Bioscoop-exploitanten gaan films
produceren
De
zes lekkere weken" weer
op komst
DE DUBBELGANGSTER
O
D
ONS SUCCESPATROON
VAN DEZE WEEK
m
Onze voeding in Mei en Juni
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
CHARLES GAR VICE
ZATERDAG 16 MEI 1953
PAGINA 4
„Alles, wat we hebben gehoord, ivas doodse stilte
Sam Goldwyn neemt 't op voor Charlie Chaplin. „Ik
neet zeker, dat hij geen communist is". Interview
met Mrs Goldwyn. „Ik ben trots op mijn leeftijd, maar
zet 'm niet in de krant". Haar liefste rol: die van
grootmoeder. Sydney Chaplin blijft in Amerika
filmen. Drie nieuwe films van Alfred Hitchcock.
De goede kant van Alec Guinness' gezicht. Cocktail-bar
en theewagen. Hollywood.sterren gaan Engeland
iveer verlaten.
TOT nog toe heeft niemand een mond
ten gunste van Charlie opengedaan.
J J Alles wat we hebben gehoord, was
doodse stilte."
Met deze woorden heeft Sam Goldwyn,
de veteraan onder de Hollywoodse film
producenten, die bekend staat om de
merkwaardige wijze, waarop hij zich van
de Engelse taal bedient. Charles Chaplin
In bescherming genomen tijdens een be
zoek, dat hij onlangs aan Londen bracht.
„En als 't hun niet aanstaat, dat ik zijn
verdediging op me neem wel, dan kun
nen ze me ook tegenhouden om weer in
Amerika terug te keren".
In zijn verdere pleidooi voor Chaplin
nam de thans 68-jarige filmproducent geen
blad voor zijn mond. „Het is tijd, dat
iemand iets zegt", vervolgde hij. „Mijns
inziens is Charlie Chaplin de grootste ar
tist, die we ooit hebben gehad en we heb
ben niemand, die zijn plaats kan innemen.
Hoeveel werkelijk grote mensen ontmoet
je in een mensenleven? Verduiveld weinig,
maar Charlie is er één van. Ik weet zeker,
dat hij geen communist is. Ik heb hem
twintig jaar goed gekend. We hebben het
vaak met elkaar aan de stok gehad, want
hij heeft zeer bepaalde ideeën. Hij is een
liberaal en soms mag hij het misschien een
beetje mis hebben gehad, maar hij is geen
communist.
Ik ben niet bang voor politieke konse-
kwenties, dat ik hem verdedig. Het voor
naamste is de waarheid te zeggen zonder
bang te zijn. Moedig van me om Charlie te
verdedigen? Onzin! Het zou me een eer
zijn, een film te produceren met Charlie
Chaplin er in".
Toen Chaplin 64 jaar geleden te Ken-
nington in het Zuiden van Londen werd
geboren, was Sam Goldwyn een jongen
van vier jaar, die in het ghetto van War
schau speelde. In 1913 zaten beiden in het
filmbedrijf: Chaplin met Mack Sennet's
Keystone Film Company en Goldwyn met
Jesse Lasky en 'n zekere Cecil B. DeMille
in de productie van „The Squaw Man",
een van de eerste films met normale ver-
toningsduur.
Beiden hebben hun spel alleen gespeeld
in Hollywood. Goldwyn, na zijn belangen
aan de Metro Productions te hebben ver
kocht en aldus zijn naam te hebben toe
gevoegd aan Metro-Goldwyn-Mayer, ging
dertig jaar geleden door met het ma
ken van films op zijn eigen manier, met
zijn eigen geld en in zijn eigen kostelijke
tijd.
Chaplin ging nog een stap verder: hij
schreef, produceerde en acteerde zijn eigen
films.
DE vraag van de vrouwelijke reporter,
die mevrouw Sam Goldwyn inter
viewde tijdens haar bezoek aan Lon
den, was zeer delicaat geformuleerd. Zij
vroeg hoe ze het vond om in Hollywood
„op te groeien".
„Wees maar niet zo voorzichtig", luidde
het antwoord van mrs Goldwyn. „U kunt
gerust zeggen „oud worden" in Hollywood.
Het kan me niets schelen. Ik heb er 28 jaar
gewoond en ik ben trots op mijn leeftijd
maar zet 'm alsjeblieft niet in de krant".
Of nu de vroegere Broadway-actrice
Frances Howard is „opgegroeid" dan wel
„ouder geworden" in Hollywood, ze
maakte er, zoals ze zelf zegt, 28 jaar ge
leden haar entree als de bruid van de le
gendarische mr Goldwyn, die toen nog
maar een doodgewone filmproducent was.
Ze hadden elkaar in New York leren
kennen.
„Ik had net een filmcontract gekregen",
vertelt mrs Goldwyn, „en ik dacht, dat
het geen kwaad kon, als ik een vriend had
in Hollywood, waar geen levende ziel me
kende. Vóór ik wist, hoe ik het had, waren
we getrouwd".
Nooit is er van een scheiding sprake ge
weest. „Dat is heus zo vreemd niet. Er
zijn daar een massa andere langdurige en
gelukkige huwelijken".
Mrs Goldwyn is een meisjesachtige,
slanke grootmoeder, rustig, maar welbe
spraakt.
