Het grootse gebeuren zichtbaar
over het Kanaal
De genietingen van een hoog
doch beperkt uitzicht
Een van de 7500 gelukkigen
Regen kon vreugde niet deren
Na de plechtige ernst van de kroning
uitgelatenheid tot diep in de nacht
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Vrouwen staan voor
een geweldige taak
in de nieuwe tijd
Woensdag 3 Juni 1953
Koudste Junidag
sinds een eeuw
Goed werk van Nederlandse TV-stichting
Vrolijk
„Hogerhuis"
Wie wèl wat zag en
w ie niet
Drukte maakte bijna
7000 slachtoffers
kroon van een
heilige rust op
haar HOOFD
Kroningsreceptie op
Groot-Haesebroek
*-
Te De Bilt was de hoogste
temperatuur gisteren slechts
9,2 graden Celsius. Nog nooit
was het gedurende de meer
dan 100 jaar, dat er daar
waarnemingen worden ver
richt, voorgekomen, dat de
temperatuur een geheel et
maal in Juni onder de 10 gra
den bleef. Tot nu toe hield 12
Juni 1916 het record: toen
werd 10,8 graden Celsius be
reikt. Gisteren bleef de tem
peratuur daar dus 1,6 graden
onder.
Sif tllfn»» SP het beter te Zie" da" 31
Kroningsherdenking in
de Tweede Kamer
Abbey was onherkenbaar
WEERBERICHT
Het moment
Kroningsdienst in
Den Haag
Van onze speciale verslaggevers)
LONDEN, Dinsdagavond.
1\[U DEZE DAG ten einde loopt, iveet ik dat mijn blijvende herinnering
■L V zal uitgaan niet slechts naar de plechtigheid en de schoonheid van
ceremoniën maar ook naar de inspiratie, geput uit uw loyaliteit
en genegenheid. Ik dank U met een overvol hart. God zegene V allen."
Zo sprak Koningin Elizabeth in de studio van Buckingham Palace, tot
haar volk, aan het einde van een onvergetelijke dag.
Londen beleefde vandaag inderdaad een dag, waarop de ogen van heel
de wereld gefascineerd werden door de vorstelijke gratie van een jonge
vorstin die, gevangen in de eenzaamheid dezer overweldigende staatsie liet
hoofd boog toen de Aartsbisschop van Canterbury baar plechtig kroonde,
nadat zij de eed van trouw had afgelegd.
dag zou hij het publiek nog in vervoering
brengen door herhaaldelijk voor de ven
sters van Buckingham Palace te verschij
nen, kennelijk zo aangestoken door de
algemene geestdrift, dat hij niet dan met
grote moeite letterlijk aan het oog ont
trokken moest worden.
Buiten regende het. Het stortregende
maar de stemming leed er nauwelijks on
der, al werden er vrij veel door uitputting
en koude bevangen mensen weggevoerd.
Nooit zagen we Engelsen zou ontzaglijk
enthousiast als toen hun gekroonde konin
gin in onbeschrijflijke praal een half uur
te laat in haar gouden koets terug reed
naar Buckingham Palace.
De formaties straaljagers, die hun vorstin
een oorverdovend saluut Drachten, kwa
men ook een half uur later dan was vast
gesteld en zij vingen de enige zonnestralen
van een waterig namiddagzonnetje op.
Maar ook de kille avond met nieuwe
buien kon het enthousiasme van deze
kokende en ziedende kroningsstad niet
blussen. Op Piccadilly Circus, Leicester
square en rond Buckingham Palace zag
het tot diep in de nacht zwart van de
mensen en een geïllumineerd Londen
herinnerde zich uitgelaten de dagen van
V.E.-Day.
Reeds in de eerste, grauwe ochtenduren
terwijl een enorme mensenmassa zich
haastte naar de toch reeds overvolle
kroningsroute 'en terwijl er zelfs in een
speciale trein van de ondergrondse herme
lijnen mantels te zien waren en daarin een
oude peer zat met een kostbare kroon op
zijn knie als was het een hoge hoed,
schreeuwden alle krantenverkopers het
kennelijk voor deze gelegenheid opge
spaarde nieuws de wereld in, dat een
Nieuw-Zeelander, een onderdaan dus van
het Britse Gemenebest, er eindelijk in ge
slaagd was de Union Jack te plaatsen op
de top van de ongenaakbare Mount
Everest, een feit dat enorm tot de verbeel-
d ng van elke Brit spreekt.
