Ons Succespafroon van deze week
Rabarber, rabarber, rabarber
DE DUBBELGANGSTER
COMPLOT GESMEED
VOOR MOEDERDAG
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
Slaapt U slecht
Mieke
Opletten de boodschap
CHARLES GAR VICE
PAGINA 4
Hollywood in zak en as. Met de bedelnap naar
Washington. Studio's en bioscopen sluiten.
Belasting te hoog. Ook in Engeland is het mis
Regering verliest veertien millioen in vier jaar. „Niet
somber, maar realistisch"„Peter Pan", duurste teken
filmdie ooit is gemaakt. Vivien Leigh moet een paar
maanden rust houden. - David Niven acteur in Enge
land, producent in Hollywood. De één z'n dood, is de
ander z n brood. Elizabeth Taylor in „Elephant Walk"
Film Mau Mau. 3D-nieuws.
V,
De stralende maand Mei vindt Holly
wood in zak en as. Twee studio's
hebben haar deuren gesloten en er
lijn slechts twintig films in productie,
vergeleken met 40, twee jaar geleden.
Ontdaan van alle glans en glorie, heb
ben de heren de bedelnap ter hand geno
men en zjjn naar Washington getogen om
voor hun economische leven te pleiten.
Ze hebben er de leden van het congres
een afgrijselijk beeld opgehangen van de
financiële positie, waarin de filmwereld
sich bevindt.
Sinds de oorlog hebben 4.500 bioscopen
moeten sluiten en nog eens 2.500 zullen de
volgende twee jaar voor goed hun lichten
uitdraaien, als het congres de 20 procent
belasting op de entreebiljetten niet af
schaft.
Het gemeenschappelijke inkomen van
de industrie, na aftrek van de belastingen,
is van 187 millioen dollar (f 667.867.140,
in 1946, gedaald tot 31 millioen dollar
(f 110.714.280,—) in 1952.
De leden van het congres zijn er echter
niet zo heel zeker van. dat dit allemaal
aan de belasting ligt. „Jullie betalen te
veel voor je films", verklaarde afgevaar
digde Tom Jenkins. „Het een of andere
meisje krijgt 5.000 dollar (f17.850,per
week. In mijn kiesdistrict verdient een
rechter dat bedrag per jaar".
In Engeland is het ook al mis. In vier
jaar tijds heeft daar de National Film
Finance Corporation, die door de rege
ring in het leven is geroepen om tijdelijk
de Britse filmproducenten financieel te
steunen, een bedrag van 1.400.000
(f 14.000.000,verloren. De corporatie
vindt, dat ze het er nog best heeft afge
bracht ook, want mr James Lawrie, haar
leider, verklaarde: „Ik beschouw 'het rap
port niet als somber, alleen maar realis
tisch". Op de vraag, of een dergelijk ver
lies bevredigend kon worden geacht, ant
woordde mr Lawrie: „Niet precies bevre
digend, het is een wonder".
Het verlies van f 458.510,dat de cor
poratie gedurende het afgelopen jaar heeft
geleden, is hoofdzakelijk te wijten aan de
mislukking van de bij gelegenheid van
Elizabeth Taylor volgt Vivien Leigh
op in de film „Elephant Walk".
Rinkel Bel, het groenogige elfje,
in Walt Disney's film „Peter Pan'
gestalte gekregen
het Festival of Britain gemaakte film
„The Magic Box", waarin naast Robert
Donat bijna iedere grote ster aan het Brit
se filmfirmament meewerkte: van Renee
Asherson af tot Googie Withers toe, met
Sir Laurence Olivier in een rolletje van
twee minuten als politieagent. Alle voor
naamste acteurs hebben voor half geld ge
werkt en de film, die f 2.000.00,kostte,
werd door een speciale maatschappij, wel
ke geen winst najoeg, gelanceerd, maar
toch ging ..een grote lening", die door de
Finance Corporation werd verstrekt, Vrij
wel geheel verloren.
Volgens het rapport zijn alleen de J.
Arthur Rank-organisatie, de Associated
British Picture Corporation en enkele
kleine distributiemaatschappijen nog even
onafhankelijk van regeringsleningen als
ze dat vier jaar geleden waren.
Als oorzaken van de teruggang worden
genoemd de toeneming van de productie
kosten, de onzekerheid over de ontwikke
ling van de 3 D-films, het groeiende tele
visiepubliek. het dalende bioscoopbezoek
en de aanvallen van de bioscoopeigenaars
op de filmhuur, die ze moeten betalen.
De zwaarste taak. die ik mezelf ooit
heb opgelegd", aldus omschrijft
Walt Disney de tekenfilm, die hij
heeft gemaakt van „Peter Pan", het klas
sieke verhaal van Sir James M. Barrie.
Hoewel deze film, die op het Filmfestival
te Cannes is vertoond en die met Kerst
mis hier te lande in roulatie zal komen,
maar drié jaar „in de maak" is geweest,
hetgeen kort is voor een tekenfilm, is
„Peter Pan" de kostbaarste, die ooit is
vervaardigd. De productiekosten bedra
gen namelijk ongeveer vier millioen dol
lar.
Walt Disney heeft noch aan het ver
haal als zodanig, noch aan de voornaamste
figuren van Barrie iets veranderd. Maar
de wijze, waarop hij ze op het witte doek
uitbeeldt, is veel méér dan een imitatie.
