Wat de Hongaarse minister voor
plan-economie ten val bracht
Er was méér dan alleen ontevreden
heid over mislukt productieprogram
Maasland's molen „De drie lelies
RAPPORT over VROUWEN
ARBEID
hr'is'EE:? i sfcsr iwrsafcrsra
Emigranten
Ruth als bruid der
voor het altaar
Meimaand
Ladiapplle
Nijmeegse Universiteit kreeg
kankercentra m
Piet van der Ham filmt
voor landarbeiders
Luilakvuur in
Krommenie
Staking op Parijs station
^ijk bij Sirjansland
gedicht en weer stuk
geslagen
■mi
Franse modekringen
bestolen
M
Hongaarse bisschop in
gevangenis
gestorven
Ouders en kinderen in gepeins over jong geluk
Strijd om de ware
gezondheidszorg
Ontsnapte gevangene
gearresteerd
parket
ZATERDAG 23 MEI 1953
PAGINA 11
Onzekerheid
économisch program mislukt
Gebreken in productieproces
bed
gemaakt
Grote loods werd vernield
Den eerste steen
Geleijt op Den 4 Meij
Door Teuntje van der Lely
A. v. d. LELY
ANNO 1767
r SIGAAR AAN DE
LIMBURGSE HEMEL
-
Bij het Centrum voor Staatkundige Vorming verscheen: diroo^meen^
In 1948 ^elde het bestuur van het Centrum voor Staatkundige Vorming
een tweetal commissies in betreffende de arbeid van de vrouw. De ene
commissie had zich bezig te houden met de arbeid van de gehuwde vrouw
en de tweede hield zich bezig met algemene vraagstukken. Het rapport van
de tweede commissie, waarvan mej. A. H. Nolte voorzitster was, ligt thans
VROUW EN BEROEP
Internationale bende berecht
Jeugdige arbeidsters
en gezinshulp
Katholiek verzet in de Staat
New-York
De vloer
voor Uw
leven
(Van onze correspondent)
WENEN, Mei 1953
De Hongaarse minister voor plan-economie, Zoltan Vas, werd enige tijd
Seleden afgezet. Een dergelijk, in de satellietstaten bijna dagelijks plaats-
Uhdend voorval schijnt nauwelijks een bijzondere vermelding te verdienen.
'misters en partijfunctionarissen, die gisteren nog gevierd werden, blijken
'Horgen verdwenen; zij werden de slachtoffers van intrigues, van wantrou
wen, of eenvoudig van de onmogelijkheid om de tegenstrijdigheid tussen
oinmunistische theorie en practische verwezenlijking op te lossen. Zoltan
as echter was de economische dictator van Hongarije, en, wat in Rusland
011 in de satellietstaten, kort voor Stalin's dood, tot een bijzondere reden
l°t wantrouwen werd: Jood.
Evenals in alle satellietstaten speelt in Hongarije de Joodse intelligent-
j)'3 in partij en staat een grote rol. Nadat zij zich door haar deel aan de ver
arde, gewelddadige en onpopulaire maatregelen der communistische
'/'"oniische en culturele politiek gehaat had gemaakt, werd zij tot slacht-
0 mr van liet regiem, dat zij had gediend. Men tast inderdaad niet mis, wan
neer n
nren de anti-Joodse zuiveringsacties zowel in Rusland als in Praag tot
!'et breven herleidt de „volksvreemde" prominenten, die tot dan toe zeer
J0ge posities innamen, tot zondebokken te maken, om dan onder nieuwe
11 meei. p0pU]ajre vlaggen dezelfde politiek voort te zetten.
Zo v
nem
v'el Slansky (Salzmann)
Va„ kVelen van de oudste voorvechters
oln h.et communisme in Praag. En daar- ten wordt ernstig
sidderen Rakosi, Gerö, Farkas, Re-
schünt het grootste ge-
de opzienbarende ontwik-
Om
zeer'vele andere protagonisten in
dapest tezamen met een veelvoudige
aanhang van lagere ambtenaren, voor
hun leven Het werd aan de Sovjet-diplo-
maten verboden hun kinderen mee naar
et buitenland ie nemen. Men hield deze
"inderen in Boedapest als gijzelaars
Vast en men richtte een speciaal inter
nat voor hen in. Nog niet lang geleden
Werd een Hongaarse ambtenaar van het
iSraelisdhe gezantschap in Boedapest met
2i1n zoon bü de Oostenrijkse grens dood
geschoten. Zijn vrouw en zijn dochter,
die naar het buitenland wilden vluchten,
Werden zwaar gewond.
