10.000 arbeiders zwoegden eertijds
ingat van
Voor een milliard gulden per jaar wordt aan
edelstenen uitgegeven
appeiie
Nederland heeft geslaagde
oorspronkelijke detective-romans
Overwegend
zonnig
Rico Bulthuis vertelt verder over
de avonturen van Paul Piquet
Zaterdagse
mijmeringen
Viswinkels tot
7 uur open
Koh-i-noor zou voor mannen gevaarlijk
dragen zijn
parket
geeft
meer
sfeer
Son ja Henie beleefde
griezelig avontuur
ZATERDAG 6 JUNI 1953
PAGINA 3
Het is daar in Londen een schitterend geflonker van edelgesteenten geweest. De kroon
juwelen van Engeland, die anders in de Tower onder streng toezicht veilig liggen opgeborgen
hij de repetities voor de kroning werden namaaksieraden gebruikt hebben de ogen
van honderdduizenden verrukt. En onder de edelgesteenten namen de diamanten, met
name de Koh-i-Noor, de Berg des Lichts en de Culinan de ereplaatsen in, zoals de diamant
in het algemeen nog steeds onder de edelstenen de ereplaats inneemt.
Sinds onheuglijke tijden heeft de schittering van de diamant de
mensheid in verbazing en ontzag doen staan en toeschouwen. De
grootste heersers hebben zich voor de magie van de diamant gebogen.
Avonturiers waagden hun leven, om een kostbare diamant te bemach
tigen. In de diamantgroeven van Zuid-Afrika slikten negers diaman
ten in, teneinde ze aldus naar buiten te kunnen smokkelen.
Kortom, de diamant beantwoordt nog steeds, evenals in overoude
tijden, aan de strekking van het simpele liedje:
Du hast Diamanten und Perlen,
Mein Liebchen was willst du doch mehr
Wat wil je nog meer, als je de mooiste diamanten hebt Het liedje
voegt er aan toe: en de mooiste ogenMaar het begint toch
maar met die diamanten
Koh-i-noor tenslotte aan koningin
Victoria, die hem in een soort
broche deed vatten, daarbij de be
paling makend, dat hij alleen door
de gemalin van een regerend vorst
mocht worden gedragen. Ze maak
te deze restrictie, omdat volgens de
sage de Koh-i-noor aan mannelij
ke dragers slechts onheil bracht,
maar op vrouwelijke geen nadelige
invloed uitoefende.
Maar de Compagnie schonk de
De „Zuiderster" was uit Brazilië
afkomstig en werd daar in 1853 ge
vonden. De schatrijke Gaekwar
wenste zijn verzameling Indische
diamanten met een exemplaar uit
de Nieuwe Wereld te verrijken en
hij betaalde er met een ijskoud ge
zicht een bedrag voor, dat op 17
millioen vooroorlogse guldens te
stellen is.
Het gat van Kimberley
Dat gat van Kimberley is sinds
zestig jaren een verlaten mijn. In
het maanlicht maakt het een bijna
lugubere indruk. Het lijkt dan op
een donker, geheimzinnig meer, op
een verlaten tempel aldus be
schreef een bezoeker het die van
al zijn schatten ontdaan is
Toch hebben hier eens tien dui
zend arbeiders gezwoegd, om de
kostbare stenen aan de bodem te
ontrukken. Toen weergalmde de
lucht van de mokerslagen der hou
welen en graafmachines. Het was
'n ontzaglijke, ondergrondse werk
plaats.
Dat was in de tijd, dat Kimberley
een der weinige plaatsen was, waar
in de wereld de lichtgevende ste
nen nog in groten getale gevonden
konden worden. Het was in die tijd
het grote diamantencentrum, de
diamantstad bij uitnemendheid.
Heden ten dage wordt zelfs heel
Zuid Afrika bijna in de schaduw
gesteld door de diamantmijnen in
een streek van Tanganyika, waar
tot voor kort de zwervende neger
stammen met hun vee van het ene
oord naar het andere trokken.