„Hollywood? Het is misschien wel de
meest opwindende plaats in de wereld om
er de mensen gade te slaan. Weet u, ik zou
wat graag kunnen zeggen, dat de standaard
van de vrouwelijke schoonheid daar aan
het dalen was. Maar ik moet eerlijk be
kennen, dat elk jaar de collectie nieuwe
lingen er nog knapper uitziet dan de
vorige. Éérlijk gezegd vind ik dat hele
maal niet leuk.
Er is één goede kant aan het mrs Holly
wood zijn. Alle Miss Hollywoods beseffen
al gauw, dat je ze geen concurrentie aan
doet en dan ga je ze ook als mensen leren
kennen".
Of ze spijt ervan heeft, haar carrière
als actrice te hebben opgegeven? „Well,
het grote Amerikaanse publiek leed heus
zo'n verschrikkelijk verlies niet, toen ik
het toneel er aan gaf. Ik betreur het te
moeten zeggen, dat er geen luid geroep
opging om me terug te krijgen. Maar ik
heb nog steeds de brief, die de studio me
stuurde, toen Sam me had gevraagd het
contract van vijf jaar af te slaan, dat ze me
hadden aangeboden. Daarin staat, dat ik
elk ogenblik op mijn besluit kan terugko
men, als ik dat ooit mocht wensen. Zou
den ze niet lelijk op hun neus kijken, als
ik besloot weer aan een filmloopbaan te
beginnen?"
De rol, die Mrs Goldwin het liefst
speelt, is die van grootmoeder. „Het is
heerlijk alleen maar genoegen en geen
last noch verantwoordelijkheid. Je geeft
de baby veel te veel snoep en Ma draait
Alfred Hitchcock, de grootmeester
van de spanning, gaat drie nieuwe
films maken.
voor de gevolgen cp, maar ze hoeft er
nooit achter te komen, wie de schuld is,
als het kind niets zegt".
Grootmoeder's hebbelijkheid is, dat ze
haar eigen koffiemachine meeneemt, waar
ze ook heengaat. In Amerika reist ze
met een electrische „percolator", maar in
Europa gebruikt ze een soort samovar,
met het oog op het verschil in electrische
stroom.
Toch kan men Frances Goldwin niet
„excentriek" noemen. Zij is een persoon
lijkheid en ze houdt hardnekkig vol, dat
ze evenmin met een excentriek is ge
trouwd. „Mr Goldwyn was vrij bekend,
toen ik hem voor het eerst ontmoette. Nu
zegt men me, dat hij een „legende" is ge
worden, maar voor mij is hij niets veran
derd".
TERWIJL Charlie Chaplin, met 't oog
op de boosaardige aanvallen, waar
aan hij in de Verenigde Staten bloot
staat, definitief heeft gebroken met Hol
lywood om zich in Zwitserland te vesti
gen en in Engeland films te maken, is
Sydney Chaplin, zijn oudste zoon, die men
in „Limelight" heeft kunnen zien, voor
nemens om de rol van zijn beroemde va
der te spelen in een Amerikaanse film.
Deze film, getiteld „The Life of Jackie
Coogan", zal zijn gebaseerd op historische
feiten uit het leven van „The Kid", die,
zoals men weet, werd „ontdekt" en be
roemd gemaakt door Charlie Chaplin.
DE grootmeester van de spanning, de
Anglo-Amerikaanse regisseur Alfred
Hitchcock, is voornemens „Malice
aforethought" (Met voorbedachten rade"
te verfilmen, een roman van Francis lies,
naar wiens boek „Before the Fact" hij
reeds onder de titel „Suspicion", 'n film
maakte. Hitchcock hoopt Alec Guinness
te kunnen engageren voor de hoofdrol in
deze geschiedenis van een bedeesde plat
telandsdokter, die besluit zijn onuitstaan
baar geworden vrouw te liquideren en
die haar op doeltreffende wijze doodt.
Verder heeft Hitchcock de film „The
Bramble Bush" (Het Braambos) in voor
bereiding, naar een verhaal van David
Duncan.
Tenslotte zal hij in de herfst van dit
jaar in Frankrijk „To catch a Thief" (Om
een dief te vangen) regisseren, een film,
waarin Cary Grant de hoofdrol zal spe
len.
ALEC GUINNESS heeft zelfs nog nooit
aan de mogelijkheid gedacht, maar
Brian Desmond Hurst, de regisseur
van „The Malta Story", waarin hij een
hoofdrol speelt,
heeft er zijn aan
dacht op geves
tigd de ene kant
van zijn gezicht
fotografeert aan
merkelijk beter
dan de andere.
,,Ik dacht, dat m'n
hele gezicht onmo
gelijk was", merk
te Guinness ver
baasd op, toen
Hurst hem dit zei.
„Met mijn scheve
neus en vreemde
gelaatstrekken kon
het me niet sche
len, waar ze de
camera zetten of
hoe ze me fotografeerden".
Hurst heeft daarin verandering aange
bracht. Vóór iedere opname stelt Guin
ness zich zorgvuldig in de beste positie
Op. Precies zoals Claudette Colbert, die
er altijd op staat, dat ze van links uit
wordt gefotografeerd. Dat is óók de goe
de zijde van Guinness....
ALEC GUINNESS.
NDER de requisiefen voor 't luxueuze
Monte Carlo-décor in de nieuwste
Pinewood-filmkomedie „Always a
bride", bevinden zich niet minder dan
vier welvoorziene cocktail-bars. Daarom
heen houdt zich 'n elegante menigte figu-
Samuel Goldwyn, die het opgenomen
heeft voor Charlie Chaplin.
ranten op, die de ijdele-rijkdom-op-va-
cantie moeten voorstellen.
