl melk, 30 g bloem
of maizena, zout, (boter of margarine,
een snede oud brood).
De postelein van de worteltjes ont
doen en in ruim water een paar maal
wassen. De groente laten uitlekken en
grof snijden. De groente zonder water in
een gesloten pan aan de kook brengen. Na
een paar minuten de massa omleggen.
Wanneer de inhoud van de pan kookt het
vuur temperen. De groete gaar koken in
ongeveer 15 minuten en uit de pan ne
men.
De bloem of maizena met een weinig
koude melk aanmengen, de rest van de
melk aan de kook brengen en onder roe
ren het papje er in schenken. De saus
even zachtjes laten doorkoken en de pos
telein er door roeren. De groente op
smaak afmaken met zout. Desgewenst
reepjes brood in boter of margarine bak
ken en in de postelein steken.
Stamppot van rauwe spinazie met ge
bakken uien en boterhamworst.
lli A 2 kg aardappelen, 300 400 g spi
nazie (hoe meer aardappelen, hoe meer
groente), een paar uien, ongeveer 3 dl
melk, zout, boter, margarine of vet (azijn)
200 g boterhamworst in dikke plakken ge
sneden.
De aardappelen schillen, pitten en was
sen. Ze opzetten met wat kokend water
en met zout en gaar koken. Zo nodig het
kooknat afgieten. De aardappelen fijn
stampen en met de melk en boter, marga
rine of vet er een vrij stijve purée van
maken. Terwijl de aardappelen koken, de
uien schillen, snipperen en in heet vet
lichtbruin bakken. De spinazie een paar
maal wassen in ruim water, goed laten
uitlekken in dan zeer fijn snijden. De
spinazie door de purée roeren. De stamp
pot even flink verwarmen en zonodig nog
wat aardappelnat of gekookte melk toe
voegen. Deze stamppot is zowel met als
zonder een scheutje azijn zeer smakelijk.
We doen U hierbij twee manieren van
opdienen aan de hand.
1. De worst in blokjes snijden en met de
uien door de stamppot roeren.
2. De plakken worst (met de velletjes
erom) kort bakken en dan de uien in de
koekenpan bakken. De uien in de zo ont
stane „worstbakjes" leggen en deze apart
bij de stamppot geven.
Spinaziesla
100 g spinazie, een stukje prei, een bos
je grote radijzen, een gekookte aardappel,
olie, azijn, zout (of aroma).
De groenten schoonmaken en wassen.
Olie, azijn en zout of aroma dooreenroe-
ren. De prei snipperen, de radijzen op
een paar na grof hakken en de aardappel
in blokjes snijden. Deze ingrediënten met
het sausje vermengen en dit er enige tijd
in laten trekken. De spinazie goed laten
uitlekken, fijnsnijden en met de overi
ge ingrediënten vermengen. De sla garne
ren met halve radijsjes.
Rabarber met yoghurt
Va kg rabarber, een kopje water, een
paar eetlepels krenten, ongeveer 100 g
suiker, aardappelmeel, Va 1 yoghurt, rode
jam.
Van de rabarberstelen het blad en het
stukje aan de onderkant afsnijden. De
stelen wassen en klein snijden. De kren
ten wassen en in een weinig water weken.
De rabarber en de krenten met het water
opzetten, zachtjes gaar koken en zonodig
nog fijn roeren. Het moes met suiker op
smaak afmaken en koud laten worden.
Wanneer het moes te dun is, het bebin
den met wat aangemengd aardappelmeel.
De yoghurt uit de fles in een schaal
schudden, even gladroeren en er suiker
naar smaak aan toevoegen. Het rabarber-
moes op de yoghurt uitstrijken en in het
midden ervan een lepeltje jam leggen.
Rabarberdrank
Gekookte rabarber laten uitlekken. Het
kooknat vermengen met karnemelk of
yoghurt en zoeten met witte basterdsui
ker. De rabarber naar verkiezing tot moes
roeren, met suiker vermengen en als na
gerecht geven.