Fransen zoeken in Guyana
Een diamantzoeker, minder we
tenschappelijk onderlegd dan dr
Williamson, maar niet minder hard
nekkig, is de Fransman Michel
Desmons, die sinds jaren in de
schier ondoordringbare oerwouden
van Frans Guyana ofwel Cayenne
naar diamanten zoekt. Aan het
hoofd van een kleine troep onder
nemende blanken en geholpen door
een aantal geharde inboorlingen
weerstaat hij gedudig alle gevaren
van het oerwoud, van malaria tot
de slaapziekte, van kaaimannen tot
pythons.
Aanvraag door industrie
Het monopolie van de handel in
diamanten is, zoals gezegd, vrijwel
in Engelse handen. En deze handel
brengt heel wat op. Want evenals
de aanvragen stijgen de prijzen.
Het is inmiddels in belangrijke
mate de moderne industrie, die aan
diamanten behoefte blijkt te heb
ben. De omzet steeg van 150 mil
lioen gulden in 1939 tot 550 mil
lioen in 1945. Over de laatste jaren
zijn nog geen volledige cijfers ge
publiceerd, maar het mag wel als
zeker worden aangenomen, dat de
omzet nog gestegen is.
Het is vooral na de Tweede We
reldoorlog, dat de vraag van de in
dustrie naar diamanten gestegen
is. Ruim 85 pet van het totale ge
wicht der geproduceerde diaman
ten en een flinke 20 pet van de to
tale waarde wordt door fabrieken
en laboratoria aangekocht, dus
voor industriële doeleinden. Het
geld, dat in totaal aandiamanten
gespendeerd wordt atgezien van
de productiekosten wordt door
sommigen op een milliard gulden
per jaar geschat.
Observator
Vernuftig bedacht
Detective prijsvraag
Waterdicht
Avontuurlijke reis
Faulhaber, bid voor óns
Nog meer eer
Hulde aan leek
W.-Duitsland groeit
Rood onbeil
En morgen
Harry Prikker
DIAMANT met eeuwen-roem
Avontuurlijke en romantische verhalen
vallen te vertellen c 'er beroemde dia
manten en indien er geen verhalen over
te vertellen zijn, kunnen er toch dingen
over medegedeeld worden, die de mensen
de mond van ontzag doen opensperren.
Neem b.v. de keizerlijke kroon, welke
koningin Elizabeth is opgezet. Die is met
niet minder dan 2873 diamanten versierd,
Waaronder enkele van de vermaardste ter
Wereld. Ze werd vervaardigd voor de
kroning van koningin Victoia, in het jaar
1938.
Daar is voorts de prachtige saffier van
de Stuarts, die koning George III van
kardinaal York ten geschenke ontving. In
die kroon zijn allerlei sieraden verwerkt,
zoals b.v. de paarlen oorringen van Eliza
beth I. Dan zit er d>e robijn van de Zwarte
Prins in. die deze in het. jaar 1367 van de
koning van Castiïië cadeau kreeg en die
Hendrik IV in de fameuze slag van
Agincourt in een ring aan zijn vinger
droeg. Een gedeelte van de „Cullinan" is
eveneens in de kroon verwerkt, het tweede
jn grootte van de negen, waarin de kost
bare steen verdeeld werd. Hij werd in
1&05 in Zuid-Afrika gevonden.
