Glorieus
licht van
openingsfestijn bij het
schijnwerpers en fakkels
Hans Berghuis' stuk in het
Sportpark te Kerkrade
Nederlandse Regering begroet
Kardinaal Legaat
Aan de luidspreker zat Kard.
De Jong
Het Stadion vergat te juichen
Alle provincies brach
ten hulde
Regie problemen
Hoogwaardigheids
bekleders in Utrecht
„Spel van het Herstel
Liturgische ontvangstplechtigheid
in de Kathedraal
„Alter Ego", tweede lk
Een vredegroet
Dankwoord MgrHuibers
Indrukwekkende stoet trekt
de kathedraal in
Eenzame figuur bleef achter
R. K. UNIVERSITEIT
PROPAGEERST
VESPERVIERING
MAANDAG 18 MEI 1953 PAGINA 5
Tijdens de manifestaties van Zater
dagavond. Van links naar rechts:
mgr Alfrink, kardinaal Frings,
Kardinaal-Legaat Van Roey, kardi
naal Griffin en de Pauselijke Inter
nuntius, mgr P. Giobbe.
In de late avondschemer van die wonderlijk zoele Mei-avond kreeg de
Wonzen bourdon plotseling stem. Een machtige, nieuwe stein uit een
glanzend nieuwe, geweldige klokkenmond, die de stemmen wakker riep
van andere klokketorens in Utrecht, die de klokken van alle Katholieke
terken in Nederland wekte en terwijl dit zingende, zinderende brons plech
tig en nadrukkelijk, doordrong tot in de uiterste hoeken van heel Neder
land, veegden in het Utrechtse stadion eensklaps sterke lichtbundels van
de hoge schijnwerpers dwars het groene grastapijt van het middenveld
over, waar het wemelde van vlaggen en vaandels, tot ze tenslotte tiillem
hieven staan op de lange stoet van kardinalen, bisschoppen, gemyter c
abten en andere kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders en het piinse ij
food der wijde kardinaalsmantels deden gloeien.
Het stampvolle Utrechtse stadion vergat te juichen.
Maar de tienduizenden, die daar verzameld waren en ademloos toekeken,
hoefden niet te juichen, want deze nieuwe bronzen stem der Willibordus-
klok gaf welluidender uiting aan de vreugde en diepe dankbaarheid, dan
Welke oorverdovende ovatie ook.
Op deze onvergetelijke intocht van Kar
dinaal Van Roey had dit stadion, tot de
laatste plaats bezet met verteg'e'nwoordi-
'gers uit heel Katholiek Nederland, de
meest jllusteren en de afgezanten der
eenvoudigste dorpsparochies, zich geza
menlijk voorbereid: „Met U willen wij dit
stadion herscheppen tot de lusthof, die
het zijn moet, wanneer wij de Kardinaal-
hreg-aat straks in ons midden zullen be-
groeten....", had de luidsprekerstem ge-
z»gd, „laat ons dit stadion versieren, laat
muziek klinken.en op dit woord don
derden plotseling de dieptrommen van de
Arnhemse verkerenersdrumband. spoten
mt de vier hoeken van het stadion eens-
*laPs honderden jongens en meisjes, allen
met een vlag, het middenveld op, droegen
anderen bloemen aan, marcheerden Bra-
antse gidsen en Brabantss gildébroeders
•der hun kleurige vendels de grasmat
j'J" koXÏ S lucht van het schetite-
In al da
N~d»H verlichte middenveld de
krv se provincies tezamen: Gilde-
_nS«n en zilverdragers, de kompels uit
j Vnen, Volendammers en Zeeuwen en
Drenten met het beeld van de H.
r de hertogin van Drente, Twente-
en met de midwinterhoorn en Biele-
mannen u;lt Gelderland, Groninger dan-
s ®n Utrechtenaren met het beeld van
v v,rjjlibrord, Zuid-Holland met de kroon
'i1. Grapje en Amelanders, wier dele-
®hde 03 ®root3te zoon van hum eiland
hn telkens rees een nieuwe provincie
dag omhoog, vulden andere groepen het
seds kleuriger wordend mozaiek aan.