Zo zullen de bioscoop-bezoekers deze
figuranten in de film zien. Wat ze niet
zullen zien, is hun reactie, als er gebeld
wordt voor de thee. Dan zijn de prachtige
bars, waarop iedere denkbare soort drank
staat uitgestald, op staande voet verge
ten. Er is een algemene run op de nede
rige theewagen, die door het personeel
van de cantine wordt binnengereden
Zes bioscoop-exploitanten, die van oordeel waren, dat het toch mogelijk
moet zijn tot een eigen Nederlandse filmproductie te komen, hebben daar
toe een maatschappij gesticht, waarvan de eigenaar van het Utrechtse
Scala-theater, de heer R. Barnstijn, als directeur optreedt, terwijl de heer
R. Uges president-commissaris is.
Deze „Nationale Filmproductie-Maatschappij", zoals de officiële naam
luidt, heeft als regisseur geëngageerd de heer W. Smith, die jaren lang bij
Polygoon-Profilti in dienst is geweest. Na grondige studie is de leiding tot
de conclusie gekomen, dat een Nederlandse film, die gewoonlijk 1%. tot
31/2 ton kost, voor een belangrijk lager bedrag kan worden gemaakt.
(Van onze Utrechtse redacteur)
E „Gold Rush" van de Hollywoodse
filmsterren naar Engeland, zal gauw
afgelopen zijn. Weldra zullen ze
weer naar huis gaan met hun zakken vol
stofgoud.
Hele horden van hen trokken naar En
geland, omdat de inkomstenbelasting in
Amerika het hun onmogelijk maakte om
in Hollywood behoorlijk te verdienen en
omdat het Amerikaanse Congres een wet
had aangenomen, die vrijstelling van be
lasting verleende aan Amerikanen, die
achttien maanden in het buitenland ver
bleven.
Nu is er een voorstel bij het Congres
ingediend om die wet te herroepen
en dat zal het Congres bijna zeker doen.
Dus zullen de Amerikaanse filmsterren
weer naar huis terugkeren en zullen de
Engelsen Gregory Peck, Alan Ladd, Gene
Kelly en Bing Crosby, Virginia Mayo,
Bette Davis, Yvonne de Carlo, Elizabeth
Taylor en vele andere lieftallige schoon
heden uit Hollywood vaarwel moeten
zeggen.
In Mei en Juni vallen de zogenaamde
„zes lekkere weken". Met behulp van de
mens overlaadt de natuur ons dan met
velerlei heerlijke producten, die wij ge
durende de winter hebben moeten missen.
Veel van deze producten zijn betrekke
lijk prijzig, vooral in de eerste periode.
Wij behoeven echter slechts korte tijd ge
duld te hebben totdat het hoogseizoen
aanbreekt.
Voor zowel groenten als vruchten geldt,
dat de primeurs in het algemeen wel
mooi, maar minder vol van geur en smaak
zijn dan hun latere soortgenoten. Ook
uit oogpunt van voedingswaarde is het
niet juist om de „eerste aardappelen" en
de „eerste kasboontjes" hoger aan te
slaan dan die van een paar weken later.
In deze tijd hebben we volop
Groenten stoofsla, kropsla, spinazie,
postelein, spitskool, snijbiet, andijvie, peu
len, capucijners, dorperwten, tuinbonen,
worteltjes, bloemkool, komkommers, to
maten, radijs, asperges.
Van bladgroenten is 400 500 gram voor
een volwassene een goede portie, wan
neer de groenten gekookt worden. Spits
kool slinkt iets minder, doch meer dan de
winterkool. Hiervan mogen we wel 250
gram rekenen. Tuinbonen, capucijners en
doperwten leveren veel oneetbaar afval.
Per persoon hebben we resp. wel kg.
en kg. nodig. Wanneer we iets meer
erwtjes nemen, dan we nodig hebben, zul
len we er heus niet mee blijven zitten,
want erwtjes zijn heerlijk in een aardap
pelsla of groentensla. Peultjes hebben een
iets betere smaak en worden daarom vaak
gecombineerd met worteltjes of met een
weinig suiker gekookt. Peultjes slinken
vrij sterk; we mogen dan ook wel 300 gr.
voor ieder rekenen.
Aardappelen: Behalve nieuwe groenten,
zijn er nieuwe aardappelen. Gebruik die
eens met een klontje boter of margarine
in plaats van met jus. Een tractatie.
Vruchten aan fruit geen gebrek. Naast
de laatste sinaasappelen en grapefruits,
hebben we rabarber en de eerste kruis
bessen. In Juni zullen aardbeien, kersen
en perziken in flinke hoeveelheden aan
de veiling worden gebracht.
Er zijn volop eieren, terwijl ook de
kaas in verhouding laag geprijsd is. Voorts
orengi ons dit seizoen ook de grasiboter.
Vlees: alle soorten, vooral rund- en
kalfsvlees.
Vis. In Juni valt het feest van de nieu
we haring. We hoeven ons op de haring
echter niet blind te staren want er zijn
kabeljauw, koolvis, schelvis, makreel,
bot, schol, tarbot, griet, poon, zeewolf.
Tarbot en griet lijken veel op elkaar;
tarbot heeft knobbels onder de huid, griet
niet. Zeewolf is een grote vis, die meestal
gestroopt verkocht wordt, in moten of
filets. Zijn blauw gestreepte lichaam boe
zemt dan ook geen vertrouwen in, maar
het visvlees is smakelijk. Ook de groot-
koppige poon is lekker, maar geeft in ver
houding tot zijn gewicht veel afval.