Stuurjpos dreef het Hongaarse schip
van staat na Stalin's dood voort. Het
ontbrak de leiders aan elke richtingaan-
Jnjzing voor de toekomstige koers; uit
"?t Kremlin kwam geen enkel bevel. Er
®1 een grote stilte om het gestorven
'vj'i'nte voorbeeld voor alle werkers ter
j. reld", zelfs nog voordat de „Pravda"
er, sensationele artikel tegen dictatuur
tneienlikkerij publiceerde.
tb->„ ke nieuwe goden moest men
of s aanbidden? Beria, of Malenkof,
biet f Men behieIP zich in Hongarije
i.rort °,ftu'tingéh aan het adres van het
Ue legér".
V^biiddels
j a,ar, sinds de opziet,.,
i'bg in de MoskAse „doktersaffai-
e voor dé Hongaarse leiders bezwo
ren Typerend voor de onzekerheid,
Waarin mén in Boedapest verkeerde,
is het feit. dat men daar de in Mos
kou gelanceerde beschuldigingen te
gen terreurdaden bij de eigen geheime
politie niet eens heeft gepubliceerd!
Maar kan Rakosi thans ook, zoals het
Kremlin deed, de gedeporteerden weer
vrij laten? Het aanwenden van dezelf
de methoden toegeven?
Wij moeten hier aan toevoegen, dat
®oa i'n de laa)-s1;e weken voor Stalin's
..on? Hongarije grote deportaties van
waat,ewenste personen" plaats vonden,
hiaat n ib tegenstelling tot vroegere
he{ Ifgelen van deze soort, de Joden
Veer bbbdeel uitmaakten. Het onge-
intern?^erhalf jaar geleden ingerichte
Maart Dbgskamp Boedakeszi was half
iederi 'l'1- zo overvol, dat men er bijna
orga?- nacht afvoertransporten moest
deze iS?reb. Op de wegen, waarlangs
bormoTleste transporten gaan, is het
af v a'e verkeer van elf uur s avonds
route vben en de huizen, die langs de
sloten ?Sgen, moeten hun vensters ge-
n houden.
ko„r^üd om de macht tussen de _Mos-
sateiij adochen maakt de leiders ui de
tot 'aten radeloos en dwingt hen
°e grootste omzichtigheid.
ren-"?r °m 'ot Zoltan Vas terug te ke-j
drijVpT?n zei, dat er bij zijn val twee
De n? e krachten aan het werk waren.
Schjp^?„e, 's ceeds vernield»het is de
en met mijnbouw niet ten uitvoer gelegd".
De kwaliteit van de hoogovcn-produc-
gecritiseerd. Vooral
satellietstaten,
in de blikfabriek van Borsosnadasd en
in de Lorincer metaalpletterij moet een
„ondragelijk hoog percentage" van de
productie als afval worden weggewor
pen. Ook de ontwikkeling van het pro
ductieprogram in de hoogovens wordt
onbevredigend genoemd. De fluctuaties
op de arbeidsmarkt voor deze tak van
industrie zijn bijzonder hevig. Gerö werpt
de schuld hiervan op het liberalisme, dat
de directeuren zouden aanhangen. En
hij gaat dreigend voort, dat er in de
leiding van de hoogoven-industrie aan
zienlijke gebreken bestaan, die in de loop
van 1953 „grondig uitgeroeid" moeten
worden.
Verder wordt geklaagd over de hoge
kosten in de bouwnijverheid. Het minis
terie voor de bouwnijverheid wordt ver
weten gunstiger mededelingen te heb
ben verstrekt, dan de feiten toelaten.
En de desbetreffende minister, Ladislaus
Szijarto, wordt met naam en toenaam
gehekeld voor zijn tekortschietende pres
taties en zijn duidelijk valse voorstel
ling van de stand van zaken.
In het algemeen vertoont de industrie
gebreken op het terrein van de produc
tiekosten, de producten, de loonpolitiek
en de kadervorming. Grote gebreken
worden voorts geconstateerd in de af
werking der productie, welke tot een
toenemende hoeveelheid afval leiden.
De directies slaan daarbij het rege
ringsbesluit in de wind, dat de daar
door geleden verliezen tot een bepaald
maximum van het loon der arbeiders
moet worden afgehouden.
Maar niet alleen op dit punt wor
den de overheidsbevelen niet opge
volgd. Zelfs hoge ambtenaren nemen
de verordeningen niet au sérieux,
schuiven de uitvoering ervan op de
lange baan of controleren die uitvoe
ring niet. En zo regent het. klachten
over de productie, over de leiding over
de arbeiders, over de buitenlandse han
del, etc. etc.