Enkele uren later zag deze bevoorrechte
kroningsstad een stoet naar de grijze
Westminster Abbey trekken van 'n vorste
lijke kleurenpracht zonder weerga.
Doodstil werd het langs de hele kro-
n'ngsroute toen de vorstin haar stem
klonk de hele wereld over de eeds
formule uitsprak. Maar heel Londen juich
te op het moment, dat de saluutschoten
daverden over de stad, het moment dat
haar kroning verkondde.
Met zijn handje in die van zijn konink
lijke grootmoeder was prins Charles in een
wit-satijnen blouse en zwart fluwelen
kniebroekje eveneens getuige van dit on
vergetelijke ogenblik. Hij mocht er een
uurtje by zijn en toonde zich beurtelings
kalm en uiterst opgewonden.. Later op de
Na haar thuiskomst op Buckingham
Palace had koningin Elizabeth zich met
d!e koninklijke familie op het balcon be
geven om de menigte te danken voor het
overweldigende enthousiasme. Na een uur
kwam het koninklijke paar nogmaals naar
buiten. Toen het jubelen der menigte vóór
Buckingham Palace ook laat in de avond
nog onverminderd voortduurde, verschenen
de koningin en de hertog van Edinburgh
om half twaalf ten derde male op het
balcon en brachten het publiek tot onbe
schrijflijke geestdrift.
andert intussen slechts wei-
5, de algemene circulatie. Hoe-
i ye^dere aanvoer van koude
I' ""«breken „u is af
gesneden, kan <je koude lucht zich
in onze omgeving nog enige tijd
handhaven. Terwjji de depressie in
onze omgeving nog wel voor enige
nattigheid zal zorgen.
sfr Wile v,inistcr van Groot-Brittannië,
liiiosDia^Churchill xvooixdo de Jcvo
}n de Westminster Ah-
nf the r? het uniform van Lord Warden
hij het n n1ue Ports. De foto toont hem
v,Vn/;wi„ p/rlaten van zijn ambtswoning,
palace 9.ftreet 10, naar Buckingham
Ki■onin0la)lwaar bij zal meerijden in de
vrttinrj ,-0ct naar de Abbey. Aan de
dragen?,e door de premier wordt ge-
peorgè" ?n9t de historische „Great
the Grirt lt', insipne van de „Order of
jnnr de ?r-' die hem iverd verleend
rrwee va,> a°ria en Albert Museum".
1 ArahJn Winstons kleinkinderen,
"dn zoon o Churchill, de dochter van
non van JlV(:,olph en Nicholas Soames,
z° *Vn dochter Mary, doen hem
uitgeleide.
DINSDAG, ergens in Nederland
Wjj waren zojuist in Westminster Abbey
en getuige hoe koningin Elisabeth II met
een diep-ernstige strakke blik voor zich
uitstaarde als in zichzelf verzonken, ter
wijl de aartsbisschop van Canterbury haar
de kroon van St Edward op het hoofd
plaatste en de bloem der Britse natie en
van het Gemenebest uitbrak in jubel
kreten. Dit was dan het supreme moment
en wü waren er bij, zagen alles tot in de
kleinste details en ondergingen de zicht-
bare ontroering die zich meester maakte
van de centrale figuur van dit religieuze
urama: de jonge koningin, die met de
rt» ln ?e l,and de kroon °P hct hoofd,
rterf iCiC„" km?inesmantel om de schou
ders, overweldigd scheen door de niet te
In het BBC-programma „Kro
ningsklanken uit de wijde wereld"
werd, wat het Nederlandse aandeel
betreft, gisteravond een reportage
gegeven van de stemming in het
„House of Lords" in Den Haag. Ter
wijl de reporters opereerden, klonk
op de achtergrond een luidruchtig
„Daisy, Daisy" van de nietsvermoe
dende aanwezigen. Even dachten
de Britse luisteraars, dat het er in
het Nederlandse parlement (het
„House of Lords" of Hogerhuis is
immers te vergelijken met onze
Eerste Kamer) wel bijzonder vro
lijk en luidruchtig toeging. Tot de
reporters de bevrijdende medede
ling deden, dat het House of Lords
in dit geval een bekend Haags café
restaurant was, dat zijn naam dankt
aan de geïnterneerde Britse officie
ren uit de oorlog 1914'18
heseffen waardigheid, welke haar was op
gedragen.