Gebakken krielaardgppelen
Kleine krielaardappeltjes. öH'e of vet,
zout.
De aardappelen kunnen geschrapt wor
den of met schil en al gebakken. De schil
is vrij zacht en niet hinderlijk.. De aard
appelen wassen en met een doek drogen.
In een braadpan of braadslee de olie of
het vet verhitten, zodat de bodem er ge
lijkmatig mee bedekt is. De aardappelen
er in overdoen en even er in omschudden.
De pan sluiten. De aardappelen goed heet
laten worden met het deksel op de pan.
Na enkele minuten het deksel er af nemen.
De aardappelen met was zout bestrooien
en zachtjes gaar bakken onder af en toe
schudden voor kleine krieltjes duurt
dit ongeveer 10 minuten. Zo nodig de aard
appelen daarna nog vlug lichtbruin bak
ken. Moeten de aardappelen warm ge
houden worden, dan in een open pan of
schaal doen om slap worden te voorkomen.
Kruisbessenvla.
250 Gram kruisbessen (onrijpe zijn hier
voor het meest geschikt), ongeveer 30 gram
(2 eetlepels) suiker; y2 liter melk, 25 gram
(3 eetlepels maizena), 25 gram (IV2 eet
lepel) suiker.
De bessen van het steeltje ontdoen, was
sen en opzetten met een kopje water. De
vruchten aan de kook brengen en zachtjes
gaar koken in ongeveer 10 minuten. Dan
de massa door een zeef wrijven, laten af
koelen en op smaak maken met de suiker.
De maizena aanmengen met een paar
lepels melk. De rest van d'e melk aan de
kook brengen en onder roeren de aange
mengde maizena er in schenken. De vla
even laten doorkoken, zoeten en laten af
koelen.
Kruisbessenmoes en maizenavla vermen
gen tot een gemarmerde vla.
Men is uitgegaan van het rendement,
dat met een dergelijke film in de thea
ters, die zich bereid verklaard hebben
deze te draaien, bereikt kan worden, ter
wijl bovendien het Departement van O.
K. en W. een subsidie heeft toegezegd.
De bedoeling is een geregelde produc
tie mogelijk te maken, die geleidelijk, te
beginnen met één film in het eerste jaar,
wordt opgevoerd tot vier films per jaar.
Met andere eventuele film-maatschap
pijen in ons land zal overleg worden ge
pleegd om tot een goede coördinatie te
komen.
Als eerste film is gekozen een bewer
king van het boek „Rechter Thomas" van
Francois Pauwels, waarvoor reeds een
Belgische maatschappij de rechten had
verkregen, die zij inmiddels heeft over
gedaan.
Deze film stelt weinig eisen wat het dé
cor betreft, terwijl de geschiedenis zich
afspeelt in verschillende maatschappe
lijke groeperingen. Het verhaal komt in
het kort hierop neer, dat een rechter zich
het lot van een delinquent aantrekt, die
uit de gevangenis vlucht en later bij zijn
beschermheer voor een nacht onderdak
vindt. Wanneer de jongeman in verband
met een ander misdrijf zijn alibi voor die
nacht moet opgeven, komt de rechter in
een moeilijk parket en wordt gedwongen
zijn ontslag te nemen, dat hem met dank
voor de bewezen diensten verleend wordt.
De rol van rechter wordt gespeeld door
Piet Bron, Ton van Duinhoven krijgt de
rol van delinquent, Bob de Lange treedt
op als Officier van Justitie en verder zul
len meewerken Ida Wasserman, Remi van
Slingerland, Henri Eerens, Johan Valk en
Max Croiset.
Camera-man is Piet Buijs, die ook de
fotografie van „De dijk is dicht" heeft
verzorgd.
Maandag 22 Juni wordt met de opna
men in de studio van Profilti in Den
Haag begonnen, waarmee 4 weken ge
moeid zullen zijn. De buitenopnamen zul
len hierna nog 14 dagen in beslag nemen,
zodat men goede hoop heeft, dat deze
nieuwe Nederlandse film, die een verto-
ningsduur van 1% uur krijgt, half Sep
tember in de theaters zal draaien. In Am
sterdam, Rotterdam en Den Haag vindt
gelijktijdig de première plaats, waarna
men deze rolprent ook in Leiden, Utrecht,
Haarlem, Hilversum, Amersfoort, Apel
doorn, Eindhoven en Groningen zal kun
nen zien.
hoeveel
s,
R. S. STOKVIS ZONEN N.V.
140 dealers en subdealers,
overal in Nederland.
Een van de nieuwste snufjes van dit
seizoen is een japon of jasje van een
fijn gestreept stofje dat dwars geweven
of verwerkt wordt.
Ook dit model is op die manier
verwerkt. Garnering en het vestje zijn
in tegengestelde richting genomen. Het
rokje is glad en heeft voormidden een
plooi. De aardige zakken zijn met
klepjes en knopen versierd. Het
mouwtje is aangeknipt en heeft een
brede manchet.
Het vestje is rond ingezet en sluit
tegen elkaar. Ook hierop zijn voor gar
nering aan weerskanten twee knopen
gezet.
Het patroon is verkrijgbaar in maat:
40, 46, 48 a 0,75. 3 a 3,50 meter stof
van 90 cm breed is er voor nodig.