Elke figuur draagt duidelijk het kenmerk
van Disney. De tekenfilm stélt Disney in
staat verschillende figuren uit te beelden,
zoals Barrie ze moet hebben gezien in zijn
verbeelding, of juister: zoals Barrie het
waarschijnlijk zou hebben gedaan, als hij
de beschikking had gehad over dit me
dium.
In Engeland en Amerika wordt de rol
van Peter Pan op het toneel gespeeld door
een vrouw of een meisje. Disney is van
deze gewoonte afgeweken door Peter Pan
te laten spreken met de stem van de klei
ne Bobby Driscoll, die hier te lande be
kend is geworden door zijn rollen in „The
Window" (Het Venster), „Lied van het
Zuiden" en „Schateiland".
Evenals op het toneel worden mr Dar
ling (in de Nederlandse filmversie de heer
van Dalen) en Captain Hook (kapitein
Haak) door dezelfde acteur „gespeeld",
d.w.z. dat dezelfde acteur de teksten van
deze twee figuren spreekt.
Rinkel Bel, het groenogige elfje, dat op
het toneel altijd alleen maar als een licht
je wordt aangeduid, heeft in de film ge
stalte gekregen.
Een staf van bekende componisten heeft
zijn medewerking verleend aan de muzi
kale illustratie van deze film, die tal van
oorspronkelijke melodieën bevat, waar
onder „What makes the Red Man red?,
„You can fly", „Your Mother and Mine"
en „Second Star to the Right". Olivier
Wallace, die reeds veel muziek Voor Dis
ney heeft geschreven, zorgde voor de illu
stratieve muziek.
Vivien Leigh, die, zoals we hebben ge
meld, tijdens haar filmwerk in Holly
wood een zenuwinstorting kreeg en
per vliegtuig naar Engeland moest terug
keren, waar zij in het Londense University
College Hospital werd opgenomen, ver
toeft sinds enige tijd op het platteland om
daar „gedurende een paar maanden" op
verhaal te komen. Ze heeft, naar verluidt,
absolute rust nodig.
Volgens David Niven gaat Vivien „goed
en gestadig" vooruit. Hij en zijn vrouw be
wonen tijdelijk het huis van de Oliviers
in Chelsea, aangezien dit anders leeg zou
staan, nu Sir Laurence in Italië werkt en
Vivien buiten rust moet houden.
Na zijn terugkeer in Engeland heeft
Niven een ernstige kou gevat. Niet
temin is hij aan het werk gegaan in
de Ealing-studio's, waar hij met de Franse
actrice Anne Vernon als tegenspeelster,
optreedt in de nieuwe technicolor-produc-
tie „The Love Lottery" van Sir Michael
Balcon.
„Gelukkig", aldus Niven, „speelden de
openingsscènes in bed"
In deze film speelt Niven de rol van
een beroemde HoUywood-ster, die zijn
geld aan de Rivièra vergokt door toedoen
van een Franse schoonheid (Anne Ver
non).
Tijdens een pauze in het
werk stond hij peinzend bij
het roulettewiel van het
Casino in Ealing en merkte
op: „Ik waag op het ogen
blik een gokje als produ
cent. In deze film speel ik
een Hollywoodster. Maar
in Hollywood ben ik echt
een producent. Samen met
Charles Boyer en Dick Po
well maak ik televisiefilms Maar ik zorg
niet voor de rolverdeling. Ik heb ei een
hekel aan, andere acteurs af te wijzen.
Ik weet precies, hoe je je dan voelt. De
eerste rol, waarnaar ik in Hollywood sol
liciteerde, was die van Hopalong Cassldy.
Toen ik vertelde, dat ik uit Londen kwam,
smeten ze me op staande voet de deur uit.
Later speelde ik toch in „Westerns"
kleine rolletjes. In één van die films had
den we met 600 figuranten moeten zijn.
De maatschappij kon er echter maar zes
betalen. Toen de regisseur mij en het
handjevol kerels zag. die moesten optre
den in wat een grote dorpsstraat-scène
had moeten worden, nam hij een mees
terlijk besluit. „Maak er een uitgestorven
stadje van", zei hij, waarna we op een
houtje gingen zitten bijten in plaats van
Peter Pan, zoals Walt Disney de held
van Sir James M. Barrie in zijn
tekenfilm in technicolor ziet.
te vechten, toen de „posse" van de sheriff
het dorp binnenstormde.
Als ik ooit nog eens mijn autobiografie
schrijf", aldus besloot Niven, wordt dat de
titel: „Maak er een uitgestorven stadje
van".
De één z'n dood is intussen de ander
z'n brood. Door de ziekte van Vivien
Leigh moet de opvoering van het
kroningsblijspel „The Sleeping Prince"
van Sir Laurence Olivier in diens eigen
theater „St. James", worden uitgesteld.
In plaats daarvan komt er het nieuwe stuk
van Mary Hayley Bell, de vrouw van John
Millis, op de planken.
Mary Hayley Bell, die kort na de oorlog
enorm succes had met haar „thriller"
„Duet for Two Hands", heeft in acht jaar
vijf stukken geschreven, die geen van alle
voor opvoering in aanmerking kwamen.
Nu maakt de ziekte van Vivien Leigh het
theater vrij en zal er Mary Bell's zesde
stuk „The Uninvited Guest" (De Onge
node Gast) worden opgevoerd, met haar
echtgenoot Johnny Millis en Joan Green
wood in de hoofdrollen.