mnr dit a"es beleefden wij niet in de
ppnrlC?nenzee van Londen, nóch in de op-
L„,te Abbey, maar hier in Rotterdam,
!f™akk?hjk gezeten voor het televisie
restaurant v6en Sezel]iS zaaltje van een
uot n onvergetelijke sensatie; op
nlerhti^Wi *elf verb°nden te zijn met de
die talloze enthousiasten langs de route,
wier enthousiasme wij konden waarne
men als reden wij mee in de schitteren
de stoet van rijke uniformen, staatsiekoet-
s.n en vung briesende raspaarden; beter
ook dafi de meesten in de Abbev verza-
melde genodigden.
Het T. V. beeld is klein en nog niet
in staat om de wpdsheid van de kathe
dralen, de onvoorstelbare zeeën van jui
chende toeschouwers op suggestieve
wjjze weer te geven. Maar wat staat daar
niet tegenover! Het stelde millioenen
over de gehele wereld en wij behoor
den daarbij in staat deze uren mee
te beleven van zö nabij, dat men zelfs de
innerlijke reacties op de gezichten van
de hoofdfiguren zag afgetekend.
Zodat wij inderdaad met recht mogen
zeggen: wij waren hedenmorgen in Lon
den, langs de route en in Westminster
Abbey, Het beeld was altijd scherp
slechts even vervagend bij de opnamen
der telelenzen. De commentator vond de
juiste bewoordingen voor een kort en
waardig commentaar, zonder de muziek,
de fanfares, het gejuich en de zinrijke
woorden der liturgie te storen.
Bij de aanvang van de vergadering der
Tweede Kamer heeft de voorzitter, dhr
Kort.enhorst, gisteren een rede uitgespro
ken ter gelegenheid van de kroning van
Koningin Elizabeth, waarin hij o.a. zeide,
dat het oude Gemenebest, belichaming
WE ZIJN dan „By command of Her
Majesty the Queen", in de Abbey
geweest. Op deze historische twee
de Juni van het jaar 1953. Een dag die,
naar de Engelsen hopen, aan het begin
van een nieuwe periode van welvaart en
voorspoed moet worden geschreven.
Wjj behoorden tot een van de 7500 ge
lukkigen, die onder de hoge booggewelven
van het grjjze middenschip de kroning
van Koningin Elizabeth II bijwoonden; 1
van de 1000 buitenlanders; 1 van de 15
Nederlanders
Maar, behalve de processie naar het
altaar, hebben we niets van de kronings
ceremonie gezien. De hofmaarschalk met
zjjn duizend zorgen en problemen had ons
hoog op het triforium gezet, zeker dertig
meter boven het graf van de onbekende
soldaat, welks zwart-gouden marmeren
steen de enige onderbreking van het 70
meter lange blauwe tapijt beneden bleek
te zijn.
ALS we de enigen waren geweest had
den we zeker ons beklag bg de hof
maarschalk ingediend, maar het te
genovergestelde was juist het geval Er
waren mécr mensen in de Abbey aanwe-
Boven: Staande naast de glimlachende Koningin, getooid met de Imperial
State Crown, wijst Prins Charles van het balcon' van het Buckingham
Palace naar de lucht op het moment dat 168 straaljagers van de R.A.F.
ms huldebetoon van de vorstin na haar kroning over het Buckingham
Palace vliegen. Op het balcon staan rechts van de Koningin en Prins Char
les, Prinses Anne, de Hertog van Edinburgh, gekleed in het uniform van
aamvraal. Koningin Elizabeth, de Koningin-moeder en Prinses Margaret.
Tnn rde Prinses staat haar hofdame mejuffrouw Iris Peake. Geheel links
jzaay Jane Vane-Tempest Stewart, een van de zes eredames van de Ko-
uigm by dc Kroning. Onder: Een van de meest geslaagde foto's op een
'AffVpy day": de Koningin met de Imperial State Crown en de Hertog van
Hamburgh in 't uniform van admiraal, lachend en wuivend van het balcon
van het Buckingham Palace naar de juichende menigte voor de poorten
van het paleis na de terugkeer van de kroningsplechtigheid.
zig, die het kroningsritueel en handelin
gen niet konden zien, dan wel.