G 711
Plak aan de adreszijde van een briefkaart, naast en buiten het frankeerzegel
het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROON, BEATRIJSSTRAAT 4, ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummer van het gewenste model.
Plak nooit meer dan 1,op een kaart, wat meer geplakt wordt is
t vaardeloos.
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Afgehaald elke dag van 9 tot 12 en van 2 tot 5 uur. Behalve 's Zaterdags.
li)
Misschien was dat was dat een
beetje overdreven. Irene, zei hij; maar
werkelijk, als je weigert, dan zal dat een
ontzettende slag voor me zijn. Als we kon
den trouwen vóór ik die vlucht ga maken
je weet dat zoiets toch nooit zonder
gevaar is dan zou ik tenminste weten,
dat je van mij hoorde dat ik je niet
meer kon verliezen.
Bedoel je, dat je bang bent dat ik
dat ik je ontrouw zou worden, Terence?
vroeg ze heel rustig.
Nee, nee! Maar maar, zie je, we
zijn immers niet eens verloofd; je bent
helemaal vrij.
Dat ben jij toch ook, Terence, zei ze
naief; maar het zou nooit in me opko
men, aan je te twijfelen.
Nee, natuurlijk niet! omdat wel,
omdat ik van je houd ik houd véél
meer van jou dan jij van mij.
Dat is misschien wel mogelijk. Ik
weet tenslotte zo weinig van liefde; maar
ik heb je mijn woord gegeven, en ik zou
dat niet breken, al ging je nog veel verder
weg dan naar het andere eind van de we
reld; al bleef je tien, twintig jaar daar in
Australië!
Och, dat weet je niet zoiets kun
je toch nooit vooruit zeggen! zei hij triest.
Je zult me vergeten voor anderen er
zullen er genoeg komen, betere kerels
dan ik, die verliefd op je zullen worden
en met je willen trouwen; en ze zullen al
tijd om je heen zijn en in de gelegenheid,
je het hof te maken, terwijl ik ver weg
ben.
Denk je dan, dat ik je mijn woord
gegeven zou hebben, als ik niet heel ze
ker van mezelf was? vroeg ze met zachte
stem. En is dat wat je bedoelde, toen
je zei, dat je geruineerd zoudt zijn?
Ja, dat bedoelde ik, zei hij aarzelend.
Het zou mijn leven verwoesten, als ik
jou verliezen moest. Bovendien nee, ik
kan je dat niet vertellen! Maar, Irene, als
ik je nu eens kon laten zien je bewij-
ten dat dat je met me trouwen
moest, dat je me daardoor kon redden van
e-n verschrikkelijk ongeluk, zou je zou
je het den doen?
2,c Keek hem aan met peinzend gefronst
voorhcollf en een onrustige twijfel in haar
ogen.
Ik weet het niet. Ik kan me niet voor
stellen, dat ik zo'n beslissing zou moeten
nemen; maar
Als je van me houdt, dan zou je niet
weigeren! En wat zou het nu eigenlijk
voor verschil maken? Je gaat toch ooit
met me trouwen, dat weet je!
Ja, zodra vader zijn toestemming
geeft, herinnerde ze hem ernstig.
Hij streek het klamme haar van zijn
gloeiend voorhoofd.
Dan zou het te laat kunnen zijn,
Irene, zei hij radeloos. Maar méér zal
ik nu niet zeggen, ging hij haastig voort,
toen zij verbaasd de woorden „Te laat?"
herhaalde.
Ik zal je zelfs niet vragen, het te
doen, vóór ik vóór ik er volstrekt toe
genoodzaakt word. Je zult er tegen nie
mand een woord over zeggen?
Neen, zei ze. Als ik er met iemand
over sprak, dan zou het met vader zijn, en
hij
Zou me verbieden, je nog te zien, en
zou definitief zijn toestemming weigeren,
zei hij. Neen, je moet het hem niet ver
tellen, en ik zal er zelf niet meer over
spreken vóór het hoog nodig is; maar ik
zou willen, dat je er intussen eens over
nadacht. Zul je niet vergeten, liefste, dat
de gedachte, je te moeten verlaten, me
bijna gek maakt?
Hij sloeg zijn arm om haar heen en trok
haar naar zich toe en Irene keek naar hem
op, toen hij haar kuste, en fluisterde:
Omdat je zoveel van me houdt? Wat
iets wonderlijks is liefde toch!
Bij het weggaan ontmoette Terence de
hertogin, en ze legde haar hand op zijn
arm met tedere bezorgdheid.
Is het werkü'ijk waar, dat je al zo
gauw moet vertrekken. Terence? En dat
zonder dat er iets definitiefs beklonken
is tussen jou en Irene? Ik vind het zo
ellendig voor je, mijn lieve jongen!
Hij lachte grimmig.
U kunt het niet ellendiger vinden
dan ik het zelf vind, tante, zei hij toen;
terwijl hij zijn hoed nam, voegde hij er
gedempt bij: Denkt u, dat oom me
een klein beetje zou willen bijspringen
tante? Al die toebereidselen voor de
grote reis kosten handenvol geld.
Ik weet het, m'n jongen. Natuurlijk
zal hij je graag een tegemoetkoming
in je uitgaven geven.
Niet meer niet een flinke som
ineens, zodat ik me wat roeren kan?
vroeg hij wanhopig.
Ze schudde spijtig het hoofd.
Ik ben bang van niet, Terence. Hij
zei gisteren, dat hij je de laatste tijd al
veel meer gegeven had dan hij van plan
was geweest. Kijk niet zo teleurgetseld.