Inmiddels voltrok zich in de kathedrale
*?rk liturgische ontvangst vam de Kar-
mnaal-Legaat, hoorde men ook in het sta-
®°n zijn stem en de welkomstwoorden,
Ma Mgr Lemmens tot Hem richtte,
cj ar voor hij zijn plechtige intrede zou
T1- verwachtte men eerst andere hoge
ten, en het was voor hen, dat de man
nenkoren van Heerlen en Den Bosch, een
knapenkoor en het U.S.O. hun plaats in
namen om onder leiding van J. Heyden-
dael het nieuwe „Domine salvum fac"
van Marius Monnikendam, te repeteren.
Katholiek Nederland zou die avond zjjn
Nederlanderschap manifesteren en het
was met deze mannelijke, sonore smeek
bede, die de Zegen van de Allerhoogste
afriep, dat even later een heel stadion de
Nederlandse regeringsautoriteiten een
welkom toezong; een lange stoet in stem
mig zwart, aan welks hoofd minister-pre
sident dr Drees en vice-minister-presi
dent. dr Beel zelf schreden.
Om dit stemmige blok, dat plechtig door
de grote triomfallee sohreed. wapperde
het onstuimige begroetingsbetoon van
honderden en honderden rennende jon
gens en meisjes, boven wier hoofden de
Nederlandse vlaggen wapperden, die ze
meevoerden.
Toen terwiil ook rondom de stadionkuip
van al ie masten onze nationale driekleur
woei, brak het grootse moment aan van
de intocht.
Met alle staatsie en luister, met het
felle rood der Maltezer uniformen en de
wijde witte mantels der commandeurs en
ridders van het H. Graf met het zwart en
goud van de pauselijke Geheim Kamer
heren, met al dteze grandezza der renais
sance omgeven, schreden de drie kardi
nalen, hun mantels gloeiend rood onder
het schijowerperslicht, het stadion bin
nen. gevolgd door het purper van twintig
bisschoppen, missiebisschoppen, apostoli
sche vicarissen en monsignori. gevolgd
door een lange, lange stoet van gemijter
de abten.
Toen de voorzitter van het presidium
„Stichting 1853—1953", dr F. J. M. A. Hou-
ben, het welkomstwoord richtte tot deze
hoge vertegenwoordigers van kerkelijk en
wereldlijk gezag, werd zijn rede telkens
weer onderbroken door een spontaan en
gul applaus.
Hij richtte zioh allereerst tot Z. Dm.
Kardinaal Van Roey, de „meest per
soonlijke afgezant van de Paus, zodanig
afgezant, dat het Canonieke Recht zelfs
spreekt van Zijn „Alter Ego". Zijn twee
de Ik...." waarna hij ook een hartelijk
woord van welkom en door de eeuwen
heen gegroeide verbondenheid, richtte
to? hunne Eminenties Kardinaal Grif-
fin en Kardinaal Frings, die hij beiden
in hun landstaal begroette, cm zich ver
volgens in het Frans tot de Apostolische
Internuntius, Mgr Paolo Giobbe te wen
den. „Nederland gaat fier o.p zijn Chris
telijke signatuur", richtte hij zich tot de
hoge Regeringsautoriteiten, „en het
weet die te allen tijde veilig in de han
den van Haaf, die bij de gratie Gods
regeert.
Hert sprak wel vanzelf, dat in dit hoog
gestemde welkomstwoord ook de missie
bisschoppen, de abten en prelaten, de
oversten van orden en congregaties, de
priesters en religieuzen niet vergeten
werden en dat spreker ook de leken daar
in betrok, op wier schouders „zeker bij
heit stijgen van de noden" meer dan ooiit
de taak rust om „de waarheden, gericht
op een eeuwig geluk te beleven en moe
dig uit te dragen
Van elk bisdom kwam vervolgens de
jeugd naar voren, bood de vrucht aan
van de bezinning op haar eigen taak.
De Kardinaal sprak
Op deze betuigingen van aanhankelijk
heid en liefde, waarin de zelfcritiek vaak
niet ontbrak en evenmin de eigen toon,
stroomde het bi-ede middenpad van het
stadion andermaal boordevol met verte
genwoordigers van alle jeugdorganisaties.
Een klaterend applaus begroette hen, en
het werd eerst stil. toen de 79-jarige Kar
dinaal-Legaat zich van Zijn zetel verhief
en met de warme ronde stem van de Vla
ming, ongewoon krachtig, uitte hij Zijn
vreugde over deze manifestatie.
Hj) riep de „schitterende ry van door
luchtige Nederlandse kerkvorsten" in her
innering, prees dc seminaria, de klooster
lingen en missionarissen en het parochie
werk en de Nederlandse Katholiek als
staatsburger.Trouw aan hun vader
land, aan hun Koningin en hun vorsten
huis, treden zy, de Nederlandse Katholie
ken. moedig op In het openbaar leven,
zoals het past aan burgers, die het ge-
mecnschappelijk welzijn behartigen...."