"We hebben de Koh-i-Noor reeds ge-
n°5md. Deze diamant is vermoedelijk de
°udste van de wereld. Zijn ges'.hieder. s
t zowaar tot 1304 terug. Heel lang is
?%.in •de versterkte schatkamers van de
1 ndAS'dh'e Groot Mogols bewaard geworden,
zodat bijna niemand anders dan die heer
sers 'hem te zien kregen, hetgeen over.-
gens juist tot zijn vermaardheid bijdroeg
In 1739 maakte de Perzische veroveraar
Nadir Scia zich er van meester. Hij schonk
hem aan de Afg'hanen en die deden hem
Weer aan de heerser over de Poend;ab
°ver, Reujit Singh. Toen die in een ooi-
log met de Engelsen het onderspit dolf,
ging de s-teen in het bezit van de Engel-
s<? Oost Indische Compagnie over. Ofncieei
nam deze maatschappij haar in wat som-
tegenwoordig als „Schutzhaftaan-
?u'den. Men wilde hem voor het volk van
hdia bewaren.
Hen zwarte arbeider in een diamant-
7''ijn bij Kimherley in Zuid-Afrika. De
■'«■manten worden nu tot vijfhonderd
771 eter onder de grond gevonden en de
Arbeiders werken er met mechanisch
voortgedreven, zware boren.
Pe Bilt, 6 Juni.
N. M. I. deelt mede:
voor het weer van
l6en zijn vrij gunstig. In het Zuiden
Het K
E
h\o
vooruitzichten
var.\en
het land zal het gematigd warm zijn.
Ifj 'oiiu iai net gciiicuigu wcuiu
aigg 1 Noorden wat koeler en over het
j^hieen veel zonneschijn.
Zich geleidelijke weersverbetering, die
ken de afgelopen dagen heeft voltrok-
een hangt samen met de uitbreiding van
Euro hied van hoge luchtdruk over West-
lijk ha. Daarbij waait de wind aanvanke-
do0r °S Noordelijke richtingen waar-
lanri Y'olkenvelden van de Noordzee het
dszp binnendrijven. Landinwaarts lossen
mede echter weer op. Daar-
hetSMrneniiangend zhfi de temperaturen
he Znivan het land lager dan in
houdt n 1 e provincies. Deze toestand
dan in h ^m0rfe,",nog aan' maar zal
m de Noordelijke provincies meer zon
Onder de verhalen, die over beroemde
diamanten iin omloop zijn, begint 'er een
in de schatkamers van de Gaekwar van
Baroda, een heerser in het India van de
vorige eeuw, die kisten vol diamanten
had. Hij bezat vier prachtexemplaren, de
z.g. Eugenie", de „Dresden", de „Zuider-
st'er" en de „Ab'krar Scia". De laatste be
hoorde aan keizer Abkar en de Gaekwar
kocht hem voor enkele tientallen millioe-
n<en ouderswetse guldens.
De „Eugenie" kwam in handen van Ca-
tharina de Grote van Rusland, die hem
aan haar gunsteling, de bekende Potemkin
schonk. Later werd hij door Napoleon III
aangekocht en deze schonk hem op zijn
beurt aan zijn keizerin Eugenie, wier naam
hij kreeg.
Keizerin Caitharina's beroem de naam
ia nog verbonden aan een andere diamant,
I de Orloff". Deze edelsteen werd door een
zeeman uit een beeld in een Indische tem
pel gestolen, waarin hij als oog dienst
deed De zeeman had er niet veel plezier
van. want zijn kapitein nam hem de met
levensgevaar verkregen diamant af en
verkocht hem voor twee millioen waar-
na hij aan Catha-rina ten geschenkeaan
geboden werd. Hij maakt nu deel u.t r an
de kroonjuwelen van de tsarenfam.lie,
maar of hij zich nog steeds in Sovjet-Kus-
land bevindt, valt niet met zekerheid .e
zeggen.
Een diamant, die een hele reeks vorste
lijke eigenaars had, is de „Sancy". Hij is
in het bezit van zeven koningen en konin
ginnen geweest, onder wie zich Karei de
Stoute, koningin Elizabeth, Lodewijk
XIV, Lodewijk XV en Marie Antoinette
bevonden. Ook kardinaal Mazzarin 'heeft
hem in zijn bezit gehad. Tijdens de Fran
se revolutie werd hij tegelijk met de be
kende diamant ..Pitt" naar Spanje ge
bracht. Daar kocht d'e komng 'beide ste
nen, oim ze later aan een prins Demlnoff
over te doen, die ze op zijn beurt weer
aan een Indische vorst verkocht. Thans
is de „Sancy" in het bezit van de Ameri
kaanse millionnairsfamilie Astor.