Terence. Ik zou je nog wel een paar
honderd pond kunnen toestoppen, lieve
jongen.
U bent eén snoes, tante, zei hij, haar
kussend. Maar toen hij de trappen van
de ingang afliep, mompelde hij radeloos:
Een paar honderd!
Hij ging naar zijn club en wilde juist
de grote glazen deur binnengaan, toen
een taxi krijsend remde en een stem met
sterken neusklank zijn naam riep.
Met een gesmoorde vloek keerde hij
zich om en dwong zich tob een glimlach.
O, bent u het, mijnheer Levison!
zei hij. Ik dacht al, dat ik uw stem
herkende.
De heer Levison was uit de taxi ge
sprongen en had zijn hand uitgestoken
met een brede en bijna vaderlijke glim
lach.
Gaat u mee naar binnen, zei Te
rence, en bracht de man in een van de
kleine rookkamers.
Het was de eerste maal, dat de Spin
bij de Vlieg op visite kwam en de heer
Levison installeerde zich behagelijk in
een diepe fauteuil, accepteerde een
sigaar en een whisky-soda en begon zon
der verwijl over zaken te praten.
Schitterend nieuws, mylord! Dat wil
zeggen, ik veronderstel, dat u er zo over
denkt; want hoe iemand zieih kan ver
heugen op het vooruitzicht, van een paar
duizend meter hoogte in zee te vallen
of tegen een berghelling te pletter te
vliegen, dat kan ik me zo niet voorstel
len. Maar enfin, over smaak valt niet te
twisten. En ik hoor, dat de datum van
vertrek al is vastgesteld 't heeft nog
wel niet in de krant gestaan, maar 'n
mens heeft zo z'n relaties.
O ja, we gaan binnenkort, en we
vinden het natuurlijk schitterend, zei
Terence, met gewild luchtige opgeruimd
heid.
Juist, Ik dacht, ik zal u er maar
eens mee gaan feliciteren, en meteen
eens een beetje over zaken keuvelen. U
zult natuurlijk liever die kleine aange
legenheid nog vóór uw vertrek regelen,
mylord, dat weet ik.
U weet, dat 't me onmogelijk is. zei
Terence koel.
O, dat hoop ik toch niet, dat hoop
ik toch niet, mylord. 't Is altijd beter om
vóór zo'n verre en gevaarlijke reis zulke
dingetjes in orde te maken.
U hebt mijn schuldbekentenissen,
zei Terence nors.
En wat zouden die waard zijn, als u
eens iets mocht overkomen? Helemaal
niets of een bedroefd beetje.
De Hertog zei Terence aarzelend
maar de heer Levison schudde weer het
hoofd, zij het uiterst zachtzinnig.
Zal ik niet veel verder mee komen,
mylord! Dat was allemaal heel goed en
best in de ouwe tijd, toen 'n heer z'n fa
milie het een erezaak vond om z'n schul-1
den te betalen als hem iets overkwam;
maar dat is nu allemaal anders gewor
den. Ze maken d'r een rechtszaak van, j
en de rechter zegt: de interest is bui
tengewoon hoog!" en ontzegt je al je
je winst en kent je soms nog niet eens
de hoofdsom toe; en daar sta je dan!
Bedoelt u dat dat u maatregelen
zoudt nemen, wanneer ik vertrok zonder
de zaak te regelen? vroeg Terence, met
zoveel verontwaardiging als hij durfde
tonen.
Neem ik óóit maatregelen, mylord?
U weet toch, dat ik van zoiets niet zou
durven dromen! Maar ik vrees ik ben
de laatste tijd een beetje uit m'n contan
ten geraaktdat ik uw schuldbekente
nissen zou moeten doorgeven aan een
vriend van mij in de stad, en die wel,
die heeft nog niet zoveel ondervinding
van de gewoonten van heren als u, my
lord, en hij zou misschien wel eens on
geduldig kunnen worden en de zaak wat
te haastig aanpakken.
U bedoelt, dat u me zoudt tegenhou
den.... laten arresteren.... vóór ik kon
vertrekken?
De heer Levison glimlachte veront
schuldigend.
Het is niet te zeggen, wat die vriend
van me in zijn hoofd zou halen, als hij
uit zijn humeur raakte, zei hij bezorgd.
Terence werd rood van woede en staar
de strak naar het tapijt; maar hij was in
de macht van zijn glimlachende kwel
geest en kon zich zelfs niet de luxe per
mitteren, hem te zeggen dat hij naar de
maan kon lopen.
En dan was er nog iets anders, waar
mee ik uw lordschap wilde gelukwensen,
zei de heer Levison. of hij van het an
dere onderwerp wilde afstappen- Name
lijk uw lordschap's verloving.
Er is nog niets officieels, gromde Te
rence beschaamd.
Zonde en jammer ,dat het huwelijk
niet plaats vindt vóór uw vertrek, mylord.
zei hij glimlachend en zachtzinnig. Het
zou zo'n groot verschil gemaakt hebben
tussen u en mijen de andere heren,
die uw lordschap's naam in hun boeken
hebben staan Maar misschien denkt uw
lordschap er toch nog over, vóórdien te
trouwen? zei hij nonchalant, maar met
een stekende zijdelingse blik op Terence's
rood gezicht. Dat hoort men vaak in
zulke gevallen.