Deze nog zeer summiere opsom
ming is één bewfjs uit vele voor de
volkomen averechtse uitwerking van de
dictatoriale plan-economie. Als men nog
bewjjzen behoeft!
Vroeger zei men van het'rijke, vrucht
bare Hongarije: „Extra Hungarian! non
est vita, si est vita, non est ita"
(„buiten Hongarije bestaat geen leven;
is het er toch, dan in ieder geval niet zo
goed"), om uit te drukken welk een
unieke rijkdom dit land in eigen bodem
vond. Tegenwoordig kan men dit spreek
woord beter in zijn tegendeel veranderen.
Een zó moeizaam en armelijk leven als
het eens zo bloeiende rijk van de H. Ste-
fanus thans moet leiden, treft men ner
gens aan, behalve dan in de andere
HAZET. BEOOEN.
EN 5TAAI WAHENFA8RIEK EN^, FE ZEVENBERGEN
Het hoofdbestuur van de Neder
landse Katholieke Landarbeidershond
„St. Deustledit" heeft aan de Haagse
filmer Piet van der Ham opdracht gege
ven tot het vervaardigen van een film,
die voor het eerst zal worden vertoond
ter gelegenheid van het gouden jubi
leum van de hond op Zondag 3 Ja
nuari 1954. De film draagt de titel: „Er
is veel vrucht gewonnen" en krijgt een
speeltijd van ongeveer 25 minuten.
Piet van der Ham is reeds met de
opnamen begonnen en heeft het gedeel
te, dat betrekking heeft op het gebouw
van de bond in Haarlem, klaar. De film
is een documentaire met spelinslag. Zij
geeft een overzicht van de prestaties
van „St. Deusdedit" alsmede van alle
takken van het landelijk bedrijf. Het
eenvoudige scenario beschrijft een ac
tuele gebeurtenis uit een arbeidersge
zin. waarin de huisvader in conflict komt
met zijn werkgever. De spelers zullen
leden zijn van „St. Deusdedit", Piet van
der Ham is voornemens het spelgedeelte
te verfilmen in Poeldijk
Te Krommenie is een grote houten loods
geheel afgebrand. De brand is veroorzaakt
door een „luilakvuurtje", dat door enkele
jongens werd gestookt. De brandweer van
Krommenie rukte uit met groot materiaal
en bestreed het vuur met negen stralen.
De loods, die het eigendom was van de
gemeente Krommenie, werd door de stem
pelfabriek van Harlingen gebruikt voor
opslagdoeleinden. Deze fabriek zag al haar
materiaal, machines en een personenauto
door het vuur vernield Ook een vracht
auto, eigendom van een expeditiebedrijf
ter plaatse, werd een prooi der vlammen.
De politie heeft vijf jongens van acht
tot twaalf jaar i.v.m deze brand aan
gehouden.
Het spoorwegpersoneel van het Parijse
„Gare de Lyon" is gisterochtend onver
wacht in staking gegaan. De treinen
komen normaal binnen maar slechts één
trein voor lange trajecten, de sneltrein
Parijs-Milaan, kon vertrekken. De per
rons staan overvol met teleurgestelde
reizigers.
Heden namiddag werd gemeld, dat al de
treinen, die hoofdverbindingen onderhou
den, weer vertrokken sommige met ver
traging. De treinverbindingen met de voor
steden van Parijs waren sterk gestoord.
De passagiers konden met moeite reisbil
jetten bekomen en hun bagage laten re
gistreren.
Maa
Bijgaande tekening werd gemaakt van
de korenmolen, genaamd „De drie
lelies" te Maasland. Blijkens een steen
in de molenromp is deze naam ontleend
aan de grondvesten van deze molen. De
letterlijke tekst op de steen luidt:
feuk, die zijn economische politiek
hetgeen overigens voor geen en-
jyeldenkende mens een verrassing
leed
1:eie'
TV
ÓUidpTj't blijkt te allen overvloede over-
lid va u'l bet rapport, dat door het
Ovqj, ;.n het Hongaarse Politburo, Gerö,
'ahd ?ej economische positie van het
geieJ, Urende het jaar 1952, werd af-
Voj
bouwKens hit rapport is het in de mjjn-
hutten Zeer sleobt gesteld met het be-
hiidfjij van gemechaniseerde productie-
ste]|j en. vooral omdat de vijandige in-
hiachi Van de arbeiders tegenover de j
epftstine nog niet overwonnen is. „Een
britiv Srond voor het onvoldoende ge-
hiachi Van de ter beschikking staande
delen is verder het gemis aan onder-
CoihitA e resolutie van het centraal-
aantai over de vermindering van het
thjnoverwerkuren, de arbeidsbescher-
arbej„en de inperking van de Zondags-
Werd in het bijzonder in de
ben1 "Wonen- die dagen en nachten heb-
te di„u)ve,'kt om het gat bij Sirjansland
acht hetgeen gistermorgen om half
grot. '"derdaad was gelukt, kregen een
gister curstelling te verwerken, toen
«en 'ddag omstreeks één uur opnieuw
in hp?' van ongeveer tien meter ontstond
Zana nieuwe dijklichaam. De opgespoten
de dr 1 sa bleek *il. niet vast genoeg om
*ou (uk van het water te weerstaan. Men
Sat J® fijn zand bij de dichting van het
ben gebruikt.