Tot 1905 was de grootste diamant ter
wereld de „Excelsior", die in 1'853 door een
inboorling, terwijl hij een kar oplaadde bij
Jagersfontein in Zuid Afrika op de grond
gevonden werden, tussen allerlei waarde
loze stenen. Hij woog 969 karaat, maar
moest in negen stukken verdeeld worden.
In 1905 werd de „Cullinan" gevonden, die
driemaal zo groot was als de „Excelsior'
Het vinden van diamanten in Zuid
Afrika maakte een eind aan het monopolie
van India :en Zuid-Amerika. Wat India
betreft, dit heeft de diamanten geleverd,
die in de oudheid beroemd waren. Reeds
de Romeinen gaven hoog op van de Indi
sche diamanten,. In de mijnen van Gol-
conda werkten in de zeventiende eeuw
niet minder dan zestigduizend arbeiders.
Goloonda was ook een wereldberoemde
diamantmarkt. Maar thans heeft het zowel
voor de productie als voor de handel nog
nauwelijks enige betekenis.
Het grote handelscentrum voor diaman
ten is tegenwoordig Londen, waar door de
grote productie van Zuid-Afrika, dat tot
voor kort bijna 90 pet van de productie
leverde, de Diamond Trading Company
vrijwel een monopolie had en als leveran
cierster voor de diamantindustrie op
treedt. Ook Amsterdam moet hier terecht.
Kimberley, de diamantstad bij uitne
mendheid. dreigt inmiddels onttroond te
worden door een nieuwe vindplaats van
diamanten in bet hartje van Afrika. De
„Big Hole" daar heeft iets weg van ver
gane glorie, als gevolg van de opkomende
concurrentie.
Er was af en toe wel eens een diamant
gevonden, maar niemand had enig ver
moeden van de onmetelijke schatten,
welke de bodem er voor het mensenoog
verbergt. Het is een Canadees geweest,
die op grond van langdurige wetenschap
pelijke studies tot de stellige overtuiging
kwam, dat daar in Tanganyika diamanten
in de grond moesten zitten en in een aan
zienlijke hoeveelheid.
Deze Canadees was Dr John William
son, een expert in geologie en minera
logie,, geboren te Montfort in de Cana
dese provincie Quebec. Hij werd aan
vankelijk bij een Zuid-Afrikaanse dia
mant-mijn te werk gesteld, maar zijn
studies brachten hem er toe, naar Tan
ganyika te tijgen. Hij vond er, toen hij
in de schaduw van een reusachtige bao-
bab-boom uitrustte, op de grond een ta
melijk grote diamant. Direct verzekerde
'nij zich van alle mijnrechten in de
streek. Dat was in 1940. Tijdens de oor
log is hij rustig met de exploratie
voortgegaan en hij heeft zoveel vertrou
wen in de komende productie, dat hij
een aanbod van tien millioen voor de
rechten weigerde en zelfs te Londen
een verkoopkantoor vestigde, in concur
rentie met de „Diamond Trading Com
pany", aan wier eenvoudige kantoor op
nummer 32 Halborn Viaduct men in
middels zonder meer voorbij loopt.
Een vijftal jaren geleden schonk Wil
liamson aan de huidige koningin Eliza
beth, toen nog prinses, een prachtige dia
mant. Hij nam niet eens de moeite, haar
die zelf te komen brengen, maar zond 'n
ondergeschikte naar Engeland, om de
kostbare steen aan te bieden.