De ziekte van Vivien Leigh heeft de
producenten van „Elephant Walk"
genoodzaakt uit te zien naar een
plaatsvervangster voor de vrouwelijke
hoofdrol in hun film. Hun keuze is ge
vallen op een andere Engelse actrice, Eli
zabeth Taylor. Zij is verrukt over deze
uitverkiezing, maar schrikt toch terug
voor de zware taak, die haar zo onver
wacht op de schouders is gelegd. „Vivien
Leigh is niet te vervangen", verklaarde
zij. „Ik zal mijn best doen, maar
Intussen heeft men in enkele dagen 32
nieuwe toiletten voor Miss Taylor gereed
gemaakt, opdat er niet nóg meer vertra
ging in de productie van de film ontstaat,
die, zoals men zich zal herinneren, wordt
geregisseerd door William Dieterle met
Dana Andrews in de mannelijke hoofd
rol. De buitenopnamen voor „Elephant
Walk" zijn op Ceylon gemaakt.
De Republic Studio's in Hollywood
hebben bekend gemaakt, dat acteurs
en een complete technische staf
naar Afrika zullen worden gezonden om
een film te maken over de Mau-Mau.
Virginia Kellog, die zich ter plaatse op de
hoogte heeft gesteld van de feiten rond de
Mau-Mau, heeft het scenario geschreven
voor de film, die onder de titel „The Da
kar Story" door John H. Auer zal worden
geproduceerd en geregisseerd. Met het
opnemen van de film in Kenya en Nai
robi zal worden begonnen, zodra het re
genseizoen in Afrika voorbij is.
Tenslotte nog wat 3 D-nieuws. Howard
Keel zal met Kathryn Grayson de
hoofdrollen spelen in Metro-Gold-
wyn-Mayer's eerste driedimensionale
„musical" in technicolor „Kiss me Kate".
De film wordt geproduceerd door Jack
Cummings en geregisseerd door George
Sidney.
Raoul Walsh, weleer acteur en thans
regisseur („Captain Hornblower") gaat
een 3 D-film maken. Maar hij zal het re
sultaat van zijn werk nimmer in een bios
coop kunnen zien. Want Walsh heeft maar
één oog en éénogige mensen kunnen geen
dieptefilms zien, waarbij een bril moet
worden gedragen.
Als er iemand is, die blij is met de
komst van de dieptefilm, dan zijn het de
schoonheden van Hollywood. Haar bazen
hebben verklaard, dat ze niet meer zo
streng dieet hoeven te houden om slank
te blijven. Om de een of andere reden
schijnen magere meisjes niet zo best te
fotograferen ln drie dimensies
Ik weet 't, er zijn veel tegenstanders
van de Moederdag. Maar is er een gro
ter geluk denkbaar dan een opgetogen
gezichtje te zien, dat je op de tweede
Zondag in Mei al heel vroeg verrast met
een pakje, terwijl beneden in de kelder
de traditionele bloemengroet van Pappa
staat?
Die verwachtingsvolle ogen, die je
aanzien, als je „het" aanschouwt? Als
je opgetogen je oudste heel stijf tegen
je aandrukt en dan heel verbaasd doet,
als de jongste óók nog wat van achter
haar rug vandaan tovertDan stra
len die ogen als sterren en weet je je
de gelukkigste sterveling op aarde!
Twee meiskes, zeldzaam éénsgezind
ditmaal, gingen samen op stap en met
hun neusjes tegen de étalageruiten aan
gedrukt, werd hevig gewikt en gewo
gen. Vorig jaar was 't een prullemand,
waarvoor Pappa de helft bu-epast had,
omdat het kwartje zakgeld na al die
verjaardagen, zo weinig opgeleverd had.
Ik lag toen zelf ziek en werd dus
dubbel verwend Ik heb manhaftig de
bittere thee gedronken, keurig op een
blaadje bij mijn bed neergezet en ge
knabbeld aan het beschuitje, waarvan
de kruimels minstens aan het keuken
plafond zaten, zóveel boter zat er op.
Maar het smaakte als het heerlijkste
slagroomgebakje, alleen al door die
verrukte gezichtjes Zorgen en moei
lijkheden vallen dan plotseling van je af,
waar je gisteren nog over piekerde, is
op slag opgelost, want het is immers
Móederdag
Ik weet niet, wat ik dit jaar zal
krijgen. De buit is wéér niet groot, onze
oudste heeft zo juist kas opgemaakt87
cent. „Zo'n taart bederft gauw, hé
Mam?" heeft de jongste al diplomatiek
gevraagd en ik heb gauw héél ver
schrikt gekeken en gezegd, dat dót he
lemaal niet hoeft.
„Trouwens, een taart eet je op en
dan heb je niets meer over", beweer
de de oudste volkomen logisch „Dan
moet Pappa ook geen bloemen meer ge
ven, want die gaan dood en dan heb
je óók niets meer", opperde 't zusje.
„Bloemen krijgt Mamma wél, altijd,
want dat hóórt bij Moederdag. Alle
moeders krijgen bloemen en in 't Lof
Zondag, steken wij een kaars op voor
Maria. Dat heeft Pastoor gezegd", be
sloot de oudste wijsgerig.
„Wat geeft u nog meer, Pap?" Onze
jongste laat nooit zo gauw een onder
werp schieten, ik vraag mij wel eens af,
van wie zij dat heeft Pappa, ver
scholen achter zijn krant (die finaal
gespéld wordt), zette spontaan zijn bril
af. „Als Mamma dadelijk in de keuken
is", deed hij heel geheimzinnig, „dan
zal ik het jullie zeggen".