Advertentie.
van rheumatlek, spit, ischias, hoofd
en zenuwpijnen. Neemt daarvoor
regelmatig Togal, het middel bij
uitnemendheid, dat baat waar andere
falen. Togal zuivert de nieren en is
onschadelijk voor hart en maag.
Bij apoth. en drog. f 0.95, f 2.40, f 8.88.
Advertentie
als U ze vraagt of ze ivel MAÏZENA
DURYEA gebruiken. Maar er zijn er
onder, die zich vergissen, die vroegen
wel - en welbewust - MAÏZENA
DURYEA, maar zij waren te goed
gelovig en letten niet op de naam
DURYEA, die beslist op 't pak
moet staan. Jawel - uit de resul
taten bleek 't gauw genoeg. Wat 'n
verschil! Niet zó maar is MAÏZENA
DURYEA wereldvermaard gewor
den als het ideale bindmiddel voor
groentensoepen en sausen. Vr&dg
dus niet alleen MAÏZENA DURYEA,
maar let op dat U ook DURYEA
krijgt.
Zeer binnenkort zal door klokkengie
terij Eijsbouts te Asten de 7100 kg. zware
St. Willibrordusklok worden gegoten, die
bestemd is voor de basiliek Echternach.
Zij wordt geschonken door Nederlands
katholieken, ter gelegenheid van 't eeuw
feest van het herstel der bisschoppelijke
hiërarchie in Nederland en zal voor het
eerst worden geluid bij de massale feest
viering in het Utrechtse stadion op 17
Mei a.s. Voor zover bekend, is deze klok
de zwaarste die in de laatste 200 jaar door
Nederlandse gieters is gegoten.
Als versiering worden op de klokken-
wand de wapens der zeven Nederlandse
bisschoppen aangebracht, voorts het wa
pen van Nederland en een afbeelding van
de H. Willibrordus. De gipsmodellen voor
deze 9 figuren zijn als studie-object ver
vaardigd op de Koninklijke school voor
kunst en kunstnijverheid in 's-Hertogen-
bosch. De werkstukken zijn gemaakt door
Trudy Leurs en Felix v. d. Linden, welke
laatste ook de tekening maakte voor de
leeuwenfiguur.
De Willibrordusfiguur is gemaakt naar
een afbeelding van deze heilige in het
Thiofrindhandschrift van het „Vita Willi-
brordi" Uit de hertogelijke bibliotheek te
Gotha.
Een leuk Jurkje en jasje
voor onze kleine peuters.
Het jurkje is een kort
stukje met 3 schulpen,
waaruit de ruimte valt.
Uit het mouwtje valt 'n
ruime strook, zodat het
jurkje met en zonder
mouwtje kan gedrage
worden.
Het jasje is klokkend.
Op de schulpen is een
kleine bloem geborduurd.
U kunt er cok een leuke
aplicatie op maken in d'e
vorm van een beestje of
iets dergelijks.
Het jurkje is verkrijg
baar in maat 40-50-64 a
0.50. Het jasje is ver
krijgbaar in maat 40-50-60
a 0.65, tezamen v. 1.
Plak aan de adreszüde van een briefkaart, naast en bulten het frankeerzegel
het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROON, BEATRIJSSTRAAT h, ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummer van het gewenste model.
Plak nooit meer dan f 1,op een kaart, wat meer geplat wordt is
waardeloos.
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Afgehaald elke dag van 9 tot 12 en van 2 tot 5 uur. Behalve 's Zaterdags.
8)
Een mooie hand, zei hij, als in ge
dachten. Een intelligente hand. Ik vraag
me af, hoe u aan die verhevenheid onder
de duim komt. Zoiets heb ik nog maar
ééns gezien.
Waar? Dat weet ik niet meer. Ik
ben geen handlijnkundige. Waarom wilde
Ik uw hand ook weer bekijken?
Ah ja, ik weet het alweer. Juist. U
bent twintig jaar.
Ja, zei Madge. Hoe weet u dat?
Heel eenvoudig, zei hij laconiek. Er
zijn lijnen, die met twintig jaar dieper
worden, en andere, die vóór die leeftijd
niet te zien zijn. Twintig jaar en mooi.