De productie van deze Franse diamant
zoeker overtreft per jaar echter nauwe
lijks de 150 karaat, hetgeen een minimale
fractie is, vergeleken bij de 15 millioen
karaat van de totale wereldproductie aan
diamanten, maar Desmons heeft goede
hoop, dat hij zijn productie snel en flink
zal kunnen opvoeren. In tegenstelling met
b.v. Zuid-Afrika. waar de diamanten o.a.
in uitgebluste kraters worden gevonden,
bevinden zich de ligplaatsen der kostbare
stenen in Guyana in rivierbedden, onge-
Hoopjes „industriële diamanten", dus
diamantendie voor industriële doelein
den worden gebruikt. Ze zien er zo
weinig ooglijk uit; maar bezitten des
ondanks een hoge waarde.
veer twee of drie meter onder de opper
vlakte. Deze rivierbedden zijn droog en
verlaten. Er stroomde vroeger water door
heen. Thans liggen ze door het oerwoud
overwoekerd, zodat de stenen moeilijk te
vinden zijn.
Achter de diamantstad Kimberley ligt dc
..Big Hole" (liet grote gat), de verlaten
diamantmijn, waarin eens tienduizend
arbeiders zwoegden, samengestroomd
uit alle delen van de wereld. Het is de
diepste en grootste, door mensen ge
graven put. De diepte bedraagt 150 m.
'Bij Kimberley werden in 1867' de eerste
diamanten gevonden. Drie jaar later
werkten er in de diamantmijnen vijftig
duizend mensen
Bied»
lachappellestr. 12
Tel. 8702 of 6442
Aan de bewering dat de
Nederlanders beslist geen
goede detective-romans
(speurdersverhalen) kun
nen schrijven, zal nu
langzamerhand wel nie
mand meer willen vast
houden. Lange tijd heeft
het er inderdaad alle
schijn van gehad, dat het
bedenken van een ge
heimzinnige en onontwar
baar lijkende intrigue,
welke pas nadat de lezer
lange tijd in spanning is
gchouden op verrassende
wijze wordt opgelost, het
\oorrecht was van onze
vrienden aan de overkant
van het Kanaal. Ontel
baar zijn de Engelse (en
later ook Amerikaanse.)
speurdersromans, die in
de loop der jaren in liet
Nederlands werden ver
taald en hier grif aftrek
vonden. Elke nieuwe ver-
t ding van een goede
huitenlandse detective
roman (er was en is héél
véél kaf onder 't korenl
maakte de kansen voor
een event. Nederlandse
poging op dit terrein
moeilijker: het product
van onze landgenoot werd
werd immers door een
RICO BULTHUIS m|n u,eer verwend pu-
op het zilveren dak van de St Marco te Venetië bliek genadeloos afgewo-
April 1953). gen tegen de beste buiten
landse voorbeelden eenvoudig omdat deze het voor de hand liggende
vergelijkingsmateriaal vormden. Slechts lieel weinig oorspronkelijke
Nederlandse detective-romans hebben deze toets kunnen doorstaan, te
minder waar het genre in Engeland de laatste jaren een zeer hoge vlucht
heeft genomen.
Deze achterstand kon moeilijk met één
slag worden ingehaald, maar het wil al
heel wat zeggen dat een schrijver als Rico
Rlll-t-Vniic él?r\ rrvoorv nil. 1i
van zijn buitenlandse
hen in vele opzichten
tie afwisselt met het schrijven van een
detectieve-roman („het nevenbedrüf der
- letteren beoefenen") noemde Graham
Bulthuis, die graag zyn litteraire produc- Greene dit), een uitstekend figuur maakt
in het gezelschap
collega's en met
kan wedijveren.
Bulthuis beschikt over een schier on
uitputtelijke fantasie: bovendien is hij
zeer vindingrük en heeft gevoel voor hu
mor. Hy kan vertellen „alsof het gedrukt
staat"; onafgebroken houdt hij zijn lezers
in spanning en soms brengt hü hen listig
op een dwaalspoor. Maar als een ervaren
marionettenspeler houdt hü de touwtjes
strak in handen en aan het slot weet hü
het. ingewikkelde spel tot een bevredi
gende oplossing te brengen.