Niet meer dan 3000 van de 7500 aanwe
zigen hebben de ceremoniën helemaal,
half of slechts voor een kwart gezien;
3500 anderen hebben alleen naar de ver
schillende processies kunnen kijken en
1000 wel zeer ongelukkig gezetelden heb
ben met uitzondering van de schitterend
uitgedoste figuren tegenover hen op de
tribune, pertinent niets kunnen zien.
Tegenover ons, op een grote achter go-
thische bogen schuil gaande tribune zaten
drie Arabische vorsten in vol ornaat. Ze
waren ergens uit de verre woestijn geko
men om de kroning van Koningin Eliza
beth mee te maken, maar ook zij moes
ten het met bescheiden plaatsen doen. Met
de maharadja's uit Voor-Indië, de sultan
uit Brits Borneo en de negerhoofdlieden
uit Centraal Afrika zaten ze vele uren
lang op harde, rechte banken ook zonder
hoop iets van de kroningsplechtigheden
te zien.
Om zes uur vanmorgen zaten we al hoog
in het triforium met een prachtig uitzicht
op hét schip van de kerk beneden ons.
Provoosten in officiële hofkleding: zwart
fluwelen kuitbroek, dito jasjes, zilverkleu
rige schoengespen, knopen en degens,
hadden ons langs een smal kronkelpad
naar boven geleid. En hier in de nok
van de kerk waar stof en spinrag zo goed
en zo kwaad als het ging waren wegge
poetst kregen we een eerste gezicht op
het machtige interieur van de abdij.
En wat een gezicht! We schrokken er
bijna van. De kerk, die we goed kennen,
was zo onherkenbaar, dat we moeite had
den er een voor- en achterstuk te ont
dekken.
De standbeelden en praalgraven, welke
de Westminster Abbey tot een nationaal
monument hebben gemaakt, waren ge
heel onder de tribunes verdwenen. Stoe
len en banken waren er niet meer: wat
we zagen waren niets anders dan stella
ges, stellages en nog eens stellages.
Midden in het schip van de kerk, tussen
de hoge grijze pilaren, was een lang blauw
kleed gelegd. In het koor en voor het al
taar lag een goud-geel karpet en ook het
platform, waarop de Koningin de hulde
van haar leenheren in ontvangst zou ne
men, was met dezelfde kleur stof bedekt.
In de zijbeuken stonden de stoelen der
peers; alle zetels met blauwe zitting en
rug, en goudkleurige poten.
En alle decoraties waren precies gelijk.
Langs alle tribunes waren lichtblauwe
doeken gespijkerd die een kroon en de
bloemenemblemen van het Verenigd Ko
ninkrijk tot patroon hadden. De roos van
Engeland, de distel van Schotland en het
klaverblad van Ierland.
Om zeven uur was de Abbey al voor de
helft met genodigden gevuld en een uur
later leek er geen mens meer bij te kun
nen. Alle tribunes en stoelen zaten dicht
gepakt met uitverkorenen. Dames in kost
bare toiletten en flonkerende diademen,
de Kéren in de meest fantastische gala
uniformen of in stemmige morgen- of
avondkleding.
Het is haast ondoenlijk het kleurrijke
schouwspel onder woorden te brengen.
We zagen rode, blauwe en groene mantels
in alle mogelijke schakeringen: rood
scheen de boventoon te voeren, niet het
minst door de wijde gewaden, waarmee
honderden graven, baronnen en hertogen
met hun echtgenoten een zijbeuk geheel
schenen te vullen.
Een orkest, dat met een koor op een
verdieping in het midden van de kerk
was gezeten, begon zachtjes te spelen.
Nog twee en een half uur zouden de ge
nodigden op de koninklijke processie
moeten wachten.
Met een kijker zochten we de tribunes
aan de overkant af. Ons oog viel op een
in glanzende zijde gestoken Chinese
hoogwaardigheidsbekleder, die juist een
stuk kauwgum in de mond stak en even
later hadden we drie naast elkaar geze
ten vorsten uit Brits Borneo in het oog
waarvan er een met zijn kris aan het
knoeien was. Het gouden heft scheen te
hebben losgelaten, want lachend liet hij
het mes en een blinkend stuk metaal aan
zijn vrienden zien en borg beide vervol
gens in de zoom van zijn groen zijden
kleed.
het schip van de kerk. Geestelijken, wa
penkoningen, standaarddragers, de in
paarse mantel gehulde Sir Winston Chur
chill, de Hertog van Edinburgh in een kar
mozijnrode mantel omringd door de krijgs
haftige gentlemen-at-arms en gevolgd
door zijn page, zeecadet Reece.