Ik veronderstel, dat u het leven de moeite
waard vindt? Waarom eigenlijk, dat zou
ik wel eens willen weten.
Vindt u het leven dan niet de moeite
waard, mijnheer Stephanota? vroeg ze.
Ik? Ja, zei hij nadrukkelijk en met
halfverachtelijke verbazing. Ik heb nog
zoveel te bestuderen. Maar u?
Ik heb misschien óók nog veel te be
studeren veel te ontdekken, zei ze ge
dempt.
Hij lachte met een neerbuigendheid, die
haar woedend maakte.
Vrouwen denken alleen aan liefde, en
leven voor niets anders, zei hij rustig. Dat
heb ik tenminste horen vertellen. Ik weet
't niet. Ze interesseren me niet. Ik heb an
dere dingen om aan te denken. Hij fronste
zijn voorhoofd, alsof die woorden hem aan
iets herinnerden en zonder nog een woord
te spreken, keerde hij zich om en Het haar
staan.
Madge ging naar haar kamer in een
eigenaardige stemming. Ze kon uit haar
eigen gevoelens niet wijs. Het ene ogen
blik voelde ze zich eigenaardig aangetrok
ken tot deze vreemde man en even later
voelde ze zich even onverklaarbaar afge
stoten.
Twee dagen later ontmoette ze hem in
de tuin. Hij ijsbeerde heen en weer even
als de eerste keer; maar hij bleef staan
toen hij haar zag aankomen.
Goeden avond zei hij, want het begon
al te schemeren. Ik weet nu waar ik u de
eerste keer gezien heb. Op de zaal bij dat
geval van slapeloosheid.
Hij kwam naast haar lopen, met gebogen
hoofd en handen op de rug.
Waarom bent u verpleegster gewor
den? vroeg hij plotseling.
Ik wist niets beters. Ik was alleen op
de wereld.
Ach ik weet wat dat zeggen wil, mom
pelde hij.
En ik was arm,
Ik weet ook wat dat betekent. Ik ben
nog arm. Maar armoede is niet het ergste,
zolang je nog maar aan materiaal voor je
experimenten kunt komen.
Armoede is wèl het ergste voor een
vrouw een meisje, zei ze.
Werkelijk?
Hij keek haar peinzend aan.
U moest dat verplegen er aan geven,
zei hij. U deugt er niet voor o, ik wil
graag geloven, dat u uw plichten met de
grootste ijver vervult, maar
Hij maakte de zin niet af; en toen ze
bij de deur van het laboratorium waren
gekomen, ontsloot hij die en ging naar
binnen zonder een woord van afscheid.
Madge had nog een half uur vrije tijd en
ze wandelde heen en weer, peinzend over
Ambrose Stephanota, zijn vreemde op
merkingen en nog vreemder manieren. Ze
drentelde herhaaldelijk voorbij het labo
ratorium; het rook eigenaardig in de om
geving er van. Ze was op het punt om
naar het ziekenhuis terug te keren, toen
de deur van het kleine gebouwtje open
vloog en de lange gestalte van Ambrose
Stephanota zich aftekende tegen het licht.
Wie is dat? Kom hier. Ik heb u nodig,
zei hij, met gedempte stem, maar gebie
dend.
Madge ging binnen en keek om zich
heen. Het vertrek was niet groot, en stond
vol met retorten, smeltkroezen en weten
schappelijke instrumenten. Langs de mu
ren stonden boeken op lange planken en
in een hoek brandde een vuur in een
soort van komfoor. Een doordringende,
onaangename geur vulde de ruimte. De
bovenhelft van een skelet hing van de zol
dering, doodsmaskers van gips hingen te
gen de achtermuur, en aan de andere
kant liep een hyena heen en weer in een
grote kooi; dat verklaarde voor een deel
de onaangename geuren en de vreemde
geluiden, die men in de buurt van het
laboratorium waarnam.
Ambrose Stephanota boog zich over het
vuur, waarop een smeltkroes stond. Hij
wees naar een reageerbuisje op een ta
feltje naast zich.