„Wat een eeuw geschiedenis leert, moge
nooit vergeten worden. Dankbaarheid
jegens Uw kerkeiyke Hiërarchie, trouwe
aanhankeiykhid aan Uw Bisschoppen: dit
weze het ordewoord, dat het Eeuwfeest
moet inprenten in alle harten.besloot
de Kardinaal, die daarna voorlezing deed
van 'n aanhankeiykheidstelegram namens
Katholiek Nederland aan H. M. de Ko
ningin, „draagster van de Vryheid".
Terwijl een daverend applaus de warme
insilemming der duizenden aanwezigen
onderstreepte, dioofden plotseling alle
lichten en gloeiden in een fontein van kleu
rig spetterend vuurwerk plotseling de
trekken van onze Vorstin tegen de don
kere wand van de nacht.
Het was de manisfestatie van het ka
tholieke Nederlanderschap dit bewees
ni«t alleen dit telegram, dit betoogde ndeit
alleen het applaus, waarmee de hoge rege
ringsvertegenwoordigers waren begroet
di't bleek wel heel ondubbelzinnig ui,t de
manier, waarop bet stadion reageerde op
de .redevoering van professor Rogier, een
applaus, dat ver buiten het stadion moet
zijn doorgedrongen en Rogier's vredegroet
tot het weerzien dn ons aller ontmoetings
punt: Christus", gedragen heeft naar de
harten van vele andersdenkende landge
noten.
Andermaal begaf de Kardinaal-Legaat
zich daarna naar de microfoon, las het
telegram voor, waarmee Katholiek Neder
land aan z. H. de Paus „dank en hulde"
betuigde en „in de geest' aan de voeten
van Zijne Heiligheid neergeknield, oot
moedig smeekte om Zijn Apostolische
Zegen".
Het werd avond in hiet stadion en als
een stroom van vuur, die ergens achter
het erepodium ontsproot, kwamen de fak
kel lopers met middenveid op, gaven hun
vuur door, tot een enorm kruis van leven
de vlammen het hele stadion-hart bedekte.
Mgr J. P. Huibers, met de warme na
druk, die zyn woorden dubbel welge
meend maakten, viel de eer te beurt te
antwoorden op dc toespraak van de Kar
dinaal-Legaat. Het was een woord van
nederige dankbaarheid, een dankbaar
heid die zich bewust is van eigen fou
ten en zwakheden, maar onwrikbaar
vertrouwt: „Dit vertrouwen", aldus
Mgr, „is gegrond voornamelök op drie
redenen: de wonderbare groei van het
Eucharistische leven in ons vaderland,
de immer groeiende liefde tot de Moeder
Gods en de aanhankeiykheid aan de
Paus.
Aan het slot van zijn dankwoord ver
raste Mgr het stadion met de medede
ling, dat Kardinaal De Jong, ofschoon
lichameiyk afwezig, tóch door Zyn
woord aanwezig had willen zyn. Ont
roerd luisterde het hele stadion daarna
naar de stem van onze eigen Kerkvorst.
Nadat het binnengekomen antwoord-
telegram van H. M. de Koningin was
vooi-gelezen, waardin Zij Katholiek Neder
land Haar oprechte dank betuigde en ons
vaderland het „bolwerk" van de vrijheid
noemde, klonk, meegezongen door allen,
het machtig „Christus Vincit" omhoog
uit het stadion.
Het was bij half twaalf voor de felle
schijnwerpers doofden aan de lichtmasten.
Ontwerpers en regisseurs van de beide
grote manifestaties in het Utrechtse sta
dion hadden ongetwijfeld een verre van
gemakkelijke taak. Tijdens de „Ma-
festatie van het Nederlanderschap" moes
ten mr J. Derks en A. Welling, die het
ontwerp maakten, er b.v. rekening mee
houden, dat niet minder dan vier re
devoeringen organisch werden ingepast
in het hele gebeuren.