Daarachter de regalia, de koninklijke
standaarddrager Montgomery en de bijbel.
En eindelijk de Koningin het hoofd
fier opgericht, de handen gevouwen, de
voeten licht. De bijna vijftien meter lange
sleep van haar rode staatsiegewaad werd
gedragen door acht eredames.
Van haar gezicht of haar kroningsjapon
konden we weinig zien, maar wel de flon
kerende tiara.
Vijf minuten nadat de juichende „Vivat,
vivat" van de koorknapen was wegge
storven, begon het kroningsritueel on
zichtbaar voor ons en ook onzichtbaar
voor die sultans, die sheiks en die hon
derden officieren en diplomaten tegen
over ons. Maar via accoustisch uitstekend
opgestelde luidsprekers was al het gespro
kene duidelijk te volgen. Tijdens de er
kenning, het eerste onderdeel van de ce
remonie, donderde vier keer het „God
save the Queen" door de Abbey. De
zachte, maar niet minder klare stem van
de Koningin, was tijdens de eedsafleg
ging duidelijk te horen en tijdens het
meest verheven moment, de zalving, klon
ken de woorden van de Aartsbisschop van
Canterbury zo hard door de kerk heen,
dat we nauwelijks konden geloven dat we
de dienst eigenlijk slechts op een afstand
bijwoonden.
Onze kopij stroomde inmiddels vla
Fleetstreet naar Rotterdam. De provoos
ten brachten onze pennevruchten naar de
uitgang van de Abbey en padvinders en
motorordonnansen zorgden voor de rest.
Wat de communicatiemiddelen betreft,
was de organisatie zo perfect, dat geen
kopijjongen op de krant het zijn schitte
rend geüniformeerde „collega's" had kun
nen verbeteren.
Nog één keer zagen we de processie van
de Koningin door de kerk gaan. Dit was
na de kroning en na het ontroerende hul
debetoon, waarbij de vier-jarige Prins
Charles zijn vader grootmoedig voor zijn
moeder zag knielen.
En om vier uur tien uren nadat we
de Abbey waren binnen gegaan betra
den we voor het eerst weer de straat.
De Abbey met zijn millioenen gekost
hebbende verbouwing, lag verlaten ach
ter ons. De kleuren van haar décor wa
ren verbleekt, want de met zoveel zorg
voorbereide kroning van Koningin Eliza
beth was verleden geworden.
De ongeveer 10.000 E.H.B.O.-ers,
dèe gisteren in de Londense City op
post waren langs de route van de
kroningsstoet, hebben rond de 7000
ongevallen behandeld.
De meeste gevallen betroffen
eenvoudige flauwten zonder scha
delijke gevolgen die ter plaatse
konden worden behandeld, maar
313 personen moesten naar een zie
kenhuis worden overgebracht. De
ernstigste ongelukken gebeurden
omdat het opdringende publiek hier
en daar bekneld raakte tegen de
tribunes.
Als men evenwel bedenkt dat bij
de kroning van koning George VI,
in 1937, niet minder dan 9.583
slachtoffers zijn behandeld door de
E.H.B.O.-dienst, dan valt het cijfer
van gisteren erg mee. Op Scotland
Yard toonde men zich dan ook zeer
tevreden zowel over de ordehand
having als over het aantal slacht
offers. Een hoge politieman van de
Y'ard karakteriseerde de gang van
zaken met de woorden: „Het heeft
gelopen als een naaimachine". Dat
hij bU het gebruik van deze, ove
rigens niet fraaie, beeldspraak een
goede naaimachine op het oog had,
bleek uit 's mans tevreden gelaat.
De weerverwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I., geldig tot Donderdagavond, luidt:
Zwaar bewolkt met opklaringen en hier en daar
enkele buien. Zwakke tot matige wind uit uit
eenlopende richtingen. Dezelfde temperatuur of
iets hogere.
Donderdag 4 Juni: Zon op 4.24 uur, onder 20.53
uur. Maan op 1.06 uur, onder 13.29 uur.