Vakkundig werd ik dus „weggeke
ken" en twee samenzweersters met
mannelijk opperhoofd keken mij ver
heerlijkt aan, toen ik met de koffie
terugkwam.
Des avonds, bij het toedekken, fluis
terde de jongste, die zo héél moeilijk
een geheimpje bewaren kan „Mam, als
er een ladder in komt. zal ik 'm gauw
wegbrengen, hoor", zodat ik nu wel
enig idee heb.... Ik zal mijn man
voorzichtig op Enkalons attent ma
ken
i ii i 1,1 f 11 - 1
Een leuk voorjaars
pakje en jasje voor de
kleine jongens. Het
pakje heeft een lang
jasje, waaronder een
los vestje zit vast
geknoopt. Ook kan
men er een overhemd-
hlousje onder dragen.
Het jasje is recht en
met 2 rij-sluiting, in
de rug een plooi met
een half ceintuurtje.
Het patroon is ver
krijgbaar voor 23 j,5
4—5 j., 6—7 j. a 0,65
per stuk.
Plak aan de adreszijde van een briefkaart, naast en buiten het frankeerzegel
het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROON, BEATRIJSSTRAAT i, ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummer van het gewenste model.
Plak nooit meer dan f 1,op een kaart, wat meer geplakt wordt is
t vaardeloos.
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Afgehaald elke dag van 9 tot 12 en van 2 tot 5 uur. Behalve 's Zaterdags.
Er is rabarber keurig op tijd om de
periode tussen het winterfruit en de zo
mervruchten te vullen maar ook om
daarna tot lekkere, frisse gerechten ver
werkt te worden. Rabarbermoes vraagt
veel suiker, inderdaad! Tellen we de sui
kerprijs bij die van de rabarber, dan zal
de som toch meevallen. U weet trouwens
zeker wel, dat U op suiker kunt besparen
door aan rabarbermoes wat gezuiverd
krijt toe te voegen. Overdrijf dit, echter
niet en gebruik slechts een afgestreken
theelepel per kg rabarbermoes.
Toetjes van rabarbermoes kunt U steeds
een ander aanzien geven zoals in onder
staande recepten te merken is. Neem wat
extra rabarber in huis en houd een deel
van het moes of sap achter om de volgen
de dag bij het ontbijt te gebruiken.
Rabarbermoes koken.
Rabarber schoonmaken door het groene
blad en het bruine blaadje aan de onder
kant weg te snijden. De rabarber niet
schillen. De stelen in stukken snijden en
met een bodempje water aan de kook
brengen. Ze gaar koken in ongeveer 10
minuten en tot moes roeren. Suiker naar
smaak toevoegen; de hoeveelheid suiker
kan niet precies opgegeven worden. Deze
bedraagt per kg moes ongeveer 125 g
kopje) suiker; wordt de rabarber)warm
gebruikt, dan zal meer suiker nodig zijn.
Advertentie
door rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpijnen, neemt dan Togal- Verdrijft
in al die gevallen snel en afdoende die
pijnen en U slaapt heerlijk Togal baat!
Zuivert de nieren en is onschadelijk voor
hart en maag. Bij apotheek en drogist
f 0.95, f 2-40, f 8-88.
Advertentie
Goed van vertrouwen als U is, let
V soms niet op, of V Uw MAÏZENA
DURYEA - die U toch nadrukkelijk
vraagt - ook werkelijk krijgt. Ja,
thuis, in het gebruik dan merkt U
het verschil gauw genoeg. Want er
bestaat geen beter bindmiddel voor
groenten, soepen en sausen dan de
echte MAÏZENA DURYEA. niet
zonder reden wereldvermaard. Vraag
dus niet alleen MAÏZENA DURYEA,
maar zie toe dat U het ook krijgt,
De naam DURYEA staat op ieder
pak.
Rabarbermoesschotcltje.
Moes van 1 kg rabarber, 125 g suiker,
5 eetlepels paneermeel, 40 g (2% eetlepel)
boter of margarine.
Het moes met de suiker vermengen en
uf,? schaal doen. De boter of margarine
lichtbruin laten wordeji in de koekenpan.
Het paneermeel onder steeds roeren op
een laag vuurtje zachtjes er in bakken
totdat de korrels croquant zijn.
Het rabarbermoes vlak voor het opdie
nen met de kruimels bestrooien. Dit ge
recht kan warm of koud gegeven worden.
Gortbrij met rabarbermoes.
75 g (5 eetlepels) gort, 1% dl water,
liter melk, 45 g (3 eetlepels) suiker, 10 g
(1 eetlepel) maizena of custardpoeder,
moes met suiker naar smaak van kg
rabarber.
De gort een nacht weken in het water.
De melk aan de kook brengen. De gort er
in overdoen en zachtjes gaar koken in
ongeveer 1 uur. De maizena met een lepel
melk of water aanmengen en onder roe
ren aan de pap toevoegen. De pap afma
ken met de suiker en laten afkoelen. De
rabarber bedekken met de afgekoelde brij.
Bewaren van rabarbermoes
in wijdmondse flessen.
Per fles van liter inhoud moes van
ongeveer 1 kg rabarber. De flessen
schoonmaken met het sodawater en na
spoelen met heet water. De kurken gedu
rende 10 minuten uitkoken in water. Fles-
senlak in een hoog pannetje of blikje
langzaam laten smelten.
Rabarbermoes koken met weinig water,
geen suiker toevoegen. Het dikke moes
heet in de flessen overdoen. De kurk goed
op de flessen drukken en met de rand van
de flessen gelijk snijden. Iedere fles in het
lak dopen, zodat de rand geheel ermede
bedekt is. Dan de fles uit het lak nemen
en rechtop rond draaien tot het lak ge
stold is.