Werkend met een grotendeels onge
oefend „spelersmateriaal" (6000 volgens
het programmaboekje), veelal van
jeugdige leeftijd, dat hoogstwaarschijn
lijk nauwelijks tijd had gehad veor enige
repetitie, kón het haast niet anders of
er moest hier en daar nog tijdens het
„spel" geïmproviseerd worden. Waar
schijnlijk lag het dan ook daaraan, dat
de verbindende teksten niet steeds de
hiaten wisten te overbruggen en soms
onverstaanbaar waren door een gelijk
tijdig opmarcherende harmonie. Erger
was dat deze teksten de intocht der
provincies hier en daar van een ern
stig gebrek aan originaliteit blijk ga
ven, en soms niet meer waren dan een
aaneenschakeling van gemeenplaatsen
in een slechte radioreportage, 's Zon
dagsmiddags behoefde het kleurrijke
prentenboek van de kinderoptocht, vol
kostelijke vondsten, practisch geen
tekstuele toelichting, leek men ook beter
op dit stadion ingespeeld, al hadden een
paar goede telefoonverbindingen naar de
vier uithoeken van het stadion veel sto
rende aanwijzingen kunnen voorkomen.
Dat echter dit overvolle stadion voor
een niet gering deel gevuld met een
zeer critisch en op 't gebied van „massa
regie" zeer verwend publiek zo dank
baar naar huis terug kon keren dankt
men voor een niet gering deel aan
„Kromstaf-figuren" als mr J. Derks,
Albert Welling, Anton Sweers en de klei
ne staf van medewerkers, die maanden
lang onder hoogspanning leefden, en
zich zeer vele offers getroost hebben
om Katholiek Nederland deze twee on
vergetelijke dagen te schenken.
Bulten de in de verslagen genoemde ho
ge persoonlijkheden waren Zaterdag en
Zondag bij verschillende plechtigheden
aanwezig: mgr J. v. Rudloff, bisschop-
coadjutor Osnabrück; mgr M. Keiler, bis
schop van Münster; mgr E. de Smedt,
Brugge; mgr W. v. Zuylen, bisschop-coad
jutor ,Lui'k; mgr C. Cadewaert, Gent; m.gr
L. Lommel, Luxemburg, coadjutor; mgr
H. Paulissen, oud-bisschop van Kumasi;
mgr J. Pessers, apost. vicaris van Atam-
bua; mgr A. Albers, apost. vicaris van
Malang; mgr C. Kramer, bisschop van
Luanfu; mgr U. Lehmann, apost. vicaris
v. d. Cookeilanden.mgr C. Bronsveld,
aartsbisschop van Tabora; mgr W. v. Bek-
kum, apost. vicaris van Ruteng; mgr G.
v. d ."Westen, apost. vicaris van Pangkad-
pinang.
De abten: Dom M. Mahler, Oosterhout,
N. Br.; Dom P. Andriessen, Ègmond-Bin-
nen; Dom dr G. v. Moosdijk, Borkel en
Schaft; Dom WT. v. Dijk, Tilburg; Dom M.
Muller. Diepenveen; Dom P. Strijbosch,
Lidbosch bij Echt; Dom M. v. d. Laar, Te-
gelen; Dom A. v. Kalken, Zundert; Dom
dr M. v. Ondersteyn, Prelaat van Berne
en de Magister-Generaal der Kruisheren,
St. Agatha, Cuyk.
Tot het gevolg van de Kardinaal-Legaat
behoorden: mgr Gino Paro, huisprelaat,
raadsman b. d. apost. intern, in Nederland;
mgr L. v. Eijnde, huispredaat, vicaris-ge
neraal van Mechelen; mgr Salvatore Ca-
poferri, pauselijk ceremoniemeester; mgr
Umberto Pausillo, geh. kamerheer en toe
gevoegde v. d. staatsseoretarie; mgr J. Da-
men, geh .kamerheer en rector v. h. Ned.
College te Rome; mgr E. Leclef, geh. ka
merheer en secretaris van de Legaat; W.
J. R. Dreesmann, geh. kamerheer met kap
en degen; Ernest Warland, erekamerheer
met kap en degen.
Tot het gevolg van kardinaal Griffin
behoorden: Rt. Rev. mgr Worlock, secre
taris van de kardinaal en prof. Zwartkruis
van het Seminarie „Ha,geveld".
Tot het gevolg van kardinaal Frings be
hoorde: dr Fr. v. d. Grinten.
Voorts waren er leden van de kathe
drale kapittels en van de Souvereine en
Militaire Orde van Malta waren er: dir
Ridder de van der Schueren; mr E. Baron
v. Voorst tot Voorst; mr E. Baron Speyart
van Woerden; jhr R. Grotenhuis; mr H.