Houdt dat vast, zei hij, hier, vlak bij
mij! Bij de hemel! Ik geloof, dat ik er
eindelijk ben! Dichterbij! Er mag geen
druppel verloren gaan! Voorzichtig!
Madge hield het lange buisje stevig
vast en hij goot er een gedeelte van de
inhoud der smeltkroes in .Toen nam hij
het van haar over, hield het tegen het
licht en uitte een onderdrukte kreet.
Eindelijk! Kijk! Wat helder! Wat
kleurloos! Kijk dan toch!
Wat is het?" vroeg Madge met ge
dempte stem.
Wat het is? echode hij triomfantelijk.
Toen, met plotselinge reserve: Het is
een groot geheim.
Hij hield het reageerbuisje omhoog en
greep naar de pols.
Wat het is? Dat moogt u wel vragen!
Het is het geheim van de Borgia's. Kijk
eens hoe kleurloos, hoe onschuldig het er
uitziet! Je zoudt denken, dat het water
was, zou je niet? En toch hij schudde
het hoofd achterover met een uitdrukking
van triomf in zijn oogen en toch zouden
twee druppels u hiervan urenlang in een
droomloze slaap doen zinken, en vijf
druppels hiervan, zuster Agnes, zouden
uw hart voor altijd doen stilstaan. Kijk!
Hij goot tien druppels van het vocht in
een groter flesje en ging naar de kooi
van de hyena. Bij zijn nadering wierp het
dier zich tegen de tralies en Stephanota
duwde de hals van het flesje tussen de
opengesperde kaken. Madge hoorde het
glas knappen toen de hyena er in beet,
hoorde het dier huilen van woede; toen
stierf plotseling 't gehuil weg en de hyena
viel neer alsof ze door de bliksem ge
troffen was en lag stil doodstil, zonder
een enkele stuiptrekking.
Madge, die gewend was aan operaties,
voelde zich draaierig worden en een ril
ling liep haar over de rug. Ze was bang.
Met een half-spottend glimlachje om
zijn lippen en een vreemd licht in zijn
ogen, ging Stephanota voort:
Het is, zoals u ziet, het meest dode
lijke vergif; en toch laat het geen enkel
spoor na niet het geringste! De knapste
dokter, de zorgvuldigste analyst, zouden
het niet kunnen achterhalen, wanneer
iemand aan dit vergif gestorven was. Het
heeft de kleur van water en laat even
weinig bewijs van zijn aanwezigheid in
het lichaam achter! Als ik u vijf druppels
hiervan in een glas water ingaf, zoudt u
morgen dood zijn en niemand van al de
doktoren zou in staat zijn te zeggen, waar
u aan gestorven was.
Madge trachtte zijn fonkelende blik on
verschillig te verdragen, maar ze moest
haar ogen neerslaan en huiverde weer.
Wat gaat u er mee doen? vroeg ze
Ik hou 't voor mezelf voorlopig
althans. Maar op een dag zal het me be
roemd maken en rijk. U bent me van
veel nut geweest, zuster Agnes, ging hü
dromerig voort. Twee, driemaal is
alles op het critieke moment mislukt,
omdat ik niemand bij de hand had om te
helpen. Het zou vanavond wéér mislukt
zijn. als het toeval u niet hierheen had
gezonden. Ik ben u veel dank verschul
digd.
Hij zei dit alles op een afgetrokken
manier en keek Madge verstrooid aan;
maar op dat ogenblik vlamde het vuur
op en bescheen haar gezicht.
U ziet bleek, zei hij. Maar u bent
mooier dan ooit met dat witte gezicht
en die glanzende ogen. Bent u bang?
Daar is geen reden voor. Ik hij lachte
zaèhtjes ik ben niet van plan, op u
te gaan experimenteren. Ik heb volstrekt
geen verlangen om u te doden. Ik zou u
veel liever kussen.
Madge deed een stap achteruit en stak
haar handen uit om hem op een afstand
te houden; maar iets in zijn ogen, in zijn
gezicht hield haar in bedwang zodat ze
verder niets kon doen,
Kijk me aan zei hü; en tot haar
eigen verwondering hief ze het hoofd op.
Hij kuste haar en zodra zijn lippen de
hare raakten was de betovering verbroken.