10)
Ik weet dat ik dat had moeten doen,
sir; maar ja, ik had er tevoren al eens
met Irene over gesproken, en het was
te laat. Ik heb haar innig lief, en en de
woorden ontsnapten mij, vóór ik het be
sefte. Wij zijn immers geen vreemden
of oppervlakkige kennissen; we hebben
elkaar gekend sedert onze kinderjaren, en
en ik houd heel veel van haar. En en
ik geloof ze zegt dat ze óók om mij
geeft; dat ze met me wil trouwen. Dat wil
zeggen, als u toestemt natuurlijk.
De graaf bleef onbeweegelijk en zwij
gend zitten, zó. lang, dat Terence deze stilte
vreemd en onbehaaglijk begon te vinden;
eindelijk sprak Lord Mersia en zijn stem
was niet meer zo strak en streng, maar
'vol droefheid, zelfverwijt bijna.
Je hebt verkeerd gedaan,zei hij. Je
hadt niet moeten spreken vóór je bij mij
was geweest. Je weet heel goed, dat men
zich in onze kringen nog Aan de oude vor
men houdt. Je zegt, dat Irene Hij brak
af en zijn lippen trilden, zijn wenkbrauwen
trokken samen boven zijn strenge, koude
ogen. Ze weet nog niet wat ze zegt ze
is een meisje, nog half een kind. Jullie zijn
beiden te jong om het gewicht en de zware
verantwoording van een huwelijk te be-
grij{jen.
Ik ben niet zo jong sir, waagde Te
rence. En Irene
We zullen Irene er buiten laten, als je
het goedvindt. Terence. Je hebt me ge
vraagd om mijn toestemming tot je ver
loving met mijn dochter, en, ofschoon ik
gevoelig ben voor de eer, die je haar en
mij doet
O, wat dat betreft, sir protesteerde
Terence.
Pardon, kwam de ijzige stem. Het is
een eer. Ik vergeet niet, dat de pretendent
naar de hand van mijn docher de toekom
stige hertog van St. Ormonde is. Maar mijn
toestemming kan ik niet geven.
Terence's gezicht vlamde op.
Ik vrees, dat u vindt, dat ik haar niet
waard ben, Lord Mersia, zei hij met ge
dempte stem; en natuurlijk hebt u gelijk.
Ik kan mij voorstellen, dat u alle mogelijke
verhalen over me hebt gehoord.
Mersia maakte een afwerend gebaar.
Ik heb niet de gewoonte, te luisteren
naar verhalen omtrent mijn vrienden, Te
rence, zei hij ernstig.
O, nu u zoudt ze ook wel hebben
kunnen horen zonder al te opzettelijk te
luisteren, zei Terence. En ik moet beken
nen, dat sommige ervan zij het ook niet
alle, wel waarheid bevatten. Misschien ben
ik 'n beetje lichtzinnig geweest, zoals veel
andere jongelui van mijn leeftijd; maar ik
hoef u wel niet te zeggen, dat dat alles van
nu af aan uit zal zijn. Zo veel anderen
hebben óók een nieuw blad omgeslagen;
waarom zou ik dat ook niet kunnen?
Ik twijfel niet aan je goede voorne
mens, zei Mersia. Ik wil zelfs geen ogen-v
blik insinueren, dat je ze mogelijk niet ten
uitvoer zult brengen. Je vroeger leven
je jeugdige dwaasheden zijn niet de
reden waarom ik mijn toestemming weiger.
Maar wat is dan de reden? vroeg Te
rence snel. Irene houdt van mij
De graaf stond op en leunde met één
hand zwaar op de tafel; zijn bleek gezicht
had een smartelijke uitdrukking.
Ik kan het je niet vertellen, zei hij
langzaam, en met een vreemde klank in
zijn stem. Ik ontken niet, dat je het recht
hebt, mij er naar te vragen, maar ik kan
niet ik moet weigeren, het je te ver
tellen. Laat het je genoeg zijn, dat ik geen
toestemming kan geven voor de verloving.
Jullie zijt beiden te jong wacht nog wat.
Terence, je moet je bij mijn beslissing
neerleggen. Alles wat ik je op het ogenblik
kan toezeggen is een uitstel. Misschien
later
Maar begon Terence, doch Mersia
viel hem met vaste stem in de rede.
Ik wil je volstrekt niet verbieden,
Irene te zien, maar ik moet er op staan,
dat er geen verloving' zal zijn, geen aan
kondiging. Als je daarmede tevreden kunt
zijn, uitmuntend; kun je dat niet hij
wachtte even en keek de jonge man bijna
uitdagend aan kun je dat niet, dan moet
ik je verzoeken, alle omgang met haar te
verbreeken. Toen veranderde zijn stem
plotseling; ze klonk bijna smekend. Kom
Terence, dat zijn toch niet zulke harde
voorwaarden! Het enige wat ik vraag is
tijd uitstel! Het moet zo zijn het kan
niet anders.
Natuurlijk sir, als u er op staat, zei hij
somber en gemelijk.
Toen de jongeman vertrokken was, zonk
Mersia neer op zijn stoel en liet het hoofd
in de handen rusten. Hij zat nog in die
zelfde houding, toen de deur openging en
Redmayne binnenkwam.
Beide mannen zwegen enkele ogenblik
ken; toen vroeg Redmayne rustig:
Is er iets? Voelt u zich niet goed?