!°Uiy dijkwerkers, die dag en nacht in
dat geweest, waren zó vermoeid,
'Pt tta is nieuwe die;
di,
T. is nieuwe dichtingspogingen
e, J? inksteren uit te stellen- Lukken
hl de betekent dit, dat de beide gaten
e" Shi Bering van de polder Oosterland
8fislote„ .land. die ruim 1700 ha. groot is,
oiagj. zijn. Er stroomt dan nog alleen
8aten jyater de polder binnen door de
"hold Cl<3 binnendijk uit de Vier Ban-
(Van onzB correspondent
aaat aanvankelijk een bericht
i-n renlo, dat daar in het begin
an deze week
Uit
Vaan'nlZZ. ee.M smaarvormig
her,I n t lucht was gesigna-
rn J aanx de voorzijde 'n wit
achtmliiehtachlorkant een blauw-
behn,",l cht "^straalde, met voor
thans nit"v--iBha"del<l> meldt men
zcifrir bijlen, dat ook daar het-
men nverschijnsel is waargeno-
fantaitf "tlgflar" bewoog zich met
Boven deze tekst prijken gestyleerde
lelies en het geheel is vervat in een
schild. De tegenwoordige eigenaar, de
heer Roels, vertelde ons de volgende in
teressante gegevens:
De molen is gebouwd in 1767 door
Van der Lely, die echter het molenaars
vak de rug toekeerde, nadat hij door
een tragisch ongeval zijn dochter ver
loor. Deze werd nl. op een noodlottige
dag door een slag van een der molen
wieken gedood. Nadat Van der Lely zijn
molen had verkocht aan J. van Harme
ien vestigde hij zich als boer te Maas
dijk, waar nu nog vele afstammelingen
van hem te vinden zijn.
De molen heeft ook nog een tweede
slachtoffer geëist. Een molenaarsknecht,
van 60 jaar, een zekere J. Brinkman,
die al 46 jaar in de molen gediend had,
is in 1913 door een misstap van de mo
lentrap gegleden, in het spoorwiel (die
de molensteen in beweging brengt) te
recht gekomen en heeft hierbij het leven
verloren.
Sedert 135 jaar is de molen in het
bezit van de familie Roels. De groot
vader van de tegenwoordige eigenaar
kocht toen de molen van J- van Har-
melen. De molen is al sedert 1934 bui
ten gebruik gesteld. Het maalbedrijf
wordt sedert dien in een gebouw naast
de molen voortgezet. Allerlei overwe
gingen van economische aard hebben
hiertoe geleid. Dit neemt niet weg dat
de molen in 1952 nog gerestaureerd is
met medewerking van de provincie en
de gemeente Maasland. De heer Roels
nam zelf ook een groot deel van de kos
ten voor zijn rekening.
Deze prachtige molen, die nog steeds
in staat is te malen, is een sieraad voor
de omgeving en ieders sympathie moet
uitgaan naar de personen, die zo onver
vaard hun bijdragen hebben geleverd
bij de restauratie van dit pronkstuk van
ons polderland en het weer voor een
lange reeks van jaren hebben behouden.
Op een steenworp afstand staat ook nog
een mooie watermolen. Beide molens
zijn de trots van Maasland. Een bewijs,
dat men in een kleine gemeente als
Maasland niet bij de pakken neerzit be
wijzen ook de omvangrijke herstelwern-
zaamheden aan de kerk die in 1945 door
brand verwoest werd.