Verschenen is het tweede deel van de
Piket-reeks (Uitg. P. Vink, Antwerpen—
Tilburg), waarin Bulthuis verder vertelt
over de avonturen van Paul Piquet, die
in het eerste deel, „De klokkenmaker van
Boedapest", behalve het beroep van
detective ook zijn lieve jonge vrouw Bella
heeft gevonden. Dat deze in het nieuwe
deel, „De kat kwam weer", actief aan de
ontraadseling van een duister zaakje deel
neemt, spreekt niet alleen van zelf, maar
het verleent ook een komische noot aan
het verhaal gezien de verhouding, in welke
ze met Paul krijgt samen te werken.
„De kat kwam weer" is zeer vernuftig
in elkaar gezet. Het speelt op een oud
buiten, waar de familie Cattenborgh woont
niet zonder angst en vrezen want van
geslacht op geslacht wordt de recht
matige erfgenaam (erfgename) op geheim
zinnige wijze vergiftigd. Het lijkt of er
een vloek zowel op het geslacht als op
het kasteel ligt.
De Cattenborgh, die nu door een onbe
kende wordt bedreigd, is het dochtertje
van de jonge weduwe Lucy. Merkwaardige
figuren passeren de revue; er zou tegen
verschillenden iets in te brengen zijn,
maar de schrijver maakt er een spelletje
van ons aan het raden te houden. Een
belangrijke rol speelt een geschilderd
portret in dit dramatische verhaal een
bewonderenswaardige vondst van de
auteur.
Wij willen de lezer het plezier, dat
hij aan dit boek kan beleven (elk deel
van de Piket-reeks staat geheel op zich
zelf), niet ontnemen door meer van het
verhaal te verklappen. Dat Paul Piquet,
geholpen door Bella, het raadsel bijtijds
oplost, staat vast. Hoe hij dit doet, moet
men zelf lezen. Bulthuis vertelt het op
boeiende en geestige wijze.
De Uitgeverij Bruna te Utrecht heeft
verleden jaar een prijsvraag uitgeschre
ven voor een oorspronkelijke Nederlandse
detective-roman. Deze firma heeft zich
bijzonder toegelegd op deze vorm van ont
spanningslectuur en zij bracht reeds vele
(goede en minder goede) vertaalde speur
dersverhalen in haar reeks „Het boek van
de maand." Dat zij eens een proef wilde
nemen om te zien of er onbekende schrij
vers in Nederland waren, die op dit ter
rein iets te presteren hadden, was een
alleszins to' n juichen initiatief.
Thans zijn de romans van de Winnaars
j der eerste drie pryzen verschenen en vast-
j gesteld kan worden, dat de prijsvraag een
I succes is geweest. Het lijkt ons toe, dat de
I jury, bestaande uit mr Jan Derks, Max
Dendcrmonde, mr E. Elias en Eva Raedt
de Canter, niet zo heel veel moeite moet
j hebben gehad om dit drietal voor de ecr-
i ste prijzen uit te kiezen; enige weifeling
over de volgorde is misschien mogelijk
j geweest (helaas is ons het jury rapport
niet bekend), maar men kan het met de
thans gevolgde eens zjjn.
Alleen vragen we ons af, of geen der
i juryleden zekere morele bedenkingen
tegen bepaalde episoden heeft ingebracht.
Opvallend is het, dat alle drie de
romans goed in elkaar zijn gezet; ze zijn
„waterdicht", d.w.z. er is geen speld tus-
sente krijgen. Zowel de verwikkelingen
als de oplossing zijn logisch bedacht en
bevredigen de lezer. Voorts zijn de ver
halen goed verteld prettig en onder
houdend en in goed Nederland. Aan
humor ontbreekt het de auteurs evenmin.