Hoe durft u? hijgde ze, terwijl ze
heftig met de rug van haar hand langs
haar mond veegde. Hoe durft u? Lafaard!
Ze beet hem dat laatste woord toe, ter
wijl ze de deur open wierp, en bij het weg
vluchten zag ze nog juist, hoe hij terug
keerde naar het vuur, en hoorde ze hem
weer lachen, alsof de kus, die hij haar
had gegeven, van geen belang voor hem
was.
HOOFDSTUK IX.
In één ren bereikte Madge haar kamer,
sloot de deur achter zich af, alsof ze ver
volgd werd en bleef hijgend staan, woedend
en verontwaardigd en ook een klein beetje
bang.
Zij was gehypnotiseerd, machteloos ge
maakt door iets in de stem en de ogen van
die man, zij, Madge! Het meisje, dat afle
andere studenten tot haar gewillige sla
ven had gemaakt, die aan haar minste
grillen gehoorzaamden, had het onderspit
gedolven bij deze vreemdeling.
Natuurlijk, hield ze zichzelf voor kon
ze naar dokter Marsdon gaan en zich be
klagen over wat ze ondervonden had;
maar Madge was van haar kinderjaren
af te zelfstandig geweest om bij wie ook
bescherming te zoeken.
Ze was zo uitgeput door de opwinding
dat ze tegen de morgen in sltiap viel op
haar post. Dat is een van de onvergeef-
lijkste fouten, die een verpleegster kan
begaan en ze schrok plotseling weer wak
ker met een gewaarwording van vrees.
Ambrose Stephane stond voor haar en
keek haar aan met een eigenaardige
doordringende blik in zijn donkere ogen
en een vaag glimlachje op de lippen.
U bent vermoeid, zei hij met zijn
diepe stem.
Niet in het minst, zei Madge.
Zijn glimlach verbreedde zich; toen
werd zijn gezicht plotseling weer ernstig.
U sliep toen ik binnenkwam.
Ik had enkel even mijn ogen dicht
gedaan.
Dat doe ik óók als ik ga slapen. Was
u bang vanavond in het laboratorium?
Volstrekt niet!, zei Madge met on
derdrukte woede. Ik was enkel veront
waardigd beledigd.
Hij knikte.
Ik weet het, het spijt mij. Ik dacht,
dat ik met een man aan het praten was,
tot ik opmerkte, hoe mooi u was; toen
vroeg ik u om me te kussen. Wat kan 'n
man nu anders doen met een mooie
vrouw? Maar het spijt me; ik vraag u
excuus. Nu zijn we weer vrienden, is
het niet?
Néé!, zei Madge heftig.
Hy lachte.... het zachte lachje, dat
haar nog maar een paar uur geleden had
doen huiveren.
O, maar dat geloof ik toch wel!, zei
hij kalmerend.zoals hij had kunnen
spreken tegen een wild dier, dat hij wil
de temmen, dacht Madge. U zult er toch
niet boos om blijven. En tenslotte.
wat betekent nu een kus? De tijden zijn
tozh voorbij, dat een meisje zich over
zoiet* opwond' En ik zal er geen tweede
keer om vragen tot u bereid bent, me
er een te geven uit vrije wil.
Dat zal rooit het geval zijn, riep
ze, met flUtende ogen-
We zullen zien, zei hü eenvoudig.
Maar op het ogenblik zullen we er niet
over twisten. Wanneer wordt u afgelost?
Madge staarde strak voor zich uit, in
de hoop dat hü zou weggaan, maar hü
wachtte geduldig en onverstoorbaar en
ze voelde zich gedwongen te antwoor
den,
Over tien minuten, zet ze kort, met
een blik op de klok.
Ga dan regelrecht naar uw kamer,
drink een gl®s bete melk en dan zult u
heerlük en verkwikkend slapen. Ik zou
u het slaapmiddel wel geven, dat ik hem
gegeven heb, hü maakte een hoofd
beweging naar den patient maar ik
geloof niet, dat u dat nodig zult hebben.