WAT MET HULP VAN ONZE LEZERS WERD OPGEBOUWD. In het Limburgse dorp BEEK wordt
hard gewerkt aan de voltooiing van de nieuwe vleugel van het CARMELITESSENKLOOSTER, waarvoor onze
lezers destijds met een bexvonderenswaardige offervaardigheid de benodigde gelden bijeen gebracht hebben
De pannen liggen reeds op het dak. De Zusters hopen, dat deze nieuwbouw op het feest van O. L. Vrouw van
de Berg Carmel 16 Juli a.s. door de Hoogeerwaarde Pater Provinciaal kan worden ingewijd.
voor ons.
In het eerste hoofdstuk maakt het rap
port de opmerking, dat de man meer doel
bewust strevend tegenover de arbeid
staat, terwijl de vrouw meer zorgend is
Een gerechtshof te Parijs heeft Vrjjdag
dertien personen schuldig bevonden aan
diefstal van ontwerpen ten nadele van
beroemde Franse modehuizen.
De zaak, een van de langste en meest
gecompliceerde uit de Franse jurispru
dentie van na de oorlog, kwam in 1948 aan
het rollen, toen werd ontdekt, dat mode-
ontwerpen op onrechtmatige wijzen buiten
Frankrijk werden gebruikt. De politie
constateerde dat een internationale bende
de ontwerpen copie'erde en te Milaan aan
de man of de vrouw bracht.
In het geheel werden vijftien personen
in staat van beschuldiging gesteld. Twee
van hen zullen zich nog in November
moeten verantwoorden.
De dertien thans gevonniste beklaagden,
onder wie Antonio Piuricelli uit Milaan,
die als leider van de groep wordt aan
gemerkt, werden veroordeeld tot boeten
en schadevergoeding tot een totaal van
ongeveer 60.000. Drie Franse meisjes,
die destijds in dienst stonden van Frans*
modehuizen, kregen een voorwaardelijke
gevangenisstraf van drie maanden en eiK
een boete van ongeveer 200.
De schadevergoeding wordt gedeeld tus
sen 23 modehuizen, waaronder Christian
Dior, Jacques Fath, Schiaparelli, Lanvin
en Balenciaga.
ingesteld. Het zegt er echter onmiddellijk
achter, dat het hier niet om een absoluut
verschil gaat. Er is slechts sprake van
meer of minder, waarbij talloze individu
ele variaties mogelijk zijn. Hierbij sluit
aan de tweede conclusie van het rapport,
die aldus begint: „Bij de huidige stand
der wetenschap is niet aantoonbaar, dat er
werk zou zijn, dat in zich voor de vol
wassen vrouw psychisch in zó grote mate
schadelijker is dan voor de man, dat het
om die reden alleen voor de vrouw moet
worden verboden". Het klinkt nogal fe
ministisch. Maar aangezien wij niet gelo
ven, dat hier redelijke bezwaren tegen in
te brengen zijn, menen wij, dat hier voor
al sprake is van accent. Er is in het ver
leden een veel te sterk accent gelegd op
ideële overwegingen, die tekorten op het
gebied van de arbeidsvoorwaarden moes
ten maskeren.
Het is echter waarook financiële
overwegingen en persoonlijke eerzucht
kunnen inspireren tot de keuze van een
bepaald beroep, al zijn de dagen van het
feminisme voorbij. Wij hopen daarom van
harte, dat opvoeders en zij die zich bezig
houden met voorlichting bij de beroeps
tewerkstellen van vrouwen inderdaad ho-
ge re productiekosten meebrengt, dan zou
een lagere beloning voor de vrouw ge
rechtvaardigd zijn.
Ook is nooit onderzocht, wat een zelf
standige volwassen vrouw nodig heeft
voor haar onderhoud. Al te veel gaat
men uit van wat een getrouwde vrouw
en een jong meisje nodig hebben, voor
wie het loon het karakter heeft van „bij
verdienste". Ook gaat men al te veel uit
van de feitelijkheid, dat een ongehuwde
werkende vrouw er van minder geld kan
komen dan haar mannelijke collega. Maar
het rapport wijst er op, dat hier dikwijls
sprake is van harde noodzaaak. Ten slotte
wijst er op, dat hier dikwijls sprake is
van harde noodzaak. Ten slotte vraagt de
commissie dat er een onderzoek zal wor
den ingesteld naar het aantal vrouwen
dat voor anderen te zorgen heeft.
De vorming van de jeugdige arbeidsters
is een ingewikkeld en te veelzijdig vraag
stuk dan dat de commissie hier naar vol
ledigheid kon streven. Zij bepleit slechts
een verhoging van de leeftijd waarop
meisjes beroepsarbeid mogen verrichten.