De eerste prijs werd toegekend aan Joop
van den Broek voor zijn roman „Parels
voor Nadra". Helaas moeten wij deze uit
stekende detective-roman aan katholieke
lezers ontraden, omdat de schrijver
absoluut onnodig! verwerpelijke ver
houdingen beschrijft.
Aan „De wolven en de schapen werd
de tweede prijs toegekend en dit boek
bleek te zijn geschreven door een dame,
namelijk Eline Capit.
Overigens behoefde men geen Sherlock
Holmes of Poirot te zün om dat te ont
dekken. Het is een echt vrouwelijk ver
haal (in de goede zin van het woord),
niet zozeer door de inhoud dan wel door
de wijze waarop het verteld is. Het is
luchthartig en geestig (uit de school van
Annie Schmidt; er komen enkele ver
rukkelijke opmerkingen en situaties in
voor) en het geheel heeft iets speels.
Ook deze roman is in de eerste persoon
enkelvoud geschreven. De „ik", een jonge
vrouw, heeft, als zij op het punt staat om
met haar man en n paar vrienden een va-
cantiereisje naar Denemarken te maken,
een zonderlinge ontmoeting met een meis
je, dat zich onbegrijpelijk gedraagt. Hier-
komen de nodige verwikkelingen
y°i0rI' - een hoogtepunt en uiteinde
lijk tot een ontknoping komen, als het
viertal inderdaad naar Denemarken is ge
gaan.
Het derde bekroonde boek, „Na afloop
moord' door Bob van Oyen, speelt in mi
litaire kringen. Er is een officier dood
aangetroffen in zijn werkkamer. Zelf
moord? Er blijken verschillende aanwij
zingen voor te bestaan. Moord? Daar zijn
eveneens bepaalde gronden voor aan te
voeren. Ook deze schrijver heeft een ver
rassend slot gevonden voor een logisch
bedacht „plot".
Het spijt ons zeer, dat wij twee laatst
genoemde ontspanningsromans alleen voor
volwassenen kunnen aanbevelen. Ook
hierin worden nl. dingen gezegd, die wij
moeten afwijzen. Hoe graag hadden we
verhalen beggoet, die men „op de tafel
kan laten liggen" helaas, dat is hier
niet het geval.
Binnenkort zullen de romans van de
andere prijswinnaars verschijnen en wij
hopen onze lezers daar t.z.t. over in té
lichten. i
DE GRAFKELDER onder de kathe
drale kerk van O.L. Vrouw te München,
waar verleden jaar de grote kardinaal
Michael von Faulhaber. aartsbisschop
van München-Freisingzijn laatste rust
plaats vond, zal thans tot een kapel
worden verbouwd, waar dagelijks de H.
Mis zal worden opgedragen. Bonen het
altaar komt een mozdiek. dat de Ver
rijzenis van Christus voorstelt. Reeds nu
is het graf van de kardinaal het doel van
een steeds groeiend aantal gelovigen, die
in onafgebroken stroom aan de over
leden kerkvorst zijn voorspraak komen
vragen in tijdelijke en geestelijke moei
lijkheden, Zo moet het gaan. Ook hei
ligen van onze tijd, Hoe staat het met
uw streven naar de volmaaktheid. Al op
weg of nog onverschillig f
MGR JOZEF SCHRöFFER, bisschop
van Eichstatt, heeft, om zijn ..onvermoei
bare zorgen ten gunste van de jeugd", dr
..Gouden Lelie", de hoogste onderschei
ding der Duitse Padvindersbeiceging
ontvangen. Ook deze uitverkiezing
demonstreert dat priesterwerk hier nog
wel waardering ondervindt.