Wel mogelijk- Maar ik vrees, dat
Lord Mersia, de hertog, en mijn verdere
familie, niet zouden toestemmen in zo'n
haastig huwelijk, zei hij uit de hoogte.
Ah juist! Lastig zijn al die familie
betrekkingen, niet, mylord? Het gebeurt
dan ook wel eens, dat de jongelui hun
geduid verliezen en niet wachten tot de
oude generatie klaar is met wikken en
wegen.... en dat ze hun huwelijk heel
bedaard en zonder drukte tot een feit
maken. Daar heb je bijvoorbeeld de jon
ge Lord Brighton.... Het was de jonge
dame, die de zaak in handen nam en
hem uit de moeilijkheden redde. Ze
trouwden heel stilletjes met een speciale
vergunning; en niemand dan hijzelf wist
er iets van vóór Lord Brighton terug
kwam, gezond en wel. Hij vond een
charmant jong vrouwtje op hem wach
ten en alles tussen hem en mij op de
aangenaamste wijze geregeld. Ziet u, ik
wist, dat de familie van de jonge dame
wel over de brug zouden komen, als er
soms iets met hem gebeuren mocht.
Terence fronste het voorhoofd- Het
leek bijna, alsof dc heer Levison tegen
woordig was geweest bij zijn gesprek
met Irene
Het was een brief, die de doorslag
gaf, ging de heer Levison peinzend voort,
ik schreef hem, wat mijn vriend in de
stad misschien in zijn hoofd zou halen..
en hij liet die brief aan de jonge
dame zien.
Terence kreeg een schokje en werd
nog roder. Er was een korte stilte; toen
zei hij met een gedwongen lachje, alsof
hij schertste:
U kunt mij óók wel eens zo'n brief
schrijven, mijnheer Levison.
Dat zou ik kunnen doen.... zeker,
dat zou ik wel kunnen doen, mylord! zei
hij, alsof hij zelf nog niet eerder op het
idee was gekomen. Kom, ik moet eens
opstappen. Het is altijd prettig met een
cliënt zo'n vlot en volmaakt vriendschap
pelijk onderhoud te mogen hebben. U
vertrekt dus over drie weken, mylord?
Ontzettende uitgaven brengt zoiets altijd
mee, dunkt u niet?
Terence knikte gemelijk.
Juist.... welnu! Als een paar hon
derdjes u misschien.... Dat zei ik tegen
Lord Brighton óók altijd. Zorg, dat u
altijd wat los geld in de zak hebt- Het
zou kunnen zijn, dat u wilde trouwen,
weet u. voegde hij er bij, met een zo
mogelijk nog vriendelijker lachje, en dat
kost altijd geld, hoe rustigjes men het
ook aanlegt
Hij stak nog een sigaar van de club
op en vertrok en Terence zonk achter
over in zijn stoel en bedekte zijn gezicht
met de handen. Hij wist. dat Levison
hem de brief zou zenden. Zou hij er enig
succes mee hebben?
Hij sprong op en belde om nog een
whiskv-soda, terwijl hij mompelde:
Nee, ze zal het me niet weigeren, als
ze iets om me geeft. Zo móét het doen!
HOOFDSTUK XIV
De mórgen nadat zij de advertentie had
gelezen en besloten, naar de betrekking
te solliciteren, kleedde Madge zich zorg
vuldig voor haar rol, met een flair en een
handigheid, die gedeeltelijk aangeleerd
en gedeeltelijk ook aangeboren waren.
Voor ze de vorige avond naar bed ging
had ze een paar keurige getuigschriften in
elkaar geflanst, en met deze papieren in
haar tasje en haar niet te nieuwe paraplu
in haar hand met de zorgvuldig verstelde
zeemleren handschoen, ging ze op weg
naar Carlton House Terrace.
Ze belde aan en vroeg met haar zachtste
stemmetje naar Lady Irene Mersia, en de
knecht, die haar onderzoekend en een
beetje weifelend opnam, vroeg haar naam.
Ik wens Lady Irene te spreken naar
aanleiding van haar advertentie.
De butler was naderbij gedrenteld en
mengde zich beleefd in het gesprek.
Juffrouw Prosper zal u wel evpn wil
len ontvangen, zei hij. Doch ik vrees,
dat het niet veel nut zal hebben. Er is
gisteren al een aantal sollicitanten ge
weest, en misschien is de betrekking al
vergeven. Als u even wilt plaats nemen,
zal ik eens horen.
Even later kwam de butler terug met de
trouwe Prosper, en toen Madge naar de
keurige oude dame met haar zachte zwar
te japon en kanten mutsje opkeek, dacht
ze in het eerst, dat deze tot de familie
moest behoren. Ze stond haastig op, toen
Prosper naderbij kwam en haar vriende
lijk onderzoekend aankeek.
U wilde mij spreken over die betrek
king als kamenier, zei ze. Ik kan er u
nog niets van zeggen. Ik heb al zoveel ge
gadigden gehad, en haar ladyschap heeft
verschillende sollicitaties in overweging.
U doet het best, uw getuigschriften en vol
ledige bijzonderheden schriftelijk in te
zenden.
Misschien wilt u me vast uw naam
opgeven? voegde ze er bij, want Madge's
bedrukt gezichtje en rustige kleren maak
te een gunstige indruk op haar.
Margaret Warner, zei Madge met een
zucht. —Het spijt me erg het is een
grote teleurstelling voor me ik had ge
hoopt. Maar ik zal u niet langer op
houden.