Baron v. Höveli tot Westerflier; mr S.
Baron v. Wijnbergen en Baron de Bogaer-
de Terbrugge Heeswij k (België).
Verder waren er diplomatieke vertegen
woordigers van België, Spanje. Ierland',
Brazilië, Italië, Oostenrijk en Argentinië.
De Kardinaal-Legaat ontvangt een
kinderlijke bloemenhulde.
Een Friese dansgroep, ivelke met
haar demonstraties veel bijval
oogstte.
Ontvangst van Kardinaal Van Roey op het Stadionplein te Utrecht. Links
burgemeester De Ranitz, naast deze de Pauselijke legaat; vierde van links
mgr J. Damen, geheim kamerheer en rector van het Nederlands college te
Rome, zesde van links dr F. Houben
(Van onze Limb. Redacteur)
Alle parochies en rectoraten van Kerk
rade dertien in getal trokken Zon
dagmiddag met de geestelijkheid aan het
hoofd naar het Sportpark om daar het
„Spel van het Herstel" by te wonen, dat
Hans Berghuis de litteraire stadge
noot die uit handen van Gouverneur
Houben de Matthias Kempprijs mocht
ontvangen voor het Kromstaf-feest
geschreven heeft.
Aanvankelijk zou de opvoering op He
melvaartsdag hebben plaats gehad, doch
die middag regende het zo hard en was
het zo koud, dat deze uitgesteld moest
worden. Gisteren trof men het beter: een
verrukkelijke wolkenhemel welfde zich
boven de groene grasvlakte en een mil
de lentezon gaf aan de costuums der
herauten, de rode togen der misdienaars
en de bloesem, blanke jurken der bruid
jes meer gloed en kleur. Wel was het
jammer dat de Bisschop en de Com
missaris der Koningin trouwe aanwe
zigen bij alle belangrijke religieuze
manifestaties zich ditmaal niet konden
bevinden temidden van de autoriteiten,
onder wie wjj Deken de Hesselle, de
zeereerw. heer v. d. Mühlen, directeur
van Rolduc, burgemeester mr Becht en
talrijke seculiere en reguliere geestelij
ken opmerkten.
De culturele kring „Het Land van
Rode" had de regie opgedragen aan Jef
(Van onze correspondent).
Hij, in wie Nederland de Prins der Kerk eert, heeft het Utrechts
stadion niet gezien. Als een eenzame figuur, in de stille beslotenheid
,an zijn woonkamer i»t het zusterhuis aan de Zuidsingel te Amersfoort,
vrl'Uf Kardinaal De Jong, zittend aan de radio, gehoord, hoe Katholiek
(Ierland het eeuwfeest van het herstel der Bisschowneliike Hiërarchie
eeuwfeest van het herstel der Bisschoppelijke Hiërarchie
WpJ1' 'lyciera. Een aanbod voor een televisie-aansluiting met Utrecht
karnt.. Eminentie vriendelijk van de hand; slechts luisteren wilde de
ka 7/
Ijdinaal, nu hij zelf niet bii het grote feest aanwezig kon zijn.
verv 'leeft de zusters en allen, die in de omgeving van Zijne Eminentie
ueerdr.n
geesteTclen' diep ontroerd, hoe de 68-jarige kerkvorst van zo nabij in de
kardi,,pJt meegeleefd. In de ..zaal", zoals de zusters zeggen, heeft de
avong h v°ortdurend aan de luidspreker gezeten. Slechts Zaterdag-
de kathi'a^ Zi'ne Eminentie zich voor enkele uren naar Utrecht om. "in
he-den hrale kerk van Sint Catharina de liturgische ontvangstplechtig-
het heel te iconen. Maar toen luisterden de zusters thuis en zij hebben
„leve fip gehoord, hoe daar plotseling een enthousiasme losbrak en
Vooral Nardinaal" door de kerk werd, geroepen,
nonien en n zusterhuis, waar de kardinaal thans liefderijk is opge-
fevoren zo onontbeerlijke rust geniet, heeft men zich reeds weken van
ar' er têgeSen fjernaakt over deze eeuwfeestviering„Ook de kardinaal
- Zor'sen op" vertelde zuster Anastasio, die de kardinaal met liefde-
■tnentie h^S:rin9t. ,.Het is echter allemaal goed gegaan en Zijne
rijke
Emi
ka+hed.