Niet goed? Neen, antwoordde Mersia,
met een stem, waarin zoveel smart en ra
deloosheid klonk, dat Redmayne een schok
kreeg.
Ik ben niet ziek, maar wanhopig, zei
Mersia heftig. Hij draaide het licht aan,
en Redmayne zag, dat zijn gezicht grauw
en vervallen was.
Mersia stond op en begon het vertrek op
en neer te lopen. Eindelijk bleef hij staan
en legde een hand op Redmayne's schou
der.
Redmayne, ik ben in de verzoeking,
jou alles te vertellen. Maar neen; zelfs
niet aan mijn beste vriend. Er zijn din
gen geheimen die een mens in zijn
eigen hart moet begraven al verbranden
en verschroeien ze het ik ik vraag je
excuus, brak hij af, terwijl hij zijn be
vende stem met de grootste inspanning in
bedwang hield. Ik ik ben een beetje op
gewonden en van streek.
Terence is hier geweest om mijn toe
stemming te vragen voor zijn verlovingmet
Irene.
Redmayne bleef een ogenblik zwijgen;
zijn gezicht was onbewogen, zijn ogen ke
ken vast in die van zijn oudere vriend.
En u hebt toegestemd? vroeg hij toen,
en zijn stem was even onbewogen als zijn
trekken waren.
Neen, ik heb geweigerd, antwoordde
Mersia, bijna kortaf. Wil je mijn reden
weten?
Ik zou er niet aan denken, u die te
vragen, zei Redmayne.
Ze zijn te jong, veel te jong. Ze
moeten wachten, zei Mersia, met bedwon
gen heftigheid. Hij liet zich weer in zijn
stoel vallen en bleef een paar seconden
somber voor zich uitstaren; toen zei hij
gedempt:
Ik wil Irene thuis hebben. En dadelijk.
Wil je morgen naar Fairlawn gaan en haar
halen? Ik wil niet langer wachten.
Een zwak rood kleurde Redmayne's
wangen en voor het eerst sloeg hij zijn
ogen neer. Uitstekend, zei hij rustig. En nu
zal ik u alleen laten, zodat u kunt gaan
rusten. -
Neen, neen, zei Mersia, met ongewone
prikkelbaarheid. We hadden immers afge
sproken, nog een paar uur te werken. La
ten we meteen aan de slag gaan. Het zal
me op andere gedachten brengen.
HOOFDSTUK XII
Madge had Stephanota's aanzoek met ver
ontwaardiging aangehoord en hem met een
verachtelijk lachje verlaten; maar ze was
•zich bewust van een ellendig gevoel van
zwakte en weerloosheid. Ze kon die
vreemde invloed, die hij op haar had, niet
afschudden; de betovering bleef haar ge
vangen houden.
Je ziet er niet goed uit Agnes, zei hij
op een avond, nadat ze hem, op zijn bevel,
in de tuin ontmoet had. Dat werk hier in
het ziekenhuis is te zwaar voor je. Enfin
't zal er gauw mee gedaan zijn;; en dan
zul je kunnen uitrusten uitrusten en van
het leven genieten. Want ik heb de zaak
nog eens overdacht en ben tot het besluit
gekomen, dat we onmiddellijk zullen
trouwen.
Madge's gezicht werd krijtwit en haar
ogen vlamden, maar ze sprong niet op van
haar plaats op de bank en sprak geen
woord van protest.
Ja, onmiddellijk herhaalde hij; want
ik heb gemerkt dat ik naar je verlang,
Agnes. Ik heb me zelf onrecht gedaan, toen
ik onlangs zei dat ik geen hart had. Ik heb
er een, en jij hebt het ontdekt; het ge
schapen zou ik bijna zeggen. Ben je daar
blij om, liefste?
Heel haar wezen kwam in opstand tegen
dat woord, dat hij voor de eerste maal ge
bruikte en zonder dat ze hem het recht
daartoe had gegeven. Maar ze bleef be
wegingloos zitten.
Luister liefste, zei hij na een korte
stilte. Ik moet voor een paar dagen op reis.
Ik blijf niet langer weg dan een week
op zijn hoogst en zodra ik terugkom,
trouwen we nietwaar?
Madge stond op en bleef met terneerge
slagen ogen voor hem staan.
Dat is al heel gauw, maar zei ze
met trillende stem, en met uitstekend ge
speelde schuchterheid.
Hij legde zijn arm om haar heen en trok
haar naar zich toe.
Geef me een kus, zei hij, uit eigen
beweging. Je was zo boos, toen ik er on
langs een nam, weet je nog wel? Nu zul je
niet boos zijn, wel; nu wil je me wel een
kus geven, is 't niet, liefste?
Toe laat me nu gaan, zei ze, terwijl ze
zich dwong tot een glimlachje en een
luchtige toon trachtte aan te slaan. Wan
neer ga je weg? Je je blijft niet langer
dan een week?
Morgenochtend vroeg. Nee, in geen
geval langer dan een week. Maar die ene
week zal me al veel te lang vallen.
Madge haalde diep adem, zodra ze alleen
was; toen haastte ze zich naar haar ka
mertje en pakte haastig haar bescheiden
garderobe in haar kleine handkoffer. Ze
nam haar beursje en telde de inhoud.
Madge ging voorzichtig met haar geld om
en had het grootste deel van haar salaris
overgespaard; er was nog genoeg om een
paar weken van te kunnen leven.