Madge huiverde,
Ik zou het niet innemen, zei ze met
nadruk. Ik zou nooit iets nemen, dat u
nie gegeven hadt., al kon ik er mijn leven
mee redden! En ik wil niet langer met
u praten; ik hoop, dat ik u nooit terug
zie,
Dat is jammer, zei hü, want ik ga u
juist verzoeken, me vanavond in de tuin
te treffen, op dezelfde plek, waar we el
kaar gisteren ontmoet hebben, weet u
wel.
Ik denk er niet over! bitste ze.
Hü glimlachte.
Och, ik heb zo'n gevoel, dat u het
toch doen zult. Ik heb lust om met u
te praten. Als regel ontloop ik de men
sen ze vervelen en irriteren me; maar
hoe het komt. weet ik niet, met u is het
iets anders. Vanavond dus. En vergeet
de hete melk niet.
Hij verliet de zaal, en Madge haalde
diep adem, alsof een betovering verbro
ken werd. Toen ze werd afgelost, ge
hoorzaamde ze hem in zoverre, dat ze
meteen naar haar kamer ging, maar ze
zorgde niet voor hete melk juist
omdat hü dat had aangeraden en ten
gevolge daarvan kon ze de slaap niet
vatten. Telkens als ze haar ogen sloot,
zag ze het bleke indrukwekkende ge
zicht van Ambrose Stephanota en hoor
de ze zijn zachte, diepe stem; en zo
bleef ze liggen staren, naar de streep
zonlicht, die langzaam verder kroop
onder het gesloten gordün.
Toen ze eindelük opstond, zag ze, dat
ze heel bleek was, en dat er donkere
kringen onder haar o§:en waren. Met
wat rouge knapte ze zich zo goed mo
gelijk op. Maar toen ze zich had aan
gekleed en naar de gemeenschappelüke
zitkamer der verpleegsters was gegaan,
besloot ze, dat ze Stephanota in geen ge
val zou ontmoeten; en haar mond ver
trok minachtend bjj de gedachte aan het
zelfvertrouwen, waarmee hü haar dat
gevraagd had en aan zün rustige over
tuiging, dat ze zou komen.
Maar het toeval bleek baar de baas.
Toen ze de zitkamer verliet, liep ze dok
ter Marsdon tegen het lijf.
U ziet er niet te best uit, zuster Ag
nes, zei hü- En die misleidende kleurtjes
ken ik. Die komen uit een doosje. Wat
scheelt er aan?
Hoegenaamd niets, dokter; ik voel
me uitstekend, antwoordde Madge met
neergeslagen ogen.
Hm! U ziet er anders uit, alsof u
dringend behoefte hebt aan rust en frisse
lucht. Ga eens een luchtje scheppen in de
tuin.
Madge kleurde en beet op haar lippen,
terwijl ze verder liep. Was hij soms een
bondgenoot van Stephanota; had die de
dokter gevraagd, haar naar de tuin te stu
ren? Ze durfde niet ongehoorzaam zijn,
maar ze zou een keer of drie het pad op
en neer lopen, zodat ze kon zeggen, dat ze
het bevel had opgevolgd, en dan weer
naar binnen gaan.
Ze telde zelfs, hoe vaak ze heen en weer
liep en toen ze aan het laatste eindje was,
hoorde ze een voetstap achter zich. Haar
hart klopte heftig en haar adem ging snel
ler, want ze wist wie het was.
Stephanota haalde haar in en kwam
naast haar lopen.
Goede avond, zei hü, zijn hoed afne
mend.
Goede avond, echode ze onverschil
lig. Ik ga juist naar binnen.
Toch niet, zei hy. Het is uw tijd
nog niet. Ik weet er van. En de lucht zal
u goed doen. U ziet bleek. U hebt geen
hete melk gedronken, zoals ik u gezegd
had?
Neen, zei Madge.
Dat weet ik. Het was dom van u. zo
als u zelf ook wel zult hebben ingezien.
In de toekomst zult u ondervinden, dat
het verstandiger is, myn raad op te vol
gen.
Ik heb uw raad niet nodig en ben
er volstrekt niet verlangend naar, zei
Madge.