MSCHECOURANT
Om nooit te vergeten
Een flauw gejuich drong van buiten tot
de Abbev door. Dit was het moment,
waarop iedereen gewacht had hét ogen
blik is aangebroken.
Een lange processie bewoog zich door
De Koningin, die met de Hertog van
Edinburgh in de Gouden Koets was ge
zeten, arriveert bij de Westminster
Abbey, terwijl de menigte op de trot
toirs en de tribunes haar luid toejuicht.
Op de achtergrond de -Big Ben.
Het officieuze orgaan van het
Vaticaan, de „Osservatore Romano"
wijdt woorden van eerbiedige be
wondering aan de hoge karakter
eigenschappen van Engelands jonge
koningin Elisabeth II, aan haar
„verstandige zorg voor de staats-
baër hart vol goedheid, har
telijke eenvoud en liefde voor haar
gezin".
De katholieke wereld, zo besluit
het blad, blijft zeker niet vreemd
aan de vreugde van het Engelse
volk; aan de hulde, door een zo
groot deel van de wereld gebracht;
van de. wensen der volkeren, dat de
Almachtige de Koningin behoede en
haar ge^st verlichte voor het wel
zijn van Haar natie en van de in
ternationale gemeenschap. De kroon
van Haar voorvader, die Haar van
daag op het hoofd gezet wordt, is
die van een Koning, die zeven
eeuwen geleden heilig verklaard
werd met de titel van Belijder, door
Paus Alexander III".
van een diepgewortelde en in volle Vrij
heid beleefde vaderlandsliefde, in het
jongste verleden tot tweemaal toe niet al
leen zijn deelgenoten, maar ook de be
schaafde wereld daarbuiten het leven en
de vrijheid heeft gered. Het Britse ko
ningschap is niet alleen een eerbiedwaar
dige instelling van historische betekenis,
maar het ontplooit zijn kracht ook over de
verre toekomst.
Wij Nederlanders, die het voorrecht be
zitten geregeerd te worden met eenzelfde
koninklijke waardigheid, wij sluiten ons
met volle overgave aan bij de groet en
de bede, die vandaag uit millioenen har
ten welt: God save the Queen.
De vice-voorzitter van de raad van mi
nisters de heer Beel, sloot zich namens de
regering bij de woorden van de president
aan.
De redevoeringen werden staande aan-
geho ird.
In de kloosterkerk te 's-Gravenhage is
gisterochtend een speciale kroningsdienst
gehouden, belegd door de ambassades van
het Britse Gemenebest.
De dienst werd namens H.M. Koningin
Juliana bijgewoond door mr W. C. baron
Snouckaert van Schauburg, grootofficier
van H.M. en namens Prins Bernhard door
It ter zee le klasse A. F. Eibers, adjudant
van Z.K.H. Voorts waren o.m. aanwezig
het bijna voltallige kabinet, alle ambassa
deurs in Nederland, vele andere hoofden
en leden van diplomatieke missies, rech
ters van het internationale gerechtshof en
leden van het secretariaat van dit hof, de
vice-president van de Raad van State,
jhr mr F. Beelaerts van Blokland, de pre
sident van de Hoge Raad, mr J. Donner,
verschillende leden van de Raad van
State, de meesten van de Commissarissen
der Koningin, de voorzitters der Eerste
en Tweede Kamer en andere leden van de
Staten-Generaai en een groot aantal bur
gerlijke autoriteiten.
Helaas hebben de donkere luchten en
de onophoudelijke regen verhinderd de
talloze gasten van de hoofden der Com-
monwealthambassades en gezantschappen
te ontvangen zoals oorspronkelijk in de
bedoeling lag in de prachtige tuinen
van „Groot-Haesebroek", het ambtsver-
blijf van de .Canadese ambassadeur in Den
Haag. De zeer vele bezoekers, die de hoof
den der missies kwamen gelukwensen ter
gelegenheid van de kroning van Koningin
Elizabeth II werden nu in de ambtswoning
ontvangen.
Het corps diplomatique kwam gelukwen
sen, verschillende leden der hofhouding,
de meesten der ministers, de voorzitters
der beide Kamers, verschillende leden van
de Raad van State, van beide Kanjers, vele
hoge ambtenaren van buitenlandse zaken
en andere burgerlijke en militaire auto
riteiten.
Hoe druk het was, bleek wel uit het feit,
dat de politie meer dan 500 auto's heeft
geteld.