Ze stond op en liep langzaam naar de
deur, maar vóór ze die bereikt had, hoorde
ze een lichte voetstap op de trappen en
ze bleef even staan en keek om. Irene
kwam naar beneden en toen Madge haar
ogen opsloeg en haar zag, voelde ze, hoe
elke druppel bloed in heel haar lichaam
haar naar het hoofd steeg. Ze stond onbe
weeglijk en snakte naar adem, vechtend
tegen de verbijstering, die zich van haar
meester maakte. Want dit meisje, dat met
vriendelijke verbazing haar blijkbare ont
roering gadesloeg, was niemand anders
dan de jonge onbekende uit het zieken
huis! Madge's dubbelgangster!
Wat is er, Prosper? vroeg Irene, want
Madge's gezicht was van bloedrood doods
bleek geworden.
Een jonge dame, die naar de betrek
king kwam solliciteren, mylady. zei Pros
per verontschuldigend; en bij dat „myla
dy" kreeg Madge een schokje. Dus dit was
dan werkelijk Lady Irene!
O juijt, zei Irene; en ze wilde door
lopen naar de salon, toen Madge een be
vende hand naar haar uitstrekte en met
gebroken stem mompelde: Neemt u
neemt u me niet kwalijk!
Irene bleef staan en keek vriendelijk
haar aan.
Wat scheelt er aan? Voelt u zich niet
goed? vroeg ze.
Neen, o neen, zei Madge. Ik ik
voelde me even een beetje duizelig, maar
nu gaat het alweer beter. Neemt u me
niet kwalijk!
Gaat u dan liever een poosje zitten,
tot u weer helemaal opgeknapt bent.
Wacht, komt u in deze kamer. Ze ging
haar zelf voor, alsof er geen sprake van
kon zijn, dat Madge zou weigeren; en deze
volgde haar, terwijl haar hart bonsde van
opwinding.
Gaat u zitten, zei Irene. Bent u al
lang buiten betrekking geweest?
Ik ben nog nooit in betrekking ge
weest, mylady, antwoordde Madge zacht.
Maar waarom hebt u dan ik be
doel. waarom solliciteerde u dan naar deze
hier? Een kamenier moet haar werk in de
perfectie verstaan.
Ik ben heel arm, mylady. Mijn vader
was dokter in Australië en is dood. Ik
kwam rraar Engeland om bij een tante van
me te gaan wonen, maar zij is eveneens
overleden; en en het was noodzakelijk
voor me om mijn brood te verdienen. Ik
heb geen kantooropleiding gehad en bc
ook niet ontwikkeld genoeg om lessen -
geven; ik ben niet muzikaal of artisti
en mjjn enige kans leek een betrek'
zoals die van uw advertentie. Ik kan
wassen en onduleren en ik heb vooi
plezier indertijd wat studie gemaakt
schoonheidsverzorging en massage. U
kan ik een garderobe in orde houden e>
fijne lingerie wassen en strijken; en wat
er verder nog nodig mocht zijn, zal ik heel
vlug kunnen leren, dat weet ik zeker.
U hebt veel verdriet en moeilijkhe-
den gehad, dat spijt me erg, zei Irene
vriendelijk.
Ik ben bang, dat er tegenwoordig
honderden gevallen zijn als het mijne, my
lady, zei Madge dapper.
Ze stond op, maar Irene beduidde haar
te blijven zitten. Ze voelde zich sterk tot
het meisje aangetrokken en het aandoen
lijk verhaal van haar eenzaamheid en ar
moede had haar medelijdend hart getrof
fen.
Ik geloof, dat ik lust zou hebben om
u te engageren, zei ze.
O, mylady! fluisterde Madge, met een
zachte, strelende blik vol dankbaarheid,
ik zou mijn uiterste best doen om u vol
doening te geven om me zo vlug moge
lijk in te werken.
Daar ben ik van overtuigd, zei Irene
met een glimlachje. Wanneer zoudt u in
dienst kunnen treden?
Zodra u wilt, zei Madge.
O, dat is heel prettig, zei Irene;
want ik zit op het ogenblik zonder ka
menier. Mijn vorige is getrouwd, en ik
moet nu beslag leggen op de dame. die u
daarstraks gesproken hebt juffrouw
Prosper. Zij was mijn kinderjuffrouw, en
we zijn erg op haar gesteld. Ze is tegen
woordig huishoudster. Ik zal er met haar
over spreken. O ja, ging ze, even aarze
lend, voort: U hebt zeker referenties?
Juffrouw Prosper zal daar kennis van wil
len nemen.
Madge haalde uit haar tasje de brieven,
die ze de vorige avond gereed had ge
maakt. De ene was zogenaamd door een
dommee in Melbourne geschreven en de
andere was van een doktersvrouw. Ze wa
ren uitstekend en met fantasie nagemaakt,
en zouden nauwkeuriger onderzoekers
dan Irene mi-sleid hebben. Deze keek ze
echter slechts vluchtig en bijna veront
schuldigend door.
Ja, dat is zeker voldoende, en zeer be
vredigend, zei ze rustig, toen zij ze weer
aan Madge teruggaf, die haar geluk nau
welijks kon geloven. Als u een ogen
blikje wilt wachten, zal ik even met juf
frouw Prosper overleggen.
Ze holde bijna naar de kamer van de
huishoudster, die bezig was, verschillende
boekjes voor leveranties in te vullen.
O, Prosper. ik heb dat aardige meisje
aangenomen! zei ze.
(wordt vervolgd)