DE GROTE Duitse Katholieke politi
cus Dr Ludwig Windthorst, gevreesd
tegenstander van Bismarck tijdens de
Kulturkampf, zal thans in een eigen
kapel worden bijgezet. Aldus bepaalde
'dr bisschop van Hildesheimm gr dr
Joseph Godehart Machens. Tot vu toe
was Windthorstdie in 1891 is overleden,
in de kerk van O.L. Vrouw te Hannover
begraven, maar deze kerk is tijdens de
oorlog bij een bombardement totaal ver
woest. De nieuwe grafkapel van Ludwig
Windthorst zal met de nog te herbouwen
O.L. Vrouwe-kerk éénn geheel vormen.
Een leek van formaat, zoals er maar
weinigen meer zijn aan te wijzen. Vech
ter in het. harnas van radicaal katholi
cisme. Kerel, die op de eerste plaats
zichzelf er totaal onder had. Ddt is het
moeilijkste,
IN HET .TAAR 1952 is de bevolking
i-an West-Duitsland langs natuurlijke
weg met. 250.000 zielen vermeerderdEr
werden in totaal 762.000 levende kinde
ren geboren. Daartegenover staat een
sterftecijfer van 507.000. De na-oorloasr
piek van huwelijken blijft verder afna
men. In 1952 werden wederom minder
huwelijken gesloten dan in 1951. Op
iedere 1000 inwoners kwamen 9.j huwe
lijken voor, evenveel als in 19.58. Mnaen
zo weinig mogelijk de battlc-dress be
hoeven te dragen.
DE KATHOLIEKE stationsmissies in
de Oost-zóne van Duitsland, die tot dus
ver betrekkelijk ongestoord voort heb
ben kunnen werken, hebben de laatste
dagen op vele stations in Oost-Duitsland
haar activiteit moeten staken. Op ver
schillende stations van Berlijn werd aan
de religieuzen en haar helpsters de toe
gang tot-de perrons ontzegd, ofschoon zij
in het bezit waren van perronkaartjes.
Soortgelijke berichten komen binnen uit
de landen Thüringen en Saksen. Tot en
met het laatste stukje Christendom zal
moeten verdwijnen. Communisten van
vandaag niet anders dan de nihilisten
van gisteren.
MORGEN IS HET weer Zondag. De
traste offerdag voor de nieuwe kerken.
Liefde tonen niet alleen met ivoorden,
doch ook metterdaadgelijk St. Johannes
het ons in het epistel voorhoudt. Wie
geen liefde heeft, blijft in de dood. En
dal is maar een treurig vooruitzicht.
Het evangelie is ook 'weer als een
moderne gongslag. De, mensen krijgen
een invitatie voor het hemelse gastmaal,
doch zij onttrekken zich daaraan met
allerlei onbenullige smoesjes. Luister
morgen goed naar wat de gevolgen zul
len zijn. Voor de rest een feest-Zoildag
met hét weldadige gelaat van een opge
togen gast. des Heren.
Op grond van de winkelsluitingswet is
by K.B. bepaald, dat winkels, waar uit
sluitend of in hoofdzaak, vis cn viswaren
plegen te worden verkocht op werkdagen
tot 's avonds 7 uur geopend mogen zyn.
Dit geldt van Maandag a.s. af.
}uoq us uajanMif ubb uaping
OOO'OOI J33A3gU0 JOOA Uiaq }9UI U3
S31A gUEJ IB UBUI 3P SB/A 'UBBIS UO>[
UIJBIB Bfuos U30X 'U35IBUI 3J uajaoA
sp nn qoiz uio subsi ap uoq jBg
fBp ua ubb uisq az jjaa>i ipjqos uba
puiBiJaA 'JBIP uaa JiCiiauuaJi jbbui
'JBBjapuoAvaq uaag uagoqag paq
JBBR J3A0 UBUI U33 gBZ U3 ja3I3IBA\
az noiqas jCia jibr uio 'JnnjuoAB
UBBqison u? gRazaiig uaa uapuoi
at jfnqiaA nfnapCtt Jebr ui uagioui
-uba apjaaiaq 'jajsuinj apuaphiuas
-IBBips apuiaoaaq ap 'aiuan Efuos