raai
er zich Vooral over verheugd de plechtigheid in de
et steliffbben meegemaakt"
leefd 7,w rkst «Ai ai7,
tTn Gn meest nabij heeft de Kardinaal het Kromstaf feest
ieriZenw°ordige verblijfvlaats Amersfoortwaar daags vóór
beleefd
.- Offiotele vip.rVenw°ordige verblijfplaats Amersfoort,
jongens en meiSjpg *w Utrecht de Amersfoortse jeugd vier duizend
haar trouw ev met kinderlijke onbevangenheid de Prins der Kerk
het. zusterklooster Jhankelijkheid bewees. Het was daar in de tuin van
Sjerde kromstaven. echte kinderlijke hulde met feestmutsen, met ver-
de kardinaal „echt" f °Peds en een echte „paus-op-een-draagstoel"die
Later zijn zowel i ffblende.
'If drie hoogste gasten v Vai' 'lef Stichtingsbestuur 18531958, alsook
y ivas, de Nederlandse pdit feest> d-e kardinalen Van Roey, Grif fin en
Aodat Amersfoort zü im der Kerk in zijn rusthuis komen bezoeken,
mate bij deze Hiërarchienetop een onopvallende wijze in belangrijke
"crdenkmg betrokken is geweest.
Op ongedwongen wijze heeft de kardi
naal-legaat, Z.Em. Van Roey, zich Zater
dagavond in het Aartsbisschoppelijk Pa
leis met tal van ministers en andere we
reldlijke autoriteiten onderhouden. Dit sa
mentreffen van de regeringsvertegenwoor
digers met de Prins der Kerk droeg een
ongedwongen karakter. Aanvankelijk stond
Z.Em. tussen de Pauselijke Internuntius
en mgr Alfrink, doch later bewoog hij zich
tussen de gasten.
De receptie had plaats in de salon op
de eerste verdieping aan de zijde van de
Maliebaan, waar het portret van Z. H.
de Paus onder een eenvoudige palmver-
siering stond opgesteld.
Zo goed ais alle ministers met minister
president, dr W. Drees aan het hoofd
maakten, alvorens naar het Stadion te
gaan, hun opwachting bij de Pauselijke
legaat.
Buiten sloegen vele mensen de komst
van de autoriteiten gade, die langs een
erewacht van zeeverkenners het paleis
betraden. Daar verschenen minister A. C.
de Bruijn, de voorzitter van de Tweede
Kamer, dr L- Kortenhorst, prof. dr L. Ro
gier, mr J. R. H. van Schaik, minister van
Staat; dr L. N. Deckers en baron van
Voorst tot Voorst, leden van de Raad van
State; de ministers Beel, Cals, Donker,
Thiel, Kernkamp, Van de Kieft en Witte.
Verder zagen wij de Staatssecretarissen
Veldkamp, Moorman, prof. dr J. de Quay,
Commissaris der Koningin in Noord-Bra
bant; de heer M. A. Remaida. Commissa
ris der Koningin in Utrecht en d'e burge
meester van Utrecht, jhr mr C. J. A. de
Ranitz.
Een machtig en kleurrijk schouwspel,
onvergetelijk voor hen, die het hebben
gezien, was de stoet van kardinalen, bis
schoppen en abten, van Pauselijke ridders,
Maltezer-ridders en ere-kamerheren van
Z. H. de Paus in hun schitterende unifor
men, die Zaterdagavond om kwart vóór
acht uit het St. Catharijneconvent naar
de kathedraal trok. Daar is de Kardinaal-
Legaat volgens de regelen van de Liturgie
ontvangen, waarbij de bisschop van Roer
mond, Z. H. Exc. mgr dr J, H. G. Lem
mens, een begroetingsrede uitsprak, die
door Kardinaal Van Roey werd beant
woord. De hoogwaardigheidsbekleders
Kort nadat de stoet de kathedraal
had verlaten, terwijl de gelovigen
wachtten op het ogenblik dat ook
zij huiswaarts konden keren, werd
van het priesterkoor medegedeeld
dat Z. Erh. Kardinaal de Jong zijn
diocesanen wilde zegenen. Van
alle kanten stroomde het publiek
door de hoofdingang en de midden
gangen tot voor het priesterkoor,
terwijl de kardinaal moeizaam tot
voor de communiebank trad. Zege
nend gingen zijn handen omhoog,
terwijl allen eerbiedig neerknielden.