Zij acht het ook wenselijk, dat de leer
plicht tot 16 jaar wordt verlengd. En zij
vraagt een beperkte leerplicht van vier
uur per week voor arbeidsters van 16 tot
18 jaar.
Het laatste hoofdstuk is gewijd aan het
onderwerp „Gezinshulp". De commissie
vraagt een meer zakelijke verhouding tus
sen werkgeefster en werkneemster in de
vorm van een arbeidscontract. Samen met
de commissie Hammerstein, die in Janu
ari 1949 haar rapport publiceerde, dringt
zij aan op verbod van fabrieksarbeid
voqr meisjes beneden 16 jaar. Maar an-
keuze, aan deze ideële overwegingen ders dan de commissie Hammerstein is zij
recht züllen doen wedervaren. De maat- uiterst huiverig om aan de vrouw en het
schappij bestaat uit gezinnen, en de zelf- meisje bepaalde werkzaamheden te ver-
standig werkende vrouw heeft zeker haar bieden.
taak ten opzichte van deze gezinnen.
Maar overheidsmaatregelen zijn niet de
juiste weg om een vrouw haar taak te
doen vinden. De meeste vrouwen zijn
trouwens van nature geneigd om, als ze
niet trouwen, een beroep te kiezen dat
het plaatsvervangend moederschap tot
haar levenstaak maakt.
IN TE
Het Hongaarse blad ..Magyar Kurir"
Relnninmel<" dc dood van mgr J. Scheffer, bis-
r i schop van Szatmar. Over de doodsoorzaak
Uiterst waardevole dingen zegt het wordt niets gezegd,
rapport over de noodzaak te zorgen voor Mgr Scheffer heeft de ]aa!st„ 1aren van
kende vrouw heeft recht op een loon v°rige jaar in de gevangenis is gestorven,
naar prestatie" en een „loon Eaar behoef- 5*™
te". Bij het loon naar prestatie komt ter
sprake het equal pay for equal work, dat
het ogenblik actueel is in de vrou
wenbeweging. Er wordt wel eens be
weerd, dat er aan het tewerkstellen van
vrouwen hogere kosten verbonden zou
den zijn. Dat is echter nooit met gege-
Onder de machtige tonen van 't orgel,
met begeleiding van het zangkoor,
schrijden bruidegom en bruid- vooraf
gegaan door de misdienaars, naar het
altaar, knielen er neer. Een tengere ge
stalte in het smetteloze wit, het don
kere hoofd getooid met een ragfijne
sluier, daarnaast de correcte figuur van
Dick Veltman.
't Kleine bruidsmeisje, in lichtblauwe
lange jurk, schikt voorzichtig sleep en
sluier, waakzaam, dat de grote zus er
niet op trapt. AJs de ringen gewisseld
en gewijd zijn tïegint de eigenlijke Mis.
Heel stil en vredig wordt het in Ruth's
hart, als zij met gevouwen handen naar
het koor luistert. Dick en zij, die van
daag voor eeuwig verbonden zijn, alleen
de dood kan hen nog maar scheiden, de
dood, die op een. dag als deze zo on
eindig ver lijkt.
Samen met Dick het leven tegemoet-
een heel nieuw leven in een vreemd
land, want vandaag over een week ver
trekken zij naar Australië, waar Dick
een goede toekomst wacht.
DickRuth L moet eventjes naar
hem opzien; DickJ.haar mèn. Ernstig
zijn die ogen nu van hem, maar heel
zijn diefde en toewijding voor haar ligt
erin weerspiegeld, als hij haar blik be
antwoordt. Kinderlijk beeft haar mond,
Dick, die iedere stemming van haar al
tijd zó aanvoelt, die haar hèlpen wil
zoveel te overwinnen.
Ruth heeft het niet makkelijk gehad
thuis de laatste jaren, sinds zij een
tweede moeder kreeg. Zij, die al zo heel
jong voor de broertjes en zusjes als een
moedertje zorgde, zij kon niet zo gauw
de teugels uit handen geven en daardoor
kwamen de moeilijkheden- Ma, strikt
eerlijk en rechtvaardig, maar hèrd in
Ruth's ogen, omdat zij haar niet wilde
begrijpen en Ruth's hartje- hunkerend
ondanks alles, naar de liefde en gene
genheid van een moeder
Toen het aanbod van Dick's oom
kwam, om naar Australië over te ko
men, leek dit voor haar de allerbeste
oplossing en voelde zij zich plots van
Ma bevrijd. Toen zij het vader en haar
mededeelden, was er even een pijnlijk
zwijgen. „Ruth, kind, dan heb je straks
alleen maar Dick", had Ma verschrikt
gezegd. „Kind, wat een stap voor je".