U hebt die wel nodig, zei hij onver
stoorbaar kalm; maar dat u er niet naar
verlangt, is heel gewoon. Wie hecht ooit
waarde aan een goede raad? Laten we
gaan zitten. Hy liet zich naast haar neer
vallen en keek haar met een peinzende
glimlach aan.
Ik zie, dat u me nog niet vergeten
hebt, zei hij.
Ik heb daar ook volstrekt geen moei
te voor gedaan, mynheer Stephanota. Ik
wilde dat u me nu met rust liet.
Die lange schemering hier in het
Noorden is erg mooi, zei hy, alsof hij haar
niet gehoord had. Zo vredig, zo kalme
rend. Het is de enige tijd van de dag, dat
ik er iets om geef, buiten te zijn. In Italië
zijn de zonsondergangen óók prachtig. De
mensen schrijven er verzen over, geloof
ik Ik heb er nooit iets van gelezen.- Ver
zen interesseren my niet. Ze gaan alle
maal over liefde en over vrouwen, is het
niet? En voor geen van beiden heb ik
ooit iets gevoeld. Des te erger voor mü,
zult u zeggen.
Maar Madge zei niets; en hij ging voort
alsof hy maar wat in zichzelf praatte:
ik heb nooit tijd gehad om er óver
na te denken. Als jongen werkte ik op de
WV? gen' Dat is zwaar werk.
Maar terwijl ik me aftobde met de wijn
stokken, merkte ik op, dat er bloemfen
tussen groeiden, de bloemen van het on
kruid, dat ik met mün schoffel moest uit
rukken. Ze interesseerden me. Niet omdat
ze mooi waren o nee! maar omdat ze
zo eigenaardig, zo fijn gevormd waren. Ik
placht ze byeen te zoeken en ze dan in
stukjes uit elkaar te plukken. Een oude
heer een van de professoren aan de
universiteit zag me daar op een dag
mee bezig, en hy bleef staan en stelde me
allerlei vragen. Hij leende me een boek
een leerboek over plantkunde en
iknu, ik verslond het eenvoudig, ik
leerde er iets uit over de eigenschappen,
die sommige bloemen en planten bezitten
en ik begon experimenten te doen. De
professor die me het boek gegeven had,
was goed voor me.
Hij lachte zachtjes.
Hy was een man, die mij, of welk
ander mens ook, had kunnen zien sterven
van honger of aan verwondingen, zonder
zich er iets van aan te trekken; maar hij
zag, dat ik wenste te weten, dat ik al heel
wat wist; hy zag, dat ik iemand van zijn
eigen soort was en hij hielp me. Wij
brachten hele nachten door in zijn labo
ratorium, onverschillig voor het gemis
aan slaap, onverschillig voor alles om ons
heen behalve voor de geheimen, die we
aan de natuur ontworstelden. Werken! Ik
heb gewerkt tot myn hersens duizelden
van vermoeienis, tot myn knieën onder
me trilden! Maar ik heb mijn beloning
gekregén.
Ik deed met goed gevolg myn examens;
ik was de trots van de universiteit; Ik
werd de alom bekende autoriteit op het
gebied, dat mijn grootste belangstelling
had: vergiften! Maar ik was niet voldaan.
Welke serieuze student is dat ooit? Daar
bleef nog het geheim, {jat ik maar niet
aan de smeltkroes kon ontrukken; en al
wat ik bereikt bad, telde ik niet. zolang
dat éne geheim hardnekkig voor me ver
borgen bleef-
Hy zweeg een ogenblik; toen ging hij
kalmer voort:
Gisteravond heb ik het ontdekt Dat
weet ik. En nu zal ik werkelijk beroemd
worden.
Hü wierp het hoofd achterover met een
gebaar van triomf; toen haalde hij de
schouders op.
En nu vraagt u zich natuurlyk af,
waarom ik u dat allemaal vertel; waar
om ik u daarmee verveel, zoals ik onge
twijfeld gedaan heb. Hij leunde achter
over tegen de bank en keek haar met
halfgesloten ogen aan.
Ja. zei Madge. Het interesseert me
niet in het minst.
(wordt vervolgd)