Maar onmiddellijk daarna klaterde
een geestdriftig applaus uit de me
nigte op, dat minutenlang aanhield,
totdat Z. Eminentie, die zichtbaar
ontroerd was, in de sacristie ver
dween.
waren eerst bijeen gekomen in het St.
Catharijne-convent. Hier, evenals bij de
ingang van de kathedraal, stond een ere
wacht van verkenners 9P®esteld. Toen
Kardinaal Van Roey met zijn gevolg voor
reed, steeg een gejuich onder het publiek
op.
Dan beierden de klokken en de leden
van het Metropolitaan Kapittel, in hun
paarse toga met witte superpij, waarover
een zwart schoudermanteltje, voorafge
gaan door mgr A. Wiegerink, deken van
de stad, mgr A. Jansen en mgr prof. dr
R. Post, alsmede acolythen, seminaristen
van „Rijsenburg", begaven zich naar bui
ten om de Pauselijke Legaat, de primaat
van Engeland, Kardinaal Griffin, Kardi
naal Frings van Keulen, de Pauselijke In
ternuntius, mgr Paolo Giobbe, de bis
schoppen en andere prelaten in een plech
tige stoet af te halen.
Ontroerend was het, toen op dat mo
ment Kardinaal De Jong, steunend op een
wandelstok, geholpen door twee priesters
uit de sacristie, moeizaam naar de ka-
nunnikenbank aan de Epistelzyde in het
ruime, nu verlaten priesterkoor liep. De
gelovigen in de kerk konden hun vreugde
om dit weerzien niet bedwingen en eens
klaps werd de stilte in het Godshuis door
een krachtig applaus verbroken. Fel licht
te het kardinaalsrood op in het schynsel
der talryke kaarsen tegen een achter
grond van witte anjers en leliën, waarmee
het altaar versierd was: de Nederlands"
Kardinaal, die het middelpunt van de
grootse feestviering in deze beide dagen
had moeten zyn. En wy dachten aan het
woord, dat Kardinaal De Jong in zyn af
scheidswoord tot de katholieken in zijn
diocees had gesproken, toen hy in Amers
foort rust ging zoeken: „Ik zal my voort
aan eenzamer voelen dan ooit".
Intussen schreed de processie met de
Kardinaal-Legaat over het kerkplein
naar de kerk.
Behalve het voltallige Nederlandse Epis
copaat schreed ook een groot aantal bis
schoppen uit Duitsland, België en Luxem
burg en enige Nederlandse missiebis
schoppen mee. De abten van verschillen
de Orden, in witte koormantel waarop
een gouden kruis fonkelde, in eenvoudig
zwarte of bruine pij en huisprelaten van
Z.H. de Paus in witte superpli over
paarse toog. Een schone gamma van
kleuren, die eindigde met het goud op de
zwarte tuniek van de geheim kamerheren
P. J. Spoorenberg en W. Croon en het wit
der zwierige mantels van de ridders van
het H. Graf: F. M. Weve, P. v. Dijk en
H. Kemma. Boven dit alles koepelde zich
een hemel met de laatste vegen van het
avondrood, waarin zich de majestueuze
Domtoren verhief, getuige van het eeu
wenoude christendom.
Nadat de Pauselijk Legaat enige ogen
blikken in aanbidding had doorgebracht I
voor het H. Sacrament, nam de korte
plechtigheid een aanvang. Deze bestond
allereerst in de voorlezing van de be
noemingsbrief van Z.H. de Paus aan de
Kardinaal van België, welke eerst in het
latijn van de kansel werd voorgelezen
door Z.H. Exc. mgr B. J. Alfrink, aarts-j
bisschop-coadjutor en vervolgens in het
Nederlands door mgr A. Wiegerink, deken
van Utrecht.
Vervolgens hield Z.H. Exc. mgr dr J.
H. G. Lemmens, bisschop van Roermond,
een korte toespraak tot de pauselijke de-
legaat, waarin hij de Kardinaal namens
het Nederlands Episcopaat en namens
het katholieke volk hartelijk welkom
heette en de onverbrekelijke trouw en
aanhankelijk van allen aan Z.H. de Paus
vertolkte. Met grote voldoening gewaagde
mgr Lemmens van de grote eenheid van
Nederlands katholieken rondom hun be
minde Kardinaal De Jong, om te beslui
ten met de wens en de bede dat eens de
eenheid van alle christenen in den lande
moge worden hersteld.