De volgende morgen zag ze Stephanota
wegrijden in een taxi en een half uur later
klopte ze aan de kamer van de directrice
en sloop bleek en met behuilde ogen bin
nen. Ze had juist een brief gekregen, dat
haar moeder heel zwaar ziek was ster
vende. Wilde de directrice haar verlof ge
ven om er dadelijk heen te reizen?
De directrice luisterde en keek vol sym
pathie in het mooie, treurige gezichtje. Ze
had een zwak voor Madge.
Het spijt me erg dat te horen, zei ze.
Natuurlijk kunt u dadelijk gaan. Wacht,
voegde ze er bij, toen Madge een paar
woorden van dank stamelde. Hebt u geld
genoeg, zuster?
Genoeg om de reis te betalen, zei
Madge. Ik moet naar Birmingham.
De directrice nam een banknoot van vijf
pond uit haar lesenaar. Nu, dat lijkt niet
al te veelneem dit voor alle zekerheid
ook nog mee. Het komt later wel in orde
en 't zal u misschien te pas komen.
Madge nam haastig afscheid van haar
collega's. Ze waren allen hartelijk met
haar begaan en Mary ging zelf zover, dat
ze verlof vroeg om zuster Agnes tot aan
haar taxi te brengen, tot grote ergernis
van die jonge dame.
Midland Station, hoorde Mary haar
tegen de chauffeur zeggen, maar zodra de
wagen een paar straten verder was, tikte
Madge tegen het glas en gaf de man een
adres in Bloomsbury. Toen leunde ze met
een zucht van verlichting achterover en
glimlachte bevrijd. Al was er geen Ste
phanota geweest om haar op de vlucht te
drijven verplegen was tóch maar een
zuur baantje en ze vroeg zich nu af, hoe
ze het nog zo lang had uitgehouden.
In het pension, waar ze nu heen reed,
had ze al eens gewoond in de tijd toen
ze nog aan het toneel was en ze had het
geluk, een kamer vrij te vinden.
Die avond ging ze naar de schouwburg,
en ze was al half van plan, maar weer
aan het toneel te gaan. Maar, hoewel de
meeste mensen denken, dat een acteur
een prettig en gemakkelijk leven heeft,
Madge, die er ondervinding van had, wist
wel beter en ze rilde bij de gedachte,
dat leven van zwoegen en zwerven weer
te moeten opnemen.
Toen ze weer thuis was, at ze nog een
stukje alvorens naar bed te gaanzp ®am
een krant op en keek werktuigelijk de lan
ge lijst van aangeboden betrekkingen door.
Ze had geen plan, naar een daarvan te
solliciteren en dacht nauwelijks bij wat ze
las. Maar plotseling trok een naam haar
aandacht. Ze ging met een schokje recht
op zitten, één en al aandacht en leven.
De advertentie luidde
GEVRAAGD. Een beschaafde en ge
routineerde kamenier met uitstekende
referentiën. Aanmelden bij Lady Irene
Mersia, Carlton House Terrace.
Lady Irene Mersia Dat was de
naam van dat meisje, de dochter van de
graaf van Mersia, die, zoals de heer Bates
haar verteld had met die knappe vlie®f£
ging trouwen die ze in de loge to fle
schouwburg had gezien die Lord Ter®"7
ce, waar mijnheer Bates zoveel over nao
weten te vertellen!
En Lady Irene had een kamenier nomg.
Waarom zou zij haar geluk niet eens be
proeven
Ze sprong plotseling op en b®ke®k zich
in de goedkope spiegel bovende schoor
steen, streek haar haar glad langs de sla
pen, zette een ernstig en gereserveerd ge
zicht, sloeg haar ogen neer en zuchtte in
getogen. Toen veranderde haar gezicht ze
trok een overmoedige, uitdagende grimas
en lachte hardop.
Ik ga het proberen I riep ze uit.
Terwijl Redmayne op weg was naar
Fairlawn om Irene en de hertogin te ha
len, overlegde hij met zichzelf, of hij iets
zou zeggen van de beslissing die de graaf
genomen had, van zijn weigering om in
haar verloving toe te stemmen. Maar de
kwestie zou zich vanzelf oplossen.
Irene kwam hem in de hall tegemoet,
met uitgestrekte hand en een glimlach van
welkom. Het was duidelijk, dat ze hem
geen verwijt meer maakte van de schijn
bare koelheid, waarmee hij haar ontboe
zemingen ontvangen had. 1
O. bent u het mijnheer Redmayne
zei ze terwijl haar grijze ogen helder en
vriendelijk in de zijne keken. Komt u eens
een dag vacahtie hemen? Dat is verstan
dig van u.
Neen ik kom vandaag als afgezant,
Lady Irene. Lord Mersia zou graag wil
len, dat u vandaag terugkwam to de stad.
Vader hij is toch niet ziek?
Neen, neen, haastte Redmayne zich,
haar gerust te stellen. Niet in het minst
maar hij zou u graag weer eens bij zich
hebben.
Natuurlijk. Ik zal heel graag terugko
men. Ik vind het prettig, dat hij me ge
mist heeft. Ik zal het dadelijk aan de her
togin vertellen.
Ze liep naar boven, maar was al gauw
weer terug en vond Redmayne in de bi
bliotheek. Hij stond bij het vuur en ze
kwam langzaam op hem toe.
Ik heb een nieuwtje voor u, zei ze
zacht.
Misschien kan ik het wel raden, zei
hij, met een glimlach.
Ja? vroeg ze zonder te blozen. Hebt
u het al gehoord? Heeft Terence het u
verteld?