Dick had beschermend haar naar zich
toegetrokken: ,-Ik weet ,da( wii U bei-
den overvallen, s U beloof,
dat ik altijd goed voor Uw Ruth zal
zijn, geeft U beiden dan Uw toestem
ming?", had hij eenvoudig gevraagd.
Toen zij vanmorgen heel vroeg al
wakker lag, heeft zij hierover met Ma
gesproken. Zoveel nader waren zij el
kaar de laatste maanden gekomen en
wat ontzettend lief, om zo saampjes nog
even over alles te praten. Je te wijzen
op de allermooiste taak, die God *t meis
je gaf, 't heilig huwelijk.
Zij was het ook, die haar hielp bij
het aankleden en toen zij als een bruid
je voor vader stond, die even niets kon
zeggen, maar heel voorzichtig haar ge
zichtje kuste en toen het gouden ket
tinkje met hanger om haar hals sloot,
't allerlaatste- wat haar eigen moeder
gedragen had, als dank voor alle zorgen
van tóen en omdat Moeder dat gevraagd
had, tóen waren toch de verlossende
tranen gekomen, die vader met zijn
eigen zakdoek voorzichtig had wegge
wist, want een bruidje huilt toch niet
op haar trouwdag?
Vader, die vandaag ineens zo oud
leeko, zij wéét 't. zij heeft hem
vaak verdriet gedaan in zijn tweede
huwelijk, maar dat is haar nu allemaal
vergeven. Hoeveel zij van hem houdt,
dat weet zij op dit ogenblik, nu zij het
huis voorgoed uit gaat en dan straks
naar Australië. Maar zij weet, dat Ma
hem zal helpen, hem zal troosten, als
de boot de afstand hoe langer hoe groter
maakt. -,Vader, ik dank U, o O. L. Heer.
helpt U mij straks, ik zie er zo tegenop
hen allemaal achter te laten", bidt Ruth
radeloos. Als Dick even zijn hand op
de hare legt, glimlacht zij dapper door
haar tranen heen en wordt weer rustig.
In de eerste bank aan de mannenkant
bidt de vader, dat de goede God zijn
oudste kind zal zegenen, hen beiden
daar sterken in alles, wat 't huwelijk
van hen vraagt. Pijn is er nog om het
gemis van Dit, die zo trots was op hun
oudste dochter en voor wie dit geluk
nu niet is weggelegd. Zel?er. Jo is een
goede plaatsvervangster en hij zou haar
ook voor geen geld van de wereld wil
len missen, maar Dit vergéten kan hij
niet. De tijd heelt alle wonden en hun
stuurloos huishouden behoefde ener
gieke leiding- Een vrouw uit duizenden
is Jo, hij wéét 't, daarom is Mzodank-
baar dat 't thuis nu zoveel beter met
de kinderen gaat- nu Ruth haar hoofd
gebogen heeft. „Ruth, mijn kind o, ik
iun je zo van harte al 't geluk; je heot
geen'prettige jeugd gehad mijn meiske
God staat U hen bij daarstraks in het
vreemde land", is zijn woordeloos ge-
b(?Jo, die stilletjes geknield ligt, kijkt
naar het bruidspaar. „Ruth, die voor
goed het huis uitgaat.... Ruth, eens
de moeilijkste, de brutaalste van allen,
hoe lief is zij nu geworden. Een grote
mond, een onverschillig uiterlijk, maar
een hartje, zo klein en.... eigenlijk een
beetje bang voor al, wat 't huwelijk ge
ven en brengen zal.
Zo wit was dat gezichtje, toen Wim
dat kettinkje van haar eigen moeder
omdeed. „Wim, die van haar houdt,
maar óók van de kinderen. Zijn kinde
ren, kinderen van de vrouw- die hij óók
eens in deze kerk naar het altaar leid
de... Wat moet er allemaal nu niet in
hem omgaan?
Vreemd, dat je daar nu opeens bij
stil staat. Eigenlijk zijn die kinderen nu
ook van jou. Wat is Ruth niet veranderd
en daardoor ook de anderen. Alleen, zij
had nu niet zo ver weg moeten gaan,
zij is zo bang, dat zij 't niet zal wennen
daar. Ruth, die zo overgevoelig is en
gehecht aan Wim.
Als zij even later na 't bruidspaar met
Wim, de kinderen en verdere familie ter
H. Tafel nadert, schaamt zij zich niet
voor de tranen, die langzaam naar be
neden gelijden. God, die in haar hart
komt, 't hart, dat niet klopte voor Wim's
kinderen. Hij zal haar helpen- Hij zal
haar moed en volharding geven, als de
ingeslagen weg tóch nog moeilijk blijkt.