Vanaf de bisschoppelijke troon beant
woordde de Kardinaal-Legaat deze toe
spraak. Z. Em. verklaarde dat het voor
hem een grote eer was als afgezant van
Z.H. de Paus het feest van het honderd
jarig herstel der kerkelijke hiërarchie te
mogen meemaken. Het eeuwfeest van het
herstel der kerkelijke hiërarchie is een
familiefeest, vervolgde Zijne Eminentie.
Deze afgelopen eeuw is een periode van
strijd en overwinning geweest, rijk aan
merkwaardige en heuglijke gebeurtenis
sen. Verheugt u over het herstel der hiër
archie, dankt en zegent onze Heer Jesus
Christus, die door zijn H. Geest de Kerk
in Nederland zichtbaar geleid en bevrucht
heeft. Moge dit eeuwfeest ook een wel
verdiende hulde zijn aan ds Katholieke
Kerk van Nederland. Z.H. /3 Paus doet u
de v.urigste heilwensen toekomen voor de
komende eeuwen.
Tenslotte vertolkte Z. Eminentie de
innige verbondenheid van de Belgische
katholieken met Katholiek Nederland in
de afgelopen tijden, om te besluiten met
de wens, dat de H. Maagd Maria de Kerk
van Nederland moge zegenen.
Met de pauselijke zegen besloot Zijne
Eminentie de korte, maar indrukwekken
de liturgische plechtigheid.
Zaterdagochtend arriveerde Kardi
naal Van Roey aan de Nederlandse
'""m bii Goirle. Hij werd daar ver
welkomd door dr F. Houben, voor
zitter van het presidium van de
Stichting 18531953
Baarts, die maar liefst over vijfhonderd
deelnemers mocht beschikken, gerecru-
teerd uit de federatie van de plaatselijke
amateurtoneelgezelschappen, middelbare
en technische scholen, O.V.S., K.A.B, enz.
De Kerk wordt in dit spel als de Bruid
van Christus uitgebeeld. Omstuwd door
een eregarde van koorknapen nam zij op
het hooggelegen presbyterium plaats.
Op voorbeeldige wijze declameerde zij
haar tekst, waarin aan de duizenden
toeschouwers een historisch overzicht
van de ontwikkeling, de verdrukking en
het leed dat de Kerk in de loop der
eeuwen heeft doorgemaakt. In een jam
merend klaaglied erkent het volk be
rouwvol schuld.
Spotters daarentegen sporen de ge
trouwen tot geloofsafval aan.
Hans Berghuis, die dit gelegenheids
spel in gebonden verzen schreef, voerde
de handeling in een climax naar het
hoogtepunt: het herstel der bisschoppe
lijke hiërarchie.
In de volgende taferelen ontplooit zich
de sociale evolutie, waarin de figuur van
Poels
„een man die werken kan en die
kan bidden,
die boven U maar tevens in uw
rijen kan gaan staan"
de voornaamste rol vervult temidden van
de arbeiders.
Maar ook de boeren, de burgers, de
denkers, de schutters, de delvers van
het zwarte goud, de jongeren, de jeugd
de sportlui, alle groeperingen uit het
bonte maatschappelijk leven, treden aan
voor Christus' Bruid de Kerk en vor
men na het défilé rondom deze figuur
op het midden van het speelveld een in
drukwekkend tableau vivant.
Een Plechtig Lof besloot deze mani
festatie van trouw aan de geestelijke her
ders.
(Van onze correspondent)
De Schola Cantorum der R K. Univer
siteit heeft gistermiddag nabij Nijmegen
in Overasselt de vesperviering opnieuw
in de belangstelling van velen gebracht.
Na een rozenkransgebed, dat machtig
opklonk, leidde de zeereerw. heer pastoor
G. van Hout het vesperofficie in met de
woorden: „Laten wjj ons toch de tijd ne
men om te bidden". Daarna celebreerde
hij samen met de zeereerw. heer J. v. d.
Wildenberg, pastoor te Heumen, de
plechtigheid. De Schola en de kerkkoren
van Over- en Nederasselt werden geleid
door de heer R. Schelstraete. Tijdens een
koffiemaaltijd, door de Boerinnenbond
na afloop van de Vespers aangeboden,
sprak de praeses der schola van de uni
versiteit: „Kardinaal Suhard wenste on
baatzuchtig gebed. Dit onbaatzuchtig te
propageren in de vesperviering is de taak
van de het vorig jaar opgerichte streek-
schoia. Het Godsbesef zal hierdoor leven,
diger worden".
MANIFESTATIE va„ NEDERLANDERSCHAP