Neen, ik hoorde het gisteravond van
Lord Mersia, zei Redmayne.
Dus Terence is bij hem geweest, en
heeft hij zijn toestemming gegeven?
Misschien wil Lord Terence u daar
liever zelf van vertellen, zei hij.
Dat betekent dus dat mijn vader
zijn toestemming geweigerd heeft? vroeg
ze.
Redmayne zweeg een ogenblik.
Lord Mersia meent, dat een officiële
verloving n0® wat nioet worden uitge
steld; dat u nog te jong bent allebei,
Lady Irene.
Ja, natuurlijk, dat heb ik Terence
toch ook al gezegd! zei ze levendig; en
Redmayne was er bijna zeker van, dat er
opluchting in haar stem had geklonken.
We zijn nog jong genoeg vindt u niet,
mijnheer Redmayne? Vader denkt altijd
aan „es- hij er óók zo over denkt,
weet ik zeker, dat het beter is, te wach
ten.
Toen kwam de hertogin binnen en ze
spraken over de toebereidselen voor hun
vertrek.
Redmayne vergezelde hen naar de stad
en bracht hen naar Carlton House Ter
race, waar hij een haastig gekrabbeld
briefje van de graaf vond. Redmayne
wees een uitnodiging om te blijven dine
ren af en verliet het huis, terwijl hij bleef
mijmeren over de wijze, waarop Irene
haar vaders weigering had opgenomen.
Was het mogelijk, dat het haar geen ver
driet deed, dat het zelfs geen teleurstel
ling voor haar betekende?
In Pall Mall ontmoette hij Terence
Terence, die, er gemelijk en diep-neer-
slachtig uitzag.
Zijn ze terug in de stad! riep hij uit,
toen Redmayne hem vertelde, waar hij die
middag geweest was. Juist, ik begrijp het.
Redmayne, ik ben een jammerlijke pech
vogel. De graaf heeft heeft zijn toe
stemming geweigerd voor mijn verloving
met Irene hij staat er op, dat we de
zaak uitstellen. De hemel mag weten
waarom ik weet het niet! 't Een of an
der kletspraatje dat we te jong waren
alsof we pasgeboren kinderen zijn! Wat
denk je, zou ik er vanavond heen kunnen
gaan en haar te zien krijgen?
tig.
Waarom niet? vroeg Redmayne rus-
Terence's gezicht klaarde een beetje op
Drommels! Dat doe ik dan! riep hij
De twee dames dineerden die avond al
leen en waren juist naar de salon terug
gekeerd, toen Terence werd aangediend
He hertogin keek een beetje weifelend.
Ik wilde, dat hij gewacht had, tot
Lord Mersia terug was, zej ze jy;aar het
was te laat voor etiquette; Terence stond
al in de kamer en een paar minuten late
was hij met Irene alleen.
Ze had hem opgeruimd begroet, al
geen slag hun jonge liefde getroffen
en haar gelijkmoedige berusting in t
vaders besluit prikkelde Terence.
Natuurlijk weet je er van? vroeg hij
O, Irene, ik be„ er eenvoudig wan
hopig onder!
Maar Terence, het is toch maar een
uitstel, ze; ze troostend. Voor een kort
poosje. Het is toch niet erg om nog een
beetje te wachten
Zijn gezicht werd rood en hij greep haar
hand.
Niet erg! Irene, ik ik kan niet
Wachten! Waarom zouden we dat in 's he
melsnaam moeten doen? Irene, liefste,
luister naar me! Er er zijn redenen
waarom waarom we liefst zo gauw mo
gelijk moesten trouwen. Over een paar
weken moet ik die vlucht naar Australië
maken en ik ik zal geruïneerd zijn, als
je niet met me trouwt, vóór ik ga!
Irene deed een stap achteruit en staar
de hem aan, verbijsterd en met iets als
angst in haar ogen.
Ik ik begrijp je niet, Terence, zei
ze met doffe stem. Wat zou je dan willen,
dat ik deed?
Onmiddellijk met me trouwen, zei hij
schor. Hij had- verscheidene glazen cham
pagne gedronken en er klonk een onder
drukte opwinding in zijn stem.
Ik kan het je niet allemaal uitleggen,
maar wat ik je zeg is waar. Ik ben ge
ruïneerd, als je weigert.
Ze keek hem aan, doodsbleek, en week
nog verder terug.
Het kan niet waar zijn! Je kunt het
niet menen! Zoiets mag ik niet doen! zei
ze, bijna onhoorbaar.
HOOFDSTUK XIII,
Dat kan ik niet! hijgde ze, haar han
den tegen haar borst gedrukt, haar ge
zichtje bleek van schrik. Waarom
waarom ben je geruineerd, als ik niet op
staande voet met je trouw, Terence? Ik
begrijp het niet.
Terence staarde naar de grond en beet
op zijn onderlip. Hij zag in, dat hij te
haastig was geweest.
Ik ben bang, dat ik je aan het schrik
ken heb gemaakt, liefste! zei hij kalme
rend.
Ja, ik geloof werkelijk, dat ik een
beetje geschrokken ben, gaf ze toe, ter
wijl ze trachtte te glimlachen. Je komt
daar zo opeens nee aan en het is zo'n
zo n onzinnig idee. Ik had gedacht, dat we
nog lang niet zouden trouwen over ja
ren pas; en vader heeft trouwens zijn toe-
stemming niet gegeven. Waarom zeg je
toch, dat je geruineerd zult zijn, Terence?
(Wordt vervolgd.)