Op 't einde der Mis, als Ruth voor
zichtig met een bouquet anjers, als haar
Mei-bruidshulde, bij het Mariabeeld
neerknielt, zet een zuivere sopraan het
zo overbekende Ave Maria in
Ontroerd heft Ruth luisterend 't hoofd
op. Een stem uit duizenden: Agnes, t
iongere, begaafde zusje, dat daar zingt
Wèt een verrassing is dit, zij heeft er
niets van verteld.
„Maria, ik dank U. Zegent U ons hu
welijk. Laten Dick en ik altijd gelukkig
blijven. Ook straks in Australië"- sta
melt Ruth Veltman, „want, o Maria, ik
houd zoveel van U
M. WOERDENBAGCH-SENS.
De Katholieke sociale organisaties inde
staat New York zullen naar verwacht
wordt zich terugtrekken uit de belang
rijke Welfare and Health Council, het
overkoepelend orgaan in New York,
waarin de verschillende sociale organisa
ties en bewegingen voor gezondheidszorg
in deze staat ten nauwste samenwerken.
De Katholieken hebben hun uittreden ge
steld tegenover de aanvaarding van het
lidmaatschap van de Planned Parenthood
Committee, de vereniging voor geboorte
beperking. Het bestuur van de Welfare
and Health Council deelde mede, dat het
nieuwe lid waarschijnlijk zal worden aan
genomen, daar de meerderheid, ongeveer
55 pet, zich vóór aanvaarding zou uit
spreken. Van Katholieke zijde werd op
gemerkt, dat de Council inderdaad alle
recht heeft de vereniging als lid toe te
laten, doch dat de Katholieken zich dan
tot hun spijt genoodzaakt zien zich terug
te trekken.
dezer dagen door de Hongaarse regering
vrijgegeven.
Gistermiddag om half twee heeft de ge
meentepolitie te Hoogeveen de ontsnapte
gevangene an O. uit de strafgevangenis
te Seheveningen weten te arresteren. Van
O. zal op transport naar Seheveningen
gesteld worden.
M,v,
Breda
lachappellestraal 12 Tel. 870? of 6442
Van onze correspondent).
„De draagkracht van het besluit, van
morgen door U genomen, tot stichting
van een Nijmeegs universitair kanker
centrum, is niet te overzien. Het is een
belangrijk besluit ten bate van de kan
kerbestrijding in ons land", aldus sprak
gisteren dr J. J. Brutel de la Rivière
voorzitter van de Centrale Commissie
voor kankerbestrijding in Nederland, na
dat door notaris F. H. G. J. Wolters de
stichtlngsacte was verleden van het
universitaire kankercentrum Nijmegen.
Dit was geschied in aanwezigheid van
'n groot aantal autoriteiten, wa ronder ed
curator dr J. P. A. Hoefnagels, rector
magnificus prof. mr Ch. Petit, deken C.
J. E. M. van Dijck, de wethouder van
Sociale Zaken van Nijmegen de heer N.
Windt, de hoogleraren mgr prof. dr R. R.
Post, dr H. J. Lammers, N. J. Prick, de
Senaat van het N.S.C., bestuursleden 'van
het Koningin Wilhelminafonds en van de
Centrale Commissie voor Kankerbestrij
ding. Het bestuur van de nieuwe Stich
ting bestaat uit dr J. P. A. Hoefnagels,
mr F. Haan, beiden namens het Curato
rium, dr J. Enneking en prof. dr H. J.
Lammers namens de medische faculteit
en dr Aegidius v. d. Werf namens het
universiteitsziekenhuis. Nadat dr Brutel
een gelukwens had uitgesproken bena
drukte de heer P. C. Besangers de nood
zaak van voortdurende steun van ons
gehele volk aan het K.W.-fonds.
Dr J. P. A. Hoefnagels sprak een slot
woord. waarin dank werd gebracht aan
het K.W.-fonds en aan de Centrale Comm.
Spreker bracht bijzondere hulde aan dr
Brutel de la Rivière voor de wijze, waar
op hij jaren lang de Commissie voor
Kankerbestrijding heeft geleid tot aan
dit prachtige eindresultaat. Met de wens,
dat het nieuwe centrum aan de verwach
tingen die de Commissie en het K.W.-
fonds er van hebben, zal kunnen voldoen
besloot dr Hoefnagels zijn toespraak
